Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 31 maja 2025 10:25
  • Data zakończenia: 31 maja 2025 10:43

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie procesy technologiczne wyróżniają się w cyfrowym przygotowaniu materiałów do druku offsetowego?

A. Obróbka grafiki, łamanie tekstu, rastrowanie, naświetlanie form drukowych CtP
B. Skanowanie, łamanie tekstu, grawerowanie formy drukowej, drukowanie wklęsłe
C. Łamanie, generowanie pliku PDF, naświetlanie form drukowych CtF, drukowanie wypukłe
D. Adiustacja, naświetlanie negatywów, klasyczny montaż, kopiowanie stykowe
Poprawna odpowiedź obejmuje cztery kluczowe operacje technologiczne, które są niezbędne w cyfrowym przygotowaniu prac do drukowania offsetowego. Obróbka grafiki polega na dostosowywaniu obrazów, kolorów i tekstów w celu uzyskania pożądanych efektów wizualnych przed przeniesieniem projektu na formę drukową. Łamanie publikacji to proces układania tekstu i grafiki w sposób, który zapewnia estetyczny i funkcjonalny układ na stronie. Rastrowanie to konwersja obrazów wektorowych na obrazy rastrowe, co jest kluczowe dla przygotowania odpowiednich plików do druku. Naświetlanie form drukowych CtP (Computer to Plate) oznacza bezpośrednie przenoszenie cyfrowego obrazu na formę drukową, co zwiększa dokładność i efektywność produkcji. Te operacje są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zapewniają wysoką jakość druku oraz minimalizują błędy, co jest niezwykle istotne w procesach produkcyjnych w poligrafii. Przykładem praktycznego zastosowania jest przygotowanie materiałów reklamowych, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali jest kluczowe dla uzyskania satysfakcji klienta.

Pytanie 2

Podczas tworzenia publikacji cyfrowej, co oznacza termin 'spad'?

A. Przesunięcie koloru w procesie druku
B. Obszar dwustronnego marginesu przeznaczony na odcięcie
C. Zmniejszenie rozdzielczości obrazu
D. Rodzaj druku na papierze teksturowanym
Termin 'spad' odnosi się do obszaru, który wykracza poza docelowy format strony i jest przeznaczony do odcięcia. Jego celem jest zapewnienie, że tło lub obrazek sięga do samej krawędzi finalnego wydruku, eliminując ryzyko pojawienia się białych marginesów. Spad to kluczowy element w procesie przygotowywania materiałów do druku, zwłaszcza gdy pracujemy z projektami, które mają być przycięte do określonego formatu. Standardowo, spad wynosi zazwyczaj 3-5 mm, ale może się różnić w zależności od wymagań drukarni. W praktyce, projektanci graficzni zawsze powinni uwzględniać spady, projektując materiały do druku, by zapewnić profesjonalny i estetyczny wygląd finalnego produktu. Jest to szczególnie istotne przy projektach takich jak wizytówki, plakaty czy broszury, gdzie dokładność i estetyka są kluczowe.

Pytanie 3

Ile barw separacyjnych należy przygotować do stworzenia form drukowych offsetowych w technologii CtF dla druku w kolorystyce 4+0?

A. Osiem separacji
B. Cztery separacje
C. Jedną separację
D. Pięć separacji
Aby przygotować offsetowe formy drukowe w technologii CtF (Computer-to-Film) dla druku o kolorystyce 4+0, należy wykonać cztery separacje. Technika ta polega na oddzieleniu poszczególnych składowych kolorów CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Key/Black), które są podstawą druku kolorowego w technologii offsetowej. Proces ten wymaga przygotowania oddzielnych filmów dla każdego z kolorów, co jest niezbędne do precyzyjnego odtworzenia pełnej palety barw na finalnym produkcie. Przykładowo, jeśli projekt graficzny zawiera elementy w kolorze niebieskim, czerwonym, żółtym i czarnym, każda z tych barw będzie drukowana z osobnym filmem, co zapewnia wysoką jakość oraz dokładność odwzorowania. Przygotowanie czterech separacji jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które zalecają stosowanie standardowych modeli kolorów, aby zapewnić spójność i precyzję w procesie druku.

Pytanie 4

Jak nazywa się ostatnia linia akapitu zlokalizowana na początku kolumny?

A. Bękart
B. Szewc
C. Sierota
D. Wdowa
Niepoprawne odpowiedzi odzwierciedlają pewne zrozumienie terminologii związanej z typografią, ale w rzeczywistości są nieadekwatne w kontekście opisanego pytania. Sierota, na przykład, odnosi się do pojedynczego wiersza akapitu, który znajduje się na końcu strony lub kolumny, co sprawia, że wygląda jak odludek, a nie na początku kolumny. Takie sytuacje mogą powodować wrażenie niepełności tekstu i obniżać jego estetykę, co jest sprzeczne z zasadami dobrego projektowania. Szewc i wdowa to pojęcia, które również nie pasują do definicji ostatniego wiersza akapitu na początku kolumny; szewc jest terminem, który nie jest powszechnie uznawany w typografii, a wdowa odnosi się do krótkiego wiersza, który kończy akapit, a znajduje się na stronie samodzielnie. Każde z tych niepoprawnych terminów ilustruje różne aspekty typografii, które mogą przyczyniać się do chaosu wizualnego w publikacjach, jednak nie odnoszą się bezpośrednio do opisanego zjawiska. Zrozumienie tych terminów i ich różnic jest kluczowe dla osiągnięcia profesjonalnego poziomu w projektowaniu graficznym i typografii.

Pytanie 5

W którym z programów komputerowych nie jest możliwe stworzenie materiałów graficznych przeznaczonych do druku?

A. Adobe InDesign
B. Adobe Illustrator
C. Impozycjoner
D. Corel Draw
Impozycjoner to program, który jest wykorzystywany głównie do przygotowania plików do druku, ale jego funkcje nie obejmują projektowania materiałów graficznych. W przeciwieństwie do programów takich jak Adobe Illustrator, Corel Draw czy Adobe InDesign, które są dedykowane do tworzenia i edycji grafiki wektorowej i układów publikacji, impozycjonery koncentrują się na organizacji i optymalizacji plików przed drukiem, w tym na ustawianiu rozkładów arkuszy i zarządzaniu kolorami. Przykładem impozycjonera może być program, który umożliwia rozmieszczenie wielu stron dokumentu na jednym arkuszu papieru, co jest kluczowe dla efektywności produkcji drukarskiej. Użycie impozycjonera jest standardem w branży druku, ponieważ pozwala na oszczędność materiałów i redukcję kosztów druku, co jest istotne w kontekście produkcji komercyjnej. Warto również zauważyć, że w przypadku projektowania materiałów graficznych, każdy z wymienionych programów pozwala na szeroką gamę działań, od tworzenia ilustracji po skomplikowane układy typograficzne.

Pytanie 6

Który akronim nie jest związany z farbami procesowymi?

A. CMYKOG
B. CMYK
C. CMY
D. RGBA
RGBA to akronim, który oznacza Red, Green, Blue oraz Alpha, gdzie Alpha definiuje przezroczystość koloru. Ten model kolorów jest często używany w kontekście grafiki komputerowej oraz projektowania stron internetowych, ponieważ pozwala na tworzenie bardziej złożonych efektów wizualnych, takich jak cienie, przejrzystości czy mieszanie kolorów. Modele kolorów procesowych natomiast, takie jak CMY, CMYK czy CMYKOG, są używane głównie w druku, gdzie fizyczne farby łączą się ze sobą, aby uzyskać różne odcienie. Wiedza na temat różnych modeli kolorów jest kluczowa dla projektantów, którzy muszą dostosować swoje prace zarówno do ekranów cyfrowych, jak i do druku. W praktyce, rozumienie różnic między tymi modelami kolorów pozwala na lepsze zarządzanie kolorami, co jest szczególnie ważne w branży kreatywnej, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów ma kluczowe znaczenie.

Pytanie 7

Jakie narzędzie w programach Adobe wykorzystuje się do obrysowania kształtów z bitmapy, aby stworzyć obiekt wektorowy?

A. stempla
B. pędzla
C. ołówka
D. pióra
Pióro to narzędzie wektorowe, które umożliwia precyzyjne rysowanie kształtów oraz ścieżek w programach graficznych, takich jak Adobe Illustrator czy Adobe Photoshop. Użycie pióra pozwala na tworzenie krzywych i linii o dowolnym kształcie, co jest kluczowe przy obrysowywaniu bitmap, by przekształcić je w obiekty wektorowe. W praktyce, za pomocą narzędzia pióra można stworzyć dokładny kontur bitmapy, który następnie można edytować, skalować lub modyfikować bez utraty jakości, co jest fundamentalną zaletą grafiki wektorowej w porównaniu do bitmap. Przykładowo, jeśli mamy obrazek logo w formacie rastrowym, obrysowanie go piórem pozwoli na utworzenie czystej, skalowalnej wersji, którą łatwo można wykorzystać na różnych nośnikach, od wizytówek po billboardy. Dodatkowo, standardem w branży jest korzystanie z narzędzi wektorowych do pracy nad grafiką, ponieważ zapewniają one większą elastyczność i jakość w procesie projektowania graficznego.

Pytanie 8

Redukcja przestrzeni między dwiema literami w układzie tekstu publikacji określana jest jako

A. podkreślaniem
B. interlinią
C. justowaniem
D. kerningiem
Kerning to dość ważna sprawa w typografii. Chodzi o to, żeby odpowiednio ustawić przestrzeń między literami w danym wyrazie. Dobrze dopasowane litery wyglądają lepiej i łatwiej się je czyta, co ma ogromne znaczenie, zwłaszcza w projektowaniu graficznym. Na przykład, słowo "Avenue" może wyglądać dużo lepiej, gdy zmniejszymy odstęp między "A" a "v" – wtedy tekst jest bardziej spójny i przyjemniejszy dla oka. W typografii, np. w zasadach Adobe Type, kerning jest czymś, na co projektanci muszą zwracać uwagę, bo to wpływa na profesjonalny wygląd ich dzieł. Jak dobrze wszystko zrobimy, to tekst nie tylko będzie ładniejszy, ale też łatwiejszy do przeczytania, co jest kluczowe w każdej formie publikacji, zarówno drukowanej, jak i cyfrowej.

Pytanie 9

W celu zdigitalizowania materiałów analogowych, należy zastosować

A. naświetlarki
B. analogowego aparatu fotograficznego
C. skanera
D. drukarki elektrofotograficznej
Skaner jest urządzeniem, które umożliwia digitalizację materiałów analogowych poprzez przekształcanie obrazów fizycznych na dane cyfrowe. Proces ten polega na skanowaniu dokumentów lub zdjęć, co pozwala na ich przechowywanie, edytowanie i udostępnianie w formie cyfrowej. Skanery działają na zasadzie skanowania obrazu za pomocą światła, które przechwytywane jest przez czujniki optyczne. Dzięki wysokiej rozdzielczości, jaką oferują skanery, możliwe jest uchwycenie drobnych detali, co jest szczególnie ważne w przypadku archiwizacji dokumentów czy zdjęć historycznych. Przykładowo, skanery płaskie są często wykorzystywane w bibliotekach i archiwach do digitalizacji książek i rękopisów, natomiast skanery wandalne są używane do skanowania dużych formatów, jak mapy czy plakaty. Digitalizacja materiałów analogowych przy użyciu skanera zgodna jest z dobrą praktyką archiwizacyjną i standardami, takimi jak ISO 19264, które określają wymagania dotyczące jakości i przechowywania cyfrowych reprodukcji.

Pytanie 10

Jakie formaty powinien mieć nieregularny obiekt wektorowy, aby jego przezroczystość była zachowana po umieszczeniu go na stronie www?

A. PNG, BMP
B. GIF, BMP
C. PNG, GIF
D. PNG, JPEG
Wybór formatów GIF i BMP, PNG i BMP, czy PNG i JPEG nie jest prawidłowy, ponieważ nie wszystkie z tych formatów obsługują przezroczystość w każdy możliwy sposób. Format BMP (Bitmap) nie obsługuje przezroczystości, co oznacza, że wszelkie nieregularne kształty umieszczone na stronie będą miały prostokątne tło, co może negatywnie wpłynąć na estetykę i funkcjonalność projektu wizualnego. BMP to format o dużych rozmiarach plików, który nie jest odpowiedni do zastosowań internetowych, ponieważ nie tylko nie wspiera przezroczystości, ale również nie ma kompresji, co wprowadza dodatkowe obciążenia dla ładowania stron. Format JPEG (Joint Photographic Experts Group) także nie obsługuje przezroczystości, co czyni go nieodpowiednim wyborem dla grafik, które wymagają przezroczystego tła. JPEG jest optymalny dla fotografii, gdzie nie jest wymagane odwzorowanie przezroczystości, ale dla grafik webowych, zwłaszcza tych z elementami przezroczystymi, staje się niewłaściwy. Dlatego też błędne jest myślenie, że te formaty mogą być stosowane zamiennie z PNG i GIF w kontekście zachowania przezroczystości. W procesie tworzenia stron internetowych ważne jest, aby wybierać formaty, które najlepiej odpowiadają wymaganiom projektu oraz możliwościom technologicznym, co w tym przypadku wskazuje na dominację formatu PNG oraz GIF w kontekście przezroczystości.

Pytanie 11

Błędem podczas składania tekstów publikacji, zaznaczonym czerwoną linią na ilustracji jest

Ilustracja do pytania
A. szewc.
B. wdowa.
C. sierota.
D. bękart.
Wybór odpowiedzi, które nie są związane z błędem "bękart", wynika z pewnych nieporozumień dotyczących typografii. Odpowiedzi takie jak "sierota", "wdowa" oraz "szewc" są terminami typograficznymi odnoszącymi się do różnych rodzajów błędów, które mogą występować w składzie tekstu, lecz nie są one właściwym opisem sytuacji przedstawionej na ilustracji. Sierota to sytuacja, w której ostatnia linia akapitu jest umieszczona na początku nowej kolumny lub strony, co również wpływa na estetykę, ale jest zupełnie innym problemem. Z kolei wdowa oznacza pojedynczą linię tekstu, która pozostaje na końcu akapitu, co również jest uważane za błąd typograficzny, lecz nie jest tożsama z bękartem. Szewc to termin, który nie jest powszechnie używany w kontekście typografii i może wprowadzać w błąd ze względu na brak jednoznacznej definicji w literaturze tematycznej. Te różnice są kluczowe, ponieważ każda z wymienionych koncepcji odnosi się do specyficznych problemów w składzie tekstu, które wymagają zrozumienia i odpowiedniego zarządzania, aby tworzyć estetyczne i czytelne publikacje. Ignorowanie tych subtelności prowadzi do błędnych wniosków i nieefektywnego składu, co może zniechęcać czytelników oraz wpływać na ogólną jakość publikacji.

Pytanie 12

Jaką właściwość ma podłoże formatu A0?

A. Powierzchnia to 1 m2
B. Krótszy bok ma długość 1 m
C. Przekątna wynosi 1 m
D. Dłuższy bok ma długość 1 m
Podłoże formatu A0 jest określane przez jego powierzchnię wynoszącą dokładnie 1 m². Format A0 jest częścią systemu formatów papieru znormalizowanego przez międzynarodową normę ISO 216, która definiuje rozmiary papieru w oparciu o prostokątny układ, gdzie każdy następny format jest o połowę mniejszy od poprzedniego. Przykładem zastosowania formatu A0 może być produkcja plakatów, plansz reklamowych, czy wykładów, gdzie istotna jest duża powierzchnia do zaprezentowania informacji. W kontekście druku wielkoformatowego, format A0 jest często wykorzystywany w branży reklamowej oraz graficznej, co czyni go standardowym wyborem dla wielu profesjonalnych aplikacji. Znajomość tego formatu jest kluczowa w kontekście projektów graficznych oraz architektonicznych, gdzie precyzyjne wymiary są fundamentalne dla efektywnej komunikacji wizualnej.

Pytanie 13

Przygotowując materiały do druku offsetowego, elementy nadruku powinny być w kolorze

A. czarnym
B. żółtym
C. z wypełnieniem gradientowym
D. zastosowując farby Pantone
Odpowiedź "koloru czarnego" jest prawidłowa, ponieważ w druku offsetowym wszystkie teksty oraz elementy graficzne, które mają być reprodukowane z najwyższą jakością, powinny być przygotowane w kolorze czarnym. Wynika to z faktu, że czarny kolor zapewnia najlepszy kontrast oraz czytelność na większości podłoży. W praktyce, przy tworzeniu plików do druku offsetowego, stosuje się z reguły model kolorów CMYK, w którym czarny (K) jest kluczowym kolorem, używanym do nadawania głębi i wyrazistości. Nadrukowanie elementów w kolorze czarnym jest również zgodne z zasadą, że czarny jest najczęściej stosowanym kolorem w tekstach, co znacznie ułatwia ich odczyt. W przypadku projektów wykraczających poza standardowe zastosowania, czarny jest również używany do podkreślenia innych kolorów, co jest istotne przy tworzeniu tła oraz elementów graficznych. Przykładem może być layout broszur, gdzie czarny tekst na białym tle zapewnia najlepszą dostępność i zrozumiałość treści dla odbiorcy.

Pytanie 14

Technologia realizacji kolorowego nadruku na 50 spersonalizowanych torbach na prezenty obejmuje druk

A. offsetowy i przekrawanie
B. tamponowy i wycinanie
C. cyfrowy i wykrawanie
D. sitowy i okrawanie
Wszystkie inne odpowiedzi zawierają techniki, które nie są optymalne dla produkcji personalizowanych torebek na prezenty w małych seriach. Druk tamponowy, na przykład, jest techniką, której głównym atutem jest zdolność do nanoszenia nadruku na nierównych powierzchniach, jednak jego zastosowanie w przypadku wielu kolorów i szczegółowych wzorów może być ograniczone. Proces ten wymaga także skomplikowanej produkcji matryc, co w praktyce czyni go mniej elastycznym dla personalizacji. Sitodruk, z drugiej strony, jest doskonały dla dużych serii produkcyjnych, ale jego przygotowanie dla małych nakładów jest kosztowne, a proces ten jest czasochłonny, co czyni go nieodpowiednim dla produkcji 50 sztuk torebek, gdzie wymagana jest różnorodność i szybkość. Offsetowy druk, mimo że zapewnia wysoką jakość wydruku, również nie jest idealny do małych serii ze względu na wysokie koszty przygotowania matryc. Dodatkowo, przekrawanie to technika, która może być używana w połączeniu z każdym rodzajem druku, ale w kontekście niniejszego pytania, kluczowym aspektem jest odpowiedni wybór metody druku, który w przypadku personalizacji powinien być elastyczny i szybki, a te tradycyjne metody nie spełniają tych kryteriów. Wybór niewłaściwych technologii może prowadzić do zwiększenia kosztów produkcji oraz wydłużenia czasu realizacji zamówienia, co w branży opartej na szybkości i elastyczności jest nie do przyjęcia.

Pytanie 15

Który z wymienionych programów nie jest odpowiedni do edycji grafiki rastrowej?

A. Adobe Photoshop
B. Adobe Fireworks
C. AutoCAD
D. Corel Photo-Paint
Wybór programów takich jak Adobe Fireworks, Corel Photo-Paint czy Adobe Photoshop do modyfikacji grafiki rastrowej może wydawać się naturalny, jednak każde z tych narzędzi ma swoje specyficzne zastosowania i funkcje, które różnią się od siebie. Adobe Fireworks, mimo że jest często używany w projektowaniu webowym, oferuje wiele narzędzi do edycji obrazów rastrowych. Pozwala na pracę z bitmapami, co czyni go odpowiednim wyborem do wykonywania interaktywnych projektów graficznych, takich jak prototypy stron internetowych. Corel Photo-Paint również jest programem dedykowanym do edycji grafiki rastrowej, oferując szeroką gamę narzędzi do retuszu, korekcji kolorów oraz tworzenia efektów specjalnych. Adobe Photoshop, będący liderem w dziedzinie edycji grafiki rastrowej, posiada zaawansowane funkcje, takie jak warstwy, filtry i narzędzia selekcji, które umożliwiają szczegółową edycję obrazów. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że programy do projektowania wektorowego, takie jak AutoCAD, mogą być używane do edycji grafiki rastrowej. To podejście ignoruje kluczowe różnice w architekturze tych programów i ich przeznaczeniu. W efekcie, wybór niewłaściwego oprogramowania do zadań związanych z grafiką rastrową prowadzi do ograniczonej funkcjonalności i może skutkować nieefektywnym wykonaniem projektów graficznych.

Pytanie 16

Na podstawie metody obserwacji, oryginały dzieli się na

A. regularne i nieregularne
B. refleksyjne i transparentne
C. jednobarwne oraz wielobarwne
D. analogowe oraz cyfrowe
Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z nieprecyzyjnego rozumienia terminologii stosowanej w analizie oryginałów. Odpowiedzi takie jak "jednobarwne i wielobarwne" odwołują się bardziej do aspektów związanych z kolorem, co jest niewłaściwe w kontekście obserwacji. Warto zauważyć, że sama barwa nie wpływa na sposób, w jaki obiekty są obserwowane, co czyni tę klasyfikację nieadekwatną. Z kolei klasyfikacja "analogowe i cyfrowe" dotyczy formatu przetwarzania danych, a nie sposobu obserwacji oryginału. To podejście koncentruje się na technologii zapisu i przetwarzania sygnałów, co jest kompletnie niezwiązane z analizowanym tematem. Dodatkowo, wybór "regularne i nieregularne" odnosi się do kształtu i struktury obiektów, co nie ma zastosowania w kontekście ich obserwacji. Kluczowym błędem myślowym jest tu pomieszanie różnych kategorii analizy, które prowadzi do niepoprawnych wniosków. Poprawne zrozumienie klasyfikacji wymaga znajomości właściwości fizycznych obiektów oraz ich zachowania w kontekście światła, co jest niezbędne dla prawidłowego przeprowadzania obserwacji w różnych dziedzinach nauki i technologii.

Pytanie 17

Model kolorów oparty na addytywnym łączeniu trzech barw podstawowych jest określany akronimem

A. HSB
B. CIE
C. HSL
D. RGB
Odpowiedź RGB jest poprawna, ponieważ model ten opiera się na addytywnym mieszaniu trzech podstawowych kolorów: czerwonego, zielonego i niebieskiego. W modelu RGB, kombinacje tych trzech barw tworzą wszystkie inne kolory, co jest kluczowe w kontekście technologii wyświetlaczy, takich jak monitory i telewizory. Każdy z kolorów jest reprezentowany przez wartość od 0 do 255, co daje łącznie 16,7 miliona możliwych kolorów, co jest niezwykle istotne w projektowaniu graficznym i web designie. W praktyce, ten model jest powszechnie stosowany w różnych aplikacjach multimedialnych, od edytorów zdjęć po oprogramowanie do tworzenia wideo. Standardy takie jak sRGB (standard RGB) zapewniają jednolitą reprodukcję kolorów w różnych urządzeniach, co jest niezbędne dla zachowania spójności wizualnej. Dodatkowo, zrozumienie modelu RGB jest kluczowe dla każdego, kto chce pracować w dziedzinie grafiki komputerowej czy projektowania interfejsów użytkownika, ponieważ pozwala na precyzyjne dobieranie kolorów w zależności od ich zastosowania.

Pytanie 18

Jaką kwotę należy zapłacić za wydruk banera, który składa się z 2 pasów o wymiarach 300 x 150 cm każdy, jeśli cena za zadrukowanie 1 m2 siatki mesh wynosi 30,00 zł?

A. 270,00 zł
B. 90,00 zł
C. 58,00 zł
D. 540,00 zł
Aby dowiedzieć się, ile kosztuje wydruk banera, najpierw trzeba obliczyć powierzchnię jednego pasa. Wymiary pasa to 300 cm na 150 cm, co razem daje 45000 cm². Jak przeliczymy to na metry kwadratowe, to wychodzi 4,5 m² (bo 1 m² to 10,000 cm²). Ponieważ mamy dwa pasy, to całkowita powierzchnia to 2 razy 4,5 m², czyli w sumie 9 m². A cena za zadrukowanie jednego metra kwadratowego siatki mesh to 30 zł, więc całkowity koszt to 9 m² razy 30 zł/m², co daje 270 zł. Tego rodzaju obliczenia są bardzo ważne w branży, bo dokładne pomiary i przeliczenia to podstawa, żeby dobrze oszacować koszty produkcji. Przy większych zamówieniach umiejętność dokładnego obliczania kosztów na podstawie powierzchni jest niezbędna, żeby uniknąć błędów i nieporozumień finansowych.

Pytanie 19

Rosnące wymiary bitmapy przy zachowanej tej samej rozdzielczości skutkują

A. poprawą jakości obrazu poprzez pojawienie się pikseli na bitmapie
B. rozjaśnieniem obrazu, zwłaszcza w półtonach
C. pogorszeniem jakości obrazu poprzez pojawienie się pikseli na bitmapie
D. wzrostem ostrości obrazu z powodu mniejszej ilości pikseli w proporcji do rozmiaru bitmapy
Zwiększenie rozmiarów bitmapy przy zachowaniu tej samej rozdzielczości skutkuje pogorszeniem jakości obrazu, co jest spowodowane interwencją w strukturę pikseli. Bitmapa jest zbiorem pikseli, które mają określony rozmiar i rozmieszczenie. Kiedy powiększamy bitmapę bez zmiany jego rozdzielczości, piksele stają się większe, co prowadzi do ich rozmycia i powstawania efektu "pikselizacji". Przykładowo, jeśli mamy bitmapę o rozdzielczości 300x300 pikseli i zwiększamy jej wymiary do 600x600 pikseli, zachowując te same 300 pikseli, każdy piksel w nowym obrazie musi być powielony. Zastosowanie technik interpolacji, jak np. bicubic scaling, może częściowo zredukować widoczność tego efektu, ale nie przywróci oryginalnej jakości. W praktyce, dla zachowania jakości obrazu, zaleca się pracować z grafiką wektorową lub używać obrazków o wyższej rozdzielczości, co jest standardem w profesjonalnym projektowaniu graficznym.

Pytanie 20

Jaka będzie łączna kwota za skład 32 stron gazety, jeśli cena za skład jednej strony wynosi 70 złotych?

A. 2 420 zł
B. 2 600 zł
C. 2 240 zł
D. 2 780 zł
Żeby obliczyć koszt składu gazety na 32 stronach, wystarczy pomnożyć liczbę stron przez koszt składania jednej strony. W tym przypadku, koszt jednej strony to 70 zł, więc liczymy tak: 32 strony razy 70 zł, co daje nam 2240 zł. To prosty przykład z matematyki, ale bardzo ważny w finansach i prowadzeniu firmy, bo bez dobrych kalkulacji ciężko ogarnąć budżet. Dobra znajomość takich obliczeń przydaje się właścicielom wydawnictw, bo pozwala na prawidłowe zarządzanie kosztami produkcji gazet i innych materiałów. Umiejąc to dobrze policzyć, można lepiej ustalać ceny i oceniać, czy projekt przynosi zyski. Takie umiejętności przydają się także, gdy chodzi o planowanie wydatków i ocenę działań marketingowych.

Pytanie 21

Masz przygotować grafikę na stronę internetową, która ma być szybko ładowana i dobrze wyświetlać się na różnych urządzeniach. Jakie działania optymalizacyjne powinieneś zastosować?

A. Zmniejszyć rozdzielczość oraz skompresować plik z zachowaniem akceptowalnej jakości obrazu
B. Zwiększyć liczbę warstw w pliku graficznym
C. Użyć profilu kolorów CMYK zamiast RGB
D. Zastosować format TIFF bez kompresji
Optymalizacja grafiki na potrzeby stron internetowych polega przede wszystkim na znalezieniu kompromisu pomiędzy jakością obrazu a rozmiarem pliku. Zmniejszenie rozdzielczości grafiki do wymiarów rzeczywistego wyświetlania na stronie oraz odpowiednia kompresja (np. JPEG, WebP, PNG z optymalizacją) znacząco przyspiesza ładowanie się strony i zmniejsza zużycie transferu, co jest kluczowe zwłaszcza w przypadku urządzeń mobilnych. Z mojego doświadczenia, wielu początkujących grafików zostawia grafiki w zbyt dużych rozdzielczościach, licząc na 'lepszą jakość', a efekt jest odwrotny – spowolnienie strony i strata użytkowników. W branży webowej przyjmuje się zasadę, że plik graficzny nie powinien być większy niż to konieczne, a kompresja powinna być na takim poziomie, żeby artefakty nie były zauważalne gołym okiem. Przykładowo, zdjęcia na banery warto zapisywać w JPEG z kompresją ok. 70-80%, natomiast grafiki z przezroczystością jako zoptymalizowane PNG lub WebP. Dzięki temu strona ładuje się szybko zarówno na komputerach, jak i smartfonach, co pozytywnie wpływa na SEO i ogólne doświadczenie użytkownika. Ta praktyka jest standardem nie tylko w pracy grafików webowych, lecz także w wytycznych Google PageSpeed Insights czy Web.dev.

Pytanie 22

Aby wykonać 150 000 formularzy dotyczących zwolnień lekarskich, jaki typ papieru powinien być użyty jako podłoże do druku?

A. samokopiujący
B. offsetowy
C. samoprzylepny
D. syntetyczny
Wybór papieru offsetowego do produkcji formularzy na zwolnienia lekarskie jest nieodpowiedni, ponieważ ten typ papieru nie posiada właściwości samokopiujących. Papier offsetowy, stosowany zazwyczaj w druku offsetowym, charakteryzuje się gładką powierzchnią, co sprawia, że jest idealny do druku kolorowych materiałów, ale nie nadaje się do tworzenia kopii. Użycie papieru syntetycznego, z kolei, zakłada, że dokumenty będą wykorzystywane w warunkach, gdzie mogą być narażone na działanie wody lub substancji chemicznych. Choć papier syntetyczny ma swoje zalety, nie jest on przeznaczony do tworzenia wielokrotnych kopii i może nie zapewnić wymaganej przejrzystości informacji na formularzu. Zastosowanie papieru samoprzylepnego do formularzy na zwolnienia lekarskie również nie jest zalecane, ponieważ tego rodzaju papier jest stworzony do etykiet i aplikacji, które wymagają przyczepienia się do innych powierzchni. W kontekście formularzy lekarskich, kluczowe jest, aby kopie były czytelne i zgodne z wymogami administracyjnymi, a żadna z wymienionych opcji nie gwarantuje efektywności w tym zakresie. Warto zwrócić uwagę, że wybór odpowiedniego materiału do druku formularzy jest kluczowy dla zapewnienia ich funkcjonalności i efektywności w obiegu dokumentów.

Pytanie 23

Przygotowano 500 wydruków w formacie B1 do foliowania. Jaką powierzchnię folii należy zarezerwować na jednostronne pokrycie tych wydruków?

A. 20 m2
B. 350 m2
C. 1 000 m2
D. 50 m2
Odpowiedzi 50 m2, 1 000 m2 oraz 20 m2 opierają się na błędnych założeniach dotyczących wymiarów i obliczeń. Przy odpowiedzi 50 m2, można zauważyć, że osoba odpowiadająca myli się w rozumieniu wymiarów formatu B1. Powierzchnia jednostkowa wydruku została zaniżona, co prowadzi do drastycznego niedoszacowania całkowitej powierzchni folii potrzebnej do pokrycia 500 wydruków. Przy 1 000 m2 odpowiedź ta opiera się na założeniu, że każdy wydruk zajmuje znacznie większą powierzchnię, co jest niezgodne z rzeczywistością, ponieważ nie uwzględnia prawidłowych wymiarów formatu B1 i efektywności wykorzystania materiału. Odpowiedź 20 m2 jest skrajnym przykładem niedoszacowania, które może wynikać z błędnego przeliczenia jednostek lub nieznajomości standardowych formatów papieru. W kontekście branży poligraficznej, kluczowe jest zrozumienie, jak ważne jest precyzyjne obliczanie potrzebnych materiałów. Niewłaściwe oszacowania mogą prowadzić do nieefektywności w produkcji, zwiększonych kosztów oraz problemów z terminowością realizacji zleceń. Zrozumienie koncepcji takich jak powierzchnia jednostkowa oraz umiejętność pracy z formatami papieru są niezbędne dla każdego specjalisty w tej dziedzinie, aby uniknąć typowych błędów myślowych oraz osiągnąć satysfakcjonujące wyniki w pracy.

Pytanie 24

W jakim celu stosuje się proof cyfrowy w przygotowywaniu publikacji?

A. Aby uzyskać większą liczbę odbitek
B. Aby zwiększyć rozdzielczość obrazu
C. Aby sprawdzić zgodność kolorystyczną przed drukiem
D. Aby obniżyć koszty produkcji
Proof cyfrowy to kluczowe narzędzie w procesie przygotowania do druku, które pozwala na weryfikację zgodności kolorystycznej materiału przed jego finalnym wydrukiem. Umożliwia to graficy i drukarzowi dokładne sprawdzenie, jak kolory na ekranie komputera będą wyglądały po wydrukowaniu. Dzięki temu można uniknąć kosztownych błędów, które mogą wyniknąć z różnic między kolorami na ekranie a tymi po wydruku. Proces zarządzania kolorami w proofingu cyfrowym jest oparty na profilach ICC, co pozwala na uzyskanie spójnych i przewidywalnych rezultatów w różnych urządzeniach drukujących. W praktyce proof cyfrowy staje się nieocenionym narzędziem w produkcji wysokiej jakości materiałów, gdzie precyzja kolorystyczna jest priorytetem, np. w reklamach, magazynach, czy opakowaniach produktów. Dzięki niemu klient oraz drukarnia mogą mieć pewność, że finalny produkt spełni oczekiwania estetyczne i techniczne, a proces produkcji będzie przebiegał sprawnie i bez nieprzewidzianych problemów.

Pytanie 25

Co oznacza zapis kodu cyfrowego pokazanego na rysunku?

Ilustracja do pytania
A. Międzynarodowy Znormalizowany Numer Wydawnictwa Ciągłego.
B. Numer zatwierdzenia podręcznika do użytku szkolnego.
C. Rodzaj zastrzeżenia praw autorskich publikacji.
D. Międzynarodowy Znormalizowany Numer Książki.
Poprawna odpowiedź to Międzynarodowy Znormalizowany Numer Wydawnictwa Ciągłego (ISSN), który jest unikalnym identyfikatorem stosowanym do oznaczania czasopism i innych wydawnictw ciągłych, takich jak roczniki czy periodyki. ISSN jest przydzielany przez Międzynarodowy Związek Wydawców i jest niezbędny do katalogowania publikacji w bibliotekach oraz w bazach danych. Przykłady zastosowania ISSN obejmują biblioteki, które wykorzystują ten numer do klasyfikacji i udostępniania czasopism, a także wydawców, którzy muszą go podać w celu spełnienia wymogów formalnych przy rejestracji publikacji. Posiadanie ISSN ułatwia także śledzenie i zarządzanie dostępnością publikacji, co jest kluczowe w dobie cyfryzacji. Z tego powodu, znajomość i umiejętność posługiwania się tym numerem jest istotna dla każdego, kto pracuje w branży wydawniczej lub bibliotecznej.

Pytanie 26

Proces wykonywania kolorowego wydruku przed jego finalnym drukowaniem to

A. proofing
B. tracking
C. rendering
D. kerning
Odpowiedź "proofing" jest poprawna, ponieważ odnosi się do procesu przygotowania próbnych odbitek przed finalnym drukiem. Proofing to kluczowy etap w branży poligraficznej, który pozwala na ocenę i kontrolę jakości kolorów oraz szczegółów projektu. Umożliwia to projektantom, klientom i drukarniom wprowadzenie niezbędnych korekt zanim rozpocznie się właściwy proces drukowania. Istnieją różne rodzaje proofingu, w tym proofing cyfrowy, który jest wykorzystywany do sprawdzenia, jak projekt będzie wyglądał po wydruku, oraz proofing offsetowy, stosowany w bardziej tradycyjnych technikach drukarskich. Praktyczne zastosowanie tego procesu pozwala na uniknięcie kosztownych błędów i zapewnia, że końcowy produkt będzie zgodny z oczekiwaniami. Dobre praktyki w proofingu obejmują korzystanie z odpowiednich profili kolorów oraz zastosowanie sprzętu kalibracyjnego, co pozwala na zachowanie spójności kolorystycznej w całym procesie produkcji. Właściwe przeprowadzenie proofingu jest niezbędne dla osiągnięcia wysokiej jakości druku oraz satysfakcji klienta.

Pytanie 27

Ile metrów kwadratowych folii trzeba przygotować do jednostronnego zalaminowania 200 arkuszy papieru o wymiarach 700 x 1 000 mm?

A. 200 m2
B. 400 m2
C. 280 m2
D. 140 m2
Aby obliczyć ilość folii potrzebnej do jednostronnego zalaminowania 200 arkuszy papieru formatu 700 x 1 000 mm, należy najpierw zrozumieć, że każdy arkusz papieru zajmuje 0,7 m x 1 m = 0,7 m². Przy jednostronnym zalaminowaniu, każdy arkusz wymaga jednej folii o tej samej powierzchni, co arkusz papieru. Zatem, aby obliczyć łączną powierzchnię folii potrzebnej do zalaminowania 200 arkuszy, mnożymy 0,7 m² przez 200, co daje 140 m². W praktyce oznacza to, że przy przygotowywaniu materiałów do druku lub prezentacji, należy precyzyjnie obliczać powierzchnię folii, aby uniknąć marnotrawstwa materiałów oraz zwiększyć efektywność kosztową procesu. Przestrzeganie takich obliczeń jest istotne zarówno w kontekście produkcji, jak i w działaniach reklamowych oraz promocyjnych, gdzie jakość i estetyka prezentacji mają kluczowe znaczenie.

Pytanie 28

Aby w druku zminimalizować problemy z dopasowaniem dwóch sąsiadujących elementów graficznych, powinno się na etapie cyfrowego przygotowania do druku zastosować

A. kerning
B. aplę
C. trapping
D. skalowanie
Zastosowanie technik takich jak skalowanie, kerning czy aplę w kontekście pasowania elementów graficznych w druku nie jest właściwe. Skalowanie to proces zmiany rozmiaru obiektów, który może być przydatny w niektórych kontekstach, lecz nie rozwiązuje problemu pasowania kolorów na granicach. Chociaż zwiększenie lub zmniejszenie rozmiaru elementów może w pewnych sytuacjach poprawić ich wzajemne dopasowanie, to jednak nie eliminuje ryzyka widocznych niedociągnięć wynikających z nieprecyzyjnego druku. Kerning, z kolei, to technika polegająca na dostosowywaniu przestrzeni między poszczególnymi znakami w tekście, co jest istotne w typografii, ale nie odnosi się do sytuacji, kiedy mamy do czynienia z kolorem granicznym. Nie dotyczy to również problemów wizualnych związanych z sąsiadującymi ze sobą elementami graficznymi. Apla to termin, który w kontekście druku odnosi się do tworzenia obszarów o różnych kolorach, ale znowu nie ma to związku z techniką trappingu, która jest specjalnie zaprojektowana do radzenia sobie z problemami pasowania. Przykłady tych błędnych koncepcji pokazują, jak ważne jest zrozumienie specyfiki technik stosowanych w druku, aby nie wprowadzać nieporozumień i błędów w procesie przygotowania do druku.

Pytanie 29

Jakie jest podstawowe źródło do stworzenia proofa cyfrowego?

A. plik PDF
B. wersja kopiowa
C. negatywna forma
D. diapozytyw
Plik PDF jest rzeczywiście materiałem wyjściowym do wykonania proofa cyfrowego, ponieważ stanowi uniwersalny format, który zapewnia spójność dokumentu niezależnie od urządzenia czy systemu operacyjnego. W kontekście prepress i druku, pliki PDF są często preferowane ze względu na swoją zdolność do zachowania oryginalnych elementów graficznych, czcionek i układu, co jest kluczowe dla jakości końcowego produktu. Przygotowując proof, profesjonalne studia graficzne i drukarnie korzystają z plików PDF, aby dokładnie odwzorować, jak wydruk będzie wyglądał na papierze, co pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych błędów i problemów z kolorami. Ponadto, pliki PDF są zgodne z różnymi standardami, takimi jak PDF/X, które są specjalnie zaprojektowane na potrzeby druku, co dodatkowo zwiększa ich użyteczność w branży. Użycie plików PDF w procesie przygotowania proofów cyfrowych jest więc zgodne z najlepszymi praktykami, co przekłada się na efektywność i jakość produkcji.

Pytanie 30

Prace, które są przeznaczone do druku, zapisuje się w konkretnej przestrzeni

A. HKS
B. sRGB
C. LAB
D. CMYK
Odpowiedź CMYK jest prawidłowa, ponieważ jest to model kolorów, który jest powszechnie stosowany w procesie druku. CMYK oznacza cztery kolory: cyjan, magentę, żółty i czarny, które są używane w druku offsetowym i innym druku kolorowym. W przeciwieństwie do RGB, który jest używany w urządzeniach wyświetlających, CMYK jest modelem substrakcyjnym, co oznacza, że kolory są tworzone poprzez odejmowanie światła od białego tła. Przykładowo, w druku broszur, ulotek czy plakatów, projektanci graficzni muszą korzystać z modelu CMYK, aby zapewnić, że kolory na wydruku będą zgodne z tym, co widzą na ekranie. Warto również zaznaczyć, że przygotowując pliki do druku, często zaleca się, aby projektanci korzystali z profili kolorów ICC, które pomagają w kalibracji kolorów między różnymi urządzeniami, co jest kluczowe dla uzyskania spójnych wyników drukarskich.

Pytanie 31

Jakie podłoże powinno być wykorzystane do druku kart lojalnościowych?

A. Karton powlekany 280 g/m2
B. Karton lity 450 g/m2
C. Papier samoprzylepny 120 g/m
D. Papier offsetowy 60 g/m2
Karton powlekany 280 g/m2 jest najlepszym wyborem do produkcji kart lojalnościowych ze względu na swoje właściwości fizyczne i estetyczne. Ten typ podłoża charakteryzuje się wysoką gramaturą, co zapewnia wytrzymałość i odporność na uszkodzenia mechaniczne, co jest kluczowe w przypadku produktów, które są często używane i noszone w portfelach. Powłoka zastosowana na kartonie może dodatkowo zwiększać jego odporność na wilgoć oraz zabrudzenia, co sprawia, że karty lojalnościowe zachowują atrakcyjny wygląd przez dłuższy czas. Ponadto, karton powlekany doskonale współpracuje z technikami druku, takimi jak offset czy cyfrowy, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości wydruków z wyrazistymi kolorami i detalami. W praktyce, wiele firm korzysta z kartonów powlekanych do produkcji kart lojalnościowych, co potwierdzają standardy branżowe, takie jak ISO 12647, które dotyczą jakości druku. Karty wykonane z tego materiału mogą być również łatwo laminowane, co dodaje im dodatkowej warstwy ochrony i elegancji.

Pytanie 32

Stworzony logotyp wektorowy wymaga zapisu do pliku z rozszerzeniem

A. .jpg
B. .ai
C. .php
D. .psd
Format .ai, czyli Adobe Illustrator, jest standardem przemysłowym do zapisywania wektorowych grafik. Pliki .ai zachowują informacje o krzywych, kolorach oraz warstwach, co umożliwia ich łatwą edycję i skalowanie bez utraty jakości. Użycie formatu wektorowego jest kluczowe w projektowaniu logotypów, ponieważ zapewnia elastyczność w dostosowywaniu rozmiaru bez degradacji wizualnej. Przykładowo, logotyp zaprojektowany w Illustratorze można bezproblemowo dopasować do różnych zastosowań, od wizytówek po billboardy, co jest niezbędne w profesjonalnym branding'u. Dobrą praktyką jest również korzystanie z formatu .ai, gdyż współpraca z innymi projektantami lub agencjami reklamowymi często wymaga wymieniania plików w tym formacie. Ponadto, pliki .ai mogą być również eksportowane do innych formatów, takich jak .svg czy .pdf, co poszerza możliwości ich wykorzystania.

Pytanie 33

Który typ grafiki bitmapowej nie umożliwia zachowania przezroczystości tła?

A. PNG
B. JPEG
C. TIFF
D. PSD
Odpowiedź JPEG jest całkiem ok, bo ten format nie ogarnia przezroczystości tła. To znaczy, że każdy piksel musi mieć z góry ustaloną barwę. JPEG to jeden z najczęściej używanych formatów przy kompresji obrazów, zwłaszcza jak chodzi o zdjęcia. Jego fajną stroną jest to, że daje dobrą jakość przy względnie małym rozmiarze pliku, więc idealnie nadaje się do wrzucania fotek w Internecie. Kiedy korzystamy z JPEG-a, każdy obraz, który potrzebuje przezroczystości, trzeba najpierw przerobić na jednolity kolor tła. Dlatego jeśli robisz coś graficznego, gdzie przezroczystość jest istotna, lepiej sięgnąć po formaty jak PNG czy TIFF, które to wspierają. Zrozumienie, jakie są ograniczenia JPEG-a, to klucz do pracy z grafiką i wybierania odpowiednich narzędzi do konkretnego zadania.

Pytanie 34

Do czego służy program Adobe InDesign?

A. Do edycji zdjęć
B. Do projektowania i składu publikacji
C. Do tworzenia animacji
D. Do renderowania 3D
Adobe InDesign to profesjonalne oprogramowanie do projektowania i składu publikacji, które jest powszechnie używane w branży wydawniczej i projektowej. Program ten umożliwia tworzenie różnorodnych materiałów drukowanych i cyfrowych, takich jak książki, magazyny, broszury, plakaty czy interaktywne dokumenty PDF. Kluczową funkcją InDesign jest precyzyjna kontrola nad układem tekstu i grafiki, co jest niezbędne w procesie przygotowywania publikacji, gdzie liczy się każdy detal. Użytkownicy mogą dokładnie dostosować marginesy, odstępy, kolumny i style, co pozwala na zachowanie spójności i estetyki projektu. InDesign wspiera również zaawansowane funkcje typograficzne, takie jak ligatury, kerning czy kontrola nad akapitami, co czyni go narzędziem nieocenionym dla profesjonalistów dbających o jakość publikacji. Z mojego doświadczenia wynika, że InDesign jest niezastąpiony w pracy nad większymi projektami, gdzie nie tylko estetyka, ale i efektywność pracy mają kluczowe znaczenie. Dzięki możliwości integracji z innymi programami Adobe, takimi jak Photoshop czy Illustrator, użytkownik może płynnie przechodzić między różnymi etapami tworzenia projektu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 35

Który z poniższych formatów plików jest używany do przechowywania obrazów rastrowych?

A. PDF
B. EPS
C. SVG
D. JPEG
JPEG to jeden z najpopularniejszych formatów plików graficznych używanych do przechowywania obrazów rastrowych. Jego pełna nazwa to Joint Photographic Experts Group, która wskazuje na organizację, która go opracowała. JPEG jest szeroko stosowany w fotografii cyfrowej i publikacjach internetowych, głównie ze względu na możliwość kompresji stratnej, która pozwala na znaczną redukcję rozmiaru pliku przy stosunkowo niewielkiej utracie jakości obrazu. Format ten jest idealny do przechowywania zdjęć, które mają mnóstwo kolorów i detali. W praktyce JPEG jest najczęściej używany do zdjęć z wakacji, ilustracji w artykułach internetowych czy obrazów w mediach społecznościowych. Co więcej, jest kompatybilny z niemal wszystkimi przeglądarkami i oprogramowaniem do edycji grafiki, co czyni go niezwykle wszechstronnym. Warto jednak pamiętać, że nie nadaje się do przechowywania grafik z dużymi obszarami jednolitego koloru lub tekstu, ponieważ kompresja stratna może w takich przypadkach powodować widoczne artefakty.

Pytanie 36

Podaj wymiary brutto plakatu, gdy format netto wynosi A2, a spady mają długość 3 mm?

A. 423 x 597 mm
B. 600 x 847 mm
C. 426 x 600 mm
D. 297 x 420 mm
Odpowiedź 426 x 600 mm jest prawidłowa, ponieważ wymiary brutto plakatu oblicza się, dodając do wymiarów netto odpowiednią wartość spadów. Format A2 ma wymiary 420 x 594 mm. Aby obliczyć wymiary brutto, należy dodać spady do każdej strony. Dla spadów rzędu 3 mm dodajemy 3 mm z każdej strony. Zatem: szerokość brutto wynosi 420 mm + 2 x 3 mm = 426 mm, a wysokość brutto wynosi 594 mm + 2 x 3 mm = 600 mm. W branży poligraficznej, uwzględnianie spadów jest kluczowe, ponieważ zapobiega to powstawaniu białych krawędzi, kiedy plakat jest przycinany na końcowym etapie produkcji. Użycie odpowiednich wymiarów brutto jest standardem w przygotowaniu plików do druku, co zapewnia profesjonalny wygląd i wysoką jakość wykonania. Przykładem praktycznym może być drukowanie plakatów do kampanii reklamowych, gdzie estetyka i precyzyjne wykonanie są kluczowe dla sukcesu projektu.

Pytanie 37

Jakiego formatu używa się jako podstawowego w programie Adobe Photoshop?

A. PSD
B. DOC
C. PDF
D. A1
Odpowiedź 'PSD' jest prawidłowa, ponieważ PSD (Photoshop Document) jest natywnym formatem plików używanym przez program Adobe Photoshop do zapisywania projektów graficznych. Format ten obsługuje wiele warstw, efektów, masek oraz ustawień specyficznych dla Photoshopa, co czyni go idealnym dla procesu edycji i retuszu zdjęć. Przykładem zastosowania formatu PSD jest praca nad skomplikowanymi projektami graficznymi, gdzie każda warstwa może być edytowana niezależnie, umożliwiając projektantom podejmowanie poprawek w dowolnym momencie. Ponadto, format PSD zachowuje pełną jakość obrazu oraz metadane, co jest kluczowe w profesjonalnym środowisku projektowania graficznego. Warto również zaznaczyć, że wiele innych programów graficznych oraz aplikacji ma możliwość otwierania plików PSD, co czyni ten format istotnym w branży kreatywnej. W kontekście standardów branżowych, korzystanie z natywnego formatu programu zapewnia najwyższą jakość i elastyczność w pracy twórczej.

Pytanie 38

Jaki symbol graficzny używa się do dzielenia słowa na końcu wiersza?

A. Pauza
B. Myślnik
C. Dywiz
D. Półpauza
Dywiz jest znakiem pisarskim, który stosuje się podczas dzielenia wyrazów między wierszami. Jego podstawową funkcją jest umożliwienie kontynuacji wyrazu w następnym wierszu, co jest szczególnie istotne w przypadku dłuższych słów. W praktyce oznacza to, że dywiz umieszczany jest w miejscu, w którym wyraz można naturalnie podzielić, zazwyczaj między sylabami. Przykładem może być słowo 'przykład', które można podzielić na 'przyk-' oraz 'ład'. Zgodnie z normami typograficznymi, dywiz jest krótszy od pauzy i półpauzy, co czyni go idealnym do tego celu. Dodatkowo, użycie dywizu jest zgodne z zasadami ortograficznymi, które regulują, jak należy dzielić wyrazy, aby zachować ich czytelność i zrozumiałość. Wiedza na ten temat jest kluczowa nie tylko dla osób zajmujących się pisarstwem, ale także dla profesjonalistów w dziedzinie edytorstwa oraz typografii, gdzie precyzyjne dzielenie wyrazów jest istotnym elementem jakości tekstu.

Pytanie 39

Podczas przygotowywania projektu ulotki do druku klient wymaga, aby wszystkie elementy graficzne wychodziły poza krawędź cięcia arkusza. Jak należy poprawnie przygotować plik do produkcji poligraficznej?

A. Dodać spady wokół formatu netto
B. Zmienić paletę kolorów na RGB
C. Zwiększyć rozdzielczość do 600 dpi
D. Ustawić marginesy wewnętrzne na 0 mm
Poprawne przygotowanie pliku do druku, gdy elementy graficzne mają wychodzić poza krawędź cięcia, wymaga zastosowania tzw. spadów. Spad, czyli margines zewnętrzny poza formatem netto, to obszar, o który powiększa się projekt względem ostatecznego formatu. Najczęściej dodaje się 2–5 mm z każdej strony. Elementy tła, grafiki czy kolory, które mają „wychodzić poza krawędź”, muszą zostać poprowadzone aż do końca spadu. Dzięki temu podczas cięcia na gilotynie, nawet drobne przesunięcia maszyny nie spowodują powstania białych pasków na krawędziach wydruku. To absolutny standard w branży poligraficznej, uznawany zarówno w małych drukarniach, jak i w dużych zakładach produkcyjnych. W praktyce, jeśli projekt nie ma spadów, drukarnia zwykle odrzuca plik lub prosi o poprawki. Spady to podstawa profesjonalnych przygotowań do druku – od wizytówek po plakaty i katalogi. Z mojego doświadczenia, niedodanie spadów to jeden z najczęstszych błędów na etapie prepress, a jego skutki bywają naprawdę kosztowne. Warto zawsze sprawdzać, czy są ustawione i czy wszystkie grafiki oraz tła sięgają do końca tego obszaru.

Pytanie 40

Jaką metodą można zadrukować powierzchnię kuli?

A. offsetową
B. rotograwiurową
C. fleksograficzną
D. tampodrukową
Offsetowa technika druku polega na przenoszeniu obrazu z matrycy na podłoże za pomocą cylindra, co czyni ją nieodpowiednią do zadrukowywania trójwymiarowych obiektów. Przeznaczona jest głównie do druku płaskiego, takich jak ulotki, książki czy opakowania. W związku z tym, zadruk kuli w ten sposób nie tylko byłby trudny, ale również mógłby prowadzić do wielu defektów, takich jak nierównomierne pokrycie farbą. Fleksografia to kolejna technika, która jest bardziej odpowiednia dla druku na materiałach elastycznych, takich jak folie czy tektura, jednak również koncentruje się na powierzchniach płaskich. Jej zastosowanie w kontekście kuli byłoby niepraktyczne, ponieważ wymaga cienkowarstwowego nałożenia farby, co w przypadku zaokrąglonych powierzchni może być nieefektywne. Rotograwiura, z kolei, jest techniką charakteryzująca się wysoką jakością druku, lecz głównie stosowaną w druku masowym, np. w produkcji opakowań. Jej potrzeba stosowania płaskich, dużych powierzchni sprawia, że nie nadaje się do kuli. Typowym błędem jest niewłaściwe zrozumienie możliwości technik druku, co prowadzi do wyboru metod nieodpowiednich dla specyfiki zadrukowywanych obiektów. W branży druku istnieją clearly defined best practices, które podkreślają znaczenie doboru techniki do charakterystyki zadrukowywanego przedmiotu.