Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
  • Data rozpoczęcia: 26 marca 2025 14:03
  • Data zakończenia: 26 marca 2025 14:16

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Posiłki serwowane w niektórych lokalach gastronomicznych w formie bufetu pomiędzy śniadaniem a obiadem to

A. wielka gala bufetów
B. brunch.
C. bufet śniadaniowy.
D. breakfast.
Brunch to termin używany w gastronomii, który łączy cechy śniadania i obiadu, często serwowany między godziną 10 a 15. Jest popularny w weekendy, gdy klienci mogą cieszyć się bardziej zrelaksowanym posiłkiem, który oferuje zarówno dania śniadaniowe, jak i obiadowe. Przykładowe potrawy serwowane na brunchu to jajka po benedyktyńsku, omlety, naleśniki, a także sałatki czy dania mięsne. W kontekście dobrych praktyk branżowych, brunch stanowi doskonałą okazję dla restauracji do zwiększenia sprzedaży, przyciągając klientów w porach, które są często mniej ruchliwe. Co więcej, brunch często wiąże się z elementami społecznej interakcji, co czyni go atrakcyjną opcją dla grup i rodzin. Warto zauważyć, że niektóre restauracje oferują tematyczne brunch-e, które mogą obejmować specjały lokalnej kuchni czy różnorodne opcje dietetyczne, co pozwala na większe dostosowanie oferty do oczekiwań klientów.
Pytanie 2

Oblicz, ile kilogramów mięsa trzeba przygotować do wykonania 25 porcji sztufady, gdy na jedną porcję przypada 250 gramów mięsa?

A. 2,50 kg
B. 62,50 kg
C. 25,00 kg
D. 6,25 kg
Aby obliczyć ilość mięsa potrzebną do sporządzenia 25 porcji sztufady, należy pomnożyć liczbę porcji przez ilość mięsa przypadającą na jedną porcję. W tym przypadku, 25 porcji mnożymy przez 250 gramów mięsa na porcję, co daje 6250 gramów. Następnie przeliczamy tę wartość na kilogramy: 6250 gramów to 6,25 kg. Takie obliczenia są szczególnie ważne w gastronomii, gdzie precyzyjne przygotowanie składników ma kluczowe znaczenie dla jakości potrawy. W praktyce, wiedza o odpowiednich proporcjach składników jest niezbędna, aby zapewnić spójność smaku i tekstury potrawy, a także umożliwić poprawne kalkulacje kosztów. W branży gastronomicznej standardem jest stosowanie przeliczników gramowych na kilogramy, co ułatwia zarządzanie zakupem produktów oraz ich przechowywaniem w magazynie. Prawidłowe obliczenia nie tylko wpływają na jakość serwowanych dań, ale także na efektywność operacyjną kuchni.
Pytanie 3

Jaką metodę obróbki cieplnej uznaje się za najbardziej optymalną w dietetyce?

A. smażenie na tłuszczu
B. gotowanie w wodzie lub na parze
C. tradycyjne pieczenie
D. duszenie po wcześniejszym obsmażeniu
Gotowanie w wodzie lub na parze to jedna z najzdrowszych metod obróbki cieplnej, która pozwala zachować wartości odżywcze produktów. Proces ten umożliwia minimalizację strat witamin i minerałów, które mogą występować podczas innych metod, takich jak smażenie. W trakcie gotowania w wodzie czy na parze, substancje odżywcze w jedzeniu są zachowane w większym stopniu, ponieważ nie są one narażone na działanie wysokiej temperatury oraz tłuszczu. Przykłady zastosowania tej metody obejmują przygotowywanie warzyw na parze, ryb, a także gotowanie kasz czy ryżu. Warto także zauważyć, że gotowanie na parze pozwala na uzyskanie delikatniejszych i smaczniejszych potraw, ponieważ jedzenie nie wchodzi w bezpośredni kontakt z wodą, co pozwala na lepsze zachowanie aromatu i tekstury. Ta metoda jest zgodna z zaleceniami wielu organizacji zdrowotnych, które promują zdrowe nawyki żywieniowe i wskazują na korzyści płynące z ograniczenia tłuszczu w diecie, co jest szczególnie istotne w kontekście zapobiegania otyłości i chorobom sercowo-naczyniowym.
Pytanie 4

Podczas podgrzewania skrobi w wodzie następuje

A. retrogradacja
B. kleikowanie
C. karmelizacja
D. dekstrynizacja
Kleikowanie skrobi to proces, który zachodzi, gdy skrobia jest podgrzewana w obecności wody, co prowadzi do jej pęcznienia i rozkładu struktury granularnej. Skrobia, będąca polisacharydem, składa się z dwóch głównych komponentów: amylozy i amylopektyny. Podczas ogrzewania w wodzie, cząsteczki wody wnikają do granulek skrobi, co powoduje ich pęcznienie i przekształcenie w żelową substancję. Proces ten jest kluczowy w kuchni oraz przemyśle spożywczym, gdzie skrobia jest wykorzystywana do zagęszczania sosów, zup i innych potraw. Przykładem zastosowania kleikowania jest przygotowanie budyniu, gdzie skrobia działa jako substancja zagęszczająca, nadając mu odpowiednią konsystencję. Warto również zaznaczyć, że kleikowanie ma istotne znaczenie w piekarnictwie, gdzie skrobia wpływa na strukturę i teksturę wypieków. Proces ten jest zgodny z zasadami dobrych praktyk kulinarnych oraz technologii żywności, a jego zrozumienie jest kluczowe dla profesjonalnych kucharzy i technologów żywności.
Pytanie 5

Jakim składnikiem zagęszczającym jest mleczko waniliowe?

A. agar
B. skrobia
C. żelatyna
D. jajo
Jajo jest podstawowym składnikiem zagęszczającym mleczko waniliowe, ponieważ jego białko, szczególnie w połączeniu z tłuszczem zawartym w żółtku, działa jako naturalny emulgator. Emulgacja jest kluczowym procesem w produkcji wielu kremów i sosów, gdyż pozwala na uzyskanie gładkiej, jednorodnej konsystencji. W praktyce, dodanie jaja do mleczka waniliowego podczas podgrzewania powoduje, że białko denaturuje i tworzy sieć, która stabilizuje emulsję, co zapobiega rozwarstwieniu składników. W branży gastronomicznej, techniki takie jak przygotowywanie budyniów czy sosów na bazie mleka często opierają się na wykorzystaniu jaj, co jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi. Właściwe stosowanie jaj w produktach mlecznych nie tylko wzbogaca ich smak i konsystencję, ale także przyczynia się do wartości odżywczej, dostarczając białka oraz witamin rozpuszczalnych w tłuszczach.
Pytanie 6

Który produkt żywnościowy nie zawiera cholesterolu?

A. Tłuszcz gęsi.
B. Wołowina.
C. Masło klarowne.
D. Pestki dyni
Pestki dyni to świetny przykład zdrowego jedzenia, które nie ma cholesterolu. Dlatego są mega super dla tych, którzy chcą na tym się skupić. Cholesterol to coś, co znajdziesz tylko w jedzeniu od zwierząt, jak mięso czy nabiał. Dodanie pestek dyni do diety to ekstra pomysł, bo są pełne zdrowych tłuszczów, białka, witamin i minerałów, a do tego wspierają zdrowie serca. Wiele organizacji zdrowotnych to poleca. Pestki są bogate w takie rzeczy jak magnez, żelazo i cynk, co może pomóc naszemu układowi immunologicznemu i zdrowiu kości. Możesz je wrzucać do sałatek, musli, jogurtów... no i jako zdrową przekąskę są super! Dietetycy też mówią, że warto mieć w diecie różne źródła białka roślinnego, więc pestki dyni to strzał w dziesiątkę. Wybierając je, robisz coś dobrego dla swojego serca i zdrowia.
Pytanie 7

Z spośród wymienionych wybierz zapis, który obrazuje zmianę składnika odżywczego zachodzącą w trakcie jego obróbki cieplnej?

A. Białko -> kleikowanie
B. Błonnik -> pęcznienie
C. Tłuszcz -> koagulacja
D. Skrobia -> denaturacja
Prawidłowa odpowiedź 'Błonnik -> pęcznienie' ilustruje kluczowy proces, który zachodzi podczas obróbki termicznej błonnika w produktach spożywczych. Pęcznienie błonnika jest wynikiem jego zdolności do absorpcji wody, co jest istotne w kontekście gotowania oraz pieczenia. Przykładowo, podczas gotowania owsianki, błonnik zawarty w płatkach owsianych wchłania wodę, co prowadzi do zwiększenia objętości i zmiany konsystencji potrawy. Dobrym przykładem zastosowania tej wiedzy jest przygotowywanie potraw, w których błonnik pełni rolę zagęszczacza lub poprawia teksturę, jak w przypadku zup, sosów czy mas na bazie pełnoziarnistych składników. W branży kulinarnej znajomość właściwości błonnika pozwala na tworzenie zdrowszych i bardziej zrównoważonych potraw, co jest zgodne z aktualnymi trendami dotyczącymi zdrowego odżywiania oraz standardami dietetycznymi. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla profesjonalnych kucharzy oraz producentów żywności, którzy dążą do optymalizacji wartości odżywczych swoich wyrobów.
Pytanie 8

Aby zagęścić jedną porcję zupy, potrzebujemy 4 gramy mąki ziemniaczanej. Ile mąki jest potrzebne do przygotowania 50 porcji zupy?

A. 2,000 kg
B. 0,020 kg
C. 0,200 kg
D. 0,002 kg
Aby obliczyć ilość mąki ziemniaczanej potrzebnej do przygotowania 50 porcji zupy, należy pomnożyć ilość mąki na jedną porcję przez liczbę porcji. W tym przypadku 4 gramy mąki na porcję pomnożone przez 50 porcji równa się 200 gramów. Przechodząc do jednostek kilogramów, 200 gramów to 0,200 kg. Użycie mąki ziemniaczanej w odpowiednich proporcjach jest kluczowe w gastronomii, aby uzyskać pożądany smak i konsystencję potraw. W praktyce, jeśli chcesz przygotować większe ilości zupy, stosowanie takich przeliczeń pozwala na precyzyjne zarządzanie składnikami oraz kosztami produkcji. W gastronomii szczególnie ważne jest, aby znajomość proporcji składników była zgodna z przyjętymi standardami, co wpływa na jakość serwowanych potraw i efektywność operacyjną kuchni.
Pytanie 9

Korzystając z danych w tabeli wskaż, w którym drobiu jest najwięcej tłuszczu.

Art. spożywcze
(na 100 g części
jadalnych)		Białko w g
(proteiny)		Tłuszcze w g
ogółem		Kwasy tłuszczowe
NNKT w g
A.gęś15,731,03,3
B.kura15,520,35,6
C.indyk20,28,52,4
D.kaczka18,117,22,2

A. A.
B. C.
C. B.
D. D.
Odpowiedź A jest poprawna, ponieważ dane zawarte w tabeli jasno wskazują, że gęś zawiera najwyższą ilość tłuszczu, wynoszącą 31,0 g na 100 g części jadalnych. Tłuszcz jest kluczowym składnikiem odżywczym, który odgrywa istotną rolę w diecie, a jego odpowiednia ilość jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Gęś, jako drób, jest często wykorzystywana w kuchni ze względu na swoje walory smakowe oraz zawartość tłuszczu, który nadaje potrawom soczystość i bogaty smak. W kontekście kulinarnym, wiedza o zawartości tłuszczu w różnych rodzajach drobiu jest istotna dla dietetyków oraz kucharzy, którzy planują zbilansowane posiłki. Na przykład, gęś jest często wykorzystywana w daniach na specjalne okazje, takich jak święta czy przyjęcia, co podkreśla jej znaczenie w kuchni tradycyjnej. Ponadto, zrozumienie wartości odżywczej różnych rodzajów mięsa pozwala na lepsze dostosowanie diety do indywidualnych potrzeb żywieniowych. Warto również zaznaczyć, że tłuszcz z gęsi zawiera kwasy tłuszczowe, które mogą mieć korzystny wpływ na zdrowie serca, gdy są spożywane w umiarkowanych ilościach, co czyni gęś atrakcyjną opcją w diecie.
Pytanie 10

Smalec nie ulegnie jełczeniu, jeśli będzie przechowywany

A. bez dostępu światła.
B. bez opakowania.
C. w wysokiej temperaturze.
D. w wysokiej wilgotności.
Przechowywanie smalcu w wysokiej temperaturze prowadzi do szybszego zachodzenia reakcji chemicznych, w tym jełczenia. Wysoka temperatura sprzyja rozkładowi kwasów tłuszczowych, co skutkuje powstawaniem nieprzyjemnych zapachów i smaków. Wiele osób może błędnie sądzić, że podgrzewanie smalcu w celu przechowywania go dłużej jest korzystne, jednak długotrwałe narażenie na wysokie temperatury tylko przyspiesza proces jego degradacji. Przechowywanie bez dostępu światła również jest nieodpowiednie, gdyż pomimo braku utleniania, inne czynniki mogą wpływać na jakość produktu. Ponadto, trzymanie smalcu bez opakowania naraża go na zanieczyszczenia oraz działanie tlenu, co również przyspiesza jełczenie. Wysoka wilgotność może prowadzić do rozwoju pleśni oraz mikroorganizmów, które także wpływają na jakość. Kluczowe jest zrozumienie, że przechowywanie produktów spożywczych wymaga ścisłych standardów, by uniknąć utraty nie tylko walorów smakowych, ale również wartości odżywczych i bezpieczeństwa żywności. Właściwe praktyki, takie jak używanie szczelnych pojemników w chłodnym, ciemnym miejscu, są niezbędne do zapewnienia długoterminowej świeżości smalcu.
Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Jaką wartość energetyczną ma 100 g pizzy z pieczarkami i cebulą, jeśli zawiera 13 g białka, 13 g tłuszczu oraz 32 g węglowodanów?

A. 362 kcal
B. 297 kcal
C. 457 kcal
D. 232 kcal
Wartości energetyczne odżywczych składników żywności są ustalane na podstawie ich zawartości białka, tłuszczu i węglowodanów. Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z błędów w obliczeniach wartości energetycznej lub z niepełnych danych. Na przykład, odpowiedzi takie jak 362 kcal, 232 kcal czy 457 kcal mogą opierać się na niepoprawnych założeniach dotyczących wartości kalorycznej poszczególnych składników. Często popełniany błąd to niewłaściwe przeliczenie gramów białka, tłuszczu i węglowodanów, co prowadzi do zawyżenia lub zaniżenia obliczeń. Istotne jest, aby podczas analizy wartości energetycznej produktu pamiętać, że białko i węglowodany dostarczają 4 kcal na gram, a tłuszcz 9 kcal na gram. Przy nieprawidłowym zsumowaniu tych wartości można łatwo dojść do błędnych wyników. Kolejnym typowym błędem jest nieuwzględnienie wszystkich składników, co może prowadzić do niepełnych lub błędnych wniosków na temat wartości odżywczej potrawy. Aby uniknąć takich pomyłek, warto korzystać z wiarygodnych źródeł informacji oraz narzędzi do obliczania wartości kalorycznej, które uwzględniają standardowe wartości energetyczne dla poszczególnych składników żywności.
Pytanie 15

Camembert klasyfikowany jest jako ser

A. topionych
B. kwasowych
C. kwasowo-podpuszczkowych
D. podpuszczkowych
Sery kwasowo-podpuszczkowe to kategoria, która nie obejmuje Camemberta, ponieważ ten ostatni jest klasyfikowany jako ser podpuszczkowy. Sery kwasowe powstają głównie w wyniku fermentacji mleka, gdzie bakterie kwasu mlekowego odgrywają kluczową rolę w procesie koagulacji, jednakże Camembert wymaga obecności podpuszczki, co czyni go całkowicie inną kategorią. Sery topione z kolei są produkowane przez topienie i emulgację różnych rodzajów serów, co odbiega od tradycyjnego procesu dojrzewania, charakterystycznego dla Camemberta. Typowym błędem jest mylenie procesów produkcji serów, co prowadzi do niewłaściwego przypisania ich do konkretnych kategorii. Zrozumienie różnic między serami podpuszczkowymi, kwasowymi a topionymi jest kluczowe, aby uniknąć nieporozumień. Sery podpuszczkowe, takie jak Camembert, mają swoje specyficzne właściwości organoleptyczne, które są wynikiem skomplikowanych procesów fermentacyjnych, a także faktu, że są poddawane dojrzewaniu na specjalnych podłożach, co wpływa na ich smak i teksturę. Dlatego, wiedza na temat rodzajów serów i ich klasyfikacji jest niezbędna dla każdego, kto zajmuje się gastronomią lub produkcją serów.
Pytanie 16

Akryloamidy mogą być obecne w produktach spożywczych

A. smażonych
B. marynowanych
C. surowych
D. gotowanych
W kontekście akryłoamidów, często popełnianym błędem jest mylenie metod obróbki żywności oraz ich wpływu na powstawanie tych związków. W przypadku żywności surowej, akryłoamidy nie występują, gdyż procesy chemiczne odpowiedzialne za ich powstawanie wymagają wysokiej temperatury, co jest niezbędne do reakcji Maillarda. Gotowanie, które zazwyczaj odbywa się w niższych temperaturach i w wodzie, również nie sprzyja tworzeniu akryłoamidów. Wiele osób może sądzić, że marynowanie, jako forma konserwacji, wprowadza akryłoamidy, co również jest nieprawdą, ponieważ proces ten nie wiąże się z wysokotemperaturową obróbką. Często spotyka się także przekonanie, że wszystkie sposoby obróbki żywności są równoważne pod względem bezpieczeństwa, co jest złudne. Zrozumienie, że akryłoamidy powstają głównie w wyniku smażenia, a nie innych metod, jest kluczowe dla poprawnego podejścia do tematów związanych z bezpieczeństwem żywności i zdrowiem publicznym. Dlatego tak ważne jest kształcenie osób zajmujących się gastronomią oraz konsumentów w zakresie bezpiecznych praktyk kulinarnych, co pozwoli im lepiej zrozumieć, jak unikać szkodliwych substancji w diecie.
Pytanie 17

Jaką dodatkę powinno się serwować do zupy szczawiowej?

A. z ugotowanym jajem
B. z makaronem nitki
C. z groszkiem ptysiowym
D. z krokietem ziemniaczanym
Zupa szczawiowa, jako klasyczne danie kuchni polskiej, zyskuje na walorach smakowych i odżywczych, gdy podawana jest z ugotowanym jajem. Jajo dostarcza cennych białek oraz tłuszczy, które są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Dodatkowo, jego kremowa konsystencja i delikatny smak doskonale komponują się z kwaskowatością szczawiu, co zwiększa przyjemność z jedzenia. Podając zupę z ugotowanym jajem, stosujemy się do dobrych praktyk kulinarnych, które sugerują łączenie dań z ziołami i warzywami z produktami białkowymi, co sprzyja zrównoważonemu posiłkowi. Przykładem może być popularna w Polsce tradycja podawania zupy szczawiowej z jajkiem na twardo, co nie tylko zwiększa jej wartość odżywczą, ale także estetykę dania. Dodatkowo, zupa szczawiowa z jajkiem może być doskonałym rozwiązaniem na wiosenne obiady, gdy szczaw jest łatwo dostępny i świeży.
Pytanie 18

Co określa typ mąki?

A. rodzaj ziarna, z którego powstała mąka
B. wielkość cząsteczek mąki
C. zawartość składników mineralnych w mące
D. efektywność przemiału ziarna na mąkę
Wielkość cząsteczek mąki, choć istotna dla jej właściwości, nie definiuje jej typu. Mąka jest klasyfikowana na podstawie surowca, z którego pochodzi, a nie tylko na podstawie rozdrobnienia. Wydajność przemiału ziarna jest również ważna, ale nie jest to główny czynnik typologii mąki. Przemiał ziarna na mąkę może wpływać na ilość mąki uzyskiwanej z danego surowca, ale nie determinuje ona klasyfikacji mąki. Zawartość składników mineralnych jest kluczowym wskaźnikiem jakości, który może się różnić w zależności od rodzaju ziarna i technologii przetwarzania. Składniki mineralne mają wpływ na wartości odżywcze, a ich niewłaściwe zrozumienie może prowadzić do błędnych wyborów żywieniowych. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że typ mąki odnosi się jedynie do procesu jej wytwarzania, podczas gdy to rodzaj ziarna, jego zawartość składników mineralnych oraz inne właściwości powinny być brane pod uwagę. W praktyce, wiedza o typach mąki jest kluczowa dla zdrowego żywienia i uzyskiwania odpowiednich efektów w kuchni, co czyni tę wiedzę niezwykle cenną.
Pytanie 19

Wprowadzenie powietrza do masy cukrowo-jajowej oraz jej połączenie z mąką to kroki w procesie przygotowywania ciasta

A. parzonego
B. biszkoptowego
C. kruchego
D. piernikowego
Odpowiedź 'biszkoptowego' jest poprawna, ponieważ napowietrzanie masy cukrowo-jajowej oraz jej wymieszanie z mąką to kluczowe etapy w przygotowywaniu ciasta biszkoptowego. Proces ten polega na ubiciu jajek z cukrem, co umożliwia wprowadzenie powietrza do masy. W wyniku tego ciasto zyskuje objętość i lekkość, co jest charakterystyczne dla biszkoptów. Po dokładnym napowietrzeniu masy, dodaje się przesianą mąkę, delikatnie mieszając, aby nie stracić powietrza. Przykładem zastosowania tej techniki jest klasyczny biszkopt na tort, który jest podstawą wielu wypieków, w tym ciast warstwowych. Dobrym standardem w pieczeniu biszkoptów jest również używanie mąki tortowej, która ma niższą zawartość białka, co sprzyja uzyskaniu delikatnej struktury. W praktyce piekarniczej, umiejętność przygotowania biszkoptu jest niezbędna dla każdego cukiernika, gdyż stanowi fundament wielu bardziej złożonych deserów.
Pytanie 20

W silnie kwaśnym środowisku kapusta czerwona zmienia kolor na

A. niebieski
B. zielony
C. fioletowy
D. purpurowy
Wybór niepoprawnej odpowiedzi wskazuje na trudności w rozumieniu zjawisk chemicznych związanych z pH i ich wpływem na kolorystykę roślin. Odpowiedzi takie jak niebiesko, fioletowo czy zielono sugerują niewłaściwe zrozumienie działania antocyjanów. Kolor niebieski jest typowy dla pH zasadowego, a więc w środowisku o wyższej alkaliczności, co jest sprzeczne z odpowiedzią na pytanie dotyczące środowiska silnie kwaśnego. Fioletowy natomiast jest kolorem, który antocyjany mogą przyjąć w neutralnym lub lekko zasadowym pH, co również nie pasuje do kontekstu pytania. Zielony kolor nie jest związany z kapustą czerwoną, a jego wybór może wynikać z mylenia różnych rodzajów kapusty lub z błędnego rozumienia wpływu pH na barwę roślin. Ważne jest zrozumienie, że antocyjany działają jako wskaźniki pH, a ich kolor zmienia się w zależności od kwasowości otoczenia, co jest kluczowe dla nauk o żywności oraz chemii organicznej. W kontekście edukacji i praktycznych zastosowań, niewłaściwe rozumienie tych zjawisk może prowadzić do błędnych wniosków w kuchni oraz w przemyśle spożywczym, gdzie kolor potraw ma znaczenie nie tylko estetyczne, ale również jakościowe.
Pytanie 21

Na zamieszczonym schemacie kolejnych etapów przedstawiono metodę przygotowania ciasta

Ubijanie jajek z cukrem › ucieranie tłuszczu na puszystą konsystencję › dodanie masy jajecznej do tłuszczu › wprowadzenie mąki pszennej z proszkiem do pieczenia › mieszanie składników › formowanie ciasta › pieczenie w temperaturze 180 ÷ 200°C

A. piaskowego
B. kruchego
C. biszkoptowego
D. francuskiego
Odpowiedzi wskazujące na ciasta kruche, francuskie czy biszkoptowe opierają się na mylnych założeniach dotyczących procesów przygotowania. Ciasto kruche jest zazwyczaj przygotowywane poprzez połączenie mąki, masła oraz cukru, a jego głównym celem jest uzyskanie chrupiącej struktury, idealnej do wypieków takich jak tarty czy ciasteczka. Proces ten wymaga minimalnego mieszania, aby uniknąć rozwinięcia glutenu, co jest sprzeczne z metodą opisującą przygotowanie ciasta piaskowego. Ciasto francuskie z kolei, charakteryzuje się warstwowymi strukturami uzyskiwanymi poprzez wielokrotne składanie i wałkowanie ciasta z masłem, co nadaje mu flakowatość. Natomiast ciasto biszkoptowe, mimo że może wydawać się podobne, w rzeczywistości opiera się na innych proporcjach oraz sposobach łączenia składników, takich jak oddzielne ubijanie białek i żółtek. Typowe błędy myślowe w ocenie tych ciast wynikają z pomieszania ich charakterystyk oraz metod przygotowania. Każde z wymienionych ciast ma swój unikalny proces produkcji, a ich klasyfikacja opiera się na właściwościach strukturalnych oraz smakowych, które są wynikiem zastosowanych składników i technik. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe w sztuce pieczenia, a wybór odpowiedniego przepisu powinien być zawsze dostosowany do pożądanego efektu końcowego.
Pytanie 22

Wymień części półtuszy wołowej.

A. Antrykot i szponder
B. Comber i karkówka
C. Rostbef i pachwina
D. Rozbratel i nerkówka
Antrykot i szponder to takie dwa główne kawałki mięsa z półtuszy wołowej, które naprawdę warto znać, jak się gotuje. Antrykot, który często nazywamy ribeye, pochodzi z grzbietu bydła. Fajnie, że ma dużo marmurkowania, bo dzięki temu mięso jest takie soczyste i smaczne, gdy je przyrządzamy. Idealnie nadaje się na steki, bo jak tylko dobrze go przygotujesz, to zachowuje kruchość i pełen smak. Z drugiej strony szponder, który jest z okolicy łopatki, jest bardziej mięsisty. Mimo to też ma sporo tkanki tłuszczowej, co dodaje mu smaku. Ten kawałek świetnie pasuje do duszenia lub do potraw, które muszą się długo gotować, jak gulasz czy pieczeń. Jak wybierasz te kawałki, to możesz korzystać z dobrych praktyk kucharskich, które naprawdę podkreślają smak wołowiny i spełniają te wszystkie normy jakościowe w gastronomii.
Pytanie 23

Który z produktów nie ma cholesterolu?

A. Masło ekstra
B. Smalec gęsi
C. Mięso wołowe
D. Pestki dyni
Pestki dyni są produktem roślinnym, który naturalnie nie zawiera cholesterolu, co czyni je idealnym wyborem w diecie dla osób chcących ograniczyć jego spożycie. Cholesterol występuje głównie w produktach pochodzenia zwierzęcego, takich jak mięso, nabiał czy tłuszcze zwierzęce. Pestki dyni, bogate w zdrowe tłuszcze, białko oraz minerały, takie jak magnez i cynk, stanowią doskonałe źródło składników odżywczych. W kontekście zdrowego stylu życia, ich dodatek do sałatek, smoothie, czy jako przekąska, może wspierać zdrowie serca i układ krążenia. Standardy żywieniowe zalecają zwiększenie spożycia produktów roślinnych, co jest zgodne z aktualnymi trendami w dietetyce. Warto również zauważyć, że pestki dyni są źródłem fitosteroli, które mogą pomóc w obniżeniu poziomu cholesterolu we krwi, wspierając tym samym prawidłowe funkcjonowanie organizmu.
Pytanie 24

Jakie urządzenie należy zastosować do określenia wilgotności w magazynie?

A. higrometru
B. manometru
C. detektora
D. barometru
Pomiar wilgotności nie może być realizowany za pomocą barometru, manometru ani detektora, ponieważ każde z tych urządzeń ma inne przeznaczenie. Barometr mierzy ciśnienie atmosferyczne, co jest istotne w meteorologii, ale nie ma żadnego związku z wilgotnością powietrza. Użycie barometru w magazynie do oceny warunków przechowywania byłoby mylące, ponieważ zmiany ciśnienia niekoniecznie wskazują na zmiany wilgotności. Podobnie manometr, który mierzy ciśnienie gazów w zamkniętych systemach, również nie dostarcza informacji na temat wilgotności. Jego zastosowanie jest ograniczone do instalacji przemysłowych, gdzie kontrola ciśnienia jest kluczowa, a nie do oceny jakości powietrza w magazynie. Detektor, w zależności od jego typu, może być używany do identyfikacji konkretnych substancji chemicznych lub gazów, ale nie jest przeznaczony do pomiaru wilgotności. Wybór niewłaściwego instrumentu do monitorowania wilgotności jest typowym błędem, który może prowadzić do niewłaściwych decyzji dotyczących przechowywania towarów, co w konsekwencji może prowadzić do strat finansowych związanych z uszkodzeniem produktów. Zrozumienie przeznaczenia i funkcji urządzeń pomiarowych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania środowiskiem magazynowym.
Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Oblicz, ile fasolki szparagowej należy przygotować do przygotowania 5 porcji dania, jeśli do 2 porcji potrzeba 260 g?

A. 650,0 dag
B. 0,065 kg
C. 0,650 kg
D. 0,650 dag
Odpowiedź 0,650 kg jest jak najbardziej w porządku. Można to łatwo obliczyć. Skoro potrzebujemy 260 g fasolki na 2 porcje, to na jedną wychodzi 130 g (czyli 260 g dzielone przez 2). Jak chcemy przygotować 5 porcji, to musimy pomnożyć 130 g przez 5, co daje 650 g. A jak przeliczamy gramy na kilogramy, to mamy 0,650 kg (650 g dzielone przez 1000 g na kg). W kuchni dobrze jest dokładnie odmierzać składniki, bo to wpływa na jakość potraw. Przykładowo, w restauracjach ważne są precyzyjne obliczenia, żeby dania miały świetny smak i żeby nie marnować jedzenia. Takie kalkulacje są w branży kulinarnej bardzo popularne, bo pomagają w ogarnianiu kosztów i poprawiają wydajność.
Pytanie 27

Magazyn dla produktów suchych powinien spełniać następujące wymagania:

A. temperatura od 15 °C do 18 °C i wilgotność 55% - 60%
B. temperatura w zakresie od 8 °C do 10 °C oraz wilgotność między 80% a 90%
C. temperatura w przedziale od 25 °C do 30 °C oraz wilgotność na poziomie 55% - 60%
D. temperatura mieszcząca się pomiędzy 12 °C a 15 °C oraz wilgotność od 75% do 80%
Wybór nieodpowiednich temperatur i poziomów wilgotności w pomieszczeniu magazynowym może prowadzić do poważnych konsekwencji dla jakości przechowywanych produktów. Przykładowo, odpowiedzi wskazujące na temperaturę od 25 °C do 30 °C oraz wilgotność 55% - 60% są niewłaściwe, ponieważ zbyt wysoka temperatura może powodować nadmierne wysuszenie produktów lub ich degradację, co skutkuje utratą wartości odżywczych i jakości. Wilgotność w przedziale 80% - 90%, jak w innych błędnych odpowiedziach, sprzyja rozwojowi pleśni i bakterii, co jest szczególnie niebezpieczne dla produktów spożywczych. Z kolei temperatura 12 °C do 15 °C przy wilgotności 75% - 80% również nie spełnia norm, gdyż sprzyja kondensacji wilgoci, co może prowadzić do zjawiska skraplania i rozwoju mikroorganizmów. Istotne jest, aby przy projektowaniu magazynów stosować zasady inżynierii środowiskowej, które uwzględniają specyfikę przechowywanych towarów. W praktyce, efektywne zarządzanie przestrzenią magazynową wymaga zarówno ścisłego przestrzegania norm klimatycznych, jak i systematycznego monitorowania warunków, aby zminimalizować ryzyko strat i zapewnić bezpieczeństwo produktów. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży oraz systemami zarządzania jakością, na przykład ISO 9001.
Pytanie 28

Mleko poddane obróbce UHT cechuje się

A. możliwością spożycia bez wcześniejszego gotowania
B. wyższą ilością witaminy C
C. utrzymywaniem właściwości mleka surowego
D. znacznym wzrostem zawartości bakterii kwasu mlekowego
Mleko utrwalone metodą UHT (Ultra High Temperature) poddawane jest procesowi, w którym jest podgrzewane do temperatury przekraczającej 135°C przez krótki czas, zazwyczaj 2-5 sekund. Taki proces skutecznie zabija większość drobnoustrojów, co pozwala na jego długoterminowe przechowywanie bez konieczności chłodzenia. Dzięki temu mleko UHT może być spożywane bez wcześniejszego gotowania, co jest jego znaczącą zaletą praktyczną, szczególnie w warunkach domowych i w transporcie. Mleko to jest szeroko stosowane w branży spożywczej, a jego długotrwała trwałość czyni je idealnym rozwiązaniem w sytuacjach, gdy dostęp do świeżego mleka jest ograniczony. Dodatkowo, dzięki wysokiemu standardowi technologii UHT, mleko zachowuje dużą ilość składników odżywczych przez długi czas, co sprawia, że jest cenione w dietach zarówno dzieci, jak i dorosłych. Warto również zwrócić uwagę na fakt, że mleko UHT musi spełniać określone normy jakościowe, takie jak wymagania HACCP, aby zapewnić bezpieczeństwo konsumpcji.
Pytanie 29

Określ warunki, które umożliwią odpowiednie magazynowanie ziemniaków?

A. Temperatura w granicach od 15 stopni C do 18 stopni C, wilgotność od 56 do 60%
B. Temperatura w zakresie od 0 stopni C do 2 stopni C, wilgotność od 80 do 85%
C. Temperatura między 1 stopniem C a 10 stopni C, wilgotność od 85 do 95%
D. Temperatura w przedziale od 6 stopni C do 10 stopni C, wilgotność od 85 do 90%
Zrozumienie właściwych warunków przechowywania ziemniaków jest kluczowe dla ich długoterminowej trwałości oraz jakości. Wiele osób może sądzić, że niskie temperatury, jak te w zakresie od 0 do 2 stopni Celsjusza, są idealne do przechowywania ziemniaków. W rzeczywistości, tak niska temperatura może prowadzić do przekształcania skrobi w cukry, co negatywnie wpływa na smak oraz wartość odżywczą bulw. Ponadto, bardzo wysoka wilgotność, jak w przypadku odpowiedzi sugerującej 80-85%, stwarza ryzyko rozwoju pleśni i innych chorób grzybiczych, co może prowadzić do strat w jakości. Z kolei propozycja przechowywania w temperaturze od 1 do 10 stopni Celsjusza z wilgotnością 85-95% również nie jest zalecana, ponieważ 95% wilgotności może szybko prowadzić do problemów z kondycją bulw. Warto również zauważyć, że przechowywanie ziemniaków w warunkach o temperaturze od 15 do 18 stopni Celsjusza i wilgotności 56-60% jest niewłaściwe, ponieważ zbyt ciepłe warunki sprzyjają kiełkowaniu i pogarszają jakość. Kluczowe jest zatem dostosowanie temperatury i wilgotności do specyficznych wymagań przechowywanych produktów, co powinno być poparte wiedzą z zakresu agrotechniki oraz standardami branżowymi, które wskazują na odpowiednie warunki dla różnych typów warzyw. Właściwe zarządzanie tymi parametrami pozwala na dłuższe przechowywanie bez utraty jakości, co przekłada się na zyski zarówno dla rolników, jak i konsumentów.
Pytanie 30

Temperatura w zakresie 0°C ÷ 4°C powinna być utrzymywana

A. w pomieszczeniu o niskiej temperaturze
B. w spichlerzu ziemniaków
C. w magazynie artykułów suchych
D. w chłodni
Odpowiedź "w komorze chłodniczej" jest prawidłowa, ponieważ temperatura w zakresie od 0°C do 4°C jest optymalna dla przechowywania wielu produktów spożywczych, w tym mięsa, nabiału oraz owoców i warzyw. Komory chłodnicze są projektowane z myślą o utrzymaniu stabilnych warunków temperaturowych, co minimalizuje ryzyko rozwoju mikroorganizmów i psucia się produktów. Przykładem zastosowania tego zakresu temperatur w praktyce jest przechowywanie świeżych ryb, które wymagają niskotemperaturowego środowiska, aby zachować swoją jakość i świeżość. Standardy sanitarno-epidemiologiczne, takie jak HACCP, wskazują na konieczność zachowania odpowiednich warunków chłodniczych w celu zapewnienia bezpieczeństwa żywności. Ponadto, komory chłodnicze są zaprojektowane w taki sposób, aby umożliwiały łatwy dostęp do produktów oraz ich efektywne organizowanie, co jest niezbędne w przemyśle spożywczym.
Pytanie 31

Na postawie zamieszczonego normatywu surowcowego oblicz, ile natki pietruszki należy przygotować do sporządzenia 16 porcji soku z pomidorów.

Normatyw surowcowy na 2 porcje soku z pomidorów
Nazwa surowcaIlość
Pomidory500 g
Jabłka250 g
Natka pietruszki¼ pęczka
Sól, sok z cytrynydo smaku
Bazyliado smaku

A. 3 pęczki.
B. 2 pęczki.
C. 1 pęczek.
D. 4 pęczki.
Poprawna odpowiedź to 2 pęczki natki pietruszki, ponieważ przyjęty normatyw surowcowy wskazuje, że na 2 porcje soku z pomidorów potrzebne jest ¼ pęczka natki. W praktyce, aby obliczyć ile natki potrzebujemy dla 16 porcji, musimy pomnożyć ilość pęczków potrzebnych na 2 porcje przez liczbę zestawów porcji. W tym przypadku 16 podzielone przez 2 daje 8, co oznacza, że potrzebujemy 8 razy więcej natki niż podano w normatywie. Dlatego obliczamy: ¼ pęczka * 8 = 2 pęczki natki pietruszki. Zastosowanie normatywów surowcowych w gastronomii pozwala na precyzyjne planowanie i kontrolę kosztów, co jest kluczowe w kuchni profesjonalnej. Umożliwia to zarówno optymalizację procesów przygotowywania potraw, jak i minimalizację odpadów. Warto pamiętać, że umiejętność przeliczania składników w zależności od liczby porcji jest fundamentalną umiejętnością w branży gastronomicznej, a znajomość normatywów przyczynia się do efektywności i jakości serwowanych dań.
Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

Radełko karbowane służy do

A. otwierania konserw
B. formowania ciasta
C. ubijania piany
D. obierania warzyw
Obieranie warzyw to ważna rzecz, ale nie możesz do tego używać radełka karbowanego. One są do zupełnie innych zadań. Jak próbujesz obrać warzywo, to obieraczka jest najlepsza, bo nie uszkodzi skórki. A jeśli chodzi o otwieranie konserw, to też nie ma sensu używać radełka – lepiej mieć otwieracz do konserw. Jakbyś używał radełka, to nie tylko możesz się narazić na jakieś niebezpieczeństwo, ale też to nie zadziała. Ubijanie piany? Tego też nie zrobisz radełkiem, lepiej sięgnąć po mikser albo trzepaczkę. Radełko nie ma do tego odpowiedniej konstrukcji, więc nie jest odpowiednie do takich rzeczy. Z mojego doświadczenia wynika, że często myli się funkcje narzędzi kuchennych, ale warto się z tym dobrze zapoznać, żeby osiągnąć fajne efekty w kuchni.
Pytanie 34

Co to jest nerkówka?

A. zupa z cielęcych nerek o kwaśnym smaku z dodatkiem śmietany
B. potrawka z nerek wieprzowych duszonych w czerwonym winie
C. gatunek handlowy białej fasoli
D. część lędźwiowo-brzuszna cielęcej półtuszy
Fasola biała, zupa z nerek cielęcych i potrawka z nerek wieprzowych to elementy zupełnie odrębne od pojęcia nerkówki, co może prowadzić do mylnych skojarzeń. Fasola biała, jako gatunek handlowy, jest rośliną strączkową, która nie ma żadnego związku z mięsem cielęcym ani jego przetworami. Pomimo jej wszechstronności w kuchni, nie może być mylona z mięsem, które pochodzi z narządów wewnętrznych zwierząt. Zupa z nerek cielęcych, znana z kwaśnego smaku i dodatku śmietany, to danie, które wykorzystuje nerki, ale nie ma żadnego związku z lędźwiowo-brzuszną częścią cielęciny. Wreszcie, potrawka z nerek wieprzowych duszonych w czerwonym winie, choć smakowita, odnosi się do zupełnie innego typu przetworów mięsnych. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, obejmują zbytnie upraszczanie pojęć kulinarnych oraz brak zrozumienia różnic pomiędzy różnymi częściami tuszy zwierzęcej. To pokazuje, jak istotne jest, aby w pełni zrozumieć terminologię kulinarną oraz różnorodność przetworów mięsnych w kontekście ich zastosowania w kuchni.
Pytanie 35

Jakim sposobem przygotowuje się potrawę marchewkę z groszkiem?

A. duszona
B. gotowana
C. zapiekana
D. smażona
Marchewka z groszkiem często mylnie kojarzona jest z technikami takimi jak zapiekanka, smażenie czy gotowanie. Pierwsza z tych metod, zapiekanka, na ogół polega na pieczeniu potrawy w piekarniku z dodatkiem serów, sosów lub innych składników, co zupełnie nieoddaje charakteru duszonej marchewki z groszkiem. Taka technika zmienia strukturę warzyw i może prowadzić do utraty ich naturalnych wartości odżywczych, co jest sprzeczne z zasadami zdrowego gotowania. Smażenie, z kolei, wiąże się z użyciem dużej ilości tłuszczu, co zwiększa kaloryczność dania i może generować niezdrowe substancje chemiczne w procesie obróbki cieplnej. Gotowanie, choć technicznie poprawne, zazwyczaj polega na wrzucaniu składników do wrzącej wody, co może skutkować zbyt dużą utratą aromatów oraz składników odżywczych do wody. W kontekście duszenia, celem jest zachowanie intensywnego smaku i wartości odżywczych, co jest realizowane przez gotowanie w niewielkiej ilości płynu. Dlatego, choć inne techniki mają swoje zastosowanie w różnych potrawach, marchewka z groszkiem najlepiej oddaje swoje walory, gdy jest duszona. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w dążeniu do wyrobienia dobrych nawyków kulinarnych oraz w kreowaniu zdrowego i smacznego jedzenia.
Pytanie 36

W jakim zestawie wszystkie składniki zawierają błonnik pokarmowy?

A. Soja, ciecierzyca, pieczywo razowe
B. Kapusta, soczewica, twaróg
C. Świeże truskawki, jaja, kasza jęczmienna
D. Gruszki, oliwa z oliwek, płatki owsiane
Odpowiedź 'Soja, ciecierzyca, pieczywo razowe' jest świetnym wyborem. Wszystkie te produkty są pełne błonnika, co jest mega ważne w zdrowej diecie. Błonnik to taki składnik, który pomaga naszemu układowi pokarmowemu działąć prawidłowo, dba o regularne wypróżnienia i zapobiega zaparciom. Soja i ciecierzyca to nie tylko źródło błonnika, ale też białka roślinnego, więc są super opcją dla osób, które nie jedzą mięsa. A pieczywo razowe, bo robione z pełnoziarnistej mąki, zachowuje wszystkie te zdrowe składniki z ziaren, w tym błonnik i inne ważne minerały i witaminy. Warto dodawać te produkty do swojego jadłospisu, bo mogą pomóc zmniejszyć ryzyko chorób serca czy cukrzycy typu 2. Z doświadczenia polecam starać się jeść około 25-30 gramów błonnika dziennie, co można łatwo osiągnąć jedząc takie rzeczy jak soja, ciecierzyca i pieczywo razowe.
Pytanie 37

Działania polegające na rozcięciu ryby wzdłuż grzbietu, usunięciu kręgosłupa oraz ości, a także ściągnięciu skóry, to

A. oczyszczanie.
B. obieranie.
C. tranżerowanie.
D. filetowanie.
Filetowanie ryby to proces, który obejmuje precyzyjne przecięcie ciała ryby wzdłuż grzbietu, usunięcie kręgosłupa, ości oraz zdjęcie skóry w celu uzyskania czystych filetów mięsa. Technika ta jest szczególnie ceniona w gastronomii oraz przemyśle rybnym, gdzie jakość przetworzonego produktu ma kluczowe znaczenie. W praktyce filetowanie pozwala na uzyskanie estetycznych kawałków ryby, które można wykorzystać w różnorodnych potrawach, od sashimi po smażone filety. W standardach gastronomicznych, jak np. HACCP, podkreśla się znaczenie poprawnego filetowania, aby zminimalizować ryzyko obecności ości w serwowanych potrawach. Ponadto, umiejętność filetowania stanowi podstawę wielu technik kulinarnych, co czyni ją niezbędną dla każdego profesjonalnego kucharza. Zastosowanie tej techniki w praktyce wymaga nie tylko odpowiednich narzędzi, takich jak ostry nóż filetowy, ale również techniki i doświadczenia, aby uzyskać jak najwięcej mięsa z ryby oraz zminimalizować straty.
Pytanie 38

Proces przygotowania kaszy krakowskiej w formie sypkiej składa się z następujących etapów:

A. obróbka cieplna, zacieranie tłuszczem
B. zacieranie tłuszczem, obróbka cieplna
C. obróbka cieplna, zacieranie jajem
D. zacieranie jajem, obróbka cieplna
Zacieranie tłuszczem lub jajem oraz obróbka cieplna to kluczowe etapy przygotowania kaszy krakowskiej, jednak nie wszystkie kombinacje są poprawne. Na przykład, zacieranie tłuszczem jest podejściem, które nie jest standardowo stosowane w przygotowywaniu kaszy krakowskiej. Tłuszcz, jak masło czy olej, może być użyty jako dodatek do potrawy po ugotowaniu, jednak nie pełni funkcji wiążącej, jak w przypadku jaj. Użycie tłuszczu przed obróbką cieplną nie przyczyni się do osiągnięcia pożądanej sypkości. Ponadto, obróbka cieplna przed zacieraniem jajem jest błędem, ponieważ jaja wymagają kontaktu z surową kaszą, aby mogły skutecznie związać składniki. W praktyce, wiele osób może błędnie zakładać, że obróbka cieplna jest pierwszym krokiem, co prowadzi do uzyskania lepkiej i zbitej konsystencji kaszy. Kluczowe jest, aby pamiętać, że każde z tych podejść wymaga specyficznego procesu, który nie może być zmieniany bez konsekwencji na efekt końcowy. Dlatego też, korzystnie jest trzymać się sprawdzonych metod kulinarnych, które zapewniają optymalne rezultaty. Zrozumienie tych podstawowych zasad oraz ich praktyczne zastosowanie w kuchni pozwala na uniknięcie częstych błędów i uzyskanie idealnej kaszy krakowskiej.
Pytanie 39

Jakie zmiany w żywności, która była wielokrotnie rozmrażana i zamrażana, mogą stwarzać zagrożenie dla zdrowia?

A. Znaczne utraty masy.
B. Namnożenie drobnoustrojów.
C. Zmiana intensywności koloru.
D. Zmiana struktury.
Namnożenie drobnoustrojów w żywności wielokrotnie zamrażanej i rozmrażanej stanowi istotne zagrożenie zdrowotne z kilku powodów. Podczas procesów zamrażania, niektóre mikroorganizmy mogą przetrwać w uśpionej formie, a po rozmrożeniu mogą się aktywować i namnażać. Zmiany temperatury sprzyjają także rozwojowi bakterii, takich jak Salmonella, E. coli czy Listeria, które mogą prowadzić do poważnych zatruć pokarmowych. Dobrymi praktykami w branży spożywczej są zasady HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), które zalecają monitorowanie i kontrolowanie procesów przechowywania żywności. Należy unikać wielokrotnego zamrażania i rozmrażania produktów, a jeśli już do tego dojdzie, należy dokładnie przestrzegać norm dotyczących czasu i temperatury. Przykładem stosowania tych zasad jest szybkie zamrażanie produktów zaraz po ich zakupie oraz ich jednoczesne rozmrażanie w warunkach kontrolowanych, na przykład w lodówce, co minimalizuje ryzyko proliferacji drobnoustrojów.
Pytanie 40

Przy stosowaniu diety o niskiej wartości energetycznej, jakie produkty należy ograniczyć w diecie?

A. niskotłuszczowego nabiału
B. niegazowanych wód mineralnych
C. warzyw zielonych
D. kasz o małych ziarnach
Wybór ograniczenia spożycia zielonych warzyw, chudego nabiału lub wód mineralnych niegazowanych jako elementów diety ubogoenergetycznej jest błędny i może prowadzić do wielu niekorzystnych skutków zdrowotnych. Zielone warzywa są niskokaloryczne i bogate w błonnik, witaminy oraz minerały, co czyni je doskonałym składnikiem diety odchudzającej. Ograniczanie ich spożycia może prowadzić do niedoborów niezbędnych składników odżywczych, co jest sprzeczne z celem zdrowego odchudzania. Chudy nabiał, jak jogurt naturalny czy twaróg, dostarcza białka, które jest niezbędne do zachowania masy mięśniowej podczas redukcji kalorii. Jego eliminacja z diety może negatywnie wpłynąć na metabolizm i ogólny stan zdrowia. Co więcej, wody mineralne niegazowane są źródłem elektrolitów i mogą wspierać nawodnienie organizmu, co jest kluczowe w każdej diecie. Zamiast unikać tych grup produktów, należy skupić się na ograniczeniu kalorycznych, przetworzonych produktów oraz kontrolować wielkość porcji. Właściwe podejście do diety ubogoenergetycznej polega na zrównoważonym odżywianiu, które nie tylko pozwala na redukcję masy ciała, ale także sprzyja długoterminowemu zdrowiu.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej