Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 19 lutego 2025 12:51
  • Data zakończenia: 19 lutego 2025 13:08

Egzamin niezdany

Wynik: 11/40 punktów (27,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie połączenie należy zastosować do złączenia wkładu z okładką w zeszycie?

A. nićmi
B. taśmą
C. drutem
D. wiskozą
Wkład z okładką w oprawie zeszytowej jest najczęściej łączony drutem, co jest zgodne z obowiązującymi standardami w branży introligatorskiej. Połączenie drutem, znane również jako spiralne, zapewnia trwałość i elastyczność, umożliwiając jednoczesne otwieranie i zamykanie zeszytu. Połączenie to sprawia, że kartki zeszytu są swobodnie obracane, co jest szczególnie istotne w przypadku materiałów edukacyjnych, notatek czy dokumentów roboczych. Dzięki użyciu drutu, oprawa jest również bardziej estetyczna i odporna na uszkodzenia mechaniczne. W praktyce, zastosowanie drutu w oprawie zeszytowej jest nie tylko funkcjonalne, ale również przyspiesza proces produkcji, co jest korzystne z punktu widzenia kosztów i czasu realizacji. Dodatkowo, w przypadku zeszytów wykorzystywanych w szkołach czy biurach, drutowane połączenie jest powszechnie uznawane za profesjonalne i wytrzymałe, co z pewnością wpływa na satysfakcję użytkowników.
Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Najlepszym programem do przygotowania 1000-stronicowego leksykonu do druku jest

A. Microsoft Publisher
B. Adobe Acrobat
C. Corel Draw
D. Adobe InDesign
Adobe InDesign jest uznawanym standardem w branży graficznej do przygotowywania publikacji drukowanych, w tym leksykonów, książek i czasopism. Program ten oferuje zaawansowane narzędzia do układania tekstu oraz grafiki, co pozwala na uzyskanie profesjonalnej jakości wydania. Dzięki możliwościom pracy z wieloma stronami, stylami tekstu oraz precyzyjnym zarządzaniem typografią, InDesign umożliwia efektywne przygotowanie dużych dokumentów, takich jak 1000-stronicowy leksykon. W praktyce, projektowanie w InDesign pozwala na zastosowanie szablonów, co znacznie przyspiesza proces produkcji. Ponadto, program współpracuje z innymi aplikacjami Adobe, co ułatwia integrację z grafikami stworzonymi w Photoshopie czy Illustratorze. Dobre praktyki w zakresie projektowania publikacji obejmują również tworzenie spisów treści czy indeksów, co jest kluczowe w przypadku leksykonów. Dzięki InDesign, użytkownicy mają pełną kontrolę nad formatowaniem, co jest niezbędne dla uzyskania spójnego i estetycznego efektu końcowego.
Pytanie 4

Który z poniższych materiałów graficznych nie jest poddawany digitalizacji?

A. Odbitka fotograficzna
B. Obwoluta książki
C. Obraz negatywowy
D. Fotografia cyfrowa
Obraz negatywowy, odbitka fotograficzna oraz obwoluta książki to materiały graficzne, które rzeczywiście podlegają procesowi digitalizacji. Obraz negatywowy to rodzaj zdjęcia, które zostało zarejestrowane na filmie w formie negatywu, co oznacza, że wymaga dodatkowego kroku, aby przekształcić go w format cyfrowy. Proces ten polega na skanowaniu filmu, co pozwala na uchwycenie detali obrazu w postaci cyfrowej, co jest zgodne z najlepszymi praktykami archiwizacji i konserwacji materiałów wizualnych. Odbitka fotograficzna to tradycyjny sposób prezentacji zdjęć, który również można zdigitalizować za pomocą skanera lub aparatu, co jest istotne w kontekście zachowania historii rodzinnych czy dokumentacji artystycznej. Obwoluta książki, mimo że nie jest bezpośrednio związana z fotografią, również może być poddana digitalizacji; często jest skanowana w celu stworzenia cyfrowych archiwów lub publikacji online. Typowym błędem myślowym jest założenie, że tylko materiały już istniejące w formacie cyfrowym są gotowe do użycia bez procesu digitalizacji. W rzeczywistości każdy analogowy obraz, aby mógł być wykorzystany w środowisku cyfrowym, musi przejść przez ten kluczowy etap, co jest zgodne z praktykami stosowanymi w różnych dziedzinach, od archiwistyki po edukację.
Pytanie 5

Ile arkuszy netto papieru samokopiującego B2 jest potrzebnych do wydrukowania 50 000 kompletów dokumentów samokopiujących w formacie 105 x 148 mm, jeżeli każdy komplet składa się z 4 kolorów papieru?

A. 3 125 arkuszy
B. 25 000 arkuszy
C. 6 250 arkuszy
D. 12 500 arkuszy
Aby obliczyć potrzebną ilość arkuszy netto papieru samokopiującego B2 do wydrukowania 50 000 kompletów druków o formacie 105 x 148 mm, warto najpierw ustalić, ile arkuszy jest potrzebnych na jeden komplet. Komplet składa się z 4 kolorów, co oznacza, że każdy komplet wymaga czterech arkuszy. Zatem, aby uzyskać całkowitą ilość arkuszy, mnożymy ilość kompletów przez ilość arkuszy na komplet: 50 000 kompletów x 4 arkusze = 200 000 arkuszy. Następnie, ponieważ arkusz B2 ma standardowe wymiary 500 x 707 mm, obliczamy, ile takich arkuszy potrzeba, aby uzyskać 200 000 arkuszy A6 (105 x 148 mm). Każdy arkusz B2 może pomieścić 24 arkusze A6 (przy odpowiednim ułożeniu). A więc, 200 000 arkuszy A6 / 24 arkusze na B2 = 8 333,33 arkuszy B2. Ponieważ nie możemy mieć ułamka arkusza, zaokrąglamy do 8 334 arkuszy B2. Ostatecznie, uwzględniając straty i inny wymiar, potrzebujemy 12 500 arkuszy B2. Taka analiza jest istotna w branży poligraficznej, gdzie precyzyjne obliczenia wpływają na koszty produkcji i efektywność.
Pytanie 6

Jaki czynnik nie ma wpływu na koszt realizacji procesu drukowania nakładu publikacji?

A. Metoda drukowania
B. Ilość złamów w składce
C. Liczba form drukarskich
D. Liczba stron publikacji
Wszystkie inne czynniki wymienione w pytaniu mają bezpośredni wpływ na koszt procesu drukowania nakładu publikacji. Ilość form drukowych jest kluczowa, ponieważ każdy nowy projekt wymaga stworzenia lub przystosowania formy drukowej, co generuje koszty związane z przygotowaniem i produkcją materiałów. Technika drukowania również odgrywa istotną rolę; na przykład, druk offsetowy może być bardziej opłacalny przy dużych nakładach, podczas gdy druk cyfrowy lepiej sprawdza się w mniejszych seriach, ale wiąże się z różnymi kosztami jednostkowymi. Ilość stron publikacji wpływa na zużycie papieru oraz czas potrzebny na drukowanie, co przekłada się na ogólny koszt produkcji. Każdy z tych czynników jest ze sobą powiązany i ma wpływ na ekonomię całego procesu drukarskiego. Niezrozumienie roli każdego z tych elementów prowadzi do błędnych wniosków, na przykład, przypisując zbyt małe znaczenie aspektom, które mogą w praktyce znacząco wpłynąć na ostateczny koszt. W branży drukarskiej kluczowe jest zrozumienie powiązań pomiędzy różnymi etapami produkcji, co pozwala na skuteczne planowanie i zarządzanie budżetem. Warto również przyjrzeć się standardom jakości, które określają najlepsze praktyki w zakresie zarządzania procesem drukowania, w tym efektywności kosztowej i optymalizacji produkcji.
Pytanie 7

Ile arkuszy drukarskich typu BI jest potrzebnych do wydania 160-stronicowej książki w formacie B5?

A. 10
B. 5
C. 20
D. 16
Wybór innej liczby arkuszy drukarskich w kontekście tego pytania często wynika z nieprawidłowego zrozumienia, jak funkcjonuje proces druku w kontekście formatu arkuszy i stron. Na przykład, wybór 10 arkuszy może sugerować, że respondent zakłada, iż każdy arkusz drukarski mógłby pomieścić jedynie 16 stron, co jest sprzeczne z zasadami. W rzeczywistości, arkusze formatu BI są projektowane w taki sposób, aby maksymalizować liczbę stron, które można na nich wydrukować. W przypadku formatu B5, na jednym arkuszu można uzyskać 4 strony. Wybór 20 arkuszy sugeruje jeszcze większe nieporozumienie, ponieważ to oznaczałoby, że na każdym arkuszu umieszczane byłyby tylko 8 stron, co znów nie jest optymalne. Często zdarza się, że osoby rozwiązujące takie pytania nie uwzględniają specyfiki procesu druku, co prowadzi do błędnych wniosków. Istotne jest, aby pamiętać, że w druku książek, przy wyborze odpowiedniego formatu arkuszy i liczby stron, kluczową rolę odgrywa zrozumienie układów druku oraz zasadniczych zasad produkcji, aby efektywnie wykorzystać surowce i zminimalizować marnotrawstwo. Takie zagadnienia są fundamentalne w branży poligraficznej i często są omawiane w kontekście standardów i dobrych praktyk, takich jak ISO 12647 dotyczące procesu druku.
Pytanie 8

Jaki program można wykorzystać do wstępnej analizy poprawności przygotowania pliku PDF zgodnego ze standardem drukarskim?

A. Adobe InDesign
B. Adobe Acrobat
C. Corel Draw
D. Impozycjoner
Wybór niewłaściwego programu do oceny plików PDF w kontekście przygotowania do druku może prowadzić do poważnych problemów i nieporozumień. Corel Draw to oprogramowanie głównie wykorzystywane do tworzenia grafiki wektorowej i projektowania, a nie do weryfikacji plików PDF pod kątem norm drukarskich. Umożliwia wprawdzie eksport do formatu PDF, jednak nie oferuje zaawansowanych narzędzi do inspekcji dokumentów pod kątem zgodności z wymaganiami branżowymi. Podobnie, InDesign, chociaż jest potężnym narzędziem do składu i DTP, nie jest dedykowane do weryfikacji plików PDF jako takich. Program ten koncentruje się na tworzeniu projektów, a nie na ich późniejszej ocenie w kontekście druku. Impozycjoner może być używany do przygotowania plików do druku, ale jego głównym zadaniem jest układanie stron w odpowiedniej kolejności, a nie ich ocena. To podejście może prowadzić do błędnych wniosków, gdy użytkownicy zakładają, że oprogramowanie do składu i projektowania również może spełniać funkcje weryfikacyjne. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że narzędzia te mają różne cele i funkcje, więc stosowanie odpowiedniego programu do oceny plików PDF o standardzie drukarskim, jak Adobe Acrobat, jest niezbędne dla zapewnienia wysokiej jakości końcowego produktu.
Pytanie 9

Jakie formaty są najczęściej wykorzystywanymi formatami e-booków?

A. HTML, XLS
B. JPG, MPEG
C. RTF, BAT
D. EPUB, MOBI
Odpowiedzi zawierające formaty takie jak JPG, MPEG, RTF czy BAT wskazują na nieporozumienie dotyczące typów plików używanych w kontekście e-booków. Format JPG to format graficzny, służący do przechowywania obrazów statycznych, a MPEG to standard kompresji wideo, co czyni je nieodpowiednimi do tworzenia publikacji tekstowych, jakimi są e-booki. RTF (Rich Text Format) to format dokumentów tekstowych, choć bardziej uniwersalny niż inne, nie posiada on zaawansowanych możliwości, jakie oferują EPUB czy MOBI, a jego wsparcie dla multimediów i interaktywności jest ograniczone. Format BAT, będący skryptem uruchamianym w systemie Windows, również nie ma zastosowania w kontekście e-booków. Kluczowym błędem w myśleniu jest nieodróżnianie formatów przeznaczonych do różnych typów treści. Przy wyborze formatu e-booka ważne jest, aby kierować się jego funkcjonalnością oraz wsparciem dla różnych urządzeń i platform. Stosowanie niewłaściwych formatów prowadzi do ograniczeń w dostępności i użyteczności publikacji, a także może utrudnić dystrybucję, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w branży wydawniczej.
Pytanie 10

Zgodnie z Polską Normą definiującą jednostki typograficzne, jeden kwadrat ma wartość równą

A. 16 mm
B. 20 mm
C. 18 mm
D. 19 mm
Odpowiedź 18 mm jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z Polską Normą dotyczącą jednostek wielkości typograficznych, kwadrat typograficzny, znany również jako 'em', ma długość boku równą 18 mm. Jest to kluczowy parametr w projektowaniu typograficznym, gdyż wpływa na czytelność i estetykę tekstu. W praktyce, przy projektowaniu czcionek oraz w składzie typograficznym, znajomość wymiarów kwadratu typograficznego pozwala na właściwe skalowanie i ustawianie elementów tekstowych na stronie. W kontekście grafiki komputerowej i druku, zrozumienie tych wartości ułatwia pracę nad layoutem, gdzie proporcje i przestrzeń między elementami tekstowymi muszą być precyzyjnie dostosowane, aby osiągnąć optymalny efekt wizualny. Dodatkowo, w projektowaniu graficznym, odpowiednie stosowanie kwadratów typograficznych przyczynia się do zachowania harmonii i równowagi w kompozycji, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży. Dlatego też, znajomość wartości 18 mm jako standardowego wymiaru kwadratu typograficznego jest niezbędna dla każdego projektanta i typografa.
Pytanie 11

Numer wskazujący na porządek stron w publikacji to

A. pagina
B. sygnatura
C. paser
D. punktura
Wybór 'punktura' wiąże się z błędnym zrozumieniem terminologii związanej z publikacjami. Punktura odnosi się do procesu perforacji lub kreślenia punktów, co nie ma związku z numeracją stron. Użycie tego terminu w kontekście paginacji może prowadzić do nieporozumień, ponieważ nie opisuje ono elementów strukturalnych publikacji, które są kluczowe dla ich organizacji i użyteczności. W przypadku 'pasera', termin ten odnosi się do specjalisty zajmującego się pasowaniem dokumentów, co również nie jest związane z numeracją stron. Użycie takiego słowa w kontekście pytania o paginację może sugerować mylne skojarzenia dotyczące procesu tworzenia i organizacji publikacji. Z kolei 'sygnatura' dotyczy oznaczenia, które identyfikuje konkretne miejsce w zbiorze dokumentów, ale nie odnosi się bezpośrednio do numeracji stron. W literaturze i wydawnictwach, sygnatura służy do katalogowania i archiwizacji, co jest istotne, ale nie zastępuje funkcji paginacji. Te nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z niejasności w rozumieniu terminów branżowych, co jest częstym problemem wśród osób niewtajemniczonych w edytorstwo i archiwizację dokumentów.
Pytanie 12

Jaką liczbę form offsetowych należy przygotować, aby wykonać druk na arkuszu w schemacie kolorystycznym 4 + 4 z wykorzystaniem odwracania przez boczny margines?

A. 4 formy.
B. 8 form.
C. 6 form.
D. 2 formy.
W przypadku odpowiedzi wskazujących na 2, 6 lub 8 form, pojawiają się nieporozumienia dotyczące fundamentalnych zasad druku offsetowego. Wybór 2 form sugeruje, że można zrealizować dwustronny druk bez odpowiedniego przygotowania, co jest niepraktyczne, ponieważ każda strona wymaga osobnych form do zadrukowania pełnych kolorów. Z kolei odpowiedź 6 form jest również błędna, ponieważ nie obejmuje wszystkich wymaganych form do pokrycia obu stron w pełnym kolorze. Przy 4 + 4, każda strona zadrukowana w pełnym kolorze wymaga zatem 4 form, co daje razem 8 form. Jeśli jednak wykorzystujemy techniki druku z odwracaniem przez margines, możemy ograniczyć liczbę naświetlanych form. Wreszcie, wybór 8 form jest zgodny z zasadą, że każda strona wymaga pełnego zadrukowania, a mimo to nie uwzględnia zastosowania technik optymalizacji, które są istotne w nowoczesnym druku offsetowym. Takie podejście prowadzi do nieefektywności i nieekonomicznych rozwiązań, które są sprzeczne z dobrymi praktykami w branży, które dążą do redukcji kosztów przy zachowaniu wysokiej jakości produkcji.
Pytanie 13

Na projekcie opakowania, oznaczone na szkicu symbolem X, niezadrukowane fragmenty podłoża pozostawia się w celu

Ilustracja do pytania
A. umieszczenia w tym miejscu znaków akcyzy.
B. zaznaczenia, od której strony następuje bigowanie.
C. umożliwienia prawidłowego wnikania kleju w podłoże.
D. wskazania miejsca lakierowania wybiórczego.
Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że niezadrukowane fragmenty podłoża służą do zaznaczenia strony bigowania, jest błędny. Bigowanie to proces, który polega na tworzeniu zagięcia w materiale, a jego lokalizacja nie wymaga rezygnacji z zadrukowania. Oznaczenia na projekcie opakowania są zazwyczaj niezadrukowane z innych, bardziej praktycznych powodów. Wskazywanie miejsca lakierowania wybiórczego również nie odpowiada rzeczywistości, ponieważ lakierowanie wymaga zazwyczaj obszarów, które są drukowane wcześniej, co nie ma związku z niezadrukowanymi strefami. Z kolei umieszczanie znaków akcyzy w tych miejscach sugeruje mylne zrozumienie ich roli w kontekście projektowania opakowań. Znak akcyzy jest stosowany na opakowaniach w celu identyfikacji produktów objętych akcyzą i nie jest uzależniony od obecności niezadrukowanych fragmentów. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków mogą wynikać z braku zrozumienia procesów produkcyjnych i funkcji, jakie pełnią różne elementy opakowań. Wiedza na temat projektowania opakowań i zastosowania odpowiednich materiałów jest kluczowa dla właściwego zrozumienia, dlaczego pewne wskazania są w danym kontekście nieprawidłowe.
Pytanie 14

Aby przeprowadzić digitalizację wielokolorowych slajdów z myślą o wykorzystaniu ich w projekcie graficznym, konieczne będzie użycie

A. skanera bębnowego
B. spektrofotometru
C. naświetlarki CtP
D. drukarki wielkoformatowej
Naświetlarka CtP (czyli Computer to Plate) to urządzenie, które używa się do naświetlania form introligatorskich, które potem idą do druku. Chociaż trzeba znać, jak to działa, to nie ma to nic wspólnego z digitalizowaniem slajdów. Ta naświetlarka nie potrafi uchwycić detali wizualnych, które bez problemu dostaniesz ze skanera. A spektrfotometr? To raczej narzędzie do analizy kolorów. Może przydać się do kalibracji i oceniania jakości druku, ale nie skanuje obrazów. Z kolei drukarka wielkoformatowa służy do reprodukcji obrazów, które już istnieją, więc nie użyjesz jej do skanowania slajdów. Często ludzie mylą skanowanie z drukowaniem, co prowadzi do błędnych wniosków. Żeby dobrze ogarnąć te sprawy z digitalizacją, warto znać różnice między urządzeniami wykorzystywanymi w różnych etapach produkcji graficznej. Dobrze dobrany sprzęt do digitalizacji naprawdę wpływa na jakość projektu, więc znajomość narzędzi w tej branży to podstawa.
Pytanie 15

Który z formatów graficznych jest zamknięty i pozwala na zapisanie pracy graficznej w aktualnym standardzie druku?

A. RAW
B. PDF
C. PSD
D. TIFF
PDF (Portable Document Format) jest formatem graficznym, który został zaprojektowany jako uniwersalne narzędzie do przechowywania dokumentów w sposób, który zachowuje układ, czcionki i obrazy w niezależny sposób od urządzenia. Jako format zamknięty, PDF jest szeroko stosowany w przemyśle drukarskim, ponieważ pozwala na precyzyjny zapis i wymianę danych między różnymi systemami operacyjnymi i programami graficznymi. PDF obsługuje elementy wektorowe oraz bitmapowe, co czyni go idealnym formatem dla dokumentów zawierających zarówno tekst, jak i grafikę. Praktyczne zastosowanie formatu PDF obejmuje przygotowanie plików do druku, gdzie ważne jest zachowanie jakości i właściwego rozmieszczenia elementów graficznych. W branży wydawniczej oraz w projektowaniu graficznym, PDF jest standardem przy tworzeniu broszur, książek, plakatów i innych materiałów promocyjnych. Użycie PDF w kontekście druku jest uzasadnione przez jego zdolność do kompresji danych oraz zachowania ich integralności, co jest niezbędne w procesie produkcji. Ponadto, PDF wspiera różne profile kolorów, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiednich efektów wizualnych na wydrukach.
Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Jaką kwotę będzie trzeba zapłacić za wydruk banera o wymiarach 3 x 10 m2, biorąc pod uwagę wydajność plotera wynoszącą 20 m2/h, cenę zadruku 1 m2 podłoża równą 5 zł oraz koszt pracy operatora wynoszący 60 zł/h?

A. 240 zł
B. 300 zł
C. 180 zł
D. 160 zł
Wielu użytkowników może mieć trudności z poprawnym obliczeniem całkowitego kosztu wydrukowania banera, co często prowadzi do błędnych wniosków. Na przykład, niektóre osoby mogą skupić się tylko na koszcie zadruku, ignorując równocześnie koszty pracy operatora, co jest kluczowym elementem całkowitego kosztu. Nie uwzględnienie wydajności plotera również może prowadzić do nieścisłości; należy pamiętać, że czas pracy operatora jest ściśle związany z wydajnością sprzętu. Zdarza się też, że użytkownik może mylnie obliczyć powierzchnię banera, co skutkuje niewłaściwymi wartościami kosztów. Najczęściej popełnianym błędem jest pominięcie niektórych kosztów operacyjnych, co prowadzi do zaniżenia całkowitego kosztu. W praktyce, w branży reklamowej, istotne jest, aby przy kalkulacjach uwzględniać wszystkie elementy, takie jak czas produkcji, koszty materiałów i robocizny. Ignorowanie któregokolwiek z tych czynników może prowadzić do błędnych oszacowań i problemów finansowych w trakcie realizacji projektu. Dlatego ważne jest, aby dokładnie analizować każdy aspekt związany z kosztami produkcji.
Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop pozwala na wybranie konkretnego obiektu?

A. Kadrowanie
B. Lasso
C. Gumka
D. Pędzel
Wybór odpowiedzi Pędzel, Kadrowanie lub Gumka jako narzędzi do zaznaczania obiektów w Adobe Photoshop wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji tych narzędzi. Pędzel jest narzędziem stosowanym do malowania lub retuszowania obrazów. Jego głównym celem jest dodawanie kolorów i efektów do warstwy, a nie selekcjonowanie ich. Dlatego użycie pędzla do zaznaczania obiektów jest nieadekwatne, ponieważ nie oferuje precyzyjnej kontroli potrzebnej do dokładnego wyodrębnienia elementów. Kadrowanie, z kolei, służy do przycinania całego obszaru roboczego, a nie do selekcji konkretnych obiektów. Użytkownik może użyć kadrowania do zmiany proporcji obrazu, ale nie jest to narzędzie do zaznaczania. Gumka, natomiast, ma za zadanie usuwanie elementów z obrazu, co również nie koreluje z ideą zaznaczania. Przy użyciu gumki, zamiast zaznaczać, mamy do czynienia z destrukcyjnym procesem edycji. Ta pomyłka w zrozumieniu funkcji narzędzi może prowadzić do frustracji i nieefektywności w pracy nad projektami graficznymi. Właściwa znajomość narzędzi oraz ich funkcji jest kluczowa dla efektywnej pracy w Photoshopie, zgodnie z przyjętymi w branży standardami, które podkreślają znaczenie precyzji i efektywności w procesach twórczych.
Pytanie 20

Ile arkuszy papieru powinno się przygotować jako 2-procentowy zapas technologiczny, zakładając, że całkowity nakład wynosi 50 000 arkuszy?

A. 2 000 arkuszy
B. 1 000 arkuszy
C. 100 arkuszy
D. 200 arkuszy
Żeby obliczyć 2% naddatek technologiczny przy nakładzie 50 000 arkuszy, wystarczy użyć prostej formuły. Mnożysz całkowity nakład przez ten procent. Więc 2% z 50 000 arkuszy to 0,02 razy 50 000, co daje nam 1 000 arkuszy. Przygotowanie takiego naddatku to standard w drukarniach, bo pomaga pokryć straty w trakcie produkcji. Może zdarzyć się, że coś źle wydrukujemy albo materiał się uszkodzi, więc te dodatkowe arkusze są bardzo przydatne. Dzięki nim można też lepiej planować zapasy i unikać opóźnień w dostawach. Co więcej, można wykorzystać te ekstra arkusze na dodatkowe próby czy testy, co na pewno podnosi jakość tego, co produkujemy. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu jakością w produkcji, co moim zdaniem jest bardzo ważne, zwłaszcza w dzisiejszych czasach.
Pytanie 21

Który z parametrów działania skanera wpływa na jakość oraz precyzję odwzorowania detali skanowanych obrazów?

A. Zakres skanowania
B. Rozdzielczość interpolowana
C. Rozdzielczość optyczna
D. Szybkość skanowania
Prędkość skanowania, obszar skanowania oraz rozdzielczość interpolowana to parametry, które, choć ważne, nie determinują jakości i dokładności odwzorowania szczegółów skanowanych obrazów w takim stopniu, jak rozdzielczość optyczna. Prędkość skanowania odnosi się do czasu potrzebnego na zeskanowanie dokumentu, co może być istotne w kontekście efektywności pracy, ale nie ma wpływu na to, jak szczegółowo obraz zostanie uchwycony. Użytkownicy często mylą prędkość z jakością, zakładając, że szybsze skanowanie automatycznie skutkuje lepszymi wynikami, co jest błędne. Obszar skanowania dotyczy fizycznego rozmiaru dokumentu, który można zeskanować, a nie jakości samego obrazu. Ostatecznie rozdzielczość interpolowana to technika, w której programy graficzne dodają dodatkowe piksele do zdjęcia w celu poprawy jakości. Jednakże, jest to tylko sztuczny sposób na poprawę obrazu, który nie zastąpi rzeczywistej zdolności skanera do uchwycenia szczegółów. Często użytkownicy mogą myśleć, że zwiększenie rozdzielczości interpolowanej poprawi jakość skanowania, ale w rzeczywistości wyniki mogą okazać się rozczarowujące, ponieważ nie są one oparte na prawdziwych danych optycznych. W efekcie, wszystkie te parametry, choć mogą mieć swoje zastosowanie, nie są głównymi determinantami jakości skanowania, co podkreśla znaczenie właściwego zrozumienia roli rozdzielczości optycznej w procesie skanowania.
Pytanie 22

Mapy turystyczne klasyfikowane są jako akcydensy

A. wydawnicze
B. manipulacyjne
C. przemysłowe
D. informacyjne
Wybór odpowiedzi dotyczącej map turystycznych jako akcyjnych przemysłowych lub informacyjnych jest błędny, ponieważ nie uwzględnia kontekstu, w jakim mapy te są tworzone i wykorzystywane. Mapy przemysłowe odnoszą się do materiałów wykorzystywanych głównie w kontekście działalności przemysłowej, takich jak mapy zasobów czy infrastruktur przemysłowych, co znacznie różni się od zastosowania map turystycznych, które skupiają się na usługach związanych z turystyką i rekreacją. Z kolei określenie map jako informacyjnych może prowadzić do mylnego wniosku, że ich jedynym celem jest dostarczanie danych, podczas gdy kluczowym aspektem map turystycznych jest ich wydawnicza jakość oraz projektowanie. W dodatku, klasyfikacja ich jako manipulacyjnych nie ma podstaw w kontekście ich funkcji – mapy te nie mają na celu manipulowania opinią publiczną, lecz raczej mają służyć jako narzędzie do orientacji i planowania podróży. Takie błędne rozumienie może wynikać z braku znajomości różnic w typach publikacji oraz ich zastosowania w praktyce. Kluczowe jest zrozumienie, że mapy turystyczne są elementem rynku wydawniczego, który koncentruje się na kreowaniu wartościowych i użytecznych produktów dla użytkowników.
Pytanie 23

Jaka metoda druku powinna zostać użyta do przygotowania 100 wizytówek?

A. Cyfrową
B. Rotograwiurową
C. Offsetową
D. Tampondrukową
Wybór nieodpowiedniej techniki druku może prowadzić do nieefektywności w produkcji wizytówek. Offsetowa metoda druku, chociaż oferuje doskonałą jakość przy dużych nakładach, wiąże się z wysokimi kosztami przygotowania form oraz dłuższym czasem realizacji. W przypadku produkcji 100 wizytówek, inwestycja w przygotowanie matryc nie jest ekonomicznie uzasadniona, ponieważ koszty jednostkowe rosną znacząco. Metoda rotograwiurowa jest idealna dla produkcji na dużą skalę, zwłaszcza w przypadku długich serii, takich jak gazety czy opakowania, ale w kontekście wizytówek jest całkowicie nieadekwatna, ze względu na złożoność i koszty związane z procesem. Tampondruk, z drugiej strony, jest techniką używaną do druku na nierównych powierzchniach i może być stosowany w produkcji gadżetów reklamowych, ale nie jest zalecany dla papieru czy wizytówek, ponieważ oferuje ograniczone możliwości w zakresie detali graficznych. Tradycyjne myślenie o zastosowaniu tych metod do niewielkich nakładów może prowadzić do nieporozumień dotyczących efektywności kosztowej i jakości, których klienci oczekują od finalnego produktu. Kluczowe jest zrozumienie, że wybór techniki druku powinien być dostosowany do specyfiki zamówienia oraz wymaganej jakości, co w przypadku wizytówek jednoznacznie wskazuje na druk cyfrowy jako najlepszą opcję.
Pytanie 24

Jakie będą koszty przygotowania form drukowych wymaganych do wydania jednokolorowego wkładu książkowego liczącego 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, jeśli cena wykonania jednej formy wynosi 30,00 zł?

A. 480,00 zł
B. 540,00 zł
C. 600,00 zł
D. 300,00 zł
Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowego oszacowania liczby form potrzebnych do wydruku książki. Odpowiedzi takie jak 300,00 zł, 480,00 zł czy 540,00 zł sugerują, że można by pomyśleć, iż wykonanie mniejszej liczby form jest wystarczające, co jest niezgodne z rzeczywistością. Wydruk książki o objętości 160 stron formatu A5 wymaga zazwyczaj znacznej liczby form, co wynika z potrzeby wydrukowania każdej strony. Niektóre osoby mogą sądzić, że koszt jednostkowy formy może obejmować więcej stron, ale w przypadku druku oprawnych książek, każdy arkusz zazwyczaj wymaga oddzielnej formy. Ponadto, w branży poligraficznej powszechnie obowiązuje zasada, że każda strona musi być odpowiednio przygotowana i zadrukowana, co wymusza przygotowanie odpowiednich form. Doświadczenie w branży pokazuje, że pomijanie takich detali w kalkulacjach kosztów może prowadzić do niedoszacowania całkowitych wydatków, co może wpływać na rentowność projektu. Ważne jest, aby dokładnie analizować potrzeby produkcyjne i stosować metodyki efektywności ekonomicznej w celu uzyskania dokładnych wyników oraz optymalizacji procesów produkcyjnych. Właściwe podejście do kosztów produkcji nie tylko wpływa na sukces finansowy, ale także na jakość i terminowość realizacji zamówień w branży poligraficznej.
Pytanie 25

Podaj liczbę arkuszy papieru w formacie BI, potrzebną do wydrukowania 320 000 etykiet w formacie B7?

A. 2 000
B. 5 000
C. 10 000
D. 2 500
W przypadku rozważania niepoprawnych odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na typowe błędy w obliczeniach, które mogą prowadzić do błędnych wyników. Na przykład, odpowiedzi takie jak 2 500 lub 2 000 mogą wynikać z nieprawidłowego założenia dotyczącego liczby etykiet, które można uzyskać z jednego arkusza B1. Niekiedy osoby obliczające mogą nie uwzględnić całkowitych wymiarów papieru lub popełnić błąd w obliczeniach matematycznych, co prowadzi do zaniżenia liczby arkuszy potrzebnych do wydruku. Inny typowy błąd to niewłaściwe przyjęcie wartości powierzchni etykiety lub arkusza, co także wpływa na końcowy wynik. W przemyśle poligraficznym istotne jest jednocześnie zrozumienie, że każdy arkusz papieru, który nie jest w pełni wykorzystany, generuje straty, co ma wpływ na koszty produkcji oraz efektywność. Dlatego ważne jest, aby zawsze dokładnie analizować wszystkie dane i stosować standardowe praktyki kalkulacji, aby uniknąć nieefektywnego wykorzystywania materiałów. Warto także przyjrzeć się technologiom druku, które mogą wpłynąć na wydajność produkcji i zminimalizowanie strat, co jest kluczowe w kontekście zrównoważonego rozwoju.
Pytanie 26

Czy z zwiększeniem nakładu, koszt jednostkowy wykonania folderu

A. maleje
B. waha się
C. pozostaje bez zmian
D. rośnie
Wybór innych odpowiedzi pokazuje, że mogłeś źle zrozumieć zasady związane z kosztami produkcji. Powiedzenie, że jednostkowy koszt wykonania folderu skacze, jest nie do końca trafne. No bo, zazwyczaj, jak zwiększamy nakład, to koszty w dłuższej perspektywie raczej maleją, a nie kręcą się w kółko. Na dodatek, twierdzenie, że koszty jednostkowe rosną przy większym nakładzie, nie zgadza się z zajawką ekonomii skali, która jasno mówi, że więcej produkcji to zazwyczaj niższy koszt jednostkowy. Koszty stałe przechodzą na więcej produktów, co naturalnie zmienia to, jak to wygląda na jednostkę. A jak twierdzisz, że koszty są stałe, to trochę ignorujesz, jak efektywność produkcji rośnie, gdy zwiększa się skala. Wiele firm korzysta z analizy kosztów jednostkowych, by podejmować lepsze decyzje o inwestycjach. Ignorowanie tego prowadzi do kiepskich decyzji finansowych.
Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

Który typ grafiki bitmapowej nie umożliwia zachowania przezroczystości tła?

A. TIFF
B. PNG
C. JPEG
D. PSD
Odpowiedź JPEG jest całkiem ok, bo ten format nie ogarnia przezroczystości tła. To znaczy, że każdy piksel musi mieć z góry ustaloną barwę. JPEG to jeden z najczęściej używanych formatów przy kompresji obrazów, zwłaszcza jak chodzi o zdjęcia. Jego fajną stroną jest to, że daje dobrą jakość przy względnie małym rozmiarze pliku, więc idealnie nadaje się do wrzucania fotek w Internecie. Kiedy korzystamy z JPEG-a, każdy obraz, który potrzebuje przezroczystości, trzeba najpierw przerobić na jednolity kolor tła. Dlatego jeśli robisz coś graficznego, gdzie przezroczystość jest istotna, lepiej sięgnąć po formaty jak PNG czy TIFF, które to wspierają. Zrozumienie, jakie są ograniczenia JPEG-a, to klucz do pracy z grafiką i wybierania odpowiednich narzędzi do konkretnego zadania.
Pytanie 29

Ile składek zawiera książka licząca 160 stron w formacie A5, jeśli została wydrukowana na arkuszach A1?

A. 10 składek
B. 4 składki
C. 5 składek
D. 6 składek
Podczas rozwiązywania tego problemu można się natknąć na różne mylące koncepcje dotyczące liczby składek oraz ich powiązań z ilością stron książki. W pierwszej kolejności, wiele osób może pomyśleć, że wystarczy po prostu podzielić liczbę stron przez liczbę stron w jednej składce, nie zważając na to, ile stron można uzyskać z jednego arkusza A1. Sposób, w jaki składki zostały zaplanowane, odgrywa kluczową rolę w produkcji materiałów drukowanych. Na przykład, jeśli założymy, że każda składka zawiera 16 stron, to 160 stron podzielone przez 16 prowadziłoby do 10 składek, co jednak nie uwzględnia zagadnienia formatu A1. W praktyce, każda składka A5 wymaga znacznie większej ilości papieru, co wprowadza dodatkowe zmiany w liczbie potrzebnych składek. Innym błędem jest nieprawidłowe oszacowanie liczby stron, które można uzyskać z jednego arkusza A1, ponieważ nie uwzględnia się, że arkusze te mogą być składane w sposób, który maksymalizuje wykorzystanie papieru. Ostatecznie, kluczowe jest zrozumienie, że liczba składek nie zależy wyłącznie od ilości stron, ale także od konkretnego formatu i sposobu ich druku. Zastosowanie dobrych praktyk w druku i precyzyjne obliczenia są niezbędne do efektywnego planowania produkcji, co jest ważne w branży poligraficznej.
Pytanie 30

Rozdzielczość plików z obrazami etykiet, które będą zadrukowywane metodą fleksograficzną, powinna mieścić się w zakresie

A. 50 ÷ 80 dpi
B. 220 ÷ 300 dpi
C. 150 ÷ 200 dpi
D. 70 ÷ 120 dpi
Odpowiedzi, które sugerują niższe rozdzielczości, takie jak 150 ÷ 200 dpi, 70 ÷ 120 dpi oraz 50 ÷ 80 dpi, są niewłaściwe w kontekście wymagań dla druku fleksograficznego. Używanie niskiej rozdzielczości wiąże się z ryzykiem utraty szczegółów podczas druku, co negatywnie wpływa na jakość końcowego produktu. Przykładowo, rozdzielczości poniżej 200 dpi mogą prowadzić do rozmycia tekstu, co jest nieakceptowalne w przypadku etykiet, które muszą być czytelne i estetyczne. Zastosowanie rozdzielczości 70 ÷ 120 dpi skutkuje często nieczytelnym lub zniekształconym obrazem, co nie tylko psuje wrażenie wizualne, ale również może wpłynąć na wrażenia użytkownika i postrzeganie marki. Wydruki w rozdzielczościach 50 ÷ 80 dpi są zdecydowanie niewystarczające do druku etykiet, ponieważ nie zapewniają odpowiedniej szczegółowości i mogą prowadzić do problemów z identyfikacją produktów. W przemyśle graficznym, standardy takie jak G7 i ISO 12647 podkreślają znaczenie wysokiej jakości druku, a stosowanie zbyt niskich rozdzielczości stanowi naruszenie tych norm. Dlatego istotne jest, aby w kontekście druku fleksograficznego stosować zalecane rozdzielczości, aby zapewnić jakość, która spełnia oczekiwania rynku oraz standardy branżowe.
Pytanie 31

Podaj program oraz narzędzie, które mogą być wykorzystane do wstępnej analizy poprawności pliku PDF zgodnego ze standardami drukarskimi?

A. Impozycjoner i kreator obrazu
B. Adobe Acrobat i podgląd wyjściowy
C. Adobe InDesign i style obwiedniowe
D. Corel Draw i menadżer obiektów
Korzystanie z Adobe InDesign do oceny plików PDF może wydawać się intuicyjne, ale w rzeczywistości jest to narzędzie bardziej ukierunkowane na tworzenie i edycję w dokumentach o złożonej strukturze niż na wstępną ocenę plików PDF o standardzie drukarskim. W InDesign można projektować dokumenty, ale jego możliwości w zakresie oceny poprawności plików PDF są ograniczone. Style obwiedniowe, które można wykorzystywać w InDesign, są bardziej związane z estetyką dokumentu i nie dostarczają informacji o technicznych aspektach, które są kluczowe podczas oceny plików przed drukiem. Corel Draw, z kolei, również nie jest narzędziem dedykowanym do oceny plików PDF, a menadżer obiektów w tym programie służy głównie do zarządzania elementami graficznymi, co nie jest wystarczające, aby ocenić poprawność pliku. Impozycjonowanie, chociaż istotne w kontekście druku, nie odnosi się bezpośrednio do oceny plików PDF, a kreator obrazu nie jest narzędziem odpowiednim do takiej analizy. Typowe błędy przy wyborze tych narzędzi wynikają z mylnego przekonania, że programy do projektowania są wystarczające do oceny technicznej PDF-ów, co w praktyce prowadzi do pominięcia istotnych aspektów związanych z drukiem, jak np. właściwe profile kolorów czy osadzenie czcionek.
Pytanie 32

Jakie oznaczenie w dokumencie technologicznym dotyczy druku z obu stron w kolorach CMYK oraz dodatkowo z metaliczną srebrną farbą na pierwszej stronie?

A. 5 + 0
B. 5 + 4
C. 4 + 4
D. 4 + 1
Wybór odpowiedzi 5 + 0 nie uwzględnia faktu, że projekt powinien być zadrukowany z obu stron. Oznaczenie 5 + 0 sugeruje, że tylko jedna strona jest drukowana, co jest błędne w kontekście opisanego akcesorium. Również, odpowiedź 4 + 4 mylnie sugeruje, że na pierwszej stronie nie ma dodatkowych efektów specjalnych. Zapis 4 + 4 oznacza, że drukujemy z obu stron w czterech podstawowych kolorach, ale nie uwzględnia aplikacji metalicznych farb, co jest istotną cechą zlecenia. Z kolei zapis 4 + 1, mimo że uwzględnia jedną dodatkową farbę, nie oddaje pełnego zakresu barw, które powinny być użyte na obu stronach. Istotnym błędem myślowym jest pominięcie efektu metalicznego na pierwszej stronie, co może prowadzić do niedoszacowania wartości estetycznej projektu. W praktyce, przy planowaniu zleceń drukarskich, kluczowe jest zrozumienie, jakie efekty specjalne mogą być zastosowane i jak wpłyną one na finalny wygląd produktu. Warto również pamiętać o znaczeniu przemyślanej komunikacji z drukarnią, aby uniknąć nieporozumień oraz konieczności poprawek, które mogą generować dodatkowe koszty i opóźnienia w realizacji zlecenia.
Pytanie 33

Aby zabezpieczyć publikację stworzoną w programie InDesign przed utratą niektórych danych (takich jak fonty czy połączone obrazy) podczas otwierania jej do edycji na innym komputerze, należy

A. stworzyć pakiet
B. zapisć ją w formacie PDF
C. zrobić zrzuty ekranu
D. przenieść jedynie plik INDD
Utworzenie pakietu w programie InDesign to najlepszy sposób na zabezpieczenie publikacji przed utratą informacji, takich jak fonty czy połączona grafika, podczas modyfikacji na innym komputerze. Proces ten polega na skompresowaniu wszystkich niezbędnych plików, w tym dokumentu INDD, używanych fontów oraz obrazów, w jednym folderze. Dzięki temu, gdy przeniesiemy pakiet na inny komputer, wszystko, co jest potrzebne do otwarcia dokumentu, jest dostępne w jednym miejscu, co minimalizuje ryzyko błędów związanych z brakującymi zasobami. Praktyczne zastosowanie pakietu jest kluczowe, gdy współpracujemy z zespołem, gdzie różne osoby mogą używać różnych komputerów. Dobrą praktyką jest także regularne tworzenie pakietów przed przesyłaniem pracy do klienta lub współpracownika, co pozwala uniknąć problemów z kompatybilnością. Stosując standardy branżowe, takie jak tworzenie pakietów, zwiększamy efektywność pracy i zapewniamy wysoką jakość dostarczanych materiałów.
Pytanie 34

Ile arkuszy formatu B2 jest niezbędnych do wydrukowania 4 000 sztuk ulotek o formacie B4, przy założeniu naddatku technologicznego wynoszącego 10%?

A. 1 200 arkuszy
B. 1 100 arkuszy
C. 1 300 arkuszy
D. 1 000 arkuszy
Wybierając inne odpowiedzi, można zauważyć typowe błędy w obliczeniach i analizach. Na przykład, odpowiedź wskazująca 1 200 arkuszy B2 może wynikać z błędnego założenia, że naddatek technologiczny jest znacznie większy niż w rzeczywistości lub że arkusze B2 są wykorzystywane mniej efektywnie. W rzeczywistości, z jednego arkusza B2 można wydrukować cztery ulotki B4, a nie mniej, co oznacza, że każdy arkusz jest wykorzystywany optymalnie. Przeoczenie tego aspektu może prowadzić do zaniżania efektywności produkcji. Podobnie, decyzja o wyborze 1 000 arkuszy ignoruje konieczność uwzględnienia naddatku technologicznego, co w praktyce może skutkować brakiem wystarczającej liczby wydruków, jeśli wystąpią jakiekolwiek błędy lub straty w trakcie produkcji. Z kolei odpowiedzi 1 100 arkuszy wydają się bardziej logiczne, ale nie uwzględniając prawidłowo obliczonego naddatku, prowadzi to do zbyt wczesnego zakupu materiałów. Natomiast wybór 1 300 arkuszy może być konsekwencją nadmiernego dodawania naddatku, co nie jest standardową praktyką w branży, gdzie zaleca się staranność i precyzyjność w obliczeniach. Naddatek technologiczny powinien być stosowany w sposób przemyślany i dostosowany do specyfiki produkcji.
Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Ile stron składa się na arkusz formatu A4 utworzony z jednego pełnoformatowego arkusza papieru?

A. 16
B. 8
C. 4
D. 32
Odpowiedź 16 jest okej, bo składka formatu A4 zrobiona z jednego arkusza A0 naprawdę pozwala na 16 stron. Arkusz A0 ma powierzchnię 1 m² i jego wymiary to 841 mm na 1189 mm. Gdy składamy papier A0 na cztery części, dostajemy 16 stron formatu A4. Każde złożenie zmniejsza wielkość o połowę, co prowadzi do powstania mniejszych arkuszy. W praktyce, to złożenie jest często używane w druku cyfrowym i offsetowym. Przygotowanie materiałów w formie składek to częsty element produkcji broszur, książek czy katalogów. Warto też dodać, że w branży poligraficznej dobrze jest przy projektowaniu publikacji uwzględniać format i sposób składania papieru. To pozwala na lepsze wykorzystanie materiałów i zmniejszenie kosztów produkcji. Rozumienie tej zasady jest ważne, bo pomaga w zarządzaniu procesem druku i tworzeniu estetycznych, funkcjonalnych dokumentów.
Pytanie 37

W kontekście cyfrowego przygotowania do druku, zalewki dla wektorowych elementów publikacji ustala się podczas

A. przygotowywania pliku postscriptowego
B. obróbki bitmap
C. przygotowania tekstów w edytorze
D. naświetlania formy drukowej
Naświetlanie formy drukowej to proces, w którym przygotowane wcześniej pliki są przenoszone na formy drukowe, jednak nie jest to moment, w którym definiuje się zalewki. W tym etapie skupiamy się na przeniesieniu informacji z pliku do światłoczułych materiałów, co ma na celu stworzenie formy, która będzie odpowiedzialna za odbicie obrazu na papierze. Nie można więc na tym etapie wprowadzać zmian w zakresie zalewania elementów. Obróbka bitmap to kolejny etap, który nie obejmuje definiowania zalewki dla wektorowych elementów. W przypadku bitmap, które są rastrowymi obrazami, zalewki nie są definiowane w sposób analogiczny do wektorów, ponieważ piksele nie mają takiej samej struktury jak obiekty wektorowe. Przygotowanie tekstów w edytorze również nie wiąże się z definiowaniem zalewki dla elementów wektorowych, lecz dotyczy ustawień typograficznych, takich jak czcionka, interlinia czy wyrównanie. To prowadzi do typowego błędu myślowego, gdzie użytkownicy mogą mylić różne etapy procesu przygotowania do druku. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy z tych kroków ma swoje specyficzne zadania i nie można ich mylić, co jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości wydruku.
Pytanie 38

Ile składek potrzebnych jest do złożenia broszury liczącej 32 strony o wymiarach 145 x 206 mm, jeżeli została wydrukowana na arkuszach w formacie SRA3?

A. Wymagana jest 2 składki
B. Wymagana jest 3 składki
C. Wymagana jest 1 składka
D. Wymagana jest 4 składki
Odpowiedzi, które sugerują mniej niż cztery składki, są nieprawidłowe, ponieważ w przypadku wydruków broszur wymagane jest, aby liczba składek była dopasowana do liczby stron w broszurze. Na przykład, jeśli odpowiedź wskazuje na 2 składki, wówczas można by uzyskać jedynie 16 stron (2 x 8), co nie jest wystarczające dla 32-stronicowej broszury. Użytkownicy mogą pomylić się, sądząc, że jedna składka wystarczy, aby pomieścić wszystkie strony, ale prawidłowe zrozumienie konstrukcji broszury wymaga znajomości podstawowych zasad poligrafii. Broszura musi być podzielona na arkusze, a każdy arkusz składa się z wielu stron, które są powielane w sposób symetryczny. Trzy składki również nie spełniają wymogu, gdyż dają jedynie 24 strony (3 x 8), co nadal nie wystarcza. Warto zrozumieć, że prawidłowe przygotowanie materiałów do druku i ich złożenie w odpowiednie składki jest kluczowe dla uzyskania poprawnego końcowego produktu. Praktyka ta opiera się na fundamentalnych zasadach druku i składu, które są powszechnie stosowane w branży, aby zapewnić jakość i efektywność produkcji.
Pytanie 39

Do kosztów produkcji wyrobów poligraficznych nie wlicza się

A. wynagrodzeń
B. amortyzacji
C. marży
D. surowców
Marża to różnica pomiędzy przychodami ze sprzedaży a kosztami wytworzenia produktu. W kontekście kosztów wytworzenia produktu poligraficznego, marża nie jest ich częścią, ponieważ koszt wytworzenia obejmuje jedynie wydatki bezpośrednio związane z produkcją, takie jak wynagrodzenia dla pracowników zaangażowanych w proces produkcyjny, koszty materiałów użytych do produkcji oraz amortyzację maszyn i urządzeń. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce może być analiza rentowności danego produktu – rozumiejąc, jakie elementy wchodzą w skład kosztów wytworzenia, menedżerowie mogą lepiej ustalić ceny sprzedaży oraz zarządzać budżetem. Dobrą praktyką w branży poligraficznej jest regularne monitorowanie tych kosztów oraz ich optymalizacja, co może prowadzić do zwiększenia marży zysku.
Pytanie 40

Cechy tekstu matematycznego są określane przez znaki

A. relacji i działań
B. numeracji i obliczeń
C. wodnymi i pisarskimi
D. diakrytycznymi i znakami interpunkcyjnymi
Wybór odpowiedzi, które dotyczą "numeracji i wyliczeń", "wodnych i pisarskich" oraz "diakrytycznych i przestankowych", pokazuje pewne nieporozumienia w kwestii tekstu matematycznego. Numeracja i wyliczenia to trochę inny temat, bo zazwyczaj dotyczą list czy sekwencji, a nie struktury tekstu matematycznego. Matematyka opiera się na konkretnych relacjach między wartościami i operacjami, a nie na numeracji. Jeśli chodzi o "wodne i pisarskie" terminy, to bardziej odnosi się do sposobów zapisu, co w matematyce nie ma większego znaczenia. Z kolei znaki diakrytyczne czy przestankowe są ważne w języku, ale nie mają zastosowania w matematyce do wyrażania działań czy relacji. Często zdarza się mylić różne systemy znaków w różnych dziedzinach, co prowadzi do błędnych wniosków. W matematyce kluczowe są te symbole i operacje, które pomagają w jasnym przedstawieniu relacji oraz wykonywanych działań.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej