Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
Data rozpoczęcia: 10 stycznia 2025 13:09
Data zakończenia: 10 stycznia 2025 13:24

Egzamin zdany!

Wynik: 38/40 punktów (95,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W bazie danych sklepu internetowego, w tabeli klienci znajdują się m.in. pola całkowite: punkty, liczbaZakupow oraz pole ostatnieZakupy o typie DATE. Klauzula WHERE dla zapytania wybierającego klientów, którzy mają ponad 3000 punktów lub dokonali zakupów więcej niż 100 razy, a ich ostatnie zakupy miały miejsce co najmniej w roku 2022, przyjmuje postać

A. WHERE punkty > 3000 OR liczbaZakupow > 100 OR ostatnieZakupy >= '2022-01-01'

B. WHERE punkty > 3000 AND liczbaZakupow > 100 AND ostatnieZakupy >= '2022-01-01'

C. WHERE punkty > 3000 AND liczbaZakupow > 100 OR ostatnieZakupy >= '2022-01-01'

D. WHERE (punkty > 3000 OR liczbaZakupow > 100) AND ostatnieZakupy >= '2022-01'

Odpowiedź ta jest poprawna, ponieważ zastosowano w niej właściwą logikę warunków w klauzuli WHERE. Aby wybrać klientów, którzy spełniają co najmniej jeden z dwóch pierwszych warunków (posiadają więcej niż 3000 punktów lub wykonali więcej niż 100 zakupów), używamy operatora OR. Z kolei ostatni warunek, dotyczący daty ostatnich zakupów, musi łączyć się z poprzednimi za pomocą operatora AND. Oznacza to, że aby klient został uwzględniony w wynikach, musi spełniać przynajmniej jeden z warunków dotyczących punktów lub liczby zakupów, a równocześnie musi mieć ostatnie zakupy dokonane w roku 2022 lub później. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w SQL, w których operator OR jest wykorzystywany do łączenia warunków alternatywnych, a AND do warunków koniecznych. Na przykład, jeśli chcemy analizować dane klientów w kontekście programów lojalnościowych, takie zapytanie pozwoliłoby nam na wyodrębnienie najbardziej aktywnych klientów, co może być przydatne przy planowaniu kampanii marketingowych.

Pytanie 2

W sklepie internetowym wykorzystuje się tabelę faktura. W trakcie generowania faktury pole dataPlatnosci nie zawsze jest uzupełnione. Aby to skorygować, pod koniec dnia należy wprowadzić bieżącą datę do wierszy, gdzie to pole jest puste. W tym celu można wykorzystać kwerendę

A. UPDATE faktury SET dataPlatnosci=CURDATE() WHERE dataplatnosci = '0000-00-00'

B. UPDATE faktury SET dataPlatnosci=CURTIME() WHERE dataPlatnosci IS NOT NULL

C. UPDATE faktury SET dataPlatnosci=CURDATE() WHERE dataPlatnosci IS NULL

D. UPDATE faktury SET dataPlatnosci=CURTIME() WHERE id = 3

Poprawna odpowiedź to 'UPDATE faktury SET dataPlatnosci=CURDATE() WHERE dataPlatnosci IS NULL;'. Ta kwerenda jest odpowiednia, ponieważ aktualizuje pole 'dataPlatnosci' w tabeli 'faktury' tylko w tych wierszach, gdzie to pole jest puste (NULL). Użycie funkcji CURDATE() pozwala na wprowadzenie aktualnej daty, co jest praktycznym rozwiązaniem dla problemu niewypełnionych dat płatności. Warto pamiętać, że korzystanie z NULL jest standardem w bazach danych, który oznacza brak wartości. Z perspektywy dobrych praktyk w zarządzaniu danymi, ważne jest, aby dbać o pełność danych, co wpływa na późniejsze analizy i generowanie raportów. Tego rodzaju kwerendy powinny być stosowane regularnie, aby zapewnić integralność i aktualność danych w systemie, co jest kluczowe w kontekście e-commerce, gdzie terminowość transakcji ma istotne znaczenie. Na przykład, w sytuacji, gdy system generuje raporty dotyczące płatności, brak daty płatności może prowadzić do nieprawidłowych wniosków.

Pytanie 3

Aby zdefiniować pole w klasie, do którego dostęp mają jedynie metody tej klasy, a które jest niedostępne dla klas dziedziczących, konieczne jest zastosowanie kwalifikatora dostępu

A. chroniony

B. prywatny

C. publikowany

D. publiczny

Odpowiedź 'private' jest prawidłowa, ponieważ oznacza ona, że pole klasy jest dostępne wyłącznie z metod tej klasy. W praktyce oznacza to, że inne klasy, w tym klasy pochodne, nie mają dostępu do tego pola. Takie podejście jest zgodne z zasadą enkapsulacji, która jest jedną z podstawowych zasad programowania obiektowego. Dzięki wykorzystywaniu modyfikatora 'private', programiści mogą chronić stan obiektów przed nieautoryzowanym dostępem oraz zapewnić integralność danych. Na przykład, jeśli mamy klasę 'Samochód' z polem 'prędkość', które powinno być modyfikowane tylko przez metody tej klasy, definiując to pole jako 'private', mamy pewność, że nie zostanie ono zmienione przez zewnętrzne klasy lub nieautoryzowane operacje. Dobrą praktyką jest również stosowanie właściwości (getterów i setterów), aby kontrolować dostęp do takich pól, co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo i elastyczność kodu. W związku z tym, użycie modyfikatora 'private' jest nie tylko poprawne, ale i zalecane w programowaniu obiektowym.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

W języku PHPnie ma możliwości

A. tworzenie dynamicznej zawartości strony internetowej

B. przetwarzanie danych z formularzy

C. obróbka informacji przechowywanych w bazie danych

D. zmienianie dynamiczne treści strony HTML w przeglądarce

Pomimo powszechnej wiedzy o zastosowaniach PHP, istnieje pewne nieporozumienie dotyczące jego funkcji w kontekście dynamicznych zmian na stronach internetowych. PHP jest używane do przetwarzania danych po stronie serwera, co oznacza, że jego zadaniem jest generowanie treści, które są następnie wysyłane do przeglądarki użytkownika. Pierwsza z niepoprawnych odpowiedzi sugeruje, że PHP może przetwarzać dane zgromadzone w bazie danych, co jest prawdą, jednak nie odnosi się do sedna pytania. PHP efektywnie współpracuje z bazami danych za pomocą zapytań SQL, ale to, co jest zwracane, to statyczny kod HTML. W kontekście generowania dynamicznej zawartości strony, PHP może być użyte do stworzenia HTML, ale nie do jego późniejszej modyfikacji w przeglądarce. Odpowiedź dotycząca generowania dynamicznej zawartości nie uwzględnia, że zmiany te są wynikiem działania PHP przed wysłaniem danych do klienta. Kolejna odpowiedź, sugerująca, że PHP może bezpośrednio zmieniać HTML w przeglądarkach, myli funkcjonalności języka. Nowoczesne aplikacje webowe często wykorzystują JavaScript do interakcji z użytkownikiem po załadowaniu strony, co pozwala na dynamiczne zmiany bez konieczności ponownego ładowania strony. Również przetwarzanie danych formularzy jest zadaniem, które PHP wykonuje, ale dotyczy to głównie zbierania i przesyłania danych do serwera, a nie modyfikacji treści na stronie po jej załadowaniu. Podsumowując, kluczowym aspektem jest zrozumienie, że PHP jest językiem po stronie serwera, a wszelkie dynamiczne interakcje w przeglądarkach powinny być zarządzane za pomocą technologii klienckich, takich jak JavaScript, co jest zgodne z aktualnymi standardami tworzenia aplikacji webowych.

Pytanie 6

Gdzie w dokumencie HTML mogą być umieszczane fragmenty kodu JavaScript?

A. jedynie w sekcji <head>, w znaczniku <script>

B. wyłącznie w sekcji <body>, w znaczniku <java>

C. tak w sekcji <head>, jak i <body>, w znaczniku <java>

D. zarówno w sekcji <head>, jak i <body>, w znaczniku <script>

Wiesz, wstawianie kodu JavaScript do dokumentu HTML powinno odbywać się w znaczniku <script>. Możesz go umieścić zarówno w <head>, jak i w <body>. Często wrzucamy skrypty do <head>, bo chcemy, żeby załadowały się przed wyświetleniem treści. To się przydaje, gdy skrypty zmieniają coś w DOM. Z drugiej strony, jak wrzucisz je do <body>, to skrypty będą ładowane po całej treści, co może przyspieszyć to, co widzi użytkownik. Na przykład, jeśli tworzysz coś interaktywnego, lepiej umieścić skrypty na dole, żeby nie blokować renderowania. Dobrze jest też pamiętać o atrybucie 'defer' w <script>, bo dzięki temu skrypt się ściąga równolegle z innymi rzeczami, ale działa dopiero jak cały dokument jest załadowany. To ważne, żeby strony działały sprawnie i były przyjemne w użytkowaniu.

Pytanie 7

echo date"Y"); Po uruchomieniu tego kodu PHP na ekranie ukaże się bieżąca data, obejmująca wyłącznie

A. dzień

B. miesiąc i rok

C. dzień i miesiąc

D. rok

Odpowiedź 'rok' jest prawidłowa, ponieważ w podanym kodzie PHP echo date('Y') zwraca aktualny rok w czterocyfrowym formacie, np. 2023. Funkcja date w PHP jest używana do formatowania daty i czasu, a 'Y' jest stałą formatującą, która reprezentuje rok w pełnym formacie. Dzięki temu programista może łatwo uzyskać i wyświetlić rok w różnych kontekstach, na przykład w systemach zarządzania treścią, raportach czy aplikacjach webowych. Praktyczne zastosowanie tej funkcji jest szerokie, np. w generowaniu automatycznych stopki na stronach internetowych, gdzie często umieszcza się aktualny rok, aby informować użytkowników o bieżącym roku w kontekście praw autorskich. Znajomość różnych formatów daty i ich zastosowanie zgodnie z dobrymi praktykami programistycznymi z pewnością przyczyni się do poprawy jakości kodu.

Pytanie 8

W SQL polecenie ALTER TABLE służy do

A. zmiany danych w rekordach tabeli

B. zmiany kolumn w tabeli

C. dodawania tabeli do bazy danych

D. usuwania tabeli z bazy danych

Polecenie ALTER TABLE w języku SQL jest kluczowym narzędziem do modyfikacji struktury tabeli w bazie danych. Umożliwia dodawanie, modyfikowanie oraz usuwanie kolumn, co jest niezbędne w przypadku zmieniających się wymagań biznesowych lub technicznych. Na przykład, jeśli firma decyduje się na dodanie nowego atrybutu do produktu, można to zrobić za pomocą ALTER TABLE, co zapewni elastyczność w zarządzaniu danymi. Przykładowe polecenie może wyglądać tak: ALTER TABLE produkty ADD COLUMN kolor VARCHAR(30); Warto podkreślić, że zmiany wprowadzone za pomocą ALTER TABLE są trwałe i mogą wpływać na już istniejące dane, dlatego przed ich zastosowaniem zaleca się wykonanie kopii zapasowej bazy danych. Praktyki związane z właściwym używaniem ALTER TABLE powinny obejmować także testowanie w środowisku developerskim przed wdrożeniem zmian w produkcji, aby uniknąć nieprzewidzianych problemów.

Pytanie 9

W której superglobalnej tablicy w PHP należy przechowywać informacje dotyczące logowania użytkownika w sposób gwarantujący ich bezpieczeństwo?

A. $_COOKIE

B. $_SESSION

C. $_FILES

D. $_SERVER

Odpowiedź $_SESSION jest spoko, bo ta superglobalna tablica jest stworzona do trzymania danych związanych z sesjami, co jest mega ważne przy logowaniu. Fajna rzecz w $_SESSION jest taka, że informacje w niej są dostępne tylko podczas, gdy sesja jest aktywna, co poprawia bezpieczeństwo i chroni przed kradzieżą ciasteczek. Używając $_SESSION, można śmiało przechowywać dane logowania, jak ID użytkownika czy jego uprawnienia. Na przykład można użyć $_SESSION do zapamiętania, czy użytkownik jest zalogowany, co pomaga w kontrolowaniu dostępu do różnych części aplikacji. I według mnie, po zakończeniu sesji dobrze jest wyczyścić te dane, bo to dodatkowo zabezpiecza aplikację przed niechcianym dostępem. Ogólnie, korzystając z $_SESSION, programiści mogą się skupić na logice aplikacji, wiedząc, że dane są zarządzane w miarę bezpiecznie.

Pytanie 10

Jak zostanie wyświetlony formularz HTML zawarty w podanym kodzie przez przeglądarkę?

A. stanowisko: obowiązki: sporządzanie dokumentacji pisanie kodu testy oprogramowania

B. stanowisko: obowiązki: sporządzanie dokumentacji pisanie kodu testy oprogramowania

C. stanowisko: obowiązki: sporządzanie dokumentacji pisanie kodu testy oprogramowania

D. stanowisko: obowiązki: sporządzanie dokumentacji pisanie kodu testy oprogramowania

Poprawna odpowiedź to forma, w której przeglądarka wyświetli treść formularza, uwzględniając zarówno etykiety, jak i wszystkie zaznaczone opcje. W tym przypadku, po wypełnieniu formularza, użytkownik zobaczy: "stanowisko: obowiązki: sporządzanie dokumentacji pisanie kodu testy oprogramowania". Kluczowym aspektem jest to, że w formularzu użyto atrybutu 'disabled' dla pierwszego checkboxa, co oznacza, że nie będzie on mógł zostać odznaczony przez użytkownika, ale mimo to jego etykieta zostanie wyświetlona. Przeglądarki internetowe renderują formularze na podstawie struktury HTML, a to, co jest niewidoczne dla użytkownika (checkboxy, które są odznaczone lub zablokowane), nie wpływa na wyświetlanie tekstowych etykiet. Zgodnie z zasadami dostępności i użyteczności, ważne jest, aby użytkownik miał pełny wgląd w dostępne opcje, co poprawia interakcję z formularzem. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami projektowania interfejsów użytkownika, które promują przezroczystość i jasność w komunikacji z użytkownikiem.

Pytanie 11

W skrypcie JavaScript użyto metody DOM getElementsByClassName('akapit'). Metoda ta odniesie się do akapitu

A. akapit4

B. akapit

C. akapit2

D. akapit3

Metoda getElementsByClassName('akapit') w JavaScript jest metodą DOM, która zwraca kolekcję wszystkich elementów w dokumencie HTML, które mają przypisaną określoną klasę. W tym przypadku interesuje nas klasa 'akapit'. Poprawna odpowiedź to akapit4, ponieważ ten akapit ma atrybut class ustawiony na 'akapit'. Zastosowanie klasy w HTML jest zgodne z najlepszymi praktykami programistycznymi, ponieważ pozwala na łatwe stylowanie i manipulowanie grupą elementów za pomocą CSS i JavaScript. Na przykład, jeśli chcemy zmienić kolor tekstu wszystkich akapitów z klasą 'akapit', możemy to zrobić jednym poleceniem w CSS: .akapit { color: red; }. Ponadto, metoda getElementsByClassName zwraca tzw. HTMLCollection, co oznacza, że możemy iterować po tej kolekcji i modyfikować jej elementy. Użycie klas w ten sposób wspiera zasadę separacji treści od prezentacji, co jest kluczowe w nowoczesnym podejściu do tworzenia stron internetowych.

Pytanie 12

W MS SQL Server komenda RESTORE DATABASE jest używana do

A. zaktualizowania bazy danych z weryfikacją więzów integralności

B. rekonstrukcji bazy danych na podstawie danych buforowanych

C. przywrócenia bazy danych z kopii zapasowej

D. usunięcia bazy danych z serwera centralnego subskrybenta

Polecenie RESTORE DATABASE w MS SQL Server jest kluczowe dla procesu zarządzania danymi, gdyż umożliwia odtworzenie bazy danych z wcześniej wykonanej kopii bezpieczeństwa. To fundamentalne działanie zabezpiecza przed utratą danych i zapewnia ciągłość działania aplikacji. W praktyce, gdy następuje awaria systemu lub dane zostały usunięte przez pomyłkę, administratorzy baz danych korzystają z tego polecenia, aby przywrócić bazę do stanu sprzed zdarzenia. W kontekście dobrych praktyk branżowych, regularne tworzenie kopii zapasowych oraz ich właściwe zarządzanie są kluczowe. Warto także zaznaczyć, że przywracanie bazy danych może być realizowane z pełnych kopii, a także z kopii różnicowych i przyrostowych, co daje elastyczność w zarządzaniu danymi. Ponadto, w przypadku dużych baz danych, techniki takie jak 'Point-in-Time Recovery' pozwalają na przywrócenie bazy do precyzyjnego momentu, co jest nieocenione w sytuacjach kryzysowych.

Pytanie 13

W systemie bazy danych dotyczącej pojazdów, pole kolor w tabeli samochody może przyjmować wartości tylko z listy lakier. Aby zrealizować połączenie między tabelami samochody a lakier przez relację, należy użyć kwerendy

A. ALTER TABLE lakier ADD FOREIGN KEY (barwa) REFERENCES samochody(kolor);

B. ALTER TABLE samochody ADD FOREIGN KEY kolor REFERENCES lakier;

C. ALTER TABLE samochody ADD FOREIGN KEY barwa REFERENCES samochody.lakier;

D. ALTER TABLE samochody ADD FOREIGN KEY (kolor) REFERENCES lakier(lakierId);

Odpowiedź 4 jest poprawna, ponieważ dokładnie określa, jak należy zdefiniować relację między tabelą samochody a tabelą lakier w kontekście bazy danych. W tym przypadku, pole kolor w tabeli samochody pełni rolę klucza obcego, który odnosi się do kolumny lakierId w tabeli lakier. To połączenie jest niezbędne, aby zapewnić integralność danych oraz umożliwić korzystanie z relacyjnych własności baz danych. Klucz obcy stosowany w relacjach między tabelami pozwala na ograniczenie wartości, które mogą być wprowadzone do pola kolor, zapewniając, że będą one zgodne z wartościami zdefiniowanymi w tabeli lakier. Przykładowo, jeśli chcemy zapewnić, że każdy samochód ma przypisany kolor z określonej palety, stosowanie kluczy obcych jest najlepszą praktyką. Tego rodzaju podejście jest zgodne z normami ACID (Atomicity, Consistency, Isolation, Durability), co zwiększa niezawodność operacji na bazie danych.

Pytanie 14

Jakie imiona spełniają warunki klauzuli LIKE w zapytaniu: ```SELECT imie FROM mieszkancy WHERE imie LIKE '_r%'; ```?

A. Arleta, Krzysztof, Krystyna, Tristan

B. Gerald, Jarosław, Marek, Tamara

C. Rafał, Rebeka, Renata, Roksana

D. Krzysztof, Krystyna, Romuald

Zapytanie SQL wykorzystuje klauzulę LIKE, która pozwala na wyszukiwanie wzorców w danych tekstowych. W tym przypadku wzór '_r%' oznacza, że szukamy imion, które mają na drugiej pozycji literę 'r' i mogą mieć dowolne znaki po tej literze. W analizowanych imionach, Arleta, Krzysztof, Krystyna oraz Tristan spełniają ten warunek, ponieważ: Arleta ma 'r' na drugiej pozycji, Krzysztof również, Krystyna także, a Tristan ma 'r' na drugiej pozycji. Przykład użycia klauzuli LIKE jest szczególnie przydatny w systemach, gdzie często zachodzi potrzeba filtrowania danych tekstowych na podstawie określonych wzorców. W praktyce, stosowanie klauzuli LIKE w zapytaniach SQL powinno być zgodne z najlepszymi praktykami, takimi jak optymalizacja indeksów i unikanie nadmiernego używania znaków wieloznacznych, które mogą prowadzić do spadku wydajności. Warto również pamiętać, że w wielu systemach baz danych klauzula LIKE jest czuła na wielkość liter, co może wpływać na wyniki zapytań.

Pytanie 15

Technika projektowania algorytmów, która polega na dzieleniu problemu na dwa lub więcej mniejszych podproblemów, aż do momentu gdy fragmenty staną się na tyle proste, że można je rozwiązać bezpośrednio, to

A. słowa Fibonacciego

B. sito Eratostenesa

C. sortowanie przez wybór

D. dziel i zwyciężaj

Metoda "dziel i zwyciężaj" jest jedną z podstawowych technik projektowania algorytmów, która polega na rozwiązywaniu problemów poprzez dzielenie ich na mniejsze, bardziej zarządzalne podproblemy. Proces ten można opisać w trzech krokach: dzielenie, rozwiązywanie i łączenie wyniku. W praktyce oznacza to, że algorytm najpierw dzieli dany problem na dwa lub więcej podproblemów, następnie rozwiązuje każdy z nich osobno, a na końcu łączy zebrane rozwiązania, aby uzyskać odpowiedź na pierwotny problem. Przykładem może być algorytm sortowania szybkim (Quicksort), który wykorzystuje tę metodę poprzez wybór pivota, podział zbioru na mniejsze części i rekurencyjne sortowanie. Kolejnym przykładem jest algorytm mnożenia dużych liczb, taki jak algorytm Karatsuby. Dziel i zwyciężaj jest również stosowane w zaawansowanych technikach optymalizacji i w algorytmach wyszukiwania, co czyni tę metodę niezwykle uniwersalną i efektywną w wielu dziedzinach informatyki.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Baza danych szkoły podstawowej dla dzieci w wieku 6 lat obejmuje tabelę szkoła, która zawiera kolumny: imie, nazwisko, klasa. Wszyscy uczniowie w klasach od 1 do 5 przeszli do wyższej klasy. W celu zwiększenia wartości w kolumnie klasa o 1, należy wykonać następujące polecenie

A. UPDATE szkoła SET klasa = klasa + 1 WHERE klasa >=1 AND klasa <= 5

B. SELECT szkoła FROM klasa = klasa + 1 WHERE klasa >=1 AND klasa <= 5

C. UPDATE nazwisko, imie SET klasa = klasa + 1 WHERE klasa>l OR klasa < 5

D. SELECT nazwisko, imie FROM klasa = klasa + 1 WHERE klasa>l OR klasa < 5

Poprawne polecenie to 'UPDATE szkoła SET klasa = klasa + 1 WHERE klasa >=1 AND klasa <= 5;'. To zapytanie aktualizuje wartość w kolumnie 'klasa' dla wszystkich uczniów w tabeli 'szkoła', których aktualny poziom klasy mieści się w zakresie od 1 do 5. Kluczowym elementem jest użycie polecenia UPDATE, które jest standardowym sposobem na modyfikowanie danych w bazach danych SQL. Oznaczenie 'SET klasa = klasa + 1' wskazuje, że chcemy zwiększyć obecną wartość w kolumnie 'klasa' o 1. Warto zwrócić uwagę na warunek WHERE, który filtruje rekordy tak, aby aktualizacja dotyczyła tylko tych uczniów, którzy są w klasach 1-5. Tego rodzaju operacje są powszechnie stosowane w zarządzaniu danymi w aplikacjach edukacyjnych i są zgodne z praktykami bezpieczeństwa i integralności danych, zapewniając, że tylko odpowiednie rekordy są aktualizowane. Przykładem praktycznego zastosowania może być coroczna aktualizacja klas uczniów po zakończeniu roku szkolnego.

Pytanie 18

Do jakich zadań można wykorzystać program FileZilla?

A. sprawdzania poprawności strony internetowej

B. publikacji strony internetowej

C. analizowania skryptu na stronie

D. kompilowania skryptu na stronie

FileZilla to popularny klient FTP (File Transfer Protocol), który umożliwia przesyłanie plików między lokalnym komputerem a serwerem internetowym. Jego głównym zastosowaniem jest publikacja stron internetowych, co oznacza, że dzięki FileZilla można łatwo przenieść pliki HTML, CSS, JavaScript oraz inne zasoby na serwer, gdzie strona stanie się dostępna w Internecie. Przykładowo, jeśli stworzyłeś stronę w lokalnym środowisku, FileZilla pozwala na połączenie się z serwerem docelowym, a następnie na przesłanie wszystkich niezbędnych plików. Dobre praktyki branżowe zalecają również zarządzanie wersjami i regularne aktualizacje witryn, a FileZilla wspiera te procesy, umożliwiając łatwe synchronizowanie lokalnych katalogów z zawartością serwera. Dodatkowo, FileZilla obsługuje różne protokoły, takie jak SFTP czy FTPS, co zwiększa bezpieczeństwo transferu danych. Właściwe korzystanie z tego narzędzia jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego działania witryn oraz ich efektywnej publikacji.

Pytanie 19

W SQL klauzula DISTINCT w poleceniu SELECT zapewnia, że zwrócone wyniki

A. będą spełniały dany warunek.

B. będą uporządkowane.

C. nie zawiera będą duplikatów.

D. będą zgrupowane według wskazanego pola.

Klauzula DISTINCT w języku SQL jest używana w instrukcji SELECT do eliminacji duplikatów w zwracanych wynikach zapytania. Gdy zapytanie wykorzystuje DISTINCT, zwracane są tylko unikalne rekordy, co oznacza, że identyczne wiersze występujące w zestawie wyników są redukowane do jednego wystąpienia. Działa to poprzez porównywanie wszystkich kolumn wymienionych w SELECT, co oznacza, że różnice w jakiejkolwiek kolumnie będą skutkować zwróceniem oddzielnych wierszy. Przykładowe zapytanie: SELECT DISTINCT nazwisko FROM pracownicy; zwróci listę unikalnych nazwisk pracowników, eliminując wszelkie powtórzenia. Klauzula DISTINCT jest szczególnie przydatna w raportach i analizach danych, gdyż pozwala na zrozumienie częstotliwości występowania różnych wartości. Zgodnie z SQL ANSI, użycie DISTINCT jest standardem, co oznacza, że jest obsługiwane przez wszystkie główne systemy zarządzania bazami danych, takie jak MySQL, PostgreSQL czy Oracle. Warto jednak pamiętać, że dodanie DISTINCT do zapytania może wpływać na wydajność, zwłaszcza w przypadku dużych zbiorów danych, ponieważ wymaga dodatkowych operacji przetwarzania, aby zidentyfikować i usunąć duplikaty.

Pytanie 20

Podczas projektowania formularza konieczne jest wstawienie kontrolki, która odnosi się do innej kontrolki w odrębnym formularzu. Taka operacja w bazie danych Access jest

A. możliwa dzięki ustawieniu ścieżki do kontrolki w atrybucie "Źródło kontrolki"

B. możliwa tylko wtedy, gdy są to dane numeryczne

C. niemożliwa w każdym trybie poza trybem projektowania

D. niemożliwa

Odpowiedź jest poprawna, ponieważ w Microsoft Access można odwoływać się do kontrolek w innych formularzach poprzez ustawienie właściwości 'Źródło kontrolki'. Ta właściwość umożliwia wskazanie skąd ma pochodzić wartość, która ma być wyświetlana w danej kontrolce. Przykładowo, jeśli mamy formularz z danymi klientów, a chcemy w innym formularzu wyświetlić imię i nazwisko danego klienta, możemy użyć odpowiedniego odwołania do kontrolki w formularzu klientów. Ważne jest, aby ścieżka do kontrolki była poprawna, co oznacza, że musi być zgodna z nazwą formularza oraz nazwą kontrolki. Użycie właściwości 'Źródło kontrolki' jest zgodne z najlepszymi praktykami projektowania baz danych, ponieważ umożliwia elastyczne i dynamiczne łączenie danych. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla efektywnego projektowania złożonych aplikacji bazodanowych z wieloma formularzami oraz relacjami między nimi.

Pytanie 21

Filtracja sygnału wejściowego w czasie, która uwzględnia zasadę superpozycji, dotyczy filtru

A. o skończonej odpowiedzi impulsowej

B. niezmiennym w czasie

C. liniowego

D. przyczynowym

Odpowiedź 'liniowym' jest poprawna, ponieważ proces filtracji sygnału w dziedzinie czasu, który opiera się na zasadzie superpozycji, jest charakterystyczny dla filtrów liniowych. Filtry liniowe działają na zasadzie kombinacji sygnałów wejściowych, co oznacza, że sygnał wyjściowy jest liniową kombinacją sygnałów wejściowych. Przykładem zastosowania filtracji liniowej jest użycie filtrów w systemach audio, gdzie ma na celu poprawę jakości dźwięku poprzez eliminację niepożądanych częstotliwości. W inżynierii sygnałów, filtry liniowe są powszechnie stosowane w systemach komunikacyjnych czy w przetwarzaniu obrazów. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują projektowanie filtrów w oparciu o różne metody, takie jak metoda okna czy projektowanie filtrów cyfrowych przy użyciu transformacji Z. Filtry liniowe są niezwykle ważne w kontekście analizy sygnałów, ponieważ ich właściwości pozwalają na przewidywalność i kontrolę nad przetwarzanym sygnałem, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach inżynieryjnych.

Pytanie 22

Normalizacja tabel to proces, którego celem jest

A. wyłącznie stworzenie tabel oraz relacji w bazie

B. sprawdzenie i optymalizację bazy danych

C. wizualizacja bazy

D. dodanie danych do bazy

Normalizacja tabel jest kluczowym procesem w projektowaniu baz danych, który ma na celu usprawnienie struktury danych poprzez eliminację redundancji i zapewnienie integralności danych. Proces ten składa się z kilku kroków, które prowadzą do stworzenia dobrze zorganizowanej bazy danych. Głównym celem normalizacji jest zminimalizowanie powielania danych, co w rezultacie prowadzi do optymalizacji przestrzeni dyskowej oraz zwiększenia wydajności zapytań. Przykładem zastosowania normalizacji jest podział tabeli zawierającej informacje o klientach i zamówieniach na dwie odrębne tabele. W ten sposób, każdy klient ma swoje unikalne dane w jednej tabeli, natomiast w drugiej tabeli zapisywane są tylko odniesienia do klientów zamiast ich powtórzeń. Dobre praktyki związane z normalizacją uwzględniają różne formy normalne, z których każda ma swoje zasady, np. pierwsza forma normalna (1NF) wymaga, aby każda kolumna w tabeli zawierała tylko atomowe wartości. Wysoka jakość projektowania baz danych, w tym normalizacja, znacząco wpływa na późniejsze zarządzanie danymi oraz ich analizy.

Pytanie 23

Czy możliwa jest przedstawiona transformacja obrazu rastrowego dzięki funkcji?

A. barwienie

B. zmniejszenie liczby kolorów

C. odcienie szarości

D. ustawienia jasności i kontrastu

Barwienie to proces edycji obrazu rastrowego, który polega na modyfikacji istniejących kolorów poprzez nałożenie nowego odcienia na całość lub część obrazu. Dzięki temu możemy uzyskać efekt jak na przedstawionym obrazie, gdzie oryginalne kolory zostały zastąpione jednolitą barwą. Barwienie jest powszechnie stosowane w grafice komputerowej do nadawania dramatyzmu lub zmiany nastroju obrazu, co jest szczególnie przydatne w fotografii artystycznej czy projektach reklamowych. Narzędzia takie jak Adobe Photoshop czy GIMP oferują funkcje barwienia, pozwalając artystom na twórcze eksperymenty z kolorami. Technika ta może być stosowana również w procesie tworzenia materiałów wizualnych w branży marketingowej, gdzie spójna kolorystyka jest kluczowa dla budowania rozpoznawalności marki. Ważne jest, aby pamiętać o zachowaniu naturalnego balansu i harmonii w barwach, co jest zgodne z zasadami dobrych praktyk w projektowaniu graficznym. Barwienie umożliwia również korektę kolorystyczną, co jest istotne w procesie przygotowania materiałów do druku, gdzie kolory muszą być dostosowane do specyfikacji technicznych drukarni.

Pytanie 24

Jak częstość próbkowania wpływa na

A. jakość analogowego dźwięku

B. amplitudę fali dźwiękowej utworu

C. jakość cyfrowego dźwięku

D. skalę głośności zapisywanego utworu

Częstotliwość próbkowania, wyrażana w hercach (Hz), odnosi się do liczby próbek dźwięku zbieranych na sekundę w procesie cyfryzacji sygnału audio. Im wyższa częstotliwość próbkowania, tym więcej szczegółów dźwiękowych jest uchwyconych, co bezpośrednio wpływa na jakość cyfrowego dźwięku. Standardowe częstotliwości próbkowania to 44,1 kHz, stosowane w płytach CD, oraz 48 kHz, powszechnie używane w filmach. Wyższe częstotliwości, jak 96 kHz czy 192 kHz, są stosowane w profesjonalnych studiach nagraniowych, gdzie jakość audio jest kluczowa. W praktyce, zwiększona częstotliwość próbkowania umożliwia lepsze odwzorowanie wysokich tonów oraz bardziej precyzyjne oddanie niuansów dźwięku, co jest istotne w produkcji muzycznej. Warto jednak zauważyć, że zbyt wysoka częstotliwość próbkowania może prowadzić do nadmiernego obciążenia systemu oraz zwiększenia rozmiaru plików audio, co wymaga równowagi między jakością a wydajnością.

Pytanie 25

Co wpływa na wysokość dźwięku?

A. częstotliwość drgań fali akustycznej

B. czas trwania drgań źródła dźwięku

C. metoda pobudzenia drgań

D. intensywność wzbudzenia drgań

Wysokość dźwięku, nazywana również tonem, jest bezpośrednio związana z częstotliwością drgań fali akustycznej. Częstotliwość to liczba drgań na jednostkę czasu, zazwyczaj mierzona w hercach (Hz). Im wyższa częstotliwość, tym wyższy ton w odbiorze ludzkim. Na przykład, dźwięk o częstotliwości 440 Hz jest powszechnie uznawany za ton A w muzyce, podczas gdy dźwięk o częstotliwości 880 Hz jest jego o oktawę wyższym odpowiednikiem. W praktyce, instrumenty muzyczne są strojone na określone częstotliwości, co pozwala na osiągnięcie harmonii i spójności dźwiękowej. Zgodnie z normami akustycznymi, takie jak ISO 226, istnieją standardy dotyczące postrzegania dźwięku przez ludzi, które potwierdzają, że wysokość dźwięku jest właściwie mierzona poprzez częstotliwość drgań. Warto również zauważyć, że wokaliści i muzycy wykorzystują różne techniki, aby manipulować częstotliwością drgań, co wpływa na ich styl i brzmienie.

Pytanie 26

Rodzaj programowania, w którym seria poleceń (sekwencja instrukcji) jest traktowana jako program, nazywa się programowaniem

A. imperatywnym

B. stanowym

C. logicznym

D. funkcyjnym

Programowanie funkcyjne, które można by błędnie uznać za odpowiedź, koncentruje się na obliczeniach jako na wywołaniach funkcji, co oznacza, że kluczowym aspektem tego podejścia jest niezmienność danych i unikanie efektów ubocznych. Funkcje w programowaniu funkcyjnym są traktowane jako pierwszorzędne obiekty, co różni je od programowania imperatywnego, gdzie głównym celem jest sekwencja instrukcji. Z tego powodu, w programowaniu funkcyjnym nie definiuje się programu jako ciągu poleceń, lecz jako zbiór transformacji danych. Programowanie logiczne z kolei skupia się na reprezentacji wiedzy w postaci faktów i reguł, umożliwiając systemom wnioskowanie, a nie na wykonywaniu instrukcji. Przykładem takiego podejścia jest Prolog, gdzie programy są formułowane w sposób deklaratywny. Programowanie stanowe, które również mogłoby być mylące, odnosi się do koncepcji, w której program operuje w różnych stanach, często z użyciem maszyn stanowych, co znowu nie odnosi się do ciągu instrukcji. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków często wynikają z nieporozumienia dotyczącego różnicy między różnymi paradygmatami programowania i ich zastosowaniami. Każde z tych podejść ma swoje unikalne cechy i zastosowania, ale kluczowa różnica, która definiuje programowanie imperatywne, to jego zależność od sekwencji instrukcji, co czyni je odmiennym od innych stylów programowania.

Pytanie 27

Po uruchomieniu poniższego fragmentu kodu PHP: ```echo date("Y");``` na ekranie pojawi się bieżąca data zawierająca tylko

A. dzień

B. miesiąc i rok

C. rok

D. dzień i miesiąc

W odpowiedzi na pytanie, kod PHP echo date("Y"); zwraca aktualny rok, co jest zgodne z jego konstrukcją. Funkcja date() w PHP jest standardowym sposobem na formatowanie daty i czasu. Przekazany argument "Y" oznacza, że chcemy otrzymać rok w czterocyfrowym formacie. Na przykład, jeśli aktualny rok to 2023, wynik będzie wynosił 2023. Tego rodzaju operacje są niezwykle przydatne w różnych aplikacjach, od prostych stron internetowych po bardziej złożone systemy zarządzania treścią, gdzie dane o roku mogą być wykorzystywane do generowania dynamicznych treści, takich jak stopki z roku lub nagłówki z aktualnym rokiem. Użycie funkcji date() w odpowiedni sposób jest zgodne z najlepszymi praktykami programowania w PHP, które zalecają używanie wbudowanych funkcji do zarządzania datami i czasem, co zapewnia większą niezawodność i prostotę w kodzie.

Pytanie 28

Zdefiniowana jest tabela uczniowie z polami id, nazwisko, imie oraz klasa. Jakie zapytanie SQL pozwoli nam uzyskać liczbę osób w danym klasa i wskazać jej nazwę?

A. SELECT SUM(id), klasa FROM uczniowie GROUP BY klasa

B. SELECT COUNT(id), klasa FROM uczniowie GROUP BY klasa

C. SELECT COUNT(id), klasa FROM uczniowie ORDER BY klasa

D. SELECT SUM(id), klasa FROM uczniowie ORDER BY klasa

Odpowiedź 'SELECT COUNT(id), klasa FROM uczniowie GROUP BY klasa;' jest prawidłowa, ponieważ wykorzystuje funkcję agregującą COUNT do zliczenia liczby uczniów w każdej klasie. Kluczowym elementem jest tutaj klauzula GROUP BY, która grupuje wyniki według kolumny 'klasa'. Dzięki temu uzyskujemy dla każdej klasy osobny wynik z liczbą uczniów. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w SQL, gdzie użycie funkcji agregujących z grupowaniem pozwala na efektywne przetwarzanie danych. Przykładowo, w przypadku szkoły, taka analiza może być użyta do zarządzania zasobami lub planowania, na przykład, przy ustalaniu liczby nauczycieli potrzebnych w danej klasie. Użycie COUNT zapewnia również, że wynik będzie liczbowy, co jest istotne dla dalszej analizy danych. Warto również pamiętać, że korzystanie z odpowiednich aliasów dla wyników może poprawić czytelność wyników zapytania.

Pytanie 29

Do zdefiniowania listy nienumerowanej w języku HTML, jaki znacznik należy zastosować?

A. <dd>

B. <dt>

C. <ol>

D. <ul>

Aby zdefiniować w języku HTML listę nienumerowaną, należy użyć znacznika <ul>, co jest standardem w HTML. Znacznik <ul> oznacza "unordered list", czyli listę, w której poszczególne elementy nie są uporządkowane w kolejności numeracyjnej. Elementy tej listy są zazwyczaj wyświetlane z ikoną (punktami) przed każdym elementem, co podkreśla ich nienumerowany charakter. Każdy element listy jest definiowany za pomocą znacznika <li> (list item). Przykładowo, pełna struktura HTML dla listy nienumerowanej może wyglądać następująco: <ul><li>Pierwszy element</li><li>Drugi element</li></ul>. Używanie list nienumerowanych jest szczególnie pomocne w organizowaniu treści w sposób, który nie wymaga hierarchii, ale raczej prezentuje różne elementy na równym poziomie. W standardach W3C HTML5, <ul> jest zalecanym znakiem do tworzenia takich struktur, co czyni go kluczowym elementem w budowie przejrzystych i zrozumiałych stron internetowych. Implementacja list nienumerowanych w HTML jest istotnym krokiem w tworzeniu semantycznie poprawnych dokumentów, co wpływa na dostępność oraz SEO.

Pytanie 30

Grafik pragnie przekształcić obraz JPG na format PNG bez utraty jakości, tak aby wszędzie tam, gdzie w oryginalnym obrazie występuje kolor biały, w docelowej wersji była przezroczystość. W tym celu powinien

A. dodać kanał alfa

B. przekształcić obraz w odcienie szarości

C. zaimportować obraz do edytora grafiki wektorowej

D. obniżyć rozdzielczość obrazu

Dodanie kanału alfa do obrazu jest kluczowym krokiem, aby przekształcić JPEG w PNG z zachowaniem przezroczystości. Format PNG obsługuje kanał alfa, który może przechowywać informacje o przezroczystości każdego piksela, co oznacza, że można zdefiniować, które części obrazu są w pełni widoczne, a które są całkowicie przezroczyste. W praktyce, po dodaniu kanału alfa, można użyć narzędzi edycyjnych, aby ustawić białe obszary na przezroczyste. Na przykład w programie GIMP lub Adobe Photoshop, można użyć narzędzia 'Magiczne różdżka' do zaznaczenia białego tła, a następnie usunąć je, co zamieni białe piksele na przezroczystość. Istotne jest, aby pamiętać, że JPEG nie wspiera przezroczystości, dlatego przekształcenie do formatu PNG jest niezbędne. Dobrą praktyką jest zawsze pracować na kopii oryginalnego obrazu, aby móc wrócić do źródłowego pliku, jeśli zajdzie taka potrzeba.

Pytanie 31

Jaki jest poprawny zapis znacznika <img>, który pozwala na umieszczenie na stronie internetowej obrazu rys.jpg przeskalowanego do szerokości 120 px oraz wysokości 80 px z tekstem alternatywnym "krajobraz"?

A. <img image="rys.jpg" width="120px" height="80px" alt="krajobraz"/>

B. <img href="rys.jpg" height="120px" width="80px" info="krajobraz"/>

C. <img src="rys.jpg" width="120px" height="80px" alt="krajobraz"/>

D. <img src="rys.jpg" height="120px" width="80px" info="krajobraz"/>

Odpowiedź <img src="rys.jpg" width="120px" height="80px" alt="krajobraz"/> jest na pewno dobra! Używasz fajnego atrybutu 'src' do wskazania, skąd bierzesz obrazek, co jest super ważne. Atrybuty 'width' i 'height' też są dobrze ustawione, bo określają, jak duży ma być obrazek na stronie. To naprawdę przydaje się, zwłaszcza jak robimy responsywne strony. A ten 'alt', to świetny pomysł – daje tekst alternatywny, co bardzo pomaga osobom, które korzystają z czytników ekranu. Bez tego mogą nie wiedzieć, co jest na obrazku, a to jest spoko, bo dba o dostępność. Co do pikseli, używasz ich standardowo, ale pomyśl, że w CSS można też iść w procenty czy jednostki względne, żeby było jeszcze elastyczniej. W sumie, gdybyś chciał, mógłbyś bawić się CSS-em do stylizacji obrazów tła, co też sprawia, że wszystko lepiej się dopasowuje do różnych ekranów.

Pytanie 32

Atrybut wskazujący na lokalizację pliku graficznego w znaczniku <img> to

A. src

B. href

C. alt

D. link

Atrybut 'src' (source) jest kluczowym elementem znacznika <img>, ponieważ wskazuje lokalizację pliku graficznego, który ma być wyświetlony na stronie internetowej. Użycie tego atrybutu jest niezbędne, aby przeglądarka mogła zlokalizować i załadować odpowiedni obraz. Na przykład, jeśli chcesz wyświetlić grafikę logo na stronie, możesz użyć znacznika <img src='logo.png'>, gdzie 'logo.png' jest ścieżką do pliku graficznego. Ważne jest, aby pamiętać o dokładnym podaniu ścieżki, która może być względna lub absolutna. Zgodnie z najlepszymi praktykami, ważne jest również użycie atrybutu 'alt', który opisuje obraz dla osób z problemami wzrokowymi oraz w przypadku, gdy obraz nie może być załadowany. Przestrzeganie standardów W3C w zakresie HTML zapewnia lepszą dostępność i użyteczność stron internetowych.

Pytanie 33

Jakie ustawienia dotyczące czcionki będą miały zastosowanie w przypadku kodu CSS ```* { font-family: Tahoma; color: Teal; }```?

A. wszystkiego kodu HTML, niezależnie od kolejnych ustawień CSS.

B. wszystkiego kodu HTML, jako domyślne formatowanie dla wszystkich elementów strony.

C. znaczników o identyfikatorze równym *.

D. znaczników z klasą przypisaną jako *.

Wybór opcji dotyczącej całego kodu HTML jako formatowania domyślnego dla wszystkich elementów strony jest poprawny, ponieważ użycie selektora uniwersalnego * w CSS oznacza, że wszystkie dostępne elementy na stronie będą dziedziczyć określone style. W tym przypadku, zarówno font-family ustawiony na Tahoma, jak i kolor tekstu zmieniony na Teal, będą dotyczyły każdego elementu HTML, bez względu na jego typ. To podejście jest zgodne z zasadami stosowania stylów kaskadowych, gdzie style są aplikowane do elementów w sposób hierarchiczny, a selektor uniwersalny jest najogólniejszym z dostępnych. Przykładem zastosowania może być sytuacja, gdy chcemy ustawić jednolite formatowanie dla całej strony, co upraszcza proces projektowania i zapewnia spójność wizualną. Dobrą praktyką jest jednak używanie selektora uniwersalnego z umiarem, aby uniknąć nadmiernego obciążenia wydajności, szczególnie w większych dokumentach, gdzie precyzyjniejsze selektory mogą przynieść lepsze rezultaty.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

W języku PHP zmienna o nazwie $_SESSION przechowuje

A. zmienne przesyłane do skryptu poprzez formularze

B. zmienne przesyłane do skryptu za pośrednictwem ciasteczek (cookie)

C. zmienne zarejestrowane w aktualnej sesji

D. listę aktywnych sesji na serwerze WWW

Zmienna predefiniowana $_SESSION w PHP jest kluczowym elementem zarządzania sesjami, który umożliwia przechowywanie danych użytkownika w trakcie jego wizyty na stronie internetowej. Sesja jest identyfikowana przez unikalny identyfikator, który jest zazwyczaj przechowywany w ciasteczku na komputerze użytkownika, co pozwala na zachowanie stanu między różnymi żądaniami HTTP. Przechowywane w $_SESSION zmienne są dostępne na wszystkich stronach związanych z daną sesją, co sprawia, że jest to niezwykle przydatne w przypadku aplikacji wymagających autoryzacji lub personalizacji treści. Przykładem może być strona logowania, gdzie po wprowadzeniu poprawnych danych użytkownika, zmienne takie jak 'username' czy 'user_id' mogą zostać zapisane w $_SESSION, co umożliwia późniejsze wykorzystanie tych danych do wyświetlania spersonalizowanych informacji. PHP automatycznie rozpoczyna sesję po wywołaniu funkcji session_start(), co oznacza, że wszystkie zmienne zarejestrowane w $_SESSION będą dostępne do odczytu i zapisu podczas całej aktywności użytkownika na stronie. Warto również zaznaczyć, że dane w $_SESSION są przechowywane po stronie serwera, co czyni je bardziej bezpiecznymi w porównaniu do danych przechowywanych w ciasteczkach.

Pytanie 36

Wykonanie zapytania SQL: DELETE FROM mieszkania WHERE status=1; spowoduje usunięcie

A. pola o nazwie status w tabeli mieszkania

B. tabeli mieszkania w bazie danych

C. rekordów, gdzie pole status ma wartość 1, z tabeli mieszkania

D. tabel, w których pole status ma wartość 1, z bazy danych mieszkania

Użycie kwerendy SQL: DELETE FROM mieszkania WHERE status=1; jest poprawne, ponieważ polecenie DELETE ma na celu usunięcie rekordów z określonej tabeli, w tym przypadku z tabeli mieszkania. Klauzula WHERE filtruje te rekordy, które mają wartość pola status równą 1. To podejście jest zgodne z zasadami zarządzania danymi, które sugerują, że operacje usuwania powinny być przeprowadzane z użyciem odpowiednich filtrów, aby zminimalizować ryzyko przypadkowego usunięcia niezamierzonych danych. Na przykład, jeśli w tabeli mieszkania mamy 1000 rekordów, a tylko 150 z nich ma status równy 1, to po wykonaniu tej kwerendy usunięte zostaną dokładnie te 150 rekordów, a pozostałe pozostaną nienaruszone. Dobrą praktyką jest również tworzenie kopii zapasowych danych przed wykonaniem operacji usuwania, aby móc je przywrócić w razie potrzeby. Kwerendy DELETE są niezwykle przydatne w zarządzaniu bazami danych, zwłaszcza w sytuacjach, gdzie wymagana jest aktualizacja danych lub usunięcie nieaktualnych informacji.

Pytanie 37

Kaskadowe arkusze stylów są tworzone w celu

A. dodania na stronie internetowej treści tekstowych

B. ulepszenia nawigacji dla użytkownika

C. określenia metod formatowania elementów na stronie internetowej

D. zwiększenia szybkości ładowania grafiki na stronie internetowej

Kaskadowe arkusze stylów (CSS) są kluczowym elementem w projektowaniu stron internetowych, ponieważ umożliwiają one definiowanie sposobu formatowania i prezentacji elementów na stronie. CSS pozwala na oddzielenie treści od formy, co oznacza, że programiści mogą skupić się na tworzeniu struktury dokumentu HTML, podczas gdy stylistyka i układ są kontrolowane przez arkusze stylów. Przykładem zastosowania CSS jest stylizacja nagłówków, paragrafów czy list, gdzie można dostosować czcionki, kolory, marginesy oraz inne właściwości wizualne. Dzięki użyciu selektorów i reguł CSS, twórcy stron mają pełną kontrolę nad tym, jak każdy element będzie wyglądał, co pozwala na tworzenie responsywnych i estetycznych interfejsów. Ponadto, CSS obsługuje kaskadowość, co oznacza, że reguły mogą być dziedziczone i nadpisywane, co zwiększa elastyczność i wydajność procesu stylizacji. Warto również zwrócić uwagę na standardy W3C, które definiują najlepsze praktyki i zalecenia dotyczące użycia CSS, co przyczynia się do poprawy dostępności i zgodności stron internetowych.

Pytanie 38

W języku JavaScript, w celu przekształcenia specjalnie przygotowanego tekstu w tablicę, można wykorzystać metodę

A. replace()

B. slice()

C. trim()

D. split()

Metoda split() w języku JavaScript jest niezwykle użyteczna do dzielenia łańcucha tekstowego na elementy tablicy na podstawie określonego separatora. Gdy weźmiemy pod uwagę kontekst przetwarzania tekstu, na przykład możemy mieć ciąg znaków reprezentujący listę imion oddzielonych przecinkami, taki jak "Jan,Kasia,Piotr". Używając funkcji split(',', 2), możemy uzyskać tablicę ['Jan', 'Kasia'], co pozwala nam na łatwe manipulowanie i przetwarzanie tych danych. Metoda ta jest zgodna z zasadami programowania funkcyjnego, umożliwiając praktyczne podejście do przetwarzania danych. Warto również zauważyć, że split() może być wykorzystywana w różnorodnych kontekstach, takich jak praca z danymi z formularzy, analizowanie tekstów czy rozdzielanie argumentów w funkcjach. Stosując tę metodę, programiści powinni pamiętać o dobrych praktykach, takich jak walidacja danych wejściowych oraz zarządzanie sytuacjami, gdy ciąg wejściowy jest pusty lub nie zawiera separatora, co można osiągnąć poprzez dodatkowe sprawdzenia. W kontekście nowoczesnych aplikacji webowych, efektywne zarządzanie danymi tekstowymi jest kluczowe dla optymalizacji wydajności oraz poprawy UX, co czyni metodę split() fundamentalnym narzędziem w arsenale programisty JavaScript.

Pytanie 39

W HTML znacznik &lti> wywołuje taki sam efekt wizualny jak znacznik

A.

B.

C. <pre>

D.

Znacznik (emphasis) w języku HTML jest używany do podkreślenia znaczenia słów lub fraz w kontekście tekstu, co jest zgodne z semantyką sieci. Użycie tego znacznika nie tylko zmienia styl prezentacji tekstu na kursywę, ale także wskazuje, że dany fragment tekstu jest istotny dla zrozumienia całości. Znacznik (italic) również stosuje kursywę, ale nie ma znaczenia semantycznego, co oznacza, że nie informuje przeglądarek ani technologii wspomagających o istotności tego tekstu. W praktyce, stosując w miejscach, gdzie chcemy zaakcentować ważne elementy, pomagamy w poprawie dostępności strony oraz w jej SEO, ponieważ wyszukiwarki mogą lepiej zrozumieć strukturę i kontekst treści. Warto pamiętać, że według standardów W3C, stosowanie znaczników semantycznych, takich jak , jest zalecane dla poprawy struktury dokumentu HTML oraz dla lepszej interakcji z użytkownikami wykorzystującymi technologie asystujące. Przykład: W tej książce odkryjesz nowe możliwości.

Pytanie 40

Określ właściwą hierarchię stylów CSS biorąc pod uwagę ich priorytet w stylizacji elementów strony WWW?

A. Lokalny, Wewnętrzny, Zewnętrzny

B. Wewnętrzny, Zewnętrzny, Rozciąganie stylu

C. Zewnętrzny, Wydzielone bloki, Lokalny

D. Rozciąganie stylu, Zewnętrzny, Lokalny

Odpowiedź "Lokalny, Wewnętrzny, Zewnętrzny" jest poprawna, ponieważ ilustruje hierarchię stylów CSS, która określa, jak różne źródła stylów wpływają na wygląd elementów na stronie internetowej. Lokalne style, czyli te umieszczone bezpośrednio w atrybucie 'style' danego elementu HTML, mają najwyższy priorytet. Oznacza to, że jeśli zastosujemy zarówno lokalny styl, jak i styl zewnętrzny, to lokalny styl będzie miał pierwszeństwo i nadpisze ustawienia zewnętrznego arkusza stylów. Następnie mamy style wewnętrzne, umieszczone w sekcji 'head' dokumentu HTML, definiujące style dla całej strony, ale mające niższy priorytet niż style lokalne. Na końcu są style zewnętrzne, które są ładowane z zewnętrznych plików CSS. Przykładem zastosowania tej zasady może być sytuacja, gdy chcemy, aby dany przycisk miał określony kolor tła; możemy go ustawić lokalnie, aby był inny w danym kontekście, mimo że w zewnętrznym arkuszu stylów jest zdefiniowany inny kolor.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej