Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Higienistka stomatologiczna
Kwalifikacja: MED.02 - Wykonywanie świadczeń stomatologicznych z zakresu profilaktyki i promocji zdrowia jamy ustnej oraz współuczestniczenie w procesie leczenia
Data rozpoczęcia: 26 marca 2025 14:12
Data zakończenia: 26 marca 2025 14:27

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Przygotowując zapotrzebowanie na materiały konieczne do przeprowadzenia zabiegu wybielania zębów, jakie preparaty należy zamówić?

A. 10% kwas alginowy

B. 30% nadtlenek wodoru

C. 40% kwas cytrynowy

D. 18% EDTA

30% nadtlenek wodoru jest powszechnie stosowanym preparatem w zabiegach wybielania zębów ze względu na swoją skuteczność w utlenianiu pigmentów zębów. Nadtlenek wodoru działa poprzez penetrowanie szkliwa zęba i uwalnianie tlenu, co prowadzi do rozkładu barwników, które powodują przebarwienia. Wartość 30% jest optymalna dla efektywności wybielania, ponieważ zapewnia wystarczającą moc, aby osiągnąć zauważalne rezultaty, jednocześnie minimalizując ryzyko podrażnień zębów i dziąseł. W praktyce, preparat ten stosuje się najczęściej w gabinetach stomatologicznych podczas profesjonalnych zabiegów wybielania. Powinien być używany zgodnie z zaleceniami producenta oraz pod nadzorem specjalisty, aby zapewnić bezpieczeństwo pacjenta. Warto również zaznaczyć, że nadtlenek wodoru jest zgodny z normami bezpieczeństwa i zdrowia, co czyni go preferowanym wyborem w praktyce stomatologicznej.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Ząb, który wypadł, powinien być transportowany aż do momentu udzielenia pierwszej pomocy

A. w chusteczce higienicznej

B. w roztworze fioletu gencjany

C. w torebce strunowej

D. w ślinie pacjenta

Wybity ząb powinien być transportowany w ślinie pacjenta, ponieważ zapewnia to optymalne warunki dla komórek zęba. Ślina zawiera naturalne substancje ochronne, takie jak białka, które pomagają utrzymać żywotność komórek miazgi zębowej. Działając jako naturalne środowisko, ślina minimalizuje ryzyko uszkodzenia zęba oraz sprzyja jego regeneracji. W praktyce, jeżeli ząb został wybity, pacjent powinien delikatnie umieścić go w ustach, tak aby był zanurzony w ślinie, co pozwoli na jego właściwe nawilżenie do czasu uzyskania pomocy dentystycznej. Ważne jest, aby nie myć zęba ani nie próbowć go dotykać palcami, ponieważ może to spowodować usunięcie komórek, które mogą być istotne dla dalszego leczenia. Standardy podawane przez American Dental Association oraz inne instytucje zalecają właśnie tę metodę transportu wybitych zębów, aby zwiększyć szanse na ich ponowne wszczepienie.

Pytanie 4

Do momentu replantacji całkowicie zwichniętego zęba, nie należy go przechowywać

A. w mleku

B. w soli fizjologicznej w pojemniku

C. w chusteczce

D. w ślinie w przedsionku jamy ustnej

Przechowywanie całkowicie zwichniętego zęba w chusteczce jest prawidłowym podejściem, ponieważ pozwala to na minimalizację uszkodzeń mechanicznych oraz ograniczenie kontaktu z zanieczyszczeniami. W przypadku urazu zęba, kluczowe jest, aby jak najszybciej podjąć działania mające na celu jego replantację. Przechowywanie zęba w chusteczce daje możliwość zachowania go w odpowiedniej pozycji i minimalizuje ryzyko przesunięcia lub zgięcia korony zęba. Warto dodać, że ząb powinien być przechowywany w sposób, który nie wysuszy jego tkanek. W sytuacjach nagłych, takich jak zwichnięcie zęba, ważne jest, aby unikać przechowywania go w substancjach, które mogą prowadzić do uszkodzenia komórek miazgi zębowej, jak na przykład w soli fizjologicznej lub w mleku, które mogą nie zapewnić optymalnego środowiska i wpływać na żywotność komórek. Właściwe postępowanie w przypadku urazów zębów powinno być zgodne z zaleceniami lekarzy stomatologów, którzy często podkreślają znaczenie szybkiej interwencji oraz zastosowania odpowiednich metod przechowywania zębów podczas transportu do gabinetu stomatologicznego.

Pytanie 5

W tabeli przedstawiono kody objawów chorobowych w sekstantach uzębienia według wskaźnika CPITN. Wybierz kategorię potrzeb leczniczych, którą należy zastosować u tego pacjenta w sektorze V.

1	1	1
17-14	13-23	24-27
47-44	43-33	34-37
1	3	1

A. Instruktaż higieny jamy ustnej, skaling nad- i poddziąsłowy.

B. Usunięcie płytki nazębnej i irygacja dziąseł.

C. Tylko instruktaż higieny jamy ustnej.

D. Usunięcie nawisów wypełnień i leczenie kompleksowe.

Odpowiedź wskazująca na instruktaż higieny jamy ustnej oraz skaling nad- i poddziąsłowy jest poprawna, ponieważ pacjent w sektorze V posiada kieszonki dziąsłowe o głębokości 4-5 mm, co klasyfikuje go do kategorii CPITN 3. W tej kategorii kluczowe jest zarówno edukowanie pacjenta w zakresie prawidłowej higieny jamy ustnej, jak i usunięcie kamienia nazębnego oraz płytki bakteryjnej, które są głównymi przyczynami chorób przyzębia. Skaling nad- i poddziąsłowy umożliwia usunięcie nagromadzonych zanieczyszczeń, co jest niezbędne do poprawy stanu zdrowia dziąseł oraz zapobiegania dalszym problemom, takim jak paradontoza. Praktyczne zastosowanie tego podejścia polega na regularnym monitorowaniu zdrowia jamy ustnej pacjenta oraz wprowadzeniu indywidualnych zaleceń dotyczących pielęgnacji jamy ustnej. Przestrzeganie standardów klinicznych, takich jak te określone przez WHO, w zakresie profilaktyki chorób przyzębia, wskazuje na znaczenie skalingu oraz edukacji pacjentów w skutecznym zarządzaniu ich zdrowiem jamy ustnej.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Cement stanowi materiał wykorzystywany do wypełnień stałych w zębach mlecznych?

A. cynkowo-fosforanowy

B. karboksylowy

C. cynkowo-siarczanowy

D. glasjonomerowy

Cement glasjonomerowy jest uznawany za materiał z wyboru do wypełnień stałych w zębach mlecznych ze względu na swoje unikalne właściwości. Charakteryzuje się doskonałą adhezją do tkanek zęba oraz zdolnością do uwalniania fluoru, co przyczynia się do remineralizacji zębów i ochrony przed próchnicą. Wypełnienia wykonane z cementu glasjonomerowego są także elastyczne i dobrze tolerowane przez tkanki, co jest szczególnie ważne w przypadku zębów mlecznych, które są bardziej podatne na uszkodzenia. Praktycznym zastosowaniem jest wykorzystywanie tego materiału w leczeniu małych ubytków oraz w przypadku pacjentów z ograniczonym dostępem do regularnej opieki stomatologicznej, ponieważ wypełnienia te mogą trwać dłużej niż tradycyjne materiały do wypełnień. W standardach stomatologicznych zaleca się stosowanie cementu glasjonomerowego ze względu na jego korzystny wpływ na zdrowie zębów oraz na estetykę uśmiechu dzieci. Warto również dodać, że materiał ten jest biokompatybilny, co minimalizuje ryzyko reakcji alergicznych.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

Każdy pojemnik przeznaczony na odpady musi być wyposażony w odpowiednie oznaczenia umieszczone w miejscu dobrze widocznym. Oznakowanie identyfikujące powinno zawierać kod odpadu oraz

A. datę zamknięcia, numer telefonu producenta odpadów

B. datę zamknięcia, NIP oraz REGON producenta odpadów

C. adres producenta odpadów, godzinę zamknięcia

D. adres producenta odpadów, datę zamknięcia

Wybór odpowiedzi dotyczącej dodatkowych informacji, takich jak godzina lub numer telefonu wytwórcy odpadów, może wydawać się logiczny, jednak koncentruje się na nieistotnych aspektach. Godzina zamknięcia pojemnika nie jest elementem, który ma wpływ na zarządzanie odpadami ani nie dostarcza informacji przydatnych w kontekście ich identyfikacji, ponieważ nie wpływa na bezpieczeństwo czy procedury utylizacji. Podobnie, numer telefonu wytwórcy odpadów, choć może być użyteczny w przypadku kontaktu, nie jest kluczowy dla oceny zgodności z przepisami i nie przyczynia się do efektywnego zarządzania odpadami. Odpowiedzi, które zawierają takie informacje, odzwierciedlają często mylne przekonanie, że dodatkowe dane są równie istotne jak kluczowe informacje identyfikacyjne. W rzeczywistości, skupienie się na konkretach, takich jak adres wytwórcy i data zamknięcia, zapewnia lepszą przejrzystość i skuteczność w procesach związanych z gospodarką odpadami. W informacji o odpadach najważniejsza jest identyfikacja źródła ich powstania oraz monitorowanie terminów składowania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze ochrony środowiska.

Pytanie 11

Czym charakteryzuje się metoda Berggrena-Welandera?

A. płukaniem jamy ustnej roztworem fluorku sodu w stężeniu 0,2–0,5%.

B. szczotkowaniem zębów roztworem fluorku sodu o stężeniu 0,5–1%.

C. szczotkowaniem zębów przy użyciu 2% roztworu fluorku cyny.

D. płukaniem jamy ustnej roztworem fluorku cyny o stężeniu 2%.

Pytanie dotyczy metody Berggrena-Welandera, która jest specyficzną techniką ochrony przed próchnicą, a nie wszystkie zaproponowane odpowiedzi odnoszą się do właściwych praktyk stomatologicznych. Płukanie jamy ustnej 2% roztworem fluorku cyny nie jest adekwatne, ponieważ fluor cyny w takim stężeniu nie jest powszechnie zalecany do codziennego użytku, a jego działanie remineralizujące jest mniej efektywne niż fluorku sodu. Podobnie, płukanie jamy ustnej 0,2–0,5% roztworem fluorku sodu, mimo że stosowane w niektórych przypadkach, nie odpowiada zasadniczej metodzie szczotkowania, która jest kluczowa w tej technice. Odpowiedzi te mogą wprowadzać w błąd, sugerując, że płukanie może zastąpić regularne szczotkowanie, co jest niezgodne z aktualnymi standardami praktyki stomatologicznej. Prawidłowe szczotkowanie zębów preparatem o odpowiednim stężeniu jest kluczowe dla skutecznej profilaktyki próchnicy. Użycie fluorku sodu w stężeniu 0,5–1% przy szczotkowaniu zębów nie tylko wspiera remineralizację, ale również ogranicza rozwój bakterii próchnicotwórczych, co czyni tę metodę bardziej skuteczną. Wprowadzenie błędnych stężeń lub technik może prowadzić do niewłaściwego zrozumienia profilaktyki stomatologicznej i zmniejszenia efektywności działań ochronnych. Dlatego kluczowe jest stosowanie się do ustalonych standardów i zaleceń w zakresie profilaktyki zdrowia jamy ustnej.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Którego chwytu nie używa asysta podczas obsługi instrumentów w zespole?

A. Dwupalcowego podpartego

B. Trzema palcami

C. Dwoma palcami

D. Dłoniowo-kciukowego

Wybór chwytów takich jak dłoniowo-kciukowy, trzema palcami lub dwoma palcami wskazuje na pewne nieporozumienia co do norm i praktyk stosowanych w pracy zespołowej. Chwyt dłoniowo-kciukowy, choć bardziej popularny i powszechnie stosowany w wielu kontekstach, może być niewystarczający w sytuacjach, które wymagają większej precyzji i stabilności, szczególnie w pracy grupowej. W takich sytuacjach, gdy instrumenty muszą być przekazywane lub używane przez różne osoby, większa liczba zaangażowanych palców ułatwia lepszą kontrolę nad narzędziem. W przypadku chwytu trzema palcami, nie ma on wszechstronności potrzebnej do wspierania skomplikowanych działań wymagających współpracy. Z kolei chwyt dwoma palcami, mimo że może być praktyczny przy prostych zadaniach, również nie zapewnia wystarczającej stabilności i kontroli, co może prowadzić do błędów lub uszkodzeń narzędzi. W praktyce zawodowej ważne jest, aby unikać chwytów, które ograniczają mobilność i stabilność, a zamiast tego promować techniki, które są zgodne z dobrą ergonomią i pozwalają na efektywną współpracę. Liczne badania pokazują, że stosowanie chwytów wymagających użycia trzech lub więcej palców jest kluczem do zwiększenia wydajności i redukcji ryzyka kontuzji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w ergonomii i biomechanice. Dlatego warto zainwestować czas w przyswojenie odpowiednich technik chwytania w celu optymalizacji pracy zespołowej.

Pytanie 16

Jakie techniki stosuje się podczas mechanicznego polerowania koron zębowych?

A. wparcie na trzecim palcu

B. końcówki przyspieszające w przypadku wyraźnych przebarwień

C. ruchy pionowe od brzegów siecznych do dziąsła szczoteczką

D. ruchy okrężne z delikatnym naciskiem szczoteczki

Ruchy okrężne z lekkim naciskiem szczoteczki są kluczowe podczas mechanicznego polerowania koron zębowych, ponieważ pozwalają na delikatne i równomierne usuwanie przebarwień oraz osadów bez ryzyka uszkodzenia struktury zęba. Technika ta jest szeroko stosowana w praktyce stomatologicznej, ponieważ nie tylko poprawia estetykę zębów, ale również przyczynia się do ich zdrowia poprzez skuteczne usuwanie płytki bakteryjnej. Warto pamiętać, że przy polerowaniu koron zębowych ważne jest wykorzystanie odpowiednich materiałów i narzędzi, takich jak pasty polerskie o odpowiedniej ziarnistości, co jest zgodne z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego. Przykładem może być wykorzystanie szczoteczek rotacyjnych, które w połączeniu z ruchami okrężnymi umożliwiają uzyskanie gładkiej powierzchni oraz minimalizują ryzyko uszkodzenia szkliwa. Regularne polerowanie koron w połączeniu z odpowiednią higieną jamy ustnej przyczynia się do długotrwałego zachowania zdrowego i estetycznego uśmiechu.

Pytanie 17

Na zlecenie lekarza dentysty, higienistka stomatologiczna w ramach swojej pracy zawodowej może przeprowadzać zabieg

A. zaopatrzenia rany poekstrakcyjnej

B. usunięcia zęba

C. usuwania złogów nazębnych

D. szlifowania guzków zębów mlecznych paradontalnego

Higienistka stomatologiczna ma pełne prawo do przeprowadzania zabiegów, które są w jej zakresie kompetencji, ale też zgodnie z tym, co zaleci lekarz dentysta. Na przykład skaling, czyli usuwanie złogów nazębnych, to jeden z tych podstawowych zabiegów, które są mega ważne w profilaktyce stomatologicznej. Cel tego zabiegu to pozbycie się kamienia nazębnego i osadów, które mogą zaszkodzić zdrowiu zębów, prowadząc do próchnicy czy chorób przyzębia. Higienistki stomatologiczne mają też za zadanie uczyć pacjentów, jak dbać o higienę jamy ustnej, co jest kluczowe. Ich umiejętności w skalingu są naprawdę niezbędne w codziennej praktyce. Moim zdaniem, dobrze wykonany skaling nie tylko poprawia zdrowie zębów, ale też wpływa na ładniejszy uśmiech pacjenta, a to z kolei przekłada się na lepsze samopoczucie. Właściwe przeprowadzanie tego zabiegu opiera się na standardach branżowych, które podkreślają, jak ważna jest profilaktyka w stomatologii.

Pytanie 18

W trakcie zabiegu jonoforezy afty, po uruchomieniu urządzenia, jakie powinno być ustawione natężenie prądu?

A. 2,0-3,0 mA

B. 1,0 mA

C. 0,5 mA

D. 4,0-5,0 mA

Prawidłowe ustalenie natężenia prądu podczas zabiegu jonoforezy jest kluczowe dla skuteczności terapii oraz bezpieczeństwa pacjenta. Zakres 2,0-3,0 mA jest optymalny, ponieważ pozwala na skuteczne wprowadzenie substancji czynnych w głąb tkanek bez ryzyka uszkodzenia skóry lub wywołania niepożądanych reakcji. Wartości te są zgodne z ogólnymi zaleceniami dotyczącymi stosowania jonoforezy, które wskazują na natężenie prądu w tym zakresie jako standardowe dla większości terapii. W praktyce, takie wartości są stosowane w wielu instytucjach medycznych oraz w gabinetach terapeutycznych, co podkreśla ich znaczenie w codziennych procedurach. Przykładowo, przy zastosowaniu substancji takich jak lidokaina czy kwas hialuronowy, należy dążyć do ustalenia natężenia prądu w tym zakresie, aby zminimalizować dyskomfort pacjenta i maksymalizować efektywność leczenia. Ponadto, odpowiednie monitorowanie natężenia prądu w trakcie zabiegu pozwala na bieżąco dostosowywać parametry, co jest zgodne z dobrymi praktykami klinicznymi.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Jakie urządzenie służy do sygnalizacji dźwiękowej, gdy narzędzie zbliża się do otworu fizjologicznego kanału korzeniowego?

A. velscope

B. diagnodent

C. pulpometr

D. endometr

Endometr to urządzenie służące do pomiaru długości kanału korzeniowego w kontekście leczenia endodontycznego. Jego podstawową funkcją jest sygnalizacja dźwiękowa, która informuje dentystę o zbliżaniu się narzędzia do otworu fizjologicznego. Urządzenie to działa na zasadzie pomiaru oporu elektrycznego, co pozwala na precyzyjne określenie długości kanału. W praktyce, endometr jest niezwykle przydatny w zapewnieniu dokładności w przygotowywaniu kanałów korzeniowych, co wpływa na skuteczność leczenia. Dzięki zastosowaniu endometru, można zminimalizować ryzyko perforacji lub błędnego umiejscowienia narzędzi w kanale, co jest kluczowe dla pomyślnego zakończenia terapii. W zgodzie z dobrą praktyką, endometr powinien być stosowany w połączeniu z innymi metodami diagnostycznymi, takimi jak zdjęcia rentgenowskie, aby zapewnić kompleksową ocenę sytuacji klinicznej.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Aby dostosować wypełnienie do zgryzu powierzchni okluzyjnej, nadać mu naturalny kontur i wypolerować, co należy przygotować?

A. kalkę w płynie, wiertło szczelinowe z węglików spiekanych

B. nakładacz, lusterko, pilniki wolframowe, kątnicę Profin

C. taśmę ścierną, lusterko, prostnicę na mikrosilnik

D. kalkę zgryzową, wiertło diamentowe, pastę polerską, gumkę

Aby skutecznie dopasować wypełnienie do zgryzu powierzchni okluzyjnej, kluczowe jest użycie kalki zgryzowej, wiertła diamentowego, pasty polerskiej oraz gumki. Kalki zgryzowe służą do oceny kontaktów okluzyjnych w czasie żucia i pomagają w identyfikacji obszarów, które wymagają korekty. Wiertła diamentowe są niezbędne do precyzyjnego formowania i wygładzania wypełnienia, ponieważ ich twardość pozwala na skuteczne usuwanie nadmiaru materiału oraz nadawanie odpowiedniego kształtu. Pasta polerska oraz gumki polerskie są używane do uzyskania gładkiej powierzchni, co nie tylko poprawia estetykę, ale także zmniejsza ryzyko odkładania się płytki nazębnej. W praktyce, stosowanie tych narzędzi zgodnie z procedurami odbudowy estetycznej i funkcjonalnej w stomatologii zapewnia długotrwałe i zadowalające efekty. Warto również zwrócić uwagę na standardy, jakie są zalecane przez organizacje stomatologiczne, które podkreślają znaczenie dokładności w dopasowaniu wypełnień, aby uniknąć problemów z okluzją i związanymi z tym dolegliwościami. Właściwe przygotowanie i wykorzystanie tych narzędzi oraz materiałów jest niezbędne, aby zapewnić pacjentowi komfort i skuteczność leczenia.

Pytanie 23

Jaką czynność należy wykonać natychmiast po uzyskaniu wycisku anatomicznego przy użyciu masy alginatowej?

A. Umieścić wycisk w plastikowym pojemniku z otworami

B. Zanurzyć wycisk w roztworze alkoholowym

C. Przepłukać wycisk pod strumieniem bieżącej wody

D. Pozostawić wycisk na tacki do wyschnięcia

Przepłukanie wycisku anatomicznego pod strumieniem bieżącej wody jest kluczowym krokiem w procesie przygotowania wycisku do dalszych etapów. Ten zabieg ma na celu usunięcie resztek materiału alginatowego, które mogą wpływać na jakość odlewu oraz dokładność modelu. Alginat jest materiałem hydroskopijnym, co oznacza, że absorbuje wilgoć i może zmieniać swoje właściwości, jeśli pozostanie wilgotny. Przepłukanie wycisku pozwala również zminimalizować ryzyko zanieczyszczenia bakteriami lub innymi substancjami, co jest szczególnie istotne w przypadku preparatów dentystycznych. Po przepłukaniu, wycisk powinien być odpowiednio osuszony i przechowywany w warunkach, które zapobiegają jego deformacji, np. w plastikowym pojemniku z otworami umożliwiającymi cyrkulację powietrza. Dobrą praktyką jest również zastosowanie środka dezynfekującego po przepłukaniu, co zapewnia dodatkową ochronę przed zanieczyszczeniami. Tego typu procedury są zgodne ze standardami ISO w zakresie materiałów dentystycznych oraz zaleceniami krajowych towarzystw stomatologicznych.

Pytanie 24

Czym jest spowodowana erozja twardych tkanek zębowych?

A. chemiczne oddziaływanie pożywienia z zębami

B. mechaniczne oddziaływanie pożywienia z zębami

C. fizjologiczne tarcie

D. mechaniczny proces obejmujący kontakt ząb-ząb

Chemiczne współdziałanie pożywienia z zębami jest kluczowym procesem prowadzącym do erozji twardych tkanek zęba. Erozja zębów to zjawisko, które może być spowodowane przez kwasy obecne w pożywieniu oraz napojach, a także przez kwasy produkowane przez bakterie, które fermentują cukry. Przykłady żywności, które mogą przyczynić się do erozji to owoce cytrusowe, napoje gazowane oraz soki owocowe. Proces erozji polega na demineralizacji szkliwa, co prowadzi do jego osłabienia i zwiększonej podatności na uszkodzenia. Ważne jest, aby dbać o higienę jamy ustnej oraz stosować odpowiednią dietę, ograniczając spożycie produktów wysokokwasowych i stosując neutralizujące płyny do płukania jamy ustnej. Warto również zaznaczyć, że regularne wizyty u dentysty, w celu oceny stanu zdrowia zębów i ewentualnych działań profilaktycznych, są zgodne z najlepszymi praktykami w stomatologii.

Pytanie 25

Jakie klasy ruchów powinno się wyeliminować podczas wykonywania pracy na cztery ręce?

A. IV i V

B. I i III

C. III i II

D. I i II

Odpowiedź IV i V jest prawidłowa, ponieważ klasy ruchów IV i V są zdefiniowane jako ruchy, które mają tendencję do wprowadzania nadmiernej komplikacji i chaosu w przypadku pracy w zespole na cztery ręce. Standardy współpracy w zespole, takie jak zasady Agile czy Lean, kładą duży nacisk na efektywność i przejrzystość, co w praktyce oznacza eliminowanie wszelkich działań, które mogą prowadzić do zamieszania lub nieefektywnej komunikacji. Przykładowo, w kontekście programowania w parach, klasy IV i V mogą prowadzić do sytuacji, w której obydwie osoby w zespole zaczynają pracować nad tym samym fragmentem kodu bez jasnego podziału ról, co skutkuje marnowaniem czasu na niepotrzebne dyskusje i sprzeczki. W praktyce, eliminacja tych klas ruchów pozwala na bardziej zharmonizowaną i produktywną współpracę, w której każda osoba ma jasno określoną rolę i zadania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi i zarządzania projektami.

Pytanie 26

Podczas przeprowadzania badania jamy ustnej u pacjenta zauważono, że w 12 z 20 zbadanych przestrzeni międzyzębowych stwierdzono obecność płytki nazębnej. Jaka jest wartość wskaźnika API u tego pacjenta?

A. 55%

B. 60%

C. 50%

D. 65%

Wskaźnik API (Angielski: Approximal Plaque Index) jest miarą obecności płytki nazębnej w przestrzeniach międzyzębowych. W przedstawionym przypadku, w jamie ustnej pacjenta badano 20 przestrzeni międzyzębowych, z czego w 12 stwierdzono obecność płytki nazębnej. Aby obliczyć wskaźnik API, należy podzielić liczbę przestrzeni z płytką przez całkowitą liczbę badanych przestrzeni i pomnożyć przez 100%. Wzór wygląda następująco: API = (liczba przestrzeni z płytką / całkowita liczba przestrzeni) x 100%. Dla naszego pacjenta będzie to: (12 / 20) x 100% = 60%. W praktyce, wskaźnik API jest używany do oceny skuteczności profilaktyki stomatologicznej oraz stanu higieny jamy ustnej pacjentów. Regularne monitorowanie tego wskaźnika może pomóc w dostosowywaniu planu leczenia, aby poprawić zdrowie jamy ustnej. Dlatego jego znajomość i umiejętność obliczania jest kluczowa w codziennej praktyce stomatologicznej oraz w edukacji pacjentów na temat higieny jamy ustnej.

Pytanie 27

Wypełniając kartę choroby pacjenta, jakie oznaczenia należy wpisać dla powierzchni dystalnej, językowej i policzkowej zęba?

A. DJP

B. MSV

C. DLB

D. MOD

Odpowiedzi DJP, MOD i MSV są nieprawidłowe z kilku powodów związanych z zasadami klasyfikacji powierzchni zębów. DJP sugeruje inny układ liter, który nie odpowiada standardowym oznaczeniom w praktyce stomatologicznej, a może wprowadzać w błąd przy interpretacji stanu zdrowia zębów. MOD odnosi się do oznaczenia Mesjalnej, Obojczykowej i Dystalnej, co również nie pasuje do opisanego kontekstu dotyczącego dystalnej, językowej i policzkowej powierzchni. MSV z kolei nie istnieje jako standardowe oznaczenie w branży stomatologicznej, co wskazuje na brak wiedzy na temat klasyfikacji powierzchni zębów. Kiedy stomatolog nieprawidłowo klasyfikuje powierzchnie zębów, może to prowadzić do błędów w diagnozie i leczeniu, co jest niezgodne z zasadami dobrych praktyk. Kluczowe jest, aby każdy członek zespołu medycznego używał jednolitych terminów, co ułatwia współpracę oraz poprawia jakość opieki nad pacjentem. Dlatego tak istotne jest, aby posługiwać się odpowiednimi oznaczeniami, aby uniknąć nieporozumień i zapewnić najwyższy standard opieki dentystycznej.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

Ile mililitrów środka do dezynfekcji trzeba przygotować, aby uzyskać 3 litry 2% roztworu dezynfekującego?

A. 50 ml

B. 60 ml

C. 30 ml

D. 20 ml

Aby przygotować 3 litry 2% roztworu dezynfekcyjnego, należy obliczyć, ile mililitrów środka dezynfekcyjnego będziemy potrzebować. Roztwór 2% oznacza, że w każdym litrze roztworu znajduje się 2% substancji aktywnej. W przypadku 3 litrów, oznacza to, że potrzebujemy 2% z 3000 ml. Wzór na obliczenie ilości substancji aktywnej wygląda następująco: \(3000 ml \times 0.02 = 60 ml\). Dlatego do przygotowania 3 litrów 2% roztworu dezynfekcyjnego należy użyć 60 ml środka dezynfekcyjnego. Znajomość proporcji i obliczeń procentowych jest kluczowa w pracy z roztworami chemicznymi, zarówno w laboratoriach, jak i w praktykach związanych z dezynfekcją w medycynie czy przemyśle spożywczym. Poprawne przygotowanie roztworów zapewnia nie tylko ich skuteczność, ale także bezpieczeństwo ich stosowania, co jest zgodne z wymaganiami norm ISO oraz innymi standardami branżowymi.

Pytanie 31

Jaką procedurą profilaktyczną, przy której stosuje się miękkie łyżki silikonowe lub jednorazowe łyżki piankowe, jest?

A. ligaturowanie zębów

B. fluoryzacja kontaktowa

C. sanacja

D. szynowanie zębów

Fluoryzacja kontaktowa to kluczowy zabieg profilaktyczny, który polega na bezpośrednim nałożeniu preparatów zawierających fluor na powierzchnię zębów pacjenta. Stosowanie miękkich łyżek silikonowych lub piankowych łyżek jednorazowych umożliwia precyzyjne dopasowanie preparatu do konturów zębów, co zwiększa skuteczność zabiegu. Fluor działa na szkliwo, remineralizując je oraz czyniąc je bardziej odpornym na działanie kwasów produkowanych przez bakterie w jamie ustnej. Przykładowo, fluoryzacja kontaktowa jest szeroko stosowana w gabinetach stomatologicznych, szczególnie u dzieci, które są bardziej narażone na próchnicę. Standardy Dobrej Praktyki Stomatologicznej zalecają regularne wykonywanie fluoryzacji, aby minimalizować ryzyko wystąpienia chorób zębów. Ponadto, zabieg ten może być częścią programu profilaktyki zdrowotnej w przedszkolach i szkołach, co przyczynia się do ogólnego zdrowia jamy ustnej dzieci.

Pytanie 32

Aby usunąć złogi poddziąsłowe znajdujące się na mezjalnych powierzchniach zębów trzonowych, powinno się zastosować kiretę Gracey

A. 11/12

B. 13/14

C. 9/10

D. 1/2

Kirety Gracey 9/10, 13/14 oraz 1/2, mimo że są również narzędziami stomatologicznymi, nie są optymalnymi rozwiązaniami do usuwania złogów poddziąsłowych na powierzchniach mezjalnych zębów trzonowych. Kireta 9/10 jest bardziej przeznaczona do pracy na powierzchniach przednich zębów, co ogranicza jej zastosowanie w kontekście trzonowców. Kireta 13/14, z drugiej strony, jest skonstruowana z myślą o powierzchniach distalnych zębów trzonowych, co również czyni ją mniej efektywną do usuwania złogów z mezjalnych aspektów tych zębów. Kireta 1/2 jest narzędziem o innym przeznaczeniu, które nie jest dostosowane do pracy w obszarze zębów trzonowych z uwagi na swoją budowę i kąt nachylenia. Pamiętajmy, że wybór odpowiedniej kirety jest kluczowy, ponieważ niewłaściwe narzędzie może prowadzić do nieefektywnego czyszczenia, a także zwiększonego ryzyka uszkodzenia tkanek dziąsłowych. Zrozumienie różnic między poszczególnymi narzędziami jest niezbędne do przeprowadzenia skutecznej i bezpiecznej procedury, co jest potwierdzone przez standardy dentystyczne oraz praktyki oparte na dowodach.

Pytanie 33

Właściwe rozmieszczenie instrumentów stomatologicznych na tacy otwartej polega na

A. umiejscowieniu ich w rzędzie końcówkami roboczymi

B. umiejscowieniu ich naprzemiennie końcówkami roboczymi zgodnie z kolejnością użycia

C. ustawieniu ich od prawej do lewej zgodnie z kolejnością użycia

D. ustawieniu ich od lewej do prawej zgodnie z kolejnością użycia

Prawidłowe ułożenie instrumentów stomatologicznych na tacy otwartej od strony lewej do prawej w kolejności ich użycia jest zgodne z ogólnie przyjętymi standardami w praktyce stomatologicznej. Taki sposób organizacji narzędzi sprzyja efektywności pracy dentysty oraz zapewnia łatwy dostęp do poszczególnych instrumentów w trakcie zabiegu. Na przykład, gdy lekarz zaczyna od lewego końca, a następnie przemieszcza się w prawo, może szybko sięgnąć po odpowiednie narzędzie bez zbędnych ruchów. Ułożenie instrumentów w tej kolejności jest również zgodne z zasadami ergonomii, które podkreślają, że odpowiednia organizacja miejsca pracy zmniejsza zmęczenie i ryzyko kontuzji. Warto wspomnieć, że wiele uczelni stomatologicznych oraz organizacji zawodowych rekomenduje takie podejście, co dodatkowo podkreśla jego znaczenie w zapewnieniu wysokiej jakości usług stomatologicznych.

Pytanie 34

Zużyte ampułki z znieczuleniem powinny być umieszczane

A. w specjalnym, twardym pojemniku

B. w pojemniku na odpady komunalne

C. w szklanym, hermetycznym pojemniku

D. w worku przeznaczonym na odpady medyczne

Odpowiedź "w specjalnym, twardym pojemniku" jest prawidłowa, ponieważ zużyte ampułki zawierające znieczulenie są klasyfikowane jako odpady medyczne, które wymagają szczególnego traktowania ze względu na potencjalne ryzyko zakażeń oraz zanieczyszczenia. Twarde pojemniki, często określane jako pojemniki na odpady ostrych narzędzi, są zaprojektowane w taki sposób, aby minimalizować ryzyko przypadkowego przebicia lub kontaktu z niebezpiecznymi substancjami. Przykładem może być stosowanie takich pojemników w praktykach medycznych, gdzie po użyciu igieł i ampułek, należy je natychmiast umieścić w odpowiednim pojemniku, aby zapewnić bezpieczeństwo personelu medycznego oraz pacjentów. Ważnym standardem jest przestrzeganie lokalnych regulacji dotyczących zarządzania odpadami medycznymi, które często wymagają użycia certyfikowanych pojemników. Co więcej, odpowiednie segregowanie odpadów medycznych nie tylko chroni zdrowie ludzi, ale również środowisko, zapobiegając ich niekontrolowanemu uwolnieniu do ekosystemu.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

Który wskaźnik służy do oceny grubości osadów nazębnych zlokalizowanych w obrębie szyjki zęba w czterech przestrzeniach dziąsłowych?

A. Fuksynowego

B. Fuksynowego uproszczonego

C. Pl.I

D. OHI

Odpowiedzi 'Fuksynowego uproszczonego', 'OHI' oraz 'Fuksynowego' są nieprawidłowe w kontekście oceny grubości złogów nazębnych w okolicy szyjki zęba. Wskaźnik Fuksynowego jest stosowany do oceny obecności płytki nazębnej, jednak głównie w kontekście analizy jakości. W przypadku Fuksynowego uproszczonego, jest to uproszczona forma, która może nie dostarczać szczegółowych informacji na temat lokalizacji i grubości płytki nazębnej, szczególnie w obszarze szyjek zębowych. Z kolei OHI (Oral Hygiene Index) jest wskaźnikiem szeroko stosowanym do oceny ogólnego stanu higieny jamy ustnej, ale nie koncentruje się na szczegółowej analizie przestrzeni wokół szyjek zębów. OMI (OHI) ocenia nie tylko płytkę, ale również obecność kamienia nazębnego, co sprawia, że nie jest odpowiednim narzędziem do oceny grubości złogów w specyficznych okolicach. Typowe błędy, które prowadzą do wyboru tych wskaźników, to nieznajomość różnic w ich zastosowaniu oraz brak zrozumienia, jak ważna jest precyzyjna ocena w kontekście lokalizacji, gdzie występują złogi. Dlatego istotne jest, aby stomatolodzy i higieniści stomatologiczni mieli świadomość odpowiednich narzędzi diagnostycznych i ich zastosowania w praktyce klinicznej.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Ćwiczenie polegające na klaskaniu językiem stosowane jest w rehabilitacji funkcji

A. żucia

B. oddychania

C. połykania

D. ssania

Klaskanie językiem jest techniką wykorzystywaną w rehabilitacji połykania, co jest szczególnie istotne w terapii pacjentów z trudnościami w tej czynności. Ćwiczenie to angażuje mięśnie języka oraz okoliczne struktury, co przyczynia się do poprawy koordynacji i siły tych mięśni. Klaskanie językiem wspomaga prawidłowy ruch języka w jamie ustnej, co jest kluczowe dla skutecznego połykania. Przykładowo, pacjenci po udarze mózgu lub z zaburzeniami neurologicznymi często mają problemy ze współpracą mięśni odpowiedzialnych za połykanie. Wprowadzenie klaskania językiem w ramach terapii może przyspieszyć proces rehabilitacji, a także zwiększyć świadomość pacjenta na temat ruchów języka. Również, według wytycznych Polskiego Towarzystwa Fizjoterapii, takie ćwiczenia powinny być integralną częścią programu terapeutycznego, aby poprawić funkcje oralno-facjalne pacjentów.

Pytanie 40

Jakie narzędzie wykorzystywane jest do mechanicznego i skutecznego powiększania ujść kanałów korzeniowych?

A. pilnik S

B. poszerzacz Kerra

C. S-finder

D. wiertło Gates

Wiertło Gates to super narzędzie w endodoncji, bo naprawdę dobrze poszerza ujścia kanałów korzeniowych. Główną jego zaletą jest to, że można nim precyzyjnie i kontrolowanie robić to, co jest ważne podczas leczenia kanałowego. Wiertła Gates mają taki specjalny kształt, dzięki czemu można usuwać zębinę zarówno na boki, jak i wzdłuż kanałów. Dzięki temu dentysta nie tylko pozbywa się martwej tkanki, ale też świetnie przygotowuje kanały do wypełnienia. W praktyce wiertła te często używa się razem z innymi narzędziami endodontycznymi, co sprawia, że całość działa sprawniej. Trzeba też pamiętać, żeby dobrze dobrać wiertło do średnicy kanału i kontrolować prędkość oraz siłę nacisku. To wszystko jest zgodne z najlepszymi praktykami w endodoncji. W efekcie, to wiertło Gates naprawdę nie tylko spełnia wymagania, ale też podnosi jakość leczenia i satysfakcję pacjentów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej