Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 26 marca 2025 08:21
Data zakończenia: 26 marca 2025 08:34

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakim adresem IPv6 charakteryzuje się autokonfiguracja łącza?

A. ::/128

B. FF00::/8

C. 2000::/3

D. FE80::/10

Wybór niewłaściwych adresów IPv6, takich jak 2000::/3, FF00::/8 oraz ::/128, wynika z niepełnego zrozumienia zasad klasyfikacji adresów w systemie IPv6 oraz ich zastosowań. Adres 2000::/3 jest przykładem adresu unicast, który jest używany do routingu globalnego, a nie do autokonfiguracji lokalnej. Adresy te są przeznaczone dla urządzeń wymagających publicznego dostępu w Internecie. Użycie 2000::/3 w kontekście autokonfiguracji łącza jest błędne, ponieważ te adresy nie są lokalne i wymagają interwencji w postaci routera. Adres FF00::/8 to zakres adresów multicast, który służy do przesyłania danych do wielu odbiorców jednocześnie, jednak nie jest on używany do autokonfiguracji. W końcu, adres ::/128 reprezentuje pojedynczy adres unicast, ale nie zawiera on prefiksu lokalnego potrzebnego do autokonfiguracji łącza. Adresowanie IPv6 wymaga zrozumienia zasad lokalnego i globalnego zakresu adresów, co jest kluczowe w efektywnym projektowaniu i zarządzaniu sieciami. Niezrozumienie tych koncepcji prowadzi do typowych błędów przy definiowaniu oraz wdrażaniu adresów w sieciach IPv6.

Pytanie 2

Jaki procesor powinien być zastosowany przy składaniu komputera osobistego z płytą główną Asus M5A78L-M/USB3 AMD760G socket AM3+?

A. AMD FX 8300 3300MHz AM3+ Oem

B. AMD APU A4 6320 3800MHz FM2

C. AMD APU A8 7650K 3300MHz FM2+ BOX

D. AMD A8-7600 S.FM2 BOX

Poprawna odpowiedź to AMD FX 8300 3300MHz AM3+ Oem, ponieważ jest to procesor kompatybilny z gniazdem AM3+, które znajduje się na płycie głównej Asus M5A78L-M/USB3. Gniazdo AM3+ obsługuje szereg procesorów z rodziny AMD FX, które oferują wyższą wydajność w porównaniu do procesorów z gniazda FM2. Wybór FX 8300 pozwala na lepsze zarządzanie wieloma wątkami dzięki architekturze, która obsługuje do ośmiu rdzeni, co jest szczególnie cenne w zastosowaniach wymagających dużej mocy obliczeniowej, takich jak gry czy edycja wideo. Dodatkowo, procesor ten wspiera technologię Turbo Core, co umożliwia dynamiczne zwiększenie częstotliwości taktowania, co przekłada się na lepszą wydajność w zastosowaniach jednowątkowych. W praktyce oznacza to, że użytkownicy mogą oczekiwać płynniejszej pracy systemu oraz lepszej odpowiedzi w zadaniach, które są intensywne obliczeniowo. Zastosowanie procesora zgodnego z gniazdem AM3+ jest zgodne z najlepszymi praktykami budowy komputera, gdzie kluczowym aspektem jest dobór komponentów zapewniających ich współpracę.

Pytanie 3

Jaką maksymalną wartość rozplotu kabla UTP można uzyskać we wtyku RJ45 według normy PN-EN 50173?

A. 15 mm

B. 20 mm

C. 10 mm

D. 13 mm

Niepoprawne odpowiedzi dotyczące wartości maksymalnego rozplotu kabla UTP wskazują na zrozumienie jedynie aspektów fizycznych połączeń, ale ignorują kluczowe zasady dotyczące parametrów transmisyjnych oraz standardów dotyczących instalacji. Wartości takie jak 10 mm, 15 mm czy 20 mm nie są zgodne z normą PN-EN 50173, co może prowadzić do wielu problemów w kontekście wydajności sieci. Rozplot o długości 10 mm jest nieodpowiedni, ponieważ nie pozwala na odpowiednie zarządzanie skręceniem par przewodów, co jest kluczowe dla redukcji interferencji. Z kolei zbyt duży rozplot, jak 15 mm lub 20 mm, może prowadzić do istotnych strat sygnału, a także zwiększać podatność na zakłócenia zewnętrzne, co jest szczególnie problematyczne w gęsto zabudowanych środowiskach biurowych, gdzie różnorodne urządzenia elektroniczne mogą wpływać na jakość sygnału. Zrozumienie tego, jak zarządzać rozplotem kabli, jest kluczowe dla techników zajmujących się instalacją i utrzymaniem sieci, ponieważ pozwala na uniknięcie typowych pułapek, które mogą prowadzić do problemów z transmisją danych i ogólną wydajnością sieci.

Pytanie 4

Oblicz całkowity koszt brutto usług świadczonych przez serwisanta, uwzględniając koszt dojazdu wynoszący 55,00 zł netto.

A. 215,00 zł

B. 264,45 zł

C. 196,80 zł

D. 160,00 zł

Żeby obliczyć całkowity koszt usług serwisanta, musisz wziąć pod uwagę całkiem sporo rzeczy – nie tylko same koszty netto, ale też VAT i ewentualne koszty dojazdu. W naszym przypadku mamy pięć usług, a ich wartość netto to 10 zł za instalację, 40 zł za zasilacz, 40 zł za backupy, 25 zł za konfigurację przełącznika i 45 zł za instalację skanera. Łącznie daje to 160 zł. Potem doliczamy VAT, który w Polsce wynosi 23%, więc musimy obliczyć 23% z 160 zł, co daje 36,80 zł. Czyli dodajemy to do wartości netto, co wychodzi 196,80 zł. A jeśli do tego dodamy koszt dojazdu, który wynosi 55 zł netto, to mamy już 251,80 zł. Na koniec, żeby wyliczyć koszt brutto, musimy obliczyć VAT od dojazdu, czyli 55 zł razy 0,23, co daje 12,65 zł. Razem z wszystkimi dodatkami, całkowity koszt brutto wyniesie 264,45 zł. Rozumienie tych obliczeń to podstawa, zwłaszcza kiedy chodzi o ustalanie cen usług i właściwe rozliczanie podatków.

Pytanie 5

Aby stworzyć archiwum danych w systemie operacyjnym Ubuntu, należy użyć programu

A. set

B. awk

C. sed

D. tar

Program tar, będący skrótem od "tape archive", jest standardowym narzędziem w systemach Unix i Linux, w tym Ubuntu, do tworzenia oraz zarządzania archiwami danych. Jego główną funkcją jest łączenie wielu plików i katalogów w jeden plik archiwum, co upraszcza przechowywanie i transport danych. Tar umożliwia również kompresję danych za pomocą różnych algorytmów, takich jak gzip czy bzip2, co nie tylko zmniejsza rozmiar archiwum, ale także przyspiesza transfer plików. Osoby pracujące z systemami operacyjnymi opartymi na Unixie często wykorzystują tar do tworzenia kopii zapasowych oraz przenoszenia systemów i aplikacji. Przykładowe polecenie do utworzenia archiwum to: tar -cvf nazwa_archiwum.tar /ścieżka/do/katalogu, gdzie -c oznacza tworzenie archiwum, -v wyświetla postęp operacji, a -f wskazuje nazwę pliku archiwum. Dobre praktyki sugerują tworzenie archiwów w regularnych odstępach czasu oraz ich przechowywanie w bezpiecznych lokalizacjach, aby zabezpieczyć ważne dane.

Pytanie 6

Urządzenie przedstawione na ilustracji oraz jego dane techniczne mogą być użyte do pomiarów rodzaju okablowania

A. skrętki cat. 5e/6

B. telefonicznego

C. koncentrycznego

D. światłowodowego

Urządzenie przedstawione na rysunku to miernik mocy optycznej, który jest specjalnie zaprojektowany do pracy z sieciami światłowodowymi. Specyfikacja techniczna wskazuje na obsługę typowych długości fal stosowanych w światłowodach: 850, 1300, 1310, 1490, i 1550 nm, co jest standardem w transmisji światłowodowej w różnych typach sieci, takich jak LAN, WAN, czy sieci telekomunikacyjne. Mierniki mocy optycznej są kluczowe w monitorowaniu i utrzymaniu jakości sygnału w światłowodach, pomagając w ocenie tłumienia sygnału oraz jego integralności na długich dystansach. Dzięki wysokiej precyzji i czułości, mierniki takie jak ten umożliwiają dokładne pomiary, co jest kluczowe dla zapewnienia niezawodności i wydajności sieci światłowodowych. Dodatkowo, możliwość pomiaru w jednostkach dBm, dB i µW pozwala na elastyczne dostosowanie się do różnych standardów i potrzeb pomiarowych, co jest nieocenione w profesjonalnych instalacjach i konserwacji sieci optycznych. Obsługa uniwersalnych złącz oraz intuicyjna nawigacja sprawiają, że jest to narzędzie nie tylko precyzyjne, ale także wygodne w użyciu, co jest istotne dla techników pracujących w terenie.

Pytanie 7

Jakie urządzenie umożliwia połączenie sieci lokalnej z siecią rozległą?

A. Router

B. Przełącznik

C. Most

D. Koncentrator

Router to urządzenie sieciowe, które pełni kluczową rolę w łączeniu różnych sieci, w tym sieci lokalnej (LAN) z siecią rozległą (WAN). Jego podstawową funkcją jest kierowanie ruchem danych między tymi sieciami, co osiąga poprzez analizę adresów IP i stosowanie odpowiednich protokołów routingu. Przykładem zastosowania routera jest konfiguracja domowej sieci, gdzie router łączy lokalne urządzenia, takie jak komputery, smartfony czy drukarki, z Internetem. W środowisku korporacyjnym routery są często wykorzystywane do łączenia oddziałów firmy z centralnym biurem za pośrednictwem sieci WAN, co umożliwia bezpieczną komunikację i wymianę danych. Standardy, takie jak RFC 791 dotyczący protokołu IP, definiują zasady działania routerów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania sieci. Warto również zwrócić uwagę na funkcje dodatkowe routerów, takie jak NAT (Network Address Translation) czy firewall, które zwiększają bezpieczeństwo sieci, co jest szczególnie istotne w kontekście ochrony danych w sieciach rozległych.

Pytanie 8

Aby zapewnić łączność urządzenia mobilnego z komputerem za pośrednictwem interfejsu Bluetooth, konieczne jest

A. ustawić urządzenie mobilne przez przeglądarkę

B. wykonać parowanie urządzeń

C. zestawić połączenie między urządzeniami kablem krosowym

D. stworzyć sieć WAN dla tych urządzeń

Wykonanie parowania urządzeń jest kluczowym krokiem w nawiązywaniu połączenia Bluetooth pomiędzy urządzeniem mobilnym a komputerem. Proces ten polega na wymianie danych zabezpieczających, takich jak kody PIN lub hasła, które są niezbędne do autoryzacji połączenia. Parowanie zapewnia, że tylko zaufane urządzenia mogą wymieniać dane, co jest zgodne z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa. Po zakończeniu parowania, urządzenia będą mogły automatycznie się łączyć bez potrzeby ponownego wprowadzania danych. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której użytkownik chce przesłać pliki z telefonu na komputer. Po parowaniu, takie operacje stają się znacznie łatwiejsze, a użytkownik oszczędza czas. Ponadto, Bluetooth ma różne profile, takie jak A2DP do przesyłania dźwięku czy SPP do przesyłania danych, co pozwala na różnorodne zastosowania w zależności od potrzeb użytkownika.

Pytanie 9

Protokół stosowany do rozgłaszania w grupie, dzięki któremu hosty informują o swoim członkostwie, to

A. IGMP

B. ICMP

C. EIGRP

D. IGRP

Wybór innych protokołów, takich jak IGRP, ICMP i EIGRP, odzwierciedla typowe nieporozumienia dotyczące ich funkcji i zastosowania w kontekście zarządzania grupami multicastowymi. IGRP, czyli Interior Gateway Routing Protocol, jest protokołem routingu wewnętrznego, który nie ma związku z zarządzaniem członkostwem grup multicastowych. Jego celem jest wymiana informacji o trasach pomiędzy routerami w sieci, co nie jest związane z rozgłaszaniem danych do grup odbiorców. ICMP, z kolei, to protokół kontrolny, który służy do przesyłania komunikatów o błędach oraz informacji diagnostycznych w sieciach IP. Choć jest ważny dla monitorowania stanu sieci, nie ma żadnego wpływu na zarządzanie grupami multicastowymi. EIGRP, czyli Enhanced Interior Gateway Routing Protocol, jest także protokołem routingu, który łączy cechy protokołów wewnętrznych i zewnętrznych, jednak również nie ma zastosowania w kontekście rozgłaszania grupowego. Przy wyborze odpowiedzi, istotne jest rozróżnianie funkcji protokołów i ich odpowiednie przypisanie do konkretnych zadań w zarządzaniu sieciami. Zrozumienie tych różnic pozwala uniknąć częstych błędów w interpretacji roli poszczególnych protokołów w architekturze sieciowej.

Pytanie 10

Jakie jest właściwe IP dla maski 255.255.255.0?

A. 122.168.1.0

B. 122.0.0.255

C. 192.168.1.255

D. 192.168.1.1

Adres 192.168.1.1 jest poprawny dla maski podsieci 255.255.255.0, ponieważ mieści się w zakresie adresów prywatnych zdefiniowanych przez standard RFC 1918. Maski podsieci określają, jak adres IP jest dzielony na część sieciową i część hosta. W przypadku maski 255.255.255.0, pierwsze trzy oktety (192.168.1) stanowią adres sieciowy, a ostatni oktet (1) oznacza adres konkretnego hosta w tej sieci. Oznacza to, że adres 192.168.1.0 określa sieć, a 192.168.1.255 to adres rozgłoszeniowy (broadcast) dla tej podsieci, co oznacza, że nie mogą być przypisane jako adresy hostów. W praktyce adres 192.168.1.1 jest często używany jako domyślny adres bramy w routerach domowych, co czyni go kluczowym w konfiguracji lokalnych sieci komputerowych. Znajomość tego, jak działają adresy IP i maski podsieci, jest niezbędna dla administratorów sieci, którzy muszą zarządzać lokalnymi i rozległymi sieciami przez prawidłowe przypisanie adresów IP dla różnorodnych urządzeń.

Pytanie 11

W architekturze ISO/OSI protokoły TCP oraz UDP funkcjonują w warstwie

A. łącza danych

B. sieci

C. aplikacji

D. transportowej

Warstwa sieciowa modelu ISO/OSI jest odpowiedzialna za adresowanie i routing pakietów w sieci, ale nie zajmuje się przesyłaniem danych między aplikacjami. W tej warstwie działają protokoły takie jak IP (Internet Protocol), które umożliwiają przesyłanie danych w sieciach lokalnych i globalnych, ale nie zapewniają mechanizmów transportowych, które są tak istotne dla TCP i UDP. W kontekście warstwy łącza danych, protokoły skupiają się na dostarczeniu ramki danych między bezpośrednio połączonymi urządzeniami w sieci, zapewniając m.in. kontrolę błędów i synchronizację. Typowe protokoły w tej warstwie to Ethernet czy Wi-Fi, które nie mają nic wspólnego z funkcjonalnością transportową. Z kolei warstwa aplikacji to ta, w której działają końcowe aplikacje użytkowników, takie jak przeglądarki internetowe, e-maile czy protokoły transferu plików. Protokół HTTP używa TCP jako warstwy transportowej, ale sam w sobie nie jest odpowiedzialny za transport, tylko za interakcję z serwerami. Zrozumienie struktury modelu ISO/OSI jest kluczowe dla poprawnego klasyfikowania funkcji protokołów, ponieważ każdy z nich pełni odmienne role, a niepoprawne przypisanie ich do niewłaściwych warstw prowadzi do nieporozumień w diagnostyce problemów sieciowych oraz projektowaniu systemów.

Pytanie 12

Czym jest OTDR?

A. reflektometr.

B. urządzenie światłowodowe dla przełącznika.

C. tester kabli miedzianych.

D. spawarka.

OTDR, czyli Optical Time Domain Reflectometer, to zaawansowane urządzenie służące do pomiaru i diagnostyki włókien optycznych. Jego główną funkcją jest wykrywanie i lokalizowanie strat sygnału oraz niedoskonałości w instalacjach światłowodowych. OTDR działa na zasadzie wysyłania impulsów światła przez włókno optyczne i analizowania powracającego sygnału, co pozwala na określenie odległości do miejsca wystąpienia problemu. Przykładowe zastosowanie OTDR obejmuje inspekcję i konserwację sieci telekomunikacyjnych oraz monitorowanie jakości połączeń światłowodowych. W branży telekomunikacyjnej, zgodnie z normami ITU-T G.650, OTDR jest niezbędnym narzędziem do zapewnienia optymalnej wydajności sieci. Dzięki precyzyjnym pomiarom użytkownik może szybko identyfikować problematyczne odcinki, co znacząco przyspiesza proces naprawy oraz minimalizuje przestoje w sieci. Warto również zwrócić uwagę, że wiele nowoczesnych OTDR oferuje funkcje automatycznej analizy danych, co ułatwia diagnozowanie oraz dokumentowanie wyników pomiarów.

Pytanie 13

Termin określający wyrównanie tekstu do prawego i lewego marginesu to

A. wersalikiem

B. interlinią

C. justowaniem

D. kapitalikiem

Justowanie to proces wyrównywania tekstu w dokumencie do prawego i lewego marginesu, co sprawia, że tekst jest bardziej estetyczny i uporządkowany. Technika ta jest powszechnie stosowana w publikacjach drukowanych, takich jak książki, czasopisma czy broszury, a także w dokumentach elektronicznych. Dzięki justowaniu tekst staje się bardziej czytelny, a jego układ jest harmonijny, co jest szczególnie ważne w kontekście materiałów marketingowych i profesjonalnych. W praktyce, justowanie może odwzorowywać różne style wizualne, w zależności od potrzeb projektu, co wynika z zastosowania odpowiednich algorytmów wyrównywania i przestrzeni między wyrazami. Warto zaznaczyć, że standardy typograficzne, takie jak te wprowadzane przez American National Standards Institute (ANSI) czy International Organization for Standardization (ISO), podkreślają znaczenie estetyki i czytelności tekstu, co czyni justowanie kluczowym elementem w projektowaniu wszelkiego rodzaju dokumentów.

Pytanie 14

Jaką funkcję pełni protokół ARP (Address Resolution Protocol)?

A. Określa adres MAC na podstawie adresu IP

B. Zarządza przepływem pakietów w ramach systemów autonomicznych

C. Obsługuje grupy multicast w sieciach opartych na protokole IP

D. Przekazuje informacje zwrotne dotyczące problemów z siecią

Wybór innej odpowiedzi może prowadzić do mylnych przekonań dotyczących funkcji protokołu ARP w architekturze sieciowej. Przykładowo, odpowiedź sugerująca, że ARP zarządza grupami multicastowymi w sieciach opartych na protokole IP jest nieprecyzyjna. Multicast to technika transmisji, która umożliwia wysyłanie danych do grupy odbiorców, natomiast ARP koncentruje się na przekształcaniu adresów IP na adresy MAC, co ma zupełnie inny cel. Podobnie, kontroli przepływu pakietów wewnątrz systemów autonomicznych zajmuje się protokół BGP (Border Gateway Protocol), a nie ARP. BGP jest odpowiedzialny za routing między różnymi sieciami i nie ma związku z lokalnym ustalaniem adresów. Przesyłanie informacji zwrotnych o problemach z siecią to zadanie bardziej skomplikowanych protokołów, takich jak ICMP (Internet Control Message Protocol), który jest odpowiedzialny za wysyłanie komunikatów o błędach i informacji diagnostycznych. Zrozumienie różnicy między tymi protokołami jest kluczowe dla prawidłowej analizy problemów w sieci. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji różnych protokołów, co może prowadzić do nieefektywnego rozwiązywania problemów sieciowych. Dlatego ważne jest, aby dobrze zrozumieć specyfikę i zastosowanie każdego z protokołów, aby właściwie diagnozować i rozwiązywać problemy w infrastrukturze sieciowej.

Pytanie 15

Zanim zainstalujesz sterownik dla urządzenia peryferyjnego, system operacyjny Windows powinien weryfikować, czy sterownik ma ważny podpis

A. zaufany

B. kryptograficzny

C. elektroniczny

D. cyfrowy

W przypadku odpowiedzi 'kryptograficzny', należy zauważyć, że chociaż podpis cyfrowy opiera się na kryptografii, termin ten nie jest precyzyjny w kontekście pytania. Kryptografia to szeroka dziedzina, obejmująca różne techniki zabezpieczania informacji, a sama w sobie nie odnosi się bezpośrednio do podpisów stosowanych w systemach operacyjnych. Podobnie, odpowiedź 'elektroniczny' jest myląca, ponieważ chociaż podpis cyfrowy może być uznany za formę podpisu elektronicznego, to termin ten jest zbyt ogólny i nie oddaje specyfiki stosowanej technologii. Można tu również zauważyć, że termin 'zaufany' odnosi się bardziej do statusu źródła, niż do samego mechanizmu podpisywania. To prowadzi do błędnego wniosku, że wystarczy, aby źródło było zaufane, aby uznać dany sterownik za bezpieczny. W praktyce, niezależnie od zaufania do źródła, brak cyfrowego podpisu naraża system na ryzyko instalacji złośliwego oprogramowania. Właściwe podejście do bezpieczeństwa IT wymaga stosowania konkretnych mechanizmów, jak cyfrowe podpisy, które są zgodne z najlepszymi praktykami oraz standardami branżowymi, co skutecznie zwiększa bezpieczeństwo systemów operacyjnych. Ignorowanie tych aspektów może prowadzić do poważnych zagrożeń dla bezpieczeństwa i integralności systemów komputerowych.

Pytanie 16

Jak skonfigurować dziennik w systemie Windows Server, aby rejestrować zarówno udane, jak i nieudane próby logowania użytkowników oraz działania na zasobach dyskowych?

A. ustawień.

B. zabezpieczeń.

C. aplikacji i usług.

D. systemu.

Odpowiedź "zabezpieczeń" jest prawidłowa, ponieważ dziennik zabezpieczeń w systemie Windows Server jest miejscem, w którym rejestrowane są wszelkie zdarzenia związane z bezpieczeństwem, w tym próby logowania użytkowników oraz operacje na zasobach dyskowych. Dziennik ten umożliwia administratorom systemów monitorowanie i analizowanie aktywności użytkowników oraz identyfikowanie potencjalnych zagrożeń. Na przykład, udane i nieudane próby logowania mogą dostarczyć informacji o nieautoryzowanym dostępie, a analiza zmian na poziomie zasobów dyskowych może pomóc w wykryciu nadużyć, takich jak nieautoryzowane modyfikacje plików. Dobre praktyki w zakresie bezpieczeństwa informacji, takie jak te określone w normach ISO/IEC 27001, zalecają regularne przeglądanie dzienników zabezpieczeń w celu oceny skuteczności kontroli zabezpieczeń oraz reagowania na incydenty. Właściwe konfigurowanie i monitorowanie dziennika zabezpieczeń to kluczowy element zarządzania bezpieczeństwem w organizacji.

Pytanie 17

Na ilustracji ukazano narzędzie systemu Windows 7 służące do

A. tworzenia kopii systemu

B. rozwiązywania problemów z systemem

C. konfiguracji ustawień użytkownika

D. przeprowadzania migracji systemu

Narzędzie systemu Windows 7 pokazane na obrazku to sekcja Wygląd i personalizacja z Panelu sterowania. Jest to miejsce, gdzie użytkownik może konfigurować różnorodne ustawienia związane z interfejsem graficznym systemu. W ramach konfiguracji ustawień użytkownika można zmieniać kompozycje systemowe, co pozwala na dostosowanie wyglądu okien, kolorów, dźwięków, a nawet kursorów. Zmiana tła pulpitu, która jest częścią tego narzędzia, pozwala na personalizację ekranu głównego, co ma znaczenie szczególnie w środowiskach biurowych, gdzie estetyka i ergonomia pracy są kluczowe. Dopasowanie rozdzielczości ekranu wpływa na jakość wyświetlanego obrazu i może być istotne dla wydajności pracy, szczególnie w aplikacjach wymagających precyzyjnego odwzorowania grafiki. Korzystanie z tych funkcji zgodne jest z dobrymi praktykami administracyjnymi, które zakładają stworzenie użytkownikowi komfortowego środowiska pracy. Zrozumienie i umiejętność obsługi tych ustawień są kluczowe dla osób zajmujących się wsparciem technicznym oraz administracją systemów.

Pytanie 18

Narzędzie diagnostyczne tracert służy do ustalania

Wiersz polecenia
_ □ X
C:\>tracert wp.pl
 Trasa śledzenia do wp.pl [212.77.100.101]
 przewyższa maksymalną liczbę przeskoków 30
 1    2 ms    3 ms    2 ms  192.168.0.1
 2    8 ms    8 ms   10 ms  10.135.96.1
 3    *       *       *     Upłynął limit czasu żądania.
 4    9 ms    7 ms   10 ms  upc-task-gw.task.gda.pl [153.19.0.5]
 5   10 ms   14 ms   10 ms  task-tr-wp.pl [153.19.102.1]
 6   91 ms    *      10 ms  zeu.ptr02.sdm.wp-sa.pl [212.77.105.29]
 7   11 ms   10 ms   11 ms  www.wp.pl [212.77.100.101]
 
 Śledzenie zakończone.
 
 C:\>

A. możliwości analizy struktury systemu DNS

B. poprawności ustawień protokołu TCP/IP

C. ścieżki do miejsca docelowego

D. wydajności połączenia w protokole IPX/SPX

Polecenie tracert, znane również jako traceroute, jest narzędziem służącym do diagnozowania sieci komputerowych poprzez wyznaczanie ścieżki pakietu IP do określonego hosta. Działa ono poprzez wysyłanie serii komunikatów ICMP Echo Request do docelowego adresu IP z rosnącą wartością TTL (Time To Live). Każdy router na trasie zmniejsza wartość TTL o 1 i jeśli TTL osiągnie zero, router odrzuca pakiet i wysyła komunikat ICMP Time Exceeded z powrotem do nadawcy. Dzięki temu tracert identyfikuje każdy węzeł na drodze do celu wraz z czasem potrzebnym na przejście przez ten węzeł. To narzędzie jest użyteczne w wykrywaniu problemów z routingiem, takich jak nieosiągalne sieci czy wolne połączenia. Praktycznym zastosowaniem tracert jest analiza opóźnień i identyfikacja punktów, gdzie mogą występować wąskie gardła w transmisji danych. W środowisku zawodowym jest to standardowa praktyka w zarządzaniu sieciami, a wiedza o tym, jak używać tracert, jest niezbędna dla administratorów sieci dbających o płynność i efektywność komunikacji sieciowej.

Pytanie 19

Który instrument służy do pomiaru długości oraz tłumienności przewodów miedzianych?

A. Miernik mocy

B. Woltomierz

C. Omomierz

D. Reflektometr TDR

Omomierz nie jest odpowiednim przyrządem do pomiaru długości i tłumienności przewodów miedzianych, mimo że służy do pomiaru oporu elektrycznego. Jego zastosowanie ogranicza się głównie do określenia wartości oporu w obwodach elektrycznych, co może być użyteczne w diagnostyce uszkodzeń, ale nie dostarcza informacji o długości przewodów ani ich tłumienności. Woltomierz natomiast mierzy napięcie elektryczne, co również nie ma zastosowania w kontekście pomiarów długości kabli ani ich właściwości tłumiących. Miernik mocy, jak sama nazwa wskazuje, służy do pomiaru mocy elektrycznej w obwodach, co również nie ma związku z danymi parametrami przewodów. Zrozumienie, że każdy z tych przyrządów ma swoje specyficzne funkcje, jest kluczowe w pracy z systemami elektrycznymi. Pomylenie ich zastosowań może prowadzić do poważnych błędów w diagnostyce i konserwacji systemów. Dlatego ważne jest, aby przed wyborem odpowiedniego narzędzia dobrze zrozumieć jego funkcjonalność oraz zastosowanie w praktyce, co wpłynie na efektywność pracy oraz bezpieczeństwo całego systemu.

Pytanie 20

Które urządzenie poprawi zasięg sieci bezprzewodowej?

A. Modem VDSL

B. Przełącznik zarządzalny

C. Wzmacniacz sygnału

D. Konwerter mediów

Wzmacniacz sygnału to urządzenie zaprojektowane specjalnie w celu zwiększenia zasięgu sieci bezprzewodowej, co czyni go kluczowym elementem w infrastrukturze sieciowej. Działa poprzez odbieranie sygnału z routera lub punktu dostępu, a następnie jego amplifikację, co pozwala na szersze pokrycie obszaru sygnałem Wi-Fi. Wzmacniacze sygnału są szczególnie przydatne w domach i biurach o dużej powierzchni, gdzie standardowy zasięg routera może nie wystarczyć. Przykładem ich zastosowania może być sytuacja, gdy użytkownik znajduje się w oddalonym pomieszczeniu, gdzie sygnał jest słaby, co wpływa na jakość połączenia internetowego. Stosując wzmacniacz, można poprawić jakość sygnału i umożliwić płynniejsze korzystanie z internetu. Zgodnie z najlepszymi praktykami, ważne jest, aby dobrać odpowiedni wzmacniacz do specyfiki sieci, a także unikać umieszczania go w miejscach, gdzie mogą występować przeszkody, takie jak grube ściany, które mogą wpływać na jego efektywność. W ten sposób można skutecznie rozwiązać problemy z zasięgiem i poprawić ogólną jakość usług sieciowych.

Pytanie 21

Jakie będą całkowite wydatki na materiały potrzebne do wyprodukowania 20 kabli połączeniowych typu patchcord o długości 1,5 m każdy, jeżeli koszt jednego metra kabla wynosi 1 zł, a wtyk to 50 gr?

A. 30 zł

B. 50 zł

C. 40 zł

D. 60 zł

Aby obliczyć łączny koszt materiałów do wykonania 20 kabli połączeniowych typu patchcord o długości 1,5 m każdy, należy dokładnie przeanalizować koszty zarówno kabla, jak i wtyków. Koszt jednego metra kabla wynosi 1 zł. Zatem, na wykonanie jednego kabla o długości 1,5 m potrzeba 1,5 m x 1 zł/m = 1,5 zł. Koszt wtyku wynosi 50 gr, co odpowiada 0,5 zł. Łączny koszt materiałów do wykonania jednego kabla wynosi zatem 1,5 zł + 0,5 zł = 2 zł. Aby obliczyć łączny koszt dla 20 kabli, należy pomnożyć koszt jednego kabla przez ich liczbę: 20 x 2 zł = 40 zł. Warto jednak zauważyć, że odpowiedź 50 zł była błędnie oznaczona jako poprawna. Również, przy projektowaniu i realizacji połączeń kablem, ważne jest przestrzeganie standardów dotyczących długości kabli, aby zapewnić optymalną jakość sygnału oraz minimalizację strat sygnałowych. W praktyce, projektanci często uwzględniają dodatkowe koszty związane z materiałami eksploatacyjnymi oraz ewentualne zmiany w projekcie, które mogą wpłynąć na całkowity koszt.

Pytanie 22

Jakie oznaczenie powinien mieć komputer, aby mógł zostać sprzedany na terenie Polski, zgodnie z Dyrektywami Rady Europy?

A. A

B. C

C. B

D. D

Oznaczenie CE jest wymagane dla produktów, które mają być wprowadzone na rynek Unii Europejskiej w tym Polski. Zgodnie z dyrektywami Rady Europy oznaczenie CE potwierdza że produkt spełnia wszystkie odpowiednie wymagania związane z bezpieczeństwem zdrowiem i ochroną środowiska określone w dyrektywach UE. Jest to istotne dla producentów ponieważ umożliwia swobodny przepływ towarów na rynku wewnętrznym UE. Praktycznie oznacza to że produkt taki jak komputer został zaprojektowany i wyprodukowany zgodnie z wymaganiami dyrektyw unijnych i przeszedł odpowiednie testy zgodności. Oznaczenie to jest niezbędne dla wielu kategorii produktów w tym urządzeń elektrycznych i elektronicznych maszyn sprzętu medycznego i wielu innych kategorii. Praktycznym aspektem jest fakt że konsumenci mają większą pewność co do jakości i bezpieczeństwa produktu. Wprowadzenie oznaczenia CE wymaga od producenta opracowania dokumentacji technicznej i przeprowadzenia oceny zgodności co jest kluczowym elementem procesu wprowadzania produktu na rynek.

Pytanie 23

Obrazek ilustruje rezultat działania programu

A. dir

B. vol

C. tree

D. sort

Polecenie tree jest używane w systemach operacyjnych do wyświetlania struktury katalogów w formie drzewa. Prezentuje hierarchię plików i folderów, co jest przydatne do wizualizacji złożonych struktur. Przykładowo, administracja serwerami Linux często wykorzystuje tree do szybkiego przeglądu struktury katalogów aplikacji lub danych. W porównaniu do polecenia dir, które wyświetla tylko listę plików w bieżącym katalogu, tree oferuje bardziej kompleksowy widok obejmujący podkatalogi. To narzędzie jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu plikami, ponieważ umożliwia szybkie identyfikowanie ścieżek dostępu, co jest kluczowe w systemach, gdzie struktura danych ma krytyczne znaczenie. Dodatkowo, użycie tree ułatwia zrozumienie organizacji plików w projektach programistycznych, co jest przydatne dla deweloperów w celu szybkiej nawigacji i odnajdywania odpowiednich zasobów. Tree można również zintegrować ze skryptami automatyzacji, aby dynamicznie tworzyć dokumentację struktury katalogów, co wspiera zarządzanie konfiguracjami i kontrolę wersji. Polecenie to jest więc niezwykle użyteczne w wielu aspektach profesjonalnej administracji systemami informatycznymi.

Pytanie 24

Analiza danych wyświetlonych przez program umożliwia stwierdzenie, że

A. partycja wymiany ma pojemność 2 GiB

B. jeden dysk twardy został podzielony na sześć partycji podstawowych

C. partycja rozszerzona zajmuje 24,79 GiB

D. zamontowano trzy dyski twarde oznaczone jako sda1, sda2 oraz sda3

Odpowiedź dotycząca partycji wymiany o wielkości 2 GiB jest poprawna ponieważ analiza danych przedstawionych na zrzucie ekranu wyraźnie wskazuje sekcję oznaczoną jako linux-swap o rozmiarze 2 GiB. Partycja wymiany jest wykorzystywana przez system operacyjny Linux do zarządzania pamięcią wirtualną co jest kluczowe dla wydajności systemu szczególnie w sytuacjach dużego obciążenia pamięci RAM. Swap zapewnia dodatkową przestrzeń na dysku twardym którą system może używać jako rozszerzenie pamięci RAM co jest szczególnie przydatne w systemach o ograniczonej ilości pamięci fizycznej. Dobre praktyki branżowe sugerują aby rozmiar partycji wymiany był przynajmniej równy wielkości zainstalowanej pamięci RAM chociaż może się różnić w zależności od specyficznych potrzeb użytkownika i konfiguracji systemu. Korzystanie z partycji wymiany jest standardową praktyką w administracji systemami operacyjnymi opartymi na Linuxie co pozwala na stabilne działanie systemu nawet przy intensywnym użytkowaniu aplikacji wymagających dużej ilości pamięci.

Pytanie 25

Aby stworzyć partycję w systemie Windows, należy skorzystać z narzędzia

A. dsa.msc

B. diskmgmt.msc

C. devmgmt.msc

D. dfsgui.msc

Odpowiedź 'diskmgmt.msc' jest poprawna, ponieważ jest to narzędzie systemowe w systemie Windows, które umożliwia zarządzanie dyskami i partycjami. Użytkownicy mogą za jego pomocą tworzyć, usuwać, formatować i zmieniać rozmiar partycji, co jest kluczowe przy organizacji przestrzeni dyskowej. Przykładowo, jeśli użytkownik chce podzielić dysk twardy na kilka mniejszych jednostek, aby lepiej zarządzać danymi, może to zrobić przy użyciu tego narzędzia. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie stanu dysków oraz optymalizacja ich struktury, co może przyczynić się do lepszej wydajności systemu. Ponadto, diskmgmt.msc pozwala na przypisywanie liter dysków, co ułatwia ich identyfikację przez system oraz użytkowników. Używając tego narzędzia, można również zarządzać wolnym miejscem na dysku, co jest istotne w kontekście zachowania integralności danych oraz efektywności operacyjnej całego systemu operacyjnego. Warto zaznaczyć, że dostęp do tego narzędzia można uzyskać, wpisując 'diskmgmt.msc' w oknie uruchamiania (Win + R), co czyni go łatwo dostępnym dla użytkowników.

Pytanie 26

Oprogramowanie komputerowe, które jest dostępne bezpłatnie i bez ograniczeń czasowych, jest dystrybuowane na podstawie licencji typu

A. shareware

B. trial

C. donationware

D. public domain

Odpowiedź "public domain" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do oprogramowania, które jest dostępne dla każdego bez jakichkolwiek ograniczeń czasowych czy finansowych. Oprogramowanie w domenie publicznej jest uwolnione od wszelkich praw autorskich, co oznacza, że użytkownicy mogą je dowolnie modyfikować, kopiować i rozpowszechniać. Przykłady takiego oprogramowania to różne biblioteki kodów źródłowych, które są wykorzystywane w projektach open-source, jak np. zbiory przydatnych narzędzi programistycznych. W praktyce oznacza to, że programiści mogą korzystać z tych zasobów bez konieczności uzyskiwania zezwolenia, co sprzyja innowacyjności i współpracy w społeczności deweloperów. Standardy i dobre praktyki branżowe wskazują na znaczenie udostępniania oprogramowania w domenie publicznej jako sposobu na wspieranie edukacji oraz rozwoju technologii. Korzystanie z takich zasobów przyczynia się do szybszego rozwoju nowych aplikacji i narzędzi, a także umożliwia naukę poprzez praktyczne zastosowanie kodu źródłowego.

Pytanie 27

Jakie polecenie systemu Windows przedstawione jest na ilustracji?

A. net view

B. getmac

C. netsatat

D. route

Polecenie netstat w systemie Windows służy do wyświetlania aktywnych połączeń sieciowych, tablic routingu oraz statystyk protokołów. Narzędzie to jest niezwykle użyteczne w analizie bieżących połączeń TCP/IP oraz diagnozowaniu problemów z siecią, takich jak nieautoryzowane połączenia czy problemy z konfiguracją sieci. Jednakże nie dostarcza ono informacji o adresach fizycznych MAC, które są kluczowe w identyfikacji urządzeń w sieci lokalnej. Polecenie route pozwala na wyświetlanie i modyfikację tablicy routingu, co jest istotne w zarządzaniu ruchem sieciowym i kierowaniem pakietów do odpowiednich interfejsów sieciowych. Mimo że jest to ważne narzędzie w kontekście zarządzania siecią, nie dostarcza ono informacji o nazwach transportu ani adresach fizycznych, co odróżnia je od funkcji polecenia getmac. Natomiast polecenie net view umożliwia wyświetlanie komputerów i urządzeń w danej grupie roboczej lub domenie, co jest użyteczne przy zarządzaniu zasobami sieciowymi i identyfikacji udostępnianych zasobów. Jednak jego zastosowanie jest zupełnie odmienne od analizy interfejsów sieciowych poprzez ich adresy fizyczne. Typowym błędnym podejściem jest mylenie funkcji tych narzędzi ze względu na kontekst sieciowy, w jakim operują. Każde z tych poleceń pełni specyficzną rolę w zarządzaniu i diagnostyce sieci, a zrozumienie ich różnic funkcjonalnych jest kluczowe dla efektywnego rozwiązywania problemów w środowisku IT.

Pytanie 28

Internet Relay Chat (IRC) to protokół wykorzystywany do

A. transmisji głosu w sieci

B. wysyłania wiadomości na forum dyskusyjne

C. przesyłania wiadomości e-mail

D. przeprowadzania rozmów za pomocą interfejsu tekstowego

Wybór odpowiedzi dotyczącej transmisji głosu przez sieć jest błędny, ponieważ IRC nie jest protokołem stosowanym do przesyłania dźwięku. Protokół ten został zaprojektowany specjalnie do komunikacji tekstowej i nie obsługuje funkcji związanych z transmisją audio, które wymagają znacznie bardziej złożonych mechanizmów kodowania i dekodowania sygnału. Rozwiązania takie jak VoIP (Voice over Internet Protocol) są dedykowane do tego celu, a ich działanie opiera się na innych protokołach, takich jak SIP (Session Initiation Protocol). Również idea transmisji listów na grupę dyskusyjną nie znajduje zastosowania w kontekście IRC, który nie działa na zasadzie przesyłania wiadomości e-mail ani nie jest platformą do publikacji artykułów czy postów w stylu forum internetowego. Kwestia przesyłania poczty e-mail, będąca tematyką drugiej niepoprawnej odpowiedzi, dotyczy zupełnie innego protokołu, jakim jest SMTP (Simple Mail Transfer Protocol), który służy do wymiany wiadomości elektronicznych. To różnorodność protokołów i ich specyficzne zastosowania jest kluczowym elementem zrozumienia architektury internetowej. Wybór nieodpowiednich odpowiedzi może wynikać z mylnego założenia, że wszystkie formy komunikacji internetowej są takie same, co prowadzi do zrozumienia różnorodności narzędzi dostępnych w sieci oraz ich konkretnych zastosowań.

Pytanie 29

Jaką bramkę logiczną reprezentuje to wyrażenie?

A. D.

B. A.

C. B.

D. C.

Niepoprawne odpowiedzi często wynikają z niewłaściwego rozpoznania symboli logicznych. Wyrażenie A ⊕ B = Y odnosi się do funkcji XOR. Jednak wiele osób myli ten symbol z OR lub NOR, które mają inne funkcje logiczne. Bramki OR dają wynik prawdziwy, gdy przynajmniej jedno z wejść jest prawdziwe, co jest zupełnie inną operacją. Z kolei bramka NOR, która jest negacją OR, daje prawdę tylko wtedy, gdy oba wejścia są fałszywe. Bardzo często błędy te wynikają z niezrozumienia podstawowych właściwości tych bramek lub z zamieszania wynikającego z podobieństw w symbolach graficznych. Warto pamiętać, że bramki logiczne są podstawą konstrukcji układów cyfrowych i rozróżnienie ich właściwości jest kluczowe dla inżynierów projektujących systemy elektroniczne. Główne zastosowanie bramek XOR w porównaniu do innych bramek polega na ich zdolności do wykrywania różnic pomiędzy bitami, co jest niezbędne w procesach takich jak wyznaczanie sumy kontrolnej czy realizacja operacji arytmetycznych w procesorach. Dlatego zrozumienie i poprawna identyfikacja tych elementów jest nieoceniona w praktyce inżynierskiej i programistycznej.

Pytanie 30

W sieciach opartych na standardzie, jaką metodę dostępu do medium wykorzystuje CSMA/CA?

A. IEEE 802.3

B. IEEE 802.8

C. IEEE 802.11

D. IEEE 802.1

Wybór odpowiedzi innej niż IEEE 802.11 wskazuje na nieporozumienie dotyczące zastosowania różnych standardów w kontekście metod dostępu do medium. IEEE 802.1 to standard dotyczący protokołów sieciowych i zarządzania, który nie definiuje metod dostępu do medium, co sprawia, że nie jest on odpowiedni w tym kontekście. Z kolei IEEE 802.3, jako standard dla Ethernetu, wykorzystuje mechanizm CSMA/CD, czyli wykrywanie kolizji, co jest niezgodne z zasadami działania sieci bezprzewodowych, gdzie kolizje są trudniejsze do wykrycia. Standard IEEE 802.8 również nie odnosi się do metod dostępu do medium, a jego zakres obejmuje głównie interfejsy i technologie związane z transportem w sieciach. To prowadzi do błędnego myślenia, że wszystkie standardy 802.x są w jakiś sposób związane z metodami dostępu do medium. Kluczowym błędem jest mylenie zastosowań poszczególnych standardów oraz nieznajomość ich specyfiki. Zrozumienie różnic między standardami IEEE, w szczególności w kontekście radiofoni, jest niezbędne do efektywnego projektowania i implementacji sieci, gdzie metody dostępu odgrywają kluczową rolę w zapewnieniu stabilności i wydajności komunikacji.

Pytanie 31

Na dysku należy umieścić 100 tysięcy oddzielnych plików, z których każdy ma rozmiar 2570 bajtów. W takim przypadku, zapisane pliki będą zajmować najmniej miejsca na dysku z jednostką alokacji wynoszącą

A. 4096 bajtów

B. 3072 bajty

C. 8192 bajty

D. 2048 bajtów

Wybór jednostki alokacji ma kluczowe znaczenie dla efektywności przechowywania danych. W przypadku jednostek alokacji wynoszących 8192 bajty, 4096 bajtów oraz 2048 bajtów pojawiają się poważne problemy związane z marnotrawstwem przestrzeni dyskowej. Zastosowanie 8192 bajtów oznacza, że każdy plik o rozmiarze 2570 bajtów zajmie pełne 8192 bajty, co prowadzi do ogromnego marnotrawstwa, ponieważ dla każdego pliku pozostaje aż 5622 bajty niewykorzystanego miejsca. Taka duża jednostka alokacji jest niepraktyczna, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z dużą liczbą małych plików. Z kolei jednostka o wielkości 4096 bajtów również nie rozwiązuje problemu, ponieważ każdy plik nadal zajmie 4096 bajtów, co zwiększa marnotrawstwo, zostawiając 1526 bajtów niewykorzystanych. Zastosowanie jednostki 2048 bajtów, chociaż może wydawać się korzystne z perspektywy redukcji marnotrawstwa, w rzeczywistości prowadzi do problemu, gdzie na każdym pliku pozostanie 522 bajty nieprzydzielonej przestrzeni. W praktyce, w środowiskach, gdzie zarządza się dużą ilością małych plików, jak na przykład w systemach plików dla aplikacji webowych lub w bazach danych, wykorzystanie większej jednostki alokacji niż 3072 bajty staje się nieopłacalne. Kluczowym błędem jest pomijanie wpływu jednostki alokacji na całkowitą efektywność przechowywania, co może prowadzić do znacznych kosztów związanych z infrastrukturą dyskową oraz spadku wydajności operacyjnej.

Pytanie 32

Drukarka do zdjęć ma mocno zabrudzoną obudowę oraz ekran. Aby oczyścić zanieczyszczenia bez ryzyka ich uszkodzenia, należy zastosować

A. ściereczkę nasączoną IPA oraz środek smarujący

B. wilgotną ściereczkę oraz piankę do czyszczenia plastiku

C. mokrą chusteczkę oraz sprężone powietrze z rurką wydłużającą zasięg

D. suchą chusteczkę oraz patyczki do czyszczenia

Użycie suchej chusteczki oraz patyczków do czyszczenia jest nieodpowiednie, ponieważ takie metody mogą prowadzić do zarysowań oraz uszkodzeń delikatnych powierzchni. Suche chusteczki często zawierają włókna, które mogą zarysować ekran lub obudowę, a patyczki mogą nie dotrzeć do trudno dostępnych miejsc, co skutkuje niewłaściwym czyszczeniem. W przypadku mokrej chusteczki oraz sprężonego powietrza z rurką zwiększającą zasięg, istnieje ryzyko, że nadmiar wilgoci z chusteczki może przedostać się do wnętrza urządzenia, co mogłoby prowadzić do uszkodzeń elektronicznych. Dodatkowo sprężone powietrze w nieodpowiednich warunkach może wprawić zanieczyszczenia w ruch, a nie je usunąć, co może jeszcze bardziej zanieczyścić sprzęt. Z kolei ściereczka nasączona IPA (izopropanol) oraz środkiem smarującym są również niewłaściwym wyborem. Izopropanol, choć skuteczny jako środek czyszczący, może zniekształcić niektóre powłoki ochronne na ekranach, a środki smarujące mogą pozostawiać resztki, które są trudne do usunięcia i mogą przyciągać kurz. Kluczowe jest więc korzystanie z dedykowanych produktów czyszczących, które są zgodne z zaleceniami producentów oraz standardami branżowymi, aby zapewnić bezpieczeństwo i skuteczność czyszczenia sprzętu fotograficznego.

Pytanie 33

W systemie Linux polecenie chmod służy do

A. przywracania poprawności systemu plików

B. pokazywania danych o ostatniej modyfikacji pliku

C. określenia praw dostępu do pliku

D. zmiany właściciela pliku

Polecenie chmod w systemie Linux jest kluczowym narzędziem służącym do zarządzania prawami dostępu do plików i katalogów. Umożliwia administratorom i użytkownikom systemu określenie, kto może odczytywać, zapisywać lub wykonywać dany plik. Prawa dostępu są reprezentowane przez trzy główne kategorie: właściciela pliku, grupy, do której należy plik, oraz pozostałych użytkowników. Przykładowo, komenda 'chmod 755 plik.txt' ustawia pełne prawa (czytanie, pisanie, wykonywanie) dla właściciela oraz prawa do czytania i wykonywania dla grupy i innych. Ważne jest, aby świadome zarządzanie prawami dostępu przyczyniło się do ochrony danych, a także do zapobiegania nieautoryzowanemu dostępowi do wrażliwych informacji. Dobrym nawykiem jest regularne audytowanie praw dostępu i dostosowywanie ich zgodnie z zasadą najmniejszych uprawnień, co jest praktyką rekomendowaną w bezpieczeństwie informatycznym.

Pytanie 34

Na schemacie ilustrującym konstrukcję drukarki, w której toner jest nierównomiernie dostarczany do bębna, należy wskazać wałek magnetyczny oznaczony numerem

A. 2

B. 4

C. 3

D. 1

Wałek magnetyczny jest kluczowym elementem w procesie drukowania laserowego odpowiedzialnym za podawanie tonera na bęben. W typowych drukarkach laserowych wałek magnetyczny działa poprzez przyciąganie cząsteczek tonera z kasety i równomierne ich rozprowadzanie na bębnie światłoczułym. Jeśli wałek magnetyczny nie działa prawidłowo może to skutkować nierównomiernym rozprowadzaniem tonera co prowadzi do problemów z jakością druku takich jak pasy lub plamy na wydruku. Wymiana wadliwego wałka magnetycznego jest zgodna z dobrymi praktykami serwisowymi które zalecają regularną konserwację i wymianę komponentów eksploatacyjnych w drukarkach aby zapewnić ich optymalne działanie. Nieprawidłowe działanie wałka magnetycznego może być spowodowane zużyciem zanieczyszczeniami lub uszkodzeniami mechanicznymi dlatego zaleca się regularne przeglądy i czyszczenie tego elementu w celu przedłużenia jego żywotności. Praktyczne doświadczenie pokazuje że kontrola i konserwacja wałków magnetycznych może znacznie zwiększyć efektywność pracy urządzenia oraz zminimalizować koszty związane z naprawami i przestojami.

Pytanie 35

Użytkownik uszkodził płytę główną z gniazdem dla procesora AM2. Płytę z uszkodzeniami można wymienić na model z gniazdem, nie zmieniając procesora oraz pamięci

A. FM2+

B. FM2

C. AM1

D. AM2+

Odpowiedź AM2+ jest prawidłowa, ponieważ gniazdo AM2+ jest kompatybilne z procesorami AM2, co oznacza, że użytkownik nie musi wymieniać swojego procesora ani pamięci. Gniazdo AM2+ obsługuje te same procesory, co AM2, a dodatkowo wprowadza wsparcie dla szybszych pamięci RAM DDR2 oraz DDR3, co może zwiększyć wydajność systemu. W praktyce, jeśli użytkownik zdecyduje się na wymianę płyty głównej na model AM2+, uzyska możliwość przyszłej modernizacji, wykorzystując nowsze procesory, które mogą być stosowane w tym gnieździe. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, gdzie planowanie przyszłych ulepszeń jest kluczowe dla maksymalizacji wartości inwestycji w sprzęt komputerowy. Dobrą praktyką jest również dokładne sprawdzenie specyfikacji płyty głównej przed zakupem, aby upewnić się, że będzie ona wspierać pożądane komponenty.

Pytanie 36

W przypadku sieci strukturalnej rekomendowane jest zainstalowanie jednego punktu abonenckiego na obszarze wynoszącym

A. 20m2

B. 10m2

C. 30m2

D. 5m2

Odpowiedź 10m2 jest prawidłowa, ponieważ w sieciach strukturalnych, zgodnie z wytycznymi branżowymi, zaleca się umieszczanie jednego punktu abonenckiego na powierzchni 10m2. Takie rozplanowanie zapewnia optymalną jakość sygnału oraz odpowiednią ilość pasma, co jest kluczowe dla efektywności działania sieci. Przykładem zastosowania tej zasady może być projektowanie sieci lokalnych w biurach, gdzie każde biurko lub strefa pracy powinna mieć dedykowany punkt abonencki, aby zapewnić stabilne połączenie z siecią. Utrzymanie tej proporcji przyczynia się do prawidłowego funkcjonowania usług, takich jak VoIP czy przesył danych, co jest istotne w kontekście ciągłego rozwoju technologii komunikacyjnych. W praktyce, stosowanie się do tego standardu pozwala również na łatwiejsze planowanie rozbudowy sieci w przyszłości, co jest ważne w kontekście zmieniających się potrzeb użytkowników i rosnącego zapotrzebowania na pasmo. Warto również wspomnieć, że wiele organizacji bazuje na normach takich jak ISO/IEC 11801, które określają wymagania dotyczące projektowania sieci strukturalnych.

Pytanie 37

Jak wygląda kolejność przewodów w wtyczce RJ-45 zgodnie z normą TIA/EIA-568 dla zakończeń typu T568B?

A. Biało-zielony, zielony, biało-pomarańczowy, pomarańczowy, niebieski, biało-niebieski, biało-brązowy, brązowy

B. Biało-pomarańczowy, pomarańczowy, biało-zielony, niebieski, biało-niebieski, zielony, biało-brązowy, brązowy

C. Biało-niebieski, niebieski, biało-brązowy, brązowy, biało-zielony, zielony, biało-pomarańczowy, pomarańczowy

D. Biało-brązowy, brązowy, biało-pomarańczowy, pomarańczowy, biało-zielony, niebieski, biało-niebieski, zielony

Odpowiedź "Biało-pomarańczowy, pomarańczowy, biało-zielony, niebieski, biało-niebieski, zielony, biało-brązowy, brązowy" jest właściwa zgodnie z normą TIA/EIA-568 dla zakończeń typu T568B. Standard ten określa kolory przewodów, które powinny być używane do tworzenia kabli sieciowych Ethernet. Przewody są rozmieszczone według określonej kolejności, aby zapewnić poprawną transmisję danych, co jest kluczowe w kontekście zarówno wydajności, jak i niezawodności sieci. Przykładowo, w przypadku błędnego podłączenia, może dojść do zakłóceń w komunikacji, co wpływa na przepustowość i stabilność połączenia. Stosowanie normy T568B jest powszechną praktyką w instalacjach sieciowych, co ułatwia identyfikację i diagnozowanie problemów. Zrozumienie tego standardu jest niezbędne dla specjalistów zajmujących się instalacją i konserwacją sieci, a także dla tych, którzy projektują infrastrukturę sieciową w różnych środowiskach, takich jak biura, szkoły czy obiekty przemysłowe. Poprawna kolejność przewodów ma wpływ na specyfikację zasilania PoE, co jest istotne w kontekście nowoczesnych rozwiązań sieciowych.

Pytanie 38

Wbudowane narzędzie dostępne w systemach Windows w edycji Enterprise lub Ultimate jest przeznaczone do

A. tworzenia kopii dysku

B. kompresji dysku

C. kryptograficznej ochrony danych na dyskach

D. konsolidacji danych na dyskach

W systemach Windows w wersji Enterprise oraz Ultimate funkcja BitLocker służy do kryptograficznej ochrony danych na dyskach twardych. BitLocker to narzędzie, które umożliwia szyfrowanie całych woluminów dysku, zapewniając, że tylko uprawnieni użytkownicy mogą uzyskać dostęp do danych. Zastosowanie technologii szyfrowania AES (Advanced Encryption Standard) czyni dane praktycznie niedostępnymi dla osób nieupoważnionych nawet w przypadku fizycznej kradzieży dysku. Praktyczne zastosowanie BitLockera jest powszechne w środowiskach korporacyjnych, gdzie ochrona danych jest kluczowa. Implementacja tego narzędzia jest zgodna z najlepszymi praktykami branżowymi, które rekomendują szyfrowanie danych wrażliwych. BitLocker obsługuje także funkcje TPM (Trusted Platform Module), co dodatkowo wzmacnia bezpieczeństwo przez weryfikację integralności systemu przy uruchamianiu. Dzięki BitLockerowi możliwe jest zabezpieczenie zarówno stałych dysków wewnętrznych, jak i przenośnych nośników danych poprzez funkcję BitLocker To Go. Jest to narzędzie nie tylko efektywne, ale i łatwe w zarządzaniu, co czyni je odpowiednim wyborem dla organizacji ceniących bezpieczeństwo danych.

Pytanie 39

Jakie polecenie należy wykorzystać w systemie Linux, aby zlokalizować wszystkie pliki z rozszerzeniem txt, które znajdują się w katalogu /home/user i mają w nazwie ciąg znaków abc?

A. ls /home/user/[abc].txt

B. ls /home/user/*abc*.txt

C. ls /home/user/[a-c].txt

D. ls /home/user/?abc?.txt

Polecenie 'ls /home/user/*abc*.txt' jest poprawne, ponieważ używa symbolu wieloznacznego '*' do wyszukiwania plików, które zawierają ciąg znaków 'abc' w swojej nazwie, a także mają rozszerzenie '.txt'. W systemach Unix/Linux symbole wieloznaczne są kluczowym narzędziem do operacji na plikach, umożliwiając elastyczne dopasowanie nazw. W tym przypadku '*' reprezentuje dowolny ciąg znaków, co sprawia, że polecenie jest niezwykle efektywne w wyszukiwaniu plików zgodnych z określonym wzorcem. W praktyce, takie podejście jest bardzo przydatne, zwłaszcza w dużych zbiorach danych, gdzie ręczne przeszukiwanie plików jest czasochłonne. Na przykład, w środowisku programistycznym można szybko znaleźć pliki konfiguracyjne lub dokumenty, które zawierają określone słowa kluczowe, co znacznie ułatwia zarządzanie projektem. Wiedza o tym, jak korzystać z symboli wieloznacznych, jest istotnym elementem efektywnej pracy w systemie Linux.

Pytanie 40

Aby zredukować kluczowe zagrożenia związane z bezpieczeństwem podczas pracy na komputerze podłączonym do sieci Internet, należy przede wszystkim

A. wyczyścić wnętrze jednostki centralnej, unikać jedzenia i picia przy komputerze oraz nie udostępniać swojego hasła innym osobom

B. zainstalować oprogramowanie antywirusowe, zaktualizować bazy wirusów, aktywować zaporę sieciową oraz przeprowadzić aktualizację systemu

C. sprawdzić temperaturę komponentów, podłączyć komputer do zasilacza UPS oraz unikać odwiedzania podejrzanych stron internetowych

D. odsunąć komputer od źródła ciepła, nie przygniatać przewodów zasilających zarówno komputera, jak i urządzeń peryferyjnych

Instalacja programu antywirusowego oraz aktualizacja baz wirusów to fundamentalne kroki w zapewnieniu bezpieczeństwa komputerów podłączonych do Internetu. Program antywirusowy chroni system przed złośliwym oprogramowaniem, które może nie tylko uszkodzić dane, ale także przejąć kontrolę nad urządzeniem. Regularne aktualizacje baz wirusów są kluczowe, ponieważ nowe zagrożenia pojawiają się każdego dnia, a skuteczność oprogramowania zabezpieczającego polega na jego zdolności do rozpoznawania najnowszych wirusów. Włączenie firewalla dodaje warstwę ochrony, monitorując ruch sieciowy i blokując potencjalnie niebezpieczne połączenia. Dodatkowo, regularne aktualizacje systemu operacyjnego są niezbędne, ponieważ producent wydaje poprawki bezpieczeństwa, które eliminują znane luki mogące być wykorzystane przez cyberprzestępców. Stosowanie tych praktyk jest zgodne z rekomendacjami organizacji zajmujących się bezpieczeństwem informacji, takich jak NIST i ISO, które podkreślają znaczenie wielowarstwowej ochrony w ochronie systemów informatycznych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej