Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik logistyk
  • Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
  • Data rozpoczęcia: 25 lutego 2025 09:35
  • Data zakończenia: 25 lutego 2025 09:54

Egzamin niezdany

Wynik: 14/40 punktów (35,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Firma wynajęła kontener. Na podstawie umowy wystawiono fakturę na kwotę 1500 zł. Wynajem podlega podstawowej stawce VAT. Jaką kwotę brutto należy zapłacić za wynajem?

A. 1830,00 zł
B. 1845,00 zł
C. 1219,51 zł
D. 345,00 zł
Wynajem kontenera podlega stawce VAT, która w Polsce wynosi 23%. Żeby policzyć wartość brutto, trzeba do wartości netto (1500 zł) dodać podatek VAT. Możemy to zrobić tak: wartość brutto to wartość netto plus (wartość netto razy stawka VAT). Więc liczymy: 1500 zł + (1500 zł * 0,23) = 1500 zł + 34,50 zł, co daje nam 1834,50 zł. A tak naprawdę, to po uwzględnieniu podatek wyjdzie nam 1845,00 zł. Ważne jest, żeby każda firma miała na uwadze, jak to działa, bo błędy w obliczeniach mogą się skończyć problemami z urzędami. Na przykład, jak firma wynajmuje różne usługi, to musi na bieżąco dostosowywać swoje kalkulacje do zmian w przepisach. Znajomość jak oblicza się VAT to kluczowa rzecz dla dobrego zarządzania finansami i trzymania się prawa.

Pytanie 2

Rysunek przedstawia fragment

DataLista przeprowadzonych czynnościStan licznika [mth]Opinia o stanie technicznymData następnego przegląduPodpis i pieczęć konserwatora

A. książki konserwacji wózka widłowego.
B. dziennika utrzymania wózka widłowego.
C. wykazu przeglądów wózka unoszącego.
D. dziennika konserwacji wózka unoszącego.
Wybór odpowiedzi, która nie odnosi się do dziennika konserwacji wózka unoszącego, może wynikać z niepełnego zrozumienia dokumentacji związanej z konserwacją sprzętu. Na przykład, odpowiedzi sugerujące wykaz przeglądów wózka unoszącego lub dziennik utrzymania wózka widłowego nie są adekwatne, ponieważ nie zawierają wszystkich kluczowych informacji wymaganych do skutecznej konserwacji. Wykaz przeglądów zazwyczaj ogranicza się do dat i punktów kontrolnych, co nie pozwala na szczegółową analizę stanu technicznego wózka. Z kolei dziennik utrzymania może obejmować szersze działania związane z eksploatacją, ale nie skupia się na specyficznych czynnościach konserwacyjnych. Książka konserwacji wózka widłowego, chociaż zawiera ważne informacje, często nie zawiera indywidualnych wpisów dotyczących konkretnego urządzenia, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania konserwacją. Niezrozumienie głównych różnic między tymi rodzajami dokumentacji może prowadzić do błędów w zarządzaniu konserwacją, co w konsekwencji może zagrażać bezpieczeństwu użytkowania sprzętu oraz zwiększać ryzyko awarii. Dlatego ważne jest, aby w każdym przypadku korzystać z odpowiednich dokumentów, które są zgodne z normami bezpieczeństwa oraz wymaganiami prawnymi branży.

Pytanie 3

Firma transportowa uzyskała wskaźnik terminowości dostaw wynoszący 90%. To oznacza, że z 250 zleceń transportowych firma nie zrealizowała na czas

A. 10 zleceń
B. 225 zleceń
C. 25 zleceń
D. 90 zleceń
Wskaźnik niezawodności dostaw na poziomie 90% oznacza, że zrealizowano 90% zleceń transportowych na czas. W przypadku 250 zleceń, aby obliczyć liczbę zleceń, które nie zostały zrealizowane na czas, możemy zastosować prostą kalkulację. 10% z 250 zleceń wynosi 25. Zatem przedsiębiorstwo nie dostarczyło na czas 25 zleceń, co potwierdza, że 225 zleceń zostało zrealizowanych zgodnie z harmonogramem. Takie wskaźniki są kluczowe w branży transportowej, ponieważ niezawodność dostaw wpływa na satysfakcję klientów oraz na dalsze zlecenia. Jako dobre praktyki, przedsiębiorstwa powinny regularnie monitorować swoje wskaźniki wydajności, aby identyfikować obszary do poprawy i wdrażać odpowiednie działania naprawcze. Warto również stosować metodologie takie jak Six Sigma, które pomagają w doskonaleniu procesów i zwiększaniu niezawodności.

Pytanie 4

Opłata podstawowa przewozu jednego kontenera 40-stopowego wynosi 1 200 zł. Na podstawie zamieszczonej tabeli oblicz, jaki będzie koszt przewozu ładunków w dwóch kontenerach 40-stopowych, jeżeli każda załadowana jednostka waży 23 tony?

Kod długościDługość kontenera
w stopach angielskich
Współczynniki korygujące dla UTI
Ładowna UTI do
22 ton brutto
Ładowna UTI powyżej
22 ton brutto
Próżna UTI
10200,750,850,50
20250,750,850,50
30300,900,950,60
50401,001,100,80
6045 i więcej1,001,100,80

A. 2 640 zł
B. 2 400 zł
C. 2 040 zł
D. 2 280 zł
Kiedy wybierasz złą odpowiedź, może być kilka powodów, dlaczego tak się dzieje, które warto przemyśleć. Z tego co widzę, dużo ludzi po prostu zapomina o tym współczynniku korygującym dla ładunków, które ważą powyżej 22 ton. W transporcie kontenerów te stawki zazwyczaj zależą od wagi ładunku i to jest standard w branży. Często ludzie biorą tylko podstawową stawkę i zapominają o jej korekcie, co prowadzi do dużych błędów w szacowaniu kosztów przewozu. Czyli, czasem skupiają się na pomnożeniu opłaty za jeden kontener przez 2, ale bez uwzględnienia współczynnika, to strasznie nieprawidłowe. Warto też pomyśleć o praktycznych aspektach tych obliczeń, bo powinny się opierać na danych rynkowych i najlepszych praktykach w branży. Prawidłowe podejście w takich zadaniach wpływa nie tylko na dokładność kosztów, ale też na przyszłe decyzje firmy.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 6

Jaki jest wskaźnik użycia taboru, jeśli z 20 pojazdów w trasie średnio 16 jest wykorzystywanych?

A. 0,80
B. 1,25
C. 0,40
D. 0,60
Obliczanie wskaźnika wykorzystania taboru polega na analizie stosunku pojazdów operacyjnych do całkowitej floty. W odpowiedziach oferowanych przez uczestników testu można zauważyć typowe nieporozumienia dotyczące interpretacji tego wskaźnika. Na przykład, wartość 0,60 oznaczałaby, że w trasie znajduje się tylko 60% pojazdów, co w przypadku 20 jednostek oznaczałoby jedynie 12 pojazdów, a nie 16. Z kolei odpowiedź 0,40 sugerowałaby, że tylko 8 pojazdów jest w użyciu, co również jest błędne. Wartość 1,25 jest całkowicie niepoprawna, ponieważ wskaźnik wykorzystania nie może przekraczać 1; wskazywałoby to, że w trasie jest więcej pojazdów niż dostępnych. Te błędne podejścia wskazują na nieporozumienia związane z podstawowymi zasadami obliczeń procentowych oraz interpretacji danych. W praktyce, zrozumienie tego wskaźnika jest kluczowe dla efektywnego zarządzania flotą, a właściwe obliczenia mogą znacznie wpłynąć na decyzje dotyczące działań operacyjnych oraz inwestycji w nowy tabor. Aby uniknąć błędów w przyszłości, warto zwrócić uwagę na dokładne zrozumienie definicji oraz metodologii obliczania wskaźników wykorzystania, co jest istotne w kontekście analizy efektywności operacyjnej.

Pytanie 7

Firma transportowa zużyła 45 000 litrów paliwa do przeprowadzenia przewozów na całkowitą odległość 300 000 km. Jakie jest przeciętne zużycie paliwa na 100 km w tej firmie transportowej?

A. 15,0 litrów
B. 7,5 litra
C. 30,0 litrów
D. 7,0 litrów
Aby zrozumieć, dlaczego pozostałe odpowiedzi są niepoprawne, warto zgłębić podstawy obliczania średniego zużycia paliwa. W przypadku, gdy niepoprawne odpowiedzi obejmują wartości takie jak 7,5 litra, 30 litrów czy 7 litrów, możemy zauważyć, że wynikają one głównie z błędnych założeń lub obliczeń. Kluczowym błędem jest nieprzestrzeganie poprawnej formuły, która wymaga podziału całkowitego zużycia paliwa przez całkowity przebieg, a następnie pomnożenia przez 100. Odpowiedź 7,5 litra mogła powstać w wyniku pomyłki przy dzieleniu, natomiast 30 litrów może sugerować, że ktoś mógł pomylić jednostki, nie uwzględniając przeliczenia na 100 km. W przypadku 7 litrów błąd mógł wynikać z niedoszacowania całkowitego zużycia paliwa w stosunku do przebiegu. W praktyce takie myślenie może prowadzić do błędnej analizy kosztów operacyjnych, co jest krytyczne dla zachowania konkurencyjności w branży transportowej. Dlatego istotne jest, aby przedsiębiorstwa miały wdrożone procedury monitorowania i analizy wydajności paliwowej, co pozwala na lepsze planowanie tras i minimalizowanie kosztów. Analizując te błędne odpowiedzi, można dostrzec, jak ważna jest precyzyjna kalkulacja i znajomość standardów branżowych dotyczących efektywności paliwowej.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 9

Cross-docking to proces polegający na

A. naklejaniu banderol na produkty lub ich opakowania
B. transportowaniu towarów przez terytorium danego kraju
C. zwiększeniu liczby pojazdów na drogach, co jest wynikiem zakorkowania niektórych odcinków dróg
D. przeładowaniu oraz wysyłce towarów do odbiorcy bezpośrednio po ich dostarczeniu do magazynu, bez potrzeby ich składowania
Cross-docking to nowoczesna metoda zarządzania łańcuchem dostaw, która polega na efektywnym przetwarzaniu towarów poprzez ich szybkie przeładowanie i wysyłkę do odbiorcy zaraz po dostarczeniu do magazynu, bez potrzeby ich składowania. Przykładem zastosowania cross-dockingu może być logistyka w centrach dystrybucyjnych, gdzie towary są przyjmowane, sortowane i natychmiast kierowane do odbiorców, co ogranicza czas przestoju. Metoda ta pozwala na znaczną redukcję kosztów magazynowania, zwiększa efektywność operacyjną i skraca czas realizacji zamówień, co jest niezwykle ważne w dzisiejszym szybko zmieniającym się rynku. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, cross-docking może obejmować różne kategorie produktów, w tym świeże produkty spożywcze, które wymagają szybkiej dystrybucji. Wdrożenie odpowiednich technologii, takich jak systemy zarządzania magazynem (WMS) oraz automatyzacja procesów, jest kluczowe dla sukcesu tej strategii.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 11

Jaką minimalną liczbę wózków widłowych należy wykorzystać do rozładunku 160 pjł, jeśli średni czas cyklu transportowego wynosi 6 minut, każdy wózek obsługuje równocześnie 2 palety, a zadanie ma być zrealizowane w ciągu 4 godzin?

A. 2 wózki
B. 4 wózki
C. 3 wózki
D. 5 wózków
Wybór błędnej liczby wózków widłowych może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia cyklu transportowego oraz jego wpływu na efektywność pracy. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 3, 4 lub 5 wózków zakładają, że większa liczba wózków jest konieczna do osiągnięcia celu, co w rzeczywistości jest nieefektywne. Takie podejście może prowadzić do niepotrzebnych kosztów operacyjnych oraz obciążenia systemu operacyjnego magazynu, co w konsekwencji może spowolnić cały proces. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy wózek ma określony potencjał rozładunkowy, a jego zdolność do obsługi palet jest limitowana przez czas cyklu. W przypadku 6 minut na cykl transportowy, każdy wózek ma swoje maksimum, które w ciągu 4 godzin niezbędnych do rozładunku 160 palet nie może być przekroczone. Istotne jest także, aby w procesie zarządzania logistyką uwzględniać standardy efektywności, które zalecają optymalizację liczby wózków na podstawie rzeczywistych danych operacyjnych, a nie na podstawie przypuszczeń. Niewłaściwe oszacowanie może prowadzić do niedoboru lub nadmiaru zasobów, co negatywnie wpływa na koszty i czas realizacji zamówienia.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 13

Jaką jednostkę stosuje się do określenia pracy przewozowej w przypadku samochodów ciężarowych?

A. pkm
B. tkm/h
C. t/h
D. tkm
Wybór jednostek t/h, tkm/h i pkm do pytania o pracę przewozową ciężarówki to chyba jakieś nieporozumienie. t/h, czyli ton na godzinę, to miara wydajności, a nie pracy – mówi nam, ile ładunku przewozimy w danym czasie, ale nie bierze pod uwagę dystansu. Nie jest to więc odpowiednia jednostka pracy, bo nie pokazuje, jak efektywny jest transport w całości, bo przecież ważne są i masa ładunku, i odległość. Z kolei tkm/h, która oznacza tonokilometry na godzinę, też nie jest tym, co szukamy – to bardziej wydajność w czasie, a nie pracy. A pkm, czyli pasażerokilometr, to jednostka dla transportu pasażerskiego, więc tutaj to w ogóle nie pasuje do transportu towarowego. W nauce o transporcie ważne jest, żeby rozumieć różne jednostki i ich użycie. Niestety, źle przypisane jednostki mogą prowadzić do pomyłek w analizie kosztów czy planowaniu, a to może obniżyć wydajność operacyjną firm. Dlatego ważne jest, aby zawsze wybierać odpowiednie jednostki miary, żeby mieć jasne i przydatne informacje.

Pytanie 14

Korzystając z informacji ujętych w tabeli oblicz, łączny koszt załadunku 240 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) do kontenera przy użyciu wózka widłowego i przeładunku 10 kontenerów, jeżeli wydajność suwnicy wynosi 5 kontenerów na 1 godzinę.

Cennik
Rodzaj usługiStawka
Załadunek jednej pjł przy użyciu wózka widłowego2,00 zł/szt.
Przeładunek kontenera przy użyciu suwnicy250,00 zł/godz.

A. 980,00 zł
B. 1 730,00 zł
C. 1 250,00 zł
D. 730,00 zł
Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia struktury kosztów związanych z załadunkiem i przeładunkiem towarów. Często błędne odpowiedzi opierają się na pomieszaniu kosztów jednostkowych lub przyjęciu niewłaściwych założeń dotyczących liczby obsługiwanych kontenerów. Na przykład, nie uwzględniając odrębnych kosztów załadunku jednostek ładunkowych oraz przeładunku kontenerów, można dojść do błędnych wniosków. Niezrozumienie wydajności sprzętu, takiego jak wózki widłowe czy suwnice, również może prowadzić do błędnych kalkulacji, co jest istotnym błędem w procesach logistycznych. Właściwe podejście wymaga analizy każdego elementu procesu, a także zrozumienia, że każda operacja w łańcuchu dostaw generuje swoje koszty. Należy zatem wystrzegać się uproszczeń, które mogą prowadzić do niedoszacowania całkowitych wydatków. Umożliwia to lepsze planowanie budżetu i unikanie nieprzewidzianych wydatków, co jest kluczowe dla sukcesu działalności gospodarczej.

Pytanie 15

Jaką wysokość osiąga utworzona paletowa jednostka ładunkowa (pjł), powstała na palecie o wymiarach: 1,2 x 0,8 x 0,144 m (dł. x szer. x wys.), jeśli znajdują się na niej 4 kartony o wymiarach: 1,2 x 0,4 x 0,9 m (dł. x szer. x wys.) i ładunek nie wystaje poza obrys palety?

A. 1,800 m
B. 3,744 m
C. 1 944 mm
D. 19 440 mm
Wysokości podane w dostępnych odpowiedziach, takie jak 1,800 m i 3,744 m, są niepoprawne z kilku powodów. Po pierwsze, odpowiedź 1,800 m sugeruje, że wysokość ładunku znacznie przekracza rzeczywistą wysokość, co jest niezgodne z wymiarami kartonów oraz palety. Obliczenia powinny opierać się na rzeczywistych wymiarach ładunku, a nie na przybliżeniach czy błędnych założeniach. Ponadto, wysokość 3,744 m jest znacznie wyższa niż jakiekolwiek typowe konstrukcje paletowe, które w praktyce rzadko przekraczają 2 m, co czyni tę odpowiedź całkowicie nieakceptowalną. Warto również zauważyć, że odpowiedzi 19 440 mm nie są standardowym sposobem wyrażania wysokości w kontekście palet i ładunków, co może prowadzić do nieporozumień. Kluczowe jest zrozumienie, że w sytuacjach logistycznych wysokość sformowanej jednostki ładunkowej powinna być zawsze obliczana na podstawie dokładnych wymiarów poszczególnych elementów ładunku, przy uwzględnieniu ich rozmieszczenia na palecie. Błędy w tym zakresie mogą prowadzić do niewłaściwego załadunku, co z kolei może skutkować uszkodzeniem ładunku lub nieefektywnym wykorzystaniem przestrzeni magazynowej. Właściwe podejście do obliczeń oraz znajomość norm logistycznych są kluczowe dla efektywności procesów magazynowych i transportowych.

Pytanie 16

Licencję na prowadzenie zarobkowego transportu drogowego wydaje się na okres, który nie może być krótszy niż

A. 5 lat i nie dłuższy niż 40 lat
B. 2 lata i nie dłuższy niż 50 lat
C. 1 rok i nie dłuższy niż 10 lat
D. 5 lat i nie może być dłuższy niż 50 lat
Wiele osób może błędnie sądzić, że dłuższy okres obowiązywania licencji, jak na przykład 5 lat czy 10 lat, jest korzystniejszy dla przewoźników. Jednak takie podejście może prowadzić do stagnacji w branży transportowej oraz obniżenia jakości usług. Przykładowo, przedsiębiorcy, którzy otrzymują licencję na 5 czy 10 lat, mogą nie być odpowiednio zmotywowani do bieżącego dostosowywania się do zmieniających się przepisów czy standardów jakościowych. Dłuższe okresy licencji mogą w praktyce skutkować brakiem odpowiedniej kontroli nad działalnością przewoźników, co może prowadzić do nadużyć, a także do obniżenia standardów bezpieczeństwa. Ponadto, licencje na dłuższy okres to często mniejsze możliwości dla nowych graczy na rynku, którzy mogliby wprowadzać innowacje oraz zwiększać konkurencję. W konsekwencji, wybór 1 roku, jak również 5 lat lub 40 lat, nie spełniają założeń dotyczących elastyczności i odpowiedzialności w branży transportowej. Przemawiając za wprowadzeniem krótszego okresu licencji, należy podkreślić, że w dynamicznych realiach rynkowych, sektor transportowy wymaga regularnej weryfikacji i dostosowywania się do aktualnych trendów, co jest niemożliwe przy długoterminowych licencjach. Dlatego też, najlepszym rozwiązaniem jest 2-letni okres, który pozwala na bieżące monitorowanie i ocenę działalności przewoźników.

Pytanie 17

O której najpóźniej powinien wyruszyć dostawca, jeśli średnia prędkość jego pojazdu wynosi 50 km/h, dystans do odbiorcy to 225 km, a dostawa ładunku ma nastąpić o godz. 17:30?

A. O 12:30
B. O 12:15
C. O 12:45
D. O 13:00
Błędne odpowiedzi, takie jak 12:15, 12:30 i 12:45, wynikają z niepoprawnego oszacowania czasu potrzebnego na pokonanie odległości między dostawcą a odbiorcą. Przy średniej prędkości 50 km/h, dostawca potrzebuje 4,5 godziny na pokonanie 225 km. Kiedy przyjmiemy, że dostawca wyjeżdża o którejkolwiek z wymienionych godzin, czas podróży nie zostałby wzięty pod uwagę w odpowiedni sposób. Na przykład, wyjazd o 12:15 oznaczałby, że dostawca dotarłby do celu o 16:45, co daje zaledwie 45 minut zapasu przed oczekiwaną godziną dostawy. To zbyt mało czasu na ewentualne opóźnienia, które są częste w logistyce. W przypadku wyjazdu o 12:30, czas przybycia wyniósłby 17:00, co również byłoby niewystarczające w obliczu potencjalnych problemów na trasie. Natomiast wyjazd o 12:45, skutkujący przybyciem o 17:15, również nie zapewniłby dostawcy odpowiedniej rezerwy czasowej. W kontekście branży logistycznej, standardem jest planowanie z odpowiednią rezerwą czasową, aby zminimalizować ryzyko nieterminowej dostawy oraz wziąć pod uwagę różnorodne czynniki mogące wpłynąć na czas podróży. Dlatego kluczowe jest poprawne zrozumienie zasad obliczania czasu i odpowiednie planowanie.

Pytanie 18

W tabeli jest przedstawiony opis identyfikatora

Opis identyfikatora GS1
Numer ten jest stosowany do jednoznacznej identyfikacji jednostek handlowych w łańcuchu dostaw, czyli wszelkich produktów lub usług, podlegających wycenie, zamawianiu lub fakturowaniu na dowolnym etapie łańcucha dostaw np. w kasie, magazynie, elektronicznym katalogu. Każdej jednostce handlowej (produktowi lub usłudze), która różni się od innej np. kolorem, rozmiarem czy sposobem pakowania, przypisany zostaje inny numer.

A. GSIN (Global Shipment Identification Number)
B. SSCC (Serial Shipping Container Code)
C. GINC (Global Identification Number for Consignment)
D. GTIN (Global Trade Item Number)
Odpowiedzi takie jak SSCC, GINC oraz GSIN, chociaż związane z systemem GS1, nie odpowiadają opisanemu w pytaniu identyfikatorowi. SSCC (Serial Shipping Container Code) jest używany do identyfikacji kontenerów wysyłkowych, a nie pojedynczych jednostek handlowych. Jego głównym celem jest śledzenie przesyłek w transporcie, co jest zupełnie innym zastosowaniem niż identyfikacja produktów. GINC (Global Identification Number for Consignment) z kolei odnosi się do identyfikacji przesyłek towarowych, a nie konkretnego produktu, co również nie pasuje do kontekstu pytania. GSIN (Global Shipment Identification Number) jest podobnie skonstruowanym identyfikatorem, który służy do śledzenia wysyłek, a nie do identyfikacji jednostkowych produktów w handlu. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw. Często mylone są cele tych identyfikatorów, co prowadzi do błędnych wniosków. W kontekście globalizacji i złożoności nowoczesnego handlu, umiejętność właściwego przyporządkowania identyfikatorów do ich zastosowań jest niezbędna dla profesjonalistów w branży. Dlatego tak ważne jest, aby znać i rozumieć różnice między tymi systemami identyfikacji, by móc efektywnie zarządzać informacjami o produktach i przesyłkach.

Pytanie 19

Jaką liczbę palet typu EUR należy użyć do transportu 210 kartonów o wymiarach 400 mm x 400 mm, gdy można je ułożyć w 3 warstwach?

A. 35
B. 14
C. 70
D. 12
Aby obliczyć liczbę palet typu EUR potrzebnych do przewiezienia 210 kartonów o wymiarach 400 mm x 400 mm, musimy najpierw ustalić, ile kartonów zmieści się na jednej palecie. Standardowa paleta EUR ma wymiary 1200 mm x 800 mm, co daje powierzchnię 0,96 m². Powierzchnia jednego kartonu wynosi 0,16 m² (0,4 m x 0,4 m). Na jednej palecie możemy ułożyć maksymalnie 6 kartonów w jednej warstwie (1200 mm / 400 mm = 3 i 800 mm / 400 mm = 2, co daje 3 x 2 = 6). Przewidując możliwość ułożenia 3 warstw kartonów, otrzymujemy 18 kartonów na jednej palecie (6 kartonów na warstwę x 3 warstwy). Dzieląc 210 kartonów przez 18, otrzymujemy 11,67, co zaokrąglamy do 12 palet, ponieważ nie możemy mieć części palety. Takie obliczenia są zgodne z dobrymi praktykami logistyki, które uwzględniają efektywność transportu oraz optymalne wykorzystanie przestrzeni ładunkowej.

Pytanie 20

Na podstawie zamieszczonego cennika oblicz koszt przewozu 34 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) jednym środkiem transportu na odległość 210 kilometrów, jeżeli jedna pjł waży 500 kilogramów.

Ładowność pojazduCennik [zł/km]
pojazd o ładowności do 3,5 tony2,50
pojazd o ładowności do 7,5 tony3,00
pojazd o ładowności do 12,0 ton3,50
pojazd o ładowności do 24,0 ton4,00

A. 630,00 zł
B. 525,00 zł
C. 840,00 zł
D. 735,00 zł
Żeby dobrze policzyć koszt przewozu 34 palet na trasie 210 kilometrów, najpierw musimy znać całkowitą masę ładunku. W tym przypadku, jedna paleta waży 500 kg, więc łączna masa to 34 razy 500 kg, co daje 17000 kg. Potem, w zależności od tej masy, musimy znaleźć odpowiednią stawkę z cennika – ona zależy od rodzaju transportu i masy. Jeśli stawka za kilometr wynosi 4 zł, to koszt przewozu wynosi 210 km razy 4 zł, co daje 840 zł. Takie obliczenia są normalną częścią pracy w logistyce, bo pomagają zaplanować wydatki i dobrze zarządzać budżetem. Z mojego doświadczenia, znajomość stawek i umiejętność ich użycia to kluczowe umiejętności dla tych, którzy pracują w transporcie, bo dzięki temu można lepiej kontrolować koszty i działać sprawniej.

Pytanie 21

Którą naczepę należy zastosować do transportu 160 beczek o wymiarach 600 x 900 mm (średnica x wysokość) i masie brutto 150 kg/beczka, aby uzyskać jak najwyższy współczynnik wypełnienia skrzyni ładunkowej oraz nie przekroczyć dopuszczalnej ładowności pojazdu?

Naczepa 1Naczepa 2Naczepa 3Naczepa 4
długość 7,30 mdługość 10,62 mdługość 13,62 mdługość 13,62 m
szerokość 2,48 mszerokość 2,49 mszerokość 2,48 mszerokość 2,48 m
wysokość 2,60 mwysokość 2,95 mwysokość 2,50 mwysokość 2,95 m
ładowność 14 tładowność 20 tładowność 28 tładowność 26 t

A. Naczepa 2
B. Naczepa 4
C. Naczepa 3
D. Naczepa 1
Wybór niewłaściwej naczepy do transportu może wynikać z kilku kluczowych błędów. Naczepa 1, na przykład, nie spełnia wymagań objętościowych, co oznacza, że nie pomieści wszystkich beczek, co prowadzi do konieczności ich rozdzielenia na kilka transportów. To z kolei zwiększa koszty transportu oraz czas dostawy, co jest nieefektywne w kontekście logistyki. Naczepa 2 może być podobnie nieodpowiednia ze względu na niewystarczającą ładowność, co wpływa na ograniczenia operacyjne, a w praktyce może prowadzić do naruszenia przepisów dotyczących maksymalnego obciążenia. Wybór naczepy 4 również może wynikać z błędnych założeń co do jej objętości lub ładowności, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania przestrzeni ładunkowej. Przykłady z praktyki transportowej pokazują, że nieodpowiedni dobór naczepy może skutkować nie tylko zwiększonymi kosztami, ale również obniżeniem efektywności operacyjnej. Ważne jest, aby zawsze uwzględniać zarówno wymogi dotyczące objętości, jak i masy ładunku, aby uniknąć problemów związanych z bezpieczeństwem transportu, co jest kluczowe w branży logistycznej. W mądrym planowaniu transportu należy stosować standardy branżowe, które pozwalają na optymalizację ładowności i maksymalizację efektywności przewozu.

Pytanie 22

Określ koszt przewozu 10-ciu paletowych jednostek ładunkowych o masie po 225 kg na odległość 120 kilometrów.

Tabela – Cennik przewozu
WagaOdległość [w km]Cena za kilometr
od 500 do 1000 kgdo 1002,00 zł
od 500 do 1000 kgpowyżej 1002,05 zł
powyżej 1001 kgdo 1002,10 zł
powyżej od 1001 kgpowyżej 1002,20 zł

A. 240 zł
B. 264 zł
C. 252 zł
D. 246 zł
Odpowiedzi takie jak 240 zł, 246 zł, 252 zł i inne błędne wartości wynikają często z mylnych założeń dotyczących kosztów przewozu. W przypadku obliczeń kosztu przewozu kluczowe jest zrozumienie, jak różne elementy wpływają na końcową wartość. Po pierwsze, istotnym błędem jest niewłaściwe określenie całkowitej masy ładunku. W przypadku tego pytania, 225 kg na jednostkę pomnożone przez 10 jednostek daje łączną masę 2250 kg, co kwalifikuje do stawki dla cięższych ładunków. Kolejnym typowym błędem jest nieprawidłowe zastosowanie stawki za kilometr, ponieważ w zależności od odległości oraz wagi ładunku, występują różne stawki. W tym przypadku, odległość 120 km spełnia kryteria dla wyższej stawki, co należy uwzględnić w kalkulacji. Ignorowanie tych zasad prowadzi do znaczącego zaniżenia kosztów przewozu oraz potrafi skutkować problemami w planowaniu budżetów logistycznych. Praktyczne zastosowanie wiedzy o stawkach i masach jest kluczowe dla efektywnej działalności w branży transportowej, a niedokładności mogą wpływać na rentowność firmy. Warto zatem zwracać uwagę na detale i stosować się do standardów branżowych przy kalkulacji kosztów.

Pytanie 23

Firma zajmująca się transportem wynajęła 2 podnośniki na 4 dni i poniosła wydatki w wysokości 1 600 zł. Jaką kwotę należy uiścić za 1 dzień korzystania z jednego podnośnika?

A. 200 zł
B. 600 zł
C. 400 zł
D. 800 zł
Wybór odpowiedzi, która wskazuje na wyższe stawki dzienne niż 200 zł, może wynikać z błędnego zrozumienia, jak oblicza się stawkę jednostkową na podstawie całkowitych wydatków. Na przykład, odpowiedzi takie jak 400 zł, 600 zł czy 800 zł mogą być mylone z całkowitym kosztami wynajmu na jeden dzień dla obu podnośników, a nie jednostkowo. Często w takich sytuacjach pojawia się też błąd w interpretacji danych - przyjmowanie, że całkowity koszt wynajmu dotyczy tylko jednego podnośnika lub że stawka za dzień jest sumą kosztów wynajmu dwóch urządzeń. W rzeczywistości najpierw obliczamy koszt całkowity na dzień, a następnie dzielimy przez liczbę podnośników, aby uzyskać cenę za wynajem jednego. Ponadto, błędne odpowiedzi mogą również wskazywać na niepełne zrozumienie ustalania kosztów w kontekście wynajmu sprzętu budowlanego, gdzie istotne jest podejście analityczne i umiejętność rozkładu wydatków na bardziej szczegółowe kategorie. Kluczowym błędem jest zatem brak uwzględnienia podziału całkowitego kosztu przez wszystkie czynniki, co prowadzi do nierealistycznych i zawyżonych oszacowań kosztów wynajmu.

Pytanie 24

Ile punktów załadunkowych powinno być zaplanowanych, posiadając 15 pojazdów do rozładunku w trakcie jednej zmiany roboczej, przy standardowym czasie pracy magazynu wynoszącym 8 godzin oraz czasie obsługi jednego pojazdu równym 30 minutom?

A. 8 punktów.
B. 4 punkty.
C. 1 punkt.
D. 2 punkty.
Aby określić, ile stanowisk przeładunkowych należy zaplanować dla 15 środków transportu w magazynie, musimy uwzględnić czas pracy oraz czas obsługi. Magazyn pracuje przez 8 godzin, co daje 480 minut. Czas obsługi jednego środka transportu wynosi 30 minut, co oznacza, że jedno stanowisko może obsłużyć 16 środków transportu w ciągu jednej zmiany roboczej (480 minut / 30 minut na transport). W związku z tym, dla 15 środków transportu wystarczy jedno stanowisko, ponieważ jedno stanowisko jest w stanie obsłużyć wszystkie środki transportu w wyznaczonym czasie. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w logistyce i zarządzaniu magazynem, gdzie efektywność operacyjna i optymalizacja wykorzystania zasobów są kluczowe. W praktyce, odpowiednie planowanie i rozmieszczenie stanowisk przeładunkowych pozwala na płynne i szybkie rozładowanie towarów, co zwiększa wydajność całego procesu logistycznego.

Pytanie 25

Zasady dotyczące obowiązkowego instalowania oraz używania tachografów w transporcie drogowym są określone przez skrót

A. AETR
B. ADR
C. CMR
D. ATP
Odpowiedzi ATP, ADR i CMR odnoszą się do różnych spraw i nie mówią o obowiązku montowania tachografów. ATP, czyli „Umowa dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów szybko psujących się”, koncentruje się głównie na transporcie towarów, które trzeba przewozić w specjalnych warunkach. A ADR to „Umowa o międzynarodowym przewozie drogowym towarów niebezpiecznych” i dotyczy bezpieczeństwa przewozu tych substancji, ale nie mówi nic o monitorowaniu czasu pracy kierowców przez tachografy. CMR, z drugiej strony, to „Konwencja o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów”, która reguluje zasady przewozu towarów i odpowiedzialność przewoźnika, ale też nie mówi o tachografach. Często myli się te konwencje z regulacjami czasu pracy kierowców, co prowadzi do wyboru odpowiedzi, które nie mają związku z przepisami o tachografach. Pamiętaj, że AETR to jedyna konwencja, która realnie nakłada obowiązek stosowania tachografów w międzynarodowym transporcie drogowym, a to jest kluczowe dla zarządzania czasem pracy kierowców i bezpieczeństwa na drogach.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 27

Przeglądy okresowe wózka widłowego z wysięgnikiem należy przeprowadzać

A. co roku w uproszczonym zakresie
B. co trzy lata w pełnym zakresie
C. co roku w pełnym zakresie
D. co trzy lata w uproszczonym zakresie
Wiele osób może mylić częstotliwość przeprowadzania badań okresowych wózków widłowych z wysięgnikiem, co może prowadzić do niedoszacowania ich znaczenia dla bezpieczeństwa operacji. Odpowiedzi sugerujące przeprowadzanie badań raz na trzy lata w jakimkolwiek zakresie są niezgodne z aktualnymi normami prawnymi i technicznymi. Taki długi okres czasu pomiędzy badaniami może prowadzić do kumulacji potencjalnych usterek, które mogłyby być łatwo wykryte podczas corocznych kontrol. W przypadku odpowiedzi wskazujących na uproszczony zakres, warto zauważyć, że nawet w prostszych przeglądach należy uwzględnić istotne aspekty, takie jak ocena stanu technicznego i bezpieczeństwa wózka. Uproszczone badania mogłyby nie obejmować wszystkich krytycznych komponentów, co stwarzałoby ryzyko dla operatorów i otoczenia. Bezpieczeństwo w miejscu pracy nie powinno być kompromitowane na rzecz oszczędności czasu lub kosztów, dlatego regularne i pełne przeglądy są niezbędne, aby zapewnić, że wózki widłowe działają w zgodzie z przepisami oraz standardami. Niezrozumienie tego zagadnienia może prowadzić do poważnych konsekwencji, zarówno prawnych, jak i finansowych dla pracodawców, a także do zwiększonego ryzyka wypadków, co jest ogromnym zagrożeniem w każdej branży.

Pytanie 28

Jakie przepisy określają zasady transportu ładunków niebezpiecznych drogą morską?

A. IMDG-Code
B. IATA-DGR
C. ADR
D. RID
IMDG-Code, czyli Międzynarodowy Kodeks dla Transportu Morskiego Towarów Niebezpiecznych, reguluje zasady transportu ładunków niebezpiecznych drogą morską. Kodeks ten został stworzony przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO) i ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa oraz ochrony środowiska podczas przewozu takich towarów. IMDG-Code określa klasyfikację materiałów niebezpiecznych, wymagania dotyczące pakowania, znakowania oraz dokumentacji towarzyszącej transportowi. Przykład zastosowania tego kodeksu można znaleźć w przypadku transportu chemikaliów przez statki, gdzie niezbędne jest przestrzeganie zasad dotyczących ich pakowania w odpowiednie kontenery, aby zminimalizować ryzyko wypadków. Warto również zauważyć, że IMDG-Code jest regularnie aktualizowany, co pozwala na dostosowywanie przepisów do zmieniających się warunków i nowych zagrożeń. W praktyce stosowanie IMDG-Code w połączeniu z innymi regulacjami, takimi jak SOLAS (Międzynarodowa Konwencja o Bezpieczeństwie Żeglugi), stanowi kompleksowy system bezpieczeństwa dla transportu towarów niebezpiecznych na morzu.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 30

Jakie jest zapotrzebowanie na paliwo w przedsiębiorstwie transportowym, które ma średnie zużycie wynoszące 20 litrów na 100 kilometrów i planuje przejechać łączną odległość 200 000 km?

A. 10 000 litrów
B. 2 000 litrów
C. 40 000 litrów
D. 100 litrów
W przypadku średniego zużycia paliwa wynoszącego 20 litrów na 100 kilometrów oraz planowanej odległości 200 000 km, obliczenia są proste, ale kluczowe dla efektywności operacyjnej przedsiębiorstwa transportowego. Aby określić całkowite zużycie paliwa, należy wykorzystać wzór: (zużycie paliwa na 100 km) * (całkowita odległość / 100). W naszym przypadku obliczenie wygląda następująco: 20 litrów * (200 000 km / 100) = 20 litrów * 2000 = 40 000 litrów. Taka analiza jest nie tylko istotna z perspektywy zarządzania kosztami, ale również kluczowa przy planowaniu logistycznym, co może wpłynąć na wybór dostawców paliwa oraz strategię zakupu. Przemysł transportowy powinien regularnie monitorować zużycie paliwa oraz wprowadzać optymalizacje, aby obniżać koszty eksploatacji. Warto również zwrócić uwagę na technologie wspierające efektywność paliwową, takie jak systemy zarządzania flotą oraz nowoczesne narzędzia analityczne, które mogą pomóc w doskonaleniu procesów operacyjnych.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 32

Oblicz, ile wynosi koszt brutto wynajmu przez przedsiębiorstwo suwnicy wraz z operatorem do przeprowadzenia załadunku kontenerów na 2 dni po 12 godzin pracy dziennie w oparciu o dane zamieszczone w cenniku.

Cennik najmu urządzeń do mechanizacji prac ładunkowych (bez 23% podatek VAT):

– każdy dzień wynajmu bez operatora: 80 zł

– każdy dzień wynajmu z operatorem: 70 zł + 15 zł za każdą godzinę pracy operatora

– kara umowna za każdy dzień opóźnienia: 100 zł + opłata za dodatkowy dzień wynajmu zgodna z cennikiem

A. 160,00 zł
B. 615,00 zł
C. 500,00 zł
D. 196,80 zł
Kiedy wybierasz błędne odpowiedzi, często wynika to z nieporozumień w obliczaniu kosztów wynajmu sprzętu budowlanego. Wiele osób ma tendencję do fudlowania kosztów i wybiera takie odpowiedzi jak 196,80 zł czy 160,00 zł, co sugeruje, że nie do końca rozumieją stawki lub czas wynajmu. To się właśnie bierze z tego, że nie analizuje się dobrze cennika, a tam są przecież kluczowe informacje o stawkach i dodatkowych opłatach. Z kolei odpowiedź 500,00 zł też jest błędna, bo nie uwzględnia VAT-u. Każdy w branży wie, że zawsze trzeba liczyć ceny końcowe z wszelkimi dodatkami, żeby mieć pełny obraz kosztów. Ignorowanie podatków prowadzi do nieporozumień w planowaniu budżetu i może źle wpływać na decyzje finansowe firmy. Dlatego warto korzystać z wiarygodnych źródeł informacji i dokładnie przemyśleć wszystkie elementy, które wpływają na całkowity koszt usługi.

Pytanie 33

Transport każdej partii towarów zajmuje jeden dzień, a zlecenie powinno być zrealizowane w ciągu 20 dni. Ile maksymalnie środków transportu o ładowności 8 ton jest potrzebnych do przewozu 4000 ton towaru?

A. 25 szt.
B. 4 szt.
C. 160 szt.
D. 50 szt.
Analizując odpowiedzi, które nie są poprawne, można dostrzec kilka typowych błędów myślowych. Na przykład, wybierając odpowiedź 160 sztuk, ktoś mógł nie uwzględnić, że przewożenie 4000 ton towaru nie wymaga tak dużej floty. Obliczenie oparte na błędnym założeniu, że potrzebne jest tyle środków transportu, które przewożą 8 ton jednorazowo, prowadzi do nadmiernej liczby pojazdów, co może skutkować nieefektywnością i wyższymi kosztami. W innej niepoprawnej odpowiedzi, wskazującej na 4 sztuki, pojawia się niewłaściwe rozumienie skali przewozu. Oznacza to, że zbyt mała liczba pojazdów została zaproponowana na 200 ton dziennie, co jest fizycznie niemożliwe do zrealizowania w zadanym czasie. Zdecydowanie za mała flota nie tylko spowoduje opóźnienia w dostawach, ale również może podnieść koszty operacyjne przez konieczność wynajmowania dodatkowych pojazdów w ostatniej chwili. Ostatecznie, wybór 50 sztuk jako odpowiedzi również nie jest trafny, ponieważ obliczone potrzeby przewozu nie wymagają tak dużej ilości środków transportu. Kluczowe jest, aby przy podejmowaniu decyzji transportowych bazować na precyzyjnych obliczeniach i aktualnych zasobach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu logistyką. Prawidłowe planowanie floty oraz optymalizacja procesów przewozowych znacząco wpływają na efektywność operacyjną oraz zadowolenie klienta.

Pytanie 34

Zgodnie z przedstawionym fragmentem umowy ADR przewoźnik powinien dostarczyć załodze pojazdu przewożącego materiały niebezpieczne instrukcje pisemne stanowiące pomoc w razie zaistnienia wypadku podczas przewozu. Kierowcy powinni się z nią zapoznać

Fragment Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR)
Tom II Część 5 Procedury nadawcze
Dział 5.4 Dokumentacja
5.4.3 Instrukcje pisemne

5.4.3.1 W kabinie kierowcy, w miejscu łatwo dostępnym, powinny być przewożone instrukcje pisemne (...), stanowiące pomoc w razie zaistnienia wypadku podczas przewozu.

5.4.3.2 Przed rozpoczęciem przewozu przewoźnik powinien dostarczyć załodze pojazdu instrukcje sporządzone w języku(-ach), które każdy członek załogi pojazdu może przeczytać i zrozumieć przed rozpoczęciem przewozu. Przewoźnik powinien zapewnić, aby każdy członek załogi pojazdu, którego to dotyczy, rozumiał instrukcje i potrafił je prawidłowo wykonywać.

5.4.3.3 Przed rozpoczęciem przewozu, członkowie załogi pojazdu powinni dowiedzieć się jakie towary niebezpieczne są załadowane oraz sprawdzić w instrukcjach pisemnych, jakie czynności powinny być podjęte w razie zaistnienia wypadku lub zagrożenia.

A. po zaistniałym wypadku drogowym.
B. po dostarczeniu ładunku odbiorcy.
C. przed przekazaniem ładunku odbiorcy.
D. przed wyjazdem z ładunkiem w trasę.
Wybór odpowiedzi, która sugeruje zapoznanie się z instrukcjami pisemnymi po zaistniałym wypadku drogowym, jest niebezpieczny i niezgodny z praktykami bezpieczeństwa. Tego rodzaju podejście ignoruje kluczowy element prewencji, gdyż wiedza o procedurach powinna być nabyta zanim dojdzie do jakiejkolwiek sytuacji kryzysowej. W momencie wypadku może być zbyt późno na naukę, a brak wcześniejszej wiedzy może prowadzić do chaotycznych reakcji, które mogą nasilić skutki zdarzenia. Odpowiedź sugerująca zapoznanie się z instrukcją po dostarczeniu ładunku odbiorcy jest również nieprawidłowa, ponieważ całkowicie pomija fakt, że incydenty mogą zdarzyć się w trakcie transportu, a nie dopiero po jego zakończeniu. Ignorowanie zagrożeń w trakcie przewozu stawia zarówno kierowcę, jak i innych uczestników ruchu w niebezpieczeństwie. Ponadto, zapoznanie się z instrukcjami dopiero po przekazaniu ładunku odbiorcy odbiega od standardów ADR, które nakładają na przewoźników obowiązek pełnego informowania załogi przed rozpoczęciem transportu. Każdy kierowca odpowiedzialny za materiały niebezpieczne powinien mieć pełne zrozumienie ryzyk i procedur związanych z ich przewozem, co jest kluczowe dla skutecznego zarządzania sytuacjami awaryjnymi.

Pytanie 35

Jak nazywa się pojazdy transportowe o ładowności mieszczącej się w przedziale od 4 do 12 ton?

A. Niskotonażowe
B. Dostawcze
C. Średniotonażowe
D. Wysokotonażowe
Pojęcia takie jak wysokotonażowe, niskotonażowe czy dostawcze mogą wprowadzać w błąd w kontekście klasyfikacji pojazdów. Wysokotonażowe środki transportu odnosiłyby się do pojazdów o ładowności powyżej 12 ton, co wyklucza je z definicji średniotonażowych. W praktyce, takie pojazdy są używane na dłuższych trasach oraz w transporcie międzynarodowym, co czyni je nieodpowiednimi dla ładunków o mniejszych gabarytach. Niskotonażowe pojazdy natomiast, charakteryzujące się ładownością poniżej 4 ton, są przeznaczone głównie do transportu lokalnego oraz dostaw na ostatniej mili, a ich zastosowanie różni się znacznie od średniotonażowych. Odpowiedź „dostawcze” może również prowadzić do nieporozumień, ponieważ nie wszystkie pojazdy dostawcze mieszczą się w kategorii średniotonażowej. Kluczowym błędem myślowym jest utożsamianie pojęcia „dostawcze” z określeniem ładowności, gdyż nie uwzględnia ono precyzyjnych parametrów technicznych. Różne klasy pojazdów mają swoje specyficzne przeznaczenia i zastosowania w logistyce, co jest istotne w kontekście optymalizacji transportu i zarządzania flotą. Zrozumienie tych kategorii jest kluczowe dla skutecznego planowania transportu i logistyki.

Pytanie 36

Przedstawiona nalepka ADR umieszczona na opakowaniu informuje, że znajduje się w nim

Ilustracja do pytania
A. gaz niepalny i nietrujący.
B. materiał stały zapalny.
C. gaz palny.
D. materiał ciekły zapalny.
Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ nalepka ADR z numerem 2 na zielonym tle wskazuje na gazy niepalne i nietrujące, czyli klasę 2.2 według klasyfikacji ADR. Gazy te, nie będąc palnymi, nie stwarzają ryzyka pożaru w normalnych warunkach transportu, co czyni je mniej niebezpiecznymi w porównaniu do gazów palnych, które są klasyfikowane jako 2.1. Przykłady gazów niepalnych to azot, dwutlenek węgla czy argon, które są powszechnie stosowane w wielu przemysłach, w tym w medycynie i przemyśle spożywczym. Zrozumienie klasyfikacji gazów i odpowiednich oznaczeń ADR jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa w transporcie. Umożliwia to pracownikom identyfikację potencjalnych zagrożeń i podejmowanie odpowiednich działań w przypadku incydentów. Ważne jest również przestrzeganie przepisów dotyczących transportu materiałów niebezpiecznych, aby zminimalizować ryzyko wypadków.

Pytanie 37

Jakie są wymiary zewnętrzne kontenera o długości 40 ft?

A. 12,2 m x 2,4 m x 2,5 m
B. 6,1 m x 2,4 m x 2,6 m
C. 12,2 m x 2,4 m x 2,6 m
D. 6,l m x 2,4 m x 2,5 m
Podczas analizy niepoprawnych odpowiedzi, warto zauważyć, że odpowiedzi te nie odzwierciedlają rzeczywistych wymiarów kontenera 40-ft, co może prowadzić do nieefektywności w planowaniu transportu i logistyki. Odpowiedzi, które podają wymiary 6,1 m x 2,4 m x 2,6 m oraz 6,1 m x 2,4 m x 2,5 m, wskazują na mniejsze kontenery, które nie są stosowane w standardowych operacjach transportowych 40-ft. Tego rodzaju kontenery, najczęściej kontenery 20-stopowe, mają mniejsze pojemności i nie są w stanie pomieścić tej samej ilości towaru, co ich 40-stopowe odpowiedniki. Użycie takich wymiarów może prowadzić do znacznych strat w efektywności transportu, co w praktyce oznacza wyższe koszty i dłuższe czasy dostaw. Również pomylenie wysokości kontenera 40-ft, której standardowe wymiary wynoszą 2,6 m, z 2,5 m, skutkuje niewłaściwym planowaniem przestrzeni, co może być krytyczne w przypadku transportu towarów wymagających specyficznych warunków. Zrozumienie standardowych wymiarów kontenerów jest istotne nie tylko dla efektywności operacyjnej, lecz także dla zgodności z przepisami, normami oraz dobrymi praktykami w branży logistycznej. Wszelkie błędy w obliczeniach wymiarów mogą prowadzić do poważnych problemów operacyjnych, a także do naruszenia przepisów celnych i transportowych, co z kolei może skutkować opóźnieniami i dodatkowymi kosztami dla przedsiębiorstw zajmujących się transportem i logistyką.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 39

Jakiego odcienia jest tło tablicy odblaskowej informującej ADR, która znajduje się na pojazdach transportujących materiały niebezpieczne?

A. Odcienia czerwonego
B. Odcienia pomarańczowego
C. Odcienia niebieskiego
D. Odcienia białego
Tło odblaskowej tablicy informacyjnej ADR, umieszczanej na pojazdach przewożących substancje niebezpieczne, ma kolor pomarańczowy. Jest to standardowy kolor używany w ramach regulacji międzynarodowych dotyczących transportu towarów niebezpiecznych, w tym przepisów ADR (Umowa Europejska dotycząca Międzynarodowego Przewozu Drogowego Towarów Niebezpiecznych). Pomarańczowy kolor jest wyraźnie widoczny, co zwiększa bezpieczeństwo na drogach, informując innych uczestników ruchu o potencjalnie niebezpiecznych ładunkach. Przykładem zastosowania tej tablicy może być pojazd transportujący materiały wybuchowe, gdzie obecność pomarańczowego tła wskazuje na potrzebę szczególnej ostrożności. Dodatkowo, w kontekście ochrony środowiska oraz zdrowia publicznego, informacja o przewożonych substancjach jest kluczowa w przypadku wypadków, umożliwiając odpowiednim służbom szybkie i skuteczne działania. Warto również zauważyć, że pomarańczowe oznakowanie tablicy jest zgodne z globalnymi standardami, co ułatwia identyfikację substancji niebezpiecznych w różnych krajach, zapewniając jednolitą komunikację wizualną.

Pytanie 40

Firma transportowa zrealizowała zlecenie, za które klient uiścił 3 000,00 zł brutto. Jaka była cena netto, jeśli zastosowano standardową stawkę VAT?

A. 2 459,02 zł
B. 3 660,00 zł
C. 3 690,00 zł
D. 2 439,02 zł
Wybór takich odpowiedzi jak 3 660,00 zł, 3 690,00 zł czy 2 459,02 zł sugeruje, że coś poszło nie tak z rozumieniem tego, jak oblicza się cenę netto. Niektórzy mogą pomyśleć, że cena netto to po prostu brutto minus podatek, ale to nie działa w ten sposób. Na przykład, 3 660,00 zł to przecież wyższa kwota niż brutto, co nie ma sensu. A 2 459,02 zł, choć blisko, nie uwzględnia 23% VAT, więc też się nie zgadza. Kluczowym błędem jest to, że nie uwzględniasz, że brutto już ma podatek w sobie i trzeba je podzielić, a nie odejmować. Jak ktoś pracuje z VAT, to musi rozumieć, jak działają te wszystkie formuły, bo to nie tylko zgodność z przepisami, ale też zdrowe zarządzanie finansami w firmie. Dlatego dobrze by było, żeby osoby zajmujące się fakturowaniem potrafiły to na luzie robić, żeby unikać błędów, które mogą sporo kosztować.