Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik urządzeń i systemów energetyki odnawialnej
  • Kwalifikacja: ELE.10 - Montaż i uruchamianie urządzeń i systemów energetyki odnawialnej
  • Data rozpoczęcia: 18 kwietnia 2025 15:30
  • Data zakończenia: 18 kwietnia 2025 15:49

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Aby zainstalować system rur PP, jakie narzędzia są potrzebne?

A. nożyce do rur, gratownik i zgrzewarka
B. obcinaki do rur, gratownik oraz klej
C. obcinaki do rur, kalibrator oraz zaciskarka
D. nożyce do rur, gratownik oraz zestaw kluczy płaskich
Odpowiedź, że do montażu instalacji w systemie rur PP należy dysponować nożycami do rur, gratownikiem i zgrzewarką, jest prawidłowa ze względu na specyfikę materiału i metody łączenia. Nożyce do rur umożliwiają precyzyjne cięcie rur PP, co jest kluczowe dla zachowania integralności połączeń. Gratownik służy do wygładzania krawędzi, co zapobiega uszkodzeniom materiału i zapewnia lepszą jakość połączenia. Zgrzewarka, natomiast, jest niezbędna do efektywnego łączenia rur PP poprzez zgrzewanie, co jest jedną z najlepszych praktyk w instalacjach wodno-kanalizacyjnych. Zgrzewanie rur PP pozwala na uzyskanie trwałego, szczelnego połączenia, które wytrzymuje wysokie ciśnienie oraz zmiany temperatury. Stosowanie tych narzędzi jest zgodne z normami branżowymi, które kładą nacisk na bezpieczeństwo oraz efektywność instalacji. Dobrze przeprowadzony montaż nie tylko przedłuża żywotność instalacji, ale również minimalizuje ryzyko awarii.

Pytanie 2

Jakim symbolem określa się przetwornicę, która zmienia napięcie stałe na zmienne?

A. DC/DC
B. AC/AC
C. AC/DC
D. DC/AC
Odpowiedź DC/AC jest poprawna, ponieważ przetwornice DC/AC, znane również jako inwertery, są urządzeniami elektronicznymi, które konwertują napięcie stałe (DC) na napięcie zmienne (AC). Takie przetwornice są kluczowe w systemach, gdzie napięcie stałe, na przykład z baterii, musi być przekształcone do formy zmiennej do zasilania urządzeń elektrycznych, które wymagają AC. Przykładem zastosowania inwerterów są systemy fotowoltaiczne, gdzie energia słoneczna, przetwarzana na energię elektryczną w postaci DC, jest następnie konwertowana na AC, aby mogła być używana w domowych instalacjach elektrycznych lub wprowadzana do sieci energetycznej. Dobre praktyki w projektowaniu systemów z inwerterami obejmują wybór odpowiednich komponentów, takich jak tranzystory i układy scalone, które zapewniają wysoką sprawność konwersji oraz minimalizację zakłóceń w sieci elektrycznej. Zrozumienie zasady działania przetwornic DC/AC jest istotne dla inżynierów zajmujących się energią odnawialną oraz automatyzacją przemysłową.

Pytanie 3

Liczbę robót związanych z realizacją wykopu należy zapisać w obmiarze z odpowiednią jednostką

A. m3
B. m2
C. m-g
D. r-g
Wybór jednostek miary do opisu robót budowlanych powinien być oparty na ich specyfice. Metry kwadratowe (m2) stosuje się wyłącznie do pomiarów powierzchni, a nie objętości. Na przykład, w przypadku wykopu, jeśli użyjemy m2, nie będziemy w stanie prawidłowo określić ilości ziemi do usunięcia, co może prowadzić do poważnych błędów w planowaniu i kosztorysowaniu. Ponadto, jednostki takie jak r-g i m-g nie są standardowymi jednostkami miary, co czyni je niewłaściwymi w kontekście obmiaru robót budowlanych. Użycie nieprecyzyjnych jednostek może wpłynąć na całkowity proces inwestycyjny, w tym na kosztorys, harmonogram prac oraz jakość wykonania. Doskonały przykład niewłaściwego zastosowania to sytuacja, gdy wykonawca oblicza ilość ziemi do usunięcia w m2, co prowadzi do niedoszacowania objętości wykopu, a co za tym idzie, do braku odpowiednich zasobów i potencjalnych opóźnień w realizacji projektu. W branży budowlanej, stosowanie właściwych jednostek miary jest kluczowe, ponieważ przekłada się na efektywność zarządzania projektami oraz ich terminową realizację.

Pytanie 4

Przedmiar robót instalacji fotowoltaicznej powinien być sporządzony w kolejności

A. alfabetycznej wykonywanych robót, z określeniem ilości jednostek przedmiarowych
B. alfabetycznej wykonywanych robót, z określeniem cen jednostkowych robót
C. technologicznej realizacji robót, z określeniem ilości jednostek przedmiarowych
D. technologicznej realizacji robót, z określeniem cen jednostkowych robót
Odpowiedź, która wskazuje na alfabetyczną kolejność wykonywanych robót z podaniem cen jednostkowych, jest zgodna z ogólnymi praktykami stosowanymi w przedmiarze robót instalacji fotowoltaicznej. Przedmiar robót to szczegółowy dokument, który ma na celu określenie zakresu pracy oraz ilości materiałów niezbędnych do realizacji projektu. Kluczowym elementem jest uporządkowanie robót w sposób, który ułatwia ich późniejsze zestawienie i wycenę. Wybór kolejności alfabetycznej jest praktyczny, ponieważ pozwala na szybkie odnalezienie poszczególnych pozycji, co jest niezbędne w przypadku dużych projektów. Dodatkowo, podanie cen jednostkowych robót umożliwia dokładne oszacowanie kosztów całej inwestycji, co jest ważne z punktu widzenia budżetowania i kontroli kosztów. Przykładem może być tabela przedmiarowa, która w sposób przejrzysty przedstawia wszystkie elementy systemu fotowoltaicznego, takie jak panele, inwertery czy konstrukcje montażowe, wraz z ich cenami. Takie podejście jest rekomendowane przez standardy branżowe, takie jak normy ISO, i sprzyja transparentności oraz efektywności w zarządzaniu projektami.

Pytanie 5

Przy instalacji kolektorów słonecznych na dachu pokrytym dachówkami, do czego przykręca się stelaż?

A. murłat
B. łat
C. dachówek
D. krokwi
Odpowiedź "krokwi" jest poprawna, ponieważ to właśnie krokwi, będące elementami konstrukcyjnymi dachu, stanowią odpowiednie wsparcie dla stelaży kolektorów słonecznych. Krokwi mają dużą nośność i są zaprojektowane do przenoszenia obciążeń, co jest niezwykle istotne przy montażu cięższych systemów solarnych. Kiedy stelaż jest przykręcany do krokwi, zapewnia to stabilność i bezpieczeństwo całej konstrukcji, co jest kluczowe, zwłaszcza w przypadku silnych wiatrów czy opadów śniegu. Zgodnie z normami budowlanymi, należy stosować odpowiednie wkręty i mocowania, które są przystosowane do materiału krokwi, aby uniknąć uszkodzenia drewna. Dobrą praktyką jest również dokonanie oceny stanu technicznego krokwi przed montażem, aby upewnić się, że nie są one osłabione przez czynniki zewnętrzne, takie jak owady czy wilgoć. Poprawny montaż nie tylko zapewnia efektywność systemu, ale także wydłuża jego żywotność.

Pytanie 6

W jakim dokumencie określone są ilości materiałów potrzebnych do przeprowadzenia prac montażowych?

A. KNR
B. NNR
C. RNK
D. RMS
KNR, czyli Katalog Nakładów Rzeczowych, jest kluczowym dokumentem wykorzystywanym przy kosztorysowaniu robót budowlanych. Zawiera szczegółowe dane dotyczące nakładów rzeczowych, które są niezbędne do wykonania różnych rodzajów robót montażowych. KNR dostarcza informacji na temat ilości materiałów, robocizny oraz sprzętu potrzebnych do realizacji projektów budowlanych. Przykładowo, przy planowaniu montażu instalacji elektrycznych, KNR pozwala na precyzyjne określenie, jakiego rodzaju kable, złącza czy inne akcesoria będą wymagane, co umożliwia dokładne oszacowanie kosztów. Korzystanie z KNR jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży budowlanej, gdyż upraszcza proces planowania i minimalizuje ryzyko powstawania błędów w kosztorysach. Dodatkowo, KNR jest elastycznym narzędziem, które można dostosowywać do specyficznych warunków lokalnych oraz potrzeb projektu, co czyni go niezwykle wartościowym narzędziem w rękach kosztorysantów i inżynierów budowlanych.

Pytanie 7

Z informacji zawartych w dokumentacji wynika, że roczne wydatki na energię elektryczną w obiekcie użyteczności publicznej wynoszą 6000 zł. Inwestor postanowił zamontować na dachu budynku system paneli fotowoltaicznych, aby obniżyć te wydatki. Dzięki temu koszty zużycia energii elektrycznej będą niższe o 75%. Jaką kwotę będzie płacił za energię elektryczną po przeprowadzeniu tej inwestycji?

A. 1500 zł
B. 4500 zł
C. 5925 zł
D. 5975 zł
Niepoprawne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowego zrozumienia zasad obliczania kosztów energii elektrycznej po wprowadzeniu systemu fotowoltaicznego. Wiele osób może błędnie interpretować, że zmniejszenie rachunków o 75% oznacza, że nowe wydatki wyniosą 5925 zł, 4500 zł czy 5975 zł. To podejście jest mylące, ponieważ nie uwzględnia zasady procentowego zmniejszenia wydatków. Zamiast tego, aby obliczyć nową wysokość rachunków, należy skupić się na tym, ile wynosi pozostała część kosztów po redukcji. Po zmniejszeniu o 75% zostaje 25%, co należy pomnożyć przez pierwotną kwotę 6000 zł. Zatem poprawne wyliczenie prowadzi do 1500 zł, a nie do żadnej z wymienionych błędnych kwot. Kluczowym błędem myślowym jest pomylenie wartości całkowitych z wartościami procentowymi. Warto pamiętać, że przy podejmowaniu decyzji o inwestycjach w odnawialne źródła energii, jak panele fotowoltaiczne, istotne jest zrozumienie całkowitych kosztów oraz korzyści, jakie mogą przynieść. W przeciwnym razie, podejmowane decyzje mogą być oparte na niekompletnych lub błędnych informacjach, co prowadzi do nieefektywnego zarządzania budżetem i zasobami energetycznymi.

Pytanie 8

Jaką wartość ma maksymalny współczynnik przenikania ciepła (Uc max) dla zewnętrznych ścian nowych obiektów budowlanych od 01.01.2017 roku przy t1 >= 16°C?

A. 0,23 W/m2∙K
B. 0,20 W/m2∙K
C. 0,28 W/m2∙K
D. 0,25 W/m2∙K
Wartości współczynnika przenikania ciepła dla ścian zewnętrznych nowych budynków są ściśle regulowane przez normy budowlane, a ich nieprzestrzeganie może prowadzić do wielu negatywnych konsekwencji. Odpowiedzi 0,28 W/m2∙K, 0,20 W/m2∙K oraz 0,25 W/m2∙K nie spełniają wymagań nałożonych przez aktualne regulacje. Wskazywanie na wyższe wartości, takie jak 0,28 W/m2∙K, może sugerować mylne przekonanie, że budynki mogą być mniej energooszczędne, co stoi w sprzeczności z obowiązującymi trendami w budownictwie, które kładą duży nacisk na zrównoważony rozwój i efektywność energetyczną. Natomiast niższe wartości, jak 0,20 W/m2∙K, mogą być mylnie interpretowane jako bardziej korzystne, ale w rzeczywistości nie są one zgodne z wymaganiami dla nowych budynków. W kontekście budownictwa, odpowiednie wartości współczynnika Uc są kluczowe, ponieważ wpływają na komfort cieplny, efektywność energetyczną oraz koszty eksploatacji budynków. W praktyce, projektanci i inżynierowie powinni starannie dobierać materiały izolacyjne i technologie budowlane, aby nie tylko spełniać normy, ale także zapewnić długoterminowe oszczędności i zrównoważony rozwój. Nieprzestrzeganie tych zasad prowadzi do nieefektywności energetycznej oraz wyższych rachunków za energię, co jest szczególnie istotne w kontekście rosnących cen energii oraz globalnych działań na rzecz ochrony środowiska.

Pytanie 9

Odbiór części robót, które zostają zakryte, należy zaliczyć do odbiorów

A. częściowych
B. pogwarancyjnych
C. przejściowych
D. końcowych
Odpowiedź częściowych jest poprawna, ponieważ odbiór fragmentu robót, które ulegają zakryciu, jest częścią procesu odbiorowego, który ma na celu potwierdzenie, że zrealizowane prace są zgodne z umową oraz obowiązującymi normami. Odbiór częściowy dotyczy fragmentów robót, które mogą być już wykonane, a ich zakrycie uniemożliwia późniejszą ocenę jakości wykonania. W praktyce, na przykład podczas budowy budynku, instalacje elektryczne czy hydrauliczne muszą być odebrane przed ich zasłonięciem przez ściany, co pozwala na zweryfikowanie ich zgodności z projektem oraz jakości wykonania. Taki odbiór jest zgodny z normami budowlanymi oraz dobrymi praktykami w zarządzaniu projektami budowlanymi, które zalecają regularne i etapowe sprawdzanie wykonania robót. W przypadku problemów stwierdzonych podczas odbioru częściowego, wykonawca ma możliwość ich naprawy przed przystąpieniem do dalszych etapów budowy, co chroni inwestora przed późniejszymi kosztami napraw.

Pytanie 10

Fotoogniwa przekształcają energię słoneczną w energię

A. elektryczną
B. mechaniczną
C. cieplną
D. chemiczną
Fotoogniwa, znane jako ogniwa fotowoltaiczne, przekształcają energię słoneczną na energię elektryczną w procesie zwanym efektem fotowoltaicznym. Kiedy fotony ze światła słonecznego uderzają w półprzewodnikowe materiały w ogniwie, generują ruch elektronów, co prowadzi do wytworzenia prądu elektrycznego. Takie rozwiązania są coraz częściej wykorzystywane w instalacjach domowych i przemysłowych do produkcji energii odnawialnej. Przykładami zastosowania fotoogniw są panele słoneczne montowane na dachach budynków, które mogą zasilać urządzenia elektryczne, a także duże farmy fotowoltaiczne, które przyczyniają się do redukcji emisji CO2 w atmosferze. W praktyce, technologia ta jest zgodna z obecnymi standardami efektywności energetycznej i zrównoważonego rozwoju, wspierając globalne działania na rzecz ograniczenia zależności od paliw kopalnych. Wciąż rozwijają się nowe technologie, takie jak ogniwa perowskitowe, które obiecują jeszcze wyższą efektywność i niższe koszty produkcji.

Pytanie 11

Największy współczynnik przewodzenia ciepła w systemach grzewczych posiada

A. stal
B. PEX/AL/PEX
C. miedź
D. polibutylen
Miedź jest materiałem o najwyższym współczynniku przewodności cieplnej spośród wymienionych opcji, co sprawia, że jest idealnym wyborem w instalacjach grzewczych. Jej przewodność cieplna wynosi około 401 W/(m·K), co jest znacząco wyższe niż w przypadku polibutylenu, stali czy PEX/AL/PEX. Dzięki tej właściwości, miedź szybko i efektywnie przekazuje ciepło, co przekłada się na lepszą wydajność systemów grzewczych. W praktyce, zastosowanie rur miedzianych w instalacjach CO (centralnego ogrzewania) pozwala na szybsze osiągnięcie pożądanej temperatury w pomieszczeniach, co jest kluczowe w kontekście komfortu użytkowników oraz oszczędności energetycznych. Miedź jest również odporna na korozję, co sprawia, że ma długą żywotność, a jej zastosowanie jest zgodne z normami branżowymi, takimi jak PN-EN 1057, regulującymi właściwości rur miedzianych. Dodatkowo, miedź posiada dobre właściwości mechaniczne, co czyni ją atrakcyjnym wyborem w różnych warunkach eksploatacyjnych.

Pytanie 12

W jakim dokumencie znajdują się informacje dotyczące montażu oraz użytkowania kotła na biomasę?

A. W karcie gwarancyjnej
B. W aprobacie technicznej
C. W dokumentacji techniczno-ruchowej
D. W deklaracji zgodności
Dokumentacja techniczno-ruchowa to kluczowy dokument, w którym zawarte są szczegółowe informacje dotyczące montażu, eksploatacji oraz konserwacji kotła na biomasę. W tym dokumencie użytkownik znajdzie instrukcje dotyczące instalacji, parametrów technicznych, zasad użytkowania oraz procedur bezpieczeństwa. Dobrze opracowana dokumentacja techniczno-ruchowa jest zgodna z normami branżowymi, takimi jak PN-EN 303-5, które określają wymagania dotyczące efektywności energetycznej oraz emisji zanieczyszczeń. Przykładowo, w dokumentacji mogą być zawarte schematy instalacji oraz wskazówki dotyczące optymalnych warunków pracy kotła, co jest niezbędne dla osiągnięcia najwyższej sprawności. Stosowanie się do zaleceń zawartych w tym dokumencie pozwala na bezpieczne i efektywne użytkowanie kotła, minimalizując ryzyko awarii oraz zapewniając zgodność z przepisami prawa.

Pytanie 13

Do przeglądu technicznego instalacji solarnej nie wlicza się

A. napełniania instalacji cieczą solarną
B. kontroli zabezpieczeń antykorozyjnych
C. odczytu oraz oceny wydajności solarnej
D. weryfikacji ochrony przed zamarzaniem
Napełnianie instalacji cieczą solarną nie jest częścią przeglądu technicznego instalacji solarnej, ponieważ ten proces odbywa się zazwyczaj w momencie uruchamiania systemu. Ciecz solarna, która jest stosowana w systemach solarnych, ma za zadanie transportować ciepło z kolektorów do zasobnika. W trakcie przeglądów technicznych koncentrujemy się na ocenie funkcjonalności i efektywności systemu, a nie na procesach, które mają miejsce na początku jego eksploatacji. Przegląd techniczny powinien obejmować takie elementy jak kontrola ochrony antykorozyjnej, co jest istotne dla długowieczności komponentów, a także odczyt oraz ocenę uzysku solarnego, co pozwala na ocenę wydajności całego systemu. Dodatkowo, kontrola ochrony przed zamarzaniem jest kluczowa w kraju takim jak Polska, gdzie zimowe temperatury mogą wpływać na działanie instalacji. Te działania są zgodne z normami branżowymi i praktykami, które mają na celu zapewnienie niezawodności i efektywności systemów solarnych w dłuższej perspektywie czasowej.

Pytanie 14

Klient, który pragnie jednocześnie uzyskiwać energię elektryczną oraz ciepło z odnawialnych źródeł, powinien rozważyć użycie

A. kolektora rurowego próżniowego
B. pompy ciepła multi-split
C. kolektora słonecznego hybrydowego
D. kotła dwufunkcyjnego
Kolektor słoneczny hybrydowy to urządzenie, które łączy funkcje produkcji energii elektrycznej oraz ciepła w jeden system. Dzięki zastosowaniu nowoczesnych technologii, takich jak ogniwa fotowoltaiczne i kolektory cieplne, możliwe jest jednoczesne pozyskiwanie obu form energii z promieniowania słonecznego. W praktyce oznacza to, że użytkownik może zaspokoić zarówno potrzeby grzewcze, jak i elektryczne budynku, co przekłada się na zwiększenie efektywności energetycznej. Przykładem zastosowania mogą być domy jednorodzinne, które chcą być mniej zależne od tradycyjnych źródeł energii oraz obniżyć koszty eksploatacji. Dodatkowo, integracja systemu hybrydowego z istniejącymi instalacjami OZE, jak pompy ciepła czy systemy zarządzania energią, pozwala na jeszcze lepszą optymalizację zużycia energii. Zgodnie z aktualnymi standardami budownictwa energooszczędnego, takie rozwiązania są rekomendowane jako część strategii zrównoważonego rozwoju i dążenia do neutralności węglowej.

Pytanie 15

Jaką minimalną powierzchnię działki należy posiadać do zainstalowania poziomego wymiennika gruntowego w glebie gliniastej, który będzie źródłem energii niskotemperaturowej dla pompy ciepła o mocy grzewczej wynoszącej 10 kW?

A. od 2000 m2 do 3000 m2
B. od 60 m2 do 100 m2
C. od 10 m2 do 20 m2
D. od 400 m2 do 600 m2
Odpowiedzi sugerujące mniejsze powierzchnie, takie jak od 60 m2 do 100 m2, od 10 m2 do 20 m2 czy od 2000 m2 do 3000 m2, nie biorą pod uwagę istotnych czynników wpływających na efektywność wymiennika gruntowego. Odpowiedzi te mogą wynikać z błędnego założenia, że mniejsza powierzchnia może wystarczyć do uzyskania pożądanej mocy grzewczej. W przypadku gruntów gliniastych, ich niska przewodność cieplna oznacza, że wymiennik musi mieć znaczną powierzchnię, aby skutecznie przekazywać ciepło. Odpowiedź zakładająca powierzenie tylko 10 m2 do 20 m2 jest zupełnie nieadekwatna, gdyż taka powierzchnia nie jest w stanie dostarczyć wystarczającej ilości energii cieplnej dla pompy ciepła o mocy 10 kW. Ponadto, odpowiedzi sugerujące dużą powierzchnię od 2000 m2 do 3000 m2 mogą prowadzić do niepotrzebnych wydatków i nieefektywności w projektowaniu systemów, gdyż nie ma uzasadnienia technicznego dla tak dużej powierzchni w kontekście podanych wymagań. Właściwe zaprojektowanie wymiennika gruntowego powinno opierać się na analizie lokalnych warunków gruntowych, przewidywanej mocy grzewczej oraz zaleceniach technicznych, co pozwoli na optymalizację kosztów oraz efektywności energetycznej systemu. Dlatego kluczowe jest, aby przed przystąpieniem do budowy wymiennika gruntowego zasięgnąć porady specjalisty i przeprowadzić szczegółowe badania gruntu.

Pytanie 16

Jaką kwotę stanowi kosztorysowa wartość robocizny montażu systemu solarnego i wymiennika, gdyby pracował jeden monter oraz jego asystent, zakładając stawkę 50,00 zł za godzinę pracy montera oraz 25,00 zł za godzinę pracy pomocnika? Czas robocizny wynosi 3 godziny.

A. 225,00 zł
B. 150,00 zł
C. 175,00 zł
D. 75,00 zł
Odpowiedź to 225,00 zł. Skąd to się bierze? Musimy obliczyć koszty robocizny związane z montażem grupy solarnej. Mamy tutaj montera, którego stawka to 50,00 zł za godzinę i pomocnika, który zarabia 25,00 zł za godzinę. Całkowity czas pracy to 3 godziny, które dzielimy między tych dwóch pracowników. Obliczając to: 3 godziny pracy montera kosztują nas 150,00 zł, a 3 godziny pracy pomocnika to dodatkowe 75,00 zł. Jak to podsumujemy: 150,00 zł + 75,00 zł daje nam 225,00 zł. W branży remontowo-budowlanej takiej wiedzy nie można zlekceważyć. Wiedza o kosztach jest kluczowa, bo pozwala na przygotowanie ofert i budżetów projektowych. Pamiętaj, że precyzyjne obliczenia, zwłaszcza w projektach solarnych, mają ogromne znaczenie dla rentowności i konkurencyjności na rynku.

Pytanie 17

Sonda lambda wykorzystywana w piecach na biomasę ma na celu pomiar

A. stężenia dwutlenku węgla w spalinach
B. stężenia tlenku węgla w spalinach
C. stężenia tlenków azotu w spalinach
D. stężenia tlenu w spalinach
Sonda lambda, znana również jako czujnik tlenu, odgrywa kluczową rolę w procesie spalania, zwłaszcza w urządzeniach grzewczych, takich jak kotły na biomasę. Jej podstawowym zadaniem jest mierzenie poziomu tlenu w spalinach, co pozwala na optymalizację stosunku powietrza do paliwa. Dzięki precyzyjnym pomiarom, systemy zarządzania kotłami mogą regulować proces spalania, aby uzyskać maksymalną efektywność energetyczną oraz minimalizować emisję szkodliwych substancji. Poprawne funkcjonowanie sondy lambda jest istotne dla osiągnięcia norm emisji, takich jak te określone w dyrektywie Unii Europejskiej 2010/75/UE w sprawie emisji przemysłowych. W praktyce, sonda lambda pozwala na adaptacyjne sterowanie procesem spalania, co przyczynia się do oszczędności paliwa i ograniczenia wpływu na środowisko. Regularne serwisowanie i kalibracja sondy są niezbędne, aby zapewnić jej niezawodność i precyzyjność pomiarów, co jest kluczowe w dążeniu do zrównoważonego rozwoju w sektorze energetycznym.

Pytanie 18

Zanim instalacja kotłowni spalającej biomasę zostanie oddana do użytku, jaki dokument jest niezbędny?

A. decyzja o wprowadzaniu zanieczyszczeń do powietrza atmosferycznego
B. protokół odbioru końcowego
C. ocena wpływu inwestycji na środowisko
D. pozytywna opinia straży miejskiej
Pozytywna opinia straży miejskiej, decyzja o wprowadzaniu zanieczyszczeń do powietrza atmosferycznego oraz ocena wpływu inwestycji na środowisko to dokumenty, które, choć bardzo ważne w kontekście ochrony środowiska i regulacji dotyczących emisji, nie są bezpośrednio wymagane przed oddaniem do eksploatacji kotłowni spalającej biomasę. Wiele osób może mylnie sądzić, że opinia straży miejskiej jest niezbędna, ponieważ stanowi ona element lokalnych regulacji. Jednakże, jej rola w procesie eksploatacji kotłowni jest ograniczona i nie zastępuje formalnych wymogów odbioru technicznego. Decyzja o wprowadzaniu zanieczyszczeń do powietrza, zwana często pozwoleniem na emisję, dotyczy aspektów operacyjnych instalacji, ale jest to kwestia, którą należy rozwiązać po otrzymaniu protokołu odbioru. Ocena wpływu inwestycji na środowisko, z kolei, jest istotna na etapie planowania budowy, a nie na etapie oddawania do użytku. Często mylone jest również pojęcie przeprowadzania kontroli, ponieważ wielu użytkowników sądzi, że wystarczą opinie lokalnych organów, co nie zawsze jest zgodne z wymogami prawnymi. W praktyce, zrozumienie hierarchii dokumentów i ich roli w procesie inwestycyjnym jest kluczowe dla uniknięcia problemów prawnych i operacyjnych w przyszłości.

Pytanie 19

Całkowita moc identycznych pomp ciepła połączonych w kaskadzie wynosi

A. sumę mocy wszystkich poszczególnych pomp
B. połowę mocy jednej z pomp
C. jest równa mocy pojedynczej pompy
D. większa dla jednej z pomp
Fajnie, że wybrałeś odpowiedź, która mówi, że moc kaskadowo połączonych pomp ciepła to suma mocy każdej z nich. To naprawdę tak działa! Każda pompa dodaje swoją moc, więc jak masz pięć pomp po 5 kW, to mamy 25 kW mocy całkowitej. Kaskadowe połączenia są super, bo pozwalają lepiej wykorzystać moc i dostosować system do potrzeb. Widziałem to w dużych instalacjach grzewczych, gdzie trzeba osiągnąć wyższą moc, a jednocześnie zmieścić się w małej przestrzeni. A jak mowa o efektywności energetycznej, to takie połączenia z odnawialnymi źródłami energii to bardzo dobry pomysł!

Pytanie 20

Przed zainstalowaniem systemu solarnego dokonano pomiarów wewnątrz obiektu. Instalacji solarnych nie można realizować w technologii PEX/Al/PEX, ponieważ

A. warstwy polietylenowe mają słabe właściwości przewodzenia ciepła
B. nie są odporne na wysokie temperatury
C. obecne w nich aluminium prowadzi do degradacji glikolu
D. brak jest odpowiednich złączek do połączenia z kolektorem
Rury PEX/Al/PEX, składające się z warstw polietylenu i aluminium, nie są odpowiednie do zastosowań w systemach solarnych ze względu na ich niską odporność na wysokie temperatury. W instalacjach solarnych, zwłaszcza w kolektorach, mogą występować temperatury znacznie przekraczające 100°C, co prowadzi do degradacji materiałów takich jak polietylen. Wysoka temperatura może powodować osłabienie struktury rury, co skutkuje ryzykiem wycieków i awarii całego systemu. Przykładem alternatywnych materiałów, które są bardziej odpowiednie do takich instalacji, są rury miedziane lub stalowe, które charakteryzują się wysoką odpornością na temperaturę i ciśnienie. Wybór właściwych materiałów jest kluczowy dla zapewnienia efektywności energetycznej i trwałości systemu solarnego, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży instalacji OZE. Warto pamiętać, że zgodność z normami PN-EN 12976 dotyczącymi systemów solarnych może pomóc w uniknięciu problemów związanych z niewłaściwym doborem materiałów.

Pytanie 21

Która z boków dachu jest najodpowiedniejsza do instalacji kolektorów słonecznych?

A. Północna
B. Wschodnia
C. Południowa
D. Zachodnia
Montaż kolektorów słonecznych na dachu południowym jest uważany za najbardziej efektywny, ponieważ ta strona dachu otrzymuje najwięcej promieniowania słonecznego w ciągu dnia. W zależności od lokalizacji geograficznej, dachy skierowane na południe mogą korzystać ze słońca przez większą część dnia, co znacznie zwiększa wydajność systemu solarnego. Na przykład, w Polsce, instalacje na dachu południowym mogą osiągać ponad 80% efektywności w porównaniu z innymi kierunkami. W praktyce oznacza to, że kolektory słoneczne zamontowane na tej stronie będą produkować więcej energii cieplnej, co przekłada się na niższe rachunki za energię i szybszy zwrot z inwestycji. Ponadto, zgodnie z dobrymi praktykami i standardami branżowymi, zaleca się unikanie zacienienia dachu, co jest istotne na południowej stronie, gdzie słońce jest najbardziej intensywne. Instalacja powinna być również skierowana pod odpowiednim kątem, aby maksymalizować eksponowanie na promieniowanie słoneczne przez cały rok.

Pytanie 22

Podczas instalowania systemu fotowoltaicznego stosuje się złączki, które zapewniają całkowitą hermetyczność oraz zapobiegają niewłaściwemu podłączeniu biegunów paneli słonecznych do akumulatora

A. MC4
B. WAGO
C. HDMI
D. MPX
Złączki MC4 są standardem w instalacjach fotowoltaicznych, służącym do łączenia paneli słonecznych z systemem zasilania. Dzięki swojej konstrukcji, złączki te zapewniają pełną hermetyczność, co jest kluczowe w kontekście ochrony przed wilgocią i zanieczyszczeniami. W praktyce oznacza to, że stosując złączki MC4, minimalizuje się ryzyko wystąpienia korozji oraz uszkodzeń, które mogą prowadzić do obniżenia wydajności systemu. Dodatkowo, złączki te wyposażone są w mechanizm blokujący, który uniemożliwia przypadkowe rozłączenie połączenia, co jest niezwykle istotne oraz zapewnia bezpieczeństwo w eksploatacji. Zgodnie z normami IEC 62109 oraz IEC 61730, przy wyborze komponentów do instalacji fotowoltaicznych, należy kierować się ich niezawodnością i odpornością na ekstremalne warunki atmosferyczne, co złączki MC4 z pewnością spełniają. Dlatego są one powszechnie stosowane zarówno w instalacjach domowych, jak i komercyjnych, co potwierdza ich skuteczność i popularność w branży.

Pytanie 23

Oznaczenie rur miedzianych symbolem R 290 wskazuje na ich stan

A. miękki
B. twardy
C. rekrystalizowany
D. półtwardy
Odpowiedź "twardy" jest poprawna, ponieważ oznaczenie rur miedzianych R 290 wskazuje na ich stan po procesie obróbki cieplnej, który prowadzi do uzyskania twardości. Rury miedziane twarde są powszechnie używane w instalacjach hydraulicznych i chłodniczych, gdzie wymagana jest wysoka wytrzymałość na ciśnienie oraz odporność na deformacje mechaniczne. Przykłady zastosowań obejmują systemy klimatyzacyjne oraz instalacje gazowe, gdzie niezawodność i trwałość są kluczowe. W standardach branżowych, takich jak PN-EN 1057, klasyfikacja rur miedzianych dzieli je na różne stany, w tym twardy, co pozwala na dobór odpowiedniego materiału do specyficznych zastosowań. Dodatkowo, twarde rury miedziane można łączyć z innymi elementami instalacji za pomocą lutowania, co zapewnia hermetyczność połączeń oraz długotrwałą eksploatację.

Pytanie 24

Rekuperator to urządzenie służące do odzyskiwania energii cieplnej z

A. ciepłej wody użytkowej
B. gruntu
C. gazów
D. ścieków
Rekuperator to fajne urządzenie, które naprawdę dobrze odzyskuje ciepło z powietrza wydobywającego się z budynków. W skrócie, działa to tak, że ciepło z powietrza, które wychodzi, przenika do świeżego powietrza, które jest wprowadzane do środka. Dzięki temu, budynki mogą lepiej wykorzystywać energię, co z kolei obniża rachunki za ogrzewanie i chłodzenie. W praktyce, rekuperatory są super w budynkach pasywnych i energooszczędnych, bo tam liczy się każde ciepło. No i co ważne, są zgodne z różnymi normami efektywności energetycznej, jak ISO 50001, więc są po prostu nowoczesnym rozwiązaniem w wentylacji.

Pytanie 25

W celu określenia liczby godzin pracy zatrudnionych w kosztorysie szczegółowym stosuje się

A. oferta sprzedaży producenta
B. katalog nakładów rzeczowych
C. dziennik budowy
D. harmonogram robót
Harmonogram robót, choć istotny w zarządzaniu projektem budowlanym, nie pełni funkcji określenia ilości godzin pracy w sposób szczegółowy. Harmonogram jest narzędziem, które pokazuje czas trwania poszczególnych etapów pracy oraz zależności między nimi, ale nie dostarcza szczegółowych danych dotyczących konkretnych nakładów rzeczowych. Z kolei dziennik budowy to dokument, który rejestruje postęp prac oraz wszelkie zdarzenia na budowie, ale także nie zawiera szczegółowych informacji o czasach pracy. Może być użyty do monitorowania realizacji harmonogramu, jednak nie jest narzędziem do bezpośredniego wyliczania godzin pracy. Oferta sprzedaży producenta dotyczy produktów i usług, które mogą być wykorzystane w projekcie, ale nie zawiera informacji o czasie pracy pracowników ani o nakładach rzeczowych. Powszechnym błędem jest mylenie tych narzędzi, co może prowadzić do nieprawidłowych oszacowań kosztów. Kluczowym elementem skutecznego kosztorysowania jest zrozumienie, jakie dokumenty dostarczają odpowiednich informacji i jak je prawidłowo wykorzystywać w praktyce.

Pytanie 26

Podstawą do stworzenia szczegółowego kosztorysu instalacji pompy ciepła są

A. katalogi nakładów rzeczowych
B. harmonogramy prac
C. aprobacje techniczne
D. atestacje higieniczne
Podstawą opracowania kosztorysu szczegółowego instalacji pompy ciepła są katalogi nakładów rzeczowych, które stanowią kluczowe narzędzie dla inżynierów i kosztorysantów. Katalogi te zawierają szczegółowe informacje na temat kosztów materiałów, robocizny i innych nakładów, co pozwala na precyzyjne oszacowanie całkowitego kosztu inwestycji. Przykładowo, przy instalacji pompy ciepła ważne jest uwzględnienie kosztów nie tylko samej pompy, ale także materiałów niezbędnych do montażu, takich jak rury, izolacje, czy armatura. Korzystanie z aktualnych katalogów, takich jak KNR (Katalogi Nakładów Rzeczowych) lub ZK (Zbiory Kosztorysowe), zapewnia, że kosztorys będzie zgodny z rynkowymi standardami i rzeczywistymi cenami, co jest niezbędne dla efektywnego zarządzania budżetem projektu. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują również regularne aktualizowanie danych w kosztorysach oraz analizowanie cen rynkowych, co umożliwia dostosowanie kosztorysu do zmieniających się warunków rynkowych.

Pytanie 27

Pompę solarną należy zainstalować na rurze

A. powrotnym
B. zasilającym
C. bezpieczeństwa
D. napełniającym
Wybór niewłaściwego przewodu do montażu pompy solarnej może prowadzić do różnych problemów, które negatywnie wpływają na wydajność całego systemu. Montaż na przewodzie zasilającym nie jest zalecany, ponieważ w takim przypadku pompa byłaby narażona na działanie ciepłej cieczy z kolektorów. Taki układ może prowadzić do sytuacji, w której pompa będzie pracować w warunkach przegrzania, co z kolei może skrócić jej żywotność oraz obniżyć efektywność systemu. Montaż na przewodzie bezpieczeństwa jest także niewłaściwy, ponieważ ten element jest dedykowany do ochrony systemu przed nadmiernym ciśnieniem i nie powinien być obciążany dodatkowymi komponentami, takimi jak pompy. Wreszcie, umieszczenie pompy na przewodzie napełniającym, który jest odpowiedzialny za dostarczanie cieczy do systemu, może prowadzić do zatorów i problemów z ciśnieniem, co w rezultacie wpłynie na cały układ. Kluczowe jest zrozumienie, że poprawna lokalizacja pompy jest nie tylko kwestią techniczną, ale także wpływa na bezpieczeństwo i niezawodność systemu. Warto zaznaczyć, że przygotowanie i instalacja systemów solarnych powinny opierać się na obowiązujących normach i dobrych praktykach, które zawierają szczegółowe wytyczne dotyczące montażu poszczególnych komponentów, w tym pomp. Zastosowanie się do tych standardów zapewnia nie tylko efektywność energetyczną, ale również długotrwałą i bezpieczną pracę instalacji.

Pytanie 28

Jakie cechy posiada słoma jako biopaliwo?

A. znaczna emisja CO2 do atmosfery podczas spalania
B. niska kaloryczność wynosząca około 15 MJ/kg
C. wysoka odporność na wilgoć
D. duża kaloryczność wynosząca około 25 MJ/kg
Słoma jako biopaliwo wykazuje niską kaloryczność, oscylującą wokół 15 MJ/kg, co czyni ją mniej efektywnym źródłem energii w porównaniu do innych biopaliw, takich jak drewno czy pelet, które mogą osiągać wartość do 25 MJ/kg. To ograniczenie kaloryczności sprawia, że jej użycie w instalacjach energetycznych wymaga dostosowania technologii spalania oraz efektywnego zarządzania surowcem. Przykładowo, w piecach przemysłowych z odpowiednimi systemami odzysku ciepła, słoma może być wykorzystana w procesach produkcyjnych, takich jak suszenie czy ogrzewanie w zakładach przetwórstwa rolno-spożywczego. Zgodnie z normami dotyczącymi biopaliw, kluczowe jest także uwzględnienie aspektów ekologicznych, takich jak zmniejszenie emisji CO2 w porównaniu do paliw kopalnych, co czyni słomę atrakcyjnym rozwiązaniem w kontekście zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska. W praktyce, wybór słomy jako paliwa powinien być poprzedzony szczegółową analizą lokalnych warunków oraz dostępności surowca, co jest zgodne z dobrą praktyką branżową.

Pytanie 29

Aby zapewnić jednostronny przepływ czynnika grzewczego, należy zainstalować zawór

A. zwrotny
B. bezpieczeństwa
C. czerpalny
D. spustowy
Czerpalny zawór, który mógłby być brany pod uwagę w kontekście kierunku przepływu czynnika grzewczego, jest używany głównie do pobierania płynów z systemu, co nie odpowiada na potrzebę zapewnienia jednokierunkowego przepływu. W zastosowaniach grzewczych nie pełni on roli ogranicznika co do kierunku przepływu, a raczej ma na celu umożliwienie dostępu do medium. Z kolei zawór spustowy jest przeznaczony do usuwania cieczy z systemu, co także nie jest jego funkcją w kontekście zapewnienia stałego kierunku przepływu czynnika grzewczego. Takie zawory są wykorzystywane podczas konserwacji i opróżniania instalacji, co może prowadzić do mylnego wniosku, że mogą one regulować przepływ. Zawór bezpieczeństwa z kolei jest kluczowy w kontekście ochrony systemu przed nadmiernym ciśnieniem, ale również nie nadaje się do kontrolowania kierunku przepływu. Prawidłowe zrozumienie funkcji każdego z tych zaworów jest kluczowe w projektowaniu i eksploatacji instalacji grzewczych, aby unikać poważnych błędów, które mogą prowadzić do uszkodzeń systemu oraz zagrożeń dla bezpieczeństwa użytkowników.

Pytanie 30

Pompa ciepła przez 20 dni dostarczała do domu jednorodzinnego energię równą 2 040 kWh. Jaki jest wskaźnik efektywności energetycznej, jeśli średnia moc pobrana wynosi 2,5 kW?

A. 17,00
B. 40,80
C. 4,08
D. 1,70
Czasem zdarza się, że pojawiają się błędy w obliczeniach wskaźnika efektywności energetycznej pompy ciepła. Jak ktoś nie rozumie, jak właściwie obliczać COP, to może skończyć z błędnymi wynikami. Na przykład, jeśli ktoś myśli, że wystarczy podzielić dostarczoną energię przez moc pompy i zapomni o czasie, to może dojść do złych wniosków. Często myli się też jednostki energii z mocą, co może wprowadzić w błąd. Ktoś może pomylić kWh z kW, a to już problem. Żeby dobrze ocenić efektywność energetyczną, trzeba zawsze znać całkowity czas pracy i moc systemu. Warto też mieć na uwadze rzeczywiste warunki, w jakich pompa pracuje, jak temperatura zewnętrzna, bo to wszystko wpływa na efektywność. W tym pytaniu kluczem jest zrozumienie, że moc pompy ciepła (2,5 kW) przez 20 dni równa się 1 200 kWh zużycia energii, co jest istotne, żeby dobrze obliczyć COP.

Pytanie 31

Wskaźnik efektywności energetycznej pompy ciepła COP wynoszący 4 wskazuje, że dostarczając

A. 1 kWh energii elektrycznej do pracy pompy ciepła można uzyskać 4 kWh energii cieplnej
B. 4 kWh energii elektrycznej do pracy pompy ciepła można uzyskać 1 kWh ciepła
C. 4 kWh energii cieplnej do pracy pompy ciepła można uzyskać 1 kWh energii elektrycznej
D. 1 kWh energii cieplnej do pracy pompy ciepła można uzyskać 4 kWh energii elektrycznej
Nieprawidłowe odpowiedzi na pytanie dotyczące wskaźnika COP pompy ciepła opierają się na błędnym rozumieniu działania tych urządzeń. Wysoka wartość COP, jak w przypadku równania 4, oznacza efektywność przekładającą się na ilość ciepła uzyskanego w stosunku do ilości zużytej energii elektrycznej. Zrozumienie tego wskaźnika jest kluczowe dla oceny wydajności systemów grzewczych. Odpowiedzi sugerujące, że 1 kWh energii cieplnej można uzyskać poprzez zużycie 4 kWh energii elektrycznej są niepoprawne, ponieważ de facto wskazują na odwrotną sytuację, co prowadzi do znaczącego zafałszowania analizy efektywności energetycznej. Typowym błędem myślowym jest mylenie energii cieplnej z energią elektryczną oraz niedostateczne zrozumienie zasady działania pomp ciepła jako urządzeń przekształcających energię. Pompy ciepła działają na zasadzie przemiany energii z jednego źródła do innego, co sprawia, że ich efektywność można ocenić przez wskaźnik COP. Odpowiedzi, które twierdzą, że większa ilość energii elektrycznej jest potrzebna do uzyskania mniejszej ilości energii cieplnej, są sprzeczne z zasadami termodynamiki oraz podstawowym celem pomp ciepła, którym jest maksymalizacja efektywności energetycznej. Aby uniknąć takich nieporozumień, ważne jest, aby zrozumieć, jak działają te systemy oraz jakie standardy i normy, takie jak EN 14511, regulują ich wydajność i sposób pomiaru. W edukacji na temat energii odnawialnej i efektywności energetycznej należy kłaść duży nacisk na poprawne interpretowanie wskaźników efektywności, aby odpowiednio ocenić i zastosować pompy ciepła w praktyce.

Pytanie 32

Do zasilania jednofazowej jednostki zewnętrznej pompy ciepła typu split powinno się użyć przewodu

A. trzyżyłowego
B. czterożyłowego
C. dwużyłowego
D. pięciożyłowego
Jednofazowa jednostka zewnętrzna pompy ciepła typu split wymaga do swojego zasilania przewodu trzyżyłowego, ponieważ taki przewód zapewnia nie tylko zasilanie, ale również odpowiednie uziemienie. W skład przewodu trzyżyłowego wchodzą trzy żyły: jedna fazowa, jedna neutralna oraz jedna ochronna (uziemiająca). Uziemienie jest kluczowe dla bezpieczeństwa użytkowników oraz ochrony urządzenia przed uszkodzeniami spowodowanymi przepięciami czy awariami. Przewody trzyżyłowe są powszechnie stosowane w instalacjach elektrycznych zasilających urządzenia o większej mocy. W praktyce, zastosowanie przewodu trzyżyłowego w instalacji zasilającej pompę ciepła jest zgodne z normami oraz przepisami, co zapewnia zgodność z wymaganiami bezpieczeństwa. Dobrą praktyką jest również regularne sprawdzanie stanu przewodów oraz ich odpowiednie zabezpieczenie, aby zminimalizować ryzyko uszkodzeń. Warto również pamiętać, że instalacja elektryczna powinna być wykonana przez wykwalifikowanego specjalistę, co jest kluczowe dla zachowania bezpieczeństwa i wydajności systemu.

Pytanie 33

Podstawą do stworzenia kosztorysu szczegółowego dla instalacji odgromowej paneli fotowoltaicznych są

A. cenniki jednostkowe
B. harmonogramy prac
C. katalogi producentów materiałów
D. katalogi nakładów rzeczowych
Harmonogramy robót, cenniki cen jednostkowych oraz katalogi producentów materiałów to źródła informacji, które mogą wspierać proces kosztorysowania, jednak nie stanowią one podstawy do opracowania szczegółowego kosztorysu instalacji odgromowej ogniw fotowoltaicznych. Harmonogramy robót są narzędziem planistycznym, które pomagają w zarządzaniu czasem realizacji projektu, ale nie dostarczają konkretnych danych dotyczących kosztów materiałów czy robocizny. Z tego powodu mogą prowadzić do nieporozumień w zakresie alokacji budżetów, jeżeli zostaną użyte jako jedyne źródło informacji. Cenniki cen jednostkowych mogą zapewniać orientacyjne wartości, ale nie uwzględniają specyfiki danego projektu, takich jak lokalne koszty robocizny czy różnice w standardach jakości materiałów; w rezultacie korzystanie z nich w oderwaniu od katalogów nakładów rzeczowych może prowadzić do niedoszacowania lub przeszacowania wydatków. Z kolei katalogi producentów materiałów koncentrują się głównie na oferowanych produktach i ich specyfikacjach technicznych, lecz nie przedstawiają pełnego obrazu kosztów związanych z ich montażem czy związanymi pracami. Opierając się na tych źródłach, można łatwo popełnić błąd myślowy, zakładając, że wystarczają do stworzenia dokładnego kosztorysu. W praktyce, niezbędne jest zintegrowanie różnych informacji, a szczególnie poleganie na katalogach nakładów rzeczowych, aby uzyskać rzetelne i precyzyjne dane kosztowe, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży budowlanej. Prawidłowe podejście do kosztorysowania wymaga zrozumienia, że każdy z tych elementów ma swoją rolę, ale żaden z nich nie może zastąpić kompleksowego podejścia opartego na szczegółowych danych o nakładach rzeczowych.

Pytanie 34

W trakcie konserwacji instalacji centralnego ogrzewania do czynnika grzewczego wprowadza się inhibitory w celu

A. pozbycia się kamienia kotłowego z systemu
B. oczyszczenia czynnika grzewczego z zanieczyszczeń
C. poprawy przewodności cieplnej czynnika grzewczego
D. zmniejszenia korozji instalacji
Inhibitory korozji są substancjami chemicznymi dodawanymi do czynnika grzewczego w instalacjach centralnego ogrzewania w celu ograniczenia korozji elementów metalowych systemu. Korozja jest naturalnym procesem, który może prowadzić do intensywnego zużycia sprzętu, a w skrajnych przypadkach - do jego awarii. Inhibitory działają na zasadzie tworzenia ochronnej warstwy na powierzchni metalu, co zmniejsza kontakt z agresywnymi substancjami chemicznymi w wodzie. Przykłady zastosowania to dodawanie inhibitorów takich jak azotany czy fosforany, które są zgodne z normami takimi jak PN-EN 14731, które dotyczą jakości wody w instalacjach grzewczych. Działanie inhibitorów jest kluczowe dla wydłużenia żywotności instalacji, co przekłada się na mniejsze koszty konserwacji oraz zwiększoną efektywność energetyczną systemu.

Pytanie 35

Pod jakim kątem powinny być ustawione na stałe kolektory słoneczne, aby zapewnić im optymalne nasłonecznienie przez cały rok?

A. 30 - 40 stopni
B. 75 - 80 stopni
C. 45 - 50 stopni
D. 60 - 70 stopni
Ustawienie kolektorów słonecznych pod kątem 45-50 stopni jest uznawane za optymalne dla ich efektywności w ciągu całego roku. Taki kąt zapewnia najlepszą ekspozycję na promieniowanie słoneczne, zarówno w okresie letnim, gdy słońce jest wyżej na niebie, jak i w zimie, kiedy znajduje się niżej. Poziom naświetlenia kolektorów jest kluczowy dla ich wydajności - odpowiedni kąt pozwala na maksymalne wykorzystanie energii słonecznej, co przekłada się na większą produkcję energii. W praktyce, wiele instalacji systemów solarnych na terenie Polski i innych krajów o podobnym klimacie stosuje właśnie ten kąt, aby zminimalizować straty związane z nieodpowiednim ustawieniem. Ponadto, zalecenia te są zgodne z wytycznymi branżowymi, które uwzględniają różne lokalizacje geograficzne oraz zmiany kątów padania promieni słonecznych w ciągu roku. Dobór odpowiedniego kąta nachylenia jest zatem kluczowym elementem projektowania systemów solarnych, wpływającym na ich efektywność i rentowność.

Pytanie 36

Wartość robót przewidywana przez inwestora jest ustalana w kosztorysie

A. zamiennym
B. inwestorskim
C. ofertowym
D. powykonawczym
Odpowiedzi 'ofertowym', 'zamiennym' oraz 'powykonawczym' są nieprawidłowe, ponieważ każde z tych pojęć odnosi się do innych etapów i celów w procesie kosztorysowania. Kosztorys ofertowy jest przygotowywany przez wykonawców w celu przedstawienia swojej oferty na realizację robót. Zawiera on szczegółowe wyliczenia, jednak jego celem jest przede wszystkim zdobycie zlecenia, a nie przewidywanie kosztów z perspektywy inwestora. Kosztorys zamienny dotyczy zmian w projekcie lub kosztorysie, które mogą wynikać z konieczności wprowadzenia korekt w trakcie realizacji inwestycji. Nie jest to dokument, który przewiduje koszty na etapie planowania, lecz raczej narzędzie do zarządzania kosztami, gdy zachodzi potrzeba dostosowania się do zmienionych warunków. Kosztorys powykonawczy z kolei sporządzany jest po zakończeniu robót budowlanych i służy do podsumowania rzeczywistych kosztów inwestycji. Zamiast przewidywać wydatki, ten dokument analizuje faktyczne koszty, co czyni go narzędziem retrospektywnym. Wybór jednego z tych rodzajów kosztorysów zamiast kosztorysu inwestorskiego wskazuje na błędne zrozumienie etapu planowania inwestycji oraz roli, jaką odgrywa każdy z tych dokumentów w cyklu życia projektu budowlanego.

Pytanie 37

Podczas przewozu pompy ciepła należy wziąć pod uwagę szczególną podatność tego urządzenia na

A. niskie temperatury
B. działanie promieni słonecznych
C. nachylenia
D. wilgotność powietrza
Pompy ciepła to dość skomplikowane urządzenia, które niestety są dość wrażliwe na różne przechylenia, zwłaszcza podczas transportu. Wynika to z ich konstrukcji oraz użytych części, jak sprężarki, parowniki czy skraplacze. Jak coś pójdzie nie tak w transporcie, to te elementy mogą się po prostu uszkodzić. Na przykład, jeśli sprężarka będzie w złym kącie, to może być problem z jej smarowaniem, co sprawi, że szybciej się zużyje. W branży trzeba naprawdę uważać na standardy transportu, zwłaszcza te normy ISO 9001, które mówią, jak prawidłowo pakować i przewozić takie wrażliwe sprzęty. Dlatego podczas transportu pomp ciepła warto trzymać się wskazówek producenta, które często mówią o tym, jak bardzo można je nachylać i jakie metody zabezpieczenia stosować, żeby wszystko było w porządku.

Pytanie 38

Aby połączyć dwie stalowe rury o identycznej średnicy z gwintem zewnętrznym, jakie złącze należy zastosować?

A. łącznika zaprasowywanego.
B. złączki wkrętnej, znanej jako nypl.
C. złączki nakrętnej, określanej jako mufy.
D. łącznika zaprasowywano-gwintowanego.
Złączka nakrętna, czyli mufa, jest idealnym rozwiązaniem do łączenia dwóch stalowych rur o tej samej średnicy, które zakończone są gwintem zewnętrznym. Mufa dysponuje wewnętrznymi gwintami, co pozwala na ich nakręcenie na zewnętrzne gwinty rur. Tego rodzaju połączenie jest niezwykle trwałe i pozwala na uzyskanie szczelności, co jest kluczowe w instalacjach hydraulicznych i grzewczych. W praktyce, mufa jest często stosowana w systemach wodociągowych oraz w instalacjach gazowych, gdzie bezpieczeństwo i szczelność są niezbędne. Dobrą praktyką jest również stosowanie odpowiednich smarów lub uszczelek podczas montażu, aby zminimalizować ryzyko nieszczelności. Warto zaznaczyć, że zgodnie z normami branżowymi, zastosowanie mufy w takich sytuacjach jest powszechnie akceptowane i rekomendowane przez specjalistów w dziedzinie hydrauliki. Dzięki temu połączenie jest nie tylko funkcjonalne, ale również spełnia wysokie standardy bezpieczeństwa.

Pytanie 39

Kto nie należy do uczestników procesu budowlanego?

A. kominiarz
B. inwestor
C. projektant
D. kierownik budowy
Wybór kominiarza jako osoby, która nie uczestniczy w procesie budowlanym, jest jak najbardziej trafny. W procesie budowlanym uczestniczą kluczowe role takie jak inwestor, projektant i kierownik budowy, którzy są bezpośrednio zaangażowani w projektowanie, nadzór i realizację budowy. Inwestor odpowiada za finansowanie projektu oraz podejmowanie kluczowych decyzji. Projektant zajmuje się tworzeniem i opracowaniem projektu budowlanego, w tym jego zgodności z obowiązującymi normami i przepisami. Kierownik budowy jest odpowiedzialny za organizację i koordynację prac na placu budowy, zapewniając jednocześnie, że realizacja przebiega zgodnie z projektem oraz z wymaganiami prawa budowlanego. Kominiarz, choć odgrywa istotną rolę w zakresie bezpieczeństwa i użytkowania obiektów budowlanych, nie jest bezpośrednim uczestnikiem procesu budowlanego, co sprawia, że nie jest zaangażowany w jego kluczowe etapy. Wiedza na temat ról w procesie budowlanym jest niezbędna, aby skutecznie zarządzać projektami budowlanymi oraz zapewnić ich prawidłową realizację.

Pytanie 40

Na dokumentacji dotyczącej zapotrzebowania materiałowego do realizacji instalacji znajduje się symbol Cu-DHP 22x1 R220. Co to oznacza w kontekście rur?

A. o średnicy 22 mm i długości 1m, twarda
B. o średnicy 22 mm i grubości 1mm, miękka
C. o promieniu 22 mm i grubości 1 mm, twarda
D. o średnicy 22 mm i długości 1m, miękka
Wybór opcji, która sugeruje, że rura ma średnicę 22 mm i długość 1 m, lub sugeruje, że rura ma promień 22 mm, wskazuje na nieporozumienia w zakresie oznaczeń technicznych. Rury miedziane oznaczone jako Cu-DHP wskazują na materiał oraz jego właściwości, a nie na długość czy promień. Długość rury nie jest określona w symbolu i może być różna w zależności od potrzeb projektu. Przyjmowanie długości 1 m bez dodatkowych informacji jest błędnym wnioskowaniem, ponieważ rury miedziane są dostępne w różnych długościach, co powinno być dostosowane do specyfikacji projektu. Ponadto, błędne jest przyjęcie, że rura ma promień 22 mm, zamiast średnicy, ponieważ promień to połowa średnicy, a w praktyce to średnica jest kluczowym wymiarem, który określa rozmiar rury w instalacjach. Wybór opcji, która podaje grubość rury jako 1 mm, ale w kontekście twardości, ignoruje istotny aspekt dotyczący zastosowania. Miękkie rury miedziane, z uwagi na swoją elastyczność, są preferowane w instalacjach, które wymagają formowania, a twarde rury są trudniejsze do obróbki. Dlatego zrozumienie oznaczeń i selekcja materiałów według ich właściwości i zastosowania jest kluczowe dla prawidłowego montażu i efektywności systemów hydraulicznych.