Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 10:51
  • Data zakończenia: 22 maja 2025 11:00

Egzamin niezdany

Wynik: 16/40 punktów (40,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Który z systemów operacyjnych przeznaczonych do sieci jest dostępny na zasadach licencji GNU?

A. Windows Server 2012
B. Unix
C. Linux
D. OS X Server
Unix jest komercyjnym systemem operacyjnym, który nie jest dostępny na licencji GNU. Jego historia sięga lat 70-tych i choć jest podstawą dla wielu systemów operacyjnych, w tym Linuxa, to licencja, na której jest oferowany, ogranicza możliwość modyfikacji i dystrybucji jego kodu. OS X Server jest z kolei oparty na systemie macOS i również nie jest udostępniany na licencji GNU, a jego kod źródłowy jest zamknięty, co oznacza, że użytkownicy nie mają możliwości jego modyfikacji. Windows Server 2012 to komercyjny produkt firmy Microsoft, który podobnie jak OS X Server, nie pozwala na modyfikację kodu źródłowego i jest objęty licencją zamkniętą. Typowym błędem myślowym jest mylenie systemów operacyjnych o otwartym źródle z tymi, które są zamknięte. Ważne jest zrozumienie różnicy między licencjami otwartymi a zamkniętymi, ponieważ ma to istotny wpływ na możliwość współpracy w społeczności programistów oraz na innowacyjność. W praktyce, systemy na licencjach zamkniętych nie oferują tego samego poziomu elastyczności i dostosowania, co systemy typu open-source, jak Linux, co czyni je mniej atrakcyjnymi dla wielu użytkowników i organizacji, które preferują otwartość i wolność w korzystaniu z technologii.
Pytanie 2

Administrator powinien podzielić adres 10.0.0.0/16 na 4 jednorodne podsieci zawierające równą liczbę hostów. Jaką maskę będą miały te podsieci?

A. 255.255.224.0
B. 255.255.0.0
C. 255.255.128.0
D. 255.255.192.0
Odpowiedzi 255.255.0.0 oraz 255.255.128.0 nie są poprawne, ponieważ nie uwzględniają właściwego podziału adresu 10.0.0.0/16 na 4 równe podsieci. Maski 255.255.0.0 oraz 255.255.128.0 odpowiadają odpowiednio maskom /16 i /17, co oznacza, że nie dzielą one sieci na 4 części. W przypadku maski 255.255.0.0, cała sieć 10.0.0.0 pozostaje jako jedna duża sieć z 65,536 adresami, co nie odpowiada wymaganiu podziału. Z kolei maska 255.255.128.0 (czyli /17) dzieli tę sieć na dwa bloki po 32,768 adresów, co również nie spełnia wymogu podziału na cztery równe podsieci. Z kolei odpowiedź 255.255.224.0 również nie jest poprawna, mimo że zbliża się do podziału, gdyż odpowiada masce /19 i dzieliłaby sieć na 8 podsieci zamiast wymaganych 4. Kluczowym błędem jest nieprawidłowe obliczenie ilości wymaganych bitów do podziału. Każda zmiana w liczbie bitów w masce wpływa na liczbę dostępnych podsieci i hostów, dlatego istotne jest, aby zawsze dokładnie analizować zadane pytanie, zrozumieć koncepcję CIDR oraz zasady podziału sieci. Dobrą praktyką jest wizualizacja podziałów poprzez rysowanie diagramów podsieci, co ułatwia zrozumienie tematu.
Pytanie 3

Industry Standard Architecture to norma magistrali, według której szerokość szyny danych wynosi

A. 16 bitów
B. 32 bitów
C. 128 bitów
D. 64 bitów
Wybór 128 bitów może sugerować, że masz pojęcie o nowoczesnych standardach komputerowych, ale pomijasz ważny kontekst historyczny związany z ISA. 128-bitowe magistrale to bardziej nowoczesne podejście, wykorzystywane w architekturach SIMD, które głównie są w GPU i niektórych procesorach ogólnego przeznaczenia. W ISA, która powstała w latach 80-tych, zbyt szeroka szyna danych nie była ani wykonalna technicznie, ani potrzebna, biorąc pod uwagę dostępne technologie. Z kolei 64 bity odnoszą się do nowszych standardów jak x86-64, ale w przypadku ISA to nie ma sensu. Często ludzie myślą, że szersza szyna to od razu lepsza wydajność, ale to nie do końca prawda. Warto pamiętać, że sama szerokość szyny to tylko jedna z wielu rzeczy, które wpływają na wydajność systemu. W kontekście ISA, która miała 16-bitową szerokość, kluczowe jest zrozumienie jej ograniczeń i możliwości. Dlatego przy analizie architektur komputerowych warto patrzeć zarówno na historyczne, jak i techniczne aspekty, żeby lepiej zrozumieć, jak technologia komputerowa się rozwijała.
Pytanie 4

Narzędzie służące do oceny wydajności systemu komputerowego to

A. exploit
B. checkdisk
C. sniffer
D. benchmark
Odpowiedź 'benchmark' jest poprawna, ponieważ odnosi się do narzędzi i procedur służących do oceny wydajności sprzętu komputerowego. Benchmarking jest kluczowym procesem, który pozwala na porównanie różnych systemów, komponentów lub konfiguracji pod kątem ich wydajności. Umożliwia to użytkownikom oraz specjalistom IT zrozumienie, jak dobrze ich sprzęt radzi sobie w różnych scenariuszach obciążeniowych. Przykładami zastosowania benchmarków mogą być testy wydajności procesora, karty graficznej lub dysku twardego, które dostarczają cennych informacji o ich możliwościach. W branży IT standardy takie jak SPEC, PassMark czy 3DMark dostarczają ustandaryzowanych metod testowych pozwalających na dokładne porównanie wyników. Używanie benchmarków jest powszechną praktyką w ocenie nowego sprzętu przed zakupem oraz w analizie aktualnych konfiguracji w celu wykrycia ewentualnych wąskich gardeł. Dzięki benchmarkom możliwe jest również monitorowanie postępu w wydajności sprzętowej na przestrzeni czasu oraz dostosowywanie strategii inwestycyjnych w IT.
Pytanie 5

Zaprezentowany komputer jest niepełny. Który z komponentów nie został wymieniony w tabeli, a jest kluczowy dla poprawnego funkcjonowania zestawu i powinien być dodany?

Lp.Nazwa podzespołu
1.Cooler Master obudowa komputerowa CM Force 500W czarna
2.Gigabyte GA-H110M-S2H, Realtek ALC887, DualDDR4-2133, SATA3, HDMI, DVI, D-Sub, LGA1151, mATX
3.Intel Core i5-6400, Quad Core, 2.70GHz, 6MB, LGA1151, 14nm, 65W, Intel HD Graphics, VGA, TRAY/OEM
4.Patriot Signature DDR4 2x4GB 2133MHz
5.Seagate BarraCuda, 3,5", 1TB, SATA/600, 7200RPM, 64MB cache
6.LG SuperMulti SATA DVD+/-R24x,DVD+RW6x,DVD+R DL 8x, bare bulk (czarny)
7.Gembird Bezprzewodowy Zestaw Klawiatura i Mysz
8.Monitor Iiyama E2083HSD-B1 19.5inch, TN, HD+, DVI, głośniki
9.Microsoft OEM Win Home 10 64Bit Polish 1pk DVD

A. Pamięć RAM
B. Karta graficzna
C. Zasilacz
D. Wentylator procesora
Wentylator procesora jest kluczowym elementem w każdej konfiguracji komputerowej, zwłaszcza przy użyciu procesorów typu TRAY, które nie są wyposażone w fabryczne chłodzenie. Jego główną funkcją jest odprowadzanie ciepła generowanego przez procesor podczas pracy, co zapobiega przegrzaniu i uszkodzeniu komponentów. Brak odpowiedniego chłodzenia może prowadzić do ograniczenia wydajności procesora poprzez mechanizmy throttlingu, które automatycznie zmniejszają jego taktowanie w celu obniżenia temperatury. Wentylatory procesorowe są częścią systemu chłodzenia aktywnego i są niezbędne do utrzymania optymalnej wydajności i długowieczności procesora. Zastosowanie wysokiej jakości wentylatora może również wpłynąć na poziom hałasu emitowanego przez system oraz efektywność pracy całego zestawu komputerowego. Wybierając wentylator, warto zwrócić uwagę na jego kompatybilność z gniazdem procesora, wydajność przepływu powietrza, poziom emitowanego hałasu oraz technologie wspomagające, takie jak PWM, które pozwalają na dynamiczne dostosowywanie prędkości obrotowej wentylatora w zależności od obciążenia.
Pytanie 6

Aby zweryfikować integralność systemu plików w systemie Linux, które polecenie powinno zostać użyte?

A. fsck
B. fstab
C. mkfs
D. man
Wybór polecenia 'man' jako odpowiedzi sugeruje niepełne zrozumienie roli narzędzi w systemie Linux. 'Man' służy do wyświetlania dokumentacji i pomocy dotyczącej komend i programów, co jest bardzo przydatne w nauce obsługi systemu, ale nie ma funkcji diagnostyki ani naprawy systemu plików. Istotnym jest zauważyć, że chociaż dokumentacja jest ważna, sama w sobie nie wpływa na integralność danych. Kolejną nieprawidłową odpowiedzią jest 'mkfs', które jest używane do tworzenia nowych systemów plików, a nie do ich sprawdzania. Użycie 'mkfs' na istniejącym systemie plików skutkuje utratą danych, co czyni je zupełnie nieodpowiednim w kontekście naprawy. Ostatnia odpowiedź 'fstab' odnosi się do pliku konfiguracyjnego, który zawiera informacje o systemach plików i ich punktach montowania, ale nie ma żadnej funkcji diagnostycznej ani naprawczej. Użytkownicy mogą mylić te narzędzia, myśląc, że mają one podobne funkcje, co może prowadzić do niebezpiecznych praktyk w zarządzaniu danymi. Zrozumienie różnicy między tymi komendami jest kluczowe dla efektywnego i bezpiecznego zarządzania systemem operacyjnym oraz unikania niezamierzonych konsekwencji, takich jak utrata danych.
Pytanie 7

Z analizy oznaczenia pamięci DDR3 PC3-16000 można wywnioskować, że ta pamięć:

A. działa z częstotliwością 16000 MHz
B. posiada przepustowość 16 GB/s
C. charakteryzuje się przepustowością 160 GB/s
D. działa z częstotliwością 160 MHz
Mówiąc szczerze, przypisanie pamięci DDR3 PC3-16000 do częstotliwości 160 MHz to spore nieporozumienie. To oznaczenie dotyczy przepustowości, a nie częstotliwości, która jest znacznie wyższa, zwykle od 800 do 1600 MHz. Ważne, żeby zrozumieć, że pamięć DDR (czyli Double Data Rate) przesyła dane na obu zboczach sygnału zegarowego, co sprawia, że efektywnie mamy do czynienia z podwojoną prędkością. Więc dla PC3-16000, odpowiednia frekwencja wynosi 2000 MHz (16 GB/s podzielone przez 8, bo w 1 GB mamy 8 bajtów). A co do tej 160 GB/s, to też jest błąd, bo pamięć DDR3 nie ma takich możliwości. Takie nieporozumienia mogą wynikać z nieznajomości jednostek miary i zasad działania pamięci. Dobrze zrozumieć te oznaczenia, kiedy budujemy systemy komputerowe, żeby uniknąć nieodpowiednich konfiguracji, które mogą pogorszyć wydajność albo wprowadzić problemy z kompatybilnością.
Pytanie 8

Jakie przyporządkowanie: urządzenie - funkcja, którą pełni, jest błędne?

A. Ruter - łączenie komputerów w tej samej sieci
B. Access Point - bezprzewodowe połączenie komputerów z siecią lokalną
C. Modem - łączenie sieci lokalnej z Internetem
D. Przełącznik - segmentacja sieci na VLAN-y
Zrozumienie roli i funkcji urządzeń sieciowych jest kluczowe dla efektywnego projektowania oraz zarządzania sieciami komputerowymi. Przełącznik, który w tej odpowiedzi został przypisany do podziału sieci na VLAN-y, jest urządzeniem, które działa na warstwie drugiej modelu OSI i służy do łączenia urządzeń w ramach lokalnej sieci komputerowej. Przełączniki umożliwiają segregowanie ruchu sieciowego oraz zwiększają wydajność poprzez tworzenie wirtualnych sieci lokalnych (VLAN), co pozwala na lepsze zarządzanie ruchem i zwiększa bezpieczeństwo. Modem, z kolei, jest urządzeniem, które konwertuje sygnały cyfrowe na analogowe i odwrotnie, umożliwiając połączenie między siecią lokalną a Internetem. To sprawia, że modem jest niezbędny w każdym systemie, który wymaga dostępu do globalnej sieci. Access Point to urządzenie, które rozszerza zasięg sieci bezprzewodowej, pozwalając na dostęp do sieci lokalnej dla komputerów i innych urządzeń mobilnych. Odpowiednie przypisanie funkcji do urządzeń jest kluczowe dla poprawnego działania całej infrastruktury sieciowej. Błędy w rozumieniu ról tych urządzeń mogą prowadzić do nieefektywnego projektowania sieci, co z kolei może wpłynąć na wydajność oraz bezpieczeństwo całego systemu. Właściwe przyporządkowanie funkcji do urządzeń w sieci jest nie tylko kwestią techniczną, ale także strategicznym aspektem, który wymaga zrozumienia interakcji pomiędzy różnymi technologiami i ich zastosowaniem w praktyce.
Pytanie 9

W systemie Linux narzędzie top pozwala na

A. zidentyfikowanie katalogu zajmującego najwięcej przestrzeni na dysku twardym
B. monitorowanie wszystkich bieżących procesów
C. ustalenie dla użytkownika najwyższej wartości limitu quoty
D. porządkowanie plików według ich rozmiaru w kolejności rosnącej
Wybierając odpowiedzi dotyczące wyszukiwania katalogów zajmujących najwięcej miejsca na dysku, ustawiania limitów quoty lub sortowania plików według ich wielkości, można zauważyć, że obejmują one funkcje, które nie są związane z działaniem programu top w systemie Linux. Pierwsza koncepcja, dotycząca wyszukiwania katalogów zajmujących najwięcej miejsca, odnosi się do narzędzi takich jak du (disk usage), które pozwalają na analizę wykorzystania przestrzeni dyskowej w systemie plików. Użytkownicy mogą użyć polecenia 'du -sh *' w terminalu, aby uzyskać szybki przegląd rozmiarów katalogów. Ustawienie limitów quoty dla użytkowników to zupełnie inna funkcjonalność, realizowana za pomocą narzędzi takich jak quota, które kontrolują i ograniczają użycie przestrzeni dyskowej przez poszczególnych użytkowników. Te mechanizmy są istotne w środowiskach wieloużytkownikowych, aby zarządzać zasobami sprawiedliwie. Natomiast sortowanie plików według ich wielkości jest typowe dla poleceń takich jak ls, które mogą być używane z różnymi opcjami do wyświetlania i organizowania listy plików w katalogach. Takie niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z mylnego skojarzenia funkcji tych narzędzi z programem top, co jest częstym błędem w zrozumieniu podstawowych narzędzi administracyjnych w systemie Linux. Każde z wymienionych narzędzi ma swoją specyfikę i zastosowanie, które jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami systemowymi.
Pytanie 10

Aby zweryfikować indeks stabilności systemu Windows Server, należy zastosować narzędzie

A. Menedżer zadań
B. Monitor niezawodności
C. Zasady grupy
D. Dziennik zdarzeń
Monitor niezawodności to naprawdę fajne narzędzie w Windows Server. Pomaga sprawdzić, jak dobrze działa system, zbierając różne dane o wydajności i awariach aplikacji. Dzięki temu można zobaczyć, czy coś się powtarza, co ma wpływ na stabilność całej infrastruktury. Na przykład, analizując raporty o błędach aplikacji, można wcześniej zareagować, zanim wystąpią poważniejsze problemy. Monitor działa w czasie rzeczywistym, co jest super podejściem do zarządzania systemami IT. Jak często z niego korzystasz, to bez wątpienia pomoże w utrzymaniu dobrego poziomu dostępności usług oraz poprawi działanie serwerów. W branży to narzędzie wspiera standardy dotyczące ciągłego monitorowania i analizy, więc jest kluczowe dla stabilności IT.
Pytanie 11

Jakie urządzenie diagnostyczne zostało zaprezentowane na ilustracji oraz opisane w specyfikacji zawartej w tabeli?

Ilustracja do pytania
A. Analizator sieci bezprzewodowych
B. Multimetr cyfrowy
C. Diodowy tester okablowania
D. Reflektometr optyczny
Reflektometr optyczny jest urządzeniem służącym do oceny jakości włókien światłowodowych i nie ma zastosowania w diagnostyce sieci bezprzewodowych. Jego główną funkcją jest analiza strat i lokalizacja uszkodzeń w światłowodach. Wybór reflektometru sugeruje niezrozumienie, że sieci bezprzewodowe opierają się na falach radiowych, a nie światłowodach. Diodowy tester okablowania to narzędzie używane do testowania poprawności połączeń w kablach miedzianych. Jest to prostsze urządzenie, które sprawdza ciągłość i ewentualne zwarcia w okablowaniu elektrycznym. W kontekście diagnostyki sieci bezprzewodowych, jego funkcjonalność jest nieadekwatna. Multimetr cyfrowy z kolei to narzędzie do pomiaru wielkości elektrycznych, takich jak napięcie, prąd i opór. Nie posiada on jednak możliwości monitorowania ani analizy sieci bezprzewodowych, co czyni go nieodpowiednim w tym kontekście. Każda z tych opcji wynika z błędnego rozumienia specyfiki działania sieci bezprzewodowych, które opierają się na infrastrukturze radiowej i wymagają specjalistycznych narzędzi do optymalizacji i diagnostyki.
Pytanie 12

Aby podłączyć drukarkę z portem równoległym do komputera, który dysponuje jedynie złączami USB, konieczne jest zainstalowanie adaptera

A. USB na PS/2
B. USB na COM
C. USB na RS-232
D. USB na LPT
Adapter USB na LPT (Line Print Terminal) jest kluczowym rozwiązaniem, gdy chcemy podłączyć drukarkę z interfejsem równoległym do komputera z portami USB. Złącze LPT, popularne w starszych modelach drukarek, wymaga odpowiedniego adaptera, który konwertuje sygnał USB na sygnał równoległy. Tego rodzaju adaptery są szeroko dostępne i pozwalają na bezproblemowe połączenie, umożliwiając korzystanie z drukarek, które w przeciwnym razie byłyby niekompatybilne z nowoczesnymi komputerami. Przykładem zastosowania może być sytuacja w biurze, gdzie starsze drukarki są wciąż używane, a komputery zostały zaktualizowane do nowszych modeli bez portów równoległych. W takich przypadkach, zastosowanie adaptera USB na LPT pozwala na dalsze korzystanie z posiadanych zasobów, co jest zgodne z zasadą ekoinnowacji i maksymalizacji efektywności kosztowej. Warto również dodać, że wiele adapterów USB na LPT obsługuje standardy Plug and Play, co oznacza, że nie wymagają one skomplikowanej instalacji oprogramowania, co znacznie upraszcza proces konfiguracji.
Pytanie 13

Informacje, które zostały pokazane na wydruku, uzyskano w wyniku wykonania

Ilustracja do pytania
A. ipconfig /all
B. traceroute -src
C. route change
D. netstat -r
Route change to polecenie używane do modyfikacji istniejących tras w tabeli routingu. Jest to narzędzie administracyjne, które pozwala na ręczne dodawanie, usuwanie lub zmienianie tras, ale nie służy do ich wyświetlania. W kontekście tego pytania, polecenie route change nie generuje wyjścia pokazującego pełną tabelę routingu, która została przedstawiona na wydruku. Użycie tego polecenia wymaga głębokiego zrozumienia struktury sieci oraz może prowadzić do błędów w konfiguracji, jeśli nie jest stosowane z należytą uwagą. Z kolei ipconfig /all to polecenie, które dostarcza szczegółowych informacji o konfiguracji interfejsów sieciowych w systemie, w tym adresów IP, masek podsieci, bram domyślnych i serwerów DNS. Choć ipconfig /all jest niezwykle użyteczne w diagnozowaniu problemów sieciowych poprzez dostarczanie rozbudowanego zestawu danych, nie wyświetla tabeli routingu, co jest wymagane w tym przypadku. Traceroute -src, podobnie jak klasyczne traceroute, służy do śledzenia ścieżki, jaką przechodzą pakiety do określonego adresu docelowego. Umożliwia analizę opóźnień i diagnostykę problemów z trasowaniem pakietów w sieci. Jednak traceroute -src nie służy do bezpośredniego wyświetlania tabeli routingu, dlatego jego zastosowanie w kontekście tego pytania jest nieodpowiednie. Każde z tych poleceń ma specyficzne zastosowanie i znajomość ich działania oraz kontekstu użycia jest kluczowa dla efektywnego zarządzania i diagnozowania sieci komputerowych.
Pytanie 14

Który adres IP posiada maskę w postaci pełnej, zgodną z klasą adresu?

A. 118.202.15.6, 255.255.0.0
B. 140.16.5.18, 255.255.255.0
C. 169.12.19.6, 255.255.255.0
D. 180.12.56.1, 255.255.0.0
Adres IP 180.12.56.1 należy do klasy B, co oznacza, że standardowa maska podsieci dla tej klasy to 255.255.0.0. Klasa B obejmuje adresy IP od 128.0.0.0 do 191.255.255.255, gdzie pierwsze dwa oktety są przeznaczone do identyfikacji sieci, a dwa pozostałe do identyfikacji hostów w tej sieci. Użycie maski 255.255.0.0 dla adresu 180.12.56.1 jest zgodne z tą klasyfikacją i umożliwia utworzenie dużej liczby podsieci oraz hostów. W praktyce, taka konfiguracja jest często wykorzystywana w dużych organizacjach oraz dostawcach usług internetowych, gdzie potrzeba obsługiwać wiele urządzeń w ramach jednej sieci, a zarazem umożliwić łatwe zarządzanie i routing informacji. Zastosowanie pełnej maski klasy B pomaga w optymalizacji ruchu sieciowego oraz przydzielaniu zasobów. W związku z tym, znajomość klas adresów oraz powiązanych z nimi masek jest fundamentem efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi.
Pytanie 15

Aby oddzielić komputery działające w sieci z tym samym adresem IPv4, które są podłączone do zarządzalnego przełącznika, należy przypisać

A. statyczne adresy MAC komputerów do niewykorzystywanych interfejsów
B. wykorzystywane interfejsy do różnych VLAN-ów
C. niewykorzystywane interfejsy do różnych VLAN-ów
D. statyczne adresy MAC komputerów do wykorzystywanych interfejsów
Przypisywanie interfejsów, które nie są używane, do różnych VLAN-ów to nie najlepszy pomysł. Tak naprawdę nie wpływa to na komunikację, bo te interfejsy po prostu nie przesyłają danych. Żeby komputery mogły się ze sobą komunikować w różnych VLAN-ach, potrzebujesz aktywnych portów na przełączniku. Jak masz statyczne adresy MAC i przypiszesz je do nieaktywnych interfejsów, to nic to nie da, bo te połączenia i tak będą martwe. Wiem, że niektórzy administratorzy mogą myśleć, że statyczne adresy MAC mogą zastąpić VLAN-y, ale to nie działa w praktyce. Takie podejście może prowadzić do zamieszania i problemów z bezpieczeństwem, ponieważ urządzenia nie będą odpowiednio izolowane. Warto dobrze zrozumieć, jak działają VLAN-y i jak je wprowadzać, żeby unikać typowych pułapek w zarządzaniu siecią.
Pytanie 16

Jak na diagramach sieciowych LAN oznaczane są punkty dystrybucyjne znajdujące się na różnych kondygnacjach budynku, zgodnie z normą PN-EN 50173?

A. FD (Floor Distribution)
B. CD (Campus Distribution)
C. BD (BuildingDistributor)
D. MDF (Main Distribution Frame)
Odpowiedź FD (Floor Distribution) jest prawidłowa, ponieważ oznacza ona punkty rozdzielcze (dystrybucyjne) znajdujące się na poszczególnych piętrach budynku, co jest zgodne z normą PN-EN 50173. Norma ta klasyfikuje różne poziomy dystrybucji w sieciach LAN, aby zapewnić odpowiednią organizację i efektywność instalacji. Punkty dystrybucyjne na piętrach są kluczowym elementem infrastruktury sieciowej, ponieważ umożliwiają one podłączenie urządzeń końcowych, takich jak komputery, drukarki czy telefony. Przykładowo, w biurowcach, gdzie na każdym piętrze znajduje się wiele stanowisk pracy, odpowiednie oznaczenie FD pozwala na łatwe lokalizowanie rozdzielni, co ułatwia zarządzanie siecią oraz wykonywanie prac konserwacyjnych. Dobrze zaplanowana dystrybucja na każdym piętrze wprowadza porządek w instalacji, co jest szczególnie istotne w przypadku modernizacji lub rozbudowy infrastruktury sieciowej. W praktyce, stosowanie jednolitych oznaczeń, takich jak FD, zwiększa efektywność komunikacji między specjalistami zajmującymi się siecią oraz ułatwia przyszłe prace serwisowe.
Pytanie 17

Aby zapewnić bezpieczną komunikację terminalową z serwerem, powinno się skorzystać z połączenia z użyciem protokołu

A. SFTP
B. TFTP
C. Telnet
D. SSH
Kwestia bezpieczeństwa w sieciach komputerowych to istotna sprawa, a wybór odpowiedniego protokołu ma duże znaczenie dla ochrony danych. Telnet, mimo że był popularny, wysyła dane bez szyfrowania, przez co łatwo mogą zostać przechwycone przez niepowołane osoby. Teraz, korzystanie z Telnetu raczej nie jest najlepszym pomysłem, zwłaszcza w zarządzaniu systemami. Z kolei protokół TFTP (Trivial File Transfer Protocol) został stworzony tylko do przesyłania plików, a nie do zdalnego logowania czy zarządzania. Jego prostota oraz brak zabezpieczeń sprawiają, że nie nadaje się do wysyłania wrażliwych danych. Natomiast SFTP (SSH File Transfer Protocol) zapewnia bezpieczne przesyłanie plików, ale jest bardziej skupiony na transferze niż na zarządzaniu. Ludzie, którzy wybierają złe protokoły, często nie zdają sobie sprawy z zagrożeń, jakie niesie przesyłanie danych w otwartych sieciach, co może prowadzić do utraty ważnych informacji. Ważne jest, aby rozumieć, że jedynie te protokoły, które oferują solidne szyfrowanie i autoryzację, jak SSH, naprawdę mogą zapewnić ochronę przed atakami i włamaniami.
Pytanie 18

Jakiego typu kopię zapasową należy wykonać, aby zarchiwizować wszystkie informacje, niezależnie od daty ich ostatniej archiwizacji?

A. Pełną
B. Różnicową
C. Przyrostową
D. Porównującą
Wybór różnicowej kopii bezpieczeństwa może wydawać się atrakcyjny, gdyż zapisuje tylko zmiany dokonane od ostatniej pełnej kopii. Niemniej jednak, aby uzyskać pełny obraz archiwizowanych danych, użytkownik musi mieć również dostęp do pełnej kopii zapasowej, co komplikuje proces odzyskiwania w przypadku awarii. Przyrostowa kopia bezpieczeństwa, która zapisuje jedynie zmiany od ostatniej kopii przyrostowej lub pełnej, również nie jest odpowiednia w tej sytuacji, ponieważ wymaga znajomości sekwencji kopii przyrostowych, co może prowadzić do ryzyka utraty danych, jeśli jedna z kopii jest uszkodzona. Metoda porównująca, mimo że może być użyteczna w niektórych kontekstach, nie jest standardowo stosowana w archiwizacji danych. Podsumowując, najczęstszymi błędami myślowymi prowadzącymi do wyboru niewłaściwych metod są ignorowanie potrzeby pełnego archiwum danych oraz niedocenianie ryzyka utraty danych związane z wyborem strategii, które nie zapewniają pełnej kopii zapasowej. Właściwe podejście do ochrony danych powinno zawsze uwzględniać konieczność posiadania jednego, kompletnego zbioru danych, który będzie dostępny w przypadku jakiejkolwiek awarii.
Pytanie 19

Taśma drukująca stanowi kluczowy materiał eksploatacyjny w drukarce

A. atramentowej
B. termicznej
C. igłowej
D. laserowej
Taśma barwiąca jest kluczowym elementem w drukarkach igłowych, które działają na zasadzie mechanicznego uderzania igieł w taśmę, w rezultacie co prowadzi do przeniesienia atramentu na papier. Taśma barwiąca składa się z materiału, który ma zdolność do przenoszenia barwnika na powierzchnię papieru, co jest niezbędne do uzyskania wyraźnego wydruku. W przypadku drukarek igłowych, taśmy te są wykorzystywane w zastosowaniach, gdzie wymagana jest duża wydajność oraz niskie koszty eksploatacji, na przykład w biurach, gdzie drukowane są dokumenty masowo. Dobre praktyki branżowe zalecają stosowanie oryginalnych taśm barwiących, ponieważ zapewniają one lepszą jakość druku oraz dłuższą żywotność urządzenia. Warto również pamiętać, że drukarki igłowe są często wykorzystywane w systemach POS (point of sale), gdzie niezawodność, szybkość i niski koszt eksploatacji są kluczowe. Używanie właściwych materiałów eksploatacyjnych, takich jak taśmy barwiące, jest niezbędne do utrzymania wysokiej jakości i efektywności druku.
Pytanie 20

Na diagramie element odpowiedzialny za dekodowanie poleceń jest oznaczony liczbą

Ilustracja do pytania
A. 6
B. 2
C. 3
D. 1
ALU czyli jednostka arytmetyczno-logiczna jest odpowiedzialna za wykonywanie operacji matematycznych i logicznych w procesorze To nie ona bezpośrednio dekoduje instrukcje chociaż może wykonywać działania na danych już po ich dekodowaniu przez CU Rejestry natomiast są miejscem tymczasowego przechowywania danych i wyników operacji ale same w sobie nie pełnią roli dekodowania instrukcji Mogą zawierać dane które zostały zdekodowane ale nie biorą udziału w samym procesie dekodowania Odpowiednie zrozumienie tych elementów architektury procesora jest kluczowe dla inżynierów zajmujących się projektowaniem i optymalizacją systemów komputerowych Niezrozumienie roli różnych komponentów procesora może prowadzić do nieefektywnego projektowania systemów komputerowych a także problemów z wydajnością Zapewnienie prawidłowego zrozumienia tych pojęć jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania zasobów sprzętowych i osiągnięcia optymalnej wydajności w praktycznych zastosowaniach technologicznych W przypadku szyn takich jak szyna sterowania szyna danych i szyna adresowa ich rolą jest komunikacja między procesorem a innymi komponentami systemu komputerowego nie zaś dekodowanie instrukcji Ich głównym zadaniem jest przesyłanie sygnałów danych i adresów pomiędzy różnymi częściami systemu
Pytanie 21

Aby uzyskać informacje na temat aktualnie działających procesów w systemie Linux, można użyć polecenia

A. su
B. ps
C. ls
D. rm
Polecenie 'ps' w systemie Linux jest kluczowym narzędziem służącym do wyświetlania informacji o bieżących procesach. Skrót 'ps' oznacza 'process status', co doskonale oddaje jego funkcjonalność. Umożliwia ono użytkownikom przeglądanie listy procesów działających w systemie, a także ich stanu, wykorzystania pamięci i innych istotnych parametrów. Przykładowe użycie polecenia 'ps aux' pozwala na uzyskanie szczegółowych informacji o wszystkich procesach, w tym tych, które są uruchomione przez innych użytkowników. Dzięki temu administratorzy i użytkownicy mają możliwość monitorowania aktywności systemu, diagnozowania problemów oraz optymalizacji użycia zasobów. W kontekście dobrej praktyki, korzystanie z polecenia 'ps' jest niezbędne do zrozumienia, jakie procesy obciążają system, co jest kluczowe w zarządzaniu systemami wielozadaniowymi, gdzie optymalizacja wydajności jest priorytetem. Warto również zaznaczyć, że na podstawie wyników polecenia 'ps' można podejmować decyzje dotyczące zarządzania procesami, takie jak ich zatrzymywanie czy priorytetyzacja.
Pytanie 22

Jak nazywa się protokół, który pozwala na ściąganie wiadomości e-mail z serwera?

A. DNS
B. FTP
C. SMTP
D. POP3
Protokół POP3 (Post Office Protocol version 3) jest standardem komunikacyjnym, który umożliwia pobieranie wiadomości e-mail z serwera pocztowego na lokalny komputer użytkownika. Używając POP3, użytkownicy mogą pobierać swoje wiadomości, które następnie są przechowywane lokalnie, co sprawia, że dostęp do nich jest możliwy także bez połączenia z internetem. Protokół ten działa w trybie 'pobierania', co oznacza, że po ściągnięciu wiadomości z serwera, są one zazwyczaj usuwane z serwera, co zmniejsza jego obciążenie. Praktyczna aplikacja POP3 jest szczególnie przydatna w przypadku użytkowników, którzy korzystają z jednego urządzenia do przeglądania poczty i nie potrzebują synchronizacji wiadomości między różnymi urządzeniami. W kontekście branżowych standardów, POP3 jest często używany w połączeniu z protokołami zabezpieczeń, takimi jak SSL/TLS, aby zapewnić bezpieczeństwo przesyłanych danych. Zrozumienie działania POP3 i jego zastosowania jest kluczowe dla każdej osoby zajmującej się administracją systemów pocztowych lub dla użytkowników, którzy pragną efektywnie zarządzać swoją korespondencją.
Pytanie 23

Jakie parametry mierzy watomierz?

A. moc czynna
B. opór
C. napięcie elektryczne
D. natężenie prądu
Pomiar napięcia prądu elektrycznego, rezystancji oraz natężenia prądu elektrycznego są zadaniami, które nie są realizowane przez watomierz. Napięcie, wyrażane w woltach (V), to różnica potencjałów między dwoma punktami w obwodzie. Aby je zmierzyć, stosuje się woltomierze, które są specjalnie zaprojektowane do tego celu, a ich pomiar jest kluczowy dla oceny wydajności urządzeń elektrycznych. Rezystancję, mierzoną w omach (Ω), określa się za pomocą omomierzy, które pozwalają na ocenę, jak dobrze przewodniki elektryczne przewodzą prąd. Z kolei natężenie prądu, wyrażane w amperach (A), mierzy się amperomierzami, które również pełnią funkcję w obwodach elektrycznych, ale nie są związane z pomiarem mocy. Wiele osób myli funkcje różnych instrumentów pomiarowych, co prowadzi do nieporozumień. Kluczowym błędem myślowym jest przyjęcie, że urządzenia o różnych funkcjach mogą być używane zamiennie. Zrozumienie specyficznych zastosowań poszczególnych narzędzi pomiarowych jest niezbędne dla efektywnej analizy i optymalizacji systemów elektrycznych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie inżynierii elektrycznej.
Pytanie 24

Aby podłączyć kabel w module Keystone, jakie narzędzie należy zastosować?

A. narzędzie ręczne do zaciskania
B. bit imbusowy
C. narzędzie uderzeniowe
D. wkrętak typu Torx
Narzędzie uderzeniowe to kluczowy element w procesie podłączania kabli w module Keystone, gdyż umożliwia precyzyjne i skuteczne zaszycie przewodów w gniazdach bez uszkadzania ich. Jego działanie polega na zastosowaniu mechanizmu uderzeniowego, który wprowadza druty do odpowiednich styków w module, zapewniając solidne połączenie. Tego typu narzędzia są szczególnie cenione w branży, ponieważ minimalizują ryzyko błędów oraz przyspieszają proces instalacji. W praktyce, zastosowanie narzędzia uderzeniowego jest zgodne z normami instalacyjnymi, takimi jak TIA/EIA-568, które definiują standardy dla okablowania strukturalnego. Dobrą praktyką jest także regularne sprawdzanie narzędzi przed użyciem, aby zagwarantować ich prawidłowe działanie oraz uniknąć niepotrzebnych problemów podczas pracy. Właściwe zaszycie kabli w module Keystone przyczynia się do wydajności i niezawodności sieci, co jest kluczowe w dzisiejszym środowisku technologicznym.
Pytanie 25

Jakie medium transmisyjne stosują myszki bluetooth do łączności z komputerem?

A. Fale radiowe w paśmie 800/900 MHz
B. Fale radiowe w paśmie 2,4 GHz
C. Promieniowanie w ultrafiolecie
D. Promieniowanie w podczerwieni
Myszki Bluetooth działają w paśmie 2,4 GHz, korzystając z fal radiowych do komunikacji z komputerem. To pasmo jest naprawdę popularne w technologii Bluetooth, która została stworzona, żeby umożliwić bezprzewodową wymianę danych na krótkich dystansach. Te fale są słabe, co jest fajne, bo zmniejsza zużycie energii w urządzeniach mobilnych. Bluetooth jest zgodny z IEEE 802.15.1 i pozwala na łatwe łączenie różnych sprzętów, jak myszki, klawiatury czy słuchawki. Dzięki temu użytkownicy mają więcej swobody, bo nie muszą się martwić kablami. Warto też wiedzieć, że są różne wersje technologii Bluetooth, które oferują różne prędkości i zasięgi, więc każdy może znaleźć coś dla siebie.
Pytanie 26

Jakie oznaczenie odnosi się do normy dotyczącej okablowania strukturalnego?

A. PN-EN 50173-1:2004
B. EIA/TIA 568A
C. EN 50173
D. ISO 11801
Rozumienie standardów okablowania to bardzo ważna sprawa, jeśli chodzi o instalację i użytkowanie sieci. Choć inne odpowiedzi mogą dotyczyć różnych norm związanych z okablowaniem, to żadna z nich nie jest tą właściwą w tym kontekście. EN 50173 to europejski standard, który też dotyczy okablowania, ale nie jest tak dedykowany amerykańskiemu kontekstowi jak EIA/TIA 568A. ISO 11801 to międzynarodowy standard i dotyczy szerszych kwestii technologicznych, co czasem wprowadza w błąd, zwłaszcza w kontekście amerykańskich praktyk. PN-EN 50173-1:2004 to polska norma zgodna z EN 50173, ale też nie skupia się tylko na sieciach lokalnych i nie odnosi się prosto do specyfikacji amerykańskiej. Czasem ludzie mylą lokalne i międzynarodowe normy, co prowadzi do wyboru niewłaściwych odpowiedzi. Ważne, żeby przy wyborze standardu brać pod uwagę kontekst instalacji i lokalne regulacje – to pomaga w projektowaniu i wdrażaniu systemów okablowania.
Pytanie 27

Obniżenie ilości jedynek w masce pozwala na zaadresowanie

A. mniejszej liczby sieci i większej liczby urządzeń
B. większej liczby sieci i większej liczby urządzeń
C. większej liczby sieci i mniejszej liczby urządzeń
D. mniejszej liczby sieci i mniejszej liczby urządzeń
Jeśli zmniejszysz liczbę jedynek w masce podsieci, to zwiększysz liczbę zer, co pozwala na zaadresowanie większej ilości urządzeń w sieci. Weźmy na przykład maskę /24 (255.255.255.0) – mamy w niej 256 adresów IP, a 254 z nich można przypisać do urządzeń (bo adresy 0 i 255 są już zajęte). Kiedy zmienimy maskę na /23 (255.255.254.0), dostajemy aż 512 adresów IP i możemy podłączyć 510 urządzeń. To często się stosuje w większych sieciach lokalnych, gdzie liczba urządzeń rośnie, jak komputery, drukarki czy smartfony. Dobrze jest też planować zakresy adresów IP, myśląc o przyszłości, żeby potem nie było problemów. Subnetting to naprawdę ważna sprawa dla inżynierów sieciowych, a znajomość standardów, jak RFC 950, pomaga w efektywnym zarządzaniu sieciami.
Pytanie 28

W IPv6 odpowiednikiem adresu pętli zwrotnej jest adres

A. 0:0/32
B. ::1/128
C. :1:1:1/96
D. ::fff/64
Wybór adresu 0:0/32 jako odpowiedzi na pytanie o adres pętli zwrotnej w IPv6 jest nieprawidłowy, ponieważ adres ten jest zarezerwowany jako adres uniwersalny i nie jest przypisany do żadnego konkretnego urządzenia. Adres ten, nazywany również adresem 'default route', nie może być używany do komunikacji lokalnej, co jest kluczowym aspektem adresów pętli zwrotnej. Kolejna z zaproponowanych opcji, ::fff/64, jest w rzeczywistości adresem, który nie ma specyficznego zastosowania w kontekście pętli zwrotnej i znajduje się w przestrzeni adresowej, która nie jest zarezerwowana do tego celu. Adres :1:1:1/96 także nie odpowiada rzeczywistości dotyczącej pętli zwrotnej; w IPv6 odpowiednie adresy muszą być zgodne z wytycznymi zawartymi w RFC 4291. Wybór nieprawidłowych adresów wskazuje na nieporozumienie dotyczące struktury i przeznaczenia adresowania IPv6, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa sieci i wydajności komunikacji. Prawidłowe zrozumienie, jak i kiedy używać różnych typów adresów w IPv6, jest kluczowe dla skutecznego projektowania i zarządzania nowoczesnymi sieciami komputerowymi.
Pytanie 29

Na schemacie przedstawiono konfigurację protokołu TCP/IP pomiędzy serwerem a stacją roboczą. Na serwerze zainstalowano rolę DNS. Wykonanie polecenia ping www.cke.edu.pl na serwerze zwraca pozytywny wynik, natomiast na stacji roboczej jest on negatywny. Jakie zmiany należy wprowadzić w konfiguracji, aby usługa DNS na stacji funkcjonowała poprawnie?

Ilustracja do pytania
A. adres serwera DNS na stacji roboczej na 192.168.1.11
B. adres bramy na stacji roboczej na 192.168.1.10
C. adres bramy na serwerze na 192.168.1.11
D. adres serwera DNS na stacji roboczej na 192.168.1.10
Zamiana adresu bramy na stacji roboczej lub na serwerze nie rozwiązuje problemu związanego z negatywnym wynikiem polecenia ping na stacji roboczej, ponieważ problem dotyczy rozwiązywania nazw, a nie routingu. Brama domyślna w sieciach komputerowych jest używana do przesyłania pakietów IP poza lokalną sieć, jednak w tym przypadku komunikacja jest wewnątrz sieci lokalnej, a błędne ustawienia bramy nie byłyby przyczyną niepowodzenia w pingowaniu domeny. Zamiast tego, poprawna konfiguracja DNS jest kluczowa dla rozwiązywania nazw domenowych. Innym błędnym założeniem byłoby użycie adresu IP bramy jako serwera DNS. Adres bramy domyślnej jest przeznaczony do przesyłania ruchu do innych sieci, a nie do tłumaczenia nazw domen. Często spotykanym błędem jest również używanie adresu 127.0.0.1 jako DNS na komputerze, który nie jest serwerem DNS, ponieważ ten adres wskazuje na lokalną maszynę. W przypadku serwerów rzeczywiście pełniących rolę DNS, jak w tej sytuacji, należy skonfigurować stacje robocze, aby używały odpowiedniego adresu IP serwera DNS, co w tym przypadku jest 192.168.1.10. Takie podejście zapewnia, że stacja robocza ma dostęp do poprawnie skonfigurowanego serwera DNS, który może skutecznie tłumaczyć nazwy domenowe i umożliwiać komunikację sieciową. Warto również pamiętać, że w dużych sieciach czasem stosuje się redundancję serwerów DNS, aby zwiększyć dostępność, co jednak nie zmienia podstawowej potrzeby poprawnego skonfigurowania podstawowego serwera DNS w sieci lokalnej.
Pytanie 30

Aby zabezpieczyć komputery w lokalnej sieci przed nieautoryzowanym dostępem oraz atakami typu DoS, konieczne jest zainstalowanie i skonfigurowanie

A. zapory ogniowej
B. bloku okienek pop-up
C. programu antywirusowego
D. filtru antyspamowego
Wybór filtrów antyspamowych, blokad okienek pop-up i programów antywirusowych jako środków ochrony przed atakami DoS i nieautoryzowanym dostępem do sieci lokalnej jest błędny, ponieważ te rozwiązania mają różne funkcje i ograniczenia. Filtry antyspamowe służą głównie do ochrony przed niechcianą pocztą elektroniczną, co nie przyczynia się do zabezpieczenia sieci komputerowej. Ich głównym celem jest eliminacja spamu i phishingu, a nie obronę przed zagrożeniami sieciowymi. Blokady okienek pop-up to techniki stosowane w przeglądarkach internetowych, mające na celu poprawę doświadczeń użytkowników w sieci, ale nie wpływają na bezpieczeństwo danych ani na obronę przed atakami. Programy antywirusowe są istotne w walce z złośliwym oprogramowaniem, jednak nie są wystarczające do zabezpieczenia całej sieci przed atakami DoS, które często polegają na nadmiernym obciążeniu zasobów sieciowych, a nie na wprowadzaniu złośliwego kodu. Właściwym sposobem na ochronę sieci lokalnej jest zastosowanie zapory ogniowej, która zapewnia kontrolę nad całym ruchem sieciowym i może skutecznie przeciwdziałać zarówno nieautoryzowanemu dostępowi, jak i atakom DoS. Aby zrozumieć efektywność tych narzędzi, warto zaznaczyć, że standardy bezpieczeństwa, takie jak NIST Cybersecurity Framework, silnie akcentują znaczenie zapór ogniowych w architekturze zabezpieczeń, co podkreśla ich rolę jako pierwszej linii obrony w ochronie sieci.
Pytanie 31

Jakie kable powinny być używane z narzędziem pokazanym na fotografii?

Ilustracja do pytania
A. Jednomodowe światłowodowe.
B. Kable koncentryczne.
C. Wielomodowe światłowodowe.
D. Kable U/UTP.
Narzędzie przedstawione na zdjęciu to zaciskarka służąca do zakończania kabli U/UTP, które są powszechnie wykorzystywane w instalacjach sieci komputerowych. Kable U/UTP, znane jako kable nieekranowane, są popularne ze względu na swoją elastyczność i łatwość instalacji. Zaciskarka umożliwia przymocowanie wtyków RJ-45 na końcach przewodów, co jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania sieci Ethernet. Proces ten wymaga odpowiedniego ułożenia przewodów we wtyku zgodnie ze standardem T568A lub T568B, co zapewnia niezawodne połączenie. Narzędzie to jest kluczowe dla techników sieciowych, umożliwiając szybkie i efektywne zakończenie przewodów oraz diagnostykę problemów z połączeniami. Zastosowanie zaciskarki zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak testowanie połączeń po zakończeniu, zwiększa trwałość i niezawodność sieci. Wiedza na temat obsługi tego narzędzia jest fundamentalna dla każdego specjalisty zajmującego się instalacją i utrzymaniem sieci komputerowych.
Pytanie 32

W systemie NTFS do zmiany nazwy pliku konieczne jest posiadanie uprawnienia

A. odczytu oraz wykonania
B. modyfikacji
C. zapisania
D. odczytania
Uprawnienie do modyfikacji pliku w systemie NTFS (New Technology File System) pozwala na wykonywanie różnych operacji związanych z plikiem, takich jak jego edytowanie, usuwanie oraz zmiana nazwy. Użytkownik posiadający uprawnienie do modyfikacji ma pełną kontrolę nad danym plikiem, co jest kluczowe w kontekście zarządzania danymi i ich organizacji w systemie. Przykładowo, jeśli użytkownik chce zaktualizować dokument tekstowy lub zmienić jego nazwę dla łatwiejszej identyfikacji, musi mieć przyznane odpowiednie uprawnienie. Z perspektywy dobrych praktyk w zarządzaniu systemami plików, ważne jest, aby uprawnienia były przydzielane zgodnie z zasadą najmniejszych uprawnień, co minimalizuje ryzyko przypadkowego usunięcia lub zmiany plików przez nieautoryzowanych użytkowników. W praktyce oznacza to, że administratorzy powinni dokładnie oceniać, które konta użytkowników potrzebują dostępu do modyfikacji plików, co zapobiega niekontrolowanym zmianom w systemie. W związku z tym, uprawnienie do modyfikacji jest fundamentem, który umożliwia skuteczne zarządzanie plikami oraz ich bezpieczeństwem.
Pytanie 33

Jaką rolę pełnią elementy Tr1 i Tr2, które są widoczne na schemacie ilustrującym kartę sieciową Ethernet?

Ilustracja do pytania
A. Zapewniają separację obwodu elektrycznego sieci LAN od obwodu elektrycznego komputera
B. Informują o aktywności karty sieciowej za pomocą dźwięków
C. Wskazują szybkość pracy karty sieciowej poprzez świecenie na zielono
D. Oferują szyfrowanie oraz deszyfrowanie danych przesyłanych przez sieć
Nie wszystkie wymienione funkcje mają związek z rzeczywistym zastosowaniem transformatorów Tr1 i Tr2 na kartach sieciowych Ethernet. Funkcje takie jak szyfrowanie i deszyfrowanie danych są realizowane na poziomie protokołów sieciowych i specjalistycznych układów scalonych, które odpowiadają za bezpieczeństwo przesyłania danych. Transformator Ethernet nie ma bezpośredniego wpływu na szyfrowanie danych, ponieważ jego główną rolą jest izolacja galwaniczna. Sygnalizacja dźwiękowa nie jest typową funkcjonalnością kart sieciowych Ethernet, zwłaszcza w kontekście transformatorów, które są pasywnymi komponentami elektronicznymi i nie mają możliwości generowania dźwięku. Takie funkcje mogą być realizowane przez oprogramowanie lub dodatkowe moduły akustyczne, ale nie przez same transformatory. Z kolei sygnalizacja świetlna używana jest często do wskazywania stanu połączenia sieciowego i jego prędkości, ale odbywa się to poprzez diody LED kontrolowane przez inny układ scalony, a nie przez transformatory. Typowe błędy myślowe związane z tymi funkcjami wynikają z przypisywania pasywnym komponentom elektronicznym aktywnych ról, które wymagają przetwarzania sygnałów w sposób nienależący do ich specyfikacji technicznej. Transformator Ethernet jest fundamentalnym elementem zapewniającym bezpieczeństwo sprzętowe i ochronę przed zakłóceniami, a jego rola w układach sieciowych sprowadza się do realizacji izolacji galwanicznej zgodnie ze standardami takimi jak IEEE 802.3, co nie obejmuje funkcji aktywnego monitorowania działania karty sieciowej.
Pytanie 34

Podczas skanowania reprodukcji obrazu z magazynu, na skanie pojawiły się regularne wzory, zwane morą. Jaką funkcję skanera należy zastosować, aby pozbyć się mory?

A. Korekcji Gamma
B. Rozdzielczości interpolowanej
C. Odrastrowywania
D. Skanowania według krzywej tonalnej
Odpowiedzi, które podałeś, jak korekcja gamma, rozdzielczość interpolowana czy skanowanie według krzywej tonalnej, niestety nie są dobre do eliminacji efektu mori. Korekcja gamma to sprawa związana z jasnością i kontrastem obrazu, a nie z rozwiązywaniem problemów z nakładającymi się wzorami. To może poprawić widoczność detali, ale nie pomoże w przypadku strukturalnych problemów, jak mora. Rozdzielczość interpolowana to wypełnianie brakujących pikseli, co często prowadzi do rozmycia szczegółów, a w skanowaniu reprodukcji, gdzie detale są najważniejsze, to może wręcz pogorszyć jakość. A to skanowanie według krzywej tonalnej to po prostu manipulowanie tonami, co poprawia kontrast, ale nie ma nic wspólnego z usuwaniem wzorów mori. Fajnie jest znać różne techniki edycyjne, ale trzeba wiedzieć, że nie wszystkie mogą rozwiązać każdy problem z jakością obrazu. To zrozumienie funkcji skanera i ich zastosowań jest kluczowe, żeby osiągnąć dobre wyniki.
Pytanie 35

Jakie narzędzie w wierszu poleceń służy do testowania oraz diagnostyki serwerów DNS?

A. NSLOOKUP
B. CMD
C. DHCP
D. CHKDSK
NSLOOKUP to narzędzie wiersza polecenia, które jest kluczowe w administrowaniu i diagnozowaniu serwerów DNS. Umożliwia ono użytkownikom bezpośrednie zapytanie o rekordy DNS, co jest niezbędne do weryfikacji i analizy rozwiązywania nazw w Internecie. Przykładowo, podczas rozwiązywania problemów z dostępem do strony internetowej, administratorzy mogą użyć polecenia NSLOOKUP, aby sprawdzić, czy odpowiednie rekordy DNS są poprawnie skonfigurowane. Dodatkowo, NSLOOKUP pozwala na interakcję z różnymi serwerami DNS, co jest przydatne w przypadku lokalnych i zdalnych problemów z nazwami. Narzędzie to wspiera również różne typy zapytań, takie jak A, AAAA czy MX, co czyni je wszechstronnym narzędziem w diagnostyce sieciowej. Użycie NSLOOKUP jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w zakresie zarządzania sieciami, ponieważ pozwala na szybkie i efektywne rozwiązywanie problemów związanych z DNS, co jest kluczowe dla zapewnienia dostępności usług internetowych.
Pytanie 36

Jaka jest maksymalna prędkość przesyłania danych w sieci lokalnej, w której wykorzystano przewód UTP kat.5e do budowy infrastruktury kablowej?

A. 100 Mb/s
B. 10 Mb/s
C. 10 Gb/s
D. 1 Gb/s
Przewód UTP kat. 5e, zgodnie z normą TIA/EIA-568-B, pozwala na transmisję danych z maksymalną prędkością 1 Gb/s na odległość do 100 metrów. To oznacza, że w sieciach lokalnych, które wykorzystują ten typ okablowania, możliwe jest osiągnięcie wydajności, która spełnia wymagania dla wielu aplikacji, w tym przesyłania danych w środowiskach biurowych i dla użytkowników końcowych. Przewody te wspierają standardy Ethernet, w tym 1000BASE-T, co czyni je odpowiednim rozwiązaniem dla nowoczesnych sieci, w których prędkość i niezawodność są kluczowe. Stosowanie UTP kat. 5e staje się standardem w instalacjach, gdzie zasięg i koszty są istotnymi czynnikami. Warto również zauważyć, że przewód kat. 5e jest w stanie obsłużyć nie tylko dane, ale również sygnały telefoniczne oraz inne formy komunikacji, co czyni go uniwersalnym w zastosowaniach sieciowych.
Pytanie 37

Jaki wydruk w systemie rodziny Linux uzyskamy po wprowadzeniu komendy

dr-x------  2 root root       0 lis 28 12:39 .gvfs
-rw-rw-r--  1 root root  361016 lis  8  2012 history.dat
-rw-r--r--  1 root root   97340 lis 28 12:39 .ICEauthority
drwxrwxr-x  5 root root    4096 paź  7  2012 .icedtea
drwx------  3 root root    4096 cze 27 18:40 .launchpadlib
drwxr-xr-x  3 root root    4096 wrz  2  2012 .local

A. pwd
B. ls -la
C. free
D. ps
Komenda free w systemie Linux jest używana do wyświetlania informacji o wykorzystaniu pamięci operacyjnej. Pokazuje dane dotyczące całkowitej, używanej i wolnej pamięci RAM oraz pamięci swap. Nie ma związku z wyświetlaniem listingu plików i katalogów. Komenda pwd, z kolei, służy do wyświetlenia pełnej ścieżki katalogu roboczego, co jest przydatne, gdy użytkownik chce potwierdzić swoją lokalizację w strukturze katalogów, ale nie dostarcza informacji o zawartości katalogu. Komenda ps jest używana do wyświetlania informacji o aktualnie działających procesach w systemie, takich jak ich identyfikatory PID właściciel oraz użycie zasobów. Jest to narzędzie zwykle wykorzystywane do zarządzania procesami, diagnostyki i rozwiązywania problemów związanych z wydajnością systemu. Błędne zrozumienie tych komend może wynikać z mylenia ich funkcji związanych z zarządzaniem zasobami systemowymi i struktury plików, co może prowadzić do nieporozumień w operacjach związanych z administracją systemu Linux. Ważne jest, aby dobrze zrozumieć przeznaczenie każdej z tych komend i ich zastosowanie w praktyce, co pozwala na efektywne wykorzystanie systemu operacyjnego.
Pytanie 38

Jakie polecenie służy do przeprowadzania aktualizacji systemu operacyjnego Linux korzystającego z baz RPM?

A. upgrade
B. rm
C. zypper
D. chmode
Odpowiedzi 'upgrade', 'rm' oraz 'chmod' pokazują nieporozumienie co do funkcji i zastosowania poleceń w systemie Linux. Polecenie 'upgrade' nie jest standardowym narzędziem w systemach opartych na RPM; zamiast tego, użytkownicy zypper powinni używać polecenia 'zypper update' do aktualizacji pakietów. Kolejne polecenie, 'rm', jest wykorzystywane do usuwania plików i katalogów, co jest całkowicie przeciwne do zamiaru aktualizacji systemu. Użycie 'rm' do aktualizacji może prowadzić do katalizowania problemów z systemem i usunięcia istotnych plików. Z kolei 'chmod' służy do zmiany uprawnień plików, co również nie ma związku z aktualizacją systemu. Typowym błędem myślowym jest pomylenie różnych poleceń i ich funkcji w systemie. Użytkownicy muszą zrozumieć, że każde z tych poleceń ma określony kontekst i zastosowanie, niezwiązane z aktualizacją systemu operacyjnego. Niewłaściwe użycie takich poleceń może prowadzić do utraty danych lub destabilizacji całego systemu. Aby skutecznie zarządzać systemem operacyjnym, kluczowe jest zrozumienie, jaki cel służą poszczególne polecenia oraz jakie są dobre praktyki dotyczące ich używania.
Pytanie 39

Który aplet w panelu sterowania systemu Windows 7 pozwala na ograniczenie czasu korzystania z komputera przez użytkownika?

A. Użytkownicy
B. Centrum powiadomień
C. Kontrola rodzicielska
D. Windows Defender
Centrum akcji jest apletem, który koncentruje się na zarządzaniu powiadomieniami i ustawieniami systemowymi, ale nie oferuje możliwości ograniczenia czasu pracy użytkownika. Jego głównym celem jest dostarczanie informacji o stanie systemu, takich jak aktualizacje, bezpieczeństwo oraz problemy z konfiguracją. Windows Defender to program antywirusowy, którego zadaniem jest ochrona systemu przed złośliwym oprogramowaniem, a nie zarządzanie czasem użytkowania. Jego funkcjonalność skupia się na skanowaniu systemu oraz zapewnieniu ochrony w czasie rzeczywistym. Konta użytkowników umożliwiają zarządzanie dostępem do komputera oraz różnymi poziomami uprawnień, jednak nie posiadają funkcji pozwalających na monitorowanie i ograniczanie czasu korzystania z komputera. Użytkownicy często mylą te funkcjonalności, co jest spowodowane brakiem zrozumienia, jakie są konkretne cele poszczególnych apletów. W praktyce ważne jest, aby użytkownicy potrafili rozróżnić narzędzia służące do zarządzania czasem i kontrolą rodzicielską od tych, które zajmują się bezpieczeństwem i zarządzaniem kontami. Rekomenduje się, aby przed podjęciem decyzji o konfiguracji systemu zapoznać się z funkcjonalnościami każdego z narzędzi, co pozwoli na efektywniejsze zarządzanie i bezpieczeństwo, zwłaszcza w środowiskach, gdzie korzystają z komputerów dzieci.
Pytanie 40

Metoda zwana rytownictwem dotyczy zasady działania plotera

A. grawerującego
B. tnącego
C. laserowego
D. solwentowego
Wybór odpowiedzi dotyczącej ploterów tnących, laserowych czy solwentowych wskazuje na nieporozumienie dotyczące specyfiki technik obróbczych. Ploter tnący służy przede wszystkim do precyzyjnego cięcia materiałów, takich jak folie czy papier, co nie ma nic wspólnego z grawerowaniem, które wiąże się z redukcją materiału na głębokości, tworząc bardziej skomplikowane wzory. Ploter laserowy, z kolei, wykorzystuje promień lasera do precyzyjnego grawerowania i cięcia, co z kolei różni się od rytownictwa, w którym stosuje się fizyczne narzędzia do obróbki materiału. Techniki solwentowe są związane z drukiem i aplikacjami graficznymi, a nie z grawerowaniem. Tego rodzaju nieporozumienia mogą prowadzić do niewłaściwego doboru narzędzi do realizacji projektów, co z kolei wpływa na jakość i efektywność produkcji. Warto zwrócić uwagę na szczegółowe różnice między tymi technikami oraz na ich odpowiednie zastosowanie w branży, co jest kluczowe dla osiągnięcia zamierzonych efektów. Zrozumienie tych aspektów technicznych pomoże uniknąć typowych pułapek myślowych oraz umożliwi lepsze przygotowanie się do pracy z różnymi rodzajami ploterów.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej