Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 9 kwietnia 2025 22:34
  • Data zakończenia: 9 kwietnia 2025 22:50

Egzamin niezdany

Wynik: 15/40 punktów (37,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Do zadań zarządu przedsiębiorstwa z ograniczoną odpowiedzialnością należy

A. udzielanie absolutorium członkom organów spółki
B. analiza sprawozdań finansowych spółki
C. sprawowanie ciągłego nadzoru nad działalnością spółki
D. zarządzanie sprawami spółki oraz jej reprezentowanie na zewnątrz
Prawidłowa odpowiedź wskazuje na kluczowe kompetencje zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, które obejmują prowadzenie spraw spółki oraz reprezentowanie jej na zewnątrz. Zarząd jako organ wykonawczy ma na celu realizację bieżących zadań operacyjnych oraz podejmowanie decyzji w imieniu spółki. Przykładowo, zarząd podejmuje decyzje dotyczące strategii rozwoju, zarządzania finansami, a także negocjacji z kontrahentami. Reprezentowanie spółki na zewnątrz obejmuje uczestnictwo w procesach sądowych, podpisywanie umów oraz reprezentowanie interesów spółki w kontaktach z instytucjami publicznymi. Dobrą praktyką jest, aby zarząd regularnie komunikował się z akcjonariuszami oraz interesariuszami, co przyczynia się do transparentności działalności spółki oraz budowania zaufania wśród klientów i partnerów biznesowych. Kompetencje zarządu są szczegółowo regulowane w Kodeksie spółek handlowych, co zapewnia ich odpowiednią strukturę i przejrzystość w działaniu, a także wskazuje na konieczność odpowiedzialności za podejmowane decyzje.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 3

Zgodnie z regulacjami Kodeksu pracy pracodawca może żądać od pracownika

A. pełnego wykorzystania zdolności i kwalifikacji w czasie pracy na danym stanowisku
B. całodobowej dostępności ze względu na rodzaj wykonywanej pracy oraz zakres uprawnień i odpowiedzialności
C. zgody na skrócenie wymiaru urlopu wypoczynkowego z uwagi na sezonowy charakter wykonywanej pracy
D. działania wbrew obowiązującemu prawu
Pracodawca ma prawo oczekiwać, że pracownik w pełni wykorzysta swoje zdolności i kwalifikacje w trakcie pracy na zajmowanym stanowisku, co jest zgodne z zasadą efektywności pracy. Oczekiwanie to odnosi się do maksymalizacji potencjału pracownika w kontekście realizacji powierzonych mu zadań oraz celów przedsiębiorstwa. Pracownicy, posiadając odpowiednie umiejętności, są w stanie przyczynić się do sukcesu organizacji, co jest korzystne zarówno dla pracodawcy, jak i dla samego pracownika, który rozwija swoje zdolności zawodowe. W praktyce może to oznaczać, że pracodawca organizuje szkolenia, aby pracownicy mogli podnieść swoje kwalifikacje, a także wprowadza systemy oceny, pozwalające na monitorowanie efektywności i dostosowanie zadań do umiejętności pracowników. Warto zwrócić uwagę na to, że zasada ta znajduje odzwierciedlenie w standardach zarządzania zasobami ludzkimi, które podkreślają znaczenie motywacji i zaangażowania pracowników dla osiągania celów strategicznych firmy.

Pytanie 4

Plan przedsiębiorstwa obejmujący długoterminowe cele znajduje się w dokumencie

A. statystycznym
B. strategicznym
C. operacyjnym
D. taktycznym
Plan strategiczny firmy to bardzo ważny dokument. W nim tak naprawdę określamy, jakie mamy cele na kilka lat do przodu oraz jakie kroki podejmiemy, aby je zrealizować. Warto tam zawrzeć naszą misję, wizję i wartości, bo to one będą nas prowadzić. Na przykład, mogą to być cele związane z powiększeniem udziału w rynku czy też wprowadzeniem nowych, innowacyjnych produktów. Dobrze jest też dodać analizy SWOT, które pomogą nam zobaczyć, co robimy dobrze, a co możemy poprawić, oraz jakie szanse i zagrożenia czekają na nas z zewnątrz. Dzięki temu lepiej dostosujemy nasze działania do tego, jak zmienia się rynek, co jest kluczowe, jeżeli myślimy o długoterminowych sukcesach.

Pytanie 5

W ciągu 8 godzin pracy, pracownik skorzystał z przysługującej mu 15-minutowej przerwy wliczanej do czasu pracy oraz trzech 20-minutowych przerw na załatwienie spraw osobistych. Jakim procentem efektywnie wykorzystał czas na realizację obowiązków zawodowych?

A. 84%
B. 97%
C. 93%
D. 89%
Aby obliczyć efektywność wykorzystania czasu pracy przez pracownika, należy uwzględnić całkowity czas pracy oraz czas poświęcony na przerwy. Pracownik pracował 8 godzin, co daje 480 minut. Z tego czasu 15 minut stanowi przerwę wliczaną do czasu pracy, a dodatkowe trzy przerwy po 20 minut każda to 60 minut. Łącznie przerwy zajmują 75 minut. Czas przeznaczony na wykonanie zadań zawodowych wynosi więc 480 minut - 75 minut = 405 minut. Efektywność obliczamy jako stosunek czasu spędzonego na zadania do całkowitego czasu pracy, co daje (405 / 480) * 100% = 84%. Takie obliczenia są praktycznie istotne w kontekście zarządzania czasem oraz optymalizacji procesów pracy, ponieważ pomagają pracownikom i menedżerom zrozumieć, jak dobrze wykorzystują czas na obowiązki zawodowe w porównaniu do czasu przeznaczonego na przerwy oraz inne aktywności. Umożliwia to podejmowanie świadomych decyzji dotyczących organizacji pracy oraz planowania przerw, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania zasobami ludzkimi.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 7

Z analizy 'Karty pracy' wynika, że pracownik Jacek Piwowarek w trakcie 8-godzinnej zmiany roboczej zrealizował (zgodnie z przyjętą w firmie normą pracochłonności) 16 wyrobów. Czas potrzebny na wykonanie jednej sztuki wyrobu wyniósł

A. 1 godzinę
B. 2 godziny
C. 0,5 godziny
D. 1,5 godziny
W przypadku odpowiedzi wskazujących na 1 godzinę, 1,5 godziny lub 2 godziny, należy zwrócić uwagę na błędne zrozumienie zagadnienia obliczeń czasu pracy. Każda z tych odpowiedzi implikuje, że wykonanie jednej sztuki wyrobu zajmuje nadmiernie dużo czasu w porównaniu do całkowitego dostępnego czasu w ciągu 8-godzinnej zmiany. Na przykład, przyjmując 1 godzinę na sztukę, pracownik mógłby wykonać jedynie 8 sztuk, co nie odpowiada rzeczywistym wynikom. Z kolei obliczenie 1,5 godziny czy 2 godzin na sztukę w ogóle wyklucza możliwość wykonania 16 sztuk w ciągu 8 godzin, co jest bezpośrednim naruszeniem zasady efektywności pracy. Tego typu błędne odpowiedzi często wynikają z niepoprawnego przeliczenia dostępnego czasu oraz braku zrozumienia funkcji norm pracochłonności w zarządzaniu produkcją. W praktyce, znajomość i umiejętność stosowania norm czasowych pozwala na lepsze planowanie zadań oraz optymalizację procesów produkcyjnych. Warto zaznaczyć, że w wielu branżach normy pracochłonności są kluczowe dla analizy efektywności i są stosowane do oceny wydajności pracowników oraz optymalizacji pracy zespołów.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 9

Podstawą prawną, która reguluje zasady prowadzenia ksiąg rachunkowych, jest ustawa

A. o rachunkowości
B. o doradztwie podatkowym
C. o swobodzie działalności gospodarczej
D. o finansach publicznych
Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że żaden z wymienionych aktów prawnych nie reguluje bezpośrednio zasad prowadzenia ksiąg rachunkowych w taki sposób, jak czyni to ustawa o rachunkowości. Ustawa o finansach publicznych koncentruje się na zarządzaniu finansami jednostek sektora publicznego, regulując kwestie dotyczące budżetowania, wydatków, oraz przejrzystości w zakresie wydatkowania publicznych pieniędzy. Chociaż jest istotna dla sektora publicznego, nie odnosi się bezpośrednio do zasad prowadzenia ksiąg rachunkowych w przedsiębiorstwach prywatnych. Ustawa o doradztwie podatkowym dotyczy natomiast praktyk i zasad związanych z udzielaniem pomocy w zakresie przepisów podatkowych, co jest ważne, ale nie ma wpływu na księgowanie transakcji ani na standardy rachunkowości. Ostatnia z wymienionych ustaw, o swobodzie działalności gospodarczej, reguluje zasady podejmowania działalności gospodarczej w Polsce, ale w kontekście księgowości nie dotyka szczegółowych wymogów dotyczących prowadzenia ksiąg. Zrozumienie tych odmiennych regulacji jest kluczowe, aby uniknąć mylnych interpretacji, które mogą prowadzić do nieprawidłowego księgowania oraz błędów w sprawozdawczości finansowej.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 12

Do rzeczowych aktywów obrotowych zaliczamy:

A. wyroby gotowe, gotówkę, materiały
B. towary, produkty w trakcie produkcji, materiały
C. towary, produkty gotowe, należności
D. materiały, czeki, wyroby gotowe
W analizowanych odpowiedziach pojawiają się koncepcje, które nie odpowiadają definicji rzeczowych aktywów obrotowych. Wyroby gotowe, czeki czy gotówka to aktywa o zupełnie innym charakterze. Wyroby gotowe to produkty, które są już ukończone i gotowe do sprzedaży. Choć są one również aktywami, należą do innej kategorii, tj. aktywów obrotowych, które jednak nie są rzeczowymi aktywami w rozumieniu klasyfikacji bilansowej. Czeki, będące formą płatności, nie są aktywami rzeczowymi, a gotówka to także aktywa, ale nie można ich zaliczyć do rzeczowych aktywów obrotowych, ponieważ nie mają formy fizycznej ani wartości materialnej, którą można by wykorzystać w procesie produkcyjnym. Typowym błędem myślowym w tym przypadku jest mylenie różnych kategorii aktywów oraz ich funkcji w przedsiębiorstwie. Zrozumienie, że rzeczowe aktywa obrotowe koncentrują się na materiałach, produktach w toku i towarach, pomaga uniknąć zamieszania związane z klasyfikacją różnych typów aktywów w bilansie. Kluczowe jest, aby prawidłowo klasyfikować aktywa, ponieważ ma to bezpośredni wpływ na analizę finansową i decyzje strategiczne przedsiębiorstwa. W praktyce, niewłaściwe zrozumienie klasyfikacji aktywów może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących kondycji finansowej firmy.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 14

W sklepie z odzieżą doszło do zwarcia w instalacji elektrycznej. Kto może przeprowadzić naprawę?

A. absolwent szkoły technicznej o profilu elektrycznym
B. pracownik wyznaczony przez menedżera
C. menedżer sklepu
D. osoba posiadająca uprawnienia energetyczne
Wybór absolwenta technikum elektrycznego jako osoby odpowiedzialnej za naprawę zwarcia elektrycznego może budzić wątpliwości, ponieważ sama edukacja w technikum nie gwarantuje posiadania wymaganych uprawnień do pracy przy urządzeniach elektrycznych. Choć absolwent technikum ma teoretyczną wiedzę na temat elektryki, niekoniecznie musi mieć praktyczne umiejętności ani certyfikaty wymagane do przeprowadzenia bezpiecznych napraw. Dodatkowo, pracownik wskazany przez kierownika sklepu, mimo że może mieć dobre intencje, niekoniecznie posiada wiedzę ani umiejętności niezbędne do pracy przy instalacjach elektrycznych, co narażałoby na niebezpieczeństwo zarówno niego, jak i innych pracowników sklepu. Kiedy mówimy o kierowniku sklepu, należy zaznaczyć, że pomimo jego odpowiedzialności za zarządzanie pracownikami, nie dysponuje on automatycznie kwalifikacjami technicznymi do przeprowadzania napraw elektrycznych. W takich sytuacjach kluczowe jest przestrzeganie norm i przepisów bezpieczeństwa, które jasno określają, że prace przy urządzeniach elektrycznych powinny być wykonywane tylko przez osoby posiadające odpowiednie uprawnienia. Ignorowanie tego przepisu może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym zagrożenia życia i zdrowia pracowników oraz klientów, jak również ryzyka związanego z odpowiedzialnością prawną za niewłaściwe działania w sytuacjach awaryjnych.

Pytanie 15

Dokument wydany na żądanie zatrudnionego, w którym pracodawca poleca go innym firmom, to

A. referencja
B. zaświadczenie o zatrudnieniu
C. karta oceny pracy
D. świadectwo pracy
W kontekście dokumentów wystawianych przez pracodawców, ważne jest zrozumienie różnicy między referencją a innymi typami dokumentów, takimi jak karta oceny pracy, zaświadczenie o zatrudnieniu czy świadectwo pracy. Karta oceny pracy to narzędzie wewnętrzne, które służy do regularnej oceny wydajności pracownika przez bezpośredniego przełożonego. Jej celem jest monitorowanie postępów oraz identyfikacja obszarów do poprawy, a nie rekomendacja dla przyszłych pracodawców. Zaświadczenie o zatrudnieniu natomiast potwierdza jedynie fakt zatrudnienia pracownika w danej firmie, nie zawiera jednak informacji o jego umiejętnościach czy osiągnięciach, co obniża jego wartość w kontekście poszukiwania nowej pracy. Świadectwo pracy jest dokumentem końcowym, który potwierdza zakończenie współpracy oraz zawiera informacje o przebiegu zatrudnienia, ale także nie ma na celu rekomendacji pracownika. Typowe błędy myślowe prowadzące do niewłaściwego przypisania tych dokumentów to mylenie ich funkcji i celów. Niezrozumienie różnicy między dokumentami mogą skutkować nieodpowiednim przygotowaniem siebie czy swoich pracowników do rekrutacji, co w dłuższej perspektywie negatywnie wpłynie na ich karierę zawodową.

Pytanie 16

Ilość towaru w magazynie była wymieniana 30 razy w ciągu roku. Jaki jest wskaźnik rotacji w dniach, przy założeniu, że rok obrotowy ma 360 dni?

A. 14 dni
B. 18 dni
C. 12 dni
D. 16 dni
Wskaźnik rotacji zapasów jest kluczowym wskaźnikiem efektywności zarządzania magazynem, który informuje o tym, jak często zapasy są sprzedawane i wymieniane w danym okresie. W opisanym przypadku, zapas towaru był wymieniany 30 razy w ciągu roku, co oznacza, że w ciągu jednego obrotu towaru średni czas pozostawania zapasu w magazynie można obliczyć, dzieląc liczbę dni w roku przez liczbę rotacji. Przyjmując, że rok obrotowy wynosi 360 dni, obliczamy wskaźnik rotacji w dniach jako 360 dni / 30 rotacji, co daje nam 12 dni. Oznacza to, że średni czas, przez który towar pozostaje w magazynie, wynosi 12 dni. W praktyce, monitorowanie wskaźnika rotacji zapasów pozwala firmom na optymalizację poziomu zapasów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu łańcuchem dostaw. Umożliwia to redukcję kosztów związanych z przechowywaniem towarów oraz poprawę płynności finansowej firmy.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 18

Obligacje Skarbu Państwa nabyte przez firmę, które mają termin wykupu dłuższy niż 1 rok, klasyfikowane są jako

A. aktywa trwałe.
B. rzeczowe aktywa trwałe.
C. inwestycje długoterminowe.
D. wartości niematerialne i prawne.
Obligacje Skarbu Państwa, które zostały nabyte przez przedsiębiorstwo i mają termin wykupu powyżej 1 roku, klasyfikowane są jako inwestycje długoterminowe. Definiuje się je jako aktywa, które przedsiębiorstwo planuje utrzymać przez dłuższy czas, zazwyczaj dłużej niż 12 miesięcy. W praktyce oznacza to, że obligacje te nie są przeznaczone do szybkiej sprzedaży, a ich zakup ma na celu generowanie dochodów z odsetek w dłuższej perspektywie czasowej. Inwestycje długoterminowe są istotnym elementem strategii finansowej przedsiębiorstw, które poszukują stabilnych źródeł przychodów oraz chcą dywersyfikować swoje portfele aktywów. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSFP), takie aktywa są ujmowane w bilansie jako długoterminowe, co wpływa na analizę finansową oraz wyceny przedsiębiorstw. Przykładem zastosowania takiej inwestycji może być zakup obligacji w celu zabezpieczenia przyszłych zobowiązań finansowych lub jako forma lokaty kapitału, która przyniesie przewidywalne zyski przez wiele lat.

Pytanie 19

Kiedy magazynier ręcznie sporządza dokument PW - Przychód wewnętrzny i popełnia błąd, wpisując błędną ilość przyjętych towarów, powinien naprawić tę pomyłkę w sposób następujący

A. Sporządzenie noty księgowej i dostarczenie dokumentu do księgowości
B. Uzupełnienie prawidłowej ilości oraz wysłanie kontrahentowi kopii poprawionego dokumentu
C. Wystawienie faktury korygującej i przekazanie dokumentacji do działu księgowości
D. Skreślenie nieprawidłowej ilości, wpisanie poprawnej oraz złożenie podpisu osoby upoważnionej do wprowadzania korekt
Wybór sporządzenia faktury korygującej i przekazania dokumentów do księgowości jest nieodpowiedni w kontekście ręcznego dokumentu PW- Przychód wewnętrzny. Faktura korygująca jest stosowana głównie w sytuacjach, gdy następuje zmiana w obrocie towarowym lub usługowym, co nie ma miejsca w przypadku wewnętrznego dokumentu, który ma charakter informacyjny. Sporządzanie noty księgowej również nie jest właściwym rozwiązaniem, ponieważ nota księgowa służy do dokonywania rozliczeń finansowych między stronami, a nie do korygowania błędów w dokumentacji magazynowej. Wpisanie poprawnej ilości i przesłanie kontrahentowi kopii nowego dokumentu jest kolejnym błędem myślowym; dokument PW- Przychód wewnętrzny nie jest dokumentem, który wymaga przesyłania do kontrahenta. W przypadku takich dokumentów, jak PW, kluczowe jest, aby poprawki były dokonywane w miejscu ich wystawienia, aby uniknąć zamieszania i błędów w przyszłych transakcjach. Typowym błędem jest mylenie różnych rodzajów dokumentów i zadań, jakie pełnią, co prowadzi do nieprawidłowości w prowadzeniu ewidencji. Warto zaznaczyć, że procedury dotyczące dokumentacji magazynowej powinny być ściśle przestrzegane, aby zapewnić zgodność z regulacjami prawnymi oraz ułatwić późniejsze audyty i kontrole.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 21

W sklepie obuwniczym w ciągu miesiąca sprzedano 220 par butów damskich, 160 par męskich oraz 100 par dziecięcych. Jaką część ogólnej liczby sprzedanych par stanowią buty dziecięce?

A. 30%
B. 20%
C. 10%
D. 40%
W przypadku prawidłowego wyliczenia udziału butów dziecięcych, konieczne jest zrozumienie, iż każda z podanych odpowiedzi zdaje się pomijać pewne kluczowe aspekty związane z obliczaniem procentów. Wiele osób mylnie przyjmuje, że udział jednego segmentu rynku można ustalić na podstawie jego liczby sprzedanych produktów w oderwaniu od ogólnej liczby. Na przykład, odpowiedź sugerująca 10% mogłaby wynikać z błędnego założenia, że liczba sprzedanych par dziecięcych powinna być brana bez odniesienia do całkowitej sprzedaży. Podobnie, opcja 30% mogłaby wynikać z mylnego przeliczenia, które pomija właściwe dodawanie do łącznej liczby par. Przykładem typowego błędu myślowego w tym kontekście jest zbyt szybkie porównanie liczb bez głębszej analizy, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. Zwykle, w obliczeniach procentowych, kluczowym krokiem jest najpierw dokładne zrozumienie, co składa się na licznik (w tym przypadku 100 par) oraz mianownik (łączna sprzedaż 480 par). Takie zrozumienie jest fundamentalne w podejmowaniu decyzji opartych na danych, które są niezbędne w zarządzaniu i optymalizacji procesu sprzedaży.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 24

Dokumenty inwentaryzacyjne należy przechowywać według kategorii archiwalnej?

A. B 50
B. B 5
C. B 25
D. B 10
Dokumenty inwentaryzacyjne powinny być przechowywane przez okres 5 lat, co jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa oraz normami archiwizacji. Ta praktyka ma na celu zapewnienie odpowiedniego dostępu do informacji oraz umożliwienie skutecznej analizy i kontroli procesów inwentaryzacyjnych w przedsiębiorstwie. Przechowywanie dokumentów przez ten czas pozwala na pełne zrealizowanie wszelkich procedur związanych z audytami oraz kontrolami wewnętrznymi, co jest istotnym elementem zarządzania ryzykiem w organizacji. W praktyce oznacza to, że każda firma powinna opracować wewnętrzne polityki dotyczące klasyfikacji i archiwizacji dokumentów inwentaryzacyjnych, a także systemy umożliwiające ich łatwe odnalezienie i wykorzystanie. Warto również zwrócić uwagę na zmiany w przepisach prawa, które mogą wpłynąć na okres przechowywania tych dokumentów, a także na to, że w przypadku spisów z natury, które mogą dotyczyć kontroli podatkowych, czas archiwizacji może być wydłużony. Dobrą praktyką jest także skonsultowanie się z prawnikiem lub specjalistą ds. zarządzania dokumentacją, aby mieć pewność, że wszystkie procedury są zgodne z aktualnymi regulacjami.

Pytanie 25

Przychody ze sprzedaży produktów gotowych firmy MARTA w roku 2012 były następujące: Miksery 50 000 zł, Opiekacze 40 000 zł, Tostery 35 000 zł, Czajniki elektryczne 75 000 zł. Jaki procent rocznego przychodu stanowił dochód ze sprzedaży mikserów?

A. 25%
B. 20%
C. 40%
D. 45%
Analizując dostępne odpowiedzi, pojawiają się pewne nieprawidłowości, które mogą prowadzić do mylnych wniosków. Wiele osób może błędnie obliczyć procentowy udział przychodu ze sprzedaży mikserów, nie biorąc pod uwagę całkowitych przychodów ze sprzedaży. Na przykład, wybierając 40% jako odpowiedź, można było założyć, że przychód mikserów jest jedynie odzwierciedleniem ich wartości względem wyrobów o niższych przychodach, co jest błędne w kontekście analizy całkowitych przychodów. Również odpowiedź 20% może być wynikiem błędnego obliczenia, w którym uwzględniono tylko miksery oraz opiekacze, co nie odzwierciedla rzeczywistej struktury przychodów. Inna możliwa pomyłka to zignorowanie faktu, że całkowity przychód wynosi 200 000 zł, a nie wyłącznie suma wartości mikserów. Użytkownicy mogą także mylnie przyjmować, że przychody z innych produktów w znacznym stopniu wpływają na procentowy udział mikserów, co jest nieprawdziwe. Kluczowe jest zrozumienie, że każda analiza wymaga uwzględnienia wszystkich danych dostępnych w danym kontekście. Praktyczne podejście do analizy przychodów powinno opierać się na wnikliwym badaniu struktury przychodów i ich wpływu na całościowy wynik finansowy przedsiębiorstwa. Niewłaściwe podejście do tego zagadnienia może prowadzić do błędnych decyzji strategicznych, co podkreśla konieczność dokładnego przeliczania i analizy danych finansowych.

Pytanie 26

Jakie zewnętrzne źródła informacji są wykorzystywane w finansowej analizie przedsiębiorstwa?

A. sprawozdania finansowe tworzone przez przedsiębiorstwo
B. publikacje giełdowe i bankowe
C. dokumenty dotyczące zatrudnienia w firmie
D. kosztorysy z działu produkcji
Kosztorysy wydziału produkcyjnego oraz dokumentacja dotycząca zatrudnienia w przedsiębiorstwie, choć mogą dostarczać istotnych informacji wewnętrznych, nie są klasyfikowane jako zewnętrzne źródła informacji w kontekście analizy finansowej. Kosztorysy są bardziej skoncentrowane na wewnętrznych kosztach i efektywności produkcji, a nie na zewnętrznych czynnikach wpływających na wartość firmy. Podobnie, dokumentacja dotycząca zatrudnienia jest istotna dla zarządzania kadrami i utrzymania efektywności operacyjnej, ale nie dostarcza szerszego obrazu finansowego odnośnie do tego, jak firma wypada w porównaniu do konkurencji na rynku. Z kolei sprawozdania finansowe sporządzane przez przedsiębiorstwo, mimo że są kluczowe dla analizy wewnętrznej, również nie spełniają kryteriów zewnętrznego źródła informacji. Kluczowym błędem myślowym jest pomylenie informacji wewnętrznych z zewnętrznymi, co prowadzi do niepełnego obrazu sytuacji finansowej firmy. W praktyce, aby skutecznie przeprowadzić analizę finansową, ważne jest, aby korzystać z różnych źródeł, w tym danych rynkowych i analiz branżowych, które mogą dostarczyć kontekstu do wyników finansowych firmy i pomóc w ocenie jej przyszłych perspektyw.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 28

Firma wytwarza gipsowe figurki: pajace oraz motyle, używając tych samych materiałów oraz identycznej technologii produkcji. Koszty materiałów bezpośrednich są proporcjonalne do masy figurek, natomiast wydatki na przerób są uzależnione od liczby przepracowanych roboczogodzin. Wybierz odpowiednią metodę kalkulacji kosztów produkcji każdej figurki gipsowej.

A. Kalkulacja procesowa
B. Kalkulacja asortymentowa
C. Kalkulacja zleceniowa
D. Kalkulacja współczynnikowa
Kalkulacja współczynnikowa jest odpowiednią metodą kalkulacji kosztów wytwarzania figurek gipsowych, ponieważ pozwala na precyzyjne przypisanie kosztów do poszczególnych produktów w oparciu o ich cechy, takie jak waga czy czas pracy. W przypadku produkcji pajaców i motyli, które są wytwarzane z tych samych materiałów i według tego samego procesu, kluczowe jest zrozumienie, że koszty zużycia materiałów są proporcjonalne do wagi figurek, a koszty przerobu są proporcjonalne do liczby roboczogodzin. Kalkulacja współczynnikowa umożliwia zastosowanie odpowiednich współczynników, które odzwierciedlają te zależności, co pozwala na dokładne określenie kosztów jednostkowych dla każdego typu figurki. Przykładem zastosowania tej metody może być obliczenie kosztów produkcji na podstawie analizy danych historycznych, co jest praktykowane w wielu firmach w celu optymalizacji procesów i poprawy rentowności. W branży produkcyjnej, zgodnie z najlepszymi praktykami, standardem jest stosowanie kalkulacji współczynnikowej w sytuacjach, gdy istnieją różne asortymenty produktów o zróżnicowanych kosztach materiałowych i roboczych.

Pytanie 29

Podmioty gospodarcze, których działalność opiera się na świadczeniu różnego rodzaju usług, to

A. fabryka makaronu oraz zakłady naprawcze
B. przedsiębiorstwo transportowe, bank oraz hotel
C. przedsiębiorstwo handlowe i gospodarstwo rolne
D. huta żelaza, hurtownia oraz zakład energetyczny
Odpowiedź dotycząca przedsiębiorstw transportowych, banków i hoteli jako jednostek gospodarczych świadczących usługi jest prawidłowa, ponieważ wszystkie te typy działalności koncentrują się na dostarczaniu usług, a nie na produkcji dóbr materialnych. Przedsiębiorstwo transportowe zajmuje się przewozem osób i towarów, co jest kluczową usługą w gospodarce, wspierającą handel i mobilność. Banki oferują szereg usług finansowych, takich jak kredyty, oszczędności oraz zarządzanie majątkiem, co czyni je niezbędnymi dla funkcjonowania gospodarki. Hotele natomiast świadczą usługi zakwaterowania oraz związane z nimi usługi dodatkowe, takie jak gastronomia czy organizacja wydarzeń. Te jednostki są przykładem sektora usługowego, który odgrywa coraz ważniejszą rolę w nowoczesnej gospodarce, charakteryzującej się rosnącym znaczeniem usług w stosunku do produkcji przemysłowej. Warto podkreślić, że sektor usługowy w wielu krajach generuje znaczną część PKB, a jego rozwój jest zgodny z trendami globalizacji oraz digitalizacji, które kształtują współczesny rynek.

Pytanie 30

Zarząd oraz rada nadzorcza stanowią organy spółki

A. akcyjnej i z ograniczoną odpowiedzialnością
B. partnerskiej i akcyjnej
C. jawnej i z ograniczoną odpowiedzialnością
D. partnerskiej i jawnej
Wybór, że rada nadzorcza i zarząd są organami spółki partnerskiej czy jawnej, to nie najlepszy strzał. Te formy spółek nie mają takiej struktury zarządzania. W spółce partnerskiej to partnerzy współpracują ze sobą, podejmując decyzje wspólnie, żadnych wydzielonych organów tam nie ma. W spółce jawnej jest podobnie – wspólnicy sami zarządzają i nie ma formalnej struktury, która odgraniczałaby zarząd od nadzoru. Wydaje mi się, że takie zamieszanie może wynikać z niezrozumienia zasad, jak działają różne formy prawne spółek. Często przedsiębiorcy myślą, że w spółce jawnej da się wprowadzić formalne struktury, ale to nie ma sensu w tym przypadku. Ważne jest, żeby wiedzieć, że nie każda spółka potrzebuje takich organów, jak rada nadzorcza czy zarząd.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 32

Osoby, które przez cały rok podatkowy pozostawały w małżeństwie, a ich majątek był wspólny, mają możliwość złożenia wspólnego zeznania podatkowego na formularzu

A. PIT-28/PIT-28S
B. PIT-11
C. PIT-16/PIT-16S
D. PIT-37
Wybór formularzy takich jak PIT-28/PIT-28S, PIT-11 oraz PIT-16/PIT-16S w kontekście wspólnego zeznania podatkowego dla małżonków jest błędny, ponieważ każdy z tych formularzy służy innemu celowi. PIT-28 jest przeznaczony dla osób prowadzących działalność gospodarczą lub uzyskujących dochody ze źródeł przychodów opodatkowanych w formie ryczałtu, co nie ma zastosowania w przypadku standardowego rozliczenia małżeńskiego. PIT-11 to formularz, który pełni rolę informacji o dochodach, a nie zeznania podatkowego, i jest składany przez płatników na rzecz podatników, co również wyklucza jego użycie w tym kontekście. PIT-16 to formularz, którego używa się w przypadku osób wybierających opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej na zasadach ogólnych, co nie jest związane z małżeńskim rozliczeniem. Kluczowym błędem w myśleniu o tych formularzach jest mylenie różnych rodzajów zeznań podatkowych oraz ich celów. Właściwe zrozumienie przepisów podatkowych oraz typów formularzy jest niezbędne, aby uniknąć pomyłek, które mogą prowadzić do błędów w rozliczeniach oraz potencjalnych konsekwencji finansowych. Zastosowanie niewłaściwego formularza może skutkować nieprawidłowym obliczeniem podatku, co może prowadzić do późniejszych problemów z urzędami skarbowymi.

Pytanie 33

Kwota netto wynikająca z umowy o dzieło, wraz z przekazaniem praw autorskich, to 3 000,00 zł. Zleceniodawca nie pełni roli pracodawcy wobec wykonawcy, a także praca nie jest świadczona na rzecz pracodawcy. Jaka będzie wysokość podatku dochodowego do zapłacenia w urzędzie skarbowym, jeśli koszty uzyskania przychodu wynoszą 50%?

A. 270,00 zł
B. 1 230,00 zł
C. 1 500,00 zł
D. 540,00 zł
W przypadku podawania niewłaściwych odpowiedzi, często można zauważyć błędne zrozumienie sposobu obliczania podatku dochodowego oraz kosztów uzyskania przychodu. Na przykład, przyjęcie, że podatek wynosi 1 230,00 zł, wskazuje na brak właściwego uwzględnienia kosztów uzyskania przychodu. Zgodnie z przepisami, wykonawcy mogą odliczać 50% przychodu jako koszty, co znacznie obniża podstawę opodatkowania. Z kolei odpowiedź sugerująca 540,00 zł jako kwotę podatku, również opiera się na błędnym założeniu, że cała kwota brutto jest podstawą opodatkowania, co jest niezgodne z prawem. Dodatkowo, wybór 1 500,00 zł jako podatku sugeruje pomyłkę w kalkulacjach, ponieważ nie uwzględnia stawki podatkowej, która wynosi 18%. Typowe błędy myślowe w takich sytuacjach obejmują ignorowanie przepisów dotyczących kosztów uzyskania przychodu oraz niewłaściwe stosowanie stawek podatkowych. Właściwe zrozumienie mechanizmu obliczania podatku dochodowego jest kluczowe, aby uniknąć nieprawidłowości, które mogą prowadzić do problemów z urzędami skarbowymi, w tym do dodatkowych płatności lub kar finansowych.

Pytanie 34

Podmiot gospodarczy, będący czynnym podatnikiem VAT, sprzedał 150 sztuk towarów w cenie 172,80 zł za sztukę brutto. Sprzedaż towarów podlega stawce VAT wynoszącej 8%. Jaka jest wysokość podatku VAT, który należy uiścić od sprzedanych towarów?

A. 1 920,00 zł
B. 13,82 zł
C. 2 073,60 zł
D. 12,80 zł
Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z nieprawidłowego zrozumienia podstawowych zasad obliczania podatku VAT. Wiele osób może błędnie założyć, że podatek VAT należy obliczać od całkowitej kwoty brutto, co prowadzi do zawyżenia wartości podatku. Na przykład, gdyby ktoś próbował obliczyć 8% z 172,80 zł, otrzymałby 13,82 zł, co jest kwotą, którą można mylnie uznać za podatek VAT. To podejście ignoruje kluczowy krok polegający na ustaleniu wartości netto przed obliczeniem stawki VAT. Innym typowym błędem jest pomnożenie kwoty VAT od jednej sztuki przez liczbę sprzedanych towarów, bez wcześniejszego obliczenia wartości netto, co może prowadzić do błędnych wyników w zakresie całkowitej kwoty VAT. Ponadto, obliczenie wartości całkowitej sprzedaży (w tym podatku VAT) i mylenie jej z kwotą VAT to powszechna pułapka, w którą mogą wpaść osoby nieznające dokładnych zasad księgowości i rozliczeń podatkowych. Niezrozumienie mechanizmu, w jaki sposób brutto i netto są powiązane z obliczeniami podatkowymi, może prowadzić do poważnych błędów w raportowaniu finansowym oraz do potencjalnych konsekwencji prawnych dla przedsiębiorstw.

Pytanie 35

Regulacje dotyczące wypowiedzenia umowy o dzieło znajdują się w przepisach kodeksu

A. pracy
B. spółek handlowych
C. postępowania cywilnego
D. cywilnego
Kiedy wskazujesz na inne kodeksy, takie jak kodeks pracy czy kodeks spółek handlowych, to jest to nieporozumienie. Kodeks pracy dotyczy tylko relacji pracowniczych, więc nie ma tu miejsca dla umów cywilnoprawnych. Kodeks spółek handlowych to też zupełnie inna bajka, bo mówi o organizacji firm, a nie umowach o dzieło. Jeszcze kodeks postępowania cywilnego, który reguluje, jak wygląda postępowanie w sądzie – też nie dotyczy naszych umów. Jak chcesz wypowiedzieć umowę o dzieło, to powinieneś znać zasady kodeksu cywilnego, a nie mieszać tego z innymi przepisami. Głównym błędem jest mylenie różnych obszarów prawa i ich zastosowań. Żeby skutecznie wypowiedzieć taką umowę, lepiej znać przepisy kodeksu cywilnego, bo to pozwoli uniknąć niepotrzebnych problemów.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 38

Firma handlowa nabyła od producenta lodówki po jednostkowej cenie zakupu wynoszącej 2 400,00 zł/szt. Marża handlowa stanowi 20% ceny sprzedaży netto. Jaka jest wartość marży handlowej uwzględniona w cenie sprzedaży netto?

A. 480,00 zł
B. 400,00 zł
C. 600,00 zł
D. 500,00 zł
Wybór innych odpowiedzi jest wynikiem nieprawidłowego zrozumienia koncepcji marży handlowej oraz jej zastosowania w obliczeniach dotyczących cen sprzedaży. Często popełnianym błędem jest próba bezpośredniego obliczenia marży, opierając się jedynie na cenie zakupu, co prowadzi do mylnych wniosków. Na przykład, wybór 400,00 zł sugeruje, że marża jest po prostu 20% ceny zakupu, co jest niewłaściwe. W rzeczywistości marża handlowa jest obliczana na podstawie ceny sprzedaży netto, a nie jednostkowej ceny zakupu. Ponadto, odpowiedzi takie jak 480,00 zł wynikają z niepoprawnego zastosowania wzoru, co może wskazywać na niepełne zrozumienie struktury cenowej. Kluczowym aspektem jest umiejętność różnicowania pojęcia ceny zakupu i ceny sprzedaży, a także wpływu marży na te ceny. W praktyce, aby prawidłowo wyznaczyć marżę handlową, należy wyjść od ceny sprzedaży netto, co może być trudne dla osób, które nie mają doświadczenia w obliczeniach finansowych. Dlatego ważne jest, aby dokładnie zapoznać się z tymi zasadami i stosować je w praktyce, aby uniknąć poważnych błędów przy ustalaniu cen oraz planowaniu strategii sprzedażowych.

Pytanie 39

W zależności od częstości oraz czasu wykonywania, analizę dzieli się na

A. ciągłą i okresową
B. ogólną i szczegółową
C. odcinkową i kompleksową
D. funkcjonalną i decyzyjną
Analiza ogólna i szczegółowa mówi raczej o tym, jak dużo szczegółów bierzemy pod uwagę w badaniach i nie ma nic wspólnego z częstotliwością analiz. Ogólna daje nam szerokie spojrzenie na sytuację, a szczegółowa koncentruje się na konkretach danego problemu. Wybierając tę odpowiedź, można pomylić pojęcia i uznać, że częstotliwość ma coś wspólnego z poziomem detali, co może wprowadzić w błąd. Podejście funkcjonalne i decyzyjne też nie odnosi się do częstości analiz, ale bardziej do ich funkcji w podejmowaniu decyzji. Analiza funkcjonalna skupia się na określonym obszarze działalności firmy, a decyzyjna pomaga w podejmowaniu decyzji, bazując na danych. Ostatnia z odpowiedzi, odcinkowa i kompleksowa, również nie dotyczy kryteriów czasowych, tylko raczej zakresu analizy. Odcinkowe podejście to jakby analiza w wydzielonych segmentach, a kompleksowe to spojrzenie całościowe na temat. Te błędne odpowiedzi pokazują, jak ważne jest zrozumienie kontekstu w analizach i jak łatwo można się pomylić, jeśli nie rozróżniamy różnych aspektów analizy danych.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.