Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 24 marca 2025 19:21
Data zakończenia: 24 marca 2025 20:04

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Członkowie grupy Pracownicy nie mają możliwości drukowania dokumentów za pośrednictwem serwera wydruku w systemie Windows Server. Posiadają jedynie przydzielone uprawnienia 'Zarządzanie dokumentami'. Co trzeba zrobić, aby rozwiązać ten problem?

A. Dla grupy Administratorzy należy odebrać uprawnienia 'Drukuj'

B. Dla grupy Pracownicy należy odebrać uprawnienia 'Zarządzanie dokumentami'

C. Dla grupy Pracownicy należy przyznać uprawnienia 'Drukuj'

D. Dla grupy Administratorzy należy odebrać uprawnienia 'Zarządzanie drukarkami'

Odpowiedź, że dla grupy Pracownicy należy nadać uprawnienia "Drukuj" jest poprawna, ponieważ użytkownicy w tej grupie potrzebują odpowiednich uprawnień do realizacji zadań związanych z drukowaniem dokumentów. Uprawnienia "Zarządzanie dokumentami" umożliwiają jedynie obsługę dokumentów w kolejce drukarskiej, ale nie pozwalają na ich drukowanie. Aby umożliwić użytkownikom z grupy Pracownicy korzystanie z serwera wydruku, niezbędne jest przypisanie im także uprawnień "Drukuj", co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania uprawnieniami w systemach operacyjnych Windows Server. Przykładem może być sytuacja w biurze, gdzie pracownicy muszą szybko i sprawnie drukować raporty lub dokumenty, dlatego decydując się na nadanie odpowiednich uprawnień, administrator zapewnia efektywność pracy. Aby to zrobić, administrator powinien otworzyć właściwości drukarki, przejść do zakładki "Uprawnienia" i dodać odpowiednie uprawnienia dla grupy Pracownicy, co jest kluczowe dla utrzymania płynności operacyjnej w organizacji.

Pytanie 2

Na przedstawionym zdjęciu widoczna jest

A. karta telewizyjna

B. modem kablowy

C. karta sieci bezprzewodowej

D. moduł łączący komputer z UPS

Karta sieci bezprzewodowej, jak ta przedstawiona na zdjęciu, jest kluczowym komponentem umożliwiającym komputerom łączenie się z sieciami Wi-Fi. Działa ona poprzez odbieranie i wysyłanie sygnałów radiowych między komputerem a routerem bezprzewodowym. Typowa karta sieciowa PCI, jak ta na obrazku, jest instalowana bezpośrednio na płycie głównej komputera i zapewnia znacznie większą stabilność połączenia w porównaniu do kart podłączanych przez USB. Wspiera różne standardy transmisji, takie jak IEEE 802.11n czy 802.11ac, które określają prędkość i zasięg połączenia. Dzięki zastosowaniu technologii MIMO (Multiple Input Multiple Output), takie karty mogą jednocześnie korzystać z wielu anten, co zwiększa przepustowość i jakość połączenia. W kontekście praktycznym, karty sieciowe bezprzewodowe są powszechnie stosowane w biurach i domach, gdzie rozbudowa infrastruktury kablowej jest niepraktyczna lub kosztowna. Znajomość działania takich kart jest istotna z punktu widzenia zarządzania sieciami lokalnymi, konfiguracji routerów oraz rozwiązywania problemów z łącznością. Dobre praktyki branżowe zalecają regularną aktualizację sterowników karty, aby zapewnić optymalną wydajność i bezpieczeństwo połączenia.

Pytanie 3

Obecnie pamięci podręczne drugiego poziomu procesora (ang. "L-2 cache") są zbudowane z układów pamięci

A. DRAM

B. SRAM

C. ROM

D. EEPROM

Odpowiedź SRAM (Static Random-Access Memory) jest poprawna, ponieważ pamięci podręczne drugiego poziomu (L2) w nowoczesnych procesorach korzystają z tej technologii. SRAM charakteryzuje się szybką dostępnością oraz brakiem potrzeby odświeżania, co czyni ją idealnym wyborem dla pamięci cache, gdzie kluczowe są niskie opóźnienia i wysokie prędkości. Przykładem zastosowania SRAM w praktyce jest jego wykorzystanie w układach CPU, gdzie pamięć L2 przechowuje często używane dane i instrukcje, co znacząco przyspiesza operacje procesora. W przeciwieństwie do DRAM, która jest wolniejsza i wymaga odświeżania, SRAM zapewnia nieprzerwaną dostępność informacji, co wspiera efektywność obliczeń. Dobre praktyki inżynieryjne w projektowaniu układów scalonych preferują SRAM do implementacji pamięci cache ze względu na jej wyższe parametry wydajnościowe. Warto również wspomnieć, że rozwój technologii SRAM dąży do miniaturyzacji i zwiększenia gęstości, co wpływa na ogólną wydajność systemów obliczeniowych.

Pytanie 4

Urządzenie pokazane na grafice służy do

A. ochrony przed nieautoryzowanym dostępem z sieci

B. wzmocnienia sygnału

C. separacji sygnału

D. konwersji transmisji sygnału z użyciem kabla światłowodowego na skrętkę

Urządzenie przedstawione na rysunku to konwerter mediów, który zamienia transmisję sygnału światłowodowego na skrętkę miedzianą. Jest to istotny element infrastruktury sieciowej, umożliwiający integrację sieci światłowodowych z tradycyjnymi sieciami Ethernet, które wykorzystują kable miedziane. Konwertery mediów są niezbędne w sytuacjach, gdy konieczne jest pokonanie dużych odległości, na które światłowody są lepiej przystosowane ze względu na mniejsze straty sygnału i odporność na zakłócenia elektromagnetyczne. W praktyce konwertery mediów znajdują zastosowanie w centrach danych, kampusach uniwersyteckich czy dużych przedsiębiorstwach, gdzie różne segmenty sieci muszą zostać połączone. W standardach branżowych, takich jak IEEE 802.3, konwertery mediów odgrywają kluczową rolę w zapewnianiu kompatybilności między różnymi mediami transmisyjnymi. Działają zgodnie z zasadą transparentności protokołów, co oznacza, że przejście między światłowodem a skrętką nie wpływa na działanie wyższych warstw modelu OSI. Dzięki temu sieci mogą być bardziej elastyczne i skalowalne, co jest kluczowe w dynamicznie rozwijających się środowiskach IT.

Pytanie 5

Wyznacz całkowity koszt brutto materiałów potrzebnych do stworzenia sieci w topologii gwiazdowej dla 3 komputerów z kartami sieciowymi, używając przewodów o długości 2m. Ceny poszczególnych elementów przedstawiono w tabeli.

A. 249 zł

B. 92 zł

C. 89 zł

D. 252 zł

Aby obliczyć koszt brutto materiałów do połączenia trzech komputerów w topologii gwiazdy, należy uwzględnić wszystkie wymagane elementy. W topologii gwiazdy każdy komputer łączy się z centralnym przełącznikiem za pomocą przewodów. W tym przypadku korzystamy z przewodów o długości 2 metrów. Mamy więc trzy komputery, co daje nam łącznie trzy przewody o długości 2 metrów każdy. Koszt przewodu wynosi 1 zł za metr, co oznacza, że koszt trzech przewodów o długości 2 metrów wyniesie 3 x 2 m x 1 zł = 6 zł. Dodatkowo potrzebujemy trzech wtyków RJ-45, z których każdy kosztuje 1 zł, co łącznie kosztuje 3 zł. Na końcu musimy uwzględnić koszt przełącznika, który wynosi 80 zł. Sumując wszystkie koszty: 80 zł (przełącznik) + 6 zł (przewody) + 3 zł (wtyki) = 89 zł. Warto jednak zwrócić uwagę, że w pytaniu hetuje o koszt brutto, co może obejmować dodatkowe opłaty lub podatki, które są wliczone w cenę brutto. Jednak, jeśli przyjmiemy, że wszystkie podane ceny już uwzględniają VAT, to całkowity koszt wynosi 89 zł, a nie 92 zł. Koszt łączny to 89 zł, co czyni tę odpowiedź poprawną.

Pytanie 6

Którego protokołu działanie zostało zobrazowane na załączonym rysunku?

A. Telnet

B. Domain Name System(DNS)

C. Security Shell (SSH)

D. Dynamic Host Configuration Protocol (DHCP)

Domain Name System (DNS) jest protokołem używanym do tłumaczenia nazw domenowych na adresy IP, co umożliwia użytkownikom łatwiejsze poruszanie się po Internecie bez potrzeby zapamiętywania skomplikowanych adresów liczbowych. DNS działa w oparciu o hierarchiczny system serwerów i nie uczestniczy w procesie przypisywania adresów IP, ale w mapowaniu nazw na już przypisane adresy. Często mylnie utożsamiany z DHCP ze względu na rolę w zarządzaniu zasobami sieciowymi, lecz jego funkcje są całkowicie różne. Secure Shell (SSH) to protokół sieciowy zapewniający bezpieczne zdalne logowanie i komunikację w niezabezpieczonych sieciach. Jest używany głównie do zarządzania serwerami przez bezpieczne kanały komunikacyjne. W przeciwieństwie do DHCP, SSH koncentruje się na ochronie danych i autoryzacji użytkowników, a nie na konfiguracji sieci. Telnet to starszy protokół komunikacyjny używany do zdalnego połączenia z urządzeniami w sieci, jednak nie zapewnia zabezpieczeń, takich jak szyfrowanie danych, co czyni go podatnym na podsłuch i ataki. Zarówno SSH, jak i Telnet, koncentrują się na komunikacji między urządzeniami, podczas gdy DHCP ma na celu automatyzację przydzielania zasobów sieciowych. Mylenie tych protokołów wynika często z niezrozumienia ich specyfiki i odmiennych zastosowań w sieciach komputerowych. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy z tych protokołów ma swoje unikalne, niekrzyżujące się funkcje i zastosowania, co pozwala na ich właściwy dobór w zależności od potrzeb sieciowych organizacji. Błędne przypisanie funkcji jednemu z nich może prowadzić do nieefektywności i problemów bezpieczeństwa w zarządzaniu infrastrukturą sieciową. W przypadku zarządzania siecią kluczowe jest dokładne określenie roli, jaką każdy protokół odgrywa w jej funkcjonowaniu i odpowiednie ich wdrożenie zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 7

W systemie Windows zastosowanie zaprezentowanego polecenia spowoduje chwilową modyfikację koloru

A. tła okna wiersza poleceń, które zostało uruchomione z domyślnymi ustawieniami

B. czcionki wiersza poleceń, która była uruchomiona z ustawieniami domyślnymi

C. tła oraz tekstu okna Windows

D. paska tytułowego okna Windows

Rozważając użycie polecenia color w systemie Windows, konieczne jest zrozumienie jego specyfiki i zakresu działania. Częstym błędem jest zakładanie, że zmiana dotyczy całego systemu operacyjnego. W rzeczywistości polecenie to zmienia jedynie kolory czcionki i tła w oknie wiersza poleceń, które zostało uruchomione z domyślnymi ustawieniami. Nie wpływa na żadne inne elementy interfejsu użytkownika systemu Windows, takie jak pasek nazwy okna, ani na tło i czcionki okien systemowych. Takie rozumienie jest zgodne z dobrymi praktykami, które wymagają precyzyjnego zrozumienia zakresu działania narzędzi systemowych. Zakładając, że polecenie wpływa na systemowe elementy interfejsu, można doprowadzić do błędnych konfiguracji, szczególnie w kontekście automatyzacji i skryptowania. Administracja systemami Windows wymaga wiedzy o tym, jak lokalne zmiany w konsoli mogą być używane do konfiguracji środowiska pracy, bez wpływu na globalne ustawienia użytkownika czy systemu. Zrozumienie tych niuansów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemem i dostosowywania go do potrzeb użytkownika oraz organizacji.

Pytanie 8

Wszystkie ustawienia użytkowników komputera są przechowywane w gałęzi rejestru oznaczonej akronimem

A. HKCC

B. HKCU

C. HKLM

D. HKCR

HKCR (HKEY_CLASSES_ROOT) to gałąź rejestru, która przechowuje informacje na temat klas obiektów COM oraz informacji o typach plików, co sprawia, że jest kluczowa dla interakcji systemu z aplikacjami oraz obsługi rozszerzeń plików. Zrozumienie tej struktury jest istotne, jednak nie dotyczy ona osobistych ustawień użytkowników. Z kolei HKLM (HKEY_LOCAL_MACHINE) przechowuje informacje konfiguracyjne dotyczące całego systemu, które są niezbędne dla działania systemu operacyjnego oraz zainstalowanych programów, ale również nie koncentruje się na konkretnych ustawieniach indywidualnych użytkowników. HKCC (HKEY_CURRENT_CONFIG) jest gałęzią, która zawiera informacje o aktualnej konfiguracji sprzętu, co również nie ma bezpośredniego związku z preferencjami użytkowników. Często popełnianym błędem jest mylenie tych gałęzi, co może prowadzić do niepoprawnych wniosków dotyczących lokalizacji ustawień użytkowników. Prawidłowe zrozumienie struktury rejestru Windows i jej podziału na różne sekcje jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemem. Warto także pamiętać, że niewłaściwe modyfikacje w rejestrze mogą prowadzić do poważnych problemów z systemem operacyjnym, dlatego każda operacja powinna być przeprowadzana z najwyższą ostrożnością oraz zrozumieniem potencjalnych konsekwencji. Zachowanie ostrożności i znajomość odpowiednich gałęzi rejestru są niezbędne dla każdej osoby zajmującej się administracją komputerów w środowisku Windows.

Pytanie 9

Urządzenie pokazane na ilustracji służy do zgrzewania wtyków

A. SC

B. BNC

C. RJ 45

D. E 2000

Narzędzie przedstawione na rysunku to zaciskarka do wtyków RJ 45 wykorzystywana w sieciach komputerowych opartych na kablach typu skrętka. Wtyki RJ 45 są standardowymi złączami stosowanymi w kablach ethernetowych kategorii 5 6 i wyższych umożliwiającymi połączenia w sieciach LAN. Zaciskarka umożliwia właściwe umiejscowienie przewodów w złączu oraz zapewnia odpowiednie połączenie elektryczne dzięki zaciskaniu metalowych styków na izolacji przewodów. Proces ten wymaga precyzyjnego narzędzia które pozwala na równomierne rozłożenie siły co minimalizuje ryzyko uszkodzenia złącza. Przy prawidłowym użyciu zaciskarki możliwe jest uzyskanie niezawodnych połączeń które charakteryzują się wysoką odpornością na zakłócenia elektromagnetyczne. Warto również zwrócić uwagę na zastosowanie odpowiedniej kategorii kabli zgodnie z obowiązującymi standardami branżowymi jak np. ANSI TIA EIA 568 co zapewnia optymalne parametry transmisji danych. W codziennej praktyce instalatora sieciowego znajomość i umiejętność używania takiego narzędzia jest kluczowa dla zapewnienia jakości i niezawodności połączeń sieciowych.

Pytanie 10

W przypadku adresacji IPv6, zastosowanie podwójnego dwukropka służy do

A. jednorazowego zamienienia jednego bloku jedynek

B. jednorazowego zamienienia jednego lub kolejno położonych bloków wyłącznie z zer

C. wielokrotnego zastąpienia różnych bloków zer oddzielonych blokiem jedynek

D. wielokrotnego zastąpienia różnych bloków jedynek

Podwójny dwukropek (::) w adresacji IPv6 służy do jednorazowego zastąpienia jednego lub więcej bloków złożonych wyłącznie z zer. To pozwala na uproszczenie i skrócenie zapisu adresów, co jest szczególnie istotne w przypadku długich adresów IPv6. Przykładowo, adres 2001:0db8:0000:0000:0000:0000:0000:0001 może być zapisany jako 2001:db8::1, co znacznie ułatwia jego odczyt i wprowadzanie. Podwójny dwukropek może zostać użyty tylko raz w jednym adresie, aby uniknąć niejasności co do liczby zer. Przy planowaniu sieci IPv6, właściwe wykorzystanie podwójnego dwukropka może przyczynić się do czytelności dokumentacji oraz ułatwienia zarządzania adresami. Warto również zwrócić uwagę, że RFC 5952 dostarcza wskazówek dotyczących formatu adresów IPv6, co jest dobrą praktyką w branży sieciowej.

Pytanie 11

W przypadku dłuższych przestojów drukarki atramentowej, pojemniki z tuszem powinny

A. pozostać w drukarce, bez konieczności podejmowania dodatkowych działań

B. być zabezpieczone w specjalnych pudełkach, które zapobiegają zasychaniu dysz

C. zostać wyjęte z drukarki i umieszczone w szafie, bez dodatkowych zabezpieczeń

D. pozostać w drukarce, którą należy osłonić folią

Zabezpieczenie pojemników z tuszem w specjalnych pudełkach uniemożliwiających zasychanie dysz jest kluczowym krokiem w utrzymaniu prawidłowej funkcjonalności drukarki atramentowej. Przy dłuższych przestojach tusz może wysychać, co prowadzi do zatykania dysz głowicy drukującej, a w konsekwencji do obniżenia jakości druku. Przykładem skutecznego rozwiązania jest stosowanie pojemników z tuszem, które są zaprojektowane z myślą o minimalizacji kontaktu z powietrzem. Dobre praktyki wskazują również, że należy unikać pozostawiania tuszu w otwartych opakowaniach, gdyż ekspozycja na wilgoć i zanieczyszczenia może znacznie obniżyć jego jakość. Ponadto, warto regularnie przeprowadzać czyszczenie głowicy drukującej, aby zapobiegać osadzaniu się tuszu w dyszach, zwłaszcza po dłuższych przerwach w użytkowaniu. Właściwe przechowywanie tuszu przyczynia się do wydłużenia jego trwałości i poprawy efektywności drukowania, co jest zgodne z rekomendacjami producentów sprzętu biurowego.

Pytanie 12

Kluczowe znaczenie przy tworzeniu stacji roboczej dla wielu wirtualnych maszyn ma

A. wysokiej jakości karta sieciowa

B. mocna karta graficzna

C. liczba rdzeni procesora

D. system chłodzenia wodnego

Liczba rdzeni procesora ma kluczowe znaczenie w kontekście wirtualizacji, ponieważ umożliwia równoległe przetwarzanie wielu zadań. W przypadku stacji roboczej obsługującej wiele wirtualnych maszyn, każdy rdzeń procesora może obsługiwać osobny wątek, co znacząco poprawia wydajność systemu. Wysoka liczba rdzeni pozwala na lepsze rozdzielenie zasobów między wirtualne maszyny, co jest kluczowe w środowiskach produkcyjnych i testowych. Przykładowo, w zastosowaniach takich jak serwer testowy czy deweloperski, na którym uruchamiane są różne systemy operacyjne, posiadanie procesora z co najmniej 8 rdzeniami pozwala na płynne działanie każdej z maszyn wirtualnych. W praktyce, zastosowanie procesorów wielordzeniowych, takich jak Intel Xeon czy AMD Ryzen, stało się standardem w branży, co jest zgodne z zaleceniami najlepszych praktyk w obszarze wirtualizacji i infrastruktury IT.

Pytanie 13

Usterka przedstawiona na ilustracji, widoczna na monitorze komputera, nie może być spowodowana przez

A. nieprawidłowe napięcie zasilacza

B. przegrzanie karty graficznej

C. uszkodzenie modułów pamięci operacyjnej

D. spalenie rdzenia lub pamięci karty graficznej po overclockingu

Przegrzewanie się karty graficznej może powodować różne dziwne artefakty na ekranie, bo generowanie grafiki 3D wymaga sporo mocy i ciepła. Jeśli chłodzenie karty jest za słabe albo powietrze krąży źle, to temperatura może wzrosnąć, co prowadzi do kłopotów z działaniem chipów graficznych i problemów z obrazem. Zasilacz to też sprawa kluczowa, bo jak napięcie jest złe, to może to wpłynąć na stabilność karty. Zasilacz z niewystarczającą mocą lub z uszkodzeniem może spowodować przeciążenia i wizualne problemy. Jak ktoś kręci rdzeń czy pamięć karty graficznej po overclockingu, to może dojść do błędów w wyświetlaniu, bo przekraczanie fabrycznych ograniczeń mocno obciąża komponenty i może je uszkodzić termicznie. Podsumowując, wszystkie te przyczyny, poza problemami z pamięcią RAM, są związane z kartą graficzną i jej działaniem, co skutkuje zakłóceniami w obrazie.

Pytanie 14

W ramach zalecanych działań konserwacyjnych użytkownicy dysków SSD powinni unikać wykonywania

A. systematycznych kopii zapasowych danych

B. systematycznego sprawdzania dysku programem antywirusowym

C. czyszczenia wnętrza jednostki centralnej z kurzu

D. defragmentacji dysku

Defragmentacja dysku jest procesem, który ma na celu uporządkowanie fragmentów danych na tradycyjnych dyskach HDD, aby poprawić ich wydajność. Dyski SSD działają jednak na zupełnie innej zasadzie. W odróżnieniu od HDD, które wykorzystują ruchome części do odczytu i zapisu danych, SSD korzystają z pamięci flash, co oznacza, że dostęp do danych jest bardzo szybki, niezależnie od ich fizycznego rozmieszczenia na nośniku. Proces defragmentacji, który w przypadku HDD może przyspieszyć dostęp do danych, w przypadku SSD nie tylko nie przynosi korzyści, ale może również prowadzić do przedwczesnego zużycia komórek pamięci. Ponieważ SSD mają ograniczoną liczbę cykli zapisu i kasowania, narażanie ich na dodatkowe operacje zapisu, jakimi są działania defragmentacyjne, jest niewskazane. Zamiast tego, użytkownicy SSD powinni skupić się na regularnym aktualizowaniu oprogramowania systemowego oraz korzystaniu z technologii TRIM, które pozwala na lepsze zarządzanie przestrzenią pamięci. Dobre praktyki zarządzania dyskami SSD obejmują również monitorowanie ich stanu za pomocą odpowiednich narzędzi diagnostycznych, co pozwala na wczesne wykrycie potencjalnych problemów.

Pytanie 15

Program wirusowy, którego zasadniczym zamiarem jest samoistne rozprzestrzenianie się w sieci komputerowej, to:

A. robak

B. trojan

C. backdoor

D. keylogger

Robaki komputerowe to samodzielne programy, które mają zdolność do rozprzestrzeniania się w sieciach komputerowych, najczęściej bez interakcji użytkownika. Główną charakterystyką robaka jest to, że potrafi kopiować swoje własne instancje i przesyłać je do innych urządzeń, co czyni je szczególnie niebezpiecznymi w kontekście bezpieczeństwa sieci. W przeciwieństwie do trojanów, które udają legalne oprogramowanie i zależą od użytkowników, aby je uruchomić, robaki działają automatycznie. Przykładem robaka jest Blaster, który zainfekował tysiące komputerów w 2003 roku, wykorzystując lukę w zabezpieczeniach systemu Windows. Zrozumienie mechanizmów działania robaków jest kluczowe dla wdrażania skutecznych strategii obronnych, takich jak aktualizacje oprogramowania, instalacja zapór ogniowych oraz monitorowanie ruchu sieciowego, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania bezpieczeństwem IT.

Pytanie 16

Usługi na serwerze są konfigurowane za pomocą

A. Active Directory

B. kontroler domeny

C. panel sterowania

D. role i funkcje

Konfiguracja usług na serwerze rzeczywiście odbywa się poprzez przypisywanie ról i funkcji. Role serwera definiują, jakie zadania i usługi mogą być realizowane na danym serwerze, co pozwala na lepsze zarządzanie zasobami oraz zwiększa bezpieczeństwo poprzez ograniczenie dostępu tylko do niezbędnych funkcji. Przykładowo, w przypadku serwera Windows, można przypisać mu rolę kontrolera domeny, serwera plików czy serwera aplikacji. Konfigurując serwer, administratorzy muszą zrozumieć, które role są niezbędne do wsparcia funkcji organizacji. Istotnym standardem, który należy zastosować, jest zasada minimalnych uprawnień, co oznacza, że serwer powinien mieć przydzielone jedynie te role, które są absolutnie konieczne do jego działania. W praktyce, takie podejście nie tylko zwiększa bezpieczeństwo, ale także ułatwia zarządzanie i monitorowanie serwera, ponieważ mniej ról oznacza prostsze śledzenie i diagnozowanie problemów.

Pytanie 17

Aby zmienić system plików na dysku z FAT32 na NTFS w Windows XP, należy użyć programu

A. convert

B. subst

C. replace

D. attrib

Odpowiedź "convert" jest prawidłowa, ponieważ jest to narzędzie systemowe w systemie Windows, które służy do konwersji systemów plików. Umożliwia ono zmianę typu systemu plików z FAT32 na NTFS bez utraty danych. Proces konwersji jest niezwykle istotny, gdyż NTFS oferuje wiele zaawansowanych funkcji w porównaniu do FAT32, takich jak wsparcie dla dużych plików, lepsza wydajność, funkcje zabezpieczeń oraz obsługa dysków większych niż 32 GB. Przy użyciu polecenia "convert" w wierszu poleceń, użytkownik może wpisać "convert D: /fs:ntfs", gdzie "D:" to litera dysku, który ma być konwertowany. Przed przystąpieniem do konwersji zaleca się wykonanie kopii zapasowej danych na dysku, aby zminimalizować ryzyko utraty informacji. Dobrą praktyką jest także sprawdzenie integralności danych przed i po konwersji za pomocą narzędzi takich jak CHKDSK. Warto również pamiętać, że konwersja jest procesem nieodwracalnym, dlatego należy dokładnie przemyśleć decyzję o zmianie systemu plików.

Pytanie 18

Jak nazywa się magistrala, która w komputerze łączy procesor z kontrolerem pamięci i składa się z szyny adresowej, szyny danych oraz linii sterujących?

A. AGP – Accelerated Graphics Port

B. FSB – Front Side Bus

C. PCI – Peripheral Component Interconnect

D. ISA – Industry Standard Architecture

FSB, czyli Front Side Bus, jest kluczowym elementem architektury komputera, który pełni funkcję magistrali łączącej procesor z kontrolerem pamięci. W skład FSB wchodzą szyna adresowa, szyna danych oraz linie sterujące, co pozwala na efektywną wymianę informacji pomiędzy procesorem a pamięcią operacyjną. FSB jest istotne dla wydajności systemu, ponieważ zapewnia odpowiednią przepustowość dla danych przesyłanych pomiędzy kluczowymi komponentami. Na przykład, w systemach opartych na procesorach Intel, FSB pozwala na synchronizację pracy CPU z pamięcią RAM, co jest kluczowe dla realizacji zadań obliczeniowych. W praktyce, lepsze parametry FSB przekładają się na szybsze działanie aplikacji, co jest szczególnie zauważalne w wymagających zadaniach, takich jak edycja wideo czy gry komputerowe. Warto również zauważyć, że w miarę rozwoju technologii, FSB został zastąpiony przez inne standardy, takie jak QPI (QuickPath Interconnect) w nowszych architekturach, co wskazuje na ciągły postęp i innowacje w dziedzinie projektowania systemów komputerowych.

Pytanie 19

Ile par przewodów w standardzie 100Base-TX jest używanych do przesyłania danych w obie strony?

A. 1 para

B. 3 pary

C. 4 pary

D. 2 pary

Odpowiedź 2 pary jest prawidłowa, ponieważ standard 100Base-TX, będący częścią rodziny standardów Ethernet, wykorzystuje dwie pary przewodów w kablu kategorii 5 (Cat 5) lub wyższej do transmisji danych. W praktyce jedna para przewodów jest używana do przesyłania danych (transmisji), a druga para do odbioru danych (recepcji). Taki sposób komunikacji, zwany komunikacją pełnodupleksową, umożliwia jednoczesne przesyłanie i odbieranie danych, co znacząco zwiększa wydajność sieci. Standard 100Base-TX jest szeroko stosowany w lokalnych sieciach komputerowych (LAN) i zapewnia prędkość transmisji do 100 Mb/s. W kontekście praktycznym, zastosowanie tego standardu umożliwia efektywną komunikację między urządzeniami, takimi jak komputery, drukarki sieciowe czy routery, co jest kluczowe w zarządzaniu nowoczesnymi infrastrukturami IT. Wiedza na temat struktury kabli i ich zastosowania w systemach komunikacyjnych jest niezbędna dla specjalistów zajmujących się sieciami komputerowymi.

Pytanie 20

Wtyczka zaprezentowana na fotografie stanowi element obwodu elektrycznego zasilającego

A. napędy CD-ROM

B. dyski wewnętrzne SATA

C. stację dyskietek

D. procesor ATX12V

Wtyczka ATX12V, w przeciwieństwie do złączy używanych do zasilania stacji dyskietek, napędów CD-ROM czy dysków SATA, jest przeznaczona do zasilania procesorów, co wynika z rosnących potrzeb energetycznych nowoczesnych CPU. Stacje dyskietek oraz napędy CD-ROM wykorzystywały starsze standardy zasilania, takie jak Molex lub Berg, które dostarczały napięcia 5V i 12V, ale ich zastosowanie zostało wyparte przez bardziej zaawansowane technologie. Dyski SATA, z kolei, używają specyficznych złącz SATA power, które dostarczają napięcia 3.3V, 5V oraz 12V, co jest niezbędne dla ich prawidłowego funkcjonowania. Błędne przekonanie, że wtyczka ATX12V mogłaby być używana do takich celów, wynika z niedostatecznego zrozumienia specyfikacji złączy oraz ich zastosowań. Każde złącze w komputerze ma przypisaną unikalną rolę, która jest zgodna ze specyfikacjami producentów i standardami branżowymi. Dlatego zrozumienie różnic między nimi jest kluczowe dla prawidłowego montażu i użytkowania komponentów komputerowych oraz unikania potencjalnych problemów związanych z nieprawidłowym zasilaniem elementów sprzętowych.

Pytanie 21

Jak brzmi pełna wersja adresu IPv6 2001:0:db8::1410:80ab?

A. 2001:0000:0db8:0000:0000:0000:1410:80ab

B. 2001:1000:0db8:0000:0000:0000:1410:80ab

C. 2001:0000:db80:0000:0000:0000:1410:80ab

D. 2001:0001:0db8:0000:0000:0000:1410:80ab

Odpowiedź 2001:0000:0db8:0000:0000:0000:1410:80ab jest poprawna, ponieważ przedstawia pełną postać adresu IPv6, gdzie wszystkie zera zostały uzupełnione. W adresach IPv6 można stosować skróty, takie jak pomijanie wiodących zer oraz użycie podwójnego dwukropka (::) w celu zastąpienia długich ciągów zer. Pełna postać adresu wymaga jednak, aby każdy segment miał 4 znaki szesnastkowe, co oznacza, że wiodące zera muszą być dodane, aby spełnić ten wymóg. Zastosowanie pełnych adresów IPv6 jest istotne w kontekście konfiguracji sieci, ponieważ może pomóc w uniknięciu pomyłek przy ręcznej konfiguracji lub debugowaniu. Standardy takie jak RFC 5952 zalecają stosowanie pełnych postaci adresów IPv6 w dokumentacji i interfejsach użytkownika, co zwiększa przejrzystość i jednoznaczność. Przykładowo, gdy skonfigurujemy urządzenie sieciowe lub serwer, pełny adres może być łatwiejszy do odczytania dla administratorów, co zmniejsza ryzyko błędów przy wprowadzaniu ustawień.

Pytanie 22

Posiadacz notebooka pragnie zainstalować w nim dodatkowy dysk twardy. Urządzenie ma jedynie jedną zatokę na HDD. Możliwością rozwiązania tego wyzwania może być użycie dysku z interfejsem

A. SCSI

B. ATAPI

C. mSATA

D. USB

mSATA to standard interfejsu, który umożliwia podłączenie dysków SSD w formacie mSATA bezpośrednio do płyty głównej. Jest to idealne rozwiązanie dla notebooków, które mają ograniczone miejsce, a także jedną zatokę na dysk HDD. Dzięki mSATA użytkownik może zainstalować dodatkowy dysk SSD, co znacznie zwiększa pojemność i wydajność przechowywania danych. Dyski mSATA charakteryzują się małymi wymiarami oraz wysoką szybkością transferu danych, co czyni je doskonałym wyborem do nowoczesnych komputerów przenośnych. Na przykład, w przypadku notebooków gamingowych lub przeznaczonych do obróbki multimediów, możliwość zamontowania dodatkowego dysku SSD w formacie mSATA może znacząco przyspieszyć ładowanie gier i aplikacji. Warto zwrócić uwagę, że korzystanie z mSATA jest zgodne z aktualnymi standardami branżowymi, co zapewnia wysoką kompatybilność i niezawodność. W przypadku chęci modernizacji notebooka, warto zasięgnąć informacji o dostępności złącza mSATA na płycie głównej, co umożliwi sprawną instalację.

Pytanie 23

Wskaż poprawną wersję maski podsieci?

A. 255.255.0.128

B. 255.255.255.255

C. 255.255.252.255

D. 0.0.0..0

Odpowiedź 255.255.255.255 to tzw. maska podsieci, która jest używana do określenia adresu sieci i rozróżnienia pomiędzy częścią adresu identyfikującą sieć a częścią identyfikującą hosta. Ta specyficzna maska, określana również jako maska broadcast, jest stosowana w sytuacjach, gdy komunikacja musi być skierowana do wszystkich urządzeń w danej sieci. W praktyce, maska 255.255.255.255 oznacza, że wszystkie bity są ustawione na 1, co skutkuje tym, że nie ma zdefiniowanej podsieci, a wszystkie adresy są traktowane jako adresy docelowe. Jest to szczególnie istotne w kontekście protokołu IPv4, który wykorzystuje klasy adresowe do określenia rozmiaru podsieci oraz liczby możliwych hostów. Przy użyciu tej maski, urządzenia mogą komunikować się ze wszystkimi innymi w tej samej sieci, co jest kluczowe w scenariuszach takich jak broadcasting w sieciach lokalnych. W kontekście standardów, zgodność z protokołami TCP/IP jest fundamentalna, a poprawne stosowanie masek podsieci jest niezbędne dla efektywnego zarządzania ruchem w sieci.

Pytanie 24

Aplikacja komputerowa do organizowania struktury folderów oraz plików to

A. menedżer urządzeń

B. edytor tekstów

C. menedżer plików

D. system plików

Menedżer plików to program komputerowy, którego podstawowym zadaniem jest zarządzanie plikami oraz katalogami na dysku twardym lub innym nośniku danych. Umożliwia użytkownikom przeglądanie, kopiowanie, przenoszenie, usuwanie oraz organizowanie danych w sposób intuicyjny i efektywny. Dzięki interfejsowi graficznemu, który często opiera się na strukturze okien i ikon, menedżery plików, takie jak Windows Explorer czy Finder w macOS, oferują użytkownikom łatwy dostęp do złożonych operacji na plikach. Praktyczne zastosowanie menedżera plików można zobaczyć w codziennej pracy biurowej, gdzie na przykład pracownicy mogą szybko zorganizować dokumenty w odpowiednie foldery, co zwiększa efektywność pracy i porządkuje przestrzeń roboczą. Ponadto, menedżery plików często zawierają funkcje umożliwiające szybkie wyszukiwanie plików, co jest niezwykle przydatne w środowiskach z dużą ilością danych. Standardy dotyczące organizacji plików i folderów, takie jak hierarchiczne struktury katalogów, są kluczowe w kontekście zarządzania danymi, co czyni menedżery plików istotnym narzędziem dla każdego użytkownika komputerowego.

Pytanie 25

Jak można skonfigurować interfejs sieciowy w systemie Linux, modyfikując plik

A. /etc/network/interfaces

B. /etc/hosts

C. /etc/host.conf

D. /etc/resolv.conf

Plik /etc/network/interfaces jest kluczowym elementem konfiguracji interfejsów sieciowych w systemach Linux opartych na Debianie i jego pochodnych, takich jak Ubuntu. Umożliwia on administratorom systemów szczegółowe ustawienie parametrów sieciowych, takich jak adres IP, maska podsieci, brama domyślna oraz inne opcje. Struktura tego pliku jest zrozumiała i oparta na konwencjach, co ułatwia jego edycję. Na przykład, aby przypisać statyczny adres IP do interfejsu eth0, można dodać następujące linie: 'auto eth0' oraz 'iface eth0 inet static', a następnie podać adres IP, maskę i bramę. Warto także wspomnieć, że plik ten jest zgodny z najlepszymi praktykami, które zalecają centralizację konfiguracji sieciowej w jednym miejscu, co ułatwia zarządzanie oraz utrzymanie systemu. Konfiguracja ta jest szczególnie przydatna w środowiskach serwerowych, gdzie stabilność i przewidywalność ustawień sieciowych są kluczowe. Dodatkowo, zrozumienie działania tego pliku może pomóc w rozwiązywaniu problemów z połączeniami sieciowymi w systemie Linux.

Pytanie 26

Unity Tweak Tool oraz narzędzia dostrajania to elementy systemu Linux, które mają na celu

A. obsługę kont użytkowników

B. przydzielanie uprawnień do zasobów systemowych

C. personalizację systemu

D. ustawienie zapory sieciowej

Odpowiedź 'personalizacji systemu' jest poprawna, ponieważ narzędzia dostrajania oraz Unity Tweak Tool są zaprojektowane z myślą o użytkownikach systemów Linux, którzy chcą dostosować środowisko graficzne oraz zachowanie systemu operacyjnego do swoich indywidualnych potrzeb. Te narzędzia oferują szereg opcji, które pozwalają na modyfikację wyglądu interfejsu, ustawień motywów, ikon, czcionek oraz zachowań systemowych. Na przykład, użytkownik może łatwo zmienić domyślny motyw graficzny, co wpłynie na estetykę całego systemu, czy też dostosować skróty klawiszowe do swoich preferencji, co zwiększa efektywność pracy. W praktyce, korzystając z tych narzędzi, można uzyskać bardziej spójne i przyjemne doświadczenie użytkownika, co jest kluczowe w przypadku długotrwałego korzystania z systemu. Dodatkowo, zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie użyteczności, personalizacja pozwala na zwiększenie komfortu użytkowania oraz efektywności, co może mieć pozytywny wpływ na produktywność.

Pytanie 27

Aby wyświetlić informacje o systemie Linux w terminalu, jakie polecenie należy wprowadzić?

A. uptime

B. factor 22

C. uname -a

D. hostname

Polecenie hostname w Linuksie służy do wyświetlania lub ustawiania nazwy hosta komputera w sieci. Jego głównym zastosowaniem jest identyfikacja urządzenia w sieci komputerowej co nie dostarcza szerokiego zakresu informacji o systemie operacyjnym jako całości. Polecenie factor 22 natomiast oblicza czynniki liczby 22 co jest użyteczne w matematycznych operacjach ale nie ma żadnego związku z diagnostyką systemu operacyjnego. Polecenie uptime informuje o czasie działania systemu od ostatniego uruchomienia oraz o obciążeniu systemu. Jest istotne w monitorowaniu stabilności systemu i jego wydajności jednak nie dostarcza szczegółowych informacji o wersji jądra czy architekturze procesora. Typowym błędem myślowym jest założenie że każde polecenie związane z informacją o systemie dostarcza pełnego zestawu danych czego potrzebuje uname -a. Rozróżnienie pomiędzy tymi poleceniami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania systemem Linuks i zrozumienia ich specyficznych zastosowań. Właściwe użycie poleceń terminalowych jest podstawą dla administratorów systemów i wpływa na efektywność ich codziennej pracy.

Pytanie 28

Określ prawidłową sekwencję działań, które należy wykonać, aby nowy laptop był gotowy do użycia?

A. Montaż baterii, podłączenie zewnętrznego zasilania sieciowego, włączenie laptopa, instalacja systemu operacyjnego, wyłączenie laptopa po instalacji systemu operacyjnego

B. Podłączenie zewnętrznego zasilania sieciowego, włączenie laptopa, montaż baterii, instalacja systemu operacyjnego, wyłączenie laptopa po instalacji systemu operacyjnego

C. Włączenie laptopa, montaż baterii, instalacja systemu operacyjnego, podłączenie zewnętrznego zasilania sieciowego, wyłączenie laptopa po instalacji systemu operacyjnego

D. Podłączenie zewnętrznego zasilania sieciowego, włączenie laptopa, instalacja systemu operacyjnego, montaż baterii, wyłączenie laptopa po instalacji systemu operacyjnego

Wybierając inną kolejność operacji, można napotkać szereg problemów, które mogą wpłynąć na wydajność oraz bezpieczeństwo nowego laptopa. Na przykład, rozpoczęcie od włączenia laptopa przed zamontowaniem baterii lub podłączeniem zasilania sieciowego może prowadzić do uruchomienia urządzenia w stanie, w którym nie jest ono w pełni funkcjonalne. W wielu nowoczesnych laptopach, brak zasilania może skutkować wyłączeniem systemu operacyjnego w momencie, gdy ten jeszcze nie jest w pełni skonfigurowany. Podłączenie zasilania po włączeniu komputera także nie jest dobrym pomysłem, gdyż może to prowadzić do problemów z zasilaniem i stabilnością systemu. Dodatkowo, instalacja systemu operacyjnego bez odpowiedniego przygotowania (np. bez zasilania) może skutkować uszkodzeniem danych lub nieprawidłową konfiguracją oprogramowania. Użytkownicy często nie zdają sobie sprawy, że odpowiednia kolejność działań jest kluczowa nie tylko dla prawidłowego działania laptopa, ale także dla zapewnienia jego długoterminowej stabilności i bezpieczeństwa. Niewłaściwe podejście do tego procesu może prowadzić do awarii sprzętu, co w dłuższej perspektywie wiąże się z dodatkowymi kosztami i czasem potrzebnym na naprawy. Właściwa kolejność operacji, czyli montaż baterii, podłączenie zasilania, uruchomienie systemu oraz jego instalacja, to najlepsze podejście, zgodne z branżowymi standardami, które zapewnia maksymalne wykorzystanie możliwości sprzętu.

Pytanie 29

Zarządzaniem drukarkami w sieci, obsługiwaniem zadań drukowania oraz przyznawaniem uprawnień do drukarek zajmuje się serwer

A. FTP

B. wydruków

C. plików

D. DHCP

Odpowiedź "wydruków" jest prawidłowa, ponieważ serwer wydruków, znany również jako print server, pełni kluczową rolę w zarządzaniu zasobami drukarskimi w sieci. Jego głównym zadaniem jest rozgłaszanie dostępnych drukarek, co pozwala na ich zdalne użycie przez użytkowników w sieci. Serwer ten zarządza kolejkami zadań wydruku, co oznacza, że potrafi zarządzać wieloma zleceniami drukowania, zapewniając, że są one realizowane w odpowiedniej kolejności i bez kolizji. Dodatkowo, serwer wydruków przydziela prawa dostępu do poszczególnych drukarek, co jest istotne w środowiskach biurowych, gdzie nie każdy użytkownik powinien mieć dostęp do wszystkich urządzeń. Przykładem zastosowania serwera wydruków może być mała firma, w której kilka komputerów jest podłączonych do jednej drukarki. Serwer umożliwia zdalne drukowanie z tych komputerów, a także monitorowanie stanu drukarki oraz zbieranie statystyk dotyczących wykorzystania. W branży IT standardem jest wykorzystywanie serwerów wydruków w celu centralizacji zarządzania drukiem, co prowadzi do oszczędności materiałów eksploatacyjnych oraz czasu użytkowników.

Pytanie 30

Dodatkowe właściwości rezultatu operacji przeprowadzanej przez jednostkę arytmetyczno-logiczne ALU obejmują

A. wskaźnik stosu

B. licznik instrukcji

C. akumulator

D. rejestr flagowy

Rejestr flagowy, znany również jako rejestr statusu, odgrywa kluczową rolę w jednostce arytmetyczno-logicznej (ALU), ponieważ przechowuje dodatkowe informacje dotyczące wyniku operacji arytmetycznych i logicznych. Przykładowo, po wykonaniu operacji dodawania, rejestr flagowy może zaktualizować flagę przeniesienia, informując system o tym, że wynik przekroczył maksymalną wartość, jaką można reprezentować w danym formacie danych. Tego typu informacje są niezbędne w kontekście dalszych operacji, aby zapewnić, że procesory mogą podejmować decyzje oparte na wynikach wcześniejszych obliczeń. Zastosowanie rejestru flagowego jest kluczowe w programowaniu niskopoziomowym i architekturze komputerów, gdzie pozwala na efektywne zarządzanie przepływem programu dzięki warunkowym instrukcjom skoku, które mogą zmieniać swoje zachowanie w zależności od stanu flag. Na przykład, w językach asemblerowych, instrukcje skoku warunkowego mogą sprawdzać flagi w rejestrze flagowym, aby zdecydować, czy kontynuować wykonywanie programu, czy przejść do innej sekcji kodu, co jest fundamentalne dla efektywnego zarządzania kontrolą przepływu.

Pytanie 31

Jakie oprogramowanie służy do sprawdzania sterowników w systemie Windows?

A. sfc

B. replace

C. verifier

D. debug

Odpowiedź 'verifier' jest prawidłowa, ponieważ narzędzie to, znane jako Driver Verifier, jest specjalistycznym programem wbudowanym w system operacyjny Windows, który służy do weryfikacji i analizy działania sterowników. Umożliwia ono identyfikację problematycznych sterowników, które mogą powodować niestabilność systemu, błędy BSOD (Blue Screen of Death) oraz inne problemy związane z wydajnością. W praktyce, po uruchomieniu Driver Verifier, system zaczyna monitorować aktywność sterowników i zgłaszać wszelkie naruszenia zasad programowania, takie jak błędy w zarządzaniu pamięcią czy niepoprawne operacje na obiektach. Przykładowo, administratorzy systemów mogą używać tego narzędzia do diagnozowania problemów po aktualizacji sprzętu lub sterowników, a także do testowania nowych sterowników przed ich wdrożeniem w środowisku produkcyjnym. Dobre praktyki w zakresie zarządzania systemem operacyjnym zalecają regularne korzystanie z Driver Verifier jako część procesu wdrażania i utrzymania systemów, aby zapewnić ich stabilność i bezpieczeństwo.

Pytanie 32

Liczby zapisane w systemie binarnym jako 10101010 oraz w systemie heksadecymalnym jako 2D odpowiadają następującym wartościom:

A. 196 i 16

B. żadna z powyższych odpowiedzi nie jest prawidłowa

C. 170 i 65

D. 128 i 45

To, że wybrałeś odpowiedź 'żadna z powyższych odpowiedzi nie jest prawidłowa', to strzał w dziesiątkę. Jak zauważyłeś, zapis binarny 10101010 to 170 w systemie dziesiętnym, a heksadecymalny 2D zamienia się w 45. Można to łatwo przeliczyć: w binarnym sumujesz 128, 32, 8 i 2 i wychodzi właśnie 170. Przy hexie mamy 2, które mnożymy przez 16 i dodajemy 13. Dlatego ani inna odpowiedź nie ma racji bytu, co potwierdza, że czwarte rozwiązanie jest najlepsze. Z mojego doświadczenia, znajomość tych systemów liczbowych to podstawa w informatyce, zwłaszcza przy programowaniu czy budowaniu różnych systemów. Takie przeliczenia są kluczowe, na przykład, gdy pracujesz z mikrokontrolerami albo tworzysz algorytmy.

Pytanie 33

Jakie polecenie w systemie Linux nie pozwala na diagnozowanie sprzętu komputerowego?

A. ls

B. fsck

C. top

D. lspci

Polecenie 'ls' w systemie Linux służy do wylistowywania zawartości katalogów, a jego podstawowym celem jest umożliwienie użytkownikom przeglądania plików i folderów w danym katalogu. Nie jest to narzędzie diagnostyczne w kontekście sprzętu komputerowego, a raczej standardowe polecenie używane do eksploracji systemu plików. Przykład praktycznego zastosowania 'ls' może obejmować wyświetlenie listy plików w katalogu domowym użytkownika, co jest przydatne dla administratorów systemów podczas weryfikacji, jakie zasoby są dostępne. Dobre praktyki związane z tym poleceniem obejmują używanie opcji takich jak '-l', co daje szczegółowe informacje o plikach, lub '-a', które pokazuje również pliki ukryte. Warto również zauważyć, że 'ls' jest jednym z fundamentów w obsłudze systemów Unix/Linux, co czyni go niezbędnym narzędziem w pracy każdego użytkownika. Umożliwiając zarządzanie plikami i folderami, 'ls' odgrywa kluczową rolę w codziennych operacjach systemowych.

Pytanie 34

Jak wygląda układ przewodów w złączu RJ45 zgodnie z kolejnością połączeń T568A?

A. Biało-brązowy Brązowy Biało-pomarańczowy Pomarańczowy Biało-zielony Niebieski Biało-niebieski Zielony

B. Biało-pomarańczowy Pomarańczowy Biało-zielony Niebieski Biało-niebieski Zielony Biało-brązowy Brązowy

C. Biało-niebieski Niebieski Biało-brązowy Brązowy Biało-zielony Zielony Biało-pomarańczowy Pomarańczowy

D. Biało-zielony Zielony Biało-pomarańczowy Niebieski Biało-niebieski Pomarańczowy Biało-brązowy Brązowy

Sekwencja T568A dla wtyków RJ45 to jeden z tych dwóch standardów, które mamy w sieciach. Dobrze się znać na kolejności przewodów, bo to naprawdę ważne. W T568A mamy: biało-zielony, zielony, biało-pomarańczowy, niebieski, biało-niebieski, pomarańczowy, biało-brązowy i brązowy. Ta sekwencja jest istotna, bo zapewnia, że wszystko działa jak należy. Słyszałem, że w domowych sieciach czy w firmach, gdzie się stosuje różne urządzenia jak routery i switche, ten standard jest dość popularny. Jak się przestrzega takich norm, to można uzyskać lepszą jakość przesyłu danych i uniknąć zakłóceń elektromagnetycznych, co jest super ważne w sieciach Ethernet. Poznanie i używanie takich standardów jak T568A na pewno poprawia wydajność systemów teleinformatycznych, więc warto się tym zainteresować.

Pytanie 35

Zilustrowany schemat przedstawia zasadę funkcjonowania

A. cyfrowego aparatu fotograficznego

B. drukarki termosublimacyjnej

C. skanera płaskiego

D. myszy optycznej

Schemat przedstawia działanie myszy optycznej. Mysz optyczna wykorzystuje diodę LED do oświetlenia powierzchni pod nią. Odbite światło przechodzi przez soczewkę i trafia na matrycę CMOS lub CCD, która jest odpowiedzialna za przetwarzanie obrazu na sygnały cyfrowe. Dzięki temu sensor optyczny rejestruje ruch myszy względem powierzchni. Układ cyfrowego przetwarzania sygnału DSP analizuje zmiany obrazu i przekłada je na ruch kursora na ekranie. Mysz optyczna jest preferowana nad mechaniczną ze względu na brak ruchomych części, co zwiększa jej trwałość i precyzję. Współczesne myszki optyczne korzystają z zaawansowanych sensorów oferujących wysoką rozdzielczość do precyzyjnej pracy graficznej czy w grach komputerowych. Standardy USB oraz RF zapewniają łatwość podłączenia do komputera. Technologia ta jest szeroko stosowana w różnych branżach, gdzie wymagana jest precyzja i niezawodność urządzeń wejściowych.

Pytanie 36

Obrazek ilustruje rezultat działania programu

A. sort

B. dir

C. vol

D. tree

Polecenie tree jest używane w systemach operacyjnych do wyświetlania struktury katalogów w formie drzewa. Prezentuje hierarchię plików i folderów, co jest przydatne do wizualizacji złożonych struktur. Przykładowo, administracja serwerami Linux często wykorzystuje tree do szybkiego przeglądu struktury katalogów aplikacji lub danych. W porównaniu do polecenia dir, które wyświetla tylko listę plików w bieżącym katalogu, tree oferuje bardziej kompleksowy widok obejmujący podkatalogi. To narzędzie jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu plikami, ponieważ umożliwia szybkie identyfikowanie ścieżek dostępu, co jest kluczowe w systemach, gdzie struktura danych ma krytyczne znaczenie. Dodatkowo, użycie tree ułatwia zrozumienie organizacji plików w projektach programistycznych, co jest przydatne dla deweloperów w celu szybkiej nawigacji i odnajdywania odpowiednich zasobów. Tree można również zintegrować ze skryptami automatyzacji, aby dynamicznie tworzyć dokumentację struktury katalogów, co wspiera zarządzanie konfiguracjami i kontrolę wersji. Polecenie to jest więc niezwykle użyteczne w wielu aspektach profesjonalnej administracji systemami informatycznymi.

Pytanie 37

W sieciach komputerowych miarą prędkości przesyłu danych jest

A. dpi

B. ips

C. byte

D. bps

Odpowiedź 'bps' (bits per second) jest poprawna, ponieważ jest to jednostka używana do pomiaru szybkości transmisji danych w sieciach komputerowych. W kontekście sieci komputerowych, szybkość ta odnosi się do liczby bitów, które są przesyłane w ciągu jednej sekundy. Jest to kluczowy parametr, który pozwala ocenić wydajność sieci, a także porównywać różne technologie transmisji, takie jak Ethernet, Wi-Fi czy łączność mobilna. Na przykład, szybkie połączenia optyczne mogą osiągać prędkości rzędu kilku gigabitów na sekundę (Gbps), co jest istotne w zastosowaniach wymagających dużej przepustowości, jak strumieniowanie wideo w wysokiej rozdzielczości czy przesyłanie dużych plików. Warto także zaznaczyć, że standardy sieciowe, takie jak IEEE 802.3 dla Ethernetu, definiują minimalne i maksymalne wartości dla bps, co pozwala na standaryzację i zapewnienie interoperacyjności między urządzeniami.

Pytanie 38

Aplikacja komputerowa, która umożliwia zarządzanie plikami oraz folderami, to:

A. system plików

B. menedżer plików

C. menedżer sprzętu

D. edytor tekstu

Menedżer plików to aplikacja, która umożliwia użytkownikom zarządzanie plikami i katalogami na komputerze lub innym urządzeniu. Jego głównym zadaniem jest umożliwienie przeglądania, organizowania, kopiowania, przenoszenia oraz usuwania plików. Przykładem menedżera plików są narzędzia takie jak Windows Explorer czy Finder w systemie macOS. Użytkownicy mogą wizualizować strukturę folderów, co ułatwia nawigację i zarządzanie danymi. Dobre praktyki w korzystaniu z menedżera plików obejmują organizowanie plików w logiczne katalogi, co zwiększa efektywność pracy i ułatwia lokalizację potrzebnych danych. Warto również zaznaczyć, że nowoczesne menedżery plików często oferują dodatkowe funkcje, takie jak tagowanie plików, co pozwala na ich łatwiejsze wyszukiwanie. Używanie menedżerów plików to standardowa praktyka w codziennej pracy z komputerem, co podkreśla ich znaczenie w zarządzaniu danymi.

Pytanie 39

Na ilustracji widoczny jest komunikat systemowy. Jaką czynność powinien wykonać użytkownik, aby naprawić występujący błąd?

A. Podłączyć monitor do portu HDMI

B. Odświeżyć okno Menedżera urządzeń

C. Zainstalować sterownik do karty graficznej

D. Zainstalować sterownik do Karty HD Graphics

Podłączanie monitora do złącza HDMI nie rozwiąże problemu z brakiem sterownika dla karty graficznej. Złącze HDMI jest jedynie interfejsem do przesyłania obrazu i dźwięku z komputera do monitora. Problem przedstawiony na obrazku dotyczy jednak braku odpowiedniego sterownika dla karty graficznej, co uniemożliwia systemowi pełną identyfikację i wykorzystanie sprzętu. Odświeżenie okna Menedżera urządzeń również nie przyniesie oczekiwanych rezultatów, ponieważ ta czynność jedynie aktualizuje widok urządzeń w systemie, nie wpływając na instalację brakujących sterowników. Istotą problemu jest brak zainstalowanego oprogramowania, które umożliwiłoby systemowi poprawne rozpoznanie karty graficznej i wykorzystanie jej pełnych możliwości. Instalacja sterownika do Karty HD Graphics może być myląca, ponieważ choć HD Graphics jest wspomniana, problem dotyczy innego komponentu rozpoznawanego jako Standardowa karta graficzna VGA. Zatem kluczowe jest zainstalowanie sterownika dla poprawnej identyfikacji wykrytego sprzętu, co zapewnia zgodność z dobrymi praktykami zarządzania systemem operacyjnym i sprzętem.

Pytanie 40

Wskaź na błędny układ dysku z użyciem tablicy partycji MBR?

A. 2 partycje podstawowe i 1 rozszerzona

B. 3 partycje podstawowe oraz 1 rozszerzona

C. 1 partycja podstawowa oraz 1 rozszerzona

D. 1 partycja podstawowa oraz 2 rozszerzone

W przypadku tablicy partycji MBR (Master Boot Record), maksymalna liczba partycji podstawowych, które można utworzyć, wynosi cztery. Można jednak tworzyć partycje rozszerzone, które pozwalają na dalsze tworzenie partycji logicznych. W scenariuszu, w którym mamy jedną partycję podstawową i dwie partycje rozszerzone, nie spełnia to wymogów MBR, ponieważ jedna partycja rozszerzona może zawierać wiele partycji logicznych, ale nie może być więcej niż jedna partycja rozszerzona. W praktyce oznacza to, że w scenariuszu MBR można mieć do trzech partycji podstawowych i jedną rozszerzoną, co pozwala na utworzenie wielu partycji logicznych w ramach tej partycji rozszerzonej. Standard MBR ogranicza się do 2 TB dla dysków, co w większości przypadków nie jest już wystarczające, dlatego obecnie częściej korzysta się z GPT (GUID Partition Table), która obsługuje większe dyski oraz większą liczbę partycji. Zrozumienie ograniczeń MBR jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania przestrzenią dyskową w systemach operacyjnych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej