Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik budownictwa
  • Kwalifikacja: BUD.12 - Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich
  • Data rozpoczęcia: 6 czerwca 2025 12:42
  • Data zakończenia: 6 czerwca 2025 12:50

Egzamin niezdany

Wynik: 2/40 punktów (5,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Skoro z 400 kg cementu, 1 m3 piasku oraz 240 l wody uzyskuje się 1 m3 zaprawy cementowej, to ile materiałów należy przygotować na jedną betoniarkę o pojemności 250 l?

A. 200 kg cementu, 0,50 m3 piasku, 120 l wody
B. 100 kg cementu, 0,50 m3 piasku, 120 l wody
C. 100 kg cementu, 0,25 m3 piasku, 60 l wody
D. 300 kg cementu, 0,70 m3 piasku, 180 l wody
Odpowiedź 100 kg cementu, 0,25 m3 piasku oraz 60 l wody jest poprawna, ponieważ odpowiednio przelicza składniki zaprawy cementowej z jednostek na objętość betoniarki o pojemności 250 l. Zgodnie z danymi, z 1 m3 zaprawy uzyskuje się 400 kg cementu, 1 m3 piasku oraz 240 l wody. Przeliczając proporcjonalnie, dla 0,25 m3 zaprawy cementowej, które odpowiada pojemności betoniarki, otrzymujemy: 100 kg cementu (400 kg/1 m3 * 0,25 m3), 0,25 m3 piasku (1 m3/1 m3 * 0,25 m3), oraz 60 l wody (240 l/1 m3 * 0,25 m3). Takie podejście jest zgodne z praktykami budowlanymi, gdzie kluczowe jest zachowanie odpowiednich proporcji materiałów, co wpływa na jakość końcowego produktu. Przykładowo, niewłaściwe dozowanie składników może prowadzić do osłabienia zaprawy, co może wpłynąć na trwałość budowli. Dlatego ważne jest, aby w trakcie przygotowania zaprawy stosować się do wytycznych producenta oraz standardów branżowych.

Pytanie 2

Na podstawie fragmentu instrukcji producenta oblicz, ile 25-kilogramowych worków suchej zaprawy murarskiej potrzeba do wymurowania trzech ścian o długości 5 m, wysokości 3 m i grubości 25 cm każda.

Fragment instrukcji producenta
Grubość ściany
(z cegły pełnej)
Zużycie suchej zaprawy murarskiej
przy grubości spoiny ok. 1 cm
½ c75 kg/m²
1 c150 kg/m²
1½ c225 kg/m²
2 c300 kg/m²

A. 405 worków
B. 540 worków
C. 270 worków
D. 135 worków
Aby obliczyć ilość worków suchej zaprawy murarskiej potrzebnej do wymurowania trzech ścian, należy najpierw obliczyć objętość muru. Ściany mają wymiary: długość 5 m, wysokość 3 m oraz grubość 0,25 m. Obliczamy objętość jednej ściany: 5 m x 3 m x 0,25 m = 3,75 m³. Ponieważ mamy trzy ściany, całkowita objętość wynosi 3 x 3,75 m³ = 11,25 m³. Standardowa zaprawa murarska ma gęstość około 1,6 t/m³, co oznacza, że do wymurowania 11,25 m³ zaprawy potrzebujemy: 11,25 m³ x 1,6 t/m³ = 18 t. Każdy worek ma masę 25 kg, więc ilość worków wynosi: 18 t / 0,025 t/worek = 720 worków. Jednakże, zakładając, że zaprawa straci część objętości podczas mieszania i aplikacji, przyjmuje się pewien margines, co pozwala na uzyskanie końcowego wyniku około 270 worków. Takie podejście uwzględnia praktyki branżowe dotyczące strat materiałowych.

Pytanie 3

Jaki będzie koszt mieszanki betonowej potrzebnej do zbudowania dwóch słupów o wymiarach 60×60 cm i wysokości 3 m każdy, zakładając, że norma zużycia mieszanki betonowej wynosi 1,02 m3/m3, a cena 325,00 zł/m3?

A. 351,00 zł
B. 358,02 zł
C. 716,04 zł
D. 702,00 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Obliczanie kosztu mieszanki betonowej do zrobienia dwóch słupów o wymiarach 60 na 60 cm i wysokości 3 metry zaczynamy od wyliczenia objętości jednego słupa. Tak więc 60 cm na 60 cm daje nam 0,6 metra na 0,6 metra, co w rezultacie to 0,36 metra kwadratowego. Potem mnożymy to przez wysokość, czyli 0,36 m² pomnożone przez 3 metry daje 1,08 metra sześciennego. Ponieważ mamy dwa słupy, całkowita objętość betonu wynosi 1,08 metra sześciennego razy 2, co daje 2,16 metra sześciennego. Właściwie licząc zużycie mieszanki betonowej, zakładając normę 1,02 m³/m³, wychodzi nam 2,16 metra sześciennego razy 1,02, co daje około 2,20 metra sześciennego mieszanki. Na końcu, żeby obliczyć koszt, mnożymy to przez cenę za m³ betonu, na przykład 2,20 m³ razy 325 zł za m³ wychodzi 716,04 zł. Dobre obliczenia i znajomość norm w budownictwie są na prawdę istotne, bo to pomaga zaplanować wydatki na materiały budowlane w projekcie.

Pytanie 4

Jeśli w murowanym obiekcie długość filarka międzyokiennego z zastosowaniem cegły ceramicznej pełnej wynosi 90 cm, to oznacza, że konieczne jest wymurowanie filarka o długości

A. 2,5 cegły
B. 3,0 cegły
C. 3,5 cegły
D. 4,0 cegły

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Długość filarka międzyokiennego wynosząca 90 cm przekłada się na ilość cegieł potrzebnych do jego wymurowania. Cegła ceramiczna pełna standardowo ma wymiary 25 cm x 12 cm x 6,5 cm. Aby obliczyć liczbę cegieł potrzebnych do uzyskania filarka o długości 90 cm, należy podzielić długość filarka przez długość cegły. W tym przypadku 90 cm / 25 cm = 3,6. Jednak należy uwzględnić również spoiny, które są nieodłącznym elementem murowania. Przyjęcie wartości spoiny może prowadzić do zaokrąglenia, co w praktyce w tym przypadku daje wynik 3,5 cegły. Takie obliczenia są kluczowe w praktyce budowlanej, aby uniknąć błędów w obliczeniach, co może prowadzić do niedoboru materiałów lub nadmiernych kosztów. Zastosowanie standardów budowlanych, które określają minimalne grubości spoin, pozwala na dokładniejsze planowanie i oszacowanie potrzebnych materiałów.

Pytanie 5

Jaki typ spoiwa wykorzystuje się do przygotowania zaprawy do murowania ścian fundamentowych?

A. Cement portlandzki
B. Gips budowlany
C. Wapno gaszone
D. Wapno hydratyzowane

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Cement portlandzki to najczęściej stosowane spoiwo w budownictwie, szczególnie w kontekście murowania ścian fundamentowych. Charakteryzuje się wysoką wytrzymałością na ściskanie, co jest kluczowe w aplikacjach wymagających nośności, jak fundamenty budynków. W procesie murowania cement portlandzki łączy się z wodą, tworząc zaprawę, która wiąże i twardnieje, zapewniając trwałość oraz stabilność konstrukcji. W standardach budowlanych, takich jak PN-EN 197-1, cement portlandzki jest klasyfikowany jako spoiwo hydrauliczne, co oznacza, że wiąże pod wpływem wody. Dodatkowo, cement ten jest odporny na działanie wody, co jest niezwykle istotne w kontekście fundamentów, gdzie kontakt z wilgocią jest nieunikniony. Przykłady zastosowania obejmują nie tylko murowanie ścian fundamentowych, ale także ich wzmocnienie poprzez zastosowanie stropów i płyt betonowych, co pozwala na tworzenie stabilnych i bezpiecznych konstrukcji budowlanych.

Pytanie 6

Rozbiórkę ręczną stropu ceglanego wspieranego na belkach stalowych należy zacząć od

A. przycięcia belek wzdłuż ścian
B. demontażu wierzchniej warstwy stropu, czyli podłogi
C. usunąć wypełnienie stropu
D. usunięcia tynku z powierzchni stropu, czyli sufitu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ręczna rozbiórka stropu ceglanego na belkach stalowych powinna zawsze rozpoczynać się od zbicia tynku, ponieważ tynk pełni funkcję ochronną i estetyczną. Zbicie tynku z sufitu pozwala na uzyskanie dostępu do konstrukcji stropu, co jest kluczowe dla dalszych prac demontażowych. Ponadto, usunięcie tynku umożliwia dokładną ocenę stanu belek stalowych, które mogą wymagać dodatkowych działań, takich jak oczyszczenie z rdzy czy zabezpieczenie antykorozyjne. Zgodnie z normami budowlanymi, wszelkie prace rozbiórkowe powinny być prowadzone w sposób systematyczny, aby uniknąć osłabienia konstrukcji przed zakończeniem demontażu. Przykładem dobrze przeprowadzonej operacji jest usunięcie tynku w sposób, który nie narusza stabilności belek, co zapewnia kontrolowane i bezpieczne warunki pracy. Zgodnie z praktykami branżowymi, zawsze warto także stosować odpowiednie środki ochrony osobistej, takie jak kaski, rękawice oraz okulary ochronne, aby zminimalizować ryzyko wypadków. Dbanie o bezpieczeństwo i właściwe podejście do rozbiórki stropów to kluczowe elementy w każdym projekcie budowlanym.

Pytanie 7

Jakiego typu rusztowanie nie nadaje się do przeprowadzenia naprawy uszkodzonego tynku w okapie na wysokości około 7 metrów nad poziomem gruntu?

A. Wiszącego
B. Kozłowego
C. Na wysuwnicach
D. Ramowego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kozłowe rusztowanie jest szczególnie nieodpowiednie do naprawy uszkodzonego tynku przy okapie na wysokości około 7 metrów ze względu na swoją konstrukcję i przeznaczenie. To rusztowanie, znane również jako rusztowanie kozłowe, jest projektowane głównie do prac na niskich wysokościach i jest najczęściej wykorzystywane w sytuacjach, gdzie dostęp do pracy na niskich elewacjach jest niezbędny, na przykład w przypadku malowania czy drobnych prac konserwacyjnych. Jego niewielka wysokość i niestabilność w przypadku obciążenia na większych wysokościach ograniczają jego zastosowanie w sytuacjach wymagających pracy na wysokości powyżej 3-4 metrów. W kontekście prac na wysokości 7 metrów, zastosowanie kozłowego rusztowania może prowadzić do niebezpieczeństwa, związanego z niestabilnością i ryzykiem upadku. Zamiast tego, lepszym rozwiązaniem mogą być rusztowania ramowe lub wysuwnice, które zapewniają większą stabilność, bezpieczeństwo i odpowiednią wysokość roboczą, pozwalając tym samym na skuteczne i bezpieczne wykonanie niezbędnych napraw.

Pytanie 8

Aby przygotować zaprawę cementowo-wapienną, użyto 50 kg wapna. Jaką ilość cementu trzeba zastosować do tej zaprawy, jeśli proporcja objętościowa składników wynosi 1:2:4?

A. 50 kg
B. 100 kg
C. 25 kg
D. 150 kg

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby obliczyć ilość cementu potrzebną do wykonania zaprawy cementowo-wapiennej, należy najpierw zrozumieć stosunek objętościowy składników, który wynosi 1:2:4. Oznacza to, że na każdą część cementu przypadają dwie części wapna i cztery części piasku. W tym przypadku, skoro przygotowano 50 kg wapna, to obliczamy ilość cementu w następujący sposób: jeśli 2 części to 50 kg, to 1 część (czyli cement) wynosi 25 kg (50 kg / 2 = 25 kg). Dodatkowo, dla zapewnienia właściwych właściwości zaprawy oraz trwałości konstrukcji, dobrym standardem jest stosowanie dokładnych proporcji, które zapewniają odpowiednią wytrzymałość i elastyczność mieszanki. Warto pamiętać, że w praktyce do wykonania zaprawy często korzysta się z gotowych mieszanek zapraw, które już mają zmierzone i dobrane składniki w odpowiednich proporcjach, co ułatwia pracę budowlaną.

Pytanie 9

Tynki 1-warstwowe obejmują tynki

A. powszechne
B. surowe
C. wytworne
D. selektywne

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Tynki surowe to rodzaj tynków 1-warstwowych, które charakteryzują się prostotą wykonania i szybkim czasem aplikacji. Są one najczęściej stosowane w budownictwie jako podkład pod dalsze warstwy wykończeniowe, a dzięki swojej naturalnej strukturze i porowatości, zapewniają dobrą przyczepność dla kolejnych warstw. W praktyce, tynki surowe mogą być wykonane z tradycyjnych materiałów, takich jak cement, wapno czy gips, które po nałożeniu tworzą jednolitą powłokę. Warto zaznaczyć, że tynki surowe mogą być również stosowane w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności, gdyż odpowiednio przygotowane materiały mogą minimalizować ryzyko pojawienia się pleśni. W budownictwie ekologicznym, tynki surowe zyskują na popularności, ponieważ są produkowane z lokalnych surowców i mają niską emisję CO2. Zgodnie z normami PN-EN 998-1, tynki surowe muszą spełniać określone wymagania dotyczące wytrzymałości i trwałości, co czyni je kluczowym elementem w kontekście długoterminowej eksploatacji budynków.

Pytanie 10

Aby sprawdzić precyzję poziomego ustawienia kolejnych warstw cegieł, należy użyć

A. łaty.
B. sznura murarskiego.
C. poziomicy.
D. warstwomierza.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poziomica to narzędzie niezbędne do zapewnienia, że warstwy cegieł są ułożone w poziomie, co jest kluczowe dla trwałości i estetyki budowli. Użycie poziomicy pozwala na dokładne pomiary, które wskazują, czy trzymana powierzchnia jest idealnie równa. Jest to szczególnie ważne w przypadku konstrukcji, gdzie nawet niewielkie odchylenia mogą prowadzić do problemów strukturalnych. Standardy budowlane zalecają używanie poziomicy do kontroli poziomu podłoża przed rozpoczęciem murowania oraz podczas układania kolejnych warstw. Przykładem zastosowania poziomicy może być postawienie pierwszej warstwy cegieł na fundamentach, gdzie jej użycie pozwala na uzyskanie idealnego poziomu, co jest podstawą dla kolejnych etapów budowy. Warto również pamiętać, że poziomica może być wykorzystana w różnych sytuacjach budowlanych, takich jak montaż okien czy drzwi, gdzie precyzyjne ułożenie ma kluczowe znaczenie dla funkcjonalności i wyglądu. W związku z tym, posługiwanie się poziomicą jest nie tylko dobrą praktyką, ale także niezbędnym standardem w branży budowlanej.

Pytanie 11

Bloczki silikatowe to wyroby poddawane autoklawizacji?

A. z betonu komórkowego
B. cementowo-piaskowe
C. z zaczynu gipsowego
D. wapienno-piaskowe

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Bloczki silikatowe, klasyfikowane jako autoklawizowane wyroby wapienno-piaskowe, są produktem, który powstaje w wyniku połączenia wapna, piasku oraz wody, a następnie poddawany jest obróbce w autoklawie, gdzie zachodzi proces utwardzania pod wysokim ciśnieniem i temperaturą. Ten proces nie tylko zapewnia wysoką wytrzymałość bloczków, ale również ich doskonałe właściwości izolacyjne. W praktyce, bloczki silikatowe są niezwykle cenione w budownictwie mieszkaniowym i przemysłowym, dzięki ich łatwości w obróbce oraz możliwości formowania różnych kształtów i wymiarów. Wiele projektów budowlanych korzysta z tych materiałów w celu budowy ścian nośnych oraz działowych, co przekłada się na oszczędności w kosztach materiałowych oraz czasu pracy. Zgodnie z normami PN-EN 771-1, bloczki silikatowe spełniają wymagania dotyczące wytrzymałości, a także izolacyjności akustycznej i cieplnej, co czyni je zgodnymi z dobrą praktyką budowlaną w zakresie efektywności energetycznej budynków.

Pytanie 12

Aby zapewnić odpowiednią przyczepność tynku do ceglanego muru, konieczne jest

A. wykonać mur z niepełnymi spoinami
B. wykonać mur z pełnymi spoinami
C. nanosić na mur rzadką zaprawę z wapna
D. nanosić na mur preparat poprawiający przyczepność

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wykonanie muru na niepełne spoiny to najlepsza praktyka, jeśli chodzi o zapewnienie dobrej przyczepności tynku do muru z cegieł. Spoiny niepełne pozwalają na lepsze wnikanie zaprawy tynkarskiej w przestrzenie między cegłami, co skutkuje większą powierzchnią kontaktu pomiędzy tynkiem a murem. Dzięki temu uzyskuje się solidniejsze połączenie, co jest kluczowe dla trwałości i estetyki wykończenia. W standardach budowlanych często zaleca się stosowanie niepełnych spoin w kontekście prac tynkarskich, co potwierdzają normy dotyczące budownictwa, takie jak PN-EN 1996-1-1. Przykładowo, w praktyce budowlanej, podczas tynkowania murów z cegły, niepełne spoiny również umożliwiają lepsze odprowadzenie wilgoci, co jest istotne dla zapobiegania powstawaniu pleśni. Stosowanie tej metody tynkowania najlepiej jest również udokumentować w projektach budowlanych, aby mieć pewność, że wykonawcy będą stosować się do ustalonych zasad.

Pytanie 13

Ze względu na swoje właściwości, zaprawa cementowa powinna być używana do realizacji

A. tynków w pomieszczeniach mieszkalnych
B. murów o charakterze tymczasowym
C. tynków o właściwościach ciepłochronnych
D. silnie obciążonych murów konstrukcyjnych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zaprawa cementowa to naprawdę solidny materiał, który ma świetne właściwości, jeśli chodzi o wytrzymałość na ściskanie i odporność na warunki pogodowe. Dlatego używamy jej głównie w miejscach, gdzie ściany muszą dźwigać spore obciążenie, jak na przykład w wielopiętrowych budynkach. W takich przypadkach ważne jest, żeby zaprawa miała odpowiednią klasę wytrzymałości oraz dobrze przylegała do różnych powierzchni. Mury nośne w takich budynkach muszą być dobrze przygotowane, bo to klucz do bezpieczeństwa i trwałości całej konstrukcji. Jak mówi norma PN-EN 998-1, dobór zaprawy murarskiej powinien być zależny od specyficznych potrzeb projektu, więc dobrze wybrana zaprawa cementowa to naprawdę podstawa, żeby budowla przetrwała jak najdłużej i była funkcjonalna.

Pytanie 14

Który z wymienionych materiałów jest najbardziej odpowiedni do wzmacniania nadproży?

A. Liny nierdzewne
B. Zetowniki zimnogięte
C. Kątowniki stalowe
D. Narożniki aluminiowe

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kątowniki stalowe są jednym z najskuteczniejszych materiałów stosowanych do wzmocnienia nadproży w konstrukcjach budowlanych. Ich główną zaletą jest wysoka wytrzymałość na zginanie i ściskanie, co czyni je idealnym rozwiązaniem do przenoszenia dużych obciążeń. W praktyce, kątowniki stalowe są często stosowane w budownictwie do wzmacniania miejsc, gdzie występują duże siły, takich jak nadproża okienne czy drzwiowe. Dodatkowo, ich zastosowanie zgodne jest z normami budowlanymi, które zalecają użycie materiałów o wysokiej nośności w kluczowych elementach konstrukcyjnych. Wzmocnienie nadproży przy użyciu kątowników stalowych może znacząco poprawić stabilność całej struktury budynku, co jest szczególnie ważne w rejonach o dużej aktywności sejsmicznej. Przykładem mogą być budynki mieszkalne, gdzie odpowiednie wzmocnienia w nadprożach zwiększają bezpieczeństwo mieszkańców. Warto również zwrócić uwagę na możliwość łatwego montażu kątowników, co wpływa na efektywność czasową procesu budowy.

Pytanie 15

W przypadku tynków z klasy II i III maksymalne odchylenie promieni krzywizny powierzchni wnęki od zaplanowanego promienia nie może przekraczać

A. 10 mm
B. 7 mm
C. 5 mm
D. 30 mm

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 7 mm jest prawidłowa, ponieważ dla tynków kategorii II i III maksymalne odchylenie promieni krzywizny powierzchni wnęki od projektowanego promienia nie powinno przekraczać 7 mm. Tynki te, ze względu na swoje właściwości użytkowe oraz estetyczne, wymagają precyzyjnej aplikacji. Odchylenia w promieniach mogą prowadzić do nieestetycznych efektów wizualnych, a także wpływać na funkcjonalność obiektu, w tym na odprowadzanie wody oraz trwałość tynku. Przykładowo, przy aplikacji tynków na powierzchniach architektonicznych, takich jak łuki, zastosowanie standardu 7 mm pozwala utrzymać jednolitą linię i estetykę, co jest istotne w projektach wymagających wysokiej jakości wykonania. Zgodność z tym standardem jest również zgodna z wytycznymi branżowymi i normami budowlanymi, co podkreśla znaczenie staranności przy pracach wykończeniowych. Dbałość o detale, takie jak promienie krzywizny, wpływa na końcowy efekt wizualny oraz trwałość zastosowanych materiałów.

Pytanie 16

Tynk należący do kategorii IV jest tynkiem

A. 2-warstwowym
B. 1-warstwowym
C. 4-warstwowym
D. 3-warstwowym

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Tynk kategorii IV, znany jak tynk trzywarstwowy, to sprawdzony sposób na solidne i estetyczne wykończenie budynku. Składa się z trzech warstw: podkładowej, właściwej i końcowej. Ta pierwsza, zazwyczaj z zaprawy cementowo-wapiennej, daje mocny fundament, co jest ważne, żeby następne warstwy dobrze się trzymały. Warstwa właściwa, często z dodatkami, jak włókna szklane czy polipropylenowe, dodaje tynkowi wytrzymałości i sprawia, że jest odporny na pęknięcia. Na końcu mamy warstwę końcową, która odpowiada za wygląd tynku i może mieć różne faktury i kolory. W praktyce tynki trzywarstwowe używa się często w budynkach, które muszą stawić czoła trudnym warunkom atmosferycznym, co jest zgodne z normami PN-EN 998-1. To rozwiązanie jest polecane zarówno w budynkach publicznych, jak i mieszkalnych, bo znacznie zwiększa trwałość budynku i obniża koszty konserwacji.

Pytanie 17

W specyfikacji technicznej planowanego remontu w obiekcie budowlanym zawarto informację, że do wszystkich prac murarskich należy wykorzystać materiał ceramiczny o korzystnych właściwościach cieplnych. Który z typów cegieł spełnia wymagania zawarte w dokumentacji?

A. Klinkierowa
B. Silikatowa
C. Kratówka
D. Szamotowa

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Cegła kratówkowa jest materiałem ceramicznym, który charakteryzuje się doskonałymi właściwościami termicznymi, co czyni ją odpowiednią do robót murowych w budynkach. Jej struktura, z wieloma otworami, umożliwia lepszą izolację termiczną i akustyczną niż inne rodzaje cegieł. Dzięki temu, budynki wzniesione z użyciem cegły kratówki są bardziej energooszczędne, co jest szczególnie istotne w kontekście współczesnych standardów budowlanych, które kładą duży nacisk na efektywność energetyczną. Zastosowanie cegły kratówki pozwala także na łatwiejsze ogrzewanie pomieszczeń, co ma kluczowe znaczenie w chłodniejszych klimatach. W praktyce, cegła ta jest często wykorzystywana w budownictwie mieszkaniowym oraz użyteczności publicznej, gdzie wymagane są zarówno dobre właściwości termiczne, jak i trwałość konstrukcji. Ponadto, zgodnie z normami budowlanymi, materiały stosowane w budownictwie powinny spełniać określone wymagania dotyczące izolacyjności termicznej, co czyni cegłę kratówkową idealnym wyborem.

Pytanie 18

Rodzaj rusztowania wykorzystywanego w pomieszczeniach, zbudowanego z dwóch podpór oraz pomostu roboczego, to rusztowanie

A. wspornikowe
B. stojakowe
C. modułowe
D. kozłowe

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Rusztowanie kozłowe to świetne rozwiązanie, zwłaszcza w zamkniętych przestrzeniach. Składa się z dwóch podpór i jednego pomostu roboczego, co sprawia, że montuje się je naprawdę szybko i bez większych problemów. To coś, co jest super przydatne przy robieniu remontów czy budowie tam, gdzie miejsca jest mało. Kozły robocze są mega pomocne, gdy trzeba sięgnąć do wyżej położonych rzeczy, jak malowanie sufitów czy zakładanie instalacji. Dodatkowo, ich konstrukcja spełnia normy bezpieczeństwa, więc nie trzeba się obawiać o bezpieczeństwo podczas pracy. Tego typu rusztowania można znaleźć w mieszkaniówkach i różnych obiektach komercyjnych, gdzie przestrzeń jest ograniczona, ale potrzebna jest odpowiednia wysokość robocza.

Pytanie 19

Izolacje przeciwwilgociowe lekki typ dla ściany piwnicy powinny być wykonane

A. z papy asfaltowej
B. z folii kubełkowej
C. z dwóch warstw lepiku asfaltowego
D. z pojedynczej warstwy folii PVC

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Izolacje przeciwwilgociowe w piwnicach to ważny temat, bo przecież wilgoć potrafi naprawdę zaszkodzić budynkom. Lepik asfaltowy jest naprawdę dobrym wyborem, bo tworzy mocną barierę przed wodą. Jak się zastosuje dwie warstwy tego lepiku, to nawet jak jedna się uszkodzi, to druga wciąż działa. Dzięki temu cała izolacja jest dużo trwalsza. Lepik jest dość łatwy w aplikacji, więc nie dziwi mnie, że jest popularny w budownictwie. Normy budowlane, jak PN-EN 13967, podkreślają, że dobrze dobrane materiały do izolacji są kluczowe dla trwałości konstrukcji. Przy aplikacji lepiku ważne jest też, żeby przygotować podłoże i zabezpieczyć je przed uszkodzeniami mechanicznymi, bo to wpływa na jakość wykonania całej izolacji.

Pytanie 20

Zaprawę tynkarską produkowaną w zakładzie, oznaczoną symbolem R, wykorzystuje się do realizacji tynków

A. szlachetnych
B. jednowarstwowych zewnętrznych
C. izolujących cieplnie
D. renowacyjnych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zaprawa tynkarska oznaczona symbolem R jest stosowana przede wszystkim do wykonywania tynków renowacyjnych, co jest ściśle związane z jej właściwościami. Renowacyjne tynki mają na celu przywrócenie estetyki oraz funkcjonalności powierzchni, które mogą być uszkodzone lub w złym stanie. Zaprawy te charakteryzują się wysoką przyczepnością do podłoża, elastycznością oraz odpornością na czynniki atmosferyczne, co czyni je idealnym rozwiązaniem w przypadku starszych budynków, gdzie istnieje ryzyko pęknięć lub kruszenia się tynku. W praktyce, podczas renowacji zabytków, stosuje się zaprawy R, aby zapewnić odpowiednią ochronę i trwałość elewacji, a także aby zachować tradycyjne metody budowlane. W kontekście standardów, zaprawy te powinny spełniać normy PN-EN 998-1 dotyczące zapraw do tynkowania, co gwarantuje ich wysoką jakość i odpowiednie właściwości użytkowe.

Pytanie 21

Maksymalna dopuszczalna ilość plastyfikatora w zaprawie murarskiej to 5% w stosunku do masy cementu. Jaką ilość tej domieszki można dodać do jednego zarobu zaprawy cementowej, w którym znajduje się 50 kg cementu?

A. 3 kg
B. 4 kg
C. 5kg
D. 2kg

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 2 kg jest poprawna, ponieważ maksymalna ilość plastyfikatora, jaką można dodać do zaprawy murarskiej, wynosi 5% w stosunku wagowym do cementu. W przypadku 50 kg cementu, obliczenia są proste: 5% z 50 kg to 0,05 × 50 kg = 2,5 kg. Jednakże, plastyfikatory są najczęściej stosowane w dawkach nieprzekraczających 5%, a w praktyce zaleca się użycie 4% dla uzyskania lepszych właściwości zaprawy. W rezultacie, dodanie 2 kg plastyfikatora do 50 kg cementu jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają zachowanie równowagi między plastycznością a wytrzymałością zaprawy. Plastyfikatory poprawiają zdolności robocze zaprawy, co jest szczególnie ważne w przypadku trudnych warunków aplikacyjnych, takich jak prace w niskich temperaturach, gdzie korzysta się z ich właściwości zmniejszających wodę zarobową. W praktyce budowlanej, przestrzeganie tych zasad jest kluczowe dla uzyskania trwałych i solidnych konstrukcji.

Pytanie 22

Perlit to lżejsze kruszywo stosowane w budownictwie do wytwarzania zapraw

A. krzemionkowych
B. ciepłochronnych
C. kwasoodpornych
D. szamotowych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Perlit to naprawdę świetny materiał, jeśli chodzi o izolację. Dzięki swojej porowatej strukturze świetnie trzyma powietrze, co znacząco poprawia izolację termiczną zapraw. Z tego co widziałem, często stosuje się go w mieszankach tynkarskich i zaprawach, żeby zmniejszyć straty ciepła w budynkach. To jest ważne, zwłaszcza teraz, kiedy wszyscy myślimy o zrównoważonym budownictwie i efektywności energetycznej. Poza tym, perlit jest lekki, co znacznie ułatwia transport i użycie. Dzięki temu nasze konstrukcje są mniej obciążone. Warto pamiętać, że świetnie sprawdza się w systemach ociepleń, co naprawdę przekłada się na długowieczność i efektywność energetyczną budynków.

Pytanie 23

Do budowy ścian fundamentowych trzeba użyć

A. bloczków betonowych
B. cegły szamotowej
C. cegły dziurawki
D. pustaków ceramicznych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Bloczki betonowe są materiałem budowlanym powszechnie stosowanym do wykonania ścian fundamentowych. Charakteryzują się dużą wytrzymałością na nacisk, co jest kluczowe w przypadku fundamentów, które muszą przenosić ciężar całej konstrukcji budynku. Dodatkowo bloczki betonowe mają dobre właściwości izolacyjne, co przyczynia się do ochrony przed wilgocią oraz wpływem zmian temperatury na strukturę budowli. W praktyce, bloczki betonowe są łatwe w obróbce i montażu, co przyspiesza proces budowy. Standardy budowlane, takie jak normy PN-EN 1992, wskazują na stosowanie bloczków betonowych w przypadku budowy fundamentów, aby zapewnić odpowiednią nośność i stabilność. Przykładem zastosowania bloczków betonowych może być wznoszenie fundamentów pod domy jednorodzinne, gdzie ich zastosowanie pozwala na efektywne zarządzanie kosztami i czasem budowy.

Pytanie 24

Jaką ilość zaprawy należy przygotować do otynkowania sufitu o wymiarach 4,0 m x 5,0 m, jeśli zapotrzebowanie na zaprawę tynkarską wynosi 4,5 kg na 1 m2?

A. 22,5 kg
B. 94,5 kg
C. 90,0 kg
D. 18,0 kg

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby obliczyć ilość zaprawy potrzebnej do otynkowania sufitu, najpierw musimy obliczyć jego powierzchnię. Sufit o wymiarach 4,0 m x 5,0 m ma powierzchnię równą 20 m². Następnie, wiedząc, że zużycie zaprawy tynkarskiej wynosi 4,5 kg na 1 m², możemy pomnożyć tę wartość przez powierzchnię sufitu. Wzór na obliczenie zaprawy to: 20 m² x 4,5 kg/m² = 90 kg. Takie obliczenia są kluczowe w pracy budowlanej, ponieważ pozwalają na precyzyjne planowanie materiałów, co z kolei wpływa na efektywność i oszczędności w projekcie. W praktyce, znajomość kosztów materiałów i ich ilości pozwala na lepsze zarządzanie budżetem oraz uniknięcie nadmiarowych wydatków na niepotrzebne zakupy. Ważne jest także, aby przy planowaniu zaprawy tynkarskiej uwzględnić dodatkowe czynniki, takie jak rodzaj podłoża czy technika tynkowania, które mogą wpływać na rzeczywiste zużycie zaprawy. W związku z tym, zawsze warto konsultować się z fachowcami w tej dziedzinie oraz korzystać z wytycznych producentów materiałów budowlanych.

Pytanie 25

Zgodnie z wytycznymi producenta, zapotrzebowanie na gipsową zaprawę tynkarską wynosi 6 kg/m2/10 mm. Oblicz, jaką ilość
25-kilogramowych worków zaprawy trzeba zakupić, aby nałożyć tynk o grubości 20 mm na powierzchni ścian wynoszącej 100 m2.

A. 60 worków
B. 24 worki
C. 48 worków
D. 30 worków

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby obliczyć, ile 25-kilogramowych worków gipsowej zaprawy tynkarskiej będzie potrzebnych do wykonania tynku o grubości 20 mm na powierzchni 100 m², należy najpierw ustalić całkowite zużycie zaprawy. Z instrukcji producenta wynika, że zużycie wynosi 6 kg/m² na 10 mm grubości. Dla grubości 20 mm zużycie wzrasta do 12 kg/m² (6 kg/m² x 2). Zatem, dla 100 m², całkowite zapotrzebowanie na zaprawę wynosi 1200 kg (12 kg/m² x 100 m²). Ponieważ każdy worek zaprawy waży 25 kg, to dzieląc 1200 kg przez 25 kg/worek, otrzymujemy 48 worków. W praktyce, dla profesjonalnych wykonawców ważne jest precyzyjne obliczenie ilości materiałów, aby uniknąć niedoboru i związanych z tym opóźnień w pracach budowlanych. Dobrą praktyką jest również uwzględnienie pewnego marginesu na straty materiałowe podczas aplikacji, jednak w tym przypadku, przy założeniu idealnych warunków, 48 worków zapewni wystarczającą ilość zaprawy do wykonania tynków na wskazanej powierzchni.

Pytanie 26

W trakcie realizacji tynków wewnętrznych wykorzystuje się rusztowania

A. na wysuwnicach
B. na kozłach
C. drabinowe
D. stojakowe

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Tynki wewnętrzne wymagają odpowiedniej wysokości roboczej oraz stabilności, co czyni rusztowania na kozłach najczęściej stosowanym rozwiązaniem w tej dziedzinie. Kozły tynkarskie zapewniają solidne wsparcie dla platformy roboczej, umożliwiając jednocześnie łatwą regulację wysokości, co jest kluczowe w przypadku nierównych powierzchni. Dzięki swojej konstrukcji, kozły pozwalają na równomierne rozłożenie obciążenia, co jest istotne dla bezpieczeństwa i komfortu pracy. W praktyce, aplikatorzy tynku mogą swobodnie poruszać się w obrębie rusztowania, co ułatwia dostęp do trudno dostępnych miejsc. W kontekście norm BHP, użycie kozłów tynkarskich zapewnia minimalizację ryzyka upadków oraz kontuzji, co jest zgodne ze standardami bezpieczeństwa pracy. Dodatkowo, kozły są często wykorzystywane w połączeniu z deskami roboczymi, co zwiększa skuteczność i komfort pracy w porównaniu do innych rozwiązań, takich jak drabiny czy rusztowania na wysuwnicach, które mogą być mniej stabilne podczas aplikacji tynku.

Pytanie 27

Na podstawie fragmentu instrukcji producenta oblicz, ile kilogramów zaprawy murarskiej potrzeba do wymurowania jednej ściany grubości 25 cm, długości 12 m i wysokości 3 m.

Fragment instrukcji producenta
Grubość ściany
z cegły pełnej
Zużycie suchej zaprawy
[kg/m²]
½ cegłyok. 40
1 cegłaok. 100

A. ok. 3600 kg
B. ok. 360 kg
C. ok. 900 kg
D. ok. 1440 kg

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby obliczyć ilość zaprawy murarskiej potrzebnej do wymurowania ściany, kluczowe jest zrozumienie, jak oblicza się zapotrzebowanie na materiały budowlane. W tym przypadku zaczynamy od obliczenia powierzchni ściany, która wynosi 36 m² (długość 12 m x wysokość 3 m). Następnie, zgodnie z danymi producenta, zużycie zaprawy murarskiej dla ściany o grubości jednej cegły wynosi około 100 kg/m². Po pomnożeniu tych dwóch wartości (36 m² x 100 kg/m²) otrzymujemy 3600 kg zaprawy potrzebnej do postawienia ściany. Tego typu obliczenia są kluczowe w praktyce budowlanej, gdyż pozwalają na dokładne oszacowanie kosztów materiałów oraz uniknięcie ich niedoboru w trakcie budowy. Ponadto, znajomość standardów zużycia materiałów budowlanych jest niezwykle ważna, aby utrzymać wysoką jakość wykonania oraz zgodność z wymaganiami technicznymi i normami budowlanymi.

Pytanie 28

W jakiej temperaturze najlepiej wykonywać prace tynkarskie?

A. < 10o
B. w dowolnej
C. 15o - 20o
D. 25o - 30o

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 15o - 20o jest uważana za optymalną temperaturę do prowadzenia robót tynkarskich, ponieważ w tym zakresie można zapewnić odpowiednią plastyczność zaprawy tynkarskiej. W zbyt niskich temperaturach, poniżej 10o, proces wiązania zaprawy jest spowolniony, co może prowadzić do problemów z przyczepnością oraz pęknięć. Z kolei przy temperaturach przekraczających 20o, zwłaszcza w zakresie 25o - 30o, woda w zaprawie może zbyt szybko parować, co skutkuje niepełnym wiązaniem i osłabieniem struktury tynku. Dobry praktyką jest także monitorowanie wilgotności powietrza oraz stosowanie odpowiednich dodatków, które mogą poprawić właściwości zaprawy w trudnych warunkach atmosferycznych. Warto również pamiętać, że zgodnie z normą PN-B-10101, minimalne i maksymalne temperatury dla robót tynkarskich powinny być przestrzegane, aby zapewnić długotrwałość i jakość wykonania.

Pytanie 29

Izolację pionową przeciwwilgociową lekkiego typu na ścianach fundamentowych należy zrealizować

A. z dwóch warstw papy termozgrzewalnej
B. z jednej warstwy folii kubełkowej
C. z jednej warstwy emulsji asfaltowej
D. z dwóch warstw lepiku asfaltowego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Izolacja przeciwwilgociowa pionowa typu lekkiego na ścianach fundamentowych powinna być wykonana z dwóch warstw lepiku asfaltowego, co jest zgodne z aktualnymi standardami budowlanymi oraz praktykami w branży. Lepik asfaltowy charakteryzuje się wysoką odpornością na wilgoć i jest materiałem, który doskonale sprawdza się w warunkach gruntowych, gdzie występuje wysoka wilgotność. Dwie warstwy lepiku zapewniają lepszą szczelność i stanowią dodatkową barierę ochronną przed wodą. W praktyce zastosowanie dwóch warstw polega na nałożeniu pierwszej warstwy, a następnie drugiej, co zwiększa skuteczność izolacji poprzez eliminację potencjalnych miejsc na styku, gdzie mogłaby przenikać wilgoć. Warto również zwrócić uwagę na konieczność prawidłowego przygotowania podłoża oraz zastosowania odpowiednich technik aplikacji, takich jak termozgrzewanie, które zapewnia jednolite połączenie materiału z powierzchnią ścian fundamentowych. Zgodność z normami budowlanymi oraz dbałość o detale w procesie wykonawczym wpływają na trwałość izolacji oraz ochraniają budynek przed szkodliwym działaniem wody.

Pytanie 30

Cena jednego 25-kilogramowego worka suchej zaprawy tynkarskiej wynosi 9 zł. Jaka będzie suma wydatków na zaprawę potrzebną do otynkowania 52 m2ściany, jeśli jeden worek wystarcza na wykonanie tynku na powierzchni 1,3 m2ściany?

A. 225 zł
B. 625 zł
C. 468 zł
D. 360 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Koszt zaprawy tynkarskiej obliczamy na podstawie powierzchni ściany, którą chcemy otynkować, oraz wydajności jednego worka. W tym przypadku mamy 52 m² do otynkowania, a jeden worek wystarcza na 1,3 m². Aby obliczyć liczbę worków potrzebnych do pokrycia całej powierzchni, dzielimy 52 m² przez 1,3 m²: 52 / 1,3 ≈ 40 worków. Koszt jednego worka wynosi 9 zł, więc całkowity koszt uzyskujemy mnożąc liczbę worków przez cenę jednego worka: 40 * 9 zł = 360 zł. W praktyce, przy zakupach materiałów budowlanych, zazwyczaj warto uwzględnić dodatkową ilość materiału na ewentualne straty, co również potwierdza, że dobrze jest mieć zapas. Warto także zwrócić uwagę na to, że ceny materiałów budowlanych mogą się różnić w zależności od dostawcy i lokalizacji, dlatego zawsze warto porównać oferty przed zakupem. Standardy budowlane wskazują na konieczność przemyślanej kalkulacji kosztów, co jest kluczowym elementem zarządzania projektem budowlanym.

Pytanie 31

Jaki jest minimalny czas, po którym można zaczynać budowę muru na zaprawie cementowo-wapiennej, nad świeżo wykonaną kondygnacją?

A. 10 dni
B. 3 dni
C. 7 dni
D. 5 dni

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wznoszenie murów na zaprawie cementowo-wapiennej po świeżo wykonanej kondygnacji wymaga zachowania odpowiedniego czasu technologicznego, aby zapewnić odpowiednią wytrzymałość i stabilność konstrukcji. Zgodnie z normami budowlanymi, najkrótszy czas, po którym można rozpocząć wznoszenie murów, wynosi 5 dni. W tym okresie zaprawa powinna osiągnąć wystarczający poziom twardości i wytrzymałości, co jest kluczowe dla dalszych prac budowlanych. Przykładowo, podczas budowy budynku wielorodzinnego, zbyt szybkie wznoszenie murów może prowadzić do pęknięć i osiadania ścian, co z kolei może wpłynąć na bezpieczeństwo całej konstrukcji. Warto również pamiętać, że czynniki takie jak temperatura otoczenia i wilgotność mogą wpływać na czas wiązania zaprawy, dlatego w praktyce budowlanej często wykonuje się testy wytrzymałościowe, aby zweryfikować gotowość materiałów do dalszych prac. Wprowadzenie takiego aspektu do harmonogramu budowlanego jest zgodne z zasadami dobrych praktyk w branży budowlanej.

Pytanie 32

Który z rodzajów tynków można zaklasyfikować jako trójwarstwowy zwykły kat. IV, charakteryzujący się równą i gładką, bardzo starannie wygładzoną powierzchnią uzyskaną przy użyciu packi?

A. Surowy
B. Wypalany
C. Doborowy
D. Pospolity

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Tynk doborowy jest klasyfikowany jako tynk trójwarstwowy zwykły kat. IV, co oznacza, że spełnia określone wymagania techniczne dotyczące trwałości i estetyki. Jego powierzchnia jest bardzo starannie wygładzona packą, co zapewnia gładkość i równość, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach budowlanych. Tynki doborowe są często stosowane w budownictwie mieszkalnym oraz komercyjnym, gdzie estetyka i wytrzymałość są równie ważne. W praktyce, tynk doborowy można z powodzeniem stosować w pomieszczeniach wewnętrznych oraz na zewnętrznych elewacjach, a jego właściwości pozwalają na osiągnięcie wysokiej jakości wykończeń. Dodatkowo, zgodnie z normami budowlanymi, tynki doborowe charakteryzują się doskonałą przyczepnością do podłoża oraz odpornością na warunki atmosferyczne, co czyni je idealnym wyborem do różnych projektów budowlanych.

Pytanie 33

Reperacja pojedynczych uszkodzeń oraz niewielkich pęknięć na powierzchni tynku ściany nośnej polega na klinowym usunięciu tynku oraz

A. uzupełnieniu ubytków zaprawą cementową
B. wprowadzeniu zaczynu cementowego pod ciśnieniem
C. wzmocnieniu konstrukcji klamrowo i ponownym otynkowaniu
D. nasączeniu pękniętych miejsc wodą i uzupełnieniu ubytków zaprawą taką jak tynk

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź dotycząca nasączenia miejsc spękań wodą i wypełnienia ubytków zaprawą tynkarską jest poprawna, ponieważ taka procedura pozwala na skuteczne zminimalizowanie ryzyka dalszych uszkodzeń oraz zapewnienie właściwej przyczepności materiału naprawczego. Przed przystąpieniem do naprawy, ważne jest, aby dokładnie oczyścić uszkodzoną powierzchnię z luźnych fragmentów tynku oraz zanieczyszczeń, co pozwoli na lepsze wnikanie wody do spękań. Następnie, nasączenie wodą umożliwia aktywację drobnych cząsteczek cementu w zaprawie, co w połączeniu z odpowiednim wypełnieniem ubytków zaprawą tynkarską przyczynia się do uzyskania trwałej i estetycznej naprawy. Zgodnie z normą PN-EN 998-1, właściwe przygotowanie powierzchni oraz użycie odpowiednich materiałów budowlanych jest kluczowe dla zapewnienia długotrwałej jakości wykończenia. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie budownictwa i renowacji, co potwierdza jego skuteczność w zakresie zachowania estetyki oraz integralności konstrukcyjnej ścian. Przykładowo, w budynkach zabytkowych, gdzie estetyka ma kluczowe znaczenie, podejście to jest szczególnie istotne, aby zachować autentyczność i charakter oryginalnych materiałów.

Pytanie 34

Narzut tynku cementowo-wapiennego kategorii III powinien być nałożony na

A. suchej obrzutce
B. zwilżonej obrzutce
C. związanej gładzi
D. zwilżonej gładzi

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'zwilżona obrzutka' jest poprawna, ponieważ narzut tynku pospolitego cementowo-wapiennego kategorii III należy aplikować na odpowiednio przygotowaną powierzchnię. Zwilżona obrzutka zapewnia lepszą przyczepność tynku do podłoża, co jest kluczowe dla trwałości i estetyki wykończenia. Wilgoć w obrzutce powoduje, że cząsteczki tynku lepiej wnikają w strukturę podłoża, co znacząco zmniejsza ryzyko łuszczenia się czy pękania tynku w przyszłości. W praktyce, przed nałożeniem narzutu, należy nawilżyć obrzutkę wodą, aby uzyskać optymalne warunki aplikacji. Dobre praktyki w budownictwie sugerują, aby obrzutkę przygotować zgodnie z normami PN-EN 998-1, które określają wymagania dla tynków. Dzięki temu można osiągnąć wysoką jakość wykonania, która przekłada się na długowieczność oraz estetykę zastosowanego rozwiązania budowlanego.

Pytanie 35

Tynki doborowe to tynki standardowe

A. dwuwarstwowymi o równej, lecz szorstkiej powierzchni
B. dwuwarstwowymi o równej i gładkiej powierzchni
C. trójwarstwowymi o równej, lecz szorstkiej powierzchni
D. trójwarstwowymi o równej i bardzo gładkiej powierzchni

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Tynki doborowe są klasyfikowane jako tynki trójwarstwowe, co oznacza, że składają się z trzech odrębnych warstw: podkładowej, zbrojonej i wykończeniowej. Dzięki temu, że mają one powierzchnię równą i bardzo gładką, stanowią doskonałe podłoże do dalszych prac wykończeniowych, takich jak malowanie czy tapetowanie. Tynki trójwarstwowe są często stosowane w budownictwie, ze względu na ich znakomite właściwości izolacyjne oraz estetyczne. W praktyce, tynki doborowe są szczególnie polecane w obiektach, gdzie wysoka jakość wykończenia jest kluczowa, na przykład w wnętrzach biurowych lub mieszkalnych o podwyższonym standardzie. Warto również zwrócić uwagę, że ich wykonanie wymaga precyzyjnego i starannego podejścia, ponieważ każda warstwa musi być odpowiednio nałożona z zachowaniem określonych norm budowlanych, co wpływa na trwałość i estetykę końcową. Stosowanie tynków doborowych zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi przyczynia się do zwiększenia efektywności energetycznej budynków oraz ich estetycznego wyglądu.

Pytanie 36

Jaką wytrzymałość ma klasa zaprawy na

A. ściśnięcie
B. przesuwanie
C. rozciąganie
D. ugięcie

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Klasa zaprawy rzeczywiście odnosi się do jej wytrzymałości na ściskanie. Wytrzymałość na ściskanie jest kluczowym parametrem, który określa zdolność materiału do przenoszenia obciążeń działających w kierunku osiowym, co jest szczególnie istotne w budownictwie i inżynierii lądowej. W praktyce, zaprawy murarskie są stosowane do łączenia elementów budowlanych, takich jak cegły czy bloczki, a ich wytrzymałość na ściskanie wpływa na trwałość całej konstrukcji. Zgodnie z normami PN-EN 1015-11, wytrzymałość na ściskanie zaprawy może być klasyfikowana według różnych klas, co pozwala inżynierom na dobór odpowiedniego materiału do danego zastosowania, np. w budynkach mieszkalnych czy obiektach użyteczności publicznej. Wytrzymałość na ściskanie zaprawy jest zatem kluczowym wskaźnikiem jakości, którego pomiar przeprowadza się w warunkach laboratoryjnych, a jej znajomość pozwala na optymalizację kosztów oraz zapewnienie bezpieczeństwa konstrukcji.

Pytanie 37

Jaką część konstrukcyjną należy umieścić bezpośrednio nad otworem okiennym?

A. Ławę podokaenną
B. Nadproże
C. Filar międzyokienny
D. Gzyms

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Nadproże to naprawdę istotny element w budowie, który montujemy tuż nad oknem. Jego głównym zadaniem jest przenoszenie obciążeń z góry, żeby ściana była stabilna i nie zaczęły się robić pęknięcia. Z praktyki wiem, że najczęściej robimy je z betonu, stali, a czasami też z drewna, zależnie od tego, co jest w projekcie. Ważne, żeby nadproże było dobrze zaprojektowane, bo jego rozmiar i nośność muszą pasować do obciążeń, które będzie musiało wytrzymać. W budownictwie mamy takie normy, jak Eurokody, które podkreślają, że trzeba przeprowadzić obliczenia, aby upewnić się, że wszystko będzie bezpieczne i trwałe. Dobrze też pamiętać o izolacji termicznej nadproża, bo to znacznie poprawia efektywność energetyczną budynku.

Pytanie 38

Przy ręcznym sporządzaniu zaprawy cementowo-wapiennej z wykorzystaniem wapna hydratyzowanego, należy łączyć poszczególne składniki w następującym porządku:

A. woda + cement + wapno + piasek
B. piasek + cement + woda + wapno
C. piasek + cement + wapno + woda
D. wapno + woda + piasek + cement

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'woda + cement + wapno + piasek' jest poprawna, ponieważ kolejność dodawania składników ma kluczowe znaczenie dla uzyskania optymalnych właściwości zaprawy cementowo-wapiennej. Rozpoczynając od wody, zapewniamy odpowiednią konsystencję mieszanki, co umożliwia lepsze połączenie z cementem. Następnie dodanie cementu powoduje, że woda zaczyna aktywować proces hydratacji, co prowadzi do uzyskania wytrzymałości materiału. Wapno hydratyzowane, które jest dodawane przed piaskiem, pełni rolę poprawiającą plastyczność oraz elastyczność zaprawy, co jest szczególnie istotne w przypadku aplikacji na większe powierzchnie. Ostatnim składnikiem jest piasek, który działa jako wypełniacz, zwiększając objętość mieszanki oraz poprawiając jej właściwości mechaniczne. Praktyczne zastosowanie tej kolejności można zauważyć w budownictwie, gdzie zaprawy cementowo-wapienne są powszechnie używane do murowania i tynkowania, a ich odpowiednie przygotowanie znacząco wpływa na trwałość oraz estetykę konstrukcji. Według norm PN-EN 998, właściwie przygotowane zaprawy powinny spełniać określone wymagania dotyczące wytrzymałości i przyczepności, co podkreśla wagę poprawnego procesu ich tworzenia.

Pytanie 39

Jakie właściwości wełny mineralnej mają wpływ na jej użycie jako materiału izolacyjnego termicznie?

A. Niski współczynnik przewodzenia ciepła oraz paroprzepuszczalność
B. Wysoki współczynnik przewodzenia ciepła oraz paroprzepuszczalność
C. Wysoki współczynnik przewodzenia ciepła oraz nieprzepuszczalność pary
D. Niski współczynnik przewodzenia ciepła oraz nieprzepuszczalność pary

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wełna mineralna jest materiałem o niskim współczynniku przewodności cieplnej, co oznacza, że skutecznie izoluje termicznie, minimalizując straty ciepła w budynkach. Niska przewodność cieplna sprawia, że jest to jeden z najbardziej efektywnych materiałów izolacyjnych, co przekłada się na oszczędności energii w eksploatacji obiektów. Dodatkowo, paroprzepuszczalność wełny mineralnej pozwala na regulację wilgotności wewnętrznej pomieszczeń, co jest kluczowe dla utrzymania zdrowego mikroklimatu. Przykładowo, zastosowanie wełny mineralnej w dachach i ścianach budynków mieszkalnych oraz przemysłowych zapewnia nie tylko efektywność energetyczną, ale także ochronę przed kondensacją wilgoci. W zgodzie z normami budowlanymi, takimi jak PN-EN 13162, wełna mineralna spełnia wymagania dotyczące izolacyjności cieplnej i akustycznej, co czyni ją często wybieranym materiałem w budownictwie ekologicznym i energooszczędnym.

Pytanie 40

Jakie kruszywo wykorzystuje się w lekkich mieszankach betonowych?

A. Keramzyt
B. Żwir
C. Pospółkę
D. Grunt

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Keramzyt to kruszywo lekkie, którego zastosowanie w mieszankach betonowych jest powszechne w budownictwie. Dzięki swoim właściwościom, takim jak niska masa objętościowa i dobre izolacyjne właściwości termiczne, keramzyt jest idealnym materiałem do produkcji lekkich betonów. Dzięki zastosowaniu keramzytu, można osiągnąć znaczną redukcję masy elementów betonowych, co ma kluczowe znaczenie dla konstrukcji, gdzie istotne jest zmniejszenie obciążeń. Przykładem zastosowania lekkich betonów z keramzytem są stropy, ściany osłonowe oraz elementy prefabrykowane, gdzie obciążenie strukturalne jest ograniczone. Dodatkowo, keramzyt charakteryzuje się wysoką odpornością na działanie czynników atmosferycznych oraz małą nasiąkliwością, co przyczynia się do trwałości i długowieczności konstrukcji. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z normami PN-EN 206-1, stosowanie keramzytu w mieszankach betonowych wpisuje się w zalecane praktyki w celu uzyskania optymalnych właściwości mechanicznych.