Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 5 kwietnia 2025 10:22
Data zakończenia: 5 kwietnia 2025 10:47

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Okrężna jest to fragment jelita

A. czczego

B. cienkiego

C. grubego

D. biodrowego

Odpowiedź "grubego" jest poprawna, ponieważ okrężnica, znana również jako jelito grube, jest kluczowym elementem układu pokarmowego. Okrężnica ma za zadanie absorpcję wody i soli mineralnych z niestrawionych resztek pokarmowych oraz formowanie stolca. Jej struktura jest podzielona na różne odcinki, takie jak okrężnica wstępująca, poprzeczna, zstępująca i esowata. Znajomość anatomii jelita grubego jest istotna w kontekście diagnostyki i leczenia schorzeń, takich jak zapalenie jelita grubego, nowotwory jelit czy choroby uchyłkowe. W praktyce klinicznej, lekarze często wykonują badania endoskopowe, aby zdiagnozować problemy w obrębie okrężnicy. Znalezienie i zrozumienie funkcji okrężnicy jest również istotne w kontekście dietetycznym, ponieważ odpowiednia dieta wpływa na zdrowie jelit i może zapobiegać wielu chorobom.

Pytanie 2

Następną mieszanką stosowaną w żywieniu tuczników po mieszance typu "grower" jest mieszanka

A. prestarter

B. super prestarter

C. finiszer

D. starter

Wybór mieszanki starter, prestarter lub super prestarter sugeruje nieporozumienie dotyczące etapów żywienia tuczników. Mieszanka starter jest przeznaczona dla prosiąt, które dopiero zaczynają przyjmować pokarm stały, co oznacza, że nie jest ona odpowiednia dla tuczników, które są na etapie intensywnego wzrostu. Mieszanka prestarter również skupia się na młodszych zwierzętach, które potrzebują diety ułatwiającej adaptację do paszy stałej. Z kolei super prestarter to mieszanka mająca na celu maksymalizację przyrostów masy u prosiąt w pierwszych tygodniach życia, co jest zbyt wczesnym podejściem w kontekście tuczników. Wprowadzanie tych rodzajów paszy w etapie 'grower' może prowadzić do niewłaściwego rozwoju i marnotrawienia potencjału produkcyjnego zwierząt. Ponadto, niewłaściwe dobieranie paszy może skutkować problemami zdrowotnymi, takimi jak zaburzenia trawienne czy osłabienie odporności. Kluczowe w żywieniu tuczników jest dostosowanie mikroskładników i makroskładników do ich specyficznych potrzeb w danym etapie produkcji, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i efektywności w hodowli zwierząt.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Aby uniknąć wystąpienia tężyczki pastwiskowej, zwierzęta powinny otrzymać

A. magnez

B. karoten

C. żelazo

D. wapń

Magnez jest kluczowym minerałem, który odgrywa istotną rolę w metabolizmie zwierząt, a zwłaszcza w profilaktyce tężyczki pastwiskowej, która może wystąpić w wyniku niedoboru tego pierwiastka. Tężyczka pastwiskowa to stan spowodowany skurczami mięśni szkieletowych, często wywołany niskim poziomem magnezu we krwi. Magnez wpływa na przewodnictwo nerwowe i funkcjonowanie mięśni, w tym na regulację skurczów. W praktyce, aby zapobiec temu schorzeniu, zwierzęta hodowlane, szczególnie bydło, powinny otrzymywać suplementację magnezu, zwłaszcza w okresie intensywnego wzrostu traw na pastwiskach, kiedy ich zawartość magnezu może być obniżona. Dobre praktyki obejmują monitorowanie poziomu magnezu w diecie zwierząt oraz stosowanie preparatów wspomagających, takich jak sole magnezowe, które są łatwo przyswajalne. Właściwe zarządzanie paszami oraz ich składnikami odżywczymi jest kluczowe dla zdrowia i wydajności produkcyjnej zwierząt, a także dla ograniczenia ryzyka wystąpienia poważnych schorzeń, takich jak tężyczka pastwiskowa.

Pytanie 5

Stosowanie w sztucznym unasiennianiu buhajów lub ich nasienia, pochodzącego z kraju spoza Unii Europejskiej, wymaga uzyskania zgody

A. powiatowego weterynarza

B. głównego weterynarza

C. ministra odpowiedzialnego za rolnictwo

D. ministra ochrony zdrowia

Odpowiedzi takie jak główny lekarz weterynarii, minister zdrowia, czy powiatowy lekarz weterynarii wskazują na niewłaściwe zrozumienie odpowiedzialności poszczególnych organów w zakresie regulacji dotyczących hodowli zwierząt. Główny lekarz weterynarii, choć odgrywa kluczową rolę w monitorowaniu i kontrolowaniu zdrowia zwierząt, nie ma kompetencji do wydawania zezwoleń na import nasienia z krajów trzecich. Jego zadaniem jest nadzorowanie ogólnych zasad weterynarii, jednak decyzje związane z importem oraz jego regulacje leżą w gestii ministra właściwego do spraw rolnictwa. Minister zdrowia nie zajmuje się kwestiami związanymi z hodowlą zwierząt, a jego kompetencje obejmują zdrowie publiczne. Z kolei powiatowy lekarz weterynarii jest odpowiedzialny za lokalne nadzory weterynaryjne, jednak nie ma uprawnień do podejmowania decyzji o importowaniu materiału hodowlanego. Te błędy w myśleniu wynikają często z ogólnego braku zrozumienia struktury administracyjnej i podziału odpowiedzialności w zakresie weterynarii oraz rolnictwa. Właściwe podejście do importu nasienia buhajów wymaga znajomości przepisów prawa oraz współpracy z odpowiednimi instytucjami, co jest kluczowe dla zapewnienia zdrowotności zwierząt oraz skuteczności hodowli.

Pytanie 6

Do pasz energetycznych zalicza się

A. kiszonka z kukurydzy

B. siano łąkowe

C. mleko świeże

D. śruta lniana

W kontekście żywienia zwierząt gospodarskich termin "pasze treściwe" odnosi się do pasz, które mają wysoką wartość energetyczną i białkową, a ich głównym celem jest wspieranie wzrostu i produkcji. Siano łąkowe, mimo że jest istotnym składnikiem diety zwierząt, kwalifikuje się jako pasza objętościowa, a nie treściwa. Zawiera głównie błonnik, który wspiera trawienie, ale nie dostarcza wystarczającej ilości energii i białka w porównaniu do pasz treściwych. Mleko świeże również nie zalicza się do pasz treściwych, ponieważ jest ono płynem, który ma inne zastosowanie w żywieniu, przede wszystkim jako źródło składników odżywczych dla młodych zwierząt. Kiszonka z kukurydzy, chociaż jest bardziej energetyczna niż siano, również nie jest klasyfikowana jako pasza treściwa, a raczej jako pasza objętościowa, która dostarcza energii, ale nie w wystarczających ilościach białka, które są kluczowe dla zdrowia i efektywności produkcyjnej zwierząt. Rozumienie klasyfikacji pasz jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnej diety i wydajności zwierząt, dlatego ważne jest, aby dokładnie różnicować pomiędzy różnymi typami pasz oraz ich właściwościami odżywczymi.

Pytanie 7

Na jaki czas od daty przeprowadzenia zabiegu sztucznego unasienniania przechowuje się kopię dokumentu potwierdzającego?

A. 2 lat

B. 4 lat

C. 5 lat

D. 1 roku

Odpowiedzi 1 roku, 2 lat i 4 lat nie uwzględniają wymogów związanych z przechowywaniem dokumentacji dotyczącej sztucznego unasienniania, co może prowadzić do poważnych konsekwencji w kontekście odpowiedzialności prawnej oraz zarządzania hodowlą. W przypadku 1 roku, czas przechowywania jest zbyt krótki, aby zapewnić adekwatną możliwość weryfikacji i traceability, co jest kluczowe w przypadku wystąpienia problemów zdrowotnych u zwierząt czy weryfikacji pochodzenia nasienia. Natomiast w przypadku 2 lat, nadal nie dostarcza to wystarczającej ochrony ani dla hodowców, ani dla zwierząt, ponieważ wiele kwestii związanych z reprodukcją może ujawniać się dopiero po dłuższym czasie. Odpowiedź 4 lat również nie jest zgodna z obowiązującymi przepisami, ponieważ nie daje wystarczającej marży czasowej na zbadanie długoterminowych efektów zabiegów. W praktyce, niewłaściwe podejście do przechowywania dokumentacji może prowadzić do konfliktów z organami nadzoru, a także wpływać na reputację hodowli. Problemy te mogą wynikać z niepełnej wiedzy o standardach branżowych oraz z bagatelizowania znaczenia dokumentacji w zarządzaniu hodowlą. Dlatego kluczowe jest, aby hodowcy byli świadomi zobowiązań związanych z przechowywaniem dokumentacji przez odpowiedni czas, aby zapewnić pełne przestrzeganie norm prawa oraz dobre praktyki w branży.

Pytanie 8

Opis dotyczy rasy

Rasa bydła mięsnego wywodząca się z Włoch. Masa ciała dorosłego buhaja 900 do 1000 kg, krowy – 600 kg, wysokość w kłębie 145 – 140 cm. Umaszczenie krów jest siwo-białe, czasami jasnobeżowe z ciemną pigmentacją śluzawicy, uszu, rogów i racic. Umaszczenie buhajów jest ciemniejsze z czarnym podpaleniem na głowie i rogach. Stosunkowo niewielka głowa, zwarte tuby, cienki kościec i doskonałe umięśnienie zadu. Rasa średnio wcześnie dojrzewająca; pierwsze krycie jałówek w wieku 16-18 miesięcy. Krowy produkują w okresie laktacji ok. 2000 kg mleka o wysokiej zawartości białka ogólnego, które wykorzystywane jest do produkcji sera – parmezanu.

A. piemontese.

B. charolaise.

C. hereford.

D. salers.

Odpowiedź 'piemontese' jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do rasy bydła, która jest znana przede wszystkim z Włoch. Bydło piemontese jest rasą mięsną, która charakteryzuje się dużą masą ciała oraz wyjątkowym umięśnieniem, co czyni je idealnym do produkcji wysokiej jakości mięsa. Umaszczenie tej rasy jest zazwyczaj jasnoszare lub ciemnoszare, a ich cechy morfologiczne są zgodne z normami uznawanymi w branży. Rasa ta jest również znana z wykorzystania mleka do produkcji sera parmezanu, co dodatkowo podkreśla jej znaczenie w kontekście włoskiej tradycji kulinarnej. W praktyce, osoby zajmujące się hodowlą bydła powinny zwrócić uwagę na odpowiednie metody żywienia oraz dobrostan zwierząt, co wpływa na jakość uzyskiwanego mięsa. W kontekście praktyk hodowlanych, zaleca się stosowanie standardów dobrostanu zwierząt oraz prowadzenie analiz jakości mięsa w celu zapewnienia najlepszych rezultatów w hodowli.

Pytanie 9

Wysoka zawartość włókna surowego w pożywieniu dla tuczników skutkuje

A. mniejszym zużyciem paszy

B. łatwiejszym trawieniem

C. większymi przyrostami masy

D. spadkiem strawności

Odpowiedzi sugerujące, że duża zawartość włókna surowego w diecie tuczników prowadzi do większych przyrostów, mniejszego zużycia paszy lub łatwiejszego trawienia opierają się na nieporozumieniach dotyczących roli włókna w diecie zwierząt. Włókno surowe jest istotnym elementem diety, jednak jego nadmiar może wpływać negatywnie na procesy trawienne i ogólną wydajność hodowli. Przykładowo, zwiększenie ilości włókna w diecie często prowadzi do obniżenia dostępności energii, co jest sprzeczne z ideą zwiększenia przyrostów. W rzeczywistości, zbyt duża ilość włókna może powodować wydłużenie czasu pasażu treści pokarmowej, co skutkuje mniejszymi przyrostami masy ciała przez zwierzęta. Ponadto, włókno nie jest w stanie dostarczyć odpowiednich ilości niezbędnych składników odżywczych, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania paszy. Przyzwyczajenie do myślenia, że dodanie włókna zawsze jest korzystne, może prowadzić do błędnych decyzji w żywieniu, co negatywnie wpływa na całkowite wyniki produkcji. Warto zwrócić uwagę na naukowe podstawy żywienia zwierząt i stosować się do aktuialnych wytycznych, które uwzględniają zrównoważenie wszystkich składników diety.

Pytanie 10

W ekologicznej hodowli świń nie ma zakazu

A. obcinania kiełków i ogonków

B. użycia hormonów przyspieszających wzrost

C. kastracji knurków

D. profilaktycznego używania leków

Stosowanie hormonów stymulujących wzrost w ekologicznych hodowlach świń jest niezgodne z zasadami tego rodzaju chowu. Ekologiczne systemy produkcji zwierzęcej opierają się na naturalnych metodach chowu, które mają na celu zapewnienie zdrowia zwierząt oraz minimalizowanie wpływu na środowisko. Hormony wzrostu mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych u zwierząt, w tym do zaburzeń metabolicznych oraz zwiększonego ryzyka wystąpienia chorób. W związku z tym, ich stosowanie jest zabronione w wielu krajach, w tym w Unii Europejskiej, gdzie obowiązują surowe regulacje dotyczące produkcji ekologicznej. Przycinanie kiełków i ogonków to kolejna kontrowersyjna praktyka, która w ekologicznych systemach chowu również jest zabroniona, ponieważ może prowadzić do bólu oraz stresu u zwierząt. Z kolei profilaktyczne stosowanie leków, w tym antybiotyków, jest stanowczo odradzane, gdyż może prowadzić do rozwoju oporności na leki i negatywnie wpływać na zdrowie publiczne. Prawidłowe zarządzanie stadem w ekologicznych systemach powinno opierać się na odpowiedniej diecie, warunkach bytowych i regularnym monitorowaniu zdrowia zwierząt, a nie na interwencjach chemicznych czy chirurgicznych, które mogą wprowadzać dodatkowe ryzyko.

Pytanie 11

Ziemniaki są podawane świniom

A. gotowane i całe

B. surowe i pokruszone

C. gotowane i pokruszone

D. surowe i w całości

Wybieranie surowych i rozdrobnionych ziemniaków dla świń nie jest najlepszym pomysłem. Surowe ziemniaki zawierają solaninę, której lepiej unikać, bo może być szkodliwa dla zwierząt. Surowe ziemniaki mogą powodować problemy trawienne, a nawet zatrucia, co nie jest zgodne z zasadami prawidłowego żywienia w hodowli świń. Parowanie ziemniaków oraz ich podawanie w całości też nie jest optymalne, bo całe ziemniaki mogą być trudniejsze do strawienia. Zwierzęta mogą je zjeść w sposób, który ogranicza ich przyswajalność. To wszystko może prowadzić do słabszego wykorzystania składników odżywczych, co w dłuższym czasie może odbić się na zdrowiu i wzroście świń. Dlatego kluczowe jest stosowanie parowanych i rozdrobnionych ziemniaków, co jest zgodne z aktualnymi standardami żywienia w hodowli świń.

Pytanie 12

Jakie akcesoria wykorzystuje się do sztucznego unasienniania jałówki?

A. pipeta inseminacyjna oraz rozwieracz pochwy

B. kateter Gedis oraz rozwieracz pochwy

C. pistolet inseminacyjny, blistry z nasieniem, rękawica inseminacyjna

D. pistolet inseminacyjny i słomka z nasieniem

Pomimo, że inne dostępne odpowiedzi zawierają narzędzia i akcesoria, które mogą być związane z procesem inseminacji, nie są one wystarczające ani nieodpowiednie do przeprowadzenia skutecznego sztucznego unasienniania jałówki. Pipeta inseminacyjna i rozwieracz pochwy mogą być używane w różnych kontekstach, lecz nie są standardowymi narzędziami w inseminacji bydła. Pipeta inseminacyjna, zazwyczaj stosowana w inseminacji innych gatunków, nie zapewnia odpowiedniej precyzji ani efektywności w przypadku bydła. Z kolei rozwieracz pochwy, choć pomocny w niektórych sytuacjach, nie jest kluczowym elementem w procesie inseminacji bydła. Kateter Gedis, mimo że jest stosowany w weterynarii, nie jest powszechnie używany w sztucznym unasiennianiu jałówek. Błędem jest również mylenie narzędzi inseminacyjnych z innymi akcesoriami, które nie mają zastosowania w tym kontekście. Tego typu nieporozumienia mogą prowadzić do niskiej skuteczności zabiegów inseminacyjnych, co jest poważnym problemem w hodowli bydła. Kluczowe jest zrozumienie, że sztuczne unasiennianie wymaga nie tylko odpowiednich narzędzi, ale też gruntownej wiedzy na temat biologii zwierząt i drogi rozrodczej, aby zapewnić sukces operacji.

Pytanie 13

W którym z podanych terminów spełniony będzie ten wymóg dla kóz, jeżeli chów tych zwierząt rozpoczęto w dniu 1 maja?

n n n n

n „Zwierzęta gospodarskie mogą być sprzedawane jako produkty ekologiczne, jeżeli są chowane zgodnie
n z poniższymi zasadami, przez co najmniej:
n 12 miesięcy w przypadku bydła przeznaczonego do produkcji mięsnej;
n 6 miesięcy w przypadku małych przeżuwaczy i świń;
n 6 miesięcy w przypadku zwierząt przeznaczonych do produkcji mlecznej;
n 10 tygodni w przypadku drobiu do celów produkcji mięsnej;
n 6 tygodni w przypadku drobiu przeznaczonego do produkcji jaj."n

A. 1 listopada.

B. 1 września.

C. 15 września.

D. 15 czerwca.

Poprawna odpowiedź to 1 listopada, ponieważ według norm ekologicznych, kozy przeznaczone do produkcji mlecznej muszą być chowane przez co najmniej 6 miesięcy przed uzyskaniem certyfikacji ekologicznej dla ich produktów. Rozpoczynając chów 1 maja, dodajemy 6 miesięcy, co prowadzi nas do 1 listopada jako daty, w której wymaganie to jest w pełni spełnione. Ważne jest, aby hodowcy przestrzegali takich wymagań, ponieważ certyfikacja ekologiczna wpływa na jakość produktów oraz ich wartość rynkową. W praktyce, przestrzeganie tych zasad nie tylko podnosi standardy produkcji, ale również wzmacnia zaufanie konsumentów do produktów ekologicznych. Utrzymanie kozy w odpowiednich warunkach oraz przez wymagany okres jest kluczowe dla jakości mleka i produktów mlecznych, co jest niezbędne do uzyskania pozytywnych wyników audytów ekologicznych.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

W układzie pokarmowym owcy czepiec usytuowany jest pomiędzy

A. trawieńcem a dwunastnicą

B. księgami a trawieńcem

C. przełykiem a żwaczem

D. żwaczem a księgami

Czepiec (omasum) jest jednym z czterech głównych żołądków u przeżuwaczy, takich jak owce. Znajduje się pomiędzy żwaczem (rumen) a księgami (abomasum). Jego główną funkcją jest dalsze przetwarzanie i trawienie pokarmu, który został wstępnie rozłożony w żwaczu. Czepiec działa jako filtr, który oddziela cząstki pokarmowe, umożliwiając ich dalsze trawienie w księgach, a także absorpcję wody i substancji odżywczych. W praktyce, zrozumienie położenia czepca i jego funkcji jest kluczowe w dietetyce zwierząt, ponieważ poprawne zarządzanie dietą owiec wpływa na ich zdrowie i wydajność produkcyjną. Na przykład, niewłaściwe skomponowanie diety może prowadzić do problemów trawiennych, co w konsekwencji może wpłynąć na wzrost i produkcję mleka. Dlatego też, znajomość anatomii przewodu pokarmowego jest niezbędna dla weterynarzy i hodowców, aby zapewnić optymalne warunki dla zwierząt.

Pytanie 16

Jakim typem połączenia łączy się łopatka z tułowiem?

A. więzozrostem

B. kościozrostem

C. mięśniozrostem

D. chrząstkozrostem

Łopatka, czyli scapula, łączy się z tułowiem poprzez mięśniozrost, co oznacza, że jej przyczep do klatki piersiowej jest realizowany za pomocą mięśni, a nie przez połączenia kostne. Mięśniozrost zapewnia dużą ruchomość w obrębie kończyny górnej, umożliwiając wykonywanie złożonych ruchów, takich jak podnoszenie rąk, obracanie czy przeciąganie. Kluczowe mięśnie, takie jak mięsień czworoboczny oraz mięsień zębaty przedni, odgrywają istotną rolę w stabilizacji i ruchomości obręczy barkowej. Dobrze rozwinięta musculatura w tym obszarze jest niezbędna w wielu dyscyplinach sportowych oraz w codziennych czynnościach, takich jak podnoszenie ciężarów czy wykonywanie precyzyjnych ruchów. Zrozumienie tego połączenia i znaczenia mięśniozrostu jest istotne nie tylko dla specjalistów z zakresu anatomii i fizjoterapii, ale także dla trenerów i sportowców, którzy dążą do poprawy wydolności i uniknięcia kontuzji.

Pytanie 17

Jakie czynniki wpływają na zapotrzebowanie bytowe krowy?

A. zawartość tłuszczu w mleku

B. masa ciała krowy

C. typ oraz rasa krowy

D. wydajność mleka

Zapotrzebowanie bytowe krowy, czyli ilość energii i składników odżywczych niezbędnych do utrzymania podstawowych funkcji życiowych, w dużej mierze zależy od masy ciała zwierzęcia. Większe krowy wymagają większej ilości energii, aby utrzymać swoje funkcje metaboliczne, co jest związane z ich większą powierzchnią ciała i masą mięśniową. Przykładem może być różnica w zapotrzebowaniu między krową o masie 500 kg a krową o masie 700 kg, gdzie ta druga potrzebuje więcej energii i składników odżywczych. W praktyce, hodowcy stosują tabele zapotrzebowania, które uwzględniają masę ciała, aby określić odpowiednią dietę dla krów, co jest kluczowe dla ich zdrowia i wydajności mlecznej. Dobrze zbilansowana dieta, oparta na masie ciała oraz potrzebach energetycznych, wpływa na kondycję zwierząt i ich zdolność do produkcji mleka, co jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się hodowlą zwierząt.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Rolnik planuje skoncentrować swoje gospodarstwo na produkcji mleka. W związku z tym powinien nabyć krowy rasy

A. piemontese

B. belgijskiej biało-błękitnej

C. limousine

D. holsztyńsko-fryzyjskiej

Krowy rasy holsztyńsko-fryzyjskiej są jednym z najbardziej popularnych wyborów dla rolników ukierunkowanych na produkcję mleka. Ich cechy, takie jak wysoka wydajność w produkcji mleka oraz zdolność do adaptacji w różnych warunkach środowiskowych, sprawiają, że są idealnym rozwiązaniem dla gospodarstw nastawionych na intensywną produkcję mleka. Holsztynki charakteryzują się również korzystnym stosunkiem masy ciała do wydajności mlecznej, co wpływa na efektywność produkcji. W praktyce, bydło tej rasy może osiągać wydajność na poziomie 30-40 litrów mleka dziennie. Warto także zauważyć, że krowy holsztyńsko-fryzyjskie mają dobre predyspozycje zdrowotne, co przekłada się na niższe koszty leczenia i lepszą rentowność gospodarstwa. Dlatego, decydując się na tę rasę, rolnik może liczyć na stabilne i opłacalne wyniki produkcyjne, zgodne z najlepszymi praktykami w branży mleczarskiej.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

U ptaków nastroszenie piór, unoszenie skrzydeł oraz przyspieszony oddech z otwartym dziobem to zachowania, które wskazują na

A. zbyt małą wilgotność w otoczeniu

B. zbyt niską temperaturę w otoczeniu

C. zbyt wysoką wilgotność w otoczeniu

D. zbyt wysoką temperaturę w otoczeniu

Zachowania takie jak nastroszenie piór, podnoszenie skrzydeł oraz przyspieszenie oddechu przy otwartym dziobie u ptaków są oznakami stresu termicznego, co najczęściej wskazuje na zbyt wysoką temperaturę otoczenia. Ptaki, w przeciwieństwie do ssaków, nie mają efektywnego sposobu na regulację temperatury ciała poprzez pocenie się. Aby schłodzić swoje ciało, ptaki mogą stosować różne mechanizmy, takie jak otwieranie dzioba w celu zwiększenia wentylacji płuc oraz unikanie nadmiernego wysiłku. Ponadto, nastroszenie piór może pomóc w zwiększeniu powierzchni ciała, co wspomaga odparowanie wody. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest istotne, zwłaszcza w kontekście hodowli ptaków i ich dobrostanu; zapewnienie odpowiednich warunków termicznych jest kluczowe dla ich zdrowia. W środowiskach hodowlanych należy stosować wentylację i systemy chłodzenia, aby uniknąć przegrzewania. Właściwa temperatura i wilgotność są zgodne z wytycznymi dotyczących dobrostanu zwierząt, co wzmacnia ich odporność na choroby oraz stres.

Pytanie 22

Otręby mają właściwości mlekopędne

A. owsiane

B. lniane

C. żytnie

D. pszenne

Odpowiedzi lniane, owsiane i żytnie, choć często uważane za zdrowe, nie mają takich samych właściwości mlekopędnych jak otręby pszenne. Otręby lniane, choć zawierają dużą ilość kwasów tłuszczowych omega-3, a także błonnika, ich działanie na produkcję mleka nie zostało potwierdzone w takim stopniu, jak w przypadku otrębów pszennych. Błonnik, który jest ich głównym składnikiem, może w rzeczywistości wpływać na trawienie, ale brak jest dowodów na jego pozytywny wpływ na laktację. Otręby owsiane, mimo że bogate w β-glukan, substancję, która może wspierać układ odpornościowy oraz obniżać poziom cholesterolu, nie wykazują istotnej skuteczności w stymulacji produkcji mleka. Z kolei otręby żytnie, choć są doskonałym źródłem błonnika i mogą wspomagać układ pokarmowy, również nie mają potwierdzonego działania mlekopędnego. Warto pamiętać, że laktacja jest procesem skomplikowanym, na który wpływają różne czynniki, w tym hormonalne oraz dietetyczne. Dlatego ważne jest, aby w diecie kobiet karmiących koncentrować się na produktach, których skuteczność w stymulacji produkcji mleka została poparta badaniami, jak otręby pszenne. Typowe błędy myślowe w tym kontekście to generalizowanie właściwości zdrowotnych produktów bez względu na ich właściwe zastosowanie oraz nieznajomość różnicy pomiędzy rodzajami otrębów, co prowadzi do niepoprawnych wniosków o ich działaniu.

Pytanie 23

W żywieniu stosowane są jednostki wartości energetycznej pasz JPM oraz JPŻ

A. kotów.

B. bydła.

C. świń.

D. koni.

Jednostki wartości energetycznej pasz JPM (jednostki paszowe mega) oraz JPŻ (jednostki paszowe żywieniowe) są kluczowe w żywieniu bydła, ponieważ pomagają w precyzyjnym obliczaniu zapotrzebowania energetycznego tych zwierząt. W przypadku bydła, szczególnie bydła mięsnego i mlecznego, odpowiednie dobieranie paszy o określonej wartości energetycznej jest niezbędne dla zapewnienia ich zdrowia oraz optymalizacji produkcji. Na przykład, pasze dla bydła mlecznego muszą być dostosowane do ich wysokiego zapotrzebowania na energię w okresie laktacji, co można osiągnąć poprzez stosowanie pasz o wysokiej wartości JPM i JPŻ. Ważne jest, aby stosować te wartości w kontekście zaleceń żywieniowych oraz norm produkcyjnych, takich jak normy opracowywane przez Komitet Żywienia Zwierząt Polskiej Akademii Nauk, co zapewnia efektywność produkcji oraz zdrowie zwierząt. Ponadto, znajomość jednostek JPM i JPŻ umożliwia także lepsze zarządzanie kosztami pasz, co jest kluczowe dla rentowności produkcji zwierzęcej.

Pytanie 24

Co można uznać za paszę wysokobiałkową?

A. serwatka świeża

B. śruta jęczmienna

C. mączka rybna

D. melasa

Melasa, śruta jęczmienna i świeża serwatka to nie są pasze, które można by nazwać wysokobiałkowymi, bo mają bardzo mało białka w porównaniu do mączki rybnej. Melasa to właściwie odpad z produkcji cukru, ma dużo węglowodanów, ale białka to tam ledwo co. Śruta jęczmienna, chociaż trochę białka ma, to jakościowo nie jest najlepsza, bo zawiera tylko około 10-12% białka. Do tego aminokwasy w niej nie są zróżnicowane, co ogranicza jej użycie w dietach. Serwatka świeża, jak sama nazwa wskazuje, to resztka z mleka, też nie jest wysokobiałkowa, bo białka ma tylko około 0,6-0,8%, co stawia ją daleko w tyle w porównaniu do mączki rybnej. Wiele osób może mylić wysoką zawartość białka z bogactwem składników odżywczych, ale to nie zawsze idzie w parze. W tworzeniu pasz trzeba naprawdę dobrze понимать proporcje składników i ich wpływ na zdrowie zwierzaków, żeby zrobić to dobrze.

Pytanie 25

Brak witaminy E w organizmie zwierząt ma wpływ na zakłócenia

A. wzroku

B. mineralizacji kości

C. krzepliwości krwi

D. płodności

Niedobór witaminy E w organizmach zwierzęcych ma istotny wpływ na płodność, ponieważ witamina ta jest kluczowym antyoksydantem, który chroni komórki przed stresem oksydacyjnym. W kontekście reprodukcji, jej niedobór może prowadzić do obniżenia jakości jajników i nasienia, co wpływa na zdolności reprodukcyjne. Na przykład, badania wykazały, że u samic bydła mlecznego, suplementacja witaminy E zwiększała wskaźniki ciąż oraz poprawiała przeżywalność zarodków. Normy jakościowe dla pasz zwierzęcych, takie jak te opracowane przez European Feed Manufacturers' Federation, rekomendują odpowiednie dawki witaminy E w diecie, aby wspierać zdrowie reprodukcyjne zwierząt. Dlatego istotna jest regularna kontrola zawartości witamin w paszach i suplementacja w razie niedoborów, co jest kluczowe dla efektywności hodowli zwierząt i ich płodności.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Jaka jest minimalna przestrzeń kojca dla 3 kóz matek, z których każda ma dwa koźlęta, biorąc pod uwagę, że norma powierzchni dla kóz dorosłych wynosi co najmniej 1,5 m² oraz dodatkowe 0,3 m² dla koźlęcia ssącego?

A. 4,5 m2

B. 6,3 m2

C. 7,0 m2

D. 5,4 m2

Odpowiedzi o powierzchni 5,4 m², 7,0 m² i 4,5 m² są nieprawidłowe z kilku powodów. Najpierw warto zauważyć, że brak zrozumienia zasadności przydzielania odpowiedniej powierzchni dla zwierząt do hodowli może prowadzić do niewłaściwych wniosków. Na przykład, 5,4 m² nie wystarcza na zapewnienie odpowiednich warunków dla trzech kóz matek oraz ich koźląt. Z rachunku wynika, że potrzebna jest powierzchnia 6,3 m², aby spełnić wymogi dotyczące dobrostanu zwierząt. Z kolei odpowiedź 7,0 m² to z kolei zbyt duża powierzchnia, która może być nieefektywna finansowo, zwłaszcza w kontekście dużych hodowli. Ponadto, wybór 4,5 m² do obliczeń ignoruje fakt, że nie uwzględnia się powierzchni dla koźląt, co jest kluczowe. Takie podejście do obliczeń może prowadzić do nieodpowiednich warunków życia zwierząt oraz niskiej efektywności produkcji. W praktyce, każdy hodowca powinien być świadomy wpływu przestrzeni na zdrowie i samopoczucie zwierząt, co z kolei przekłada się na jakość ich produktów, a także na stabilność ekonomiczną gospodarstwa. Warto pamiętać, że odpowiednie przestrzenie wpływają na zachowanie zwierząt oraz mogą minimalizować stres, co jest niezwykle ważne w hodowli.

Pytanie 28

Jakim narządem nieparzystym charakteryzują się przeważnie ptaki?

A. nasieniowód

B. jajnik

C. jądro

D. nerka

Odpowiedź "jajnik" jest poprawna, ponieważ u większości ptaków samice mają tylko jeden jajniki, co czyni go narządem nieparzystym. Jajniki są odpowiedzialne za produkcję komórek jajowych oraz hormonów płciowych, co jest kluczowe dla reprodukcji. W odróżnieniu od wielu innych kręgowców, ptaki wykazują adaptacje, które pozwalają im na redukcję masy ciała, co jest istotne dla ich zdolności do lotu. Na przykład, samice ptaków mogą produkować jednocześnie wiele jaj, co zwiększa ich szanse na reprodukcję. Jajniki ptaków mogą różnić się pod względem wielkości i funkcji w zależności od gatunku, a ich rozwój jest ściśle regulowany przez cykle hormonalne. Zrozumienie budowy i funkcji jajników u ptaków jest nie tylko kluczowe dla biologii ewolucyjnej, ale ma także praktyczne zastosowanie w hodowli ptaków i ochronie gatunków, gdzie rozmnażanie odgrywa kluczową rolę.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

Która z ras świń, znana jako świnia czteroszynkowa, wyróżnia się doskonałą jakością mięsa?

A. Puławska

B. Złotnicka biała

C. Polska biała zwisłoucha

D. Pietrain

Rasa świń Pietrain jest znana ze swojej wyjątkowej mięsności i charakteryzuje się dobrze rozwiniętymi mięśniami oraz niską zawartością tłuszczu. Świnie te mają wyraźnie widoczne mięśnie, co czyni je idealnym wyborem dla hodowców nastawionych na produkcję wieprzowiny o wysokiej jakości. Pietrain jest szczególnie ceniony w Europie, gdzie wykorzystywany jest do krzyżowania z innymi rasami, co pozwala na uzyskanie potomstwa o lepszych parametrach rzeźnych. Dzięki swoim cechom, takim jak szybki wzrost i efektywność paszowa, rasy czteroszynkowe, takie jak Pietrain, wprowadzają znaczące korzyści ekonomiczne dla hodowców. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, na przykład w hodowli intensywnej, Pietrain często stosuje się w programach selekcji genetycznej, aby zwiększyć wydajność produkcji. Ponadto, mięso pochodzące z tej rasy cieszy się dużym uznaniem na rynku ze względu na swoje walory smakowe i teksturę, co potwierdza jej popularność wśród konsumentów.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

Osoba świadcząca usługi związane ze sztucznym unasiennianiem lub hodowca, który przeprowadził zabieg sztucznego unasienniania krowy lub jałówki w swoim stadzie, powinna przechowywać kopię zaświadczenia przez okres

A. 5 lat

B. 4 lat

C. 3 lat

D. 2 lat

Wybór odpowiedzi dotyczącej krótszego okresu przechowywania zaświadczenia, takiego jak 2, 3 lub 4 lata, nie uwzględnia obowiązujących przepisów oraz standardów branżowych. W przypadku sztucznego unasienniania, dokumentacja jest kluczowa dla zabezpieczenia zarówno zdrowia zwierząt, jak i dla zapewnienia wysokiej jakości materiałów genetycznych. Przechowywanie dokumentów przez zbyt krótki okres może prowadzić do trudności w udokumentowaniu historii hodowlanej zwierząt, co może być niezbędne w przypadku wystąpienia problemów zdrowotnych lub konieczności weryfikacji jakości nasienia. W praktyce, zbyt krótki czas archiwizacji może skutkować brakiem możliwości udowodnienia spełnienia wymogów prawnych lub norm jakościowych, co w dłuższej perspektywie może wpływać na zaufanie do hodowcy oraz jego praktyk. Utrzymanie dokumentacji przez 5 lat jest zalecane, aby zminimalizować ryzyko związane z ewentualnymi nieprawidłowościami oraz umożliwić skuteczną kontrolę nad procesami hodowlanymi. Warto również zauważyć, że nieprzestrzeganie tych zasad może narazić hodowcę na sankcje prawne oraz utratę reputacji w branży.

Pytanie 33

Która z wymienionych pasz ma właściwości mlekopędne?

A. Śruta żytnia

B. Ziemniaki parowane

C. Siemię lniane

D. Otręby pszenne

Otręby pszenne wykazują działanie mlekopędne, co czyni je cennym składnikiem diety kobiet karmiących. Zawierają one błonnik, który wspomaga perystaltykę jelit i przyczynia się do poprawy wchłaniania składników odżywczych. Dzięki temu mogą wspierać laktację, poprawiając zarówno ilość, jak i jakość mleka. W praktyce, otręby pszenne mogą być stosowane jako dodatek do różnych potraw, jak jogurty, musli czy wypieki, co ułatwia ich włączenie do codziennej diety. Rekomenduje się ich spożycie w umiarkowanych ilościach, aby uniknąć nadmiernego obciążenia układu pokarmowego. Warto również pamiętać, że ich wpływ na laktację może być wspierany przez odpowiednią podaż płynów oraz zrównoważoną dietę bogatą w inne składniki odżywcze. Ponadto, w przypadku jakichkolwiek wątpliwości, warto skonsultować się z lekarzem lub dietetykiem specjalizującym się w żywieniu matek karmiących. Zgodnie z wytycznymi organizacji zdrowotnych, włączenie otrębów pszennych do diety może być korzystne, jednak zawsze powinno odbywać się z uwzględnieniem indywidualnych potrzeb organizmu.

Pytanie 34

Poprawny sposób postępowania z rozmrożonym nasieniem podczas wykonywania zabiegu inseminacji krów zawiera wariant

Czas od rozmrożenia nasienia do wykonania inseminacji

Wariant	Rodzaj nasienia
Wariant	konwencjonalne (minuty)	seksowane (minuty)
I	5	15
II	15	5
III	20	15
IV	15	20

A. IV

B. III

C. II

D. I

Wybór innych wariantów może wynikać z niepełnego zrozumienia procesu inseminacji oraz znaczenia odpowiednich czasów przygotowania nasienia. Wariant I, który sugeruje zbyt krótki czas na przygotowanie nasienia konwencjonalnego, może prowadzić do niewłaściwej aktywacji plemników, co w konsekwencji obniża szanse na skuteczne zapłodnienie. Ponadto, nieodpowiednie przygotowanie nasienia seksowanego, które wymaga krótszego czasu, może również skutkować nieefektywnością zabiegu. Wariant III, który mógłby sugerować nadmierne wydłużenie czasu, jest równie niewłaściwy, ponieważ plemniki mogą stracić swoją aktywność po dłuższym czasie rozmrożenia. Należy pamiętać, że każdy typ nasienia ma swoje specyficzne wymagania czasowe, które powinny być ściśle przestrzegane, aby maksymalizować efekty inseminacji. Błędy w ocenie potrzeby czasu na przygotowanie nasienia mogą prowadzić do mylnych wniosków i decyzji, co jest zdecydowanie niepożądane w praktyce hodowlanej. Dlatego ważne jest, aby hodowcy oraz specjalisty od inseminacji kierowali się aktualnymi standardami i wytycznymi, które są opracowywane na podstawie badań naukowych oraz doświadczeń praktyków w branży.

Pytanie 35

Który z poniższych części układu pokarmowego przeżuwaczy stanowi żołądek właściwy?

A. Trawieniec

B. Czepiec

C. Księgi

D. Żwacz

Trawieniec, określany również jako żołądek właściwy przeżuwaczy, pełni kluczową rolę w procesie trawienia u tych zwierząt. Jest to ostatnia z czterech komór żołądka, która łączy się z jelitami. W przeciwieństwie do innych części żołądka przeżuwaczy, takich jak żwacz, czepiec i księgi, trawieniec jest odpowiedzialny za właściwe trawienie pokarmu przy użyciu enzymów i kwasu solnego. To tutaj następuje końcowy proces rozkładu białek i tłuszczów, co jest niezbędne do ich wchłaniania przez organizm. W praktyce, zdrowie trawieńca ma kluczowe znaczenie dla ogólnego stanu zdrowia przeżuwaczy, a wszelkie zaburzenia w jego funkcjonowaniu mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak kwasica żołądkowa. Właściwa dieta, która wspiera naturalne procesy trawienne, a także regularne kontrole weterynaryjne są niezbędne dla utrzymania zdrowia tego organu. W kontekście hodowli bydła, zrozumienie funkcji trawieńca i jego roli w układzie pokarmowym jest kluczowe dla efektywnego zarządzania dietą i profilaktyki chorób.

Pytanie 36

Jak dokonuje się pomiaru wilgotności w pomieszczeniach inwentarskich?

A. higrometrem

B. barometrem

C. anemometrem

D. manometrem

Pomiar wilgotności w pomieszczeniach inwentarskich nie może być przeprowadzany za pomocą manometru, barometru ani anemometru, gdyż każde z tych urządzeń ma swoją specyfikę i przeznaczenie. Manometr służy do pomiaru ciśnienia gazów, co nie ma związku z wilgotnością powietrza. Użycie manometru w kontekście pomiaru wilgotności może prowadzić do mylnych wniosków, ponieważ nie jest on w stanie określić zawartości wody w powietrzu. Barometr, z kolei, mierzy ciśnienie atmosferyczne, które również nie jest bezpośrednio związane z wilgotnością. W sytuacjach, gdy barometr jest stosowany jako wskaźnik zmian pogody, może jedynie pośrednio sugerować zmiany wilgotności, ale nie dostarcza precyzyjnych danych wymaganych w pomieszczeniach inwentarskich. Anemometr jest narzędziem do pomiaru prędkości wiatru, co czyni go nieodpowiednim do analizy warunków wilgotnościowych. Stosowanie niewłaściwych urządzeń do pomiaru wilgotności może prowadzić do niewłaściwych decyzji dotyczących zarządzania mikroklimatem w pomieszczeniach inwentarskich, co z kolei może wpływać na zdrowie zwierząt oraz jakość przechowywanych pasz. Dlatego kluczowe jest zrozumienie specyfiki każdego z tych narzędzi i stosowanie ich zgodnie z ich przeznaczeniem, co jest zgodne z dobrą praktyką w zarządzaniu środowiskiem hodowlanym.

Pytanie 37

Jaką optymalną zawartość suchej masy powinna mieć skoszona trawa przeznaczona na sianokiszonkę, która będzie przechowywana w belach?

A. 45%

B. 65%

C. 20%

D. 35%

Wiele osób może mylnie sądzić, że niższa zawartość suchej masy, taka jak 20% czy 35%, jest wystarczająca do uzyskania dobrej jakości sianokiszonki. W rzeczywistości, zbyt mała zawartość suchej masy prowadzi do nadmiernej ilości soku roślinnego, co sprzyja rozwojowi niepożądanych mikroorganizmów. W takim przypadku fermentacja może przebiegać nieprawidłowo, a wynikająca z tego kiszonka może być niebezpieczna dla zwierząt gospodarskich, ponieważ może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak kwasica. Z kolei zbyt wysoka zawartość suchej masy, np. 65%, również jest niewłaściwa, ponieważ może powodować trudności w fermentacji, co skutkuje powstaniem słabej jakości kiszonki, a w skrajnych przypadkach może prowadzić do pleśnienia. Te błędne przekonania wynikają często z braku zrozumienia procesów fermentacyjnych oraz z niewłaściwego podejścia do kwestii zbiorów i przechowywania paszy. Dobrą praktyką jest monitorowanie zawartości suchej masy przed zbiorami i podczas ich trwania, aby móc dostosować działania do aktualnych warunków pogodowych i stanu roślin. Zrozumienie tej zależności jest kluczowe dla produkcji wysokiej jakości paszy, która zaspokoi potrzeby żywieniowe zwierząt i przyczyni się do ich efektywności produkcyjnej.

Pytanie 38

Buhaje mające mniej niż 12 miesięcy życia powinny być prowadzone

A. na uwięzi i w towarzystwie drugiej osoby

B. w kagańcu oraz w obecności dwóch dorosłych osób

C. za pomocą tyczki o długości nie mniejszej niż 140 cm

D. za pomocą tyczki przymocowanej do kółka nosowego

Prowadzenie buhajów poniżej 12. miesiąca życia w kagańcu i w obecności dwóch dorosłych osób może wydawać się logiczne, jednak to podejście jest niewłaściwe i może prowadzić do niepożądanych skutków. Kagańce są stosowane w celu ograniczenia możliwości gryzienia, ale w przypadku młodych zwierząt mogą one powodować dodatkowy stres i dyskomfort, co jest przeciwne zasadom dobrostanu zwierząt. Zamiast zwiększać bezpieczeństwo, mogą one wywoływać niepokój oraz agresywne reakcje, co w konsekwencji stwarza większe ryzyko dla osób w otoczeniu. Prowadzenie buhaja za pomocą tyczki przymocowanej do kółka nosowego jest również problematyczne, ponieważ może to prowadzić do kontuzji zwierzęcia i nie służy dobremu traktowaniu bydła. Techniki takie są często stosowane w hodowli, ale powinny być używane tylko przez doświadczonych osób w ściśle kontrolowanych warunkach. Użycie tyczki o długości co najmniej 140 cm, sugerującej większą odległość pomiędzy zwierzęciem a osobą prowadzącą, również jest nieodpowiednie, ponieważ w przypadku młodego buhaja, bliskość opiekuna jest kluczowa dla zapewnienia poczucia bezpieczeństwa i komfortu. W praktyce, młode zwierzęta powinny być obsługiwane w sposób, który sprzyja ich rozwojowi oraz zdrowiu psychicznemu, co można osiągnąć jedynie poprzez stosowanie odpowiednich i akceptowanych praktyk hodowlanych.

Pytanie 39

Właściciel jałówki otrzymuje dokument potwierdzający przeprowadzenie zabiegu sztucznego unasiennienia w postaci

A. oryginału

B. I i II kopii

C. II kopii

D. I kopii

Wybór niewłaściwej odpowiedzi wiąże się z nieprawidłowym zrozumieniem znaczenia i roli dokumentacji w obrębie hodowli zwierząt. Odpowiedzi takie jak 'I kopii' lub 'II kopii' sugerują, że wystarczające może być posiadanie jedynie kopii zaświadczenia, co jest w praktyce mylnym założeniem. Kopie dokumentów są często używane w codziennych czynnościach biurowych, ale w kontekście hodowli zwierząt oryginał jest niezbędny. Bez oryginału, posiadacz jałówki może napotkać trudności w dowodzeniu legalności i zgodności z przepisami przeprowadzonych zabiegów. Wiele instytucji, w tym urzędów weterynaryjnych, wymaga przedstawienia oryginału w celu zweryfikowania autentyczności dokumentu oraz jego treści. To z kolei podkreśla znaczenie pełnej dokumentacji w utrzymaniu zdrowia i dobrostanu zwierząt. Niedostarczenie oryginału może prowadzić do konsekwencji prawnych, w tym potencjalnych grzywien czy utraty statusu hodowcy. Zrozumienie tego aspektu jest kluczowe dla każdego, kto prowadzi działalność związaną z hodowlą zwierząt.

Pytanie 40

Najwyższy poziom wydobycia amoniaku do atmosfery występuje w intensywnym chowie

A. owiec

B. bydła

C. świń

D. królików

Pojęcia związane z emisją amoniaku w kontekście różnych gatunków zwierząt gospodarskich są złożone i wymagają pewnej wiedzy na temat biologii tych zwierząt oraz ich wpływu na środowisko. Króliki, choć również hodowane w intensywnych farmach, produkują znacząco mniej amoniaku niż świnie, ponieważ ich odchody mają inną strukturę chemiczną. Bydło, mimo że ma duże potrzeby pokarmowe, również nie emituje amoniaku w tak dużych ilościach jak świnie, ponieważ ich metabolizm jest dostosowany do innego rodzaju paszy, co wpływa na ich wydalanie. Owce mają podobne cechy jak bydło, co skutkuje mniejszą emisją amoniaku w porównaniu do świń. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie zwierzęta gospodarskie emitują amoniak w równych ilościach. Powoduje to nieporozumienia dotyczące wpływu różnych rodzajów hodowli na środowisko. Kluczowe jest zrozumienie, że intensywność chowu, rodzaj diety, a także metody zarządzania odpadami mają ogromny wpływ na poziom emisji. W praktyce zatem, odpowiednie zarządzanie hodowlą świń, w tym stosowanie zrównoważonych praktyk oraz technologii przetwarzania, jest kluczowe dla ograniczenia tych emisji oraz ochrony jakości powietrza.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej