Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
  • Data rozpoczęcia: 7 marca 2025 12:09
  • Data zakończenia: 7 marca 2025 12:31

Egzamin niezdany

Wynik: 16/40 punktów (40,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie produkty są uważane za bogate w witaminę A?

A. cytrusy, jabłka, agrest
B. masło, jaja, śmietana
C. kiełbasa, szynka, schab
D. mąka, makaron, kasza
Wybór owoców takich jak cytryny, jabłka i agrest jako źródeł witaminy A opiera się na nieprawidłowym rozumieniu zawartości składników odżywczych w tych produktach. Chociaż owoce te są cennym źródłem witaminy C, błonnika oraz innych składników mineralnych, nie zawierają one znaczących ilości witaminy A w formie retinolu. Witamina A występuje głównie w produktach pochodzenia zwierzęcego oraz w niektórych warzywach w formie prowitaminy A (karotenów). Mąka, makaron i kasza to produkty zbożowe, które również nie są źródłem witaminy A, a ich głównym atutem są węglowodany oraz błonnik. Kiełbasa, szynka i schab, choć są produktami mięsnymi, nie dostarczają witaminy A w wystarczających ilościach, gdyż ich zawartość zależy od rodzaju mięsa i sposobu obróbki, a także od diety zwierząt. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich wniosków, obejmują utożsamianie zdrowych produktów spożywczych z wysoką zawartością witamin, co nie zawsze jest zgodne z rzeczywistością. Rozumienie różnorodności źródeł witamin oraz ich form jest kluczowe dla prawidłowego zbilansowania diety, dlatego warto zwracać uwagę na składniki odżywcze w kontekście pełnej wartości odżywczej produktów.
Pytanie 2

Źródło światła oświetlające miejsce pracy powinno być umiejscowione

A. przed pracownikiem, po lewej stronie stanowiska pracy
B. za pracownikiem, po lewej stronie stanowiska pracy
C. przed pracownikiem, po prawej stronie stanowiska pracy
D. za pracownikiem, po prawej stronie stanowiska pracy
Umiejscowienie źródła światła z tyłu pracownika po lewej lub prawej stronie prowadzi do niekorzystnych efektów, które mogą negatywnie wpływać na wydajność oraz zdrowie pracowników. Głównym problemem związanym z takim układem jest powstawanie cieni. Gdy światło pada z tyłu, ręce lub narzędzia mogą rzucać cienie na obszar pracy, co może prowadzić do trudności w dokładnym wykonywaniu zadań. Taka sytuacja jest szczególnie problematyczna w przypadku prac wymagających precyzyjnego widzenia, jak prace montażowe czy drobne naprawy, gdzie każdy szczegół ma znaczenie. Ponadto, umiejscowienie źródła światła z tyłu może powodować efekt olśnienia, co jest niebezpieczne dla zdrowia, ponieważ może prowadzić do zmęczenia oczu oraz bólu głowy. Użytkownicy często błędnie zakładają, że oświetlenie z tyłu będzie wystarczające, ponieważ mogą myśleć, że jakiekolwiek światło będzie lepsze niż jego brak. Niestety, takie myślenie ignoruje zasady ergonomii i dobre praktyki w zakresie projektowania miejsc pracy, które zalecają oświetlenie frontalne i boczne jako optymalne. Warto również zauważyć, że oświetlenie powinno być dostosowane do specyfiki pracy, a jego rozmieszczenie powinno uwzględniać rodzaj wykonywanych czynności oraz potrzeby pracowników, co jest istotne z punktu widzenia zarówno efektywności, jak i zdrowia.
Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Zjawiska związane z aktywnością pleśni oraz bakterii gnilnych w przechowywaniu żywności są zjawiskami

A. fizycznymi
B. biologicznymi
C. chemicznymi
D. mikrobiologicznymi
Analizując dostępne odpowiedzi, należy zauważyć, że nie wszystkie z nich prawidłowo odzwierciedlają zjawiska zachodzące podczas aktywności pleśni i bakterii gnilnych. Zmiany fizyczne, takie jak zmiana kształtu czy konsystencji żywności, mogą być wynikiem obecności mikroorganizmów, ale nie wyjaśniają one głębszych, biologicznych procesów. Z kolei zmiany chemiczne mogą obejmować reakcje chemiczne, które mogą zachodzić w wyniku działania enzymów, jednak te reakcje są ściśle związane z aktywnością mikroorganizmów i nie mogą być rozpatrywane w oderwaniu od kontekstu biologicznego. Odpowiedzi te mogą prowadzić do fałszywego wniosku, że aktywność pleśni i bakterii nie jest bezpośrednio powiązana z organizmami żywymi, co jest podstawowym błędem myślowym. Zrozumienie, że pleśnie i bakterie są organizmami, których aktywność jest kluczowym elementem przyczyniającym się do zmian w żywności, jest istotne dla zapobiegania ich obecności. W przemyśle spożywczym wdrożenie systemów monitorowania mikrobiologicznego oraz stosowanie odpowiednich procedur higienicznych jest zgodne z najlepszymi praktykami, a ignorowanie tych aspektów może prowadzić do zagrożenia zdrowia publicznego oraz strat ekonomicznych związanych z zepsutą żywnością.
Pytanie 5

Według zasad systemu HACCP, w celu oczyszczania ścieków w lokalu gastronomicznym, należy zastosować

A. środki odtłuszczające
B. urządzenia do separacji skrobi
C. młynki do odpadów organicznych
D. separatorów do zanieczyszczeń mechanicznych
Odtłuszczacze, osadniki do zanieczyszczeń mechanicznych oraz separatory skrobi to różne metody oczyszczania ścieków, jednak nie adresują one problemu odpadów organicznych tak skutecznie jak młynki do odpadów organicznych. Odtłuszczacze są stosowane głównie w celu usunięcia tłuszczów i olejów, które mogą być obecne w ściekach pochodzących z kuchni. Choć są one istotnym elementem procesu oczyszczania, to nie radzą sobie z rozdrobnieniem i przetwarzaniem odpadów organicznych, co może prowadzić do ich nagromadzenia i problemów związanych z zapachami oraz ich potencjalnym rozkładem. Osadniki do zanieczyszczeń mechanicznych mają na celu oddzielanie większych cząstek stałych z cieczy, ale nie są wystarczające w kontekście przetwarzania odpadów organicznych, które wymagają innego podejścia. Separatory skrobi z kolei są projektowane do oddzielania skrobi z płynnych odpadów, co również nie odnosi się do ogólnego problemu zarządzania odpadami organicznymi w zakładach gastronomicznych. Prawidłowe podejście do zarządzania odpadami organicznymi wymaga zastosowania rozwiązań, które nie tylko redukują objętość odpadów, ale również poprawiają ich higieniczne przetwarzanie, co jest kluczowe dla zachowania standardów HACCP. Warto więc zrozumieć, że każda z wymienionych odpowiedzi, choć może być użyteczna w konkretnych aspektach oczyszczania, nie spełnia kompleksowych wymagań skutecznego zarządzania odpadami organicznymi, co czyni młynki do odpadów organicznych najlepszym rozwiązaniem w tym kontekście.
Pytanie 6

Jaką metodę obróbki cieplnej powinno się zastosować przy przygotowywaniu potrawy mięsnej?

A. Smażenie
B. Duszenie
C. Grillowanie
D. Gotowanie
Duszenie, smażenie i grillowanie to techniki obróbki termicznej, które różnią się znacznie od gotowania, zarówno pod względem technologicznym, jak i wpływu na cechy organoleptyczne mięsa. Duszenie polega na długotrwałym gotowaniu w niewielkiej ilości płynu, co może prowadzić do intensywnego wydobycia aromatów z mięsa, ale nie zapewnia takiej samej konsystencji i delikatności, jak gotowanie w dużej objętości płynu. Smażenie natomiast, choć popularne, często wiąże się z utratą wilgotności mięsa, a wysoka temperatura może prowadzić do wysuszenia i zniekształcenia smaku. Grillowanie, z drugiej strony, nadaje potrawom charakterystyczny aromat wędzenia, ale wymaga precyzyjnego zarządzania temperaturą, aby uniknąć przegotowania i przypalenia zewnętrznej warstwy mięsa, co może skutkować twardością wewnętrznej części. W praktyce, te techniki mogą być stosowane w kombinacji, jednak w kontekście przygotowywania sztuki mięsa, gotowanie zostaje uznane za najbardziej efektywne i korzystne dla zachowania struktury oraz smakowitości produktu. Warto zrozumieć, że dobór odpowiedniej techniki obróbki wpływa nie tylko na smak, ale również na wartość odżywczą i bezpieczeństwo spożycia, co jest kluczowe w profesjonalnej gastronomii.
Pytanie 7

Jakie produkty powstają z ciast przygotowywanych w naczyniu ?

A. Kluski krajane, zacierka tarta, kluski kładzione
B. Makaron, naleśniki biszkoptowe, knedle
C. Kluski półfrancuskie, ciasto lane, naleśniki
D. Kluski francuskie, kołduny, zacierka skubana
Wybór innych odpowiedzi prowadzi do nieporozumień związanych z techniką przygotowywania ciast i wyrobów mącznych. Na przykład, makaron, który pojawia się w jednej z sugestii, jest produktem, który najczęściej jest wytwarzany z ciasta zarabianego w procesie wyrabiania, a nie w naczyniu. Oznacza to, że makaron wymaga bardziej zaawansowanego procesu technologicznego, który polega na wyrabianiu ciasta na stolnicy lub blacie, a nie w naczyniu. Naleśniki biszkoptowe i knedle również nie są sporządzane w sposób opisany w pytaniu. Naleśniki biszkoptowe często wymagają pieczenia w piekarniku, co także odchodzi od koncepcji zarabiania ciasta w naczyniu. Knedle, z drugiej strony, mają różne przepisy, ale najczęściej są przygotowywane z ciasta, które także nie jest ściśle związane z naczyniem. Osoby, które wybierają te odpowiedzi, mogą mylić różne metody przygotowania oraz nie rozumieć, jak klasyfikowane są ciasta mączne w kuchni. Kluczowym błędem jest nieodróżnienie technik zarabiania ciasta, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących właściwego sposobu przygotowania różnych potraw. Warto zatem zagłębić się w tematykę technik kulinarnych, aby poprawnie identyfikować i klasyfikować wyroby mączne w kontekście ich przygotowania.
Pytanie 8

Ile gramów mąki ziemniaczanej powinno się przygotować do wyrobu klusek śląskich z 1,5 kg ugotowanych ziemniaków, jeśli stosunek mąki ziemniaczanej do ziemniaków w cieście wynosi 1:5?

A. 400 g mąki
B. 200 g mąki
C. 500 g mąki
D. 300 g mąki
Aby przygotować kluski śląskie z 1,5 kg ugotowanych ziemniaków, stosując proporcję mąki ziemniaczanej do ziemniaków wynoszącą 1:5, należy obliczyć ilość potrzebnej mąki. Wzór to: ilość ziemniaków (w gramach) podzielona przez 5. W przypadku 1,5 kg ziemniaków, co odpowiada 1500 g, obliczenia wyglądają następująco: 1500 g ziemniaków / 5 = 300 g mąki ziemniaczanej. Kluski śląskie to tradycyjna potrawa, której jakość zależy od precyzyjnego stosowania proporcji składników, co jest kluczowe w procesie kulinarnym. W praktyce, zbyt mała ilość mąki może prowadzić do kleistej konsystencji, zaś nadmiar mąki sprawi, że kluski będą twarde. Dlatego znajomość prawidłowych proporcji jest niezbędna do osiągnięcia odpowiedniej tekstury i smaku. Takie podejście, oparte na precyzyjnych obliczeniach, jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi, które uwzględniają nie tylko smak, ale także wygląd i konsystencję potrawy.
Pytanie 9

Postępując zgodnie z zamieszczonym opisem, tuszkę

Opis
1. Ułóż tuszkę grzbietem na desce.
2. Przetnij skórę w dolnej części brzucha z obu stron.
3. Włóż w przecięcia nogi.
4. Skrzydła wykręć w stawie barkowym załóż na grzbiet.

A. formuje się sposobem angielskim.
B. formuje się w kieszeń.
C. spina się jedną nitką.
D. spina się dwiema nitkami.
Formowanie tuszki w kieszeń to kluczowy krok w przygotowaniu drobiu do nadziewania. Proces ten, oparty na precyzyjnych technikach kulinarnych, pozwala uzyskać równomierne i efektywne nadziewanie, co jest istotne dla smaku i estetyki potrawy. Ułożenie tuszki grzbietem na desce oraz odpowiednie przecięcie skóry w dolnej części brzucha zapewnia dostęp do wnętrza, a następnie wykręcenie skrzydeł w stawie barkowym jest niezbędne do zamknięcia tuszki. Dzięki temu, nadzienie pozostaje na swoim miejscu podczas gotowania, a tuszka uzyskuje apetyczny wygląd po przyrządzeniu. Zgodnie z najlepszymi praktykami gastronomicznymi, formowanie tuszki w kieszeń nie tylko zwiększa walory estetyczne dania, ale również wpływa na równomierne rozkładanie ciepła podczas pieczenia, co z kolei przyczynia się do uzyskania idealnej tekstury. Warto również wspomnieć o technice marynowania przed nadziewaniem, co dodatkowo wzbogaca smak potrawy.
Pytanie 10

Proszę przygotować zestaw dań: zupa kalafiorowa, paprykarz, ryż sypki, sałata zielona z śmietaną, sorbet truskawkowy. Jaka jest prawidłowa sekwencja, w której powinny być zrealizowane te dania?

A. Zupa, paprykarz, ryż, sałata, sorbet
B. Zupa, ryż, paprykarz, sorbet, sałata
C. Sorbet, zupa, paprykarz, sałata, ryż
D. Sorbet, zupa, paprykarz, ryż, sałata
Analizując błędne odpowiedzi, można dostrzec liczne nieporozumienia dotyczące zasadności kolejności przygotowywania posiłków. W przypadku podania dań, istotne jest, aby zachować harmonię smakową oraz odpowiednią temperaturę potraw. Rozpoczęcie od sorbetu, jak sugerują niektóre odpowiedzi, jest niepraktyczne, ponieważ jest to deser, który powinien być podawany na końcu, a nie na początku posiłku. Sorbet, jako chłodny przysmak, nie tylko traci na atrakcyjności, gdy podawany jest przed daniem głównym, ale także może negatywnie wpłynąć na odczucia smakowe gości. Zupa kalafiorowa, która powinna być przygotowana jako pierwsza, nie może być pomijana w tym procesie, ponieważ jej długotrwałe gotowanie wymaga odpowiedniego czasu. Paprykarz, będący daniem mięsnym, wymaga również dużej uwagi przy przygotowaniu, dlatego jego wcześniejsze rozpoczęcie jest kluczowe w kontekście odpowiedniego smaku i tekstury. Ryż, jako dodatek, powinien być gotowany tuż przed serwowaniem, co jest często pomijane w błędnych odpowiedziach. Sałata z kolei, będąca potrawą świeżą, powinna być przygotowana z jak najmniejszym wyprzedzeniem, aby zachować chrupkość. Zrozumienie kolejności przygotowania potraw jest niezbędne w profesjonalnym gotowaniu, w przeciwnym razie może prowadzić do zniekształcenia smaku oraz jakości serwowanych dań.
Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Który składnik kulinarny pochodzi z tuszy jagnięcej?

A. Comber
B. Rostbef
C. Gicz
D. Schab
Odpowiedzi, które wskazują na gicz, schab czy rostbef, są niepoprawne, ponieważ odnoszą się do zupełnie innych części tuszy mięsnej. Gicz, będąca częścią nóg zwierzęcia, charakteryzuje się większą zawartością tkanki łącznej oraz tłuszczu, co czyni ją bardziej odpowiednią do długiego gotowania czy duszenia. Z kolei schab to mięso wieprzowe, które pochodzi z okolicy grzbietu świni, a nie jagnięcia. Rostbef, będący częścią wołowiny, również nie ma zastosowania w kontekście jagnięcym i jest zarezerwowany dla mięsnych preparatów z wołowiny. Typowym błędem jest mylenie tych części ze względu na nieznajomość anatomii tuszy zwierzęcej oraz ich zastosowań kulinarnych. Warto zauważyć, że profesjonalne podejście do gotowania wymaga dobrej znajomości nie tylko samego mięsa, ale również technik jego przygotowania, co jest kluczowe dla uzyskania pożądanych walorów smakowych i teksturalnych. Dlatego ważne jest, aby rozumieć różnice pomiędzy poszczególnymi elementami tuszy, co pozwala na lepsze dopasowanie metod obróbczych oraz przypraw do rodzaju mięsa, które zamierzamy przygotować.
Pytanie 13

Osoba z działu ekspedycji, która zraniła się w palec i kontynuuje wydawanie potraw, stwarza ryzyko

A. chemiczne
B. toksyczne
C. fizyczne
D. mikrobiologiczne
Odpowiedź 'mikrobiologiczne' jest prawidłowa, ponieważ skaleczenie pracownika ekspedycji w palec może prowadzić do wprowadzenia patogenów, takich jak bakterie czy wirusy, do żywności. W branży gastronomicznej, zgodnie z wytycznymi HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), kluczowe jest minimalizowanie ryzyka zakażeń mikrobiologicznych. Wydawanie potraw przez osobę z raną na dłoni nie tylko zagraża zdrowiu konsumentów, ale również może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych dla przedsiębiorstwa. Przykładem może być zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu A, które przenosi się przez kontakt z zanieczyszczoną żywnością. W praktyce, każda osoba pracująca w kuchni powinna być świadoma zasad higieny osobistej i natychmiast zgłaszać wszelkie skaleczenia, a następnie na czas leczenia zrezygnować z kontaktu z żywnością, aby uniknąć ryzyka zakażeń. Poprawne postępowanie w takich sytuacjach jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności i ochrony zdrowia publicznego.
Pytanie 14

Jakie urządzenie powinno się używać do przygotowywania zup kremowych?

A. Wilk.
B. Miesiarkę.
C. Kuter.
D. Malakser.
Malakser to urządzenie, które idealnie nadaje się do sporządzania zup kremów, ponieważ jego główną funkcją jest dokładne miksowanie i rozdrabnianie składników. Dzięki ostrzom o wysokiej prędkości, malakser jest w stanie uzyskać gładką i jednorodną konsystencję, która jest kluczowa w przypadku zup kremów. Na przykład, korzystając z malaksera, można łatwo zmiksować ugotowane warzywa, takie jak marchew, ziemniaki czy brokuły, tworząc aksamitne zupy, które zachwycają smakiem i wyglądem. Warto również zwrócić uwagę na ergonomię użytkowania – malaksery często posiadają różne funkcje, takie jak możliwość regulacji prędkości, co daje większą kontrolę nad procesem miksowania. W branży gastronomicznej, malakser jest szeroko stosowany, a jego wykorzystanie w kuchniach profesjonalnych jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi, co przekłada się na jakość serwowanych potraw.
Pytanie 15

Jakiego rodzaju mięso powinno się wykorzystać do przygotowania potrawy boeuf Stroganow?

A. Rozbratel
B. Szponder
C. Polędwicę
D. Zrazową
Polędwica wołowa jest kluczowym składnikiem potrawy boeuf Stroganow, ze względu na swoje walory smakowe oraz teksturę. Ten rodzaj mięsa, pochodzący z części grzbietowej bydła, charakteryzuje się niską zawartością tkanki łącznej, co czyni go wyjątkowo miękkim i soczystym. W potrawach takich jak boeuf Stroganow, gdzie mięso jest krojone na cienkie paski i smażone krótko, polędwica zapewnia idealną konsystencję oraz smak. Dobre praktyki kulinarne sugerują, aby nie gotować polędwicy zbyt długo, aby nie straciła swojej delikatności. W połączeniu z sosem przygotowanym na bazie śmietany, musztardy i grzybów, polędwica staje się centralnym punktem tego dania, które jest uznawane za klasykę kuchni rosyjskiej. Ponadto, stosowanie polędwicy w boeuf Stroganow jest zgodne z tradycją i standardami kulinarnymi, które podkreślają jakość składników oraz ich odpowiednie przygotowanie.
Pytanie 16

Sposób przygotowania jaj w kąpieli wodnej, które zostały wylane do szklanki, to metoda na zrobienie jaj

A. garnirowanych
B. w koszulce
C. mollet
D. po wiedeńsku
Gotowanie jajek po wiedeńsku to technika kulinarna, która polega na gotowaniu jajek w kąpieli wodnej, co zapewnia delikatne i równomierne podgrzewanie. W tej metodzie jajka są najpierw wybijane do miseczki, a następnie umieszczane w garnku z gotującą się wodą. Dzięki temu nie tylko unikamy przyklejania się jajek do ścianki naczynia, ale również mamy pełną kontrolę nad czasem gotowania, co jest kluczowe dla osiągnięcia pożądanej konsystencji. Jajka gotowane w tej technice mają miękkie białka i płynne żółtka, co czyni je idealnym dodatkiem do wielu dań, takich jak sałatki, zupy czy jako element garnitury. W praktyce szefowie kuchni często stosują tę metodę, aby uzyskać idealnie ugotowane jajka do serwowania na śniadanie, w brunchach czy w bardziej wyrafinowanych potrawach. Dobrą praktyką jest również dodanie do wody łyżki octu, co może pomóc w utrzymaniu białka w całości, co jest szczególnie przydatne w przypadku jaj świeżych, które są mniej stabilne podczas gotowania.
Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Wykorzystując dane zawarte w tabeli oblicz wartość energetyczną 1 porcji fasolki po bretońsku (1 porcja = 200 g fasolki).

Składnik odżywczyBiałkoTłuszczeWęglowodany
Zawartość składników odżywczych
w 100 g fasolki po bretońsku		91118
Współczynnik
energetyczny Atwotera		494

A. 207 kcal
B. 138 kcal
C. 66 kcal
D. 414 kcal
Aby obliczyć wartość energetyczną 1 porcji fasolki po bretońsku, należy znać zawartość białka, tłuszczu oraz węglowodanów w 100 g tego produktu. Zgodnie z zasadami obliczeń energetycznych, każdy z tych składników odżywczych ma przypisany współczynnik energetyczny, znany jako współczynniki Atwatera: białko - 4 kcal/g, tłuszcz - 9 kcal/g, węglowodany - 4 kcal/g. Po pierwsze, należy pomnożyć odpowiednie wartości składników odżywczych w 100 g przez ich współczynniki energetyczne, a następnie sumować te wartości. Uzyskaną ilość energii dla 100 g fasolki mnożymy przez 2, aby uzyskać wartość dla 200 g. Na przykład, jeśli fasolka zawiera 20 g białka, 10 g tłuszczu i 30 g węglowodanów w 100 g, to obliczenia byłyby następujące: (20 g x 4 kcal/g) + (10 g x 9 kcal/g) + (30 g x 4 kcal/g) = 80 + 90 + 120 = 290 kcal dla 100 g. Mnożąc przez 2, otrzymujemy 580 kcal dla 200 g. Wartość 414 kcal wskazuje na zastosowanie prawidłowych danych, co jest kluczowe w dietetyce i planowaniu posiłków. Takie obliczenia są istotne dla osób dbających o zdrowie i kontrolujących kaloryczność swojej diety.
Pytanie 20

Suchie warzywa strączkowe po zjedzeniu dostarczają organizmowi ludzkiego białka oraz

A. błonnika i skrobi
B. błonnika i jodu
C. cholesterolu i jodu
D. cholesterolu i skrobi
Dobra robota! Odpowiedź o błonniku i skrobi w warzywach strączkowych jest na miejscu. Te składniki są naprawdę ważne w diecie. Weźmy na przykład fasolę, soczewicę czy groch – to są świetne źródła białka, szczególnie dla osób, które nie jedzą mięsa. Ale to nie wszystko! Błonnik, który znajdziesz w tych warzywach, pomaga naszemu układowi pokarmowemu. To znaczy, że poprawia pracę jelit i dba o naszą mikroflorę. To z kolei ma pozytywny wpływ na poziom cukru we krwi oraz cholesterol – więc jest dobrze dla naszego serca. I nie zapominajmy o skrobi! To węglowodan, który daje energię i wspiera metabolizm. Regularne jedzenie warzyw strączkowych, tak jak zalecają dietetycy, może pomóc w utrzymaniu zdrowia i zmniejszyć ryzyko różnych chorób, na przykład cukrzycy czy problemów z sercem.
Pytanie 21

Które naczynie należy ustawić na środku stanowiska roboczego oraz jaki nóż przygotować, aby zorganizować pracę na stanowisku do ręcznego obierania warzyw?

A.naczynie na warzywa po obróbcenóż kuchenny
B.naczynie na warzywa przed obróbkąnóż jarzyniak
C.naczynie na odpadkinóż kuchenny
D.naczynie na odpadkinóż jarzyniak

A. C.
B. A.
C. B.
D. D.
Wybór innej odpowiedzi od D wskazuje na niepełne zrozumienie zasad organizacji stanowiska roboczego. Umiejscowienie naczynia na odpady w innym miejscu niż środek stanowiska może prowadzić do nieefektywności pracy oraz chaosu, a także zwiększa ryzyko kontaminacji. W profesjonalnych kuchniach, gdzie czas i efektywność są kluczowe, konieczne jest, aby wszystkie niezbędne narzędzia i materiały były łatwo dostępne, a odpady szybko i sprawnie segregowane. Nóż jarzyniak jest specjalistycznym narzędziem, które zapewnia precyzję w obieraniu warzyw, a jego brak na stanowisku roboczym oznacza, że użycie niewłaściwego narzędzia może prowadzić do marnotrawstwa produktów oraz ryzyka urazów. Często występującym błędem w myśleniu jest przekonanie, że każde naczynie lub narzędzie można ustawić w dowolnym miejscu, co wpływa na ergonomię i komfort pracy. Ważne jest, aby znać najlepsze praktyki w organizacji stanowiska, takie jak zasady dotyczące przestrzeni roboczej, które powinny sprzyjać wydajności i bezpieczeństwu. Dlatego kluczowe jest, aby przestrzegać zasad dotyczących lokalizacji sprzętu i narzędzi, co znacząco przekłada się na efektywność pracy w kuchni.
Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

Którą potrawę można przygotować, wykorzystując wszystkie podane surowce i półprodukty?

Normatyw surowcowy na 5 porcji
Surowce/ półproduktyIlość
ziemniaki1700g
cebula100g
mąka pszenna50g
jaja2 szt.
olej150g
cukier150g
sóldo smaku

A. Ziemniaki faszerowane.
B. Pyzy ziemniaczane.
C. Placki ziemniaczane.
D. Bliny ziemniaczane.
Wybór potrawy, która nie wykorzystuje wszystkich podanych składników, może prowadzić do nieprawidłowych wniosków dotyczących technologii kulinarnej. Na przykład ziemniaki faszerowane zazwyczaj wymagają jedynie ziemniaków i nadzienia, co nie obejmuje pozostałych składników, takich jak mąka, cebula czy jaja. To podejście opiera się na błędnym założeniu, że każde danie można przygotować wyłącznie z jednego głównego składnika, co ogranicza kreatywność w kuchni. Z kolei pyzy ziemniaczane, będące rodzajem kluski, również nie korzystają z cebuli ani cukru, co wyklucza je z zestawu składników zgodnych z normatywem. Warto zauważyć, że pominięcie mąki pszennej w tych potrawach jest kluczowym błędem, ponieważ mąka jest niezbędna do uzyskania odpowiedniej struktury i tekstury. W wielu tradycyjnych przepisach mąka działa jako spoiwo, co jest zgodne z zasadami technologii żywności, które wskazują na konieczność użycia odpowiednich składników, aby osiągnąć pożądany efekt końcowy. Warto przy tym mieć na uwadze, że każda potrawa powinna być analizowana pod kątem użytych surowców, co pomoże w zrozumieniu ich funkcji oraz pozwoli na właściwe przygotowanie potraw w zgodzie z zasadami sztuki kulinarnej.
Pytanie 24

Ile porcji napoju można uzyskać z 8 opakowań soku, z których każde ma pojemność 1,5 l, jeżeli do przygotowania 1 porcji napoju potrzeba 200 ml soku?

A. 16 porcji
B. 60 porcji
C. 45 porcji
D. 75 porcji
Wiele osób przy obliczaniu liczby porcji soku popełnia błąd w obliczeniach lub interpretacji jednostek miary. Na przykład, jeśli ktoś myli litry z mililitrami, może dojść do niepoprawnych wniosków. Odpowiedzi sugerujące 45, 16 czy 75 porcji mogą wynikać z nieprawidłowych obliczeń lub błędnego zrozumienia zadania. Przykładowo, by uzyskać 45 porcji, można by błędnie obliczyć całkowitą pojemność soku jako 9000 ml, co jest niemożliwe w świetle przedstawionych danych. Odpowiedź 16 porcji może z kolei wynikać z błędnego pomnożenia objętości soku lub z przypisania niewłaściwej ilości soku na porcję. Typowym błędem myślowym jest również niewłaściwe postrzeganie proporcji: zamiast dzielić całkowitą objętość przez objętość jednej porcji, niektórzy mogą zsumować objętości wszystkich opakowań, co prowadzi do błędnych wyników. Ważne jest, aby podczas takich obliczeń zachować ostrożność i precyzyjnie posługiwać się jednostkami miary, ponieważ nawet drobne błędy mogą znacząco wpłynąć na ostateczną liczbę porcji, co jest kluczowe w praktycznych zastosowaniach, takich jak organizacja wydarzeń czy zarządzanie magazynem w przedsiębiorstwach gastronomicznych.
Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Jakie dodatki należy wykorzystać przy przygotowywaniu kawy po irlandzku?

A. Cukier puder oraz whisky
B. Śmietanę i lody waniliowe
C. Rum i cukier
D. Cukier brunatny i whisky
Kawa po irlandzku to naprawdę znany napój, który łączy w sobie mocny smak kawy z odrobiną słodyczy dzięki cukrowi brunatnemu. Moim zdaniem, to sprawia, że jest idealnym wyborem na przykład na zimowe wieczory. Cukier brunatny różni się od białego tym, że ma melasę, co dodaje mu fajnego, głębokiego smaku i nut karmelowych, które świetnie pasują do espresso. Whisky, która jest kluczowym składnikiem, nie tylko sprawia, że napój ma alkohol, ale dodaje mu też aromatu, co jest zgodne z tym, jak tradycyjnie robi się kawę w Irlandii. W restauracjach często stosuje się konkretne proporcje składników, żeby uzyskać najlepszy smak. Przygotowując kawę po irlandzku, najlepiej zacząć od zaparzenia mocnej kawy, dodać odrobinę whisky i cukru brunatnego, a na koniec położyć bitą śmietanę, żeby napój wyglądał apetycznie i był ciepły. To zgodne z najlepszymi praktykami baristycznymi.
Pytanie 27

Kalafior zalicza się do kategorii warzyw

A. kapustnych
B. liściowych
C. korzeniowych
D. strączkowych
Kalafior należy do rodziny kapustowatych (Brassicaceae), co czyni go warzywem kapustnym. Warzywa te charakteryzują się dużą wartością odżywczą oraz różnorodnością zastosowań kulinarnych. Kalafior jest źródłem witamin C, K oraz kwasu foliowego, a także błonnika pokarmowego. Dzięki temu wprowadzenie go do diety może przyczyniać się do poprawy zdrowia, wspierając układ odpornościowy oraz zdrowie serca. Kalafior można spożywać na surowo, gotowany, pieczony czy smażony, co sprawia, że jest wszechstronnym składnikiem w kuchni. Dodatkowo, jako warzywo kapustne, kalafior może być wykorzystywany w szerokim zakresie dań, począwszy od sałatek, przez zupy, aż po dania główne. Warto również zauważyć, że w ostatnich latach kalafior stał się popularnym składnikiem diet roślinnych oraz wegańskich, co zwiększa jego znaczenie w kontekście zdrowego żywienia i zrównoważonego rozwoju.
Pytanie 28

Z 30 kg świeżych ogórków uzyskano 300 porcji mizerii, każda o wadze 0,06 kg. Jaki jest ubytek produkcyjny ogórków?

A. 18 kg
B. 12 kg
C. 1,80 kg
D. 1,20 kg
Obliczanie ubytku produkcyjnego ogórków w przypadku produkcji mizerii polega na zrozumieniu relacji między ilością surowca a wydajnością końcowego produktu. Z 30 kg świeżych ogórków otrzymano 300 porcji mizerii, z których każda waży 0,06 kg. Łączna masa mizerii wynosi zatem 300 porcji x 0,06 kg/porcję = 18 kg. Ubytek produkcyjny to różnica między ilością surowca a masą gotowego produktu. W tym przypadku, mamy 30 kg - 18 kg = 12 kg. Ubytek ten jest naturalnym zjawiskiem w procesie produkcji, które może wynikać z różnych czynników, takich jak straty w trakcie obróbki, odpady, czy utrata wody. W praktyce przemysłowej, odpowiednie zarządzanie tymi stratami jest kluczowe dla optymalizacji kosztów i efektywności produkcji. Wiedza na temat ubytku produkcyjnego pozwala na lepsze planowanie produkcji oraz minimalizowanie strat, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży przetwórczej.
Pytanie 29

Aby zapobiec powstawaniu zielonej obwódki wokół żółtka jaja gotowanego na twardo, należy je gotować

A. przestrzegając czasu gotowania i szybko schłodzić
B. z dodatkiem soli
C. najpierw zanurzając je w zimnej wodzie
D. umieszczając je w wrzącej wodzie i zostawiając do ostygnięcia
Odpowiedzi sugerujące dodatek soli do wody przy gotowaniu jaj są poparte powszechnym przekonaniem, że sól może zapobiec pękaniu skorupek lub ułatwić ich obieranie. Jednakże nie wpływa to na zjawisko zielonej otoczki wokół żółtka. Poza tym, umieszczanie jaj w zimnej wodzie przed gotowaniem, mimo że może pomóc w równomiernym podgrzewaniu, również nie ma wpływu na eliminację zielonego pierścienia. W rzeczywistości, kluczowym czynnikiem jest czas gotowania, a nie temperatura początkowa wody. Wkładanie jaj do wrzącej wody i późniejsze ich pozostawienie do ostygnięcia jest też błędnym podejściem, ponieważ nie kontroluje się tutaj czasu gotowania. Jaja, które są gotowane zbyt długo, niezależnie od metody, będą miały tendencję do tworzenia się zielonej otoczki, co jest rezultatem niepożądanej reakcji chemicznej, jak już wcześniej wspomniano. Zatem, zamiast skupiać się na niepoprawnych metodach, warto przestrzegać sprawdzonych teorii dotyczących czasu gotowania oraz jego schładzania, co będzie skuteczne w praktyce i przyniesie oczekiwane rezultaty.
Pytanie 30

Gazpacho to zimna zupa warzywna, która jest typowa dla kuchni

A. włoskiej
B. rosyjskiej
C. hiszpańskiej
D. francuskiej
Kuchnia francuska, rosyjska i włoska mają swoje specyficzne potrawy, które mogą być mylone z gazpacho ze względu na zróżnicowanie smaków i technik kulinarnych, jednak żadna z nich nie ma z nim nic wspólnego. Francuska kuchnia jest znana z bogatych zup, takich jak bouillabaisse, która jest zupą rybną, a nie warzywną, co kontrastuje z charakterem gazpacho. W rosyjskiej tradycji popularna jest zupa chłodnik, ale jej skład i sposób podania różnią się znacznie od hiszpańskiego gazpacho. Z kolei kuchnia włoska słynie z takich potraw jak minestrone, ale również nie jest to zimna zupa. Typowe błędy myślowe, jakie mogą prowadzić do wyboru niepoprawnych odpowiedzi, obejmują generalizację lub skojarzenie zimnych potraw z określonymi kuchniami bez uwzględniania ich specyfiki. Ponadto, fakt, że wiele kuchni europejskich korzysta z podobnych składników, może prowadzić do pomyłek. Kluczowe jest, aby przy wyborze odpowiedzi na pytania kulinarne, zwracać uwagę na kontekst kulturowy i regionalny, co pozwoli uniknąć błędnych założeń i lepiej zrozumieć różnorodność światowej gastronomii.
Pytanie 31

Jaki czynnik wpływa na utratę jędrności surówki z białej kapusty?

A. szatkowanie za pomocą noża
B. maszynowe szatkowanie kapusty
C. obecność musztardy i oleju
D. za wczesne dodanie soli oraz cukru
Szatkowanie kapusty nożem wcale nie wpływa na jej jędrność. Tradycyjne krojenie warzyw pozwala zachować ich strukturę, bo można łatwiej kontrolować grubość kawałków. Co do musztardy i oleju, to one spokojnie mogą dodać smaku surówce. Musztarda działa jak emulgator, a olej dostarcza zdrowych kwasów tłuszczowych. Jasne, szatkowanie maszynowe czasami uszkadza komórki i powoduje, że woda wypływa szybciej, ale to technika często używana w kuchni, gdy chcemy zaoszczędzić czas. Największy błąd tutaj polega na tym, że ważniejsze jest, jak dodajemy składniki, a nie to, jak szatkujemy. Żeby surówka była najlepsza, najpierw warto delikatnie wymieszać wszystko, a potem dodać sól i cukier. To dobra praktyka, bo tekstura i smak są najważniejsze.
Pytanie 32

Jakie odpady uznaje się za niebezpieczne?

A. Papier.
B. Puszki metalowe.
C. Baterie.
D. Butelki plastikowe.
Baterie zalicza się do odpadów niebezpiecznych ze względu na ich skład chemiczny, który często zawiera substancje szkodliwe, takie jak ołów, kadm czy rtęć. Te metale ciężkie mogą powodować poważne zagrożenia dla zdrowia ludzkiego oraz środowiska, jeśli nie są odpowiednio usuwane. Przyczyniają się do zanieczyszczenia gleby i wód gruntowych, co może mieć nieodwracalne konsekwencje. Właściwa segregacja i recykling baterii są kluczowe, dlatego wiele krajów wprowadziło regulacje dotyczące ich zbierania i przetwarzania. Na przykład, w Polsce istnieją punkty zbiórki, gdzie można oddać zużyte baterie. Dobre praktyki w zarządzaniu tymi odpadami obejmują także edukację społeczeństwa o ich szkodliwości oraz promowanie alternatywnych rozwiązań, takich jak akumulatory o niskiej toksyczności. Warto również zwrócić uwagę na rozwój technologii, które mają na celu zmniejszenie wpływu baterii na środowisko, jak baterie litowo-jonowe, które są bardziej efektywne i mniej szkodliwe.
Pytanie 33

Osoby będące na diecie bezglutenowej powinny unikać picia

A. mleka
B. bawarki
C. kawy naturalnej
D. kawy zbożowej
Kawa naturalna, bawarka i mleko są na pewno okej w kontekście diety bezglutenowej, nie ma co się zastanawiać. Kawa naturalna to przecież produkt jednoskładnikowy, więc jest bezpieczna dla tych, co mają nietolerancję glutenu, bo nie ma tam żadnych zbóż, które mogłyby dostarczać gluten. Bawarka, czyli kawa z mlekiem, też jest spoko, o ile używasz składników, które są wolne od glutenu. Mleko samo w sobie nie ma glutenu, więc można je spokojnie pić. Problemy mogą się pojawić tylko wtedy, gdy jakieś produkty mleczne mają dodatki, które mogą zawierać gluten, dlatego warto zawsze czytać etykiety. Czasem można się zaplątać i mylić kawę zbożową z innymi rodzajami kawy, i to prowadzi do niepotrzebnych obaw. Tak czy inaczej, najważniejsze to wiedzieć, że kawy zbożowej lepiej unikać, a inne napoje są w porządku.
Pytanie 34

Podczas przygotowywania produktów z ciasta drożdżowego, gluten obecny w mące pszennej

A. zwiększa spoistość i ciągliwość ciasta
B. wzmacnia zapach ciasta
C. zmniejsza objętość oraz trwałość ciasta
D. nadaje wyrobom złotawą kolorystykę
Żadne z pozostałych stwierdzeń nie oddaje prawidłowych właściwości glutenu w kontekście ciasta drożdżowego. Mówiąc o wzmocnieniu aromatu ciasta, należy zaznaczyć, że smak i zapach potrawy zależą głównie od użytych składników oraz procesu ich obróbki, a nie bezpośrednio od białek glutenowych. Aromaty w pieczeniu są efektem reakcji Maillarda oraz karamelizacji, które zachodzą podczas pieczenia w wysokich temperaturach, a nie dzięki glutenowi. Kwestia nadająca wyrobom złocistą barwę również nie jest związana z glutenem, lecz z tymi reakcjami chemicznymi, które prowadzą do powstania charakterystycznej, złocistej skórki. Co więcej, gluten nie zmniejsza objętości ani trwałości ciasta; wręcz przeciwnie, jego obecność jest kluczowa dla uzyskania odpowiedniej struktury i tekstury, a w odpowiednich warunkach może wydłużać świeżość wyrobów poprzez lepsze zatrzymywanie wilgoci. Typowe błędy myślowe obejmują utożsamianie właściwości ciasta z innymi składnikami lub procesami, co prowadzi do nieporozumień w zakresie funkcji glutenu. Właściwe zrozumienie roli glutenu jest kluczowe dla każdego, kto chce uzyskać wysokiej jakości wypieki, dlatego istotne jest zapoznanie się z teorią piekarstwa oraz praktykami, które kładą nacisk na rozwój i zarządzanie glutenem.
Pytanie 35

Jak należy serwować barszcz czysty z uszkami w porcji pojedynczej?

A. w bulionówce na podstawce
B. w filiżance na podstawce
C. w głębokim talerzu
D. w porcelanowej miseczce
Podawanie barszczu czystego z uszkami w filiżance na podstawce może wydawać się estetyczne, jednak jest to praktyka, która nie odpowiada standardom serwowania zup. Filiżanka, choć elegancka, nie jest odpowiednia do zup, ponieważ jej mała pojemność ogranicza ilość serwowanego płynu, co może nie spełniać oczekiwań gości. Zupy wymagają większej objętości, aby móc je w pełni docenić, zarówno pod względem smaku, jak i konsystencji. Podobnie, podawanie w porcelanowej miseczce, mimo że również wygląda atrakcyjnie, jest niewygodne dla gości, którzy chcą cieszyć się pełnym doświadczeniem zupy. W przypadku bulionówki na podstawce, chociaż może wydawać się, że jest to odpowiednia opcja dla zup, to jednak jej forma jest bardziej przeznaczona do serwowania bulionów, a nie gęstszych zup, jak barszcz z uszkami. Warto zauważyć, że nieprawidłowe podejścia do serwowania mogą prowadzić do frustracji gości i negatywnie wpływać na ich doświadczenie. Odpowiednie dobieranie naczyń do rodzaju serwowanej potrawy jest kluczowe w gastronomii, a głęboki talerz jest standardowym wyborem, który oferuje wygodę oraz estetykę.
Pytanie 36

Która z metod konserwacji spowoduje najmniejsze straty składników odżywczych w produktach spożywczych?

A. Suszenia
B. Pasteryzowania
C. Wędzenia
D. Zamrażania
Wędzenie, jako metoda konserwacji, skupia się głównie na nadaniu żywności charakterystycznego smaku i aromatu przy pomocy dymu z palącego się drewna. Choć wędzenie może przyczynić się do pewnej ochrony przed psuciem się, proces ten często wiąże się z utratą wartości odżywczych, zwłaszcza witamin, które są wrażliwe na wysoką temperaturę oraz dym. Pasteryzowanie z kolei, polega na podgrzewaniu żywności do określonej temperatury przez określony czas, co skutecznie zabija bakterie, ale także prowadzi do degradacji niektórych składników odżywczych, szczególnie witamin C i B. Z kolei suszenie, polegające na usuwaniu wilgoci, które ma na celu zapobieganie rozwojowi mikroorganizmów, również powoduje utratę wielu witamin i składników mineralnych. W przypadku każdej z tych metod, kluczową kwestią jest zrozumienie, że procesy konserwacji często wiążą się z kompromisami pomiędzy trwałością a wartością odżywczą. Dlatego ważne jest, aby przy wyborze metody konserwacji żywności brać pod uwagę nie tylko jej trwałość, ale również wpływ na składniki odżywcze, co jest często pomijane w praktyce domowej i przemysłowej.
Pytanie 37

Umieszczanie przyprawionych kawałków słoniny wewnątrz fragmentów chudej wołowiny przeznaczonej do duszenia to

A. bejcowanie.
B. szpikowanie.
C. tablerowanie.
D. solenie.
Peklowanie, tablerowanie oraz bejcowanie to różne procesy przetwarzania mięsa, które są często mylone z szpikowaniem. Peklowanie polega na konserwowaniu mięsa poprzez zastosowanie soli, cukru oraz przypraw, co pozwala na wydłużenie jego trwałości oraz nadanie charakterystycznego smaku. Nie jest to jednak metoda, która wpływa na strukturę mięsa poprzez dodanie tłuszczu wewnątrz, jak ma to miejsce w przypadku szpikowania. Tablerowanie oznacza natomiast proces krojenia mięsa w plastry i układania ich w formie, co nie ma związku z wypełnianiem ich tłuszczem. Bejcowanie to technika polegająca na marynowaniu mięsa w płynnych mieszankach przypraw, co również nie ma na celu poprawy struktury, lecz głównie wzbogacenie smaku. Te pomyłki często wynikają z niepełnego zrozumienia celu i efektów poszczególnych metod kulinarnych. Wiedza na temat różnic między tymi procesami jest kluczowa dla profesjonalnych kucharzy i entuzjastów gotowania, aby mogli oni świadomie stosować odpowiednie techniki w zależności od pożądanych rezultatów w kuchni.
Pytanie 38

Tłuszcze, które mają najkrótszy czas przydatności do spożycia w odpowiednich warunkach, to

A. margaryna na bazie mleka
B. smazany tłuszcz wieprzowy
C. olej z nasion słonecznika
D. masło śmietankowe
Wybór smalcu wieprzowego, oleju słonecznikowego czy margaryny mlecznej jako produktów o najkrótszym okresie przechowywania jest wynikiem niepełnego zrozumienia właściwości tłuszczów i ich stabilności. Smalec wieprzowy, będący tłuszczem zwierzęcym, charakteryzuje się długim okresem przydatności do spożycia, zwłaszcza przy odpowiednich warunkach przechowywania. Jego wysoka zawartość nasyconych kwasów tłuszczowych sprawia, że jest mniej podatny na utlenianie. Olej słonecznikowy, będący tłuszczem roślinnym, również wyróżnia się dłuższym okresem trwałości dzięki obróbce rafinacyjnej, która eliminując zanieczyszczenia, zwiększa jego stabilność. Margaryna mleczna, zawierająca emulgatory i tłuszcze roślinne, ma zarówno stabilne właściwości przechowalnicze, jak i dłuższy okres przydatności do spożycia. Błędne przypisanie krótkiego okresu trwałości tym tłuszczom może wynikać z mylenia ich z bardziej podatnymi na psucie produktami, takimi jak masło. W rzeczywistości, wybór odpowiedniego tłuszczu do przechowywania i obróbki kulinarnej wymaga zrozumienia zarówno ich składu chemicznego, jak i metod przechowywania, które wpływają na ich trwałość. Dlatego istotne jest, aby podchodzić do kwestii przechowywania tłuszczów z uwagą i znajomością tematu.
Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

W tradycyjnym przygotowaniu sałatki caprese, obok pomidorów, należy użyć sera

A. brie
B. camembert
C. parmezan
D. mozarella
Wybór niewłaściwego sera w kontekście sałatki caprese często wynika z niepełnego zrozumienia tradycji kulinarnych oraz właściwości poszczególnych składników. Ser parmezan, chociaż ceniony za swój intensywny smak i twardą konsystencję, nie jest odpowiedni do tej sałatki. Parmezan jest serem, który głównie stosuje się w potrawach wymagających długiego gotowania lub jako posypka do dań, a jego mocny smak może zdominować subtelność pomidorów i bazylii, co stoi w sprzeczności z filozofią sałatki caprese, która opiera się na harmonii prostych, świeżych składników. Z kolei sery takie jak brie czy camembert, mimo że są popularne w kuchni francuskiej, mogą również nie pasować do tej potrawy. Oba te sery mają kremową konsystencję i wyrazisty smak, ale nie dość, że różnią się znacznie od tradycyjnej mozzarelli, to jeszcze wprowadzają do dania elementy, które całkowicie zmieniają jego charakter. W kuchni włoskiej istotna jest zgodność składników, dlatego kluczowe jest, aby stosować ser mozzarella, który jest nie tylko tradycyjnym składnikiem tej sałatki, ale także zapewnia właściwe połączenie smakowe. Niewłaściwy dobór sera może prowadzić do zakłócenia równowagi smakowej, co jest podstawowym błędem w sztuce kulinarnej.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej