Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 17 lutego 2025 16:59
  • Data zakończenia: 17 lutego 2025 17:09

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Program antywirusowy oferowany przez Microsoft bezpłatnie dla posiadaczy legalnych wersji systemu operacyjnego Windows to

A. Windows Defender
B. Microsoft Free Antywirus
C. Microsoft Security Essentials
D. Windows Antywirus
Nie ma czegoś takiego jak Windows Antywirus od Microsoftu, więc wybór tej opcji nie jest dobry. Możliwe, że ludzie mylą to z innymi programami, które nie są ich własnością. Często zdarza się, że szukając zabezpieczeń, natykają się na nieoficjalne aplikacje, które mogą wydawać się ok, ale nie spełniają standardów branżowych. Teraz mamy Windows Defender, który jest już wbudowany w Windows 10 i 11, więc takie mylenie nazw może sprawiać problemy. Z kolei Microsoft Free Antywirus sugeruje, że jest jakaś inna darmowa wersja antywirusowa, co jest nieprawdą. To błędne wyobrażenie o dostępnych narzędziach może prowadzić do złych decyzji, a to może narażać na poważne problemy, jak infekcje. Lepiej korzystać z uznanych rozwiązań zabezpieczających, które są wspierane przez producentów systemów i przestrzegają aktualnych norm bezpieczeństwa, żeby mieć pewność, że nasze urządzenia są dobrze chronione.

Pytanie 2

Rodzajem pamięci RAM, charakteryzującym się minimalnym zużyciem energii, jest

A. SDR
B. DDR3
C. DDR2
D. DDR
Wybór SDR, DDR, czy DDR2 nie uwzględnia istotnych różnic w architekturze i technologii, które wpływają na efektywność energetyczną pamięci. SDR (Single Data Rate) operuje na napięciu 5V i nie jest w stanie osiągnąć tych samych prędkości transferu co nowsze standardy. Oznacza to, że jest mniej wydajny i bardziej energochłonny, co czyni go nieodpowiednim rozwiązaniem w kontekście nowoczesnych wymagań dotyczących sprzętu komputerowego. DDR (Double Data Rate) działa na napięciu 2,5V, co również jest wyższe niż w przypadku DDR3 i nie zapewnia takiej samej efektywności energetycznej. DDR2 poprawił wydajność w porównaniu do DDR, ale nadal wymagał 1,8V, co jest wyższe niż napięcie robocze DDR3. Wybór starszych typów pamięci może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania energii, co jest szczególnie istotne w przypadku urządzeń mobilnych, gdzie czas pracy na baterii jest kluczowy. Niewłaściwe podejście do wyboru pamięci operacyjnej, bazujące na przestarzałych technologiach, może negatywnie wpłynąć na wydajność systemu oraz zwiększyć koszty eksploatacji. Dlatego ważne jest, aby stosować najnowsze standardy, takie jak DDR3, które zapewniają lepszą wydajność energetyczną oraz ogólną efektywność działania.

Pytanie 3

Aby komputery mogły udostępniać swoje zasoby w sieci, muszą mieć przypisane różne

A. maski podsieci.
B. serwery DNS.
C. grupy robocze.
D. adresy IP.
Wybór grup roboczych jako odpowiedzi na pytanie o unikalność identyfikatorów sieciowych jest nieprawidłowy, ponieważ grupy robocze są używane do organizacji komputerów w lokalnych sieciach (LAN) i nie wpływają bezpośrednio na komunikację w sieci Internet. Grupa robocza pozwala na łatwiejsze zarządzanie zasobami i dostępem w sieci lokalnej, ale nie ma ona związku z unikalnością adresów IP. Maski podsieci również nie są odpowiednie jako odpowiedź, ponieważ służą do podziału sieci na mniejsze podsieci, co może poprawić zarządzanie ruchem sieciowym, ale nie ma to wpływu na przydzielanie unikalnych adresów IP. Serwery DNS (Domain Name System) odpowiadają za tłumaczenie nazw domen na adresy IP, co jest istotne w kontekście lokalizacji zasobów w Internecie, ale również nie mają bezpośredniego wpływu na unikalność adresów IP. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie różnych aspektów sieci ze sobą i nieodróżnianie ich funkcji. Aby zrozumieć, dlaczego adresy IP są kluczowe dla komunikacji w sieci, warto zwrócić uwagę na zasady dotyczące przydzielania adresów oraz protokoły, które je regulują, takie jak IPv4 i IPv6, które definiują sposób, w jaki adresy są przydzielane i zarządzane w różnych środowiskach sieciowych.

Pytanie 4

W trakcie użytkowania przewodowej myszy optycznej wskaźnik nie reaguje na ruch urządzenia po podkładce, a kursor zmienia swoje położenie dopiero po właściwym ustawieniu myszy. Te symptomy sugerują uszkodzenie

A. przycisków
B. ślizgaczy
C. kabla
D. baterii
Uszkodzenie kabla myszy optycznej może prowadzić do problemów z przewodnictwem sygnału, co skutkuje brakiem reakcji kursora na ruch myszy. Kabel jest kluczowym elementem, który umożliwia przesyłanie danych między myszą a komputerem. Kiedy kabel jest uszkodzony, może to powodować przerwy w połączeniu, co objawia się tym, że kursor przestaje reagować na ruchy, a jego położenie zmienia się dopiero po odpowiednim ułożeniu myszy. Przykładowo, jeśli użytkownik zauważy, że mysz działa tylko w określonej pozycji, jest to wyraźny sygnał, że kabel mógł zostać uszkodzony, być może w wyniku przetarcia lub złamania. Standardy jakości w branży komputerowej zalecają regularne sprawdzanie stanu kabli, aby uniknąć takich problemów. Ponadto, użytkownicy powinni dbać o odpowiednie zarządzanie przewodami, unikając ich narażenia na uszkodzenia mechaniczne oraz zapewniając ich odpowiednie prowadzenie w otoczeniu komputerowym, co może znacząco przedłużyć żywotność sprzętu.

Pytanie 5

Zaprezentowany diagram ilustruje zasadę funkcjonowania

Ilustracja do pytania
A. myszy optycznej
B. drukarki termosublimacyjnej
C. skanera płaskiego
D. cyfrowego aparatu fotograficznego
Cyfrowy aparat fotograficzny wykorzystuje matryce CCD lub CMOS do przechwytywania obrazów ale jego zasada działania jest znacząco różna od myszy optycznej. Aparat koncentruje się na rejestracji zdjęć poprzez soczewki które skupiają światło na sensorze natomiast mysz analizuje zmiany w odbitym świetle do śledzenia ruchu. Myszy optyczne nie tworzą obrazów do przechowywania a jedynie analizują wzory światła w celu obliczenia przesunięcia. Drukarka termosublimacyjna to urządzenie drukujące które działa poprzez podgrzewanie specjalnego rodzaju taśmy aby przenieść barwnik na papier nie mając związku z optycznym śledzeniem ruchu. Natomiast skaner płaski skanuje dokumenty przez przesuwanie wzdłuż kartki źródła światła i sensora w celu odwzorowania obrazu. Choć także używa technologii CCD lub CMOS jego funkcja polega na przetwarzaniu obrazu na cyfrową formę co nie jest celem myszy optycznej. Typowym błędem jest utożsamianie wykorzystania tych samych technologii sensorycznych z identycznymi zasadami działania jak to ma miejsce w przypadku urządzeń o różnych funkcjach i zastosowaniach. Każde z tych urządzeń stosuje tę samą technologię sensoryczną lecz w różnych kontekstach i celach co prowadzi do błędnych założeń o ich działaniu. Zrozumienie kontekstu i specyficznych funkcji jest kluczem do poprawnego rozróżniania tych technologii i ich zastosowań w praktyce zawodowej.

Pytanie 6

Urządzenie, które łączy różne segmenty sieci i przesyła ramki pomiędzy nimi, wybierając odpowiedni port, do którego są kierowane konkretne ramki, to

A. switch
B. hub
C. rejestrator
D. UPS
Przełącznik, czyli switch, to naprawdę ważne urządzenie w każdej sieci komputerowej. Działa jak taki sprytny kierownik, który decyduje, gdzie wysłać dane. Głównie używa adresów MAC, żeby przekazywać informacje między różnymi portami. Dzięki temu unika się kolizji danych, co jest mega istotne, zwłaszcza w lokalnych sieciach. Wyobraź sobie biuro, gdzie wszyscy mają komputery, drukarki i serwery w tej samej sieci. Przełącznik sprawia, że wiadomości z jednego komputera trafiają tylko do konkretnego odbiorcy, a nie do wszystkich na raz. Poza tym nowoczesne przełączniki potrafią obsługiwać różne standardy, jak VLAN, co pozwala na tworzenie wirtualnych segmentów w sieci. To zwiększa bezpieczeństwo i lepsze zarządzanie ruchem. A jak zastosujesz protokoły takie jak STP, to przełączniki mogą unikać problemów z pętlami, co jest ważne przy budowie sieci.

Pytanie 7

Jaki adres IP został przypisany do hosta na interfejsie sieciowym eth0?

Ilustracja do pytania
A. 00:A0:c9:89:02:F8
B. 128.171.104.26
C. 255.255.255.0
D. 128.171.104.255
Adres IP 128.171.104.26 jest właściwie skonfigurowany na karcie sieciowej eth0, co można zweryfikować poprzez polecenie ifconfig w systemie Linux. Adresy IP są podstawowymi elementami identyfikującymi urządzenia w sieci i każde urządzenie musi mieć unikalny adres IP w danej podsieci. W tym przypadku, adres 128.171.104.26 jest adresem klasy B, co oznacza, że jego zakres to od 128.0.0.0 do 191.255.255.255. Adresy klasy B mają maskę podsieci domyślną 255.255.0.0, ale tutaj widzimy niestandardową maskę 255.255.255.0, co oznacza, że używana jest podsieć o mniejszych rozmiarach. W praktyce, takie adresowanie może być użyte do organizacji sieci firmowych, gdzie większe sieci są dzielone na mniejsze segmenty w celu lepszego zarządzania ruchem. Zasady dobrych praktyk zalecają, aby zawsze używać poprawnych adresów IP i masek podsieci, aby uniknąć konfliktów adresów i zapewnić prawidłowe przekazywanie danych w sieci. Zrozumienie tych podstawowych koncepcji jest kluczowe dla każdego administratora sieci.

Pytanie 8

Jakie napięcie jest dostarczane przez płytę główną do pamięci typu SDRAM DDR3?

A. 1,2V
B. 2,5V
C. 3,3V
D. 1,5V
Odpowiedź 1,5V jest prawidłowa, ponieważ pamięci SDRAM DDR3 są zaprojektowane do pracy przy napięciu zasilania wynoszącym właśnie 1,5V. To napięcie jest kluczowe dla zapewnienia odpowiedniej wydajności oraz stabilności operacyjnej tych modułów pamięci. Pamięci DDR3 w porównaniu do wcześniejszych standardów, takich jak DDR2, charakteryzują się zmniejszonym napięciem, co pozwala na niższe zużycie energii oraz mniejsze wydzielanie ciepła. Przykładowo, przy pracy w aplikacjach wymagających intensywnego przetwarzania danych, jak w grach komputerowych czy obliczeniach inżynieryjnych, niższe napięcie przyczynia się do zwiększenia efektywności energetycznej systemu. Dodatkowo, standardy JEDEC definiują specyfikacje dla różnych typów pamięci, a DDR3 jest jednym z najczęściej stosowanych w nowoczesnych systemach komputerowych. Zastosowanie odpowiedniego napięcia zasilania jest kluczowe dla uniknięcia problemów z kompatybilnością, co jest szczególnie ważne w środowiskach o dużej różnorodności sprzętowej.

Pytanie 9

Wykorzystując narzędzie diagnostyczne Tracert, można zidentyfikować trasę do określonego celu. Ile routerów pokonał pakiet wysłany do hosta 172.16.0.99?

C:\>tracert 172.16.0.99 -d
Trasa śledzenia od 172.16.0.99 z maksymalną liczbą przeskoków 30
1      2 ms     3 ms     2 ms    10.0.0.1
2     12 ms     8 ms     8 ms    192.168.0.1
3     10 ms    15 ms    10 ms    172.17.0.2
4     11 ms    11 ms    20 ms    172.17.48.14
5     21 ms    18 ms    24 ms    172.16.0.99
Śledzenie zakończone.

A. 2
B. 4
C. 24
D. 5
Narzędzie Tracert jest używane do śledzenia trasy pakietu sieciowego od źródła do celu poprzez sieć IP. Wskazuje każdy przeskok, jaki pakiet wykonuje, czyli każdy router, przez który przechodzi. W wyniku działania Tracert, na liście pojawiają się adresy każdego z routerów między punktami końcowymi. Patrząc na podany wynik dla adresu 172.16.0.99, możemy zobaczyć pięć linii wynikowych, z których każda reprezentuje przeskok przez kolejny router. Pierwszy router to często brama wyjściowa z sieci lokalnej, a kolejne to routery w sieci rozległej, które kierują ruchem do ostatecznego celu. W tym przypadku, łącznie cztery routery (10.0.0.1, 192.168.0.1, 172.17.0.2 oraz 172.17.48.14) zostały pokonane, zanim pakiet dotarł do adresata 172.16.0.99. Dobre praktyki w diagnozowaniu sieci obejmują regularne monitorowanie tras sieciowych, co pozwala na szybką identyfikację problemów związanych z opóźnieniami lub nieprawidłowym kierowaniem ruchu. Tracert jest również pomocny przy analizie tras w sieciach VPN oraz w rozwiązywaniu problemów z wydajnością sieci, gdyż umożliwia identyfikację źródeł opóźnień. Narzędzie to działa na zasadzie zwiększania wartości TTL (Time To Live) w nagłówkach IP, co powoduje, że każdy router na trasie odsyła komunikat ICMP typu „Time Exceeded”, dzięki czemu można odtworzyć pełną trasę pakietu sieciowego.

Pytanie 10

Jak nazywa się serwer Windows, na którym zainstalowano usługę Active Directory?

A. serwerem WWW
B. serwerem DHCP
C. kontrolerem domeny
D. serwerem plików
Serwer plików, serwer DHCP oraz serwer WWW to różne typy serwerów, które pełnią odmienną rolę w infrastrukturze IT, co często bywa mylone przez osoby początkujące. Serwer plików to jednostka dedykowana przechowywaniu i udostępnianiu plików użytkownikom w sieci, ale nie zarządza on użytkownikami ani ich autoryzacją. Rola serwera plików koncentruje się na efektywnym zarządzaniu danymi oraz ich bezpieczeństwem, a nie na uwierzytelnianiu. Z kolei serwer DHCP jest odpowiedzialny za dynamiczne przydzielanie adresów IP klientom w sieci, co jest kluczowe dla zarządzania adresacją IP, ale nie ma wpływu na dostępność zasobów w sieci ani na zarządzanie użytkownikami. Serwer WWW obsługuje żądania stron internetowych i udostępnia zawartości w sieci, ale również nie zajmuje się zarządzaniem kontami użytkowników ani bezpieczeństwem dostępu do zasobów. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do takich nieprawidłowych wniosków, jest zrozumienie funkcji serwerów jako jednoznacznych lub niezdolnych do pełnienia wielu ról. W rzeczywistości, kontroler domeny jest niezbędnym elementem infrastruktury, który nie tylko zarządza dostępem do zasobów, ale również zapewnia bezpieczeństwo sieci w organizacji, co czyni go kluczowym dla prawidłowego funkcjonowania systemów informatycznych w każdej nowoczesnej firmie.

Pytanie 11

Z jakiej puli adresowej usługa APIPA przypisuje adres IP dla komputera z systemem Windows, jeśli w sieci nie funkcjonuje serwer DHCP?

A. 240.0.0.0 ÷ 255.255.255.255
B. 172.16.0.0 ÷ 172.31.255.255
C. 169.254.0.1 ÷ 169.254.255.254
D. 10.10.0.0 ÷ 10.10.255.255
Wybór adresów IP z zakresów 240.0.0.0 do 255.255.255.255, 172.16.0.0 do 172.31.255.255 oraz 10.10.0.0 do 10.10.255.255 wskazuje na niezrozumienie zasad przydzielania adresów IP w kontekście lokalnych sieci. Pierwszy z wymienionych zakresów (240.0.0.0 do 255.255.255.255) jest przeznaczony do wykorzystania w sieciach eksperymentalnych i nie jest stosowany w standardowych implementacjach. Z kolei drugi zakres, 172.16.0.0 do 172.31.255.255, jest klasyfikowany jako prywatny adres IP. Adresy w tym zakresie są typowo używane w większych sieciach, w których konieczne jest zarządzanie adresacją przy użyciu NAT (Network Address Translation). Trzeci zakres, 10.10.0.0 do 10.10.255.255, również należy do prywatnej puli adresów, co oznacza, że są one używane w sieciach lokalnych i nie mogą być routowane w Internecie. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do wyboru tych opcji, jest przekonanie, że wszystkie adresy z klasy prywatnej mogą być używane w sytuacji braku DHCP. W rzeczywistości, APIPA jest zaprojektowana, aby wypełniać konkretną rolę w automatycznym przydzielaniu adresów, a jej zakres jest ściśle określony w standardach sieciowych, co czyni go unikalnym i niepowtarzalnym dla tej funkcji.

Pytanie 12

Rodzaj połączenia VPN obsługiwany przez system Windows Server, w którym użytkownicy są uwierzytelniani za pomocą niezabezpieczonych połączeń, a szyfrowanie zaczyna się dopiero po wymianie uwierzytelnień, to

A. IPSEC
B. L2TP
C. SSTP
D. PPTP
Wybór SSTP, L2TP czy IPSEC do opisania połączenia VPN, które najpierw korzysta z niezabezpieczonego połączenia, a następnie przechodzi w szyfrowane, jest niewłaściwy. SSTP (Secure Socket Tunneling Protocol) to protokół, który wykorzystuje HTTPS do ustanowienia bezpiecznego tunelu, co oznacza, że uwierzytelnienie i szyfrowanie odbywają się równolegle. Charakteryzuje się dużym poziomem bezpieczeństwa, jednak jego działanie nie odpowiada opisowi pytania, ponieważ nie ma etapu niezabezpieczonego połączenia. L2TP (Layer 2 Tunneling Protocol) często mylony jest z IPSEC, ponieważ zazwyczaj jest używany razem z nim do zapewnienia bezpiecznego transportu danych. L2TP sam w sobie nie ma mechanizmu szyfrowania, a więc wymaga dodatkowych protokołów, co również nie wpisuje się w schemat opisany w pytaniu. IPSEC to standardowy protokół zabezpieczający, który działa na poziomie sieciowym i służy do szyfrowania i uwierzytelniania pakietów IP. Choć IPSEC jest niezwykle skuteczny, również nie pasuje do koncepcji stopniowego przejścia od niezabezpieczonego do zabezpieczonego połączenia. Mylne przekonanie o funkcjonalności tych protokołów często wynika z ich skomplikowanej natury oraz różnorodności zastosowań w praktyce. Ważne jest, aby zrozumieć, że wybór odpowiedniego protokołu VPN zależy od specyficznych potrzeb i wymaganych standardów bezpieczeństwa, co dodatkowo podkreśla znaczenie świadomości dotyczącej zastosowań każdego z tych protokołów.

Pytanie 13

Jakiego materiału używa się w drukarkach tekstylnych?

A. fuser
B. atrament sublimacyjny
C. taśma woskowa
D. filament
Atrament sublimacyjny jest materiałem eksploatacyjnym stosowanym w drukarkach tekstylnych, który umożliwia uzyskanie wysokiej jakości wydruków na różnych tkaninach. Proces sublimacji polega na przekształceniu atramentu z postaci stałej w postać gazową, omijając stan ciekły, co pozwala na głębokie wnikanie barwnika w strukturę włókien. Dzięki temu uzyskuje się trwałe i odporne na blaknięcie kolory. Atrament sublimacyjny jest szczególnie popularny w branży odzieżowej i promocyjnej, gdzie wymagane są intensywne kolory i możliwość przenoszenia złożonych wzorów. Standardy jakości w druku tekstylnym, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie jakości atramentów używanych w procesach produkcyjnych, co sprawia, że wybór właściwego atramentu sublimacyjnego jest kluczowy dla uzyskania optymalnych rezultatów. Przykłady zastosowania obejmują drukowanie na odzieży sportowej, materiałach reklamowych oraz dodatkach, takich jak torby czy poduszki, co świadczy o wszechstronności tego medium w druku tekstylnym.

Pytanie 14

Jakie polecenie w systemie operacyjnym Windows służy do wyświetlenia konfiguracji interfejsów sieciowych?

A. tracert
B. ipconfig
C. hold
D. ifconfig
Odpowiedź 'ipconfig' jest prawidłowa, ponieważ jest to polecenie używane w systemach operacyjnych Windows do wyświetlania konfiguracji interfejsów sieciowych. Dzięki temu poleceniu użytkownik może uzyskać szczegółowe informacje na temat aktywnych połączeń sieciowych, takich jak adresy IP, maski podsieci oraz bramy domyślne. Jest to kluczowe narzędzie dla administratorów systemów oraz użytkowników, którzy chcą diagnozować problemy z siecią. Na przykład, używając polecenia 'ipconfig /all', można uzyskać szczegółowy widok wszystkich interfejsów sieciowych, w tym informacji o serwerach DNS i adresach MAC. Takie informacje są niezbędne w procesie rozwiązywania problemów oraz w konfiguracji złożonych sieci. W branży IT, znajomość narzędzi do zarządzania konfiguracją sieci jest uznawana za standardową umiejętność, co czyni 'ipconfig' jednym z podstawowych poleceń dla każdego specjalisty zajmującego się sieciami komputerowymi.

Pytanie 15

W jakiej technologii produkcji projektorów stosowany jest system mikroskopijnych luster, przy czym każde z nich odpowiada jednemu pikselowi wyświetlanego obrazu?

A. DLP
B. LCD
C. LCOS
D. LED
Technologie LCD, LED oraz LCOS różnią się zasadniczo od DLP w sposobie wyświetlania obrazów, co może prowadzić do mylnych wniosków na temat ich zastosowania. LCD (Liquid Crystal Display) wykorzystuje ciekłe kryształy do modulacji światła, które jest podświetlane z tyłu przez źródło światła. W przypadku tej technologii, nie ma mikroskopijnych luster odpowiadających za wyświetlanie poszczególnych pikseli, co skutkuje innym podejściem do tworzenia obrazu. Z kolei technologia LED, będąca połączeniem podświetlenia LED i LCD, również nie korzysta z mikroluster. LED odnosi się głównie do źródła światła, które może być stosowane w różnych projektorach, ale nie definiuje samej technologii wyświetlania. Natomiast LCOS (Liquid Crystal on Silicon) polega na umieszczeniu ciekłych kryształów na podłożu silikonowym, co również nie wykorzystuje mikroskopijnych luster. Każda z tych technologii ma swoje unikalne właściwości, jednak kluczowe jest zrozumienie, że DLP wyróżnia się właśnie zastosowaniem mikroskopijnych luster do zarządzania obrazem. Mylenie tych technologii może prowadzić do nieprawidłowych wyborów przy zakupie sprzętu, w szczególności jeśli celem jest osiągnięcie wysokiej jakości obrazu w konkretnych zastosowaniach, takich jak prezentacje czy kino domowe.

Pytanie 16

Aby podłączyć kasę fiskalną z interfejsem DB-9M do komputera stacjonarnego, należy użyć przewodu

A. DB-9M/M
B. DB-9F/M
C. DB-9F/F
D. DB-9M/F
Wybór niepoprawnego przewodu, takiego jak DB-9M/F, DB-9F/M czy DB-9M/M, oparty jest na nieprawidłowym zrozumieniu specyfikacji złącz i ich odpowiedniości do urządzeń. Przewód DB-9M/F, mający jedno męskie i jedno żeńskie złącze, nie będzie odpowiedni do połączenia kasy fiskalnej z portem szeregowego komputera, ponieważ nie pasuje on do złącza DB-9M w kasie. Z kolej, przewody DB-9F/M i DB-9M/M, składające się z żeńskiego i męskiego złącza lub dwóch męskich złącz, również nie zrealizują prawidłowego połączenia, co w praktyce prowadzi do problemów z komunikacją między urządzeniami. Typowym błędem jest mylenie rodzajów złącz i ich zastosowań, co może wynikać z niepełnej wiedzy na temat standardów komunikacji szeregowej. Złącza DB-9M są powszechnie wykorzystywane w różnych urządzeniach, ale zawsze muszą być łączone z odpowiednimi portami, aby zapewnić prawidłowe przesyłanie danych. W branży IT i automatyce, dobór właściwych przewodów jest kluczowy dla zapewnienia prawidłowych połączeń i minimalizacji ryzyka awarii sprzętu. Zrozumienie różnicy między męskimi a żeńskimi złączami, a także zastosowania poszczególnych przewodów, jest niezbędne dla każdego, kto zajmuje się instalacją oraz konserwacją systemów komunikacyjnych.

Pytanie 17

Adres fizyczny karty sieciowej AC-72-89-17-6E-B2 zapisany jest w formacie

A. binarnej
B. szesnastkowej
C. dziesiętnej
D. oktalnej
Zrozumienie formatu adresów jest kluczowe w kontekście sieci komputerowych, jednakże wybór innych systemów liczbowych do reprezentacji adresu MAC, takich jak binarny, oktalny czy dziesiętny, jest mylący. System binarny używa tylko dwóch cyfr (0 i 1), co sprawia, że zapis adresu MAC w formacie binarnym byłby niepraktyczny. Taki zapis wymagałby 48 cyfr, co znacząco utrudniałoby odczyt i interpretację adresu przez ludzi, mimo że urządzenia mogą go zrozumieć. Z kolei system oktalny, oparty na liczbach od 0 do 7, nie odpowiada strukturze adresu MAC, który jest ściśle powiązany z systemem szesnastkowym, w którym każdy bajt reprezentowany jest przez dwie cyfry szesnastkowe. Przechodząc do systemu dziesiętnego, gdzie używamy cyfr od 0 do 9, pojawia się kolejny dylemat, ponieważ taki zapis nie tylko byłby złożony, ale również niemożliwy do użycia praktycznego, ponieważ adresy MAC nie mogą być bezpośrednio reprezentowane jako liczby dziesiętne w ich standardowej formie. W praktyce, zamiast konwertować adresy MAC na inne formaty, specjaliści skupiają się na ich zastosowaniu w sieciach lokalnych, co wymaga dobrej znajomości konwencji zapisu szesnastkowego. Zrozumienie tych różnic i ich praktycznych implikacji jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i konfiguracji sieci komputerowych.

Pytanie 18

Administrator sieci komputerowej z adresem 192.168.1.0/24 podzielił ją na 8 równych podsieci. Ile adresów hostów będzie dostępnych w każdej z nich?

A. 28
B. 26
C. 32
D. 30
Wybór odpowiedzi 26, 32 lub 28 może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia zasad podziału sieci i obliczania dostępnych adresów hostów. Odpowiedź 32, chociaż wydaje się być logiczna, ignoruje fakt, że w każdej podsieci dwa adresy są zarezerwowane – jeden dla adresu sieci, a drugi dla adresu rozgłoszeniowego. W praktyce oznacza to, że mimo iż w każdej podsieci jest 32 adresy, realnie dostępnych jest tylko 30. Z kolei odpowiedzi 26 i 28 mogą wynikać z błędnego wnioskowania przy obliczaniu liczby dostępnych hostów. Możliwe jest, że użytkownik pomylił liczbę hostów z liczbą adresów w podsieci, co jest częstym błędem. W kontekście administracji sieciowej, zrozumienie reguł dotyczących adresacji IP i podziału podsieci jest fundamentalne. Każda sieć powinna być starannie zaplanowana, aby zapewnić prawidłowe wykorzystanie dostępnego zakresu adresów, a także uniknięcie konfliktów adresowych. Ponadto, umiejętność efektywnego dzielenia sieci na podsieci, przy zachowaniu najlepszych praktyk, jest kluczowa dla rozwiązania problemów związanych z zarządzaniem ruchem sieciowym i ograniczaniem rozgłoszenia w dużych sieciach.

Pytanie 19

Litera S w protokole FTPS oznacza zabezpieczenie danych podczas ich przesyłania poprzez

A. szyfrowanie
B. uwierzytelnianie
C. logowanie
D. autoryzację
Protokół FTPS (File Transfer Protocol Secure) to rozszerzenie standardowego protokołu FTP, które dodaje warstwę zabezpieczeń poprzez szyfrowanie przesyłanych danych. Litera 'S' oznacza, że wszystkie dane przesyłane pomiędzy klientem a serwerem są szyfrowane. Użycie szyfrowania chroni informacje przed nieautoryzowanym dostępem w trakcie transmisji, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa danych. W praktyce oznacza to, że nawet jeśli dane zostaną przechwycone przez złośliwego użytkownika, nie będą one czytelne bez odpowiedniego klucza szyfrującego. W branży IT stosuje się różne protokoły szyfrowania, takie jak SSL (Secure Sockets Layer) lub TLS (Transport Layer Security), które są powszechnie uznawane za standardy zabezpieczeń. Przy korzystaniu z FTPS, szczególnie w środowiskach, gdzie przesyłane są wrażliwe dane, jak dane osobowe czy informacje finansowe, szyfrowanie staje się niezbędnym elementem polityki bezpieczeństwa. Wdrożenie FTPS z odpowiednią konfiguracją szyfrowania jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ochrony danych, co czyni go godnym zaufania rozwiązaniem do bezpiecznej wymiany plików.

Pytanie 20

Użytkownik o nazwie Gość należy do grupy o nazwie Goście. Grupa Goście jest częścią grupy Wszyscy. Jakie ma uprawnienia użytkownik Gość w folderze test1?

Ilustracja do pytania
A. Użytkownik Gość posiada tylko uprawnienia zapisu do folderu test1
B. Użytkownik Gość ma uprawnienia tylko do odczytu folderu test1
C. Użytkownik Gość nie ma uprawnień do folderu test1
D. Użytkownik Gość ma pełne uprawnienia do folderu test1
W systemach operacyjnych, takich jak Windows, uprawnienia do folderów i plików są zarządzane poprzez przypisywanie ich użytkownikom i grupom. Użytkownik Gość, jako członek grupy Goście, dziedziczy uprawnienia przypisane tej grupie. Na załączonym obrazku widać, że grupa Goście ma odmówione wszelkie uprawnienia do folderu test1. W praktyce oznacza to, że żadna operacja, taka jak odczyt, zapis czy zmiana, nie jest dozwolona dla użytkowników tej grupy. Zasada dziedziczenia uprawnień oznacza, że jeśli grupa, do której należy użytkownik, ma odmówione uprawnienia, to pojedynczy użytkownik także ich nie posiada, chyba że ma nadane uprawnienia indywidualne, co tutaj nie ma miejsca. To podejście do zarządzania uprawnieniami jest zgodne z najlepszymi praktykami, które zalecają minimalizację dostępu do niezbędnego minimum, co zwiększa bezpieczeństwo systemu. Dzięki temu administracja dostępem do zasobów jest bardziej przewidywalna i łatwiejsza w zarządzaniu, a użytkownicy nie mają niepotrzebnych lub nieintencjonalnych uprawnień.

Pytanie 21

Co oznacza oznaczenie kabla skrętkowego U/FTP?

A. każda para posiada ekranowanie folią
B. skrętka bez ekranu
C. ekran wykonany z folii oraz siatki dla 4 par
D. każda para zabezpieczona folią i 4 pary razem w osłonie z siatki
Wybór odpowiedzi zakładającej, że ekran z folii i siatki na 4 parach lub ekranowanie całych czterech par jest kluczowym błędem w zrozumieniu klasyfikacji kabli skrętkowych. Typowe oznaczenie U/FTP odnosi się wyłącznie do ekranowania poszczególnych par, a nie do całego kabla. Zgubienie tej różnicy prowadzi do fałszywego przekonania, że kabel U/FTP ma większy stopień ochrony, niż rzeczywiście ma. W praktyce, ekranowanie całego kabla (oznaczenie S/FTP) zapewnia wyższy poziom zabezpieczenia, ponieważ każda z par przewodów jest dodatkowo chroniona przed zakłóceniami z zewnątrz, co nie jest przywilejem kabli U/FTP. Wybór nieekranowanego kabla (UTP) w sytuacjach, gdzie zakłócenia są obecne, może prowadzić do znacznych strat w jakości sygnału, co w przypadku zastosowań profesjonalnych, takich jak transmisje danych w sieciach LAN, może skutkować błędami i przerwami w komunikacji. Kluczowe znaczenie ma zrozumienie, że odpowiednie ekranowanie, jak w U/FTP, jest stosowane w celu minimalizacji wpływu zakłóceń, co bezpośrednio wpływa na wydajność i stabilność systemów komunikacyjnych. Błąd logiczny polega na myleniu różnych typów ekranowania i ich zastosowań, co prowadzi do niewłaściwych decyzji przy wyborze odpowiedniego kabla do danego środowiska.

Pytanie 22

Dane z HDD, którego sterownik silnika SM jest uszkodzony, można odzyskać

A. Przy użyciu komendy fixmbr
B. Z wykorzystaniem zewnętrznego oprogramowania do odzyskiwania danych, na przykład TestDisk
C. Poprzez wymianę silnika SM
D. Przez wymianę płytki elektronicznej dysku na inną z identycznego modelu
Istnieje wiele nieporozumień dotyczących metod odzyskiwania danych z uszkodzonego dysku twardego, które mogą prowadzić do błędnych wniosków i nieefektywnych działań. Przykładowo, wymiana silnika SM, choć teoretycznie możliwa, nie rozwiązuje problemu, jeśli przyczyną uszkodzenia są błędy w elektronice, a nie mechanice. Silnik nie działa w izolacji, a jego efektywność jest ściśle związana z poprawnym działaniem pozostałych komponentów. Zastosowanie zewnętrznego programu do odzyskiwania danych, takiego jak TestDisk, również nie przyniesie oczekiwanych rezultatów, gdyż programy te operują na wysokim poziomie systemu plików i nie są w stanie skomunikować się z dyskiem, który ma poważne uszkodzenia fizyczne czy elektroniczne. Polecenie fixmbr jest narzędziem systemowym służącym do naprawy tablicy partycji, a nie do odzyskiwania danych z uszkodzonych dysków. Użycie go w tym kontekście może wręcz pogorszyć sytuację, prowadząc do utraty danych. Te podejścia pokazują typowe błędy myślowe, takie jak nadmierne poleganie na oprogramowaniu lub uproszczone zrozumienie problemów technicznych. Kluczem do skutecznego odzyskiwania danych jest zrozumienie specyfiki uszkodzenia oraz stosowanie odpowiednich metod w oparciu o konkretne uszkodzenia, co wymaga profesjonalnej diagnozy i interwencji.

Pytanie 23

Kod BREAK interpretowany przez system elektroniczny klawiatury wskazuje na

A. konieczność ustawienia wartości opóźnienia powtarzania znaków
B. zwolnienie klawisza
C. aktywację funkcji czyszczącej bufor
D. usterkę kontrolera klawiatury
Wybór odpowiedzi, która mówi o awarii kontrolera klawiatury lub funkcji czyszczącej bufor, pokazuje, że możesz nie do końca rozumieć podstawowe zasady działania klawiatury. Tak naprawdę awaria kontrolera klawiatury to problem sprzętowy i nie ma to nic wspólnego z kodem BREAK. Ten kod nie ma też nic wspólnego z buforem, bo to dotyczy pamięci i danych, a nie tego, co robisz na klawiaturze. Co więcej, opóźnienie powtarzania znaków to inna sprawa, chodzi o to, jak szybko znów możesz nacisnąć ten sam klawisz. Więc te wszystkie odpowiedzi, które wybrałeś, mylą podstawowe zasady używania klawiatury. Ważne jest, by zrozumieć, że kod BREAK to sygnał, który mówi o tym, że klawisz był zwolniony, a nie o awariach czy ustawieniach systemowych. Dobrze ogarnąć tę różnicę, żeby nie popełniać błędów w programowaniu i projektowaniu systemów.

Pytanie 24

Jak wygląda schemat połączeń bramek logicznych?

Ilustracja do pytania
A. multiplekser
B. przerzutnik
C. sumator
D. sterownik przerwań
Kontroler przerwań nie jest związany z bramkami logicznymi w sposób przedstawiony na schemacie Kontrolery przerwań to specjalistyczne układy które służą do zarządzania żądaniami przerwań w systemach mikroprocesorowych Ich zadaniem jest priorytetyzacja i obsługa sygnałów przerwań co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami procesora Multiplekser natomiast jest urządzeniem które wybiera jedną z wielu dostępnych linii wejściowych i przesyła ją do wyjścia na podstawie sygnałów sterujących choć używa bramek logicznych to jego schemat różni się od przedstawionego na rysunku Sumator to kolejny układ logiczny który realizuje operacje dodawania binarnego W jego najprostszej formie sumator służy do dodawania dwóch bitów generując sumę i przeniesienie Schemat sumatora również różni się od przedstawionego na rysunku i nie zawiera charakterystycznych sprzężeń zwrotnych które są kluczowe dla działania przerzutników Głównym błędem przy rozpoznawaniu poszczególnych układów jest nieodpowiednie zrozumienie ich funkcji i struktury W przypadku przerzutnika kluczowe jest jego działanie w zależności od sygnału zegara co nie ma miejsca w przypadku kontrolera przerwań czy multipleksera Poprawna identyfikacja układów wymaga zrozumienia ich roli w systemach cyfrowych oraz zdolności do rozpoznawania charakterystycznych cech każdego z tych układów

Pytanie 25

Co może być przyczyną problemów z wydrukiem z drukarki laserowej przedstawionych na ilustracji?

Ilustracja do pytania
A. brak tonera w kartridżu
B. sprawny podajnik
C. uszkodzony bęben światłoczuły
D. wyschnięty tusz
Uszkodzony bęben światłoczuły w drukarce laserowej może prowadzić do powtarzających się wzorów lub smug na wydruku takich jak te widoczne na załączonym rysunku. Bęben światłoczuły jest kluczowym elementem drukarki odpowiedzialnym za przenoszenie tonera na papier. Jego powierzchnia musi być idealnie gładka i równomiernie naelektryzowana aby toner mógł być dokładnie przeniesiony. Jeśli bęben jest uszkodzony lub ma defekty te mogą powodować niejednolity transfer tonera co skutkuje powtarzalnymi defektami na wydruku. Takie uszkodzenia mogą być spowodowane przez zużycie mechaniczne cząstki zanieczyszczeń lub nieodpowiednie przechowywanie. W praktyce zaleca się regularne czyszczenie i konserwację drukarki a w przypadku zauważenia problemów szybkie sprawdzenie stanu bębna. Standardy branżowe rekomendują również korzystanie z oryginalnych materiałów eksploatacyjnych co może znacznie wydłużyć żywotność bębna i poprawić jakość wydruków. Wiedza o tym jak działa bęben światłoczuły i jakie są symptomy jego uszkodzeń pozwala na skuteczniejsze diagnozowanie problemów i lepszą konserwację urządzeń biurowych.

Pytanie 26

W celu zbudowania sieci komputerowej w danym pomieszczeniu wykorzystano 25 metrów kabli UTP, 5 gniazd RJ45 oraz odpowiednią liczbę wtyków RJ45 potrzebnych do stworzenia 5 kabli połączeniowych typu patchcord. Jaki jest całkowity koszt zastosowanych materiałów do budowy sieci? Ceny jednostkowe materiałów są przedstawione w tabeli.

MaterialJednostka miaryCena
Skrętka UTPm1 zł
Gniazdo RJ45szt.10 zł
Wtyk RJ45szt.50 gr

A. 50 zł
B. 75 zł
C. 90 zł
D. 80 zł
Odpowiedź 80 zł jest poprawna ponieważ przy obliczaniu kosztów sieci komputerowej musimy uwzględnić wszystkie elementy i ich koszty jednostkowe Zgodnie z tabelą skrętka UTP kosztuje 1 zł za metr a potrzebujemy 25 metrów co daje 25 zł Koszt 5 gniazd RJ45 to 5 x 10 zł czyli 50 zł Wtyki RJ45 kosztują 50 groszy za sztukę a potrzebujemy ich 10 więc łączny koszt to 5 zł Dodając wszystkie koszty 25 zł za skrętkę 50 zł za gniazda i 5 zł za wtyki otrzymujemy 80 zł Budowa sieci komputerowej wymaga znajomości standardów takich jak ANSI TIA EIA 568 w zakresie projektowania i instalacji okablowania Ważne jest dobranie odpowiednich materiałów co wpływa na jakość sygnału i trwałość instalacji Skrętka UTP i złącza RJ45 są standardowymi komponentami używanymi w sieciach komputerowych Dzięki temu prawidłowo wykonana instalacja zapewnia stabilne i szybkie połączenia co jest kluczowe w nowoczesnych środowiskach IT

Pytanie 27

Aby aktywować tryb awaryjny w systemach z rodziny Windows, w trakcie uruchamiania komputera trzeba nacisnąć klawisz

A. F8
B. F1
C. F10
D. F7
Wybór klawiszy F1, F7 lub F10 jako opcji do uruchamiania trybu awaryjnego w systemach Windows pokazuje pewne nieporozumienia dotyczące funkcji tych klawiszy. Klawisz F1 zazwyczaj służy do otwierania pomocy systemowej, co jest przydatne, gdy użytkownik potrzebuje wsparcia w obsłudze systemu, ale nie ma związku z uruchamianiem trybu awaryjnego. Z kolei F7 nie jest standardowo przypisany do żadnej funkcji w kontekście rozruchu systemu Windows, co może wynikać z mylnego powiązania go z innymi systemami operacyjnymi lub aplikacjami. Klawisz F10, używany w wielu kontekstach jako przycisk do dostępu do menu BIOS lub innego oprogramowania układowego, nie ma również zastosowania w kontekście trybu awaryjnego. Użytkownicy mogą błędnie założyć, że różne klawisze funkcyjne oferują podobne funkcje w różnych systemach operacyjnych, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Rzeczywistość jest taka, że każdy klawisz funkcyjny ma ściśle określoną rolę. Warto zawsze zapoznać się z dokumentacją lub podręcznikami użytkownika, aby potwierdzić, które klawisze są odpowiednie w danym kontekście. Błąd w wyborze odpowiedniego klawisza może znacząco wpłynąć na proces rozwiązywania problemów i ograniczyć dostęp do niezbędnych funkcji systemu.

Pytanie 28

Na płycie głównej uszkodzona została zintegrowana karta sieciowa. Komputer nie ma możliwości uruchomienia systemu operacyjnego, ponieważ brakuje dysku twardego oraz napędów optycznych, a system operacyjny uruchamia się z lokalnej sieci. W celu odzyskania utraconej funkcjonalności należy zainstalować w komputerze

A. napęd CD-ROM
B. kartę sieciową obsługującą funkcję Preboot Execution Environment
C. dysk twardy
D. najprostsza karta sieciowa obsługująca IEEE 802.3
Karta sieciowa z obsługą PXE to naprawdę ważny element, jeśli chodzi o uruchamianie systemu z lokalnej sieci. Chodzi o to, że PXE pozwala komputerom na bootowanie z serwera, zamiast z lokalnych nośników, takich jak dyski twarde czy napędy optyczne. Gdy komputer nie ma dostępu do żadnych nośników, a zintegrowana karta sieciowa jest uszkodzona, to jedynym sposobem na uruchomienie systemu jest właśnie zamontowanie karty z obsługą PXE. Tego typu rozwiązania są mega przydatne w środowiskach serwerowych lub przy naprawach, bo dzięki nim można zarządzać wieloma urządzeniami bez potrzeby używania fizycznych nośników. No i nie zapominajmy, żeby ustawić wszystko w BIOS-ie, bo bez tego PXE nie zadziała. A serwer DHCP w sieci też jest konieczny, żeby wszystko działało jak należy. Dzięki PXE można centralnie przeprowadzać aktualizacje systemów operacyjnych, co znacząco zwiększa efektywność w zarządzaniu IT.

Pytanie 29

Jakiego typu macierz RAID nie zapewnia odporności na awarie żadnego z dysków tworzących jej strukturę?

A. RAID 6
B. RAID 0
C. RAID 2
D. RAID 4
RAID 0 to macierz dyskowa, która wykorzystuje technikę striping, co oznacza, że dane są dzielone na fragmenty i rozdzielane pomiędzy dwa lub więcej dysków. Główną zaletą takiego podejścia jest znaczne zwiększenie prędkości odczytu i zapisu danych, ponieważ operacje mogą być prowadzone równolegle na wszystkich dyskach. Jednakże, RAID 0 nie oferuje żadnej redundancji, co oznacza, że w przypadku awarii jednego z dysków, wszystkie dane przechowywane w macierzy zostaną utracone. Dlatego RAID 0 jest najczęściej stosowany w środowiskach, gdzie priorytetem jest wydajność, na przykład w edytorach wideo, grach komputerowych lub serwerach plików, gdzie szybkość dostępu do danych jest kluczowa, a bezpieczeństwo danych nie jest krytyczne. Przy implementacji RAID 0 należy uwzględnić regularne tworzenie kopii zapasowych oraz inne środki ochrony danych, aby zminimalizować ryzyko utraty informacji.

Pytanie 30

Jaki typ pamięci powinien być umieszczony na płycie głównej komputera w miejscu, które wskazuje strzałka?

Ilustracja do pytania
A. SD-RAM DDR3
B. FLASH
C. SIMM
D. SO-DIMM DDR2
SD-RAM DDR3 jest typem pamięci używanym w nowoczesnych komputerach osobistych i serwerach. Charakterystyczną cechą pamięci DDR3 jest szybsza prędkość przesyłania danych w porównaniu do jej poprzednich wersji, jak DDR2. DDR3 oferuje większe przepustowości i mniejsze zużycie energii, co czyni ją bardziej efektywną energetycznie. Pamięci DDR3 zazwyczaj pracują przy napięciu 1,5V, co jest niższe od DDR2, które pracuje przy 1,8V, co przekłada się na mniejsze zużycie energii i mniejsze wydzielanie ciepła. Dzięki temu, DDR3 jest idealnym wyborem do systemów, które wymagają wysokiej wydajności oraz stabilności. W praktyce, DDR3 jest stosowane w komputerach przeznaczonych do zadań takich jak przetwarzanie grafiki, gry komputerowe, czy też przy obróbce multimediów. Standardy takie jak JEDEC określają parametry techniczne i zgodność modułów DDR3, zapewniając, że każdy moduł spełnia określone wymagania jakości i wydajności. Wybór DDR3 dla miejsca wskazanego strzałką na płycie głównej jest właściwy, ponieważ sloty te są zaprojektowane specjalnie dla tego typu pamięci, zapewniając ich prawidłowe działanie i optymalną wydajność.

Pytanie 31

W wyniku polecenia net accounts /MINPWLEN:11 w systemie Windows, wartość 11 będzie przypisana do

A. minimalnej liczby minut, przez które użytkownik może być zalogowany
B. maksymalnej liczby dni między zmianami haseł użytkowników
C. minimalnej liczby znaków w hasłach użytkowników
D. maksymalnej liczby dni ważności konta
Wszystkie podane odpowiedzi dotyczą różnych aspektów zarządzania kontami użytkowników w systemie Windows, ale tylko jedna z nich jest właściwa dla polecenia net accounts /MINPWLEN:11, które odnosi się do długości haseł. Odpowiedzi wskazujące na minimalną liczbę minut, przez które użytkownik może być zalogowany, maksymalną liczbę dni ważności konta oraz maksymalną liczbę dni między zmianami haseł użytkowników są nieprawidłowe, ponieważ dotyczą innych parametrów polityki bezpieczeństwa. Żadna z tych opcji nie ma związku z ustawieniem minimalnej długości haseł, co kluczowo wpłynęło na wybór odpowiedzi. Często zdarza się, że użytkownicy mylnie interpretują polecenie, koncentrując się na aspektach dotyczących zarządzania sesjami i czasem, co może prowadzić do błędnych wniosków. W rzeczywistości, minimalna długość hasła ma na celu zwiększenie bezpieczeństwa, co jest podstawowym założeniem w strategiach ochrony danych. Zrozumienie różnicy między politykami zarządzania dostępem, takimi jak długość haseł, a politykami związanymi z zarządzaniem sesjami, jest kluczowe dla efektywnego zabezpieczania systemów informatycznych. Administratorzy powinni dokładnie przestudiować dokumentację Microsoft, aby zrozumieć, jak poszczególne opcje wpływają na bezpieczeństwo oraz jakie standardy są rekomendowane w branży.

Pytanie 32

Urządzenie sieciowe działające w trzeciej warstwie modelu ISO/OSI, obsługujące adresy IP, to

A. repeater
B. hub
C. bridge
D. router
Wybór urządzenia sieciowego, które nie działa na trzeciej warstwie modelu ISO/OSI, często prowadzi do nieporozumień. Hub jest urządzeniem działającym w warstwie fizycznej, co oznacza, że nie potrafi przetwarzać ani kierować pakietów danych. Jego funkcja ogranicza się do retransmisji sygnału elektrycznego do wszystkich podłączonych urządzeń, co rodzi problemy z efektywnością i bezpieczeństwem sieci. Repeater, również związany z warstwą fizyczną, służy jedynie do wzmacniania sygnału, co sprawia, że nie ma on zdolności do zarządzania ruchem na poziomie adresów IP. Z kolei bridge działa na drugiej warstwie modelu ISO/OSI, czyli warstwie łącza danych, gdzie jego zadaniem jest łączenie dwóch segmentów sieci lokalnej i redukcja kolizji. Choć bridge jest bardziej zaawansowany od huba, nie ma możliwości routingu pakietów między różnymi sieciami. W praktyce błędny wybór urządzenia prowadzi do spowolnienia sieci, trudności w zarządzaniu adresacją IP oraz narażenia na ataki, ponieważ brak odpowiednich mechanizmów zabezpieczeń nie pozwala na kontrolowanie dostępu do sieci. Dlatego kluczowe jest zrozumienie różnic między tymi urządzeniami i ich zastosowaniem, aby unikać typowych pułapek w projektowaniu i implementacji sieci.

Pytanie 33

Wskaź narzędzie przeznaczone do mocowania pojedynczych żył kabla miedzianego w złączach?

Ilustracja do pytania
A. B.
B. D.
C. A.
D. C.
Odpowiedzi inne niż B wskazują na narzędzia, które nie są przeznaczone do mocowania pojedynczych żył w złączach, co może prowadzić do niepoprawnych instalacji lub uszkodzeń. Narzędzie A jest zaciskarką do końcówek RJ-45 lub RJ-11, które służą do zakładania wtyków na skrętkę komputerową i telefoniczną, a nie do pracy z pojedynczymi żyłami. Użycie tego narzędzia do mocowania żył w złączach typu LSA nie zapewni prawidłowego połączenia, ponieważ nie jest ono przystosowane do wpinania przewodów w listwy zaciskowe. Narzędzie C to tester okablowania, używany do sprawdzenia poprawności instalacji sieciowych, a nie do fizycznego mocowania przewodów. Jego zastosowanie w instalacji polega na diagnozie i wykrywaniu ewentualnych błędów połączeń, a nie na ich tworzeniu. Narzędzie D jest ściągaczem izolacji, co jest przydatne w przygotowaniu przewodów do dalszej obróbki, lecz nie do końcowego mocowania w złączach. Jego funkcja ogranicza się do usuwania izolacji z przewodów. Błędy w doborze narzędzi mogą prowadzić do niepewnego lub uszkodzonego połączenia, co może skutkować zakłóceniami w transmisji sygnałów, a nawet całkowitym brakiem łączności, dlatego tak ważne jest stosowanie odpowiedniego sprzętu zgodnie z jego przeznaczeniem.

Pytanie 34

Co oznacza skrót WAN?

A. sieć komputerowa lokalna
B. sieć komputerowa w mieście
C. sieć komputerowa prywatna
D. rozległa sieć komputerowa
WAN, czyli Wide Area Network, odnosi się do rozległych sieci komputerowych, które rozciągają się na dużych odległościach, często obejmując wiele miast, krajów czy nawet kontynentów. WAN-y są kluczowe dla organizacji, które potrzebują połączyć swoje biura rozlokowane w różnych lokalizacjach. Przykładem zastosowania WAN może być sieć korporacyjna łącząca oddziały firmy w różnych krajach, umożliwiająca wymianę danych i komunikację. W praktyce WAN-y wykorzystują różne technologie, takie jak MPLS (Multiprotocol Label Switching), VPN (Virtual Private Network) czy połączenia dedykowane. Standardy takie jak ITU-T G.8031 dotyczące ochrony sieci w WAN-ach, są istotne dla zapewnienia niezawodności i bezpieczeństwa przesyłania danych. Dzięki zastosowaniu WAN, przedsiębiorstwa mogą centralizować swoje zasoby, zdalnie zarządzać danymi i aplikacjami oraz zapewniać pracownikom zdalny dostęp do informacji, co jest niezbędne w dzisiejszym zglobalizowanym świecie.

Pytanie 35

Jak można zwolnić miejsce na dysku, nie tracąc przy tym danych?

A. backup dysku
B. oczyszczanie dysku
C. defragmentację dysku
D. sprawdzanie dysku
Oczyszczanie dysku to proces, który pozwala na zwolnienie miejsca na dysku twardym poprzez usunięcie zbędnych plików, takich jak pliki tymczasowe, cache przeglądarek, pliki logów, a także pliki w koszu. Jest to kluczowy krok w utrzymaniu sprawności systemu operacyjnego oraz optymalizacji jego działania. Oczyszczanie dysku można wykonać za pomocą wbudowanego narzędzia w systemie Windows, które umożliwia skanowanie systemu i wybór elementów do usunięcia. Dobrą praktyką jest regularne przeprowadzanie tego procesu, co nie tylko zwalnia miejsce na dysku, ale także poprawia wydajność systemu. W kontekście standardów branżowych, regularne oczyszczanie dysku zaleca się w ramach utrzymania infrastruktury IT, co wpływa na długowieczność sprzętu. Warto również pamiętać, że przed przystąpieniem do oczyszczania, użytkownicy powinni wykonać kopię zapasową ważnych danych, co jest elementem ogólnych zasad zarządzania danymi.

Pytanie 36

Jaką rolę pełni protokół DNS?

A. mapowanie nazw domenowych na adresy IP
B. statyczne przypisywanie adresacji urządzeniom w sieci
C. automatyczne przypisywanie adresacji urządzeniom w sieci
D. mapowanie fizycznych adresów MAC na adresy IP
No to tutaj jest ważne do zapamiętania. Adresami MAC zajmuje się protokół ARP, nie DNS. ARP przekłada adresy IP na MAC w lokalnych sieciach, co jest niezbędne do komunikacji na poziomie łącza danych. Często ludzie mylą te protokoły, bo nie do końca rozumieją, jak one działają w sieciach. Jeśli mówimy o statycznym przydzielaniu adresów, to administracja polega na ręcznym przypisywaniu adresów IP, co nie jest zbyt wygodne, szczególnie w dużych sieciach, gdzie często coś się zmienia. Z drugiej strony, DHCP automatycznie przypisuje adresy IP i inne parametry, co jest znacznie prostsze. W sumie, zrozumienie, co każdy protokół robi i jak różnią się od siebie, jest mega ważne dla dobrej konfiguracji i zarządzania siecią. Częstym błędem jest mylenie DNS z innymi protokołami oraz ignorowanie ich różnych ról w modelu OSI.

Pytanie 37

Aby zapobiec uszkodzeniom układów scalonych przy serwisie sprzętu komputerowego, należy korzystać z

A. opaski antystatycznej
B. gumowych rękawiczek
C. okularów ochronnych
D. skórzanych rękawiczek
Opaska antystatyczna jest kluczowym elementem ochrony przy naprawach sprzętu komputerowego, ponieważ ma na celu zminimalizowanie ryzyka uszkodzenia układów scalonych w wyniku wyładowań elektrostatycznych (ESD). Wyładowania te mogą prowadzić do trwałego uszkodzenia komponentów elektronicznych, co jest szczególnie niebezpieczne w przypadku wrażliwych układów scalonych. Opaska antystatyczna działa na zasadzie przewodzenia ładunków elektrycznych ze skóry technika do uziemienia, co zapobiega gromadzeniu się ładunków na ciele. W praktyce, podczas pracy z komputerami, technicy powinni nosić taką opaskę, aby zachować bezpieczeństwo zarówno dla urządzeń, jak i dla samego siebie. Dobrą praktyką jest również stosowanie mat antystatycznych oraz uziemionych narzędzi, co razem pozwala na stworzenie bezpiecznego środowiska pracy. Warto pamiętać, że nieprzestrzeganie tych zasad może prowadzić do kosztownych napraw i strat związanych z uszkodzonym sprzętem.

Pytanie 38

Informacje ogólne na temat zdarzeń systemowych w systemie Linux są zapisywane w

A. programie perfmon
B. pliku messages
C. bibliotece RemoteApp
D. rejestrze systemowym
Ogólne informacje o zdarzeniach systemowych w systemie Linux są przechowywane w pliku messages, który znajduje się zazwyczaj w katalogu /var/log/. Plik ten gromadzi różnorodne komunikaty systemowe, które są generowane przez jądro oraz różne usługi działające w systemie. Wiele dystrybucji Linuxa używa systemu logowania syslog, który umożliwia centralne zarządzanie logami. Przykładem może być analiza pliku messages w celu monitorowania stabilności systemu, diagnozowania problemów z urządzeniami czy usługami. Praktyka polegająca na regularnym przeglądaniu i analizowaniu zawartości pliku messages jest niezbędna w administracji systemami Linux, ponieważ pozwala na wczesne wykrywanie usterek i zapobieganie poważniejszym awariom. Ponadto, wykorzystanie narzędzi takich jak grep czy less w połączeniu z plikiem messages umożliwia efektywne wyszukiwanie i przeglądanie określonych zdarzeń, co jest kluczowe w codziennym zarządzaniu systemem. Dobre praktyki sugerują także rotację logów oraz ich archiwizację, aby nie dopuścić do przepełnienia miejsca na dysku.

Pytanie 39

Prezentowany kod zawiera instrukcje pozwalające na

A. utworzenie wirtualnej sieci lokalnej o nazwie vlan 10 w przełączniku
B. wyłączenie portów 0 i 1 przełącznika z sieci vlan
C. zmianę parametrów prędkości dla portu 0/1 na fastethernet
D. przypisanie nazwy fastEthernet dla pierwszych dziesięciu portów przełącznika
Podana odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ polecenia zawarte w listing osiągają cel konfiguracji wirtualnej sieci lokalnej (VLAN) o numerze 10 na przełączniku. Zaczynając od trybu administracyjnego, polecenie 'interface range fastEthernet 0/1-10' wskazuje, że zmiany będą dotyczyły portów od 0/1 do 0/10. Następnie polecenie 'switchport access vlan 10' przypisuje te porty do VLAN 10, co umożliwia segregację ruchu sieciowego i zwiększa bezpieczeństwo oraz efektywność zarządzania siecią. Przykładowo, organizacje często wykorzystują VLAN-y do oddzielania ruchu z różnych działów, co pozwala na zarządzanie przepustowością i ochronę danych. Dobrą praktyką jest również dokumentowanie przypisania VLAN-ów, aby ułatwić późniejsze zarządzanie i audyty. W efekcie, poprawność tej odpowiedzi można uzasadnić zarówno praktycznym zastosowaniem, jak i zgodnością z obowiązującymi standardami sieciowymi.

Pytanie 40

Na 16 bitach możemy przechować

A. 65536 wartości
B. 32767 wartości
C. 32768 wartości
D. 65535 wartości
Wybór 65535 wartości jako poprawnej odpowiedzi opiera się na błędnym założeniu, że liczba wartości możliwych do zapisania w systemie binarnym jest redukowana o jeden. Często wynika to z mylnego postrzegania, że zakres wartości liczbowych powinien być obliczany jako 'maksymalna wartość minus jeden'. To podejście jest stosowane w przypadku, gdy mówimy o liczbach całkowitych bez znaku, gdzie maksymalna wartość 16-bitowa wynosi 65535. Jednakże ważne jest, aby zrozumieć, że w kontekście liczby reprezentacji bitów, 16-bitowy system binarny w rzeczywistości może reprezentować 65536 wartości, obejmując zakres od 0 do 65535. Podobnie, odpowiedzi 32767 i 32768 opierają się na błędnym rozumieniu zarówno liczb całkowitych z znakiem, jak i bez znaku. W przypadku liczb całkowitych z znakiem, zakres 16-bitowy wynosi od -32768 do 32767, co może wprowadzać w błąd. Użytkownicy często mylą interpretacje zakresów dla różnych typów danych, co prowadzi do nieporozumień. Kluczowe jest zrozumienie, że gdy pytanie dotyczy liczby możliwych kombinacji bitów, kluczowe jest odniesienie do potęg liczby 2, co jest praktyką standardową w teorii informacji i informatyce. Systemy komputerowe i programowanie wymagają precyzyjnego zrozumienia takich koncepcji, aby skutecznie zarządzać danymi i uniknąć typowych błędów w logice programowania.