Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 8 czerwca 2025 20:33
Data zakończenia: 8 czerwca 2025 20:46

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Zamianę uszkodzonych kondensatorów w karcie graficznej umożliwi

A. klej cyjanoakrylowy

B. lutownica z cyną i kalafonią

C. wkrętak krzyżowy i opaska zaciskowa

D. żywica epoksydowa

Wymiana uszkodzonych kondensatorów w karcie graficznej wymaga użycia lutownicy z cyną i kalafonią, ponieważ te narzędzia oraz materiały są kluczowe w procesie lutowania. Lutownica pozwala na podgrzanie styków kondensatora, co umożliwia usunięcie starego elementu i przylutowanie nowego. Cyna, będąca stopem metali, ma odpowiednią temperaturę topnienia, co sprawia, że jest idealnym materiałem do lutowania w elektronice. Kalafonia, z kolei, działa jako topnik, który poprawia przyczepność lutu oraz zapobiega utlenianiu powierzchni lutowanych, co jest istotne dla zapewnienia mocnych i trwałych połączeń. Przykładem praktycznym zastosowania tych narzędzi jest serwisowanie kart graficznych, gdzie kondensatory często ulegają uszkodzeniu na skutek przeciążenia lub starzenia się. Standardy branżowe, takie jak IPC-A-610, podkreślają znaczenie wysokiej jakości lutowania w celu zapewnienia niezawodności urządzeń elektronicznych. Właściwe techniki lutowania nie tylko przedłużają żywotność komponentów, ale również poprawiają ogólną wydajność urządzenia. Dlatego znajomość obsługi lutownicy oraz umiejętność lutowania to niezbędne umiejętności w naprawach elektronicznych.

Pytanie 2

Karta dźwiękowa, która może odtworzyć plik w formacie MP3, powinna być zaopatrzona w układ

A. DAC

B. RTC

C. GPU

D. ALU

Karta dźwiękowa, aby mogła poprawnie odtwarzać pliki audio w formacie MP3, powinna być wyposażona w układ DAC (Digital-to-Analog Converter), który jest kluczowym elementem odpowiedzialnym za przekształcanie sygnałów cyfrowych na analogowe. Format MP3 jest kompresowanym formatem dźwiękowym, który przechowuje dane w postaci cyfrowej, a do odtwarzania tych danych niezbędne jest ich zdekodowanie z formatu cyfrowego na analogowy, aby mogły być odtwarzane przez głośniki lub słuchawki. Przykładem zastosowania DAC może być jego obecność w smartfonach, komputerach, czy systemach audio, gdzie zapewnia wysoką jakość dźwięku. W branży audio istotne jest, aby DAC był zgodny z aktualnymi standardami jakości dźwięku, takimi jak 24-bit/192kHz, co pozwala na uzyskanie lepszej klarowności i detali dźwiękowych. Dzięki zastosowaniu wysokiej jakości DAC, użytkownicy mogą cieszyć się pełnym spektrum dźwięków, co jest szczególnie ważne w kontekście muzyki i filmów.

Pytanie 3

W systemie Linux uprawnienia pliku wynoszą 541. Właściciel ma możliwość:

A. wyłącznie wykonania

B. odczytu i wykonania

C. zmiany

D. odczytu, zapisu i wykonania

Właściwe zrozumienie uprawnień w systemie Linux jest kluczowe dla efektywnego zarządzania bezpieczeństwem i dostępem do danych. W przypadku, gdyby użytkownik sądził, że właściciel pliku ma jedynie prawo do wykonania pliku, to jest to mylne podejście. Przydzielone uprawnienia 541 wyraźnie wskazują, że właściciel może zarówno odczytać, jak i wykonać plik, co jest istotne dla prawidłowego działania aplikacji czy skryptów. Odpowiedzi, które sugerują jedynie prawo do wykonania, pomijają część uprawnień, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania dostępem i potencjalnych problemów z bezpieczeństwem. W kontekście programowania, posiadanie uprawnienia do odczytu jest kluczowe, ponieważ pozwala programistom analizować i modyfikować kod źródłowy, a także zrozumieć, jak dany plik jest wykorzystywany w systemie. Nieprawidłowe zrozumienie uprawnień często prowadzi do sytuacji, w której użytkownicy nie mogą uzyskać dostępu do niezbędnych plików, co z kolei może powodować błędy w aplikacjach oraz obniżać wydajność systemu. Warto zatem inwestować czas w naukę oraz zrozumienie mechanizmu przydzielania uprawnień w Linuxie, aby uniknąć tych typowych błędów myślowych.

Pytanie 4

Który standard Gigabit Ethernet pozwala na tworzenie segmentów sieci o długości 550 m lub 5000 m przy prędkości transmisji 1 Gb/s?

A. 1000Base-FX

B. 1000Base-LX

C. 1000Base-T

D. 1000Base-SX

Odpowiedź 1000Base-LX jest całkiem trafna. Ten standard pozwala na przesył danych z prędkością 1 Gb/s na naprawdę dużych odległościach - aż do 5000 metrów na włóknach jedno-modowych, a dla wielo-modowych to maks 550 metrów. Używa fali o długości 1300 nm, co sprawia, że świetnie nadaje się do zastosowań, gdzie musimy przesyłać dane na dłuższe dystanse z małymi stratami sygnału. W praktyce, 1000Base-LX jest często wykorzystywany w kampusach czy w połączeniach między budynkami, gdzie jednak są spore odległości. Dzięki włóknom jedno-modowym jakoś sygnału jest lepsza, a zakłócenia mniejsze niż w przypadku technologii działających na krótszych dystansach. Aha, no i ten standard jest zgodny z normami IEEE 802.3z, więc jest powszechnie akceptowany w różnych środowiskach.

Pytanie 5

Najskuteczniejszym zabezpieczeniem sieci bezprzewodowej jest

A. protokół WPA2

B. protokół SSH

C. protokół WEP

D. protokół WPA

Wybór protokołów WPA, SSH i WEP jako zabezpieczeń sieci bezprzewodowej może prowadzić do poważnych luk w bezpieczeństwie. Protokół WPA, choć lepszy od swojego poprzednika WEP, wciąż ma ograniczenia. WPA stosuje TKIP jako metodę szyfrowania, która nie oferuje wystarczającej ochrony przed współczesnymi atakami. TKIP jest podatny na różne techniki łamania haseł, co czyni go mniej bezpiecznym w porównaniu do WPA2. Z kolei protokół SSH (Secure Shell) jest przeznaczony do bezpiecznego zdalnego logowania i komunikacji między urządzeniami, ale nie jest to protokół przeznaczony do zabezpieczania sieci Wi-Fi. Jego funkcjonalność różni się znacznie od zabezpieczeń sieci bezprzewodowych. Protokół WEP (Wired Equivalent Privacy) to najstarszy standard zabezpieczeń, który został wprowadzony w latach 90-tych. Niestety, WEP okazał się bardzo łatwy do złamania, przez co nie jest już uznawany za bezpieczny. Wybierając WEP, organizacje narażają swoje dane na ryzyko kompromitacji. Wiele osób błędnie zakłada, że starsze standardy, takie jak WEP czy nawet WPA, mogą zapewnić wystarczającą ochronę, nie zdając sobie sprawy z złożoności współczesnych zagrożeń w cyberprzestrzeni. Dlatego kluczowe jest stosowanie aktualnych standardów bezpieczeństwa, takich jak WPA2, w celu minimalizacji ryzyka ataków na sieci bezprzewodowe.

Pytanie 6

Jak określić długość prefiksu adresu sieci w adresie IPv4?

A. liczbę bitów o wartości 1 w części hosta adresu IPv4

B. liczbę bitów o wartości 0 w dwóch pierwszych oktetach adresu IPv4

C. liczbę początkowych bitów mających wartość 1 w masce adresu IPv4

D. liczbę bitów o wartości 0 w trzech pierwszych oktetach adresu IPv4

Odpowiedź dotycząca liczby początkowych bitów mających wartość 1 w masce adresu IPv4 jest poprawna, ponieważ to właśnie te bity określają długość prefiksu adresu sieci. W kontekście adresacji IPv4, maska podsieci definiuje, która część adresu IP odnosi się do sieci, a która do hosta. Długość prefiksu, oznaczana zazwyczaj jako /n, wskazuje, ile bitów w masce ma wartość 1, co pozwala na zrozumienie rozmiaru i struktury danej sieci. Na przykład, maska 255.255.255.0 odpowiada prefiksowi /24, co oznacza, że pierwsze 24 bity są używane do adresowania sieci, a pozostałe 8 bitów do identyfikacji hostów. Używanie długości prefiksu jest standardem w praktyce zarządzania sieciami i jest zgodne z konwencjami opisanymi w dokumentach IETF, takich jak RFC 1918. Zrozumienie tego mechanizmu jest kluczowe dla efektywnego projektowania oraz implementacji infrastruktury sieciowej, a także dla rozwiązywania problemów związanych z adresowaniem i routingiem.

Pytanie 7

Aby zwiększyć lub zmniejszyć rozmiar ikony na pulpicie, należy obracać kółkiem myszy, trzymając jednocześnie wciśnięty klawisz

A. ALT

B. SHIFT

C. CTRL

D. TAB

Przytrzymywanie klawisza CTRL podczas kręcenia kółkiem myszy jest standardowym sposobem na zmianę rozmiaru ikon na pulpicie w systemach operacyjnych Windows. Gdy użytkownik przytrzymuje klawisz CTRL, a następnie używa kółka myszy, zmienia on skalę ikon w systemie, co pozwala na ich powiększenie lub pomniejszenie. Taka funkcjonalność jest szczególnie przydatna, gdy użytkownik chce dostosować wygląd pulpitu do własnych potrzeb lub zwiększyć widoczność ikon, co może być pomocne dla osób z problemami ze wzrokiem. Zmiana rozmiaru ikon jest również zastosowaniem w kontekście organizacji przestrzeni roboczej, co jest zgodne z dobrą praktyką w zakresie ergonomii cyfrowej. Warto dodać, że możliwość ta jest częścią większego zestawu funkcji personalizacji, które można znaleźć w menu kontekstowym pulpitu, ale użycie klawisza CTRL sprawia, że ta operacja staje się bardziej intuicyjna i szybsza.

Pytanie 8

Jakie liczby należy wprowadzić na klawiaturze telefonu podłączonego do bramki VoIP po wcześniejszym wpisaniu *** w celu ustawienia adresu bramy domyślnej sieci?

A. 02

B. 04

C. 01

D. 03

Aby skonfigurować bramkę VoIP, istotne jest wprowadzenie odpowiednich ustawień, w tym adresu bramy domyślnej. W tym przypadku, aby wprowadzić bramę domyślną, należy wybrać opcję 04 po wprowadzeniu znaku ***. Wybór tej opcji pozwala na bezpośrednie wprowadzenie adresu bramy, która jest kluczowym parametrem w konfiguracji sieci, umożliwiającym komunikację z innymi urządzeniami w sieci lokalnej oraz z Internetem. Przykładowo, w sieci domowej, brama domyślna często wskazuje na router, który zarządza ruchem danych. Prawidłowa konfiguracja bramy domyślnej jest kluczowa dla zapewnienia dostępu do zasobów sieciowych i nawet do internetu. W przypadku braku dobrze skonfigurowanej bramy, urządzenia mogą mieć trudności z nawiązywaniem połączeń, co prowadzi do problemów z komunikacją. Dlatego właściwe wprowadzenie adresu bramy domyślnej, w tym przypadku opcji 04, jest niezbędne dla funkcjonalności całej sieci.

Pytanie 9

Jaką usługę można wykorzystać do zdalnej pracy na komputerze z systemem Windows, korzystając z innego komputera z tym samym systemem, który jest podłączony do tej samej sieci lub do Internetu?

A. pulpit zdalny

B. FTP

C. serwer plików

D. DHCP

Pulpit zdalny to usługa, która umożliwia zdalny dostęp do komputera z systemem Windows z innego urządzenia, również działającego na tym samym systemie operacyjnym. Działa to na zasadzie przesyłania obrazu pulpitu komputerowego przez sieć, co pozwala użytkownikowi na interakcję z systemem tak, jakby był bezpośrednio przed nim. Przykładowo, wiele firm wykorzystuje pulpit zdalny, aby umożliwić pracownikom pracę zdalną, co zyskuje na znaczeniu w obliczu rosnącej popularności pracy hybrydowej i zdalnej. Z perspektywy technicznej, zdalny pulpit oparty jest na protokole RDP (Remote Desktop Protocol), który zapewnia szyfrowanie i autoryzację, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa IT. Umożliwia on również dostęp do lokalnych zasobów, takich jak drukarki czy pliki, co znacznie ułatwia zdalną pracę. Dodatkowo, pulpit zdalny może być konfigurowany w różnych wersjach systemu Windows, co daje elastyczność w zakresie dostępnych funkcji i zabezpieczeń.

Pytanie 10

Który interfejs pozwala na korzystanie ze sterowników oraz oprogramowania systemu operacyjnego, umożliwiając m.in. przesył danych pomiędzy pamięcią systemową a dyskiem SATA?

A. OHCI

B. UHCI

C. EHCI

D. AHCI

AHCI (Advanced Host Controller Interface) to interfejs, który umożliwia niskopoziomowe zarządzanie interakcjami między systemem operacyjnym a urządzeniami przechowującymi danymi, takimi jak dyski SATA. Jego główną zaletą jest wsparcie dla zaawansowanych funkcji, takich jak Native Command Queuing (NCQ), co pozwala na bardziej efektywne zarządzanie wieloma równoczesnymi operacjami zapisu i odczytu. Dzięki AHCI system operacyjny może optymalizować przepływ danych, co przekłada się na zwiększenie wydajności oraz skrócenie czasu dostępu do danych. W praktyce, AHCI jest standardem stosowanym w nowoczesnych systemach operacyjnych, takich jak Windows i Linux, co ułatwia integrację z różnymi urządzeniami pamięci masowej. Użycie AHCI jest szczególnie korzystne w środowiskach, gdzie występuje intensywne korzystanie z dysków twardych, takich jak serwery baz danych czy stacje robocze do edycji multimediów, gdzie szybkość i efektywność operacji dyskowych są kluczowe. Wartość AHCI w kontekście nowoczesnych systemów komputerowych jest potwierdzona przez liczne dokumentacje i standardy branżowe, które promują jego stosowanie jako najlepszej praktyki w zarządzaniu pamięcią masową.

Pytanie 11

Jakie oprogramowanie powinno być zainstalowane, aby umożliwić skanowanie tekstu z drukowanego dokumentu do edytora tekstu?

A. Program COM+

B. Program ERP

C. Program CAD

D. Program OCR

Wybór oprogramowania, które nie jest przeznaczone do rozpoznawania tekstu, prowadzi do fundamentalnych nieporozumień dotyczących funkcjonalności poszczególnych aplikacji. Program ERP (Enterprise Resource Planning) jest systemem służącym do zarządzania zasobami przedsiębiorstwa, integrującym dane z różnych obszarów działalności, takich jak finanse, produkcja czy logistyka. Nie ma on jednak funkcji rozpoznawania tekstu z obrazów, co sprawia, że nie nadaje się do zadań związanych z konwersją dokumentów papierowych na formaty edytowalne. Z kolei program CAD (Computer-Aided Design) jest używany do projektowania 2D i 3D i jest skierowany do inżynierów oraz projektantów. Jego funkcjonalność skupia się na tworzeniu modeli i rysunków technicznych, a nie na rozpoznawaniu tekstu. W odniesieniu do programu COM+, który jest platformą do tworzenia aplikacji i nie ma bezpośredniego związku z przetwarzaniem dokumentów, również nie można go uznać za odpowiednie narzędzie do skanowania tekstu. Wybierając niewłaściwe oprogramowanie, można nie tylko stracić czas, ale także zniechęcić się do digitalizacji dokumentów, co jest nieefektywne w kontekście nowoczesnych praktyk zarządzania informacją. Kluczowe jest zatem zrozumienie, jakie narzędzie jest adekwatne do konkretnego zadania, a technologia OCR jest standardem w konwersji dokumentów papierowych do formatu cyfrowego.

Pytanie 12

Najszybszym sposobem na dodanie skrótu do konkretnego programu na pulpitach wszystkich użytkowników w domenie jest

A. użycie zasad grupy

B. mapowanie dysku

C. pobranie aktualizacji Windows

D. ponowna instalacja programu

Użycie zasad grupy to naprawdę najlepszy sposób, żeby wstawić skrót do programu na pulpicie wszystkich użytkowników w domenie. Dzięki temu administratorzy mają wszystko pod kontrolą, mogą zarządzać ustawieniami i konfiguracjami systemu oraz aplikacji w całej sieci z jednego miejsca. Takie coś jak Group Policy Management Console (GPMC) pozwala na stworzenie polityk, które automatycznie dodają skróty na pulpicie przy logowaniu. To widać, że ułatwia życie, bo nie trzeba ręcznie tym wszystkim zarządzać. Na przykład, jak firma wprowadza nowy program, to administrator po prostu ustawia politykę w GPMC, definiuje ścieżkę do skrótu i wszyscy mają dostęp bez dodatkowej roboty. A jeśli coś się zmienia, to również łatwo jest to poprawić, co w dzisiejszym świecie IT jest mega ważne.

Pytanie 13

Metoda przesyłania danych między urządzeniem CD/DVD a pamięcią komputera w trybie bezpośredniego dostępu do pamięci to

A. DMA

B. IDE

C. PIO

D. SATA

Wybranie PIO, IDE albo SATA jako metod transferu danych do pamięci w trybie DMA sugeruje pewne nieporozumienia. PIO, czyli Programmed Input/Output, to metoda, w której procesor kontroluje cały transfer. To znacznie obciąża jego możliwości i może ograniczać wydajność, zwłaszcza przy większych ilościach danych. Ide natomiast to interfejs do komunikacji z dyskami, który może wspierać DMA, ale to nie jest technika sama w sobie, tylko standard, który może współpracować z różnymi metodami transferu. SATA, z kolei, to nowoczesny interfejs dla dysków, który może też korzystać z DMA, ale sam w sobie nie jest metodą transferu. Często mylone są te terminy, co prowadzi do błędów. Ważne jest, żeby zrozumieć, że DMA to technika, która pozwala na ominięcie procesora podczas przesyłania danych, co znacząco podnosi wydajność, a PIO oraz interfejsy takie jak IDE czy SATA dotyczą głównie sposobu podłączania urządzeń i ich komunikacji z systemem, a nie samej metody transferu.

Pytanie 14

Funkcja diff w systemie Linux pozwala na

A. wyszukiwanie danych w pliku

B. archiwizację danych

C. porównanie danych z dwóch plików

D. kompresję danych

Polecenie 'diff' w systemie Linux jest narzędziem służącym do porównywania zawartości dwóch plików tekstowych. Umożliwia to użytkownikom identyfikację różnic między plikami, co jest szczególnie przydatne w programowaniu i zarządzaniu wersjami kodu. Dzięki 'diff' można szybko zauważyć, jakie zmiany zostały wprowadzone, co pozwala na łatwe śledzenie postępów w projekcie oraz na współprace zespołową. Na przykład, programiści mogą używać 'diff' do porównania lokalnej wersji skryptu z wersją znajdującą się w repozytorium Git. Użycie polecenia 'diff' w standardowy sposób, jak 'diff plik1.txt plik2.txt', wyświetli linie, które różnią się między tymi dwoma plikami. W praktyce, zapisywanie tych różnic w formacie patch pozwala na łatwe zastosowanie ich w innych plikach, co jest zgodne z dobrą praktyką zarządzania wersjami. Ponadto, stosowanie 'diff' w procesach przeglądu kodu zwiększa jakość oprogramowania i przyczynia się do lepszej organizacji pracy zespołowej.

Pytanie 15

Jakie jest kluczowe zadanie protokołu ICMP?

A. Automatyczna konfiguracja adresów hostów

B. Kontrola transmisji w sieci

C. Przesyłanie e-maili

D. Szyfrowanie zdalnych połączeń

Odpowiedzi wskazujące na automatyczną adresację hostów, szyfrowanie połączeń zdalnych oraz transfer poczty elektronicznej są niepoprawne i pokazują nieporozumienie dotyczące funkcji ICMP. Protokół ICMP nie zajmuje się przypisywaniem adresów IP hostom ani ich automatyzowaniem, co jest zadaniem protokołu DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol). DHCP jest odpowiedzialny za zarządzanie dynamiczną adresacją w sieci, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania dużymi sieciami. Ponadto, ICMP nie ma nic wspólnego z szyfrowaniem połączeń zdalnych, które jest realizowane przez inne protokoły, takie jak SSL/TLS, zapewniające bezpieczeństwo danych przesyłanych przez internet. Transfer poczty elektronicznej, z kolei, jest obsługiwany przez protokoły takie jak SMTP (Simple Mail Transfer Protocol), które są w pełni dedykowane do wymiany wiadomości e-mail. Ważne jest, aby dostrzegać różnice między tymi protokołami a ICMP, które skupia się na diagnostyce i kontroli transmisji, a nie na przesyłaniu danych czy zapewnianiu bezpieczeństwa. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, to mylenie funkcji protokołów w ekosystemie TCP/IP oraz nieznajomość ich specyfikacji i przeznaczenia. Zrozumienie roli ICMP w kontekście Sieci jest fundamentalne dla efektywnego zarządzania i rozwiązywania problemów w infrastrukturze internetowej.

Pytanie 16

Przesyłanie danych przez router, które wiąże się ze zmianą adresów IP źródłowych lub docelowych, określa się skrótem

A. IIS

B. NAT

C. IANA

D. FTP

NAT, czyli Network Address Translation, to taka fajna technologia, która działa w routerach. Dzięki niej możemy zmieniać adresy IP w pakietach danych, co pozwala na przesyłanie ruchu sieciowego między różnymi sieciami. W sumie NAT jest naprawdę ważny dla internetu, zwłaszcza jeśli chodzi o ochronę prywatności i zarządzanie adresami IP. Weźmy na przykład sytuację, w której kilka urządzeń w domu korzysta z jednego publicznego adresu IP. To pozwala zaoszczędzić adresy IPv4. Działa to tak, że NAT tłumaczy adresy lokalne na publiczny, kiedy wysyłamy dane na zewnątrz, a potem robi odwrotnie, gdy przyjmuje dane z internetu. Są różne typy NAT, jak statyczny, który przypisuje jeden publiczny adres do jednego prywatnego, oraz dynamiczny, który korzysta z puli dostępnych adresów. Dzięki temu zarządzanie ruchem staje się łatwiejsze, a sieć jest bardziej bezpieczna, co zmniejsza ryzyko ataków z zewnątrz. Dlatego NAT jest naprawdę ważnym narzędziem w nowoczesnych sieciach komputerowych.

Pytanie 17

Minimalna zalecana ilość pamięci RAM dla systemu operacyjnego Windows Server 2008 wynosi przynajmniej

A. 2 GB

B. 1 GB

C. 1,5 GB

D. 512 MB

Wybierając odpowiedzi inne niż 2 GB, można naprawdę się pomylić co do wymagań systemowych. Odpowiedzi takie jak 512 MB, 1 GB, czy 1,5 GB kompletnie nie biorą pod uwagę, czego naprawdę potrzebuje Windows Server 2008. W dzisiejszych czasach pamięć RAM to kluczowy element, który wpływa na to, jak dobrze wszystko działa. Jak jest jej za mało, serwer często korzysta z dysku twardego, co prowadzi do opóźnień. W branży mówi się, że minimalne wymagania to tylko początek, a w praktyce może być tego znacznie więcej w zależności od obciążenia i uruchomionych aplikacji. Ignorując wymagania dotyczące RAM, można napotkać problemy z aplikacjami klienckimi, co podnosi koszty związane z utrzymaniem systemu. Z mojego punktu widzenia, pomijanie tych wskazówek to prosta droga do komplikacji, a ryzyko awarii rośnie, co w pracy nie może być akceptowalne.

Pytanie 18

Zainstalowanie gniazda typu keyston w serwerowej szafie jest możliwe w

A. adapterze typu mosaic

B. patchpanelu FO

C. patchpanelu załadowanym

D. patchpanelu niezaładowanym

Instalacja gniazda typu keyston w patchpanelu niezaładowanym jest poprawną odpowiedzią, ponieważ takie gniazda są zaprojektowane do montażu w panelach, które nie zawierają jeszcze zainstalowanych modułów. W przypadku patchpaneli niezaładowanych, technik ma możliwość dostosowania ich do specyficznych potrzeb sieciowych, co pozwala na elastyczne zarządzanie połączeniami i ich konfigurację. W praktyce, instalacja gniazda keyston w takim panelu umożliwia szybkie wprowadzanie zmian w infrastrukturze sieciowej, co jest kluczowe w dynamicznych środowiskach, gdzie często zachodzi potrzeba modyfikacji połączeń. Ponadto, stosowanie standardów takich jak TIA/EIA 568A/B zapewnia, że instalacje są zgodne z wymaganiami branżowymi, co przekłada się na niezawodność i jakość wykonania systemu okablowania.

Pytanie 19

Protokołem kontrolnym w obrębie rodziny TCP/IP, który ma na celu między innymi identyfikowanie usterek w urządzeniach sieciowych, jest

A. FDDI

B. SMTP

C. ICMP

D. IMAP

FDDI, czyli Fiber Distributed Data Interface, to standard komunikacji oparty na światłowodach, który został zaprojektowany głównie dla sieci lokalnych o dużej przepustowości. Choć FDDI ma swoje zastosowanie w tworzeniu wydajnych sieci, nie jest protokołem kontrolnym i nie służy do wykrywania awarii urządzeń. Z drugiej strony, IMAP (Internet Message Access Protocol) oraz SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) to protokoły związane z przesyłaniem i zarządzaniem wiadomościami e-mail. IMAP umożliwia dostęp do wiadomości przechowywanych na serwerze, a SMTP jest odpowiedzialny za wysyłanie wiadomości e-mail. Żaden z tych protokołów nie ma funkcji związanych z monitorowaniem stanu sieci czy wykrywaniem awarii, co jest kluczowe dla ICMP. Typowym błędem myślowym jest mylenie protokołów używanych w różnych kontekstach - w tym przypadku protokoły komunikacyjne z protokołami kontrolnymi. Dobrą praktyką jest zrozumienie różnicy między rolami poszczególnych protokołów w ekosystemie TCP/IP, co umożliwia lepsze zarządzanie i optymalizację infrastruktury sieciowej.

Pytanie 20

Do pielęgnacji elementów łożyskowych oraz ślizgowych w urządzeniach peryferyjnych wykorzystuje się

A. smar syntetyczny

B. powłokę grafitową

C. sprężone powietrze

D. tetrową ściereczkę

Smar syntetyczny jest właściwym wyborem do konserwacji elementów łożyskowanych oraz ślizgowych w urządzeniach peryferyjnych ze względu na swoje wyjątkowe właściwości smarne oraz stabilność chemiczną. Smary syntetyczne, w przeciwieństwie do smarów mineralnych, charakteryzują się lepszymi właściwościami w wysokich temperaturach, a także odpornością na utlenianie i rozkład, co przekłada się na dłuższy czas eksploatacji. W praktyce smary te są często stosowane w silnikach, przekładniach oraz innych elementach mechanicznych, gdzie występują duże obciążenia i prędkości. Warto także zauważyć, że smar syntetyczny zmniejsza tarcie, co przyczynia się do wydajności energetycznej urządzeń oraz ich niezawodności. Zastosowanie smaru syntetycznego wpływa na zmniejszenie zużycia części, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak normy ISO dotyczące smarowania i konserwacji urządzeń mechanicznych. Z tego względu, regularne stosowanie smaru syntetycznego w odpowiednich aplikacjach jest kluczowe dla utrzymania sprawności i długowieczności urządzeń.

Pytanie 21

Program CHKDSK jest wykorzystywany do

A. zmiany rodzaju systemu plików

B. naprawy logicznej struktury dysku

C. defragmentacji nośnika danych

D. naprawy fizycznej struktury dysku

Wybór opcji związanej z defragmentacją dysku, zmianą systemu plików czy naprawą fizycznej struktury dysku wskazuje na nieporozumienia dotyczące funkcji narzędzia CHKDSK. Defragmentacja dysku to proces organizowania danych na nośniku w taki sposób, aby zminimalizować czas dostępu do plików. Jest to zupełnie inna operacja niż ta wykonywana przez CHKDSK, które nie pełni funkcji optymalizacji dostępu do danych, lecz raczej koncentruje się na naprawie struktury logicznej. Z kolei zmiana systemu plików, jak np. z FAT32 na NTFS, jest procesem, który wymaga sformatowania dysku, co również nie znajduje zastosowania w CHKDSK. Co więcej, naprawa fizycznej struktury dysku, obejmująca usuwanie uszkodzeń mechanicznych, nie jest zadaniem, które może wykonać to narzędzie. W tym przypadku, jeśli fizyczne uszkodzenia są obecne, konieczne jest skorzystanie z bardziej zaawansowanego sprzętu lub usług profesjonalnych. Typowym błędem myślowym jest mylenie narzędzi do zarządzania dyskami i ich funkcji. CHKDSK jest doskonałym narzędziem do utrzymania logicznej struktury danych, ale nie zastępuje innych narzędzi, które służą do defragmentacji czy analizy fizycznych uszkodzeń nośników. Zrozumienie różnicy między tymi funkcjami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i ochrony danych.

Pytanie 22

Adresy IPv6 są reprezentowane jako liczby

A. 64 bitowe, wyrażane w postaci ciągów binarnych

B. 256 bitowe, wyrażane w postaci ciągów szesnastkowych

C. 32 bitowe, wyrażane w postaci ciągów binarnych

D. 128 bitowe, wyrażane w postaci ciągów szesnastkowych

Adresy IPv6 są reprezentowane jako 128-bitowe wartości, co oznacza, że mogą one zawierać znacznie więcej unikalnych adresów niż ich poprzednicy w wersji IPv4, które mają długość 32 bity. W praktyce, IPv6 jest zapisywany w postaci szesnastkowych ciągów znaków, które są podzielone na osiem grup po cztery cyfry, co ułatwia odczytywanie i zarządzanie tymi adresami. Na przykład, adres IPv6 może wyglądać jak 2001:0db8:85a3:0000:0000:8a2e:0370:7334. W kontekście standardów, IPv6 zostało zaprojektowane zgodnie z dokumentem RFC 8200, który definiuje jego format i zasady działania. Przejście na IPv6 jest kluczowe dla rozwoju Internetu, ponieważ liczba dostępnych adresów w IPv4 jest niewystarczająca dla rosnącej liczby urządzeń podłączonych do sieci. Dzięki zastosowaniu IPv6, możliwe jest nie tylko większe przydzielanie adresów, ale także wprowadzenie ulepszonych mechanizmów zarządzania ruchem oraz bezpieczeństwa, co jest zgodne z dobrą praktyką w projektowaniu nowoczesnych sieci.

Pytanie 23

Dane przedstawione na ilustracji są rezultatem działania komendy

A. nslookup

B. tracert

C. ping

D. ipconfig

Polecenie tracert jest narzędziem diagnostycznym służącym do badania trasy pakietów IP w sieci komputerowej. Jego wynikiem jest lista adresów IP i czasów odpowiedzi dla kolejnych węzłów sieciowych przez które przechodzi pakiet od komputera źródłowego do docelowego. Pomaga to zrozumieć opóźnienia i potencjalne problemy w transmisji danych. Przykładowo jeśli użytkownik zauważa opóźnienia w dostępie do witryny internetowej może użyć polecenia tracert aby zlokalizować gdzie występuje problem. Wynik zawiera numery porządkowe węzłów czasu odpowiedzi w milisekundach oraz adresy IP co pozwala na szczegółową analizę trasy. To narzędzie jest szeroko stosowane przez administratorów sieci do identyfikacji i rozwiązywania problemów z wydajnością sieci. Dobrze jest stosować tę komendę jako część standardowej procedury diagnostycznej przy problemach z siecią. Regularne monitorowanie tras za pomocą tracert pozwala na szybką reakcję i minimalizację przestojów co jest kluczowe w środowisku biznesowym gdzie czas reakcji jest krytyczny.

Pytanie 24

Na ilustracji ukazany jest tylny panel stacji roboczej. Strzałką wskazano port

A. USB 3.0

B. HDMI

C. DisplayPort

D. eSATA

Oznaczony port na rysunku to DisplayPort który jest szeroko stosowanym złączem cyfrowym w nowoczesnych komputerach i urządzeniach multimedialnych. DisplayPort został zaprojektowany przez VESA (Video Electronics Standards Association) jako standard do przesyłania sygnałów audio i wideo z komputera do monitora. Wyróżnia się wysoką przepustowością co umożliwia przesyłanie obrazu w rozdzielczościach 4K i wyższych oraz obsługę technologii HDR. DisplayPort wspiera również przesyłanie wielokanałowego dźwięku cyfrowego co czyni go idealnym rozwiązaniem dla zaawansowanych zastosowań multimedialnych. W kontekście praktycznym DisplayPort umożliwia podłączenie wielu monitorów do jednego źródła wideo dzięki technologii Daisy Chain co jest korzystne w środowiskach pracy wymagających rozszerzonego pulpitu. Dodatkowo złącze to jest kompatybilne z innymi interfejsami takimi jak HDMI dzięki adapterom co zwiększa jego uniwersalność. Warto zauważyć że w porównaniu z innymi portami wideo DisplayPort oferuje bardziej niezawodną blokadę mechaniczną zapobiegającą przypadkowemu odłączeniu kabla co jest szczególnie ważne w środowiskach korporacyjnych. Zrozumienie funkcjonalności i zastosowań DisplayPort jest kluczowe dla specjalistów IT i inżynierów systemowych którzy muszą zapewnić optymalną jakość obrazu i dźwięku w swoich projektach.

Pytanie 25

Wykonanie polecenia fsck w systemie Linux spowoduje

A. zmianę uprawnień dostępu do plików

B. zweryfikowanie integralności systemu plików

C. znalezienie pliku

D. prezentację parametrów plików

Polecenie fsck (file system consistency check) jest narzędziem używanym w systemach Linux i Unix do sprawdzania integralności systemu plików. Jego głównym zadaniem jest identyfikacja i naprawa błędów w systemach plików, co jest kluczowe dla zapewnienia stabilności i bezpieczeństwa danych. Gdy system plików jest narażony na uszkodzenia, na przykład po awarii zasilania lub błędach w oprogramowaniu, fsck przychodzi z pomocą, analizując strukturę plików i metadanych, a następnie podejmuje odpowiednie kroki w celu ich naprawy. Przykładowo, administratorzy systemów regularnie uruchamiają fsck podczas startu systemu lub w trybie awaryjnym, aby upewnić się, że wszystkie systemy plików są w dobrym stanie przed kontynuowaniem pracy. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, zaleca się również wykonywanie regularnych kopii zapasowych danych przed przeprowadzeniem operacji naprawczych, aby zminimalizować ryzyko utraty danych. Dodatkowo, fsck może być używany w połączeniu z różnymi systemami plików, takimi jak ext4, xfs, czy btrfs, co czyni go wszechstronnym narzędziem w administracji systemami Linux.

Pytanie 26

System limitów dyskowych, umożliwiający kontrolowanie wykorzystania zasobów dyskowych przez użytkowników, nazywany jest

A. release

B. management

C. spool

D. quota

Wybór odpowiedzi, która nie odnosi się do mechanizmu limitów dyskowych, może wynikać z nieporozumienia dotyczącego terminologii używanej w zarządzaniu systemami informatycznymi. Odpowiedź 'spool' odnosi się do procesu buforowania danych, co ma zastosowanie w kontekście drukowania lub zarządzania zadaniami w kolejkach, ale nie ma związku z kontrolą wykorzystania przestrzeni dyskowej. Można to mylnie interpretować jako zarządzanie zasobami, ale w rzeczywistości jest to zupełnie inny proces, który nie dotyczy limitów. Odpowiedź 'release' często oznacza uwolnienie zasobów lub zakończenie procesu, co również nie ma zastosowania w kontekście limitów dyskowych. 'Management' to termin ogólny, który odnosi się do szerszego zarządzania zasobami, ale nie precyzuje konkretnego mechanizmu jak 'quota', co prowadzi do nieprecyzyjnego rozumienia tematu. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie różnych terminów technicznych, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania zasobami w systemach informatycznych. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi pojęciami jest niezbędne dla efektywnego administrowania systemami oraz dla wdrażania najlepszych praktyk w zarządzaniu przestrzenią dyskową.

Pytanie 27

Aby przeprowadzić instalację bez nadzoru w systemie Windows, konieczne jest przygotowanie pliku odpowiedzi o nazwie

A. unattend.txt

B. modprobe.conf

C. boot.ini

D. pagefile.sys

Pliki 'modprobe.conf', 'pagefile.sys' i 'boot.ini' nie pasują do nienadzorowanej instalacji Windows, bo każdy z nich pełni inną funkcję w systemie. 'modprobe.conf' jest typowy dla Linuksa i zajmuje się modułami jądra, więc to nie to samo. 'pagefile.sys' to plik stronicowania, który pomaga RAMowi, ale nie ma nic wspólnego z instalacją. A 'boot.ini' to stary plik do zarządzania opcjami rozruchowymi w Windows XP, więc też nie działa w kontekście nienadzorowanej instalacji. Takie pomyłki biorą się często z mylenia ról plików w różnych systemach. Ważne, żeby wiedzieć, że każdy ma swoje zastosowanie i nie da się ich zamieniać. Jak się tego nie rozumie, to można narobić bałaganu w administracji i mieć niezłe problemy z instalacjami.

Pytanie 28

Który z wymienionych protokołów umożliwia nawiązanie szyfrowanego połączenia z witryną internetową?

A. TCP

B. SPX

C. HTTPS

D. NetBEUI

HTTPS, czyli Hypertext Transfer Protocol Secure, to rozszerzenie protokołu HTTP, które zapewnia szyfrowanie danych przesyłanych pomiędzy przeglądarką a serwerem. Dzięki zastosowaniu protokołów SSL (Secure Sockets Layer) lub TLS (Transport Layer Security), HTTPS chroni integralność i poufność danych. W praktyce oznacza to, że informacje takie jak hasła, dane osobowe czy numery kart kredytowych są szyfrowane i nie mogą być łatwo przechwycone przez osoby trzecie. Użycie HTTPS jest szczególnie istotne w przypadku stron internetowych, które przetwarzają dane wrażliwe lub umożliwiają logowanie użytkowników. Warto również zauważyć, że wiele przeglądarek internetowych oznacza strony korzystające z HTTPS jako bezpieczne, co zwiększa zaufanie użytkowników. W kontekście standardów branżowych, Google promuje użycie HTTPS jako element SEO, co wpływa na widoczność strony w wynikach wyszukiwania. W związku z tym, każda organizacja powinna dążyć do implementacji HTTPS na swoich stronach, aby zapewnić bezpieczeństwo danych oraz zgodność z aktualnymi standardami najlepszych praktyk w dziedzinie bezpieczeństwa informacji.

Pytanie 29

Aby aktywować funkcję S.M.A.R.T. dysku twardego, która odpowiada za monitorowanie i wczesne ostrzeganie przed awariami, należy skorzystać z

A. rejestru systemowego

B. opcji polecenia chkdsk

C. BIOS-u płyty głównej

D. ustawień panelu sterowania

Odpowiedź 'BIOS płyty głównej' jest poprawna, ponieważ funkcja S.M.A.R.T. (Self-Monitoring, Analysis, and Reporting Technology) jest zintegrowanym systemem monitorowania, który pozwala na wczesne wykrywanie problemów z dyskiem twardym. Aktywacja tej funkcji odbywa się na poziomie BIOS-u, ponieważ to tam można skonfigurować ustawienia urządzeń pamięci masowej. W BIOS-ie użytkownicy mogą włączyć lub wyłączyć funkcje monitorowania, co jest kluczowe dla ochrony danych. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której administrator systemu włącza S.M.A.R.T. w BIOS-ie serwera, aby monitorować stan dysków twardych, co pozwala na podjęcie działań zapobiegawczych przed utratą danych. Dobre praktyki wskazują, że regularna kontrola stanu dysków twardych oraz odpowiednia konfiguracja S.M.A.R.T. to podstawowe działania zapewniające niezawodność systemów informatycznych. Oprócz tego, znajomość i umiejętność korzystania z funkcji S.M.A.R.T. mogą pomóc w analizie wyników testów diagnostycznych, co jest istotne dla utrzymania zdrowia sprzętu.

Pytanie 30

Jakie urządzenie umożliwia połączenie sieci lokalnej z siecią rozległą?

A. Koncentrator

B. Most

C. Router

D. Przełącznik

Mosty, przełączniki i koncentratory to urządzenia, które często są mylone z routerami, jednak ich funkcje i zastosowanie różnią się istotnie. Mosty, na przykład, służą do łączenia dwóch segmentów tej samej sieci lokalnej, co pozwala na zwiększenie zasięgu oraz wydajności sieci poprzez redukcję kolizji. Nie mają one jednak zdolności do zarządzania ruchem pomiędzy sieciami o różnych adresach IP, co jest kluczowe dla funkcjonowania Internetu. Przełączniki, nazywane również switchami, operują na poziomie warstwy drugiej modelu OSI, co oznacza, że ich główną rolą jest przekazywanie danych na podstawie adresów MAC. Nie są one w stanie zarządzać ruchem pomiędzy różnymi sieciami, co czyni je niewłaściwym wyborem do łączenia LAN z WAN. Koncentratory, z kolei, to urządzenia pasywne, które przekazują wszystkie sygnały do wszystkich portów, co prowadzi do dużej liczby kolizji i znacznie obniża wydajność sieci. Współczesne sieci praktycznie nie korzystają z koncentratorów, a ich miejsce zajęły bardziej wydajne przełączniki. Typowym błędem jest przekonanie, że wszystkie te urządzenia funkcjonują na podobnych zasadach lub że mogą pełnić te same funkcje, co routery, co jest niezgodne z podstawową wiedzą na temat architektury sieci. Przykładami zastosowania routerów są scenariusze, w których wymagana jest optymalizacja routingu, zarządzanie różnymi protokołami oraz bezpieczeństwo dostępu do Internetu, co znacząco różni się od funkcjonalności mostów, przełączników czy koncentratorów.

Pytanie 31

Zaprezentowany tylny panel płyty głównej zawiera następujące interfejsy:

A. 2 x PS2; 1 x RJ45; 6 x USB 2.0, 1.1

B. 2 x HDMI, 1 x D-SUB, 1 x RJ11, 6 x USB 2.0

C. 2 x USB 3.0; 2 x USB 2.0, 1.1; 2 x DP, 1 x DVI

D. 2 x USB 3.0; 4 x USB 2.0, 1.1, 1 x D-SUB

Wybór błędnych odpowiedzi mógł wynikać z niepełnego zrozumienia lub braku znajomości standardów interfejsów stosowanych na płytach głównych. Odpowiedź zawierająca 2 x PS2, 1 x RJ45 oraz 6 x USB 2.0, 1.1 jest nieprawidłowa, ponieważ na przedstawionym panelu widoczny jest jeden port PS2 służący do podłączenia tradycyjnych urządzeń wejściowych, jak klawiatura lub mysz, i nie ma aż sześciu portów USB 2.0. Co więcej, RJ45 to standardowy port sieciowy Ethernet, często obecny na płytach głównych, jednak liczba interfejsów USB w tej odpowiedzi była błędnie określona. Kolejne błędne rozpoznanie obejmowało porty HDMI oraz D-SUB, które są stosowane do przesyłania sygnałów wideo, jednak odpowiedź z HDMI jest błędna, gdyż na obrazie brak tego interfejsu, a obecny jest tylko port D-SUB. Z kolei odpowiedź z portami DP i DVI jest również niepoprawna, ponieważ na przedstawionym panelu nie są widoczne te cyfrowe interfejsy wideo, które służą do przesyłania sygnałów w wysokiej rozdzielczości i są wykorzystywane w nowoczesnych monitorach. Częste błędy myślowe podczas takiego rozpoznawania wynikają z niedostatecznej znajomości wyglądu i funkcji różnych portów, co może prowadzić do niewłaściwego przypisania ich nazw i zastosowań w praktyce komputerowej. Aby uniknąć takich pomyłek, warto zaznajomić się z najnowszymi standardami oraz ich fizycznymi cechami, co ułatwia ich poprawne identyfikowanie na egzaminach oraz w codziennej pracy z komputerami.

Pytanie 32

Na ilustracji zobrazowano

A. switch

B. hub

C. patch panel

D. network card

Patch panel, czyli panel krosowy, to taki element w sieci, który naprawdę ułatwia życie, jeśli chodzi o okablowanie. Głównie używa się go w szafach serwerowych i telekomunikacyjnych. Dzięki patch panelowi, można łatwo zorganizować wszystkie kable, co w dłuższej perspektywie pozwala na ich lepsze zarządzanie. To urządzenie ma wiele portów, zazwyczaj RJ45, które są połączone z kablami, więc łatwo można je rekonfigurować lub zmieniać. W momencie, gdy coś w sieci się zmienia, wystarczy przepiąć kabel w odpowiednie miejsce, a nie trzeba wszystko od nowa podłączać. Dodatkowo chroni porty w urządzeniach aktywnych, jak przełączniki, przez co te nie zużywają się tak szybko. Jak projektujesz sieci, to warto pomyśleć o tym, ile portów powinno być na patch panelu, żeby nie było, że za mało albo za dużo. To naprawdę ważne, żeby dobrze to zaplanować.

Pytanie 33

Jaką wartość liczbową reprezentuje zapis binarny 01010101?

A. 192

B. 256

C. 85

D. 170

Analizując alternatywne odpowiedzi, można zauważyć, że 256 jest równoważne zapisowi binarnemu 100000000, co oznacza, że każdy błąd w analizie wagi bitów prowadzi do znacznych nieporozumień. Z kolei 192 w zapisie binarnym to 11000000, a 170 to 10101010, co również nie ma nic wspólnego z podanym zbiorem bitów. Typowe błędy w myśleniu często obejmują niepełne zrozumienie potęg liczby 2, co prowadzi do błędnych konwersji. Niektóre osoby mogą mylnie dodawać wartości bitów, nie uwzględniając ich odpowiednich wag lub pomijając niektóre bity podczas obliczeń. Czasami użytkownicy mogą również mylić wartości binarne z liczbami dziesiętnymi, co sprawia, że błędnie interpretują wynik konwersji. Przykład 170 wskazuje na częsty problem, gdzie niewłaściwie rozumiane wzorce w bitach są brane pod uwagę; aby zrozumieć, dlaczego to nie jest poprawne, warto zauważyć, że 170 miałoby inne rozmieszczenie bitów oraz wag. Aby uniknąć takich pomyłek, warto ćwiczyć konwersje oraz zapoznać się z tabelami wartości binarnych dla powszechnie używanych liczb, co może znacząco pomóc w poprawnym rozumieniu zapisu binarnego oraz jego zastosowania w praktyce.

Pytanie 34

W systemie Windows konto użytkownika można założyć za pomocą polecenia

A. net user

B. adduser

C. users

D. useradd

Polecenie 'net user' jest prawidłowym sposobem na tworzenie kont użytkowników w systemie Windows. Umożliwia ono nie tylko dodawanie nowych użytkowników, ale także zarządzanie ich właściwościami, takimi jak hasła, członkostwo w grupach czy daty wygaśnięcia kont. Przykładowe użycie tego polecenia wygląda następująco: 'net user nowy_uzytkownik haslo /add', co tworzy nowe konto o nazwie 'nowy_uzytkownik' z podanym hasłem. To rozwiązanie jest zgodne z najlepszymi praktykami administracyjnymi w środowisku Windows, gdzie bezpieczeństwo i zarządzanie użytkownikami są kluczowe. Dodatkowo, polecenie 'net user' pozwala na wyświetlenie listy wszystkich kont w systemie oraz ich szczegółowych informacji, co może być przydatne w przypadku audytów czy monitorowania aktywności użytkowników. Stosowanie 'net user' zamiast innych narzędzi jest zalecane, ponieważ jest to wbudowane narzędzie systemowe, które zapewnia pełną kompatybilność z politykami bezpieczeństwa i uprawnieniami użytkowników.

Pytanie 35

Do jakiego pomiaru wykorzystywany jest watomierz?

A. natężenia prądu elektrycznego

B. mocy czynnej

C. rezystancji

D. napięcia prądu elektrycznego

Pomiar rezystancji, napięcia prądu elektrycznego oraz natężenia prądu elektrycznego to podstawowe zadania, które wykonują różne urządzenia pomiarowe, ale nie watomierz. Rezystancja, mierzona w omach, określa opór, jaki stawia materiał przepływającemu przez niego prądowi. W tym celu stosuje się omomierze, które działają na zasadzie pomiaru spadku napięcia przy znanym natężeniu prądu, co jest zgodne z prawem Ohma. Napięcie prądu elektrycznego, wyrażane w woltach, to różnica potencjałów, a do jego pomiaru wykorzystuje się woltomierze. Woltomierze również mogą być analogowe lub cyfrowe, jednak ich funkcjonalność nie obejmuje pomiaru mocy czynnej. Natężenie prądu, mierzone w amperach, jest z kolei parametrem określającym ilość ładunku elektrycznego przepływającego przez punkt obwodu w jednostce czasu. Do jego pomiaru używa się amperomierzy, które również są zupełnie innymi urządzeniami niż watomierze. W związku z tym, pomylenie tych urządzeń i ich funkcji jest częstym błędem, który może prowadzić do nieporozumień w zakresie analizy i zarządzania obwodami elektrycznymi. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych pomiarów dostarcza innego typu informacji, które są niezbędne do pełnego zrozumienia działania obwodów elektrycznych, ale tylko watomierz jest właściwym narzędziem do oceny mocy czynnej.

Pytanie 36

Graficzny symbol pokazany na ilustracji oznacza

A. koncentrator

B. most

C. przełącznik

D. bramę

Przełącznik, znany również jako switch, jest kluczowym elementem infrastruktury sieciowej stosowanym do zarządzania ruchem danych między różnymi urządzeniami w sieci lokalnej (LAN). Jego główną funkcją jest przekazywanie pakietów danych tylko do docelowych urządzeń, co zwiększa efektywność i bezpieczeństwo sieci. Przełącznik analizuje adresy MAC urządzeń podłączonych do jego portów, co pozwala na inteligentne przesyłanie danych tylko tam, gdzie są potrzebne. Przełączniki mogą działać w różnych warstwach modelu OSI, ale najczęściej funkcjonują na warstwie drugiej. W nowoczesnych sieciach stosuje się przełączniki zarządzalne, które oferują zaawansowane funkcje, takie jak VLAN, QoS czy możliwość zdalnego konfigurowania. Dzięki temu możliwa jest bardziej precyzyjna kontrola i optymalizacja ruchu sieciowego. W praktyce przełączniki są stosowane w wielu środowiskach, od małych sieci biurowych po duże centra danych, gdzie odpowiadają za skalowalne i efektywne zarządzanie zasobami sieciowymi. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, wybór odpowiedniego przełącznika powinien uwzględniać zarówno aktualne potrzeby sieci, jak i przyszłe możliwości jej rozbudowy.

Pytanie 37

Czym jest klaster komputerowy?

A. komputer z systemem macierzy dyskowej

B. komputer rezerwowy, na którym regularnie tworzy się kopię systemu głównego

C. komputer z wieloma rdzeniami procesora

D. zespół komputerów działających równocześnie, tak jakby stanowiły jeden komputer

Klaster komputerowy to grupa komputerów, które współpracują ze sobą w celu realizacji zadań, jakby były jednym, potężnym systemem. Taka konfiguracja pozwala na równoległe przetwarzanie danych, co znacząco zwiększa wydajność i niezawodność systemu. Przykłady zastosowania klastrów obejmują obliczenia naukowe, analizy danych big data oraz usługi w chmurze, gdzie wiele maszyn wspólnie wykonuje zadania, dzieląc obciążenie i zwiększając dostępność. W praktyce klastry mogą być implementowane w różnych architekturach, na przykład klaster obliczeniowy, klaster serwerów czy klaster do przechowywania danych. Standardy takie jak OpenStack dla chmur obliczeniowych czy Apache Hadoop dla przetwarzania danych również korzystają z koncepcji klastrów. Kluczowe korzyści to poprawa wydajności, elastyczność oraz wysoka dostępność, co czyni klastry istotnym elementem nowoczesnych rozwiązań IT.

Pytanie 38

Na przedstawionym rysunku znajduje się fragment dokumentacji technicznej płyty głównej GA-K8NF-9-RH rev. 2.x. Z tego wynika, że maksymalna liczba kart rozszerzeń, które można zamontować (pomijając interfejs USB), wynosi

A. 2

B. 3

C. 6

D. 5

Poprawna odpowiedź to 6 ponieważ na płycie głównej GA-K8NF-9-RH rev. 2.x dostępne są złącza rozszerzeń umożliwiające zamontowanie do sześciu kart rozszerzeń. Dokumentacja techniczna wskazuje na obecność jednego złącza PCI Express x16 które jest typowo wykorzystywane do instalacji kart graficznych co w praktyce umożliwia korzystanie z najnowszych technologii związanych z wyświetlaniem obrazu i obsługą multimediów. Dodatkowo dostępne są dwa złącza PCI Express x1 oraz trzy złącza PCI co daje łącznie sześć miejsc na różne karty rozszerzeń takie jak karty dźwiękowe sieciowe czy kontrolery pamięci masowej. Ważne jest aby zwrócić uwagę na standardy jak PCI Express który oferuje szybsze przesyłanie danych w porównaniu do starszego standardu PCI co jest korzystne dla wydajności systemu. W praktyce takie możliwości rozbudowy pozwalają na znaczną elastyczność w dostosowywaniu komputera do indywidualnych potrzeb użytkownika jak również na przyszłe modernizacje sprzętu co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży IT.

Pytanie 39

Interfejs graficzny systemu Windows, który wyróżnia się przezroczystością przypominającą szkło oraz delikatnymi animacjami okien, nazywa się

A. Royale

B. Gnome

C. Luna

D. Aero

Luna to interfejs wizualny, który był dominującą estetyką w systemie Windows XP i charakteryzował się bardziej płaskim i kolorowym wyglądem. Mimo że Luna wprowadziła pewne poprawki w zakresie użyteczności i estetyki w porównaniu do wcześniejszych wersji, nie posiadała zaawansowanych efektów, takich jak przezroczystość. Wybierając Lunę, można wprowadzić pewne kolory i style, ale nie oferuje ona bogatej palety animacji ani efektów wizualnych, które są kluczowe w Aero. Royale to z kolei motyw wizualny stworzony dla Windows XP i nie jest on związany z przezroczystością ani animacjami. Był to bardziej estetyczny dodatek, który jednak nie wprowadził znaczących innowacji w porównaniu do Luna. Gnome, natomiast, to środowisko graficzne dla systemów Linux, które ma inne cele i charakterystyki, nie jest zatem powiązane z interfejsem Windows. Typowym błędem myślowym jest mylenie motywów wizualnych z interfejsami użytkownika; wielu użytkowników z rozczarowaniem odkrywa, że wybór niewłaściwego interfejsu nie dostarcza oczekiwanych efektów estetycznych i funkcjonalnych. Kluczowe jest rozpoznanie różnic między tymi systemami, aby optymalnie wykorzystać dostępne możliwości w danym środowisku operacyjnym.

Pytanie 40

Członkostwo komputera w danej sieci wirtualnej nie może być ustalane na podstawie

A. nazwa komputera w sieci lokalnej

B. numeru portu w przełączniku

C. adresu MAC karty sieciowej danego komputera

D. znacznika ramki Ethernet 802.1Q

Numer portu przełącznika jest kluczowym elementem w procesie przypisywania urządzeń do sieci wirtualnych. Każdy port przełącznika może być skonfigurowany tak, aby należał do określonego VLAN-u, co oznacza, że ruch z urządzenia podłączonego do tego portu będzie traktowany w kontekście danej sieci wirtualnej. W przypadku, gdy port jest przypisany do VLAN-u, wszystkie urządzenia podłączone do tego portu automatycznie dzielą zasoby sieciowe. Ponadto, znacznik ramki Ethernet 802.1Q jest standardem branżowym, który pozwala na obsługę wielu VLAN-ów na jednym fizycznym połączeniu. Dzięki temu, gdy ramka przechodzi przez przełącznik, znacznik 802.1Q umożliwia rozpoznanie, do którego VLAN-u powinna trafić, co pozwala na efektywną segregację ruchu i zwiększa bezpieczeństwo oraz wydajność sieci. Z kolei adres MAC karty sieciowej komputera identyfikuje urządzenie w warstwie łącza danych i jest używany przez przełączniki do kierowania ruchu w sieci. Różne adresy MAC są przypisywane do różnych interfejsów sieciowych, co również ma znaczenie w kontekście przynależności do VLAN-ów. Dlatego koncepcje bazujące na nazwie komputera w sieci lokalnej, które nie mają wpływu na techniczne aspekty przypisania do sieci wirtualnej, prowadzą do nieporozumień i błędów w rozumieniu funkcjonowania sieci komputerowych. W praktyce, zrozumienie, jak VLAN-y i porty przełączników współdziałają, jest kluczowe dla skutecznego projektowania i zarządzania nowoczesnymi sieciami.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej