Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 10 kwietnia 2025 21:17
  • Data zakończenia: 10 kwietnia 2025 21:35

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

U krów produkujących mleko najbardziej preferowane jest wymię

A. kuliste
B. miskowate
C. piętrowe
D. obwisłe
Wymię miskowate jest uznawane za najbardziej pożądany kształt u krów mlecznych, ponieważ sprzyja efektywnemu odciąganiu mleka oraz minimalizuje ryzyko kontuzji i chorób związanych z niewłaściwą budową wymienia. Taki kształt pozwala na lepszą eliminację mleka podczas udoju, co zwiększa wydajność mleczną i poprawia zdrowotność zwierząt. Dobrze uformowane wymię miskowate powinno również charakteryzować się odpowiednią elastycznością i sprężystością, co ma znaczenie nie tylko podczas dojenia, ale także dla dobrostanu krowy. Warto zaznaczyć, że wymię o tym kształcie jest bardziej odporne na urazy mechaniczne, co przyczynia się do zmniejszenia ryzyka wystąpienia mastitis, jednej z najczęstszych chorób u krów mlecznych. W praktyce, hodowcy powinni dążyć do selekcji osobników z wytwornym i prawidłowo ukształtowanym wymieniem, co wpisuje się w ramy dobrych praktyk w hodowli bydła mlecznego.

Pytanie 2

Które zwierzę jest wszystkożerne?

A. świnia
B. koń
C. królik
D. pies
Świnie są zwierzętami wszystkożernymi, co oznacza, że ich dieta może składać się zarówno z roślin, jak i zwierząt. W praktyce oznacza to, że mogą one spożywać zboża, warzywa, owoce, a także resztki pokarmowe oraz białko pochodzenia zwierzęcego. W hodowli świń, umiejętne zarządzanie dietą ma kluczowe znaczenie dla zdrowia i wydajności tych zwierząt. Zgodnie z zaleceniami żywieniowymi, dieta świń powinna być dobrze zbilansowana, aby zapewnić im niezbędne składniki odżywcze oraz optymalny przyrost masy. Ponadto, w kontekście rolnictwa, wykorzystanie świn jako wszystkożernych zwierząt może przyczynić się do efektywnego recyklingu resztek pokarmowych, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i dobrych praktyk hodowlanych.

Pytanie 3

Która z pasz zalicza się do tych o wysokiej zawartości białka?

A. Śruta poekstrakcyjna rzepakowa
B. Kiszonka z kukurydzy
C. Śruta jęczmienna
D. Wysłodki buraczane
Śruta poekstrakcyjna rzepakowa jest uznawana za wysokobiałkowy składnik pasz dla zwierząt, ponieważ jej zawartość białka wynosi przeciętnie około 36-38%. Jest to produkt uboczny powstający w wyniku ekstrakcji oleju z nasion rzepaku, co sprawia, że poza białkiem dostarcza również cennych aminokwasów, które są istotne dla prawidłowego wzrostu oraz rozwoju zwierząt. W przypadku zwierząt ruminujących, takich jak bydło, śruta ta może być stosowana jako dodatek do paszy w celu zwiększenia wartości odżywczej diety i poprawy produkcji mleka oraz przyrostów masy ciała. W praktyce, jej zastosowanie w mieszankach paszowych powinno być zgodne z zaleceniami dotyczącymi bilansowania pasz, tak aby zapewnić odpowiedni stosunek białka i energii. Dodatkowo, stosowanie wysokobiałkowych pasz, takich jak śruta poekstrakcyjna rzepakowa, jest również zgodne z trendami zrównoważonego rozwoju w przemyśle paszowym, ponieważ rzepak jest uprawą, która może być produkowana lokalnie, zmniejszając tym samym ślad węglowy związany z transportem pasz.

Pytanie 4

Rolnik ma obowiązek używać w diecie cieląt paszy zawierającej włókniste komponenty dla zwierząt po ukończeniu

A. 4 tygodnia życia
B. 2 tygodnia życia
C. 8 tygodnia życia
D. 6 tygodnia życia
Wybór odpowiedzi dotyczący 4, 6 czy 8 tygodnia życia sugeruje nieprawidłowe zrozumienie faz rozwoju cieląt oraz ich potrzeb żywieniowych. W okresie do 4 tygodnia życia cielęta powinny być głównie karmione mlekiem, ponieważ ich układ pokarmowy nie jest jeszcze w pełni przystosowany do trawienia pasz włóknistych. Opóźnienie w wprowadzeniu paszy włóknistej może prowadzić do niedostatecznego rozwinięcia mikroflory jelitowej, co skutkuje problemami z trawieniem i zwiększa ryzyko wystąpienia schorzeń metabolicznych. Wybór 8 tygodnia życia jest jeszcze bardziej nieadekwatny, ponieważ cielęta powinny już w tym czasie być przyzwyczajane do pełnoporcjowej diety, w której pasze włókniste odgrywają kluczową rolę. W praktyce, zwlekanie z wprowadzeniem włóknistych składników diety może prowadzić do osłabienia organizmu, a także opóźniać proces prawidłowego wzrostu i rozwoju cieląt. Dlatego istotne jest, aby rolnicy ściśle przestrzegali zaleceń dotyczących żywienia, aby zapewnić zdrowie oraz optymalny rozwój swoich zwierząt.

Pytanie 5

Która rasa trzody chlewnej jest najbardziej odpowiednia do ekologicznego chowu?

A. pietrain
B. puławska
C. landrace
D. duroc
Wybór nieodpowiedniej rasy do chowu ekologicznego trzody chlewnej często opiera się na mylnych przekonaniach dotyczących wydajności czy łatwości hodowli. Rasa landrace, chociaż znana z dobrej wydajności mięsnej, jest bardziej wymagająca pod względem warunków chowu i może potrzebować intensywniejszej diety, co nie jest zgodne z zasadami ekologicznego podejścia. Rasa pietrain, znana z wysokiej zawartości mięśni, często zmaga się z problemami zdrowotnymi, co w hodowli ekologicznej jest niepożądane, ponieważ dąży się do minimalizacji stresu i chorobowości u zwierząt. Duroc, chociaż ceniony za jakość mięsa, również nie spełnia wymogów ekologicznych, ze względu na tendencję do wymagania dodatków paszowych, które są sprzeczne z zasadami ekologii. Wybór rasy w chowie ekologicznym powinien bazować na ich naturalnych predyspozycjach do życia w zrównoważonych systemach oraz na ich zdolności do przystosowywania się do lokalnych warunków. Bardzo istotne jest, aby hodowcy nie kierowali się jedynie ekonomicznymi aspektami, lecz również zwracali uwagę na zdrowie zwierząt oraz ich dobrostan, co jest kluczowe w ekologicznym podejściu do hodowli.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 7

Jakim narządem zarodek pobiera z krwi matki substancje odżywcze oraz tlen, a wydala dwutlenek węgla i niepotrzebne produkty przemiany materii?

A. Owodni
B. Kosmówki
C. Omoczni
D. Łożyska
Łożysko jest kluczowym narządem w rozwoju zarodka, pełniącym funkcję wymiany substancji pomiędzy matką a płodem. To struktura, która umożliwia transport tlenu i składników odżywczych z krwi matki do krwi płodu, jednocześnie usuwając dwutlenek węgla oraz inne produkty przemiany materii. W łożysku zachodzą złożone procesy fizjologiczne, w tym osmoza i dyfuzja, które są niezbędne do utrzymania prawidłowego rozwoju zarodka. Ponadto, łożysko pełni funkcję barierową, chroniąc płód przed szkodliwymi substancjami, a także produkuje hormony, takie jak progesteron i estrogen, które są niezbędne do podtrzymania ciąży. W praktyce, zrozumienie funkcji łożyska jest kluczowe nie tylko dla medycyny, ale także dla badań nad rozwojem prenatalnym i zdrowiem reprodukcyjnym. Współczesne standardy w położnictwie i ginekologii podkreślają znaczenie monitorowania stanu łożyska w trakcie ciąży, co pozwala na wczesne wykrywanie potencjalnych komplikacji.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 10

W hodowli bydła mlecznego ta metoda umożliwia identyfikację licznych najlepszych zwierząt już w bardzo wczesnym etapie życia, co sprzyja intensyfikacji selekcji, skracaniu interwałów między pokoleniami oraz osiąganiu niemal dwukrotnie większego postępu hodowlanego.
Opisuje to selekcję

A. hodowlanej
B. genomowej
C. naturalnej
D. sztucznej
Selekcja naturalna to proces, w którym organizmy najlepiej przystosowane do swojego środowiska mają większe szanse na przeżycie i rozmnażanie. Choć jest to ważny mechanizm ewolucyjny, nie jest to podejście stosowane w hodowli bydła mlecznego, które wymaga świadomego wyboru najlepszych genotypów w celach produkcyjnych. Pomimo że selekcja naturalna przyczynia się do adaptacji gatunków, nie umożliwia szybkiej i celowej poprawy cech użytkowych zwierząt, co jest kluczowe w hodowli. Sztuczna selekcja, z drugiej strony, polega na doborze zwierząt do rozrodu na podstawie ich cech fenotypowych, co również nie zapewnia tak precyzyjnego postępu jak selekcja genomowa. Selekcja hodowlana, jak sama nazwa wskazuje, to ogólny termin odnoszący się do procesów podejmowanych w hodowli, ale nie uwzględnia nowoczesnych narzędzi analizy genetycznej. W kontekście nowoczesnych praktyk hodowlanych, selekcja genomowa jest bardziej efektywna, ponieważ opiera się na konkretnej analizie DNA, co pozwala na bardziej precyzyjne przewidywanie cech dziedzicznych niż tradycyjne metody. Błędem jest zatem utożsamianie tych koncepcji z procesem, który nie wykorzystuje nowoczesnych narzędzi i wiedzy genetycznej, co w rezultacie prowadzi do nieoptymalnych wyborów w hodowli bydła.

Pytanie 11

Oblicz roczne zyski z prosiąt w gospodarstwie, które ma na utrzymaniu 9 loch. Wskaźnik ich plenności wynosi 2. Średnio z jednego miotu lochy uzyskuje się 11 prosiąt.

A. 250 prosiąt
B. 198 prosiąt
C. 18 prosiąt
D. 99 prosiąt
Aby obliczyć roczne przychody prosiąt w gospodarstwie utrzymującym 9 loch, należy wziąć pod uwagę kilka kluczowych parametrów. Wskaźnik plenności wynoszący 2 oznacza, że każda locha rodzi dwa mioty rocznie. Z kolei średnia liczba prosiąt w miocie wynosząca 11 prosiąt oznacza, że w każdym miocie można spodziewać się tej liczby prosiąt. Obliczenia można przeprowadzić w następujący sposób: 9 loch x 2 mioty/locha/rok x 11 prosiąt/miot = 198 prosiąt rocznie. W praktyce, zrozumienie tych obliczeń jest kluczowe dla zarządzania wydajnością produkcji w hodowli świń. Wysoka liczba prosiąt na lochę przekłada się na efektywność ekonomiczną gospodarstwa, co jest zgodne z dobrymi praktykami hodowli. Utrzymanie odpowiednich wskaźników plenności jest kluczowe dla maksymalizacji rentowności, a także dla utrzymania zdrowia i dobrostanu zwierząt. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt oraz z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 12

Oblicz potrzebną ilość kiszonki z kukurydzy dla 15 krów w czasie zimowego żywienia, które trwa 200 dni, zakładając, że dzienna porcja wynosi 25 kg?

A. 15 t
B. 20 t
C. 75 t
D. 25 t
Aby obliczyć zapotrzebowanie na kiszonkę z kukurydzy dla 15 krów na okres 200 dni, należy zastosować prostą formułę. Dzienna dawka dla jednej krowy wynosi 25 kg. Dla 15 krów, dzienne zapotrzebowanie wynosi 15 krów x 25 kg = 375 kg. Następnie mnożymy to przez liczbę dni żywienia: 375 kg x 200 dni = 75 000 kg, co przelicza się na 75 ton. Praktyczna wiedza z zakresu żywienia bydła wskazuje, że odpowiednie obliczenia są kluczowe dla zapewnienia zdrowia zwierząt, a także dla optymalizacji kosztów. Właściwa ilość paszy jest niezbędna do uzyskania dobrych wyników w produkcji mleka oraz jakości mięsa. W branży hodowlanej zaleca się regularne monitorowanie zapotrzebowania na pasze, aby dostosować strategie żywieniowe do zmieniających się warunków i potrzeb zwierząt. Takie działania zapewniają nie tylko oszczędności, ale także zdrowie oraz wydajność stada.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 14

Ile godzin po rozpoczęciu rui uznaje się za najdogodniejszy czas na pierwsze krycie lochy?

A. 47-72
B. 1-2
C. 36-48
D. 12-18
Optymalny termin pierwszego krycia lochy przypada na okres 12-18 godzin po rozpoczęciu rui, co oznacza, że w tym czasie samice są najbardziej płodne i gotowe do zapłodnienia. Ten czas jest kluczowy, ponieważ w okresie rui wskutek działania hormonów, takich jak estrogen, dochodzi do owulacji, a płodność lochy osiąga szczyt. Praktycznie, dobre praktyki w hodowli świń zalecają monitorowanie zachowań loch w trakcie rui, co może obejmować zwracanie uwagi na objawy takie jak zmiany w zachowaniu, zwiększona aktywność, a także typowe dla rui objawy, jak np. „stań na czoło” – reakcja lochy na nacisk na zadnią część ciała. Właściwe ustalenie terminu krycia jest kluczowe dla uzyskania wysokiej skuteczności w reprodukcji, co przekłada się na efektywność produkcyjną i zdrowotną zwierząt. Ponadto, zastosowanie narzędzi do monitorowania cykli rujowych, takich jak skanery ultradźwiękowe czy testy hormonalne, może znacząco usprawnić proces krycia oraz zwiększyć wskaźniki urodzeń w stadzie.

Pytanie 15

Jak odbywa się pozyskaweanie wełny z kóz angorskich?

A. wyczesywanie.
B. czesanie.
C. strzyżenie
D. usuwanie zewnętrznych włosów.
Wybór metod pozyskiwania wełny od kóz angorskich jest kluczowy dla jakości surowca oraz dobrostanu zwierząt. Nieprawidłowe techniki, takie jak szczotkowanie, mogą prowadzić do uszkodzenia sierści oraz dyskomfortu dla zwierząt. Szczotkowanie, choć może być stosowane w pielęgnacji, nie jest odpowiednią metodą pozyskiwania wełny, ponieważ nie umożliwia efektywnego usunięcia całej wełny, a jedynie jej częściowego wygładzenia. Z kolei wyczesywanie, które polega na usuwaniu luźnych włosów, może być pomocne, ale nie zastępuje procesu strzyżenia, który zapewnia pełne usunięcie wełny. Metoda podskubywania dodatkowo nie jest zalecana ze względu na jej inwazyjny charakter i potencjalne ryzyko zadrapań czy ran, które mogą prowadzić do infekcji. Te błędne podejścia mogą wynikać z niepełnego zrozumienia specyfiki kóz angorskich oraz ich potrzeb. Strzyżenie, jako standardowy i najlepiej praktykowany sposób pozyskiwania wełny, powinno być priorytetem dla hodowców. Zrozumienie różnicy między tymi metodami oraz ich wpływu na zdrowie zwierząt i jakość wełny jest kluczowe dla każdego, kto zajmuje się hodowlą kóz czy przemysłem tekstylnym.

Pytanie 16

Świnie o typie mięsnym

A. szybko się rozwijają i wcześnie osiągają dojrzałość
B. szybko się rozwijają i późno osiągają dojrzałość
C. powoli się rozwijają i wcześnie osiągają dojrzałość
D. powoli się rozwijają i późno osiągają dojrzałość
Świnie w typie mięsnym są hodowane głównie z myślą o wydajności produkcji mięsa. Charakteryzują się szybkim tempem wzrostu oraz późnym dojrzewaniem, co oznacza, że osiągają dużą masę ciała w stosunkowo krótkim czasie, ale nie dojrzewają do momentu, gdy ich mięso osiągnie optymalne parametry jakościowe. Takie podejście jest korzystne z perspektywy ekonomicznej, ponieważ hodowcy mogą szybciej uzyskiwać zysk z sprzedaży. W praktyce, świnie w typie mięsnym powinny być karmione specjalnie zbilansowaną paszą, która wspiera ich szybki wzrost. Dobrym przykładem są rasy takie jak Piétrain czy Duroc, które są powszechnie stosowane w intensywnej produkcji mięsnej. Hodowcy powinni zwracać uwagę na warunki, w jakich zwierzęta są utrzymywane, aby zapewnić ich zdrowie i dobrostan, co bezpośrednio wpływa na jakość mięsa. Dobre praktyki w hodowli obejmują monitorowanie wagi, zdrowia i diety zwierząt, co pozwala na optymalizację procesu produkcji.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 18

Produkcja którego surowca pochodzenia zwierzęcego wykorzystuje programy świetlne?

A. wełny.
B. mleka.
C. mięsa.
D. jaj.
Programy świetlne w produkcji jaj mają kluczowe znaczenie dla stymulacji wydajności ptaków oraz poprawy jakości ich jaj. Użycie sztucznego oświetlenia pozwala na kontrolę cyklu świetlno-temperaturowego, co z kolei wpływa na hormonalną regulację produkcji jaj. Na przykład, większość kur niosek potrzebuje około 14-16 godzin światła dziennie, aby maksymalizować produkcję jaj. Umożliwia to zwiększenie ilości jaj składanych przez ptaki, co jest szczególnie ważne w intensywnych systemach hodowlanych. Standardy branżowe, takie jak te określone przez European Food Safety Authority (EFSA), zalecają, aby systemy oświetleniowe były dostosowane do naturalnych cykli, co sprzyja dobrostanowi zwierząt. Dobrze zaplanowane programy świetlne mogą także redukować stres u ptaków, co wpływa na ich zdrowie i ogólną wydajność w hodowli.

Pytanie 19

Gdzie należy zanotować numer buhaja oraz numer ejakulatu zastosowanego do inseminacji?

A. w książce dotyczącej wykrywania rui
B. na karcie jałówki/krowy
C. w rejestrze krów ocenianych
D. w notesie do obory
Numer buhaja oraz numer ejakulatu użytego do inseminacji należy zapisać w karcie jałówki lub krowy, ponieważ jest to kluczowe dla zachowania pełnej dokumentacji dotyczącej hodowli. Karta ta służy jako centralne źródło informacji, rejestrując wszystkie dane związane z reprodukcją danego zwierzęcia. Praktyka ta umożliwia łatwe śledzenie pochodzenia, a także ewentualnych problemów związanych z płodnością. Zapisanie tych informacji w karcie jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli bydła, co wpływa na poprawę zarządzania stadem oraz umożliwia precyzyjne planowanie inseminacji. Na przykład, w przypadku stwierdzenia trudności w reprodukcji, łatwy dostęp do takich danych pozwala na szybsze podejmowanie decyzji dotyczących dalszej strategii inseminacyjnej lub wyboru innych buhajów. Warto także pamiętać, że zgodnie z regulacjami dotyczącymi hodowli, odpowiednia dokumentacja jest obowiązkowa, co sprawia, że prowadzenie takich zapisów jest nie tylko dobrym zwyczajem, ale również wymogiem prawnym.

Pytanie 20

Krzyżowanie mające na celu zamianę genów jednej rasy genami innej rasy, które posiada pożądane cechy, nazywamy krzyżowaniem

A. towarowym
B. przemiennym
C. wypierającym
D. krewniaczym
Krzyżowanie wypierające to taka strategia, gdzie chodzi o to, żeby zastąpić geny jednej rasy genami z innej rasy, które mają fajne cechy. To jest mega ważne w hodowli zwierząt i roślin, bo dzięki temu można poprawić cechy, jak na przykład wzrost, odporność na choroby, czy właśnie wydajność. Dobrym przykładem może być krzyżowanie ras bydła, żeby uzyskać cielęta z lepszą jakością mięsa. W praktyce często korzysta się z analiz genetycznych, żeby znaleźć te najlepsze allele, które można wprowadzić do populacji. Warto pamiętać, że krzyżowanie wypierające pasuje do zasad nowoczesnej genetyki, bo ważne jest zrozumienie, jak dziedziczą się cechy i potem wykorzystanie tych informacji w hodowli. To nie tylko pomaga uzyskiwać lepsze wyniki produkcyjne, ale także dba o różnorodność genetyczną, co jest naprawdę istotne w międzynarodowych standardach hodowli zwierząt oraz ochrony zasobów genetycznych.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 22

Skóra jakich zwierząt wymaga codziennej pielęgnacji?

A. kozy
B. krowy
C. konie
D. koty
Konie, podobnie jak wiele innych zwierząt, wymagają systematycznej pielęgnacji skóry, co jest kluczowe dla ich zdrowia i dobrostanu. Codzienna pielęgnacja obejmuje dokładne czesanie, które nie tylko usuwa brud i martwy włos, ale również stymuluje krążenie krwi oraz wspomaga naturalne wydzielanie sebum, co jest istotne dla zdrowia skóry. W czasie pielęgnacji zwraca się uwagę na wszelkie zmiany w skórze i sierści, co może pomóc w wczesnym wykrywaniu chorób skórnych, pasożytów czy alergii. Przykładowo, stosowanie odpowiednich środków pielęgnacyjnych, takich jak szampony na bazie naturalnych składników, może poprawić kondycję skóry i sierści, minimalizując ryzyko wystąpienia podrażnień czy infekcji. Dobrą praktyką jest również regularne sprawdzanie kopyt koni, co jest niezbędne dla ich ogólnego zdrowia, ponieważ nieprawidłowa pielęgnacja kopyt może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Dlatego codzienna dbałość o skórę i sierść koni jest nie tylko zalecana, ale wręcz konieczna, aby zapewnić im komfort i zdrowie.

Pytanie 23

Poprawny sposób postępowania z rozmrożonym nasieniem podczas wykonywania zabiegu inseminacji krów zawiera wariant

Czas od rozmrożenia nasienia do wykonania inseminacji

WariantRodzaj nasienia
konwencjonalne
(minuty)
seksowane
(minuty)
I515
II155
III2015
IV1520

A. I
B. II
C. III
D. IV
Wariant II jest prawidłowy, ponieważ odpowiednio uwzględnia czas potrzebny na przygotowanie i wykonanie inseminacji, co ma kluczowe znaczenie dla skuteczności zabiegu. W przypadku nasienia konwencjonalnego, czas przygotowania wynosi 15 minut, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w inseminacji. Taki czas pozwala na pełne rozprowadzenie komórek plemnikowych w medium oraz ich aktywację, co przekłada się na zwiększenie szans na zapłodnienie. Z kolei dla nasienia seksowanego, czas przygotowania wynoszący 5 minut jest optymalny, ponieważ nasienie to jest bardziej wrażliwe i nie wymaga tak długiego okresu na osiągnięcie pełnej aktywności. Zastosowanie się do tych zaleceń jest zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się hodowlą zwierząt, co potwierdza wysoką jakość praktyk w inseminacji. Znajomość odpowiednich czasów i standardów jest niezbędna dla uzyskania maksymalnej efektywności i zwiększenia wskaźników ciąż.

Pytanie 24

W tuczarni wymagany poziom naturalnego oświetlenia określony przez stosunek powierzchni okien do powierzchni podłogi wynosi 1:30. Dla tuczarni o wymiarach 15 m x 30 m, powierzchnia okien powinna wynosić

A. 20 m2
B. 30 m2
C. 10 m2
D. 15 m2
Odpowiedź 15 m2 jest poprawna, ponieważ w tuczarni stosunek oszklonej powierzchni okien do powierzchni podłogi wynosi 1:30. Powierzchnia podłogi tuczarni o wymiarach 15 m x 30 m wynosi 450 m2 (15 m * 30 m). Aby obliczyć wymaganą powierzchnię okien, należy podzielić powierzchnię podłogi przez 30. Wzór wygląda następująco: 450 m2 / 30 = 15 m2. Taki standard oświetlenia naturalnego jest zgodny z normami budowlanymi, które zalecają odpowiednią ilość światła dziennego dla zwierząt hodowlanych, wpływając tym samym na ich zdrowie oraz wydajność. W praktyce, zbyt mała ilość światła naturalnego może prowadzić do problemów zdrowotnych u zwierząt, obniżenia ich wydajności oraz negatywnie wpływać na ich samopoczucie. Dlatego przestrzeganie norm oświetlenia jest kluczowe przy projektowaniu budynków inwentarskich.

Pytanie 25

Gdy zajdzie potrzeba użycia leków klasycznych w gospodarstwie zajmującym się produkcją żywności metodami ekologicznymi, to czas karencji wydłuża się w porównaniu do obowiązującego?

A. dwukrotnie
B. pięciokrotnie
C. trzykrotnie
D. czterokrotnie
Wybór odpowiedzi, która sugeruje znacznie dłuższy okres karencji, może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasadności i praktycznych aspektów stosowania leków konwencjonalnych w produkcji ekologicznej. Odpowiedzi sugerujące pięciokrotne, trzykrotne czy czterokrotne wydłużenie okresu karencji są błędne, ponieważ nie mają podstaw w regulacjach dotyczących ekologicznych praktyk rolniczych. Okres karencji jest krytycznym elementem w zarządzaniu ryzykiem, jednak jego wydłużenie do tak ekstremalnych wartości nie jest uzasadnione w kontekście zdrowia publicznego ani ochrony środowiska. Przykładowo, jeżeli standardowy okres karencji wynosi 7 dni, to rozsądne wydłużenie do 14 dni (dwukrotnie) pozwala na skuteczne usunięcie pozostałości chemicznych z roślin, co jest zgodne z zasadami ekologii. W praktyce, rolnicy, którzy podejmują decyzje o użyciu konwencjonalnych środków, muszą ścisłe przestrzegać tych regulacji, aby uniknąć kontaminacji produktów ekologicznych. Ignorowanie tych zasad prowadzi do poważnych konsekwencji zarówno w kontekście prawnym, jak i reputacyjnym gospodarstw ekologicznych. Ważne jest zrozumienie, że każdy przypadek i zastosowanie leków powinny być rozważane indywidualnie, z uwzględnieniem wpływu na całe środowisko i zdrowie konsumentów.

Pytanie 26

Dokumentem, który potwierdza przeprowadzenie zabiegu sztucznego unasienniania bydła, jest

A. zaświadczenie unasienniania krowy/jałówki
B. świadectwo inseminacji krowy
C. świadectwo inseminacji krowy albo jałówki
D. zaświadczenie sztucznego unasienniania krowy
Zaświadczenie unasienniania krowy/jałówki jest dokumentem, który potwierdza przeprowadzenie zabiegu sztucznego unasienniania. Jest to istotny dokument w hodowli bydła, ponieważ zapewnia nie tylko legalność zabiegu, ale także umożliwia śledzenie genetyki zwierząt. W praktyce, stosowanie tego typu zaświadczeń jest kluczowe w zarządzaniu stadem, gdyż pozwala na monitorowanie jakości inseminacji oraz efektywności używanych nasienia. Zgodnie z przepisami, każde sztuczne unasiennienie powinno być dokumentowane, co zapewnia przejrzystość i bezpieczeństwo w hodowli. Warto dodać, że zaświadczenie powinno zawierać informacje na temat daty zabiegu, stosowanego nasienia oraz danych identyfikacyjnych zwierzęcia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w tej dziedzinie, mającymi na celu zarówno poprawę wydajności hodowli, jak i zdrowia zwierząt. Dokumentacja taka jest również niezbędna w kontekście wszelkich kontroli weterynaryjnych oraz audytów prowadzonych przez instytucje zajmujące się zdrowiem zwierząt.

Pytanie 27

Właściciel bydła, owiec oraz kóz jest zobowiązany do zgłoszenia w biurze powiatowym ARiMR każdej zmiany lokalizacji zwierząt w ciągu

A. 180 dni od daty wystąpienia zdarzenia
B. 7 dni od daty wystąpienia zdarzenia
C. 30 dni od daty wystąpienia zdarzenia
D. 21 dni od daty wystąpienia zdarzenia
Odpowiedź 7 dni od daty zaistnienia zdarzenia jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi zwierząt gospodarskich, każdy posiadacz bydła, owiec i kóz ma obowiązek zgłosić wszelkie zmiany miejsca pobytu tych zwierząt w ciągu 7 dni. Przepisy te wynikają z potrzeby monitorowania i utrzymania zdrowia zwierząt, zapobiegania chorobom oraz zapewnienia odpowiednich warunków życia. Tak szybkie zgłaszanie zmian wpływa również na skuteczność działań weterynaryjnych oraz kontrolnych. Na przykład, w przypadku epidemii choroby zakaźnej, szybkie zlokalizowanie potencjalnych ognisk choroby wymaga aktualnych informacji o lokalizacji zwierząt. Dobra praktyka w hodowli zwierząt polega na regularnym aktualizowaniu dokumentacji oraz zgłaszaniu zmian, co wspiera efektywność systemów zarządzania zdrowiem zwierząt oraz promuje odpowiedzialność w branży rolniczej. Przestrzeganie tego terminu jest kluczowe dla ochrony zarówno zwierząt, jak i ludzi.

Pytanie 28

Aby usunąć z wieprzowiny nieprzyjemny, charakterystyczny zapach, knury są poddawane

A. terapii
B. odrobaczaniu
C. kastracji
D. oczyszczaniu
Zaznaczenie "kastracji" to dobry wybór, bo to właśnie ona zmniejsza poziom hormonów płciowych u knurów, a to głównie one odpowiadają za ten nieprzyjemny zapach wieprzowiny. Kastracja wpływa na to, że produkcja substancji zapachowych, takich jak androstadienon, jest mniejsza. Moim zdaniem, dobrze przeprowadzona kastracja nie tylko poprawia jakość mięsa, ale też zmienia zachowanie zwierząt, co na pewno jest korzystne w hodowli. Warto też pamiętać, że według standardów hodowlanych polecanych przez OIE, powinno się ją robić w odpowiednim wieku. To zmniejsza stres u zwierząt i ryzyko różnego rodzaju komplikacji. Naprawdę ważne jest, żeby przy tym wszystkim przestrzegać zasad humanitarnego traktowania zwierząt, bo to wpływa na ich dobrostan. Dlatego kastracja to najlepsza praktyka, gdy chodzi o poprawę jakości mięsa knurów.

Pytanie 29

Brak dostępu kota do jedzenia, zabawy lub możliwości swobodnego przemieszczania się po swoim obszarze nie prowadzi do jego

A. złości
B. przygnębienia
C. zadowolenia
D. frustracji
Pozbawienie kota jedzenia, zabawy czy możliwości swobodnego poruszania się po swoim terytorium nie wywołuje u niego zadowolenia, ponieważ koty są zwierzętami o określonych potrzebach behawioralnych i fizjologicznych, które muszą być zaspokajane, aby mogły żyć zdrowo i harmonijnie. Koty, jako zwierzęta terytorialne, potrzebują przestrzeni do eksploracji oraz aktywności, aby utrzymać równowagę psychiczną. Odpowiednie dostarczanie bodźców, takich jak zabawki, interakcja z opiekunem oraz możliwość przemieszczania się w obrębie swojego terytorium są kluczowe dla ich dobrostanu. W kontekście praktyki weterynaryjnej czy behawioralnej uznaje się, że brak takich elementów prowadzi do frustracji, stresu, a w dłuższym okresie może skutkować problemami zdrowotnymi lub behawioralnymi. Dobre praktyki w opiece nad kotami obejmują zapewnienie im przestrzeni do zabawy oraz regularnych interakcji z opiekunem, co przyczynia się do ich zadowolenia oraz zdrowia ogólnego.

Pytanie 30

Stajenny dokonał rozczyszczenia kopyt niepodkutych koni 1.07.2013 r. W jakim okresie powinien zrealizować następne rozczyszczenie?

A. 01-15.08.2013 r.
B. 08-14.07.2013 r.
C. 22-29.08.2013 r.
D. 15-28.07.2013 r.
Odpowiedź 01-15.08.2013 r. jest prawidłowa, ponieważ standardowe praktyki w zakresie pielęgnacji koni zalecają regularne rozczyszczanie kopyt co 4 do 6 tygodni, w zależności od warunków, w jakich koń przebywa oraz jego aktywności. Rozczyszczanie kopyt jest kluczowe dla zdrowia konia, ponieważ umożliwia usunięcie zanieczyszczeń, kamieni oraz innych ciał obcych, które mogą powodować urazy lub infekcje. Po rozczyszczeniu kopyt 1.07.2013 r., termin 01-15.08.2013 r. mieści się w przyjętym zakresie czasowym i zapewnia, że koń będzie miał odpowiednią opiekę w kontekście pielęgnacji kopyt. Dobrym przykładem może być sytuacja, gdy koń regularnie pracuje w terenie - w takiej sytuacji kopyta są bardziej narażone na gromadzenie się brudu i kamieni, co wymaga częstszej interwencji. Regularne rozczyszczanie kopyt jest nie tylko rekomendowane przez specjalistów, ale również wpisuje się w ogólne zasady dobrego odżywiania i pielęgnacji zwierząt, co przekłada się na ich zdrowie i wydajność.

Pytanie 31

Podmiot zajmujący się usługami inseminacyjnymi jest zobowiązany do przechowywania kopii zaświadczenia o sztucznym unasiennianiu krowy/jałówki od momentu dokonania zabiegu przez co najmniej

A. 1 rok
B. 5 lat
C. 3 lata
D. 2 lata
Odpowiedzi sugerujące krótszy okres przechowywania dokumentów, takie jak 1 rok, 2 lata, czy 3 lata, mogą wydawać się na pierwszy rzut oka zrozumiałe, jednak nie uwzględniają one kluczowych aspektów związanych z zarządzaniem dokumentacją w kontekście inseminacji zwierząt. Właściwe przechowywanie danych jest nie tylko wymogiem prawnym, ale również elementem praktyk zarządzania ryzykiem w hodowli zwierząt. Krótsze okresy przechowywania mogą prowadzić do utraty cennych informacji, które są niezbędne w przypadku wystąpienia problemów zdrowotnych w stadzie. Ponadto, takie podejścia mogą stwarzać ryzyko niezgodności z przepisami prawa, co w konsekwencji może prowadzić do sankcji dla hodowcy. Z perspektywy zarządzania stadem, dokumentacja dotycząca inseminacji powinna być traktowana jako źródło informacji o genetyce, zdrowiu oraz wydajności zwierząt. W praktyce, niewłaściwe podejście do przechowywania dokumentów może osłabić zdolność do podejmowania informowanych decyzji dotyczących hodowli i może wpłynąć na efektywność produkcji. Warto również zauważyć, że regulacje w tej dziedzinie mogą różnić się w zależności od kraju, jednak dążenie do utrzymania wysokich standardów i odpowiedzialności w hodowli jest uniwersalne dla wszystkich branż zajmujących się inseminacją zwierząt.

Pytanie 32

Wskaż pasze, które należy dokupić.

Bilans paszowy przykładowego gospodarstwa (w dt)
WyszczególnienieZielonkiKukurydza na kiszonkęSianoPasze treściwe
Zapotrzebowanie7,0765,92238333
Produkcja7,2508 100280
Nadwyżka (+)
Niedobór (-)

A. Siano i pasze treściwe.
B. Siano i kukurydza.
C. Zielonki i kukurydza.
D. Kukurydza i pasze treściwe.
Poprawna odpowiedź to siano i pasze treściwe, ponieważ te składniki paszowe są niezbędne dla prawidłowego bilansu pokarmowego zwierząt. W analizowanym bilansie paszowym występuje wyraźny niedobór siana oraz pasz treściwych, co może prowadzić do problemów zdrowotnych u zwierząt, takich jak niedobory witamin czy minerałów. Siano stanowi ważne źródło błonnika, które wspomaga procesy trawienne, a pasze treściwe są bogate w energię i białko, co jest niezbędne w okresach intensywnego wzrostu czy laktacji. Przykład praktyczny: w hodowli bydła mlecznego niewystarczająca podaż siana i pasz treściwych może prowadzić do obniżenia wydajności mlecznej, co w konsekwencji wpływa na rentowność całego gospodarstwa. Warto również pamiętać, że odpowiednia kombinacja pasz w diecie zwierząt jest kluczowa dla zachowania ich zdrowia i efektywności produkcji.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 34

Pasze, jakie powinny stanowić podstawę żywienia letniego owiec, to

A. przemysłowe.
B. objętościowe suche,
C. objętościowe soczyste.
D. treściwe.
Odpowiedź 'objętościowe soczyste' jest prawidłowa, ponieważ te pasze stanowią kluczowy element letniej diety owiec, dostarczając niezbędnych składników odżywczych oraz wody. Pasze objętościowe soczyste, takie jak świeża trawa, sałata czy zielonki, zawierają wysoką wilgotność, co jest istotne w okresie letnim, kiedy temperatura może prowadzić do odwodnienia zwierząt. Dobrze zbilansowana dieta bogata w soczyste pasze sprzyja lepszemu trawieniu, a także wspiera produkcję mleka i przyrost masy ciała. Zgodnie z zaleceniami weterynaryjnymi, owce powinny mieć stały dostęp do świeżych pasz soczystych, co pozwala im na optymalny rozwój oraz zdrowie. W praktyce, hodowcy powinni monitorować jakość pasz i dostosowywać ich podawanie do potrzeb zwierząt, uwzględniając ich wiek, płeć oraz stan zdrowia.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 36

Zabieg trokarowania nie jest przeprowadzany

A. u owiec
B. u bydła
C. u kóz
D. u świń
Trokarowanie to procedura chirurgiczna, która polega na wprowadzeniu trokara, czyli narzędzia, do jamy ciała w celu odprowadzenia nadmiaru gazów lub cieczy. U świń procedura ta nie jest wykonywana z uwagi na ich anatomiczne różnice oraz wysokie ryzyko powikłań. Bydło, owce oraz kozy mogą być poddawane temu zabiegowi w sytuacjach kryzysowych, gdy występuje podejrzenie obrzęku brzucha spowodowanego gromadzeniem się gazów, co jest szczególnie istotne w kontekście zdrowia zwierząt gospodarskich. W praktyce, trokarowanie u bydła i owiec jest stosowane w celu ulżenia w bólu oraz zapobiegania poważnym powikłaniom zdrowotnym. Ważne jest, aby procedura była przeprowadzana przez wykwalifikowanego weterynarza, który potrafi ocenić ryzyko i zastosować odpowiednie techniki w celu minimalizacji stresu dla zwierzęcia. Standardy weterynaryjne dotyczące trokarowania są ściśle określone, a ich przestrzeganie wpływa na bezpieczeństwo i dobrostan zwierząt.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 38

Czas rui wynoszący od 2 do 11 dni występuje

A. u świni
B. u krowy
C. u owcy
D. u klaczy
U świni ruja trwa od 2 do 3 dni, co jest znacznie krótszym okresem niż u klaczy. U krów, cykl rujowy jest dłuższy i wynosi zazwyczaj od 18 do 24 dni, przy czym sama ruja trwa przeciętnie 12 do 18 godzin. Owce mają cykle rujowe, które są również odmiennie zorganizowane, a ich ruja występuje zazwyczaj sezonowo, trwając 1 do 2 dni. To pokazuje, jak różne gatunki zwierząt mają unikalne schematy rujowe, co może prowadzić do błędnych przypuszczeń o uniwersalności jednego cyklu w odniesieniu do wszystkich gatunków. Błąd w przypisaniu długości rui do konkretnego gatunku może prowadzić do nieefektywnego zarządzania hodowlą oraz problemów z reprodukcją. Zrozumienie różnic międzygatunkowych w cyklu rujowym jest kluczowe dla efektywności hodowli i zdrowia zwierząt, dlatego istotne jest, aby hodowcy byli świadomi specyfiki każdego z gatunków, które prowadzą. Pomijanie tych różnic może prowadzić do niewłaściwego planowania inseminacji, co z kolei wpływa na liczebność stada i ogólne wyniki hodowlane.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 40

Jak długo trwa ciąża u kozy, wyrażone w miesiącach?

A. 5
B. 4
C. 2
D. 3
Ciąża u kozy, znana również jako gestacja, trwa średnio około pięciu miesięcy, co jest zgodne z obserwacjami w hodowli zwierząt. Kozy, podobnie jak wiele innych zwierząt przeżuwających, mają specyficzne cykle reprodukcyjne i czas trwania ciąży, który jest kluczowy dla zarządzania ich hodowlą. W przypadku kóz, jest to istotne, ponieważ pozwala na planowanie odpowiednich działań związanych z porodami, karmieniem i opieką nad młodymi. Wiedza o czasie ciąży jest fundamentalna dla zapewnienia zdrowia zarówno matki, jak i potomstwa. Dobre praktyki w hodowli kóz obejmują monitorowanie zachowań przedporodowych oraz zapewnienie odpowiednich warunków środowiskowych, takich jak komfortowa przestrzeń i dieta bogata w niezbędne składniki odżywcze. Zrozumienie cyklu reprodukcyjnego kóz oraz czas trwania ciąży pozwala hodowcom na lepsze zarządzanie ich stadem oraz optymalizację produkcji mleka czy mięsa, co jest niezwykle ważne w kontekście efektywności ekonomicznej gospodarstw rolnych.