Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Terapeuta zajęciowy
Kwalifikacja: MED.13 - Świadczenie usług w zakresie terapii zajęciowej
Data rozpoczęcia: 18 maja 2025 21:09
Data zakończenia: 18 maja 2025 21:26

Egzamin zdany!

Wynik: 36/40 punktów (90,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Które zajęcia mogą być pomocne w redukcji stresu u pacjentów w terapii zajęciowej?

A. Dietetyka i kontrola wagi

B. Medycyna sztuką

C. Zaawansowana matematyka

D. Intensywne zajęcia sportowe

Medycyna sztuką, znana również jako arteterapia, jest uznawana za skuteczne narzędzie w redukcji stresu w terapii zajęciowej. To forma terapii, która wykorzystuje różne dziedziny sztuki, takie jak malarstwo, rysunek, czy rzeźba, jako narzędzie do wyrażania emocji i wspierania zdrowia psychicznego. Uczestnictwo w takich zajęciach pozwala pacjentom na odkrycie i wyrażenie swoich uczuć w sposób kreatywny, co często prowadzi do obniżenia poziomu stresu i poprawy samopoczucia. Arteterapia pomaga również w budowaniu lepszej samoświadomości oraz w rozwijaniu zdolności komunikacyjnych, co jest niezwykle ważne w procesie zdrowienia. Praktyczne zastosowanie tej metody można zauważyć w wielu placówkach zdrowotnych, gdzie pacjenci korzystają z różnych form sztuki, aby radzić sobie z trudnymi emocjami. Dobre praktyki branżowe zalecają włączenie arteterapii jako części kompleksowego podejścia do terapii pacjentów zmagających się ze stresem, ponieważ jest to metoda nieinwazyjna i dostępna dla szerokiej grupy pacjentów. Z mojego doświadczenia, zajęcia z medycyny sztuką są nie tylko efektywne, ale również bardzo lubiane przez pacjentów.

Pytanie 2

Terapeuta zajęciowy współpracuje z grupą osób starszych, które mają schorzenia kardiologiczne. Które z poniższych aktywności ruchowych będą odpowiednie dla tej grupy?

A. Jogging

B. Biegi przełajowe

C. Fitness

D. Nordic walking

Nordic walking, jako forma aktywności fizycznej, jest szczególnie korzystny dla osób starszych, zwłaszcza tych z problemami kardiologicznymi. To ćwiczenie angażuje grupy mięśniowe w całym ciele, co sprzyja poprawie wydolności sercowo-naczyniowej, a jednocześnie minimalizuje ryzyko urazów. Przy użyciu specjalnych kijków, uczestnicy mają możliwość lepszego wsparcia swojego ciała, co z kolei redukuje obciążenie stawów. Nordic walking promuje również postawę ciała oraz koordynację, co jest istotne w przypadku osób starszych, które mogą doświadczać problemów z równowagą. Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia, regularna aktywność fizyczna, taka jak nordic walking, powinna być integralną częścią zdrowego stylu życia seniorów. Przykładem zastosowania tej formy aktywności są grupowe zajęcia prowadzone przez terapeutów zajęciowych, które mogą odbywać się w parkach lub na terenach zielonych, co sprzyja nie tylko rehabilitacji fizycznej, ale również poprawia samopoczucie psychiczne uczestników przez kontakt z naturą i interakcje społeczne.

Pytanie 3

Jakie materiały oraz narzędzia powinien uwzględnić terapeuta, planując scenariusz zajęć z klasycznego decoupage'u?

A. papier czerpany, podkładówkę, klajster

B. bibułę pergaminową, temperę, wikol

C. serwetki papierowe, werniks, klej wodny

D. papier ozdobny, lakier, klej w sztyfcie

Serwetki papierowe, werniks i klej wodny to podstawowe materiały, które powinien wykorzystać terapeuta w scenariuszu zajęć z decoupage klasycznego. Serwetki papierowe oferują dużą różnorodność wzorów i kolorów, co umożliwia uczestnikom rozwijanie kreatywności i wyrażanie siebie. Werniks jest kluczowym składnikiem, który nie tylko zabezpiecza gotowy projekt, ale także nadaje mu estetyczny wygląd, podkreślając kolory i wzory. Klej wodny, najczęściej stosowany w decoupage, jest idealny do łączenia serwetek z różnymi powierzchniami, ponieważ jest łatwy w użyciu i zapewnia dobrą przyczepność. Przykładem praktycznego zastosowania może być tworzenie ozdobnych pudełek czy ram na zdjęcia, gdzie te materiały pozwalają na uzyskanie trwałych i estetycznych efektów. Wystąpienie tych materiałów w zajęciach terapeutycznych wspiera nie tylko rozwój umiejętności manualnych, ale również pozytywnie wpływa na samopoczucie uczestników, angażując ich w proces twórczy. Dobrze dobrane materiały zgodne z zaleceniami branżowymi zapewniają bezpieczeństwo i komfort pracy, co jest niezbędne w kontekście terapeutów zajęciowych.

Pytanie 4

Klientka zgłasza silny poziom niepokoju, który towarzyszy napadom paniki. Terapeuta planuje przeprowadzenie sesji relaksacyjnych z zastosowaniem chromoterapii. Jaką technikę powinien zaproponować?

A. Zajęcia z elementami jogi

B. Improwizacja taneczna do muzyki

C. Wizualizację odcieni zieleni i błękitu

D. Śpiewanie wesołych piosenek

Wizualizacja odcieni zieleni i błękitu jest skuteczną techniką relaksacyjną, ponieważ kolory te mają właściwości uspokajające i kojące. Zieleń, związana z naturą, symbolizuje harmonię i równowagę, co może pomóc w redukcji stresu i lęku. Błękit natomiast jest kolorem spokoju, który może wpływać na obniżenie poziomu napięcia emocjonalnego. W praktyce terapeuta może poprowadzić pacjentkę przez proces wizualizacji, prosząc ją o wyobrażenie sobie spokojnego miejsca, w którym dominuje zieleń i błękit. Technika ta może być szczególnie użyteczna w przypadku osób z atakami paniki, ponieważ skupienie na kolorach i ich właściwościach może odwrócić uwagę od lęku. Dobry terapeuta integruje takie techniki w swoje sesje, zgodnie z najlepszymi praktykami w dziedzinie psychoterapii, podkreślając znaczenie środowiska wizualnego w procesie terapeutycznym.

Pytanie 5

Osoba ta bierze udział w zajęciach skoncentrowanych na realizacji złożonych, ale opanowanych 1 rutynowych czynności ruchowych, które wymagają zapamiętania prostych umiejętności oraz kolejności ich wykonania, takich jak zakładanie odzieży. Terapeuta powinien zorganizować te zajęcia w kontekście problemu

A. aleksji

B. afazji

C. apraksji

D. atoni

Aleksja, atonia i afazja to zaburzenia, które mają inne podstawy i objawy, które mogą prowadzić do nieporozumień w kontekście planowania terapii. Aleksja odnosi się do trudności w czytaniu, co jest zaburzeniem poznawczym, a nie motorowym. Osoby z aleksją mogą radzić sobie z wykonywaniem prostych czynności ruchowych, ale mają problemy z dekodowaniem symboli pisemnych. Atonia, z kolei, dotyczy obniżonego napięcia mięśniowego i niekoniecznie wpływa na umiejętności planowania ruchów. Osoby z atonią mogą mieć trudności w wykonywaniu zadań, ale są one bardziej związane z brakiem siły i koordynacji, a nie z utratą pamięci o sekwencji ruchów. Afazja odnosi się do zaburzeń mowy i komunikacji, co również nie ma bezpośredniego związku z problemami w wykonywaniu złożonych ruchów. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do takich wniosków, jest mylenie różnych zaburzeń neurologicznych, co może skutkować nieadekwatnym podejściem terapeutycznym. W każdej sytuacji kluczowe jest zrozumienie specyficznych objawów i ograniczeń pacjenta przed zaplanowaniem interwencji terapeutycznej.

Pytanie 6

Najlepszym sposobem na naukę asertywności oraz umiejętności radzenia sobie w sytuacjach konfliktowych jest prowadzenie ich podczas treningu

A. kulinarnego

B. higienicznego

C. budżetowego

D. interpersonalnego

Nauka asertywności oraz umiejętności rozwiązywania sytuacji konfliktowych najlepiej odbywa się w ramach treningu interpersonalnego, ponieważ koncentruje się na interakcjach między ludźmi. W kontekście asertywności istotne jest, aby uczestnicy praktykowali wyrażanie swoich potrzeb, opinii i emocji w sposób, który szanuje zarówno siebie, jak i innych. Trening interpersonalny pozwala na symulację rzeczywistych sytuacji, w których mogą wystąpić konflikty. Przykładowo, uczestnicy mogą ćwiczyć techniki aktywnego słuchania, rozwiązywania problemów oraz techniki negocjacyjne. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują zastosowanie ról odgrywanych (role-playing), które umożliwiają uczestnikom doświadczenie różnych perspektyw. Taki trening wspiera rozwój umiejętności emocjonalnych, co jest zgodne ze standardami rozwoju osobistego i profesjonalnego. Wspieranie umiejętności interpersonalnych jest kluczowe w każdej branży, gdyż umiejętność efektywnej komunikacji i zarządzania konfliktami przekłada się na lepszą współpracę i efektywność zespołów.

Pytanie 7

W dziennym oddziale psychiatrycznym przebywa podopieczna, która ma problem z nadwagą oraz nie zwraca uwagi na swój wygląd zewnętrzny. Jakie zajęcia powinien z nią przeprowadzić terapeuta?

A. ruchowe i higieniczne

B. lekowe i higieniczne

C. lekowe i umiejętności praktyczne

D. ruchowe i umiejętności społeczne

Odpowiedź "ruchowych i higienicznych" jest prawidłowa, ponieważ w przypadku pacjentki z nadwagą, która nie dba o swój wygląd zewnętrzny, kluczowe jest wprowadzenie zajęć, które łączą elementy aktywności fizycznej oraz higieny osobistej. Treningi ruchowe pomagają w poprawie ogólnej kondycji fizycznej, co może przyczynić się do redukcji masy ciała oraz zwiększenia poczucia własnej wartości. Regularna aktywność fizyczna, dopasowana do możliwości pacjentki, może obejmować ćwiczenia aerobowe, siłowe oraz ćwiczenia rozciągające. Z drugiej strony, edukacja dotycząca higieny osobistej jest niezbędna, aby poprawić samopoczucie psychiczne i fizyczne pacjentki. W kontekście terapii należy stosować holistyczne podejście, które uwzględnia zarówno aspekty fizyczne, jak i psychiczne, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w psychiatrii. Przykłady zastosowania obejmują organizację grupowych zajęć ruchowych, które nie tylko poprawią kondycję, ale także będą sprzyjały nawiązywaniu relacji międzyludzkich, co jest istotne w procesie terapeutycznym.

Pytanie 8

Felinoterapia to terapia z udziałem jakiego zwierzęcia?

A. psa

B. kota

C. konia

D. osła

Felinoterapia, to jest coś super, bo głównym bohaterem w tej terapii jest kot. Te zwierzaki mają w sobie coś wyjątkowego, co sprawia, że ludzie czują się lepiej. Wiesz, koty potrafią w niesamowity sposób wpływać na nasze emocje, co jest mega ważne dla osób, które borykają się z różnymi problemami, jak depresja lub lęki. Kiedy ludzie spędzają czas z kotem, często czują ulgę i radość, co naprawdę może poprawić ich samopoczucie psychiczne. I fajnie, że koty są dużo łatwiejsze w opiece niż inne zwierzęta, więc idealnie nadają się do miejsc, takich jak domy opieki czy szpitale. Felinoterapia jest zgodna z najlepszymi praktykami w wykorzystaniu zwierząt w terapii, bo wiadomo, że kontakt ze zwierzętami wpływa pozytywnie na nasz stan zdrowia psychicznego i fizycznego. Co więcej, badania pokazują, że koty mogą pomóc obniżyć stres i ciśnienie krwi, więc naprawdę mają terapeutyczne właściwości.

Pytanie 9

Zaburzenia i zniekształcenia, które występują w trakcie przekazywania informacji pomiędzy terapeutą a jego podopiecznymi, spowodowane hałasami dochodzącymi z ruchliwej drogi, to

A. dekodowanie

B. sprzężenia zwrotne

C. szumy informacyjne

D. zakłócenia emocjonalne

Szumy informacyjne to pojęcie odnoszące się do wszelkich zakłóceń, które mogą wpłynąć na proces komunikacji, w tym przypadku między terapeutą a podopiecznym. W kontekście terapii, szumy informacyjne mogą obejmować nie tylko dźwięki z zewnątrz, jak hałas uliczny, ale także inne czynniki, które mogą rozpraszać uwagę, takie jak emocjonalne zawirowania, stres czy niewłaściwe warunki otoczenia. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być stworzenie odpowiednich warunków do terapii, takich jak wybór cichego pomieszczenia z minimalnym zakłóceniem dźwiękowym. Dobre praktyki wskazują, że terapeuci powinni być świadomi wpływu szumów informacyjnych na jakość komunikacji i starać się je eliminować, co jest niezbędne do efektywnej pracy terapeutycznej. Szumy informacyjne mają również znaczenie w szerszej perspektywie komunikacji interpersonalnej, co podkreślają standardy etyczne w zawodach związanych z pomocą psychologiczną.

Pytanie 10

Która forma mózgowego porażenia dziecięcego cechuje się lepszą sprawnością w kończynach górnych aniżeli w dolnych oraz przywodzeniem lub krzyżowaniem nóg i ustawianiem stóp na palcach w pozycji stojącej?

A. Obustronne porażenie połowicze

B. Postać pozapiramidowa

C. Obustronne porażenie kurczowe

D. Postać móżdżkowa

Obustronne porażenie kurczowe to charakterystyczna postać mózgowego porażenia dziecięcego, w której dochodzi do znacznych ograniczeń ruchowych, zwłaszcza w kończynach dolnych. Cechą wyróżniającą tę postać jest większa sprawność w kończynach górnych, co pozwala dzieciom na wykonywanie prostszych zadań takich jak chwytanie przedmiotów. Dzieci z obustronnym porażeniem kurczowym często prezentują przywodzenie nóg oraz ich krzyżowanie w pozycji stojącej, co jest wynikiem zwiększonego napięcia mięśniowego. Zrozumienie tych objawów jest kluczowe w planowaniu terapii, która może obejmować fizjoterapię, aby poprawić mobilność i koordynację. W praktyce terapeuci powinni dostosować ćwiczenia do indywidualnych potrzeb dziecka, na przykład poprzez wprowadzanie gier i zabaw ruchowych, które angażują kończyny górne i dolne, co pozwoli na rozwijanie sprawności ruchowej. Wiedza na temat tej postaci mózgowego porażenia dziecięcego jest istotna w kontekście wczesnej interwencji, co znacząco wpływa na jakość życia dzieci i ich rodzin.

Pytanie 11

Główny cel terapii zajęciowej to

A. zwiększenie liczby sesji terapeutycznych

B. osiągnięcie maksymalnej liczby uczestników zajęć

C. poprawa jakości życia pacjenta

D. minimalizacja kosztów terapii

Terapia zajęciowa jest kluczowym elementem procesu rehabilitacji, której głównym celem jest poprawa jakości życia pacjenta. Dzięki terapii zajęciowej pacjenci mogą lepiej radzić sobie z codziennymi wyzwaniami, które wynikają z ich ograniczeń zdrowotnych. Poprawa jakości życia jest osiągana poprzez rozwijanie umiejętności niezbędnych do samodzielnego funkcjonowania, zwiększanie zdolności do uczestnictwa w życiu społecznym oraz wspieranie pacjentów w osiąganiu ich osobistych celów. Terapia zajęciowa obejmuje różnorodne działania i techniki, które są dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjenta, co może obejmować zarówno działania artystyczne, jak i ćwiczenia fizyczne. Standardy profesjonalne w tej dziedzinie koncentrują się na holistycznym podejściu do pacjenta, uwzględniając jego potrzeby fizyczne, emocjonalne i społeczne. W praktyce oznacza to, że terapeuci zajęciowi starają się nie tylko poprawić zdolności fizyczne pacjenta, ale także wspierać jego rozwój emocjonalny i społeczny, co w konsekwencji prowadzi do ogólnej poprawy jakości życia.

Pytanie 12

Podopieczny wykazuje zmniejszoną sprawność zarówno w motoryce małej, jak i dużej. U niego występują zakłócenia w obszarze

A. duchowej

B. psychicznej

C. fizycznej

D. społecznej

Odpowiedź 'fizycznej' jest poprawna, ponieważ obniżona sprawność w zakresie motoryki małej i dużej odnosi się bezpośrednio do umiejętności ruchowych, które są kluczowym aspektem fizycznej sfery funkcjonowania każdego człowieka. Motoryka mała obejmuje precyzyjne ruchy, takie jak chwytanie, pisanie czy manipulowanie przedmiotami, podczas gdy motoryka duża dotyczy większych grup mięśniowych, co przejawia się w takich aktywnościach jak bieganie, skakanie czy wspinanie się. Zaburzenia w tych obszarach mogą prowadzić do ograniczeń w codziennym funkcjonowaniu, co wpływa na niezależność osoby oraz jej jakość życia. Przykładowo, dzieci z obniżoną sprawnością motoryczną mogą mieć trudności w uczestnictwie w grach zespołowych, co może wpływać na ich rozwój społeczny i emocjonalny. Dlatego w terapii i rehabilitacji istotne jest wdrażanie ćwiczeń wspierających rozwój motoryki, zgodnie z najlepszymi praktykami w terapii zajęciowej i fizjoterapii, gdzie kluczowym celem jest poprawa funkcji fizycznych, co w konsekwencji przyczynia się do polepszenia jakości życia pacjenta.

Pytanie 13

Który z podanych zestawów materiałów edukacyjnych jest najbardziej użyteczny w przeprowadzaniu zajęć aktywizujących pamięć u seniorów?

A. Telewizor, komputer, projektor

B. Płyty CD, radioodtwarzacz, mikrofon

C. Gry planszowe, masy plastyczne, bierki

D. Kalendarze, zegary, listy, krzyżówki

Wybór zestawu kalendarzy, zegarów, list oraz krzyżówek jako najbardziej przydatnych narzędzi do realizacji treningów pamięci z seniorami jest trafny z kilku powodów. Przede wszystkim, te pomoce dydaktyczne są skoncentrowane na codziennych umiejętnościach oraz aktywności intelektualnej, co jest szczególnie istotne w kontekście utrzymania sprawności umysłowej osób starszych. Kalendarze i zegary pomagają seniorom w orientacji w czasie, co jest kluczowe dla zachowania poczucia kontroli nad własnym życiem. Ponadto, listy oraz krzyżówki pobudzają myślenie analityczne oraz kreatywność, co sprzyja aktywizacji neuronów oraz stymulowaniu pamięci. Wykorzystanie takich materiałów wspiera również integrację społeczną, gdyż seniorzy mogą pracować w grupach, co sprzyja wymianie doświadczeń oraz emocjonalnemu wsparciu. Zastosowanie tych narzędzi w praktyce może obejmować organizowanie sesji edukacyjnych w domach seniora, gdzie uczestnicy mogą ćwiczyć czytanie kalendarzy, organizować quizy związane z datami czy rozwiązywać krzyżówki, co w naturalny sposób umacnia umiejętności pamięciowe oraz interakcyjne. Dobrze zaplanowane treningi pamięci oparte na tych pomocy dydaktycznych są zgodne z obecnymi standardami w pracy z seniorami, które kładą nacisk na holistyczne podejście do zdrowia, w tym zdrowia psychicznego.

Pytanie 14

Propozycja uczestnictwa w treningach umiejętności praktycznych, które rozwijają kompetencje oraz umiejętności społeczne, powinna dotyczyć w szczególności osób z chorobą

A. kardiologiczną

B. psychiczną

C. onkologiczną

D. immunologiczną

Udział w treningach umiejętności praktycznych jest szczególnie istotny w przypadku osób z zaburzeniami psychicznymi. Tego typu treningi pomagają w rozwijaniu kompetencji interpersonalnych, co jest kluczowe dla poprawy funkcjonowania społecznego oraz codziennego życia podopiecznych. Osoby z problemami psychicznymi, takimi jak depresja, lęki czy schizofrenia, często borykają się z trudnościami w nawiązywaniu i utrzymywaniu relacji społecznych. Treningi te mogą obejmować różnorodne aspekty, takie jak umiejętności komunikacyjne, rozwiązywanie konfliktów, asertywność oraz współpracę w grupie. Przykładowo, w programach terapeutycznych stosuje się techniki takie jak role-play, które pozwalają uczestnikom na praktyczne ćwiczenie zachowań w kontrolowanym środowisku. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz standardami terapii zajęciowej, takie podejście ma na celu nie tylko poprawę umiejętności praktycznych, ale także zwiększenie samooceny i poczucia własnej wartości uczestników, co jest niezbędne dla ich dalszego rozwoju.

Pytanie 15

Osoba biorąca udział w warsztacie terapii zajęciowej w ramach własnego programu uczestniczy w treningu finansowym, którego celem jest

A. uczenie się czynności porządkowych

B. zarządzanie pozyskanymi funduszami

C. zachowanie higieny osobistej

D. opracowywanie zróżnicowanego jadłospisu

Trening ekonomiczny w terapii zajęciowej ma na celu nauczenie uczestników skutecznego zarządzania swoimi finansami, co jest kluczowym aspektem samodzielnego życia. Dysponowanie otrzymanymi środkami finansowymi obejmuje umiejętność planowania wydatków, oszczędzania oraz podejmowania świadomych decyzji zakupowych. W kontekście terapii zajęciowej, uczestnicy mogą uczyć się, jak tworzyć budżet, co pozwala im lepiej zrozumieć swoje możliwości finansowe. Praktyczne przykłady to np. stworzenie listy zakupów i porównanie cen w różnych sklepach, co rozwija umiejętność negocjacji i krytycznego myślenia. Dobre praktyki w tym zakresie wskazują, że uczestnicy powinni mieć możliwość przeprowadzania symulacji zakupów oraz rozumienia wartości pieniądza w codziennym życiu. Wspieranie umiejętności ekonomicznych jest szczególnie ważne dla osób z ograniczeniami, które mogą mieć trudności w samodzielnym podejmowaniu decyzji finansowych.

Pytanie 16

Zarówno osądzanie, jak i podejmowanie decyzji w imieniu innych stanowią przeszkody w komunikacji o charakterze

A. wewnętrznym

B. kulturowym

C. zewnętrznym

D. percepcyjnym

Osądzanie i decydowanie za innych rzeczywiście stanowi barierę w komunikacji o charakterze wewnętrznym, ponieważ związane jest z indywidualnymi przekonaniami, emocjami oraz postawami, które wpływają na sposób, w jaki odbieramy i interpretujemy komunikaty. Wewnętrzne bariery komunikacyjne często wynikają z naszych osobistych uprzedzeń oraz zniekształceń percepcyjnych, które mogą prowadzić do błędnych założeń o intencjach innych. Na przykład, jeśli ktoś przypisuje sobie prawo do oceniania czyjegoś postępowania bez pełnego zrozumienia kontekstu, może to zniekształcić proces komunikacji i skutkować konfliktami. Dobrym przykładem zastosowania wiedzy na ten temat jest praktyka aktywnego słuchania w negocjacjach, gdzie kluczowe jest unikanie osądów i otwarte podejście do zrozumienia perspektywy drugiej strony. Dobre praktyki wskazują na potrzebę poszanowania odmienności oraz empatii w komunikacji, co sprzyja efektywnemu porozumiewaniu się i budowaniu relacji opartych na zaufaniu.

Pytanie 17

W osobistym planie terapii zajęciowej dla osoby z przykurczem palców ręki oraz mającej trudności z orientacją w przestrzeni, terapeuta powinien uwzględnić

A. Prace manualne w masie solnej, wspólne spacery

B. Wycieczki rowerowe, modelarstwo

C. Wyszywanie, zajęcia relaksacyjne

D. Rozwiązywanie krzyżówek, malarstwo

Prace manualne w masie solnej oraz wspólne spacery są doskonałymi metodami terapeutycznymi, które wszechstronnie wspierają osobę z przykurczem palców dłoni i problemami z orientacją przestrzenną. Prace manualne angażują zarówno zdolności motoryczne, jak i sensoryczne, co jest kluczowe w rehabilitacji osób z ograniczoną sprawnością ręki. Umożliwiają one rozwijanie precyzyjnych ruchów palców oraz wzmacniają mięśnie, co może prowadzić do poprawy funkcji manualnych. Wspólne spacery natomiast dostarczają nie tylko stymulacji fizycznej, ale także szansy na rozwój umiejętności orientacji w przestrzeni oraz integracji społecznej. Takie działania są zgodne z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia dotyczącymi terapii zajęciowej, które podkreślają znaczenie holistycznego podejścia do pacjenta. Przykładowo, wprowadzenie do terapii zajęć z masą solną może ułatwić pacjentowi wyrażanie emocji oraz kreatywności, co jest niezmiernie ważne w procesie terapeutycznym.

Pytanie 18

Kiedy ktoś ci przerywa podczas mówienia, odpowiedzią asertywną będzie powiedzenie

A. Jeśli chcesz, to mów, ja mogę skończyć

B. Dobrze, możesz mówić dalej

C. Ciągle musisz mi przeszkadzać

D. Przepraszam, chciałbym zakończyć swoją wypowiedź

Odpowiedź "Przepraszam, chciałbym dokończyć wypowiedź" jest prawidłowa, ponieważ wykazuje asertywność, szacunek do siebie i drugiej osoby oraz dąży do efektywnej komunikacji. Asertywność polega na wyrażaniu swoich potrzeb i uczuć w sposób otwarty, ale nieagresywny. W tym przypadku, osoba mówiąca jasno wyraża swoje pragnienie dokończenia myśli, co jest kluczowe w sytuacjach, gdzie komunikacja jest zakłócona. Przykładem zastosowania takiej reakcji może być spotkanie zespołowe, gdzie dyskusja może stać się chaotyczna z powodu wielu osób wypowiadających się jednocześnie. Asertywna reakcja pozwala przywrócić porządek i zapewnić, że każda osoba ma szansę się wypowiedzieć. W kontekście dobrych praktyk komunikacyjnych w miejscu pracy, takie podejście sprzyja budowaniu pozytywnych relacji interpersonalnych oraz promuje zdrową kulturę organizacyjną, w której każdy czuje się wysłuchany i doceniony.

Pytanie 19

Osoba, która doświadczyła silnych traum związanych z przemocą w rodzinie, zapomina o swojej tożsamości oraz o wybranych zdarzeniach z przeszłości. Pojawienie się takich symptomów oznacza amnezję

A. następową

B. słowną

C. globalną

D. psychogenną

Globalna amnezja odnosi się do całkowitej utraty pamięci, dotyczącej zarówno wydarzeń z przeszłości, jak i zdarzeń bieżących, co w przypadku podopiecznej nie jest adekwatne, ponieważ jej objawy koncentrują się na specificznych traumatycznych wspomnieniach. Amnezja następcza, z drugiej strony, dotyczy trudności w zapamiętywaniu zdarzeń od momentu wystąpienia urazu, co również nie jest właściwe w kontekście opisanego przypadku, ponieważ dotyczy ona zapomnienia o wcześniejszych doświadczeniach. Amnezja słowna odnosi się do utraty zdolności do mówienia lub rozumienia słów, co zupełnie nie pasuje do objawów przedstawionych u podopiecznej. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków obejmują mylenie różnych typów amnezji, co może wynikać z braku zrozumienia podstawowych mechanizmów pamięci oraz wpływu traumy na psychikę jednostki. Kluczowe w diagnostyce jest zrozumienie, że amnezja psychogenna jest specyficzną reakcją na traumę, a nie ogólnym zaburzeniem pamięci, co może prowadzić do nieprawidłowego podejścia w terapii i braku skutecznych interwencji terapeutycznych.

Pytanie 20

Jaką metodę aktywnego słuchania wykorzystał terapeuta zajęciowy, kierując do podopiecznego zdanie: Co masz na myśli, mówiąc, że to zadanie jest zbyt trudne?

A. Wyjaśnienie

B. Streszczenie

C. Parafrazowanie

D. Odbicie

Pojęcia takie jak podsumowanie, parafrazowanie i odzwierciedlenie są również ważnymi technikami aktywnego słuchania, jednak nie są one adekwatne w kontekście przytoczonego pytania. Podsumowanie polega na syntetyzowaniu najważniejszych punktów rozmowy, co jest przydatne, ale nie dostarcza dodatkowych informacji o tym, co osoba ma na myśli. Parafrazowanie z kolei oznacza powtórzenie tego, co powiedziała osoba w nieco zmienionej formie, co może być stosowane do potwierdzenia zrozumienia, ale nie zachęca do dalszej eksploracji myśli. Odzwierciedlenie jest techniką, w której terapeuta naśladuje emocje podopiecznego, co może być pomocne, lecz nie wyjaśnia konkretnych wątpliwości. Użycie tych technik zamiast klaryfikacji może prowadzić do nieporozumień, ponieważ terapeuta może nie uzyskać pełnego zrozumienia, co podopieczny chciał przekazać. Takie podejścia mogą zaburzać komunikację i ograniczać możliwości terapeuty i podopiecznego do głębszego zrozumienia trudności, z jakimi się boryka. Dlatego klaryfikacja, jako technika, jest kluczowa w sytuacjach, gdzie wymagana jest dokładna i szczegółowa informacja. Zrozumienie i dociekanie przyczyn trudności jest fundamentem skutecznej pracy terapeutycznej.

Pytanie 21

Przygotowując zajęcia dla osoby uczulonej na pyłki traw oraz substancje chemiczne, terapeuta zajęciowy powinien zaaranżować zajęcia w pracowni

A. informatycznej

B. ogrodniczej

C. stolarskiej

D. introligatorskiej

Wybór pracowni informatycznej jako miejsca zajęć dla osoby uczulonej na pyłki traw i środki chemiczne jest uzasadniony z kilku kluczowych powodów. Przede wszystkim, pracownia informatyczna jest środowiskiem zamkniętym, które minimalizuje ryzyko kontaktu z alergenami obecnymi w naturze, takich jak pyłki. W kontekście terapii zajęciowej, ważne jest, aby zapewnić podopiecznemu bezpieczne i komfortowe warunki do nauki oraz rozwoju umiejętności. Zajęcia w pracowni informatycznej mogą obejmować różnorodne formy aktywności, takie jak programowanie, projektowanie graficzne czy obsługa sprzętu komputerowego, co jest szczególnie korzystne dla rozwijania zdolności cyfrowych. Zgodnie z najlepszymi praktykami w terapii zajęciowej, angażowanie podopiecznego w technologie i nowe media jest doskonałym sposobem na wspieranie jego samodzielności oraz przygotowywanie do życia zawodowego, w którym umiejętności komputerowe są niezbędne. Dodatkowo, prace w tej dziedzinie są z reguły bezpieczniejsze i mniej obciążające dla zdrowia, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla osób z alergiami.

Pytanie 22

Ergoterapia to forma terapii

A. za pomocą zabawy

B. poprzez pracę

C. przez ruch

D. poprzez śmiech

Ergoterapia to terapia, która koncentruje się na wykorzystaniu pracy w celu poprawy funkcjonowania osób w ich codziennym życiu. Głównym celem ergoterapii jest umożliwienie pacjentom angażowania się w czynności, które mają dla nich znaczenie, co sprzyja ich zdrowiu fizycznemu i psychicznemu. Przykłady zastosowania ergoterapii obejmują pomoc osobom po udarach mózgu w odzyskaniu zdolności do wykonywania codziennych zadań, takich jak ubieranie się czy gotowanie, poprzez odpowiednio dobrane ćwiczenia i zadania. Ergoterapeuci stosują różnorodne metody, w tym techniki rehabilitacyjne oraz adaptacyjne, aby dostosować otoczenie pacjenta do jego potrzeb, co jest zgodne z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) w zakresie zdrowia i jakości życia. Pracując z pacjentami, ergoterapeuci biorą pod uwagę aspekty psychologiczne, społeczne i fizyczne, które wpływają na ich codzienną aktywność, co czyni tę terapię holistycznym podejściem do rehabilitacji.

Pytanie 23

Zajęcia wspierające artykulację i wyrazistość mimiki twarzy u osoby z chorobą Parkinsona powinny obejmować

A. relaksację

B. śpiewoterapię

C. chromoterapię

D. choreoterapię

Śpiewoterapia jest skuteczną metodą w terapii osób z chorobą Parkinsona, ponieważ angażuje zarówno aparat mowy, jak i mięśnie twarzy, co ma kluczowe znaczenie dla poprawy artykulacji i mimiki. Poprzez śpiew, pacjent może ćwiczyć różne dźwięki, co sprzyja wzmocnieniu mięśni odpowiedzialnych za mowę. W praktyce, terapeuci mogą stosować różnorodne techniki, takie jak ćwiczenia z zakresu emisji głosu, rytmy oraz melodie, które pomagają w synchronizacji ruchów oddechowych i werbalnych. Dodatkowo, śpiew wpływa na poprawę samopoczucia psychicznego pacjentów, co jest istotne w kontekście choroby Parkinsona, gdzie występują objawy depresyjne. Warto także wspomnieć, że w terapiach opartych na śpiewie uwzględnia się aspekty społecznego zaangażowania, co sprzyja integracji pacjentów i podnosi ich motywację do ćwiczeń. Standardy terapii zajęciowej wskazują na stosowanie śpiewoterapii jako jednej z efektywnych metod wspierających pacjentów z zaburzeniami mowy, co potwierdzają liczne badania naukowe oraz praktyki terapeutyczne.

Pytanie 24

W trakcie rozmowy terapeuta nie kwestionuje argumentów swojego podopiecznego, nie stara się udowodnić własnych racji, a jego celem jest głębokie zrozumienie rozmówcy, jednocześnie zachowując spójność w obronie własnych przekonań oraz prawa do odmowy. Jaką technikę asertywnego zachowania, znaną jako ugięcie się, zastosował terapeuta?

A. Jestem słoniem

B. Jujitsu

C. FUKO

D. Zdarta płyta

Pojęcia takie jak "jestem słoniem", "FUKO" czy "zdarta płyta" odnoszą się do innych strategii asertywnych, które nie są adekwatne w kontekście opisanego pytania. "Jestem słoniem" to technika, która skupia się na ignorowaniu ataków lub prowokacji, co może prowadzić do unikania konfrontacji, ale nie sprzyja aktywnemu wyrażaniu i obronie własnego zdania. Natomiast "FUKO" to technika, która ma na celu wyrażenie swoich potrzeb i granic, jednak działa na zasadzie ekspresji, a nie adaptacji do argumentów rozmówcy. "Zdarta płyta" polega na powtarzaniu swojego stanowiska w sposób kategoryczny, co może być skuteczne w sytuacjach, gdy rozmówca nie ustępuje, ale w przypadku terapeuty może to wydawać się zbyt sztywne i nieelastyczne. W terapii, kluczowe jest balansowanie między zrozumieniem a obroną własnych przekonań, co najlepiej ilustruje technika jujitsu. Warto zauważyć, że podejmowanie decyzji o tym, jak odpowiedzieć na argumenty rozmówcy, wymaga umiejętności analizy sytuacji oraz dostosowania stylu komunikacji do kontekstu, co jest fundamentalne dla skutecznej interakcji interpersonalnej. Ignorowanie tych różnic w technikach asertywnych prowadzi do nieporozumień i braku efektywnej komunikacji w relacjach pomiędzy terapeutą a podopiecznym.

Pytanie 25

Specjalista, który w trakcie rozmowy uporządkował wypowiedzi swojego podopiecznego słowami: Wyjaśnij, czy chcesz uczestniczyć w treningu, mimo że uważasz, iż nie masz na niego czasu, zastosował technikę aktywnego słuchania, znaną jako

A. kwestionowanie

B. klaryfikacja

C. odzwierciedlenie

D. filtrowanie

Klaryfikacja to technika aktywnego słuchania, która polega na dopytywaniu lub powtarzaniu wypowiedzi podopiecznego w celu uzyskania większej jasności i zrozumienia jego myśli i emocji. W przypadku zdania: „Wyjaśnij czy chcesz brać udział w treningu, choć twierdzisz, że nie masz na niego czasu”, terapeuta zachowuje się jako aktywny uczestnik rozmowy, pomagając podopiecznemu lepiej zdefiniować jego myśli oraz dążenia. Klaryfikacja jest niezwykle istotna w terapii, ponieważ pozwala na identyfikację niejasności oraz na zobaczenie sprzeczności w myśleniu klienta. Dzięki temu, terapeuta może efektywnie pomóc w rozwiązywaniu problemów oraz w podejmowaniu decyzji. Przykładowo, osoba, która twierdzi, że nie ma czasu na trening, może nie być świadoma, że jej priorytety mogą być zmienione, co może prowadzić do lepszego zarządzania czasem. Klaryfikacja jest zgodna z najlepszymi praktykami w dziedzinie terapii i coachingu, które podkreślają znaczenie zrozumienia klienta i jego wewnętrznych konfliktów.

Pytanie 26

Silwoterapia to technika terapeutyczna, która bazuje na zdrowotnym wpływie

A. fauny.

B. odcieni.

C. lasu.

D. aromatów.

Silwoterapia, czyli terapia lasem, to metoda terapeutyczna, która wykorzystuje naturalne właściwości środowiska leśnego do poprawy zdrowia psychicznego i fizycznego. Badania pokazują, że przebywanie w otoczeniu drzew i natury wpływa korzystnie na obniżenie poziomu stresu, poprawę nastroju oraz wzmacnianie układu odpornościowego. Silwoterapia opiera się na specyfice lasu, który jest źródłem świeżego powietrza, ujemnych jonów oraz substancji biologicznie aktywnych uwalnianych przez rośliny, zwanych fitoncydami. Przykłady zastosowania silwoterapii obejmują organizowanie sesji terapeutycznych w lasach, gdzie pacjenci angażują się w różnorodne aktywności, jak spacery, medytacje czy ćwiczenia oddechowe. Zgodnie z zasadami terapii, istotne jest, aby te działania były prowadzone w atmosferze relaksu i harmonii z naturą. W praktyce terapeuci często zalecają regularne wizyty w lasach jako sposób na poprawę ogólnego samopoczucia, co znajduje potwierdzenie w licznych badaniach naukowych dotyczących korzyści zdrowotnych kontaktu z naturą.

Pytanie 27

Jakie oprogramowanie powinien zastosować terapeuta do zorganizowania spotkania online z uczestnikiem warsztatu terapii zajęciowej?

A. Microsoft Power Point

B. Canva

C. Google Meet

D. Windows Media Player

Google Meet to super platforma do spotkań online, szczególnie jeśli chodzi o sesje terapeutyczne. Można tam nie tylko gadać przez wideo, ale też udostępniać ekran, co jest mega przydatne w terapii zajęciowej. Dzięki temu terapeuta może pokazywać różne materiały wizualne lub prezentacje. Co ważne, Google Meet działa na wielu urządzeniach, więc każdy może dołączyć z właściwie każdego miejsca, używając różnych technologii. To zwiększa dostępność terapii, co moim zdaniem jest kluczowe. A to jeszcze nie wszystko! Platforma umożliwia nagrywanie sesji, co może być świetnym pomysłem, żeby potem przeanalizować postępy uczestników warsztatu. Poza tym, Google Meet dba o bezpieczeństwo i prywatność, co w terapii, gdzie często poruszają się wrażliwe tematy, jest istotne. A jeśli chodzi o planowanie spotkań, terapeuci mogą z łatwością korzystać z kalendarza Google, co bardzo ułatwia organizację. Dlatego Google Meet to naprawdę świetne narzędzie do prowadzenia zdalnych sesji terapeutycznych.

Pytanie 28

Jakiego rodzaju barierą komunikacyjną jest stwierdzenie: "Jest Pani niegrzeczna w stosunku do innych i nawet nie stara się Pani, żeby inni Panią polubili"?

A. Aprobowanie

B. Ocenianie

C. Rozkazywanie

D. Ignorowanie

Odpowiedź "Ocenianie" jest prawidłowa, ponieważ wypowiedź: "Jest Pani niegrzeczna w stosunku do innych i nawet nie stara się Pani, żeby inni Panią polubili" wyraża subiektywną ocenę zachowania drugiej osoby. W kontekście komunikacji interpersonalnej, ocenianie to forma wydawania sądów na temat innych, co może prowadzić do defensywności oraz konfliktów w relacjach. Warto zauważyć, że konstruktywna komunikacja powinna opierać się na obiektywnej obserwacji zachowań zamiast wartościowania ich. Przykładem bardziej konstruktywnego podejścia byłoby stwierdzenie: "Zauważyłem, że w ostatnim czasie nie nawiązujesz kontaktu z innymi". Tego rodzaju sformułowanie unika oskarżeń i pozwala skupić się na konkretnej sytuacji, co jest kluczową strategią w budowaniu efektywnej komunikacji. W praktyce, świadomość tych barier i ich unikanie jest istotna w kontekście budowania trwałych i zdrowych relacji interpersonalnych, co jest zgodne z zasadami efektywnej komunikacji w środowisku zawodowym i prywatnym.

Pytanie 29

Wynik równy 21 punktów w skali Lawtona, zapisany w dokumentacji uczestnika zajęć w dziennym domu pomocy społecznej, wskazuje, że podopieczny

A. ma istotne trudności w zakresie równowagi oraz poruszania się

B. wymaga wsparcia w postaci balkonu lub wózka inwalidzkiego podczas dłuższych spacerów

C. potrzebuje znacznej pomocy w podstawowych czynnościach związanych z samoobsługą

D. jest bardzo sprawny w kontekście złożonych czynności codziennych

Wynik 21 punktów w skali Lawtona wskazuje, że podopieczny jest bardzo sprawny w zakresie złożonych czynności życia codziennego. Skala Lawtona ocenia zdolności funkcjonalne osób starszych w dwóch głównych obszarach: niezależności w życiu codziennym oraz umiejętności wykonywania bardziej złożonych czynności, które wymagają planowania i organizacji. Wysoki wynik w tym narzędziu oceny sugeruje, że osoba jest w stanie samodzielnie wykonywać takie zadania jak robienie zakupów, przygotowywanie posiłków, zarządzanie lekami czy korzystanie z transportu publicznego. Przykłady zastosowania tej skali obejmują ocenę potrzeb podopiecznych w instytucjach takich jak dzienne domy pomocy społecznej, gdzie kluczowe jest dostosowanie wsparcia do poziomu sprawności uczestników. W praktyce oznacza to, że osoby z takim wynikiem mogą brać aktywny udział w codziennych zajęciach i programach, co sprzyja ich integracji i poprawia jakość życia. Dobrą praktyką w pracy z osobami starszymi jest również regularne monitorowanie ich stanu zdrowia oraz funkcji poznawczych, co może wpływać na poziom ich samodzielności.

Pytanie 30

Który z podopiecznychnie potrzebuje wsparcia przy zakupach?

A. Podopieczny cierpiący na demencję starczą

B. Podopieczny, u którego stwierdzono nerwicę wegetatywną

C. Podopieczny z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu znacznym

D. Podopieczny z chorobą Alzheimera

Podopieczny, u którego stwierdzono nerwicę wegetatywną, nie wymaga pomocy przy robieniu zakupów, ponieważ ta jednostka najczęściej nie wykazuje poważnych deficytów w zakresie zdolności poznawczych ani motorycznych. Nerwica wegetatywna to zaburzenie, które może manifestować się w postaci objawów somatycznych, takich jak bóle głowy, problemy z układem trawiennym czy nadmierna potliwość, jednak nie wpływa to na zdolności do podejmowania decyzji i realizacji codziennych zadań. Praktycznie, osoba z nerwicą wegetatywną może być w pełni zdolna do zarządzania finansami, planowania zakupów czy podejmowania decyzji konsumenckich, co czyni ją samodzielną w tym zakresie. W przypadku osób z niepełnosprawnością intelektualną, chorobą Alzheimera czy demencją starczą zdolności te są znacznie ograniczone, co sprawia, że wymagają wsparcia ze strony innych osób. Warto również zwrócić uwagę na standardy dotyczące wsparcia osób z różnorodnymi schorzeniami, które wskazują na potrzebę indywidualizacji podejścia do każdego podopiecznego, uwzględniając ich specyfikę i zdolności.

Pytanie 31

Kulinoterapia polega na wykorzystywaniu w celach terapeutycznych działań związanych z

A. dobieraniem ubrań do warunków atmosferycznych i okazji

B. tworzeniem obrazów z wąskich zwijanych pasków papieru

C. ręcznym formowaniem mas plastycznych typu ciastolina

D. przygotowaniem różnorodnych posiłków

Kulinoterapia to podejście terapeutyczne, które wykorzystuje przygotowywanie różnorodnych posiłków jako formę wsparcia w procesie zdrowienia i poprawy jakości życia. Kulinoterapia angażuje pacjentów w aktywności kulinarne, co ma na celu nie tylko rozwijanie umiejętności gotowania, ale także promowanie zdrowych nawyków żywieniowych, które są kluczowe dla dobrostanu psychicznego i fizycznego. Przykładem może być terapia, w której pacjenci uczą się przygotowywać zbilansowane posiłki, co wpływa na ich świadomość żywieniową. Badania wskazują, że aktywne uczestnictwo w gotowaniu może prowadzić do wzrostu samooceny oraz zmniejszenia objawów depresyjnych. Kulinoterapia jest również wykorzystywana w pracy z dziećmi i osobami starszymi, gdzie poprzez zabawę i twórcze kulinarne działania można zwiększyć ich zaangażowanie oraz poprawić relacje społeczne.

Pytanie 32

Aby obserwować zachowanie uczestnika podczas cotygodniowej sesji treningowej umiejętności społecznych, terapeutą zajęciowym powinien zastosować metodę obserwacji

A. sporadyczną i grupową

B. częściową i pośrednią

C. fragmentaryczną i indywidualną

D. całościową i ciągłą

Obserwacja całościowa i ciągła to metoda, która pozwala na uzyskanie pełnego obrazu zachowań podopiecznego w kontekście społecznych interakcji podczas treningu umiejętności społecznych. Dzięki ciągłemu monitorowaniu, terapeuta zajęciowy może dostrzegać zmiany w zachowaniu uczestnika, analizować jego reakcje w różnych sytuacjach i ocenę dynamiki grupy. Przykładem zastosowania tej metody może być obserwacja podopiecznego podczas zadania grupowego, gdzie terapeuta notuje nie tylko bezpośrednie interakcje, ale również obserwuje zachowania w obliczu różnych wyzwań społecznych. Całościowe podejście pozwala na identyfikację pozytywnych i negatywnych wzorców zachowań, co jest kluczowe dla dalszej pracy terapeutycznej oraz dostosowania programów do indywidualnych potrzeb podopiecznych. W praktyce zastosowanie obserwacji całościowej i ciągłej wspiera standardy oparte na dowodach, które wskazują na potrzebę holistycznego podejścia w pracy z osobami wymagającymi wsparcia społecznego.

Pytanie 33

Która z wypowiedzi terapeuty stanowi przykład konstruktywnej informacji zwrotnej w odniesieniu do podopiecznego, który używa wulgaryzmów wobec innych?

A. Proszę nie używać brzydkich słów. Jeśli nie zmieni Pan swojego zachowania, nie zapraszam na kolejne zajęcia.

B. Jest Pan niegrzeczny wobec innych i przeszkadza Pan w prowadzeniu zajęć. Proszę więcej nie przychodzić.

C. Pan ciągle przeklina, co denerwuje pozostałych uczestników zajęć. Dlaczego Pan tak się zachowuje?

D. Obraża Pan innych ludzi, uważam, że to negatywnie wpływa na atmosferę zajęć. Proszę zaprzestać używania wulgarnych wyrażeń.

Wypowiedź "Obraża Pan inne osoby, uważam, że to psuje atmosferę na zajęciach. Proszę przestać używać wulgarnych słów." spełnia warunki konstruktywnej informacji zwrotnej, ponieważ jasno wskazuje na problem, którym jest używanie wulgarnych słów, oraz jego negatywne konsekwencje dla grupy. Zastosowanie zwrotu "uważam, że to psuje atmosferę" dodaje osobistego wymiaru do feedbacku, co może zwiększyć empatię i zrozumienie sytuacji przez podopiecznego. Ważne jest, aby terapeuta nie tylko wskazywał na negatywne zachowania, ale także opisywał ich wpływ na innych, co jest kluczowym elementem budowania samoświadomości u osoby z problemami behawioralnymi. Przykładem zastosowania dobrych praktyk w interwencjach terapeutycznych jest technika „ja” komunikacji, która polega na formułowaniu zdań zaczynających się od „ja”, co minimalizuje defensywność odbiorcy i zachęca do refleksji nad własnym zachowaniem. Tego typu konstruktywna informacja zwrotna jest kluczowa w pracy z osobami, które mogą mieć trudności w rozumieniu społecznych norm i oczekiwań.

Pytanie 34

Potrzeby związane z godnością i prestiżem wchodzą w skład grupy potrzeb

A. twórczości i ekspresji

B. szacunku i uznania

C. samorealizacji i wiedzy

D. przynależności i miłości

Odpowiedź "szacunku i uznania" jest poprawna, ponieważ potrzeby godności i prestiżu są elementami hierarchii potrzeb, które zostały opisane przez Abrahama Maslowa. W jego teorii te potrzeby znajdują się na wyższym poziomie, gdzie jednostka pragnie być szanowana przez innych oraz dąży do uzyskania uznania za swoje osiągnięcia. Przykładem zastosowania tych potrzeb w praktyce może być środowisko pracy, w którym pracownicy, otrzymując pozytywne opinie i nagrody za swoje osiągnięcia, czują się doceniani i zmotywowani do dalszego rozwoju. Wartościowanie godności i prestiżu w organizacji prowadzi do zwiększonej satysfakcji pracowników i lepszej atmosfery w miejscu pracy, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu zasobami ludzkimi. Dążenie do stworzenia środowiska, w którym potrzeby szacunku są zaspokajane, jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej wydajności i lojalności pracowników, co w dłuższej perspektywie przyczynia się do sukcesu całej organizacji.

Pytanie 35

U mieszkańca ośrodka pomocy społecznej od pewnego czasu obserwuje się drżenie ręki, zwiększone napięcie mięśniowe, spowolnienie w ruchach oraz trudności w chodzeniu, polegające na zahamowaniu startu przy próbie ruszenia z miejsca. Te objawy mogą wskazywać

A. na otępienie starcze

B. na udar niedokrwienny mózgu

C. na chorobę Parkinsona

D. na trudności z motoryką małą

Objawy wskazujące na drżenie kończyny górnej, wzmożenie napięcia mięśniowego, spowolnienie ruchowe oraz trudności w inicjacji ruchu, zwane również "zahamowaniem startu", są typowe dla choroby Parkinsona. Jest to schorzenie neurodegeneracyjne, które dotyka układ dopaminergiczny mózgu, prowadząc do zaburzeń motorycznych. W praktyce, pacjenci z chorobą Parkinsona często doświadczają tzw. triady objawów: drżenia, sztywności oraz bradykinezy (spowolnienia ruchowego). Wczesne rozpoznanie choroby ma kluczowe znaczenie, ponieważ odpowiednie leczenie farmakologiczne, w tym leki takie jak lewodopa, mogą znacząco poprawić jakość życia pacjentów. Również terapie rehabilitacyjne, takie jak terapia zajęciowa czy fizjoterapia, mogą pomóc w zarządzaniu objawami oraz poprawie funkcji motorycznych. W kontekście standardów opieki w neurologii, istotne jest, aby specjaliści byli dobrze wykształceni w rozpoznawaniu objawów choroby Parkinsona, co pozwoli na wczesne interwencje i wsparcie dla pacjentów oraz ich rodzin.

Pytanie 36

Osoba, która doznała urazu w wyniku wypadku drogowego, uczy się poruszać na wózku inwalidzkim. Jaką grupę przeszkód powinno się najpierw usunąć z jej otoczenia, aby zapewnić jej niezależność w działaniach związanych z samoobsługą?

A. Kulturowych

B. Edukacyjnych

C. Architektonicznych

D. Społecznych

Wybór grupy barier architektonicznych jako pierwszej do usunięcia jest kluczowy dla zapewnienia osobom poruszającym się na wózkach inwalidzkich samodzielności w codziennych czynnościach. Barierami architektonicznymi są wszelkie przeszkody w budynkach i przestrzeniach publicznych, które utrudniają lub uniemożliwiają dostęp do tych miejsc. Przykłady obejmują schody, wąskie drzwi, brak podjazdów czy niewłaściwe oznakowanie przestrzeni. Usunięcie tych barier jest zgodne z zasadami projektowania uniwersalnego, które promuje dostępność dla wszystkich użytkowników, niezależnie od ich potrzeb. W praktyce, wprowadzenie takich udogodnień jak rampy, windy i odpowiednio szerokie przejścia znacząco poprawia komfort życia osób z niepełnosprawnościami. Standardy budowlane w wielu krajach, w tym normy dostępności, wskazują na konieczność eliminacji barier architektonicznych, co jest nie tylko wymogiem prawnym, ale także moralnym, aby zapewnić równość w dostępie do przestrzeni publicznych. W związku z tym, koncentrując się na usuwaniu barier architektonicznych, możemy znacznie przyczynić się do poprawy jakości życia osób z ograniczeniami mobilności.

Pytanie 37

Terapeuta zauważył u pacjenta w domu pomocy społecznej trudności w zapinaniu guzików, wynikające z dołokciowego skrzywienia palców oraz ich deformacji w formie łabędziej szyi, co sugeruje zmiany charakterystyczne dla

A. choroby Parkinsona

B. dystrofii mięśniowej Duchenne'a

C. stwardnienia rozsianego

D. reumatoidalnego zapalenia stawów

Reumatoidalne zapalenie stawów, to poważna sprawa. To choroba, która nie tylko atakuje stawy, ale też może skutkować ich deformacjami. Objawy, takie jak dołokciowe odchylenie palców czy zniekształcenie w postaci 'łabędziej szyi', są naprawdę charakterystyczne dla tego schorzenia. W praktyce, to niestety może utrudniać codzienne życie – nawet zapinanie guzików staje się wyzwaniem. Dlatego tak ważne jest, by jak najszybciej zauważyć te objawy i zacząć działać, np. przez odpowiednią rehabilitację czy leczenie. Myślę, że projektowanie terapii zajęciowej, która bierze pod uwagę ograniczenia pacjentów, ma sens. Dzięki temu mogą oni lepiej funkcjonować na co dzień. Właściwe rozpoznanie i postępowanie według standardów, jak wytyczne EULAR, naprawdę mogą poprawić jakość życia osób z RZS.

Pytanie 38

Która z charakterystyk tzw. efektywnego planu umożliwia wykonanie zadań planowych, nawet w zmienionych okolicznościach, poprzez uwzględnienie w nim opcji różnych wariantów rozwiązań?

A. Elastyczność

B. Kompletność

C. Konkretność

D. Celowość

Elastyczność w planowaniu to kluczowa cecha, która pozwala na efektywne dostosowanie się do zmieniających się warunków otoczenia oraz różnorodnych okoliczności, które mogą wpłynąć na realizację zadań. Dobrze elastyczny plan uwzględnia różnorodne warianty rozwiązań, co umożliwia szybkie reagowanie na nieprzewidziane sytuacje. Na przykład, w zarządzaniu projektami elastyczność jest priorytetem, co znajduje swoje odzwierciedlenie w metodach zwinnych (agile), gdzie zespół projektowy regularnie przegląda postępy i dostosowuje plany do aktualnych wymagań oraz oczekiwań klienta. Dzięki elastycznemu podejściu można lepiej zarządzać ryzykiem, gdyż plan dostosowuje się do zmian, co minimalizuje potencjalne straty. Standardy zarządzania projektami, takie jak PMBOK, podkreślają znaczenie elastyczności jako sposobu na zapewnienie, że projekty osiągają swoje cele mimo zmieniającego się kontekstu. Elastyczność pozwala również na lepsze wykorzystanie dostępnych zasobów oraz zwiększa szansę na innowacje, co w dzisiejszym dynamicznym środowisku biznesowym jest niezbędne.

Pytanie 39

Na którym etapie procesu terapeutycznego odbywa się monitorowanie?

A. po dobraniu metod i technik terapii zajęciowej

B. po zaplanowaniu interwencji terapeutycznych

C. po ustaleniu celów terapii

D. po przeprowadzeniu terapii zgodnie z planem

Monitorowanie to naprawdę ważna część terapii. Kiedy już przeprowadzisz sesję zgodnie z tym, co zaplanowałeś, dobrze jest poświęcić chwilę, by ocenić, co się wydarzyło. Terapeuta powinien się zastanowić, jak pacjent sobie radzi z celami, które wcześniej ustalono. Na przykład w terapii zajęciowej, po każdej sesji warto zbierać informacje o tym, jak pacjent się angażował, jakie umiejętności zdobył i z jakimi trudnościami się zmagał. To wszystko to część najlepszych praktyk w terapii, które pomagają w dostosowywaniu działań w trakcie samej terapii. Dzięki temu można lepiej dopasować podejście i poprawić efekty działania.

Pytanie 40

Podaj właściwą sekwencję etapów realizacji procesu terapeutycznego w terapii zajęciowej?

A. Wywiad środowiskowy, diagnoza, realizacja terapii, ocena efektów

B. Analiza dokumentacji medycznej, ustalenie celów i tematyki zajęć, prowadzenie terapii, monitoring

C. Diagnoza, ustalenie celów, wybór metod, planowanie, prowadzenie terapii, monitoring

D. Planowanie terapii, dobór metod i form, realizacja terapii, ocena efektów

Odpowiedź wskazująca na etapy procesu terapeutycznego w terapii zajęciowej jest prawidłowa, ponieważ podkreśla kluczowe elementy, które są zgodne z aktualnymi standardami praktyki w tym obszarze. Proces terapeutyczny rozpoczyna się od diagnozy, która jest niezbędna do zrozumienia potrzeb klienta oraz obszarów, które wymagają interwencji. Kolejnym krokiem jest określenie celów terapii, co pozwala skupić się na tym, co jest najważniejsze dla pacjenta i jego postępów. Następnie wybór odpowiednich metod terapeutycznych oraz planowanie sesji terapeutycznych zapewnia, że interwencje są dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjenta. Prowadzenie terapii to moment, w którym teoria jest przekuwana w praktykę, a terapeuta wdraża ustalone metody w pracy z pacjentem. Monitoring postępów jest kluczowy, aby ocenić efekty terapii i w razie potrzeby dostosować plany terapeutyczne. Taki systematyczny i zorganizowany sposób działania jest fundamentem skutecznej terapii zajęciowej, co znajduje potwierdzenie w licznych badaniach oraz wytycznych zawodowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej