Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik teleinformatyk
Kwalifikacja: INF.07 - Montaż i konfiguracja lokalnych sieci komputerowych oraz administrowanie systemami operacyjnymi
Data rozpoczęcia: 7 czerwca 2025 11:29
Data zakończenia: 7 czerwca 2025 11:40

Egzamin zdany!

Wynik: 36/40 punktów (90,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Administrator sieci planuje zapisać konfigurację urządzenia Cisco na serwerze TFTP. Jakie polecenie powinien wydać w trybie EXEC?

A. backup running-config tftp:

B. restore configuration tftp:

C. copy running-config tftp:

D. save config tftp:

Polecenie copy running-config tftp: jest standardowym sposobem zapisywania bieżącej konfiguracji urządzenia Cisco na zewnętrznym serwerze TFTP. Takie rozwiązanie pozwala na wykonanie kopii zapasowej konfiguracji – to jest absolutna podstawa dobrych praktyk administracyjnych. W praktyce wygląda to tak, że po wpisaniu tego polecenia urządzenie pyta o adres serwera TFTP oraz o nazwę pliku, pod którą ma zapisać konfigurację. Co ciekawe, to polecenie można wydać zarówno na routerach, jak i przełącznikach Cisco – jest to uniwersalny mechanizm. Z mojego doświadczenia, regularne archiwizowanie konfiguracji pozwala szybko odtworzyć ustawienia urządzenia po awarii lub błędzie w konfiguracji. Warto pamiętać, że TFTP jest protokołem prostym, niewymagającym logowania – często wykorzystywanym w środowiskach laboratoryjnych i mniejszych sieciach. Polecenie copy running-config tftp: jest zgodne z oficjalną dokumentacją Cisco i spotkasz je niemal w każdym podręczniku do sieci komputerowych. To taki klasyk, który każdy administrator sieci powinien znać na pamięć. Pozwala nie tylko zabezpieczyć się przed utratą konfiguracji, ale także ułatwia migracje ustawień między urządzeniami lub szybkie przywracanie systemu po problemach.

Pytanie 2

Jakie polecenie służy do analizy statystyk protokołów TCP/IP oraz bieżących połączeń sieciowych w systemach operacyjnych rodziny Windows?

A. tracert

B. ping

C. netstat

D. route

Polecenie 'netstat' jest podstawowym narzędziem w systemach Windows, które umożliwia użytkownikom sprawdzenie statystyk protokołów TCP/IP oraz bieżących połączeń sieciowych. Dzięki 'netstat' można uzyskać informacje o aktywnych połączeniach TCP, korzystających z portów, a także o stanie tych połączeń. Przykładowo, użycie polecenia 'netstat -a' wyświetli wszystkie aktywne połączenia oraz porty nasłuchujące, co jest szczególnie przydatne w diagnostyce problemów z siecią czy w analizie bezpieczeństwa. Ponadto, 'netstat' potrafi zidentyfikować, które programy są odpowiedzialne za otwarte połączenia, co pozwala na lepszą kontrolę nad bezpieczeństwem systemu. Narzędzie to jest zgodne ze standardami administracji sieci, a jego zastosowanie w codziennej pracy może znacznie usprawnić zarządzanie infrastrukturą sieciową. Warto także wspomnieć, że 'netstat' jest wszechstronnym narzędziem, które znajduje zastosowanie w różnych systemach operacyjnych, co czyni je uniwersalnym rozwiązaniem dla specjalistów zajmujących się sieciami.

Pytanie 3

Aby serwer DNS mógł poprawnie przekształcać nazwy domenowe na adresy IPv6, konieczne jest skonfigurowanie rekordu

A. MX

B. AAAA

C. CNAME

D. A

Rekord AAAA to prawdziwy must-have w DNS, bo pozwala na zamienianie nazw domen na adresy IPv6. To coś innego niż rekord A, który działa tylko z IPv4. Rekord AAAA jest zaprojektowany na długie adresy IPv6, które mają osiem grup po cztery znaki szesnastkowe. Dlaczego to takie ważne? Liczba dostępnych adresów IPv4 się kończy, więc musimy przejść na IPv6. Na przykład, kiedy jakaś firma zakłada nową stronę www obsługującą ruch z IPv6, musi dodać odpowiedni rekord AAAA. Dzięki temu przeglądarki mogą znaleźć ich stronę. Po dodaniu tego rekordu, dobrze jest przetestować, czy wszystko działa, używając narzędzi jak dig czy nslookup. I jeszcze jedno – hadoby dobrze mieć i rekord A, i AAAA, żeby użytkownicy mogą korzystać z obu rodzajów adresów, czyli zarówno IPv4, jak i IPv6.

Pytanie 4

Przy projektowaniu sieci LAN o wysokiej wydajności w warunkach silnych zakłóceń elektromagnetycznych, które medium transmisyjne powinno zostać wybrane?

A. współosiowy

B. typ U/FTP

C. światłowodowy

D. typ U/UTP

Kabel światłowodowy to najlepszy wybór do projektowania sieci LAN w środowiskach z dużymi zakłóceniami elektromagnetycznymi, ponieważ korzysta z włókien szklanych do przesyłania danych, co eliminuje problemy związane z zakłóceniami elektromagnetycznymi. W porównaniu do kabli miedzianych, światłowody są odporne na interferencje i mogą transmitować sygnały na znacznie większe odległości z wyższą przepustowością. Na przykład, w zastosowaniach takich jak centra danych, gdzie wiele urządzeń komunikuje się jednocześnie, stosowanie światłowodów zapewnia niezawodność i stabilność połączeń. Standardy, takie jak IEEE 802.3, promują wykorzystanie technologii światłowodowej dla osiągnięcia maksymalnej wydajności i minimalizacji strat sygnału. Dodatkowo, w miejscach o dużym natężeniu elektromagnetycznym, takich jak blisko dużych silników elektrycznych czy urządzeń radiowych, światłowody zapewniają pełną ochronę przed zakłóceniami, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla nowoczesnych aplikacji sieciowych.

Pytanie 5

Jaką funkcję punkt dostępu wykorzystuje do zabezpieczenia sieci bezprzewodowej, aby jedynie urządzenia z określonymi adresami fizycznymi mogły się z nią połączyć?

A. Filtrowanie adresów MAC

B. Nadanie SSID

C. Uwierzytelnianie

D. Radius (Remote Authentication Dial In User Service)

Filtrowanie adresów MAC to technika zabezpieczania sieci bezprzewodowej, która polega na zezwalaniu na dostęp tylko dla urządzeń o określonych adresach MAC, czyli fizycznych adresach sprzętowych. W praktyce, administrator sieci tworzy listę dozwolonych adresów MAC, co pozwala na kontrolowanie, które urządzenia mogą łączyć się z siecią. To podejście jest często stosowane w małych i średnich przedsiębiorstwach, gdzie istnieje potrzeba szybkiego działania i uproszczonego zarządzania dostępem. Należy jednak pamiętać, że mimo iż filtrowanie MAC zwiększa bezpieczeństwo, nie jest to metoda absolutna. Złośliwi użytkownicy mogą skanować sieć i kopiować adresy MAC, co czyni tę metodę podatną na ataki. Dobrym rozwiązaniem jest stosowanie filtrowania MAC w połączeniu z innymi mechanizmami zabezpieczeń, takimi jak WPA3 (Wi-Fi Protected Access 3) lub uwierzytelnianie 802.1X, co znacznie podnosi poziom ochrony sieci.

Pytanie 6

Poniżej przedstawiono wynik działania polecenia

Interface Statistics

                         Received              Sent
Bytes                  3828957336        3249252169
Unicast packets          35839063         146809272
Non-unicast packets          5406             25642
Discards                       50                 0
Errors                          0                 0
Unknown protocols               0

A. dnslookup -e

B. netstat -e

C. ipconfig -e

D. tracert -e

Odpowiedzi takie jak 'ipconfig -e', 'tracert -e' oraz 'dnslookup -e' są nieprawidłowe, ponieważ każde z tych poleceń ma zupełnie inną funkcjonalność i nie dostarcza informacji na temat statystyk interfejsu sieciowego. 'Ipconfig' jest używane do wyświetlania konfiguracji IP, takich jak adresy IP, maski podsieci i bramy domyślnej, ale nie prezentuje szczegółów dotyczących przesyłania danych. Z kolei 'tracert' jest narzędziem służącym do śledzenia trasy pakietów w sieci, co pozwala na identyfikację punktów przerywania połączenia, ale znowu nie odnosi się do statystyk interfejsu. 'Dnslookup' natomiast służy do zapytań o rekordy DNS, używane do tłumaczenia nazw domen na adresy IP. Typowe nieporozumienia związane z tymi poleceniami polegają na myleniu ich funkcjonalności oraz niewłaściwym przypisywaniu ról narzędzi sieciowych. Aby efektywnie zarządzać siecią, kluczowe jest zrozumienie, jakie dane mogą być uzyskiwane z poszczególnych poleceń i w jaki sposób każde z nich przyczynia się do całościowego obrazu stanu sieci. Właściwe wykorzystanie narzędzi diagnostycznych jest fundamentalne w praktykach administracji systemami sieciowymi.

Pytanie 7

The Dude, Cacti oraz PRTG to przykłady aplikacji wykorzystujących protokół SNMP (ang. Simple Network Management Protocol), używanego do

A. sprawdzania wydajności sieci

B. udostępniania zasobów w sieci

C. przechwytywania i analizy danych pakietowych

D. monitorowania oraz zarządzania urządzeniami sieciowymi

Odpowiedź "monitoringu i zarządzania urządzeniami sieciowymi" jest prawidłowa, ponieważ SNMP (Simple Network Management Protocol) to standardowy protokół używany głównie do zbierania informacji o stanie urządzeń sieciowych, takich jak routery, przełączniki, serwery i inne komponenty infrastruktury IT. Protokół ten pozwala administratorom na monitorowanie wydajności urządzeń, takich jak obciążenie CPU, wykorzystanie pamięci RAM, stan interfejsów sieciowych i wiele innych metryk. Na przykład, oprogramowanie takie jak PRTG Network Monitor wykorzystuje SNMP do regularnego zbierania danych z urządzeń w sieci, co pozwala na wczesne wykrywanie problemów oraz ich szybsze rozwiązywanie. Dobre praktyki zarządzania siecią zalecają wykorzystanie SNMP do automatyzacji procesów monitorowania, co zwiększa efektywność i niezawodność zarządzania infrastrukturą sieciową. Protokół ten jest również zgodny z różnymi standardami, takimi jak IETF RFC 1157, co zapewnia jego szeroką akceptację w branży.

Pytanie 8

W strukturze hierarchicznej sieci komputery należące do użytkowników znajdują się w warstwie

A. dystrybucji

B. dostępu

C. rdzenia

D. szkieletowej

Warstwa dostępu w modelu hierarchicznym sieci komputerowych jest kluczowym elementem, który odpowiedzialny jest za bezpośrednie łączenie użytkowników i urządzeń końcowych z siecią. To w tej warstwie odbywa się fizyczne podłączenie do sieci oraz zarządzanie dostępem do zasobów, co czyni ją istotnym komponentem w architekturze sieci. W praktyce, urządzenia takie jak switche, punkty dostępowe oraz routery operują w tej warstwie, umożliwiając użytkownikom dostęp do zasobów sieciowych oraz internetowych. Przykładem zastosowania tej warstwy może być biuro, w którym pracownicy korzystają z laptopów i smartfonów, które łączą się z siecią lokalną za pomocą switchy i punktów dostępowych. Właściwe zaprojektowanie warstwy dostępu, zgodnie z zasadami best practices, ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia wydajności oraz bezpieczeństwa sieci. Ważne jest również, aby uwzględnić kwestie takie jak VLAN-y do segregacji ruchu i bezpieczeństwa, co jest standardową praktyką w nowoczesnych sieciach lokalnych.

Pytanie 9

Aplikacja systemowa Linux, której celem jest kontrolowanie ruchu sieciowego zarówno przychodzącego, jak i wychodzącego z określonego urządzenia, to

A. mtr

B. ifconfig

C. iptables

D. chkconfig

Iptables to narzędzie w systemach Linux, które służy do zarządzania regułami filtrowania ruchu sieciowego. Umożliwia administratorom definiowanie, które pakiety danych mają być akceptowane, a które odrzucane, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i kontroli nad ruchem sieciowym. Iptables działa na poziomie jądra systemu, co pozwala na efektywne przetwarzanie pakietów przed dotarciem do aplikacji. Przykładowo, można użyć iptables do zablokowania dostępu do określonych portów, co uniemożliwi nieautoryzowanym użytkownikom komunikację z serwerem. W praktyce, dobra konfiguracja iptables jest podstawą zabezpieczeń systemów Linux i zgodności z normami bezpieczeństwa, takimi jak ISO 27001. Należy pamiętać, że iptables obsługuje różne tabele i łańcuchy, co pozwala na zaawansowane manipulacje ruchem, takie jak NAT (Network Address Translation) czy filtracja w zależności od stanu połączenia.

Pytanie 10

Która forma licencjonowania nie pozwala na korzystanie z programu bez opłat?

A. freeware

B. MOLP

C. adware

D. GNU GPL

MOLP, czyli Model Licencjonowania Oprogramowania, to struktura, która umożliwia organizacjom uzyskanie licencji na oprogramowanie w sposób, który jest dostosowany do ich potrzeb. W przeciwieństwie do innych modeli, takich jak freeware czy GNU GPL, MOLP zazwyczaj wiąże się z opłatami, co oznacza, że korzystanie z oprogramowania nie jest bezpłatne. Przykładem zastosowania MOLP jest sytuacja, gdy firma potrzebuje dostępu do oprogramowania dla wielu użytkowników. W takim przypadku, zamiast kupować indywidualne licencje, organizacja może nabyć licencję MOLP, co często prowadzi do oszczędności kosztów. Dobre praktyki w zakresie licencjonowania oprogramowania sugerują, aby organizacje dokładnie analizowały swoje potrzeby i wybierały model licencjonowania, który najlepiej odpowiada ich wymaganiom, a MOLP jest często korzystnym rozwiązaniem dla przedsiębiorstw z wieloma pracownikami.

Pytanie 11

Od momentu wprowadzenia Windows Server 2008, zakupując konkretną edycję systemu operacyjnego, nabywca otrzymuje prawo do zainstalowania określonej liczby kopii w środowisku fizycznym oraz wirtualnym. Która wersja tego systemu umożliwia nieograniczone instalacje wirtualne serwera?

A. Windows Server Foundation

B. Windows Server Datacenter

C. Windows Server Essential

D. Windows Server Standard

Windows Server Datacenter to edycja systemu operacyjnego zaprojektowana z myślą o środowiskach wirtualnych, umożliwiająca nieograniczoną liczbę instalacji wirtualnych maszyn. To rozwiązanie jest szczególnie przydatne w dużych organizacjach, które potrzebują elastyczności i skalowalności w zarządzaniu swoimi zasobami IT. Przykładowo, firmy korzystające z chmury obliczeniowej mogą wdrażać wiele instancji aplikacji lub usług bez dodatkowych opłat licencyjnych, co pozwala na optymalizację kosztów operacyjnych. W kontekście standardów branżowych, edycja Datacenter wspiera wirtualizację zgodnie z najlepszymi praktykami Microsoftu, takimi jak Hyper-V, co umożliwia efektywne zarządzanie infrastrukturą i zasobami. Dodatkowo, organizacje mogą łatwo dostosować swoją infrastrukturę do zmieniających się wymagań biznesowych, co jest kluczowe w dzisiejszym dynamicznym środowisku IT.

Pytanie 12

Który z poniższych dokumentów nie wchodzi w skład dokumentacji powykonawczej lokalnej sieci komputerowej?

A. Lista użytych nazw użytkowników oraz haseł

B. Plan rozmieszczenia sieci LAN

C. Dokumentacja techniczna kluczowych elementów systemu

D. Dokumentacja materiałowa

Dokumentacja powykonawcza lokalnej sieci komputerowej powinna obejmować wszystkie istotne aspekty zrealizowanej instalacji, a jej kluczowym celem jest zapewnienie przyszłych referencji oraz ułatwienie zarządzania infrastrukturą. Niektóre elementy, które mogą wydawać się istotne, jednak nie pasują do tej klasyfikacji, to specyfikacja techniczna głównych elementów systemu oraz specyfikacja materiałowa. Specyfikacja techniczna dostarcza szczegółowego opisu urządzeń, takich jak routery, przełączniki, serwery, a także ich parametrów technicznych oraz interakcji w sieci. Tego typu dokumenty są zgodne z dobrą praktyką projektowania systemów i są kluczowe dla administratorów sieci, którzy mogą potrzebować zrozumieć, jak poszczególne elementy współpracują w celu zapewnienia efektywności i wydajności całego systemu. Z kolei specyfikacja materiałowa określa szczegółowo, jakie komponenty zostały wykorzystane w budowie sieci, co jest niezwykle ważne w kontekście przyszłych aktualizacji czy konserwacji. Użytkownicy często mylą te pojęcia z wykazem nazw użytkowników i haseł, sądząc, że są one równie istotne dla dokumentacji powykonawczej, co dokumenty techniczne. Jednakże, nazwy użytkowników i hasła to dane wrażliwe, które powinny być zarządzane zgodnie z politykami bezpieczeństwa, a ich uwzględnienie w dokumentacji powykonawczej mogłoby prowadzić do nieautoryzowanego dostępu do sieci. Z tego powodu nie są one uwzględniane w dokumentacji powykonawczej, a ich przechowywanie powinno odbywać się w bezpiecznych lokalizacjach, aby zminimalizować ryzyko wycieku informacji.

Pytanie 13

Ustanawianie zaszyfrowanych połączeń pomiędzy hostami w publicznej sieci Internet, wykorzystywane w sieciach VPN (Virtual Private Network), to

A. tunelowanie

B. mapowanie

C. trasowanie

D. mostkowanie

Tunelowanie to technika, która umożliwia tworzenie zaszyfrowanych połączeń między hostami w publicznej sieci Internet, co jest kluczowe w kontekście Virtual Private Network (VPN). Proces ten polega na enkapsulacji danych w dodatkowych nagłówkach, co pozwala na przesyłanie informacji przez niezabezpieczone sieci w sposób bezpieczny i prywatny. Przykładem zastosowania tunelowania są protokoły takie jak PPTP, L2TP oraz OpenVPN, które implementują różne metody szyfrowania i autoryzacji, zapewniając tym samym poufność i integralność przesyłanych danych. W praktyce tunelowanie pozwala użytkownikom na bezpieczne połączenia zdalne do sieci lokalnych, co jest niezbędne dla pracowników zdalnych oraz dla firm, które pragną chronić swoje zasoby przed nieautoryzowanym dostępem. Dobre praktyki w zakresie konfiguracji VPN obejmują stosowanie silnych algorytmów szyfrowania oraz regularne aktualizacje oprogramowania, aby upewnić się, że systemy są odporne na znane zagrożenia.

Pytanie 14

Komputer w sieci lokalnej ma adres IP 172.16.0.0/18. Jaka jest maska sieci wyrażona w postaci dziesiętnej?

A. 255.255.192.0

B. 255.255.128.0

C. 255.255.255.192

D. 255.255.255.128

Poprawna odpowiedź to 255.255.192.0, co odpowiada masce /18. W tej masce pierwsze 18 bitów adresu IP jest zarezerwowanych dla identyfikacji sieci, co oznacza, że w tej sieci mogą znajdować się adresy IP od 172.16.0.1 do 172.16.63.254. Zgodnie z protokołem IPv4, aby obliczyć maskę w postaci dziesiętnej, musimy przeliczyć 18 bitów maski na odpowiednie wartości w czterech oktetach. Po pierwszych 16 bitach (255.255) pozostaje 2 bity, co daje 2^2 = 4 różne podsieci, a ich maksymalna liczba hostów wynosi 2^14 - 2 = 16382 (odjęcie dwóch zarezerwowanych adresów). W praktyce, znajomość maski sieciowej oraz adresowania IP jest kluczowa, aby efektywnie zaplanować i zarządzać infrastrukturą sieciową. Przykładowo, organizacja wykorzystująca adresację 172.16.0.0/18 może podzielić swoją sieć na mniejsze podsieci, co ułatwi zarządzanie ruchem oraz zwiększy bezpieczeństwo.

Pytanie 15

Ile podsieci obejmują komputery z adresami: 192.168.5.12/25, 192.168.5.50/25, 192.168.5.200/25 oraz 192.158.5.250/25?

A. 4

B. 3

C. 1

D. 2

Odpowiedź 3 jest trafiona. Wszystkie komputery mają różne adresy IP, ale te dwa, czyli 192.168.5.12/25 oraz 192.168.5.50/25, są w tej samej podsieci. Dlaczego? Bo mają takie same pierwsze 25 bitów, co oznacza, że są w tej samej sieci lokalnej. Jak się weźmie pod uwagę zakres, to oba adresy mieszczą się od 192.168.5.0 do 192.168.5.127. Natomiast te inne adresy, 192.168.5.200/25 oraz 192.158.5.250/25, są już w różnych podsieciach. Pierwszy ma adres sieciowy 192.168.5.128, a drugi to już zupełnie inna klasa adresów. W praktyce, w firmach często robi się podział na podsieci, żeby wydzielić różne działy, co zwiększa bezpieczeństwo i ułatwia zarządzanie ruchem w sieci. Dobrze jest planować sieć w taki sposób, żeby dostosować podsieci do ilości urządzeń i ich funkcji, bo wtedy łatwiej jest zarządzać zasobami.

Pytanie 16

Przy organizowaniu logicznego podziału sieci na podsieci należy brać pod uwagę

A. odległości między poszczególnymi urządzeniami w sieci

B. liczbę hostów w każdej z podsieci

C. rodzaj systemu operacyjnego używanego na stacjach roboczych

D. liczbę portów w przełączniku zarządzanym

Podczas planowania logicznego podziału sieci na podsieci kluczowym aspektem jest zrozumienie liczby hostów, które będą obsługiwane w każdej podsieci. To podejście opiera się na zasadzie, że każda podsieć powinna mieć wystarczającą liczbę adresów IP, aby obsłużyć wszystkie urządzenia, takie jak komputery, drukarki, serwery czy inne urządzenia sieciowe. Na przykład, jeśli planujesz sieć, w której w danym dziale pracuje 50 pracowników, a każdy z nich ma komputer, konieczne będzie uwzględnienie dodatkowych adresów dla urządzeń takich jak drukarki czy skanery. Zgodnie z najlepszymi praktykami, warto przewidzieć rezerwę adresów IP na przyszłość, aby uniknąć problemów z rozbudową sieci. Warto także zaznaczyć, że podział na podsieci powinien być zgodny z zasadą CIDR (Classless Inter-Domain Routing), co umożliwia efektywne zarządzanie przestrzenią adresową. Właściwe zaplanowanie liczby hostów w każdej podsieci pozwoli na optymalne zarządzanie ruchem sieciowym oraz zwiększy wydajność i bezpieczeństwo całej infrastruktury.

Pytanie 17

Z powodu uszkodzenia kabla typu skrętka zanikło połączenie pomiędzy przełącznikiem a komputerem stacjonarnym. Jakie urządzenie pomiarowe powinno zostać wykorzystane do identyfikacji i naprawy usterki, aby nie było konieczne wymienianie całego kabla?

A. Spektrum analizer.

B. Wielofunkcyjny miernik.

C. Reflektometr TDR

D. Urządzenie do pomiaru mocy.

Reflektometr TDR (Time Domain Reflectometer) to urządzenie, które pozwala na lokalizację uszkodzeń w kablach, w tym w kablach typu skrętka. Działa na zasadzie wysyłania impulsów elektrycznych wzdłuż kabla i analizy echa tych impulsów, które powracają po napotkaniu na różne impedancje, takie jak uszkodzenia lub połączenia. Dzięki temu można dokładnie zlokalizować miejsce awarii, co pozwala na szybkie podjęcie działań naprawczych bez konieczności wymiany całego kabla. W praktyce, reflektometr TDR jest niezwykle przydatny w sytuacjach, gdy występują problemy z połączeniem, ponieważ oszczędza czas i koszty związane z wymianą infrastruktury. Tego rodzaju urządzenia są standardem w branży telekomunikacyjnej i IT, gdzie utrzymanie ciągłości działania sieci jest kluczowe. Użycie TDR jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie diagnostyki sieci i pozwala na efektywne zarządzanie zasobami. Warto również zauważyć, że reflektometry TDR są w stanie dostarczyć dodatkowe informacje o kondycji kabla, co może pomóc w zapobieganiu przyszłym awariom.

Pytanie 18

Który z protokołów nie jest wykorzystywany do ustawiania wirtualnej sieci prywatnej?

A. PPTP

B. L2TP

C. SSTP

D. SNMP

Protokół SNMP (Simple Network Management Protocol) jest standardowym protokołem używanym do zarządzania urządzeniami w sieciach IP. Jego głównym celem jest monitorowanie stanu urządzeń sieciowych, takich jak routery, przełączniki i serwery, a także zbieranie i organizowanie informacji o ich statusie. SNMP nie jest jednak protokołem stosowanym do konfiguracji wirtualnej sieci prywatnej (VPN). W kontekście VPN, inne protokoły, takie jak PPTP, L2TP i SSTP, są dedykowane do tworzenia bezpiecznych tuneli komunikacyjnych, które umożliwiają zdalnym użytkownikom dostęp do zasobów sieciowych. SNMP znajduje zastosowanie w zarządzaniu i monitorowaniu infrastruktury sieciowej, co jest kluczowe dla administratorów IT, natomiast protokoły VPN koncentrują się na bezpieczeństwie i prywatności danych w przesyłach sieciowych. W praktyce, SNMP może być używane razem z VPN, ale nie jest samodzielnym rozwiązaniem do ich konfiguracji.

Pytanie 19

Jaka jest maksymalna liczba adresów sieciowych dostępnych w adresacji IP klasy A?

A. 128 adresów

B. 64 adresy

C. 32 adresy

D. 254 adresy

Adresacja IP klasy A jest jedną z głównych klas adresów w protokole IP, który służy do identyfikacji urządzeń w sieci komputerowej. W klasie A pierwsze bity adresu wynoszą '0', co pozwala na maksymalne stworzenie 2^7 (czyli 128) adresów sieciowych. Każdy adres w tej klasie może mieć do 16,777,216 (2^24) unikalnych adresów hostów, co czyni klasę A odpowiednią do dużych sieci. Przykładem zastosowania adresacji klasy A są duże organizacje, takie jak korporacje międzynarodowe, które potrzebują ogromnej liczby adresów IP do obsługi wielu urządzeń i serwerów. W praktyce, standardy takie jak RFC 791 definiują zasady dotyczące przydzielania adresów, co przyczynia się do efektywnego zarządzania przestrzenią adresową w Internecie. Wiedza o strukturze adresów IP jest kluczowa dla administratorów sieci oraz specjalistów IT, gdyż pozwala na odpowiednie planowanie i projektywanie architektury sieci. Zrozumienie klasy A i jej możliwości jest podstawą w projektowaniu skalowalnych i wydajnych systemów sieciowych.

Pytanie 20

Protokół SNMP (Simple Network Management Protocol) służy do

A. szyfrowania połączeń terminalowych z zdalnymi komputerami

B. przydzielania adresów IP oraz adresu bramy i serwera DNS

C. konfiguracji urządzeń sieciowych oraz zbierania danych na ich temat

D. odbierania wiadomości e-mail

Protokół SNMP, czyli Simple Network Management Protocol, to naprawdę ważne narzędzie, jeśli chodzi o zarządzanie i monitorowanie urządzeń w sieci. Dzięki niemu, administratorzy mogą zbierać wszystkie ważne info o stanie czy wydajności różnych urządzeń, jak routery czy serwery. Ma to ogromne znaczenie, żeby sieć działała sprawnie. Na przykład, SNMP może pomóc w monitorowaniu obciążenia procesora lub pamięci. A to z kolei pozwala szybko zlokalizować problemy i podjąć odpowiednie działania. SNMP działa na zasadzie klient-serwer, gdzie agent na urządzeniu zbiera dane i przesyła je do systemu. To wszystko sprawia, że wiele procesów, jak aktualizacja konfiguracji, można zautomatyzować. Protokół ten jest zgodny z normami IETF, co również wspiera dobre praktyki w zarządzaniu sieciami oraz sprawia, że różne urządzenia od różnych producentów mogą ze sobą współpracować. To czyni SNMP naprawdę kluczowym elementem w nowoczesnych infrastrukturach IT w firmach.

Pytanie 21

W którym rejestrze systemu Windows znajdziemy informacje o błędzie spowodowanym brakiem synchronizacji czasu systemowego z serwerem NTP?

A. Aplikacja.

B. Zabezpieczenia.

C. Ustawienia.

D. System.

Wybór dziennika systemowego jako źródła informacji o błędach synchronizacji czasu z serwerem NTP jest prawidłowy, ponieważ dziennik systemowy w systemie Windows rejestruje wszystkie zdarzenia związane z działaniem systemu operacyjnego, w tym problemy z synchronizacją czasu. Synchronizacja czasu jest kluczowym procesem, który zapewnia, że system operacyjny działa w zgodzie z czasem serwera NTP, co jest istotne dla wielu aplikacji i operacji sieciowych. Problemy z synchronizacją mogą prowadzić do błędów w logowaniu, problemów z certyfikatami SSL oraz niestabilności w aplikacjach zależnych od dokładnego czasu. Aby zdiagnozować problem, administratorzy mogą uruchomić Podgląd zdarzeń (Event Viewer) i przeszukać dziennik systemowy pod kątem wpisów związanych z NTP, takich jak błędy „Time-Service” lub „Sync”. Dobrą praktyką jest również regularne monitorowanie dzienników systemowych, co pozwala na wczesne wykrywanie i rozwiązywanie potencjalnych problemów związanych z synchronizacją czasu.

Pytanie 22

Do właściwości pojedynczego konta użytkownika w systemie Windows Serwer zalicza się

A. maksymalna objętość profilu użytkownika

B. maksymalna objętość pulpitu użytkownika

C. numer telefonu, na który serwer ma oddzwonić w przypadku nawiązania połączenia telefonicznego przez tego użytkownika

D. maksymalna objętość pojedynczego pliku, który użytkownik może zapisać na dysku serwera

Odpowiedzi dotyczące maksymalnej wielkości pojedynczego pliku, maksymalnej wielkości pulpitu użytkownika oraz maksymalnej wielkości profilu użytkownika są niepoprawne w kontekście cech pojedynczego konta użytkownika w systemie Windows Serwer. Pojedyncze konto użytkownika nie ma zdefiniowanej maksymalnej wielkości pliku, którą użytkownik mógłby zapisać na dysku serwera, ponieważ zależy to od ustawień systemowych oraz polityk grupowych, które mogą być zastosowane w danej infrastrukturze IT. Kolejnym błędnym założeniem jest to, iż maksymalna wielkość pulpitu użytkownika jest określona na poziomie konta. W rzeczywistości, pulpit jest przestrzenią roboczą, której rozmiar i wygląd można dostosować indywidualnie przez każdego użytkownika, a nie przez administratorów jako cechę konta. Wreszcie, maksymalna wielkość profilu użytkownika jest kwestią ograniczeń systemowych, a nie cechą przypisaną do konta. Profile użytkowników w Windows Serwer mogą mieć limitowane rozmiary, ale to nie jest właściwość konta samego w sobie. Te nieporozumienia mogą wynikać z mylnego założenia, że wszystkie parametry związane z użytkownikiem są sztywno określone przy tworzeniu konta, podczas gdy w rzeczywistości wiele z tych właściwości zależy od polityki IT oraz funkcji zarządzania, które są stosowane w danej organizacji.

Pytanie 23

Stworzenie symulowanego środowiska komputerowego, które jest przeciwieństwem środowiska materialnego, określa się mianem

A. modernizacją.

B. wirtualizacją.

C. aktualizacją.

D. ustawieniem.

Wirtualizacja to proces tworzenia symulowanego środowiska komputerowego, które działa w odseparowanej przestrzeni niż rzeczywiste zasoby fizyczne. Przykładem wirtualizacji jest korzystanie z maszyn wirtualnych, które pozwalają na uruchamianie różnych systemów operacyjnych na jednej fizycznej maszynie. Dzięki wirtualizacji administratorzy mogą efektywnie zarządzać zasobami, zmniejszać koszty operacyjne oraz zwiększać elastyczność i skalowalność infrastruktury IT. W praktyce, wirtualizacja umożliwia tworzenie środowisk testowych, które nie wpływają na działanie produkcyjnych aplikacji, a także pozwala na łatwe przeprowadzanie kopii zapasowych i przywracanie systemów. Ponadto, standardy takie jak VMware vSphere, Microsoft Hyper-V oraz KVM (Kernel-based Virtual Machine) są przykładami dobrych praktyk w zakresie wirtualizacji, które pozwalają na efektywne i bezpieczne zarządzanie wirtualnymi zasobami.

Pytanie 24

Jaki argument komendy ipconfig w systemie Windows przywraca konfigurację adresów IP?

A. /release

B. /displaydns

C. /flushdns

D. /renew

/renew jest parametrem polecenia ipconfig, który służy do odnawiania konfiguracji adresu IP na komputerze z systemem Windows. Gdy połączenie z siecią jest aktywne, a komputer uzyskał adres IP z serwera DHCP, można użyć tego polecenia, aby poprosić serwer o nowy adres IP. Jest to szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy adres IP został utracony, na przykład wskutek zmiany sieci, lub gdy chcemy uzyskać nową konfigurację w celu rozwiązania problemu z połączeniem. Przykładowo, w przypadku problemów z dostępem do internetu, użycie polecenia ipconfig /renew może pomóc w szybkim przywróceniu łączności, gdyż wymusza ponowne przydzielenie adresu IP. Standardy sieciowe, takie jak DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol), zakładają, że urządzenia mogą dynamicznie uzyskiwać i odświeżać swoje adresy IP, co jest kluczowe w zarządzaniu siecią. Warto też wspomnieć, że po użyciu polecenia /renew, warto sprawdzić aktualny adres IP poleceniem ipconfig, aby upewnić się, że zmiany zostały wprowadzone.

Pytanie 25

W ustawieniach haseł w systemie Windows Server aktywowana jest opcja hasło musi spełniać wymagania dotyczące złożoności. Ile minimalnie znaków powinno mieć hasło użytkownika?

A. 10 znaków

B. 12 znaków

C. 6 znaków

D. 5 znaków

Hasło użytkownika w systemie Windows Server musi składać się z co najmniej 6 znaków, aby spełniać wymagania dotyczące złożoności. Złożoność hasła ma na celu zwiększenie bezpieczeństwa systemu, redukując ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Wymaganie minimalnej długości hasła to jedna z podstawowych praktyk w zarządzaniu bezpieczeństwem, która pomaga zabezpieczyć konta użytkowników przed atakami typu brute force. Przykładowo, stosując hasła o długości 6 znaków, zaleca się użycie kombinacji wielkich i małych liter, cyfr oraz znaków specjalnych, co znacznie podnosi poziom ochrony. Dla porównania, hasła składające się z zaledwie 5 znaków są mniej bezpieczne, ponieważ łatwiej je złamać przy użyciu odpowiednich narzędzi. Zgodnie z wytycznymi NIST (National Institute of Standards and Technology), złożoność haseł oraz ich długość są kluczowe dla ochrony danych, a stosowanie haseł o minimalnej długości 6 znaków jest powszechnie przyjętą praktyką w branży IT.

Pytanie 26

Jakie jest adres rozgłoszeniowy (broadcast) dla hosta z adresem IP 192.168.35.202 oraz 26-bitową maską?

A. 192.168.35.0

B. 192.168.35.192

C. 192.168.35.63

D. 192.168.35.255

Adres rozgłoszeniowy (broadcast) dla danej sieci to adres, który umożliwia wysyłanie pakietów do wszystkich urządzeń w tej sieci. Aby obliczyć adres rozgłoszeniowy, należy znać adres IP hosta oraz maskę podsieci. W przypadku adresu IP 192.168.35.202 z 26-bitową maską (255.255.255.192), maska ta dzieli adres na część sieciową i część hosta. W tym przypadku, maska 26-bitowa oznacza, że ostatnie 6 bitów jest przeznaczone dla hostów. Mamy zakres adresów od 192.168.35.192 do 192.168.35.255. Adres rozgłoszeniowy to ostatni adres w danym zakresie, co w tym przypadku wynosi 192.168.35.255. Przydatność tego adresu jest szczególnie istotna w sieciach lokalnych, gdzie urządzenia mogą komunikować się ze sobą w sposób grupowy, co jest zrealizowane właśnie poprzez użycie adresu rozgłoszeniowego. Przykładem zastosowania adresu rozgłoszeniowego może być wysyłanie aktualizacji oprogramowania do wszystkich komputerów w sieci jednocześnie, co znacznie ułatwia zarządzanie i oszczędza czas.

Pytanie 27

Które z komputerów o adresach IPv4 przedstawionych w tabeli należą do tej samej sieci?

KomputerAdres IPv4
50.12.1/16
70.12.1/16
70.50.1/16
80.50.1/16

A. 1 i 2

B. 2 i 3

C. 3 i 4

D. 2 i 4

Odpowiedź 2 i 3 jest poprawna, ponieważ oba adresy IP, 172.70.0.0 i 172.70.1.0, mają tę samą część sieciową zgodnie z maską /16, co oznacza, że ich pierwsze 16 bitów jest identyczne. W praktyce, adresy IP w tej samej sieci mogą komunikować się bezpośrednio, co jest kluczowe w projektowaniu i zarządzaniu infrastrukturą sieciową. Użycie maski /16 pozwala na utworzenie dużej liczby adresów hostów w tej samej podsieci, co jest ważne dla organizacji z wieloma urządzeniami. Rozumienie, jak adresowanie IP działa w kontekście różnych masek, jest niezbędne do skutecznego konfigurowania sieci i zapewnienia ich wydajności. W przypadku adresów 1 i 2 lub 3 i 4, różnice w pierwszych 16 bitach adresów IP wskazują, że znajdują się one w różnych sieciach, co uniemożliwia im komunikację bez pomocy routera. Takie podstawowe zasady adresowania IP są fundamentalne dla architektury sieci i powinny być znane każdemu profesjonalistowi w tej dziedzinie.

Pytanie 28

Oblicz całkowity koszt kabla UTP Cat 6, który posłuży do połączenia 5 punktów abonenckich z punktem dystrybucyjnym, wiedząc, że średnia odległość między punktem abonenckim a punktem dystrybucyjnym wynosi 8 m, a cena brutto 1 m kabla to 1 zł. W obliczeniach należy uwzględnić dodatkowe 2 m kabla na każdy punkt abonencki.

A. 45 zł

B. 32 zł

C. 40 zł

D. 50 zł

Koszt brutto kabla UTP Cat 6 dla pięciu punktów abonenckich można obliczyć, stosując się do określonych kroków. Najpierw obliczamy długość kabla potrzebną do połączenia punktów abonenckich z punktem dystrybucyjnym. Dla każdego z pięciu punktów abonenckich mamy średnią odległość 8 m. W związku z tym, całkowita długość kabla wynosi 5 punktów x 8 m = 40 m. Następnie dodajemy zapas 2 m dla każdego punktu abonenckiego, co daje dodatkowe 5 punktów x 2 m = 10 m. Sumując te wartości, otrzymujemy całkowitą długość kabla wynoszącą 40 m + 10 m = 50 m. Cena za 1 m kabla wynosi 1 zł, więc koszt brutto 50 m kabla to 50 zł. Takie podejście uwzględnia nieprzewidziane okoliczności, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie instalacji kablowych, gdzie zawsze warto mieć zapas materiałów, aby zminimalizować ryzyko błędów podczas montażu.

Pytanie 29

Podłączając wszystkie elementy sieciowe do switcha, wykorzystuje się topologię fizyczną

A. gwiazdy

B. siatki

C. magistrali

D. pierścienia

Topologia gwiazdy to jedna z najczęściej stosowanych architektur sieciowych, w której wszystkie urządzenia są podłączone do centralnego przełącznika. Taki układ umożliwia łatwe zarządzanie siecią, ponieważ awaria jednego z urządzeń nie wpływa na funkcjonowanie pozostałych. W praktyce, ta topologia jest wykorzystywana w biurach, szkołach oraz innych instytucjach, gdzie wydajność i łatwość konfiguracji są kluczowe. Dzięki zastosowaniu przełączników, możliwe jest również zwiększenie przepustowości sieci oraz lepsze zarządzanie ruchem danych. W kontekście standardów branżowych, topologia gwiazdy jest zgodna z normami takich jak IEEE 802.3, które definiują zasady komunikacji w sieciach Ethernet. Właściwe wdrożenie tej topologii pozwala na elastyczne rozbudowywanie sieci, co jest istotne w szybko zmieniającym się środowisku technologicznym.

Pytanie 30

Switch pełni rolę głównego elementu w sieci o topologii

A. pierścienia

B. magistrali

C. pełnej siatki

D. gwiazdy

W topologii gwiazdy, switch pełni rolę centralnego punktu, do którego podłączone są wszystkie urządzenia w sieci. Dzięki temu, każda wiadomość wysyłana z jednego urządzenia do drugiego przechodzi przez switch, co pozwala na efektywne zarządzanie ruchem sieciowym oraz minimalizację kolizji. Topologia ta jest często stosowana w praktycznych wdrożeniach, na przykład w biurach czy sieciach lokalnych, gdzie wymagana jest wysoka przepustowość oraz niezawodność. Stosowanie switchów w sieciach o topologii gwiazdy wspiera zastosowanie segmentacji sieci, co zwiększa bezpieczeństwo oraz umożliwia łatwiejsze zarządzanie zasobami. Z perspektywy standardów branżowych, topologia gwiazdy jest zalecana w rozwoju nowoczesnych sieci lokalnych, co znajduje potwierdzenie w dokumentach takich jak IEEE 802.3, dotyczących Ethernetu. W praktyce eliminacja zbędnych połączeń i skoncentrowanie komunikacji poprzez switch pozwala na uproszczenie diagnozowania problemów sieciowych, co znacząco podnosi efektywność administracji IT.

Pytanie 31

Podczas konfigurowania oraz instalacji serwera DHCP w systemach z rodziny Windows Server można wprowadzać zastrzeżenia dotyczące adresów, które określą

A. adresy IP, które będą przydzielane w ramach zakresu DHCP dopiero po ich autoryzacji

B. adresy MAC, które nie będą przydzielane w obrębie zakresu DHCP

C. adresy początkowy i końcowy zakresu serwera DHCP

D. konkretne adresy IP przydzielane urządzeniom na podstawie ich adresu MAC

Zastrzeżenia adresów w serwerze DHCP to funkcja, która pozwala na przypisanie konkretnego adresu IP do urządzenia na podstawie jego adresu MAC. Ta technika jest niezwykle przydatna w środowiskach, gdzie niektóre urządzenia wymagają stałego adresu IP, na przykład serwery, drukarki sieciowe czy urządzenia IoT. Przypisanie adresu IP na podstawie adresu MAC zapewnia, że dane urządzenie zawsze otrzyma ten sam adres IP, co eliminuje problemy związane z zarządzaniem adresami i zwiększa stabilność sieci. Dobre praktyki zalecają wykorzystanie zastrzeżeń adresów IP w przypadku kluczowych urządzeń, aby uniknąć konfliktów adresów i zapewnić ich ciągłość operacyjną. Dodatkowo, proces ten ułatwia administrację siecią, umożliwiając administratorom łatwiejsze identyfikowanie urządzeń oraz ich lokalizacji w sieci. Zastosowanie tej metody jest zgodne z normami zarządzania siecią, co czyni ją standardem w wielu organizacjach.

Pytanie 32

Kabel skrętkowy, w którym każda para przewodów ma oddzielne ekranowanie folią, a wszystkie przewody są umieszczone w ekranie z folii, jest oznaczany symbolem

A. S/FTP

B. F/FTP

C. F/UTP

D. S/UTP

Odpowiedź F/FTP odnosi się do kabla, który składa się z pojedynczych par przewodów, gdzie każda para jest chroniona przez osobny ekran foliowy, a cały kabel jest dodatkowo osłonięty ekranem foliowym. Tego typu konstrukcja pozwala na znaczne zmniejszenie zakłóceń elektromagnetycznych, co jest kluczowe w aplikacjach wymagających wysokiej wydajności oraz niezawodności przesyłu sygnałów, takich jak sieci komputerowe czy systemy telekomunikacyjne. W praktyce, kable F/FTP są często stosowane w środowiskach biurowych oraz w instalacjach, gdzie istnieje ryzyko występowania zakłóceń od innych urządzeń elektronicznych. Zgodnie ze standardem ISO/IEC 11801, który definiuje wymagania dotyczące kabli dla różnych aplikacji sieciowych, użycie ekranowanych kabli jest zalecane w przypadku instalacji w trudnych warunkach elektromagnetycznych. Przykładami zastosowania kabli F/FTP mogą być podłączenia w sieciach lokalnych (LAN), gdzie stabilność i jakość przesyłu danych jest priorytetem.

Pytanie 33

Aby chronić lokalną sieć komputerową przed atakami typu Smurf pochodzącymi z Internetu, należy zainstalować oraz właściwie skonfigurować

A. oprogramowanie antyspamowe

B. skaner antywirusowy

C. bezpieczną przeglądarkę internetową

D. zapory ogniowej

Zainstalowanie i skonfigurowanie zapory ogniowej (firewall) jest kluczowym krokiem w zabezpieczaniu lokalnej sieci komputerowej przed atakami typu Smurf, które polegają na wykorzystaniu adresów IP ofiar do generowania nadmiaru ruchu sieciowego. Zapora ogniowa działa jako filtr, który blokuje nieautoryzowany dostęp do sieci oraz monitoruje i kontroluje ruch przychodzący i wychodzący. W przypadku ataku Smurf, złośliwy użytkownik wysyła pakiety ICMP Echo Request (ping) do rozgłoszeniowego adresu IP, co powoduje, że wszystkie urządzenia w sieci odpowiadają na te żądania, co wywołuje przeciążenie. Skonfigurowana zapora ogniowa może wykrywać i blokować takie pakiety, co znacznie zmniejsza ryzyko ataku. Dobrym praktyką jest również wdrożenie zasad ograniczających dostęp do portów oraz monitorowanie ruchu sieciowego w celu szybkiej identyfikacji potencjalnych zagrożeń. Współczesne zapory ogniowe oferują wiele funkcji, takich jak inspekcja głębokiego pakietu i wykrywanie intruzów, co dodatkowo wspiera obronę przed różnorodnymi atakami.

Pytanie 34

Jakie urządzenie pozwala na połączenie lokalnej sieci komputerowej z Internetem?

A. hub.

B. driver.

C. router.

D. switch.

Ruter jest kluczowym urządzeniem w infrastrukturze sieciowej, które umożliwia podłączenie lokalnej sieci komputerowej do Internetu. Jego rola polega na kierowaniu pakietami danych pomiędzy różnymi sieciami, co pozwala na komunikację pomiędzy urządzeniami w sieci lokalnej a zdalnymi zasobami w Internecie. Ruter pracuje na warstwie trzeciej modelu OSI, co oznacza, że analizuje adresy IP w pakietach danych, aby określić najlepszą trasę do docelowego adresu. Przykładem zastosowania rutera może być domowa sieć Wi-Fi, gdzie ruter łączy wiele urządzeń, takich jak komputery, smartfony czy telewizory, z globalną siecią Internet. W praktyce, ruter może także pełnić funkcje zabezpieczeń, takie jak zapora ogniowa (firewall), co zwiększa bezpieczeństwo naszej sieci. Dobre praktyki w konfiguracji rutera obejmują regularne aktualizacje oprogramowania oraz stosowanie silnych haseł do zabezpieczenia dostępu do administracji. Warto również zwrócić uwagę na konfigurację NAT (Network Address Translation), która pozwala na ukrycie wewnętrznych adresów IP w sieci lokalnej, co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo.

Pytanie 35

W technologii Ethernet protokół CSMA/CD stosowany w dostępie do medium opiera się na

A. przekazywaniu żetonu

B. wykrywaniu kolizji

C. unikaniu kolizji

D. priorytetach żądań

Protokół CSMA/CD (Carrier Sense Multiple Access with Collision Detection) jest kluczowym elementem w technologii Ethernet, który umożliwia efektywne zarządzanie dostępem do wspólnego medium transmisyjnego. Jego działanie opiera się na zasadzie wykrywania kolizji, co oznacza, że urządzenia w sieci najpierw nasłuchują kanał, aby upewnić się, że nie jest on zajęty. Jeśli dwa urządzenia rozpoczną przesyłanie danych jednocześnie, dochodzi do kolizji. Protokół CSMA/CD wykrywa tę kolizję i natychmiast przerywa transmisję, a następnie oba urządzenia czekają losowy czas przed ponowną próbą wysyłania danych. Ta mechanika jest fundamentalna dla prawidłowego funkcjonowania sieci Ethernet, co zostało opisane w standardach IEEE 802.3. W praktyce, pozwala to na efektywne i sprawne zarządzanie danymi, minimalizując ryzyko utraty informacji i zwiększając wydajność całej sieci, co jest niezwykle istotne w środowiskach o dużym natężeniu ruchu, takich jak biura czy centra danych.

Pytanie 36

Protokół wykorzystywany do wymiany wiadomości kontrolnych pomiędzy urządzeniami w sieci, takich jak żądanie echa, to

A. SNMP

B. ICMP

C. IGMP

D. SSMP

ICMP, czyli Internet Control Message Protocol, jest kluczowym protokołem w warstwie sieciowej modelu OSI, który służy do wymiany komunikatów kontrolnych między urządzeniami w sieci. Protokół ten jest powszechnie stosowany do diagnostyki i zarządzania siecią, umożliwiając przesyłanie informacji o stanie połączeń sieciowych. Przykładem zastosowania ICMP jest polecenie 'ping', które wysyła żądanie echa do określonego adresu IP w celu sprawdzenia, czy urządzenie jest dostępne i jak długo trwa odpowiedź. Użycie ICMP do monitorowania dostępności i czasu odpowiedzi serwerów jest standardową praktyką w administracji sieciowej. ICMP odgrywa również istotną rolę w raportowaniu błędów, takich jak informowanie nadawcy o tym, że pakiet danych nie mógł dotrzeć do celu. W kontekście standardów, ICMP jest dokumentowany w serii RFC, co zapewnia jego uniwersalne zastosowanie w różnych systemach operacyjnych i urządzeniach sieciowych.

Pytanie 37

Które z zestawień: urządzenie – realizowana funkcja jest niepoprawne?

A. Modem – łączenie sieci lokalnej z Internetem

B. Ruter – łączenie komputerów w tej samej sieci

C. Access Point – bezprzewodowe łączenie komputerów z siecią lokalną

D. Przełącznik – segmentacja sieci na VLAN-y

Odpowiedź 'Ruter – połączenie komputerów w tej samej sieci' jest błędna, ponieważ ruter nie służy do bezpośredniego łączenia komputerów w tej samej sieci lokalnej, lecz do kierowania ruchem pomiędzy różnymi sieciami. Ruter działa na warstwie trzeciej modelu OSI (warstwa sieci), a jego główną funkcją jest przekazywanie pakietów danych pomiędzy sieciami, np. z lokalnej sieci komputerowej do Internetu. Przykładowo, w typowej sieci domowej ruter łączy urządzenia lokalne (jak komputery, smartfony) z dostawcą usług internetowych (ISP). Działanie rutera można zobrazować na przykładzie, kiedy użytkownik chce przeglądać strony internetowe – ruter przekazuje żądania z lokalnej sieci do Internetu i odwrotnie, zarządzając jednocześnie trasami danych, co zapewnia optymalizację ich przepływu. Dobrą praktyką jest również skonfigurowanie rutera w taki sposób, aby zapewniał on odpowiednie zabezpieczenia, takie jak zapora ogniowa (firewall) czy system detekcji intruzów (IDS).

Pytanie 38

Jakie oprogramowanie do wirtualizacji jest dostępne jako rola w systemie Windows Server 2019?

A. Virtual Box

B. Virtual PC

C. Hyper-V

D. VMware

Hyper-V to zaawansowane oprogramowanie do wirtualizacji, które jest dostępne jako rola w systemie Windows Server 2019. Umożliwia ono tworzenie i zarządzanie wirtualnymi maszynami (VM), co pozwala na efektywne wykorzystanie zasobów serwera fizycznego. Hyper-V obsługuje różne systemy operacyjne, co czyni go elastycznym narzędziem dla administratorów IT. Przykładowo, dzięki Hyper-V można uruchamiać wiele serwerów na jednym fizycznym urządzeniu, co znacząco obniża koszty sprzętowe oraz zmniejsza zużycie energii. Hyper-V wspiera również funkcje takie jak migracja maszyn wirtualnych, co pozwala na przenoszenie VM między hostami bez przerywania ich pracy. W kontekście standardów branżowych, Hyper-V spełnia wymogi wielu organizacji dotyczące efektywności i bezpieczeństwa, oferując mechanizmy izolacji i zarządzania zasobami. Dodatkowo, integracja z powiązanymi technologiami Microsoft, takimi jak System Center, umożliwia zaawansowane zarządzanie infrastrukturą wirtualną, co czyni Hyper-V preferowanym rozwiązaniem dla wielu przedsiębiorstw.

Pytanie 39

Wskaż, który z podanych adresów stanowi adres rozgłoszeniowy sieci?

A. 10.255.255.127/25

B. 10.0.255.127/22

C. 10.0.255.127/24

D. 10.0.255.127/23

Analiza adresów 10.0.255.127/23, 10.0.255.127/24 oraz 10.0.255.127/22 ujawnia typowe błędy związane z identyfikacją adresów rozgłoszeniowych. W przypadku adresu 10.0.255.127/23, sieć obejmuje adresy od 10.0.254.0 do 10.0.255.255, a adres rozgłoszeniowy przypada na 10.0.255.255. W takim wypadku, adres 10.0.255.127 nie jest adresem rozgłoszeniowym i nie może być użyty do rozsyłania pakietów do wszystkich hostów w tej sieci. Podobnie, dla adresu 10.0.255.127/24, maska podsieci określa, że sieć obejmuje adresy od 10.0.255.0 do 10.0.255.255, z adresem rozgłoszeniowym na 10.0.255.255. W tym przypadku, 10.0.255.127 to po prostu adres hosta, a nie adres rozgłoszeniowy. Wreszcie, przy analizie 10.0.255.127/22, sieć rozciąga się na adresy od 10.0.252.0 do 10.0.255.255, gdzie adres rozgłoszeniowy to również 10.0.255.255. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie adresu hosta z adresem rozgłoszeniowym. Właściwe zrozumienie koncepcji rozgłoszeń w sieci IP, w tym maski podsieci i ich wpływu na zakresy adresów, jest niezbędne dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami. Dlatego tak ważne jest posługiwanie się narzędziami i schematami przy obliczeniach adresów IP, aby uniknąć nieporozumień w praktycznych zastosowaniach sieciowych.

Pytanie 40

Użytkownicy należący do grupy Pracownicy nie mają możliwości drukowania dokumentów za pomocą serwera wydruku w systemie operacyjnym Windows Server. Dysponują jedynie uprawnieniami do 'Zarządzania dokumentami'. Co należy uczynić, aby rozwiązać ten problem?

A. Dla grupy Pracownicy należy cofnąć uprawnienia 'Zarządzanie dokumentami'

B. Dla grupy Administratorzy należy cofnąć uprawnienia 'Zarządzanie drukarkami'

C. Dla grupy Pracownicy należy przyznać uprawnienia 'Drukuj'

D. Dla grupy Administratorzy należy usunąć uprawnienia 'Drukuj'

Odpowiedź 'Dla grupy Pracownicy należy nadać uprawnienia "Drukuj"' jest jak najbardziej na miejscu. Dlaczego? Bo użytkownicy z grupy Pracownicy, którzy mają tylko uprawnienia do 'Zarządzania dokumentami', nie mogą faktycznie drukować dokumentów. W praktyce, te uprawnienia dają im jedynie możliwość zarządzania dokumentami w kolejce drukarskiej – czyli mogą je zatrzymywać czy usuwać, ale już nie wydrukują. Żeby pracownicy mogli sensownie korzystać z serwera wydruku, to muszą mieć to uprawnienie 'Drukuj'. Dobrym nawykiem w zarządzaniu uprawnieniami jest to, żeby przydzielać tylko te, które są naprawdę potrzebne do wykonania zadań. Dzięki temu można poprawić bezpieczeństwo systemu i zmniejszyć ryzyko jakichś błędów. Na przykład, gdyby zespół administracyjny dał uprawnienia 'Drukuj' pracownikom, to mogliby oni swobodnie korzystać z drukarek, co jest niezbędne w ich codziennej pracy. Warto też pomyśleć o szkoleniu pracowników, żeby wiedzieli, jak korzystać z zasobów sieciowych, co na pewno zwiększy wydajność ich pracy.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej