Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 2 maja 2025 21:25
Data zakończenia: 2 maja 2025 21:37

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaki system operacyjny funkcjonuje w trybie tekstowym i umożliwia uruchomienie środowiska graficznego KDE?

A. DOS

B. Windows XP

C. Linux

D. Windows 95

Systemy Windows, jak Windows 95 czy XP, to zamknięte systemy operacyjne, które głównie działają w trybie graficznym i nie mają takiego trybu tekstowego jak Linux. Oczywiście, oba systemy mogą uruchamiać różne aplikacje, ale ich architektura i to, jak są zbudowane, są zupełnie inne niż w przypadku Linuxa. Windows 95, wydany w 1995, był jednym z pierwszych, który wprowadził graficzny interfejs użytkownika, ale nie dawał takiej swobody w obsłudze różnych środowisk graficznych, jak Linux. Windows XP to już bardziej rozwinięta wersja, ale i tak nie obsługuje trybu tekstowego tak, jakbyśmy chcieli. Trzeba też wspomnieć o DOSie, który działa w trybie tekstowym, ale nie ma opcji graficznych jak KDE. Czasami można się pomylić, myląc funkcje graficznego interfejsu z elastycznością systemu. Ważne jest, żeby zrozumieć, że Linux łączy możliwość pracy w trybie tekstowym z elastycznością w doborze środowiska graficznego, dzięki czemu jest naprawdę unikalnym narzędziem dla użytkowników oraz programistów.

Pytanie 2

Profil mobilny staje się profilem obowiązkowym użytkownika po

A. skasowaniu pliku NTUSER.MAN

B. zmianie nazwy pliku NTUSER.MAN na NTUSER.DAT

C. zmianie nazwy pliku NTUSER.DAT na NTUSER.MAN

D. skasowaniu pliku NTUSER.DAT

Zmienianie profilu mobilnego na profil obowiązkowy użytkownika poprzez zmianę nazwy pliku NTUSER.DAT na NTUSER.MAN jest standardową praktyką w systemach Windows, która pozwala na przekształcenie profilu użytkownika w profil zarządzany przez administratora. Plik NTUSER.DAT zawiera wszystkie ustawienia i preferencje użytkownika, a jego zmiana na NTUSER.MAN powoduje, że profil staje się tylko do odczytu, co chroni go przed modyfikacjami ze strony użytkownika. Jest to szczególnie przydatne w środowiskach korporacyjnych, gdzie bezpieczeństwo i kontrola ustawień użytkowników są kluczowe. Przykładem zastosowania tej metody może być środowisko biurowe, w którym pracownicy nie powinni mieć możliwości zmiany ustawień systemowych, co zapewnia utworzenie profilu obowiązkowego. W ramach dobrych praktyk IT administratorzy powinni być świadomi, że takie zmiany powinny być dobrze udokumentowane oraz przeprowadzone zgodnie z politykami bezpieczeństwa organizacji, aby zminimalizować ryzyko naruszeń bezpieczeństwa.

Pytanie 3

Wskaź na zakres adresów IP klasy A, który jest przeznaczony do prywatnej adresacji w sieciach komputerowych?

A. 127.0.0.0 - 127.255.255.255

B. 192.168.0.0 - 192.168.255.255

C. 172.16.0.0 - 172.31.255.255

D. 10.0.0.0 - 10.255.255.255

Adresy IP w zakresie od 10.0.0.0 do 10.255.255.255 są zarezerwowane dla prywatnej adresacji w sieciach komputerowych, co czyni je częścią standardu RFC 1918. Ten zakres jest często wykorzystywany w sieciach lokalnych, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie adresacją bez potrzeby korzystania z publicznych adresów IP, co z kolei pomaga zaoszczędzić cenną przestrzeń adresową. Przykładowo, wiele organizacji wdraża ten zakres w infrastrukturze sieciowej, aby stworzyć lokalne sieci LAN, które mogą komunikować się ze sobą, ale są izolowane od Internetu. Dzięki możliwości stosowania NAT (Network Address Translation), urządzenia w sieci lokalnej mogą korzystać z adresów prywatnych, a ich ruch może być tłumaczony na publiczny adres, umożliwiając komunikację z zewnętrznymi sieciami. W kontekście bezpieczeństwa, użycie prywatnych adresów IP zmniejsza ryzyko ataków z zewnątrz, ponieważ te adresy nie są routowane w Internecie. Warto również zauważyć, że prywatne adresy IP mogą być dowolnie używane w sieciach wewnętrznych, co sprawia, że są niezwykle popularne wśród administratorów sieci.

Pytanie 4

Do czego służy program CHKDSK?

A. defragmentacji dysku

B. odbudowy logicznej struktury dysku

C. zmiany systemu plików

D. odbudowy fizycznej struktury dysku

Program CHKDSK (Check Disk) jest narzędziem systemowym w systemach operacyjnych Windows, które jest używane do diagnostyki i naprawy problemów związanych z logiczną strukturą dysku. Jego głównym celem jest identyfikacja oraz naprawa błędów w systemie plików, co może obejmować problemy z alokacją przestrzeni dyskowej, uszkodzone sektory oraz inne nieprawidłowości, które mogą wpływać na integralność danych. Na przykład, jeżeli pliki są uszkodzone z powodu nieprawidłowego zamknięcia systemu lub awarii zasilania, CHKDSK może naprawić te problemy, przywracając prawidłowe wskazania w systemie plików. Ponadto, zgodnie z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania danymi, regularne używanie CHKDSK jako części konserwacji systemu może znacząco zwiększyć długoterminową niezawodność dysków twardych. Narzędzie to wspiera standardy zarządzania systemami informatycznymi przez zapewnienie, że nośniki danych są w odpowiednim stanie do przechowywania i przetwarzania informacji.

Pytanie 5

Jakie procesory można wykorzystać w zestawie komputerowym z płytą główną wyposażoną w gniazdo procesora typu Socket AM3?

A. Pentium D

B. Core i7

C. Phenom II

D. Itanium

Procesor Phenom II jest zgodny z gniazdem Socket AM3, co czyni go odpowiednim wyborem do montażu na płycie głównej obsługującej ten standard. Socket AM3 został zaprojektowany z myślą o procesorach AMD, w tym rodzinie Phenom, Phenom II oraz Athlon II. Użycie procesora Phenom II w zestawie komputerowym zapewnia dobrą wydajność w zastosowaniach multimedialnych oraz gier, co czyni go popularnym wyborem wśród entuzjastów. Przykładowo, procesory z tej serii oferują wielordzeniową architekturę, co pozwala na równoległe przetwarzanie zadań, co jest istotne w dzisiejszych aplikacjach wymagających dużej mocy obliczeniowej. Warto dodać, że Phenom II obsługuje także pamięć DDR2 i DDR3, co pozwala na większą elastyczność w konfiguracji systemu. W kontekście standardów branżowych, zgodność z gniazdem jest kluczowa dla zapewnienia stabilności i wydajności, a wybór odpowiednich komponentów zgodnych z płytą główną to fundamentalna zasada w budowie komputerów.

Pytanie 6

W systemie Linux komenda cd ~ pozwala na

A. stworzenie folderu /~

B. przejście do katalogu root

C. przejście do katalogu głównego użytkownika

D. odnalezienie znaku ~ w zarejestrowanych danych

Wszystkie odpowiedzi, które nie wskazują na przejście do katalogu domowego użytkownika, opierają się na błędnych zrozumieniach funkcji polecenia cd ~ w systemie Linux. Pierwsza koncepcja, sugerująca, że polecenie to służy do wyszukiwania znaku ~ w zapisanych danych, jest całkowicie mylona. W rzeczywistości, ~ nie jest traktowane jako ciąg znaków, lecz jako specjalny skrót odnoszący się do katalogu domowego, co jest kluczowe w kontekście działania powłoki. Druga odpowiedź, sugerująca utworzenie katalogu /~, również nie ma zastosowania w praktyce, ponieważ polecenie cd nie tworzy katalogów, a zamiast tego zmienia bieżący katalog roboczy. Tworzenie katalogów odbywa się za pomocą polecenia mkdir. Ostatnia odpowiedź, dotycząca przejścia do katalogu głównego, myli pojęcia. Katalog główny ('/') to najwyższy poziom w hierarchii systemu plików, natomiast '~' zawsze odnosi się do katalogu domowego konkretnego użytkownika. Takie błędne interpretacje mogą prowadzić do dezorientacji, szczególnie dla osób nowicjuszy w pracy z systemem Linux, dlatego tak ważne jest zrozumienie podstawowych koncepcji związanych z nawigacją w systemie plików oraz znaczenia specyficznych symboli w użyciu z poleceniami powłoki.

Pytanie 7

Jakie jest oznaczenie sieci, w której funkcjonuje host o IP 10.10.10.6 klasy A?

A. 10.10.10.255

B. 10.0.0.0

C. 10.255.255.255

D. 10.10.0.0

Adres 10.10.0.0 jest nieprawidłowym adresem sieci dla hosta o adresie IP 10.10.10.6, ponieważ sugeruje, że sieć ma maskę podsieci, która uwzględnia tylko pierwsze dwa oktety, co jest niezgodne z zasadami klasyfikacji adresów IP. W klasie A, adres IP 10.10.10.6 wskazuje, że cały pierwszy oktet (10) powinien być użyty do określenia adresu sieci, a nie dwóch. Adres 10.10.10.255 jest w ogóle adresem rozgłoszeniowym (broadcast), co oznacza, że nie może być traktowany jako adres sieci. Adresy rozgłoszeniowe są używane do jednoczesnego wysyłania danych do wszystkich urządzeń w danej sieci, co czyni je w pełni niewłaściwymi w kontekście adresów sieciowych. Ponadto, 10.255.255.255 jest adresem rozgłoszeniowym dla całej sieci klasy A, co również wyklucza go z możliwości bycia adresem sieci. Kluczowe błędy w myśleniu, które prowadzą do tych nieprawidłowych wniosków, obejmują pomylenie adresów sieciowych z adresami hostów oraz nieprawidłowe stosowanie maski podsieci. W rzeczywistości, aby dokładnie określić adres sieci, należy zawsze odnosić się do zasad klasyfikacji adresów oraz do standardów takich jak RFC 1918, które określają zasady używania adresów prywatnych. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i zarządzania sieciami.

Pytanie 8

Która z usług umożliwia centralne zarządzanie identyfikacjami, uprawnieniami oraz zasobami w sieci?

A. NFS (Network File System)

B. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)

C. AD (Active Directory)

D. WDS (Windows Deployment Services)

AD (Active Directory) to usługa stworzona przez firmę Microsoft, która umożliwia scentralizowane zarządzanie tożsamościami, uprawnieniami oraz obiektami w sieci. Dzięki Active Directory administratorzy mogą zarządzać użytkownikami, grupami oraz komputerami w organizacji z jednego miejsca. Jest to kluczowy element w strukturze sieciowej, pozwalający na bezpieczeństwo i kontrolę dostępu do zasobów. Przykładowo, dzięki AD można łatwo przyznawać lub odbierać uprawnienia do konkretnych zasobów sieciowych, takich jak foldery współdzielone czy drukarki. Dodatkowo, Active Directory wspiera standardy takie jak LDAP (Lightweight Directory Access Protocol), co umożliwia integrację z innymi systemami i usługami. Jest to również rozwiązanie zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w zakresie wydajnego zarządzania tożsamościami w złożonych środowiskach IT, co czyni go niezbędnym w każdej większej organizacji.

Pytanie 9

Liczba 129 w systemie dziesiętnym będzie przedstawiona w formacie binarnym na

A. 8 bitach

B. 5 bitach

C. 7 bitach

D. 6 bitach

Liczba dziesiętna 129 w systemie binarnym jest reprezentowana jako 10000001. Aby przeliczyć liczbę dziesiętną na system binarny, należy podzielić ją przez 2, zapisując reszty z każdego dzielenia, co w praktyce tworzy ciąg bitów. W przypadku 129 podzielimy ją przez 2, uzyskując 64 (reszta 1), następnie 64 przez 2 daje 32 (reszta 0), 32 przez 2 daje 16 (reszta 0), 16 przez 2 daje 8 (reszta 0), 8 przez 2 daje 4 (reszta 0), 4 przez 2 daje 2 (reszta 0), a 2 przez 2 daje 1 (reszta 0). Ostateczne dzielenie 1 przez 2 daje 0 (reszta 1). Zbierając wszystkie reszty od końca otrzymujemy 10000001, co wymaga 8 bitów. W praktyce, w inżynierii oprogramowania i systemów komputerowych, znajomość konwersji między systemami liczbowymi jest kluczowa, zwłaszcza przy programowaniu, gdzie operacje bitowe są powszechnie stosowane w optymalizacji kodu oraz w reprezentacji danych. Ponadto, 8 bitów odpowiada maksymalnie wartości 255 w systemie dziesiętnym, co jest zgodne z konwencjami kodowania, takie jak ASCII, gdzie każdy znak jest reprezentowany przez 8-bitowy kod.

Pytanie 10

Które z urządzeń używanych w sieciach komputerowych nie modyfikuje liczby kolizyjnych domen?

A. Router.

B. Switch.

C. Hub.

D. Serwer.

Ruter to urządzenie, które przekazuje dane pomiędzy różnymi sieciami, często zmieniając liczby domen kolizyjnych poprzez segmentację ruchu. Dzięki wykorzystaniu technologii NAT, rutery mogą również maskować adresy IP, co wprowadza dodatkowe poziomy skomplikowania w zarządzaniu ruchem sieciowym i jego kolizjami. Z kolei przełącznik działa na warstwie łącza danych, co oznacza, że ma bezpośredni wpływ na zarządzanie kolizjami poprzez tworzenie separate collision domains dla każdego portu. To właśnie przełączniki zwiększają efektywność przesyłania danych w sieci, eliminując kolizje w znacznej mierze. Koncentrator, będący urządzeniem działającym na warstwie fizycznej, nie ma możliwości segmentacji domen kolizyjnych, co prowadzi do wzrostu ryzyka kolizji w sieci. W związku z tym, mylnym jest przypisywanie roli serwera do zarządzania domenami kolizyjnymi, gdyż jego głównym zadaniem jest przetwarzanie i udostępnianie zasobów, a nie zarządzanie ruchem w sieci. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi urządzeniami jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 11

Jakie polecenie pozwala na uzyskanie informacji o bieżących połączeniach TCP oraz o portach źródłowych i docelowych?

A. ipconfig

B. ping

C. netstat

D. lookup

Odpowiedzi takie jak 'ping', 'lookup' i 'ipconfig' nie są odpowiednie w kontekście uzyskiwania informacji o aktualnych połączeniach TCP oraz portach. Polecenie 'ping' jest narzędziem diagnostycznym, które służy do testowania osiągalności hosta w sieci IP. Działa poprzez wysyłanie pakietów ICMP Echo Request, a następnie oczekiwanie na odpowiedzi. Nie dostarcza ono informacji o bieżących połączeniach ani portach, co czyni je nieprzydatnym w tym kontekście. 'Lookup' odnosi się do procesów rozpoznawania nazw DNS, jednak nie ma zastosowania przy monitorowaniu połączeń sieciowych. Z kolei 'ipconfig' to polecenie służące do wyświetlania konfiguracji IP na komputerze lokalnym, w tym adresów IP, masek podsieci i bramy domyślnej. Chociaż jest ono ważne dla zarządzania siecią lokalną, nie dostarcza informacji o aktywnych połączeniach TCP. Wiele osób może mylić te narzędzia, myśląc, że każde z nich może dostarczyć informacji o połączeniach sieciowych, co jest mylnym wnioskiem. Dobrym nawykiem jest zrozumienie specyfiki każdego narzędzia oraz jego zastosowania w kontekście monitorowania i zarządzania siecią, co pozwala na bardziej skuteczne diagnozowanie problemów i zapewnienie optymalnej wydajności sieci.

Pytanie 12

Jaką fizyczną topologię sieci komputerowej przedstawiono na załączonym rysunku?

A. topologię gwiazdy

B. topologię magistrali

C. topologię gwiazdy rozszerzonej

D. topologię hierarchiczną

Topologia hierarchiczna, zwana również topologią drzewa, jest strukturą sieci, gdzie urządzenia są zorganizowane w sposób przypominający drzewo. Główna cecha tej topologii to hierarchiczne połączenie urządzeń, gdzie każde urządzenie może mieć wiele połączeń z urządzeniami niższego poziomu. W tej strukturze centralne urządzenia są połączone z urządzeniami podrzędnymi, co zapewnia skalowalność i łatwość zarządzania. Topologia hierarchiczna jest często stosowana w dużych sieciach korporacyjnych, gdzie wymagana jest infrastruktura, która może się łatwo rozwijać wraz z rosnącymi potrzebami firmy. Taka organizacja umożliwia efektywne zarządzanie ruchem sieciowym i łatwe lokalizowanie usterek. W przypadku awarii jednego elementu sieci, inne mogą nadal funkcjonować, co zwiększa niezawodność systemu. Przykładem praktycznego zastosowania topologii hierarchicznej jest struktura sieci w dużych organizacjach, gdzie są stosowane wielopoziomowe systemy przełączników i routerów, które łączą różne działy i oddziały firmy. Dzięki temu można skutecznie zarządzać ruchem danych i zapewnić odpowiednią przepustowość dla różnych aplikacji biznesowych.

Pytanie 13

W serwerach warto wykorzystywać dyski, które obsługują tryb Hot plugging, ponieważ

A. możliwe jest podłączenie oraz odłączenie dysku przy włączonym zasilaniu serwera

B. prędkość zapisu osiąga 250 MB/s.

C. czas odczytu wzrasta trzykrotnie w porównaniu z trybem Cable select.

D. pojemność dysku zwiększa się dzięki automatycznej kompresji danych.

Tryb hot plugging jest jedną z kluczowych funkcji w nowoczesnych serwerach, która pozwala na podłączanie i odłączanie dysków twardych bez konieczności wyłączania systemu. Oznacza to, że administratorzy mogą wprowadzać zmiany w konfiguracji pamięci masowej w czasie rzeczywistym, co znacząco zwiększa dostępność systemu oraz ułatwia zarządzanie zasobami. Przykładem zastosowania tej technologii jest sytuacja, gdy jeden z dysków w macierzy RAID ulegnie awarii. Administrator może wymienić uszkodzony dysk na nowy, nie przerywając pracy całego serwera, co jest niezwykle istotne w środowiskach krytycznych, gdzie czas przestoju musi być zminimalizowany. Ponadto, standardy takie jak SATA i SAS wprowadziły technologie hot swap, które są szeroko stosowane w przemyśle IT i stanowią dobrou praktykę w zarządzaniu sprzętem. Warto zauważyć, że hot plugging wspiera również elastyczne rozbudowywanie zasobów serwera, co jest nieocenione w kontekście rosnących potrzeb przechowywania danych w przedsiębiorstwach.

Pytanie 14

Funkcja systemu operacyjnego, która umożliwia jednoczesne uruchamianie wielu aplikacji w trybie podziału czasu, z tym że realizacja tego podziału odbywa się przez same aplikacje, nosi nazwę

A. wielozadaniowości kooperatywnej

B. wieloprogramowości

C. wielodostępowości

D. wielozadaniowości z wywłaszczeniem

Wielozadaniowość kooperatywna to technika, która pozwala aplikacjom współdzielić czas procesora, przy czym odpowiedzialność za przełączanie kontekstu pomiędzy zadaniami spoczywa na samych aplikacjach. Oznacza to, że aplikacje muszą dobrowolnie oddać kontrolę nad procesorem, co pozwala innym aplikacjom na wykonanie swoich zadań. Systemy operacyjne, takie jak Windows w starszych wersjach, stosowały ten model, gdzie aplikacje były odpowiedzialne za zarządzanie własnym czasem pracy. Przykładem zastosowania wielozadaniowości kooperatywnej może być sytuacja, w której program edytorski i odtwarzacz multimedialny współdzielą zasoby, a edytor musi zakończyć swoje operacje, aby umożliwić odtwarzaczowi dostęp do procesora. Warto zauważyć, że w praktyce ten model może prowadzić do problemów, gdy jedna aplikacja nie oddaje kontroli, co może zamrozić system. Dlatego w nowoczesnych systemach operacyjnych, takich jak Linux czy Windows 10, częściej stosuje się podejście z wywłaszczeniem, które jest bardziej efektywne w zarządzaniu zasobami systemowymi.

Pytanie 15

Jakie porty powinny być odblokowane w firewallu komputera, aby uzyskać dostęp do zainstalowanej usługi FTP?

A. 25 i 110

B. 53 i 137

C. 80 i 443

D. 20 i 21

Wybór portów 25 i 110 jest błędny, ponieważ są one używane w zupełnie innych kontekstach. Port 25 jest standardowo używany przez protokół SMTP (Simple Mail Transfer Protocol), który służy do przesyłania wiadomości e-mail. Z kolei port 110 to port, na którym działa protokół POP3 (Post Office Protocol), służący do odbierania e-maili. Zrozumienie, że różne usługi sieciowe operują na dedykowanych portach, jest kluczowe dla prawidłowego konfigurowania zapory sieciowej. Zablokowanie portów FTP, a jednocześnie otwarcie portów używanych do obsługi e-maili nie tylko uniemożliwia przesyłanie plików, ale także może prowadzić do nieprawidłowego działania aplikacji pocztowych. W kontekście odpowiedzi zawierających porty 53 i 137, port 53 jest używany przez protokół DNS (Domain Name System), który odpowiada za resolucję nazw domen, a port 137 odnosi się do NetBIOS, który jest używany w sieciach lokalnych do komunikacji. Oba te porty nie mają nic wspólnego z protokołem FTP. Również porty 80 i 443 są portami wykorzystywanymi przez protokół HTTP i HTTPS do przesyłania stron internetowych. Ich odblokowanie nie wpłynie na funkcjonowanie FTP, co może prowadzić do nieporozumień przy konfiguracji zapory. W praktyce, administratorzy powinni dokładnie znać przypisania portów do protokołów, co pozwoli na efektywne zarządzanie ruchem sieciowym i poprawne zabezpieczenie infrastruktury.

Pytanie 16

Składnikiem systemu Windows 10, który zapewnia ochronę użytkownikom przed zagrożeniami ze strony złośliwego oprogramowania, jest program

A. Microsoft Hyper-V

B. Windows Defender

C. Microsoft Security Essentials

D. Windows PowerShell

Windows Defender to taki wbudowany program antywirusowy w Windows 10. Jego główną rolą jest ochrona w czasie rzeczywistym, co oznacza, że ciągle sprawdza system i pliki, żeby wykrywać jakieś zagrożenia jak wirusy czy trojany. Używa fajnych technologii, takich jak analiza heurystyczna i chmura, żeby szybko rozpoznać nowe zagrożenia. Na przykład, Windows Defender automatycznie skanuje system, gdy uruchamiamy komputer, a także regularnie aktualizuje definicje wirusów, co zapewnia stałą ochronę. Można też dostosować ustawienia skanowania, żeby przeprowadzać pełne skanowania wybranych folderów czy dysków. To całkiem w porządku, bo pomaga w bezpieczeństwie, a takie aktywne rozwiązania to najlepsza obrona przed zagrożeniami. Dodatkowo, Windows Defender współpracuje z innymi funkcjami w systemie, jak kontrola aplikacji czy zapora sieciowa, tworząc spójną ochronę.

Pytanie 17

Dezaktywacja automatycznych aktualizacji systemu Windows skutkuje

A. uniemożliwieniem jakiejkolwiek formy pobierania aktualizacji systemu

B. automatycznym weryfikowaniem dostępności aktualizacji i informowaniem o tym użytkownika

C. automatycznym ściąganiem aktualizacji bez ich instalacji

D. zablokowaniem samodzielnego pobierania uaktualnień przez system

Wybór odpowiedzi wskazującej na automatyczne pobieranie aktualizacji bez instalacji nie jest prawidłowy, ponieważ nie uwzględnia istoty wyłączenia automatycznych aktualizacji. Gdy automatyczne aktualizacje są wyłączone, system nie podejmuje żadnych działań w celu pobrania aktualizacji, co wyklucza automatyczne pobieranie, niezależnie od jego statusu instalacji. Również stwierdzenie, że wyłączenie automatycznych aktualizacji zablokowuje każdy sposób pobierania aktualizacji, jest błędne. Użytkownik ma wciąż możliwość ręcznego sprawdzenia dostępnych aktualizacji i ich pobrania, co sugeruje, że pewne formy aktualizacji są wciąż dostępne. Dodatkowo, zablokowanie samodzielnego pobierania uaktualnień przez system nie oznacza również, że użytkownik nie może być informowany o dostępności aktualizacji, co sugeruje kolejna błędna odpowiedź. Użytkownicy powinni wiedzieć, że wyłączenie automatycznych aktualizacji wiąże się z odpowiedzialnością za ręczne monitorowanie oraz zarządzanie aktualizacjami, co jest kluczowe dla utrzymania ogólnej sprawności i bezpieczeństwa systemu operacyjnego. Wysokiej jakości praktyka zarządzania aktualizacjami obejmuje zarówno automatyzację procesu, jak i odpowiednią kontrolę, aby minimalizować ryzyko związane z lukami w zabezpieczeniach.

Pytanie 18

Podczas procesu zamykania systemu operacyjnego na wyświetlaczu pojawił się błąd, znany jako bluescreen 0x000000F3 Bug Check 0xF3 DISORDERLY_SHUTDOWN - nieudane zakończenie pracy systemu, spowodowane brakiem pamięci. Co może sugerować ten błąd?

A. uruchamianie zbyt wielu aplikacji przy starcie komputera

B. przegrzanie procesora

C. niewystarczający rozmiar pamięci wirtualnej

D. uszkodzenie partycji systemowej

Błąd 0x000000F3, znany jako DISORDERLY_SHUTDOWN, wskazuje na problemy związane z brakiem pamięci podczas zamykania systemu operacyjnego. W kontekście tej odpowiedzi, niewystarczający rozmiar pamięci wirtualnej jest kluczowym czynnikiem, który może prowadzić do tego błędu. Pamięć wirtualna jest mechanizmem, który pozwala systemowi operacyjnemu na użycie przestrzeni dyskowej jako rozszerzenia pamięci RAM. Gdy dostępna pamięć RAM jest niewystarczająca do obsługi uruchomionych aplikacji i procesów, system operacyjny wykorzystuje pamięć wirtualną, aby zaspokoić te potrzeby. Jeśli jednak rozmiar pamięci wirtualnej jest zbyt mały, system może napotkać problemy z zamykaniem aplikacji i zwalnianiem zasobów, co prowadzi do błędów, takich jak ten opisany w pytaniu. Aby uniknąć takich sytuacji, zaleca się regularne monitorowanie użycia pamięci oraz dostosowywanie ustawień pamięci wirtualnej zgodnie z zaleceniami producenta systemu operacyjnego. Dobrym standardem jest zapewnienie, że pamięć wirtualna jest ustawiona na co najmniej 1,5 razy większą niż fizyczna pamięć RAM w systemie.

Pytanie 19

Dane z twardego dysku HDD, którego sterownik silnika SM jest uszkodzony, można odzyskać

A. przy użyciu programu do odzyskiwania danych, na przykład TestDisk

B. dzięki wymianie płytki z elektroniką dysku na inną z tego samego modelu

C. za pomocą polecenia fixmbr

D. poprzez wymianę silnika SM

Odzyskiwanie danych z dysku twardego HDD z uszkodzonym sterownikiem silnika SM wymaga zastosowania metod, które uwzględniają specyfikę uszkodzeń. Wymiana silnika SM, mimo że wydaje się logiczna, w praktyce jest bardzo trudna i często niemożliwa bez specjalistycznego sprzętu. Silnik SM jest zsynchronizowany z firmwarem dysku i wymiana go na inny, nawet tego samego modelu, może prowadzić do dalszych uszkodzeń lub całkowitej utraty danych. Podobnie, użycie polecenia fixmbr jest nieodpowiednie w tym kontekście, gdyż to narzędzie jest przeznaczone do naprawy struktur partycji w systemie Windows, a nie do odzyskiwania danych na poziomie fizycznym dysku. Posiadając uszkodzenie na poziomie elektroniki, nawet przy użyciu tego polecenia użytkownik nie jest w stanie odczytać danych, które są niedostępne z powodu problemów sprzętowych. Z kolei zewnętrzne programy do odzyskiwania danych, takie jak TestDisk, są skuteczne jedynie wtedy, gdy struktura plików lub partycji jest uszkodzona, a nie w przypadku uszkodzeń hardware'owych. Często prowadzi to do mylnego przekonania, że oprogramowanie może zdziałać cuda w przypadkach, gdzie wymagana jest interwencja serwisowa. Właściwe zrozumienie, kiedy należy stosować konkretne metody odzyskiwania danych, jest kluczowe w pracy z uszkodzonymi dyskami twardymi.

Pytanie 20

Złącze IrDA służy do bezprzewodowej komunikacji i jest

A. złączem radiowym

B. rozszerzeniem technologii BlueTooth

C. złączem umożliwiającym przesył danych na odległość 100m

D. złączem szeregowym

Złącza radiowe, jak Wi-Fi czy Zigbee, bardzo różnią się od IrDA, bo to ostatnie używa podczerwieni do komunikacji. Te złącza radiowe mogą działać na znacznie większych odległościach niż te standardowe 1-2 metry, dlatego są wykorzystywane w różnych zastosowaniach, od domowych sieci internetowych po smart home. Kolejna kiepska koncepcja to mówienie o przesyłaniu danych na 100 m – z jednej strony, standardy radiowe mogą to umożliwiać, ale IrDA nie ma takich możliwości zasięgowych. No i pomylenie IrDA z Bluetooth to dość powszechny błąd, bo Bluetooth ma większy zasięg i działa całkiem inaczej niż IrDA, która jest raczej do punktu do punktu, a Bluetooth potrafi łączyć więcej urządzeń naraz. Warto też pamiętać, że IrDA to złącze szeregowe, więc dane lecą w kolejności. Można w łatwy sposób się pomylić, myląc te technologie, co prowadzi do błędnych wniosków o ich funkcjonalności i zastosowaniu.

Pytanie 21

Jakie zakresy częstotliwości określa klasa EA?

A. 600 MHz

B. 500 MHz

C. 250 MHz

D. 300 MHz

Odpowiedzi 600 MHz, 250 MHz i 300 MHz są błędne, bo pewnie źle zrozumiałeś, jakie częstotliwości przypisane są do klasy EA. 600 MHz to nie to, bo zwykle jest powiązane z telewizją cyfrową i niektórymi usługami mobilnymi, co może wprowadzać w błąd. Jeśli chodzi o 250 MHz, to jest częścią pasm używanych w różnych systemach, ale nie ma to nic wspólnego z EA. Czasem można spotkać te częstotliwości w systemach satelitarnych czy radiowych, więc łatwo się pomylić. Z kolei 300 MHz też jest niepoprawne, bo dotyczy pasm z lokalnych systemów, jak w niektórych aplikacjach IoT, ale też nie ma związku z definicją klasy EA. Z mojego doświadczenia wynika, że błędy przy wyborze odpowiedzi zwykle biorą się z nie do końca zrozumianych terminów dotyczących częstotliwości i ich zastosowania w różnych technologiach. Ważne jest, aby pojąć, że specyfikacje pasm częstotliwości są ściśle regulowane i przypisane do konkretnych zastosowań, co jest kluczowe w telekomunikacji.

Pytanie 22

Jaką maksymalną prędkość danych można osiągnąć w sieci korzystającej z skrętki kategorii 5e?

A. 100 Mb/s

B. 1 Gb/s

C. 10 Mb/s

D. 10 Gb/s

Maksymalna prędkość transmisji danych w sieciach Ethernet przy zastosowaniu skrętki kategorii 5e wynosi 1 Gb/s, co jest zgodne z normą IEEE 802.3ab. Skrętki kategorii 5e są powszechnie stosowane w lokalnych sieciach komputerowych, oferując nie tylko odpowiednią przepustowość, ale również poprawioną jakość sygnału w porównaniu do wcześniejszych kategorii. Dzięki zastosowaniu tej kategorii kabli, możliwe jest wsparcie dla aplikacji takich jak streaming wideo, gry online oraz szybkie przesyłanie dużych plików. W praktycznych zastosowaniach, sieci oparte na skrętce 5e mogą obsługiwać różne urządzenia, w tym komputery, drukarki oraz urządzenia IoT, co czyni je wszechstronnym rozwiązaniem w biurach i domach. Ponadto, zgodność z obowiązującymi standardami zapewnia interoperacyjność z innymi systemami i urządzeniami, co jest kluczowe w dzisiejszym złożonym środowisku sieciowym.

Pytanie 23

Jednym ze sposobów na ograniczenie dostępu do sieci bezprzewodowej dla nieuprawnionych osób jest

A. dezaktywacja szyfrowania

B. zmiana częstotliwości nadawania sygnału

C. zmiana standardu szyfrowania z WPA na WEP

D. wyłączenie rozgłaszania SSID

Wyłączenie rozgłaszania identyfikatora sieci (SSID) jest skutecznym sposobem na zwiększenie bezpieczeństwa sieci bezprzewodowej. SSID to nazwa, która identyfikuje sieć Wi-Fi, a jej rozgłaszanie pozwala urządzeniom w okolicy na łatwe wykrycie i połączenie się z nią. Kiedy rozgłaszanie jest wyłączone, SSID nie jest widoczny dla użytkowników, co sprawia, że dostęp do sieci staje się trudniejszy dla niepowołanych osób. Użytkownicy muszą znać dokładną nazwę sieci, aby się z nią połączyć, co może zniechęcić potencjalnych intruzów. Warto jednak podkreślić, że ta metoda nie jest wystarczająca jako jedyne zabezpieczenie. Przykładowo, użycie silnego szyfrowania WPA2 lub WPA3 i silnych haseł jest nadal kluczowe. W praktyce, wyłączenie rozgłaszania SSID powinno być częścią większej strategii bezpieczeństwa, która obejmuje regularną aktualizację oprogramowania sprzętowego routera oraz monitorowanie połączeń sieciowych. Tego rodzaju podejścia są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w zakresie zabezpieczeń sieciowych.

Pytanie 24

Osoba pragnąca jednocześnie drukować dokumenty w wersji oryginalnej oraz trzech kopiach na papierze samokopiującym, powinna nabyć drukarkę

A. atramentową

B. laserową

C. igłową

D. termotransferową

Drukarka igłowa jest odpowiednim wyborem do drukowania dokumentów w oryginale i kopiach na papierze samokopiującym, ponieważ wykorzystuje technologię, która pozwala na jednoczesne przenoszenie obrazu na kilka warstw papieru. W przypadku takich drukarek, igły uderzają w taśmę barwiącą i papier, co umożliwia uzyskanie wyraźnych odbitek zarówno na oryginale, jak i na kopiach. Drukarki igłowe są powszechnie stosowane w biurach, gdzie konieczne jest tworzenie wielu kopii dokumentów, jak faktury czy formularze, ponieważ oferują one niskie koszty eksploatacji oraz długą żywotność. Warto zauważyć, że w sytuacjach, gdzie wymagane są dokumenty do podpisu, drukarki te są niezastąpione, ponieważ umożliwiają jednoczesne uzyskanie oryginału oraz kilku kopii, co zdecydowanie poprawia efektywność pracy. Standardy jakości wydruku i zastosowanie papieru samokopiującego w branży wspierają również powszechną akceptację drukarek igłowych, jako jednych z najbardziej efektywnych rozwiązań do tego typu zadań.

Pytanie 25

Który procesor będzie działał z płytą główną o zaprezentowanej specyfikacji?

A. Procesor Podstawka Taktowanie AMD FX1150n AM3+ 3900 MHz

B. Procesor Podstawka Taktowanie Athlon 64 FX AM2 160 MHz

C. Procesor Podstawka Taktowanie Intel Core i7 1151 1150 MHz

D. Procesor Podstawka Taktowanie Intel Celeron 1150 3000 MHz

Analiza niepoprawnych odpowiedzi ujawnia szereg powszechnych nieporozumień dotyczących kompatybilności procesorów z płytami głównymi. W przypadku odpowiedzi dotyczącej procesora Intel Core i7 z podstawką 1151, kluczowym błędem jest założenie, że płyta główna z gniazdem 1150 obsługuje procesory zaprojektowane dla gniazda 1151. Procesory te różnią się nie tylko fizycznym rozmiarem podstawki, ale także charakterystyką zasilania i architekturą, co czyni je niekompatybilnymi. Takie myślenie prowadzi do frustrujących prób uruchomienia systemu, które z reguły kończą się niepowodzeniem. Podobnie, procesory o gniazdach AM2 i AM3+, takie jak Athlon 64 FX i AMD FX1150n, są całkowicie niekompatybilne z płytą główną wyposażoną w gniazdo 1150. Warto zrozumieć, że każda generacja procesorów ma swoje specyficzne wymagania i standardy, które muszą być spełnione, aby zapewnić prawidłowe działanie systemu. Użytkownicy często popełniają błąd, koncentrując się tylko na parametrach technicznych, takich jak taktowanie, pomijając kluczowe informacje dotyczące podstawki. Kluczowe jest zatem, aby przed zakupem procesora zawsze weryfikować kompatybilność z płytą główną na podstawie dokumentacji producenta oraz sprawdzonych źródeł branżowych. To podejście nie tylko minimalizuje ryzyko błędnych zakupów, ale również zapewnia optymalną wydajność systemu.

Pytanie 26

Równoległy interfejs, w którym magistrala składa się z 8 linii danych, 4 linii sterujących oraz 5 linii statusowych, nie zawiera linii zasilających i umożliwia transmisję na odległość do 5 metrów, pod warunkiem, że przewody sygnałowe są skręcane z przewodami masy; w przeciwnym razie limit wynosi 2 metry, nazywa się

A. EISA

B. LPT

C. USB

D. AGP

Odpowiedzi USB, EISA i AGP są po prostu błędne z kilku powodów. USB to interfejs szeregowy, więc działa inaczej niż równoległy, przesyłając dane jedną linią, co wpływa na wydajność przy większych odległościach. Choć USB oferuje świetne prędkości transmisji i różne standardy zasilania, nie spełnia wymagań opisanych w pytaniu. EISA to z kolei architektura, która łączy różne części komputera, ale nie jest interfejsem równoległym i nie ma podanych parametrów linii. EISA jest bardziej powiązana z wewnętrznymi magistralami, a nie z zewnętrznymi połączeniami, jak LPT. AGP to port, który ma trochę inny cel - służy do podłączania kart graficznych i też nie pasuje do specyfikacji. AGP robi swoje, przyspieszając transfer danych do karty graficznej, ale nie ma nic wspólnego z komunikacją równoległą ani tymi liniami sygnałowymi. Warto wiedzieć, że wiele osób myli te standardy, co może prowadzić do niejasności w zrozumieniu ich zastosowań. Dlatego dobrze jest zrozumieć różnice między tymi interfejsami, żeby móc je dobrze wykorzystywać w projektach i rozwiązywać problemy z komunikacją między urządzeniami.

Pytanie 27

Symbol graficzny przedstawiony na ilustracji oznacza jaką bramkę logiczną?

A. NAND

B. OR

C. AND

D. NOR

Zrozumienie działania bramek logicznych jest kluczowe dla projektowania układów cyfrowych. W tym pytaniu trzy z czterech odpowiedzi dotyczą bramek które są często mylone z bramką AND. Bramka NAND jest odwrotnością bramki AND i działa na zasadzie że wyjście jest w stanie logicznym 0 tylko wtedy gdy wszystkie wejścia są w stanie 1. Jest szeroko stosowana w generowaniu sygnałów resetujących i układach pamięci ponieważ jej działanie pozwala na efektywne implementowanie funkcji logicznych. Bramka NOR z kolei to odwrotność bramki OR i jej wyjście jest 1 tylko wtedy gdy wszystkie wejścia są 0 co jest przydatne w projektowaniu pamięci i przerzutników. Bramka OR przekazuje stan logiczny 1 na wyjściu gdy przynajmniej jedno z wejść jest w stanie 1 co jest użyteczne w obwodach wyboru sygnałów. Mylenie bramek NAND NOR i OR z bramką AND wynika często z podobieństw w ich symbolach graficznych oraz złożoności ich funkcji logicznych. Ważne jest aby inżynierowie dokładnie analizowali zarówno działanie jak i zastosowania każdej z tych bramek aby unikać błędów w projektowaniu i implementacji układów cyfrowych. Dobra znajomość tych różnic jest niezbędna do tworzenia poprawnych i efektywnych rozwiązań technologicznych.

Pytanie 28

Do wymiany uszkodzonych kondensatorów w karcie graficznej potrzebne jest

A. żywica epoksydowa

B. wkrętak krzyżowy oraz opaska zaciskowa

C. klej cyjanoakrylowy

D. lutownica z cyną i kalafonią

Wymiana uszkodzonych kondensatorów na karcie graficznej wymaga precyzyjnych narzędzi, a lutownica z cyną i kalafonią jest kluczowym elementem tego procesu. Lutownica dostarcza odpowiednią temperaturę, co jest niezbędne do stopienia cyny, która łączy kondensator z płytą główną karty graficznej. Kalafonia pełni rolę topnika, ułatwiając równomierne pokrycie miedzi lutowiem oraz poprawiając przyczepność, co jest istotne dla długotrwałej niezawodności połączenia. Używając lutownicy, ważne jest, aby pracować w dobrze wentylowanym pomieszczeniu i stosować techniki, które minimalizują ryzyko uszkodzenia innych komponentów, np. poprzez stosowanie podstawki do lutowania, która izoluje ciepło. Obecne standardy w naprawie elektroniki, takie jak IPC-A-610, zalecają również przeprowadzenie testów połączeń po zakończeniu lutowania, aby upewnić się, że nie występują zimne luty lub przerwy w połączeniach. Takie podejście zapewnia nie tylko poprawne działanie karty graficznej, ale również wydłuża jej żywotność.

Pytanie 29

Jaką rolę serwera trzeba zainstalować w systemach z linii Windows Server, aby mogła zostać utworzona nowa strona FTP?

A. SSH

B. RRAS

C. DHCP

D. IIS

Wybór innych ról serwera, takich jak RRAS, DHCP czy SSH, nie jest zgodny z wymaganiami do uruchomienia witryny FTP w Windows Server. RRAS (Routing and Remote Access Service) jest odpowiedzialny za routowanie ruchu sieciowego oraz obsługę zdalnych połączeń, jednak nie ma bezpośredniego związku z zarządzaniem usługami FTP. Użycie RRAS może prowadzić do mylnych wniosków o możliwości zarządzania dostępem do zasobów FTP, ale jego rola jest ograniczona do funkcji związanych z siecią. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) służy do automatycznego przydzielania adresów IP w sieci lokalnej, a jego zastosowanie nie ma nic wspólnego z protokołem FTP ani z zarządzaniem serwerami aplikacji. Stąd wykorzystanie DHCP w kontekście tworzenia witryn FTP jest błędne i może prowadzić do nieporozumień w zakresie zarządzania infrastrukturą IT. Z kolei SSH (Secure Shell) to protokół stosowany do bezpiecznego zdalnego logowania i zarządzania systemami, ale nie jest on odpowiedni do tworzenia i zarządzania witrynami FTP. W praktyce, wybór SSH w kontekście FTP może prowadzić do nieporozumień dotyczących protokołów i ich funkcji, co skutkuje brakiem dostępu do niezbędnych narzędzi do zarządzania plikami na serwerze. W związku z tym, kluczowe jest zrozumienie różnicy między rolami i ich funkcjami, aby prawidłowo zarządzać systemami serwerowymi.

Pytanie 30

Urządzenie używane do zestawienia 6 komputerów w sieci lokalnej to:

A. serwer

B. most

C. transceiver

D. przełącznik

Przełącznik to naprawdę ważne urządzenie w sieciach lokalnych. Dzięki niemu komputery mogą się ze sobą komunikować w obrębie tej samej sieci. Działa na drugiej warstwie modelu OSI, co oznacza, że używa adresów MAC, a jego głównym zadaniem jest przesyłanie danych tylko tam, gdzie są one potrzebne. Takie podejście sprawia, że przesył danych jest efektywniejszy, a opóźnienia są mniejsze. Kiedy podłączasz kilka komputerów do przełącznika, to każdy z nich może ze sobą rozmawiać bez zakłócania pracy innych. Oprócz tego, nowoczesne przełączniki oferują różne fajne funkcje, jak VLANy, które pomagają w dzieleniu sieci na mniejsze segmenty, oraz QoS – co pozwala lepiej zarządzać ruchem w sieci. Przełączniki są zgodne z różnymi standardami, np. IEEE 802.3, co ułatwia ich współpracę z różnymi urządzeniami. Warto pamiętać, że stosowanie przełączników w projektowaniu sieci lokalnych to dobra praktyka, bo naprawdę poprawia wydajność i zarządzanie ruchem.

Pytanie 31

Płyta główna z gniazdem G2 będzie kompatybilna z procesorem

A. Intel Core i7

B. AMD Opteron

C. Intel Pentium 4 EE

D. AMD Trinity

Podejmując decyzję o wyborze procesora do płyty głównej z gniazdem G2, ważne jest zrozumienie, że nie wszystkie procesory są ze sobą kompatybilne. W przypadku AMD Trinity oraz AMD Opteron, oba te procesory są zaprojektowane do współpracy z innymi gniazdami, odpowiednio FM1 i Socket G34. Właściwa architektura i standardy gniazd są kluczowe dla zapewnienia prawidłowego działania systemu. Często spotykanym błędem w procesie wyboru procesora jest założenie, że wystarczy tylko dopasować nazwę modelu, a nie uwzględnić specyfikacji gniazda. Ponadto, Intel Pentium 4 EE jest przestarzałym procesorem, który korzysta z gniazda LGA 775, co sprawia, że również nie będzie współpracował z płytą główną G2. Osoby, które nieznajomość standardów gniazd i architektury procesorów mogą prowadzić do nieprawidłowych założeń i, w efekcie, wyboru niewłaściwych komponentów. Aby uniknąć takich błędów, warto przed zakupem dokładnie sprawdzić specyfikacje płyty głównej oraz procesora, korzystając z zasobów internetowych oraz dokumentacji producentów. Rozumienie różnic w gniazdach oraz architekturze procesorów jest kluczowe dla budowy wydajnego i stabilnego komputera.

Pytanie 32

Aby utworzyć ukryty, udostępniony folder w systemie Windows Serwer, należy dodać na końcu jego nazwy odpowiedni znak

A. &

B. @

C. %

D. $

Użycie symbolu '$' na końcu nazwy katalogu w systemie Windows Server jest kluczowe dla tworzenia ukrytych, udostępnionych folderów. Gdy nadamy folderowi nazwę zakończoną tym symbolem, system traktuje go jako ukryty zasób sieciowy, co oznacza, że nie będzie on widoczny w standardowym przeglądaniu zasobów przez użytkowników. Przykładem zastosowania tej funkcji może być sytuacja, gdy administrator chce chronić dane wrażliwe, które są udostępniane tylko wybranym użytkownikom w sieci. Aby utworzyć taki folder, administrator może użyć polecenia 'net share', na przykład: 'net share UkrytyFolder$=C:\UkrytyFolder'. Dobre praktyki sugerują, aby zawsze dokumentować takie zasoby w celu zapobiegania nieporozumieniom wśród zespołu oraz stosować odpowiednie zasady zarządzania dostępem, aby zapewnić, że tylko autoryzowani użytkownicy mają możliwość dostępu do tych ukrytych folderów.

Pytanie 33

Programem, który pozwala na zdalne monitorowanie działań użytkownika w sieci lokalnej lub przejęcie pełnej kontroli nad zdalnym komputerem, jest

A. RealVNC

B. CPU-Z

C. NSlookup

D. Recuva

NSlookup jest narzędziem służącym do zapytań DNS, pozwalającym na uzyskiwanie informacji o domenach oraz ich odpowiednikach IP. Pomocne jest w diagnostyce problemów z DNS, ale nie ma funkcji zdalnego dostępu ani kontroli zdalnych maszyn. Użytkownicy mogą mylić NSlookup z narzędziami zdalnego dostępu z powodu podobieństw w zastosowaniach sieciowych, jednak jego funkcjonalność jest znacznie bardziej ograniczona. Recuva to program zaprojektowany do odzyskiwania utraconych plików z dysków twardych lub nośników pamięci, a jego zastosowanie nie ma nic wspólnego z zdalnym dostępem. Pomyłka może wynikać z nieznajomości specyfikacji programów i ich funkcji, co prowadzi do niewłaściwych konkluzji na temat ich zastosowania. CPU-Z to narzędzie do zbierania informacji o sprzęcie komputerowym, w tym o procesorze, płycie głównej czy pamięci RAM. Choć przydatne dla użytkowników chcących zrozumieć swój sprzęt, nie oferuje żadnych funkcji do zdalnego dostępu. Kluczowe jest zrozumienie różnic między tymi narzędziami, aby właściwie dobierać je do swoich potrzeb oraz uniknąć nieporozumień wynikających z niewłaściwego zastosowania oprogramowania.

Pytanie 34

Główną czynnością serwisową w drukarce igłowej jest zmiana pojemnika

A. z tonerem

B. z fluidem

C. z taśmą

D. z atramentem

Wybór odpowiedzi związanych z atramentem, tonerem czy fluidem jest błędny, ponieważ nie odpowiadają one podstawowemu mechanizmowi pracy drukarek igłowych. Drukarki atramentowe używają wkładów z atramentem, które nanoszą kolor za pomocą mikroskopijnych dysz. W przypadku tonerów, są one stosowane w drukarkach laserowych, gdzie obraz jest tworzony na zasadzie elektrostatycznej. Wykorzystywanie fluidów jest bardziej typowe w kontekście niektórych urządzeń do druku sublimacyjnego czy specjalistycznych procesów druku, które są całkowicie różne od technologii igłowej. Typowym błędem myślowym jest mylenie technologii drukowania z różnymi rodzajami drukarek. Każda technologia ma swoje charakterystyczne cechy i zastosowania, a zrozumienie ich różnic jest kluczowe dla prawidłowego doboru sprzętu do zadania. W praktyce, dla osób pracujących z drukarkami, ważne jest, aby znały one rodzaj posiadanego sprzętu i odpowiednie materiały eksploatacyjne, co pozwala uniknąć nieporozumień i zapewnić efektywność pracy. Dlatego fundamentalne jest prawidłowe rozumienie, że igły w drukarkach igłowych nie współpracują z atramentem ani tonerami, lecz z taśmami barwiącymi.

Pytanie 35

Jeden długi oraz dwa krótkie sygnały dźwiękowe BIOS POST od firm AMI i AWARD wskazują na wystąpienie błędu

A. karty sieciowej

B. mikroprocesora

C. zegara systemowego

D. karty graficznej

Długie i krótkie sygnały dźwiękowe z BIOS-u, to coś, z czym powinien zapoznać się każdy, kto majstruje przy komputerach. Dzięki nim, użytkownicy i technicy mogą szybko zorientować się, co jest nie tak z systemem. Na przykład, w BIOS-ach AMI i AWARD, jeden długi dźwięk i dwa krótkie oznaczają, że coś jest nie tak z kartą graficzną. To wszystko jest opisane w dokumentacji technicznej, więc warto to znać. Kiedy usłyszysz te sygnały przy włączaniu komputera, powinieneś od razu zajrzeć do karty graficznej. Sprawdź, czy dobrze siedzi w slocie i czy nie ma widocznych uszkodzeń. Czasem trzeba będzie ją wymienić, zwłaszcza jeśli uruchomienie systemu w trybie awaryjnym też nie działa. Wiedza o tym, co oznaczają różne kody dźwiękowe, to kluczowa sprawa dla każdego, kto zajmuje się naprawą komputerów, a także dla tych, którzy wolą samodzielnie rozwiązywać problemu ze sprzętem.

Pytanie 36

Jakie polecenie powinno być użyte do obserwacji lokalnych połączeń?

A. route add

B. netstat

C. dir

D. host

Odpowiedź 'netstat' jest poprawna, ponieważ jest to narzędzie służące do monitorowania i analizy połączeń sieciowych na lokalnym komputerze. Umożliwia ono wyświetlenie aktywnych połączeń TCP i UDP, a także pozwala na identyfikację portów, stanów połączeń oraz adresów IP. Dzięki temu administratorzy systemów i sieci mogą śledzić bieżące aktywności sieciowe, co jest kluczowe w kontekście zarządzania bezpieczeństwem oraz wydajnością systemu. Przykładowo, użycie polecenia 'netstat -a' pozwala na zobaczenie wszystkich aktywnych połączeń oraz portów nasłuchujących. Warto również zaznaczyć, że 'netstat' jest zgodny z wieloma standardami branżowymi i jest powszechnie stosowane w administracji systemowej jako narzędzie do diagnozowania problemów z siecią. Dodatkowo, w czasach wzrastającej liczby ataków sieciowych, znajomość tego narzędzia staje się niezbędna do skutecznego monitorowania i reagowania na potencjalne zagrożenia.

Pytanie 37

Aby zmienić profil na obowiązkowy, trzeba zmodyfikować rozszerzenie pliku ntuser.dat na

A. $ntuser.bat

B. ntuser.man

C. ntuser.sys

D. $ntuser.exe

Rozszerzenie pliku ntuser.sys nie jest związane z procesem tworzenia profili obowiązkowych. Rozszerzenie to nawiązuje do systemowych plików i sterowników w systemie Windows, ale nie ma związku z plikami profilów użytkownika. Próba zmiany rozszerzenia na ntuser.sys nie przyniesie zamierzonego efektu, ponieważ system nie rozpozna pliku jako profilu obowiązkowego. Z kolei $ntuser.bat to plik wsadowy, który mógłby zawierać skrypty do automatyzacji zadań, ale nie jest powiązany z konfiguracją profili użytkownika. Użytkownicy mogą mylnie przypuszczać, że zmiana rozszerzenia na .bat wykona pewne skrypty przy logowaniu, co nie jest intencją przy tworzeniu profili obowiązkowych. Rozszerzenie $ntuser.exe sugeruje plik wykonywalny, który jest uruchamiany jako program. Jednakże, pliki profilów użytkownika nie działają jako programy, a więc zmiana na .exe jest błędna i nie wpływa na sposób, w jaki system Windows zarządza profilami. W przypadku profili obowiązkowych, poprawne zrozumienie, że rozszerzenie .man jest kluczowe dla ich implementacji, zapobiega nieprawidłowym próbom modyfikacji, które mogą skutkować nieoczekiwanym zachowaniem systemu.

Pytanie 38

Oblicz całkowity koszt kabla UTP Cat 6, który służy do połączenia 5 punktów abonenckich z punktem dystrybucyjnym, wiedząc, że średnia długość między punktem abonenckim a punktem dystrybucyjnym wynosi 8m oraz że cena brutto za 1m kabla to 1zł. W obliczeniach uwzględnij dodatkowy zapas 2m kabla dla każdego punktu abonenckiego.

A. 40 zł

B. 45 zł

C. 50 zł

D. 32 zł

Aby obliczyć koszt brutto kabla UTP Cat 6 do połączenia 5 punktów abonenckich z punktem dystrybucyjnym, musimy uwzględnić zarówno długość kabla potrzebnego do połączenia, jak i zapas. Każdy punkt abonencki znajduje się średnio 8 metrów od punktu dystrybucyjnego, co daje łącznie 5 x 8m = 40m. Dodatkowo, zgodnie z praktyką inżynieryjną, na każdy punkt abonencki przewidujemy 2 metry zapasu, co daje dodatkowe 5 x 2m = 10m. Sumując te wartości, otrzymujemy 40m + 10m = 50m kabla. Przy cenie 1zł za metr, całkowity koszt brutto wynosi 50m x 1zł = 50zł. Takie podejście jest zgodne z normami branżowymi, które zalecają uwzględnienie zapasu przy planowaniu instalacji okablowania, aby zapewnić elastyczność w przypadku zmian w konfiguracji sieci. Zrozumienie tych obliczeń jest kluczowe dla efektywnego zarządzania kosztami i zasobami w projektach telekomunikacyjnych.

Pytanie 39

Jakim interfejsem można uzyskać transmisję danych o maksymalnej przepustowości 6 Gb/s?

A. USB 3.0

B. SATA 3

C. USB 2.0

D. SATA 2

USB 2.0, USB 3.0 oraz SATA 2 oferują różne prędkości transmisji danych, które są znacznie niższe niż te, które zapewnia SATA 3. USB 2.0 ma maksymalną prędkość do 480 Mb/s, co jest zdecydowanie niewystarczające w porównaniu z wymaganiami nowoczesnych aplikacji, które potrzebują szybkiego transferu danych. Z kolei USB 3.0, mimo że zapewnia znacznie lepszą wydajność z prędkościami do 5 Gb/s, nadal nie osiąga 6 Gb/s, co czyni go mniej wydajnym rozwiązaniem w kontekście intensywnego użytkowania. SATA 2 jako standard oferuje maksymalną przepustowość 3 Gb/s, co również eliminuje go z możliwości uzyskania wymaganej wydajności. Typowe błędy myślowe związane z wyborem tych interfejsów często wynikają z niepełnej znajomości specyfikacji oraz różnic w zastosowaniach. Użytkownicy mogą zakładać, że nowsze wersje USB zastąpią SATA w zastosowaniach pamięci masowej, lecz w praktyce SATA 3 pozostaje preferowanym rozwiązaniem do podłączania dysków twardych i SSD, zwłaszcza w komputerach stacjonarnych i serwerach. Zrozumienie różnic między tymi interfejsami oraz ich zastosowaniem jest kluczowe dla właściwego doboru komponentów w systemach komputerowych oraz ich wydajności.

Pytanie 40

Na którym z przedstawionych rysunków ukazano topologię sieci typu magistrala?

A. Rys. D

B. Rys. C

C. Rys. B

D. Rys. A

Topologia pierścienia wskazana na rysunku C charakteryzuje się połączeniami między urządzeniami w formie zamkniętej pętli co umożliwia przepływ danych w jednym kierunku. Tego rodzaju sieć oferuje przewagę w postaci łatwego śledzenia ścieżki danych jednak może być podatna na przerwanie sygnału w przypadku awarii jednego z urządzeń co wymaga dodatkowych mechanizmów zabezpieczających. Z kolei na rysunku A przedstawiono topologię pełnej siatki gdzie każde urządzenie ma bezpośrednie połączenie ze wszystkimi innymi węzłami co gwarantuje najwyższą redundancję ale również zwiększone koszty związane z okablowaniem i sprzętem. Taka struktura jest rzadko stosowana w praktyce ze względu na swoją złożoność. Rysunek D pokazuje topologię gwiazdy która jest jedną z najczęściej używanych w nowoczesnych sieciach lokalnych dzięki centralnemu węzłowi jakim jest np. switch lub router który zarządza całą komunikacją. Każda awaria pojedynczego urządzenia nie wpływa na działanie całej sieci co czyni ją bardziej odporną na błędy w porównaniu do magistrali lub pierścienia. Popularność tej topologii wynika również z łatwości rozbudowy sieci poprzez dodawanie nowych węzłów. Dlatego wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia różnic w strukturach oraz ich zastosowania w praktycznych scenariuszach co jest kluczowe do prawidłowego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej