Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 31 maja 2025 06:36
Data zakończenia: 31 maja 2025 06:43

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Uzyskanie podkreślenia detalu obiektu za pomocą wąskiego, punktowego strumienia światła można osiągnąć stosując jako modyfikator oświetlenia

A. parasola

B. czaszy

C. stożkowego tubusu

D. dyfuzora

Użycie stożkowego tubusu jest naprawdę super do podkreślenia detali na obiektach. Dzięki niemu światło jest bardziej skupione i trafia dokładnie tam, gdzie ma. To oznacza, że możemy świetnie oświetlić rzeczy, które są istotne, jak tekstury czy jakieś drobne detale architektury, a nawet biżuterię. W praktyce, takie tubusy często zobaczysz w fotografii produktowej, podczas sesji portretowych i różnych artystycznych projektów, bo pozwalają na naprawdę kontrolowane oświetlenie. W branży to jest mega ważne, bo dobra jakość światła to klucz do sukcesu dla fotografów. Dlatego stożkowe tubusy są prawdziwym must-have w ich zestawach.

Pytanie 2

Jaką minimalną odległość przedmiotową x od obiektu, który ma być fotografowany, musi mieć aparat z obiektywem o ogniskowej f, aby uzyskany obraz był rzeczywisty, odwrócony i pomniejszony dwukrotnie?

A. x>2f

B. x=f

C. x

D. x=2f

Aby uzyskać rzeczywisty, odwrócony i dwukrotnie pomniejszony obraz obiektu przy użyciu aparatu z obiektywem o ogniskowej f, aparat musi być umieszczony w odległości większej niż 2f od obiektu. Zasada ta opiera się na teorii optyki oraz zasadzie działania soczewek. Przy odległości x=2f, obraz będzie rzeczywisty, odwrócony, ale nie pomniejszony. Aby uzyskać pomniejszenie, konieczne jest zwiększenie odległości do wartości x>2f. W praktyce oznacza to, że podczas wykonywania zdjęć z zamiarem uzyskania specyficznych właściwości obrazu, należy przyjąć odpowiednią odległość. W fotografii makro, na przykład, gdzie obiekty są blisko, zrozumienie takich zależności jest kluczowe, aby uzyskać pożądane efekty wizualne. Dobrą praktyką jest także testowanie różnych wartości odległości, aby zobaczyć, jak wpływają one na jakość obrazu, co pozwala lepiej zrozumieć interakcję pomiędzy ogniskową a odległością od obiektu.

Pytanie 3

Który czas ekspozycji jest najbardziej odpowiedni do osiągnięcia efektu zamrożenia ruchu w fotografii sportowej?

A. 1/125 s

B. 1/250 s

C. 1/30 s

D. 1/60 s

Czas naświetlenia 1/250 s jest optymalny w fotografii sportowej, ponieważ skutecznie zamraża ruch, co jest kluczowe przy uchwyceniu szybko poruszających się obiektów, takich jak sportowcy. Przy tak krótkim czasie naświetlenia, matryca aparatu rejestruje mniej ruchu, co pozwala na uzyskanie wyraźnych zdjęć, które oddają dynamikę i intensywność sportowych wydarzeń. W praktyce, stosując ten czas naświetlenia, można uchwycić detale, takie jak woda pryskająca podczas skoku w wodzie czy wyraz twarzy sportowca w sytuacji wygranej. Standardy branżowe, takie jak te stosowane w fotografii sportowej, często zalecają czasy naświetlenia w okolicach 1/500 s lub krótsze, jednak 1/250 s jest często wystarczające przy dobrym oświetleniu i odpowiednim ustawieniu czułości ISO. Dodatkowo, warto pamiętać o stabilizacji obrazu i technikach, takich jak śledzenie obiektów czy używanie obiektywów o odpowiedniej ogniskowej, co jeszcze bardziej zwiększa szansę na uzyskanie perfekcyjnych ujęć.

Pytanie 4

System Bellows Factor w fotografii analogowej oznacza

A. współczynnik załamania światła w obiektywach szerokokątnych

B. współczynnik korekcji ekspozycji przy stosowaniu mieszka fotograficznego

C. stopień kompresji obrazu na materiale negatywowym

D. wartość rozproszenia światła przy użyciu filtrów efektowych

System Bellows Factor, czyli współczynnik korekcji ekspozycji przy stosowaniu mieszka fotograficznego, jest kluczowym elementem w fotografii analogowej, szczególnie w kontekście korzystania z obiektywów o zmiennej ogniskowej. W przypadku, gdy używamy mieszka, zmienia się odległość między obiektywem a matrycą (w filmie analogowym jest to klisza), co wpływa na ilość światła docierającego do materiału światłoczułego. W praktyce oznacza to, że im dalej od obiektywu znajduje się klisza, tym więcej światła jest potrzebne do uzyskania poprawnej ekspozycji. Wartość Bellows Factor pozwala na skorygowanie czasu naświetlania, co jest niezbędne, aby uzyskać właściwe naświetlenie zdjęcia. Przykład zastosowania: jeśli używasz mieszka i przestawiasz go na większą długość, na przykład z 100 mm na 150 mm, musisz dostosować czas naświetlania, aby uniknąć niedoświetlenia. Znajomość tego współczynnika jest zatem niezbędna dla każdego poważnego fotografa, który korzysta z technik analogowych.

Pytanie 5

Aparat cyfrowy pełnoklatkowy charakteryzuje się matrycą o wymiarach

A. 22,2 x 14,8 mm

B. 23,6 x 15,7 mm

C. 24 x 36 mm

D. 17,3 x 13 mm

Pełnoklatkowy aparat cyfrowy charakteryzuje się matrycą o wymiarach 24 x 36 mm, co odpowiada standardowi formatu 35 mm, powszechnie stosowanemu w fotografii analogowej. Ten rozmiar matrycy umożliwia uzyskanie szerszego kąta widzenia oraz lepszej głębi ostrości w porównaniu do mniejszych matryc, co jest szczególnie istotne w fotografii krajobrazowej oraz portretowej. Dzięki pełnoklatkowemu formatowi możliwe jest też lepsze odwzorowanie szczegółów oraz mniejsze szumy w warunkach słabego oświetlenia, co czyni go preferowanym wyborem wśród profesjonalnych fotografów. Przykładem zastosowania pełnoklatkowych aparatów są sesje zdjęciowe w plenerze, gdzie wymagane jest uchwycenie detali oraz kolorów. Warto również zauważyć, że obiektywy zaprojektowane do współpracy z tym formatem oferują większą wszechstronność i lepsze osiągi optyczne, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w fotografii.

Pytanie 6

Czujnik typu stacked CMOS w aparatach cyfrowych charakteryzuje się

A. warstwową budową z wbudowaną pamięcią i przetwornikiem A/C

B. zmniejszonym zużyciem energii przy tych samych parametrach

C. zwiększoną odpornością na uszkodzenia mechaniczne

D. zwiększoną czułością na promieniowanie podczerwone

Czujnik typu stacked CMOS, znany również jako czujnik z warstwową budową, jest zaawansowanym rozwiązaniem w technologii obrazowania cyfrowego. Charakteryzuje się tym, że na jednej płytce scalonej znajdują się różne warstwy funkcjonalne, takie jak wbudowana pamięć oraz przetwornik analogowo-cyfrowy (A/C). Taka konstrukcja pozwala na szybsze przetwarzanie sygnałów, co przekłada się na lepszą jakość obrazu oraz większą efektywność energetyczną. Przykładem zastosowania czujników CMOS z warstwową budową są nowoczesne aparaty fotograficzne oraz kamery w smartfonach, które wymagają wysokiej precyzji i szybkości działania. Warto zauważyć, że wbudowana pamięć umożliwia tym czujnikom gromadzenie danych bezpośrednio na chipie, co minimalizuje opóźnienia w przesyłaniu obrazu i zwiększa wydajność. W praktyce, oznacza to lepsze osiągi w trudnych warunkach oświetleniowych, co jest kluczowe dla profesjonalnych fotografów oraz operatorów filmowych, którzy często pracują w zmiennym oświetleniu.

Pytanie 7

Technika cyfrowa zwana luminosity masking w zaawansowanej obróbce fotografii polega na

A. automatycznym balansowaniu ekspozycji pomiędzy najjaśniejszymi i najciemniejszymi obszarami

B. separacji kolorów na podstawie ich jasności w modelu HSL

C. tworzeniu masek selekcji bazujących na jasności poszczególnych obszarów zdjęcia

D. zastosowaniu filtrów neutralnych podczas wykonywania zdjęć w trudnych warunkach oświetleniowych

Technika luminosity masking polega na tworzeniu masek selekcji, które są oparte na jasności poszczególnych obszarów zdjęcia. Dzięki temu fotograf może precyzyjnie kontrolować, które fragmenty obrazu zostaną poddane obróbce, a które pozostaną nietknięte. Na przykład, jeśli chcemy zwiększyć kontrast w ciemniejszej części zdjęcia, możemy stworzyć maskę, która obejmuje tylko te obszary. To podejście jest niezwykle przydatne w fotografii krajobrazowej, gdzie różnice w oświetleniu mogą być znaczne. Luminosity masking pozwala na zachowanie detali w cieniach i światłach, co jest zgodne z dobrymi praktykami obróbki w programach takich jak Adobe Photoshop. Umożliwia to uzyskanie bardziej naturalnych i estetycznie przyjemnych efektów, co jest kluczowe w profesjonalnej fotografii. Warto również zaznaczyć, że ta technika, choć na początku może wydawać się skomplikowana, staje się z czasem intuicyjna i pozwala na znaczne podniesienie jakości pracy fotografa.

Pytanie 8

Jaki obiektyw powinno się wykorzystać do fotografowania dużej części wnętrza z niewielkiej odległości?

A. Teleobiektyw o ogniskowej 200 mm

B. Standardowy o ogniskowej 50 mm

C. Szerokokątny o ogniskowej 35 mm

D. Długoogniskowy o ogniskowej 80 mm

Szerokokątny obiektyw o ogniskowej 35 mm jest idealnym narzędziem do uchwycenia dużych fragmentów pomieszczeń z bliskiej odległości. Takie obiektywy charakteryzują się szerszym kątem widzenia, co pozwala na rejestrowanie większej części sceny w kadrze. Przykładem zastosowania może być fotografia wnętrz, gdzie szerokokątny obiektyw umożliwia pokazanie zarówno całego pomieszczenia, jak i jego detali, co jest kluczowe dla architektów oraz projektantów wnętrz. Szerokokątne obiektywy mają również tendencję do minimalizowania zniekształceń na brzegach, co jest korzystne w kontekście fotografii architektury. Dodatkowo, w warunkach ograniczonej przestrzeni, takich jak małe mieszkania czy ciasne korytarze, szerokokątny obiektyw pozwala na efektywne uchwycenie kompozycji bez potrzeby stawania w odległości, która mogłaby wywołać problemy z perspektywą. W praktyce oznacza to, że fotografowie mogą lepiej ukazywać cechy architektoniczne i aranżacyjne, co czyni ten wybór uzasadnionym w kontekście efektywnej komunikacji wizualnej.

Pytanie 9

Funkcję wybielania zębów w programie Adobe Photoshop można zrealizować za pomocą opcji

A. lasso, barwy/nasycenie.

B. lasso, gradient.

C. jasność, mieszanie kanałów.

D. kontrast, posteryzacja.

Wybielanie zębów w programie Adobe Photoshop jest efektywnie realizowane za pomocą narzędzia lasso oraz funkcji barwy/nasycenie. Narzędzie lasso pozwala na precyzyjne zaznaczenie obszaru, który chcemy modyfikować, co jest kluczowe w przypadku zębów, aby uniknąć wpływu na sąsiadujące elementy. Po dokonaniu zaznaczenia, wybranie opcji barwy/nasycenie umożliwia dostosowanie kolorów w wyznaczonym obszarze, szczególnie poprzez zmniejszenie nasycenia odcieni żółtych, co skutkuje naturalnym efektem wybielenia. Przykładowo, używając tego podejścia, możemy uzyskać zadowalające rezultaty w retuszu zdjęć portretowych, gdzie estetyka uśmiechu jest ważnym elementem. Ponadto, stosując tę metodę, warto pamiętać o użyciu maski warstwy, aby mieć możliwość łatwego powrotu do pierwotnych ustawień, co jest częścią dobrych praktyk w obróbce graficznej.

Pytanie 10

Obraz, w którym przeważają odcienie ciemne, został stworzony w technice

A. wysokiego klucza

B. niskiego klucza

C. pseudosolaryzacji

D. izohelii

Obraz, w którym dominują elementy o ciemnych tonach, jest wykonany w technice niskiego klucza. Technika ta charakteryzuje się użyciem ciemnych kolorów oraz silnym kontrastem między światłem a cieniem, co pozwala na uzyskanie dramatycznego efektu wizualnego. W praktyce, niskiego klucza często używa się w portretach oraz w fotografii artystycznej, aby nadać zdjęciom głębię i emocjonalny wydźwięk. Dobrze znanym przykładem zastosowania techniki niskiego klucza jest praca fotografów takich jak Rembrandt czy Caravaggio, który wykorzystał ją do podkreślenia trójwymiarowości postaci. Warto zaznaczyć, że obrazy w niskim kluczu mają zdolność do przyciągania uwagi widza, co czyni je popularnym wyborem w sztuce i fotografii.

Pytanie 11

W technice fotograficznych wydruków wielkoformatowych sublimacja barwnikowa polega na

A. bezpośrednim nadruku pigmentów na specjalnie przygotowane płótno

B. chemicznym procesie utwardzania barwników na metalicznym podłożu

C. przeniesieniu barwnika na podłoże w postaci pary pod wpływem wysokiej temperatury

D. zastosowaniu tuszu zmieniającego kolor pod wpływem światła ultrafioletowego

Sublimacja barwnikowa to nowoczesna metoda, która odgrywa kluczową rolę w produkcji wydruków wielkoformatowych. Proces ten polega na przeniesieniu barwnika na podłoże w postaci pary, co zachodzi pod wpływem wysokiej temperatury. W praktyce oznacza to, że barwnik, podgrzany do odpowiedniej temperatury (zazwyczaj około 200°C), przechodzi w stan gazowy, a następnie osadza się na odpowiednio przygotowanym materiale, takim jak poliester lub specjalne folie. Dzięki temu uzyskujemy bardzo trwałe i intensywne kolory, które są odporne na blaknięcie i działanie czynników zewnętrznych. Sublimacja jest szczególnie popularna w produkcji odzieży sportowej, flag, banerów oraz różnego rodzaju gadżetów reklamowych. Warto zwrócić uwagę, że aby uzyskać najlepsze rezultaty, niezbędne jest odpowiednie przygotowanie podłoża oraz zgodność używanych barwników z materiałem. Dobrą praktyką jest również stosowanie drukarek dedykowanych do sublimacji, które zapewniają wysoką jakość wydruku i precyzyjne odwzorowanie kolorów.

Pytanie 12

Aby uzyskać efekt oświetlenia konturowego na fotografii, lampę trzeba ustawić

A. z przodu obiektu

B. z góry nad obiektem

C. za obiektem

D. z boku obiektu

Umieszczenie lampy za przedmiotem jest kluczowym elementem uzyskania efektu oświetlenia konturowego, który polega na podkreśleniu kształtów i faktur obiektów poprzez kontrast pomiędzy jasnością a cieniem. W tej technice światło pada na tylną część obiektu, co tworzy efekt halo, który nadaje głębi i trójwymiarowości. Przykładowo, w fotografii portretowej, umiejscowienie lampy za modelem może uwydatnić rysy twarzy, tworząc dramatyczne i estetyczne wrażenie. Dobrą praktyką jest także użycie filtrów lub dyfuzorów, aby łagodzić ostre krawędzie cienia, co pozwoli uzyskać bardziej naturalny efekt. W kontekście oświetlenia studyjnego, techniki te są powszechnie stosowane w celu uzyskania profesjonalnych rezultatów, a ich znajomość jest niezbędna dla fotografów oraz filmowców, którzy pragną tworzyć dynamiczne i angażujące obrazy.

Pytanie 13

Naświetlenie materiału światłoczułego uzależnione jest od

A. użycia telekonwertera

B. formatu zapisu obrazu

C. wartości przysłony i długości naświetlania

D. typy aparatu fotograficznego

W fotografii ważne jest, ile światła pada na materiał światłoczuły, na przykład na film czy sensor. Zależy to głównie od przysłony i czasu naświetlania. Przysłona to ta mała dziurka w obiektywie – im mniejsza liczba f, tym więcej światła wpada do aparatu. Przykładowo, przysłona f/2.8 wpuszcza znacznie więcej światła niż f/8. Czas naświetlania mówi nam, jak długo światło pada na sensor. Krótszy czas (np. 1/1000 s) ogranicza naświetlenie, co jest przydatne, gdy chcemy uchwycić coś w ruchu, jak na przykład w sportowej fotografii. Tam często używa się małej przysłony i krótkiego czasu, żeby zdjęcia były ostre. Dobrze jest wiedzieć, że te dwa parametry są kluczowe w kontrolowaniu ekspozycji. Dzięki nim można uzyskać różne efekty artystyczne oraz dobrze naświetlone zdjęcia.

Pytanie 14

Jak nazywa się technika uzyskiwania zdjęć na papierze za pomocą metody chromianowej?

A. guma

B. cyjanotypia

C. kalotypia

D. dagerotypia

Cyjanotypia, kalotypia i dagerotypia to techniki fotograficzne, które mimo że również mają swoje miejsce w historii fotografii, różnią się zasadniczo od metody chromianowej. Cyjanotypia korzysta z soli żelaza, co prowadzi do uzyskania niebieskich odcieni, znanych jako 'niebieski wydruk'. Technika ta była popularna w XIX wieku, szczególnie w przypadku reprodukcji rysunków i schematów. Z kolei kalotypia, opracowana przez Williama Henry'ego Foxa Talbota, polega na uzyskiwaniu negatywów na papierze, z których można tworzyć wiele odbitek, co wprowadziło nową jakość w reprodukcji obrazów. Dagerotypia natomiast to proces, który polegał na utrwalaniu obrazu na metalowej płycie pokrytej jodkiem srebra, co prowadziło do powstania unikalnych, niepowtarzalnych odbitek, często o dużym kontraście i doskonałej ostrości. Mieszanie tych terminów skutkuje nieporozumieniem. W szczególności, myślenie, że techniki te są zamienne, wynika z braku zrozumienia ich fundamentalnych różnic, co może prowadzić do nieprawidłowych wyborów w praktyce fotograficznej. Zrozumienie tych technik i ich różnic jest kluczowe dla każdego fotografa, który pragnie korzystać z różnorodnych metod w swojej pracy.

Pytanie 15

Biometryczne zdjęcie o wymiarach 3,5 x 4,5 cm powinno

A. przedstawiać profil głowy, wzrok przymknięty, uśmiech na twarzy

B. obejmować całą głowę, wzrok skierowany do aparatu

C. obejmować całą głowę, wzrok zwrócony w bok

D. przedstawiać profil głowy, wzrok na wprost aparatu, uśmiech na twarzy

Zdjęcie biometryczne o wymiarach 3,5 x 4,5 cm powinno obejmować całą głowę, a wzrok powinien być skierowany bezpośrednio do obiektywu aparatu. Taki układ zapewnia, że zdjęcie jest zgodne z wymaganiami wielu instytucji, takich jak urzędy paszportowe czy inne organy administracyjne. Wzrok skierowany na wprost pozwala na jednoznaczne rozpoznanie rysów twarzy, co jest kluczowe w kontekście identyfikacji biometrycznej. Przykładowo, wiele krajów wymaga, aby zdjęcia do dokumentów tożsamości były wykonane w taki sposób, aby twarz była idealnie widoczna, bez zasłaniania przez włosy lub inne elementy. Ponadto, istotne jest, aby zdjęcie było wykonane w odpowiednich warunkach oświetleniowych, co wpływa na ostrość i jakość obrazu. Takie podejście do wykonania zdjęcia biometrycznego jest zgodne ze standardami ISO/IEC 19794-5, które regulują kwestie związane z obrazowaniem biometrycznym, w tym zdjęciami paszportowymi.

Pytanie 16

Technika fotograficzna color grading stosowana w postprodukcji filmowej i fotograficznej polega na

A. automatycznej kalibracji kolorów według standardu Rec. 709

B. usuwaniu dominanty barwnej powstałej podczas fotografowania

C. klasyfikacji obrazów według dominującej temperatury barwowej

D. kreatywnej modyfikacji kolorów dla uzyskania określonej estetyki lub nastroju

Technika color gradingu to niezwykle istotny element zarówno w produkcji filmowej, jak i w fotografii. Jest to proces, który polega na kreatywnej modyfikacji kolorów obrazu w celu osiągnięcia określonej estetyki lub nastroju. Używa się go, aby nadać filmom czy zdjęciom spójną kolorystykę, która współgra z narracją lub emocjami, jakie chcemy wywołać u widza. W praktyce, color grading może obejmować manipulację kontrastem, nasyceniem kolorów, a także ich odcieniem. Przykładowo, w filmach dramatycznych często stosuje się chłodne odcienie, aby podkreślić napięcie, podczas gdy w romantycznych scenach dominują cieplejsze barwy, co sprzyja twórczej atmosferze. Warto również wspomnieć o tym, że color grading często stosuje się w połączeniu z innymi technikami postprodukcji, takimi jak korekcja kolorów. Dobrze wykonany grading może podnieść jakość produkcji na zupełnie nowy poziom, co jest szczególnie cenione w branży filmowej.

Pytanie 17

Które z narzędzi dostępnych w programie Adobe Photoshop pozwala na redukcję nasycenia kolorów?

A. Różdżka

B. Gąbka

C. Stempel

D. Lasso

Gąbka to narzędzie w programie Adobe Photoshop, które jest specjalnie zaprojektowane do manipulacji nasyceniem kolorów w obrazach. Używając gąbki, można zmniejszać nasycenie kolorów w określonych obszarach obrazu, co pozwala na uzyskanie bardziej stonowanych efektów. Narzędzie to działa poprzez 'wypijanie' koloru z pikseli, co skutkuje ich blaknięciem. Przykładem zastosowania gąbki jest sytuacja, gdy chcemy zredukować intensywność kolorów w portrecie, aby uzyskać bardziej naturalny wygląd skóry. Gąbka może być również używana w fotografii krajobrazowej, kiedy nadmierna saturacja zieleni w trawie lub drzewach może odciągać uwagę od głównego tematu zdjęcia. Dobrą praktyką jest dostosowanie wartości nasycenia i ustawienia narzędzia, aby uzyskać pożądany efekt bez nadmiernej utraty detali, co jest kluczowe w profesjonalnej edycji zdjęć. Warto również pamiętać, że podczas manipulacji kolorami istotne jest zachowanie równowagi tonalnej obrazu, co można osiągnąć poprzez precyzyjne używanie gąbki w połączeniu z innymi narzędziami edycyjnymi, jak krzywe czy poziomy.

Pytanie 18

Jaką minimalną rozdzielczość skanowania należy zastosować dla płaskiego oryginału o wymiarach 10x15 cm, aby otrzymać obraz w formacie 40x60 cm przy rozdzielczości 150 dpi, unikając konieczności interpolacji danych?

A. 1200 spi

B. 300 spi

C. 600 spi

D. 150 spi

Minimalna rozdzielczość skanowania oryginału płaskiego 10x15 cm, aby uzyskać obraz o rozmiarze 40x60 cm w rozdzielczości 150 dpi, wynosi 600 spi. Aby to zrozumieć, należy przyjrzeć się, jak działa skanowanie i drukowanie obrazów. Rozdzielczość DPI (dots per inch) określa liczbę punktów, które maszyna drukarska umieszcza na calu kwadratowym papieru. W tym przypadku, 150 dpi oznacza, że drukarka umieści 150 punktów na każdym calu. Wymiary 40x60 cm po przeliczeniu na cale wynoszą około 15,75x23,62 cale. Dlatego, aby osiągnąć wymagane 150 dpi, wymagana jest rozdzielczość obrazu wynosząca 15,75 cala x 150 dpi = 2363 pikseli oraz 23,62 cala x 150 dpi = 3543 pikseli. W sumie daje to 2363 x 3543 pikseli. Aby uzyskać ten obraz z oryginału 10x15 cm, musimy pomnożyć tę wartość przez 4 (co odpowiada rozmiarowi 40x60 cm względem 10x15 cm). Tak więc, aby uzyskać wymagane piksele, musimy skanować z rozdzielczością 600 spi, co pozostaje w standardzie najlepszych praktyk w dziedzinie skanowania i druku, zapewniając jakość obrazu bez interpolacji.

Pytanie 19

Sprzęt, który produkuje odbitki na podstawie plików cyfrowych, to

A. digilab

B. kserograf

C. diaskop

D. kopiarka

Wybór diaskopu, kserografu lub kopiarki jako urządzenia do wykonania odbitek z plików cyfrowych wydaje się logiczny, jednak nie uwzględnia kluczowych różnic między tymi technologiami a digilabem. Diaskop, będący urządzeniem służącym głównie do wyświetlania slajdów lub materiałów wizualnych, nie jest przeznaczony do druku i ma ograniczone zastosowanie w kontekście cyfrowych odbitek. Kserograf, tradycyjnie kojarzony z kopiowaniem dokumentów papierowych, nie obsługuje bezpośrednio plików cyfrowych bez wcześniejszego przetworzenia ich na formę papierową. Z kolei kopiarka, mimo że może wykonywać kopie dokumentów, często ma ograniczoną funkcjonalność w zakresie jakości i różnorodności nośników w porównaniu do digilabu. Przykładem typowego błędu myślowego może być utożsamienie tych urządzeń z nowoczesnym podejściem do druku cyfrowego, co jest mylne. Standardy branżowe coraz bardziej stawiają na jakość, precyzję oraz możliwość obróbki plików cyfrowych, a digilab odpowiada na te potrzeby, oferując szereg funkcji, które są nieosiągalne dla pozostałych wymienionych rozwiązań.

Pytanie 20

Jaką metodę należy zastosować w trakcie chemicznej obróbki diapozytywu?

A. R-3

B. E-6

C. C-41

D. RA-4

Wybór innych metod przetwarzania chemicznego, takich jak R-3, C-41 czy RA-4, nie jest odpowiedni dla diapozytywu. Proces R-3 jest przeznaczony głównie do czarno-białych filmów, co sprawia, że jego zastosowanie w kontekście diapozytywów jest niewłaściwe. C-41 jest standardowym procesem dla kolorowych filmów negatywowych, co również nie odpowiada wymaganiom obróbki diapozytywów. Z kolei RA-4 jest techniką używaną w przypadku kolorowych odbitek z filmów negatywnych, a nie do diapozytywów, które wymagają specyficznego podejścia, jakim jest E-6. Wybór niewłaściwego procesu obróbcze może prowadzić do nieprawidłowego wywołania, co skutkuje utratą szczegółów, zniekształceniem kolorów oraz ogólnym pogorszeniem jakości obrazu. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie różnych procesów oraz ich zastosowań, co często wynika z braku znajomości specyfiki poszczególnych metod. Aby uzyskać najlepsze rezultaty w obróbce diapozytywów, należy zawsze stosować odpowiedni proces chemiczny, w tym przypadku E-6, który jest w pełni przystosowany do tego celu.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Podczas użycia oświetlenia punktowego za obiektem przeprowadzanym zdjęciem tworzy się

A. delikatny, miękki cień

B. szeroki zakres półcienia

C. mocny, ostry cień

D. wąski zakres półcienia

Przy oświetleniu punktowym światło przychodzi z jednego, wyraźnego źródła, co skutkuje tym, że cienie są ostre i dobrze zarysowane. W praktyce oznacza to, że obiekty oświetlone takim światłem mają konkretną sylwetkę, a cienie są mocne i wyraźnie widoczne. Często wykorzystuje się to w fotografii portretowej, gdy chcemy uzyskać dramatyczny efekt. Ostry cień akcentuje teksturę skóry i kontury twarzy, co działa na korzyść zdjęcia. Warto dodać, że są techniki oświetleniowe, jak 'Rembrandt lighting', które opierają się na takim świetle, żeby uzyskać mocne efekty wizualne. W reklamie, ostre światło i wyraźne cienie przyciągają wzrok widza i sprawiają, że produkty wyglądają lepiej.

Pytanie 23

Do wykonania zamieszczonego zdjęcia zastosowano technikę

A. makrofotografii.

B. fotomikrografii.

C. mikrofilmowania.

D. skaningową.

Makrofotografia to technika, która pozwala na uchwycenie małych obiektów w dużym powiększeniu, co idealnie ilustruje zamieszczone zdjęcie owada. W tej technice kluczowe jest wykorzystanie obiektywów makro, które umożliwiają uzyskanie wysokiej ostrości i szczegółowości w zbliżeniach. Przykładem makrofotografii mogą być zdjęcia owadów, roślin czy detali przedmiotów codziennego użytku. W praktyce, fotografowie często stosują techniki oświetleniowe, takie jak oświetlenie boczne czy użycie pierścieni oświetleniowych, aby uwydatnić detale i tekstury. Makrofotografia znajduje zastosowanie nie tylko w fotografii artystycznej, ale także w naukach przyrodniczych, gdzie może być używana do dokumentowania obserwacji w terenie lub w laboratoriach. Umożliwia to badanie morfologii i anatomii obiektów z bliska, co jest nieocenione w takich dziedzinach jak entomologia czy botanika. Warto również zaznaczyć, że technika ta wymaga dużej precyzji i umiejętności, aby uzyskać zadowalające rezultaty, zgodne z najlepszymi praktykami w fotografii.

Pytanie 24

Kiedy fotografia podlega ochronie prawnej w zakresie praw autorskich?

A. jest oryginalna i ukazuje indywidualną twórczość autora

B. stanowi formę przekazu bez wyraźnych cech osobistych

C. jest duplikowana i rozpowszechniana w nieograniczony sposób

D. jest traktowana jako zwykła informacja prasowa

Fotografia jest przedmiotem prawa autorskiego, gdy wykazuje oryginalność oraz indywidualny charakter, co oznacza, że powinna być wynikiem kreatywnego procesu twórcy. Oryginalność w kontekście prawa autorskiego odnosi się do unikalności pracy, co oznacza, że zdjęcie nie może być jedynie kserokopią lub reprodukcją istniejącego dzieła. Przykładem mogą być zdjęcia artystyczne, które przejawiają osobisty styl fotografa, czy też dokumentacje unikalnych wydarzeń. Zgodnie z międzynarodowymi standardami ochrony praw autorskich, jak konwencja berneńska, kreatywne podejście do tematu, kompozycja oraz techniki fotograficzne wpływają na uznanie danego dzieła za chronione prawem autorskim. W praktyce oznacza to, że jeśli autor wytrwale pracuje nad swoimi zdjęciami, wprowadza unikalne elementy i techniki, to jego prace mogą być objęte ochroną prawną. Warto pamiętać, że każdy, kto planuje publikację lub sprzedaż swoich zdjęć, powinien być świadomy przysługujących mu praw oraz możliwości ich egzekwowania.

Pytanie 25

Współczynnik megapikseli w fotografii cyfrowej wpływa głównie na

A. maksymalną czułość ISO z zachowaniem dobrej jakości

B. głębię ostrości uzyskiwaną przy tej samej przysłonie

C. zakres dynamiczny matrycy

D. maksymalny rozmiar wydruku z zachowaniem dobrej jakości

Wybór maksymalnego rozmiaru wydruku z zachowaniem dobrej jakości jako odpowiedzi jest uzasadniony tym, że współczynnik megapikseli bezpośrednio przekłada się na ilość szczegółów, które matryca aparatu jest w stanie zarejestrować. Wyższa liczba megapikseli oznacza, że zdjęcie ma większą rozdzielczość, co w praktyce pozwala na drukowanie większych formatów bez utraty jakości. Przykładowo, zdjęcie o rozdzielczości 24 megapikseli można wydrukować w formacie A1 z zachowaniem ostrości i detali, podczas gdy niższa rozdzielczość może skutkować rozmyciem obrazu przy takim wydruku. W branży fotograficznej istnieją standardy, które sugerują minimalną liczbę megapikseli dla różnych rozmiarów wydruków, co jeszcze bardziej podkreśla istotność tego parametru. Dla przykładu, dla wydruku A3 wystarczające są aparaty z rozdzielczością około 10-12 megapikseli, podczas gdy dla A1 zaleca się co najmniej 20 megapikseli. Dlatego, przy wyborze aparatu do konkretnego zastosowania, warto zwrócić uwagę na megapiksele, aby osiągnąć zamierzony efekt wizualny i jakość końcowego produktu.

Pytanie 26

Minimalna rozdzielczość zdjęcia przeznaczonego do wydruku w formacie A4 (210×297 mm) z zachowaniem jakości 300 dpi wynosi

A. 1240×1754 pikseli

B. 2480×3508 pikseli

C. 800×600 pikseli

D. 1024×1200 pikseli

Minimalna rozdzielczość zdjęcia przeznaczonego do wydruku w formacie A4 wynosi 2480×3508 pikseli przy jakości 300 dpi, co oznacza, że każda cal kwadratowy obrazu zawiera 300 punktów na 300 punktów, czyli 90 000 punktów na cal kwadratowy. W praktyce, aby uzyskać wysoką jakość druku, szczególnie w przypadku zdjęć, powinniśmy dążyć do tej rozdzielczości. Wydruk w takiej jakości zapewnia, że szczegóły są wyraźne, a kolory odwzorowane są poprawnie, co jest szczególnie istotne w fotografiach artystycznych czy materiałach reklamowych. Jeśli rozdzielczość jest niższa, na przykład 150 dpi, obraz zacznie tracić na jakości, co może skutkować rozmyciem i nieostrością. Warto również pamiętać, że przy obróbce fotosów, jeśli planujemy ich wydruk, zawsze dobrze jest pracować w wyższej rozdzielczości i później zmniejszyć ją do wymagań druku, aby zachować jak najwięcej detali. Takie praktyki są zgodne z zaleceniami w branży graficznej.

Pytanie 27

Oświetlenie, które dociera na wysokości twarzy fotografowanego modela w przybliżeniu pod kątem 90° względem osi optycznej obiektywu, charakteryzuje się rodzajem oświetlenia

A. bocznego

B. przedniego

C. dolnego

D. tylnego

Oświetlenie boczne jest techniką używaną w fotografii, która polega na umiejscowieniu źródła światła w taki sposób, aby padało na obiekt z boku, co tworzy ciekawe cienie i podkreśla teksturę. Kiedy światło pada na modela z boku, pod kątem zbliżonym do 90°, ujawnia detale, które byłyby niewidoczne przy innych typach oświetlenia. Przykładem zastosowania oświetlenia bocznego może być portretowanie modeli, gdzie cienie tworzą głębię i trójwymiarowość, co czyni zdjęcie bardziej dynamicznym. W branży fotograficznej standardem jest stosowanie różnych źródeł światła, takich jak lampy błyskowe lub lampy ciągłe, które można ustawiać w różnych pozycjach, aby osiągnąć pożądany efekt. Technika ta jest również powszechnie stosowana w fotografii produktowej, gdzie oświetlenie boczne pomaga uwydatnić cechy produktów, zwłaszcza w przypadku materiałów o złożonej fakturze. Warto zwrócić uwagę na odpowiednią moc światła oraz jego temperaturę barwową, aby uzyskać efekty zgodne z zamierzonymi celami artystycznymi.

Pytanie 28

Kondensor stanowi element powiększalnika, który

A. zmiękcza obraz, który jest powiększany

B. koryguje wady optyczne obiektywu

C. zapobiega skraplaniu pary wodnej na obudowie powiększalnika

D. jednostajnie kieruje światło na całą powierzchnię negatywu

Kondensor w powiększalniku pełni kluczową rolę w optymalizacji oświetlenia negatywu, co jest szczególnie istotne dla uzyskania wysokiej jakości odbitek fotograficznych. Jego podstawowym zadaniem jest równomierne kierowanie światła na całą powierzchnię negatywu, co pozwala na uniknięcie niepożądanych cieni i nierównomiernych ekspozycji. W praktyce, kondensory są projektowane tak, aby skupiać światło w odpowiedni sposób, co zapewnia równą jasność i kontrast na całym obrazie. Dobrej jakości kondensory są często wykorzystywane w profesjonalnych laboratoriach fotograficznych, gdzie precyzja jest kluczowa. Warto również zaznaczyć, że stosowanie kondensora w połączeniu z odpowiednim źródłem światła, takim jak żarówka halogenowa, znacząco poprawia efektywność pracy powiększalnika, co wpływa na jakość finalnych odbitek. Zgodnie z najlepszymi praktykami w dziedzinie fotografii analogowej, dobór kondensora oraz jego kalibracja mają istotny wpływ na ostateczny rezultat procesu powiększania.

Pytanie 29

W jakim typie pomiaru światła czujnik rejestruje od 60% do 90% danych z centralnej części kadru, a pozostałą część z innych obszarów?

A. W pomiarze centralnie ważonym

B. W pomiarze punktowym

C. W pomiarze wielopunktowym

D. W pomiarze matrycowym

Pomiar wielopunktowy jest metodą, która analizuje światło w wielu punktach w obrębie kadru, a następnie wylicza średnią ekspozycję na podstawie zebranych danych. Chociaż technika ta może być skuteczna w złożonych scenach, jej efektywność opiera się na równomiernym rozkładzie światła, co nie zawsze jest przypadkiem. W sytuacjach, gdzie dominuje punktowy obiekt, nie uwzględnia ona specyfiki oceny centralnego obszaru kadru, co może skutkować niedopasowaną ekspozycją. Pomiar matrycowy, z drugiej strony, korzysta z zaawansowanych algorytmów do analizy całej sceny, jednakże jego skomplikowanie może prowadzić do błędnych wniosków w prostych sytuacjach. W przypadku pomiaru punktowego, czujnik zbiera dane tylko z jednego, wybranego punktu, co w sytuacjach złożonych może być niewystarczające. Zrozumienie, kiedy i jak stosować różne metody pomiaru światła, ma kluczowe znaczenie w praktyce fotograficznej, ponieważ błędny wybór metody może prowadzić do nieodpowiedniej ekspozycji i nieatrakcyjnych zdjęć. Warto zatem wiedzieć, że pomiar centralnie ważony, w przeciwieństwie do tych podejść, skupia się na najważniejszej części kadru, co czyni go bardziej przydatnym w kontekście fotografii, gdzie centralny obiekt wymaga szczególnej uwagi.

Pytanie 30

Podczas robienia zdjęć w plenerze ustalone zostały parametry ekspozycji:
— przysłona 5,6
— czas naświetlania 1/125 s Jakie parametry powinny zostać zastosowane w tych samych warunkach oświetleniowych, aby uzyskać większą głębię ostrości przy zachowaniu prawidłowej ekspozycji?

A. f/16 i 1/125 s

B. f/8 i 1/60 s

C. f/5,6 i 1/60 s

D. f/2 i 1/1000 s

Nieprawidłowe odpowiedzi są wynikiem niepełnego zrozumienia związku między przysłoną, czasem naświetlania a głębią ostrości. Odpowiedź f/16 i 1/125 s, mimo że teoretycznie zwiększa głębię ostrości, prowadzi do znacznego niedoświetlenia zdjęcia. Przysłona f/16 zmniejsza ilość światła wpadającego do obiektywu, co wymaga wydłużenia czasu naświetlania, aby uzyskać odpowiednią ekspozycję. Czas 1/125 s nie rekompensuje tej zmiany, co skutkuje ciemnym zdjęciem. Odpowiedź f/5,6 i 1/60 s nie zmienia głębi ostrości, ponieważ przysłona pozostaje w tej samej wartości, co w oryginalnym ustawieniu, więc nie przynosi dodatkowych korzyści. Zastosowanie f/2 i 1/1000 s drastycznie zmienia parametry, ponieważ przysłona f/2 powoduje bardzo płytką głębię ostrości, co jest sprzeczne z celem uzyskania większej ostrości w tle. Mimo że czas 1/1000 s pozwala na uniknięcie prześwietlenia, nie rozwiązuje problemu z głębią ostrości. Typowym błędem jest zakładanie, że większa przysłona zawsze oznacza lepszą ekspozycję, co nie jest zgodne z zasadami fotografii. Kluczowe jest zrozumienie, że przysłona wpływa na ilość światła i proporcjonalnie na głębię ostrości, a każda zmiana wymaga odpowiedniego dostosowania czasu naświetlania dla zachowania prawidłowej ekspozycji.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

Aby uzyskać zdjęcia w podczerwieni, zaleca się użycie filtru

A. polaryzacyjnego

B. IR

C. UV

D. neutralnego

Filtr IR (podczerwony) jest kluczowym narzędziem w fotografii podczerwonej, ponieważ pozwala na selektywne przepuszczanie promieniowania podczerwonego, które jest niewidoczne dla ludzkiego oka. Umożliwia to rejestrowanie szczegółów, które są niewidoczne w tradycyjnych zakresach światła widzialnego. W zastosowaniach praktycznych, filtr IR jest często wykorzystywany w fotografii krajobrazowej, by uzyskać unikalne efekty wizualne, takie jak jasne niebo i kontrastujące zieleń roślinności. Warto również zwrócić uwagę, że w przypadku kamer cyfrowych, które są wrażliwe na światło podczerwone, zastosowanie odpowiednich filtrów IR jest ważne dla uzyskania właściwego balansu kolorów i szczegółowości obrazu. Standardy dotyczące fotografii podczerwonej, takie jak ISO 12232, zalecają stosowanie filtrów IR w celu poprawy jakości obrazów, co potwierdza ich znaczenie w tej dziedzinie.

Pytanie 33

Jaki obiektyw z dodatkowymi akcesoriami należy wykorzystać przy rejestracji obrazu, by skala odwzorowania obiektu na negatywie wynosiła 5:1?

A. Standardowy z pierścieniem pośrednim

B. Długoogniskowy z nasadką multiplikującą

C. Standardowy z nasadką multiplikującą

D. Długoogniskowy z mieszkiem pośrednim

Wybór standardowego obiektywu z pierścieniem pośrednim do rejestracji obrazu w skali odwzorowania 5:1 jest właściwy, ponieważ pierścień pośredni pozwala na zwiększenie odległości między obiektywem a matrycą aparatu, co wpływa na powiększenie obrazu. W rezultacie, przy odpowiedniej konfiguracji, można uzyskać pożądany współczynnik powiększenia. Taki zestaw jest często wykorzystywany w makrofotografii, gdzie detale małych obiektów muszą być uchwycone w wysokiej rozdzielczości. Przykładem zastosowania może być fotografowanie owadów lub kwiatów, gdzie detale są kluczowe. Dobrą praktyką jest zapewnienie odpowiedniego oświetlenia i stabilizacji aparatu, aby uniknąć poruszenia obrazu. Dla uzyskania optymalnych wyników warto zaznajomić się z technikami fotografii makro oraz z regulacjami dotyczącymi odległości roboczej, które mogą wpływać na finalny efekt. W przypadku standardowych obiektywów z pierścieniem pośrednim, można również eksperymentować z różnymi wartościami przysłony, aby uzyskać odpowiednią głębię ostrości.

Pytanie 34

Główne dane zawarte w każdym obiektywie to

A. ogniskowa i minimalna przysłona

B. liczba soczewek i stabilizacja obrazu

C. stabilizacja obrazu oraz minimalna przysłona

D. liczba soczewek oraz typ autofokusa

Podstawową informacją umieszczoną na każdym obiektywie fotograficznym jest ogniskowa oraz minimalna przysłona. Ogniskowa obiektywu, wyrażona w milimetrach, określa, jak daleko znajduje się punkt ogniskowy od soczewek obiektywu. Krótsza ogniskowa (np. 18 mm) oznacza szerszy kąt widzenia, idealny do fotografii krajobrazowej, natomiast dłuższa ogniskowa (np. 200 mm) pozwala na uzyskanie wąskiego kąta widzenia, co jest korzystne w fotografii portretowej czy przyrodniczej. Minimalna przysłona, z kolei, wskazuje na najszersze otwarcie przysłony, co wpływa na ilość światła wpadającego do aparatu oraz na głębię ostrości. Dobrze dobrana ogniskowa oraz przysłona są kluczowe w procesie tworzenia zdjęć o pożądanej estetyce. Standardy branżowe podkreślają znaczenie tych parametrów przy wyborze obiektywu, a ich zrozumienie jest podstawą umiejętności fotograficznych, które można rozwijać na przykład podczas warsztatów fotograficznych.

Pytanie 35

Który kolor filtru powinien być użyty przy kopiowaniu negatywu na wielokontrastowy papier fotograficzny, aby zwiększyć kontrast obrazu?

A. Żółty

B. Szary

C. Purpurowy

D. Zielony

Wybór niewłaściwego filtru podczas kopiowania negatywu na wielokontrastowy papier fotograficzny może prowadzić do nieodpowiednich efektów wizualnych. Na przykład, filtr szary nie zmienia barw ani kontrastu, a jedynie redukuje ilość światła docierającego do papieru. Taki filtr nie wpływa na obraz, co często prowadzi do efektu płaskiego, bez wyrazistych różnic tonalnych. Użytkownicy mogą sądzić, że użycie filtru szarego pomoże w uzyskaniu lepszej jakości, jednak w rzeczywistości nie wnosi nic do kontrastu obrazu. Z kolei filtr żółty, choć może poprawić niektóre aspekty obrazu, nie jest wystarczająco skuteczny w podnoszeniu kontrastu jak filtr purpurowy. Żółty filtr redukuje niebieskie i fioletowe pasma światła, co może być przydatne w niektórych scenariuszach, ale nie w kontekście ogólnego zwiększenia kontrastu. Podobnie, filtr zielony nie jest optymalny, ponieważ absorbuje czerwone światło, co może prowadzić do utraty szczegółów w jasno oświetlonych partiach zdjęcia. W rezultacie, nieprawidłowy wybór filtrów często wynika z braku zrozumienia ich właściwości oraz wpływu na finalny obraz, co jest kluczowe w procesie tworzenia profesjonalnej fotografii.

Pytanie 36

Najlepszym materiałem do archiwizowania wydruków fotograficznych jest papier

A. kalka techniczna

B. zwykły biurowy 80 g/m²

C. kredowy błyszczący

D. bezkwasowy o wysokiej gramaturze

Zwykły biurowy papier o gramaturze 80 g/m² nie jest odpowiedni do archiwizowania wydruków fotograficznych. Choć może wydawać się to wygodne i tanie rozwiązanie, jego skład chemiczny zawiera kwasy, które w dłuższym okresie mogą prowadzić do żółknięcia i degradacji zdjęć. Archiwizacja wymaga materiałów o wysokiej trwałości, a taki papier szybko się zniszczy, co może wpłynąć na bezpieczeństwo przechowywanych obrazów. Kredowy błyszczący papier, mimo że daje atrakcyjny wygląd zdjęć, nie jest odpowiedni do archiwizacji, ponieważ jego powłoka może zawierać substancje chemiczne, które nie sprzyjają długotrwałemu przechowywaniu. Kalka techniczna, z kolei, jest materiałem o dużej przezroczystości, ale nie oferuje odpowiedniej ochrony ani trwałości dla wydruków fotograficznych. Właściwe podejście do archiwizacji powinno opierać się na zrozumieniu, jak różne materiały wpływają na jakość i trwałość przechowywanych prac. Ostatecznie, wybierając niewłaściwy papier, można narazić swoje cenne wspomnienia na nieodwracalne zniszczenie.

Pytanie 37

Wskaż elementy dodatkowe do lamp studyjnych, które nie są przeznaczone do rozpraszania światła?

A. Soft Box

B. Strumiennica

C. Plaster miodu

D. Parasol

Strumiennica to akcesorium, które skupia światło, zamiast je rozpraszać. Jej konstrukcja umożliwia skierowanie promieni świetlnych w określonym kierunku, co pozwala na uzyskanie intensywnego i precyzyjnego oświetlenia. W praktyce strumiennice są często wykorzystywane w studiach fotograficznych oraz podczas produkcji filmowej, gdzie kluczowe jest kontrolowanie źródła światła. Dzięki nim można uzyskać efekty takie jak mocne podkreślenie detali lub stworzenie głębokiego cienia, co jest ważne przy pracy nad kompozycją obrazu. Warto zauważyć, że stosowanie strumiennic jest zgodne z zasadami dobrego oświetlenia, ponieważ pozwala na efektywne wykorzystanie energii świetlnej oraz osiągnięcie zamierzonych efektów artystycznych. W kontekście standardów branżowych, strumiennice często znajdują się w zestawach profesjonalnych lamp studyjnych, co świadczy o ich dużym znaczeniu w pracy z oświetleniem.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Technika uzyskiwania zdjęć, która polega na bezpośrednim oświetleniu powierzchni materiału światłoczułego, na którym znajdują się obiekty o różnym poziomie przezroczystości to

A. bromolej.

B. izohelia.

C. cyjanotypia.

D. luksografia.

Bromolej to technika, w której stosuje się emulsję bromku srebra na podłożu papierowym, co prowadzi do uzyskania obrazu fotograficznego. Pomimo że ta metoda opiera się na naświetleniu, nie jest odpowiednia w kontekście naświetlania obiektów o różnym stopniu przezroczystości, ponieważ głównym celem bromoleju jest uzyskanie obrazu w sposób chemiczny, a nie bezpośrednie odwzorowanie przezroczystości. Izohelia to pojęcie związane z technikami oświetleniowymi, które odnoszą się do rozkładu natężenia światła, ale nie stanowi metody uzyskiwania obrazów na podstawie naświetlenia obiektów. Natomiast cyjanotypia to technika fotograficzna, która wykorzystuje proces chemiczny z użyciem cyjanu żelazowego, co prowadzi do uzyskania niebieskiego obrazu. Choć cyjanotypia również opiera się na zastosowaniu światła, jej mechanizm działania różni się od luksografii, gdyż polega na reakcji chemicznej, a nie na bezpośrednim naświetleniu przezroczystych przedmiotów. Te metody mogą być mylone ze względu na ich związki z fotografią, jednak każda z nich ma swoje specyficzne właściwości i zastosowania, które nie odpowiadają definicji luksografii, co może prowadzić do nieporozumień i błędów w ich interpretacji.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej