Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik budownictwa
  • Kwalifikacja: BUD.12 - Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich
  • Data rozpoczęcia: 31 maja 2025 17:56
  • Data zakończenia: 31 maja 2025 18:13

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaka jest proporcja objętościowa gipsu i piasku w zaprawie gipsowej M 4?

Marka zaprawyZaprawa gipsowa
gips : piasek
Zaprawa gipsowo-wapienna
gips : wapno : piasek
M11: 41: 1,5: 4,5
M21: 31: 1: 3
M31: 21: 0,5: 2
M41: 11: 0,5: 1

A. 1:4
B. 1:0,5
C. 1:1
D. 1:2
Proporcja objętościowa gipsu i piasku w zaprawie gipsowej M4 wynosi 1:1, co oznacza, że na jedną jednostkę objętości gipsu przypada jedna jednostka objętości piasku. Taki dobór składników jest kluczowy dla uzyskania optymalnych właściwości zaprawy, w tym jej wytrzymałości i elastyczności. W praktyce, równomierne połączenie tych dwóch materiałów pozwala na uzyskanie jednorodnej masy, która dobrze przylega do powierzchni oraz zapewnia odpowiednią trwałość. Zgodnie z normami budowlanymi, szczególnie tymi związanymi z wykończeniem wnętrz, zachowanie tej proporcji jest istotne dla efektywności procesu aplikacji oraz trwałości powłok gipsowych. Przykładowo, stosując tę proporcję w renowacji starych budynków, można uzyskać lepsze rezultaty estetyczne i funkcjonalne, niż w przypadku stosowania innych proporcji, co potwierdzają liczne badania i doświadczenia specjalistów w dziedzinie budownictwa.

Pytanie 2

Na podstawie fragmentu opisu technicznego określ, ile pojemników cementu i wapna należy zużyć do przygotowania zaprawy, jeżeli do jej sporządzenia zaplanowano 20 pojemników piasku?

Opis techniczny
(fragment)
(...) Do wykonania ścian zewnętrznych z pustaków Max należy zastosować zaprawę cementowo-wapienną odmiany E, o proporcji objętościowej składników 1 : 0,5 : 4. (...)

A. 5 pojemników wapna i 2,5 pojemnika cementu.
B. 4 pojemniki cementu i 2 pojemniki wapna.
C. 4 pojemniki wapna i 2 pojemniki cementu.
D. 5 pojemników cementu i 2,5 pojemnika wapna.
Odpowiedź, która wskazuje na zużycie 5 pojemników cementu i 2,5 pojemnika wapna jest właściwa, ponieważ opiera się na poprawnych proporcjach składników potrzebnych do przygotowania zaprawy. W opisie technicznym podano, że proporcje objętościowe składników wynoszą 1:0,5:4, co oznacza, że na każdy 1 pojemnik cementu przypada 0,5 pojemnika wapna i 4 pojemniki piasku. Zgodnie z planowanym użyciem 20 pojemników piasku, można obliczyć ilość pozostałych składników. 20 pojemników piasku podzielone przez 4 (czwartą część proporcji) daje 5 pojemników cementu, co odpowiada proporcji 1:4. Współczynnik dla wapna wynosi 0,5, więc 5 pojemników cementu pomnożone przez 0,5 daje 2,5 pojemnika wapna. Takie podejście nie tylko zapewnia zgodność z podanymi proporcjami, ale także wpisuje się w najlepsze praktyki budowlane, które gwarantują odpowiednią wytrzymałość i trwałość zaprawy. W praktyce, stosowanie się do tych proporcji pozwala uniknąć problemów związanych z niedostatecznym wiązaniem materiałów, co ma kluczowe znaczenie dla późniejszej jakości prac budowlanych.

Pytanie 3

Jeśli czas pracy potrzebny do wykonania 1 m2 ścianki działowej wynosi 1,4 r-g, a stawka godzinowa murarza to 15 zł, to jakie wynagrodzenie powinien otrzymać murarz za zrealizowanie 120 m2 ścianek działowych?

A. 3 600 zł
B. 1 680 zł
C. 2 520 zł
D. 1 800 zł
Aby obliczyć wynagrodzenie murarza za wykonanie 120 m2 ścianek działowych, najpierw musimy ustalić, ile roboczogodzin (r-g) jest potrzebnych do wykonania tej pracy. Ponieważ nakład robocizny na 1 m2 wynosi 1,4 r-g, to dla 120 m2 obliczamy: 120 m2 * 1,4 r-g/m2 = 168 r-g. Następnie, znając stawkę godzinową murarza wynoszącą 15 zł, obliczamy całkowite wynagrodzenie: 168 r-g * 15 zł/r-g = 2520 zł. Takie obliczenia są podstawą w branży budowlanej, gdzie precyzyjne planowanie robocizny oraz kosztów jest kluczowe dla efektywności projektów. Dobrą praktyką jest również stworzenie harmonogramu roboczego, który pozwoli na kontrolowanie postępów oraz kosztów, co minimalizuje ryzyko przekroczenia budżetu.

Pytanie 4

Krążyna stanowi element wspierający, który umożliwia realizację

A. sklepień i łuków
B. gzymsów oraz cokołów
C. stropów Kleina
D. stropów gęstożebrowych
Odpowiedzi gzymsów i cokołów, stropów Kleina oraz stropów gęstożebrowych wskazują na szereg nieporozumień dotyczących funkcji krążyn. Gzymsy są elementami architektonicznymi, które pełnią rolę estetyczną i ochronną, odprowadzając wodę deszczową z elewacji budynków. Nie mają one jednak charakterystyki wspierającej dla sklepienia czy łuku. Cokół natomiast, będący podstawą ściany, nie pełni funkcji podporowych dla wyżej wymienionych konstrukcji, a jego zadaniem jest zabezpieczenie dolnej części budynku przed wilgocią i uszkodzeniami mechanicznymi. W odniesieniu do stropów Kleina, warto zauważyć, że są to stropy o charakterze płaskim, które nie wymagają krążyn do stabilizacji, ponieważ ich konstrukcja opiera się na zupełnie innych zasadach. Stropy gęstożebrowe, z kolei, charakteryzują się zastosowaniem żebrowania dla podparcia, co również nie wiąże się z krążynami. Właściwe zrozumienie funkcji każdej konstrukcji jest kluczowe w procesie projektowania budynków, aby uniknąć błędnych założeń dotyczących ich zastosowania oraz interakcji z innymi elementami architektonicznymi. Zwykle błędne odpowiedzi wynikają z mylnego przekonania, że różne elementy budowlane pełnią podobne funkcje, co prowadzi do uproszczeń i nieprawidłowych interpretacji ich roli w konstrukcji.

Pytanie 5

Jaką ilość zaprawy murarskiej należy przygotować do wzniesienia ściany z bloczków z betonu komórkowego o grubości 37 cm oraz wymiarach 3,5 × 8 m, jeśli do budowy 1 m2 takiej ściany potrzeba 0,043 m3 zaprawy?

A. 12,728 m3
B. 5,569 m3
C. 1,591 m3
D. 1,204 m3
Aby obliczyć ilość zaprawy murarskiej potrzebnej do wymurowania ściany o grubości 37 cm i wymiarach 3,5 × 8 m, najpierw należy obliczyć powierzchnię tej ściany. Powierzchnia wynosi 3,5 m × 8 m = 28 m². Następnie, znając zapotrzebowanie na zaprawę, które wynosi 0,043 m³ na 1 m², należy pomnożyć tę wartość przez całkowitą powierzchnię ściany: 28 m² × 0,043 m³/m² = 1,204 m³. Takie obliczenia są zgodne z praktykami budowlanymi, w których precyzyjne obliczenia materiałów są kluczowe dla efektywności kosztowej i zapewnienia jakości wykonania. Warto również pamiętać, że przy zamawianiu materiałów budowlanych zaleca się dodawanie pewnego marginesu (zwykle 5-10%) na straty, które mogą wystąpić podczas transportu i pracy budowlanej. Zrozumienie tych zasad jest istotne nie tylko dla wykonawców, ale także dla inwestorów, aby zminimalizować ryzyko budżetowe i czasowe.

Pytanie 6

Po zakończeniu nakładania tynków gipsowych, ich odbiór może nastąpić najwcześniej po upływie

A. 4 dni
B. 7 dni
C. 2 dni
D. 5 dni
Odpowiedzi wskazujące na 5 dni, 4 dni czy 2 dni, są błędne z kilku powodów, które mają swoje korzenie w zrozumieniu procesów technologicznych związanych z tynkowaniem. Pierwszym z nich jest zbyt krótki czas potrzebny na wyschnięcie tynku gipsowego, który w praktyce wymaga minimum 5 dni, ale zalecane jest dłuższe oczekiwanie, by osiągnąć pełne utwardzenie. Krótszy czas schnięcia może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń, takich jak pęknięcia czy zmniejszona przyczepność do podłoża. Ponadto, wilgotność otoczenia oraz temperatura mają kluczowe znaczenie dla procesu schnięcia. W zimnych i wilgotnych warunkach, czas schnięcia może się wydłużyć, co dodatkowo wymaga zachowania ostrożności w czasie odbioru. Przyspieszone odbiory mogą prowadzić do nieprawidłowości, które będą widoczne dopiero po pewnym czasie, co generuje dodatkowe koszty w zakresie naprawy i ponownego wykończenia tynku. Dlatego, ważne jest, by nie ignorować standardów branżowych, które jasno określają optymalny czas na odbiór tynków, co w dłuższej perspektywie zapewnia jakość i trwałość robót budowlanych.

Pytanie 7

Jaką ilość tynku maszynowego należy przygotować do otynkowania ściany o wymiarach 5 m × 3 m przy grubości tynku 5 mm, wiedząc, że jego średnie zużycie wynosi 14 kg na 1 m2tynkowanej powierzchni przy grubości 10 mm?

A. 70 kg
B. 105 kg
C. 42 kg
D. 210 kg
Aby obliczyć ilość tynku maszynowego potrzebnego do otynkowania ściany o wymiarach 5 m x 3 m przy grubości tynku 5 mm, należy najpierw obliczyć powierzchnię ściany. Powierzchnia ta wynosi 15 m² (5 m x 3 m). Następnie musimy uwzględnić grubość tynku. Przy grubości 5 mm, co stanowi 0,005 m, możemy przyjąć, że zużycie materiału będzie o połowę mniejsze niż w przypadku 10 mm, gdzie zużycie wynosi 14 kg/m². Obliczamy zużycie dla 5 mm, co daje 7 kg/m² (14 kg/m² / 2). Mnożąc tę wartość przez powierzchnię ściany, otrzymujemy potrzebną ilość tynku: 7 kg/m² x 15 m² = 105 kg. Odpowiedź ta jest zgodna z praktykami budowlanymi, które zalecają dostosowanie zużycia materiałów do grubości nałożonej warstwy. Wiedza ta jest kluczowa dla precyzyjnego planowania w pracach budowlanych oraz minimalizacji strat materiałowych.

Pytanie 8

Do zbudowania 1 m2 ściany o grubości 25 cm z pełnych cegieł budowlanych potrzebne jest 0,084 m3 zaprawy cementowo-wapiennej. Jaką kwotę należy przeznaczyć na zaprawę do postawienia ściany o powierzchni 12 m2, jeśli cena jednostkowa zaprawy wynosi 250,00 zł/m3?

A. 2 520,00 zł
B. 242,00 zł
C. 2 420,00 zł
D. 252,00 zł
Aby obliczyć koszt zaprawy cementowo-wapiennej potrzebnej do wymurowania ściany o powierzchni 12 m2, należy najpierw ustalić, ile zaprawy potrzebujemy na tę powierzchnię. Z danych wynika, że do wymurowania 1 m2 ściany potrzeba 0,084 m3 zaprawy. Dlatego na 12 m2 ściany potrzebne będzie: 12 m2 * 0,084 m3/m2 = 1,008 m3 zaprawy. Następnie, mnożąc objętość zaprawy przez cenę jednostkową, otrzymujemy całkowity koszt: 1,008 m3 * 250,00 zł/m3 = 252,00 zł. Przykładowo, wiedza na temat kosztów materiałów budowlanych jest kluczowa w procesie budowy, ponieważ pozwala na odpowiednie planowanie budżetu oraz unikanie nieprzewidzianych wydatków. Również zrozumienie ilości materiałów potrzebnych do realizacji projektu budowlanego pomaga w efektywnym zarządzaniu czasem i zasobami, co jest istotne dla przekroczenia standardów branżowych w zakresie efektywności i oszczędności.

Pytanie 9

Jakie metody należy zastosować, aby zabezpieczyć metalowe elementy przed korozją podczas wznoszenia ścian z bloczków gipsowych?

A. Pokryć lakierem asfaltowym
B. Zastosować pokost lniany
C. Aplikować mleczko cementowe
D. Nałożyć farbę olejną
Odpowiedzi wskazane jako alternatywy dla pokrycia lakierem asfaltowym mają swoje ograniczenia i nie zapewniają tak efektywnej ochrony przed korozją. Smarowanie pokostem lnianym, chociaż ma swoje zastosowania w konserwacji drewna, nie jest wystarczające dla metalowych elementów, gdyż nie tworzy trwałej, elastycznej powłoki, a jego ochrona jest ograniczona do warunków atmosferycznych. Podobnie, malowanie farbą olejną, mimo że może zapewnić pewien poziom ochrony, nie jest wystarczająco odporne na wilgoć i czynniki chemiczne, które mogą przyspieszać proces korozji. Farby olejne mogą również wymagać częstej konserwacji, co jest niepraktyczne w długoterminowej ochronie metalowych elementów budowlanych. Z kolei, pokrycie lakierem asfaltowym, który często jest wykorzystywany w budownictwie, tworzy barierę, która nie tylko chroni przed wodą, ale również przed substancjami chemicznymi. Naniesienie mleczka cementowego na metalowe elementy również nie jest skutecznym rozwiązaniem, ponieważ mleczko cementowe jest bardziej przeznaczone do poprawy przyczepności betonu niż do zabezpieczania metalu przed korozją. Użytkownicy mogą nie doceniać znaczenia odpowiednich metod ochrony, co prowadzi do stosowania mniej skutecznych rozwiązań. Ważne jest, aby w budownictwie stosować sprawdzone metody zabezpieczania, takie jak lakier asfaltowy, które zgodne są z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 10

Jakie materiały wykorzystuje się do łączenia warstw papy asfaltowej stosowanych jako izolacja ław fundamentowych?

A. kitem asfaltowym
B. roztworem asfaltowym
C. emulsją asfaltową
D. lepikiem asfaltowym
Emulsja asfaltowa, roztwór asfaltowy i kit asfaltowy to materiały, które mają różne właściwości i zastosowania, ale nie są odpowiednie do łączenia warstw papy asfaltowej na ławach fundamentowych. Emulsja asfaltowa jest zawiesiną cząstek asfaltu w wodzie z dodatkiem emulgatorów, co sprawia, że jest bardziej odpowiednia do aplikacji na wilgotne powierzchnie, lecz nie zapewnia tak silnej przyczepności jak lepik. Roztwór asfaltowy, z kolei, jest produktem na bazie rozpuszczonego asfaltu, często stosowanym do naprawy i impregnacji, ale nie stanowi idealnego rozwiązania do łączenia warstw, ponieważ może nie zapewniać odpowiedniej szczelności w długoterminowym użytkowaniu. Kit asfaltowy, będący materiałem uszczelniającym, choć skuteczny w pewnych zastosowaniach, nie jest tak trwały przy wysokich obciążeniach, jakie mogą występować w fundamentach. Użycie tych materiałów zamiast lepika asfaltowego może prowadzić do niewłaściwego zamocowania papy, co zwiększa ryzyko uszkodzeń hydroizolacji i wnikania wody do konstrukcji. Wybór niewłaściwego materiału do łączenia papy asfaltowej może spowodować poważne problemy, takie jak zawilgocenie fundamentów, co z kolei prowadzi do konieczności kosztownych napraw.

Pytanie 11

Proces naprawy wilgotnego tynku powinien rozpocząć się od

A. eliminacji źródła zawilgocenia
B. zlikwidowania nalotów pleśni
C. nałożenia środka gruntującego
D. osuchania powierzchni tynku
Usunięcie przyczyny zawilgocenia tynku jest kluczowym krokiem w procesie naprawy, ponieważ bez rozwiązania podstawowego problemu, wszelkie dalsze działania, takie jak osuszanie czy pokrywanie gruntami, będą jedynie tymczasowe i nieefektywne. W praktyce oznacza to, że najpierw należy zidentyfikować źródło wilgoci, co może być spowodowane różnymi czynnikami, takimi jak nieszczelne rury, niewłaściwe odprowadzanie wody, czy też uszkodzenia fundamentów. Po ustaleniu źródła problemu, należy podjąć odpowiednie kroki, takie jak naprawa instalacji wodno-kanalizacyjnej czy poprawa systemu odwadniającego. Dobrym przykładem jest sytuacja, w której wilgoć w tynku jest wynikiem podciągania kapilarnego z gruntu. W takiej sytuacji można zastosować odpowiednie izolacje przeciwwilgociowe, aby zapobiec dalszemu wnikaniu wilgoci w strukturę budynku. Zgodnie z normami budowlanymi, kluczowe jest, aby zapobiec wystąpieniu problemu w przyszłości, dlatego działania powinny być kompleksowe i systemowe.

Pytanie 12

Cena jednego 25-kilogramowego worka suchej zaprawy tynkarskiej wynosi 9 zł. Jaka będzie suma wydatków na zaprawę potrzebną do otynkowania 52 m2ściany, jeśli jeden worek wystarcza na wykonanie tynku na powierzchni 1,3 m2ściany?

A. 360 zł
B. 225 zł
C. 468 zł
D. 625 zł
Koszt zaprawy tynkarskiej obliczamy na podstawie powierzchni ściany, którą chcemy otynkować, oraz wydajności jednego worka. W tym przypadku mamy 52 m² do otynkowania, a jeden worek wystarcza na 1,3 m². Aby obliczyć liczbę worków potrzebnych do pokrycia całej powierzchni, dzielimy 52 m² przez 1,3 m²: 52 / 1,3 ≈ 40 worków. Koszt jednego worka wynosi 9 zł, więc całkowity koszt uzyskujemy mnożąc liczbę worków przez cenę jednego worka: 40 * 9 zł = 360 zł. W praktyce, przy zakupach materiałów budowlanych, zazwyczaj warto uwzględnić dodatkową ilość materiału na ewentualne straty, co również potwierdza, że dobrze jest mieć zapas. Warto także zwrócić uwagę na to, że ceny materiałów budowlanych mogą się różnić w zależności od dostawcy i lokalizacji, dlatego zawsze warto porównać oferty przed zakupem. Standardy budowlane wskazują na konieczność przemyślanej kalkulacji kosztów, co jest kluczowym elementem zarządzania projektem budowlanym.

Pytanie 13

Betonową mieszankę tuż po umieszczeniu w formach należy

A. przykryć matami lub folią
B. nawilżyć mleczkiem cementowym
C. zwilżyć wodą
D. zagęścić
Zagęszczanie mieszanki betonowej zaraz po jej ułożeniu to mega ważny krok w budowlance. Dlaczego? Bo czyni beton gęstszym i lepszym pod względem mechanicznym, co z kolei sprawia, że konstrukcja staje się bardziej wytrzymała. Jak to działa? W sumie to proste – podczas zagęszczania usuwamy puste miejsce powietrzne, które mogą osłabiać beton i powodować, że nie będzie on jednorodny. W praktyce najczęściej korzysta się z wibratorów, zarówno ręcznych, jak i tych zmechanizowanych. Dzięki ich drganiom masa betonowa lepiej się układa w formie. No i to wszystko jest zgodne z normami budowlanymi, takimi jak PN-EN 206, które mówią o tym, jak ważne jest porządne zagęszczenie. Dodatkowo, wibracja pomaga lepiej wypełnić formy, co jest szczególnie ważne, gdy robimy coś skomplikowanego. W końcu, odpowiednie zagęszczenie ma ogromny wpływ na to, jak długo beton będzie trwały i odporny na różne czynniki zewnętrzne. To w budownictwie i inżynierii lądowej jest po prostu kluczowe.

Pytanie 14

Warstwa styropianu umieszczona w wieńcach oraz nadprożach ścian zewnętrznych ma za zadanie izolację

A. paroszczelnej
B. ciepłochronnej
C. akustyczną
D. wodoszczelnej
Nieprawidłowe odpowiedzi dotyczące funkcji akustycznej, paroszczelnej i wodoszczelnej warstwy styropianu w wieńcach i nadprożach ścian zewnętrznych wynikają z niepełnego zrozumienia właściwości materiału i jego zastosowania w budownictwie. Styropian, będący materiałem sztucznym, charakteryzuje się przede wszystkim niską przewodnością cieplną, co czyni go idealnym izolatorem termicznym, a nie akustycznym. Choć może nieco tłumić dźwięki, jego właściwości akustyczne nie są wystarczające, aby skutecznie izolować hałas, dlatego w takich zastosowaniach konieczne są specjalistyczne materiały akustyczne. Ponadto, w kontekście paroszczelności, choć styropian może działać jako bariera dla pary wodnej, nie jest to jego główna funkcja. W budownictwie stosuje się również inne materiały, takie jak folia paroszczelna, które są bardziej efektywne w zapobieganiu migracji pary wodnej w strukturze budynku. Zastosowanie styropianu w kontekście wodoszczelności również jest nieadekwatne; nie jest on materiałem wodoodpornym, więc w przypadku zastosowań, gdzie wymagana jest pełna wodoszczelność, potrzebne są dodatkowe warstwy ochronne. Zrozumienie tych właściwości jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i budowy, aby uniknąć problemów związanych z niewłaściwą izolacją, które mogą prowadzić do kondensacji, powstawania pleśni oraz innych problemów zdrowotnych i eksploatacyjnych w budynkach.

Pytanie 15

Na podstawie danych zawartych w tabeli, określ dopuszczalną odchyłkę od pionu muru spoinowanego, mierzoną na całej wysokości ściany budynku dwukondygnacyjnego.

Tabela. Dopuszczalne odchyłki wymiarów murów (fragment)
Rodzaj odchyłekDopuszczalne odchyłki [mm]
mury spoinowanemury niespoinowane
Zwichrowania i skrzywienia
− na 1 m długości
− na całej powierzchni
3
10
6
20
Odchylenia od pionu
− na wysokości 1 m
− na wysokości kondygnacji
− na całej wysokości ściany
3
6
20
6
10
30

A. 12 mm
B. 6 mm
C. 10 mm
D. 20 mm
Odpowiedź 20 mm to strzał w dziesiątkę! Zgodna jest z normami budowlanymi dotyczącymi murów spoinowanych. To odchylenie od pionu ma ogromne znaczenie dla stabilności konstrukcji, zwłaszcza w przypadku budynków piętrowych. Wysokość ścian i różne obciążenia mogą wpływać na ich wytrzymałość. W praktyce, ważne jest, żeby odchylenie nie przekraczało ustalonej wartości, bo mogą się pojawić problemy jak pęknięcia czy osuwiska. Mierzymy to podczas budowy, używając poziomicy albo teodolitu, żeby wszystko było w porządku. Dzięki temu trzymamy wysoki standard i minimalizujemy ryzyko awarii. Choć na pierwszy rzut oka mniejsze odchylenia, jak 6 mm czy 10 mm, mogą wydawać się w porządku, to jednak te 20 mm to bezpieczna granica, która naprawdę pozwala zadbać o jakość budynku. Dlatego dobrze znać te normy, bo są super ważne w naszej branży.

Pytanie 16

Ilość pracy jednego robotnika przy zalewaniu 1 m3 wieńca na ścianie wynosi 0,8 r-g. Stawka za 1 r-g to 20 zł. Jaką kwotę trzeba zapłacić za robociznę 4 robotników, jeśli każdy z nich wykonał 10 m3 wieńca?

A. 320 zł
B. 640 zł
C. 160 zł
D. 800 zł
Aby obliczyć koszt robocizny dla 4 robotników, każdy z nich musi najpierw wykonać pracę przy zalewaniu wieńca. Nakład pracy na 1 m3 wieńca wynosi 0,8 r-g, co oznacza, że każdy robotnik, który zalewa 10 m3, zużyje 8 r-g (0,8 r-g/m3 * 10 m3). Dla 4 robotników łączny nakład pracy to 32 r-g (4 robotników * 8 r-g). Stawka za 1 r-g wynosi 20 zł, co prowadzi do całkowitego kosztu robocizny równemu 640 zł (32 r-g * 20 zł/r-g). Taki sposób kalkulacji kosztów robocizny jest powszechnie stosowany w branży budowlanej, co pozwala na precyzyjne oszacowanie wydatków na pracę oraz kontrolowanie budżetów. Wartości r-g są standardem w obliczeniach robocizny, dlatego znajomość tych zasad jest ważna dla efektywnego zarządzania projektami budowlanymi i kontraktami.

Pytanie 17

Z jakiego surowca wykonane są komponenty systemu YTONG?

A. Z żelbetonu
B. Z gipsobetonowej masy
C. Z betonu komórkowego
D. Z polistyrenu
Elementy systemu YTONG są wykonane z betonu komórkowego, znanego również jako beton porowaty. Ten materiał charakteryzuje się niską gęstością oraz dobrą izolacyjnością termiczną, co czyni go idealnym do zastosowań budowlanych, zwłaszcza w konstrukcjach ścian zewnętrznych i wewnętrznych. Beton komórkowy wykazuje również wysoką odporność na ogień oraz dobra akustykę, co przyczynia się do komfortu mieszkańców. Dzięki swojej strukturze, materiały YTONG są łatwe w obróbce, co umożliwia szybką i efektywną budowę. W praktyce, elementy YTONG są szeroko stosowane w budownictwie jednorodzinnym oraz wielorodzinnym, co potwierdzają liczne projekty budowlane, które spełniają normy europejskie dotyczące efektywności energetycznej. Dodatkowo, system YTONG wspiera ekologiczne podejście do budownictwa, dzięki możliwości recyklingu oraz niskiej emisji CO2 podczas produkcji.

Pytanie 18

Tynki przeznaczone do użytku na zewnątrz obiektów powinny wyróżniać się wysoką

A. mrozoodpornością
B. kapilarnością
C. nasiąkliwością
D. higroskopijnością
Zaprawy tynkarskie przeznaczone do stosowania na zewnątrz budynków muszą charakteryzować się mrozoodpornością, aby zapewnić trwałość i ochronę elewacji przed szkodliwym wpływem niskich temperatur oraz zjawisk atmosferycznych. Mrozoodporność oznacza, że materiał jest odporne na cykle zamrażania i rozmrażania, co jest kluczowe w klimacie, gdzie występują takie warunki. W praktyce, użycie zaprawy mrozoodpornej minimalizuje ryzyko pęknięć, łuszczenia się tynku oraz innych uszkodzeń, które mogą prowadzić do konieczności kosztownych napraw. W standardach budowlanych, takich jak PN-EN 998-1, określone są wymagania dotyczące zapraw tynkarskich, w tym odporności na działanie mrozu. Przykładem zastosowania są budynki jednorodzinne oraz wielorodzinne, gdzie elewacja narażona jest na działanie zmiennych warunków atmosferycznych. Osoby budujące lub odnawiające elewacje powinny zawsze wybierać materiały certyfikowane pod kątem mrozoodporności, aby zagwarantować wysoką jakość i trwałość wykończenia."

Pytanie 19

Płaska pozioma przegroda wewnętrzna oddzielająca piętra budynku to

A. nadproże
B. strop
C. stropodach
D. ściana
Strop to element konstrukcyjny, który pełni kluczową rolę w budynku, dzieląc go na kondygnacje. Jest on płaską przegrodą poziomą, która przenosi obciążenia z wyższych poziomów na ściany lub inne elementy nośne. Stropy mogą być wykonane z różnych materiałów, w tym z betonu, stali lub drewna, w zależności od projektu budynku oraz wymagań konstrukcyjnych. W praktyce, stropy nie tylko tworzą poziome podłogi dla mieszkańców, ale również zapewniają izolację akustyczną i termiczną między kondygnacjami. Stosowanie odpowiednich materiałów oraz technologii wykonania stropów jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa konstrukcji oraz komfortu użytkowników. W branży budowlanej istnieją normy, takie jak Eurokod, które określają wymagania dotyczące projektowania i wykonania stropów, aby zapewnić ich odpowiednią nośność, sztywność oraz bezpieczeństwo. Dobrze zaprojektowany strop nie tylko spełnia funkcje konstrukcyjne, ale także wpływa na estetykę wnętrza, umożliwiając różnorodne aranżacje przestrzeni.

Pytanie 20

Aby przygotować zaprawę cementowo-wapienną, użyto 50 kg wapna. Jaką ilość cementu trzeba zastosować do tej zaprawy, jeśli proporcja objętościowa składników wynosi 1:2:4?

A. 100 kg
B. 50 kg
C. 25 kg
D. 150 kg
Aby obliczyć ilość cementu potrzebną do wykonania zaprawy cementowo-wapiennej, należy najpierw zrozumieć stosunek objętościowy składników, który wynosi 1:2:4. Oznacza to, że na każdą część cementu przypadają dwie części wapna i cztery części piasku. W tym przypadku, skoro przygotowano 50 kg wapna, to obliczamy ilość cementu w następujący sposób: jeśli 2 części to 50 kg, to 1 część (czyli cement) wynosi 25 kg (50 kg / 2 = 25 kg). Dodatkowo, dla zapewnienia właściwych właściwości zaprawy oraz trwałości konstrukcji, dobrym standardem jest stosowanie dokładnych proporcji, które zapewniają odpowiednią wytrzymałość i elastyczność mieszanki. Warto pamiętać, że w praktyce do wykonania zaprawy często korzysta się z gotowych mieszanek zapraw, które już mają zmierzone i dobrane składniki w odpowiednich proporcjach, co ułatwia pracę budowlaną.

Pytanie 21

Tynk zwykły w trzech warstwach, którego powierzchnia jest gładka, równomierna i ma połysk w ciemnym odcieniu, klasyfikuje się jako tynk kategorii

A. IV f
B. IV
C. III
D. IV w
Tynk kategorii IV w charakteryzuje się równością, gładkością oraz połyskiem, co czyni go idealnym rozwiązaniem w przypadku powierzchni, które mają być estetyczne i łatwe w utrzymaniu. Tynki te są często stosowane w obiektach o wysokich wymaganiach estetycznych, takich jak biura, hotele czy galerie sztuki. Gładka, lśniąca powierzchnia tynku IV w nie tylko podkreśla walory wizualne pomieszczenia, ale także ułatwia konserwację i czyszczenie. Warto dodać, że tynki te mogą być dostępne w różnych odcieniach, co pozwala na łatwe dopasowanie ich do koncepcji aranżacyjnej wnętrza. W branży budowlanej tynki klasy IV w są zgodne z normami jakościowymi, które zapewniają ich trwałość oraz odporność na uszkodzenia. W zastosowaniach praktycznych, ich wykorzystanie w miejscach o dużym natężeniu ruchu oraz narażeniu na zanieczyszczenia jest szczególnie korzystne, ponieważ gładka struktura ogranicza osadzanie się brudu.

Pytanie 22

Jakie wskazanie sygnalizuje odrywanie się tynku od podstawy?

A. Głuchy dźwięk podczas stukania w tynk młotkiem
B. Łatwość w zarysowaniu powierzchni tynku za pomocą ostrza
C. Widoczne zgrubienie na powierzchni tynku
D. Dostrzegalne pęknięcie na powierzchni tynku
Głuchy odgłos przy ostukiwaniu tynku młotkiem jest jednoznacznym wskaźnikiem odwarstwienia tynku od podłoża. Tego rodzaju dźwięk powstaje, gdy przestrzeń między tynkiem a jego podłożem jest pusta, co prowadzi do zmiany akustyki dźwięku. W praktyce, przy wykonywaniu prac remontowych, fachowcy często wykorzystują tę metodę jako szybką i efektywną technikę diagnostyczną. Zgodnie z normami budowlanymi, odwarstwienie powinno być usunięte przed dalszymi pracami, aby uniknąć problemów w przyszłości, takich jak pękanie tynku czy zagrzybienie. Działania naprawcze obejmują usunięcie luźnego tynku, przygotowanie podłoża oraz nałożenie nowego tynku zgodnie z zaleceniami producenta. Dobrą praktyką jest również kontrolowanie stanu tynku w regularnych odstępach czasu, co pozwoli na wczesne wykrywanie problemów i ich skuteczne rozwiązanie.

Pytanie 23

Która z poniższych cech jest typowa dla nowo przygotowanej zaprawy?

A. Podatność na ścieranie
B. Wytrzymałość na ściskanie
C. Mrozoodporność
D. Urabialność
Urabialność świeżo zarobionej zaprawy jest kluczowym parametrem, który determinuje jej łatwość w obróbce i formowaniu. Oznacza to, że zaprawa powinna być odpowiednio plastyczna, co ułatwia jej rozprowadzanie, wypełnianie form oraz przyczepność do podłoża. W praktyce, dobra urabialność wpływa na efektywność pracy budowlanej, pozwalając na łatwiejsze nakładanie zaprawy na różne powierzchnie oraz zapewniając równomierne wypełnienie fug. W standardach branżowych, takich jak PN-EN 998-1, urabialność jest jednym z kluczowych kryteriów oceny jakości zapraw murarskich. Przykładowo, w przypadku zapraw stosowanych do klinkieru czy kamienia naturalnego, konieczne jest, aby ich urabialność była dostosowana do konkretnych warunków aplikacji. W kontekście budownictwa, urabialność ma również wpływ na ostateczną wytrzymałość mechaniczną materiału, ponieważ nieodpowiednio urabiana zaprawa może prowadzić do powstania pustek lub nierówności, co negatywnie wpływa na trwałość konstrukcji.

Pytanie 24

Aby przygotować zaprawę cementowo-wapienną w proporcjach objętościowych 1 : 2 : 6, należy zastosować odpowiednio

A. 1 część cementu, 2 części wapna i 6 części piasku
B. 1 część wapna, 2 części cementu oraz 6 części piasku
C. 1 część cementu, 2 części wapna oraz 6 części wody
D. 1 część wapna, 2 części cementu oraz 6 części wody
Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ zaprawa cementowo-wapienna o proporcji 1:2:6 oznacza, że na każdą część cementu przypadają dwie części wapna i sześć części piasku. Taki skład jest powszechnie stosowany w budownictwie, szczególnie przy murowaniu. Cement działa jako spoiwo, które łączy pozostałe składniki, a wapno wpływa na elastyczność i trwałość zaprawy. Piasek z kolei zapewnia odpowiednią strukturę i wytrzymałość. W praktyce, stosując tę proporcję, można uzyskać zaprawę o dobrej przyczepności, odporności na czynniki atmosferyczne oraz długowieczności, co jest kluczowe w konstrukcjach budowlanych. Przykładowo, przy budowie murów z cegły, taka zaprawa zapewnia stabilność i odporność na pęknięcia, co jest zgodne z normami budowlanymi PN-EN 998-2. Warto również dodać, że odpowiednie dobieranie składników wpływa na właściwości termiczne i akustyczne muru, co jest istotne w kontekście komfortu użytkowania budynków.

Pytanie 25

Jakie mury można zbudować z cegły kratówki klasy 5?

A. Osłonowe
B. Kominowe
C. Fundamentowe
D. Piwniczne
Cegła kratówka klasy 5 jest materiałem budowlanym, który charakteryzuje się wysoką wytrzymałością na ściskanie oraz korzystnymi właściwościami izolacyjnymi. Jest to materiał o dobrych parametrach mechanicznych, co sprawia, że może być stosowany do budowy murów osłonowych. Mury osłonowe pełnią kluczową rolę w ochronie budynków przed działaniem warunków atmosferycznych, a ich konstrukcja często wymaga zastosowania materiałów, które zapewniają odpowiednią trwałość i izolację. W praktyce mury osłonowe wykonane z cegły kratówki klasy 5 mogą wspierać efektywność energetyczną budynku, a także przyczyniać się do jego estetyki. Dodatkowo, przy budowie murów osłonowych należy przestrzegać norm budowlanych, takich jak PN-EN 1996, które określają wymagania dotyczące materiałów, konstrukcji i ich właściwości. Dzięki tym standardom, inwestorzy mogą mieć pewność, że ich budowle będą nie tylko estetyczne, ale także funkcjonalne i trwałe.

Pytanie 26

Na podstawie danych zawartych w tabeli określ maksymalną odległość, w której należy wykonać szczeliny dylatacyjne w ścianie jednowarstwowej wymurowanej z pustaków ceramicznych, o spoinach pionowych niewypełnionych.

Rodzaj muruOdległości Ld między szczelinami dylatacyjnymi (w metrach) w ścianach
szczelinowychjedno- lub dwuwarstwowych o spoinach pionowych
warstwa zewnętrznawarstwa wewnętrznawypełnionychniewypełnionych
Z elementów ceramicznych12403025
Z innych elementów murowych8302520

A. 20 metrów.
B. 12 metrów.
C. 25 metrów.
D. 30 metrów.
Wybór odpowiedzi 25 metrów jako maksymalnej odległości, w której należy wykonać szczeliny dylatacyjne w ścianie jednowarstwowej wymurowanej z pustaków ceramicznych, jest zgodny z danymi zawartymi w tabeli. Zgodnie z normami budowlanymi, dylatacje są niezbędne w konstrukcjach, aby zminimalizować ryzyko pęknięć wynikających z rozszerzalności cieplnej materiałów. W przypadku ścian z pustaków ceramicznych, które mają spoiny pionowe niewypełnione, odległość 25 metrów to standardowy parametr, który zapewnia odpowiednią elastyczność konstrukcji oraz umożliwia neutralizację naprężeń. Przykładowo, w praktyce budowlanej zastosowanie dylatacji co 25 metrów jest efektywnym rozwiązaniem, które jest stosowane w projektach budowlanych zarówno dla budynków mieszkalnych, jak i komercyjnych. Dodatkowo, warto zwrócić uwagę na zalecenia w normach PN-EN 1996-1-1, które podkreślają znaczenie takiego rozkładu dylatacji w kontekście trwałości i bezpieczeństwa konstrukcji.

Pytanie 27

Jaką kwotę otrzyma robotnik za zrealizowanie 250 m2 tynku kategorii III, jeśli za 100 m2 takiego tynku przysługuje mu 1500 zł?

A. 3750 zł
B. 2500 zł
C. 25000 zł
D. 37500 zł
Aby obliczyć wynagrodzenie robotnika za wykonanie 250 m2 tynku kategorii III, najpierw należy ustalić stawkę za jednostkę powierzchni. Skoro robotnik otrzymuje 1500 zł za 100 m2, to jednostkowa stawka wynosi 1500 zł / 100 m2 = 15 zł/m2. Następnie, mnożymy tę stawkę przez powierzchnię, którą robotnik ma wykonać: 15 zł/m2 * 250 m2 = 3750 zł. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w branży budowlanej, gdzie wynagrodzenie często oblicza się na podstawie stawek jednostkowych. Zastosowanie takich obliczeń pozwala na precyzyjne określenie kosztów pracy oraz efektywne zarządzanie budżetem projektu. Warto również pamiętać, że w praktyce może być konieczne uwzględnienie dodatkowych czynników, takich jak czas realizacji, trudność prac oraz ewentualne dodatkowe koszty materiałów, co może wpłynąć na ostateczną kwotę wynagrodzenia.

Pytanie 28

Wykonanie zbrojenia wieńca stropu powinno odbywać się

A. na wszystkich ścianach nośnych wokół całego stropu
B. jedynie na ścianach osłonowych budynku
C. wyłącznie na dwóch przeciwnych ścianach nośnych budynku, które wspierają strop
D. tylko na zewnętrznej ścianie budynku, na której opiera się strop
Zbrojenie wieńca stropu jest kluczowym elementem konstrukcyjnym, który ma za zadanie zapewnienie odpowiedniej nośności i stabilności całej konstrukcji budynku. Właściwe rozłożenie zbrojenia na wszystkich ścianach nośnych dookoła stropu jest zgodne z zasadami inżynierii budowlanej oraz standardami, które podkreślają konieczność wzmocnienia miejsc, gdzie przenoszone są obciążenia. Zbrojenie na wszystkich ścianach nośnych ma na celu równomierne rozłożenie sił działających na strop, co minimalizuje ryzyko powstania pęknięć i uszkodzeń w konstrukcji. Przykładem zastosowania tej zasady może być budowa budynków wielokondygnacyjnych, gdzie stropy przenoszą znaczące obciążenia z wyższych pięter. W takich przypadkach stosowanie zbrojenia na wszystkich ścianach nośnych jest niezbędne dla zapewnienia stabilności konstrukcji na całej wysokości budynku. Dobrą praktyką jest również projektowanie zbrojenia w oparciu o normy PN-EN 1992-1-1, które określają wymagania dotyczące projektowania konstrukcji betonowych, w tym zbrojenia wieńców stropowych.

Pytanie 29

Jaki sprzęt powinien być użyty do przygotowania zaprawy, niezbędnej do postawienia ścian w budynku jednorodzinnym z bloczków gazobetonowych, murowanych na standardowe spoiny?

A. Betoniarkę wolnospadową.
B. Mieszarkę wirową.
C. Agregat tynkarski.
D. Pompę do zapraw.
Betoniarka wolnospadowa jest najbardziej odpowiednim sprzętem do przygotowania zaprawy do wymurowania ścian budynku jednorodzinnego z bloczków gazobetonowych. Jej konstrukcja, umożliwiająca mieszanie materiałów w obracającym się bębnie, zapewnia równomierne połączenie składników zaprawy, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiednich właściwości mechanicznych i trwałości materiału. Standardy budowlane, takie jak PN-EN 998-1, określają wymagania dotyczące zapraw murarskich, wskazując na konieczność zapewnienia odpowiedniej konsystencji i jednorodności mieszanki. Betoniarka wolnospadowa pozwala na przygotowanie większej ilości zaprawy jednocześnie, co zwiększa efektywność pracy na budowie i zmniejsza czas potrzebny na wykonanie zlecenia. Dodatkowo, dzięki właściwościom tej maszyny, zaprawa uzyskuje lepsze parametry wytrzymałościowe, co przekłada się na stabilność i bezpieczeństwo całej konstrukcji. W praktyce, zastosowanie betoniarki przyspiesza proces przygotowania materiałów, co jest szczególnie ważne w przypadku większych inwestycji budowlanych, gdzie czas realizacji ma kluczowe znaczenie.

Pytanie 30

Wylicz koszt wymiany pięciu okien o wymiarach 120×150 cm każde, jeśli cena jednostkowa tej usługi to 65,00 zł/m.

A. 1404,00 zł
B. 1950,00 zł
C. 1560,00 zł
D. 1755,00 zł
Żeby obliczyć, ile kosztuje wymiana pięciu okien o wymiarach 120x150 cm, najpierw trzeba policzyć pole jednego okna. To proste – 120 cm razy 150 cm daje nam 18000 cm². Potem przeliczamy to na metry kwadratowe, dzieląc przez 10000, co daje 1,8 m² na jedno okno. Jak już mamy pięć okien, to całkowite pole wychodzi 5 razy 1,8 m², czyli 9 m². Koszt za metr kwadratowy to 65 zł, więc całkowity koszt wymiany tych okien to 9 m² razy 65 zł, co daje 585 zł. Pamiętaj, że zawsze musisz sprawdzić jednostki, żeby uniknąć błędów. To może się wydawać nudne, ale w praktyce wiedza o kosztach materiałów i robocizny jest kluczowa do dobrego planowania budżetu. Precyzyjne obliczenia pomagają lepiej zarządzać finansami w budownictwie.

Pytanie 31

W trakcie murowania ścian w zimowych warunkach należy podgrzać

A. zaprawę po połączeniu wszystkich składników
B. tylko wodę i piasek
C. wszystkie składniki zaprawy przed ich połączeniem
D. jedynie piasek
Podgrzewanie wody i piasku przed murowaniem w warunkach zimowych ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia odpowiedniej aplikacji zaprawy. Woda jest najważniejszym składnikiem, który wpływa na właściwości zaprawy, a jej temperatura bezpośrednio oddziałuje na proces wiązania. Zimne warunki mogą spowolnić czas wiązania zaprawy, co prowadzi do osłabienia strukturalnego muru. Podgrzewanie piasku ma na celu zwiększenie temperatury całej mieszanki, co przyspiesza proces hydratacji cementu. W praktyce, aby uzyskać najlepsze rezultaty, wodę należy podgrzać do temperatury nieprzekraczającej 60°C, co zapewnia optymalne warunki do mieszania. Dobrą praktyką jest również zabezpieczenie murów przed mrozem w pierwszych dniach po zakończeniu murowania, aby uniknąć ryzyka uszkodzeń spowodowanych niską temperaturą. Takie działania są zgodne z normami budowlanymi, które zalecają szczególnie staranne podejście do prac w trudnych warunkach atmosferycznych, aby zapewnić trwałość i bezpieczeństwo konstrukcji.

Pytanie 32

Perlit to lekki materiał stosowany w mieszankach tynkarskich?

A. przestrzennych
B. odpornościowych
C. wzorzystych
D. termicznych
Perlit to kruszywo lekkie, które jest wykorzystywane w budownictwie, szczególnie w zaprawach tynkarskich, ze względu na swoje doskonałe właściwości termoizolacyjne. Dzięki swojej strukturze, perlit posiada niską przewodność cieplną, co sprawia, że idealnie nadaje się do stosowania w systemach ociepleń budynków. Przykładowo, tynki z dodatkiem perlitu mogą znacznie zwiększyć efektywność energetyczną budynku, co jest szczególnie istotne w kontekście zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska. W praktyce, perlit jest często stosowany w mieszankach tynkarskich, które są nakładane na ściany wewnętrzne i zewnętrzne, a także w systemach ociepleń zewnętrznych. Standardy budowlane często zalecają wykorzystanie takich materiałów do poprawy komfortu cieplnego oraz redukcji kosztów ogrzewania. Dodatkowo, perlit wykazuje również wysoką odporność na działanie ognia, co czyni go jeszcze bardziej atrakcyjnym w zastosowaniach budowlanych.

Pytanie 33

W celu przygotowania zapraw cementowo-wapiennych zimą, zaleca się wykorzystanie jako spoiwa

A. wapna hydratyzowanego
B. cementu portlandzkiego
C. cementu hutniczego
D. wapna hydraulicznego
Wybór wapna hydraulicznego jako spoiwa do zapraw cementowo-wapiennych w warunkach zimowych nie jest właściwy, gdyż tego typu wapno, mimo że posiada zdolność do twardnienia w wodzie, nie radzi sobie dobrze w niskich temperaturach. Wapno hydrauliczne wymaga określonej temperatury i wilgotności do skutecznego wiązania, a w zimowych warunkach może prowadzić do osłabienia struktury zaprawy. Z kolei cement hutniczy, który jest produktem ubocznym przemysłu stalowego, ma zastosowanie głównie w specjalistycznych konstrukcjach, ale jego użycie w standardowych zaprawach cementowo-wapiennych jest rzadkie i wymaga szczegółowych badań wytrzymałościowych, co czyni go niewłaściwym wyborem na zimę. Cement portlandzki, choć powszechnie stosowany w budownictwie, również nie jest idealnym rozwiązaniem na zimę, ponieważ jego proces schnięcia i twardnienia jest uzależniony od temperatury otoczenia, co w zimnych warunkach może prowadzić do problemów z utwardzeniem i trwałością. W praktyce błędne wnioski mogą wynikać z mylnego przekonania, że wszystkie rodzaje wapna i cementu mogą być stosowane zamiennie, co prowadzi do niedoceniania ich specyficznych właściwości oraz wpływu temperatury na procesy chemiczne zachodzące w zaprawach.

Pytanie 34

Jakie będzie łączne wynagrodzenie pracownika za tynkowanie 2 powierzchni o wielkości 50 m2 oraz 3 powierzchni po 30 m2, jeśli cena za 1 m2 tynku wynosi 8 zł?

A. 1 280 zł
B. 1 520 zł
C. 290 zł
D. 1 600 zł
Żeby policzyć całkowite wynagrodzenie za otynkowanie, musisz najpierw ustalić, ile masz powierzchni do pokrycia. Mamy dwie powierzchnie po 50 m2, co daje nam 100 m2 oraz trzy po 30 m2, czyli dodatkowe 90 m2. Jak to zsumujemy, to dostajemy 190 m2. Koszt za 1 m2 tynku to 8 zł, więc całość wyniesie 190 m2 razy 8 zł, co daje 1 520 zł. Takie obliczenia są mega ważne w budowlance, bo dokładne oszacowanie kosztów to klucz do sukcesu projektu. Z własnego doświadczenia wiem, że warto też pomyśleć o dodatkowych wydatkach, jak materiały pomocnicze czy transport. Posiadanie odpowiednich narzędzi do kalkulacji może naprawdę przyspieszyć te obliczenia. Zrozumienie tych podstawowych zasad ułatwia później planowanie i zarządzanie projektami budowlanymi.

Pytanie 35

Tynki 1-warstwowe obejmują tynki

A. powszechne
B. wytworne
C. surowe
D. selektywne
Tynki surowe to rodzaj tynków 1-warstwowych, które charakteryzują się prostotą wykonania i szybkim czasem aplikacji. Są one najczęściej stosowane w budownictwie jako podkład pod dalsze warstwy wykończeniowe, a dzięki swojej naturalnej strukturze i porowatości, zapewniają dobrą przyczepność dla kolejnych warstw. W praktyce, tynki surowe mogą być wykonane z tradycyjnych materiałów, takich jak cement, wapno czy gips, które po nałożeniu tworzą jednolitą powłokę. Warto zaznaczyć, że tynki surowe mogą być również stosowane w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności, gdyż odpowiednio przygotowane materiały mogą minimalizować ryzyko pojawienia się pleśni. W budownictwie ekologicznym, tynki surowe zyskują na popularności, ponieważ są produkowane z lokalnych surowców i mają niską emisję CO2. Zgodnie z normami PN-EN 998-1, tynki surowe muszą spełniać określone wymagania dotyczące wytrzymałości i trwałości, co czyni je kluczowym elementem w kontekście długoterminowej eksploatacji budynków.

Pytanie 36

Ile zaprawy do cienkowarstwowego murowania należy zastosować przy budowie ściany o wymiarach 3 m × 12 m z bloczków Silka Tempo o szerokości 24 cm, jeżeli zużycie zaprawy dla muru o tej grubości wynosi 1,2 kg na 1 m2?

A. 10,4 kg
B. 86,4 kg
C. 28,8 kg
D. 43,2 kg
Aby obliczyć ilość zaprawy murarskiej potrzebnej do wymurowania ściany o wymiarach 3 m × 12 m, najpierw musimy obliczyć powierzchnię ściany. Powierzchnia ta wynosi 3 m × 12 m = 36 m². Znając zużycie zaprawy wynoszące 1,2 kg na 1 m², możemy obliczyć całkowitą ilość zaprawy: 36 m² × 1,2 kg/m² = 43,2 kg. To obliczenie opiera się na standardach budowlanych, które zalecają przestrzeganie określonych wartości zużycia materiałów w zależności od ich grubości i rodzaju. W praktyce, odpowiednie obliczenia pozwalają uniknąć niedoborów materiałów podczas budowy oraz zapewniają odpowiednią jakość muru. Warto również pamiętać, że różne rodzaje zaprawy mogą mieć różne właściwości, co wpływa na ich zużycie, dlatego zawsze warto posiłkować się danymi producenta. Wymagania te są szczególnie istotne w przypadku budowy obiektów, gdzie precyzyjne obliczenia mają kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i trwałości konstrukcji.

Pytanie 37

Która z poniższych zapraw jest odporna na wysokie temperatury?

A. Cementowa
B. Wapienna
C. Silikatowa
D. Krzemionkowa
Zaprawa krzemionkowa jest klasyfikowana jako zaprawa ogniotrwała ze względu na wysoką odporność na ekstremalne temperatury oraz zdolność do wytrzymywania obciążeń termicznych. Skład chemiczny zaprawy krzemionkowej, który opiera się na krzemionce (SiO2), sprawia, że materiał ten ma doskonałe właściwości w kontekście izolacji termicznej oraz odporności na działanie wysokotemperaturowych czynników, co jest kluczowe w aplikacjach przemysłowych, takich jak piece hutnicze, kominy, czy piekarnie. W praktyce, zaprawy krzemionkowe są stosowane do murowania elementów narażonych na wysoką temperaturę, a także do wypełniania szwów w strukturach, które muszą wytrzymać znaczące zmiany temperaturowe. W zgodności z normami branżowymi, takimi jak PN-EN 1402, zaprawy te powinny wykazywać minimalne skurcze i pęknięcia w warunkach eksploatacyjnych, co dodatkowo potwierdza ich parametry użytkowe. Dodatkowo, ich niska przewodność cieplna pozwala na efektywne gospodarowanie energią w instalacjach przemysłowych, co czyni je niezwykle efektywnym rozwiązaniem w kontekście zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 38

W przypadku tynków z klasy II i III maksymalne odchylenie promieni krzywizny powierzchni wnęki od zaplanowanego promienia nie może przekraczać

A. 5 mm
B. 30 mm
C. 7 mm
D. 10 mm
Wybór odpowiedzi 30 mm, 5 mm lub 10 mm jest niewłaściwy, ponieważ nie spełniają one wymogów dotyczących odchyleń promieni krzywizny dla tynków kategorii II i III. Odpowiedź 30 mm wprowadza poważny błąd, gdyż tak duże odchylenie może prowadzić do znacznych zaburzeń estetycznych oraz funkcjonalnych. W praktyce budowlanej, nadmierne odchylenia mogą skutkować zbieraniem się wody w zakamarkach, co z kolei prowadzi do degradacji tynku, a nawet korozji elementów budowlanych. Odpowiedź 5 mm, mimo że jest mniejsza niż 7 mm, również nie jest odpowiednia, ponieważ nie spełnia wymogów projektowych, które zostały jasno określone dla tynków tej kategorii. Tynki muszą być aplikowane z zachowaniem precyzyjnych wymiarów, aby zapewnić trwałość oraz estetykę wykonania. Przykłady nieprawidłowych podejść w aplikacji tynków mogą prowadzić do powstawania szczelin, pęknięć oraz innych defektów, które są nieakceptowalne w kontekście standardów budowlanych. Ostatecznie, wybór odpowiednich wartości odchyleń jest kluczowy dla osiągnięcia wysokiej jakości wykończenia oraz długotrwałej użyteczności, co jest istotne dla każdego projektu budowlanego.

Pytanie 39

Abyzbudować ścianę o powierzchni 1 m2 zgodnie z KNR 2-02, wymaganych jest 8,20 szt. bloczków z betonu komórkowego. Na jednej palecie znajduje się 48 bloczków. Ile palet bloczków należy zamówić do zbudowania 75 m2 ścian?

A. 75
B. 48
C. 9
D. 13
Aby obliczyć liczbę palet bloczków potrzebnych do wymurowania 75 m² ścian, należy najpierw ustalić, ile bloczków potrzebujemy. Zgodnie z KNR 2-02, do wymurowania 1 m² ściany potrzeba 8,20 bloczków. Dlatego, dla 75 m², zapotrzebowanie wynosi 75 m² * 8,20 bloczków/m² = 615 bloczków. Skoro na jednej palecie mieści się 48 bloczków, to aby obliczyć liczbę palet, dzielimy 615 bloczków przez 48 bloczków/paleta, co daje nam 12,8125. Ponieważ nie możemy zamówić ułamkowej części palety, zaokrąglamy w górę do najbliższej całkowitej liczby, co daje 13 palet. Praktycznie, w takich obliczeniach zawsze zaokrąglamy w górę, aby zapewnić wystarczającą liczbę materiałów budowlanych, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży budowlanej oraz zarządzaniu projektami.

Pytanie 40

Jakim preparatem powinno się pokryć powierzchnię pylistego tynku, aby zwiększyć jego wytrzymałość?

A. Penetrującym
B. Barwiącym
C. Gruntującym
D. Antyadhezyjnym
Preparat gruntujący to naprawdę ważna rzecz, gdy chodzi o wzmacnianie powierzchni pylącego tynku. Gruntowanie to po prostu nałożenie specjalnego preparatu, który sprawia, że kolejne warstwy lepiej się przyczepiają do podłoża, a do tego redukuje pylenie. Te preparaty penetrują w tynk, co poprawia jego właściwości mechaniczne i zmniejsza problem z wchłanianiem wody. To istotne dla trwałości i odporności na wilgoć. Z moich doświadczeń wynika, że użycie gruntów akrylowych lub żywicznych faktycznie poprawia jakość kolejnych warstw, takich jak farby czy tynki dekoracyjne. W branży budowlanej często zaleca się stosowanie gruntów przed nałożeniem mineralnych czy syntetycznych materiałów wykończeniowych. Po gruntowaniu można uzyskać ładniejszą, jednolitą strukturę powierzchni, co działa lepiej na ogólny wygląd.