Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Asystent osoby niepełnosprawnej
Kwalifikacja: SPO.01 - Udzielanie pomocy i organizacja wsparcia osobie niepełnosprawnej
Data rozpoczęcia: 13 maja 2025 15:00
Data zakończenia: 13 maja 2025 15:01

Egzamin niezdany

Wynik: 1/40 punktów (2,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką zasadą powinien kierować się asystent, tworząc plan współpracy z osobą z niepełnosprawnością, uwzględniając jej zainteresowania, umiejętności oraz potencjał?

A. indywidualizacji

B. akceptacji

C. dyskrecji

D. obiektywności

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "indywidualizacja" jest poprawna, ponieważ w procesie planowania współdziałania z osobą z niepełnosprawnością kluczowe jest uwzględnienie jej unikalnych zdolności, zainteresowań i możliwości. Indywidualizacja oznacza dostosowywanie działań do specyficznych potrzeb i preferencji każdej osoby, co jest fundamentalnym aspektem pracy asystenta. Przykładem może być stworzenie programu aktywności dostosowanego do umiejętności artystycznych podopiecznego, co nie tylko zwiększa jego zaangażowanie, ale również sprzyja rozwojowi osobistemu. Standardy takie jak Wytyczne współczucia i zrozumienia w pracy z osobami z niepełnosprawnościami podkreślają znaczenie indywidualnego podejścia, które prowadzi do efektywniejszej i bardziej satysfakcjonującej interakcji. Istotne jest również, aby asystent regularnie monitorował postępy i dostosowywał plan w odpowiedzi na zmieniające się potrzeby podopiecznego, co jest zgodne z podejściem zorientowanym na klienta.

Pytanie 2

Która ustawa pozwala na przymusowe przyjęcie osoby z problemami psychicznymi do szpitala psychiatrycznego bez jej zgody i na zastosowanie wobec niej przymusu bezpośredniego?

A. o zdrowiu psychicznym

B. o świadczeniach zdrowotnych

C. o opiece zdrowotnej

D. o placówkach opieki zdrowotnej

Odpowiedź 'o ochronie zdrowia psychicznego' jest poprawna, ponieważ ta ustawa reguluje kwestie związane z przymusem bezpośrednim oraz hospitalizacją osób z zaburzeniami psychicznymi. W polskim systemie prawnym, przymus bezpośredni może być zastosowany w szczególnych okolicznościach, kiedy osoba z zaburzeniami psychicznymi stanowi zagrożenie dla siebie lub innych. Ustawa o ochronie zdrowia psychicznego dokładnie definiuje, w jakich sytuacjach można podjąć takie działania oraz jakie procedury powinny być przestrzegane. Przykładem zastosowania tej regulacji jest sytuacja, w której pacjent wykazuje objawy agresji lub myśli samobójcze. W takich przypadkach personel medyczny jest zobowiązany do interwencji, aby zapewnić bezpieczeństwo zarówno pacjenta, jak i osób z jego otoczenia. Warto również zauważyć, że ustawa ta nakłada obowiązek konsultacji z lekarzem psychiatrą oraz przestrzegania procedur dotyczących hospitalizacji, co podkreśla znaczenie etyki w opiece nad osobami z zaburzeniami psychicznymi.

Pytanie 3

W trakcie rekreacyjnych zajęć na świeżym powietrzu, jeden z uczestników zaczął krwawić z nosa. Co przede wszystkim powinien zrobić asystent udzielający pierwszej pomocy?

A. usiąść uczestnika na ławce i odchylić jego głowę do tyłu

B. ułożyć uczestnika na ławce na wznak z głową pochyloną do przodu

C. ułożyć uczestnika na ławce na boku z głową odchyloną do tyłu

D. posadzić uczestnika na ławce i pochylić jego głowę do przodu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Podczas krwotoku z nosa kluczowe jest, aby posadzić poszkodowanego w wygodnej i stabilnej pozycji. Odpowiednia pozycja to siedzenie z lekko pochyloną głową do przodu. Taka pozycja pozwala na odpływ krwi z nosa w kierunku przodu, co minimalizuje ryzyko jej dostania się do gardła, a tym samym zmniejsza możliwość zadławienia się. Zastosowanie tej metody jest zgodne z wytycznymi wielu organizacji zajmujących się pierwszą pomocą, w tym Europejskiej Rady Resuscytacji. W przypadku krwotoku z nosa, unikanie odchylenia głowy do tyłu jest niezwykle istotne, ponieważ może to prowadzić do komplikacji, takich jak krwawienie do dróg oddechowych. Warto również przypomnieć, że po udzieleniu pierwszej pomocy, poszkodowanemu zaleca się unikać intensywnych wysiłków fizycznych oraz dmuchania nosa, aby nie zaostrzać krwawienia. Na przykład, w sytuacjach rekreacyjnych, gdzie krwotok mógł być spowodowany urazem, zastosowanie tej techniki przyczyni się do szybkiego ustabilizowania stanu zdrowia podopiecznego i uniknięcia dalszych komplikacji.

Pytanie 4

Jakie problemy z pamięcią są charakterystyczne dla procesu starzenia się w normalnych warunkach?

A. długoterminowej

B. krótkotrwałej

C. natychmiastowej

D. nieświadomej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "świeżej" jest poprawna, ponieważ proces starzenia się człowieka wiąże się z degradacją różnych aspektów funkcji poznawczych, w tym pamięci. Pamięć świeża, czyli pamięć krótkotrwała, to zdolność do przechowywania informacji przez krótki czas, na przykład do chwilowego zapamiętywania numeru telefonu lub zmieniających się informacji. W miarę starzenia się, następuje naturalny spadek tej zdolności, co może objawiać się trudnościami w zapamiętywaniu nowych informacji, a także w przetwarzaniu bodźców z otoczenia. Praktycznie, osoby starsze mogą mieć trudności z koncentracją na nowych zadaniach, co może wpływać na codzienne życie, takie jak zapamiętywanie nazwisk nowych znajomych czy lokalizowania przedmiotów w domu. Zrozumienie tych mechanizmów jest ważne dla opracowywania strategii wspierających osoby w wieku senioralnym, w tym technik zapamiętywania i treningów pamięci, które mogą pomóc w utrzymaniu sprawności poznawczej.

Pytanie 5

Jak często asystent powinien przypominać osobie na wózku inwalidzkim o konieczności podnoszenia pośladków w celu zmniejszenia ryzyka odleżyn?

A. co 15-20 minut

B. co 25-30 minut

C. co 35-40 minut

D. co 5-10 minut

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Właściwe unoszenie pośladków co 15-20 minut jest kluczowym elementem zapobiegania odleżynom u osób poruszających się na wózkach inwalidzkich. Podczas długotrwałego siedzenia na twardym podłożu, nacisk na określone obszary ciała może prowadzić do niedokrwienia tkanek, a w konsekwencji do powstawania owrzodzeń. Regularne unoszenie pośladków co 15-20 minut pomaga w równomiernym rozłożeniu nacisku i poprawia krążenie krwi w miejscach najbardziej narażonych na odleżyny, takich jak kość ogonowa, guziczna i kręgosłup. Praktyczne wdrożenie tej zasady może obejmować techniki, takie jak przesunięcie ciała na siedzeniu wózka lub użycie specjalnych poduszek zapobiegających odleżynom. Warto również zauważyć, że zgodnie z wytycznymi organizacji zajmujących się opieką zdrowotną, w tym wytycznymi związanymi z opieką nad pacjentami z ograniczoną mobilnością, regularne zmiany pozycji są zalecane jako element kompleksowej strategii zapobiegawczej. Zastosowanie tej praktyki w codziennej opiece może znacząco zmniejszyć ryzyko poważnych powikłań zdrowotnych.

Pytanie 6

Co asystent powinien przygotować, planując pielęgnację stóp osoby pod opieką?

A. produkty higieniczne, ciepłą wodę, nożyczki, tarkę do zrogowaciałego naskórka

B. produkty higieniczne, cążki do skórek, tarkę do zrogowaciałego naskórka, nożyczki

C. ciepłą wodę, produkty higieniczne, nożyczki, cążki do skórek

D. ciepłą wodę, produkty higieniczne, cążki do skórek, tarkę do zrogowaciałego naskórka

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór drugiej odpowiedzi jest właściwy, ponieważ obejmuje wszystkie kluczowe elementy potrzebne do przeprowadzenia skutecznego zabiegu pielęgnacyjnego stóp. Środki higieniczne są niezbędne do zapewnienia odpowiedniej higieny podczas całego zabiegu, zmniejszając ryzyko infekcji. Ciepła woda odgrywa fundamentalną rolę w relaksacji podopiecznego oraz w zmiękczeniu skórek i zrogowaciałego naskórka, co ułatwia ich usunięcie. Nożyczki oraz tarka są kluczowe w precyzyjnym usuwaniu nadmiaru skórek i zrogowaciałego naskórka. Dobre praktyki pielęgnacyjne wymagają, aby zabiegi przeprowadzane były w sposób systematyczny i zgodny z aktualnymi standardami. Na przykład, nożyczki powinny mieć odpowiednią długość i ostrość, a tarka powinna być dostosowana do grubości zrogowaciałej skóry, co pozwoli na skuteczne, a zarazem bezpieczne działanie. Użycie odpowiednich narzędzi oraz technik nie tylko poprawia efektywność zabiegu, ale również zwiększa komfort podopiecznego, co jest kluczowe w pracy z osobami wymagającymi szczególnej uwagi.

Pytanie 7

Jak nazywają się ćwiczenia, które polegają na napinaniu różnych mięśni bez poruszania stawami, zalecane dla pacjenta leżącego w łóżku w celu zapobiegania zanikom mięśni?

A. z własną pomocą

B. rozciągające

C. pasywne

D. izometryczne

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ćwiczenia izometryczne polegają na napinaniu mięśni bez wykonywania ruchu w stawach, co jest szczególnie skuteczne w przypadku pacjentów leżących, aby zapobiec zanikom mięśniowym. W trakcie tych ćwiczeń mięśnie są aktywowane i utrzymywane w napięciu, co pozwala na ich wzmocnienie oraz poprawę przepływu krwi bez konieczności angażowania grup stawowych. Przykłady ćwiczeń izometrycznych obejmują napinanie mięśni brzucha, ud czy pośladków w pozycji leżącej. Tego rodzaju aktywność jest zgodna z zaleceniami rehabilitacyjnymi, które nakładają nacisk na zachowanie funkcji mięśniowych, zwłaszcza u osób z ograniczoną mobilnością. Izometryczne ćwiczenia są również stosowane w rehabilitacji, aby poprawić stabilność stawów oraz zmniejszyć ryzyko kontuzji. Warto zauważyć, że regularne wykonywanie takich ćwiczeń przyczynia się do zwiększenia masy mięśniowej i siły, co jest kluczowe dla powrotu do aktywności fizycznej.

Pytanie 8

Starsza osoba w wieku 70 lat, mieszkająca samotnie, ma trudności z dbaniem o higienę osobistą oraz otoczenie i wygląd. Co powinien zaproponować asystent w pierwszej kolejności podczas planowania pracy z podopiecznym?

A. planowania zakupów i ich realizacji

B. codziennych umiejętności życiowych

C. umiejętności w zakresie interakcji społecznych

D. zarządzania czasem wolnym

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'umiejętności życia codziennego' jest prawidłowa, ponieważ trening w tym zakresie jest kluczowy dla wsparcia osób starszych w samodzielnym funkcjonowaniu. Osoby w wieku 70 lat, szczególnie te żyjące samotnie, mogą borykać się z różnymi wyzwaniami, które wpływają na ich zdolność do utrzymania higieny osobistej oraz dbania o otoczenie. Umiejętności życia codziennego obejmują naukę i rozwijanie praktycznych umiejętności, takich jak higiena osobista, sprzątanie, gotowanie czy organizacja przestrzeni życiowej. Przykładem może być nauka prawidłowego wykonywania codziennych czynności, takich jak mycie się, zmiana odzieży czy organizowanie swojego miejsca zamieszkania. Wprowadzenie systematycznych treningów w tym zakresie znacząco podnosi jakość życia podopiecznego oraz jego poczucie niezależności. Standardy opieki nad osobami starszymi zalecają holistyczne podejście, które łączy aspekty fizyczne, emocjonalne i społeczne, co jest kluczowe dla wsparcia osób z ograniczeniami w samodzielności.

Pytanie 9

W jakim celu wykorzystywana jest metoda treningu autogennego Schulza?

A. do relaksacji

B. do rehabilitacji

C. do edukacji

D. do integracji

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Trening autogenny Schulza to technika relaksacyjna, która koncentruje się na osiąganiu stanu głębokiego odprężenia poprzez samodzielne wprowadzanie się w stan relaksu. Metoda ta ma swoje korzenie w psychoterapii i została opracowana przez niemieckiego psychiatry Johannesa Schultza w latach 30. XX wieku. Celem treningu autogennego jest zmniejszenie napięcia psychicznego i fizycznego, co przyczynia się do poprawy ogólnego samopoczucia oraz efektywności w codziennym życiu. Przykładowo, osoby stosujące tę technikę mogą zauważyć zmniejszenie poziomu stresu, co może prowadzić do lepszej koncentracji w pracy lub w czasie nauki. Ponadto, trening autogenny jest wykorzystywany w terapii osób z zaburzeniami lękowymi, co potwierdzają liczne badania naukowe. W ramach tej metody praktykowane są różnorodne ćwiczenia, takie jak skupienie uwagi na odczuciach ciała, co wspiera proces samoregulacji emocjonalnej i fizycznej. W związku z tym trening autogenny jest popularnym narzędziem wśród terapeutów i psychologów zajmujących się problemami związanymi ze stresem i relaksacją.

Pytanie 10

Jaki sprzęt ortopedyczny jest zalecany dla osoby po udarze mózgu, która doświadcza zaburzeń równowagi i znacznego niedowładu po jednej stronie ciała, aby umożliwić jej poruszanie się na większe odległości?

A. wózek inwalidzki

B. kula na łokieć

C. chodzik

D. gorset na odcinek piersiowo-lędźwiowy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wózek inwalidzki jest najodpowiedniejszym sprzętem ortopedycznym dla osoby po udarze mózgu z zaburzeniami równowagi oraz dużym niedowładem połowiczym. Umożliwia on bezpieczne oraz komfortowe przemieszczanie się na dłuższe odległości, co jest kluczowe w rehabilitacji pacjentów z takimi ograniczeniami. Wózki inwalidzkie zapewniają wsparcie dla osób, które z powodu osłabienia mięśni lub problemów z koordynacją nie są w stanie chodzić samodzielnie. Ponadto, wózki te mogą być stosowane w różnych warunkach, zarówno w pomieszczeniach, jak i na zewnątrz, co zwiększa ich funkcjonalność. Ważne jest również, aby wózek był odpowiednio dopasowany do indywidualnych potrzeb użytkownika, co może obejmować regulację wysokości siedziska, podłokietników oraz oparcia. Dzięki temu pacjent ma większą kontrolę nad swoim ciałem i może skuteczniej angażować się w rehabilitację, co sprzyja poprawie samodzielności oraz jakości życia. W praktyce, wózek inwalidzki jest nie tylko narzędziem transportowym, ale także elementem wspierającym proces leczenia i reintegracji społecznej.

Pytanie 11

Które z poniższych działań pomogą 25-letniemu podopiecznemu z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu znacznym lepiej zintegrować się ze społeczeństwem?

A. uczestnictwo w zajęciach domu samopomocy w środowisku

B. uczestnictwo w zajęciach logopedycznych w świetlicy socjoterapeutycznej

C. uczestnictwo w szkolnych warsztatach teatralnych

D. udział w szkolnych zajęciach z komputerów

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zajęcia w środowiskowym domu samopomocy są kluczowym elementem wspierającym integrację osób z niepełnosprawnością intelektualną w społeczeństwie. Tego typu placówki oferują szeroki wachlarz działań, które są dostosowane do indywidualnych potrzeb uczestników. Praca w grupie, realizacja projektów społecznych oraz uczestnictwo w zajęciach rozwijających umiejętności życiowe sprzyjają nie tylko rozwojowi osobistemu, ale także budowaniu relacji z innymi uczestnikami i lokalną społecznością. W praktyce, środowiskowe domy samopomocy umożliwiają podopiecznym zdobywanie nowych kompetencji, które są niezbędne do samodzielnego funkcjonowania, co ma istotny wpływ na ich poczucie wartości i przynależności. Takie podejście jest zgodne z zasadami inkluzji społecznej, które zakładają, że każdy człowiek, niezależnie od stopnia niepełnosprawności, ma prawo do aktywnego uczestnictwa w życiu społecznym. Wspieranie takich inicjatyw przyczynia się do zmiany postrzegania osób z niepełnosprawnościami w społeczeństwie, co jest jednym z celów polityki równości szans oraz rozwoju integracyjnego.

Pytanie 12

Jak nazywa się pisemne porozumienie z osobą poszukującą wsparcia, które określa prawa i obowiązki stron w kontekście wspólnych działań mających na celu pokonanie trudności życiowych osoby lub rodziny?

A. umowa cywilna

B. umowa prawna

C. umowa cywilno-prawna

D. kontrakt socjalny

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kontrakt socjalny jest pisemną umową, która określa prawa i obowiązki zarówno osoby ubiegającej się o pomoc, jak i instytucji udzielającej tej pomocy. Jego celem jest wspieranie osób oraz rodzin w przezwyciężaniu trudnych sytuacji życiowych. Dokument ten jest szczególnie istotny w kontekście pomocy społecznej, gdzie jego zawarcie jest często wymogiem formalnym. Kontrakt socjalny opiera się na zasadzie partnerstwa, co oznacza, że obie strony są zaangażowane w proces oraz mają jasno określone cele do zrealizowania. Przykładem zastosowania kontraktu socjalnego jest sytuacja, w której osoba korzystająca z pomocy społecznej zobowiązuje się do aktywnego poszukiwania pracy, podczas gdy instytucja wspiera ją w tym procesie, oferując szkolenia lub doradztwo zawodowe. Zastosowanie takiego dokumentu sprzyja nie tylko przejrzystości działań, ale także motywuje uczestników do aktywnego działania na rzecz poprawy swojej sytuacji życiowej. Kontrakt socjalny koresponduje z najlepszymi praktykami w obszarze pomocy społecznej, które stawiają na indywidualne podejście i wzmacnianie kompetencji osób potrzebujących wsparcia.

Pytanie 13

Jakie materiały powinien zgromadzić asystent przygotowujący zajęcia z hortikuloterapii?

A. Doniczki i podłoże

B. Tamborki i nici muliny

C. Blachę cienką i rylec

D. Gry planszowe i stołowe

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór doniczek i ziemi jako materiałów do zajęć z hortikuloterapii jest zasadny, ponieważ te elementy stanowią podstawę pracy z roślinami. Doniczki umożliwiają hodowlę roślin w kontrolowanym środowisku, co jest kluczowe dla prawidłowego wzrostu i rozwoju. Ziemia, jako medium wzrostu, dostarcza roślinom niezbędnych składników odżywczych oraz wspiera ich system korzeniowy. W kontekście hortikuloterapii, angażowanie uczestników w proces sadzenia i pielęgnacji roślin wpływa pozytywnie na ich samopoczucie oraz rozwija umiejętności manualne. Zajęcia te są zgodne z najlepszymi praktykami w terapii zajęciowej, gdzie aktywność fizyczna i psychiczne zaangażowanie mają kluczowe znaczenie dla poprawy stanu zdrowia. Ponadto, terapia z użyciem roślin sprzyja rozwijaniu relacji interpersonalnych oraz współpracy w grupie, co jest niezmiernie ważne w rehabilitacji. Zastosowanie roślin w terapii jest udokumentowane badaniami, które wykazują korzystny wpływ na redukcję stresu oraz poprawę nastroju uczestników.

Pytanie 14

Jaką formę wsparcia należy najpierw zapewnić przedstawionemu mężczyźnie?

A. Umówienie spotkania z doradcą zawodowym

B. Wysłanie na zajęcia edukacyjne

C. Zorganizowanie udziału w zajęciach z aktywizacji zawodowej

D. Skierowanie na kurs doszkalający

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zorganizowanie spotkania z doradcą zawodowym jest kluczowym krokiem w procesie reintegracji zawodowej dla osoby, która doświadczyła poważnego urazu, jak w przypadku opisanego mężczyzny. Doradca zawodowy ma za zadanie ocenić aktualną sytuację pracownika, jego umiejętności, potencjalne możliwości adaptacyjne oraz potrzeby. Takie spotkanie umożliwia również określenie, jakie wsparcie może być najbardziej odpowiednie w kontekście potrzeby przystosowania się do nowej rzeczywistości zawodowej. Na przykład, doradca może zasugerować alternatywne ścieżki kariery, które byłyby mniej obciążające fizycznie. Warto podkreślić, że zgodnie z zasadami polityki zatrudnienia i rehabilitacji zawodowej, pierwszym krokiem w przypadku osób z niepełnosprawnością powinno być zrozumienie ich możliwości oraz dostarczenie indywidualnych rozwiązań, co jest fundamentem dobrych praktyk w tym obszarze. Przykłady mogą obejmować zorganizowanie spotkań z lokalnymi pracodawcami, którzy są otwarci na zatrudnianie osób z ograniczeniami ruchowymi, co może być kluczowe dla przyszłej kariery zawodowej mężczyzny.

Pytanie 15

Jaka skala służy do oceny ryzyka wystąpienia odleżyn u osoby stale leżącej w łóżku?

A. Skala Barthel

B. Skala Norton

C. Skala Katza

D. Skala Lawtona

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Skala Norton jest narzędziem oceny ryzyka powstawania odleżyn, które jest powszechnie stosowane w praktyce klinicznej. Obejmuje ona pięć kluczowych czynników: stan fizyczny pacjenta, stan psychiczny, aktywność, mobilność oraz odżywianie. Każdy z wymienionych czynników jest oceniany w skali punktowej, co umożliwia określenie ogólnego ryzyka wystąpienia odleżyn. Przykładowo, pacjent z ograniczoną mobilnością i niskim stanem odżywiania otrzyma niższą ocenę, co wskazuje na wyższe ryzyko. Skala ta jest zgodna z aktualnymi standardami opieki zdrowotnej, które podkreślają znaczenie wczesnej identyfikacji pacjentów zagrożonych odleżynami, co jest kluczowe dla wdrażania odpowiednich działań prewencyjnych, takich jak zmiana pozycji ciała, odpowiednia pielęgnacja skóry oraz właściwa dieta. Użycie skali Norton w praktyce pozwala na systematyczne monitorowanie pacjentów oraz dostosowywanie strategii opieki do ich indywidualnych potrzeb, co może znacznie zmniejszyć częstość występowania odleżyn wśród osób leżących w łóżku.

Pytanie 16

Jaki rodzaj zajęć powinien zaproponować asystent 78-letniemu mężczyźnie, który ceni sobie towarzystwo innych osób?

A. dom samopomocy środowiskowy

B. placówkę opiekuńczo-wychowawczą

C. klub seniora

D. świetlicę terapeutyczną

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Klub seniora to idealne miejsce dla 78-letniego mężczyzny, który lubi towarzystwo innych osób, ponieważ te instytucje są dedykowane osobom starszym, oferując różnorodne programy społeczne, kulturalne i edukacyjne. Takie kluby stwarzają przestrzeń do integracji międzyludzkiej, co jest istotne dla osób w podeszłym wieku, które mogą doświadczać samotności. Przykłady zajęć organizowanych w klubach seniora to warsztaty artystyczne, spotkania tematyczne, wycieczki oraz różnego rodzaju gry i zabawy. Uczestnictwo w takich aktywnościach sprzyja nie tylko poprawie samopoczucia, ale także podtrzymywaniu sprawności fizycznej i umysłowej. Kluby seniora działają zgodnie z wytycznymi i standardami instytucji społecznych, promując aktywne starzenie się oraz zdrowie psychiczne. Dzięki temu, uczestnicy mają możliwość nie tylko zaspokajania swoich potrzeb społecznych, ale także rozwijania nowych umiejętności i pasji, co przyczynia się do ich ogólnej jakości życia.

Pytanie 17

Które dokumenty musi posiadać asystent osoby z niepełnosprawnością, aby zorganizować dla niej badania diagnostyczne w szpitalu?

A. Dowód osobisty oraz orzeczenie o niepełnosprawności

B. Dowód osobisty i skierowanie do szpitala

C. Prawo jazdy i orzeczenie o inwalidztwie

D. Skierowanie do szpitala oraz zaświadczenie o dochodach

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź, która wskazuje na potrzebę posiadania dowodu osobistego oraz skierowania do szpitala, jest prawidłowa, ponieważ te dokumenty są kluczowe w procesie organizacji leczenia pacjentów z niepełnosprawnością. Dowód osobisty jest niezbędny do potwierdzenia tożsamości pacjenta, co jest szczególnie ważne w sytuacjach wymagających weryfikacji danych osobowych w systemach ochrony zdrowia. Skierowanie do szpitala natomiast jest formalnym dokumentem, który umożliwia przyjęcie pacjenta do placówki medycznej i jest wymagane przez prawo, aby zapewnić właściwe leczenie. W praktyce, asystenci często muszą także współpracować z różnymi instytucjami, aby zorganizować transport czy inne usługi potrzebne pacjentom. Warto również pamiętać, że zgodnie z ustawą o rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych, osoby te mają prawo do wszechstronnej pomocy, co obejmuje również wsparcie w zakresie organizacji badań i leczenia. Zatem, znajomość wymaganych dokumentów oraz umiejętność ich zdobywania jest kluczowa dla asystentów pracujących z osobami z niepełnosprawnościami.

Pytanie 18

Który zestaw objawów sugeruje niedoczynność tarczycy u pacjentki?

A. Wrażliwość na zimno, nadmierna potliwość, utrata masy ciała, tendencja do zaparć

B. Wzmożona nerwowość, ogólne osłabienie, utrata masy ciała, zbyt duża potliwość

C. Zwiększona senność, osłabiona aktywność, przyrost masy ciała, wypadanie włosów

D. Problemy z pamięcią, uczucie gorąca, nadmierna potliwość, przybieranie na wadze

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Niedoczynność tarczycy, znana również jako hipotyreoza, to stan, w którym gruczoł tarczowy nie produkuje wystarczającej ilości hormonów tarczycy. Objawy, które wskazują na ten stan, obejmują wzmożoną senność, osłabienie aktywności, zwiększenie masy ciała oraz wypadanie włosów. Wzmożona senność jest wynikiem spadku tempa metabolizmu, które obniża energię ciała. Osoby z niedoczynnością tarczycy często skarżą się na brak energii i uczucie zmęczenia, co prowadzi do zmniejszenia aktywności fizycznej. Zwiększenie masy ciała może wynikać z zatrzymywania wody oraz zmniejszonego wydatku kalorycznego, co jest efektem niższego tempa metabolizmu. Wypadanie włosów jest kolejnym symptomem, ponieważ hormony tarczycy mają znaczący wpływ na cykl wzrostu włosów. W praktyce lekarze często zalecają badanie poziomu TSH i hormonów tarczycy, aby potwierdzić diagnozę. W leczeniu hipotyreozy stosuje się syntetyczne hormony tarczycy, co pozwala na przywrócenie równowagi hormonalnej i złagodzenie objawów. Zrozumienie tych objawów jest kluczowe dla wczesnego rozpoznania i skutecznego leczenia tego schorzenia, co jest zgodne z aktualnymi wytycznymi klinicznymi dotyczącymi zarządzania chorobami tarczycy.

Pytanie 19

Które z zadań pełnionych przez ośrodki pomocy społecznej obejmują ich podstawową działalność?

A. tworzenie stanowisk pracy dla osób korzystających z pomocy społecznej

B. wychowywanie i edukacja dzieci pozostających pod opieką rodziców mających trudności wychowawcze

C. zapewnianie leczenia i rehabilitacji osobom korzystającym z pomocy społecznej

D. identyfikacja oraz zaspokajanie istotnych potrzeb osób w trudnych sytuacjach życiowych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ośrodki pomocy społecznej mają za zadanie zaspokajać potrzeby osób w trudnych chwilach, więc to ważna rola. Tak jak mówi ustawa, te instytucje są po to, żeby wspierać ludzi, którzy mieli pecha w życiu i potrzebują pomocy, żeby znów stanąć na nogi. Na przykład, jak rodzina ma problemy finansowe, mogą dostać zasiłki, żeby jakoś przetrwać. Ale to nie wszystko, bo ośrodki też oferują pomoc psychologiczną czy doradztwo zawodowe. Fajnie, że często współpracują z innymi instytucjami, jak szkoły czy organizacje pozarządowe, bo wtedy mogą lepiej zaspokajać potrzeby społeczne. A pracownicy socjalni są szkoleni, żeby lepiej rozumieć problemy ludzi i skuteczniej im pomagać. Pomoc to nie tylko dawanie pieniędzy, ale też budowanie relacji, które pomagają powrócić do samodzielności.

Pytanie 20

Jakie działania powinien podjąć opiekun, który wspiera osobę niedowidzącą w samodzielnym przyjmowaniu doustnych leków przepisanych przez lekarza?

A. polecić osobie podopiecznej, aby trzymała leki w lodówce

B. przechowywać osobiście wszystkie leki w zamykanej na klucz szafce

C. zawsze organizować leki w szafce osoby podopiecznej według kolejności literowej

D. systematycznie kontrolować daty ważności leków u osoby podopiecznej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Regularne sprawdzanie terminu ważności leków u podopiecznego jest kluczowym elementem zapewnienia bezpieczeństwa i skuteczności terapii farmakologicznej. Leki, które zostały przeterminowane, mogą tracić swoje właściwości terapeutyczne, co może prowadzić do nieefektywnego leczenia, a w niektórych przypadkach, do poważnych skutków ubocznych. W praktyce, asystent powinien ustalić harmonogram kontrolowania leków, co może obejmować miesięczne przeglądy. Dobrą praktyką jest również edukowanie podopiecznego o znaczeniu terminów ważności oraz o metodach ich sprawdzania. Ułatwienie podopiecznemu dostępu do informacji o lekach poprzez etykietowanie lub użycie aplikacji mobilnych może znacznie poprawić skuteczność tego procesu. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia, monitorowanie stanu leków jest nie tylko odpowiedzialnością opiekunów, ale także kluczowym elementem systemu opieki zdrowotnej.

Pytanie 21

Podczas pielęgnacji otyłej osoby długotrwale leżącej w łóżku, która często ma problemy z odparzeniami w miejscach fałdów skórnych, jakie działania powinien podjąć asystent?

A. stosować gencjanę na fałdy skóry

B. używać ligniny do oddzielania fałdów skóry

C. wykładać fałdy skóry miękkim materiałem

D. nacierać fałdy skóry maścią z antybiotykiem

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'oddzielać fałdy skóry miękkim materiałem' jest prawidłowa, ponieważ kluczowym celem jest zapobieganie powstawaniu odparzeń oraz utrzymanie właściwej higieny w miejscach, gdzie skóra jest narażona na tarcie i nadmierne wilgotnienie. Oddzielanie fałd skóry miękkim materiałem pozwala na stworzenie przestrzeni między fałdami, co z kolei zmniejsza ryzyko podrażnień. Materiał taki powinien być dobrze chłonny i delikatny, aby nie podrażniał skóry. Przykładowo, można użyć specjalnych wkładek dedykowanych do pielęgnacji pacjentów leżących, które są zaprojektowane z myślą o ochronie delikatnej skóry. W kontekście praktycznym, oddzielanie fałd skóry wymaga systematyczności i uwagi, szczególnie u osób z otyłością, gdzie ryzyko odparzeń jest wyższe. Ważne jest także regularne monitorowanie stanu skóry oraz stosowanie odpowiednich środków pielęgnacyjnych, takich jak emolienty, które nawilżają skórę i wspierają jej naturalną barierę ochronną. Działania te są zgodne z wytycznymi dotyczącymi opieki nad osobami leżącymi, które podkreślają znaczenie profilaktyki w zapobieganiu powikłaniom skórnym.

Pytanie 22

Który z wymienionych objawów jest typowym oznaką starzenia się ciała?

A. okresowe wypadanie włosów

B. istotny wzrost łaknienia

C. obniżenie ostrości widzenia i słuchu

D. częste zapalenia stawów

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Pogorszenie ostrości wzroku i słuchu jest jednym z najbardziej typowych objawów starzenia się organizmu, które zazwyczaj zaczyna się w średnim wieku i staje się bardziej wyraźne w miarę upływu lat. Zmiany te są związane z naturalnymi procesami degeneracyjnymi, które wpływają na struktury oka i ucha. Na przykład, w przypadku wzroku, siatkówka może tracić zdolność do prawidłowego przetwarzania światła, co prowadzi do problemów takich jak zaćma czy zwyrodnienie plamki żółtej. W przypadku słuchu, dochodzi do degradacji komórek rzęsatych w ślimaku, co prowadzi do utraty zdolności do rozróżniania dźwięków, szczególnie w wyższych rejestrach. Praktycznie, osoby starsze powinny regularnie poddawać się badaniom wzroku i słuchu, aby możliwe było wczesne wykrycie i leczenie tych schorzeń. Zaleca się też stosowanie odpowiednich korekcji, takich jak okulary czy aparaty słuchowe, co może znacznie poprawić jakość życia tych osób. Ponadto, zgodnie z dobrymi praktykami w opiece zdrowotnej, warto brać pod uwagę profilaktykę poprzez odpowiednią dietę bogatą w antyoksydanty oraz regularną aktywność fizyczną, co może spowolnić tempo tych zmian.

Pytanie 23

Pacjent z cukrzycą osłabł podczas spaceru, a jego objawy to drżenie rąk, potliwość i mdłości. Tętno wynosiło 92 uderzenia na minutę. Co mogą oznaczać te objawy?

A. wysoki poziom cukru we krwi

B. niski poziom cukru we krwi

C. szok septyczny

D. szok anafilaktyczny

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Objawy opisane w pytaniu, takie jak drżenie rąk, poty, nudności, a także tętno wynoszące 92/minutę, są typowe dla hipoglikemii, czyli stanu obniżonego poziomu glukozy we krwi. U osób chorych na cukrzycę, którzy stosują leki obniżające poziom cukru, hipoglikemia może wystąpić, gdy nie spożyją one wystarczającej ilości węglowodanów lub po intensywnym wysiłku fizycznym. W takich sytuacjach organizm reaguje poprzez wydzielanie adrenaliny, co prowadzi do objawów takich jak drżenie, pocenie się i uczucie niepokoju. W przypadku wystąpienia hipoglikemii, kluczowe jest szybkie dostarczenie glukozy, na przykład w postaci słodkich napojów lub żeli glukozowych, aby szybko podnieść poziom cukru we krwi. W praktyce ważne jest, aby osoby z cukrzycą były świadome objawów hipoglikemii i umiały odpowiednio reagować, aby uniknąć poważniejszych powikłań, takich jak utrata przytomności.

Pytanie 24

Jak nazywają się ćwiczenia, które wykonuje się na unieruchomionej przez dłuższy czas kończynie pacjenta przy pomocy asystenta, aby przygotować ją do ruchu?

A. statyczne

B. pasywne

C. aktywne z oporem

D. wspomagane w odciążeniu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ćwiczenia bierne to taki sposób rehabilitacji, gdzie asystent pomaga pacjentowi w poruszaniu kończynami, ale pacjent sam nie wykonuje ruchów. To bardzo ważne dla osób, które były unieruchomione przez długi czas, bo pomagają im odzyskać ruchomość, poprawić krążenie i zapobiec różnym problemom, jak zrosty czy osłabienie mięśni. W terapii ortopedycznej i neurologicznej takie ćwiczenia są często stosowane, zwłaszcza gdy pacjent nie może samodzielnie się poruszać. Przy wykonywaniu tych ćwiczeń asystent powinien być bardzo delikatny i uważać, żeby nie sprawić bólu, bo zasada „nie wywołuj bólu” jest kluczowa. Na przykład, ćwiczenia bierne są super ważne po złamaniach, udarach mózgu czy operacjach, gdzie trzeba stopniowo wprowadzać ruch, żeby organizm mógł się przystosować do aktywności fizycznej.

Pytanie 25

Jakie elementy powinny znaleźć się w planie pracy asystenta pomagającego osobie z nadwagą, która ma problemy z samoobsługą?

A. zabiegi wodne i trening praktycznych umiejętności

B. bierne ćwiczenia oraz trening codziennych umiejętności życiowych

C. gimnastykę wraz z treningiem codziennych czynności

D. zabiegi fizykalne oraz trening umiejętności społecznych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Gimnastyka oraz trening czynności życia codziennego są kluczowymi elementami wsparcia dla osób z ograniczeniami w samoobsłudze spowodowanymi nadwagą. Gimnastyka, rozumiana jako zestaw ćwiczeń dostosowanych do możliwości podopiecznego, może znacząco poprawić sprawność fizyczną, zwiększając siłę mięśni i elastyczność. Na przykład, regularne ćwiczenia mogą pomóc w redukcji tkanki tłuszczowej oraz poprawić ogólną kondycję organizmu, co jest istotne dla osób z problemami w poruszaniu się. Ponadto, trening czynności życia codziennego (TZK) koncentruje się na rozwijaniu umiejętności niezbędnych do samodzielnego funkcjonowania, takich jak ubieranie się, jedzenie czy higiena osobista. Przykładem może być nauka samodzielnego przygotowywania prostych posiłków, co nie tylko poprawia zdolności praktyczne, ale również wspiera dietę i zdrowe nawyki. W pracy z podopiecznymi, które borykają się z nadwagą, kluczowe jest również uwzględnienie aspektów psychospołecznych, takich jak motywacja i wsparcie emocjonalne, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w opiece nad osobami z ograniczeniami. Takie podejście przyczynia się do całościowej poprawy jakości życia.

Pytanie 26

Aby zmniejszyć ryzyko powstania odleżyn u pacjenta korzystającego z wózka inwalidzkiego, asystent powinien doradzić uniesienie pośladków z częstotliwością nie mniejszą niż co ile?

A. 15-20 minut

B. 5-10 minut

C. 35-40 minut

D. 25-30 minut

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź '15-20 minut' jest poprawna, ponieważ regularne unoszenie pośladków co 15-20 minut jest kluczowe w zapobieganiu odleżynom u osób poruszających się na wózkach inwalidzkich. Odleżyny powstają na skutek długotrwałego ucisku na skórę i tkanki, co prowadzi do ich niedotlenienia i uszkodzenia. Zalecenie unoszenia pośladków w tym czasie pozwala na odciążenie miejsc wrażliwych, co zmniejsza ryzyko wystąpienia tych poważnych uszkodzeń. W praktyce, asystent może przypominać podopiecznemu o tej czynności lub wykorzystywać różne techniki, takie jak użycie poduszek odciążających czy zmiana pozycji siedzącej. Dobrą praktyką jest również monitorowanie stanu skóry pacjenta, aby w porę zauważyć wszelkie oznaki podrażnienia. Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi opieki nad osobami z ograniczeniami ruchowymi, regularne zmiany pozycji są niezbędnym elementem pielęgnacji. Wdrożenie tej praktyki może znacząco poprawić komfort życia pacjenta oraz zmniejszyć ryzyko poważnych komplikacji zdrowotnych.

Pytanie 27

Co oznacza termin hemiplegia?

A. paraliż wszystkich kończyn

B. niedowład rąk

C. paraliż jednej strony ciała

D. niedowład nóg

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Hemiplegia odnosi się do porażenia jednej ze stron ciała, co jest wynikiem uszkodzenia układu nerwowego, najczęściej w obszarze mózgu lub rdzenia kręgowego. W praktyce klinicznej hemiplegia najczęściej występuje po udarze mózgu, w wyniku urazów głowy lub chorób neurologicznych. Prawidłowa diagnoza tego stanu jest kluczowa dla ustalenia odpowiedniego planu rehabilitacyjnego. Terapia może obejmować rehabilitację fizyczną, terapię zajęciową oraz wsparcie psychologiczne. Wiedza na temat hemiplegii jest niezbędna dla profesjonalistów zajmujących się opieką nad pacjentami z uszkodzeniami neurologicznymi, aby mogli skutecznie wdrażać metody leczenia, które poprawiają jakość życia pacjentów. Standardy w rehabilitacji neurologicznej podkreślają znaczenie indywidualizacji podejścia do pacjenta oraz regularnej oceny postępów, co jest kluczowe dla maksymalizacji efektywności terapii.

Pytanie 28

Jak nazywa się brak koordynacji ruchów u osoby zmagającej się ze stwardnieniem rozsianym?

A. alegsję

B. ataksję

C. atrofię

D. agnozję

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ataksja jest terminem medycznym odnoszącym się do zaburzenia koordynacji ruchowej, które może występować w różnych schorzeniach neurologicznych, w tym w stwardnieniu rozsianym (SM). W przypadku pacjentów z SM, ataksja może manifestować się jako trudności w utrzymaniu równowagi, nieprecyzyjne ruchy kończyn oraz problemy z kontrolowaniem postawy ciała. Osoby doświadczające ataksji mogą mieć trudności w wykonywaniu codziennych czynności, takich jak chodzenie, pisanie czy jedzenie. Zrozumienie ataksji jest kluczowe dla opracowania odpowiednich strategii terapeutycznych, takich jak terapia zajęciowa czy fizjoterapia. Przykłady ćwiczeń mających na celu poprawę koordynacji obejmują ćwiczenia równoważne oraz trening propriocepcji, które mogą być włączone do planu rehabilitacji w oparciu o wytyczne neurologiczne i standardy opieki zdrowotnej.

Pytanie 29

Jakie metody powinien zastosować asystent, aby ocenić stan zdrowia i warunki życia osoby cierpiącej na zaawansowany zespół psychoorganiczny?

A. przeprowadzenia ankiety z podopiecznym i sprawdzania parametrów życiowych

B. obserwacji oraz rozmowy z podopiecznym

C. obserwacji podopiecznego oraz przeglądu dokumentacji medycznej

D. rozmowy z podopiecznym i przeglądu dokumentacji medycznej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Obserwacja podopiecznego oraz analiza dokumentacji medycznej stanowią kluczowe techniki w ocenie sytuacji zdrowotnej osób z zaawansowanym zespołem psychoorganicznym. Obserwacja pozwala na bezpośrednie zidentyfikowanie zachowań, reakcji emocjonalnych oraz interakcji z otoczeniem, co jest niezwykle istotne w przypadku zaburzeń psychicznych, które mogą wpływać na codzienne funkcjonowanie. Z kolei analiza dokumentacji medycznej dostarcza cennych informacji na temat historii choroby, wcześniejszych diagnoz oraz stosowanych terapii. W praktyce, zintegrowane podejście, łączące te dwie metody, umożliwia dokładniejszą ocenę oraz wypracowanie skuteczniejszych strategii wsparcia. Warto również zwrócić uwagę na standardy branżowe, które podkreślają znaczenie holistycznej oceny stanu zdrowia pacjentów, uwzględniającej zarówno aspekty fizyczne, jak i psychiczne. Przykładem może być zastosowanie narzędzi diagnostycznych, które integrują wyniki obserwacji z danymi z dokumentacji medycznej, co sprzyja bardziej kompleksowej diagnozie i efektywnemu planowaniu interwencji.

Pytanie 30

Co powinien powiedzieć asystent swojemu podopiecznemu przed rozpoczęciem prostych ćwiczeń oddechowych, jeśli chodzi o wykonywanie wdechów?

A. przez nos, za to wydech przez usta, który powinien być krótszy

B. przez usta, za to wydech przez nos, który powinien być dłuższy

C. przez usta, za to wydech przez nos, który powinien być krótszy

D. przez nos, za to wydech przez usta, który powinien być dłuższy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wdech przez nos jest kluczowym elementem wielu technik oddechowych, ponieważ umożliwia skuteczniejsze filtrowanie powietrza oraz nawilżanie go przed dotarciem do płuc. Nos posiada naturalne mechanizmy obronne, które zatrzymują zanieczyszczenia i bakterie, co jest szczególnie istotne w kontekście zdrowia układu oddechowego. Wydech ustami, szczególnie w kontekście ćwiczeń relaksacyjnych, jest korzystny, ponieważ umożliwia kontrolowanie tempa wydychanego powietrza. W praktyce, wydłużony czas wydechu w stosunku do wdechu sprzyja aktywacji reakcji relaksacyjnych organizmu, co może być pomocne w redukcji stresu i poprawie ogólnego samopoczucia. Techniki takie jak „oddech 4-7-8”, które polegają na dłuższym wydechu, są szeroko stosowane w praktykach mindfulness i terapii oddechowej, co potwierdza ich efektywność. Warto również zauważyć, że wdech przez nos wspiera aktywację przepony, co jest istotne dla pełniejszego i bardziej efektywnego oddychania, co jest zalecane przez specjalistów w dziedzinie rehabilitacji oddechowej.

Pytanie 31

Jak powinna wyglądać pomoc osobie leżącej w łóżku z powodu niepełnosprawności, u której opiekun zauważył, że skóra przy kości krzyżowej ma nieblednące zaczerwienienie, w tym mycie i łagodne osuszanie oraz

A. zabezpieczaniu skóry wokół zaczerwienienia sterylnym opatrunkiem gazowym oraz korzystaniu z udogodnień

B. przecieraniu skóry wokół zaczerwienienia spirytusem salicylowym i używaniu udogodnień

C. stosowaniu natłuszczania skóry w okolicy zaczerwienienia oraz używaniu materaca zmiennociśnieniowego

D. nakładaniu gencjany na skórę wokół zaczerwienienia i korzystaniu z materaca zmiennociśnieniowego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź dotycząca natłuszczania skóry w okolicy zaczerwienienia oraz zastosowania materaca zmiennociśnieniowego jest prawidłowa, ponieważ te działania są zgodne z zasadami zapobiegania odleżynom i pielęgnacji osób unieruchomionych. Natłuszczanie skóry ma na celu utrzymanie odpowiedniego poziomu nawilżenia, co jest kluczowe dla ochrony delikatnej skóry przed uszkodzeniem. Użycie preparatów nawilżających, takich jak oleje lub emolienty, może pomóc w tworzeniu bariery ochronnej, co jest szczególnie istotne w przypadku nieblednącego zaczerwienienia, które może być wczesnym objawem uszkodzenia skóry. Dodatkowo, materace zmiennociśnieniowe pomagają w rozkładzie nacisku na skórę, co zmniejsza ryzyko powstawania odleżyn poprzez regularne zmienianie punktów ucisku. Takie podejście jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi pielęgnacji pacjentów z ograniczoną mobilnością, które podkreślają znaczenie zarówno pielęgnacji skóry, jak i mechanicznych środków zapobiegawczych, takich jak odpowiednie materace. Przykładem może być system zmiennociśnieniowy, który automatycznie reguluje twardość i układ powietrza, co wspomaga krążenie krwi w tkankach.

Pytanie 32

Jakie drzwi mogą stanowić barierę architektoniczną dla osoby na wózku inwalidzkim?

A. obrotowe

B. o szerokości 60 cm

C. przesuwne

D. o szerokości 90 cm

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź wskazująca na drzwi o szerokości 60 cm jako barierę architektoniczną dla osoby poruszającej się na wózku inwalidzkim jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi normami, minimalna szerokość drzwi, aby były dostosowane do potrzeb osób z ograniczeniami ruchowymi, powinna wynosić co najmniej 90 cm. Drzwi o szerokości 60 cm są zbyt wąskie, co utrudnia przejście wózka inwalidzkiego, a także nie pozwala na swobodne manewrowanie w przypadku wózków elektrycznych bądź aktywnych. W praktyce, stosowanie drzwi o szerokości 90 cm lub większej stanowi standard w projektowaniu przestrzeni publicznych oraz budynków mieszkalnych. Przykładem mogą być budynki użyteczności publicznej, gdzie dostępność dla osób z niepełnosprawnościami jest kluczowa. Zapewnienie szerokich drzwi nie tylko poprawia komfort użytkowania, ale także spełnia wymagania norm i przepisów prawnych, takich jak Ustawa o równości dostępu dla osób niepełnosprawnych. Dostosowanie przestrzeni do potrzeb osób z ograniczeniami ruchowymi to nie tylko kwestia przepisów, ale także społecznej odpowiedzialności.

Pytanie 33

Pacjent z nadciśnieniem tętniczym zgłosił się do asystenta, narzekając na nagłą utratę siły w jednym boku ciała oraz zaburzenia czucia. Asystent zauważył również opadanie kącika ust i trudności w mówieniu. Jakie schorzenie mogą sugerować te objawy?

A. udaru mózgu

B. zawału serca

C. spadku ciśnienia krwi

D. choroby Parkinsona

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Opisane objawy, takie jak nagłe osłabienie siły mięśniowej jednej połowy ciała, zaburzenia czucia, opadanie kącika ust oraz trudności w mówieniu, są klasycznymi sygnałami udaru mózgu. Udar mózgu, zarówno niedokrwienny, jak i krwotoczny, jest stanem nagłym, który wymaga natychmiastowej interwencji medycznej. W przypadku udaru, dochodzi do przerwania dostępu krwi do pewnych obszarów mózgu, co prowadzi do niedotlenienia komórek nerwowych i ich uszkodzenia. Objawy neurologiczne, takie jak osłabienie mięśni, mogą być wynikiem uszkodzenia konkretnych obszarów mózgu odpowiedzialnych za ruch i koordynację. Kluczowym elementem postępowania w przypadku podejrzenia udaru mózgu jest szybka diagnoza i terapia, co może znacznie zwiększyć szanse na powrót do zdrowia. Stosowanie skali FAST (Face, Arms, Speech, Time) jest istotnym narzędziem w ocenianiu objawów udaru i szybkiej reakcji na te objawy. Regularne monitorowanie ciśnienia tętniczego oraz edukacja pacjentów w zakresie rozpoznawania objawów udaru są zgodne z aktualnymi wytycznymi towarzystw neurologicznych, co zwiększa efektywność interwencji medycznych.

Pytanie 34

Które z poniższych działań powinien podjąć asystent, aby wspierać samodzielność podopiecznego?

A. Podejmowanie wszystkich decyzji za podopiecznego

B. Ograniczanie aktywności podopiecznego do minimum

C. Nie angażowanie podopiecznego w codzienne czynności

D. Zachęcanie do podejmowania własnych decyzji i samodzielnych działań

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zachęcanie do podejmowania własnych decyzji i samodzielnych działań jest kluczowym elementem wspierania samodzielności osoby niepełnosprawnej. Asystent pełni rolę wspierającą, nie wyręczającą, co oznacza, że powinien motywować podopiecznego do rozwijania umiejętności niezbędnych do codziennego funkcjonowania. Moim zdaniem, osobiste doświadczenie w podejmowaniu decyzji pozwala na budowanie pewności siebie i niezależności. Warto pamiętać, że każda decyzja, nawet najmniejsza, przyczynia się do wzrostu autonomii podopiecznego. Ważne jest także, aby asystent dostarczał niezbędnych narzędzi i wsparcia w procesie podejmowania decyzji, ale nie narzucał swoich rozwiązań. Tym samym, wpływamy pozytywnie na poczucie sprawczości podopiecznego, co jest fundamentem ich samodzielności. W praktyce, może to oznaczać wspólne planowanie dnia, wybór zajęć czy podejmowanie decyzji dotyczących codziennych spraw, co w długim terminie przynosi korzyści zarówno dla podopiecznego, jak i jego asystenta.

Pytanie 35

Jakie aktywności asystent powinien zaproponować 12-letniemu chłopcu z lekką niepełnosprawnością intelektualną, który ma trudności w kontaktach społecznych?

A. spacery i słuchanie ulubionych utworów

B. czytanie książek i czasopism we dwoje

C. zajęcia grupowe z rówieśnikami

D. wycieczki do lasu z asystentem i rozrywki komputerowe

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zajęcia grupowe z rówieśnikami stanowią kluczowy element wsparcia dla dzieci z niepełnosprawnością intelektualną, szczególnie w kontekście rozwijania umiejętności społecznych. Współpraca z rówieśnikami może pomóc w przełamywaniu barier komunikacyjnych i zwiększaniu pewności siebie. Grupa rówieśnicza stwarza naturalne środowisko do nauki interakcji, rozwiązywania konfliktów i rozwijania empatii. Przykładem zastosowania takich zajęć mogą być warsztaty artystyczne, gdzie dzieci wspólnie tworzą dzieła sztuki, co promuje współpracę i integrację. Takie podejście znajduje potwierdzenie w licznych badaniach pokazujących, że dzieci z niepełnosprawnością intelektualną lepiej rozwijają umiejętności społeczne poprzez interakcje w grupach. Dobre praktyki w pracy z dziećmi tego typu podkreślają znaczenie dostosowywania aktywności do ich indywidualnych potrzeb, co pozwala na osiągnięcie optymalnych efektów w nauce i rozwoju."

Pytanie 36

Jakie zajęcia powinien zaproponować asystent osobie z umiarkowaną niepełnosprawnością intelektualną, która interesuje się muzyką i tańcem, aby odpowiednio zorganizować jej czas wolny?

A. zajęcia z choreoterapii

B. zajęcia z chromoterapii

C. zajęcia z talasoterapii

D. zajęcia z silwoterapii

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Choreoterapia to metoda terapeutyczna, która łączy ruch, taniec i muzykę w celu wsparcia rozwoju emocjonalnego, społecznego i fizycznego uczestników. W przypadku podopiecznej z umiarkowaną niepełnosprawnością intelektualną, która przejawia zainteresowanie muzyką i tańcem, choreoterapia stanowi optymalny wybór. Umożliwia nie tylko wyrażenie siebie poprzez ruch, ale także integrację z grupą, co jest kluczowe w terapii osób z niepełnosprawnościami. Przykładowo, zajęcia z choreoterapii mogą obejmować naukę prostych układów tanecznych do ulubionej muzyki podopiecznej, co pobudza jej kreatywność oraz poprawia koordynację ruchową. W praktyce, terapeuci często wdrażają techniki choreoterapeutyczne w różnorodnych środowiskach, takich jak ośrodki rehabilitacyjne czy domy pomocy społecznej, z zachowaniem zasad bezpieczeństwa oraz dostosowaniem do indywidualnych potrzeb uczestników. Warto podkreślić, że choreoterapia wspiera także procesy emocjonalne, pomagając w budowaniu pewności siebie i redukcji lęku, co jest niezwykle ważne w pracy z osobami z niepełnosprawnościami.

Pytanie 37

Gdzie asystent osoby niepełnosprawnej zapisuje informacje o swojej pracy z podopiecznym?

A. w karcie obserwacyjnej

B. w karcie opieki

C. w dokumentacji medycznej POZ

D. w dzienniku pracy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Dziennik pracy jest kluczowym dokumentem w pracy asystenta osoby niepełnosprawnej, ponieważ umożliwia systematyczne rejestrowanie działań i obserwacji w kontekście wsparcia dla podopiecznego. Zawiera on szczegółowe informacje dotyczące codziennych zadań, interakcji z osobą niepełnosprawną oraz postępów w osiąganiu celów rehabilitacyjnych. Dzięki temu dokumentowi asystent może nie tylko monitorować rozwój podopiecznego, ale także identyfikować obszary wymagające dodatkowego wsparcia. W praktyce, dziennik pracy może stanowić również podstawę do współpracy z innymi specjalistami w zakresie terapii i rehabilitacji, umożliwiając im zrozumienie kontekstu oraz historii wsparcia. Ponadto, prowadzenie dziennika zgodnie z obowiązującymi standardami pracy w opiece nad osobami niepełnosprawnymi sprzyja odpowiedzialności i transparentności w dokumentacji, co jest istotne z punktu widzenia etyki zawodowej oraz ochrony danych osobowych.

Pytanie 38

Na jakiej podstawie można umieścić w domu pomocy społecznej osobę, która się na to nie zgadza, a jej stan zdrowia uniemożliwia dalsze życie w dotychczasowym miejscu?

A. decyzji sądu opiekuńczego

B. wniosku członka dalszej rodziny

C. wniosku złożonego przez pracownika socjalnego

D. decyzji sądu karnego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Umieszczenie osoby w domu pomocy społecznej, która nie wyraża na to zgody, może być realizowane na podstawie orzeczenia sądu opiekuńczego, co jest zgodne z przepisami ustawy o pomocy społecznej. Sąd opiekuńczy, w myśl Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, ma kompetencje do podejmowania decyzji dotyczących ochrony osób, które z powodu stanu zdrowia nie są w stanie samodzielnie funkcjonować. Przykładem praktycznego zastosowania tej procedury może być sytuacja, w której osoba starsza cierpi na demencję i nie jest w stanie samodzielnie podjąć decyzji o swoim miejscu zamieszkania. W takich przypadkach, po przeprowadzeniu stosownych procedur i badań, sąd może wydać orzeczenie, które umożliwi umieszczenie takiej osoby w odpowiedniej placówce, zapewniając jej potrzebną opiekę. Warto również zaznaczyć, że procedury sądowe w takich sprawach mają na celu przede wszystkim dobro osób, które z powodu swojego stanu zdrowia nie mogą dbać o siebie samodzielnie, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie opieki społecznej.

Pytanie 39

Jak często asystent powinien myć każdą część ciała pacjenta, który samodzielnie nie wykonuje codziennej toalety i pozostaje w pozycji leżącej?

A. dwa razy dziennie

B. jeden raz w tygodniu

C. codziennie

D. dwa razy tygodniowo

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "raz na dobę" jest prawidłowa, ponieważ zapewnienie odpowiedniej higieny osobistej niesamodzielnym pacjentom leżącym w łóżku jest kluczowe dla ich zdrowia i komfortu. Regularne wykonywanie zabiegów higienicznych, co najmniej raz dziennie, minimalizuje ryzyko wystąpienia odleżyn, infekcji skórnych oraz innych problemów zdrowotnych. Każda część ciała powinna być myta z naciskiem na obszary narażone na gromadzenie się zanieczyszczeń, takie jak miejsca w fałdach skórnych, intymne oraz okolice cewki moczowej. W praktyce, taki zabieg powinien być przeprowadzany z zastosowaniem odpowiednich preparatów do mycia, które nie podrażniają skóry, oraz z zachowaniem zasad bezpieczeństwa, aby nie powodować dyskomfortu pacjenta. Dobre praktyki wskazują na konieczność dostosowania częstotliwości i metod higieny do indywidualnych potrzeb pacjenta oraz wskazań medycznych, co podkreśla znaczenie przeszkolenia personelu w zakresie pielęgnacji. Uwzględnienie tych zasad w codziennej pracy asystenta jest niezbędne dla utrzymania zdrowia podopiecznego.

Pytanie 40

Podopieczny ma zalecony antybiotyk w formie tabletek. Lekarz określił jego dawkowanie jako 4×2. Co to oznacza dla przyjmowania antybiotyku przez podopiecznego?

A. 2 razy dziennie po 2 tabletki

B. 2 razy dziennie po 4 tabletki

C. 4 razy dziennie po 2 tabletki

D. 4 razy dziennie po 1 tabletce

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "4 razy dziennie po 2 tabletki" jest poprawna, ponieważ zapis dawkowania 4×2 oznacza, że lek należy przyjmować cztery razy dziennie i za każdym razem po dwie tabletki. Taki sposób dawkowania jest istotny, aby utrzymać stały poziom substancji czynnej w organizmie, co jest kluczowe dla skuteczności antybiotyków. W praktyce, regularne przyjmowanie leku w równych odstępach czasu pozwala na zminimalizowanie ryzyka oporności bakterii na antybiotyki. Ponadto, ważne jest, aby pacjent przestrzegał zaleceń lekarza dotyczących dawkowania, ponieważ przekroczenie lub niedopełnienie zaleconej ilości może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak efekty uboczne lub leczenie, które nie jest skuteczne. W pracy z pacjentami istotne jest edukowanie ich o tym, jak prawidłowo stosować leki, aby poprawić wyniki terapeutyczne oraz zminimalizować ryzyko działań niepożądanych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej