Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik rolnik
  • Kwalifikacja: ROL.04 - Prowadzenie produkcji rolniczej
  • Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 22:49
  • Data zakończenia: 22 maja 2025 23:09

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaki rodzaj użytkowy krowy wyróżnia się elegancką i delikatną konstrukcją, cienką, ale mocną kość, długimi nogami oraz płasko ożebrowaną i stosunkowo płytką klatką piersiową?

A. Hybrydowy
B. Roboczy
C. Mięsny
D. Mleczny
Typ użytkowy mleczny krowy jest charakterystyczny ze względu na swoją smukłą i delikatną budowę. Krowy mleczne mają cienką, ale jednocześnie mocną kość, co sprzyja ich mobilności oraz wydajności w produkcji mleka. Długie kończyny umożliwiają lepszy dostęp do pastwisk oraz minimalizują obciążenia stawów, co jest kluczowe w hodowli bydła mlecznego. Płaska i stosunkowo płytka klatka piersiowa sprzyja lepszemu umiejscowieniu narządów wewnętrznych, co jest istotne dla efektywnego trawienia paszy oraz wchłaniania składników odżywczych. Rasy mleczne, takie jak Holsztyn czy Jersey, są doskonałymi przykładami tego typu zwierząt, które wykorzystuje się w przemyśle mleczarskim. Standardy jakościowe w hodowli bydła mlecznego kładą duży nacisk na właściwą budowę anatomiczną, która przekłada się na wysoką wydajność laktacyjną oraz jakość mleka. W związku z tym, zrozumienie cech budowy tych zwierząt jest kluczowe dla skutecznej i zrównoważonej produkcji mleka.

Pytanie 2

Ziarno zbóż przeznaczone do przechowywania przez ponad rok powinno mieć wilgotność nie większą niż

Rodzaj ziarnaCzas przechowywaniaBezpieczna wilgotność ziarna
w [%]
Pszenica, jęczmień, owies, żyto, pszenżytodo 6 miesięcy14
Pszenica, jęczmień, owies, żyto, pszenżytoponad 6 miesięcy13
Rzepakdo 6 miesięcy8
Rzepakponad 6 miesięcy7

A. 7%
B. 8%
C. 14%
D. 13%
Odpowiedź 13% jest poprawna, ponieważ jest zgodna z zaleceniami dotyczącymi przechowywania ziarna zbóż. Zgodnie z normami, ziarno pszenicy, jęczmienia, owsa, żyta i pszenżyta powinno mieć wilgotność nieprzekraczającą 13%, aby zminimalizować ryzyko rozwoju pleśni oraz innych mikroorganizmów, które mogą prowadzić do degradacji jakości ziarna. Wilgotność na poziomie 13% zapewnia optymalne warunki do długoterminowego przechowywania, co jest istotne w kontekście magazynowania zbóż na dłuższy okres, a także zapobiega stratą surowca. Na przykład, rolnicy i przedsiębiorcy zajmujący się handlem zbożami powinni regularnie monitorować poziom wilgotności, aby utrzymać jakość swoich produktów. Dobrą praktyką jest także stosowanie odpowiednich systemów wentylacyjnych, które pomagają w utrzymaniu odpowiednich warunków przechowywania. Przy zachowaniu tych standardów, można uniknąć niekorzystnych skutków związanych z nadmierną wilgotnością, takich jak stratność materiału czy problemy z pestycydami, co z kolei pozwala na maksymalizację wartości ekonomicznej przechowywanych zbóż.

Pytanie 3

Uszkodzone skarpy w rowach melioracyjnych należy

A. umacniać faszyną, darnią lub brukiem
B. wypełnić grubym żwirem
C. przeznaczyć na drogę do przepędu zwierząt
D. obsadzać drzewami i krzewami
Wybór odpowiedzi dotyczącej wysypania grubym żwirem jest niewłaściwy, ponieważ ta metoda nie zapewnia stabilności skarp rowów melioracyjnych. Gruby żwir, choć może wydawać się skuteczny w krótkim okresie, nie przyczynia się do długoterminowego umocnienia skarp. Z czasem, podczas opadów deszczu, żwir może zostać zmyty, co prowadzi do dalszej erozji i uszkodzenia skarp. Obsadzanie drzewami i krzewami może również być mylącą strategią, gdyż nie wszystkie gatunki roślin są przystosowane do życia w wilgotnych warunkach rowów melioracyjnych, a ich korzenie mogą osłabiać strukturę skarpy, zamiast ją wzmacniać. Przeznaczanie skarp na drogę do przepędu zwierząt jest również nieodpowiednie, ponieważ takie użytkowanie może prowadzić do dodatkowych przemieszczeń ziemi i uszkodzeń. Typowym błędem myślowym w takich przypadkach jest przekonanie, że proste, fizyczne wsparcie (jak żwir) jest wystarczające, podczas gdy w rzeczywistości konieczne jest zrozumienie interakcji między glebą, wodą a roślinnością w celu skutecznej ochrony przed erozją. Odpowiednie metody umacniania skarp powinny brać pod uwagę wszystkie te aspekty, aby osiągnąć trwałe rozwiązania w zarządzaniu wodami i ochronie środowiska.

Pytanie 4

Pan Nowak prowadzi szkółkę drzew owocowych. W ciągu roku sprzedał drzewka o wartości 80 000 zł oraz poniósł następujące wydatki:
- zużycie materiałów 20 000 zł
- robocizna 18 000 zł
- usługi obce 4 500 zł
- amortyzacja maszyn 1 000 zł
- podatki i opłaty 500 zł

Jaką uzyskał kwotę zysku ze sprzedaży drzewek?

A. 38 500 zł
B. 44 000 zł
C. 38 000 zł
D. 36 000 zł
Zysk ze sprzedaży drzewek to nic innego jak różnica między tym, co zarobimy, a tym, co wydamy. W tym przypadku mamy przychody ze sprzedaży równe 80 000 zł. Koszty poniesione przez pana Nowaka to: materiały za 20 000 zł, robocizna 18 000 zł, usługi obce za 4 500 zł, amortyzacja maszyn to 1 000 zł, a podatki i opłaty to 500 zł. Jeśli wszystko razem zliczymy, to wychodzi nam 44 000 zł kosztów. Potem, żeby obliczyć zysk, odejmujemy od przychodów te koszty, czyli 80 000 zł minus 44 000 zł daje nam 36 000 zł zysku. W praktyce dobrze jest regularnie analizować swoje zyski i wydatki, bo to pozwala podejmować mądrzejsze decyzje i lepiej zarządzać finansami firmy. Ustalenie kosztów i zysków zgodnie z normami rachunkowości to klucz do dobrego raportowania i planowania budżetu.

Pytanie 5

Jakie rośliny zalicza się do chwastów jednoliściennych?

A. ostrożeń polny
B. komosa biała
C. łoboda rozłożysta
D. owies głuchy
Ostrożeń polny (Cirsium arvense) jest rośliną wieloletnią z rodziny astrowatych, która jest klasyfikowana jako chwast, ale nie jest jednoliścienny. Rośliny dwuliścienne, jak ostrożeń, mają dwa liście zarodkowe i różnią się od jednoliściennych, co ma istotne znaczenie w kontekście ich biologii i metod zwalczania. W przypadku ostrożnia ważne jest, aby zauważyć, że jego liście są szerokie i spiczaste, co czyni go łatwo rozpoznawalnym w terenie. Komosa biała (Chenopodium album) oraz łoboda rozłożysta (Chenopodium hybridum) również są przedstawicielami roślin dwuliściennych i mają inne właściwości oraz wymagania uprawowe. Te rośliny, podobnie jak ostrożeń, mogą być problematyczne w uprawach, lecz ich zwalczanie wymaga różnych strategii w porównaniu do owsa głuchego. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie chwastów z jedną kategorią roślin w oparciu o ich negatywny wpływ na uprawy, ignorując przy tym różnice morfologiczne i biologiczne, które są kluczowe dla skutecznego zarządzania chwastami. Zrozumienie różnic między jednoliściennymi a dwuliściennymi roślinami chwastowymi pozwala na bardziej efektywne podejście do ich eliminacji w praktyce rolniczej.

Pytanie 6

Usunięcie zadrzewień znajdujących się w polach, związane z intensyfikacją produkcji rolniczej, doprowadzi do

A. wzrostu populacji ptaków pożytecznych
B. spadku poziomu wód gruntowych
C. redukcji liczby ptaków pożytecznych
D. erozji powierzchniowej warstwy gleby
Obniżenie poziomu wód gruntowych to zjawisko, które nie jest bezpośrednio związane z likwidacją zadrzewień, ponieważ woda gruntowa jest bardziej zależna od opadów atmosferycznych oraz struktury gleby niż od obecności drzew. Ewentualna eliminacja zadrzewień może spowodować zwiększenie parowania wody z terenu, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do zmian w poziomie wód gruntowych, jednak nie jest to jedyna ani podstawowa konsekwencja. Próba związania tej koncepcji z produkcją rolną jest mylna, gdyż zmiany w poziomie wód gruntowych są bardziej skomplikowanym zagadnieniem. Z kolei zwiększenie populacji ptaków pożytecznych jest sprzeczne z rzeczywistością, jako że eliminacja ich naturalnych siedlisk prowadzi do spadku ich liczebności. Wspieranie różnorodności gatunkowej, w tym ptaków pożytecznych, wymaga zachowania odpowiednich warunków środowiskowych, co jest niemożliwe przy intensyfikacji produkcji rolniczej związanej z likwidacją zadrzewień. Konsekwencjami takiej intensyfikacji mogą być także zjawiska erozji wierzchniej warstwy gleby, które są efektem uproszczenia struktury krajobrazu rolniczego oraz braku odpowiedniej retencji wody. Warto zatem podejść do tematu z pełnym zrozumieniem wpływu działań rolniczych na całe ekosystemy, a nie tylko na wybrane elementy.

Pytanie 7

Która roślina stanowi najlepszy przedplon dla pszenicy ozimej?

A. Jęczmień ozimy
B. Kukurydza na ziarno
C. Kukurydza na zielonkę
D. Rzepak ozimy
Rzepak ozimy to naprawdę świetny wybór jako przedplon dla pszenicy ozimej. Ma kilka fajnych właściwości, które wspomagają glebę i pomagają w utrzymaniu składników odżywczych. To, że jest rośliną krzyżową, sprawia, że dobrze wykorzystuje azot, co w efekcie przyczynia się do lepszego wzrostu pszenicy. Zauważyłem, że po zbiorze rzepaku wielu rolników decyduje się na nawożenie organiczne, co jeszcze bardziej wzbogaca glebę. Rzepak też potrafi ograniczać chwasty i patogeny glebowe, co jest bardzo ważne, bo to wpływa na zdrowie innych roślin. Dodatkowo, jego silny system korzeniowy poprawia strukturę gleby, więc woda i powietrze lepiej się tam rozchodzą. To wszystko sprzyja zdrowemu wzrostowi pszenicy. Słyszałem, że w wielu gospodarstwach właśnie rotacja upraw z uwzględnieniem rzepaku daje super efekty, jeśli chodzi o plony i jakość gleby.

Pytanie 8

W diecie krowy mlecznej należy uwzględnić w odniesieniu do masy ciała poniższą ilość pasz

A. 10 % objętościowych pasz soczystych, 5 % objętościowych pasz suchych i paszę treściwą
B. 5 % pasz soczystych objętościowo, 15 % pasz suchych objętościowo oraz 5 kg paszy treściwej
C. 10 % objętościowych pasz soczystych, 1 - 2 % objętościowych pasz suchych i paszę treściwą
D. 15 % pasz soczystych objętościowo, 5 % pasz suchych objętościowo i paszę treściwą
Wiele osób może mieć trudności z właściwym określeniem optymalnych proporcji pasz dla krów mlecznych, co często prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Odpowiedzi, które sugerują wyższy procent pasz soczystych lub suchych, mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego roli tych pasz w diecie. Na przykład, podanie 15 % objętościowych pasz soczystych może wydawać się korzystne, jednak zbyt duża ilość tych pasz w diecie prowadzi do nadmiaru wilgoci, co z kolei może powodować problemy trawienne u bydła, takie jak biegunka. Również propozycja 5 % objętościowych pasz suchych jest niewystarczająca, aby zapewnić odpowiednią ilość włókna, co jest kluczowe dla zdrowia układu pokarmowego krów. Właściwy poziom pasz suchych jest niezbędny do stymulacji wydzielania śliny, co neutralizuje kwasy żołądkowe i wspiera trawienie. Ponadto, brak paszy treściwej lub niewłaściwe jej proporcje mogą prowadzić do niedoborów białka i energii, co negatywnie wpłynie na wydajność mleczną. Dlatego ważne jest, aby opierać się na aktualnych badaniach naukowych oraz zaleceniach specjalistów w dziedzinie żywienia bydła, aby uniknąć błędów w doborze diety dla krów mlecznych.

Pytanie 9

Szczepienie prosiąt preparatem, który zawiera żelazo, powinno być przeprowadzone

A. w 2.-3. dniu po narodzinach
B. po odsadzeniu od matki
C. zaraz po narodzeniu
D. w 2 tygodniu życia prosiąt
Szczepienie prosiąt preparatem zawierającym żelazo w 2.-3. dniu po porodzie jest kluczowym elementem profilaktyki anemii u młodych świń. Prosięta po urodzeniu są narażone na niedobór żelaza, ponieważ ich organizmy mają ograniczone zasoby tego pierwiastka. Żelazo jest niezbędne do produkcji hemoglobiny, co z kolei jest kluczowe dla transportu tlenu w organizmie. Z tego powodu, szczepienie w odpowiednim czasie, czyli w pierwszych dniach życia prosiąt, jest zgodne z zaleceniami weterynaryjnymi i standardami produkcji zwierzęcej. W praktyce oznacza to, że po urodzeniu, gdy prosięta mają jeszcze ograniczony dostęp do żelaza z diety, podawanie preparatów żelazowych powinno być przeprowadzone tak szybko, jak to możliwe. Dobrymi praktykami jest stosowanie szczepionek w formie iniekcji, co zapewnia efektywne wchłanianie substancji czynnej. Ważne jest również, aby monitorować stan zdrowia prosiąt po szczepieniu, co pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych reakcji niepożądanych. Wprowadzenie szczepień w odpowiednim okresie wzmacnia odporność prosiąt i wpływa na ich dalszy rozwój oraz przyrosty masy ciała.

Pytanie 10

Wyznacz koszty wytworzenia 1 litra mleka w gospodarstwie o uśrednionej wydajności 6.000 I mleka w ciągu roku, jeżeli na jedną krowę poniesiono następujące wydatki:
- koszt pasz - 3240 zł,
- wydatki na leczenie - 240 zł,
- koszty remontu stada - 720 zł,
- inne wydatki - 300 zł

A. 0,70 zł
B. 0,66 zł
C. 0,75 zł
D. 0,54 zł
Aby obliczyć koszty produkcji 1 litra mleka w gospodarstwie o przeciętnej wydajności 6.000 litrów mleka rocznie, należy zsumować wszystkie poniesione koszty związane z produkcją. W naszym przypadku są to: wartość pasz (3240 zł), leczenie (240 zł), remont stada (720 zł) oraz pozostałe koszty (300 zł). Łączna suma tych kosztów wynosi 4320 zł (3240 + 240 + 720 + 300). Następnie, aby obliczyć koszt produkcji 1 litra mleka, dzielimy całkowite koszty przez wydajność, czyli 4320 zł / 6000 l = 0,72 zł. Warto zauważyć, że odpowiedź 0,75 zł jest bliska obliczonej wartości, ale zmiana ceny pasz lub innych kosztów może wpłynąć na ostateczne wyniki. W praktyce, obliczanie kosztów produkcji jest kluczowe w zarządzaniu gospodarstwem rolnym, ponieważ pozwala na dokładne oszacowanie rentowności produkcji mleka oraz podejmowanie decyzji o ewentualnych zmianach w technologii produkcji lub wyborze pasz. Przykładowo, stosując metody analizy kosztów, rolnicy mogą zidentyfikować obszary, w których mogą wprowadzić oszczędności, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży rolniczej.

Pytanie 11

Praca w warunkach niskich temperatur może prowadzić do wystąpienia schorzeń

A. alergicznych
B. odzwierzęcych
C. zakaźnych
D. reumatycznych
Praca w warunkach niskich temperatur może prowadzić do rozwoju schorzeń reumatycznych, co jest związane z obciążeniem stawów i mięśni. Zimne powietrze i obniżona temperatura mogą powodować skurcze mięśni oraz ograniczenie krążenia, co w dłuższej perspektywie zwiększa ryzyko stanów zapalnych oraz bólu stawów. Przykłady schorzeń reumatycznych to zapalenie stawów, choroba zwyrodnieniowa stawów oraz fibromialgia, które mogą być wywołane lub zaostrzone przez niską temperaturę. Ważne jest, aby osoby pracujące w takich warunkach stosowały odpowiednie techniki ochrony, takie jak odzież termiczna, regularne przerwy na rozgrzewkę oraz ćwiczenia wzmacniające, które mogą zminimalizować ryzyko wystąpienia tych chorób. Zgodnie z normami bezpieczeństwa i higieny pracy, pracodawcy powinni zapewnić odpowiednie warunki pracy, aby zredukować negatywny wpływ zimna na zdrowie pracowników, na przykład poprzez odpowiednią izolację pomieszczeń oraz kontrolę temperatury.

Pytanie 12

Aby zwiększyć siłę uciągu ciągnika podczas prac w polu, należy

A. dociążyć koła napędowe
B. zwiększyć prędkość jazdy maszyny
C. wykorzystać wąskie opony
D. podnieść ciśnienie w oponach
Dociążenie kół napędowych to naprawdę ważna sprawa, kiedy mówimy o zwiększaniu siły uciągu ciągnika w polu. Jak damy trochę więcej masy na koła napędowe, to lepiej przenosimy siłę na grunt, co jest kluczowe dla przyczepności. Na przykład, gdy mamy do czynienia z ciężkimi glebami lub mokrym terenem, dodatkowe obciążenie może sporo poprawić wydajność pracy ciągnika i zmniejszyć ryzyko poślizgu. W praktyce, można to ogarnąć przez użycie balastów, które montuje się na kołach albo z tyłu ciągnika. W branży mówi się, że ciężar trzeba dobrać do warunków glebowych i tego, co akurat robimy. To pozwala na lepsze wykorzystanie siły uciągu i poprawia efektywność energetyczną. Dociążenie kół ma też wpływ na stabilność maszyny i zmniejsza zużycie opon, co na dłuższą metę pomaga w zarządzaniu kosztami.

Pytanie 13

Korzystając z danych w tabeli oblicz objętość silosu potrzebnego do przechowania 140 ton ziarna kukurydzy.

Masa 1 m³ wybranych pasz
PaszeMasa objętościowa pasz
[kg/m³]
650
Kiszonka z kukurydzy650
Kiszonka z trawy świeżej750
Ziarno jęczmienia600
Ziarno kukurydzy700
Siano łąkowe luzem70

A. 250 m3
B. 200 m3
C. 100 m3
D. 150 m3
Obliczenie objętości silosu potrzebnego do przechowania 140 ton ziarna kukurydzy wymaga znajomości masy objętościowej tego surowca. W przypadku ziarna kukurydzy, masa objętościowa wynosi 700 kg/m3. Aby przeliczyć 140 ton na kilogramy, należy pomnożyć przez 1000, co daje 140000 kg. Następnie, aby obliczyć objętość silosu, stosujemy wzór: objętość = masa / masa objętościowa. Wstawiając wartości do wzoru, otrzymujemy: 140000 kg / 700 kg/m3 = 200 m3. Taka objętość silosu pozwoli na przechowanie 140 ton ziarna kukurydzy, co jest istotne dla efektywnego zarządzania magazynowaniem surowców. W praktyce, znajomość masy objętościowej różnych materiałów jest kluczowa w branży rolniczej i magazynowej, gdzie precyzyjne obliczenia wpływają na optymalizację kosztów i przestrzeni składowej. Dlatego ważne jest, aby przed przystąpieniem do obliczeń zawsze upewnić się, że posiadamy aktualne dane dotyczące masy objętościowej, co przekłada się na efektywność operacyjną.

Pytanie 14

Najlepiej do zaprzęgów nadają się konie

A. rasy małopolskiej
B. czystej krwi arabskiej
C. pełnej krwi angielskiej
D. rasy śląskiej
Konie rasy śląskiej są jednym z najpopularniejszych wyborów do zaprzęgów ze względu na swoje doskonałe cechy fizyczne oraz temperament. Charakteryzują się silną budową, co czyni je zdolnymi do ciągnięcia ciężkich ładunków. Ich temperament jest zrównoważony, co jest kluczowe w pracy w zaprzęgu, gdzie konie muszą być posłuszne, współpracujące i spokojne w stosunku do innych zwierząt oraz ludzi. Ponadto, rasy śląskiej są dobrze adaptowane do różnych warunków terenowych, co sprawia, że są wszechstronnie użyteczne. Przykłady zastosowania koni śląskich obejmują nie tylko tradycyjne zaprzęgi wyścigowe, ale także prace w rolnictwie oraz transport, gdzie ich siła i odporność są nieocenione. W praktyce, właściwy dobór koni do zaprzęgu opiera się na ich wydolności, temperamencie oraz umiejętności pracy w grupie, co czyni rasy śląskie idealnym kandydatem do tego celu.

Pytanie 15

Redlice stopkowe w siewnikach do zbóż produkowane są

A. z ołowiu
B. z aluminium
C. ze stali
D. z żeliwa
Użycie stali do robienia redlic stopkowych może wydawać się łatwe i tanie, ale nie bierze pod uwagę wszystkich wymagań, jakie te części muszą spełniać. Stal, mimo że jest mocna, ma problem z korozją, szczególnie w trudnej glebie, co może znacznie skrócić czas, w którym redlice są użyteczne. Aluminium z kolei jest lekkie, ale jest za słabe na ścieranie, więc nie nada się do intensywnej pracy w ziemi. Ołów to też zła opcja; nie stosuje się go z powodu toksycznych właściwości, a jego użycie w rolnictwie byłoby niebezpieczne dla środowiska i zdrowia. Ogólnie to błędne decyzje w doborze materiałów biorą się z niepełnego zrozumienia technicznych potrzeb do dobrego siewu. Dużym błędem jest nieanalizowanie długofalowych skutków korzystania z niewłaściwych materiałów, co obniża wydajność sprzętu rolniczego i wpływa negatywnie na zbiory. Niewłaściwe materiały dla redlic narażają rolników na większe koszty napraw i wymian, co jest przeciwne racjonalnemu gospodarowaniu zasobami w rolnictwie.

Pytanie 16

Umożliwiają one spulchnianie gleby poniżej dna bruzdy bez ryzyka wydobycia tej warstwy na powierzchnię pola

A. kroje
B. przedpłużki
C. ścieracze
D. pogłębiacze
Pogłębiacze to narzędzia rolnicze przeznaczone do spulchniania gleby w głębszych warstwach, co pozwala na poprawę struktury gleby oraz zwiększenie jej zdolności do retencji wody. Dzięki swojej konstrukcji, pogłębiacze są w stanie wprowadzać powietrze do gleby bez ryzyka jej wyorania na powierzchnię pola, co jest istotne w kontekście zachowania struktury gleby i minimalizacji erozji. Przykładem zastosowania pogłębiaczy może być ich użycie w uprawach sadowniczych, gdzie konieczne jest utrzymanie odpowiedniego poziomu wilgotności gleby oraz dostępności składników pokarmowych dla roślin. W standardach dobrych praktyk rolniczych dostrzega się również znaczenie spulchniania gleby na głębokości, co sprzyja zdrowemu wzrostowi korzeni i efektywności wchłaniania wody. Warto także zauważyć, że pogłębiacze są często stosowane w połączeniu z innymi narzędziami uprawowymi, co pozwala na kompleksowe zarządzanie gleba i jej właściwościami.

Pytanie 17

Powierzchnia zbiornika chłodzenia, która styka się bezpośrednio z mlekiem pochodzącym z udoju, powinna być wykonana

A. z pianki poliuretanowej
B. ze stali nierdzewnej
C. z żeliwa
D. z mosiądzu
Stal nierdzewna jest najlepszym materiałem do budowy powierzchni zbiorników chłodzących, które mają kontakt z mlekiem. Jej właściwości, takie jak odporność na korozję, wysoką temperaturę oraz łatwość w utrzymaniu czystości, są kluczowe w kontekście przemysłu spożywczego. Stal nierdzewna spełnia rygorystyczne standardy sanitarno-epidemiologiczne, co jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa i higieny w procesie przetwarzania mleka. Przykładem zastosowania stali nierdzewnej są zbiorniki chłodzące w mleczarniach, gdzie mleko po udoju musi być szybko schłodzone do odpowiedniej temperatury, aby zminimalizować ryzyko rozwoju bakterii. Dodatkowo, stal nierdzewna nie wpływa na smak i jakość mleka, co jest istotne dla utrzymania wysokich standardów jakości produktów mleczarskich. W związku z tym, wybór stali nierdzewnej jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży, zapewniając jednocześnie długotrwałość i efektywność operacyjną.

Pytanie 18

Na ilość wody zgromadzonej w glebie w czasie zimowym korzystnie wpływa

A. włókowanie
B. orka przedzimowa
C. kultywatorowanie
D. orka wiosenna
Orka przedzimowa to praktyka agrotechniczna polegająca na głębokim uprawianiu gleby na początku zimy, co ma na celu poprawę struktury gleby oraz zwiększenie jej zdolności do retencji wody. Przeprowadzenie orki w tym okresie pozwala na rozluźnienie zwięzłej gleby, co sprzyja lepszemu wnikaniu i zatrzymywaniu wody w glebie. W rezultacie, woda opadowa, która spada w okresie zimowym, jest lepiej wchłaniana i zatrzymywana w systemie korzeniowym roślin. Dodatkowo, orka przedzimowa wpływa na rozkład resztek roślinnych, co z kolei podnosi ilość materii organicznej w glebie, a to przyczynia się do poprawy jej struktury i zdolności do zatrzymywania wody. Ta technika jest zgodna z dobrą praktyką rolniczą, która zaleca przygotowanie gleby w taki sposób, aby maksymalizować jej zdolności do gromadzenia wilgoci, co jest szczególnie istotne w kontekście zmian klimatycznych i coraz bardziej zmiennych warunków pogodowych. W praktyce, rolnicy stosują tę metodę, aby zapewnić roślinom odpowiedni dostęp do wody podczas sezonu wegetacyjnego, co przekłada się na lepsze plony.

Pytanie 19

Objawy takie jak gorączka, nagły spadek produkcji mleka oraz pęcherze na błonach śluzowych jamy ustnej, skórze wymienia i w okolicach racic u krów wskazują na

A. ochwatu
B. grudy
C. brucelozy
D. pryszczycy
Prawidłowa odpowiedź to pryszczyca, która jest wirusową chorobą zakaźną bydła, wywoływaną przez wirus pryszczycy bydła (Bovine Viral Diarrhea Virus, BVDV). Objawy, takie jak gorączka, spadek produkcji mleka oraz pęcherze na błonie śluzowej jamy ustnej i skórze, są charakterystyczne dla tej choroby. Pęcherze mogą występować nie tylko w jamie ustnej, ale również na skórze wymienia i wokół racic, co może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych i ekonomicznych dla hodowli. Ważne jest, aby weterynarze i hodowcy byli świadomi objawów pryszczycy oraz podjęli odpowiednie działania w celu zapobiegania jej rozprzestrzenieniu. Regularne szczepienia zwierząt, monitorowanie stanu zdrowia oraz szybka reakcja na wszelkie objawy chorobowe są kluczowe w zarządzaniu tą chorobą. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce jest wdrażanie programów kontroli zdrowia stada, które obejmują zarówno szczepienia, jak i edukację personelu na temat objawów i procedur postępowania w przypadku podejrzenia choroby.

Pytanie 20

Po dokonaniu oprysku z użyciem chemicznych środków ochrony roślin, pozostałości cieczy roboczej powinno się

A. rozcieńczyć wodą i wykorzystać na polu, na którym przeprowadzono zabieg
B. wylać na terenach oddalonych od obecności ludzi i zwierząt
C. zlać do szczelnego pojemnika i oddać sprzedawcy
D. przekazać innemu użytkownikowi
Odpowiedź 'rozcieńczyć wodą i zużyć na polu gdzie wykonywano zabieg' jest poprawna, ponieważ zgodnie z zasadami zrównoważonego stosowania środków ochrony roślin, pozostałości cieczy roboczej powinny być zarządzane w sposób minimalizujący ich negatywny wpływ na środowisko. Rozcieńczenie cieczy roboczej wodą i aplikacja jej na to samo pole, na którym wykonano zabieg, pozwala na efektywne wykorzystanie pozostałości substancji czynnych, jednocześnie unikając ich niekontrolowanego wprowadzenia do gleby lub wód gruntowych. Taka praktyka jest zgodna z zaleceniami dotyczącymi integrowanej ochrony roślin oraz dobrymi praktykami rolniczymi, które nakładają na użytkowników obowiązek minimalizacji strat substancji czynnych oraz ich wpływu na bioróżnorodność. Przykładowo, rozcieńczenie pozostałości pozwala na ich lepszą dystrybucję w glebie, co może wspierać ich degradowanie przez mikroorganizmy glebowe. Warto również podkreślić, że każdorazowe postępowanie z pozostałościami powinno być zgodne z dokumentacją producenta środka oraz lokalnymi regulacjami prawnymi.

Pytanie 21

W jakim przypadku ilość wysiewu kukurydzy [kg/ha], gwarantująca najlepsze plony, jest najmniejsza?

A. na zielonkę
B. na kiszonkę z całych roślin
C. na kiszonkę z kolb CCM
D. na ziarno
Wybór opcji kiszonka z kolb CCM, zielonka lub kiszonka z całych roślin, pomimo że może być stosowany w praktykach agronomicznych, nie zapewnia optymalnych warunków wysiewu dla kukurydzy w kontekście plonów ziarna. W przypadku kiszonki z kolb CCM, wysiew kukurydzy jest zazwyczaj wyższy, co może przekładać się na mniejsze plony i pogorszenie jakości zbiorów. Wysoka gęstość siewu nie sprzyja właściwemu rozwojowi roślin, prowadzi do konkurencji o światło i składniki pokarmowe, co może obniżyć plon oraz jakość zbioru. Podobnie, uprawa kukurydzy na zielonkę czy kiszonkę z całych roślin wiąże się z koniecznością intensywniejszego wysiewu, co nie odpowiada na optymalne wymagania dotyczące zbioru ziarna. W praktyce, rolnicy często popełniają błąd, zakładając, że większa ilość siewu przekłada się na lepsze plony. Należy pamiętać, że każda uprawa powinna być dostosowana do jej specyfiki oraz odpowiednich praktyk agrotechnicznych. Z tego powodu, aby osiągnąć maksymalne plony ziarna, należy skupić się na precyzyjnym doborze gęstości siewu, co jest kluczowe w strategiach zarządzania uprawami kukurydzy.

Pytanie 22

Który rodzaj nawożenia stosuje się jesienią, aby poprawić strukturę gleby i jej zdolność retencji wody?

A. Nawożenie organiczne
B. Nawożenie płynne
C. Nawożenie mineralne
D. Nawożenie dolistne
Nawożenie organiczne jest kluczowe dla poprawy struktury gleby oraz jej zdolności do zatrzymywania wody. Jesienią, kiedy większość roślin uprawnych została już zebrana, jest to idealny czas na zastosowanie nawozów organicznych, takich jak obornik, kompost czy zielone nawozy. Takie nawożenie nie tylko dostarcza glebie niezbędnych składników odżywczych, ale również zwiększa zawartość próchnicy, co jest niezwykle istotne dla utrzymania zdrowej struktury gleby. Próchnica działa jak gąbka, zatrzymując wodę i dostarczając ją roślinom w okresach suszy. Dodatkowo, nawożenie organiczne wspiera rozwój mikroorganizmów glebowych, które przyczyniają się do rozkładu materii organicznej, uwalniając dodatkowe składniki pokarmowe. Dzięki temu gleba jest bardziej żyzna i lepiej przygotowana na kolejne sezony uprawne. Ważną kwestią jest również to, że nawozy organiczne są zgodne z praktykami rolnictwa ekologicznego, co czyni je preferowanym wyborem dla wielu rolników dbających o środowisko. Moim zdaniem, jesienne nawożenie organiczne to inwestycja w przyszłość plonów i zdrowie gleby.

Pytanie 23

Podawanie pełnoporcjowych mieszanek zwierzętom hodowlanym stanowi formę żywienia

A. mieszanym
B. klasycznym
C. pełnodawkowym
D. różnorodnym
Mieszanki pełnoporcjowe dla zwierząt gospodarskich to naprawdę ważna sprawa, bo dostarczają one wszystkich niezbędnych składników, które zwierzęta potrzebują, żeby dobrze rosły i były zdrowe. Jakby nie patrzeć, żywienie pełnodawkowe to coś w rodzaju kompletnych obiadów, więc nie trzeba już dodawać nic więcej. Przygotowanie takiej mieszanki to jednak niełatwe zadanie, bo trzeba dobrze wyważyć składniki, żeby wszystko było zgodne z normami, jakie ustala EFSA. Na przykład pełnoporcjowe pasze dla bydła muszą mieć odpowiednie proporcje białek, węglowodanów, tłuszczów i mikroelementów, co pomaga poprawić produkcję mleka i mięsa.

Pytanie 24

Obecność jasno- lub ciemnobrunatnych plam na liściach rzepaku, z ciemnobrunatnym nalotem, oraz podłużnymi plamami na łodygach z ciemnym brzegiem, sugeruje istnienie

A. zgnilizny twardzikowej
B. szarej pleśni
C. czerni krzyżowych
D. suchej zgnilizny kapustnych
Zgnilizna twardzikowa, szara pleśń oraz sucha zgnilizna kapustnych są chorobami roślin, które mogą występować na uprawach rzepaku, ale ich objawy nie odpowiadają opisanym w pytaniu. Zgnilizna twardzikowa, wywoływana przez grzyb Sclerotinia sclerotiorum, charakteryzuje się białymi, watowatymi nalotami na tkankach roślinnych oraz miękką, zgniłą tkanką w obrębie łodyg i liści. Typowym błędem jest mylenie tej choroby z czernią krzyżowych, przez co można nieprawidłowo ocenić potrzebę ochrony. Szara pleśń, wywoływana przez grzyb Botrytis cinerea, objawia się natomiast szarym nalotem na roślinach, w szczególności w warunkach wilgotnych, co również nie pasuje do opisanego zjawiska. Natomiast sucha zgnilizna kapustnych, spowodowana przez grzyb Phoma lingam, objawia się ciemnymi, zgniłymi plamami, ale nie występują w nim charakterystyczne ciemnobrunatne naloty. Często mylenie tych chorób wynika z niewystarczającej wiedzy na temat objawów i cyklu życiowego patogenów. Aby skutecznie chronić uprawy, kluczowe jest zrozumienie różnic pomiędzy tymi chorobami oraz ich biologii, co pozwala na odpowiednie zastosowanie środków ochrony roślin oraz wdrożenie strategii zapobiegawczych.

Pytanie 25

Do produkcji bele prostopadłościennej z podsuszonej zielonki wykorzystuje się

A. przyczepy do zbierania
B. prasy kostkujące
C. prasy stałokomorowe do zwijania
D. prasy zmiennokomorowe do zwijania
Prasy kostkujące są specjalistycznymi maszynami przeznaczonymi do formowania podsuszonej zielonki w bele o regularnym kształcie. Ten proces jest niezwykle ważny dla efektywnego przechowywania oraz transportu materiałów paszowych, ponieważ umożliwia stworzenie kompaktowych kostek, które zajmują mniej miejsca i są łatwiejsze do obsługi. Prasy te pracują na zasadzie sprasowywania materiału, co pozwala na uzyskanie jednorodnych bloków o stałych wymiarach, co z kolei ułatwia ich późniejsze porcjowanie i stosowanie w żywieniu zwierząt. Przykładem zastosowania pras kostkujących jest produkcja stwardniałych kostek siana, które są popularne w gospodarstwach zajmujących się hodowlą bydła mlecznego oraz mięsnym. Dobrze uformowane kostki ograniczają straty paszy i przyczyniają się do optymalizacji procesów składowania, a także ułatwiają ich transport. W wielu krajach stosowanie pras kostkujących stało się standardem w branży rolniczej, co potwierdza ich efektywność i niezawodność w codziennej pracy.

Pytanie 26

Jakie środki są stosowane do usuwania chwastów w burakach?

A. Decis
B. Afalon
C. Betanal
D. Dithane
Betanal to bardzo popularny herbicyd, który mocno pomaga w uprawie buraków cukrowych i pastewnych, zwłaszcza jeśli chodzi o odchwaszczanie. Działa na zasadzie selektywnego hamowania wzrostu chwastów, dzięki czemu buraki nie cierpią. Jest szczególnie skuteczny w walce z chwastami jedno- i dwuliściennymi, co czyni go naprawdę ważnym narzędziem w ochronie roślin. Z mojego doświadczenia, warto aplikować Betanal w odpowiednich terminach, zazwyczaj kiedy buraki mają 2-4 liście, bo wtedy działa najlepiej. A jeśli stosuje się go zgodnie z zaleceniami producenta oraz przepisami, to nie tylko sprzyja zdrowemu wzrostowi buraków, ale również ogranicza ryzyko, że chwasty staną się oporne na herbicydy. Warto też pamiętać, że dobór herbicydu, takiego jak Betanal, powinien być częścią szerszego zarządzania chwastami, które obejmuje różne metody, takie jak agrotechnika czy metody mechaniczne.

Pytanie 27

Efektywnym sposobem na zwalczanie wołka zbożowego w wypełnionym silosie jest

A. użycie karmnika deratyzacyjnego
B. podniesienie temperatury przechowywania
C. fumigacja magazynu środkiem do dezynsekcji zbóż
D. dezynfekcja pomieszczenia
Fumigacja magazynu środkiem do dezynsekcji zbóż jest uznaną metodą kontroli szkodników, takich jak wołek zbożowy, który może powodować znaczne straty w przechowywaniu zboża. Fumigacja polega na wprowadzeniu do zamkniętej przestrzeni gazu, który skutecznie przenika do wszystkich szczelin i zakamarków, eliminując szkodniki na każdym etapie ich rozwoju. Środki chemiczne stosowane w fumigacji są zazwyczaj selektywne dla szkodników, co pozwala na ich efektywne zwalczanie, jednocześnie minimalizując wpływ na jakość i bezpieczeństwo przechowywanych produktów. Przykładem takiej fumigacji może być zastosowanie fosforowodoru, który w odpowiednich stężeniach skutecznie zwalcza wołka zbożowego. Warto podkreślić, że proces ten powinien być przeprowadzany zgodnie z obowiązującymi normami oraz zaleceniami producentów środków fumigacyjnych, aby zapewnić skuteczność oraz bezpieczeństwo operacji. Fumigacja jest szczególnie efektywna w silosach, gdzie hermetyczność i kontrolowane warunki atmosferyczne sprzyjają pełnej penetracji środka czynnego.

Pytanie 28

Skuteczną metodą zapobiegania chorobom grzybowym w uprawach zbóż jest

A. odpowiedni odczyn gleby
B. zaprawianie ziarna
C. gęstszy siew
D. niska temperatura w zimie
Zaprawianie ziarna jest jednym z najskuteczniejszych sposobów w zapobieganiu chorobom grzybowym zbóż, ponieważ polega na zastosowaniu specjalnych preparatów chemicznych lub biologicznych, które eliminują patogeny obecne na powierzchni nasion. Dzięki tej metodzie możliwe jest znaczące zmniejszenie populacji grzybów, które mogą wpływać na późniejsze etapy wzrostu roślin. Przykładowo, stosowanie zapraw przeciwgrzybowych, takich jak te zawierające substancje czynne jak triadimenol czy tebukonazol, może skutecznie ograniczyć występowanie chorób, takich jak fuzarioza czy rdza. W praktyce rolniczej zaleca się, aby każdy materiał siewny był zaprawiany przed siewem, co jest zgodne z zaleceniami instytucji zajmujących się ochroną roślin. Dodatkowo, zaprawianie ziarna może przyczynić się do lepszego ukorzenienia rośliny oraz ich odporności na stres, co w dłuższym czasie prowadzi do zwiększenia plonów.

Pytanie 29

Podaj typ rozdrabniacza bijakowego, który przy maksymalnej wydajności zużywa najwięcej energii elektrycznej.

Rozdrabniacze bijakowe
ParametryH113/5H113/7H950H950/1
Liczba bijaków [szt]1612612
Długość [m]1,041,040,671,1
Szerokość [m]0,960,960,750,82
Wysokość [m]1,31,31,21,3
Wydajność [t/h]0,6-1,60,6-1,60,30,6
Moc silnika [kW]117,535,5

A. H950
B. H950/1
C. H113/5
D. H113/7
Odpowiedź H113/5 jest poprawna, ponieważ ten rozdrabniacz bijakowy charakteryzuje się największą mocą silnika wynoszącą 11 kW, co w sposób bezpośredni przekłada się na jego maksymalne zużycie energii elektrycznej. W kontekście rozdrabniaczy bijakowych, wyższa moc silnika często oznacza większą wydajność przy obróbce materiałów, jednakże wiąże się to również z wyższym zużyciem energii. W praktyce, podczas wyboru rozdrabniacza, istotne jest uwzględnienie nie tylko mocy, ale także efektywności energetycznej, aby zminimalizować koszty operacyjne. Dobre praktyki w branży sugerują, aby dobierać urządzenia nie tylko na podstawie ich mocy, ale również na podstawie analizy cyklu życia, co pozwala na optymalizacja kosztów eksploatacji. Stosowanie rozdrabniacza o wyższej mocy, takiego jak H113/5, może być uzasadnione w przypadku przemysłowego zastosowania, gdzie wydajność i oszczędności w dłuższej perspektywie czasowej mogą przeważać nad wyższym zużyciem energii w krótkim okresie.

Pytanie 30

Ziarno owsa powinno być podawane zdrowym, dorosłym koniom

A. rozgniecione.
B. po zmieleniu.
C. w postaci całej.
D. namoczone przez 3-4 dni.
Podawanie owsa w formie ześrutowanej, gniecionej lub moczonej przez kilka dni może doprowadzić do szeregu problemów zdrowotnych u koni. Ześrutowanie owsa, chociaż może ułatwiać jego trawienie, powoduje szybszą oksydację tłuszczów, co może prowadzić do utraty wartości odżywczej oraz wytwarzania niezdrowych substancji. Dodatkowo, gniecenie ziarna zmienia jego strukturę, co może negatywnie wpłynąć na procesy trawienne, a także prowadzić do problemów z jamą ustną, takich jak podrażnienia. Podobnie, moczenie owsa przez dłuższy czas może sprzyjać rozwojowi pleśni i bakterii, co jest niebezpieczne dla zdrowia koni. Właściwe podejście do żywienia koni zakłada, że pasze powinny być jak najmniej przetwarzane, co pozwala na zachowanie ich naturalnych właściwości i składników odżywczych. Ważne jest, aby unikać popularnej mylnych przekonań, że przetwarzać pasze należy zawsze, aby były one zdrowsze. W rzeczywistości, zdrowe, dorosłe konie są przystosowane do trawienia całych ziaren, co jest zgodne z ich naturalnymi nawykami żywieniowymi. Dobrą praktyką jest również konsultacja z weterynarzem lub specjalistą ds. żywienia zwierząt w celu dostosowania diety do indywidualnych potrzeb danego konia.

Pytanie 31

Wskaż gatunki zwierząt hodowlanych, dla których, zgodnie z normami zootechnicznymi, należy zapewnić optymalne temperatury w pomieszczeniach inwentarskich?

A. Cielęta
B. Äąąrebięta
C. Jagnięta
D. Prosięta
Prosięta, jako młode zwierzęta hodowlane, wymagają szczególnej troski w zakresie zapewnienia optymalnych warunków bytowych, w tym odpowiedniej temperatury otoczenia. W wieku od 0 do 3 tygodni, prosięta są szczególnie wrażliwe na zmiany temperatury, co ma na celu zapewnienie ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. Normy zootechniczne wskazują, że temperatura w pomieszczeniach inwentarskich dla prosiąt powinna wynosić od 28 do 34 stopni Celsjusza w pierwszych tygodniach życia. Zbyt niska temperatura może prowadzić do stresu cieplnego, osłabienia systemu immunologicznego oraz zwiększonej śmiertelności. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie odpowiednich źródeł ciepła, takich jak maty grzewcze czy lampy grzewcze, które umożliwiają regulację mikroklimatu w chlewni. Warto również kontrolować wilgotność powietrza oraz wentylację, aby zapobiegać chorobom układu oddechowego. Prawidłowe zabezpieczenie cieplne to klucz do zdrowia i efektywności produkcyjnej w hodowli prosiąt.

Pytanie 32

Oblicz, ile kg N mogą wchłonąć rośliny w pierwszym roku po zastosowaniu obornika w ilości 30 t/ha, jeśli zawartość azotu w oborniku wynosi 0,45% oraz efektywność wykorzystania azotu wynosi 30%?

A. 30,5 kg
B. 45,0 kg
C. 40,5 kg
D. 90,0 kg
Aby obliczyć, ile kg azotu mogą pobrać rośliny w pierwszym roku po zastosowaniu obornika, musimy najpierw obliczyć całkowitą ilość azotu zawartą w oborniku. Obornik w dawce 30 t/ha przy zawartości azotu 0,45% zawiera 30 t * 0,0045 = 0,135 t azotu, co w przeliczeniu na kilogramy daje 135 kg N/ha. Następnie musimy uwzględnić wskaźnik wykorzystania azotu przez rośliny, który wynosi 30%. Oznacza to, że rośliny będą w stanie pobrać z obornika 30% z 135 kg, co daje 135 kg * 0,30 = 40,5 kg N/ha. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w planowaniu nawożenia, ponieważ pozwalają rolnikom optymalizować dawki nawozów, minimalizując straty składników pokarmowych oraz wpływ na środowisko. W praktyce wiedza ta jest stosowana w ramach dobrych praktyk rolniczych, które mają na celu zrównoważony rozwój i oszczędności w produkcji rolniczej.

Pytanie 33

Pod którą roślinę w przedstawionym zmianowaniu należy zastosować nawożenie obornikiem?

1. Kukurydza na ziarno
2. Jęczmień jary + koniczyna czerwona
3. Koniczyna czerwona
4. Pszenica ozima

A. Pod koniczynę czerwoną.
B. Pod jęczmień jary.
C. Pod pszenicę ozimą.
D. Pod kukurydzę.
Kukurydza to roślina, która naprawdę potrzebuje dużo różnych składników pokarmowych, dlatego obornik to dla niej świetna sprawa. Ten nawóz organiczny nie tylko dostarcza azotu, fosforu i potasu, ale także poprawia strukturę gleby, co jest mega ważne. Dzięki temu kukurydza może lepiej rosnąć i dawać większe plony oraz lepszą jakość ziarna. Warto pamiętać, żeby przed nawożeniem zrobić analizę gleby - to pomoże określić, ile nawozu potrzebujemy. Myślę, że najlepszym czasem na dodanie obornika jest przed siewem, żeby składniki pokarmowe rozłożyły się równomiernie i rośliny mogły je łatwiej przyswajać. Warto też dopasować program nawożenia do konkretnej odmiany kukurydzy, bo wtedy można naprawdę poprawić efektywność produkcji, a przy okazji zadbać o środowisko. Obornik wspiera także bioróżnorodność w glebie, co jest korzystne dla całego ekosystemu rolniczego, a to z kolei wpływa na lepsze plony w przyszłości!

Pytanie 34

Lucerna mieszańcowa zalicza się do roślin

A. specjalnych
B. motylkowych drobnonasiennych
C. motylkowych grubonasiennych
D. przemysłowych
Lucerna mieszańcowa (Medicago sativa) należy do roślin motylkowych drobnonasiennych, co oznacza, że posiada charakterystyczne cechy rodziny bobowatych, tak jak zdolność do wiązania azotu w glebie dzięki symbiozie z bakteriami Rhizobium. Rośliny te są niezwykle ważne w rolnictwie, ponieważ poprawiają strukturę gleby oraz jej żyzność. Lucerna jest często stosowana w uprawach paszowych, a jej liście i łodygi są bogate w białko, co czyni ją doskonałym źródłem pokarmu dla zwierząt hodowlanych. Ponadto, jako roślina pokrywowa, lucerna zapobiega erozji gleby i zwiększa jej zdolności retencyjne. W praktyce, rolnicy wykorzystują lucernę w płodozmianach, co pozwala na efektywniejsze wykorzystanie pól uprawnych, a także na zwiększenie plonów innych roślin. W związku z jej rozwojem, istnieją również programy hodowlane mające na celu uzyskanie nowych, bardziej odpornych odmian lucerny, co jest zgodne z najlepszymi praktykami agrotechnicznymi.

Pytanie 35

Która rasa jest najbardziej odpowiednia do hodowli brojlerów kurzych?

A. Zielononóżka kuropatwiana
B. Dominant White Cornish
C. Leghorn
D. Sussex
Wybór rasy brojlerów kurzych jest kluczowy dla zapewnienia efektywności produkcji, jednak odpowiedzi takie jak Leghorn, Zielononóżka kuropatwiana i Sussex nie są optymalne w tym kontekście. Leghorn to rasa znana głównie z wysokiej wydajności w produkcji jaj, a nie mięsa. Jej genotyp i fenotyp składają się z cech sprzyjających produkcji jaj, co nie jest zgodne z potrzebami hodowli brojlerów. Również Zielononóżka kuropatwiana, choć cenna w produkcji tradycyjnej, nie osiąga tak szybkich przyrostów masy ciała jak Dominant White Cornish, co czyni ją mniej praktycznym wyborem dla intensywnej hodowli. Sussex z kolei, będąc rasą dual-purpose, również nie osiąga tak wysokich wyników w produkcji brojlerów jak Dominant White Cornish, co powoduje, że jej zastosowanie w tym kontekście może być nieopłacalne. W przypadku wszystkich wymienionych ras, podstawowym błędem myślowym jest zakładanie, że cechy odpowiednie dla jednej gałęzi produkcji są również korzystne dla innej. Każda rasa ma swoje specyficzne zastosowanie i wymaga odpowiednich warunków hodowlanych, a wybór nieodpowiedniej rasy prowadzi do zmniejszenia wydajności oraz wzrostu kosztów produkcji, co jest niezgodne z zasadami efektywnej gospodarki rolnej. W związku z tym, kluczowe jest, aby hodowcy kierowali się wiedzą o cechach ras oraz ich zastosowaniu w praktyce, co pozwoli na optymalizację produkcji oraz zwiększenie rentowności.

Pytanie 36

Przed rozpoczęciem wykonywania zabiegów uprawowych z użyciem ciągnika, należy zadbać o bezpieczeństwo i

A. sprawdzić i uzupełnić paliwo, a także wyregulować wałek odbioru mocy (WOM)
B. zweryfikować stan techniczny maszyny
C. uczestniczyć w dwugodzinnym szkoleniu dotyczącemu BHP w rolnictwie
D. przeprowadzać pracę tylko w parach (po dwie osoby)
Sprawdzenie stanu technicznego maszyny przed rozpoczęciem prac uprawowych jest kluczowym krokiem w zapewnieniu bezpieczeństwa oraz efektywności wykonywanych zadań. Właściwe przygotowanie maszyny, w tym kontrola układów hamulcowych, hydraulicznych oraz ogumienia, ma na celu zminimalizowanie ryzyka awarii, które może prowadzić do poważnych wypadków. Przykładowo, niewłaściwie działający hamulec może skutkować utratą kontroli nad pojazdem na stromych zboczach, co jest szczególnie niebezpieczne w trudnych warunkach terenowych. Standardy BHP oraz dobre praktyki branżowe, takie jak regularne przeglądy techniczne maszyn, nakładają na operatorów obowiązek systematycznego monitorowania stanu technicznego urządzeń. Dzięki temu można nie tylko zwiększyć bezpieczeństwo, ale także wydłużyć żywotność maszyny, co przekłada się na mniejsze koszty eksploatacyjne. Dodatkowo, operatorzy powinni być przeszkoleni w zakresie identyfikacji potencjalnych usterek i ich natychmiastowej naprawy, co jest zgodne z wytycznymi Urzędów Dozoru Technicznego oraz innych instytucji regulujących bezpieczeństwo pracy w rolnictwie.

Pytanie 37

Aby zredukować opory gleby podczas orki w przypadku gleb ciężkich i zlewnych, wykorzystuje się pług z odkładnicą

A. ażurową
B. kulturalną
C. śrubową
D. cylindryczną
Odpowiedzi, takie jak pług z odkładnicą śrubową, nie tylko nie odpowiadają wymaganiom gleby ciężkiej, ale także mogą prowadzić do wielu problemów. Pług z odkładnicą śrubową jest zaprojektowany głównie do lżejszych gleb i nie radzi sobie z odpowiednim spulchnieniem gleby zlewną. W praktyce jego użycie w terenach, gdzie dominuje gleba ciężka, może prowadzić do zbyt głębokiego orania, co szkodzi strukturze gleby oraz ogranicza jej zdolność do zatrzymywania wody. Pługi z odkładnicą kulturalną są również nieodpowiednie, ponieważ ich głównym celem jest pielęgnacja gleby po jej zaoraniu, a nie jej wstępne przygotowanie do siewu. Wprowadzenie takiego narzędzia do procesu orki może skutkować nieefektywnym spulchnieniem gleby i niedostatecznym przewietrzeniem, co jest kluczowe dla rozwoju korzeni roślin. Z kolei cylindryczne odkładnice, choć mogą być używane w różnych aplikacjach, nie są zoptymalizowane do warunków gleb ciężkich, ponieważ ich działanie polega na przesuwaniu materiału wzdłuż pługu, co w trudnych warunkach glebowych wprowadza ryzyko zbijania się gleby. Zrozumienie, jak dostosować narzędzia do konkretnego typu gleby, jest kluczowe dla uzyskania satysfakcjonujących wyników w gospodarstwie rolnym. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do wyboru niewłaściwego narzędzia, to nieuwzględnienie specyfiki gleby oraz braku wiedzy na temat właściwości urządzeń rolniczych.

Pytanie 38

Doprowadzanie do rozmnażania zwierząt tej samej rasy to

A. heterozja
B. hybrydyzacja
C. kojarzenie
D. krzyżowanie
Kojarzenie to taki proces, gdzie łączymy zwierzęta tej samej rasy, głównie po to, żeby dostać potomstwo. Z mojego doświadczenia wynika, że w hodowli zwierząt to naprawdę ważna rzecz. Dzięki dobremu kojarzeniu możemy zachować fajne cechy rasowe i uniknąć problemów genetycznych, które mogą się pojawić. Hodowcy często oglądają drzewa genealogiczne, żeby wybrać najlepsze pary. Na przykład, w hodowli psów, chodzi o to, żeby mieć szczeniaki, które mają pożądane cechy, jak zdrowie czy temperament. Kiedy dobrze dobierzemy pary, to zmniejszamy szansę na choroby genetyczne, co jest naprawdę istotne w hodowli. Dobrze przemyślane kojarzenie najlepiej wesprzeć analizami genetycznymi i testami zdrowotnymi, bo to sprzyja poprawie jakości przyszłych pokoleń.

Pytanie 39

Zatrudnienie młodych pracowników do pracy z chemicznymi środkami ochrony roślin jest

A. zupełnie zakazane
B. dozwolone jedynie przez 6 godzin dziennie
C. dozwolone wyłącznie w towarzystwie osoby dorosłej
D. dozwolone, gdy młodociany osiągnie 16 lat
Odpowiedzi, które sugerują, że zatrudnianie młodocianych pracowników do pracy z chemicznymi środkami ochrony roślin może być dopuszczalne w określonych warunkach, są oparte na błędnych założeniach dotyczących zdrowia i bezpieczeństwa. Stwierdzenie, że młodociani mogą pracować w tej roli tylko przez ograniczone godziny dziennie, ignoruje fakt, że już sama ekspozycja na chemikalia jest niebezpieczna, niezależnie od czasu trwania pracy. Ograniczenie czasu pracy nie eliminuje ryzyka związanego z kontaktami z substancjami toksycznymi, które mogą wywoływać długofalowe skutki zdrowotne. Również sugestia, że młodociani mogą pracować w obecności osoby dorosłej, nie rozwiązuje problemu ich narażenia na niebezpieczeństwo. Młodociani nadal są podatni na skutki działania substancji chemicznych, a obecność osoby dorosłej nie zmienia ich wrażliwości na toksyczne efekty. Warto podkreślić, że przepisy prawne jasno definiują granice, które mają na celu ochronę młodzieży przed szkodliwymi warunkami pracy. W związku z tym, otwieranie możliwości zatrudnienia młodocianych w takich warunkach nie tylko narusza te przepisy, ale również stawia ich zdrowie w niebezpieczeństwie. Te nieprawidłowe interpretacje mogą prowadzić do poważnych zagrożeń dla młodzieży w miejscu pracy, a ich konsekwencje mogą być tragiczne, zarówno dla jednostek, jak i dla odpowiedzialnych za ich zatrudnienie. Zrozumienie tych zasad i ich przestrzeganie jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa młodych pracowników.

Pytanie 40

Przedsiębiorca zaciągnął kredyt na zakup urządzeń w walucie szwajcarskiej. Miesięczna rata kredytu wynosi 1 200 franków, a kurs franka w dniu spłaty to 2,54 PLN/CHF. Jaką kwotę w złotych będzie wynosić rata spłaty?

A. 3 048,00 zł
B. 30 480,00 zł
C. 304,80 zł
D. 304 800,00 zł
Aby obliczyć ratę spłaty kredytu w złotych, należy pomnożyć wysokość raty kredytu w frankach szwajcarskich przez kurs franka w dniu spłaty. W tym przypadku, rata wynosi 1 200 CHF, a kurs franka to 2,54 PLN/CHF. Zatem, obliczenie wygląda następująco: 1 200 CHF * 2,54 PLN/CHF = 3 048 PLN. To oznacza, że całkowity koszt raty kredytu wynosi 3 048 złotych. Takie obliczenia są istotne w praktyce finansowej, szczególnie dla przedsiębiorców zaciągających kredyty w walutach obcych. Przedsiębiorcy powinni regularnie monitorować kursy walutowe oraz skutki związane z wahaniaami, aby zrozumieć, jak mogą one wpłynąć na całkowity koszt ich zobowiązań. Dobrą praktyką jest także prowadzenie analizy ryzyka walutowego oraz korzystanie z narzędzi hedgingowych, które mogą pomóc w zabezpieczeniu się przed niekorzystnymi zmianami kursów walut. Warto również zapoznać się z regulacjami prawnymi dotyczącymi kredytów walutowych, które mogą różnić się w zależności od kraju oraz instytucji finansowej.