Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 6 kwietnia 2025 13:58
Data zakończenia: 6 kwietnia 2025 14:12

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Chusteczki nasączone substancją o właściwościach antystatycznych służą do czyszczenia

A. wałków olejowych w drukarkach laserowych

B. wyświetlaczy monitorów LCD

C. wyświetlaczy monitorów CRT

D. rolek prowadzących papier w drukarkach atramentowych

Wybór niewłaściwych odpowiedzi do pytania związane jest z błędnymi przekonaniami na temat zastosowania chusteczek antystatycznych w kontekście czyszczenia różnych komponentów sprzętu komputerowego. Ekrany monitorów LCD, w przeciwieństwie do CRT, charakteryzują się inną konstrukcją i materiałami, które nie wymagają stosowania środków antystatycznych w takim samym stopniu. LCD jest mniej podatny na gromadzenie ładunków elektrostatycznych, przez co lepiej sprawdzają się w ich przypadku neutralne środki czyszczące, które nie zawierają substancji mogących uszkodzić ich delikatną powierzchnię. Ponadto, rolki prowadzące papier w drukarkach atramentowych oraz wałki olejowe w drukarkach laserowych wymagają stosowania specjalistycznych środków czyszczących, które są zaprojektowane w celu utrzymania ich funkcjonalności. Zastosowanie chusteczek antystatycznych w tych obszarach może nie tylko być nieskuteczne, ale także prowadzić do zatykania lub uszkodzenia tych elementów. Ważne jest, aby użytkownicy sprzętu technicznego rozumieli różnice między różnymi typami urządzeń i stosowali odpowiednie metody czyszczenia oraz środki zgodne z zaleceniami producentów, aby uniknąć niepożądanych skutków. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do kosztownych napraw lub przedwczesnej wymiany sprzętu.

Pytanie 2

W systemie Linux do bieżącego śledzenia działających procesów wykorzystuje się polecenie:

A. sysinfo

B. sed

C. proc

D. ps

Wybór polecenia 'proc' jako narzędzia do monitorowania procesów w systemie Linux jest nieprawidłowy, ponieważ 'proc' odnosi się do systemu plików, a nie polecenia. System plików '/proc' jest virtualnym systemem plików, który dostarcza informacji o bieżących procesach i stanie jądra, ale nie jest bezpośrednim narzędziem do monitorowania procesów. Użytkownicy mogą uzyskać wiele przydatnych informacji, przeglądając zawartość katalogu '/proc', jednak wymaga to znajomości ostrożnych komend do odczytu danych z tego systemu. Z kolei 'sysinfo' to nieistniejąca komenda w standardowym zestawie poleceń Linux; chociaż istnieją narzędzia, które dostarczają informacje o systemie, nie mają one bezpośredniego odpowiednika. Na koniec, 'sed' to edytor strumieniowy, który służy do przetwarzania i manipulacji tekstem, a nie do monitorowania procesów. Pomieszanie tych narzędzi pokazuje typowy błąd myślowy, polegający na myleniu funkcji różnych poleceń. Kluczem do skutecznego zarządzania systemem jest umiejętność rozróżnienia narzędzi i ich właściwego zastosowania. Właściwe polecenia, takie jak 'ps', stanowią podstawę efektywnej administracji systemami Linux, a ich zrozumienie jest kluczowe dla każdej osoby zajmującej się zarządzaniem systemami.

Pytanie 3

Która z kopii w trakcie archiwizacji plików pozostawia ślad archiwizacji?

A. Przyrostowa

B. Różnicowa

C. Całkowita

D. Zwykła

Wybór kopii normalnej, całkowitej lub przyrostowej w kontekście archiwizacji plików często prowadzi do mylnego rozumienia mechanizmów przechowywania danych. Kopia normalna jest pełnym zbiorem danych w danym momencie, co oznacza, że zawiera wszystkie pliki. Chociaż jest to podejście bardzo proste, ma wady, ponieważ każda operacja wymaga znacznej ilości czasu i przestrzeni dyskowej. Przyrostowa kopia zapasowa, z drugiej strony, zapisuje tylko te zmiany, które zaszły od ostatniej kopii zapasowej, co czyni ją efektywną, ale nie oznacza pozostawienia znacznika archiwizacji. Z kolei kopia całkowita archiwizuje wszystkie dane, co w praktyce wystarcza do zachowania ich integralności, ale również generuje duże obciążenie dla systemu. W związku z tym, wiele osób myli te różne metody, nie zdając sobie sprawy z ich fundamentalnych różnic. Kluczowym błędem jest założenie, że każda kopia może pełnić tę samą rolę, co prowadzi do nieefektywności w zarządzaniu danymi. W branży IT, zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego zarządzania danymi oraz zapewnienia ich bezpieczeństwa, a także zgodności z najlepszymi praktykami archiwizacji.

Pytanie 4

Internet Relay Chat (IRC) to protokół wykorzystywany do

A. transmisji dźwięku w sieci

B. przesyłania wiadomości e-mail

C. przesyłania listów do grup dyskusyjnych

D. prowadzenia konwersacji w konsoli tekstowej

IRC, czyli Internet Relay Chat, to całkiem fajny protokół do czatowania w czasie rzeczywistym, używający konsoli tekstowej. W odróżnieniu od e-maila czy wiadomości głosowych, IRC skupia się na interaktywnych rozmowach w kanałach tematycznych, co naprawdę sprzyja dyskusjom i wspólnemu działaniu. Można go spotkać w różnych sytuacjach, na przykład zespoły programistyczne korzystają z niego do szybkiej wymiany pomysłów, a różne społeczności online organizują wydarzenia. Choć może się wydawać staroświecki, to ma nadal swoich zwolenników, bo jest prosty w obsłudze i nie potrzebuje zbyt dużo zasobów. Istnieją też standardy, takie jak RFC 1459, które mówią, jak to wszystko powinno działać, co sprawia, że różne klienty i serwery mogą ze sobą współpracować. Dzięki otwartym standardom, IRC jest elastycznym narzędziem, które można dostosować do wielu różnych zastosowań, zarówno w pracy, jak i w życiu osobistym.

Pytanie 5

Jakie złącze, które pozwala na podłączenie monitora, znajduje się na karcie graficznej pokazanej na ilustracji?

A. DVI-D (Dual Link), HDMI, DP

B. DVI-I, HDMI, S-VIDEO

C. DVI-A, S-VIDEO, DP

D. DVI-D (Single Link), DP, HDMI

Błędne odpowiedzi często wynikają z tego, że nie do końca rozumiesz, jakie złącza są na karcie graficznej. Na przykład, jeśli wybierzesz DVI-A, to nie jest najlepszy wybór, bo to starszy, analogowy standard, który teraz rzadko się widuje w nowoczesnych kartach. Takie analogowe złącza jak S-VIDEO również są już przestarzałe i nie oferują fajnej jakości obrazu czy funkcji, więc nie są używane w nowych komputerach. Złącze DVI-I, które ma zarówno sygnały cyfrowe, jak i analogowe, może wydawać się uniwersalne, ale też zyskuje coraz mniej popularności, bo wszystko idzie w stronę pełnej cyfryzacji. W dzisiejszych czasach, w profesjonalnych zastosowaniach, złącza takie jak HDMI czy DP dają dużo lepszą jakość obrazu i dodatkowe funkcje jak przesyłanie dźwięku, co jest kluczowe. Często popełniane błędy to myślenie, że starsze technologie będą działać z nowymi systemami, co niestety prowadzi do złych wyborów. Wybierając złącza, warto zwrócić uwagę na aktualne standardy, żeby mieć pewność, że obraz i dźwięk będą na poziomie.

Pytanie 6

Który z protokołów pełni rolę protokołu połączeniowego?

A. TCP

B. ARP

C. UDP

D. IP

Protokół TCP (Transmission Control Protocol) jest uznawany za protokół połączeniowy, co oznacza, że przed przesłaniem danych nawiązuje trwałe połączenie między nadawcą a odbiorcą. W przeciwieństwie do protokołów bezpołączeniowych, takich jak UDP (User Datagram Protocol), TCP zapewnia niezawodność dostarczania danych dzięki mechanizmom kontroli błędów i retransmisji. Przykładem zastosowania TCP jest protokół HTTP, który jest fundamentem działania stron internetowych. Gdy przeglądarka nawiązuje połączenie z serwerem, TCP ustala parametry połączenia, a następnie gwarantuje, że dane (np. treść strony) są dostarczane w poprawnej kolejności i bez błędów. Dzięki temu użytkownicy mogą mieć pewność, że otrzymują pełne i poprawne informacje. W standardach branżowych TCP jest często używany w aplikacjach, które wymagają wysokiej niezawodności, takich jak transfer plików (FTP) czy poczta elektroniczna (SMTP).

Pytanie 7

Program df pracujący w systemach z rodziny Linux pozwala na wyświetlenie

A. zawartości ukrytego folderu

B. informacji o dostępnej przestrzeni dyskowej

C. tekstu odpowiadającego wzorcowi

D. nazwa aktualnego katalogu

W kontekście systemów Linux, błędne odpowiedzi na to pytanie często mogą wynikać z mylenia funkcji różnych poleceń. Na przykład, odpowiedzi sugerujące, że df służy do wyświetlania nazw bieżącego katalogu, zawartości ukrytego katalogu lub tekstu pasującego do wzorca, opierają się na nieporozumieniu dotyczącym przeznaczenia tych narzędzi. Do uzyskania nazwy bieżącego katalogu używamy polecenia 'pwd', które zwraca pełną ścieżkę do aktualnego katalogu roboczego. Z kolei, aby zobaczyć zawartość katalogu, w tym ukryte pliki, korzystamy z 'ls -a', które pokazuje wszystkie pliki wewnątrz katalogu, w tym te, których nazwy zaczynają się od kropki. Natomiast 'grep' jest narzędziem służącym do przeszukiwania tekstu zgodnie z wzorcem, co zupełnie odbiega od funkcji df. Tego rodzaju błędy myślowe często prowadzą do zamieszania w pracy z systemem linuksowym, ponieważ użytkownicy mogą próbować używać niewłaściwych narzędzi do osiągnięcia zamierzonych rezultatów. Kluczowe jest zrozumienie, że każde z tych poleceń ma swoje specyficzne zastosowanie i należy je stosować zgodnie z ich przeznaczeniem, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w administracji systemami operacyjnymi.

Pytanie 8

Jaki adres IP należy do urządzenia funkcjonującego w sieci 10.0.0.0/17?

A. 10.0.128.254

B. 10.0.128.127

C. 10.0.127.128

D. 10.0.254.128

Adres IP 10.0.127.128 jest poprawnym adresem w zakresie sieci 10.0.0.0/17, ponieważ maska podsieci /17 oznacza, że pierwsze 17 bitów adresu IP definiuje część sieci, a pozostałe 15 bitów jest przeznaczone dla adresacji urządzeń w tej sieci. W przypadku adresu 10.0.127.128, pierwsze 17 bitów odpowiada za zakres adresów od 10.0.0.0 do 10.0.127.255. Adres ten jest również odpowiedni, ponieważ nie jest adresem rozgłoszeniowym (broadcast), który w tym przypadku wynosi 10.0.127.255, ani adresem sieciowym, którym jest 10.0.0.0. Przykładowo, w praktycznych zastosowaniach, adresy w sieci 10.0.0.0/17 mogą być używane w dużych organizacjach do segmentacji ruchu sieciowego. Dzięki zastosowaniu maski /17 możliwe jest przypisanie do 32,766 adresów IP dla urządzeń, co czyni tę sieć bardzo elastyczną i odpowiednią dla różnych scenariuszy, takich jak lokalne sieci biurowe czy kampusy szkolne. Korzystanie z prywatnych adresów IP, takich jak te w przedziale 10.0.0.0/8, jest zgodne z RFC 1918, co czyni je preferowanym wyborem w architekturze sieciowej.

Pytanie 9

Zgodnie z normą PN-EN 50174, poziome okablowanie w systemie strukturalnym to segment okablowania pomiędzy

A. punktami rozdzielczymi w głównych pionach budynku.

B. serwerem a infrastrukturą sieci.

C. gniazdkiem użytkownika a urządzeniem końcowym.

D. punktem rozdziału a gniazdem użytkownika.

Odpowiedź 'punkt rozdzielczy a gniazdo użytkownika' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z normą PN-EN 50174, okablowanie poziome w systemie okablowania strukturalnego to część okablowania, która łączy punkty rozdzielcze w infrastrukturze telekomunikacyjnej z gniazdami użytkowników. W praktyce oznacza to, że każde gniazdo, do którego podłączają się urządzenia końcowe, takie jak komputery czy telefony, musi być połączone z punktem rozdzielczym, który zazwyczaj znajduje się w najbliższym pomieszczeniu technicznym lub w szafie serwerowej. Przykładowo, w biurowcu z systemem okablowania strukturalnego, okablowanie poziome może być zrealizowane w postaci kabli U/FTP, co zapewnia odpowiednie parametry transmisji danych. Warto również zwrócić uwagę na normy dotyczące długości kabli poziomych, które powinny nie przekraczać 90 metrów, aby uniknąć strat sygnału oraz zapewnić odpowiednią wydajność sieci. Zrozumienie tej koncepcji jest kluczowe dla efektywnego projektowania i wdrażania systemów komunikacyjnych.

Pytanie 10

Z jakiej puli adresowej usługa APIPA przypisuje adres IP dla komputera z systemem Windows, jeśli w sieci nie funkcjonuje serwer DHCP?

A. 172.16.0.0 ÷ 172.31.255.255

B. 10.10.0.0 ÷ 10.10.255.255

C. 240.0.0.0 ÷ 255.255.255.255

D. 169.254.0.1 ÷ 169.254.255.254

Wybór adresów IP z zakresów 240.0.0.0 do 255.255.255.255, 172.16.0.0 do 172.31.255.255 oraz 10.10.0.0 do 10.10.255.255 wskazuje na niezrozumienie zasad przydzielania adresów IP w kontekście lokalnych sieci. Pierwszy z wymienionych zakresów (240.0.0.0 do 255.255.255.255) jest przeznaczony do wykorzystania w sieciach eksperymentalnych i nie jest stosowany w standardowych implementacjach. Z kolei drugi zakres, 172.16.0.0 do 172.31.255.255, jest klasyfikowany jako prywatny adres IP. Adresy w tym zakresie są typowo używane w większych sieciach, w których konieczne jest zarządzanie adresacją przy użyciu NAT (Network Address Translation). Trzeci zakres, 10.10.0.0 do 10.10.255.255, również należy do prywatnej puli adresów, co oznacza, że są one używane w sieciach lokalnych i nie mogą być routowane w Internecie. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do wyboru tych opcji, jest przekonanie, że wszystkie adresy z klasy prywatnej mogą być używane w sytuacji braku DHCP. W rzeczywistości, APIPA jest zaprojektowana, aby wypełniać konkretną rolę w automatycznym przydzielaniu adresów, a jej zakres jest ściśle określony w standardach sieciowych, co czyni go unikalnym i niepowtarzalnym dla tej funkcji.

Pytanie 11

Która topologia fizyczna umożliwia nadmiarowe połączenia pomiędzy urządzeniami w sieci?

A. Magistrali

B. Gwiazdy

C. Pierścienia

D. Siatki

Topologia siatki zapewnia połączenia nadmiarowe pomiędzy urządzeniami sieci, co oznacza, że każde urządzenie może być połączone z wieloma innymi. W przypadku awarii jednego z połączeń, sieć nadal może funkcjonować dzięki alternatywnym ścieżkom. Tego typu topologia jest często stosowana w dużych organizacjach oraz w środowiskach wymagających wysokiej dostępności i niezawodności, takich jak centra danych czy sieci telekomunikacyjne. Przykładem zastosowania topologii siatki może być sieć rozległa (WAN), gdzie zapewnia się połączenia między różnymi lokalizacjami firmy, umożliwiając jednocześnie równoległe przesyłanie danych. Z punktu widzenia standardów branżowych, takie podejście jest zgodne z zasadami projektowania sieci, które podkreślają znaczenie redundancji w architekturze sieciowej. W praktyce, implementacja topologii siatki może wiązać się z wyższymi kosztami ze względu na większą liczbę wymaganych połączeń i urządzeń, jednak korzyści w postaci większej odporności na awarie są nieocenione.

Pytanie 12

Aby zredukować kluczowe zagrożenia związane z bezpieczeństwem podczas pracy na komputerze podłączonym do sieci Internet, należy przede wszystkim

A. sprawdzić temperaturę komponentów, podłączyć komputer do zasilacza UPS oraz unikać odwiedzania podejrzanych stron internetowych

B. odsunąć komputer od źródła ciepła, nie przygniatać przewodów zasilających zarówno komputera, jak i urządzeń peryferyjnych

C. zainstalować oprogramowanie antywirusowe, zaktualizować bazy wirusów, aktywować zaporę sieciową oraz przeprowadzić aktualizację systemu

D. wyczyścić wnętrze jednostki centralnej, unikać jedzenia i picia przy komputerze oraz nie udostępniać swojego hasła innym osobom

Instalacja programu antywirusowego oraz aktualizacja baz wirusów to fundamentalne kroki w zapewnieniu bezpieczeństwa komputerów podłączonych do Internetu. Program antywirusowy chroni system przed złośliwym oprogramowaniem, które może nie tylko uszkodzić dane, ale także przejąć kontrolę nad urządzeniem. Regularne aktualizacje baz wirusów są kluczowe, ponieważ nowe zagrożenia pojawiają się każdego dnia, a skuteczność oprogramowania zabezpieczającego polega na jego zdolności do rozpoznawania najnowszych wirusów. Włączenie firewalla dodaje warstwę ochrony, monitorując ruch sieciowy i blokując potencjalnie niebezpieczne połączenia. Dodatkowo, regularne aktualizacje systemu operacyjnego są niezbędne, ponieważ producent wydaje poprawki bezpieczeństwa, które eliminują znane luki mogące być wykorzystane przez cyberprzestępców. Stosowanie tych praktyk jest zgodne z rekomendacjami organizacji zajmujących się bezpieczeństwem informacji, takich jak NIST i ISO, które podkreślają znaczenie wielowarstwowej ochrony w ochronie systemów informatycznych.

Pytanie 13

Na stronie wydrukowanej przez drukarkę laserową występują jaśniejsze i ciemniejsze fragmenty. W celu usunięcia problemów z jakością oraz nieciągłościami w wydruku, należy

A. wymienić grzałkę

B. przeczyścić głowice drukarki

C. wymienić bęben światłoczuły

D. przeczyścić wentylator drukarki

Próby rozwiązania problemu z jaśniejszymi i ciemniejszymi obszarami na wydrukach mogą prowadzić do błędnych wniosków, jeśli nie zrozumiemy podstaw działania drukarki laserowej. Nagrzewnica, przeczyścić dysze oraz wentylator nie są kluczowymi elementami w kontekście tego konkretnego problemu. W przypadku nagrzewnicy, jej wymiana może być uzasadniona, gdy pojawiają się problemy z wygrzewaniem tonera, co skutkuje nieodpowiednim utrwaleniem obrazu. Jednak nie ma to bezpośredniego związku z nierównomiernością wydruku, która zazwyczaj wskazuje na zużycie bębna. Jeśli chodzi o dysze, to są one bardziej związane z drukarkami atramentowymi, gdzie ich zatykanie może prowadzić do braku wydruku kolorów, co jest zupełnie innym problemem. Z kolei wentylator, który odpowiada za chłodzenie komponentów urządzenia, również nie ma wpływu na jakość samego wydruku. W przypadku drukarek laserowych kluczowym elementem do oceny jakości wydruku jest bęben, dlatego ignorowanie jego stanu i podejmowanie działań w kierunku wymiany innych podzespołów prowadzi do nieefektywności oraz potencjalnych dodatkowych kosztów. Zrozumienie specyfiki każdego z elementów drukarki oraz ich roli w procesie wydruku jest niezbędne dla prawidłowego diagnozowania problemów i podejmowania właściwych działań.

Pytanie 14

Który kolor żyły znajduje się w kablu skrętkowym?

A. biało - fioletowy

B. biało - pomarańczowy

C. biało - żółty

D. biało - czarny

Odpowiedź 'biało-pomarańczowy' jest prawidłowa, ponieważ w standardzie TIA/EIA-568, który reguluje kable skrętkowe, żyła o kolorze pomarańczowym jest jedną z dwóch żył sygnałowych w parze, która jest zazwyczaj używana w połączeniach Ethernet. W praktyce oznacza to, że żyła pomarańczowa jest odpowiedzialna za przesyłanie danych w lokalnych sieciach komputerowych. W standardzie tym przy użyciu skrętki U/FTP lub U/UTP, biało-pomarańczowy oznacza pierwszą żyłę w parze, podczas gdy żyła pomarańczowa pełni rolę drugiej żyły w tej samej parze, co jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości sygnału oraz minimalizacji zakłóceń. Zastosowanie odpowiedniego kolorowania żył w kablu jest istotne nie tylko dla właściwego okablowania, ale także dla późniejszej diagnostyki i konserwacji sieci. Dobrą praktyką przy instalacji kabli skrętkowych jest zawsze przestrzeganie standardów kolorów, co ułatwia identyfikację żył oraz ich funkcji w systemie. W przypadku audytów i serwisów sieciowych, zgodność z tymi standardami przyczynia się do zwiększenia efektywności i niezawodności infrastruktury sieciowej.

Pytanie 15

Złącze o rozmiarze ferruli 1,25 to jakie?

A. SC

B. RJ45

C. MT-RJ

D. LC

Wybór innych typów złączy, takich jak MT-RJ, SC czy RJ45, nie jest zgodny z opisanym standardem ferruli o wielkości 1,25 mm. Złącze MT-RJ, choć stosunkowo małe, wykorzystuje inną konstrukcję, która różni się od LC, a jego ferrula ma szerszą średnicę. MT-RJ jest złączem wielodrożnym, co sprawia, że w praktyce jego zastosowanie jest ograniczone w kontekście gęstości połączeń. Złącze SC, natomiast, ma ferrulę o średnicy 2,5 mm, co czyni je większym i mniej odpowiednim do aplikacji o dużym zagęszczeniu. RJ45 to z kolei złącze stosowane w sieciach miedzianych, a nie w instalacjach światłowodowych, przez co nie można go porównywać pod względem technicznym z złączami optycznymi. W kontekście nowoczesnych instalacji telekomunikacyjnych, wybór odpowiedniego złącza jest kluczowy dla osiągnięcia wysokiej wydajności i niezawodności sieci. Zrozumienie różnic między tymi typami złączy oraz ich odpowiednich zastosowań w praktyce jest fundamentalne dla inżynierów zajmujących się projektowaniem i wdrażaniem rozwiązań telekomunikacyjnych.

Pytanie 16

Interfejs, którego magistrala kończy się elementem przedstawionym na ilustracji, jest typowy dla

A. SCSI

B. SATA

C. ATAPI

D. UDMA

SATA jest nowoczesnym interfejsem zaprojektowanym do podłączania dysków twardych i napędów optycznych wewnątrz komputerów głównie przeznaczonym do użytku osobistego w komputerach stacjonarnych i laptopach SATA korzysta z cienkich kabli charakteryzujących się mniejszymi złączami co ułatwia prowadzenie kabli wewnątrz obudowy i poprawia przepływ powietrza jednak nie korzysta z masywnych złączy widocznych na obrazku ATAPI to kolejny standard często mylony z SCSI ponieważ jest używany do podłączania napędów optycznych do magistrali IDE stanowi rozwinięcie standardu ATA do obsługi urządzeń takich jak napędy CD/DVD jednak nie korzysta z prezentowanego złącza UDMA to technologia przesyłu danych wykorzystywana w interfejsach ATA i ATAPI podnosząca ich wydajność pod względem prędkości przesyłania danych nie jest to jednak fizyczny interfejs ani typ złącza jak ukazano na obrazku Błędne interpretacje mogą wynikać z pomylenia fizycznych złączy z protokołami przesyłania danych oraz braku rozróżnienia między interfejsami wewnętrznymi i zewnętrznymi co podkreśla konieczność zrozumienia specyficznych zastosowań i budowy poszczególnych technologii interfejsów komputerowych

Pytanie 17

Który z parametrów twardego dysku NIE ma wpływu na jego wydajność?

A. MTBF

B. RPM

C. CACHE

D. Czas dostępu

MTBF, czyli Mean Time Between Failures, to średni czas między awariami urządzenia. Ten parametr jest wskaźnikiem niezawodności i trwałości dysku twardego, ale nie wpływa bezpośrednio na jego wydajność operacyjną. Wydajność dysku twardego jest bardziej związana z jego prędkością obrotową (RPM), pamięcią podręczną (CACHE) oraz czasem dostępu do danych. Na przykład, dysk twardy o wyższej prędkości obrotowej, takiej jak 7200 RPM w porównaniu do 5400 RPM, będzie w stanie efektywniej odczytywać i zapisywać dane. W praktyce, niezawodność urządzenia (MTBF) jest istotna przy wyborze dysków do zastosowań krytycznych, gdzie awarie mogą prowadzić do poważnych strat danych, ale nie ma bezpośredniego wpływu na jego codzienną wydajność w operacjach. Dobrą praktyką jest zrozumienie różnicy pomiędzy wydajnością a niezawodnością, aby podejmować świadome decyzje zakupowe oraz eksploatacyjne.

Pytanie 18

Aplikacja komputerowa, która umożliwia zarządzanie plikami oraz folderami, to:

A. menedżer plików

B. edytor tekstu

C. menedżer sprzętu

D. system plików

Edytor tekstowy to narzędzie służące do tworzenia i edytowania plików tekstowych, które nie zajmuje się zarządzaniem ich strukturą. Użytkownicy edytorów tekstowych, takich jak Notepad czy Sublime Text, koncentrują się na pisaniu i formatowaniu tekstu, co nie ma nic wspólnego z organizacją plików czy katalogów. Z kolei system plików to pojęcie odnoszące się do sposobu, w jaki pliki są przechowywane i zarządzane przez system operacyjny, ale nie jest to program, którym posługuje się końcowy użytkownik. System plików definiuje strukturę danych, ale nie oferuje interfejsu do bezpośredniego zarządzania plikami. Menedżer urządzeń natomiast jest narzędziem administracyjnym używanym do zarządzania sprzętem komputerowym i jego sterownikami, a nie do zarządzania plikami. Często użytkownicy mylą funkcje tych narzędzi, co prowadzi do błędnych wniosków o ich zastosowaniu. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych programów ma swoje specyficzne przeznaczenie i zastosowanie, a zamiana jednego na drugie prowadzi do nieefektywnego zarządzania danymi i systemem.

Pytanie 19

Program do monitorowania, który umożliwia przechwytywanie, nagrywanie oraz dekodowanie różnych pakietów sieciowych to

A. tracker

B. finder

C. wireshark

D. konqueror

Wireshark to jeden z najpopularniejszych programów służących do analizy ruchu sieciowego, który pozwala na przechwytywanie, dekodowanie oraz analizowanie pakietów danych przesyłanych w sieci. Dzięki Wireshark użytkownicy mogą obserwować i diagnozować problemy związane z siecią, co jest nieocenione w pracy administratorów i specjalistów IT. Program obsługuje różnorodne protokoły sieciowe, co sprawia, że jest wszechstronnym narzędziem dla inżynierów, którzy muszą analizować komunikację w różnych warunkach. Przykładowo, w przypadku wystąpienia problemów z połączeniem, Wireshark może pomóc w identyfikacji opóźnień, strat pakietów lub nieprawidłowych konfiguracji. Użycie Wireshark w praktyce obejmuje także audyty bezpieczeństwa, gdzie narzędzie to umożliwia wykrywanie podejrzanych aktywności w ruchu sieciowym. Warto zaznaczyć, że zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, korzystanie z tego typu narzędzi powinno odbywać się w zgodzie z obowiązującymi regulacjami prawnymi i etycznymi, aby nie naruszać prywatności użytkowników.

Pytanie 20

Profil mobilny staje się profilem obowiązkowym użytkownika po

A. zmianie nazwy pliku NTUSER.DAT na NTUSER.MAN

B. skasowaniu pliku NTUSER.DAT

C. skasowaniu pliku NTUSER.MAN

D. zmianie nazwy pliku NTUSER.MAN na NTUSER.DAT

Usunięcie pliku NTUSER.DAT nie zmienia profilu mobilnego na profil obowiązkowy użytkownika, a wręcz przeciwnie, może prowadzić do poważnych problemów z funkcjonowaniem profilu. Plik NTUSER.DAT jest kluczowym elementem przechowującym ustawienia i preferencje użytkownika. Jego usunięcie skutkuje utratą wszystkich personalizowanych ustawień, co może zakłócić normalne działanie systemu. Co więcej, usunięcie pliku NTUSER.MAN również nie przyniesie oczekiwanych rezultatów, ponieważ ten plik definiuje, że profil jest zarządzany. Zmiana nazwy pliku NTUSER.MAN na NTUSER.DAT nie jest skutecznym rozwiązaniem, ponieważ plik NTUSER.MAN musi być zachowany, aby profil mógł działać jako obowiązkowy. Takie podejścia opierają się na błędnym zrozumieniu mechanizmu zarządzania profilami w systemie Windows oraz ignorowaniu zasadności poszczególnych plików konfiguracyjnych. W rzeczywistości, aby skonfigurować profil obowiązkowy, administratorzy powinni stosować się do wytycznych dotyczących zarządzania profilami, w tym odpowiednich procedur tworzenia i modyfikowania plików profilu. Prawidłowe podejście wymaga zrozumienia, że każdy z wymienionych plików pełni inną rolę i ich manipulacja powinna być przeprowadzana zgodnie z przyjętymi standardami oraz praktykami w zarządzaniu systemami operacyjnymi.

Pytanie 21

IMAP jest protokołem do

A. synchronizacji czasu z serwerami

B. wysyłania wiadomości e-mail

C. odbierania wiadomości e-mail

D. nadzoru nad urządzeniami sieciowymi

IMAP, czyli Internet Message Access Protocol, to naprawdę fajny sposób na odbieranie maili. Dzięki niemu możemy zarządzać wiadomościami bez potrzeby ściągania ich na komputer. To super, bo wszystko się synchronizuje: jak usuniesz coś na telefonie, to zniknie też na laptopie. Możesz sprawdzać pocztę z różnych urządzeń, a i tak będziesz mieć porządek. Słyszałem, że to bardzo ułatwia życie, zwłaszcza jak korzystasz z komputera, smartfona i tabletu. No i to, że IMAP obsługuje foldery, to mega plus! Można sobie poukładać wiadomości tak, jak się chce. Widziałem, że sporo firm korzysta z IMAP w swoich rozwiązaniach e-mailowych, bo to naprawdę zwiększa efektywność w zarządzaniu komunikacją.

Pytanie 22

Jak nazywa się topologia fizyczna, w której wszystkie urządzenia końcowe są bezpośrednio połączone z jednym punktem centralnym, takim jak koncentrator lub przełącznik?

A. siatki

B. pierścienia

C. gwiazdy

D. magistrali

Wybór topologii siatki, magistrali lub pierścienia zamiast gwiazdy może prowadzić do nieporozumień w zakresie projektowania i administracji sieci. Topologia siatki, chociaż zapewnia wysoką odporność na awarie, ponieważ każde urządzenie jest połączone z wieloma innymi, staje się złożona w zarządzaniu i kosztowna w implementacji. W przypadku topologii magistrali, wszystkie urządzenia są podłączone do jednego wspólnego kabla, co stwarza ryzyko, że awaria kabla spowoduje przerwanie komunikacji w całej sieci. Ponadto, trudności w diagnostyce i konserwacji są znacznie większe niż w topologii gwiazdy, gdzie każde urządzenie można zidentyfikować i rozwiązać problemy lokalnie. Topologia pierścienia łączy urządzenia w zamkniętą pętlę, co może prowadzić do problemów z wydajnością oraz awarii całej sieci w przypadku uszkodzenia jednego z połączeń. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego projektowania sieci. W praktyce, topologia gwiazdy jest często preferowana w wielu zastosowaniach, takich jak biura czy szkoły, gdzie elastyczność i łatwość rozbudowy są kluczowe dla efektywności operacyjnej.

Pytanie 23

Adres IP (ang. Internet Protocol Address) to

A. adres fizyczny urządzenia

B. adres logiczny urządzenia

C. niepowtarzalny numer seryjny sprzętu

D. niepowtarzalna nazwa symboliczna sprzętu

Wiele osób myli pojęcie adresu IP z innymi identyfikatorami urządzeń, co prowadzi do nieporozumień. Przykładowo, unikatowy numer fabryczny urządzenia, który często nazywamy numerem seryjnym, jest unikalnym identyfikatorem przypisywanym przez producenta i nie ma nic wspólnego z adresacją sieciową. Taki numer nie zmienia się i nie jest używany do komunikacji w internecie, a jedynie do identyfikacji konkretnego egzemplarza urządzenia w systemach serwisowych lub produkcyjnych. Kolejnym błędnym założeniem jest utożsamianie adresu IP z nazwą symboliczną urządzenia. Chociaż w sieciach komputerowych używamy nazw domenowych, które są tłumaczone na adresy IP przez system DNS (Domain Name System), sama nazwa nie jest tym samym, co adres IP. W rzeczywistości, adres IP jest konieczny do nawiązania komunikacji między urządzeniami w sieci, a nazwy są jedynie wygodnym sposobem na ich zapamiętanie. Ponadto, nie można pomylić adresu IP z adresem fizycznym, który odnosi się do rzeczywistej lokalizacji urządzenia w przestrzeni, np. adresu MAC wykorzystywanego na poziomie warstwy łącza danych. Adres IP natomiast funkcjonuje na poziomie warstwy sieciowej i nie zawiera informacji o fizycznej lokalizacji urządzenia. Zrozumienie różnicy między tymi pojęciami jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania w środowisku sieciowym, a także dla skutecznego rozwiązywania problemów związanych z komunikacją w sieci.

Pytanie 24

Jakim materiałem eksploatacyjnym posługuje się kolorowa drukarka laserowa?

A. podajnik papieru

B. przetwornik CMOS

C. pamięć wydruku

D. kartridż z tonerem

Kartridż z tonerem jest kluczowym materiałem eksploatacyjnym w kolorowych drukarkach laserowych. Toner, który jest w postaci proszku, zawiera specjalnie dobrane pigmenty oraz substancje chemiczne umożliwiające tworzenie wysokiej jakości wydruków kolorowych. Proces druku polega na naładowaniu elektrycznym bębna drukującego, który następnie przyciąga toner w odpowiednich miejscach, tworząc obraz, który jest przenoszony na papier. Korzystanie z kartridży z tonerem zapewnia nie tylko wysoką jakość wydruku, ale również efektywność operacyjną, ponieważ toner zużywa się w zależności od liczby wydrukowanych stron oraz ich skomplikowania. W praktyce, odpowiedni dobór tonerów i kartridży do danej drukarki ma zasadnicze znaczenie dla osiągnięcia optymalnej jakości druku oraz zredukowania problemów z zatykać się drukarki. Warto również dodać, że stosowanie oryginalnych kartridży, zgodnych z zaleceniami producenta, jest zgodne z normami ISO 9001, co gwarantuje ich wysoką jakość i niezawodność.

Pytanie 25

Ilustracja pokazuje panel ustawień bezprzewodowego urządzenia dostępowego, który umożliwia

A. ustawienie nazwy hosta

B. przypisanie adresów MAC do kart sieciowych

C. konfigurację serwera DHCP

D. określenie maski podsieci

Konfiguracja serwera DHCP na panelu konfiguracyjnym bezprzewodowego urządzenia dostępowego jest kluczowym krokiem w zarządzaniu siecią. DHCP, czyli Dynamic Host Configuration Protocol, automatycznie przydziela adresy IP urządzeniom w sieci, co upraszcza procesy administracyjne i zmniejsza ryzyko konfliktów adresów IP. W panelu konfiguracyjnym można ustawić początkowy adres IP, co pozwala na zdefiniowanie zakresu adresów, które będą przydzielane klientom. Można też określić maksymalną liczbę użytkowników DHCP, co zapewnia kontrolę nad zasobami sieciowymi. Ustawienia te są kluczowe w sieciach zarówno domowych, jak i korporacyjnych, gdzie automatyzacja przydzielania adresów IP oszczędza czas administratorów. Dobre praktyki zalecają również ustawienie czasu dzierżawy, co wpływa na to, jak długo dany adres IP pozostaje przypisany do urządzenia. Praktyczne zastosowanie tego polega na unikaniu ręcznego przydzielania adresów IP, co w przypadku dużych sieci jest czasochłonne i podatne na błędy. Serwery DHCP są integralnym elementem nowoczesnych sieci, a ich konfiguracja według najlepszych praktyk zwiększa efektywność i niezawodność połączeń sieciowych

Pytanie 26

Układy sekwencyjne stworzone z grupy przerzutników, najczęściej synchronicznych typu D, które mają na celu przechowywanie danych, to

A. kodery

B. dekodery

C. rejestry

D. bramki

Rejestry są układami sekwencyjnymi składającymi się z przerzutników, najczęściej typu D, które służą do przechowywania danych. Każdy przerzutnik w rejestrze przechowuje jeden bit informacji, a w przypadku rejestrów o wielu bitach możliwe jest równoczesne przechowywanie i przetwarzanie kilku bitów. Przykładem zastosowania rejestrów jest zapis i odczyt danych w mikroprocesorach, gdzie rejestry pełnią rolę pamięci tymczasowej dla operacji arytmetycznych oraz logicznych. Stosowanie rejestrów w projektowaniu systemów cyfrowych odpowiada za zwiększenie wydajności oraz efektywności procesów obliczeniowych. Zgodnie z dobrymi praktykami inżynieryjnymi, rejestry są również kluczowym elementem w architekturze pamięci, umożliwiając synchronizację z zegarem systemowym oraz zapewniając prawidłowe działanie układów w czasie rzeczywistym. Ponadto, rejestry są często wykorzystywane w różnych układach FPGA oraz ASIC, co podkreśla ich znaczenie w nowoczesnym projektowaniu systemów cyfrowych.

Pytanie 27

Co to jest serwer baz danych?

A. VPN

B. MySQL

C. OTDR

D. MSDN

MySQL to jeden z najpopularniejszych serwerów bazodanowych, który jest open-source i używany na całym świecie do przechowywania i zarządzania danymi. Jako relacyjny system zarządzania bazą danych (RDBMS), MySQL umożliwia użytkownikom organizowanie danych w tabelach, co pozwala na efektywne wyszukiwanie, aktualizację oraz usuwanie informacji. Przykładem zastosowania MySQL jest jego wykorzystanie w aplikacjach webowych, takich jak WordPress, gdzie jest używany do przechowywania danych użytkowników, postów oraz komentarzy. MySQL obsługuje standardowy język zapytań SQL, co czyni go kompatybilnym z wieloma innymi systemami. Dobre praktyki w korzystaniu z MySQL obejmują stosowanie indeksów w celu przyspieszenia zapytań, regularne wykonywanie kopii zapasowych oraz monitorowanie wydajności bazy danych. Dodatkowo, MySQL wspiera różne mechanizmy bezpieczeństwa, takie jak uwierzytelnianie użytkowników oraz szyfrowanie danych, co jest kluczowe w kontekście ochrony wrażliwych informacji.

Pytanie 28

Ile adresów można przypisać urządzeniom działającym w sieci o adresie IP 192.168.20.0/26?

A. 62

B. 126

C. 4

D. 30

Wybór błędnych odpowiedzi może wynikać z mylnych obliczeń dotyczących liczby adresów IP w danej sieci. Na przykład liczba 4 sugeruje, że ktoś może błędnie zakładać, że można przydzielić tylko kilka adresów, co jest niezgodne z zasadą maskowania podsieci. Tego typu podejście prowadzi do zrozumienia, że w każdej podsieci musimy brać pod uwagę nie tylko adresy dostępne dla urządzeń, ale także adres sieciowy oraz adres rozgłoszeniowy, które nie mogą być używane jako przypisane adresy IP. Z kolei odpowiedź 30 może być wynikiem niewłaściwego liczenia, które nie uwzględnia wszystkich dostępnych adresów w podsieci. Możliwe, że ktoś odjął więcej adresów niż jest to wymagane. Podobnie, liczba 126 nie ma uzasadnienia w kontekście podanej maski /26, co sugeruje brak zrozumienia, jak działa podział adresów IP w sieciach. W rzeczywistości tylko w większych podsieciach można przydzielić taką liczbę adresów, ale nie przy masce /26. Prawidłowe zrozumienie zasad podziału sieci oraz obliczeń związanych z adresowaniem IP jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami. Błędy te mogą prowadzić do nieefektywnego wykorzystania dostępnych adresów IP oraz problemów z ich przydzielaniem, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu sieciami.

Pytanie 29

Przed dokonaniem zmian w rejestrze systemu Windows, w celu zapewnienia bezpieczeństwa pracy, należy najpierw

A. sprawdzić, czy komputer jest wolny od wirusów

B. uruchomić system w trybie awaryjnym

C. wykonać kopię zapasową rejestru

D. wykonać kopię zapasową istotnych dokumentów

Wykonanie kopii zapasowej rejestru przed jakimikolwiek modyfikacjami jest kluczowym krokiem w zapewnieniu bezpieczeństwa systemu operacyjnego Windows. Rejestr jest centralnym elementem konfiguracji systemu, który przechowuje ważne informacje o systemie, aplikacjach oraz ustawieniach użytkownika. Jakakolwiek nieprawidłowa zmiana w rejestrze może prowadzić do poważnych problemów, takich jak awarie systemu lub niemożność uruchomienia niektórych aplikacji. Praktyka wykonywania kopii zapasowej rejestru przed jego modyfikacją jest zgodna z najlepszymi praktykami zarządzania IT, które zalecają minimalizowanie ryzyka poprzez odpowiednie przygotowanie. Użytkownicy mogą wykonać kopię zapasową rejestru za pomocą wbudowanego narzędzia 'Edytor rejestru' (regedit), wybierając opcję 'Eksportuj'. W ten sposób w przypadku wystąpienia problemów, użytkownik może łatwo przywrócić wcześniejszy stan rejestru, co znacznie ułatwia proces rozwiązywania problemów oraz przywracania systemu do pełnej funkcjonalności. Dodatkowo, regularne tworzenie kopii zapasowych rejestru powinno być częścią rutynowego zarządzania systemem, co pozwala na szybszą reakcję na nieprzewidziane sytuacje.

Pytanie 30

Na rysunkach technicznych dotyczących instalacji sieci komputerowej oraz dedykowanej instalacji elektrycznej, symbolem pokazanym na rysunku oznaczane jest gniazdo

A. telefoniczne

B. elektryczne ze stykiem ochronnym

C. komputerowe

D. elektryczne bez styku ochronnego

Symbol na rysunku przedstawia gniazdo elektryczne ze stykiem ochronnym co jest zgodne z normami bezpieczeństwa obowiązującymi w instalacjach elektrycznych. Styk ochronny znany również jako uziemienie to dodatkowy przewód w gniazdku który ma na celu ochronę przed porażeniem elektrycznym. Jego obecność jest kluczowa w urządzeniach elektrycznych które mogą mieć części przewodzące dostępne dla użytkownika. W praktyce takie gniazda stosowane są powszechnie w gospodarstwach domowych i budynkach komercyjnych zapewniając dodatkowe zabezpieczenie przed przepięciami czy błędami w instalacji. Zgodnie z normą PN-IEC 60364 instalacje elektryczne powinny być projektowane i wykonane w sposób zapewniający ochronę podstawową i ochronę przy uszkodzeniu. Dodatkowo symbol ten jest powszechnie rozpoznawany w dokumentacji technicznej co ułatwia identyfikację typu gniazda w projektach i schematach instalacji.

Pytanie 31

Do pokazanej na diagramie płyty głównej nie można podłączyć urządzenia, które korzysta z interfejsu

A. SATA

B. AGP

C. PCI

D. IDE

Złącze IDE to starszy interfejs do podłączania dysków twardych i napędów optycznych, choć niektóre płyty główne wciąż je mają, żeby działały ze starszym sprzętem. Mimo że nie jest to już standard, to jego obecność na płycie głównej nie jest błędem, bo może przydać się do użycia starszych urządzeń. Z kolei złącze PCI (Peripheral Component Interconnect) to taki uniwersalny port do różnych kart rozszerzeń, jak karty dźwiękowe czy sieciowe. Jego obecność na płycie jest jak najbardziej na miejscu, bo pozwala na elastyczne dopasowanie komputera do potrzeb użytkownika. Złącze SATA (Serial Advanced Technology Attachment) to nowoczesny standard do dysków twardych oraz SSD i optycznych. Przewyższa IDE pod względem przepustowości i małych kabli, co świetnie usprawnia zarządzanie w obudowie. Warto więc wybierać odpowiedni interfejs, mając na uwadze wymagania sprzętowe, żeby uzyskać jak najlepszą wydajność, a więc SATA to dobry wybór w nowoczesnych konstrukcjach. Często zdarza się, że ludzie mylą się i myślą, że jakieś interfejsy nie mogą być na płycie, co wynika z braku wiedzy na temat standardów, a to prowadzi do błędnych wniosków o kompatybilności sprzętowej. Powinno się zawsze sprawdzić specyfikację płyty głównej, żeby wiedzieć, jakie ma możliwości i ograniczenia, bo to pomoże w optymalnym wykorzystaniu zasobów podczas budowy komputerów.

Pytanie 32

Wskaż właściwą formę maski podsieci?

A. 0.0.0.0

B. 255.255.255.255

C. 255.252.252.255

D. 255.255.0.128

Odpowiedź 255.255.255.255 to maska podsieci, która jest używana do wskazania adresu broadcast w danej sieci. Jest to maksymalna wartość dla maski podsieci, co oznacza, że wszystkie bity są ustawione na 1, a więc wszystkie adresy IP w danej podsieci są dostępne dla komunikacji. W praktyce oznacza to, że każda maszyna w sieci może komunikować się z innymi maszynami, a także wysyłać dane do wszystkich urządzeń jednocześnie. Maska 255.255.255.255 jest często używana w konfiguracjach sieciowych, aby zdefiniować adresy rozgłoszeniowe, co jest kluczowe w protokołach takich jak ARP (Address Resolution Protocol) i DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol), gdzie urządzenia muszą wysyłać pakiety do wszystkich innych urządzeń w sieci lokalnej. W przypadku sieci IPv4, stosowanie takich masek jest zgodne z zaleceniami organizacji IETF, która standardyzuje wiele aspektów działania sieci. W związku z tym, zrozumienie użycia maski 255.255.255.255 jest podstawowym elementem wiedzy o sieciach komputerowych.

Pytanie 33

Jakie oprogramowanie jest zabronione do użytku na sprzęcie instytucji rządowych lub edukacyjnych?

A. Microsoft Word

B. AbiWord

C. Windows Defender

D. Microsoft Security Essentials

Wybór AbiWord, Microsoft Word lub Windows Defender jako oprogramowania do wykorzystania w instytucjach rządowych czy edukacyjnych jest błędny z kilku powodów. AbiWord, jako edytor tekstu, jest aplikacją open-source, która pomimo swoich kontrowersji w zakresie funkcjonalności, może być używana w niektórych kontekstach edukacyjnych. Microsoft Word, będący częścią pakietu Microsoft Office, jest standardem w biurach i szkołach, a jego powszechność wynika z jego zaawansowanych funkcji edytorskich oraz wsparcia dla różnych formatów plików. Należy jednak pamiętać, że użycie Microsoft Word w instytucjach rządowych wiąże się z koniecznością przestrzegania odpowiednich regulacji dotyczących licencjonowania i bezpieczeństwa danych. Windows Defender to z kolei zintegrowane rozwiązanie zabezpieczające, które może zapewnić podstawową ochronę przed wirusami i innymi zagrożeniami, i jest często wykorzystywane w środowiskach edukacyjnych jako element większych strategii bezpieczeństwa. Takie podejście do ochrony jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania bezpieczeństwem informacji, które zalecają zastosowanie wielowarstwowych strategii zabezpieczeń. Często jednak użytkownicy mogą mylnie oceniać, że oprogramowanie, które jest powszechnie używane, jest automatycznie akceptowalne w każdym kontekście, co prowadzi do nieporozumień związanych z wymaganiami bezpieczeństwa i zgodności w instytucjach publicznych.

Pytanie 34

W systemie Linux plik messages zawiera

A. ogólne informacje o zdarzeniach systemowych

B. kody błędów systemowych

C. informacje dotyczące uwierzytelnienia

D. komunikaty odnoszące się do uruchamiania systemu

Plik messages w systemie Linux jest kluczowym komponentem dla monitorowania i analizy zdarzeń systemowych. Przechowuje on wszelkie istotne komunikaty, które mogą być pomocne w diagnostyce i rozwiązywaniu problemów. W praktyce, administratorzy systemów korzystają z tego pliku do zbierania informacji o błędach, ostrzeżeniach oraz innych zdarzeniach, które miały miejsce na poziomie jądra oraz w różnych usługach systemowych. Na przykład, podczas wystąpienia awarii systemu, analiza pliku messages może dostarczyć istotnych wskazówek dotyczących przyczyn problemu. Dobrym nawykiem w administracji systemami Linux jest regularne przeglądanie i archiwizowanie tych logów, co pozwala na utrzymanie historii zmian oraz ułatwia audyt bezpieczeństwa. Stosowanie narzędzi takich jak `logrotate` do zarządzania plikiem messages jest również rekomendowane, aby zapewnić, że logi nie zajmują zbyt dużo miejsca na dysku, a jednocześnie pozostają dostępne do analizy w razie potrzeby.

Pytanie 35

Jak dużo bitów minimum będzie potrzebnych w systemie binarnym do reprezentacji liczby heksadecymalnej 110h?

A. 4 bity

B. 9 bitów

C. 16 bitów

D. 3 bity

Poprawna odpowiedź to 9 bitów, co wynika z analizy liczby heksadecymalnej 110h. Liczba ta, zapisana w systemie heksadecymalnym, składa się z trzech cyfr: 1, 1 i 0. W systemie binarnym każda cyfra heksadecymalna jest reprezentowana przez 4 bity. Dlatego konwersja każdego z tych cyfr do systemu binarnego wygląda następująco: '1' to '0001', '0' to '0000'. Cała liczba '110h' w systemie binarnym będzie miała postać '0001 0001 0000'. Zsumowanie bitów daje nam 12, co jest sumą wszystkich bitów, ale do zapisania liczby jako całości wystarczą 9 bity, ponieważ 4 bity są potrzebne na każdą cyfrę, a liczby heksadecymalne mogą być skracane poprzez eliminację wiodących zer. W praktyce oznacza to, że 9 bitów jest wystarczających do reprezentacji liczby '110h' w systemie binarnym. Znajomość konwersji systemów liczbowych jest kluczowa w programowaniu i inżynierii, gdzie różne systemy liczbowe są często używane do reprezentacji danych. W standardach takich jak IEEE 754 dla reprezentacji liczb zmiennoprzecinkowych, zrozumienie sposobu kodowania liczb w systemach liczbowych jest niezbędne.

Pytanie 36

Liczba 563 (8) w systemie szesnastkowym to

A. 317

B. 173

C. 713

D. 371

W przypadku konwersji liczby 563 zapisanej w systemie ósemkowym na system szesnastkowy, pewne błędy mogą prowadzić do mylnych wyników. Jednym z typowych błędów jest pominięcie etapu konwersji z systemu ósemkowego do dziesiętnego. Na przykład, jeśli ktoś spróbuje bezpośrednio przekształcić 563 (8) na system szesnastkowy, może sięgnąć po nieodpowiednie metody, które nie uwzględniają wartości pozycji w systemach liczbowych. Dodatkowo, osoby mogą błędnie interpretować wartości reszt w trakcie dzielenia, co prowadzi do uzyskania błędnych wartości końcowych. Kolejnym powszechnym błędem jest mylenie systemów liczbowych, gdzie prawdopodobnie zamienia się liczby w systemie dziesiętnym na szesnastkowy bez wcześniejszej konwersji z systemu ósemkowego. W rezultacie mogą pojawić się liczby takie jak 713 czy 371, które są wynikiem błędnych obliczeń lub niepoprawnych konwersji. Ważne jest, aby zrozumieć podstawy konwersji liczbowych oraz poprawnie stosować metody przeliczeniowe, aby uniknąć pomyłek, które są typowe w programowaniu i matematyce. Stosowanie dobrych praktyk, takich jak dokładne sprawdzanie obliczeń i używanie narzędzi online do konwersji, może pomóc w eliminacji takich błędów.

Pytanie 37

Aby sprawdzić dysk twardy w systemie Linux na obecność uszkodzonych sektorów, użytkownik może zastosować program

A. defrag

B. fsck

C. scandisk

D. chkdisk

W kontekście sprawdzania dysku twardego pod kątem uszkodzonych sektorów, kluczowe jest zrozumienie, które narzędzia są przeznaczone do takich zadań. Odpowiedzi takie jak chkdisk, defrag i scandisk są narzędziami, które są specyficzne dla systemów Windows. Chkdisk, na przykład, jest używany w systemie Windows do sprawdzania błędów systemu plików i naprawiania ich, ale nie jest dostępny ani nie działa w systemach Linux. Podobnie, defrag (defragmentacja) jest narzędziem optymalizacyjnym, które porządkuje dane na dysku, aby poprawić wydajność, ale nie sprawdza integralności systemu plików ani uszkodzonych sektorów. Scandisk również odnosi się do narzędzia Windows, które jest zbliżone do chkdisk, a jego funkcjonalność nie jest dostępna w systemach Linux. Użytkownicy często mylą te narzędzia z fsck, myśląc, że są one uniwersalne, co prowadzi do nieporozumień. Właściwe podejście do zarządzania dyskami w systemie Linux wymaga użycia dedykowanych narzędzi, takich jak fsck, które są dostosowane do specyfiki systemów plików w tych środowiskach, co jest zgodne z zaleceniami branżowymi dotyczącymi zarządzania danymi i bezpieczeństwa systemów.

Pytanie 38

Jaką minimalną liczbę bitów potrzebujemy w systemie binarnym, aby zapisać liczbę heksadecymalną 110 (h)?

A. 3 bity

B. 16 bitów

C. 4 bity

D. 9 bitów

Aby zrozumieć, dlaczego do zapisania liczby heksadecymalnej 110 (h) potrzebne są 9 bity w systemie binarnym, należy najpierw przekształcić tę liczbę do postaci binarnej. Liczba heksadecymalna 110 (h) odpowiada wartości dziesiętnej 256. W systemie binarnym, liczby są zapisywane jako ciągi zer i jedynek, a każda cyfra binarna (bit) reprezentuje potęgę liczby 2. Aby obliczyć, ile bitów jest potrzebnych do zapisania liczby 256, musimy znaleźć najmniejszą potęgę liczby 2, która jest większa lub równa 256. Potęgi liczby 2 są: 1 (2^0), 2 (2^1), 4 (2^2), 8 (2^3), 16 (2^4), 32 (2^5), 64 (2^6), 128 (2^7), 256 (2^8). Widzimy, że 256 to 2^8, co oznacza, że potrzebujemy 9 bitów, aby uzyskać zakres od 0 do 255. Zatem mamy 9 możliwych kombinacji bitów do przedstawienia wszystkich wartości od 0 do 512. W praktyce, w kontekście komunikacji i przechowywania danych, znajomość konwersji między systemami liczbowymi jest kluczowa dla inżynierów oraz programistów i ma zastosowanie w wielu dziedzinach, takich jak projektowanie układów scalonych, programowanie oraz w analizie danych.

Pytanie 39

Jaki jest pełny adres do logowania na serwer FTP o nazwie ftp.nazwa.pl?

A. http://ftp.nazwa.pl/

B. ftp://ftp.nazwa.pl/

C. ftp:\ftp.nazwa.pl/

D. http:\ftp.nazwa.pl/

Odpowiedzi, które zaczynają się od "http://" lub "http:\", są błędne, ponieważ wskazują na protokół HTTP (Hypertext Transfer Protocol), który służy głównie do przesyłania dokumentów HTML i nie jest przeznaczony do transferu plików. Protokół HTTP nie obsługuje bezpośrednich operacji na plikach, takich jak przesyłanie lub pobieranie plików w sposób, który oferuje FTP. Użycie "ftp:\" zamiast "ftp://" jest również niepoprawne, ponieważ "//" jest integralną częścią składni adresu URL, która wymaga tego separatora, aby poprawnie zidentyfikować zasoby. Typowym błędem w myśleniu jest mylenie tych protokołów i nie zrozumienie ich zastosowania. W praktyce, korzystając z niepoprawnego adresu, użytkownik może napotkać problemy z połączeniem, co prowadzi do frustracji i utraty czasu. Warto zatem zrozumieć różnice pomiędzy tymi protokołami, aby móc skutecznie korzystać z narzędzi do transferu danych. Praktyczne zastosowanie FTP w zakresie importu i eksportu plików w środowisku serwerowym wymaga znajomości tych podstawowych różnić, aby zminimalizować błędy i zwiększyć wydajność pracy.

Pytanie 40

Jaką rolę serwera trzeba zainstalować w systemach z linii Windows Server, aby mogła zostać utworzona nowa strona FTP?

A. DHCP

B. SSH

C. IIS

D. RRAS

Wybór innych ról serwera, takich jak RRAS, DHCP czy SSH, nie jest zgodny z wymaganiami do uruchomienia witryny FTP w Windows Server. RRAS (Routing and Remote Access Service) jest odpowiedzialny za routowanie ruchu sieciowego oraz obsługę zdalnych połączeń, jednak nie ma bezpośredniego związku z zarządzaniem usługami FTP. Użycie RRAS może prowadzić do mylnych wniosków o możliwości zarządzania dostępem do zasobów FTP, ale jego rola jest ograniczona do funkcji związanych z siecią. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) służy do automatycznego przydzielania adresów IP w sieci lokalnej, a jego zastosowanie nie ma nic wspólnego z protokołem FTP ani z zarządzaniem serwerami aplikacji. Stąd wykorzystanie DHCP w kontekście tworzenia witryn FTP jest błędne i może prowadzić do nieporozumień w zakresie zarządzania infrastrukturą IT. Z kolei SSH (Secure Shell) to protokół stosowany do bezpiecznego zdalnego logowania i zarządzania systemami, ale nie jest on odpowiedni do tworzenia i zarządzania witrynami FTP. W praktyce, wybór SSH w kontekście FTP może prowadzić do nieporozumień dotyczących protokołów i ich funkcji, co skutkuje brakiem dostępu do niezbędnych narzędzi do zarządzania plikami na serwerze. W związku z tym, kluczowe jest zrozumienie różnicy między rolami i ich funkcjami, aby prawidłowo zarządzać systemami serwerowymi.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej