Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 19 kwietnia 2025 15:54
Data zakończenia: 19 kwietnia 2025 16:10

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na podstawie danych przedstawionych w tabeli dotyczącej twardego dysku, ustal, który z wniosków jest poprawny?

Wolumin (C:)
     Rozmiar woluminu            = 39,06 GB
     Rozmiar klastra             =  4 KB
     Zajęte miejsce              = 31,60 GB
     Wolne miejsce               =  7,46 GB
     Procent wolnego miejsca     = 19 %
     
     Fragmentacja woluminu
     Fragmentacja całkowita       =  9 %
     Fragmentacja plików          = 19 %
     Fragmentacja wolnego miejsca =  0 %

A. Defragmentacja nie jest potrzebna, całkowita fragmentacja wynosi 9%

B. Dysk należy zdefragmentować, ponieważ fragmentacja wolnego miejsca wynosi 19%

C. Wymagana jest defragmentacja dysku, całkowita fragmentacja wynosi 19%

D. Defragmentacja jest niepotrzebna, fragmentacja plików wynosi 0%

Defragmentacja nie jest konieczna w przypadku, gdy fragmentacja całkowita wynosi jedynie 9%. Fragmentacja dysku twardego polega na rozproszeniu danych, co może spowolnić odczyt i zapis. Jednak poziom 9% jest uznawany za niski i nie wpływa znacząco na wydajność. Współczesne systemy operacyjne często mają wbudowane mechanizmy zarządzania fragmentacją, które automatycznie optymalizują strukturę danych. Przy tak niskim poziomie fragmentacji użytkownicy nie zauważą różnicy w działaniu systemu, dlatego zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, defragmentacja nie jest konieczna w tym przypadku. Warto też zrozumieć, że nadmierna defragmentacja może skracać żywotność dysku, szczególnie w przypadku dysków SSD, które działają inaczej niż tradycyjne dyski HDD. W przypadku SSD defragmentacja może być wręcz szkodliwa. Dostosowanie się do standardów, które zalecają przeprowadzanie analizy przed defragmentacją, pozwala na wydłużenie żywotności sprzętu i oszczędność zasobów systemowych. W tym kontekście lepiej skupić się na regularnym monitorowaniu stanu dysku oraz ocenie konieczności działań optymalizacyjnych.

Pytanie 2

Który z podanych adresów należy do kategorii publicznych?

A. 172.31.0.1

B. 10.0.0.1

C. 11.0.0.1

D. 192.168.255.1

Adresy jak 10.0.0.1, 172.31.0.1 i 192.168.255.1 to przykłady adresów prywatnych. Zdefiniowane w standardzie RFC 1918, używa się ich głównie w lokalnych sieciach i nie są dostępne w Internecie. Na przykład 10.0.0.1 to część bloku 10.0.0.0/8, który jest sporym zasięgiem adresów wykorzystywanym często w różnych firmach. Z kolei 172.31.0.1 należy do zakresu 172.16.0.0/12 i też jest przeznaczony do użycia wewnętrznego. Natomiast adres 192.168.255.1 to część bardzo popularnego zakresu 192.168.0.0/16, który znajdziemy w domowych routerach. Wiele osób myli te adresy z publicznymi, bo wyglądają jak każdy inny adres IP. Typowe jest myślenie, że jak adres wygląda jak IP, to można go używać w Internecie. Tylko, żeby to działało, potrzebna jest technika NAT, która tłumaczy te prywatne adresy na publiczny adres, co umożliwia im komunikację z Internetem. Warto też pamiętać, że używanie adresów prywatnych jest ważne dla efektywnego zarządzania przestrzenią adresową IP, co staje się coraz bardziej kluczowe w dzisiejszych czasach, biorąc pod uwagę rosnącą liczbę urządzeń w sieci.

Pytanie 3

Jaką maksymalną wartość rozplotu kabla UTP można uzyskać we wtyku RJ45 według normy PN-EN 50173?

A. 15 mm

B. 20 mm

C. 13 mm

D. 10 mm

Wartość maksymalnego rozplotu kabla UTP we wtyku RJ45 zgodnie z normą PN-EN 50173 wynosi 13 mm. Jest to istotne dla zachowania parametrów transmisyjnych kabla, ponieważ zbyt duży rozplot może prowadzić do zakłóceń elektromagnetycznych oraz degradacji sygnału. W praktyce, przy wykonaniu instalacji sieciowej, zwłaszcza w środowiskach o dużym natężeniu zakłóceń, precyzyjne utrzymanie tego wymiaru jest kluczowe. Wtyki RJ45 są standardem w komunikacji Ethernet, a ich odpowiednie zastosowanie zapewnia optymalną wydajność. Dobrą praktyką jest również unikanie zbyt dużych zagięć lub krzyżowania przewodów, co może dodatkowo wpływać na parametry pracy sieci. Prawidłowe wykonanie połączeń gwarantuje, że kable będą działały w pełnym zakresie możliwości, co jest niezbędne dla utrzymania efektywności sieci.

Pytanie 4

Awaria drukarki igłowej może być spowodowana uszkodzeniem

A. elektrody ładującej.

B. dyszy.

C. elektromagnesu.

D. termorezystora.

Zaznaczenie elektromagnesu jako przyczyny problemów z drukarką igłową to strzał w dziesiątkę. Elektromagnesy są naprawdę istotne, bo to dzięki nim igły w drukarce mogą się poruszać w odpowiednich kierunkach. Wiesz, drukarki igłowe działają tak, że igły uderzają w taśmę, żeby przenieść obraz na papier. Jak elektromagnesy się psują, to mogą być kłopoty z nadrukiem, a nawet mogą nie drukować wcale. W praktyce, znajomość tych komponentów to klucz do szybkiej diagnozy problemów. Regularne serwisowanie i wymiana zużytych elementów to coś, co każdy powinien robić, żeby dbać o swoje urządzenie. Jeśli już coś się zepsuje, najlepiej zadzwonić do serwisu, bo oni wiedzą, jak to naprawić. Z mojego doświadczenia, zrozumienie tych mechanizmów bardzo ułatwia życie, a także minimalizuje przestoje w pracy.

Pytanie 5

Technologia, która umożliwia szerokopasmowy dostęp do Internetu z różnymi prędkościami pobierania i wysyłania danych, to

A. MSK

B. QAM

C. ADSL

D. ISDN

ADSL (Asymmetric Digital Subscriber Line) to technologia szerokopasmowego dostępu do Internetu, która umożliwia asymetryczne przesyłanie danych. Oznacza to, że prędkość pobierania danych (downstream) jest znacznie wyższa niż prędkość wysyłania danych (upstream). To sprawia, że ADSL jest szczególnie korzystne dla użytkowników, którzy głównie pobierają treści z Internetu, takich jak filmy, obrazy czy pliki. Technologia ta wykorzystuje istniejące linie telefoniczne miedziane, co pozwala na szybki i ekonomiczny dostęp do Internetu w wielu lokalizacjach. ADSL osiąga prędkości pobierania do 24 Mbps, podczas gdy prędkości wysyłania mogą wynosić do 1 Mbps. Dzięki temu użytkownicy mogą jednocześnie korzystać z usług głosowych i Internetu bez zakłóceń. W praktyce ADSL jest szeroko stosowany w gospodarstwach domowych oraz małych biurach, a jego popularność wynika z efektywnego wykorzystania infrastruktury telekomunikacyjnej i relatywnie niskich kosztów instalacji.

Pytanie 6

Na ilustracji ukazano fragment dokumentacji technicznej płyty głównej GA-K8NF-9-RH rev. 2.x. Z informacji wynika, że maksymalna liczba kart rozszerzeń, które można zainstalować (pomijając złącza USB), wynosi

A. 2

B. 3

C. 5

D. 6

Płyta główna GA-K8NF-9-RH rev. 2.x jest wyposażona w różnorodne złącza rozszerzeń, które umożliwiają montaż dodatkowych komponentów w komputerze. Maksymalna liczba kart rozszerzeń, jaką można zainstalować, wynosi 6 i obejmuje: jedno złącze PCI Express x16, które jest często wykorzystywane do instalacji kart graficznych dla lepszej wydajności graficznej i obsługi aplikacji wymagających dużej mocy obliczeniowej. Dodatkowo, dwa złącza PCI Express x1 umożliwiają montaż kart rozszerzeń takich jak karty sieciowe, kontrolery dysków czy karty dźwiękowe. Trzy złącza PCI 2.3 pozwalają na instalację starszych kart rozszerzeń, co jest przydatne w przypadku potrzeby korzystania z urządzeń peryferyjnych starszej generacji. Taka konfiguracja jest zgodna ze standardami branżowymi, a także umożliwia elastyczne dostosowanie sprzętu do specyficznych wymagań użytkownika. Montaż kart rozszerzeń zgodnie z potrzebami pozwala na optymalne wykorzystanie zasobów sprzętowych komputera, a także zapewnia lepszą skalowalność systemu w przyszłości. Zrozumienie dostępnych złączy i ich zastosowań jest kluczowe przy planowaniu konfiguracji sprzętowej.

Pytanie 7

Który z poniższych adresów IPv4 wraz z prefiksem reprezentuje adres sieci?

A. 208.99.255.134/28

B. 127.100.100.67/27

C. 46.18.10.19/30

D. 64.77.199.192/26

Wybór adresów IPv4 46.18.10.19/30, 208.99.255.134/28 oraz 127.100.100.67/27 jako potencjalnych adresów sieciowych jest błędny, ponieważ nie rozumie się, jak działa maskowanie podsieci i identyfikacja adresów sieciowych. Dla adresu 46.18.10.19/30 maska podsieci wynosi 255.255.255.252, co oznacza, że mamy do dyspozycji tylko 2 adresy hostów w tej podsieci (2^2 - 2 = 2, ze względu na zarezerwowane adresy). To sprawia, że ten adres nie może być użyty jako adres sieci, ponieważ nie będzie w stanie obsłużyć dodatkowych hostów. Podobnie, adres 208.99.255.134/28 wskazuje na maskę 255.255.255.240, co również ogranicza liczbę hostów w tej podsieci do 14, co czyni go nieodpowiednim do funkcji adresu sieciowego. W przypadku adresu 127.100.100.67/27, mamy maskę 255.255.255.224, co również nie odpowiada standardom dla adresów sieciowych. Typowym błędem w analizie tych adresów jest brak zrozumienia, że adres sieciowy to zawsze pierwszy adres w danej podsieci, a jego identyfikacja powinna bazować na odpowiednim zrozumieniu relacji między prefiksem a adresami hostów. W praktyce niewłaściwe określenie adresu sieciowego prowadzi do problemów z routingiem oraz zarządzaniem adresami IP, co może skutkować konfliktami w sieci oraz obniżeniem wydajności. Umiejętność prawidłowego obliczania adresów sieciowych jest kluczowa w administracji sieciami oraz w projektowaniu infrastruktury sieciowej.

Pytanie 8

Aby skopiować katalog c: est z podkatalogami na dysk przenośny f: w systemie Windows 7, jakie polecenie należy zastosować?

A. xcopy f: est c: est/E

B. xcopy c: est f: est/E

C. copy f: est c: est/E

D. copy c: est f: est/E

Polecenie xcopy c:\est f:\est /E jest poprawne, ponieważ xcopy jest zaawansowanym narzędziem w systemie Windows, które umożliwia kopiowanie plików oraz katalogów, w tym podkatalogów, co jest istotne w tym przypadku. Opcja /E pozwala na skopiowanie wszystkich katalogów, w tym pustych, co może być kluczowe dla zachowania struktury katalogów źródłowych. W praktyce, używanie xcopy jest standardową praktyką podczas przenoszenia dużych zbiorów danych między różnymi nośnikami, szczególnie gdy wymagane jest zachowanie hierarchii folderów. Przykładowo, w przypadku archiwizacji projektów, gdzie każdy projekt miałby swoją strukturę folderów, korzystając z xcopy, można łatwo przenieść wszystko w jednym kroku, co oszczędza czas i minimalizuje ryzyko pominięcia plików. Warto również wspomnieć, że w przypadku pracy z dużymi ilościami danych, xcopy oferuje dodatkowe opcje, takie jak /C, które pozwalają na kontynuowanie kopiowania w przypadku wystąpienia błędów, co zwiększa niezawodność procesu. Zrozumienie i umiejętność korzystania z polecenia xcopy jest niezbędne dla administratorów systemów i użytkowników, którzy regularnie zarządzają danymi.

Pytanie 9

Jaki zakres grupy jest automatycznie przypisywany dla nowo stworzonej grupy w kontrolerze domeny systemu Windows Serwer?

A. Dystrybucyjny

B. Globalny

C. Uniwersalny

D. Lokalny w domenie

Odpowiedź 'Globalny' jest prawidłowa, ponieważ w systemie Windows Serwer nowo utworzone grupy są domyślnie konfigurowane jako grupy globalne. Grupy globalne umożliwiają zarządzanie użytkownikami w obrębie danej domeny i mogą być używane do przypisywania uprawnień i ról do zasobów w domenie, co jest kluczowe w organizacjach z rozbudowaną strukturą. Zgodnie z najlepszymi praktykami administracji systemami, grupy globalne są zalecane do agregacji użytkowników, którzy mają podobne uprawnienia. Przykładami zastosowania grup globalnych są: podział pracowników według działów (np. dział IT, dział HR) oraz przypisywanie im odpowiednich ról i dostępów do zasobów. Dzięki temu zarządzanie uprawnieniami staje się bardziej zorganizowane i efektywne, a także wspiera politykę bezpieczeństwa w organizacji, ograniczając dostęp do danych i aplikacji tylko do odpowiednich użytkowników. Warto również zauważyć, że grupy globalne mogą być używane w innych domenach w ramach lasu, co podkreśla ich wszechstronność i znaczenie w strukturze Active Directory.

Pytanie 10

W usłudze, jaką funkcję pełni protokół RDP?

A. poczty elektronicznej w systemie Linux

B. SCP w systemie Windows

C. terminalowej w systemie Linux

D. pulpitu zdalnego w systemie Windows

Protokół RDP (Remote Desktop Protocol) jest standardowym rozwiązaniem opracowanym przez firmę Microsoft, które umożliwia zdalny dostęp do pulpitu systemu operacyjnego Windows. Dzięki RDP użytkownicy mogą łączyć się z komputerem zdalnym, co pozwala na zdalne wykonywanie zadań, zarządzanie systemem oraz korzystanie z aplikacji, jak gdyby znajdowali się fizycznie przy tym urządzeniu. Protokół RDP obsługuje wiele funkcji, takich jak kompresja danych, szyfrowanie oraz zarządzanie sesjami, co czyni go bezpiecznym i wydajnym rozwiązaniem dla użytkowników oraz administratorów systemów. Przykładowo, w przypadku pracy zdalnej, RDP pozwala na dostęp do zasobów firmy bez konieczności fizycznej obecności w biurze, co jest szczególnie istotne w kontekście rosnącej popularności pracy zdalnej i hybrydowej. Warto zaznaczyć, że RDP jest zgodny z wieloma dobrami praktykami, takimi jak zastosowanie silnych haseł oraz wieloskładnikowej autoryzacji, co znacznie podnosi poziom bezpieczeństwa zdalnych połączeń.

Pytanie 11

Użytkownik uszkodził płytę główną z gniazdem procesora AM2. Uszkodzoną płytę można wymienić na model z gniazdem, nie zmieniając procesora i pamięci

A. FM2+

B. FM2

C. AM1

D. AM2+

Odpowiedź AM2+ jest poprawna, ponieważ gniazdo AM2+ jest wstecznie kompatybilne z procesorami AM2. Oznacza to, że jeśli użytkownik posiada procesor AM2, może go bez problemu zainstalować na płycie głównej z gniazdem AM2+. AM2+ wspiera również nowsze procesory, co daje możliwość przyszłej modernizacji systemu. W praktyce, jeśli użytkownik chce zaktualizować komponenty swojego komputera, wybór płyty głównej z gniazdem AM2+ jest korzystny, ponieważ umożliwia dalszy rozwój technologiczny bez konieczności wymiany pozostałych elementów. Ponadto, płyty główne AM2+ mogą obsługiwać szybsze pamięci RAM, co dodatkowo zwiększa wydajność systemu. W branży komputerowej takie podejście do modernizacji sprzętu jest uznawane za najlepszą praktykę, ponieważ pozwala na efektywne wykorzystanie istniejących zasobów, minimalizując koszty i czas przestoju związany z wymianą całego systemu.

Pytanie 12

Po podłączeniu działającej klawiatury do jednego z portów USB nie ma możliwości wyboru awaryjnego trybu uruchamiania systemu Windows. Mimo to po uruchomieniu systemu w standardowym trybie klawiatura funkcjonuje prawidłowo. Co to oznacza?

A. uszkodzony kontroler klawiatury

B. uszkodzone porty USB

C. nieprawidłowe ustawienia BIOS

D. uszkodzony zasilacz

Uszkodzony kontroler klawiatury, uszkodzone porty USB i uszkodzony zasilacz są to możliwości, które na pierwszy rzut oka mogą wydawać się logicznymi przyczynami problemów z klawiaturą. Jednakże, w omawianej sytuacji, klawiatura działa prawidłowo w normalnym trybie uruchomienia, co wyklucza uszkodzenie urządzenia. Kontroler klawiatury jest odpowiedzialny za przetwarzanie sygnałów z klawiatury i ich przekazywanie do systemu operacyjnego. Skoro klawiatura działa po uruchomieniu systemu, oznacza to, że kontroler działa prawidłowo. Podobnie, jeśli porty USB były uszkodzone, klawiatura nie włączałaby się w żadnym trybie. Zasilacz z kolei dostarcza energię do komputera, a jego uszkodzenie spowodowałoby znacznie poważniejsze problemy, takie jak brak włączania się systemu lub niestabilna praca sprzętu. W tym przypadku to błędne myślenie, które prowadzi do fałszywych wniosków, opiera się na założeniu, że problemy z urządzeniami peryferyjnymi zawsze są związane z ich awarią. W rzeczywistości wiele problemów z dostępnością opcji w BIOS może wynikać z niewłaściwych ustawień, co pokazuje, jak kluczowe jest zrozumienie roli BIOS w procesie rozruchu i diagnostyki sprzętu. Warto zawsze analizować problem w szerszym kontekście i zrozumieć, które elementy systemu mogą wpływać na jego funkcjonowanie.

Pytanie 13

Użytkownik systemu Windows doświadcza komunikatów o niewystarczającej pamięci wirtualnej. Jak można rozwiązać ten problem?

A. zwiększenie pamięci RAM

B. dodanie kolejnego dysku

C. rozbudowa pamięci cache procesora

D. powiększenie rozmiaru pliku virtualfile.sys

Zwiększenie rozmiaru pliku virtualfile.sys może się wydawać mądrym pomysłem, ale tak naprawdę to tylko częściowo pomoże z pamięcią wirtualną, a na fizyczną pamięć RAM to nie ma większego wpływu. Powiększenie pliku wymiany może pomóc, gdy RAM-u brakuje, ale to nie rozwiązuje całego problemu. Windows korzysta z pliku wymiany, jak RAM jest pełen, ale prace na dysku twardym są dużo wolniejsze, co przecież obniża wydajność. Poza tym, jak podłączysz dodatkowy dysk, to może i zwiększysz miejsce na plik wymiany, ale na fizyczną pamięć RAM to nie wpłynie. Nawet dodatkowa pamięć cache procesora nie załatwi sprawy z pamięcią wirtualną, bo cache jest do trzymania danych blisko CPU, a to nie przyspiesza samej pamięci. Myślę, że zwiększenie RAM-u to najważniejszy krok przy zarządzaniu pamięcią systemu, a inne metody mogą tylko ukrywać objawy problemu, ale go nie rozwiążą. Często ludzie mylą RAM z pamięcią wirtualną, co prowadzi do złych decyzji o powiększaniu plików wymiany czy dokupowaniu dysków, nie rozumiejąc, że kluczowa jest sama fizyczna pamięć operacyjna.

Pytanie 14

Jakie gniazdo w notebooku jest przeznaczone do podłączenia kamery cyfrowej przez interfejs i.Link?

A. S/PDiF

B. RJ-45

C. DB-15F

D. IEEE 1394

Odpowiedź IEEE 1394 to strzał w dziesiątkę. Ten standard, znany też jako FireWire, stworzono głównie do przesyłania danych wideo i audio na żywo. Dzięki niemu możemy podłączać różne sprzęty, jak kamery cyfrowe czy zewnętrzne dyski twarde, co jest bardzo przydatne. Przykładowo, kiedy przesyłasz materiał z kamery do laptopa, to liczy się czas, a złącze IEEE 1394 to naprawdę fajne rozwiązanie, bo osiąga prędkości do 400 Mb/s (FireWire 400) i 800 Mb/s (FireWire 800). Takie parametry robią różnicę, szczególnie w profesjonalnych zastosowaniach. Warto też dodać, że ten standard pozwala na łańcuchowe podłączanie urządzeń, co daje więcej możliwości na różne konfiguracje. W produkcjach filmowych, wybór odpowiedniego złącza ma ogromny wpływ na cały proces.

Pytanie 15

Kabel sieciowy z końcówkami RJ45 był testowany za pomocą diodowego urządzenia do sprawdzania okablowania. Na tym urządzeniu diody LED włączały się po kolei, z wyjątkiem diod oznaczonych numerami 2 i 3, które świeciły jednocześnie na jednostce głównej testera, natomiast nie świeciły na jednostce zdalnej. Jaka była tego przyczyna?

A. Pary skrzyżowane

B. Nieciągłość kabla

C. Zwarcie

D. Pary odwrócone

Pojęcie zwarcia jest często mylone z innymi typami błędów w okablowaniu, co może prowadzić do niepoprawnej diagnostyki. Parowanie odwrócone, czyli niewłaściwe przyporządkowanie przewodów w wtyku, może prowadzić do braku połączenia, ale nie spowoduje sytuacji, w której diody na jednostce głównej świecą się, a na jednostce zdalnej nie. W przypadku par skrzyżowanych, mówimy o sytuacji, w której przewody są połączone w sposób, który eliminuje przesyłanie sygnału; również nie jest to przyczyna błędu w opisywanym teście. Z kolei nieciągłość kabla oznacza, że jeden z przewodów jest uszkodzony lub przerwany; wówczas nie powinny zapalać się diody na żadnej jednostce testera, ponieważ sygnał nie dotarłby do żadnej z nich. W każdej z tych sytuacji nieprawidłowe myślenie prowadzi do nieefektywnej diagnozy problemu. Kluczem do skutecznego rozwiązywania problemów z okablowaniem jest zrozumienie, jak różne rodzaje uszkodzeń wpływają na sygnał. Wiedza ta pomaga nie tylko w diagnostyce, ale także w projektowaniu i instalacji sieci, gdzie przestrzeganie standardów okablowania, takich jak TIA/EIA, może znacznie zredukować ryzyko wystąpienia problemów.

Pytanie 16

W przypadku dłuższego nieużytkowania drukarki atramentowej, pojemniki z tuszem powinny

A. pozostać w drukarce, bez podejmowania dodatkowych działań

B. zostać umieszczone w specjalnych pudełkach, które zapobiegną zasychaniu dysz

C. pozostać w drukarce, którą należy zabezpieczyć folią

D. zostać wyjęte z drukarki i przechowane w szafie, bez dodatkowych zabezpieczeń

Umieszczanie pojemników z tuszem w szafie bez dodatkowych zabezpieczeń jest nieodpowiednie, ponieważ naraża tusz na działanie niekorzystnych warunków atmosferycznych, takich jak zmiany temperatury i wilgotności. Pojemniki mogą ulec wysychaniu, co prowadzi do zatykania dysz, a w konsekwencji do poważnych problemów z jakością druku. Nieodpowiednie przechowywanie tuszu może również powodować jego degradację, co negatywnie wpływa na jego właściwości i wydajność. Pozostawienie pojemników w drukarce bez dodatkowych działań również nie jest zalecane, ponieważ brak ochrony przed wysychaniem spowoduje, że tusz w dyszach może zasychać, co skutkuje zablokowaniem systemu. Zabezpieczenie drukarki folią, choć może chronić ją przed kurzem, nie rozwiązuje problemu, gdy tusz w pojemnikach jest narażony na zasychanie. Kluczowe jest, aby stosować rozwiązania oparte na standardach branżowych i dobrych praktykach, które minimalizują ryzyko uszkodzenia tuszu, a tym samym zapewniają dłuższą i wydajniejszą eksploatację urządzenia.

Pytanie 17

Jakie są zasadnicze różnice pomiędzy poleceniem ps a poleceniem top w systemie Linux?

A. Polecenie top umożliwia pokazanie PID procesu, podczas gdy ps tego nie robi

B. Polecenie ps nie przedstawia stopnia obciążenia CPU, natomiast polecenie top oferuje tę funkcjonalność

C. Polecenie ps pozwala na zobaczenie uprawnień, z jakimi działa proces, natomiast top tego nie umożliwia

D. Polecenie top przedstawia aktualnie działające procesy w systemie, odświeżając informacje na bieżąco, co nie jest możliwe w przypadku ps

Polecenie 'top' jest narzędziem, które w czasie rzeczywistym wyświetla aktualnie działające procesy w systemie Linux, a jego informacje są regularnie odświeżane. Jest to niezwykle przydatne w monitorowaniu wydajności systemu, ponieważ możemy na bieżąco śledzić, które procesy zużywają najwięcej zasobów, takich jak CPU i pamięć. Użytkownicy mogą dostosować interfejs 'top', sortować procesy według różnych kryteriów, a także wyszukiwać konkretne procesy. W przeciwieństwie do tego, 'ps' daje statyczny widok procesów w momencie wywołania polecenia. Umożliwia użytkownikowi uzyskanie informacji o aktualnie działających procesach, ale nie aktualizuje tych informacji w czasie rzeczywistym. Dobrą praktyką jest używanie 'ps' do uzyskania szczegółowych informacji o konkretnych procesach, podczas gdy 'top' sprawdza się najlepiej w monitorowaniu ogólnej sytuacji w systemie. Zrozumienie różnic między tymi dwoma narzędziami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i optymalizacji systemów Linux.

Pytanie 18

Jakie urządzenie sieciowe umożliwia połączenie sieci LAN z WAN?

A. Switch

B. Repeater

C. Hub

D. Router

Router to takie ważne urządzenie w sieciach. Jego główną rolą jest łączenie różnych sieci, znaczy to, że podłącza na przykład naszą domową sieć lokalną do internetu. Jak to działa? Router patrzy na adresy IP w pakietach danych i decyduje, gdzie je wysłać. Przykładowo, kiedy korzystasz z laptopa lub telefonu, router łączy to wszystko z siecią globalną, co pozwala ci na dostęp do różnych stron czy zasobów online. Oprócz tego, router może też działać jak zapora (firewall), co jest super ważne dla bezpieczeństwa. A jeśli chodzi o NAT, to dzięki temu wiele urządzeń w twoim domu może korzystać z jednego adresu IP. No i pamiętaj, żeby regularnie aktualizować oprogramowanie routera. To pomaga, żeby wszystko działało sprawnie i bezpiecznie.

Pytanie 19

Na ilustracji pokazano wtyczkę taśmy kabel)

A. SAS

B. SCSI

C. SATA

D. ATA

SAS czyli Serial Attached SCSI to standard interfejsu używany w systemach serwerowych i stacjach roboczych. W przeciwieństwie do ATA wykorzystuje on połączenie szeregowe pozwalające na wyższe prędkości transmisji danych i większą niezawodność co czyni go odpowiednim dla zastosowań profesjonalnych i wymagających dużych przepustowości. Złącza SAS są znacznie różne od tradycyjnych złącz ATA co sprawia że pomylenie tych standardów może wynikać z braku znajomości specyfiki zastosowań biznesowych i infrastruktur sieciowych. SCSI to starszy standard interfejsu używany głównie w komputerach klasy serwer i stacjach roboczych. Jego złącza różnią się znacznie od złącz ATA zarówno pod względem wielkości jak i liczby styków. Wybór SCSI zamiast ATA mógłby wynikać z nieświadomości że SCSI to technologia starsza i bardziej skomplikowana a także mniej powszechna w komputerach osobistych co jest kluczowe dla zrozumienia różnic w zastosowaniach. SATA czyli Serial ATA to nowsza wersja standardu ATA która zastąpiła PATA w większości nowych komputerów osobistych. Choć SATA jest zgodna z ATA w kontekście funkcjonalności to używa innych złącz i kabli bazujących na transmisji szeregowej co znacząco różni się od pokazanej na obrazku taśmy ATA. SATA ma wiele zalet w tym większą przepustowość i mniejszy format jednak w kontekście tego pytania wybór SATA zamiast ATA mógłby wynikać z nieznajomości wizualnych różnic między złączami szeregowych i równoległych. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w edukacji technicznej i wyborze odpowiednich komponentów do komputerów osobistych i serwerowych.

Pytanie 20

Program, który ocenia wydajność zestawu komputerowego, to

A. debugger

B. kompilator

C. sniffer

D. benchmark

Benchmark to program służący do oceny wydajności zestawu komputerowego poprzez przeprowadzanie zestawu standaryzowanych testów. Jego głównym celem jest porównanie wydajności różnych komponentów sprzętowych, takich jak procesory, karty graficzne czy pamięci RAM, w warunkach kontrolowanych. Przykłady popularnych benchmarków to Cinebench, 3DMark oraz PassMark, które umożliwiają użytkownikom zarówno oceny aktualnego stanu swojego sprzętu, jak i porównania go z innymi konfiguracjami. Rekomendacje dotyczące użycia benchmarków są ściśle związane z praktykami optymalizacji sprzętu oraz oceny jego zgodności. Użytkownicy mogą również korzystać z wyników benchmarków do planowania przyszłej modernizacji sprzętu oraz do monitorowania wpływu wprowadzanych zmian. Warto pamiętać, że wiarygodność wyników benchmarków zależy od ich prawidłowego przeprowadzenia, co powinno obejmować eliminację wszelkich potencjalnych zakłóceń, takich jak uruchomione w tle aplikacje. Stosowanie benchmarków jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży IT, gdzie regularne testy wydajności pozwalają na utrzymanie sprzętu w optymalnym stanie.

Pytanie 21

W systemie Windows, aby założyć nową partycję podstawową, trzeba skorzystać z przystawki

A. fsmgmt.msc

B. gpedit.msc

C. certmgr.msc

D. diskmgmt.msc

Aby w systemie Windows utworzyć nową partycję podstawową, należy użyć przystawki diskmgmt.msc, która jest narzędziem do zarządzania dyskami i partycjami. To narzędzie pozwala użytkownikom na łatwe zarządzanie dyskami twardymi, w tym na tworzenie, usuwanie, formatowanie oraz przekształcanie partycji. Użytkownicy mogą uzyskać dostęp do diskmgmt.msc poprzez wpisanie 'diskmgmt.msc' w oknie dialogowym Uruchom (Win + R) lub przez panel sterowania w sekcji Zarządzanie komputerem. Przykładowo, aby stworzyć nową partycję, najpierw należy zlokalizować nieprzydzieloną przestrzeń na dysku, kliknąć prawym przyciskiem myszy i wybrać opcję 'Nowa partycja'. Następnie można ustalić rozmiar partycji oraz przypisać jej literę dysku. Dobre praktyki wskazują, że przed przystąpieniem do tych operacji warto wykonać kopię zapasową danych oraz upewnić się, że pracujemy na odpowiedniej partycji, aby uniknąć niepożądanych skutków.

Pytanie 22

Na rysunku przedstawiono ustawienia karty sieciowej urządzenia z adresem IP 10.15.89.104/25. Co z tego wynika?

A. adres domyślnej bramy pochodzi z innej podsieci niż adres hosta

B. serwer DNS znajduje się w tej samej podsieci co urządzenie

C. adres maski jest błędny

D. adres IP jest błędny

Odpowiedź jest poprawna, ponieważ adres domyślnej bramy jest z innej podsieci niż adres hosta. Kluczowym elementem jest zrozumienie, jak działają podsieci w sieciach komputerowych. Adres IP 10.15.89.104 z maską 255.255.255.128 oznacza, że sieć obejmuje adresy od 10.15.89.0 do 10.15.89.127. Adres bramy 10.15.89.129 jest poza tym zakresem, co oznacza, że należy do innej podsieci. To jest ważne, ponieważ brama domyślna musi być w tej samej podsieci co host, aby komunikacja wychodząca z lokalnej sieci mogła być prawidłowo przekierowana. W praktyce konfiguracje tego typu są istotne dla administratorów sieci, którzy muszą zapewnić, że urządzenia sieciowe są prawidłowo skonfigurowane. Zgodność adresacji IP z maską podsieci oraz prawidłowe przypisanie bramy są kluczowe dla unikania problemów z łącznością sieciową. Standardowe praktyki branżowe zalecają dokładną weryfikację konfiguracji, aby upewnić się, że wszystkie urządzenia mogą komunikować się efektywnie i bez zakłóceń. Prawidłowa konfiguracja wspiera stabilność sieci i minimalizuje ryzyko wystąpienia problemów związanych z routingiem danych.

Pytanie 23

Podczas testowania kabla sieciowego zakończonego wtykami RJ45 przy użyciu diodowego testera okablowania, diody LED zapalały się w odpowiedniej kolejności, z wyjątkiem diod oznaczonych numerami 2 i 3, które świeciły równocześnie na jednostce głównej testera, natomiast na jednostce zdalnej nie świeciły wcale. Jaka mogła być tego przyczyna?

A. Nieciągłość kabla

B. Pary skrzyżowane

C. Pary odwrócone

D. Zwarcie

Zwarcie w kablu sieciowym oznacza, że żyły przewodu są ze sobą połączone w sposób, który nie jest zamierzony, co prowadzi do nieprawidłowego przesyłania sygnału. W przypadku testera diodowego, dwie diody zapalające się równocześnie wskazują na zwarcie między parami przewodów. Oznaczenie diod 2 i 3 wskazuje, że w tych żyłach doszło do nieprawidłowego połączenia, co uniemożliwia ich prawidłowe działanie. W standardzie T568A i T568B, żyły 2 i 3 odpowiadają za przesył danych, a ich zwarcie skutkuje brakiem komunikacji z jednostką zdalną. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być proces instalacji okablowania w biurach, gdzie przestrzeganie standardów RJ45 jest kluczowe dla zapewnienia sprawności sieci. W sytuacji, gdy tester wskazuje zwarcie, należy sprawdzić połączenia oraz zweryfikować, czy nie doszło do błędów w instalacji. Zrozumienie tej kwestii jest istotne dla każdej osoby zajmującej się tworzeniem i utrzymywaniem sieci komputerowych.

Pytanie 24

Administrator systemu Windows zauważył znaczne spowolnienie działania komputera spowodowane niską ilością dostępnej pamięci RAM. W celu zidentyfikowania programu, który zużywa jej najwięcej, powinien skorzystać z narzędzia

A. top

B. tasklist

C. rem

D. schtsk

Wybór odpowiedzi "top" jest niewłaściwy, ponieważ jest to komenda używana w systemach operacyjnych typu UNIX oraz Linux, a nie w Windows. "top" umożliwia monitorowanie procesów oraz ich zużycia zasobów w czasie rzeczywistym, jednak w kontekście systemu Windows nie ma zastosowania. Podobnie, odpowiedź "rem" odnosi się do komendy wykorzystywanej w plikach wsadowych do usuwania komentarzy, co nie ma związku z zarządzaniem pamięcią. Natomiast "schtk" również jest błędną odpowiedzią, gdyż odnosi się do planowania zadań w systemach Windows, a nie do monitorowania wykorzystania pamięci. Wybór niewłaściwych odpowiedzi wskazuje na nieporozumienia dotyczące różnic między systemami operacyjnymi oraz ich funkcjami. Kluczowe jest zrozumienie, że każde z tych narzędzi ma swoje specyficzne zastosowania, a niektóre z nich są dostępne jedynie w określonych środowiskach. Przy wyborze narzędzi do monitorowania procesów w Windows, zaleca się korzystanie z wbudowanych narzędzi systemowych, takich jak "tasklist", co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania systemami oraz optymalizacji ich wydajności.

Pytanie 25

W systemach Windows XP Pro/Windows Vista Business/Windows 7 Pro/Windows 8 Pro, funkcją zapewniającą ochronę danych dla użytkowników dzielących ten sam komputer, których informacje mogą być wykorzystywane wyłącznie przez nich, jest

A. korzystanie z osobistych kont z ograniczonymi uprawnieniami

B. przypisywanie plikom atrybutu: ukryty na własną rękę

C. przypisywanie plikom atrybutu: zaszyfrowany osobiście

D. używanie indywidualnych kont z uprawnieniami administratora

Korzystanie z własnych kont z uprawnieniami administratora nie jest skuteczną metodą zapewnienia poufności danych w sytuacji, gdy z jednego komputera korzystają różni użytkownicy. Konta administratora umożliwiają pełny dostęp do systemu, co stwarza ryzyko nieautoryzowanego dostępu do danych innych użytkowników. Choć administracja kontem może ułatwiać zarządzanie uprawnieniami, nie zapewnia ona wystarczającego bezpieczeństwa dla wrażliwych plików. W przypadku przypisywania plikom atrybutu 'ukryty', użytkownicy nadal mogą uzyskać dostęp do tych danych, o ile wiedzą, gdzie ich szukać lub jak zmienić ustawienia widoczności. To podejście nie zabezpiecza plików przed dostępem osób, które znają lokalizację i mogą zmienić atrybuty plików. Z kolei korzystanie z kont z ograniczeniami ma swoje ograniczenia, ponieważ nie pozwala użytkownikom na pełne szyfrowanie danych, co ogranicza ich zdolność do ochrony osobistych informacji. W praktyce, jeśli jeden użytkownik z ograniczonymi uprawnieniami uzyska dostęp do konta z administratorami lub innych użytkowników, zostanie naruszona poufność danych. Dlatego, aby skutecznie chronić informacje, należy stosować szyfrowanie jako standardową praktykę bezpieczeństwa, zamiast polegać na samych uprawnieniach dostępu, co jest niewystarczające w obliczu dzisiejszych zagrożeń dla danych.

Pytanie 26

Urządzeniem, które chroni przed różnorodnymi atakami sieciowymi oraz może wykonywać dodatkowe zadania, takie jak szyfrowanie przesyłanych informacji lub automatyczne informowanie administratora o próbie włamania, jest

A. punkt dostępowy

B. firewall sprzętowy

C. regenerator

D. koncentrator

Firewall sprzętowy to super ważne urządzenie w każdej sieci. Jego najważniejsza rola to chronienie systemów przed niechcianymi atakami i dostępem osób, które nie powinny mieć dostępu. Działa to tak, że monitoruje ruch w sieci i sprawdza, co można puścić, a co lepiej zablokować. Przykłady? No, weźmy na przykład sieci w firmach, które chronią cenne dane przed złośliwcami z zewnątrz. Nowoczesne firewalle mają też inne fajne funkcje, jak szyfrowanie danych czy informowanie administratorów, jeśli coś nie tak się dzieje. W dzisiejszych czasach warto regularnie aktualizować reguły i oprogramowanie firewalli, żeby były na bieżąco i skuteczne przeciwko nowym zagrożeniom. W sumie, wdrożenie takich firewallow to często część większej strategii zabezpieczeń, jak Zero Trust, która zakłada, że każde połączenie może być podejrzane.

Pytanie 27

Zgodnie z normą 802.3u w sieciach FastEthernet 100Base-FX stosuje się

A. przewód UTP kat. 6

B. światłowód wielomodowy

C. światłowód jednomodowy

D. przewód UTP kat. 5

Światłowód jednomodowy, przewód UTP kat. 6 oraz przewód UTP kat. 5 to media transmisyjne, które nie są odpowiednie dla technologii 100Base-FX zgodnie z normą 802.3u. W przypadku światłowodu jednomodowego, chociaż jest on używany w innych standardach sieciowych, 100Base-FX wymaga zastosowania światłowodu wielomodowego, który charakteryzuje się szerszym rdzeniem. Użycie przewodów UTP, takich jak kat. 5 czy kat. 6, odnosi się do technologii Ethernet, ale nie są one przeznaczone do FastEthernet w technologii 100Base-FX. Wybór niewłaściwego medium może prowadzić do problemów z przepustowością i zasięgiem, co jest szczególnie istotne w systemach komunikacyjnych. Często popełnianym błędem jest mylenie różnych standardów i mediów transmisyjnych, co może wynikać z braku precyzyjnego zrozumienia charakterystyki transmisji optycznej i miedzianej. Ważne jest, aby przy projektowaniu sieci brać pod uwagę specyfikacje i ograniczenia każdego z mediów, aby zapewnić optymalną wydajność i niezawodność sieci. Zastosowanie niewłaściwej technologii może prowadzić do nieefektywnego działania oraz dodatkowych kosztów związanych z naprawami i modernizacjami sieci.

Pytanie 28

Urządzenie pokazane na ilustracji ma na celu

A. odczytanie kodów POST z płyty głównej

B. sprawdzenie długości przewodów sieciowych

C. zmierzenie wartości napięcia dostarczanego przez zasilacz komputerowy

D. organizację przewodów wewnątrz jednostki centralnej

Urządzenie przedstawione na rysunku to multimetr cyfrowy który jest podstawowym narzędziem w diagnostyce elektronicznej. Służy do pomiaru różnych parametrów elektrycznych w tym napięcia prądu i rezystancji. W kontekście komputerowym multimetr jest używany do sprawdzania napięć dostarczanych przez zasilacz komputerowy co jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego działania wszystkich komponentów komputerowych. Prawidłowe napięcia są niezbędne aby uniknąć uszkodzenia sprzętu lub niestabilności systemu. Multimetry oferują funkcjonalności takie jak pomiar napięcia stałego i zmiennego co jest istotne przy testowaniu zasilaczy komputerowych które mogą pracować w różnych trybach. Dobrą praktyką w branży IT jest regularne sprawdzanie napięć w celu wczesnego wykrywania potencjalnych problemów. Multimetr jest nieocenionym narzędziem dla techników serwisu komputerowego i inżynierów elektroników którzy muszą diagnozować i naprawiać sprzęt elektroniczny. Użycie multimetru zgodnie ze standardami bezpieczeństwa i zastosowanie odpowiednich zakresów pomiarowych są kluczowe dla uzyskania dokładnych wyników i ochrony sprzętu oraz użytkownika.

Pytanie 29

W lokalnej sieci uruchomiono serwer odpowiedzialny za przydzielanie dynamicznych adresów IP. Jaką usługę należy aktywować na tym serwerze?

A. ISA

B. DCHP

C. DNS

D. DHCP

Odpowiedź o DHCP jest jak najbardziej na miejscu. DHCP, czyli Dynamic Host Configuration Protocol, to całkiem sprytny wynalazek, bo automatycznie przypisuje adresy IP w sieciach. Dzięki temu, każde urządzenie w lokalnej sieci dostaje swój adres i inne potrzebne info, jak maska podsieci czy serwery DNS. W praktyce, w biurach czy w domach, gdzie mamy sporo sprzętu podłączonego do netu, DHCP naprawdę ułatwia życie. Nie musimy biegać i ręcznie ustawiać adresy na każdym z urządzeń. To super rozwiązanie, które można znaleźć w różnych standardach, jak na przykład RFC 2131 i RFC 2132. Działa to na routerach, serwerach czy nawet w chmurze, co jeszcze bardziej upraszcza zarządzanie siecią. Z tego, co widziałem, to w wielu miejscach jest to teraz standard.

Pytanie 30

Do kategorii oprogramowania określanego jako malware (z ang. malicious software) nie zalicza się oprogramowanie typu:

A. exploit

B. keylogger

C. scumware

D. computer aided manufacturing

Wszystkie pozostałe odpowiedzi dotyczą różnych rodzajów malware, które mają na celu szkodzenie lub nieautoryzowane wykorzystanie systemów komputerowych. Exploit to technika wykorzystywana przez cyberprzestępców do atakowania luk w oprogramowaniu, co może prowadzić do nieautoryzowanego dostępu lub kradzieży danych. W kontekście bezpieczeństwa, exploit jest narzędziem, które może być używane w ramach ataków, aby zyskać kontrolę nad systemem. Keylogger to rodzaj malware, który rejestruje wprowadzone dane, takie jak hasła czy inne wrażliwe informacje. To z kolei stawia użytkowników w niebezpieczeństwie, gdyż ich dane mogą być wykorzystywane przez oszustów. Scumware to kategoria oprogramowania, która wyświetla niechciane reklamy lub zbiera informacje o użytkownikach bez ich zgody. Wszelkie te formy malware są skoncentrowane na szkodzeniu użytkownikom, co kontrastuje z funkcjonalnością oprogramowania CAM, które ma na celu wspieranie i ulepszanie procesów produkcyjnych. Zrozumienie różnic między tymi typami oprogramowania jest kluczowe dla efektywnego zarządzania bezpieczeństwem w organizacjach oraz dla ochrony danych osobowych i firmowych.

Pytanie 31

Który symbol przedstawia przełącznik?

A. Rys. A

B. Rys. B

C. Rys. C

D. Rys. D

Symbol przedstawiony na Rys. D oznacza przełącznik w kontekście sieci komputerowej. Przełącznik to urządzenie sieciowe, które działa na poziomie warstwy 2 modelu OSI. Jego głównym zadaniem jest łączenie segmentów sieci i kierowanie pakietów danych do odpowiednich urządzeń końcowych na podstawie adresów MAC. Dzięki temu przełączniki zwiększają efektywność i wydajność sieci, kierując ruch tylko do portów, do których jest to potrzebne, a nie do wszystkich jak ma to miejsce w przypadku koncentratorów. Jest to istotne w kontekście skalowalności i bezpieczeństwa, gdyż zmniejsza niepotrzebny ruch i kolizje. Przełączniki są często wykorzystywane w dużych organizacjach do budowy lokalnych sieci komputerowych (LAN). Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, przełączniki są kluczowymi elementami w architekturze sieciowej, które wspierają zarządzanie pasmem i zapewniają nieprzerwaną komunikację. Dodatkowo mogą wspierać funkcje takie jak VLAN, co umożliwia logiczne podzielenie sieci na mniejsze segmenty dla lepszego zarządzania.

Pytanie 32

GRUB, LILO, NTLDR to

A. wersje głównego interfejsu sieciowego

B. firmware dla dysku twardego

C. programy rozruchowe

D. aplikacje do aktualizacji BIOSU

GRUB, LILO i NTLDR to programy rozruchowe, które pełnią kluczową rolę w procesie uruchamiania systemu operacyjnego. GRUB (Grand Unified Bootloader) jest nowoczesnym bootloaderem, który obsługuje wiele systemów operacyjnych i umożliwia ich wybór podczas startu komputera. LILO (Linux Loader) jest starszym bootloaderem, który również konfiguruje i uruchamia różne systemy operacyjne, ale nie oferuje tak zaawansowanych możliwości jak GRUB, zwłaszcza w kontekście obsługi dynamicznego sprzętu. NTLDR (NT Loader) jest bootloaderem używanym w systemach Windows NT, który zarządza uruchamianiem systemu operacyjnego Windows. W praktyce, wybór odpowiedniego bootloadera zależy od specyfiki środowiska, na którym pracujemy, oraz wymagań dotyczących systemów operacyjnych. Grupa standardów, takich jak UEFI (Unified Extensible Firmware Interface), wprowadza nowoczesne podejście do procesu rozruchu, zastępując tradycyjne BIOSy i wspierając zaawansowane funkcje, takie jak szybki rozruch. Znajomość tych technologii jest niezbędna dla administratorów systemów i inżynierów IT, gdyż odpowiedni dobór bootloadera może znacząco wpłynąć na wydajność oraz niezawodność systemu.

Pytanie 33

Jak powinno być usytuowanie gniazd komputerowych RJ45 względem powierzchni biurowej zgodnie z normą PN-EN 50174?

A. Gniazdo komputerowe 2 x RJ45 na 20 m2 powierzchni biura

B. Gniazdo komputerowe 2 x RJ45 na 10 m2 powierzchni biura

C. Gniazdo komputerowe 1 x RJ45 na 10 m2 powierzchni biura

D. Gniazdo komputerowe 1 x RJ45 na 20 m2 powierzchni biura

Wybór zbyt małej liczby gniazd komputerowych, jak w odpowiedziach dotyczących 1 x RJ45 na 10 m2 czy 20 m2, jest nieadekwatny w kontekście aktualnych potrzeb biur. Współczesne miejsca pracy wymagają większej liczby punktów dostępowych, aby umożliwić płynne korzystanie z technologii oraz wszechstronność w organizacji stanowisk pracy. Odpowiedzi te nie uwzględniają rosnącego zapotrzebowania na łączność, szczególnie w kontekście wzrastającej liczby urządzeń peryferyjnych. W praktyce, umiejscowienie jednego gniazda na większej powierzchni, jak 20 m2, ogranicza elastyczność użytkowników i może prowadzić do przeciążenia infrastruktury sieciowej. Ponadto, koncepcja, która sugeruje używanie jednego gniazda na 20 m2, nie jest zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania sieci komputerowych, które zalecają większą gęstość gniazd w celu zapewnienia optymalnej wydajności i komfortu pracy. Oparcie się na takich mniejszych liczbach gniazd może prowadzić do nadmiernego uzależnienia od urządzeń sieciowych, takich jak switch'e, co niewłaściwie wpływa na rozplanowanie przestrzeni biurowej oraz użytkowników.

Pytanie 34

Aby wykonać ręczne ustawienie interfejsu sieciowego w systemie LINUX, należy użyć polecenia

A. eth0

B. ipconfig

C. ifconfig

D. route add

Polecenie 'ifconfig' jest standardowym narzędziem w systemach UNIX i Linux, używanym do konfigurowania interfejsów sieciowych. Umożliwia ono zarówno wyświetlanie informacji o interfejsach (takich jak adres IP, maska podsieci, stan interfejsu), jak i ich konfigurację, co czyni je niezbędnym narzędziem w administracji sieci. Przykładowo, aby przypisać adres IP do interfejsu, należy użyć polecenia 'ifconfig eth0 192.168.1.10 netmask 255.255.255.0 up', co aktywuje interfejs oraz przydziela mu określony adres IP. Choć 'ifconfig' jest decyzją popularną, warto zauważyć, że w nowoczesnych dystrybucjach Linuxa zaleca się używanie narzędzia 'ip', które jest bardziej wszechstronne i oferuje dodatkowe funkcje. Dobrym standardem jest regularne sprawdzanie konfiguracji sieciowej za pomocą 'ifconfig' lub 'ip a' oraz monitorowanie aktywności interfejsów, co poprawia bezpieczeństwo i wydajność sieci.

Pytanie 35

W celu poprawy efektywności procesora Intel można wykorzystać procesor oznaczony literą

A. Y

B. U

C. K

D. B

Procesory Intel oznaczone literą K są dedykowane do podkręcania, co oznacza, że mają odblokowane mnożniki. Dzięki temu użytkownicy mogą zwiększać częstotliwość pracy procesora ponad wartości fabryczne, co prowadzi do wzrostu wydajności. Przykładem takich procesorów są Intel Core i7-10700K czy i9-10900K, które oferują znaczną elastyczność w overclockingu. Przy odpowiednim chłodzeniu oraz zasilaniu, użytkownicy mogą uzyskać znaczący wzrost wydajności w zastosowaniach wymagających dużej mocy obliczeniowej, takich jak gry komputerowe czy obróbka wideo. Warto zauważyć, że Intel zapewnia specjalne narzędzia, takie jak Intel Extreme Tuning Utility, które ułatwiają proces podkręcania oraz monitorowania wydajności procesora. Standardy branżowe wskazują, że podkręcanie powinno być przeprowadzane z zachowaniem ostrożności, aby unikać przegrzewania i uszkodzenia komponentów. Dlatego przed przystąpieniem do overclockingu warto zainwestować w wydajne systemy chłodzenia oraz solidne zasilacze, które mogą znieść wyższe obciążenia.

Pytanie 36

Zidentyfikuj powód pojawienia się komunikatu, który widoczny jest na ilustracji.

A. Wyłączony Firewall

B. Brak zainstalowanego oprogramowania antywirusowego

C. Nieodpowiednia przeglądarka

D. Problem z weryfikacją certyfikatu bezpieczeństwa

Komunikat o problemie z weryfikacją certyfikatu bezpieczeństwa pojawia się, gdy przeglądarka nie może potwierdzić ważności certyfikatu SSL serwera. SSL (Secure Sockets Layer) oraz jego następca TLS (Transport Layer Security) to protokoły zapewniające szyfrowane połączenie między serwerem a klientem. Certyfikaty SSL są wydawane przez zaufane urzędy certyfikacji (CA) i mają na celu potwierdzenie tożsamości serwera oraz zabezpieczenie przesyłanych danych. Praktyczne zastosowanie tego mechanizmu obejmuje bankowość internetową, sklepy online oraz inne witryny wymagające przesyłania danych osobowych. Jeśli certyfikat jest nieaktualny, niepochodzący od zaufanego CA lub jego konfiguracja jest niewłaściwa, przeglądarka wyświetla ostrzeżenie o niezabezpieczonym połączeniu. Standardy branżowe, takie jak PCI DSS, wymagają używania aktualnych i poprawnie skonfigurowanych certyfikatów SSL/TLS w celu ochrony danych użytkowników. Użytkownik, widząc taki komunikat, powinien zachować ostrożność, unikać przesyłania poufnych informacji i sprawdzić poprawność certyfikatu na stronie dostawcy usługi internetowej. Regularne aktualizowanie certyfikatów oraz stosowanie odpowiednich praktyk zarządzania nimi są kluczowe dla bezpieczeństwa online.

Pytanie 37

Na diagramie zaprezentowano strukturę

A. Podwójnego pierścienia

B. Magistrali

C. Gwiazdy

D. Siatki

Topologia gwiazdy, w której wszystkie urządzenia są podpięte do jednego centralnego punktu, jak hub czy switch, ma jedną dużą wadę - jeśli to centralne urządzenie się popsuje, to cała sieć pada. Jasne, jest łatwiejsza w ustawieniu i zarządzaniu, ale brakuje jej tego poziomu redundancji, który ma siatka. Z kolei topologia magistrali, gdzie wszystkie urządzenia łączą się do jednego medium, ma też swoje problemy z ograniczoną przepustowością i trudnościami w diagnozowaniu usterek. Jeszcze gorzej, im więcej urządzeń, tym większe ryzyko kolizji sygnału, co może spowodować problemy z wydajnością. Podwójny pierścień wygląda lepiej, bo ma dodatkową drogę awaryjną, ale przesyłanie danych wciąż jest sekwencyjne, a to sprawia, że może działać wolniej niż w pełnej siatce. Dodatkowo, konfiguracja pierścieni bywa bardziej skomplikowana, bo każde dodanie lub usunięcie węzła wymaga przynajmniej drobnej rekonfiguracji. Dlatego w nowoczesnych sieciach, moim zdaniem, topologia siatki wypada najlepiej, bo oferuje dużą elastyczność i niezawodność.

Pytanie 38

Jakie polecenie powinien wydać root w systemie Ubuntu Linux, aby zaktualizować wszystkie pakiety (cały system) do najnowszej wersji, łącznie z nowym jądrem?

A. apt-get install nazwa_pakietu

B. apt-get update

C. apt-get upgrade

D. apt-get dist-upgrade

Polecenie 'apt-get dist-upgrade' jest właściwym sposobem na aktualizację wszystkich pakietów w systemie Ubuntu Linux, a także na zarządzanie zależnościami, w tym nowymi wersjami jądra. 'dist-upgrade' różni się od 'upgrade' tym, że potrafi zaktualizować pakiety, które wymagają usunięcia lub zainstalowania dodatkowych pakietów, aby spełnić zależności. To oznacza, że podczas aktualizacji systemu, jeśli nowe wersje pakietów wprowadzą zmiany w zależnościach, polecenie 'dist-upgrade' będzie mogło dostosować system do tych wymagań. Przykładem może być aktualizacja środowiska graficznego, które może wymagać nowego jądra dla uzyskania pełnej funkcjonalności. W praktyce, aby wykonać pełną aktualizację systemu z nowym jądrem, administratorzy często korzystają z tego polecenia, aby zapewnić, że wszystkie komponenty są zgodne ze sobą. Dobre praktyki sugerują regularne aktualizacje systemu, co nie tylko poprawia jego bezpieczeństwo, ale także zapewnia lepszą wydajność i nowe funkcje.

Pytanie 39

Które polecenie w systemie Windows Server 2008 pozwala na przekształcenie serwera w kontroler domeny?

A. dcpromo

B. gpedit

C. gpresult

D. nslookup

Odpowiedź 'dcpromo' jest poprawna, ponieważ jest to narzędzie w systemie Windows Server 2008, które służy do promowania serwera do roli kontrolera domeny. Proces ten jest kluczowy w kontekście zarządzania tożsamościami i dostępem w sieci. Użycie dcpromo uruchamia kreatora, który prowadzi administratora przez różne etapy konfiguracji, takie jak wybór strefy czasowej, domeny, a także ustawienie hasła dla konta administratora usługi Active Directory. Umożliwia to serwerowi przyłączenie się do istniejącej domeny lub utworzenie nowej. W praktyce, promowanie serwera do kontrolera domeny oznacza, że zaczyna on zarządzać politykami bezpieczeństwa, autoryzacją użytkowników oraz zasobami w obrębie danej domeny, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania infrastrukturą IT. Użycie dcpromo przyczynia się do bezpieczeństwa i spójności środowiska IT, co jest istotne dla każdej organizacji.

Pytanie 40

Wprowadzając w wierszu poleceń systemu Windows Server komendę convert, można wykonać

A. naprawę logicznej struktury dysku

B. zmianę systemu plików

C. defragmentację dysku

D. reparację systemu plików

Polecenie 'convert' w systemie Windows Server ma na celu zmianę systemu plików partycji. Umożliwia ono przekształcenie partycji formatowanej w systemie plików FAT32 na NTFS bez utraty danych. Przykładowo, gdy użytkownik ma pewne ograniczenia związane z pojemnością lub bezpieczeństwem danych w systemie FAT32, przekształcenie na NTFS pozwala na korzystanie z większych plików oraz zastosowanie bardziej zaawansowanych funkcji, takich jak szyfrowanie i uprawnienia dostępu. W kontekście administracji serwerami, znajomość polecenia 'convert' oraz jego zastosowania jest kluczowa, zwłaszcza w scenariuszach, gdzie dochodzi do migracji danych czy zmiany wymagań dotyczących przechowywania. Warto zaznaczyć, że przed przystąpieniem do użycia tego polecenia, zaleca się wykonanie kopii zapasowej danych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu danymi.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej