Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 11 stycznia 2025 19:20
Data zakończenia: 11 stycznia 2025 19:36

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jak długo potrwa transport ładunku na dystansie 200 m wózkiem widłowym poruszającym się z przeciętną prędkością 12 km/h?

A. 1,5 minuty

B. 2,0 minuty

C. 0,5 minuty

D. 1,0 minutę

Poprawna odpowiedź, 1,0 minutę, jest wynikiem prawidłowego obliczenia czasu potrzebnego na pokonanie odległości 200 m przez wózek widłowy poruszający się z prędkością 12 km/h. Aby obliczyć czas przejazdu, używamy wzoru: czas = odległość / prędkość. Najpierw musimy przekształcić prędkość z kilometrów na metry, co daje nam 12 km/h = 12 000 m/h. Następnie przekształcamy godziny na minuty, co daje 12 000 m/h ÷ 60 min/h = 200 m/min. Teraz, mając prędkość w metrach na minutę, możemy obliczyć czas: 200 m ÷ 200 m/min = 1 minuta. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe nie tylko w kontekście transportu, ale również w logistyce i zarządzaniu łańcuchem dostaw, gdzie optymalizacja czasu transportu jest niezwykle istotna. Przykładowo, w magazynach i centrach dystrybucji, dokładne oszacowanie czasu przewozu towarów jest niezbędne do efektywnego planowania operacji. Wykorzystanie technicznych narzędzi, takich jak systemy zarządzania magazynem (WMS), pozwala na monitorowanie czasu transportu i optymalizację procesów.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Jakim terminem nazywa się pojazd złożony z ciągnika oraz naczepy niskopodwoziowej, używany do transportu kontenerów na terminalu?

A. Obrotowy

B. Reachstacker

C. Rolltrailer

D. Wózek widłowy

Sztaplarka, obrotnica i reachstacker to inne pojazdy, które też można spotkać w branży transportowej, ale do przewożenia kontenerów się nie nadają. Sztaplarka jest używana raczej w magazynach, do przenoszenia i układania materiałów w pionie. Nie bardzo sprawdzi się w transporcie kontenerów na terminalach. Obrotnica to termin, który w logistyce kontenerowej nie do końca pasuje; to raczej chodzi o różne mechanizmy obrotowe, które mogą być używane w różnych miejscach, ale nie w transporcie kontenerów. Reachstacker, chociaż też potrafi transportować kontenery, to tak naprawdę jest stworzony do podnoszenia ich i manewrowania na krótkich dystansach. Jego główną rolą jest załadunek i rozładunek, a nie przewóz na dłuższe odległości, więc porównując z rolltrailem, nie jest to najlepszy wybór. Można się pogubić między tymi maszynami, bo wszystkie mają coś wspólnego z kontenerami, ale ważne jest, żeby rozumieć różnice w ich przeznaczeniu. Kluczowym błędem jest mylenie sprzętu transportowego z tym do składowania, bo to prowadzi do złych wniosków o tym, co one właściwie potrafią.

Pytanie 4

Jaki rodzaj nadwozia pojazdu ciężarowego powinien być użyty do transportu paliwa w stanie luzem?

A. Boks.

B. Wszechstronny.

C. Izotermiczny.

D. Specjalistyczny

Odpowiedź 'Specjalizowany' jest poprawna, ponieważ pojazdy ciężarowe przeznaczone do transportu paliw luzem muszą spełniać surowe normy bezpieczeństwa i ochrony środowiska. Typ nadwozia specjalizowanego, w szczególności cysterny, jest zaprojektowany z myślą o przewozie substancji niebezpiecznych. Cysterny są wyposażone w odpowiednie zabezpieczenia, takie jak systemy minimalizujące ryzyko wycieków oraz wzmocnioną konstrukcję, która jest w stanie wytrzymać wysokie ciśnienie związane z transportowanym paliwem. Ponadto, zgodnie z przepisami ADR (Umowa Europejska dotycząca Międzynarodowego Przewozu Drogowego Towarów Niebezpiecznych), transport paliw wymaga przestrzegania ściśle określonych wytycznych dotyczących zarówno pojazdów, jak i ich wyposażenia. Przykłady zastosowania to przewóz benzyny, oleju napędowego czy innych cieczy łatwopalnych, gdzie ryzyko związane z wyciekiem musi być minimalizowane przez odpowiednie zabezpieczenia i procedury transportowe.

Pytanie 5

Analogowa tarcza tachografu jest używana do rejestrowania

A. średniej prędkości pojazdu

B. motogodzin pracy silnika pojazdu

C. średniego zużycia paliwa

D. czasu pracy kierowcy

Tarcza tachografu analogowego jest kluczowym narzędziem w branży transportowej, które służy do rejestrowania czasu pracy kierowcy. W kontekście regulacji prawnych, zgodnie z europejskim prawodawstwem, kierowcy muszą przestrzegać określonych norm dotyczących czasu prowadzenia pojazdu oraz czasu odpoczynku. Tarcza tachografu zapisuje dane w sposób automatyczny, co zapewnia ich wiarygodność i ułatwia kontrolę ze strony organów nadzorujących. Przykład praktyczny to sytuacja, w której inspektorzy transportu mogą w każdej chwili zanalizować dane z tachografu, aby upewnić się, że kierowca nie przekracza dozwolonych limitów pracy, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa na drogach. Wiedza na temat funkcji tachografu jest również istotna z punktu widzenia zarządzania flotą pojazdów, gdzie przestrzeganie norm czasu pracy przekłada się na lepsze planowanie tras oraz wydajność operacyjną przedsiębiorstwa. Dobrze jest także znać zasady dotyczące przechowywania i archiwizacji zapisów, które mogą być wymagane w przypadku kontroli lub audytu.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

W Polsce maksymalna długość zespołu pojazdów wynosi

A. 25,00m

B. 18,75m

C. 16,50m

D. 13,60m

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi dotyczącej dopuszczalnej długości pojazdu członowego w Polsce może wynikać z nieprecyzyjnego zrozumienia przepisów regulujących transport drogowy. Długości 18,75 m oraz 25,00 m są często mylone z wymogami dla pojazdów wieloosiowych lub zestawów specjalnych, które rzeczywiście mogą osiągać takie długości, ale są one ściśle regulowane i wymagają dodatkowych zezwoleń oraz spełnienia określonych norm. W kontekście standardowych pojazdów członowych, obowiązujące przepisy wyraźnie definiują maksymalną długość na 16,50 m. Z kolei odpowiedź 13,60 m, choć jest zgodna z maksymalną długością dla pojedynczych pojazdów ciężarowych, nie odnosi się do specyfiki pojazdów członowych, co może prowadzić do błędnych konkluzji. Osoby udzielające niepoprawnych odpowiedzi mogą mieć na uwadze jedynie konkretne typy pojazdów lub nie rozumieć różnicy między poszczególnymi kategoriami transportu. Dlatego ważne jest zrozumienie, że normy dotyczące długości pojazdów są ustalane na podstawie ich przeznaczenia oraz konstrukcji. Ważne jest również, aby osoby zaangażowane w transport drogowy były świadome przepisów oraz możliwych konsekwencji wynikających z ich naruszenia, co może prowadzić do mandatu czy zatrzymania pojazdu przez policję drogową.

Pytanie 9

Jaki model organizacji transportu wyróżnia się regularnymi kursami jednego środka przewozu pomiędzy ustalonym miejscem załadunku a punktem wyładunku?

A. Obwodowy

B. Sztafetowy

C. Promienisty

D. Wahadłowy

Wybór modelu obwodowego, sztafetowego lub promienistego nie jest trafny w kontekście pytania o regularne kursy między stałymi punktami. Model obwodowy, polegający na poruszaniu się środka transportu po zamkniętej trasie, nie zapewnia stałego połączenia między określonymi punktami, co może prowadzić do nieefektywności, zwłaszcza w kontekście czasów przejazdu oraz wydajności. Z kolei model sztafetowy, który zakłada zmianę środków transportu na różnych odcinkach trasy, wprowadza dodatkowe przestoje i komplikacje, które mogą negatywnie wpłynąć na regularność kursów. Natomiast model promienisty, z kolei, koncentruje się na rozprowadzeniu transportu promieniście z jednego centralnego punktu, co może prowadzić do rozproszenia zasobów i zmniejszenia częstotliwości połączeń między stałymi punktem załadunku a miejscem wyładunku. W przypadku transportu, gdzie kluczowa jest regularność, efektywność oraz przewidywalność, wybór modelu wahadłowego jest zdecydowanie bardziej odpowiedni. Ważne jest, aby w procesie decyzyjnym uwzględnić specyfikę operacyjną i wymagania klientów, co pomoże uniknąć błędów w wyborze odpowiedniego modelu organizacji transportu.

Pytanie 10

Transport zestawów drogowych (pojazd silnikowy z przyczepą) w przewozach kombinowanych (szynowo-drogowych) wymaga użycia wagonów

A. kieszeniowych

B. platformowych

C. bimodalnych

D. kołyskowych

Wybór odpowiednich wagonów do transportu zestawów drogowych w przewozach kombinowanych jest zagadnieniem technicznym, które wymaga odpowiedniego zrozumienia specyfiki każdego z typów wagonów. Wagon bimodalny, mimo swojej nazwy sugerującej możliwość wielomodalnego transportu, nie jest idealnym rozwiązaniem, ponieważ jego konstrukcja nie jest przystosowana do przewozu pojazdów z przyczepą. Z kolei wagon kołyskowy, który umożliwia przewożenie ładunków o dużej wysokości, nie spełnia wymagań dotyczących stabilności i bezpieczeństwa przewozu sąsiednich pojazdów. Dodatkowo, wagony kieszeniowe są zaprojektowane głównie do transportu kontenerów, co wyklucza ich zastosowanie w przewozie zestawów drogowych. Często błędnym podejściem jest myślenie, że każdy typ wagonu może być użyty do różnych rodzajów transportu, co prowadzi do nieefektywności operacyjnych oraz zwiększenia kosztów. Niezrozumienie specyfiki wagonów i ich konstrukcji może prowadzić do zniszczenia ładunku, a także narażenia bezpieczeństwa transportu. Właściwy wybór wagonów, takich jak platformowe, jest zatem kluczem do efektywnego i bezpiecznego transportu w logistyce kombinowanej.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Przepisy dotyczące czasu pracy kierowców precyzują

A. minimalne długości przerw i odpoczynków kierowcy oraz maksymalne długości jazdy bez przerwy

B. maksymalne długości przerw i odpoczynków kierowcy oraz maksymalne długości jazdy bez przerwy

C. minimalne długości przerw i odpoczynków kierowcy oraz minimalne długości jazdy bez przerwy

D. maksymalne długości przerw i odpoczynków kierowcy oraz minimalne długości jazdy bez przerwy

Odpowiedź wskazująca na minimalne wymiary przerw i odpoczynków kierowcy oraz maksymalne wymiary nieprzerwanej jazdy jest prawidłowa, ponieważ przepisy regulujące czas pracy kierowców, w tym rozporządzenia Unii Europejskiej, nakładają wymogi dotyczące minimalnych okresów odpoczynku i maksymalnych czasów jazdy. Przykładowo, kierowca musi mieć co najmniej 11 godzin odpoczynku dziennie, co można skrócić do 9 godzin nie więcej niż dwa razy w tygodniu. Jednocześnie maksymalny czas jazdy bez przerwy nie może przekraczać 4,5 godziny, po czym konieczne jest zrobienie przerwy, która wynosi co najmniej 45 minut. Przepisy te mają na celu nie tylko zwiększenie bezpieczeństwa na drodze, ale także dbałość o zdrowie i dobre samopoczucie kierowców. Dobre praktyki wskazują, że przestrzeganie tych zasad pozwala na redukcję wypadków i zmniejsza ryzyko wypalenia zawodowego wśród kierowców. Znajomość przepisów jest kluczowa dla każdego profesjonalnego kierowcy oraz operatora transportowego, aby zapewnić zgodność z normami prawnymi.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Długość trasy z Kruszwicy do Gdańska to 225 km. Ładunek powinien znajdować się na placu składowym w Gdańsku 5 godzin przed wypłynięciem statku, który wyrusza o godzinie 17:30. Najpóźniej o której godzinie należy wyjechać z Kruszwicy, jeśli samochód transportujący kontener jedzie ze średnią prędkością 50 km/h?

A. O 12:30

B. O 8:00

C. O 6:30

D. O 11:00

Żeby obliczyć, o której najpóźniej trzeba wyjechać z Kruszwicy, musisz najpierw pomyśleć, kiedy ładunek ma być w Gdańsku przed odpłynięciem statku. Pamiętaj, że statek wypływa o 17:30, czyli ładunek musi być w Gdańsku do 12:30 (5 godzin wcześniej). Trasa z Kruszwicy do Gdańska to 225 km, a jak jedziemy średnio 50 km/h, to podróż zajmie nam 4,5 godziny, co się przekłada na 4 godziny i 30 minut. Żeby zdążyć, musisz dodać ten czas do 12:30, co znaczy, że musisz wyjechać z Kruszwicy najpóźniej o 8:00. Takie obliczenia są przydatne, zwłaszcza w transporcie, gdzie czas to kluczowa sprawa. W praktyce pomaga to dostarczać ładunki na czas i spełniać wymagania klientów oraz przepisy.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Pisemna umowa, na mocy której realizowany jest transport ładunków w żegludze nieregularnej, to

A. nota bukingowa

B. nota gotowości

C. czarter

D. kwit sternika

Czarter to pisemna umowa, która reguluję przewóz ładunków w żegludze nieregularnej, co oznacza, że statki są wynajmowane na określony czas lub w celu przewozu konkretnych ładunków. Umowa czarterowa zawiera kluczowe informacje dotyczące warunków przewozu, takie jak trasa, terminy, stawki frachtowe oraz odpowiedzialność stron. Przykładowo, w przypadku wynajmu statku do przewozu towarów, czarterujący może ustalić dokładne wymagania dotyczące ładunku, co jest niezbędne dla efektywnego zarządzania logistyką. W branży żeglugi to standardowa praktyka, która zapewnia jasne zasady współpracy oraz minimalizuje ryzyko nieporozumień. Warto zaznaczyć, że umowy czarterowe są regulowane przez przepisy prawa morskiego oraz międzynarodowe konwencje, co dodatkowo zabezpiecza interesy obu stron. Znajomość tych zasad jest kluczowa dla każdego, kto zajmuje się organizacją transportu morskiego.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Sztauowanie ładunku to proces jego

A. transportu wewnętrznego bez zabezpieczenia przed rozformowaniem

B. właściwym rozmieszczeniu i umocowaniu na sutku

C. oznakowania w celu automatycznej identyfikacji w kanale dystrybucji

D. ubezpieczenia na czas transportu

Sztauowanie ładunku to kluczowy proces w logistyce, który polega na odpowiednim rozmieszczeniu i umocowaniu ładunku na środku transportowym, takim jak ciężarówka, statek czy kontener. Celem sztauowania jest zapewnienie stabilności ładunku podczas transportu, co przekłada się na bezpieczeństwo zarówno ładunku, jak i osób znajdujących się w pobliżu. Odpowiednie rozmieszczenie ładunku pozwala na równomierne rozłożenie ciężaru, co minimalizuje ryzyko przewrócenia się pojazdu lub uszkodzenia towaru. Dobre praktyki w sztauowaniu obejmują stosowanie podpór, pasów mocujących oraz innych systemów zabezpieczeń, które pomagają utrzymać ładunek w stabilnej pozycji. Na przykład, w transporcie kontenerowym, zastosowanie tzw. „dunnage” (materiału amortyzującego) jest powszechną praktyką, aby zapobiec ruchom ładunku w kontenerze. Ponadto, przy sztauowaniu należy również uwzględnić przepisy dotyczące maksymalnych obciążeń oraz zasady dotyczące transportu materiałów niebezpiecznych, co ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i zgodności z normami branżowymi.

Pytanie 22

Rodzaj środka transportu operuje regularnie, przewożąc naczepy między miejscem załadunku a miejscem wyładunku, bez oczekiwania na załadunek lub wyładunek. Jak określamy ten model transportu?

A. Obwodowy-ciągły

B. Obwodowy

C. Wahadłowy-ciągły

D. Promienisty

Wahadłowy-ciągły to model przewozu, w którym środek transportu regularnie kursuje pomiędzy dwoma punktami, bez przestojów na załadunek czy wyładunek. Taki system jest stosowany w transporcie, gdzie kluczowe jest utrzymanie ciągłości dostaw i efektywność operacyjna. Przykładem mogą być pociągi towarowe, które w regularnych odstępach czasu przewożą ładunki pomiędzy terminalami, eliminując przestoje związane z załadunkiem. Dzięki temu zwiększa się wydajność transportu, a także zmniejsza ryzyko opóźnień. Model wahadłowy-ciągły jest zgodny z zasadami lean management, które promują eliminację zbędnych procesów i maksymalizację wartości dla klienta. W praktyce, model ten przyczynia się do lepszego planowania tras, bardziej przewidywalnego czasu dostawy oraz efektywnego wykorzystania zasobów transportowych, co jest istotne w branży logistycznej.

Pytanie 23

Proces łączenia małych przesyłek (w tym od różnych dostawców, skierowanych do różnych odbiorców) w celu przewozu ich w jednym kontenerze nosi nazwę

A. zlecenie spedycyjne

B. dekonsolidacja

C. konsolidacja

D. potrzeba transportowa

Konsolidacja to proces, który polega na łączeniu różnych przesyłek, często od różnych dostawców, w jeden transport. Głównym celem konsolidacji jest zmniejszenie kosztów transportu poprzez efektywne wykorzystanie przestrzeni ładunkowej kontenera. Przykład zastosowania konsolidacji można zobaczyć w branży logistycznej, gdzie firmy organizują transport towarów dla kilku klientów jednocześnie. Dzięki temu możliwe jest zaoszczędzenie na kosztach frachtu, a także zoptymalizowanie procesu dostawy, co jest szczególnie istotne w przypadku małych przesyłek. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, konsolidacja jest kluczowym elementem zarządzania łańcuchem dostaw, który przyczynia się do efektywności operacyjnej. Przykładowo, w transporcie morskim, zlecenia konsolidacyjne pozwalają na załadunek kontenerów, które mogą zawierać różne ładunki, co zwiększa rentowność i skraca czas dostawy. Warto również zauważyć, że stosowanie konsolidacji wspiera zrównoważony rozwój, redukując liczbę transportów i emisję spalin, co jest istotne w kontekście odpowiedzialności ekologicznej.

Pytanie 24

W systemie ro-la załadunek ciągnika siodłowego wraz z naczepą na platformę wagonu odbywa się przy użyciu

A. platformy obrotowej

B. suwnicy bramowej

C. rampy najazdowej

D. wozu przedsiębiernego

Rampy najazdowe są kluczowym elementem w procesie załadunku i rozładunku, szczególnie w kontekście transportu drogowego. Umożliwiają one płynne wprowadzenie ciągnika siodłowego z naczepą na platformę wagonu, co jest istotne dla zapewnienia efektywności i bezpieczeństwa operacji logistycznych. Rampy te są zaprojektowane tak, aby zapewnić odpowiedni kąt nachylenia, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia ładunku oraz pojazdu. W praktyce, użycie rampy najazdowej pozwala na uniknięcie konieczności stosowania dodatkowego sprzętu, jak suwnice czy platformy obrotowe, co przekłada się na mniejsze koszty operacyjne oraz uproszczenie procedur załadunkowych. W kontekście norm branżowych, stosowanie ramp najazdowych jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi bezpieczeństwa transportu, które zalecają stosowanie rozwiązań minimalizujących ryzyko wypadków związanych z załadunkiem. Przykładem zastosowania ramp najazdowych mogą być terminale intermodalne, gdzie odbywa się transport towarów drogowych i kolejowych, a efektywność operacji jest kluczowa dla utrzymania konkurencyjności na rynku.

Pytanie 25

Który z poniższych przykładów GS1-128 reprezentuje numer identyfikacyjny SSCC?

A. (02)05901234567015(17)140202(37)40

B. (01)03123451234569(15)121224(10)LV111

C. (00)006141411234567890

D. (420)45458(401)541234550127201

Wybór odpowiedzi, które nie mają SSCC, pokazuje, że jest tu jakieś niedopasowanie ze zrozumieniem kodów GS1-128. Przykłady, takie jak (02)05901234567015(17)140202(37)40, (420)45458(401)541234550127201 oraz (01)03123451234569(15)121224(10)LV111, są mylące, bo to wcale nie są numery SSCC, tylko inne kody GS1. Ta pierwsza odpowiedź ma kody 02 i 17, co wskazuje, że chodzi o GTIN i datę ważności, a nie o SSCC. Z kolei druga zawiera kody do identyfikacji produktów, ale nie ma kluczowego prefiksu SSCC. Ostatnia odpowiedź też myli GTIN z SSCC, co może prowadzić do bałaganu w zarządzaniu zapasami. Często się zdarza, że ktoś nie rozumie, że SSCC to unikalny identyfikator dla całości transportu, a inne kody są do czegoś innego. Właściwe stosowanie SSCC jest kluczowe, żeby dobrze zarządzać łańcuchem dostaw i wymaga znajomości różnych typów kodów oraz ich zastosowań. Warto pamiętać, że błędne użycie kodów w praktyce może prowadzić do problemów z identyfikacją przesyłek i ich śledzeniem, co wpływa na całą operacyjność łańcucha dostaw.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

Stawka za pracę urządzenia wynosi 150 zł za godzinę. Firma działa w systemie dwuzmianowym, wykonując 8 godzin na każdą zmianę, uwzględniając 30-minutowe przerwy w czasie każdej zmiany. Jaka będzie całkowita kwota za pracę urządzenia w ciągu dnia?

A. 2 250 zł

B. 2 050 zł

C. 1 200 zł

D. 2 400 zł

Aby obliczyć dzienny koszt pracy urządzenia, musimy najpierw zrozumieć, jak długo urządzenie jest wykorzystywane w ciągu dnia. Przedsiębiorstwo prowadzi działalność w cyklu dwuzmianowym, co oznacza, że pracuje przez dwie zmiany. Każda zmiana trwa 8 godzin, jednak należy uwzględnić 30-minutowe przerwy. Oznacza to, że efektywna długość pracy w każdej zmianie wynosi 7,5 godziny (8 godzin - 0,5 godziny przerw). Dla dwóch zmian, całkowity czas pracy urządzenia wynosi 15 godzin dziennie (7,5 godziny x 2). Koszt pracy urządzenia to 150 zł za godzinę, więc dzienny koszt wynosi 150 zł/godz. x 15 godz. = 2 250 zł. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu kosztami produkcji, gdzie dokładne obliczenia kosztów pracy są kluczowe dla efektywności finansowej przedsiębiorstwa. Warto stosować podobne metody kalkulacji w innych kontekstach, aby lepiej rozumieć wpływ kosztów na wyniki finansowe.

Pytanie 31

Jaka najwcześniejsza pora dostawy może być ustalona w zleceniu dla przewoźnika, jeśli załadunek zajmie 2 godziny, długość trasy wynosi 210 km, średnia prędkość pojazdu to 60 km/h, a załadunek rozpoczyna się o 6:00?

A. 12.00

B. 11.30

C. 13.30

D. 10.00

Aby obliczyć najwcześniejszą godzinę dostawy, należy uwzględnić czas załadunku oraz czas podróży. Rozpoczynamy od ustalenia czasu załadunku, który wynosi 2 godziny, co oznacza, że załadunek zakończy się o godzinie 8:00. Następnie obliczamy czas potrzebny na pokonanie trasy 210 km przy średniej prędkości wynoszącej 60 km/h. Czas podróży obliczamy według wzoru: czas = odległość / prędkość, co daje 210 km / 60 km/h = 3,5 godziny. Dodając te dwa czasy, otrzymujemy 8:00 + 3,5 godziny, co daje 11:30. Taki proces obliczeń jest standardowym podejściem w logistyce i zarządzaniu transportem, gdzie precyzyjne planowanie czasu dostawy jest kluczowe dla efektywności operacyjnej. Praktyczne zastosowanie wiedzy w tej dziedzinie pozwala na unikanie opóźnień i poprawę jakości obsługi klienta, co jest niezbędne w branży transportowej.

Pytanie 32

Jakie działania wchodzą w skład procesu transportowego?

A. zabezpieczenie ładunku na czas przewozu

B. określenie trasy transportu

C. podpisanie umowy dotyczącej transportu

D. rozliczenie wykonanej usługi transportowej

Zabezpieczenie ładunku na czas przewozu jest kluczowym elementem procesu transportowego. Obejmuje ono różnorodne techniki i metody, które mają na celu zapewnienie, że ładunek dotrze do miejsca przeznaczenia w nienaruszonym stanie. Przykłady obejmują użycie odpowiednich materiałów opakowaniowych, takich jak folie stretch, taśmy, palety, oraz technik mocowania, które minimalizują ruch ładunku w trakcie transportu. W branży transportowej stosuje się procedury, które opierają się na standardach takich jak ISO 9001, które promują efektywność oraz bezpieczeństwo procesów. Zgodnie z praktykami branżowymi, właściwe zabezpieczenie ładunku nie tylko chroni towar przed uszkodzeniem, ale również minimalizuje ryzyko wypadków w trakcie transportu, co może prowadzić do strat finansowych, opóźnień, a nawet odpowiedzialności prawnej. Dlatego umiejętność zabezpieczania ładunku jest niezwykle istotna dla zapewnienia skuteczności i bezpieczeństwa całego procesu transportowego.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

Co oznacza skrót UTI?

A. Intermodalną Jednostkę Ładunkową

B. Intermodalny System Transportowy

C. Multimodalną Jednostkę Przewozową

D. Uniwersalny System Ładunkowy

Skrót UTI to Intermodalna Jednostka Ładunkowa, co w logistyce i transporcie naprawdę ma znaczenie. Intermodalna Jednostka Ładunkowa to takie standardowe jednostki, jak na przykład kontenery, które możemy transportować różnymi środkami, jak samochód, pociąg czy statek, bez potrzeby ich przeładunku. Dzięki UTI, transport staje się bardziej efektywny, a koszty często mniejsze. Normy dotyczące UTI ustala Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna (ISO), więc używanie tego terminu jest powszechne w branży. W praktyce, działa to na zasadzie 'jeden ładunek, wiele środków transportu' i to jest mega istotne w globalnym handlu. Na przykład, możemy transportować kontenery morskie, które potem mogą jechać pociągiem w głąb kraju, co znacznie przyspiesza dostawę i zmniejsza emisję gazów, w porównaniu do samego transportu drogowego. Moim zdaniem, to świetny sposób na poprawienie efektywności transportu.

Pytanie 35

Jednostka miary czasu wykorzystania środków transportowych do realizacji określonych zadań, obliczana jako różnica pomiędzy momentem zakończenia a rozpoczęcia, nazywana jest

A. tonokilometr

B. wozokilometr

C. wozogodzina

D. motogodzina

Wozogodzina to jednostka miary, która odzwierciedla czas zaangażowania pojazdu w wykonywanie określonych zadań transportowych. Oblicza się ją jako różnicę między czasem zakończenia a rozpoczęcia przewozu. Jest to kluczowy wskaźnik używany w logistyce oraz transporcie drogowym i kolejowym, umożliwiający efektywne zarządzanie flotą oraz kalkulację kosztów operacyjnych. Przykładowo, jeśli ciężarówka zaczyna dostawę o 10:00 i kończy ją o 12:00, to zaangażowanie tej jednostki wynosi 2 wozogodziny. Praktyczne zastosowanie tej miary pozwala na analizę efektywności transportu, identyfikację zbędnych przestojów oraz optymalizację harmonogramów przewozów. W branży transportowej istotne jest także powiązanie wozogodzin z innymi wskaźnikami, takimi jak koszty eksploatacji czy wykorzystanie pojazdów, co zgodnie z dobrą praktyką branżową pozwala na lepsze podejmowanie decyzji operacyjnych oraz strategicznych.

Pytanie 36

Koszty związane z realizacją usług transportowych w minionym roku wyniosły 322 000,00 zł, natomiast w roku przed nim osiągnęły 280 000,00 zł. Jak zmieniły się wydatki na usługi transportowe w roku minionym w porównaniu do roku przed nim?

A. Spadły o 13%

B. Zwiększyły się o 38 000,00 zł

C. Obniżyły się o 42 000,00 zł

D. Wzrosły o 15%

Analiza błędnych odpowiedzi ujawnia typowe nieporozumienia związane z obliczaniem zmian kosztów. Przykładowo, odpowiedzi sugerujące zmniejszenie kosztów są mylące, ponieważ liczby jednoznacznie wskazują na wzrost. Warto zwrócić uwagę, że przy obliczaniu różnicy pomiędzy dwoma wartościami, podstawowym błędem jest zrozumienie, że porównujemy bezpośrednio wartości nominalne, nie uwzględniając struktury procentowej. W odpowiedziach, które wskazują na obniżenie kosztów o 13% lub 42 000 zł, brakuje właściwego zrozumienia, że wartości 322 000 zł i 280 000 zł wskazują na wzrost, a nie spadek. Ponadto, w przypadku wzrostu o 38 000 zł, obliczenia nie uwzględniają wpływu na procentowy wzrost w odniesieniu do wcześniejszego roku, co jest kluczowe w analizach ekonomicznych. Błędy te często wynikają z braku znajomości podstawowych zasad matematyki finansowej oraz niedostatecznej analizy kontekstu, co jest niezbędne do podejmowania właściwych decyzji biznesowych. W praktyce, osoby zajmujące się finansami powinny być biegłe w obliczeniach procentowych, aby móc prawidłowo interpretować zmiany kosztów i ich wpływ na działalność przedsiębiorstwa.

Pytanie 37

Co identyfikuje numer SSCC?

A. pojedyncze produkty

B. pojedyncze jednostki logistyczne

C. towary w sprzedaży detalicznej

D. towary w sprzedaży hurtowej

Numer SSCC (Serial Shipping Container Code) jest specyficznym kodem, który identyfikuje pojedyncze jednostki logistyczne, takie jak palety, kontenery czy opakowania zbiorcze. Umożliwia on efektywne zarządzanie łańcuchem dostaw, zapewniając unikalną identyfikację dla każdej jednostki, co jest kluczowe w obrocie towarami. Przykładowo, w przypadku transportu międzynarodowego, każdy kontener może być oznaczony unikalnym numerem SSCC, co ułatwia jego śledzenie w systemach logistycznych, a także podczas odpraw celnych. Standard ten jest zgodny z wytycznymi GS1, organizacji, która zajmuje się tworzeniem i utrzymywaniem globalnych standardów dla identyfikacji towarów. Dzięki zastosowaniu SSCC, firmy mogą zredukować błędy w zarządzaniu zapasami oraz poprawić wydajność operacyjną, co prowadzi do oszczędności kosztów i lepszego zarządzania ryzykiem w łańcuchu dostaw.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Jak określa się system organizacji przewozu towarów, w którym znajduje się seria punktów przeładunkowych, w których towary są przekładane na mniejsze środki transportu i dostarczane do odbiorcy?

A. Wahadłowy

B. Sztafetowy

C. Promienisty

D. Obwodowy

Odpowiedź sztafetowy jest poprawna, ponieważ odnosi się do systemu organizacji zadań transportowych, który charakteryzuje się zastosowaniem szeregu punktów przeładunkowych. W tym modelu transportu towary są rozdzielane na mniejsze partie, które następnie są dostarczane do klientów za pomocą mniejszych środków transportu, takich jak furgonetki czy samochody dostawcze. Przykładem zastosowania systemu sztafetowego mogą być centra dystrybucji, które obsługują rynek lokalny. W takich centrach produkty są przyjmowane z dużych magazynów, a następnie rozdzielane do poszczególnych punktów sprzedaży lub klientów indywidualnych. Takie podejście zwiększa efektywność operacyjną oraz pozwala na lepsze dopasowanie do potrzeb klientów, minimalizując jednocześnie koszty transportu. Stosowanie tego rodzaju systemu jest zgodne z dobrymi praktykami w logistyce, które kładą nacisk na optymalizację procesów oraz zrównoważony rozwój.

Pytanie 40

Roczny koszt eksploatacji środka transportu, który zrealizował przewozy na poziomie 100 000 tonokilometrów (tkm), wynosi 70 000,00 zł. Wyznacz cenę jednostkową usługi transportowej dla podmiotów zewnętrznych, jeżeli firma stosuje 30% marżę zysku w odniesieniu do jednostkowego kosztu eksploatacyjnego.

A. 0,21 zł/tkm

B. 0,91 zł/tkm

C. 1,42 zł/tkm

D. 0,49 zł/tkm

Wielu użytkowników może popełnić błąd przy obliczaniu ceny jednostkowej usług przewozu, co często wynika z niewłaściwego zrozumienia sposobu kalkulacji kosztów i narzutów. Istotne jest, aby najpierw prawidłowo ustalić jednostkowy koszt użytkowania, co w tym przypadku wynosi 0,70 zł/tkm. Niektórzy mogą mylnie uznać, że cena jednostkowa to tylko koszt użytkowania, bez uwzględnienia narzutu zysku. Taki błąd prowadzi do nieprawidłowych wyników, ponieważ narzut zysku jest kluczowym elementem, który zapewnia przedsiębiorstwu rentowność. Z kolei zignorowanie procentowego narzutu zysku w przeliczeniach może prowadzić do wyceny usług poniżej kosztów operacyjnych, co zagraża stabilności finansowej firmy. Kolejnym typowym błędem jest niewłaściwa interpretacja wartości procentowych, na przykład przez błędne obliczenie 30% od jednostkowego kosztu, co prowadzi do zaniżenia lub zawyżenia ceny. Przykładowo, błędne przeliczenie narzutu jako 0,30 zł zamiast 0,21 zł prowadzi do całkowitej wartości 1,00 zł/tkm, co nie odzwierciedla rzeczywistych kosztów i zysku. Zrozumienie dynamicznego charakteru kalkulacji kosztów transportu oraz umiejętność prawidłowego ustalania cen są kluczowe w kontekście konkurencyjności i efektywności działania firm transportowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej