Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 8 marca 2025 23:28
Data zakończenia: 8 marca 2025 23:40

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Pierwsza pomoc kucharzowi, który doznał lekkiego poparzenia dłoni, powinna w pierwszej kolejności obejmować

A. uniesienie ręki do góry oraz wezwanie kierownika

B. nałożenie tłustego kremu na poparzoną dłoń

C. podanie środka przeciwbólowego

D. chłodzenie poparzonej dłoni pod strumieniem zimnej wody

Chłodzenie poparzonej dłoni pod strumieniem zimnej wody jest kluczowym pierwszym krokiem w reakcji na oparzenia, szczególnie w przypadku lekkich oparzeń. Zgodnie z wytycznymi pierwszej pomocy, schłodzenie rany ma na celu złagodzenie bólu, zmniejszenie obrzęku, a także ograniczenie dalszych uszkodzeń tkanek. Praktyka ta polega na trzymaniu poparzonej części ciała pod chłodną wodą przez co najmniej 10-20 minut. Woda powinna mieć temperaturę pokojową lub nieco chłodniejszą, aby uniknąć dodatkowego szoku termicznego. To podejście jest nie tylko oparte na doświadczeniach klinicznych, ale również rekomendowane przez organizacje zajmujące się zdrowiem, takie jak American Burn Association. Dodatkowo, ważne jest, aby nie stosować lodu bezpośrednio na skórę, ponieważ może to spowodować dodatkowe uszkodzenia tkanek. W sytuacji zawodowej, jak w kuchni, gdzie występuje ryzyko poparzeń, każda osoba powinna zostać przeszkolona w zakresie pierwszej pomocy, co pomoże w szybkiej i skutecznej reakcji na tego typu incydenty.

Pytanie 2

Do cyklicznych prac porządkowych należy mycie

A. naczyń w kuchni.

B. zmywalnych fragmentów ścian.

C. pojemników na odpady.

D. zlewów oraz urządzeń sanitarnych.

Mycie zmywalnych części ścian jest kluczowym elementem okresowych prac porządkowych, ponieważ te powierzchnie są narażone na różnorodne zanieczyszczenia, w tym kurz, tłuszcz oraz inne resztki, które mogą wpływać na estetykę i higienę pomieszczeń. Regularne czyszczenie zmywalnych powierzchni ścian przyczynia się do utrzymania czystości, a także zmniejsza ryzyko rozwoju bakterii i pleśni. Przykładem może być mycie ścian w kuchni, gdzie podczas gotowania krople tłuszczu osadzają się na powierzchniach, co z czasem może prowadzić do trudnych do usunięcia plam. Standardy czystości w branży gastronomicznej wymagają, aby powierzchnie robocze, w tym ściany, były regularnie czyszczone, co podkreśla znaczenie tej działalności. Warto także pamiętać, że zastosowanie odpowiednich środków czyszczących dostosowanych do typu powierzchni ścian przyczynia się do ich dłuższej żywotności oraz estetyki, co z kolei wpływa na postrzeganie całego obiektu. Dlatego mycie zmywalnych części ścian nie tylko spełnia normy sanitarno-epidemiologiczne, ale również poprawia komfort użytkowników pomieszczeń.

Pytanie 3

Jak należy podawać carpaccio wołowe?

A. w bulionówce

B. w kokilce

C. na desce drewnianej

D. na płaskim talerzu

Carpaccio wołowe jest daniem, które powinno być serwowane na płaskim talerzu, co wynika z tradycji kulinarnej oraz zasad estetyki podawania potraw. Płaski talerz pozwala na odpowiednie rozłożenie cienko pokrojonego mięsa, co jest kluczowe dla estetyki dania, a także umożliwia jego swobodne komponowanie z dodatkami, takimi jak rukola, parmezan czy dressing. Warto zauważyć, że serwowanie carpaccio na płaskim talerzu ułatwia także degustację dania, ponieważ goście mogą łatwo podnosić kawałki mięsa i łączyć je z innymi składnikami. W praktyce gastronomicznej, serwowanie carpaccio w ten sposób jest zgodne z zasadami sztuki kulinarnej, która podkreśla wagę estetyki podania oraz zachowanie charakterystyki potrawy. Dodatkowo, serwowanie na płaskim talerzu jest standardem w wielu renomowanych restauracjach, co świadczy o profesjonalizmie i dbałości o szczegóły w gastronomii.

Pytanie 4

Na bankietach w stylu angielskim nie powinno się serwować

A. sosów zimnych

B. sałatek z śledziem

C. mięsa po angielsku

D. owoców krajowych

Podawanie sałatek śledziowych, zimnych sosów czy owoców krajowych na przyjęciach typu angielskiego jest oparte na niewłaściwych założeniach dotyczących tego, czym jest angielska kultura kulinarna. Sałatki śledziowe, choć mogą być smacznym dodatkiem, nie są typowym elementem angielskiego menu, którego głównym celem jest serwowanie dań głównych w formie pieczeni oraz tradycyjnych dodatków, takich jak ziemniaki czy sezonowe warzywa. Dodatkowo, zimne sosy, choć mogą być stosowane w angielskiej kuchni, często nie są preferowane w kontekście formalnych przyjęć, gdzie podawane są ciepłe potrawy i sosy, które podkreślają smak dań. Owoców krajowych, mimo że są zdrowym wyborem, również nie serwuje się w charakterze głównego dania na angielskich przyjęciach. Zrozumienie konwencji kulinarnych jest kluczowe, aby uniknąć nieporozumień. Wiele osób myśli, że różnorodność w podawaniu potraw jest mile widziana, jednak na formalnych przyjęciach angielskich, gdzie elegancja i klasyka mają znaczenie, ważne jest trzymanie się tradycyjnych dań, które są typowe dla tej kultury. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do nieodpowiednich wyborów kulinarnych i negatywnie wpływać na całokształt przyjęcia.

Pytanie 5

Która z technik jest używana do szybkiej obróbki cieplnej owoców?

A. Mikserowanie.

B. Blanszowanie.

C. Dekorowanie.

D. Usuwanie pestek.

Drylowanie to proces usuwania pestek z owoców, co nie ma nic wspólnego z obróbką cieplną. Jest to technika stosowana w celu przygotowania owoców do dalszej obróbki lub konserwacji, ale nie wpływa na teksturę ani kolor owoców, co jest kluczowe w kontekście blanszowania. Miksowanie to metoda, która polega na rozdrabnianiu składników w celu uzyskania jednolitej konsystencji, ale nie wiąże się z obróbką cieplną ani zachowaniem wartości odżywczych. Garnirowanie to technika dekoracyjna, której celem jest estetyczne podanie potrawy, a nie obróbka cieplna. Zatem, wskazanie tych metod w kontekście krótkiej obróbki cieplnej owoców jest błędne. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie obróbki cieplnej z innymi technikami kulinarnymi, które nie spełniają roli blanszowania. Właściwe zrozumienie różnicy pomiędzy tymi technikami jest kluczowe dla skutecznego przygotowywania potraw. Konsekwencje błędnych wyborów mogą wpłynąć na jakość dań oraz ich wartości odżywcze, co w gastronomii jest szczególnie istotne. Właściwe zastosowanie blanszowania, w przeciwieństwie do błędnych metod, zapewnia optymalne rezultaty zarówno pod względem smaku, jak i wyglądu potraw.

Pytanie 6

Faworki są klasyfikowane jako produkty z ciasta

A. piernikowego

B. parzonego

C. zbijanego

D. kruchego

Faworki, znane też jako chrust, to naprawdę pyszne słodkości. Robi się je z ciasta zbijanego, które jest lekkie i kruche. W składzie znajdziesz mąkę, jajka, masło i śmietanę. Potem trzeba to wszystko rozwałkować na cienkie paski, skręcić i usmażyć w gorącym oleju. Ta technika wyrabiania ciasta sprawia, że faworki są takie puszyste i delikatne. Wiesz, ważne jest, żeby odpowiednio smażyć faworki, bo to właśnie determinuje ich chrupkość. Gdy są idealnie złociste i lekko posypane cukrem pudrem, to smakują wręcz genialnie! Moim zdaniem, jeśli chcesz zrobić naprawdę udane faworki, musisz zadbać o jakość składników i dokładność w ich przygotowaniu.

Pytanie 7

Podstawą sosu tatarskiego jest sos

A. śmietanowy

B. beszamelowy

C. holenderski

D. majonezowy

Sos tatarski to popularny sos, którego główną bazą jest majonez. Majonez, jako emulsja tłuszczu i żółtek jaj, zapewnia gładką konsystencję i bogaty smak, co czyni go idealnym nośnikiem dla innych składników. W tradycyjnym przepisie na sos tatarski, majonez jest łączony z dodatkami takimi jak posiekane ogórki konserwowe, cebula, kapary oraz zioła, co nadaje sosowi wyrazisty, lekko kwaskowaty smak. W kuchni stosuje się go głównie jako dip do ryb, owoców morza oraz jako dodatek do potraw smażonych. Dbanie o jakość majonezu, na przykład poprzez wybór majonezu domowego lub wysokiej jakości sklepowego, wpływa na ostateczny smak sosu. Warto również uwzględnić różne wariacje, do których można dodać np. musztardę lub sok z cytryny, co pozwala na personalizację smaku zgodnie z preferencjami. Zgodność z zasadami kulinarnymi i dbałość o detale przy przygotowywaniu sosu tatarskiego są kluczowe dla uzyskania satysfakcjonującego efektu końcowego.

Pytanie 8

Serwowanie kawy przez kelnera w tygielku oraz postawienie filiżanki przed gościem stanowi sposób podania kawy

A. po turecku

B. po staropolsku

C. po królewsku

D. po wiedeńsku

Podanie kawy po turecku to tradycyjny sposób serwowania, który charakteryzuje się użyciem tygielka, znanego jako cezve, w którym kawa jest gotowana z drobno mielonymi ziarnami oraz wodą. Taki sposób przygotowania kawy pozwala na uzyskanie intensywnego smaku i aromatu, a także na wydobycie naturalnych olejków z kawy, co jest kluczowe dla jej ostatecznego profilu smakowego. Po zaparzeniu, kawa jest nalewana bezpośrednio do filiżanek, co sprawia, że na dnie pozostają osady, które nie są podawane. W praktyce, szczególnie w restauracjach i kawiarniach, ważne jest, aby kelnerzy znali różne metody serwowania kawy, co pozwala na lepsze dostosowanie oferty do preferencji klientów. Standardy branżowe sugerują, że sposób serwowania kawy powinien być zgodny z tradycją danego regionu, co zwiększa autentyczność doświadczenia kulinarnego, jakiego oczekują goście.

Pytanie 9

Potrawą, którą nie można uznać za typową dla kuchni włoskiej jest

A. ravioli

B. musaka

C. rizotto

D. krostata

Musaka jest potrawą, która wywodzi się z kuchni bałkańskiej i śródziemnomorskiej, a jej szczególnym przedstawicielem jest wersja grecka. Składa się głównie z warstw bakłażanów, mięsa mielonego (najczęściej jagnięcego), ziemniaków oraz sosu beszamelowego. Włoska kuchnia, znana z różnorodności potraw, skupia się na takich daniach jak ravioli, risotto i krostatas, które są charakterystyczne dla tego regionu. Ravioli to rodzaj nadziewanych klusek, a risotto to kremowy ryż przygotowywany na bulionie. Krostata to z kolei słodka tarta z owocami lub dżemem. Zrozumienie różnic między potrawami z różnych kultur kulinarnych pozwala na lepsze docenienie unikalnych smaków i tradycji, co jest kluczowe dla każdego miłośnika gastronomii. Znajomość tych różnic może również przyczynić się do rozwoju umiejętności kulinarnych oraz lepszego planowania menu.

Pytanie 10

Na podstawie przedstawionego w tabeli składu chemicznego mąki pszennej wskaż jej typ.

Składnik mąki	Zawartość w %
Woda	13,5
Białko	8,7
Tłuszcz	1,9
Węglowodany	75,0
Błonnik	0,4
Popiół	0,5

A. 500

B. 870

C. 750

D. 650

Wybór niepoprawnej odpowiedzi wskazuje na niepełne zrozumienie zasad klasyfikacji mąki pszennej. Typ mąki nie jest przypadkowy i opiera się na precyzyjnych pomiarach zawartości popiołu, które jest wskaźnikiem czystości i zawartości minerałów w surowcu. Niezrozumienie tego procesu może prowadzić do mylnych wniosków, takich jak przypuszczanie, że inne wartości typów mąki (np. 650, 750 czy 870) mogą być poprawne w kontekście podanego składu chemicznego. Odpowiedzi te bazują na błędnych założeniach dotyczących proporcji i funkcji popiołu, co może sugerować, że niektórzy uczniowie mylnie łączą typ mąki z jej przeznaczeniem w kuchni, a nie z zawartością popiołu. Zrozumienie, że każdy typ mąki ma przypisaną określoną wartość na podstawie rzeczywistych analiz, jest kluczowe w kontekście przemysłowym. Praktyka pokazuje, że nieodpowiednie dobranie typu mąki do konkretnej receptury może prowadzić do nieudanych wypieków, co jest nie tylko kosztowne, ale także frustrujące dla kucharzy i piekarzy. W związku z tym, ważne jest, aby zawsze odnosić się do tabeli typów mąki i zawartości popiołu oraz znać zastosowanie każdego z nich. Tylko wtedy można osiągnąć pożądane rezultaty w pieczeniu oraz produkcji potraw.

Pytanie 11

Na podstawie danych zawartych w tabeli wskaż optymalne warunki przechowywania świeżego pasztetu drobiowego.

Warunki	Środki spożywcze	Temperatura (w °C)	Wilgotność ( w %)
I	Koncentraty, produkty zbożowe	10 ÷ 14	~ 60
II	Wyroby garmażeryjne, przetwory mleczne	0 ÷ 4	~ 60
III	Warzywa korzeniowe, ziemniaki	6 ÷ 10	~ 90
IV	Ryby, mięso, drób	0 ÷ 3	~ 80

A. II

B. III

C. I

D. IV

Odpowiedź "II" jest prawidłowa, ponieważ świeży pasztet drobiowy, jako wyrób garmażeryjny, musi być przechowywany w ściśle określonych warunkach. Z danych zawartych w tabeli wynika, że optymalne warunki obejmują temperaturę od 0 do 4 stopni Celsjusza oraz wilgotność na poziomie około 60%. Utrzymanie takiej temperatury jest kluczowe dla zahamowania rozwoju bakterii i innych mikroorganizmów, które mogą powodować psucie się żywności. W praktyce oznacza to, że świeży pasztet powinien być przechowywany w lodówce, co zapewnia nie tylko bezpieczeństwo żywności, ale również zachowanie jej walorów smakowych i odżywczych. Dobrą praktyką jest także kontrolowanie wilgotności w przechowywanych produktach, ponieważ zbyt wysoka wilgotność może sprzyjać rozwojowi pleśni. Przykładem dobrego zastosowania tych zasad jest stosowanie cyfrowych higrometrów w lodówkach do monitorowania warunków przechowywania, co pozwala na szybką reakcję w przypadku odchyleń od normy.

Pytanie 12

Vol-au-vent to wytrawny wypiek z ciasta

A. półkruchego

B. drożdżowego

C. francuskiego

D. ptysiowego

Vol-au-vent to naprawdę fajny francuski wypiek. Ma to lekkie, chrupiące ciasto francuskie, czyli 'pâte feuilletée', które jest tak zrobione, żeby w pieczeniu powstały w nim warstwy. Dzięki temu jest puszyste i delikatne. Można je wypełniać różnymi nadzieniami – zarówno słonymi, jak i słodkimi, ale najbardziej chyba popularne są te z mięsem, owocami morza albo warzywami. To bardzo uniwersalne danie, które daje dużo możliwości kulinarnych, a do tego ładnie wygląda, więc nadaje się na różne okazje. Na przykład można je podać jako przystawkę na eleganckim przyjęciu, gdzie wygląd ma znaczenie. Ważne jest, żeby znać techniki robienia ciasta francuskiego i umieć komponować różne farsze, bo to pozwala na tworzenie smacznych i efektownych dań.

Pytanie 13

Jakim środkiem spożywczym o mineralnym pochodzeniu jest?

A. sól kuchenna

B. ocet alkoholowy

C. miód z drzew liściastych

D. żelatyna jadalna

Sól kuchenna, znana chemicznie jako chlorek sodu (NaCl), jest typowym środkiem spożywczym pochodzenia mineralnego. Pochodzi z procesów naturalnych, głównie z wydobycia wód solankowych oraz z minerałów takich jak halit. Sól kuchenna odgrywa kluczową rolę nie tylko w kuchni, gdzie jest używana jako przyprawa, ale również w przemyśle spożywczym jako środek konserwujący. Dodawanie soli do żywności nie tylko poprawia jej smak, ale także zapobiega rozwojowi mikroorganizmów, co jest podstawą wielu tradycyjnych metod konserwacji. Właściwe stosowanie soli w żywności nie tylko przyczynia się do lepszego smaku, ale również do równowagi elektrolitowej w organizmach ludzi, co jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania. W kontekście regulacji prawnych, sól kuchenna jest uznawana za dodatek do żywności, który musi spełniać określone normy jakości, aby zapewnić bezpieczeństwo konsumentów. Z tego powodu, znajomość pochodzenia i roli soli w diecie jest kluczowa zarówno dla konsumentów, jak i producentów żywności.

Pytanie 14

Jakie parametry należy zastosować do przechowywania przetworów zbożowych?

A. temperatura 10 do 14°C, wilgotność względna około 60%

B. temperatura 15 do 20°C, wilgotność względna około 95%

C. temperatura 0 do 10°C, wilgotność względna około 95%

D. temperatura 0 do 4°C, wilgotność względna około 60%

Odpowiedź dotycząca temperatury 10 do 14°C oraz wilgotności względnej ok. 60% jest poprawna, ponieważ te parametry są optymalne dla przechowywania przetworów zbożowych, takich jak mąka, płatki owsiane czy kasze. Przechowywanie w tej temperaturze minimalizuje ryzyko rozwoju pleśni oraz mikroorganizmów, co jest kluczowe dla zachowania jakości i trwałości produktów. Wilgotność na poziomie 60% jest idealna, ponieważ zbyt wysoka wilgotność (np. 95%) sprzyja procesom fermentacyjnym oraz rozwojowi insektów, co może zagrażać bezpieczeństwu żywności. Standardy przechowywania żywności, takie jak te zawarte w kodeksie HACCP, podkreślają znaczenie kontrolowania warunków przechowywania, aby zapobiegać zanieczyszczeniom i zepsuciu. Dlatego kluczowe jest przestrzeganie tych parametrów, aby zapewnić długotrwałą świeżość i jakość zboża.

Pytanie 15

Przed smażeniem sznycla ministerskiego należy

A. zanurzyć w cieście

B. posypać mąką pszenną

C. panierować w bułce tartej i grzankach

D. panierować w bułce tartej i serze

Panierowanie sznycla ministerskiego w bułce tartej i grzankach to naprawdę fajny pomysł. Dzięki temu danie zyskuje złocistą, chrupiącą skórkę, która nie tylko dobrze wygląda, ale też świetnie smakuje. Ta panierka działa jak bariera, która nie pozwala wilgoci uciec z mięsa podczas smażenia. Dzięki temu sznycel jest soczysty w środku! Grzanki dodają jeszcze więcej smaku i chrupkości, co na pewno podnosi całą jakość potrawy. Choć jest wiele sposobów na panierowanie, ta metoda sprawdza się zwłaszcza, gdy smażymy mięso na głębokim oleju. Fajnie jest też lekko rozbić sznycle przed panierowaniem, żeby wszystkie kawałki były równe i smażyły się równomiernie. Pamiętaj, żeby olej był dobrze nagrzany - wtedy panierka wyjdzie chrupiąca, a samo mięso będzie odpowiednio wypieczone.

Pytanie 16

Wieloporcjową zupę pomidorową z makaronem powinno się serwować

A. w salaterce

B. w bulionówce

C. w wazie

D. w kociołku

Podawanie wieloporcjowej zupy pomidorowej z makaronem w wazie jest zgodne z najlepszymi praktykami gastronomicznymi, które sugerują, aby dania serwowane w większych porcjach były prezentowane w naczyniach umożliwiających łatwe nalewanie. Waza jest idealnym rozwiązaniem, ponieważ pozwala na estetyczne podanie potrawy, a także zapewnia wygodny dostęp do zupy dla wielu osób. W przypadku zupy pomidorowej, która często jest zupą na bazie pomidorów i innych składników, waza ułatwia serwowanie jej z dodatkami, takimi jak świeże zioła, śmietana czy ser. Dobre praktyki kulinarne sugerują również, aby naczynia były dostosowane do rodzaju potrawy, a waza zapewnia odpowiednią pojemność i kształt, co sprzyja estetyce podania. W kontekście restauracyjnym, wieloporcjowe podanie zupy w wazie może również pozytywnie wpłynąć na doświadczenia gości, tworząc atmosferę wspólnego spożywania posiłku.

Pytanie 17

Jaką cenę promocyjną należy ustalić dla deseru, jeśli restauracja nie uwzględnia marży, a koszt surowca wynosi 3,6 zł oraz podatek VAT to 7%?

A. 3,85 zł

B. 2,10 zł

C. 1,70 zł

D. 3,34 zł

Odpowiedź 3,85 zł jest poprawna, ponieważ aby ustalić cenę promocyjną deseru bez marży, musimy uwzględnić koszt surowca oraz podatek VAT. Koszt surowca wynosi 3,6 zł, a stawka VAT to 7%. Aby obliczyć cenę brutto, należy pomnożyć koszt surowca przez współczynnik uwzględniający VAT, który wynosi 1 + 0,07 = 1,07. Zatem cena promocyjna będzie wynosić 3,6 zł * 1,07 = 3,85 zł. W praktyce, stosowanie ceny brutto jest standardem w branży gastronomicznej, ponieważ klienci powinni wiedzieć, ile zapłacą za produkt, a cena powinna być podawana już z uwzględnieniem podatku. Ważne jest, aby przy określaniu cen brać pod uwagę nie tylko koszty, ale również regulacje prawne dotyczące VAT, co jest kluczowe dla transparentności finansowej. Ustalanie cen z uwzględnieniem podatków jest nie tylko praktyką zgodną z prawem, ale również buduje zaufanie klientów do firmy.

Pytanie 18

Jakiej metody obróbki cieplnej używa się, gdy produkt spożywczy nie ma kontaktu z wodą w stanie ciekłym?

A. Tradycyjnego gotowania

B. Duszenia bez wcześniejszego obsmażania

C. Duszenia z wcześniejszym obsmażeniem

D. Gotowania na parze

Gotowanie na parze to technika kulinarna, w której środek spożywczy nie ma bezpośredniego kontaktu z wodą w postaci ciekłej. Zamiast tego, potrawy umieszczane są w naczyniu, które jest umieszczone nad wrzącą wodą, a para wodna unosi się i otacza jedzenie, zapewniając mu równomierne podgrzewanie. Taka metoda gotowania jest szczególnie ceniona, ponieważ pozwala zachować więcej składników odżywczych, smaków oraz naturalnej tekstury produktów. Przykładem zastosowania tej techniki są warzywa, które po ugotowaniu na parze zachowują swój intensywny kolor oraz chrupkość, co czyni je bardziej apetycznymi. W przemyśle gastronomicznym gotowanie na parze stało się standardem w przygotowywaniu zdrowych potraw, a restauracje zdrowego żywienia często oferują potrawy przygotowane w ten sposób. Dodatkowo, gotowanie na parze jest metodą niskokaloryczną, co może wspierać różne diety odchudzające, co czyni ją bardzo popularną wśród osób dbających o zdrowie.

Pytanie 19

Cechy charakterystyczne mięs przygotowywanych na sposób angielski to

A. krwisty sok i szarobrązowy przekrój

B. różowy sok i różowoczerwony przekrój

C. szarobrązowy sok i bladoróżowy przekrój

D. krwisty sok i bladoróżowy przekrój

Odpowiedzi, które wskazują na "szarobrązowy przekrój" czy "różowy sok", nie tylko są nieprecyzyjne, ale także mogą prowadzić do nieporozumień dotyczących klasycznej obróbki mięs. Szarobrązowy kolor przekroju świadczy o przegrzaniu mięsa, co skutkuje utratą soczystości i smaku. Zjawisko to związane jest z denaturacją białek oraz ulatnianiem się naturalnych soków, co w efekcie prowadzi do suchego i mniej apetycznego produktu. Ponadto, różowy sok nie jest standardowo kojarzony z wysokiej jakości mięsem smażonym, a może być mylony z niewłaściwie przygotowanym lub surowym mięsem, co może budzić obawy o bezpieczeństwo żywności. Ważne jest zrozumienie, że różne mięsa mają różne standardy przygotowania: na przykład, mięso wołowe może być podawane w stanie bardziej krwistym niż wieprzowe. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków wynikają często z braku zrozumienia procesu gotowania oraz reakcji chemicznych zachodzących w mięsie. Edukacja na temat właściwych metod gotowania i oczekiwanego wyglądu potraw w zależności od techniki ich przygotowania jest kluczowa dla osiągnięcia sukcesu kulinarnego.

Pytanie 20

Który zbiór składa się tylko z produktów o wysokiej zawartości węglowodanów?

A. Ziemniaki, ryż, soja

B. Makaron, jaja, miód

C. Mąka, kasza, makaron

D. Ryż, czekolada, jabłka

No dobra, odpowiedź 'Mąka, kasza, makaron' jest jak najbardziej słuszna! Te produkty to prawdziwi mistrzowie węglowodanów. Węglowodany to taki materiał, który dostarcza nam energii w codziennym życiu, więc ich obecność w diecie jest mega ważna. Mąka, jako produkt zbożowy, jest pełna skrobi - to najpopularniejsza forma węglowodanów. Kasza, to już inna bajka, ale też dostarcza nam sporo tych składników, co pasuje do zasady zdrowego jedzenia, które mówi, żeby jeść różnorodnie, a zboża to super opcja. A makaron? No cóż, to kolejny klasyk na naszych talerzach, pełen węglowodanów i znany w kuchniach na całym świecie. Jak widzisz, dodanie ich do diety to coś, co polecają dietetycy, bo węglowodany złożone naprawdę mogą zdziałać cuda, zwłaszcza jeśli chodzi o uczucie sytości na dłużej. Z własnego doświadczenia mogę powiedzieć, że lepiej się czuję, jak jem pełnoziarnisty makaron czy kaszę, bo to naprawdę dobrze wpływa na moje zdrowie, metabolizm, a nawet poziom cukru we krwi.

Pytanie 21

Kasza jaglana pochodzi z

A. orkiszu.

B. owsa.

C. pszenicy.

D. prosa.

Kasza jaglana, znana jako jedna z najstarszych kasz, jest produktem otrzymywanym z ziaren prosa, które jest rośliną z rodziny traw. Ziarna prosa są najpierw oczyszczane, a następnie poddawane obróbce, podczas której usuwa się łuskę, co pozwala uzyskać jasne, żółte ziarna kaszy jaglanej. Ta kasza charakteryzuje się wysoką zawartością białka, błonnika oraz składników mineralnych, takich jak magnez, żelazo i cynk. Ze względu na swoje właściwości odżywcze, kasza jaglana jest polecana w diecie osób dbających o zdrowie i dla tych, którzy chcą zredukować spożycie glutenu, ponieważ jest naturalnie bezglutenowa. Przykładowe zastosowanie kaszy jaglanej obejmuje przygotowywanie dań głównych, sałatek, a także jako baza do słodkich deserów. Warto również wspomnieć, że kasza jaglana jest często stosowana w kuchni wegetariańskiej i wegańskiej, co podkreśla jej wszechstronność oraz wartości odżywcze.

Pytanie 22

Które z poniższych działań w technologii "cook-chill" ("gotuj-schłódź") nie gwarantuje wysokiej jakości przygotowywanych potraw?

A. Powolne schładzanie potraw

B. Efektywna i szybka praca zespołu przy porcjowaniu potraw

C. Chłodzenie posiłków w czystych warunkach

D. Błyskawiczne schłodzenie potraw do temperatury +3°C

Wolne schładzanie potraw jest niewłaściwym podejściem w technologii „cook-chill”, ponieważ sprzyja rozwojowi mikroorganizmów. Proces schładzania powinien odbywać się szybko, aby zminimalizować czas, w którym potrawy znajdują się w niebezpiecznej strefie temperatur (czyli pomiędzy +5°C a +60°C), w której mogą się rozwijać patogeny. Przykładowo, zgodnie z wytycznymi HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), potrawy powinny być schładzane do +3°C w ciągu maksymalnie 90 minut. Szybkie schładzanie pozwala na zachowanie jakości organoleptycznej potraw oraz ich bezpieczeństwa mikrobiologicznego. Użycie technologii chłodzenia, takiej jak szokowe chłodzenie, pozwala na osiągnięcie pożądanej temperatury w krótkim czasie, co jest kluczowe w procesie „cook-chill”. Odpowiednie praktyki schładzania są nie tylko zaleceniem, ale także obowiązkiem dla instytucji cateringowych oraz gastronomicznych, aby zapewnić bezpieczeństwo żywności i jakość serwowanych potraw.

Pytanie 23

W zależności od sposobu podawania, wina można klasyfikować na:

A. wyborowe, gatunkowe, luksusowe

B. stołowe, deserowe, likierowe

C. lekkie, słabe, mocne

D. wytrawne, półwytrawne, półsłodkie

Odpowiedź stołowe, deserowe, likierowe jest prawidłowa, ponieważ klasyfikacja win według sposobu ich konsumpcji odzwierciedla ich przeznaczenie oraz sposób podawania. Wina stołowe są najczęściej serwowane do posiłków, mają zrównoważony smak i aromat, co czyni je idealnym towarzyszem dla różnych dań. Wina deserowe są słodsze i bogatsze, dedykowane do podawania po posiłku, często do deserów, co pozwala na wydobycie pełni smaku zarówno wina, jak i serwowanych potraw. Z kolei wina likierowe, charakteryzujące się wysoką zawartością alkoholu i intensywnym smakiem, są często używane w koktajlach lub jako aperitify. Klasyfikacja ta jest zgodna z normami branżowymi i najlepszymi praktykami winiarskimi, które podkreślają znaczenie serwowania win w kontekście gastronomicznym i kulturowym, co ma kluczowe znaczenie dla doświadczeń degustacyjnych oraz harmonii smaków.

Pytanie 24

W jakiej temperaturze powinno się przechowywać mleko oraz produkty mleczne?

A. od +10 C do +15 C

B. od +20 C do +25 C

C. od -5 C do 0 C

D. od +4 C do +8 C

Przechowywanie mleka i przetworów mlecznych w niewłaściwych temperaturach może prowadzić do wielu problemów zdrowotnych oraz obniżenia jakości tych produktów. Na przykład, temperatura od +20 C do +25 C jest zdecydowanie zbyt wysoka; w takich warunkach mleko może bardzo szybko się psuć, co jest rezultatem intensywnego rozwoju bakterii, takich jak Lactobacillus czy Escherichia coli. Przy tej temperaturze wzrasta również ryzyko namnażania się patogenów, które mogą prowadzić do zatrucia pokarmowego. Z kolei temperatura od -5 C do 0 C może nie być odpowiednia dla mleka i jego przetworów, ponieważ mrożenie może prowadzić do zmian w strukturze białek i tłuszczów, co negatywnie wpłynie na smak i konsystencję. Ponadto, przechowywanie w zakresie +10 C do +15 C również nie jest zalecane, ponieważ te temperatury są na granicy, gdzie mogą wystąpić niepożądane zmiany mikrobiologiczne. Wobec powyższego, kluczowe jest, aby zrozumieć, że określone zakresy temperatur mają ścisłe podstawy naukowe oparte na badaniach dotyczących przechowywania produktów spożywczych. Odpowiednie przechowywanie nie tylko chroni zdrowie konsumentów, ale również wpływa na trwałość i smak produktów mlecznych, co jest istotne z perspektywy przemysłu spożywczego. Dlatego każdy, kto zajmuje się przechowywaniem żywności, powinien być świadomy konsekwencji niewłaściwych praktyk związanych z temperaturą.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Miękkim serem dojrzewającym z pleśnią jest

A. oscypek

B. roquefort

C. camembert

D. ementaler

Wybór ementalera jest nietrafiony, ponieważ ten ser jest twardy i nie ma pleśni na powierzchni. Ementaler, znany z charakterystycznych dziur oraz orzechowego smaku, pochodzi ze Szwajcarii i jest produkowany głównie z mleka krowiego. Nie jest on klasyfikowany jako ser dojrzewający z porostem pleśniowym, co jest kluczowym elementem pytania. Roquefort, mimo że jest serem pleśniowym, należy do kategorii serów niebieskich, które dojrzewają z wykorzystaniem pleśni Penicillium roqueforti, co również nie odpowiada definicji sera miękkiego dojrzewającego z białą pleśnią. Oscypek, z kolei, to tradycyjny polski ser wędzony, który ma twardą konsystencję i powstaje z mleka owczego, nie spełnia więc kryteriów dla serów pleśniowych. Powszechnym błędem jest utożsamianie różnych rodzajów serów pleśniowych, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Zrozumienie różnic między tymi serami, ich metod dojrzewania oraz składników jest kluczowe dla prawidłowego klasyfikowania ich w grupach. Wiedza ta jest istotna nie tylko dla producentów, ale także dla konsumentów, którzy chcą świadomie wybierać produkty na podstawie ich charakterystyki i właściwości smakowych.

Pytanie 28

Przygotowując krokiety z farszem słonym, naleśniki powinny być złożone

A. w chusteczkę

B. w rulon otwarty

C. w sakiewkę

D. w rulon zamknięty

Odpowiedź 'w rulon zamknięty' jest prawidłowa, ponieważ przy sporządzaniu krokietów z nadzieniem słonym, kluczowe jest, aby dobrze zabezpieczyć nadzienie wewnątrz naleśnika. Rulon zamknięty zapewnia, że wszystkie składniki pozostaną na swoim miejscu podczas obróbki termicznej, co jest szczególnie istotne przy smażeniu. Umożliwia to uzyskanie chrupiącej skórki na zewnątrz, jednocześnie zachowując soczystość nadzienia wewnątrz. Dodatkowo, praktyka ta jest zgodna z metodami gastronomicznymi, które rekomendują użycie odpowiednich technik pakowania, by uniknąć wycieku nadzienia. W profesjonalnych kuchniach, gdzie estetyka serwowanych potraw jest równie ważna jak ich smak, zamknięty rulon tworzy zgrabny kształt, który prezentuje się atrakcyjnie na talerzu. Do krokietów z różnorodnymi nadzieniami, jak mięso, warzywa czy ser, zamknięcie naleśnika pozwala na pełne połączenie smaków i aromatów, co wzbogaca doznania kulinarne.

Pytanie 29

Podczas stopniowego zamrażania surowców powstaje

A. redukcja ich objętości

B. małe kryształy lodu

C. tworzenie dużych kryształów lodu

D. zmniejszenie ciśnienia osmotycznego

Tworzenie dużych kryształów lodu podczas powolnego zamrażania surowców jest wynikiem kontrolowanego procesu krystalizacji, który zachodzi, gdy temperatura spada w sposób stopniowy. W takim przypadku cząsteczki wody mają wystarczająco dużo czasu na uporządkowanie się i tworzenie większych struktur krystalicznych, co prowadzi do powstawania dużych kryształów lodu. Taki proces można zaobserwować w zastosowaniach przemysłowych, gdzie istotne jest zachowanie struktury produktu po zamrożeniu, na przykład w przemyśle spożywczym, podczas mrożenia owoców lub warzyw. Powolne zamrażanie, np. w temperaturze -1°C do -5°C, pozwala również na minimalizację uszkodzeń komórek i utrzymanie jakości produktowej, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie technologii mrożenia. Dodatkowo, duże kryształy lodu charakteryzują się mniejszą powierzchnią kontaktu z powietrzem, co zmniejsza ryzyko sublimacji i poprawia długoterminowe przechowywanie produktów. Warto również zauważyć, że w procesach takich jak kriokonserwacja komórek, kontrolowane zamrażanie jest kluczowe dla zachowania ich integralności oraz funkcjonalności.

Pytanie 30

Jaką kwotę należy zapłacić za przygotowanie dania głównego, jeśli jego koszt bez 5% dodatku na przyprawy wynosi 100 zł?

A. 105 zł

B. 115 zł

C. 95 zł

D. 110 zł

Odpowiedzi takie jak 115 zł, 110 zł oraz 95 zł są wynikiem błędnych obliczeń związanych z aplikowaniem ryczałtu na przyprawy. W przypadku odpowiedzi 115 zł, można zauważyć, że osoba ta dodała błędną kwotę ryczałtu, być może myląc się co do procentu, co jest powszechnym błędem przy obliczeniach finansowych. Osoby często zapominają, że 5% z 100 zł to nie 15 zł, a 5 zł. Odpowiedź 110 zł sugeruje, że ktoś dodał ryczałt, ale nie uwzględnił prawidłowego obliczenia, co również jest zrozumiałym, ale niepoprawnym podejściem. Natomiast 95 zł to całkowicie błędna interpretacja, ponieważ osoba ta z pewnością nie dodała ryczałtu, co skutkuje niedoszacowaniem całkowitego kosztu produkcji. Wiedza o tym, jak właściwie obliczać ryczałty i marże, jest kluczowa w branży gastronomicznej, ponieważ pozwala na lepsze prognozowanie kosztów oraz ceny produktów. Efektywne zarządzanie kosztami jest jednym z filarów sukcesu w każdej działalności gastronomicznej.

Pytanie 31

Do czego używa się Steamery?

A. do smażenia w zanurzeniu

B. do gotowania w wodzie

C. do smażenia bez tłuszczu

D. do gotowania na parze

Smażenie zanurzeniowe, gotowanie w wodzie oraz smażenie beztłuszczowe to techniki, które w przeciwieństwie do gotowania na parze, mogą prowadzić do utraty wartości odżywczych żywności. Smażenie zanurzeniowe polega na gotowaniu potraw w dużej ilości gorącego oleju, co skutkuje wysoką zawartością tłuszczu oraz kalorii. Tego typu przygotowanie jest często obciążone ryzykiem przekształcania korzystnych substancji w szkodliwe związki, takie jak akrylamid, które powstają podczas wysokotemperaturowego smażenia. Gotowanie w wodzie z kolei, mimo że jest metodą powszechnie stosowaną, często prowadzi do wyciekania składników odżywczych do wody, co zmniejsza walory zdrowotne potraw. Smażenie beztłuszczowe, choć wydaje się zdrowsze, w praktyce często polega na używaniu wysokotemperaturowych technik, które nie zawsze zapewniają lepsze zachowanie wartości odżywczych. Zrozumienie różnic między tymi metodami jest kluczowe dla skutecznego i zdrowego gotowania. Dobrze jest zwracać uwagę na techniki kulinarne, które maksymalizują walory zdrowotne, a gotowanie na parze zdecydowanie w tym pomaga.

Pytanie 32

Jakiego koloru deski należy używać do krojenia ugotowanych jaj?

A. w kolorze niebieskim

B. w kolorze brązowym

C. w kolorze żółtym

D. w kolorze białym

Wybór deski w innym kolorze niż biały może prowadzić do niebezpiecznych praktyk w kuchni. Deski w kolorze żółtym, brązowym czy niebieskim zazwyczaj są przypisane do innych grup produktów, takich jak mięso, ryby czy warzywa, co oznacza, że ich użycie do krojenia gotowanych jaj może prowadzić do kontaminacji krzyżowej. Używanie desek w niewłaściwym kolorze często wynika z błędnej interpretacji zasad bezpieczeństwa żywności. Kolory desek do krojenia są stosowane dla uproszczenia procesu segregacji i uniknięcia przypadkowego łączenia surowych i gotowanych produktów. Przykładowo, deski w kolorze żółtym są zwykle przeznaczone do mięsa drobiowego, co może prowadzić do nieprzyjemnych konsekwencji zdrowotnych, jeśli resztki surowego mięsa zanieczyszczą deski używane do gotowych potraw. Ponadto, użycie brązowej deski, często stosowanej do warzyw, może wprowadzić dodatkowe zanieczyszczenia, co z kolei wpływa na jakość potraw i bezpieczeństwo konsumentów. Ważne jest, aby zrozumieć, że dobór odpowiedniego koloru deski do krojenia nie jest jedynie kwestią estetyki, ale kluczowym elementem praktyki higienicznej w kuchni, który powinien być przestrzegany, aby zapewnić bezpieczeństwo żywności i zdrowie konsumentów.

Pytanie 33

Do grupy warzyw owocowych zalicza się:

A. sałatę, szczypiorek, cykorię

B. buraki, fasolę, rzeżuchę

C. pomidory, ogórki, cukinię

D. kalafior, brokuły, kapustę

Odpowiedź wskazująca na pomidory, ogórki i cukinię jako warzywa owocowe jest poprawna ze względu na definicję warzyw owocowych, które są technicznie rzecz biorąc owocami roślin jadalnych, ale z uwagi na ich kulinarne zastosowania traktowane są jako warzywa. Warzywa owocowe to te, które rozwijają się z kwiatów roślin i zawierają nasiona, co oznacza, że w tej kategorii znajdują się pomidory, ogórki i cukinie. Przykładowo, pomidory są kluczowym składnikiem wielu potraw, takich jak sosy, sałatki i zupy, a ich zastosowanie w kuchni jest niezwykle wszechstronne. Ogórki, często używane w sałatkach lub jako przekąski, są niskokaloryczne i bogate w wodę. Cukinia natomiast jest często wykorzystywana w daniach zapiekanych, grillowanych lub nawet jako alternatywa dla makaronu w diecie bezglutenowej. Znajomość klasyfikacji warzyw owocowych jest istotna w kontekście zdrowego odżywiania, diety roślinnej oraz planowania posiłków. Warto również zwrócić uwagę na ich wartości odżywcze i korzyści zdrowotne, tak jak bogactwo witaminy C w pomidorach czy błonnika w ogórkach.

Pytanie 34

Ile jest białka pochodzenia zwierzęcego w posiłku?

Skład II śniadania: bułka pszenna 40 g, masło 10 g, ser topiony 20 g, pomidory 50 g
Produkt	Zawartość w 100 g produktu
Produkt	białko (g)	tłuszcz (g)	węglowodany (g)
bułka pszenna	7,3	1,5	58
masło	0,7	82,5	0,7
ser topiony	13,5	27,0	1,2
pomidor	0,9	0,2	3,6

A. 7,9 g

B. 3,6 g

C. 2,8 g

D. 1,8 g

Odpowiedź 2,8 g białka pochodzenia zwierzęcego jest poprawna, ponieważ opiera się na dokładnych pomiarach zawartości białka w produktach spożywczych. Zawartość białka w 100 g maśla i sera topionego wynosi odpowiednio około 0,6 g i 19 g. Aby obliczyć całkowitą ilość białka w posiłku, należy zsumować białko z wszystkich produktów pochodzenia zwierzęcego, co w przypadku zastosowania odpowiednich miar daje wynik 2,8 g. Znajomość tych wartości jest istotna w kontekście planowania diety, zwłaszcza dla osób, które kontrolują spożycie białka, jak sportowcy czy osoby na diecie wysokobiałkowej. W praktyce, wiedza ta pozwala na lepsze zarządzanie makroskładnikami diety, co jest zgodne z zaleceniami żywieniowymi organizacji takich jak WHO i FAO, które podkreślają znaczenie białka w codziennym odżywianiu.

Pytanie 35

Ser gouda, który został osuszony i nie wykazuje zmian mikrobiologicznych, powinien być użyty

A. bezapelacyjnie do wyrzucenia

B. do ozdoby kanapek

C. po starciu do zapiekanek

D. jako przekąska na talerzu serów

Obsuszony ser gouda, który nie wykazuje żadnych zmian mikrobiologicznych, może być z powodzeniem stosowany w kuchni, szczególnie po starciu. W przypadku serów takich jak gouda, proces starcia pozwala na ich wykorzystanie w różnych daniach, zwłaszcza zapiekankach, gdzie intensywny smak i aromat sera wzbogacają potrawę. Dobrą praktyką jest stosowanie takich serów w zapiekankach, ponieważ ich struktura po podgrzaniu staje się kremowa, a smak intensyfikuje się. Ponadto, w kontekście bezpieczeństwa żywności, jeśli ser nie wykazuje oznak zepsucia, a jego obróbka termiczna eliminuje potencjalne bakterie, jest to idealna forma wykorzystania tego produktu. Warto również zwrócić uwagę na zasady racjonalnego gospodarowania żywnością, które promują minimalizację marnotrawstwa. Stosowanie serów, które nie nadają się już do bezpośredniego spożycia, ale są wciąż bezpieczne po obróbce, jest zgodne z tymi zasadami.

Pytanie 36

Ostatni etap przygotowywania dania w restauracyjnej sali przy stole klienta, który polega na skropieniu gotowego jedzenia alkoholem i jego podpaleniu to

A. flambirowanie

B. serwowanie

C. tranżerowanie

D. garnirowanie

Flambirowanie to technika kulinarna, która polega na skropieniu potrawy alkoholem, a następnie podpaleniu jej, co nie tylko nadaje potrawie wyjątkowy smak, ale również efektowny wygląd. Ta metoda jest szczególnie popularna w restauracjach, gdzie prezentacja potraw ma kluczowe znaczenie. Flambirowanie wymaga dużej precyzji oraz umiejętności, aby zapewnić bezpieczeństwo podczas procesu. Przykładami potraw często flambirowanych są crepes Suzette i inne desery, a także niektóre dania mięsne. W branży gastronomicznej flambirowanie jest uznawane za element sztuki kulinarnej, który podnosi jakość doświadczeń kulinarnych gości. Ważne jest, aby przy flambirowaniu przestrzegać zasad bezpieczeństwa, takich jak użycie odpowiednich naczyń odpornych na wysokie temperatury oraz zachowanie ostrożności przy manipulowaniu ogniem. Technika ta, gdy jest stosowana zgodnie z zaleceniami, może być wspaniałym sposobem na wzbogacenie prezentacji potrawy i dostarczenie niezapomnianych wrażeń smakowych.

Pytanie 37

Jeżeli do przygotowania 5 porcji dania wykorzystano 600 g składnika, to ile należy przygotować surowca do zrobienia 3 porcji tego samego dania?

A. 0,20 kg

B. 0,12 kg

C. 0,36 kg

D. 0,48 kg

Kiedy mówimy o gotowaniu, dobrze jest mieć jasność co do proporcji składników. W tym przypadku, gdy przygotowujemy 5 porcji, wykorzystując 600 g surowca, możemy szybko policzyć, ile zaangażować na 3 porcje. Najpierw dzielimy 600 g przez 5 i wychodzi nam 120 g na jedną porcję. Potem, żeby dowiedzieć się, ile to będzie dla 3 porcji, mnożymy 120 g przez 3, co daje nam 360 g. Jak to przeliczyć na kilogramy? Po prostu dzielimy przez 1000 i mamy 0,36 kg. Takie obliczenia to podstawa dobrej kuchni, bo pomagają nam uniknąć zbędnych odpadów i lepiej zarządzać kosztami. Poza tym, umiejętność przeliczania składników to coś, co przydaje się w planowaniu menu i zarządzaniu zapasami w restauracji. To z kolei przekłada się na lepsze doświadczenie naszych klientów i sprawia, że wszystko działa sprawnie.

Pytanie 38

Wymień części półtuszy wołowej.

A. Antrykot i szponder

B. Rostbef i pachwina

C. Comber i karkówka

D. Rozbratel i nerkówka

Antrykot i szponder to takie dwa główne kawałki mięsa z półtuszy wołowej, które naprawdę warto znać, jak się gotuje. Antrykot, który często nazywamy ribeye, pochodzi z grzbietu bydła. Fajnie, że ma dużo marmurkowania, bo dzięki temu mięso jest takie soczyste i smaczne, gdy je przyrządzamy. Idealnie nadaje się na steki, bo jak tylko dobrze go przygotujesz, to zachowuje kruchość i pełen smak. Z drugiej strony szponder, który jest z okolicy łopatki, jest bardziej mięsisty. Mimo to też ma sporo tkanki tłuszczowej, co dodaje mu smaku. Ten kawałek świetnie pasuje do duszenia lub do potraw, które muszą się długo gotować, jak gulasz czy pieczeń. Jak wybierasz te kawałki, to możesz korzystać z dobrych praktyk kucharskich, które naprawdę podkreślają smak wołowiny i spełniają te wszystkie normy jakościowe w gastronomii.

Pytanie 39

Jaką kwotę należy przeznaczyć na zakup twarogu potrzebnego do przygotowania 80 porcji pasty rybnej, jeśli norma surowcowa na 4 porcje wynosi 250 g twarogu, a cena 1 kg twarogu to 15,00 zł?

A. 7,50 zł

B. 60,00 zł

C. 6,00 zł

D. 75,00 zł

Jak nie wybierasz dobrze, to ważne jest, żeby zrozumieć, jak błędy w obliczeniach mogą prowadzić do złych wniosków. Na przykład, jeśli wpisałeś 6,00 zł, to pewnie założyłeś, że na porcję potrzeba mniej twarogu niż w rzeczywistości, co się nie zgadza z normatywem. To pokazuje, że brak znajomości standardów surowcowych może powodować poważne błędy. Odpowiedzi z kwotami 60,00 zł i 7,50 zł też raczej świadczą o złych obliczeniach związanych z ilością twarogu lub jego ceną. W branży spożywczej ważne jest, by mieć dokładne miary i wiedzieć, że każde złe założenie w obliczeniach może prowadzić do strat. Dlatego warto mieć na oku stany magazynowe, regularnie aktualizować ceny surowców i dokładnie analizować koszty produkcji, żeby lepiej planować wydatki i podnieść zyski.

Pytanie 40

Jakie produkty zaliczamy do pochodnych zwierzęcych?

A. jajko, tłuszcz roślinny, śmietana

B. mleko, słonina, mąka

C. słonina, sól, kawior

D. śmietana, żelatyna, mięso

Odpowiedź 'śmietana, żelatyna, mięso' jest prawidłowa, ponieważ wszystkie te produkty pochodzą z zwierząt. Śmietana to produkt mleczny, uzyskiwany z mleka krowiego lub innych gatunków, a więc jest to jednoznaczny przykład produktu pochodzenia zwierzęcego. Żelatyna natomiast jest substancją pozyskiwaną z kości, skóry i tkanki łącznej zwierząt, co czyni ją również produktem zwierzęcym. Mięso to bezpośredni przykład tkanki mięśniowej zwierząt, która jest szeroko wykorzystywana w kuchni na całym świecie. Praktyczne zastosowanie tych produktów jest niezwykle ważne w kontekście gastronomii i przemysłu spożywczego. Wytyczne dotyczące stosowania produktów pochodzenia zwierzęcego powinny opierać się na wysokich standardach jakości i bezpieczeństwa żywności, a także uwzględniać aspekty etyczne, takie jak dobrostan zwierząt. Użycie tych produktów w potrawach może znacznie wzbogacić ich smak oraz wartość odżywczą, co przekłada się na zadowolenie konsumentów oraz większe zainteresowanie daniami opartymi na naturalnych składnikach.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej