Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 17 czerwca 2025 12:44
Data zakończenia: 17 czerwca 2025 13:02

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Urządzenie warstwy dystrybucji, które realizuje połączenie pomiędzy różnymi sieciami oraz kontroluje przepływ informacji między nimi, nazywane jest

A. serwerem

B. koncentratorem

C. routerem

D. przełącznikiem

Serwer, koncentrator i przełącznik to urządzenia, które pełnią inne funkcje w infrastrukturze sieciowej i nie są odpowiednie do roli, która została przypisana routerowi. Serwer jest zasadniczo komputerem, który przechowuje, przetwarza i zarządza danymi oraz aplikacjami, które są udostępniane innym komputerom w sieci. Nie odpowiada za trasowanie danych między różnymi sieciami, co czyni go nieadekwatnym rozwiązaniem do łączenia oddzielnych sieci. Koncentrator, z drugiej strony, jest urządzeniem, które działa na warstwie fizycznej, odpowiadając za rozdzielanie sygnału na wiele portów, ale nie ma zdolności do inteligentnego zarządzania ruchem danych, co jest kluczowe w przypadku połączeń między różnymi sieciami. Przełącznik działa na warstwie drugiej i zajmuje się przekazywaniem ramek danych w obrębie jednej sieci lokalnej, ale również nie jest w stanie zarządzać ruchem między różnymi sieciami, co stanowi istotną różnicę w jego funkcjonalności w porównaniu do routera. Wiele osób może mylić te urządzenia, co prowadzi do błędnych wniosków, ponieważ nie rozumieją, jakie są ich specyficzne funkcje i zastosowania w kontekście tworzenia sieci komputerowych. Aby prawidłowo zaprojektować sieć, ważne jest, aby dobrze znać różnice między tymi urządzeniami oraz ich role w architekturze sieciowej.

Pytanie 2

Zamiana koncentratorów na switch'e w sieci Ethernet doprowadzi do

A. powiększenia domeny rozgłoszeniowej

B. zmiany struktury sieci

C. redukcji liczby kolizji

D. konieczności modyfikacji adresów IP

Wymiana koncentratorów na przełączniki w sieci Ethernet rzeczywiście prowadzi do zmniejszenia ilości kolizji. Koncentratory (huby) działają na poziomie fizycznym modelu OSI i po prostu transmitują dane do wszystkich portów, co powoduje, że urządzenia w sieci mogą jednocześnie nadawać dane, co skutkuje kolizjami. Przełączniki (switches) operują na poziomie drugiego poziomu OSI, czyli warstwie łącza danych, i inteligentnie zarządzają ruchem, kierując ramki tylko do docelowego portu. Dzięki temu, gdy jedno urządzenie nadaje, inne mogą odbierać, co eliminuje kolizje. Praktycznie oznacza to, że sieci oparte na przełącznikach mogą obsługiwać wyższe prędkości przesyłania danych oraz większą liczbę urządzeń, co jest kluczowe w nowoczesnych środowiskach pracy, gdzie wymagana jest wysoka wydajność przesyłu danych. Warto również wspomnieć o standardzie IEEE 802.3, który określa zasady działania sieci Ethernet i wprowadza różne techniki, jak pełnodupleksowy tryb pracy, który dodatkowo minimalizuje kolizje.

Pytanie 3

W systemie Windows odpowiednikiem macierzy RAID1 jest wolumin

A. łączony

B. dublowany

C. rozłożony

D. prosty

Wolumin dublowany w systemie Windows jest odpowiednikiem macierzy RAID1, co oznacza, że zapewnia on lustrzaną kopię danych na dwóch dyskach twardych. Główną zaletą tego rozwiązania jest zwiększenie bezpieczeństwa danych – jeśli jeden dysk ulegnie awarii, dane pozostają dostępne na drugim. Dublowanie danych jest często stosowane w środowiskach, gdzie utrata informacji może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak w przedsiębiorstwach finansowych czy w instytucjach medycznych. Praktycznym zastosowaniem woluminów dublowanych jest realizacja systemów przechowywania danych, które wymagają wysokiej dostępności oraz minimalizacji ryzyka utraty informacji. Dodatkowo, stosowanie woluminów dublowanych jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zabezpieczania danych, co czyni je atrakcyjnym rozwiązaniem dla administratorów systemów informatycznych i inżynierów zajmujących się bezpieczeństwem danych.

Pytanie 4

W systemie Windows 7, aby skopiować katalog c:\est wraz ze wszystkimi podkatalogami na zewnętrzny dysk, należy zastosować polecenie

A. copy f:\est c:\est /E

B. copy c:\est f:\est /E

C. xcopy f:\est c:\est /E

D. xcopy c:\est f:\est /E

Wybór niewłaściwych poleceń do kopiowania katalogów jest częstym błędem, który wynika z niepełnego zrozumienia funkcjonalności dostępnych w systemie Windows. W przypadku polecenia 'copy f:\est c:\est /E', użytkownik myli koncepcję operacji kopiowania. 'copy' jest przeznaczone do kopiowania pojedynczych plików, a nie katalogów, co oznacza, że nie obsługuje on hierarchicznej struktury folderów ani ich podkatalogów. Nawet przy dodaniu opcji /E, nie zmienia to zasadniczo funkcji polecenia, ponieważ 'copy' nie potrafi kopiować całych drzew katalogów. Kolejna nieprawidłowa koncepcja występuje w poleceniach, gdzie zamienia się źródło z celem, jak w 'xcopy f:\est c:\est /E'. Użytkownicy mogą myśleć, że kopiowanie odwrotne jest równoważne, co nie jest prawdą. W systemach Windows, źródło i cel są kluczowe dla określenia, skąd i dokąd dane mają być przesyłane. Dodatkowo, błędne użycie 'xcopy' w kontekście przekazywania z nieprawidłowych lokalizacji może prowadzić do nieoczekiwanych rezultatów, takich jak brak danych lub ich niekompletne skopiowanie. Aby poprawnie zrozumieć i wykorzystać te polecenia, warto zapoznać się z dokumentacją systemową oraz praktykami administracyjnymi, co zapewni efektywne zarządzanie danymi oraz uniknięcie typowych pułapek związanych z kopiowaniem plików i katalogów.

Pytanie 5

Jakie urządzenie można kontrolować pod kątem parametrów za pomocą S.M.A.R.T.?

A. Dysku twardego

B. Chipsetu

C. Procesora

D. Płyty głównej

S.M.A.R.T. (Self-Monitoring, Analysis, and Reporting Technology) to technologia, która umożliwia monitorowanie stanu dysków twardych oraz SSD. Głównym celem S.M.A.R.T. jest przewidywanie awarii dysków poprzez analizę ich parametrów operacyjnych. Na przykład, monitorowane są takie wskaźniki jak liczba błędów odczytu/zapisu, temperatura dysku, czas pracy oraz liczba cykli start-stop. Dzięki tym danym, systemy operacyjne oraz aplikacje mogą informować użytkowników o potencjalnych problemach, co daje możliwość wykonania kopii zapasowej danych oraz wymiany uszkodzonego dysku przed awarią. W praktyce, regularne monitorowanie stanu dysku za pomocą S.M.A.R.T. staje się kluczowe w zarządzaniu infrastrukturą IT i zapewnieniu ciągłości pracy. Warto również zaznaczyć, że wiele programów do zarządzania dyskami, takich jak CrystalDiskInfo czy HD Tune, wykorzystuje S.M.A.R.T. do analizy stanu dysków, co stanowi dobrą praktykę w zarządzaniu danymi.

Pytanie 6

Który adres IP jest przypisany do klasy A?

A. 192.0.2.1

B. 134.16.0.1

C. 119.0.0.1

D. 169.255.2.1

Adres IP 119.0.0.1 należy do klasy A, co wynika z definicji klas adresowych w protokole IP. Klasa A obejmuje adresy od 1.0.0.0 do 126.255.255.255, a pierwszy oktet musi mieścić się w przedziale od 1 do 126. W przypadku adresu 119.0.0.1 pierwszy oktet to 119, co potwierdza jego przynależność do klasy A. Adresy klasy A są przeznaczone dla dużych organizacji, które potrzebują wielu adresów IP w jednej sieci. Klasa ta pozwala na przydzielenie ogromnej liczby adresów – ponad 16 milionów (2^24) dla każdej sieci, co jest korzystne dla dużych instytucji, takich jak korporacje czy uniwersytety. Ponadto w kontekście routingu, adresy klasy A są używane dla dużych sieci, co ułatwia zarządzanie i organizację struktury adresowej. W praktycznych zastosowaniach, w przypadku organizacji wymagających dużych zasobów adresowych, klasy A są często wykorzystywane do rozbudowy infrastruktury sieciowej, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie planowania adresacji IP.

Pytanie 7

Która z podanych właściwości kabla koncentrycznego RG-58 sprawia, że obecnie nie jest on używany do tworzenia lokalnych sieci komputerowych?

A. Brak opcji zakupu dodatkowych urządzeń sieciowych

B. Maksymalna odległość między punktami wynosząca 185 m

C. Maksymalna prędkość przesyłania danych 10Mb/s

D. Koszt narzędzi do instalacji i łączenia kabli

Kabel koncentryczny RG-58 charakteryzuje się maksymalną prędkością transmisji danych wynoszącą 10 Mb/s, co w dzisiejszych standardach sieciowych jest zdecydowanie zbyt niskie. Współczesne lokalne sieci komputerowe (LAN) wymagają znacznie wyższych prędkości, aby zaspokoić potrzeby użytkowników i aplikacji. Na przykład, w technologii Ethernet standard 100BASE-TX zapewnia prędkość transmisji danych wynoszącą 100 Mb/s, a nawet 1 Gb/s w przypadku standardu 1000BASE-T. Przykładem zastosowania nowoczesnych technologii jest sieć biurowa, w której wiele urządzeń, takich jak komputery, drukarki i serwery, wymaga szybkiej wymiany danych. Dlatego kabel RG-58, z uwagi na swoje ograniczenia, został w dużej mierze zastąpiony przez szybsze i bardziej niezawodne rozwiązania, takie jak skrętka (np. Cat5e, Cat6) oraz światłowody, które oferują nie tylko większe prędkości transmisji, ale również znacznie wyższe odległości między urządzeniami bez strat w jakości sygnału, co jest kluczowe w nowoczesnych infrastrukturach sieciowych.

Pytanie 8

Aby utworzyć obraz dysku twardego, można skorzystać z programu

A. Acronis True Image

B. Digital Image Recovery

C. SpeedFan

D. HW Monitor

Acronis True Image to profesjonalne oprogramowanie przeznaczone do tworzenia obrazów dysków twardych, co oznacza, że jest w stanie skopiować zawartość całego dysku, w tym system operacyjny, aplikacje oraz dane, do jednego pliku obrazowego. Takie podejście jest niezwykle przydatne w kontekście tworzenia kopii zapasowych, ponieważ pozwala na szybkie przywrócenie systemu do stanu sprzed awarii w przypadku utraty danych. Acronis stosuje zaawansowane algorytmy kompresji, co ogranicza rozmiar tworzonych obrazów, a dodatkowo oferuje funkcje synchronizacji i klonowania dysków. W praktyce, użytkownik, który chce zabezpieczyć swoje dane lub przenosić system na inny dysk, może skorzystać z tej aplikacji do efektywnego zarządzania swoimi kopiami zapasowymi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ochrony danych. Acronis True Image jest także zgodny z różnymi systemami plików i może być używany w środowiskach zarówno domowych, jak i biznesowych.

Pytanie 9

Jednym ze sposobów na ograniczenie dostępu do sieci bezprzewodowej dla nieuprawnionych osób jest

A. wyłączenie rozgłaszania SSID

B. dezaktywacja szyfrowania

C. zmiana częstotliwości nadawania sygnału

D. zmiana standardu szyfrowania z WPA na WEP

Wyłączenie rozgłaszania identyfikatora sieci (SSID) jest skutecznym sposobem na zwiększenie bezpieczeństwa sieci bezprzewodowej. SSID to nazwa, która identyfikuje sieć Wi-Fi, a jej rozgłaszanie pozwala urządzeniom w okolicy na łatwe wykrycie i połączenie się z nią. Kiedy rozgłaszanie jest wyłączone, SSID nie jest widoczny dla użytkowników, co sprawia, że dostęp do sieci staje się trudniejszy dla niepowołanych osób. Użytkownicy muszą znać dokładną nazwę sieci, aby się z nią połączyć, co może zniechęcić potencjalnych intruzów. Warto jednak podkreślić, że ta metoda nie jest wystarczająca jako jedyne zabezpieczenie. Przykładowo, użycie silnego szyfrowania WPA2 lub WPA3 i silnych haseł jest nadal kluczowe. W praktyce, wyłączenie rozgłaszania SSID powinno być częścią większej strategii bezpieczeństwa, która obejmuje regularną aktualizację oprogramowania sprzętowego routera oraz monitorowanie połączeń sieciowych. Tego rodzaju podejścia są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w zakresie zabezpieczeń sieciowych.

Pytanie 10

Gdzie w systemie Linux umieszczane są pliki specjalne urządzeń, które są tworzone podczas instalacji sterowników?

A. /dev

B. /proc

C. /sbin

D. /var

Katalog /dev w Linuxie to takie miejsce, gdzie trzymamy pliki specjalne, które reprezentują różne urządzenia w systemie. Jak się instaluje sterowniki, to te pliki się tworzą, żeby system mógł rozmawiać z hardware'em. Na przykład, plik /dev/sda to pierwszy dysk twardy w systemie. To dość ciekawe, jak w Unixie wszystko traktuje się jak plik - nawet urządzenia. Warto regularnie sprawdzać, co w /dev siedzi, żeby być pewnym, że wszystko działa jak należy. A w systemach takich jak systemd pliki w tym katalogu mogą się tworzyć lub znikać samoczynnie, więc warto mieć to na oku.

Pytanie 11

W formacie plików NTFS, do zmiany nazwy pliku potrzebne jest uprawnienie

A. odczytu i wykonania

B. zapisu

C. modyfikacji

D. odczytu

Zrozumienie uprawnień w systemie plików NTFS jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania danymi. Przy analizie dostępnych odpowiedzi, warto zauważyć, że uprawnienie do zapisu, mimo że pozwala na zmianę zawartości pliku, nie jest wystarczające do zmiany jego nazwy. Użytkownik z uprawnieniem do zapisu może edytować plik, ale nie ma automatycznie uprawnień do modyfikacji jego atrybutów, co obejmuje zmianę nazwy. Uprawnienia do odczytu natomiast pozwalają jedynie na przeglądanie zawartości pliku, co nie ma żadnego wpływu na możliwość jego modyfikacji. W przypadku uprawnienia do odczytu i wykonania, użytkownik może uruchamiać pliki wykonywalne, ale również nie posiada uprawnień do ich modyfikacji. Powszechnym błędem jest założenie, że skoro użytkownik może otwierać plik, to ma prawo go zmieniać, co w kontekście NTFS jest mylną interpretacją. Ustalając odpowiednie uprawnienia, administratorzy muszą kierować się zasadą minimalnych uprawnień, co oznacza, że użytkownicy powinni mieć tylko te uprawnienia, które są niezbędne do wykonania ich zadań. Dlatego kluczowe jest, aby zrozumieć, że pełna kontrola nad plikiem, w tym zmiana jego nazwy, wymaga posiadania uprawnienia do modyfikacji, które daje szerszy zakres działań niż samo prawo do zapisu czy odczytu.

Pytanie 12

W systemie Linux, co oznacza znak "~" w ścieżce dostępu do plików?

A. Katalog domowy użytkownika

B. Katalog root

C. Katalog główny

D. Katalog tymczasowy

Znak "~" w systemie Linux jest powszechnie używany jako skrót do katalogu domowego bieżącego użytkownika. Jego zastosowanie jest nie tylko wygodne, ale również zgodne z dobrymi praktykami administracji systemem, gdyż pozwala na szybki dostęp do plików i konfiguracji specyficznych dla danego użytkownika. Na przykład, jeśli użytkownik wpisze w terminalu komendę "cd ~", zostanie przeniesiony bezpośrednio do swojego katalogu domowego, co eliminuje konieczność wpisywania pełnej ścieżki, na przykład "/home/nazwa_użytkownika". Ułatwienie to jest szczególnie przydatne w przypadku użytkowników posiadających długie nazwy katalogów domowych lub w sytuacjach, gdy pracują na wielu kontach jednocześnie. Praktyczne zastosowanie tego skrótu można zauważyć podczas pracy z plikami konfiguracyjnymi, które często znajdują się w katalogu domowym, jak np. ".bashrc" czy ".profile". Rozumienie tego mechanizmu to podstawa efektywnej nawigacji w systemie Linux i zarządzania plikami użytkownika. Można też używać tego znaku w skryptach, co sprawia, że są one dynamicznie dostosowywane do środowiska pracy różnych użytkowników, co jest zgodne z zasadami przenośności i elastyczności w administracji systemami operacyjnymi.

Pytanie 13

Jaką drukarkę powinna nabyć firma, która potrzebuje urządzenia do tworzenia trwałych kodów kreskowych oraz etykiet na folii i tworzywach sztucznych?

A. Termiczną

B. Termotransferową

C. Igłową

D. Mozaikową

Drukarka termotransferowa jest idealnym wyborem do drukowania trwałych kodów kreskowych oraz etykiet na folii i tworzywach sztucznych. Technologia termotransferowa polega na wykorzystaniu taśmy barwiącej, która pod wpływem wysokiej temperatury przenosi pigment na materiał etykiety. Dzięki temu uzyskiwane są wyraźne, trwałe i odporne na działanie różnych czynników zewnętrznych wydruki. W praktycznych zastosowaniach, takie etykiety są często używane w magazynach, logistyce, przemyśle spożywczym oraz farmaceutycznym, gdzie wymagane są wysokie standardy jakości i trwałości. Termotransferowe drukarki są również kompatybilne z różnymi rodzajami materiałów, co czyni je wszechstronnym rozwiązaniem. Dodatkowo, dzięki możliwości regulacji rozdzielczości druku, można uzyskiwać kody kreskowe o różnym poziomie szczegółowości, co jest kluczowe w kontekście skanowania i identyfikacji. Wybór drukarki termotransferowej zapewnia również zgodność z normami branżowymi, co podkreśla jej znaczenie w profesjonalnym użytkowaniu.

Pytanie 14

Partycja w systemie Linux, która tymczasowo przechowuje dane w przypadku niedoboru pamięci RAM, to

A. swap

B. var

C. tmp

D. sys

Odpowiedź 'swap' jest poprawna, ponieważ partycja swap w systemach Linux służy jako miejsce na dane, które nie mieszczą się w pamięci RAM. Kiedy system operacyjny potrzebuje więcej pamięci, niż jest dostępne w pamięci fizycznej, przenosi mniej aktywne strony pamięci do partycji swap. To działanie pozwala na efektywne zarządzanie pamięcią i zapobiega przeciążeniu systemu. Partycja swap jest szczególnie istotna w przypadku urządzeń z ograniczoną ilością RAM, ponieważ umożliwia uruchamianie większej liczby aplikacji lub bardziej wymagających programów. Przykładowo, jeśli użytkownik pracuje z oprogramowaniem do edycji wideo, które wymaga dużych zasobów, a system nie ma wystarczającej ilości RAM, dane mogą być tymczasowo przeniesione do partycji swap, co pozwoli na kontynuowanie pracy bez zawieszania systemu. Zgodnie z dobrymi praktykami, zalecane jest, aby wielkość partycji swap była co najmniej równa wielkości RAM, chociaż konkretne potrzeby mogą się różnić w zależności od zastosowania.

Pytanie 15

Oblicz całkowity koszt kabla UTP Cat 6, który służy do połączenia 5 punktów abonenckich z punktem dystrybucyjnym, wiedząc, że średnia długość między punktem abonenckim a punktem dystrybucyjnym wynosi 8m oraz że cena brutto za 1m kabla to 1zł. W obliczeniach uwzględnij dodatkowy zapas 2m kabla dla każdego punktu abonenckiego.

A. 45 zł

B. 40 zł

C. 50 zł

D. 32 zł

Aby obliczyć koszt brutto kabla UTP Cat 6 do połączenia 5 punktów abonenckich z punktem dystrybucyjnym, musimy uwzględnić zarówno długość kabla potrzebnego do połączenia, jak i zapas. Każdy punkt abonencki znajduje się średnio 8 metrów od punktu dystrybucyjnego, co daje łącznie 5 x 8m = 40m. Dodatkowo, zgodnie z praktyką inżynieryjną, na każdy punkt abonencki przewidujemy 2 metry zapasu, co daje dodatkowe 5 x 2m = 10m. Sumując te wartości, otrzymujemy 40m + 10m = 50m kabla. Przy cenie 1zł za metr, całkowity koszt brutto wynosi 50m x 1zł = 50zł. Takie podejście jest zgodne z normami branżowymi, które zalecają uwzględnienie zapasu przy planowaniu instalacji okablowania, aby zapewnić elastyczność w przypadku zmian w konfiguracji sieci. Zrozumienie tych obliczeń jest kluczowe dla efektywnego zarządzania kosztami i zasobami w projektach telekomunikacyjnych.

Pytanie 16

Aby skopiować folder c:\test wraz ze wszystkimi podfolderami na przenośny dysk f:\ w systemie Windows 7, jakie polecenie należy zastosować?

A. copy c:\test f:\test /E

B. xcopy c:\test f:\test /E

C. copy f:\test c:\test /E

D. xcopy f:\test c:\test /E

W przypadku odpowiedzi 'copy c:\test f:\test /E', należy zauważyć, że polecenie 'copy' nie obsługuje kopiowania katalogów z ich zawartością. Narzędzie to jest przeznaczone do kopiowania pojedynczych plików, a próba użycia go do kopiowania folderów z podkatalogami zakończy się błędem. Użytkownicy często mylą funkcjonalności 'copy' i 'xcopy', co prowadzi do nieporozumień. W przypadku opcji 'copy f:\test c:\test /E', zamiana miejscami źródła i celu prowadzi do niepoprawnego rozumienia, że kopiujemy z nośnika na lokalny dysk, co jest w tym kontekście zupełnie niewłaściwe. Odpowiedzi takie jak 'xcopy f:\test c:\test /E' również nie są adekwatne, ponieważ odwracają kierunek kopiowania, co jest sprzeczne z zamierzonym celem skopiowania danych na dysk przenośny. Typowym błędem myślowym jest założenie, że każda opcja kopiowania danych w systemie Windows będzie działać analogicznie, co nie jest prawdą. Zrozumienie różnic w funkcjonalności i zastosowaniu odpowiednich narzędzi jest kluczowe dla efektywnej pracy z systemem operacyjnym, szczególnie w kontekście zarządzania danymi i użycia odpowiednich poleceń dla zadawanych czynności.

Pytanie 17

Narzędzie w systemie Windows umożliwiające monitorowanie prób logowania do systemu to dziennik

A. zabezpieczeń

B. Setup

C. System

D. aplikacji

Odpowiedź "zabezpieczeń" jest poprawna, ponieważ to właśnie dziennik zabezpieczeń w systemie Windows rejestruje wszystkie zdarzenia związane z bezpieczeństwem, w tym próby logowania. Dziennik ten zawiera informacje o skutecznych i nieudanych próbach logowania, co jest kluczowe dla monitorowania i analizy incydentów związanych z bezpieczeństwem. Administratorzy systemów mogą korzystać z tego dziennika do identyfikacji podejrzanych działań, takich jak wielokrotne nieudane próby logowania, które mogą wskazywać na próby włamania. Aby uzyskać dostęp do dziennika zabezpieczeń, można użyć narzędzia 'Podgląd zdarzeń', które pozwala na przeszukiwanie, filtrowanie i analizowanie zarejestrowanych zdarzeń. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie tego dziennika, co w połączeniu z innymi metodami zabezpieczeń, takimi jak stosowanie silnych haseł i autoryzacji wieloskładnikowej, może znacząco zwiększyć poziom ochrony systemu.

Pytanie 18

Proporcja ładunku zgromadzonego na przewodniku do potencjału tego przewodnika definiuje jego

A. indukcyjność

B. rezystancję

C. moc

D. pojemność elektryczną

Moc, rezystancja oraz indukcyjność to wielkości, które mają różne definicje i zastosowania w elektromagnetyzmie, ale nie są one związane ze stosunkiem ładunku zgromadzonego na przewodniku do jego potencjału. Moc elektryczna odnosi się do szybkości, z jaką energia jest konsumowana lub przekazywana w obwodzie elektrycznym i mierzy się ją w watach (W). W kontekście obwodów, moc nie ma bezpośredniego związku z ładunkiem i potencjałem, lecz z napięciem i natężeniem prądu. Rezystancja, mierząca opór elektryczny, również nie odnosi się do pojemności elektrycznej. Jest to wielkość, która opisuje, jak bardzo dany materiał utrudnia przepływ prądu i jest wyrażana w omach (Ω). Wyższa rezystancja oznacza mniejszy przepływ prądu dla danej wartości napięcia. Inaczej wygląda to w przypadku indukcyjności, która dotyczy zdolności elementu do generowania siły elektromotorycznej w odpowiedzi na zmieniające się prądy w swoim otoczeniu. Indukcyjność, wyrażana w henrach (H), ma znaczenie głównie w obwodach zmiennoprądowych i nie ma zastosowania w kontekście pojemności elektrycznej. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie tych różnych pojęć, co często prowadzi do nieporozumień w elektrotechnice oraz w analizie obwodów. Zrozumienie różnic między tymi parametrami jest fundamentalne dla efektywnego projektowania i diagnostyki systemów elektrycznych.

Pytanie 19

Aby przeprowadzić aktualizację zainstalowanego systemu operacyjnego Linux Ubuntu, należy wykorzystać komendę

A. system update

B. kernel update

C. apt-get upgrade albo apt upgrade

D. yum upgrade

Odpowiedź 'apt-get upgrade albo apt upgrade' jest całkowicie na miejscu, bo te komendy to jedne z podstawowych narzędzi do aktualizacji programów w systemie Linux, zwłaszcza w Ubuntu. Obie służą do zarządzania pakietami, co znaczy, że można nimi instalować, aktualizować i usuwać oprogramowanie. Komenda 'apt-get upgrade' w zasadzie aktualizuje wszystkie zainstalowane pakiety do najnowszych wersji, które można znaleźć w repozytoriach. Natomiast 'apt upgrade' to nowocześniejsza wersja, bardziej przystępna dla użytkownika, ale robi praktycznie to samo, tylko może w bardziej zrozumiały sposób. Warto pamiętać, żeby regularnie sprawdzać dostępność aktualizacji, bo można to zrobić przez 'apt update', co synchronizuje nasze lokalne dane o pakietach. Używanie tych poleceń to naprawdę dobry nawyk, bo pozwala utrzymać system w dobrym stanie i zmniejsza ryzyko związane z lukami bezpieczeństwa.

Pytanie 20

Zestaw narzędzi do instalacji okablowania miedzianego typu "skrętka" w sieci komputerowej powinien obejmować:

A. komplet wkrętaków, narzędzie uderzeniowe, tester okablowania, lutownicę

B. narzędzie uderzeniowe, nóż monterski, spawarkę światłowodową, tester okablowania

C. ściągacz izolacji, zaciskarkę złączy modularnych, nóż monterski, miernik uniwersalny

D. zaciskarkę złączy modularnych, ściągacz izolacji, narzędzie uderzeniowe, tester okablowania

Zestaw narzędzi do montażu okablowania miedzianego typu "skrętka" w sieci lokalnej powinien obowiązkowo zawierać zaciskarkę złączy modularnych, ściągacz izolacji, narzędzie uderzeniowe oraz tester okablowania. Zaciskarka służy do precyzyjnego zakładania złączy RJ-45 na końcach przewodów, co jest kluczowe dla prawidłowego działania sieci. Użycie ściągacza izolacji pozwala na bezpieczne usunięcie izolacji z przewodów bez ich uszkodzenia, co jest niezbędne przed ich zaciśnięciem. Narzędzie uderzeniowe jest używane do zakończenia przewodów w panelach krosowych lub gniazdkach, co jest częścią standardowego procesu instalacji. Tester okablowania umożliwia sprawdzenie poprawności połączeń, co zapewnia, że sieć działa zgodnie z wymaganiami technicznymi. Stosowanie tych narzędzi jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co podkreśla ich znaczenie w każdym projekcie związanym z montażem sieci lokalnych. Na przykład, w przypadku sieci biurowej, prawidłowe zakończenie przewodów może zapobiec problemom z transmisją danych i zakłóceniami sygnału.

Pytanie 21

Użycie polecenia net accounts w Wierszu poleceń systemu Windows, które ustawia maksymalny czas ważności hasła, wymaga zastosowania opcji

A. /MAXPWAGE

B. /TIMES

C. /FORCELOGOFF

D. /EXPIRES

Odpowiedzi, które nie dotyczą opcji /MAXPWAGE, pokazują powszechnie występujące nieporozumienia dotyczące polecenia net accounts oraz zarządzania hasłami w systemie Windows. Opcja /TIMES jest używana do definiowania godzin, w których konto użytkownika może być używane, co jest zupełnie inną funkcjonalnością. Jej zastosowanie nie wpływa na politykę wymiany haseł, ale raczej na dostępność konta w określonych porach. Z kolei opcja /EXPIRES, która ustala datę wygaśnięcia konta użytkownika, również nie ma bezpośredniego związku z zarządzaniem hasłami, a raczej dotyczy całkowitego zablokowania dostępu do konta. Natomiast /FORCELOGOFF to opcja, która wymusza wylogowanie użytkownika po upływie określonego czasu, co może być pomocne w zarządzaniu sesjami użytkowników, ale nie dotyczy mechanizmu wymiany haseł. Te nieprawidłowe odpowiedzi mogą prowadzić do błędnych wniosków na temat bezpieczeństwa systemów informatycznych. Administratorzy powinni zrozumieć, że skoncentrowanie się na zarządzaniu hasłami jako kluczowym elemencie polityki bezpieczeństwa to klucz do ochrony danych. Użycie niewłaściwych opcji przy konfiguracji haseł może prowadzić do luk w zabezpieczeniach, dlatego tak ważne jest, aby dobrze znać dostępne polecenia i ich funkcje.

Pytanie 22

Aby sprawdzić dostępną przestrzeń na dysku twardym w systemie Linux, można wykorzystać polecenie

A. cd

B. df

C. tr

D. ln

Polecenie 'df' (disk free) jest standardowym narzędziem w systemach Linux, które umożliwia użytkownikom sprawdzenie ilości wolnego miejsca na dyskach twardych oraz wszelkich podłączonych urządzeniach pamięci masowej. Działa ono poprzez zbieranie i prezentowanie danych z pliku systemowego /proc/mounts, co pozwala na uzyskanie informacji o dostępnej przestrzeni dyskowej, użytej przestrzeni, a także o systemach plików. Przykładowe użycie polecenia to 'df -h', gdzie '-h' oznacza wyświetlanie rozmiarów w formacie czytelnym dla człowieka (np. w MB lub GB), co ułatwia interpretację wyników. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie przestrzeni dyskowej, aby unikać problemów z brakiem miejsca, co mogłoby prowadzić do błędów w działaniu aplikacji. W kontekście zarządzania systemami, umiejętność korzystania z 'df' jest kluczowa dla administratorów systemów oraz użytkowników, którzy chcą mieć kontrolę nad zasobami swojego systemu.

Pytanie 23

Dane przedstawione na ilustracji są rezultatem działania komendy

A. ping

B. nslookup

C. tracert

D. ipconfig

Polecenie tracert jest narzędziem diagnostycznym służącym do badania trasy pakietów IP w sieci komputerowej. Jego wynikiem jest lista adresów IP i czasów odpowiedzi dla kolejnych węzłów sieciowych przez które przechodzi pakiet od komputera źródłowego do docelowego. Pomaga to zrozumieć opóźnienia i potencjalne problemy w transmisji danych. Przykładowo jeśli użytkownik zauważa opóźnienia w dostępie do witryny internetowej może użyć polecenia tracert aby zlokalizować gdzie występuje problem. Wynik zawiera numery porządkowe węzłów czasu odpowiedzi w milisekundach oraz adresy IP co pozwala na szczegółową analizę trasy. To narzędzie jest szeroko stosowane przez administratorów sieci do identyfikacji i rozwiązywania problemów z wydajnością sieci. Dobrze jest stosować tę komendę jako część standardowej procedury diagnostycznej przy problemach z siecią. Regularne monitorowanie tras za pomocą tracert pozwala na szybką reakcję i minimalizację przestojów co jest kluczowe w środowisku biznesowym gdzie czas reakcji jest krytyczny.

Pytanie 24

Funkcja System Image Recovery dostępna w zaawansowanych opcjach uruchamiania systemu Windows 7 pozwala na

A. uruchomienie systemu w trybie diagnostycznym

B. naprawę działania systemu przy użyciu punktów przywracania

C. naprawę uszkodzonych plików rozruchowych

D. przywrócenie działania systemu z jego kopii zapasowej

Niektóre z proponowanych odpowiedzi mogą wydawać się logiczne, jednak nie odpowiadają one faktycznemu działaniu narzędzia System Image Recovery. Naprawa uszkodzonych plików startowych, choć istotna, nie jest funkcją tego narzędzia. W przypadku problemów z plikami startowymi, system Windows 7 oferuje inne opcje, takie jak Naprawa przy uruchamianiu, które są bardziej odpowiednie do tego celu. Ponadto, sugerowanie, że System Image Recovery naprawia działanie systemu poprzez wykorzystanie punktów przywracania, wprowadza w błąd, ponieważ punkty przywracania są zarządzane przez inne komponenty systemu, takie jak Ochrona systemu, a nie przez funkcję przywracania obrazu systemu. Użytkownicy mogą myśleć, że te dwa procesy są ze sobą powiązane, lecz w rzeczywistości pełny obraz systemu to coś zupełnie innego niż przywracanie z punktu. Również uruchamianie systemu w specjalnym trybie rozwiązywania problemów nie jest zadaniem tego narzędzia; tryb awaryjny to odrębna funkcjonalność, która pozwala na uruchomienie systemu z minimalnym zestawem sterowników i usług. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemem i uniknięcia pomyłek w sytuacjach awaryjnych.

Pytanie 25

Aby zwiększyć lub zmniejszyć wielkość ikony na pulpicie, należy obracać kółkiem myszy, trzymając jednocześnie klawisz:

A. SHIFT

B. TAB

C. ALT

D. CTRL

Odpowiedź 'CTRL' jest poprawna, ponieważ przytrzymanie klawisza Ctrl podczas kręcenia kółkiem myszy pozwala na powiększanie lub zmniejszanie ikon na pulpicie w systemie Windows. Ta funkcjonalność jest zgodna z ogólną zasadą, że kombinacja klawisza Ctrl z innymi czynnościami umożliwia manipulację rozmiarem obiektów. Na przykład, wiele aplikacji graficznych czy edytorów tekstowych również wspiera taką interakcję, umożliwiając użytkownikowi precyzyjne dostosowywanie widoku. Dobrą praktyką jest znajomość tej kombinacji klawiszy, szczególnie dla osób pracujących w środowisku biurowym lub dla tych, którzy często korzystają z komputerów. Dodatkowo, kombinacja ta jest używana również w innych kontekstach, takich jak zmiana powiększenia w przeglądarkach internetowych, co czyni ją niezwykle uniwersalną. Warto również zauważyć, że w systemie macOS zamiast klawisza Ctrl często używa się klawisza Command, co podkreśla różnice między systemami operacyjnymi, ale zasada działania pozostaje podobna.

Pytanie 26

Administrator systemu Linux wyświetlił zawartość katalogu /home/szkoła w terminalu, uzyskując następujący rezultat -rwx –x r-x 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt. Następnie wydał polecenie ```chmod ug=rw szkola.txt | Is``` Jaki będzie rezultat tego działania, pokazany w oknie terminala?

A. -rwx r-x r-x 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt

B. -rw- rw- r-x 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt

C. -rwx ~x rw- 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt

D. -rw- rw- rw- 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt

Odpowiedź -rw- rw- r-x 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt jest poprawna, ponieważ wynika z zastosowania polecenia chmod ug=rw, które modyfikuje uprawnienia do pliku szkola.txt. Użycie 'ug=rw' oznacza, że zarówno właściciel pliku (user), jak i grupa (group) otrzymują uprawnienia do odczytu (r) i zapisu (w). Uprawnienia są reprezentowane w systemie Linux w formie trzech grup: właściciel, grupa i inni (others). Oryginalne uprawnienia pliku to -rwx –x r-x, co oznacza, że właściciel miał uprawnienia do odczytu, zapisu i wykonywania, grupa miała uprawnienia do wykonywania, a inni mieli uprawnienia do odczytu i wykonywania. Po zastosowaniu chmod ug=rw, poprawione uprawnienia stają się -rw- rw- r-x. Widać, że właściciel i grupa uzyskali uprawnienia do odczytu i zapisu, natomiast uprawnienia dla innych pozostały bez zmian. Dobrą praktyką jest zrozumienie, w jaki sposób zmiany uprawnień wpływają na bezpieczeństwo i dostęp do plików, co jest kluczowe w zarządzaniu systemami Linux. Umożliwia to nie tylko kontrolę dostępu do danych, ale także ochronę przed nieautoryzowanym dostępem.

Pytanie 27

Interfejs, którego magistrala kończy się elementem przedstawionym na ilustracji, jest typowy dla

A. UDMA

B. SATA

C. ATAPI

D. SCSI

Odpowiedź SCSI jest poprawna ponieważ ten interfejs tradycyjnie korzysta z zewnętrznych i wewnętrznych kabli zakończonych charakterystycznymi 50-pinowymi złączami Centronics albo 68-pinowymi złączami na potrzeby SCSI-2 i nowszych standardów Element przedstawiony na obrazku najprawdopodobniej jest złączem Centronics które jest typowe dla starszych implementacji SCSI zwłaszcza w systemach drukarek skanerów i urządzeń peryferyjnych SCSI w odróżnieniu od innych technologii pozwala na podłączanie wielu urządzeń do jednej magistrali co czyni go szczególnie przydatnym w środowiskach serwerowych i profesjonalnych SCSI oferuje również wysokie prędkości transferu danych oraz obsługę komend kolejkujących co zapewnia lepszą wydajność przy jednoczesnym działaniu wielu urządzeń Dodatkowo SCSI obsługuje szeroki wachlarz urządzeń takich jak dyski twarde napędy taśmowe oraz skanery co zwiększa jego wszechstronność i zastosowanie w różnych konfiguracjach Wybierając SCSI użytkownik zyskuje na elastyczności i wydajności co jest kluczowe w profesjonalnych rozwiązaniach z dużym obciążeniem operacyjnym

Pytanie 28

Narzędzie pokazane na ilustracji jest używane do weryfikacji

A. karty sieciowej

B. okablowania LAN

C. płyty głównej

D. zasilacza

Pokazane na rysunku urządzenie to tester okablowania LAN, które jest kluczowym narzędziem w pracy techników sieciowych. Tester ten, często wyposażony w dwie jednostki – główną i zdalną, pozwala na sprawdzenie integralności przewodów sieciowych takich jak kable Ethernet. Działa na zasadzie wysyłania sygnału elektrycznego przez poszczególne przewody w kablu i weryfikacji ich poprawnego ułożenia oraz ciągłości. Dzięki temu można zdiagnozować potencjalne przerwy lub błędne połączenia w przewodach. Stosowanie testerów okablowania LAN jest zgodne ze standardami branżowymi, takimi jak TIA/EIA-568, które określają zasady projektowania i instalacji sieci strukturalnych. W środowisku biznesowym regularne testowanie okablowania sieciowego zapewnia stabilne i wydajne działanie sieci komputerowych, co jest niezbędne dla utrzymania ciągłości operacyjnej. Dodatkowo, tester można wykorzystać do sprawdzania zgodności z określonymi standardami, co jest kluczowe przy zakładaniu nowych instalacji lub modernizacji istniejącej infrastruktury. Regularna kontrola i certyfikacja okablowania przy użyciu takich urządzeń minimalizuje ryzyko awarii i problemów z przepustowością sieci.

Pytanie 29

Do kategorii oprogramowania określanego mianem malware (ang. malicious software) nie zalicza się oprogramowania typu

A. scumware

B. exploit

C. keylogger

D. computer aided manufacturing

Odpowiedź 'computer aided manufacturing' (CAM) jest poprawna, ponieważ odnosi się do narzędzi i oprogramowania wspierającego procesy produkcyjne w przemyśle, a nie do oprogramowania szkodliwego. CAM jest wykorzystywane do projektowania, planowania oraz optymalizacji procesów produkcyjnych, co ma na celu zwiększenie efektywności i jakości wytwarzanych produktów. Przykładem zastosowania CAM może być automatyzacja obróbki CNC, gdzie oprogramowanie steruje maszynami w sposób precyzyjny, minimalizując błędy ludzkie. Standardy branżowe, takie jak ISO 9001, podkreślają znaczenie zintegrowanych procesów produkcyjnych, co czyni CAM kluczowym elementem strategii zarządzania jakością. W przeciwieństwie do oprogramowania typu malware, które ma na celu szkodzenie systemom informatycznym, CAM przyczynia się do rozwoju i innowacji w przemysłowych zastosowaniach.

Pytanie 30

W systemie Linux wykonanie polecenia chmod 321 start spowoduje przyznanie następujących uprawnień plikowi start:

A. czytanie, zapis i wykonanie dla właściciela pliku, zapis i wykonanie dla grupy i czytanie dla pozostałych

B. zapis, odczyt i wykonanie dla użytkownika root, odczyt i wykonanie dla użytkownika standardowego, odczyt dla pozostałych

C. wykonanie i zapis dla właściciela pliku, zapis dla grupy, wykonanie dla pozostałych

D. pełna kontrola dla użytkownika root, zapis i odczyt dla użytkownika standardowego, odczyt dla pozostałych

W analizowanym pytaniu pojawiają się różne odpowiedzi, które nie oddają prawidłowego zrozumienia działania polecenia chmod oraz nadawania uprawnień w systemie Linux. Warto zauważyć, że wiele osób myli pojęcie uprawnień pliku z rolą użytkownika. Na przykład w pierwszej opcji stwierdzono, że użytkownik root ma pełną kontrolę, co w kontekście polecenia chmod 321 jest nieprawidłowe. Użytkownik root mógłby mieć te uprawnienia, ale chmod 321 odnosi się do konkretnego pliku i jego ustawień, a nie do użytkownika, który go modyfikuje. Druga odpowiedź sugeruje, że uprawnienia wykonania są nadawane grupie oraz właścicielowi pliku, co jest sprzeczne z rzeczywistym podziałem uprawnień w chmod 321. W rzeczywistości tylko właściciel pliku ma prawo do zapisu i wykonania, a grupa posiada jedynie prawo do zapisu. Trzecia odpowiedź myli pojęcia uprawnień, zakładając, że właściciel pliku ma pełne uprawnienia do czytania, zapisu i wykonania, co również jest błędne w kontekście podanych wartości oktalnych. W końcu ostatnia odpowiedź nie tylko nie oddaje rzeczywistego podziału uprawnień, ale też wprowadza nieporozumienie co do tego, jakie uprawnienia są przydzielane poszczególnym grupom użytkowników. Przykładowo, gdyby użytkownik standardowy miał jedynie prawo do odczytu i wykonania, nie mógłby edytować pliku, co jest kluczowym punktem w kontekście nadawania uprawnień. Właściwe zrozumienie działania polecenia chmod oraz logiki przydzielania uprawnień jest kluczowe dla efektywnego zarządzania bezpieczeństwem i dostępem do zasobów w systemie Linux.

Pytanie 31

Według modelu TCP/IP protokoły DNS, FTP i SMTP są przypisane do warstwy

A. internetowej

B. transportowej

C. aplikacji

D. dostępu do sieci

Wybór warstwy dostępu do sieci jako odpowiedzi prowadzi do nieporozumień dotyczących struktury modelu TCP/IP. Warstwa dostępu do sieci, często nazywana również warstwą fizyczną i łącza danych, odpowiada za sposób, w jaki dane są przesyłane przez fizyczne medium, takie jak kable czy fale radiowe. W tej warstwie nie ma miejsca na protokoły aplikacyjne, które zajmują się interfejsem użytkownika i wymianą danych w sposób zrozumiały dla aplikacji. Wybór warstwy internetowej również nie jest trafny. Ta warstwa odpowiedzialna jest za przekazywanie pakietów między hostami, wykorzystując protokoły takie jak IP (Internet Protocol). Warstwa transportowa, z kolei, obsługuje transmisję danych pomiędzy aplikacjami działającymi na różnych hostach i wykorzystuje protokoły takie jak TCP (Transmission Control Protocol) i UDP (User Datagram Protocol). Protokły DNS, FTP i SMTP funkcjonują na wyższym poziomie, umożliwiając aplikacje wymianę informacji i nie są związane z zadaniami warstwy fizycznej ani transportowej. Typowe błędy myślowe prowadzące do tego rodzaju odpowiedzi mogą obejmować mylenie różnych poziomów abstrakcji w modelu TCP/IP oraz niewłaściwe przyporządkowanie funkcji poszczególnych protokołów. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że protokoły aplikacyjne są niezależne od warstwy transportowej czy dostępu do sieci, co daje możliwość ich uniwersalnego zastosowania w różnych sieciach.

Pytanie 32

W ramach zalecanych działań konserwacyjnych użytkownicy dysków SSD powinni unikać wykonywania

A. systematycznego sprawdzania dysku programem antywirusowym

B. defragmentacji dysku

C. czyszczenia wnętrza jednostki centralnej z kurzu

D. systematycznych kopii zapasowych danych

Defragmentacja dysku jest procesem, który ma na celu uporządkowanie fragmentów danych na tradycyjnych dyskach HDD, aby poprawić ich wydajność. Dyski SSD działają jednak na zupełnie innej zasadzie. W odróżnieniu od HDD, które wykorzystują ruchome części do odczytu i zapisu danych, SSD korzystają z pamięci flash, co oznacza, że dostęp do danych jest bardzo szybki, niezależnie od ich fizycznego rozmieszczenia na nośniku. Proces defragmentacji, który w przypadku HDD może przyspieszyć dostęp do danych, w przypadku SSD nie tylko nie przynosi korzyści, ale może również prowadzić do przedwczesnego zużycia komórek pamięci. Ponieważ SSD mają ograniczoną liczbę cykli zapisu i kasowania, narażanie ich na dodatkowe operacje zapisu, jakimi są działania defragmentacyjne, jest niewskazane. Zamiast tego, użytkownicy SSD powinni skupić się na regularnym aktualizowaniu oprogramowania systemowego oraz korzystaniu z technologii TRIM, które pozwala na lepsze zarządzanie przestrzenią pamięci. Dobre praktyki zarządzania dyskami SSD obejmują również monitorowanie ich stanu za pomocą odpowiednich narzędzi diagnostycznych, co pozwala na wczesne wykrycie potencjalnych problemów.

Pytanie 33

Zainstalowanie gniazda typu keyston w serwerowej szafie jest możliwe w

A. patchpanelu FO

B. adapterze typu mosaic

C. patchpanelu niezaładowanym

D. patchpanelu załadowanym

Instalacja gniazda typu keyston w patchpanelu niezaładowanym jest poprawną odpowiedzią, ponieważ takie gniazda są zaprojektowane do montażu w panelach, które nie zawierają jeszcze zainstalowanych modułów. W przypadku patchpaneli niezaładowanych, technik ma możliwość dostosowania ich do specyficznych potrzeb sieciowych, co pozwala na elastyczne zarządzanie połączeniami i ich konfigurację. W praktyce, instalacja gniazda keyston w takim panelu umożliwia szybkie wprowadzanie zmian w infrastrukturze sieciowej, co jest kluczowe w dynamicznych środowiskach, gdzie często zachodzi potrzeba modyfikacji połączeń. Ponadto, stosowanie standardów takich jak TIA/EIA 568A/B zapewnia, że instalacje są zgodne z wymaganiami branżowymi, co przekłada się na niezawodność i jakość wykonania systemu okablowania.

Pytanie 34

Jaką wartość ma moc wyjściowa (ciągła) zasilacza według parametrów przedstawionych w tabeli?

Napięcie wyjściowe	+5 V	+3.3 V	+12 V1	+12 V2	-12 V	+5 VSB
Prąd wyjściowy	18,0 A	22,0 A	18,0 A	17,0 A	0,3 A	2,5 A
Moc wyjściowa	120 W	336W	3,6 W	12,5 W

A. 576,0 W

B. 472,1 W

C. 336,0 W

D. 456,0 W

Poprawna odpowiedź wynika z sumowania mocy wyjściowych poszczególnych linii zasilania. Nominalna moc wyjściowa zasilacza jest obliczana jako suma mocy, które mogą być dostarczone przez różne linie napięciowe. W tym przypadku sumujemy moc wszystkich linii: 120 W dla +5 V, 336 W dla +3.3 V, 216 W dla +12 V (sumując +12 V1 i +12 V2), 3.6 W dla +12 V1, 12.5 W dla +12 V2, oraz uwzględniając moc dla +5 VSB. Łączna moc wyjściowa wynosi 472.1 W. W praktyce znajomość mocy wyjściowej jest kluczowa w projektowaniu systemów komputerowych oraz innych urządzeń elektronicznych, gdzie stabilne i odpowiednie zasilanie ma bezpośredni wpływ na funkcjonowanie systemu. Dobre praktyki branżowe zakładają zapewnienie marginesu bezpieczeństwa, aby zasilacz nie pracował na granicy swojej mocy nominalnej, co mogłoby prowadzić do niestabilności lub awarii systemu. Dodatkowo, wybór zasilacza o odpowiedniej mocy jest kluczowy dla efektywności energetycznej, co przekłada się na mniejsze zużycie energii i obniżenie kosztów eksploatacyjnych.

Pytanie 35

Określ zakres adresów IP z klasy A, który wykorzystywany jest do adresacji prywatnej w sieciach komputerowych?

A. 192.168.0.0 - 192.168.255.255

B. 127.0.0.0 - 127.255.255.255

C. 10.0.0.0 - 10.255.255.255

D. 172.16.0.0. - 172.31.255.255

Zakres adresów IP od 10.0.0.0 do 10.255.255.255 to klasa A i jest jednym z trzech rezerwowych zakresów dla prywatnych adresów IP. Te adresy nie są routowane w Internecie, więc świetnie nadają się do używania w lokalnych sieciach. Dzięki temu można stworzyć wiele prywatnych sieci, bez obaw o konflikt z adresami publicznymi. Klasa A jest szczególnie fajna dla dużych firm, które potrzebują mnóstwa adresów IP, bo pozwala na przydzielenie aż 16 milionów adresów w jednym zakresie. Wyobraź sobie korporację z biurami na różnych kontynentach, która chce, żeby każde biuro miało dostęp do swojej lokalnej sieci, dbając przy tym o bezpieczeństwo i prywatność. Co ciekawe, administracja sieci może wykorzystać te prywatne adresy razem z NAT-em, żeby mieć połączenie z Internetem, co jest naprawdę popularne w współczesnych infrastrukturach IT.

Pytanie 36

Do zrealizowania macierzy RAID 1 wymagane jest co najmniej

A. 5 dysków

B. 3 dysków

C. 4 dysków

D. 2 dysków

Macierz RAID 1, znana jako mirroring, wymaga minimum dwóch dysków, aby mogła efektywnie funkcjonować. W tym konfiguracji dane są kopiowane na dwa lub więcej dysków, co zapewnia ich redundancję. Gdy jeden z dysków ulegnie awarii, system nadal działa, korzystając z danych przechowywanych na pozostałym dysku. To podejście jest szczególnie cenione w środowiskach, gdzie dostępność danych jest kluczowa, na przykład w serwerach plików, bazach danych oraz systemach krytycznych dla działalności. Przykładem zastosowania RAID 1 mogą być serwery WWW oraz systemy backupowe, gdzie utrata danych może prowadzić do znacznych strat finansowych oraz problemów z reputacją. Standardy branżowe, takie jak te opracowane przez organizację RAID Advisory Board, podkreślają znaczenie RAID 1 jako jednego z podstawowych rozwiązań w kontekście ochrony danych. Z perspektywy praktycznej warto również zauważyć, że chociaż RAID 1 nie zapewnia zwiększenia wydajności zapisu, to jednak może poprawić wydajność odczytu, co czyni go atrakcyjnym rozwiązaniem dla niektórych zastosowań.

Pytanie 37

Jaki rodzaj licencji pozwala na swobodne modyfikacje, kopiowanie oraz rozpowszechnianie po dokonaniu dowolnej płatności na rzecz twórcy?

A. donationware

B. adware

C. postcardware

D. shareware

Donationware to typ licencji, który umożliwia użytkownikom modyfikowanie, kopiowanie i rozpowszechnianie oprogramowania po uiszczeniu dobrowolnej opłaty na rzecz autora. Tego typu licencja łączy elementy freeware z możliwością wsparcia finansowego twórcy, co jest korzystne dla rozwoju oprogramowania. Przykładem może być oprogramowanie, które oferuje pełny dostęp do wszystkich funkcji bezpłatnie, ale z zachętą do przekazania dobrowolnej darowizny. Dzięki temu, użytkownicy mają możliwość wspierania autorów, a jednocześnie korzystania z ich pracy bez ograniczeń. W praktyce, takie podejście sprzyja budowaniu społeczności wokół projektu, gdzie użytkownicy czują się zmotywowani do wspierania dalszego rozwoju. Warto zauważyć, że donationware jest zgodne z zasadami otwartego oprogramowania, które zachęca do dzielenia się wiedzą i zasobami. Licencja ta jest szczególnie popularna wśród twórców oprogramowania niezależnego i projektów non-profit, gdzie wsparcie finansowe może znacząco wpłynąć na kontynuację pracy twórczej.

Pytanie 38

Z jakim medium transmisyjnym związany jest adapter przedstawiony na rysunku?

A. Z kablem UTP

B. Ze światłowodem

C. Z kablem FTP

D. Z kablem koncentrycznym

Przedstawiony na rysunku adapter to typowy złącze światłowodowe, najczęściej stosowane w systemach optycznych. Światłowody wykorzystują światło do przesyłu danych, co zapewnia wysoką przepustowość i minimalne straty sygnału na długich dystansach. Adaptery światłowodowe, takie jak widoczny na zdjęciu, są kluczowe w łączeniu dwóch włókien światłowodowych. Złącza SC (Subscriber Connector) są jednym z najpopularniejszych standardów złączy światłowodowych, charakteryzującym się prostotą użycia dzięki mechanizmowi zatrzaskowemu, który zapewnia pewne połączenie. Dzięki temu światłowody nadają się do zastosowań wymagających wysokiej jakości transmisji danych, takich jak sieci telekomunikacyjne, internet szerokopasmowy czy infrastruktura serwerowa. Zastosowanie światłowodów jest zgodne z normami międzynarodowymi takimi jak ITU-T G.652, które definiują parametry transmisji optycznej. W praktyce, światłowody są preferowane tam, gdzie wymagana jest duża przepustowość, odporność na zakłócenia elektromagnetyczne oraz niski poziom tłumienności, co czyni je idealnym wyborem dla nowoczesnych rozwiązań sieciowych.

Pytanie 39

Funkcja systemu operacyjnego, która umożliwia jednoczesne uruchamianie wielu aplikacji w trybie podziału czasu, z tym że realizacja tego podziału odbywa się przez same aplikacje, nosi nazwę

A. wieloprogramowości

B. wielozadaniowości z wywłaszczeniem

C. wielozadaniowości kooperatywnej

D. wielodostępowości

Wielozadaniowość kooperatywna to technika, która pozwala aplikacjom współdzielić czas procesora, przy czym odpowiedzialność za przełączanie kontekstu pomiędzy zadaniami spoczywa na samych aplikacjach. Oznacza to, że aplikacje muszą dobrowolnie oddać kontrolę nad procesorem, co pozwala innym aplikacjom na wykonanie swoich zadań. Systemy operacyjne, takie jak Windows w starszych wersjach, stosowały ten model, gdzie aplikacje były odpowiedzialne za zarządzanie własnym czasem pracy. Przykładem zastosowania wielozadaniowości kooperatywnej może być sytuacja, w której program edytorski i odtwarzacz multimedialny współdzielą zasoby, a edytor musi zakończyć swoje operacje, aby umożliwić odtwarzaczowi dostęp do procesora. Warto zauważyć, że w praktyce ten model może prowadzić do problemów, gdy jedna aplikacja nie oddaje kontroli, co może zamrozić system. Dlatego w nowoczesnych systemach operacyjnych, takich jak Linux czy Windows 10, częściej stosuje się podejście z wywłaszczeniem, które jest bardziej efektywne w zarządzaniu zasobami systemowymi.

Pytanie 40

Aby skutecznie zabezpieczyć system operacyjny przed atakami złośliwego oprogramowania, po zainstalowaniu programu antywirusowego konieczne jest

A. aktualizowanie oprogramowania i baz wirusów oraz regularne skanowanie systemu

B. wykupienie licencji na oprogramowanie antywirusowe i korzystanie z programu chkdsk

C. niedostarczanie swojego hasła dostępowego oraz wykonywanie defragmentacji dysków twardych

D. zainstalowanie dodatkowego programu antywirusowego dla zwiększenia bezpieczeństwa

Program antywirusowy jest kluczowym elementem ochrony systemu operacyjnego przed złośliwym oprogramowaniem. Po jego zainstalowaniu, niezwykle istotne jest regularne aktualizowanie zarówno samego programu, jak i baz wirusów. Aktualizacje dostarczają najnowsze definicje wirusów oraz poprawki, które mogą eliminować luki bezpieczeństwa. Bez tych aktualizacji, program może nie być w stanie zidentyfikować najnowszych zagrożeń. Ponadto, regularne skanowanie systemu pozwala na wczesne wykrywanie i neutralizowanie potencjalnych zagrożeń, co jest częścią proaktywnej strategii bezpieczeństwa. Dobrym przykładem jest korzystanie z harmonogramu zadań w systemach operacyjnych, co pozwala na automatyczne uruchamianie skanowania w wyznaczonych odstępach czasu. W ramach branżowych standardów ochrony danych, takich jak ISO/IEC 27001, regularne aktualizacje i skanowanie są zalecane jako najlepsze praktyki, które mogą znacznie zredukować ryzyko infekcji złośliwym oprogramowaniem i zachować integralność systemu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej