Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
  • Data rozpoczęcia: 3 czerwca 2025 18:30
  • Data zakończenia: 3 czerwca 2025 18:42

Egzamin niezdany

Wynik: 17/40 punktów (42,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Befsztyk powinien być przygotowywany

A. z ligawy
B. z polędwicy wieprzowej
C. z antrykotu
D. z polędwicy wołowej
Podczas rozważania różnych rodzajów mięsa do przygotowania befsztyku, bardzo ważne jest zrozumienie, że nie wszystkie kwestie dotyczące wyboru mięsa są równoznaczne z uzyskaniem optymalnych rezultatów kulinarnych. Wybór ligawy, antrykotu czy polędwicy wieprzowej nie jest właściwy, ponieważ każde z tych mięs ma inne właściwości, które nie korespondują z tradycyjnymi cechami befsztyku. Ligawa, będąca częścią tuszy wołowej, ma znacznie więcej ścięgien i tłuszczu, co czyni ją mniej odpowiednią na befsztyk – może prowadzić do twardszego i mniej przyjemnego w smaku dania. Antrykot, chociaż również pochodzi z wołowiny, charakteryzuje się wyższą zawartością tłuszczu i innym profilem smakowym, co nie zawsze daje pożądany efekt w kontekście klasycznego befsztyku. Polędwica wieprzowa, z kolei, ma całkowicie inny smak i teksturę, co czyni ją niewłaściwym wyborem do tego dania. Wybór niewłaściwego rodzaju mięsa może prowadzić do błędnych wniosków na temat przygotowania befsztyku, co zniekształca jego tradycyjną formę i oczekiwania smakowe konsumentów. Warto wiedzieć, że dobór mięsa jest kluczowym elementem w sztuce kulinarnej i powinien być oparty na wiedzy o właściwościach różnych kawałków mięsa, ich zastosowaniu oraz technikach obróbki cieplnej, aby osiągnąć zamierzony efekt gastronomiczny.

Pytanie 2

Do czego używa się Steamery?

A. do gotowania na parze
B. do gotowania w wodzie
C. do smażenia w zanurzeniu
D. do smażenia bez tłuszczu
Gotowanie na parze to jedna z najzdrowszych metod przygotowywania potraw, a steamery są specjalnie zaprojektowane do tego celu. Umożliwiają one delikatne gotowanie żywności, zachowując przy tym ich wartości odżywcze, kolory oraz teksturę. W przeciwieństwie do innych metod, takich jak smażenie czy gotowanie w wodzie, gotowanie na parze minimalizuje utratę witamin i minerałów, co jest kluczowe dla zdrowej diety. Przykładem zastosowania steamera może być przygotowanie warzyw, ryb czy pierogów, które dzięki parze stają się miękkie i soczyste. W praktyce, steamery są często wykorzystywane w restauracjach oraz gospodarstwach domowych, gdzie znaczenie ma zdrowe odżywianie. Dodatkowo, w branży kulinarnej standardy sanitarno-epidemiologiczne wskazują na efektywność gotowania na parze w eliminacji bakterii, co podnosi poziom bezpieczeństwa żywności. Warto pamiętać, że podczas gotowania na parze, żywność nie styka się bezpośrednio z wodą, co zapobiega rozpuszczaniu się składników odżywczych, czyniąc tę metodę niezwykle efektywną.

Pytanie 3

Którą część cynamonu mieli się, aby uzyskać przyprawę?

A. Korzeń
B. Korę
C. Liście
D. Nasiona
Wybór korzenia, nasion lub liści jako części rośliny do pozyskiwania cynamonu jest błędny. Korzeń cynamonu nie jest wykorzystywany do produkcji przyprawy, ponieważ korzenne części rośliny mają całkowicie inną strukturę chemiczną i smakową. Cynamon powstaje tylko z kory, która zawiera olejki eteryczne i substancje aromatyczne, odpowiedzialne za charakterystyczny smak i zapach przyprawy. Nasiona, w kontekście cynamonu, również nie mają zastosowania. W rzeczywistości, nasiona cynamonu nie są w ogóle produktem spożywczym, co może prowadzić do nieporozumień dotyczących ich potencjalnych zastosowań. Liście cynamonowca mogą być używane w niektórych kulinarnych kontekstach, ale nie są one źródłem typowego cynamonu, z którym mamy do czynienia w kuchni. Błędne podejście do substancji, które nie są używane do produkcji cynamonu, może prowadzić do braku wiedzy na temat klasyfikacji przypraw oraz ich właściwego stosowania w różnych potrawach. Zrozumienie, które części rośliny są używane do produkcji przypraw, jest kluczowe w kontekście kulinarnym oraz w ocenie jakości produktów spożywczych. W praktyce, znajomość odpowiednich części roślin wykorzystywanych w przyprawach jest istotna, aby uniknąć błędów w kuchni oraz aby móc w pełni wykorzystać potencjał aromatyczny i zdrowotny składników używanych w kuchni.

Pytanie 4

Jaką metodę obróbki cieplnej powinno się wykorzystać do przygotowania pulpetów?

A. Konfitowanie
B. Gotowanie
C. Zapiekanie
D. Smażenie
Gotowanie jest najodpowiedniejszą techniką obróbki cieplnej do sporządzania pulpetów, ponieważ pozwala na równomierne i delikatne ugotowanie mięsa, co jest kluczowe dla zachowania jego soczystości oraz odpowiedniej konsystencji. W trakcie gotowania pulpetów, mięso łączy się z przyprawami oraz innymi składnikami, co wpływa na jego smak i aromat. Przykładem praktycznym jest przygotowanie pulpetów w bulionie, co nie tylko zapewnia ich odpowiednią wilgotność, ale również wzbogaca smak potrawy. W gastronomii profesjonalnej, gotowanie pulpetów w niskotemperaturowym bulionie jest standardową praktyką, która przyczynia się do uzyskania najlepszej jakości dania. Dodatkowo, gotowanie w wodzie lub bulionie pozwala na łatwiejsze kontrolowanie procesu obróbki cieplnej, co jest istotne dla zachowania odpowiednich norm bezpieczeństwa żywności, takich jak minimalna temperatura wewnętrzna mięsa, która powinna wynosić co najmniej 75°C, aby zabić potencjalne patogeny. Dlatego gotowanie stanowi najbardziej rekomendowaną metodę przygotowywania pulpetów zarówno w warunkach domowych, jak i w profesjonalnych kuchniach.

Pytanie 5

Mąka pszenna wysokiej jakości wyróżnia się smakiem

A. lekko kwaśnym
B. lekko gorzkim
C. lekko słonym
D. lekko słodkim
Mąka pszenna nie charakteryzuje się lekko słonym, kwaśnym ani gorzkim smakiem, ponieważ naturalny profil smakowy pszenicy jest odmienne. Smak lekko słony często kojarzony jest z obecnością soli, która jest dodawana w procesach kulinarnych, ale sama mąka pszenna nie zawiera istotnych ilości sodu, które mogłyby wpływać na taki odczucie. Lekko kwaśny smak może być efektem działania fermentacyjnego drożdży lub bakterii, co jest związane z procesami, które zachodzą podczas pieczenia, a nie z samą mąką. W przypadku smaku lekko gorzkiego, może on być efektem użycia starych lub niewłaściwie przechowywanych ziaren, które uległy zepsuciu, co jest absolutnie niepożądane w produkcji mąki wysokiej jakości. W piekarnictwie, mąka pszenna powinna być wybierana na podstawie jej jakości, co obejmuje ocenę jej smaku, aromatu, tekstury oraz wartości odżywczej. Użytkownicy często mylą smak mąki z dodatkami, jakie stosują w potrawach, co może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących jej charakterystyki. W praktyce, dobra jakość mąki pszennej jest kluczowa dla osiągnięcia sukcesu w pieczeniu, co znajduje odzwierciedlenie w standardach branżowych oraz wymaganiach jakościowych.

Pytanie 6

Odparowywanie wywaru przy przygotowywaniu sosów do około 1/3 pierwotnej objętości to

A. redukowanie
B. roztrzepywanie
C. rafinowanie
D. rektyfikowanie
Redukowanie to naprawdę ważny proces w kuchni. Chodzi o to, żeby gotować wywar lub sos tak długo, aż odparuje część płynów. Dzięki temu smak staje się bardziej intensywny, a sos gęstszy. Spotykamy to często w restauracjach, gdzie zależy im na super smaku potraw. Przykład? Sos demi-glace, gdzie wywar wołowy gotujemy, aż objętość zmniejszy się o pół do trzech czwartych. To sprawia, że sos ma naprawdę mocny smak. Pamiętaj, żeby gotować na umiarkowanym ogniu, bo łatwo przypalić składniki. Dobrze zrobiona redukcja nie tylko poprawia jakość potrawy, ale też sprawia, że ładniej się prezentuje na talerzu. Gęsty sos lepiej przylega do reszty składników, co jest ważne dla estetyki serwisu. Jeśli chcesz być dobrym kucharzem, musisz ogarnąć ten proces redukcji!

Pytanie 7

Aby przygotować rolmopsy, należy użyć

A. sardeli
B. makreli
C. węgorzy
D. śledzi
Makrele, sardele i węgorze to ryby, które mogą być używane w różnych potrawach, jednak ich zastosowanie do sporządzania rolmopsów nie jest poprawne. Makrele, choć są rybami tłustymi i smacznymi, mają dość mocny smak, który może dominować nad delikatnymi dodatkami rolmopsów, co prowadzi do nieprzyjemnego połączenia smakowego. Sardele, z kolei, mają intensywny smak i są często używane jako dodatek do potraw, ale ich struktura nie jest odpowiednia do zwijania i formowania w rolki. Ponadto, sardele są zazwyczaj solone lub marynowane, co może skomplikować proces przygotowania rolmopsów. Węgorze to ryba, która wymaga specjalnego przygotowania i obróbki kulinarnej, a ich wykorzystanie w rolmopsach jest rzadkością. W praktyce kulinarnej, stawianie na ryby o silnym smaku lub ciężkiej strukturze do potraw, takich jak rolmopsy, może skutkować niepożądanym efektem końcowym, co jest sprzeczne z podstawowymi zasadami harmonii smakowej. Użytkownicy często popełniają błąd, wybierając ryby na podstawie popularności, a nie ich właściwości kulinarnych. Kluczowe jest zrozumienie, że przy wyborze składników do potrawy, należy brać pod uwagę nie tylko ich smak, ale także sposób, w jaki będą łączone i podawane.

Pytanie 8

Jakie kluski wymagają do przygotowania użycia drożdży?

A. Pampuchów
B. Francuskich
C. Leniwych
D. Zacierek
Podczas analizy pozostałych odpowiedzi warto zauważyć, że leniwe, zacierki i kluski francuskie różnią się w swoim składzie oraz methodzie przygotowania, co czyni je nieodpowiednimi do użycia drożdży. Leniwe, czyli kluski leniwe, to danie na bazie twarogu, mąki oraz jajek, które nie wymagają fermentacji. W ich przypadku, to właśnie dodatek twarogu sprawia, że mają one odpowiednią konsystencję, a nie proces drożdżowy. Zacierek to rodzaj klusek przygotowywanych najczęściej z mąki, wody i soli, które także nie korzystają z drożdży, lecz są gotowane w wodzie, co sprawia, że mają zupełnie inną strukturę i konsystencję. Kluski francuskie, znane również jako pâte à choux, mają swoje korzenie w kuchni francuskiej i również nie wykorzystują drożdży. Zamiast tego, przygotowuje się je na bazie wody, masła, mąki i jajek, co skutkuje ciastem, które po upieczeniu staje się lekkie i puste w środku. Wybór niewłaściwych składników prowadzi do niepoprawnych wniosków i może skutkować nieudanym daniem. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jakie składniki i procesy są niezbędne do przygotowania konkretnego rodzaju klusek, co podkreśla znaczenie znajomości technik kulinarnych oraz odpowiednich przepisów w kuchni.

Pytanie 9

Właściciel lokalu gastronomicznego, analizując popularność oferowanych potraw według macierzy BCG, zakwalifikował dania charakteryzujące się wysoką marżą oraz rosnącym udziałem w sprzedaży jako

A. znaki zapytania
B. psy
C. gwiazdy
D. dojne krowy
Odpowiedzi 'dojne krowy', 'znaki zapytania' i 'psy' są nie do końca dobre w kontekście BCG. 'Dojne krowy' to produkty, które mają wysoką sprzedaż, ale ich wzrost jest niski, więc przynoszą stabilne przychody, ale już nie są zbyt przyszłościowe. Klasyfikowanie dań o wysokiej marży jako 'dojne krowy' nie ma sensu, bo one właśnie powinny być traktowane jako 'gwiazdy'. Z kolei 'znaki zapytania' to te produkty, które mają mały udział w rynku, ale ich wzrost jest na fali. Więc nazywanie popularnych dań 'znakami zapytania' to pomyłka – to wręcz odrzuca ich aktualną sprzedaż. A jeszcze 'psy' to produkty, które nie tylko mają niski udział, ale i mały wzrost, co oznacza, że nie przynoszą nic ekstra. Dlatego właściciele powinni unikać inwestycji w takie dania, bo to się mija z celem rozwoju menu. Kluczowe jest zrozumienie dynamiki rynkowej oraz potencjału wzrostu, a tu to zostało źle zrozumiane.

Pytanie 10

Obiekt gastronomiczny działający bez obsługi kelnerskiej, serwujący popularne dania bezmięsne oraz ciepłe i zimne napoje bezalkoholowe, które nie są przygotowywane na indywidualne życzenie klienta. Opis ten odnosi się do

A. baru mlecznego
B. karczmy
C. coktail baru
D. jadłodajni
Karczma kojarzy się z tradycyjnymi, często regionalnymi potrawami, które mogą obejmować mięso, a także z obsługą kelnerską. W kontekście opisanego pytania, karczma nie spełnia kryteriów zakładu gastronomicznego bez obsługi kelnerskiej, ponieważ jej charakterystyka opiera się na pełnej obsłudze gości. Z kolei cocktail bar to miejsce, w którym dominują napoje alkoholowe oraz różnorodne koktajle, co także odbiega od przedstawionego opisu, który koncentruje się na potrawach bezmięsnych oraz napojach bezalkoholowych. Jadłodajnia, choć może oferować potrawy bezmięsne, zazwyczaj wiąże się z szerszym zakresem usług, w tym możliwością zamówienia potraw na indywidualne zamówienie, co również jest sprzeczne z opisanym zakładem. Warto zaznaczyć, że błędne odpowiedzi często wynikają z nieprecyzyjnego rozumienia definicji poszczególnych typów lokali gastronomicznych oraz ich specyfiki, co może prowadzić do mylnych wniosków. Rozumienie różnic w kategoriach gastronomicznych jest kluczowe, aby właściwie klasyfikować różne rodzaje lokali oraz ich ofertę kulinarną. Znajomość standardów branżowych oraz praktyk w zakresie serwowania potraw i napojów jest niezbędna dla prawidłowego identyfikowania i oceny zakładów gastronomicznych.

Pytanie 11

Jakie dodatki powinno się używać do jajek po wiedeńsku?

A. Masło, sól, pieprz
B. Masło, pieprz, kapary
C. Sos tatarski, pieprz, kapary
D. Sos tatarski, sól, pieprz
Odpowiedzi takie jak 'Masło, pieprz, kapary', 'Sos tatarski, pieprz, kapary' oraz 'Sos tatarski, sól, pieprz' wskazują na pewne nieporozumienia dotyczące tradycyjnych dodatków do jaj po wiedeńsku. Kapary, choć są interesującym składnikiem w wielu potrawach, nie są typowym dodatkiem do jajek w tej formie. Ich intensywny, słony smak może przyćmić delikatność jaj, co jest sprzeczne z ideą tego dania, które powinno skupić się na subtelnych smakach. Ponadto, sos tatarski, chociaż może być użyty jako dodatek do różnych potraw, również nie jest standardowym uzupełnieniem dla jaj po wiedeńsku. W klasycznych przepisach danie to charakteryzuje się prostotą, a sosy często wprowadzają zbyt wiele złożoności. Błąd w myśleniu pojawia się, gdy uznajemy, że dodatkowe składniki są zawsze lepsze. W rzeczywistości, umiejętność odpowiedniego dobrania dodatków i przypraw jest kluczowa dla zachowania równowagi smakowej. W kontekście kulinarnym, prostota jest często kluczem do sukcesu, a zbyt wiele smaków może prowadzić do chaotycznej kompozycji, która nie oddaje charakteru dania. Dlatego skupienie się na podstawowych składnikach, takich jak masło, sól i pieprz, jest zgodne z tradycyjnym podejściem do przygotowywania jaj po wiedeńsku.

Pytanie 12

Sekcja wysyłkowa zakładu gastronomicznego stanowi połączenie jego elementów

A. socjalnej z produkcyjną
B. produkcyjnej z magazynową
C. magazynowej z usługowo-handlową
D. produkcyjnej z usługowo-handlową
Dział ekspedycyjny zakładu gastronomicznego odgrywa kluczową rolę w integracji procesów produkcyjnych z usługowo-handlowymi. Odpowiedź, która wskazuje na to połączenie, jest poprawna, ponieważ dział ekspedycji zajmuje się nie tylko przygotowaniem potraw, ale także ich efektywnym dostarczaniem do klientów oraz zarządzaniem sprzedażą. W praktyce, aspekt produkcyjny obejmuje przygotowanie i pakowanie produktów, podczas gdy komponent usługowo-handlowy koncentruje się na obsłudze klienta, zarządzaniu zamówieniami oraz realizacji dostaw. Taki model działania ma na celu zwiększenie efektywności operacyjnej i satysfakcji klienta. W branży gastronomicznej stosuje się różnorodne standardy jakości, takie jak HACCP, które zapewniają bezpieczeństwo żywności zarówno w procesie produkcji, jak i podczas jej transportu. Ponadto, dobre praktyki w zakresie zarządzania logistyką w gastronomii podkreślają znaczenie sprawnego przepływu produktów, co jest osiągane dzięki ścisłej współpracy między działem produkcyjnym a sprzedażowym.

Pytanie 13

Jakie potrawy powinny być podawane z vol-au-vent?

A. zup czystych
B. mięs saute
C. mięs panierowanych
D. zup zagęszczanych
Wybierając mięs sauté jako danie, do którego można by podać vol-au-vent, można odczuć pewne nieporozumienie dotyczące charakterystyki tych potraw. Mięs sauté to dania smażone na dużym ogniu z dodatkiem różnych składników, które często są bogate w smaki i aromaty. Vol-au-vent, z jego delikatną naturą, niekoniecznie pasuje do intensywnych smaków, które występują w daniach mięs sauté. Dobrą praktyką kulinarną jest unikanie łączenia produktów o różnych intensywnościach smakowych, ponieważ może to prowadzić do zdominowania jednego z elementów dania. Podobnie, mięsa panierowane, które również są bardziej ciężkostrawne i intensywne, nie stanowią idealnego połączenia z delikatnym vol-au-vent, które ma na celu wzbogacenie doświadczenia związane z jedzeniem. Zupy zagęszczane, takie jak zupa krem, również nie są odpowiednim kontekstem dla vol-au-vent, ponieważ ich gęsta konsystencja i bogaty smak mogą przytłoczyć lekkość i delikatność tej francuskiej przekąski. Kluczowe jest więc, by rozumieć, że łączenie potraw powinno opierać się na harmonii smaków oraz konsystencji, co jest fundamentalnym założeniem w sztuce kulinarnej.

Pytanie 14

Przyprawa, która nie jest zalecana w potrawach dla osób na diecie lekkostrawnej, to

A. pieprz
B. majeranek
C. cynamon
D. sól
Sól, cynamon i majeranek są postrzegane jako przyprawy, które nie mają tak silnego wpływu drażniącego na układ pokarmowy jak pieprz. Sól jest podstawowym składnikiem diety, często stosowanym do wzmacniania smaku potraw, a jej umiarkowane użycie jest zasadniczo akceptowane w diecie lekko strawnej. Cynamon, z kolei, posiada właściwości przeciwzapalne i antyoksydacyjne, co czyni go bardziej korzystnym niż pieprz w kontekście problemów trawiennych, chociaż również należy używać go z umiarem. Majeranek, jako zioło, jest często zalecany w dietach, ponieważ działa łagodząco na dolegliwości żołądkowe i ma działanie wspomagające trawienie. Wybierając te przyprawy, niektórzy mogą myśleć, że są one bezpieczne w każdej sytuacji, co prowadzi do błędnej interpretacji ich wpływu na dietę lekko strawna. Ważne jest, aby zrozumieć, że nie wszystkie przyprawy są sobie równe; pieprz, ze względu na swoje działanie drażniące, powinien być wykluczony z diety, co podkreśla konieczność starannego analizowania wpływu każdej przyprawy na układ pokarmowy, zwłaszcza w kontekście diet terapeutycznych.

Pytanie 15

Do sporządzenia którego wyrobu należy wykorzystać wszystkie surowce wymienione w załączonym normatywie?

Surowce i półproduktyNormatyw
Mąka pszenna300 g
Mleko200 ml
Drożdże20 g
Cukier30 g
Jaja2 szt.
Sól1 g
Olej250 ml
Cukier puder30 g

A. Pączków.
B. Babki drożdżowej.
C. Placka z kruszonką.
D. Racuszków.
Wybór pączków, placka z kruszonką lub babki drożdżowej może wydawać się kuszący, jednak w rzeczywistości te ciasta nie wymagają wszystkich surowców z normatywu. Przygotowanie pączków na ogół nie obejmuje stosowania cukru pudru, jako że jego obecność jest z reguły nieobligatoryjna w tym kontekście. Pączki są zazwyczaj smażone w głębokim tłuszczu i wypełniane konfiturą lub kremem, co czyni je innym rodzajem wyrobu niż racuszki. Z kolei placek z kruszonką bazuje na prostszej strukturze, często pomijając składniki, które są kluczowe w przypadku racuszków. Babka drożdżowa, choć również smaczna, wymaga innych proporcji składników, takich jak drożdże, które nie są elementem potrzebnym do racuszków. Takie niepoprawne wybory mogą prowadzić do mylnych wniosków dotyczących procesu produkcji i różnic w technikach wypieku. Zrozumienie, które składniki są kluczowe dla danego wyrobu, jest fundamentalne w kontekście piekarstwa i cukiernictwa, a błędne podejście może skutkować nie tylko nieodpowiednim smakiem, ale również nieprawidłową teksturą i wyglądem końcowego produktu.

Pytanie 16

Czym jest tartinka?

A. kruchy placek ze słonym farszem
B. mała dekoracyjna kanapka
C. gotowany pasztet z ryby
D. pasta z solonej ikry tuńczyka
Tartinka to rodzaj małej kanapki, która często jest podawana jako przystawka lub element bufetu. W kuchni europejskiej, zwłaszcza w krajach takich jak Francja, Hiszpania czy Włochy, tartinki są popularne ze względu na swoją dekoracyjność i różnorodność smaków. Zazwyczaj przygotowuje się je na bazie małych kromek chleba, które mogą być podawane na zimno lub na ciepło. Tartinki można dekorować różnorodnymi składnikami, takimi jak wędliny, sery, warzywa czy pasty. Przykładami mogą być tartinki z serem pleśniowym i figami lub z wędzonym łososiem i kremowym serkiem. Warto zauważyć, że przygotowanie tartinek wymaga pewnych umiejętności kulinarnych, jednak ich różnorodność sprawia, że każdy może znaleźć coś dla siebie. W kontekście cateringu i organizacji wydarzeń, tartinki są często wykorzystywane jako elegancka i wygodna forma podania przekąsek, co czyni je idealnym wyborem na bankiety czy przyjęcia. Ich niewielkie rozmiary sprawiają, że są łatwe do spożycia w eleganckim towarzystwie.

Pytanie 17

Mleko poddane obróbce cieplnej w temperaturze 75 stopni C przez maksymalnie 30 sekund to mleko

A. acidofilne
B. sterylizowane
C. zagęszczone
D. pasteryzowane
Prawidłowa odpowiedź to "pasteryzowane". Pasteryzacja to proces, który polega na podgrzewaniu produktów spożywczych, takich jak mleko, w celu zniszczenia patogenów i przedłużenia ich trwałości. W przypadku mleka, standardowa temperatura pasteryzacji to 75 stopni Celsjusza, a czas wynosi maksymalnie 30 sekund. Taki proces skutecznie eliminuje bakterie chorobotwórcze, jednocześnie zachowując wartości odżywcze produktu. Pasteryzowane mleko jest powszechnie stosowane w produkcji nabiału i jest dostępne w supermarketach jako bezpieczny wybór. Pasteryzacja jest fundamentalnym procesem w przemyśle mleczarskim, który spełnia rygorystyczne normy sanitarno-epidemiologiczne, zapewniając konsumentom zdrowe i bezpieczne produkty. Umożliwia to również dłuższe przechowywanie mleka, co jest niezwykle istotne w kontekście dystrybucji i sprzedaży. Ważne jest, aby zrozumieć różnicę między pasteryzacją a innymi procesami, takimi jak sterylizacja czy zagęszczanie, które mają inne cele i mechanizmy działania.

Pytanie 18

Jaki rodzaj mąki jest najlepszy do przygotowywania makaronu domowej roboty?

A. Mąka semolina
B. Mąka ryżowa
C. Mąka kukurydziana
D. Mąka ziemniaczana
Chociaż mąka ryżowa, kukurydziana i ziemniaczana mają swoje zastosowania w kuchni, nie są odpowiednie do przygotowywania tradycyjnego makaronu z kilku powodów. Mąka ryżowa jest często używana w kuchni azjatyckiej, zwłaszcza do wyrobu makaronów bezglutenowych. Jednak ze względu na niską zawartość białka i brak glutenu, nie nadaje się do tworzenia sprężystej struktury typowej dla makaronów pszenicznych. Może być stosowana jako alternatywa dla osób na diecie bezglutenowej, ale jej właściwości różnią się znacznie od semoliny. Mąka kukurydziana, choć popularna w kuchni meksykańskiej do wyrobu tortilli, ma również niską zawartość glutenu, co sprawia, że ciasto z niej wykonane jest mniej elastyczne i trudniejsze do formowania w makaron. Jej zastosowanie w makaronie również skutkuje odmienną teksturą i smakiem. Z kolei mąka ziemniaczana to skrobia, która jest świetnym zagęstnikiem, ale nie nadaje się do tworzenia strukturalnej bazy makaronu. Jej użycie w makaronach jest ograniczone do roli dodatku, który może poprawić lepkość ciasta, ale nie zastąpi semoliny. Wybór odpowiedniej mąki to kluczowy element w kulinarnym świecie, który wpływa na końcowy efekt dania, dlatego warto trzymać się sprawdzonych receptur i składników.

Pytanie 19

Ocena organoleptyczna opiera się na analizie właściwości żywności przy użyciu

A. sprzętu laboratoryjnego
B. odczynników chemicznych
C. sensorów urządzeń laboratoryjnych
D. zmysłów badającego
Ocena organoleptyczna to proces, w którym właściwości żywności są oceniane za pomocą zmysłów takich jak smak, zapach, dotyk, wzrok i słuch. Metoda ta jest niezwykle istotna w branży spożywczej, ponieważ pozwala na ocenę jakości produktu, jego świeżości oraz akceptowalności przez konsumentów. Przykładowo, degustacja oliwy z oliwek wymaga uwagi na jej aromat, smak oraz teksturę, co jest kluczowe dla gastronomów oraz producentów. W kontekście standardów branżowych, organoleptyczna ocena żywności jest integralną częścią systemów zarządzania jakością, takich jak ISO 9001, gdzie uwzględnia się sensoryczne właściwości produktów jako jeden z kluczowych wymiarów ich oceny. W praktyce, zastosowanie oceny organoleptycznej może pomóc w identyfikacji nieprawidłowości w procesie produkcji, co pozwala na wprowadzenie odpowiednich korekt i zapewnienie wysokiej jakości produktów spożywczych, co przekłada się na zadowolenie klientów.

Pytanie 20

Który zestaw posiłków składa się z potraw o łatwej do strawienia konsystencji?

A. Zupa pomidorowa, łosoś gotowany na parze, ziemniaki z wody, surówka z kapusty
B. Barszcz ukraiński, ryba duszona z warzywami, ryż brązowy, sałata z oliwą
C. Barszcz biały, gulasz wołowy z kaszą gryczaną, buraczki zasmażane
D. Zupa jarzynowa, pulpety cielęce, ziemniaki puree, marchew z wody
Zupa jarzynowa, pulpety cielęce, ziemniaki puree oraz marchew z wody to zestaw potraw, który charakteryzuje się wysoką strawnością. Zupa jarzynowa, przygotowana z różnych warzyw, dostarcza błonnika oraz witamin, a ich gotowanie na parze lub w wodzie minimalizuje utratę składników odżywczych. Pulpety cielęce, wytwarzane z mięsa cielęcego, są źródłem białka, które jest łatwiej przyswajalne niż białko pochodzące z czerwonego mięsa. Ziemniaki puree, przygotowane bez dodatku ciężkich sosów, są lekkostrawne i dobrze tolerowane przez układ pokarmowy. Marchew z wody to kolejny element, który cechuje się niską zawartością błonnika, co sprzyja łatwemu trawieniu. Zastosowanie takich produktów w diecie zaleca się osobom z problemami żołądkowymi oraz po operacjach, gdzie kluczowe jest stosowanie lekkostrawnych posiłków. W kontekście zdrowego odżywiania, taki zestaw potraw wpisuje się w standardy diety lekkostrawnej, co czyni go odpowiednim wyborem dla osób poszukujących zdrowych i łatwych do strawienia opcji żywieniowych.

Pytanie 21

Jak można uniknąć negatywnych efektów przy rozmrażaniu rybnych filetów w dużych blokach?

A. w temperaturze otoczenia
B. w warunkach chłodniczych
C. umieszczając w ciepłej wodzie
D. umieszczając w zimnej wodzie
Wybór metod rozmrażania rybnych filetów w temperaturze pokojowej lub z wykorzystaniem zimnej czy ciepłej wody są obarczone istotnymi ryzykami zdrowotnymi i jakościowymi. Rozmrażanie w temperaturze pokojowej prowadzi do zbyt szybkiego wzrostu temperatury na powierzchni mięsa, co sprzyja rozwojowi niebezpiecznych bakterii, takich jak Salmonella czy Listeria. Nawet jeśli wnętrze produktu pozostaje zimne, to zewnętrzna warstwa mięsa może osiągnąć temperaturę sprzyjającą namnażaniu się patogenów. Z kolei rozmrażanie w zimnej wodzie, choć może wydawać się szybszą alternatywą, również nie jest idealnym rozwiązaniem. Choć skutecznie obniża temperaturę zewnętrzną, nie zapewnia równomiernego rozmrażania, co może prowadzić do częściowego gotowania niektórych fragmentów mięsa. Co więcej, umieszczanie ryb w ciepłej wodzie jest szczególnie niebezpieczne, ponieważ generuje jeszcze wyższe ryzyko namnażania się bakterii. W każdym przypadku, stosowanie niewłaściwych metod rozmrażania może prowadzić do przemiany chemicznej i strukturalnej białek w mięsie, co wpływa na jego smak, teksturę i wartości odżywcze. Dlatego kluczowe jest stosowanie odpowiednich praktyk, aby zapewnić nie tylko bezpieczeństwo, lecz także jakość spożywanego produktu.

Pytanie 22

W diecie o niskiej strawności zaleca się konsumowanie jajek

A. smażone.
B. ugotowane na twardo.
C. ugotowane na miękko.
D. nadziewane.
Jaja sadzone, faszerowane czy gotowane na twardo to raczej nie najlepszy wybór, jeśli chodzi o lekkostrawną dietę. Jaja sadzone robimy na tłuszczu, co sprawia, że potrawa jest bardziej kaloryczna i może obciążać żołądek, szczególnie u osób z wrażliwym układem pokarmowym. Na dodatek, smażenie w wysokiej temperaturze może sprawić, że białko będzie trudniejsze do strawienia, co jest sprzeczne z zasadami lekkostrawnej diety. Faszerowane jaja często mają dodatkowe składniki, takie jak majonez czy tłuste sery, które nie tylko są kaloryczne, ale mogą też być ciężkostrawne. Z kolei jaja gotowane na twardo, przez długi czas gotowania, sprawiają, że białko staje się zwarty i trudniejsze do strawienia. Twarde jaja, podobnie jak te sadzone, mogą powodować uczucie ciężkości, dlatego nie są zalecane dla osób z problemami trawiennymi. Myśląc o tym, jak przygotować jaja, warto kierować się zasadami zdrowego odżywiania i dopasować jedzenie do swoich indywidualnych potrzeb.

Pytanie 23

Co to jest nerkówka?

A. zupa z cielęcych nerek o kwaśnym smaku z dodatkiem śmietany
B. gatunek handlowy białej fasoli
C. potrawka z nerek wieprzowych duszonych w czerwonym winie
D. część lędźwiowo-brzuszna cielęcej półtuszy
Nerkówka to część lędźwiowo-brzuszna półtuszy cielęcej, która jest ceniona w gastronomii ze względu na swoje walory smakowe i kulinarne zastosowanie. Jest to fragment tuszy zwierzęcia, który zawiera mięso oraz tłuszcz i jest stosunkowo bogaty w składniki odżywcze. W kuchni nerkówka może być wykorzystywana do przygotowywania różnorodnych potraw, takich jak gulasze, pieczenie, a także dania duszone. Warto zwrócić uwagę, że nerkówka jest popularna w wielu kuchniach europejskich, a jej przyrządzanie wymaga precyzyjnego podejścia, aby uzyskać soczyste i aromatyczne danie. W dobie rosnącego zainteresowania kuchnią regionalną i lokalnymi surowcami, nerkówka zyskuje na znaczeniu jako element tradycyjnych przepisów, co wpisuje się w aktualne trendy promujące zrównoważony rozwój oraz świadome konsumowanie produktów mięsnych. Ponadto, właściwe przygotowanie nerkówki może przyczynić się do zminimalizowania odpadów w kuchni, co jest istotnym aspektem w kontekście nowoczesnej gastronomii.

Pytanie 24

Najwięcej tłuszczu znajduje się w mięsie

A. kury
B. indyka
C. gęsi
D. kaczki
Wybierając mięso indyka, kury lub kaczki jako tę, która zawiera największą ilość tłuszczu, można łatwo wprowadzić się w błąd przez nieprawidłowe porównania. Mięso indyka, szczególnie jego pierś, jest jednym z najchudszych rodzajów mięsa drobiowego, zawierającym zaledwie 1-3g tłuszczu na 100g. Z kolei mięso kury, zwłaszcza piersi, także charakteryzuje się niską zawartością tłuszczu, co czyni je popularnym wyborem w dietach niskotłuszczowych. Co więcej, kaczka, chociaż ma wyższą zawartość tłuszczu niż indyk czy kura, nadal nie dorównuje gęsi pod względem tłustości. Uśredniona zawartość tłuszczu w mięsie kaczki wynosi od 5 do 15g na 100g, w zależności od części ciała i metody przygotowania. Wybierając nieodpowiednie opcje, można nie tylko pominąć wartości odżywcze, ale także nie wykorzystać w pełni potencjału tłuszczy nasyconych i nienasyconych, które są obecne w mięsie gęsi. W związku z tym, przy wyborze tłustych mięs, warto zwrócić uwagę na źródło i metodę hodowli, co może wpływać na ich profil tłuszczowy. Ostatecznie, znajomość różnic w wartości odżywczej tych mięs jest kluczowa dla podejmowania świadomych wyborów dietetycznych.

Pytanie 25

W hotelowej restauracji dostępny jest następujący zestaw na śniadanie: kawa z mlekiem lub śmietanką, pieczywo, masło, dżem, miód oraz jajo gotowane w szklance z masłem. Jakie to śniadanie?

A. wiedeńskie
B. kontynentalne proste
C. kontynentalne wzmocnione
D. angielskie
Śniadanie wiedeńskie charakteryzuje się serwowaniem kawy z mlekiem, pieczywem, masłem, dżemem, miodem oraz jajkiem gotowanym w szklance z masłem, co idealnie pasuje do opisanego zestawu. Wiedeńskie śniadanie jest popularne w hotelach i restauracjach w Austrii oraz w krajach sąsiednich, co sprawia, że jego znajomość jest istotna w branży gastronomicznej. Warto zauważyć, że wiedeńskie śniadanie jest często postrzegane jako lekka, ale pełnowartościowa opcja, co czyni je atrakcyjnym wyborem dla gości hotelowych. Takie podejście do śniadania sprzyja również promowaniu zdrowych nawyków żywieniowych, zawierających białko, węglowodany i tłuszcze, które dostarczają niezbędnych składników odżywczych na rozpoczęcie dnia.

Pytanie 26

Ciasto parzone powinno być wykonane z mąki pszennej, jajek, soli oraz

A. mąki ziemniaczanej i tłuszczu
B. cukru i wody
C. margaryny i wody
D. proszku do pieczenia i śmietanki
Propozycje zawierające proszek do pieczenia, cukier, wodę oraz mąkę ziemniaczaną są nieprawidłowe w kontekście ciasta parzonego, ponieważ nie spełniają one kluczowych wymogów technologicznych związanych z jego przygotowaniem. Proszek do pieczenia jest środkiem spulchniającym, który nie jest konieczny w przypadku ciasta parzonego, gdyż jego struktura powstaje na skutek działania pary wodnej podczas pieczenia, a nie dzięki gazom wytworzonym przez proszek. Wprowadzenie cukru jako składnika podstawowego również nie jest właściwe, ponieważ ciasto parzone ma być głównie neutralne w smaku i używane do słodkich wypieków powinno być odpowiednio przetwarzane w późniejszych etapach. Mąka ziemniaczana jest z kolei stosowana do zagęszczania i nie pełni funkcji strukturalnej typowej dla mąki pszennej. Wreszcie, margaryna i woda są niezbędne w procesie, a ich pominięcie prowadzi do uzyskania ciasta o nieodpowiedniej konsystencji i strukturze. Typowym błędem myślowym jest założenie, że ciasto można przygotować jedynie z podstawowych składników, co zaniża standardy jakości i techniki w sztuce kulinarnej. W branży cukierniczej kluczowe jest zrozumienie, jak poszczególne składniki wpływają na końcowy rezultat, a ich właściwe dobranie i proporcje mają fundamentalne znaczenie dla sukcesu wypieków.

Pytanie 27

Która z wymienionych przypraw jest najczęściej używana do potraw kuchni włoskiej?

A. Cynamon
B. Imbir
C. Kurkuma
D. Bazylia
Bazylia jest jedną z najbardziej charakterystycznych przypraw używanych w kuchni włoskiej, znana ze swojego świeżego, aromatycznego smaku, który doskonale komponuje się z klasycznymi włoskimi daniami. Najczęściej stosuje się ją do sosów pomidorowych, które są podstawą wielu włoskich potraw, takich jak pizza czy makaron. Bazylia jest także niezastąpionym składnikiem pesto, tradycyjnego włoskiego sosu, który jest uwielbiany na całym świecie. W kuchni włoskiej bazylia jest często używana świeża, co podkreśla jej intensywny smak i aromat. Oprócz walorów smakowych, bazylia ma również korzyści zdrowotne: zawiera antyoksydanty, które mogą wspomagać układ odpornościowy i poprawiać zdrowie serca. Warto wspomnieć, że bazylia jest częścią klasycznego trio ziół, razem z oregano i tymiankiem, które są podstawą wielu włoskich przepisów. Zatem bazylia nie tylko dodaje smaku potrawom, ale także jest symbolem kuchni włoskiej, podkreślając jej naturalność i prostotę.

Pytanie 28

Jaką metodą przeprowadza się wstępne przygotowanie surowca czystego?

A. formowanie
B. obieranie
C. płukanie
D. sortowanie
Płukanie, obieranie oraz sortowanie to procesy, które często mylone są z formowaniem, jednak w rzeczywistości pełnią one różne funkcje w obróbce wstępnej czystej. Płukanie, na przykład, służy do usuwania zanieczyszczeń lub pozostałości chemikaliów z powierzchni surowców, co jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności. Niemniej jednak, nie ma to związku z nadawaniem kształtu produktowi, co jest kluczowym elementem formowania. Obieranie jest procesem, który polega na usuwaniu skórki lub zewnętrznych warstw owoców i warzyw, co może wpływać na ich teksturę i smak, ale również nie wiąże się z formowaniem. Z kolei sortowanie polega na klasyfikacji produktów według określonych kryteriów, takich jak wielkość, jakość czy dojrzałość, co ma na celu zapewnienie jednorodności surowców przed dalszą obróbką. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie tych procesów z formowaniem, co prowadzi do nieporozumień w zakresie technologii obróbczej. Aby skutecznie stosować techniki obróbki wstępnej, ważne jest zrozumienie ich odmiennych funkcji oraz zastosowań w kontekście całego procesu produkcji żywności. Wiedza ta jest kluczowa dla efektywnej produkcji oraz zapewnienia jakości i bezpieczeństwa produktów końcowych.

Pytanie 29

Marynaty są efektem konserwacji surowca

A. kwasem benzoesowym
B. mieszanką peklującą
C. kwasem octowym
D. dwutlenkiem siarki
Mieszanka peklująca, czyli ta sól z dodatkami, jak azotan sodu, głównie jest używana do wędlin i mięs, aby poprawić smak i kolor. Ale nie nadaje się do marynat, które bazują na kwaszeniu. Co do dwutlenku siarki, to niby jest konserwantem i przeciwutleniaczem, ale w marynatach to nie jest typowe. Nie działa tak jak powinno, bo nie obniża pH, a to jest kluczowe w marynowaniu. Poza tym, niektórzy mogą mieć alergię na ten dwutlenek, więc nie jest zbyt popularny w jedzeniu. Kwas benzoesowy, choć uznawany za konserwant, też nie jest używany w marynatach, bo działa najlepiej w pH poniżej 7, a to rzadko się zdarza w kiszonkach. Często te pojęcia są mylone przez ludzi, którzy nie znają się na konserwacji żywności. Warto zrozumieć, dlaczego kwas octowy jest tak ważny w marynatach i jakie są różnice między różnymi metodami konserwacji, żeby dobrze tworzyć przepisy i zapewniać bezpieczeństwo jedzenia.

Pytanie 30

Jaką kwotę należy ustalić jako cenę sprzedaży netto za jedną porcję kolacji, jeśli łączny koszt wytworzenia 120 porcji wynosi 480 zł, a marża gastronomiczna to 150%?

A. 10,00 zł
B. 6,00 zł
C. 8,00 zł
D. 12,00 zł
Cena sprzedaży netto jednej porcji kolacji obliczana jest na podstawie całkowitych kosztów produkcji oraz wymaganej marży gastronomicznej. W tym przypadku całkowity koszt produkcji 120 porcji wynosi 480 zł, co oznacza, że koszt produkcji jednej porcji to 480 zł / 120 = 4,00 zł. Aby ustalić cenę sprzedaży netto, należy uwzględnić marżę gastronomiczną, która wynosi 150%. Marża ta oznacza, że cena sprzedaży netto powinna być 150% wyższa niż koszt produkcji. Dlatego cena sprzedaży netto = koszt produkcji x (1 + marża) = 4,00 zł x (1 + 1,5) = 4,00 zł x 2,5 = 10,00 zł. Ta metoda kalkulacji jest powszechnie stosowana w branży gastronomicznej, gdzie właściwe ustalanie cen jest kluczowe dla rentowności i sukcesu restauracji. Dzięki takim praktykom, restauratorzy mogą zapewnić sobie stabilny zysk, pokryć koszty operacyjne oraz inwestować w rozwój oferty gastronomicznej.

Pytanie 31

Zagęszczanie potraw przy użyciu mieszanki mąki ziemniaczanej i wody powinno znaleźć zastosowanie w przygotowywaniu

A. kisieli i zup owocowych
B. galaretek oraz zup mlecznych
C. sufletów i budyni
D. musów oraz mleczek
Zagęszczanie potraw za pomocą mieszanki mąki ziemniaczanej z wodą to technika, którą często wykorzystuje się przy robieniu kisieli i zup owocowych. Mąka ziemniaczana ma dużo skrobi, więc po podgrzaniu w wodzie staje się gęsta i przejrzysta. To właśnie dzięki niej potrawy mają odpowiednią konsystencję i są stabilne. Kisiele z różnych owoców zyskują na jakości, gdy dodamy do nich mąkę ziemniaczaną, co sprawia, że stają się zwarte. Zupy owocowe również stają się bardziej treściwe, co w efekcie podnosi ich atrakcyjność zarówno wizualną, jak i smakową. Używanie mąki ziemniaczanej w kuchni profesjonalnej to świetny pomysł, bo nie zmienia smaku potraw, a do tego daje im gładką teksturę. Na przykład kisiel truskawkowy, w którym ten składnik odgrywa kluczową rolę, to pyszny i sycący deser.

Pytanie 32

Wskaż właściwą metodę konserwacji środka spożywczego.

A. Mleko UHT – kondensacja
B. Fasolka w zalewie – pasteryzacja
C. Ogórki konserwowe – kiszenie
D. Susz warzywny – tyndalizacja
W analizie pozostałych odpowiedzi można dostrzec różne nieprawidłowości związane z doborem metod utrwalania żywności. Mleko UHT nie jest produktem uzyskiwanym poprzez kondensację, lecz przez ultra wysoką temperaturę (UHT), która pozwala na eliminację drobnoustrojów i enzymów, co skutkuje długoterminową trwałością mleka bez konieczności chłodzenia. Kondensacja natomiast odnosi się do procesu usuwania wody z mleka, co prowadzi do zwiększenia jego gęstości i może skutkować powstawaniem produktów takich jak mleko skondensowane, a nie UHT. W przypadku ogórków konserwowych, kiszenie to naturalny proces fermentacji, który prowadzi do powstania kwasu mlekowego, a nie technika konserwacji używana w przemyśle do długoterminowego przechowywania. Kiszenie nie zapewnia tej samej stabilności mikrobiologicznej co pasteryzacja, dlatego ogórki konserwowe często są pasteryzowane, aby zapewnić ich trwałość. Susz warzywny, natomiast, uzyskiwany poprzez tyndalizację, to niepoprawne podejście, ponieważ tyndalizacja dotyczy wielokrotnego podgrzewania, które nie jest standardową metodą suszenia. Suszenie warzyw polega na usunięciu wody z produktu, co prowadzi do zmiany jego tekstury i smaku, ale nie wymaga tyndalizacji. Typowe błędy myślowe w tych odpowiedziach polegają na myleniu procesów technologicznych i ich zastosowania. Właściwe zrozumienie tych metod oraz ich zastosowanie w praktyce jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i jakości żywności.

Pytanie 33

Aby przygotować czerninę, należy zastosować krew

A. końska
B. wołowa
C. kacza
D. indyka
Czernina, tradycyjna polska zupa, przygotowywana jest głównie z krwi kaczej, co stanowi kluczowy element jej charakterystycznego smaku i konsystencji. W procesie przygotowania czerniny, krew kacza jest łączona z innymi składnikami, takimi jak rosół, przyprawy oraz czasami dodatki takie jak kluski czy warzywa. Użycie krwi kaczej jest zgodne z regionalnymi praktykami kulinarnymi i ma swoje korzenie w polskiej tradycji, gdzie kaczka była często hodowana w gospodarstwach rolnych. Dzięki wysokiej zawartości żelaza krew ta nie tylko wzbogaca smak zupy, ale również dostarcza cennych wartości odżywczych. Dobrze przygotowana czernina powinna być gęsta i aromatyczna, a jej intensywny kolor jest efektem użycia krwi. Warto również zauważyć, że krew kacza jest stosunkowo łatwa do pozyskania i przetworzenia, co czyni ją dostępniejszą od innych rodzajów krwi w kontekście przygotowania tej potrawy.

Pytanie 34

Wzrost objętości fasoli podczas namaczania w wodzie jest rezultatem zjawiska

A. ekstrakcji
B. kleikowania
C. osmozy
D. koagulacji
Koagulacja jest procesem, w którym cząsteczki białek łączą się w większe struktury, co nie ma związku z pęcznieniem fasoli w wyniku moczenia. W kontekście fasoli, koagulacja nie występuje, ponieważ nie jest to proces, który zachodzi w obecności wody. Ekstrakcja dotyczy wydobywania substancji z jednego medium do drugiego, jednak w przypadku moczenia fasoli nie mamy do czynienia z wydobywaniem jakichkolwiek składników ze ziarna do wody. Zjawisko kleikowania odnosi się do procesu, w którym skrobia w produkcie spożywczym pęcznieje i żeluje pod wpływem ciepła, co również nie ma zastosowania w kontekście moczenia na zimno. W praktyce, osoby mogą mylnie uważać, że te procesy są ze sobą powiązane, co prowadzi do nieporozumień. Zrozumienie różnicy między osmozą a innymi procesami fizycznymi i chemicznymi jest kluczowe w naukach o żywności i technologii kulinarnej. Właściwe zrozumienie procesów związanych z moczeniem może znacząco wpłynąć na jakość przygotowywanych potraw oraz na ich wartość odżywczą, co jest istotne w kontekście zdrowego żywienia.

Pytanie 35

Który z wymienionych artykułów spożywczych został zakonserwowany za pomocą metody biologicznej?

A. Daktyle suszone
B. Ogórki kiszone
C. Mleko pasteryzowane
D. Powidła śliwkowe
Ogórki kiszone są przykładem produktu spożywczego, który został utrwalony metodą biologiczną, zwanej fermentacją. Proces ten polega na przekształcaniu cukrów przez mikroorganizmy, takie jak bakterie kwasu mlekowego, w kwas mlekowy, co powoduje zakwaszenie produktu. W przypadku ogórków kiszonych, świeże ogórki zanurza się w solance, co sprzyja rozwojowi pożądanych bakterii i hamuje rozwój mikroorganizmów patogennych. Fermentacja nie tylko przedłuża trwałość ogórków, ale również wzbogaca ich walory smakowe oraz odżywcze, dostarczając probiotyków. Warto zauważyć, że ogórki kiszone są cenione w diecie, jako źródło witamin i minerałów, a ich regularne spożycie może wspierać zdrowie jelit. Metoda ta jest szeroko stosowana w przemyśle spożywczym, zgodnie z normami HACCP, co zapewnia bezpieczeństwo żywności i wysoką jakość produktów fermentowanych.

Pytanie 36

Zmiany zachodzące w przechowywanych owocach, które skutkują poprawą ich wyglądu, smaku oraz zapachu, są efektem

A. transpiracji
B. dojrzewania
C. sorpcji
D. oddychania
Słabe zrozumienie procesów zachodzących w owocach może prowadzić do nieprawidłowego wyboru odpowiedzi. Sorpcja, będąca procesem, w którym cząsteczki gazów, cieczy lub rozpuszczonych substancji gromadzą się na powierzchni ciała stałego, nie jest odpowiednia w kontekście zmian w owocach. Sorpcja dotyczy głównie interakcji między różnymi fazami materii, a nie biologicznych procesów, które zachodzą w owocach. Transpiracja, czyli proces, w którym rośliny uwalniają wodę głównie przez liście, również nie jest odpowiedzią, gdyż jest to proces fizjologiczny mający na celu regulację temperatury rośliny oraz transport składników odżywczych, a nie poprawę ich jakości sensorycznych. Oddychanie komórkowe, które zachodzi w owocach, choć jest fundamentalnym procesem energetycznym, nie jest bezpośrednio związane z poprawą ich wyglądu czy smaku. Oddychanie w kontekście owoców odnosi się do metabolizmu, w którym glukoza jest przekształcana w energię, ale nie prowadzi do zmian, które mogłyby być postrzegane jako poprawa jakości bezpośrednio. Te złożone procesy biochemiczne i fizjologiczne powinny być rozpoznawane i zrozumiane, aby uniknąć typowych błędów myślowych, które mogą prowadzić do mylnych wniosków o kondycji i jakości owoców.

Pytanie 37

Ile bułki czerstwej powinno się użyć do sporządzenia masy mięsnej z 6 kg mięsa, jeśli zawartość bułki czerstwej w stosunku do mięsa wynosi 20%?

A. 100 g
B. 1200 g
C. 1000 g
D. 120 g
Wybór odpowiedzi 1000 g może wynikać z błędnego obliczenia procentowego lub niewłaściwej interpretacji proporcji. Jeżeli ktoś myślał, że 20% z 6 kg to 1 kg, to jest to klasyczny błąd arytmetyczny. Z kolei odpowiedź 120 g sugeruje znaczną nieścisłość, ponieważ wydaje się, że osoba odpowiadająca nie zrozumiała, że 20% z 6 kg to znacznie więcej niż 120 g. W tym przypadku może to wynikać z błędnego przeliczenia jednostek miar lub pominięcia kluczowego kroku w obliczeniach. Odpowiedź 100 g również nie jest poprawna, ponieważ jest to znacznie zaniżona ilość bułki, co mogłoby prowadzić do nieodpowiedniej konsystencji masy mielonej. Dobrą praktyką jest zwracanie uwagi na przeliczenia procentowe i ich zastosowanie w praktyce kulinarnej. W kontekście przygotowywania potraw ważne jest, aby nie tylko znać właściwe proporcje, ale także rozumieć ich znaczenie w kontekście tekstury i smaku potraw. Błąd w obliczeniach procentowych lub nieprawidłowe przyjęcie jednostek miar może prowadzić do nieoptymalnych rezultatów w kuchni. Dlatego kluczowe jest dokładne zrozumienie, jak obliczyć udział składników w potrawie, co jest fundamentem w profesjonalnym gotowaniu.

Pytanie 38

Obiekt gastronomiczny, który serwuje kawę, ciastka, torty oraz napoje alkoholowe, określa się mianem

A. pijalnia
B. espresso
C. jadłodajnia
D. bar mleczny
Odpowiedź 'espresso' jest prawidłowa, ponieważ espresso to nie tylko rodzaj kawy, ale także kluczowy element oferty gastronomicznej, który można znaleźć w wielu zakładach serwujących napoje. W kontekście gastronomicznym, espresso często stanowi podstawę różnych napojów kawowych, takich jak cappuccino czy latte, co sprawia, że zakład oferujący kawę ma obowiązek posiadania wyspecjalizowanego sprzętu i odpowiednio przeszkolonego personelu. W profesjonalnych kawiarniach espresso przygotowuje się z wyselekcjonowanych ziaren kawy, co wpływa na jakość napoju. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, serwowanie wysokiej jakości espresso może znacząco przyczynić się do reputacji zakładu oraz zadowolenia klientów. Współczesne trendy w gastronomii wskazują również na rosnące zainteresowanie różnorodnymi napojami kawowymi, co czyni espresso fundamentalnym elementem oferty w kawiarniach i restauracjach.

Pytanie 39

Spożycie może prowadzić do zatrucia jadem kiełbasianym

A. zawartości konserwy mięsnej z wybrzuszeniem
B. niedostatecznie ugotowanych udek drobiowych
C. lodów, które zostały rozmrożone i ponownie zamrożone
D. kiełbasy wykonanej z mięsa, które nie zostało poddane badaniom
W przypadku kiełbasy z nieprzebadanego mięsa, są inne potencjalne zagrożenia zdrowotne, jednakże nie ma bezpośredniego związku z jadem kiełbasianym. Spożycie takiej kiełbasy może prowadzić do zakażeń bakteryjnych, np. salmonelozy, co jest związane z niewłaściwą obróbką termiczną lub kontaminacją surowców. Z kolei rozmrożone i ponownie zamrożone lody mogą być źródłem bakterii, ale nie są one związane z Clostridium botulinum, które preferuje środowiska beztlenowe, a lody nie sprzyjają takim warunkom. Niedogotowane udka z drobiu mogą prowadzić do zakażeń drobnoustrojami, takimi jak Campylobacter czy Salmonella, ale nie są one powiązane z jadem kiełbasianym. Często występującym błędem myślowym jest utożsamianie wszystkich zagrożeń związanych z żywnością z jednym typem toksyny, co prowadzi do nieprecyzyjnych wniosków. Ważne jest, aby zrozumieć specyfikę zagrożeń związanych z różnymi rodzajami żywności oraz ich mechanizmy działania, aby skuteczniej dbać o bezpieczeństwo żywności i zdrowie publiczne.

Pytanie 40

Gdy pracownik przy odcedzaniu ziemniaków oparzył sobie rękę, powinien przede wszystkim

A. ochłodzić poparzone miejsce strumieniem zimnej wody
B. nasmarować poparzoną skórę żelem chłodzącym
C. nałożyć jałowy opatrunek na miejsce poparzenia
D. nałożyć na poparzone miejsce Panthenol
Schłodzenie poparzonego miejsca zimną wodą to naprawdę ważny krok, kiedy mówimy o pierwszej pomocy. Po prostu chodzi o to, żeby obniżyć temperaturę skóry, co pomoże ograniczyć uszkodzenia i złagodzi ból. Woda powinna być chłodna, ale nie lodowata, bo można jeszcze więcej zaszkodzić. Powinno się to robić przez co najmniej 10-20 minut, tak mówią różne organizacje zajmujące się ratownictwem. Jak nie ma wody z kranu, to można użyć chłodnych, wilgotnych kompresów. No i pamiętaj, żeby nie kłaść lodu bezpośrednio na skórę, bo można dostać odmrożeń. Po schłodzeniu najlepiej założyć jałowy opatrunek, żeby zabezpieczyć ranę przed infekcją. To, jak postępujesz przy oparzeniach, ma duże znaczenie, nie tylko żeby zmniejszyć ból, ale też żeby uniknąć poważnych problemów zdrowotnych w przyszłości.