Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.05 - Drukowanie cyfrowe i obróbka druków
Data rozpoczęcia: 28 kwietnia 2025 18:10
Data zakończenia: 28 kwietnia 2025 18:34

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Ile papieru formatu A3 jest minimalnie potrzebne do wydrukowania 42 000 biletów o wymiarach 40 x 65 mm, nie uwzględniając zapasu technologicznego?

A. 750

B. 1000

C. 1250

D. 500

Odpowiedź 1000 jest prawidłowa, gdyż aby obliczyć wymaganą minimalną ilość papieru formatu A3 do wydrukowania 42 000 biletów o wymiarach 40 x 65 mm, należy najpierw obliczyć powierzchnię jednego biletu. Powierzchnia jednego biletu wynosi 40 mm * 65 mm = 2600 mm². Następnie, całkowita powierzchnia biletów to 42 000 sztuk * 2600 mm² = 109200000 mm². Papier A3 ma wymiary 297 mm x 420 mm, co daje powierzchnię 124740 mm². Dzieląc całkowitą wymaganą powierzchnię przez powierzchnię arkusza A3 otrzymujemy 109200000 mm² / 124740 mm² ≈ 875, co zaokrąglając w górę daje 1000 arkuszy A3, aby zrekompensować straty oraz zapewnić odpowiednią ilość materiału na ewentualne błędy drukarskie. Tego typu obliczenia są standardową praktyką w branży poligraficznej, gdyż pozwalają na efektywne zarządzanie materiałami oraz kosztami produkcji.

Pytanie 2

Jaka jest zalecana rozdzielczość dla monochromatycznych, nieskalowanych bitmap, które mają być wykorzystywane w druku cyfrowym?

A. 220 ppi

B. 80 spi

C. 30 lpi

D. 660 dpi

Wybór rozdzielczości, takiego jak 80 spi (samples per inch) czy 30 lpi (lines per inch), jest niewłaściwy w kontekście przygotowywania bitmap do druku cyfrowego. Rozdzielczość wyrażona w spi odnosi się zazwyczaj do próbkowania, co jest istotne w kontekście analizy sygnałów, a nie bezpośrednio do jakości obrazu przeznaczonego do druku. W przypadku 80 spi, wartość ta jest zdecydowanie zbyt niska, aby zapewnić odpowiednią jakość druku, prowadząc do rozmycia obrazu i braku szczegółów. Z kolei 30 lpi jest miarą, która dotyczy liczby linii rastra w druku, a nie rozdzielczości obrazu pixelowego. Ta niska liczba wskazuje na zbyt dużą odległość między liniami, co również powoduje utratę szczegółów i jakości. Wartości takie jak 660 dpi (dots per inch) mogą brzmieć atrakcyjnie, jednak w praktyce, dla bitmap monochromatycznych, liczba ta jest nieproporcjonalnie wysoka w porównaniu do rzeczywistych potrzeb, co prowadzi do nadmiarowego przetwarzania obrazu bez zauważalnej poprawy jakości. Zrozumienie tych różnic i właściwych zastosowań rozdzielczości jest kluczowe dla osiągnięcia pożądanych rezultatów w druku. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków obejmują mylenie pojęć związanych z jakością obrazu oraz niewłaściwe odniesienia do jednostek miary w kontekście druku.

Pytanie 3

Jakie formaty plików są najbardziej odpowiednie do druku?

A. MPG, PSD

B. MP3, PDF

C. CDR, AVI

D. JPG, PDF

Wybór JPG i PDF jest jak najbardziej na miejscu! Te formaty są super popularne w wydawnictwie i przy grafice, bo świetnie nadają się do druku. JPG to taki skompresowany format, idealny dla zdjęć i grafik, które nie muszą mieć przezroczystości. Jego fajna zaleta to mniejszy rozmiar pliku, więc łatwo go przesłać i przechować. PDF to z kolei format, który zrobił Adobe i trzyma układ dokumentu niezależnie od tego, gdzie go otwierasz. To dlatego tak często go używa się do przesyłania plików do druku – wspiera różnorodne elementy, jak teksty, obrazy czy grafiki wektorowe. Wydruki z PDF są zazwyczaj świetnej jakości, więc drukarnie go bardzo lubią, bo wszystko wygląda tak, jak powinno. Używając JPG i PDF w praktyce, zapewniasz sobie wysoką jakość wydruku i łatwość wymiany plików, co jest mega ważne w branży graficznej i marketingowej.

Pytanie 4

Podaj nazwę oprogramowania, które umożliwia zamianę modelu 3D na plik akceptowany przez drukarkę 3D wykorzystującą technologię FDM?

A. Projektant

B. Sumator

C. Slicer

D. Mikser

Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcji i przeznaczenia oprogramowania w kontekście druku 3D. Mixer, w kontekście technologii druku 3D, nie ma żadnego znaczenia. Terminy takie jak 'sumator' czy 'designer' również nie odnoszą się do procesu konwersji modeli 3D na formaty zgodne z drukarkami 3D. Designer zazwyczaj odnosi się do oprogramowania służącego do tworzenia i modelowania obiektów 3D, a nie do ich przygotowywania do druku. Typowym błędem jest mylenie etapów tworzenia modeli 3D z etapami ich przetwarzania przed drukiem. Aby skutecznie przygotować model do drukowania, nie wystarczy sam jego projekt; konieczne jest również przetworzenie go za pomocą slicera, który obsługuje specyfikę technologii FDM. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć różnice pomiędzy tymi narzędziami oraz rolę, jaką odgrywają w całym procesie druku 3D.

Pytanie 5

Ploter solwentowy wykorzystuje 20 ml tuszy CMYK na 1 m² wydruku. Jaką powierzchnię można pokryć drukiem przy użyciu czterech pojemników o objętości 960 ml?

A. 96 m2

B. 240 m2

C. 480 m2

D. 192 m2

Wybierając złe odpowiedzi, można się pogubić w zasadach liczenia, jaką powierzchnię można zadrukować, mając dany atrament. Na przykład, jeśli ktoś wybiera opcje z większymi wartościami niż 192 m², to może to oznaczać, że nie przeliczył dobrze atramentu na m². Często ludzie zakładają, że mając więcej atramentu, będą mogli pokryć większą powierzchnię, nie myśląc o tym, ile naprawdę potrzeba. Atrament, w zależności od jego jakości i rodzaju druku, ma stałe zużycie na danym m², więc każdy metr kwadratowy wymaga określonej ilości materiału. Dlatego ważne jest, by dobrze zrozumieć, jakie są wymagania dotyczące zużycia atramentu, zwłaszcza w planowaniu produkcji. Często popełnia się też błąd, myśląc, że atrament można wykorzystać bardziej efektywnie, co może prowadzić do zawyżania szacunków. W przemyśle poligraficznym każde zlecenie warto analizować pod kątem zużycia atramentu i tego, czy jest to ekonomicznie opłacalne, żeby nie wpaść w pułapki i nie stracić materiałów.

Pytanie 6

Wydruk A1 stworzony na materiale banerowym (frontlit) może być eksponowany przy pomocy

A. x-bannera

B. stojaka ekspozycyjnego

C. rzutnika cyfrowego

D. potykacza B2

Wybór odpowiedzi związanych z lady ekspozycyjną, potykaczem B2 oraz rzutnikiem cyfrowym nie jest właściwy w kontekście użycia materiału banerowego frontlit. Lady ekspozycyjne, często używane w sprzedaży, są zaprojektowane z myślą o prezentacji produktów fizycznych, a nie dużych wydruków reklamowych. Choć mogą one być wykorzystywane do ekspozycji grafik, nie są one przystosowane do prezentacji dużych formatów, co ogranicza ich funkcjonalność w tym kontekście. Potykacze B2, chociaż używane do outdoorowej reklamy i promocji, są bardziej odpowiednie dla mniejszych formatów druków, takich jak plakaty, a nie dla dużych bannerów, co czyni je niewłaściwym wyborem dla materiału banerowego frontlit. Rzutnik cyfrowy, z kolei, jest technologią, która służy do wyświetlania obrazu na powierzchni, ale nie ma zastosowania w kontekście fizycznej prezentacji druku na materiale banerowym. Kluczowym błędem w każdej z tych odpowiedzi jest brak zrozumienia, że materiały banerowe wymagają specjalistycznych rozwiązań konstrukcyjnych, które zapewniają odpowiednią widoczność, stabilność oraz estetykę prezentacji. Tematyka związana z wyborem nośników reklamowych wymaga znajomości ich specyfikacji oraz zgodności z wymaganiami dotyczącymi materiałów, co jest fundamentalne dla skutecznej strategii marketingowej.

Pytanie 7

Jakie metody stosuje się do ochrony wydrukowanych cyfrowo winiet kartonowych przed uszkodzeniami mechanicznymi oraz wilgocią?

A. Kalandrując za pomocą szczotki

B. Klejąc jednostronnie

C. Zabezpieczając powierzchniowo

D. Laminując z obu stron

Dwustronne laminowanie jest metodą, która zapewnia najlepszą ochronę wydruków cyfrowych przed uszkodzeniami mechanicznymi oraz wilgocią. Laminaty są cienkimi foliam, które są nakładane na powierzchnię wydruku z obu stron, co tworzy barierę, która chroni przed działaniem czynników zewnętrznych. Dzięki tej technice, kartonowe winiety zyskują większą odporność na zarysowania, rozdarcia oraz działanie wody, co jest niezwykle istotne w różnych warunkach atmosferycznych. Przykładem zastosowania dwustronnego laminowania mogą być winiety używane w transporcie, które narażone są na zmienne warunki pogodowe. Laminowanie nie tylko zwiększa trwałość wydruku, ale również poprawia jego estetykę, nadając mu bardziej profesjonalny wygląd. W przemyśle poligraficznym, stosowanie dwustronnego laminowania jest standardową praktyką, zwłaszcza w przypadku dokumentów, które muszą przetrwać dłużej w trudnych warunkach użytkowania.

Pytanie 8

Aby zrealizować personalizowane zaproszenia na seminarium, klient powinien przekazać drukarni cyfrowej

A. bazę danych

B. folię do laminowania

C. hologramy

D. umowę z organizatorem seminarium

Aby wydrukować personalizowane zaproszenia na seminarium, kluczowym czynnikiem jest dostarczenie do drukarni cyfrowej odpowiedniej bazy danych. Baza danych stanowi zbiór informacji o uczestnikach, takich jak imiona, nazwiska, adresy i inne istotne szczegóły, które są niezbędne do przygotowania indywidualnych zaproszeń. W procesie druku cyfrowego wykorzystuje się techniki takie jak variable data printing (VDP), które pozwalają na automatyczne wstawianie osobistych danych do szablonów zaproszeń. Przykładem może być sytuacja, gdy zaproszenia są drukowane na podstawie listy gości, gdzie każdy uczestnik otrzymuje zaproszenie z własnym imieniem i nazwiskiem. Dobrą praktyką w branży jest dokładne przygotowanie bazy danych, aby uniknąć błędów w druku, a także zintegrowanie jej z systemami CRM, co usprawnia proces zarządzania danymi o klientach. Warto również zaznaczyć, że odpowiednia struktura bazy danych jest kluczowa dla efektywności produkcji, co potwierdzają standardy ISO w zakresie zarządzania jakością.

Pytanie 9

Baner zawieszony na linkach powinien być wyposażony w

A. specjalne wycięcia

B. stalowe oczka

C. zaokrąglone narożniki

D. podwójną perforację

Obcięte rogi to pomysł, który może wydawać się atrakcyjny wizualnie, jednak nie zapewnia on odpowiedniego wsparcia dla strukturalnej integralności banera. Takie rozwiązanie może prowadzić do szybkiego uszkodzenia materiału, szczególnie w przypadku wystawienia go na działanie wiatru. Podobnie, specjalne nacięcia na brzegach banera, choć mogą być stosowane w niektórych przypadkach, nie dostarczają wystarczającej stabilności ani ochrony przed uszkodzeniami mechanicznymi. Takie podejście jest niezgodne z branżowymi standardami, które nakładają nacisk na użycie solidnych materiałów i technik mocowania. Podwójna perforacja z kolei wydaje się być rozwiązaniem, które oferować może pewne korzyści, jednak w praktyce prowadzi to do osłabienia struktury banera. Perforacja, zamiast wzmacniać, może przyczynić się do szybszego zużycia się materiału i zmniejszenia jego wytrzymałości. Wybierając odpowiednie technologie mocowania, kluczowe jest, aby kierować się sprawdzonymi rozwiązaniami, takimi jak stalowe oczka, które nie tylko zwiększają funkcjonalność banera, ale również jego estetykę i trwałość. Typowe błędy myślowe w tym kontekście mogą obejmować mylenie estetyki z funkcjonalnością oraz ignorowanie wpływu warunków atmosferycznych na długowieczność materiałów reklamowych.

Pytanie 10

Urządzenie do druku cyfrowego nie jest odpowiednim sprzętem do wykonywania wydruków

A. 100 ulotek

B. 4 albumy fotograficzne

C. 100 koszulek bawełnianych

D. 20 kalendarzy ściennych

Odpowiedź "100 koszulek bawełnianych" jest poprawna, ponieważ maszyny do druku cyfrowego, które są przeznaczone głównie do małych serii i personalizacji, znajdują zastosowanie w druku na odzieży, w tym na koszulkach. Druk cyfrowy umożliwia zastosowanie różnych technik, takich jak DTG (Direct to Garment), gdzie atrament jest bezpośrednio nanoszony na materiał, co pozwala na uzyskanie wysoce szczegółowych i kolorowych wzorów. Koszulki bawełniane są idealnym medium do tego typu druku, ponieważ dobrze absorbują atrament, co zapewnia trwałość i jakość wydruku. Dodatkowo, coraz popularniejsze staje się zamawianie krótkich serii odzieży z indywidualnymi nadrukami, co jest korzystne w kontekście personalizacji produktów i zaspokajania specyficznych potrzeb klientów. W branży odzieżowej, gdzie kreatywność i oryginalność są kluczowe, druk cyfrowy na koszulkach pozwala na szybkie wprowadzenie nowych projektów na rynek, co jest zgodne z nowoczesnymi standardami produkcyjnymi.

Pytanie 11

Pliki, które są odczytywane bezpośrednio w trakcie cięcia za pomocą plotera tnącego do wydruków wielkoformatowych, powinny być przesyłane w formacie

A. PNG

B. TIFF

C. JPG

D. CDR

Wybór innych formatów plików, takich jak PNG, JPG czy TIFF, jest nieodpowiedni w kontekście cięcia ploterem tnącym. Pliki PNG i JPG są formatami rastrowymi, co oznacza, że są one zbudowane z pikseli, a nie z wektorów. To prowadzi do ograniczeń w precyzji, ponieważ podczas cięcia, ploter musi interpretować kształty, co w przypadku formatu rastrowego może prowadzić do zniekształceń i utraty detali. Format PNG, choć obsługuje przezroczystość, nie jest przystosowany do edycji wektorowej ani nie zachowuje informacji o kształcie, co jest kluczowe dla ploterów tnących. JPG, z drugiej strony, jest formatem stratnym, co oznacza, że podczas kompresji może utracić szczegóły, co wpływa na jakość końcowego produktu. Takie podejście prowadzi często do frustracji i dodatkowych kosztów, związanych z koniecznością ponownego przetwarzania plików. TIFF, mimo że jest formatem wyższej jakości i może obsługiwać różne typy kolorów, również nie jest idealny dla ploterów tnących, ponieważ nie przechowuje danych wektorowych niezbędnych do precyzyjnego cięcia. W praktyce, wybór tych formatów zamiast CDR może skutkować błędami w cięciu i niezadowalającymi rezultatami wizualnymi, co jest niezgodne z oczekiwaniami klientów i standardami branżowymi.

Pytanie 12

Krawędzie banera reklamowego, który ma być zawieszony na linkach, powinny być wyposażone w metalowe

A. stelaże

B. listwy

C. tuleje

D. oczka

Oczka to metalowe lub plastikowe elementy montażowe, które są stosowane do wzmacniania krawędzi banerów reklamowych. Dzięki nim możliwe jest bezpieczne i stabilne zawieszenie banera na linkach lub sznurkach. Oczka są umieszczane w odpowiednich odstępach, co pozwala na równomierne rozłożenie ciężaru banera oraz minimalizuje ryzyko jego uszkodzenia w wyniku podmuchów wiatru czy innych czynników zewnętrznych. Właściwe umiejscowienie oczek jest kluczowe, aby zapobiec ich zerwaniu lub deformacji materiału. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, oczka powinny być wykonane z materiałów odpornych na korozję, co zapewnia ich długotrwałość i niezawodność w różnych warunkach atmosferycznych. Przykładem zastosowania oczek są banery reklamowe wykorzystywane podczas eventów plenerowych, gdzie ich stabilność i odporność na warunki atmosferyczne są kluczowe dla skuteczności reklamy.

Pytanie 13

Jak często i w jaki sposób powinno się zgiąć arkusz papieru formatu A2, aby uzyskać wkład jednostronny formatu A5?

A. 3 razy, równolegle

B. 2 razy, równolegle

C. 4 razy, prostopadle

D. 3 razy, prostopadle

Żeby zrobić wkład A5 z arkusza A2, musimy wykonać trzy złamania w kierunku prostopadłym. Arkusz A2 ma wymiary 420 mm x 594 mm, a A5 to 148 mm x 210 mm. Pierwsze złamanie robimy na pół, co daje nam dwa arkusze A3. Potem każdy z tych arkuszy A3 znowu składamy na pół, co daje nam cztery arkusze A4. Na koniec, każdy arkusz A4 musimy jeszcze złamać, żeby otrzymać osiem arkuszy A5. Tak że, w sumie mamy trzy złamania. Ta zasada redukcji formatu to tak naprawdę standard w branży papierniczej, co pozwala nam lepiej wykorzystać papier i zmniejszyć odpady. Warto pamiętać, że w produkcji papieru dobrze jest stosować techniki, które maksymalizują efektywność materiałów, bo to naprawdę ważne dla poprawnego planowania cięć i złamań.

Pytanie 14

Ile arkuszy papieru o formacie SRA3 należy przygotować, aby zrealizować wydruk 800 egzemplarzy ulotek w rozmiarze A5?

A. 200 sztuk

B. 100 sztuk

C. 50 sztuk

D. 20 sztuk

Aby wydrukować 800 sztuk ulotek formatu A5, niezbędne jest zrozumienie, jak optymalnie wykorzystać arkusze papieru formatu SRA3. Format SRA3 ma wymiary 320 x 450 mm, co pozwala na umieszczenie na nim czterech arkuszy formatu A5 (148 x 210 mm) w orientacji poziomej. Dlatego, aby uzyskać 800 ulotek A5, musimy podzielić tę liczbę przez 4, co daje 200 arkuszy SRA3. W kontekście praktycznym, przy projektowaniu materiałów do druku, istotne jest również pamiętać o marginesach i spadach, które mogą wpływać na efektywne wykorzystanie powierzchni drukarskiej. W branży druku komercyjnego, istotnym aspektem jest również uwzględnienie strat związanych z procesem drukowania oraz cięcia, co sprawia, że właściwe obliczenie liczby arkuszy jest kluczowe dla efektywności kosztowej produkcji. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie planowania produkcji drukarskiej, które rekomendują zawsze uwzględniać dodatkowy zapas materiałów, aby zminimalizować ryzyko niedoborów w przypadku błędów w druku.

Pytanie 15

Proces przygotowania mobilnej flagi reklamowej typu winder do montażu na maszcie polega na

A. przymocowaniu stalowych oczek

B. naciągnięciu na drewnianej konstrukcji

C. przeszyciu tunelu w tkaninie

D. wzmocnieniu materiału canvas

Przeszycie tunelu na materiale jest kluczowym etapem w przygotowaniu przenośnej flagi reklamowej typu winder, ponieważ umożliwia bezpieczne i stabilne zamocowanie flagi na maszcie. Tunel stanowi miejsce, w którym wsuwany jest maszt, co pozwala na efektywne rozciągnięcie materiału oraz zapewnia odpowiednią widoczność grafiki reklamowej. W praktyce, ten sposób mocowania wpływa na estetykę oraz funkcjonalność flagi, minimalizując ryzyko uszkodzeń materiału podczas wiatru. W branży reklamowej stosuje się różne materiały do produkcji flag, a wzmocnienie krawędzi oraz staranne przeszycie tunelu pozwala na dłuższą trwałość i odporność na warunki atmosferyczne. Standaryzowane techniki szycia, takie jak użycie podwójnych szwów, mogą dodatkowo zwiększyć wytrzymałość flagi, co jest szczególnie istotne w kontekście długoterminowego użytkowania. Przykładowo, flagi mocowane w miejscach o dużym natężeniu wiatru powinny być projektowane z odpowiednim uwzględnieniem strategii mocowania, co pozwoli na zmniejszenie ryzyka uszkodzeń. W związku z tym, przeszycie tunelu jest nie tylko praktycznym, ale również strategicznym działaniem w produkcji flag reklamowych.

Pytanie 16

Reklamę stworzoną z siatki mesh można zawiesić na linkach, jeśli reklama posiada

A. stalowe oczka

B. zaokrąglenia rogów

C. wzmocnienie płótnem

D. frezy na linki

Te stalowe oczka to naprawdę ważna rzecz, jeśli chodzi o zawieszanie reklam na siatce mesh. To takie metalowe kółeczka, które się wszywa albo przymocowuje na brzegach reklamy. Dzięki nim można dobrze i stabilnie przymocować linki, co sprawia, że reklama nie tylko dobrze wygląda, ale też jest bezpieczna. W praktyce, jak używasz stalowych oczek, to reklama jest bardziej odporna na wiatr i inne siły, które mogą ją uszkodzić. Fajnie jest też stosować te oczka w równych odstępach, bo to pomaga lepiej rozłożyć napięcie w materiale. A jak materiał jest dobrze napięty, to także lepiej się prezentuje. Stalowe oczka to już norma w branży reklamowej, widać to na wielu projektach w miastach i na różnego rodzaju eventach, gdzie reklamy muszą być wytrzymałe na trudne warunki.

Pytanie 17

Jakie linie definiują miejsce przekroju obiektu na rysunku technicznym?

A. Prostopadłymi, ciągłymi, cienkimi krzyżującymi się pod kątem 90º

B. Równoległymi, punktowymi, grubymi rysowanymi pod kątem 45º

C. Prostopadłymi, kreskowymi, grubymi krzyżującymi się pod kątem 90º

D. Równoległymi, ciągłymi, cienkimi rysowanymi pod kątem 45º

Błędne odpowiedzi wskazują na typowe nieporozumienia związane z oznaczaniem przekrojów w rysunku technicznym. Prostopadłe, ciągłe, cienkie linie są najczęściej stosowane do przedstawiania konturów, a nie miejsc przekroju. Z kolei równoległe, punktowe, grube linie rysowane pod kątem 45º mogą sugerować pewne inne aspekty rysunku, ale nie są właściwym sposobem oznaczania przekrojów. Pojęcie 'punktowe' w kontekście linii przekroju wydaje się być mylące, ponieważ nie odnosi się do standardowych praktyk w rysunku technicznym. Kolejną niepoprawną koncepcją jest stosowanie grubych linii, które w rysunku technicznym często służą do oznaczania głównych konturów lub linii obrysu, a nie miejsc przekroju. Może to prowadzić do zniekształcenia informacji, które powinny być przekazane poprzez rysunki. Zrozumienie właściwego użycia różnych typów linii w rysunku technicznym jest kluczowe dla efektywnej komunikacji w branży inżynieryjnej. W praktyce, projektanci muszą być świadomi różnic w oznaczeniach, aby uniknąć błędów w interpretacji rysunków, co może prowadzić do kosztownych pomyłek w produkcji i realizacji projektów.

Pytanie 18

Zrealizowanie oprawy 80-stronicowego sprawozdania w formacie A4 z cyfrowych wydruków o rozmiarze 297 x 420 mm wymaga

A. przecięcia arkuszy i zbindowania kartek

B. wykrojenia i sklejenia kartek

C. sprasowania arkuszy i skaszerowania kartek

D. złamania i skalandrowania arkuszy

Odpowiedź 'przekrojenia arkuszy i zbindowania kartek' jest poprawna, ponieważ odnosi się do kluczowych etapów procesu produkcji oprawianego sprawozdania. Przekrojenie arkuszy polega na odpowiednim docięciu papieru do wymaganego formatu, co w tym przypadku jest niezbędne dla zachowania standardowych wymiarów A4 (210 x 297 mm). Następnie, po docięciu, karty muszą być zbindowane, co oznacza połączenie arkuszy w jedną całość. Istnieje wiele technik bindowania, takich jak bindowanie spiralne, klejone, czy metalowe. Wybór metody bindowania zależy od wymagań estetycznych i funkcjonalnych projektu. Zastosowanie profesjonalnych technik w produkcji materiałów drukowanych zapewnia nie tylko ich trwałość, ale także estetyczny wygląd, co jest szczególnie ważne w przypadku sprawozdań, które często są prezentowane klientom czy na konferencjach. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie precyzyjnego wykonania każdego etapu produkcji, co gwarantuje wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 19

Jakie działania przygotowawcze są niezbędne przed rozpoczęciem procesu małoformatowego drukowania cyfrowego?

A. Weryfikacja plików graficznych, uruchomienie sterownika druku, kontrola stanu materiałów eksploatacyjnych i podłoża

B. Integrowanie serwera druku, przycinanie papieru do odpowiedniego formatu, nakładanie farby na konkretne bębny

C. Instalacja oprogramowania kontrolującego, uzupełnianie wyczerpanego tonera, klimatyzowanie papieru

D. Czyszczenie bębnów drukujących, skanowanie oryginałów, poziomowanie urządzenia

Weryfikacja plików graficznych, uruchomienie sterownika druku oraz kontrola stanu materiałów eksploatacyjnych i podłoża to kluczowe czynności przygotowawcze przed rozpoczęciem procesu małoformatowego drukowania cyfrowego. Weryfikacja plików graficznych polega na sprawdzeniu ich zgodności z wymaganiami technicznymi drukarni, co obejmuje rozdzielczość, kolory, format pliku oraz układ. Dzięki temu unikamy problemów związanych z jakością druku. Uruchomienie sterownika druku jest niezbędne, aby system operacyjny mógł komunikować się z drukarką, co zapewnia poprawność i precyzję w realizacji zleceń. Kontrola stanu materiałów eksploatacyjnych, takich jak toner czy papier, jest konieczna dla zapewnienia ciągłości produkcji i unikania przestojów, które mogą wpłynąć na harmonogram realizacji zlecenia. Przykładowo, niewłaściwy stan tonera może prowadzić do nieostrego druku, a wadliwy papier do zacięć. Dobrą praktyką jest również prowadzenie ewidencji stanów magazynowych materiałów eksploatacyjnych, co pozwala na ich bieżące monitorowanie i planowanie zamówień.

Pytanie 20

Rozpoczęcie procesu druku na cyfrowej maszynie elektrofotograficznej nie jest możliwe, jeśli

A. podłoże do druku ma gramaturę mniejszą niż 300 g/m2

B. fuser osiągnął temperaturę otoczenia

C. kolorystyka druku wynosi 4+1

D. kontroler RIP jest aktywowany

Kolorystyka druku, jaką jest 4+1, odnosi się do zastosowania dodatkowego koloru w procesie druku, jednak nie wpływa na zdolność maszyny do rozpoczęcia pracy. W praktyce, cyfrowe maszyny elektrofotograficzne są projektowane tak, aby mogły obsługiwać złożone zlecenia, niezależnie od liczby używanych kolorów. Użytkownicy często błędnie zakładają, że zmiana kolorystyki może wpływać na proces, jednak systemy drukujące są zaprogramowane do przetwarzania różnych profili kolorów bez ograniczeń. Kontroler RIP (Raster Image Processor) również nie jest przeszkodą w rozpoczęciu drukowania, ponieważ jego zadaniem jest przetwarzanie danych graficznych na format zrozumiały dla maszyny. Często mylone są jego funkcje, co może prowadzić do błędnych wniosków, że nieaktywność kontrolera uniemożliwia druk. Gramatura podłoża drukowego poniżej 300 g/m2 jest również błędnie interpretowana; wiele maszyn jest zdolnych do pracy z różnymi gramaturami, w tym z lżejszymi papierami. Jednak kluczowym elementem dla poprawnego działania maszyny pozostaje temperatura fusera. W związku z tym, by uniknąć błędnych założeń, ważne jest zrozumienie specyfiki działania urządzenia i jego komponentów w kontekście procesu drukowania.

Pytanie 21

Zestaw metod lub aplikacji używanych do identyfikacji znaków i całych tekstów na wydrukowanych dokumentach określa się skrótem

A. OCR

B. CMS

C. PDF

D. CTP

Odpowiedź OCR (Optical Character Recognition) jest poprawna, ponieważ odnosi się do technologii służącej do rozpoznawania znaków drukowanych na dokumentach. OCR przekształca tekst z obrazów (np. skanów lub zdjęć dokumentów) na edytowalny format cyfrowy, co jest niezwykle przydatne w wielu branżach. Przykładem zastosowania OCR jest digitalizacja archiwów papierowych, co znacznie ułatwia wyszukiwanie informacji, zarządzanie dokumentacją oraz przechowywanie danych. W standardach branżowych, takich jak ISO 19005 (PDF/A) czy ISO 32000 (PDF), wskazuje się na znaczenie skutecznego przetwarzania dokumentów. Dobrą praktyką jest również wykorzystanie technologii OCR w systemach zarządzania dokumentami, co pozwala na automatyzację procesów biurowych oraz poprawę efektywności pracy. Warto również zauważyć, że nowoczesne algorytmy OCR wykorzystują sztuczną inteligencję i uczenie maszynowe, co znacząco zwiększa dokładność rozpoznawania, nawet w przypadku słabo widocznych tekstów.

Pytanie 22

Przed rozpoczęciem druku na cyfrowej maszynie drukarskiej nie ma potrzeby

A. określania liczby egzemplarzy.

B. uzupełniania pojemników na papier.

C. ustalania formatu druku.

D. przygotowywania form drukowych.

Określenie wielkości nakładu jest kluczowym krokiem w procesie przygotowania do druku, gdyż wpływa na efektywność produkcji oraz koszty. Wiedza na temat zamawianego nakładu pozwala na odpowiednie zaplanowanie zasobów, co jest istotne zwłaszcza w przypadku druku offsetowego, gdzie większe nakłady mogą obniżać jednostkowy koszt wydruku. Wymaganie precyzyjnego określenia formatu wydruku również jest istotne, ponieważ format materiałów graficznych, takich jak broszury czy ulotki, ma bezpośredni wpływ na jakość finalnego produktu. Niezrozumienie tej kwestii może prowadzić do sytuacji, w której finalne wydruki nie spełniają oczekiwań klientów, co z kolei może negatywnie wpłynąć na reputację drukarni. Uzupełnianie zasobników papieru to także fundamentalny etap, który zapewnia ciągłość produkcji. Brak odpowiedniej ilości papieru może prowadzić do przestojów, co jest nieefektywne zarówno pod względem czasowym, jak i finansowym. Rozumienie tych aspektów jest kluczowe w kontekście planowania druków, a także w celu uniknięcia typowych błędów, które mogą powstać z niedoinformowania o istotnych procesach zachodzących w branży druku.

Pytanie 23

W dyszach drukujących piezoelektrycznych ciecz atramentowa jest wyrzucana przez

A. odkształcenie kryształów

B. wypchnięcie przez tłoczek

C. ciśnienie gazu

D. podniesienie temperatury

Wybór odpowiedzi związanych z wzrostem temperatury, wypchaniem tłoczkiem i ciśnieniem gazu jest błędny z kilku powodów. Wzrost temperatury, choć może wpływać na właściwości fizyczne atramentu, nie jest zasadniczym mechanizmem wyzwalającym proces wystrzeliwania. W dyszach piezoelektrycznych otwarcie i zamknięcie szczelin z atramentem jest realizowane przez mechaniczne odkształcenie kryształków, a nie przez podgrzewanie atramentu, co może prowadzić do jego przegrzania i zmiany właściwości. Ponadto, wypchnięcie tłoczkiem jest charakterystyczne dla dysz opartych na mechanizmie tłokowym, gdzie atrament jest przesuwany w wyniku ruchu tłoka, co jest zupełnie innym podejściem. W przypadku technologii piezoelektrycznej, nie mamy do czynienia z klasycznym tłokiem, a raczej z dynamicznym przekształceniem energii elektrycznej w mechaniczną. Ostatnia koncepcja, dotycząca ciśnienia gazu, również nie ma zastosowania w piezoelektrycznych dyszach drukujących, gdzie ciśnienie jest generowane przez deformację kryształów, a nie przez zewnętrzne źródło gazu. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe dla prawidłowego działania drukarek, a także dla rozwoju nowych, bardziej zaawansowanych technologii druku.

Pytanie 24

Jakie kroki należy sukcesywnie podjąć przy przygotowaniu wielkoformatowego plotera do pracy z drukowaniem?

A. Sprawdzić, czy nie ma resztek zaciętego papieru po wcześniejszych pracach, sprawdzić poziom atramentów, włączyć zasilanie urządzenia

B. Sprawdzić poziom atramentów, załadować podłoże drukowe, zamknąć system drukowania

C. Opróżnić resztki atramentu po wcześniejszej pracy, ustawić kolorystykę drukowania, sprawdzić wypoziomowanie urządzenia

D. Sprawdzić poziom atramentów, załadować podłoże drukowe, ustawić parametry drukowania zgodnie z zamówieniem

Nieprawidłowe podejście do przygotowania plotera do druku często wynika z braku zrozumienia kluczowych kroków procesu. Odpowiedzi nie uwzględniają fundamentalnych czynności, które są niezbędne do skutecznego uruchomienia druku. Zaczynając od sprawdzenia poziomu atramentów, jest to absolutnie kluczowy krok. Ignorowanie tego aspektu może prowadzić do nieprzewidzianych przerw w pracy, co generuje dodatkowe koszty i opóźnienia. Załadunek podłoża drukowego powinien następować po upewnieniu się, że wszystkie resztki z poprzednich zleceń zostały usunięte, co nie tylko zwiększa wydajność, ale również minimalizuje ryzyko uszkodzenia materiału. Ponadto, zamykanie systemu drukowania przed rozpoczęciem nowej pracy jest nieefektywne i niezgodne z praktykami branżowymi, ponieważ utrudnia kontynuację pracy. Właściwe ustawienie parametrów drukowania jest kluczowe dla jakości końcowego produktu - każdy projekt wymaga przemyślanej kalibracji, aby zapewnić odpowiednią kolorystykę i ostrość. Zrozumienie tego procesu oraz wymagań zamówienia jest kluczowe dla każdego, kto pracuje z wielkoformatowymi ploterami.

Pytanie 25

Jakie materiały są kluczowe w procesie cyfrowego drukowania nakładu?

A. Roztwór zwilżający, toner

B. Guma arabska, farba

C. Toner, podłoże

D. Tusz, wywoływacz

Wybór niewłaściwych materiałów do cyfrowego drukowania nakładu często prowadzi do mylnych wniosków na temat procesu drukowania. Przykładem jest roztwór zwilżający i toner, które są używane w technologii offsetowej, a nie w cyfrowym druku. Roztwór zwilżający jest stosowany do utrzymania równowagi między farbą a wodą na formie drukarskiej, co nie ma zastosowania w druku cyfrowym. W cyfrowym druku laserowym, toner jest jedynym środkiem barwiącym, a nie ma potrzeby stosowania roztworu zwilżającego. Z kolei tusz i wywoływacz to materiały używane w drukarkach atramentowych i procesach fotochemicznych, które różnią się znacznie od metod wykorzystywanych w druku cyfrowym. Guma arabska oraz farba, które są tradycyjnie stosowane w druku analogowym i technikach graficznych, również nie mają zastosowania w kontekście druku cyfrowego. Użytkownicy często mylą te technologie, co prowadzi do niepełnego zrozumienia specyfiki i wymagań cyfrowego druku. Kluczowe jest zrozumienie, że cyfrowe drukowanie polega na bezpośrednim przenoszeniu obrazu na podłoże bezpośrednio z pliku komputerowego, co wymaga specyficznych materiałów, takich jak toner i odpowiednie podłoże. Ignorowanie tych podstawowych zasad może prowadzić do znacznych strat jakościowych w procesie druku oraz nieefektywności produkcji.

Pytanie 26

Jakie podłoże jest wykorzystywane w procesie produkcji kart lojalnościowych z paskiem magnetycznym, które umożliwia odczytanie zapisanych na nich danych?

A. Tworzywo PVC

B. Papier niepowlekany spulchniony 100 g/m2

C. Karton powlekany 180 g/m2

D. Folię elektrostatyczną

Papier niepowlekany spulchniony 100 g/m2, folia elektrostatyczna i karton powlekany 180 g/m2 to nie najlepszy pomysł na karty lojalnościowe z paskiem magnetycznym. Papier spulchniony jest taki tani, ale niestety nie jest wystarczająco mocny, ani odporny na różne uszkodzenia czy pogodę. Karty lojalnościowe są eksploatowane intensywnie, więc potrzeba czegoś, co to wytrzyma. Folia elektrostatyczna to też nie to, ma słabą wytrzymałość i kiepsko się nadaje do druku. Użycie jej do kart lojalnościowych to raczej kiepski pomysł. Karton powlekany jest trochę lepszy od spulchnionego, ale znowu nie ma wystarczającej elastyczności i odporności na wilgoć, co czyni go słabym wyborem na karty, które nosi się w portfelu. Jak się używa złych materiałów, to karty szybko się zużywają i psują, a to może wpłynąć na postrzeganie marki i zadowolenie klientów. Dlatego ważne, żeby w produkcji kart lojalnościowych trzymać się sprawdzonych standardów, które mówią, że najlepiej używać PVC, żeby mieć pewność, że karty będą trwałe i funkcjonalne.

Pytanie 27

Przed drukowaniem okładek w maszynie drukarskiej, po zakończeniu wydruku wkładów zeszytowych o wielu kolorach, konieczna jest zmiana parametru

A. kolorystyki

B. gramatury

C. formatu

D. odwracania

Wybór parametrów druku jest kluczowy dla uzyskania odpowiedniej jakości produktów drukowanych. Odpowiedzi związane z formatem, odwracaniem i kolorystyką, mimo że są istotne w kontekście druku, nie odnoszą się bezpośrednio do zmiany, jaką należy wprowadzić pomiędzy drukowaniem wkładów a okładek. Zmiana formatu nie jest konieczna, jeśli obie części, wkłady i okładki, są projektowane w tym samym wymiarze. Format wyznacza zarówno wielkość arkusza, jak i finalny rozmiar produktu, a jego zmiana może prowadzić do dodatkowych kosztów oraz komplikacji w procesie produkcji, takich jak marnotrawstwo materiałów. Odwracanie, oznaczające zmianę kolejności druku lub dobór strony do druku, również nie jest czynnikiem, który wpływa na konieczność zmiany parametrów papieru. Ostatnia z proponowanych odpowiedzi, dotycząca kolorystyki, odnosi się głównie do aspektów wizualnych i estetycznych, które są istotne, ale nie ma bezpośredniego związku z parametrami materiałowymi. Typowym błędem myślowym jest nieprawidłowe zrozumienie relacji między różnymi parametrami druku i ich wpływu na finalny produkt. Oparcie się na niewłaściwych aspektach, takich jak kolorystyka czy format, może prowadzić do poważnych problemów jakościowych i operacyjnych. Dlatego kluczowe jest, aby w procesie produkcyjnym skupić się na odpowiednich parametrach, takich jak gramatura, które mają bezpośredni wpływ na jakość i funkcjonalność drukowanych materiałów.

Pytanie 28

Aby wydrukować jeden egzemplarz plakatu w formacie A1 na folii samoprzylepnej, należy użyć

A. maszyny offsetowej heatsetowej

B. plotera solwentowego

C. drukarki laserowej

D. drukarki termosublimacyjnej

Drukarka laserowa, choć popularna w biurach do druku dokumentów, nie jest odpowiednia do druku na foliach samoprzylepnych. Tusz używany w drukarkach laserowych oparty jest na proszku, który nie przylega dobrze do gładkich powierzchni folii, co może prowadzić do blaknięcia i łuszczenia się druku. Drukarki termosublimacyjne, z drugiej strony, są przeznaczone głównie do druku na specjalnych podłożach, takich jak tkaniny lub materiały pokryte powłoką, a ich zastosowanie w druku folii samoprzylepnej jest ograniczone. Offsetowe maszyny heatsetowe są z kolei stosowane w druku wysokiej jakości na papierze, a proces druku offsetowego nie jest dostosowany do materiałów takich jak folia samoprzylepna. Typowe błędy myślowe w tym kontekście obejmują postrzeganie wszystkich technologii druku jako zamienników, co prowadzi do nieodpowiednich wyborów technologicznych. Ważne jest zrozumienie, że odpowiednie urządzenie do konkretnego materiału ma kluczowe znaczenie dla jakości i trwałości finalnego produktu.

Pytanie 29

Wydruk cyfrowy zamówiony przez klienta ma wymiary 297 x 420 mm netto i nie zmieści się na arkuszu formatu A3. Aby zrealizować to zamówienie, konieczne jest

A. użycie podłoża w formacie SRA3

B. skorzystanie z opcji "kasuj marginesy drukarki"

C. wykonanie dwóch wydruków w formacie SRA4, a następnie ich sklejenie

D. dopasowanie pliku cyfrowego do podłoża A3

Odpowiedź dotycząca zastosowania podłoża formatu SRA3 jest poprawna, ponieważ format A3, który ma wymiary 297 x 420 mm, nie jest wystarczający do wydruku pracy o wymiarach 297 x 420 mm netto. Format SRA3 ma większe wymiary, wynoszące 320 x 450 mm, co pozwala na marginesy obcinania i idealne dopasowanie do wymagań drukowania. Stosując SRA3, drukarnia ma zapewnioną większą elastyczność w zakresie przygotowania pliku graficznego oraz zachowania odpowiednich proporcji i jakości druku. W praktyce stosowanie SRA3 jest standardem w branży poligraficznej, szczególnie w przypadku projektów wymagających pełnoformatowego druku, gdzie kluczowe jest, aby finalny produkt miał odpowiednio wykończone krawędzie. Ponadto SRA3 umożliwia wielokrotne wykorzystanie arkuszy, co przyczynia się do oszczędności materiałów, co jest istotne w kontekście zrównoważonego rozwoju produkcji. Wydruki na SRA3 są częściej stosowane w profesjonalnych projektach graficznych, takich jak broszury czy plakaty, gdzie pełen format jest niezbędny.

Pytanie 30

Aby wymienić purpurowy toner w drukarce cyfrowej, należy wybrać pojemnik z oznaczeniem literowym

A. K

B. C

C. M

D. Y

Poprawna odpowiedź to 'M', ponieważ w maszynach do druku cyfrowego kolor purpurowy jest zazwyczaj reprezentowany przez literę 'M', co odpowiada terminowi 'magenta'. W systemach kolorów CMYK, z których korzysta się w druku, każdy z kolorów (Cyan, Magenta, Yellow, Key/Black) ma przypisaną swoją literę. Właściwa identyfikacja kolorów jest kluczowa dla zapewnienia wysokiej jakości wydruków. W przypadku wymiany tonera, należy zawsze upewnić się, że wybrany zasobnik odpowiada kolorowi, który jest aktualnie potrzebny. Na przykład, kiedy wymieniasz toner w maszynach, które są używane do druku materiałów reklamowych, prawidłowe użycie tonera magenta jest niezbędne do uzyskania odpowiednich odcieni purpury, co bezpośrednio wpływa na estetykę i odbiór wizualny materiału. Praktyka wskazuje, że znajomość tych oznaczeń pozwala na szybsze i bardziej efektywne zarządzanie materiałami eksploatacyjnymi w biurze lub podczas pracy w drukarni. Właściwe zarządzanie kolorami jest nie tylko kwestią estetyki, ale także ekonomiki procesu druku.

Pytanie 31

Jaką rozdzielczość powinna mieć bitmapa o wymiarach 80 x 70 mm przeznaczona do drukowania cyfrowego w formacie nieprzekraczającym SRA3?

A. 900 dpi

B. 300 dpi

C. 96 dpi

D. 72 dpi

Rozdzielczość 300 dpi (punktów na cal) jest standardem w branży druku, szczególnie w przypadku materiałów, które mają być drukowane na papierze w formacie SRA3. Umożliwia to uzyskanie wysokiej jakości wydruków, co jest szczególnie istotne w przypadku grafiki, zdjęć oraz wszelkich materiałów promocyjnych. W przypadku bitmapy o wymiarach 80 x 70 mm, przy rozdzielczości 300 dpi, obraz ma 944 x 827 pikseli. Taka rozdzielczość zapewnia odpowiednią ilość szczegółów, co przekłada się na ostrość i jakość druku. W praktyce, korzystając z tej rozdzielczości, możemy być pewni, że wydruk będzie wyglądał profesjonalnie, a detale, takie jak tekst czy elementy graficzne, będą czytelne. Warto również pamiętać, że niższe rozdzielczości, takie jak 72 dpi czy 96 dpi, są odpowiednie jedynie do zastosowań internetowych, gdzie jakość nie jest tak kluczowa. Dlatego, w kontekście druku, stawianie na 300 dpi jest najlepszym wyborem, który odpowiada na wymagania branżowe i oczekiwania klientów.

Pytanie 32

Wydruki w formie brytów do klejenia wielkich formatów należy zawsze układać w

A. rulon, zadrukowaną stroną na zewnątrz

B. kostkę, zadrukowaną stroną na zewnątrz

C. kostkę, zadrukowaną stroną do środka

D. rulon, zadrukowaną stroną do środka

Zastosowanie rulonów lub składania w kostkę zadrukowaną na zewnątrz jest niewłaściwe i może prowadzić do poważnych uszkodzeń wydruków. Składanie w rulon stroną zadrukowaną do środka teoretycznie może wydawać się dobrym rozwiązaniem, jednak w praktyce może prowadzić do problemów z odkształceniem materiału, szczególnie jeśli druk jest wilgotny lub nie w pełni utwardzony. Rulon z zadrukowaną stroną na zewnątrz jest szczególnie niebezpieczny, ponieważ naraża zadrukowaną powierzchnię na uszkodzenia mechaniczne, zarysowania czy zabrudzenia, co może wpłynąć na ostateczny wygląd produktu. Składanie w kostkę z zadrukowaną stroną na zewnątrz również nie chroni zadruku, a dodatkowo zwiększa ryzyko zagnieceń na krawędziach, co jest nieakceptowalne w kontekście profesjonalnych wydruków. Podczas transportu i przechowywania, wydruki powinny być chronione przed wszelkimi czynnikami zewnętrznymi, a niewłaściwe metody składania mogą prowadzić do strat finansowych związanych z uszkodzeniami oraz reklamacji. Warto zwrócić uwagę na te aspekty, aby zrozumieć, jak ważne jest przestrzeganie standardów branżowych w celu zachowania jakości i estetyki produktów.

Pytanie 33

Jakie oprogramowanie oraz narzędzie powinno być wykorzystane do weryfikacji poprawności wykonania pliku PDF zgodnego z normami drukarskimi?

A. Adobe InDesign, edytor wątków

B. Impozycjoner, tasuj strony

C. Corel Draw, widok sortowania stron

D. Adobe Acrobat, podgląd wyjściowy

Wybór niewłaściwych narzędzi do oceny pliku PDF może prowadzić do poważnych problemów w procesie druku. Na przykład, Corel Draw, mimo że jest potężnym programem graficznym, nie jest zoptymalizowany do pracy z plikami PDF pod kątem druku. Widok sortowania stron to funkcjonalność, która nie dostarcza użytkownikowi informacji o zgodności pliku z wymaganiami drukarskimi, ani nie pozwala na analizę kolorów czy rozdzielczości obrazu. Ponadto, Adobe InDesign, będący programem do składu tekstu i grafiki, również nie jest przeznaczony do oceny gotowych plików PDF. Edytor wątków w InDesignie nie ma zastosowania przy ocenie jakości czy poprawności PDF-ów, ponieważ jego głównym celem jest umożliwienie edytowania zawartości, a nie weryfikacji zgodności z normami. Impozycjoner, mimo że zajmuje się organizowaniem stron w odpowiedniej kolejności, nie zapewnia pełnej analizy PDF-ów w kontekście ich przygotowania do druku. Funkcja tasowania stron nie odnosi się do oceny jakości dokumentów, a raczej do przygotowania ich do druku w odpowiednich zestawach. Wybór odpowiednich narzędzi i metod oceny plików PDF jest kluczowy dla zapewnienia, że końcowy produkt odpowiada wymaganym normom i standardom waty. Dlatego warto korzystać z dedykowanych programów, takich jak Adobe Acrobat, które są bezpośrednio zaprojektowane do tego celu.

Pytanie 34

Ile dodatkowych arkuszy papieru należy przygotować, gdy nakład wynosi 800 egzemplarzy, a zapas na obróbkę wykończeniową wydruków cyfrowych stanowi 5%?

A. 80 arkuszy

B. 40 arkuszy

C. 160 arkuszy

D. 400 arkuszy

Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z błędnych obliczeń lub nieporozumień dotyczących pojęcia naddatku na obróbkę wykończeniową. Na przykład, odpowiedź sugerująca, że dodatkowo należy przygotować 400 arkuszy, opiera się na założeniu, które jest nieuzasadnione i znacznie zawyża wymagania materiałowe. W rzeczywistości 400 arkuszy stanowi 50% nakładu, co jest całkowicie nieadekwatne w kontekście niewielkiego naddatku ustalonego na 5%. Inny błąd można zauważyć w odpowiedziach, które sugerują 80 lub 160 arkuszy, co również jest wynikiem niepoprawnych kalkulacji. Użytkownik może mylić naddatek z innymi wskaźnikami, takimi jak całkowity koszt produkcji lub całkowita ilość zużytego papieru. Ważne jest, aby pamiętać, że naddatek jest ustalany na podstawie konkretnego procentu nakładu, a nie jako funkcja całkowitych kosztów czy ilości materiału. W druku cyfrowym standardem jest przyjęcie naddatku od 5% do 10% w zależności od rodzaju wydruku oraz procesu obróbczych, co ma na celu zabezpieczenie się przed ewentualnymi stratami. Właściwe zrozumienie tej koncepcji jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami w branży drukarskiej.

Pytanie 35

Zgniatanie powierzchni, tworzenie bąbelków powietrznych oraz separacja warstw to wyzwania występujące podczas inspekcji jakości

A. szycia

B. foliowania

C. bigowania

D. lakierowania

Szycie, bigowanie i lakierowanie to różne techniki związane z obróbką materiałów, ale nie mają nic wspólnego z problemami, o których mówiliśmy przy foliowaniu, jak marszczenie czy pęcherzyki powietrzne. Szycie łączy tkaniny, ale tu mogą wystąpić inne trudności, np. przesunięcia szwów czy źle dobrane nitki, co nie odnosi się do foliowania. Bigowanie polega na wyginaniu materiałów i także nie ma związku z foliowaniem. Kluczowe przy foliowaniu to przygotowanie powierzchni, temperatura i technika nakładania folii, to zupełnie co innego niż bigowanie. Lakierowanie natomiast tworzy ochronną powłokę na powierzchniach, ale też wymaga dokładności, żeby uniknąć np. zacieków. Problemy z pęcherzykami powietrznymi i marszczeniem są istotne, bo dotyczą jakości folii, co nie ma bezpośredniego związku z szyciem czy bigowaniem. Każdy z tych procesów ma swoje unikalne zasady i wymagania, które różnią się od foliowania. Więc, gdy chodzi o foliowanie, musisz skupić się na tym, co jest dla niego typowe, a nie na innych technikach.

Pytanie 36

Materiałem używanym do druku obiektów w technologii 3D jest

A. tusz ekosolwentowy

B. dibond

C. filament

D. ciekły toner

Dibond to materiał kompozytowy, który składa się z dwóch cienkich warstw aluminium oraz rdzenia z polietylenu. Jest on używany głównie w reklamie i wystawiennictwie, a nie w druku 3D. Stosowanie dibondu w tej technologii jest niemożliwe, ponieważ nie jest on przeznaczony do wytwarzania trójwymiarowych obiektów metodą druku. Ciekły toner z kolei to termin odnoszący się do technologii druku laserowego, gdzie drobne cząsteczki tonera są nanoszone na papier. Nie ma zastosowania w druku 3D, gdzie wymagany jest materiał w postaci stałej, który można formować w trójwymiarowe kształty. Tusz ekosolwentowy to z kolei materiał wykorzystywany w druku wielkoformatowym, idealny dla grafików i reklamodawców. Jego cechy chemiczne, takie jak szybkie schnięcie i odporność na czynniki zewnętrzne, sprawiają, że jest stosowany w druku na różnych powierzchniach, ale nie ma zastosowania w druku 3D. Zrozumienie specyfiki materiałów i ich zastosowania jest kluczowe dla efektywnego korzystania z technologii druku 3D. Wybór odpowiednich materiałów powinien być oparty na ich właściwościach fizycznych oraz planowanym zastosowaniu, co wyklucza użycie materiałów, które nie są przeznaczone do tego celu.

Pytanie 37

W jakiej postaci należy przekazać klientowi wydruki przeznaczone do ekspozycji w systemie roll-up?

A. Kaszerowanej

B. Złożonej

C. Zbigowanej

D. Zrolowanej

Wydruki przeznaczone do prezentacji w systemie roll-up powinny być dostarczane w formie zrolowanej. Taki sposób pakowania jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży reklamowej i wystawienniczej, ponieważ zrolowane materiały są mniej narażone na uszkodzenia mechaniczne podczas transportu. Wydruki te, wykonane na odpowiednim podłożu, powinny posiadać odpowiednią gramaturę i jakość druku, aby zapewnić ich estetyczny wygląd po rozwinięciu. Zrolowanie pozwala również na łatwe i wygodne przenoszenie, co jest kluczowe podczas transportu na różne wydarzenia czy targi. Dodatkowo, stosując tę metodę, minimalizujemy ryzyko powstawania zagnieceń czy fałd, które mogłyby negatywnie wpłynąć na prezentację materiału. Warto pamiętać, że roll-upy są przeznaczone do wielokrotnego użytku, dlatego ich odpowiedni transport i przechowywanie są niezbędne, aby maksymalizować ich żywotność i efektywność wizualną.

Pytanie 38

Ile czasu potrzeba na zadrukowanie 12 000 kart magnetycznych, jeżeli wydajność maszyny cyfrowej wynosi 4 000 sztuk na godzinę?

A. 2 godziny

B. 6 godzin

C. 3 godziny

D. 4 godziny

Aby obliczyć czas potrzebny na zadrukowanie 12 000 kart magnetycznych przy wydajności maszyny cyfrowej wynoszącej 4 000 sztuk na godzinę, należy zastosować prosty wzór. Czas (w godzinach) to stosunek liczby kart do wydajności maszyny. W tym przypadku: 12 000 kart ÷ 4 000 kart/godzina = 3 godziny. Taka metoda obliczeń jest zgodna z praktykami branżowymi, które zalecają precyzyjne planowanie czasu produkcji, co pozwala na efektywne zarządzanie zasobami i terminami dostaw. Warto zauważyć, że w praktyce można również uwzględnić dodatkowy czas na przygotowanie sprzętu oraz ewentualne przerwy w produkcji, co jest istotne w kontekście produkcji masowej. Standardy produkcji zalecają takie podejście, aby zminimalizować ryzyko opóźnień i zapewnić płynność operacyjną. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być sytuacja, w której drukarnia musi zaplanować produkcję z wyprzedzeniem, aby sprostać wymaganiom klientów. Mądrze zarządzając czasem produkcji, drukarnie mogą poprawić swoją efektywność i zadowolenie klientów.

Pytanie 39

Jaki system wystawowy umożliwia prezentację przenośnej pionowej reklamy na materiale frontlit o rozmiarach 1 x 2 m?

A. Potykacz B2

B. Gablota szklana

C. Cityscroll

D. Roll Up

Roll Up to system wystawienniczy, który idealnie nadaje się do ekspozycji przenośnych reklam na podłożach frontlit o wymiarach 1 x 2 m. Jest to rozwiązanie o wysokiej mobilności i łatwości w obsłudze, co czyni je popularnym wyborem w branży reklamowej. Roll Up składa się z mechanizmu zwijającego, który umożliwia szybkie rozkładanie i składanie, co jest nieocenione na wydarzeniach takich jak targi, konferencje czy promocje w punktach sprzedaży. Dodatkowo, wizualizacja na podłożu frontlit zapewnia doskonałą jakość druku, co wpływa na widoczność i efektywność przekazu reklamowego. Istotne jest również, że Roll Up można łatwo transportować i przechowywać, co jest kluczowe w kontekście optymalizacji kosztów i logistyki. Warto zaznaczyć, że stosowanie Roll Upów w strategii marketingowej stało się standardem, a ich uniwersalność sprawia, że znajdują zastosowanie w różnorodnych branżach. Umożliwiają one efektywne dotarcie do klientów, przyciągając ich uwagę dzięki atrakcyjnym grafikom i łatwej adaptacji do zmieniającego się otoczenia.

Pytanie 40

Z wykorzystaniem urządzeń do druku wielkoformatowego nie jest możliwe zrealizowanie nadruku

A. długopisów

B. tapet

C. banerów

D. roll-up’ów

Urządzenia do druku wielkoformatowego specjalizują się w zadrukowywaniu dużych powierzchni przy użyciu technologii, które są dostosowane do różnorodnych materiałów, takich jak banery, tapety czy roll-up’y. Zadruk długopisów nie jest możliwy z uwagi na ich mały rozmiar i specyfikę materiału, z którego są wykonane. Proces druku wielkoformatowego opiera się na technikach, które są projektowane do pracy z powierzchniami o dużych wymiarach, a nie z małymi, precyzyjnymi obiektami. W praktyce, drukowanie na długopisach wymagałoby zastosowania technologii inkjet w bardzo precyzyjny sposób, co nie jest typowe dla standardowych urządzeń wielkoformatowych. Zamiast tego, do zadrukowywania długopisów powszechnie wykorzystuje się metody sitodruku lub tampodruku, które są bardziej odpowiednie dla małych przedmiotów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej