Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 9 marca 2025 13:17
Data zakończenia: 9 marca 2025 13:50

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Pracownik obsługujący kuter doznał porażenia prądem i stracił przytomność. Co powinno być wykonane w pierwszej kolejności?

A. wykonać sztuczne oddychanie u pracownika

B. odciąć zasilanie prądu do kutra

C. przywrócić świadomość pracownika zimną wodą

D. zatelefonować po pomoc medyczną

Odpowiedź odcięcia dopływu prądu do kutra jest nie tylko poprawna, ale także kluczowa w sytuacji, gdy pracownik został porażony prądem. W pierwszej kolejności należy zneutralizować źródło zagrożenia, aby zapobiec dalszym obrażeniom oraz umożliwić bezpieczne udzielenie pomocy poszkodowanemu. W praktyce oznacza to użycie wyłączników awaryjnych lub bezpieczników, które należy aktywować w sytuacjach zagrożenia. Standardy BHP oraz procedury zarządzania kryzysowego w pracy na morzu i w przemyśle stawiają bezpieczeństwo na pierwszym miejscu, co obejmuje natychmiastowe działanie w celu zapobiegania dalszym wypadkom. Przykładem może być sytuacja na kutrze rybackim, gdzie niezabezpieczone źródła prądu mogą prowadzić do tragicznych skutków. Właściwe szkolenie pracowników w zakresie postępowania w przypadku porażenia prądem, w tym znajomość schematów zasilania i lokalizacji wyłączników, jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa w miejscu pracy.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Jakiego sosu należy użyć do zimnych dań mięsnych?

A. grecki

B. cebulowy

C. żurawinowy

D. holenderski

Podczas rozważania odpowiedzi, warto zauważyć, że sos grecki, znany ze swojej intensywnej świeżości i aromatów, oparty jest głównie na jogurcie, czosnku oraz ziół, co sprawia, że jego smak jest znacznie bardziej wyrazisty i często nie współgra z delikatniejszymi smakami pieczonych mięs. Używanie sosu cebulowego, który posiada intensywny, pikantny smak, także może zdominować subtelność mięs, co czyni go mniej odpowiednim wyborem w kontekście serwowania potraw na zimno. Z kolei sos holenderski, bazujący na maśle, żółtkach i cytrynie, jest sos do potraw ciepłych, a jego kremowa konsystencja oraz bogaty smak mogą nie pasować do zimnych dań, a wręcz sprawić, że tekstura potrawy stanie się niekorzystna. Typowym błędem w wyborze sosu jest ignorowanie harmonii smakowej oraz sezonowości składników. W praktyce kulinarnej istotne jest, by wybierać sosy, które będą komplementować serwowane dania, a nie przesłaniać ich naturalne walory smakowe. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że zarówno dobór składników, jak i metody przygotowania sosów powinny być zgodne z zasadami kulinarnymi, które promują równowagę smakową i estetykę potraw.

Pytanie 4

W diecie o lekkiej strawności dopuszczalne jest używanie łagodnych ziół w ograniczonej ilości. Do tych ziół należy

A. pieprz

B. ocet

C. wanilia

D. papryka

Odpowiedzi takie jak pieprz, papryka i ocet są niewłaściwe w kontekście diety lekkostrawnej z kilku powodów. Pieprz, ze względu na swoją ostrość, może podrażniać błonę śluzową żołądka, prowadząc do dyskomfortu, co jest niepożądane w diecie osób z problemami trawiennymi. Ostrość pieprzu może powodować refluks czy zgagę, co czyni go nieodpowiednim wyborem. Papryka również, szczególnie w formie ostrej, może być zbyt intensywna dla wrażliwego żołądka. Nawet łagodna papryka w nadmiarze może powodować dyskomfort trawienny ze względu na wysoką zawartość substancji drażniących. Z kolei ocet, mimo że jest popularnym składnikiem, może mieć działanie kwasotwórcze, co jest niekorzystne dla osób z problemami żołądkowymi. Dieta lekkostrawna kładzie nacisk na łatwostrawne i nieobciążające potrawy, a stosowanie przypraw takich jak pieprz, papryka czy ocet może zaburzać tę równowagę. Przy doborze przypraw w diecie należy więc kierować się ich właściwościami i potencjalnym wpływem na układ pokarmowy, aby zapewnić komfort i zdrowie. Właściwe zrozumienie tych aspektów jest kluczowe w planowaniu posiłków zgodnych z zasadami zdrowego odżywiania.

Pytanie 5

Przyprawy, które mają właściwości barwiące potrawy, to:

A. imbir, jałowiec

B. estragon, anyż

C. oregano, kardamon

D. kurkuma, szafran

Kurkuma i szafran to przyprawy, które mają zdolność do barwienia potraw, co jest wynikiem obecności w ich składzie substancji barwiących. Kurkuma, znana również jako 'żółty korzeń', zawiera kurkuminę, która nadaje charakterystyczny złoty kolor potrawom, szczególnie w daniach takich jak curry czy ryż. Szafran, z kolei, pozyskiwany z kwiatów krokusa, jest jedną z najdroższych przypraw na świecie, a jego intensywny, czerwono-żółty pigment, związany z obecnością krocyny, potrafi wyczarować wyjątkowe kolory w potrawach. Dzięki tym właściwościom, zarówno kurkuma, jak i szafran są stosowane nie tylko dla poprawy estetyki dań, ale również dla ich potencjalnych właściwości zdrowotnych, takich jak działanie przeciwzapalne i przeciwutleniające. W praktyce kulinarnej, ich zastosowanie jest szerokie – kurkuma często dodawana jest do dań wegetariańskich, a szafran do risotto czy zup, co potwierdza ich znaczenie w sztuce kulinarnej i przemysłowej.

Pytanie 6

Zagęszczanie jest metodą konserwacji żywności, którą powinno się wykorzystywać w procesie produkcji

A. mleka poddanego sterylizacji

B. szynki konserwowej

C. ogórków w zalewie

D. dżemu o wysokiej zawartości cukru

Utrwalanie żywności przez zagęszczenie jest kluczowym procesem w produkcji dżemów, zwłaszcza tych wysokosłodzonych. Proces ten polega na odparowywaniu części wody z owoców oraz dodawaniu dużych ilości cukru, co prowadzi do zwiększenia zawartości suchej masy. Taki sposób pozwala na tworzenie warunków nieprzyjaznych dla bakterii i pleśni, co znacznie wydłuża trwałość produktu. W praktyce, odpowiednie stosowanie błonników, pektyn i cukru nie tylko wpływa na smak i konsystencję dżemu, ale również na jego właściwości zdrowotne, gdyż pektyny mogą wspierać układ pokarmowy. Zgodnie z obowiązującymi standardami w przemyśle spożywczym, dżemy muszą spełniać określone normy dotyczące zawartości cukru oraz jakości użytych składników. Stosowanie dobrych praktyk technologicznych podczas zagęszczania jest kluczowe, aby uzyskać produkt o wysokiej jakości, który będzie atrakcyjny dla konsumentów.

Pytanie 7

Który zestaw cech jest charakterystyczny dla śmietanki?

Zestaw cech	Barwa	Smak	Konsystencja	Zawartość tłuszczu w %
I	biała	kwaśny, orzeźwiający	płynna, gęsta	0 ÷ 4
II	kremowa	słodki	płynna	12 ÷ 36
III	kremowa	lekko kwaśny	gęsta, zawiesista	12 ÷ 20
IV	biała	łagodnie kwaśny	galaretowata	10 ÷ 20

A. III

B. II

C. I

D. IV

Śmietanka to produkt mleczny, który wyróżnia się specyficznymi cechami organoleptycznymi, takimi jak kremowa barwa, słodki smak oraz płynna konsystencja. Zawartość tłuszczu w śmietance waha się od 12 do 36%, co czyni ją idealnym składnikiem do wielu zastosowań kulinarnych. Śmietanka jest często wykorzystywana w cukiernictwie, do przygotowywania sosów, zup oraz jako dodatek do deserów. Przykładowo, w przemyśle gastronomicznym, śmietanka 36% jest niezastąpiona w przygotowaniu bitej śmietany, a także w potrawach wymagających emulsji. Warto również zauważyć, że śmietanka podlega różnym standardom jakościowym, które regulują jej skład oraz proces produkcji, co ma znaczenie dla zachowania jej właściwości sensorycznych i zdrowotnych. Znajomość tych cech jest kluczowa dla profesjonalistów w branży gastronomicznej oraz mleczarskiej, aby mogli świadomie wybierać odpowiednie produkty w zależności od zastosowania.

Pytanie 8

W magazynie konieczne są warunki temperaturowe od +15 °C do +18 °C oraz wilgotność względna w zakresie od 56% do 60%

A. jaj

B. warzyw korzeniowych

C. produktów suchych

D. kiszonek

Temperatura od +15 °C do +18 °C oraz wilgotność względna od 56% do 60% są optymalne dla przechowywania produktów suchych, takich jak zboża, makarony czy ryż. Utrzymanie odpowiednich warunków przechowywania jest kluczowe dla zachowania jakości i trwałości tych produktów. W zbyt wysokiej temperaturze i wilgotności może dochodzić do rozwoju pleśni oraz insektów, co prowadzi do strat ekonomicznych oraz obniżenia jakości. Standardy przechowywania żywności, takie jak HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), zalecają kontrolę temperatury i wilgotności w magazynach, aby zapewnić bezpieczeństwo żywności. Na przykład, w magazynach zbożowych często stosuje się systemy monitorowania klimatu, które automatycznie regulują warunki, aby zapobiegać psuciu się towarów. Ważne jest również, aby produkty były przechowywane w odpowiednich opakowaniach, które chronią je przed wilgocią oraz zanieczyszczeniami.

Pytanie 9

Po spożyciu grzybów u osób mieszkających w domu wystąpiły nudności, wymioty, biegunka oraz majaczenie. Jak powinna wyglądać pierwsza pomoc w tym przypadku?

A. podaniu płynu neutralizującego toksyny

B. podaniu węgla leczniczego

C. wywołaniu wymiotów

D. wezwaniu pogotowia ratunkowego

W przypadku zatrucia grzybami, podejście do pierwszej pomocy powinno być oparte na wiedzy medycznej oraz aktualnych standardach postępowania. Wywoływanie wymiotów może wydawać się logicznym krokiem w sytuacji zatruć pokarmowych, jednak w przypadku toksycznych substancji obecnych w grzybach jest to bardzo niebezpieczne. Wymioty mogą prowadzić do dalszego podrażnienia przełyku, a także do aspiracji treści żołądkowej, co z kolei może prowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych. Podawanie płynów neutralizujących toksyny również jest niewłaściwe, ponieważ nie ma jednoznacznych dowodów na ich skuteczność w kontekście zatruć grzybami. Zamiast tego, organizm może wymagać płynoterapii, aby zrekompensować utratę płynów spowodowaną wymiotami i biegunką. Podawanie węgla aktywowanego ma sens tylko w określonych warunkach, np. w przypadku zatrucia substancjami, które mogą być adsorbowane przez węgiel, ale nie jest to zawsze stosowane w przypadku grzybów ze względu na ryzyko uszkodzeń błony śluzowej oraz braku szybkiego efektu terapeutycznego. Dlatego kluczowe jest, aby w takich sytuacjach nie podejmować działań samodzielnie, lecz wezwać profesjonalną pomoc medyczną, co pozwoli uniknąć dalszych komplikacji zdrowotnych.

Pytanie 10

Jakie metody obróbki cieplnej mogą prowadzić do spadku jakości przygotowanych dań mięsnych?

A. Pieczenie mięsa w odpowiednio nagrzanym piekarniku

B. Smażenie mięsa na zimnym tłuszczu

C. Obsmażanie mięsa przed właściwym pieczeniem

D. Smażenie mięsa na rozgrzanym oleju

Smażenie mięsa na nierozgrzanym tłuszczu jest działaniem, które negatywnie wpływa na jakość potrawy. W takiej sytuacji mięso zaczyna się dusić, a nie smażyć, co prowadzi do utraty jego soczystości i smaku. Właściwa temperatura tłuszczu jest kluczowa, ponieważ pozwala na szybką reakcję Maillarda, która nadaje potrawom charakterystyczny aromat i złotą skórkę. Podobne techniki, jak wcześniejsze podgrzanie patelni i używanie odpowiedniego oleju do smażenia, są standardem w gastronomii. W praktyce, przed dodaniem mięsa do patelni, warto sprawdzić temperaturę tłuszczu, co można zrobić poprzez dodanie małego kawałka mięsa lub kropli wody; jeśli słychać skwierczenie, oznacza to, że tłuszcz jest odpowiednio rozgrzany. Ignorowanie tego kroku może prowadzić do powstania nieapetycznej, gumowatej struktury mięsa, co jest niezgodne z dobrą praktyką kulinarną.

Pytanie 11

Jaka technika gotowania powoduje zmianę naturalnej barwy brokułów na oliwkowo-brunatną?

A. Od wrzącej wody

B. Z dodatkiem soli i cukru

C. W małej ilości wody

D. Z dodatkiem cukru i masła

Gotowanie brokułów w małej ilości wody, zwane również gotowaniem na parze, jest metodą, która minimalizuje straty składników odżywczych oraz kolorów warzyw. Woda używana do gotowania nie powinna być zbyt obfita, aby brokuły nie były narażone na nadmierne działanie wysokiej temperatury i długiego czasu gotowania. W efekcie, naturalny zielony kolor brokułów może ulec zmianie na oliwkowo-brunatny z powodu procesu zwanego brązowieniem enzymatycznym, który następuje, gdy składniki roślinne są poddawane działaniu wysokiej temperatury przez zbyt długi czas. Dobrą praktyką jest gotowanie warzyw na parze przez krótki czas, co pozwala zachować ich chrupkość oraz intensywny kolor. W restauracjach oraz przemyśle gastronomicznym często stosuje się tę technikę, aby uzyskać atrakcyjny wizualnie efekt na talerzu oraz maksymalnie wykorzystać wartości odżywcze potrawy. Dodatkowo, można wspomnieć, że dodanie niewielkiej ilości soli na końcu gotowania może pomóc w zachowaniu koloru i smaku warzyw.

Pytanie 12

Zasady higieny osobistej dla pracowników kuchni nakazują kucharzowi mycie rąk

A. przed skorzystaniem z toalety

B. po porcjowaniu potrawy

C. przed rozdrabnianiem półproduktu

D. po próbowaniu potrawy

Odpowiedź 'przed rozdrabnianiem półproduktu' jest jak najbardziej trafna. Mycie rąk w tym momencie to naprawdę ważna sprawa, bo chodzi o bezpieczeństwo żywności i unikanie zanieczyszczeń. Jak kucharz zaczyna pracować z jedzeniem, to powinien najpierw umyć ręce, żeby pozbyć się zanieczyszczeń i bakterii, które mogą tam być. Szczególnie trzeba uważać na surowe produkty, jak mięso czy ryby, bo mogą przenosić różne patogeny. Warto też po myciu zastosować dezynfekcję rąk, zwłaszcza w kuchni, gdzie higiena to podstawa. Przykład? Kiedy kucharz robi sałatkę, a surowe składniki mogą się zanieczyścić bakteriami z jego rąk, jeżeli nie były umyte. Przestrzeganie zasad HACCP to konieczność, żeby mieć pewność, że jedzenie jest bezpieczne i spełnia dobre standardy higieny w kuchni.

Pytanie 13

Kuchnia, w której piwo, miody pitne oraz nalewki odgrywają istotną rolę, to

A. grecka

B. polska

C. niemiecka

D. francuska

Wybór kuchni francuskiej w kontekście piwa, miodów pitnych i nalewek jest nietrafiony, ponieważ gastronomia francuska bardziej koncentruje się na winach, a nie na tych konkretnych napojach. Choć Francja produkuje różne rodzaje alkoholi, piwo nie jest głównym elementem jej kultury kulinarnej; dominują wina, szczególnie z regionów takich jak Bordeaux czy Burgundia, które mają swoje unikalne charakterystyki i tradycje w produkcji. Podobnie, kuchnia grecka słynie z oliwy z oliwek i win, a nie z miodów pitnych i nalewek, mimo że miód jest tam wykorzystywany jako naturalny słodzik. Wreszcie, wybór kuchni niemieckiej również jest mylny, ponieważ choć Niemcy są znane z piwa, ich tradycje w zakresie miodów pitnych i nalewek są znacznie mniej rozwinięte w porównaniu do Polski. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do tych błędnych wniosków, obejmują mylenie ogólnych znanych napojów alkoholowych z ich specyfiką regionalną oraz nieznajomość głęboko zakorzenionych tradycji kulinarnych, które kształtują unikalność i różnorodność polskiej gastronomii. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla właściwego opanowania tematu i docenienia kulturowych walorów każdej kuchni.

Pytanie 14

Na podstawie danych zawartych w tabeli wskaż optymalne warunki przechowywania jabłek.

	Surowiec	Temperatura środowiska [°C]	Wilgotność powietrza [%]
I	owoce pestkowe	0 ÷ 2	85 ÷ 90
II	owoce jagodowe	0 ÷ 2	90 ÷ 95
III	owoce ziarnkowe	2 ÷ 4	85 ÷ 90
IV	owoce południowe	10 ÷ 15	90 ÷ 95

A. III

B. IV

C. I

D. II

Odpowiedź III jest poprawna, ponieważ odnosi się do optymalnych warunków przechowywania jabłek, które są owocami ziarnkowymi. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, jabłka powinny być przechowywane w temperaturze od 2 do 4 stopni Celsjusza oraz w wilgotności powietrza wynoszącej od 85 do 90 procent. Takie warunki sprzyjają minimalizacji strat jakościowych, opóźniają procesy dojrzewania oraz zapobiegają występowaniu chorób przechowalniczych, co jest kluczowe dla długoterminowego przechowywania tego rodzaju owoców. W praktyce, chłodnie przechowalnicze, które utrzymują te parametry, są powszechnie stosowane w magazynach owoców, co pozwala na wydłużenie okresu ich przydatności do spożycia. Warto również zauważyć, że niewłaściwe warunki – takie jak zbyt wysoka temperatura lub zbyt niska wilgotność – mogą prowadzić do szybszego psucia się jabłek, co generuje straty ekonomiczne dla producentów oraz handlowców.

Pytanie 15

Jaki składnik mięsny jest odpowiedni do przygotowania rumsztyku?

A. Polędwica

B. Mięso z pręgi

C. Bark

D. Polędwica wieprzowa

Polędwica to najbardziej odpowiedni wybór do sporządzenia rumsztyku, ponieważ charakteryzuje się wysoką jakością mięsa, niską zawartością tłuszczu oraz wyjątkową delikatnością. Ten rodzaj mięsa pochodzi z dolnej części kręgosłupa zwierzęcia, co sprawia, że jest wyjątkowo soczysty i łatwy do obróbki. W kuchni polskiej polędwica jest często wykorzystywana do przygotowania różnych potraw, w tym steków i rumsztyków, które wymagają zarówno odpowiedniej obróbki cieplnej, jak i technik kulinarnych, takich jak smażenie czy grillowanie. Dobrą praktyką jest marynowanie polędwicy przed przyrządzaniem, co dodatkowo podnosi jej walory smakowe. Ponadto, zgodnie z zasadami gastronomii, rumsztyk z polędwicy powinien być smażony na wysokiej temperaturze przez krótki czas, co pozwala zachować jego soczystość. Jeśli chcesz uzyskać idealny rumsztyk, upewnij się, że mięso jest świeże i wysokiej jakości, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniego smaku oraz tekstury.

Pytanie 16

Befsztyk to danie z chudego mięsa wołowego, które jest smażone po wcześniejszym rozbiciu, uformowaniu i pokryciu mąką. Wskaż, która część półtuszy wołowej powinna być wykorzystywana do sporządzania befsztyka?

A. Szponder

B. Rozbratel

C. Polędwica

D. Antrykot

Polędwica wołowa to naprawdę jedna z najlepszych części wołowiny. Ma mało tłuszczu i jest super delikatna, co sprawia, że świetnie nadaje się na befsztyka. Mięso szybko się smaży i nie trzeba go długo gotować, co jest naprawdę na plus. W kuchni można z nią zrobić mnóstwo smacznych rzeczy, ale befsztyk to zdecydowanie hit. Można go podać zarówno na medium, jak i na rare, i wtedy wychodzi taki soczysty, że mniam! Co więcej, w drogich restauracjach często znajdziesz polędwicę, bo szefowie kuchni cenią sobie jakość. A żeby przygotować ją dobrze, warto wybierać mięso od sprawdzonych dostawców i zwrócić uwagę na to, jak się ją smaży, bo odpowiednia temperatura to klucz do sukcesu. To wszystko przekłada się na naprawdę pyszne danie.

Pytanie 17

Bezpośrednie wbijanie jaj do ciasta może prowadzić do zanieczyszczenia mechanicznego poprzez fragmenty skorupek oraz zanieczyszczenia mikrobiologicznego?

A. gronkowcem złocistym

B. pałeczką salmonelli

C. laseczką jadu kiełbasianego

D. laseczką zgorzeli gazowej

Odpowiedź 'pałeczka salmonelli' jest poprawna, ponieważ jest to jeden z głównych patogenów związanych z zanieczyszczeniem jajek i produktami na ich bazie. Salmonella jest bakterią, która często występuje w układzie pokarmowym ptaków, a jej obecność w surowych jajach może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, w tym do groźnych zakażeń pokarmowych. W praktyce, aby zminimalizować ryzyko zakażenia salmonellą, zaleca się stosowanie jajek pochodzących od zaufanych dostawców, które przestrzegają rygorystycznych standardów bezpieczeństwa żywności. Ponadto, gotowanie jajek w odpowiedniej temperaturze (co najmniej 70°C) skutecznie eliminuje ryzyko zakażenia. W kontekście branżowych praktyk, wiele lokali gastronomicznych stosuje kontrolę jakości i procedury HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), aby zapewnić bezpieczeństwo żywności i odpowiednie obchodzenie się z surowymi składnikami, co jest kluczowe przy przygotowywaniu potraw z jajami.

Pytanie 18

Oblicz ilość energii w posiłku, który zawiera 40 g tłuszczu, 20 g białka oraz 100 g węglowodanów. W obliczeniach zastosuj przeliczniki energetyczne Atwatera:
1 g tłuszczu - 9 kcal
1 g białka - 4 kcal
1 g węglowodanów - 4 kcal

A. 640 kcal

B. 160 kcal

C. 840 kcal

D. 740 kcal

Wartość energetyczna posiłku obliczana jest na podstawie ilości makroskładników oraz ich przypisanych wartości energetycznych. Osoby, które uzyskały inne wyniki, mogą mieć błędne założenia dotyczące przeliczników Atwatera lub nieprawidłowo podeszły do zsumowania wartości energetycznych. Często spotykanym błędem jest pominięcie któregoś z makroskładników lub ich niewłaściwe przeliczenie. Na przykład, jeśli ktoś obliczy energię z tłuszczu jako 40 g x 4 kcal/g zamiast 9 kcal/g, uzyska znacznie niższą wartość, co prowadzi do błędnych wniosków. Innym częstym błędem jest niedokładne zsumowanie energii z każdego źródła, co również może skutkować błędnym wynikiem. Użytkownicy mogą również mylić się przy interpretacji wartości energetycznych, zakładając, że wszystkie makroskładniki dostarczają taką samą ilość energii, co jest nieprawdziwe, gdyż różnią się one pod tym względem. Kiedy zsumujemy energię z wszystkich makroskładników poprawnie, uzyskujemy całkowitą wartość energetyczną posiłku, co jest ważne w kontekście planowania dietetycznego oraz w zarządzaniu zdrowiem. Znajomość odpowiednich wartości energetycznych i ich prawidłowe wykorzystanie są kluczowe dla skutecznego zarządzania dietą i zdrowiem.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Jakia jest zalecana temperatura do przechowywania lodów śmietankowych?

A. -18°C

B. - 4°C

C. 4°C

D. 0°C

Nieprawidłowe odpowiedzi na to pytanie wskazują na powszechne nieporozumienia dotyczące przechowywania lodów. Odpowiedzi takie jak -4°C, 0°C czy 4°C są zbyt wysokie dla produktów mrożonych. Temperatura -4°C to już granica, w której proces rozmrażania może się rozpocząć, co prowadzi do krystalizacji lodu i pogorszenia jakości lodów. Lody w temperaturze 0°C mogą być na granicy rozpuszczania, co negatywnie wpływa na ich konsystencję oraz smak. Natomiast temperatura 4°C, typowa dla przechowywania większości świeżych produktów spożywczych, jest niewłaściwa dla lodów, ponieważ pozwala na ich szybkie rozmrażanie oraz sprzyja rozwojowi bakterii, co jest niebezpieczne dla zdrowia. W branży spożywczej kluczowe jest przestrzeganie zasad przechowywania produktów w odpowiednich warunkach, co ma na celu nie tylko zachowanie ich jakości, ale również bezpieczeństwa konsumentów. Dlatego zdecydowanie należy unikać przechowywania lodów w wyższych temperaturach, aby zapobiec ich degradacji oraz zachować standardy jakości, które są istotne dla tego segmentu rynku.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Jeśli wartość surowców niezbędnych do przygotowania 150 obiadów wynosi 1500 zł, a narzut to 50 %, to jaka jest cena gastronomiczna netto jednego obiadu?

A. 100 zł

B. 15 zł

C. 150 zł

D. 10 zł

Aby obliczyć cenę gastronomiczną netto jednego zestawu obiadowego, należy najpierw ustalić całkowity koszt surowców na jeden zestaw. Skoro koszt surowców na 150 zestawów wynosi 1500 zł, to koszt surowców na jeden zestaw wynosi 1500 zł / 150 = 10 zł. Następnie, uwzględniając marżę na poziomie 50%, musimy obliczyć cenę gastronomiczną netto, która wynosi: Koszt surowców + Marża = 10 zł + (50% z 10 zł). Marża wynosi 5 zł, więc cena gastronomiczna netto jednego zestawu to 10 zł + 5 zł = 15 zł. W branży gastronomicznej, umiejętność właściwego ustalania ceny to kluczowy aspekt zarządzania, ponieważ pozwala na pokrycie kosztów oraz osiągnięcie zysku. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być ustalanie cen w restauracji, gdzie każdy zestaw musi być wyceniony tak, aby uwzględniał wszystkie koszty i marże, co w efekcie przyczynia się do długoterminowej rentowności lokalu.

Pytanie 23

Zachowywanie mięsa w solance z wody, soli, cukru, saletry i przypraw to

A. bejcowanie

B. tablerowanie

C. peklowanie

D. macerowanie

Peklowanie to proces konserwacji mięsa, który polega na zanurzeniu go w mieszance wody, soli, cukru, saletry i przypraw. Saletra, będąca źródłem azotanów, odgrywa kluczową rolę w zatrzymywaniu rozwoju bakterii, co pozwala na dłuższe przechowywanie mięsa oraz zachowanie jego jakości. Proces ten wpływa również na kolor, smak oraz teksturę mięsa, co czyni go bardziej apetycznym. Peklowanie jest powszechnie stosowane w przemyśle mięsnym oraz w domowych praktykach kulinarnych, szczególnie przy produkcji kiełbas i innych przetworów mięsnych. Ważne jest, aby stosować odpowiednie proporcje składników, aby zapewnić skuteczność konserwacji oraz bezpieczeństwo żywności. Dobre praktyki peklowania, zgodne z normami HACCP, skupiają się na zachowaniu higieny w trakcie całego procesu, aby uniknąć kontaminacji. Warto także pamiętać, że mięso peklowane nie tylko lepiej smakuje, ale także jest bardziej soczyste i aromatyczne, co przekłada się na większą satysfakcję konsumenta.

Pytanie 24

Jakie danie przygotowane z mielonego mięsa zalicza się do potraw duszonych?

A. Kotlety pożarskie.

B. Klopsiki

C. Kotlety mielone.

D. Sznycle ministerialne.

Kotlety pożarskie, sznycle ministerskie oraz klopsy to potrawy, które nie są przygotowywane poprzez duszenie, lecz za pomocą innych technik kulinarnych, takich jak smażenie czy pieczenie. Kotlety pożarskie to przygotowane z mielonego mięsa kawałki, które są panierowane i następnie smażone na oleju, co nadaje im chrupiącą teksturę. W przypadku sznycli ministerialnych, również mówimy o smażeniu, gdzie cienko rozbite kawałki mięsa obtacza się w panierce i smaży na złoty kolor. Klopsy, mimo że mogą być podawane w sosie, to zazwyczaj są pieczone w piekarniku lub smażone na patelni, co również odróżnia je od potraw duszonych. Typowym błędem myślowym w tym kontekście jest utożsamianie duszenia z innymi metodami obróbki, co może prowadzić do nieporozumień. Kluczowe jest zrozumienie różnicy między tymi technikami, ponieważ każda z nich wpływa na smak, konsystencję oraz wartości odżywcze potrawy. Techniki kulinarne powinny być dobierane w zależności od pożądanych efektów końcowych, co podkreśla istotność znajomości podstawowych metod gotowania w kuchni.

Pytanie 25

Aby przygotować kawę po irlandzku, konieczne jest dodanie

A. mleka

B. żółtka i winiaku

C. whiskey

D. cynamonu

Kawa po irlandzku to klasyczny napój, który łączy w sobie espresso z irlandzką whiskey oraz bitą śmietaną. Kluczowym składnikiem jest whiskey, która nadaje drinkowi specyficzny, intensywny smak oraz aromat. Przygotowanie kawy po irlandzku wymaga wysokiej jakości składników, w tym dobrze zaparzonej kawy oraz odpowiedniej whiskey, co wpływa na finalny rezultat. Dobrą praktyką jest użycie whiskey typu Irish, która jest znana z łagodnego smaku i jednocześnie wyrazistego charakteru. W połączeniu z bitą śmietaną, napój nie tylko zyskuje na wyglądzie, ale też na walorach smakowych, tworząc harmonijną kompozycję. Kawa po irlandzku jest idealna jako deserowy napój, często serwowany na zakończenie posiłku, co czyni go popularnym w restauracjach oraz barach. Przygotowując ten napój, można również eksperymentować z różnymi dodatkami, pamiętając, że whiskey jest kluczowym składnikiem, który definiuje jego charakter.

Pytanie 26

Ostatni etap przygotowywania dania w restauracyjnej sali przy stole klienta, który polega na skropieniu gotowego jedzenia alkoholem i jego podpaleniu to

A. garnirowanie

B. serwowanie

C. tranżerowanie

D. flambirowanie

Flambirowanie to technika kulinarna, która polega na skropieniu potrawy alkoholem, a następnie podpaleniu jej, co nie tylko nadaje potrawie wyjątkowy smak, ale również efektowny wygląd. Ta metoda jest szczególnie popularna w restauracjach, gdzie prezentacja potraw ma kluczowe znaczenie. Flambirowanie wymaga dużej precyzji oraz umiejętności, aby zapewnić bezpieczeństwo podczas procesu. Przykładami potraw często flambirowanych są crepes Suzette i inne desery, a także niektóre dania mięsne. W branży gastronomicznej flambirowanie jest uznawane za element sztuki kulinarnej, który podnosi jakość doświadczeń kulinarnych gości. Ważne jest, aby przy flambirowaniu przestrzegać zasad bezpieczeństwa, takich jak użycie odpowiednich naczyń odpornych na wysokie temperatury oraz zachowanie ostrożności przy manipulowaniu ogniem. Technika ta, gdy jest stosowana zgodnie z zaleceniami, może być wspaniałym sposobem na wzbogacenie prezentacji potrawy i dostarczenie niezapomnianych wrażeń smakowych.

Pytanie 27

Który z podanych surowców powinien być przechowywany w najniższej temperaturze?

A. Mąka

B. Owoce

C. Drób

D. Oliwa

Drób należy przechowywać w najniższej temperaturze ze względu na jego podatność na rozwój bakterii, takich jak Salmonella i Campylobacter, które mogą prowadzić do poważnych zatruć pokarmowych. Zgodnie z zaleceniami organów zdrowia publicznego, mięso drobiowe powinno być przechowywane w temperaturze poniżej 4°C, aby zminimalizować ryzyko kontaminacji. Przechowywanie drobiu w tej temperaturze powinno być również wspierane przez odpowiednie praktyki higieniczne, takie jak oddzielne przechowywanie surowego mięsa od innych produktów spożywczych, aby uniknąć krzyżowego zanieczyszczenia. Przykłady właściwego przechowywania obejmują umieszczanie drobiu w dolnej części lodówki oraz używanie szczelnych pojemników, które ograniczają kontakt z powietrzem, a tym samym spowalniają proces psucia. Poza tym, odpowiednia obróbka termiczna (gotowanie w temperaturze powyżej 75°C) również jest kluczowa, ponieważ zabija bakterie i zapewnia bezpieczeństwo konsumpcji.

Pytanie 28

Posiłki serwowane w niektórych lokalach gastronomicznych w formie bufetu pomiędzy śniadaniem a obiadem to

A. bufet śniadaniowy.

B. wielka gala bufetów

C. breakfast.

D. brunch.

Brunch to termin używany w gastronomii, który łączy cechy śniadania i obiadu, często serwowany między godziną 10 a 15. Jest popularny w weekendy, gdy klienci mogą cieszyć się bardziej zrelaksowanym posiłkiem, który oferuje zarówno dania śniadaniowe, jak i obiadowe. Przykładowe potrawy serwowane na brunchu to jajka po benedyktyńsku, omlety, naleśniki, a także sałatki czy dania mięsne. W kontekście dobrych praktyk branżowych, brunch stanowi doskonałą okazję dla restauracji do zwiększenia sprzedaży, przyciągając klientów w porach, które są często mniej ruchliwe. Co więcej, brunch często wiąże się z elementami społecznej interakcji, co czyni go atrakcyjną opcją dla grup i rodzin. Warto zauważyć, że niektóre restauracje oferują tematyczne brunch-e, które mogą obejmować specjały lokalnej kuchni czy różnorodne opcje dietetyczne, co pozwala na większe dostosowanie oferty do oczekiwań klientów.

Pytanie 29

Deser przygotowany z owoców gotowanych w wodzie z dodatkiem cukru powinien być serwowany konsumentowi

A. w filiżance

B. w pokalu

C. w kompotierce

D. w pucharku

Podanie deseru z owoców ugotowanych w wodzie z dodatkiem cukru w filiżance jest błędnym podejściem, ponieważ filiżanki są przeznaczone głównie do serwowania napojów, takich jak kawa czy herbata. Ich kształt i pojemność nie są przystosowane do prezentacji deserów, co może prowadzić do trudności podczas spożycia. Użycie filiżanki w tym kontekście może zatem być mylące dla konsumenta, który oczekuje innego doświadczenia kulinarnego. Podobnie, pokale są naczyniami zaprojektowanymi głównie do serwowania win oraz innych napojów alkoholowych, a nie deserów. Pokale często mają smukłą formę przeznaczoną do eksponowania kolorów i aromatów trunku, co sprawia, że nie nadają się do podawania kompotu. Używanie pucharków, chociaż może wydawać się lepszą alternatywą, często kojarzy się z podawaniem deserów na bazie lodów lub kremów, a nie kompotu. W praktyce gastronomicznej kluczowe jest dostosowanie rodzaju naczynia do charakterystyki serwowanego dania, co sprzyja estetyce oraz funkcjonalności. Właściwy dobór naczynia nie tylko wpływa na doznania smakowe, ale także odzwierciedla profesjonalizm lokalu oraz jego dbałość o detale. Dlatego tak istotne jest, aby znać zasady dotyczące serwowania różnych potraw i napojów, aby uniknąć nieporozumień kulinarnych i zapewnić gościom najwyższą jakość doświadczenia gastronomicznego.

Pytanie 30

W zależności od sposobu podawania, wina można klasyfikować na:

A. wyborowe, gatunkowe, luksusowe

B. wytrawne, półwytrawne, półsłodkie

C. stołowe, deserowe, likierowe

D. lekkie, słabe, mocne

W odpowiedziach, które nie są prawidłowe, pojawiają się różne nieścisłości dotyczące klasyfikacji win. Przykład pierwszej z wymienionych opcji wskazuje na kategoryzację win w oparciu o ich moc, co jest mylne w kontekście konsumpcji. Wina lekkie, słabe i mocne to określenia skupiające się na zawartości alkoholu, a nie na ich przeznaczeniu przy stole, co ogranicza praktyczne zastosowanie tej klasyfikacji. Kolejny błąd polega na myleniu terminów wyborowe, gatunkowe i luksusowe, które koncentrują się na jakości i cenie win, a nie na ich funkcjonalności w kontekście posiłków. Wina wytrawne, półwytrawne i półsłodkie odnoszą się do poziomu słodyczy, co znowu nie odpowiada na pytanie o konsumpcję. Tego rodzaju klasyfikacje mogą prowadzić do nieporozumień, ponieważ nie uwzględniają one, jak i kiedy wina są spożywane. W praktyce, ważne jest, aby rozumieć, że skuteczna ocena win wymaga uwzględnienia ich funkcji w posiłku oraz interakcji z jedzeniem, co jest kluczowe dla pełnego doświadczenia kulinarnego.

Pytanie 31

Jakie jakościowe właściwości, oprócz koloru i smaku, są uwzględniane przy ocenie klarowanych soków owocowych?

A. Klarowność i wygląd

B. Konsystencja i przekrój

C. Klarowność i zapach

D. Aromat i wygląd

Wybór cech jakościowych do oceny soków owocowych klarowanych jest kluczowy dla utrzymania wysokich standardów produktów. Odpowiedzi, które koncentrują się na nieodpowiednich cechach, pokazują typowe błędy w ocenie jakości. Na przykład, konsystencja i przekrój nie są typowymi cechami branymi pod uwagę przy ocenie soków, ponieważ soki owocowe są zazwyczaj jednorodnymi płynami, a ich konsystencja nie zmienia się istotnie w procesie klarowania. Dlatego są one mniej istotne w kontekście oceny jakości soków. Ponadto, zapach i wygląd, mimo że są ważne, nie obejmują kluczowej cechy, jaką jest klarowność, która jest istotnym wskaźnikiem czystości i jakości soku. Zapach może być istotny, ale bez uwzględnienia klarowności nie oddaje pełnego obrazu jakości produktu. W analizie sensorycznej soków, jak wskazują normy takie jak ISO 8586, kluczowe jest, by oceniać zarówno klarowność, jak i zapach w celu zapewnienia, że produkt spełnia oczekiwania smakowe i wizualne konsumentów. Ignorowanie jednego z tych elementów może prowadzić do mylnych wniosków o jakości soku, co jest niekorzystne zarówno dla producentów, jak i konsumentów.

Pytanie 32

Proces obróbki cieplnej, znany jako grillowanie, polega na

A. opiekaniu na ruszcie z użyciem tłuszczu znajdującego się w składnikach

B. przypiekaniu składników w gorącym tłuszczu

C. wstępnym gotowaniu, a następnie zapiekaniu składników

D. smażeniu bezpośrednim składników na patelni z powłoką teflonową

Grillowanie, jako metoda obróbki cieplnej, różni się znacznie od obgotowywania, smażenia czy obsmażania. Obgotowywanie polega na gotowaniu surowców w wodzie lub innej cieczy przed ich dalszą obróbką, na przykład pieczeniem. Taki proces może prowadzić do utraty wartości odżywczych warzyw oraz do zmiany ich tekstury, co nie jest typowe dla grillowania, które ma na celu zachowanie naturalnych soków i smaków surowców. Smażenie kontaktowe na patelni pokrytej teflonem z kolei polega na intensywnym podgrzewaniu tłuszczu w kontakcie z surowcami, co również różni się od grillowania, gdzie ciepło nie pochodzi z bezpośredniego kontaktu z tłuszczem. Obrumienianie w gorącej kąpieli tłuszczowej, znane jako deep frying, również nie odnosi się do grillowania, ponieważ w tej metodzie surowce są zanurzane w dużej ilości tłuszczu, co prowadzi do całkowicie innej struktury i smaku potraw. Typowym błędem jest mylenie tych procesów, co wynika z niepełnego zrozumienia różnicy między obróbką cieplną na ruszcie a innymi metodami. Zrozumienie różnych technik gotowania oraz ich wpływu na smak, teksturę i wartość odżywczą potraw jest kluczowe w profesjonalnej kuchni, a także w domowym gotowaniu.

Pytanie 33

Podstawowe składniki do przygotowania biszkoptu to:

A. i mąka, jaja, cukier

B. mleko, cukier, masło

C. jaja, mleko, cukier

D. mąka, jaja, margaryna

Odpowiedź "mąka, jaja, cukier" jest prawidłowa, ponieważ te trzy składniki stanowią podstawę ciasta biszkoptowego. Mąka dostarcza struktury i objętości, jaja pełnią rolę emulgatora oraz wpływają na wilgotność, a cukier jest źródłem słodyczy oraz poprawia konsystencję. W procesie pieczenia, jaja są ubijane, co wprowadza powietrze do ciasta, a po podgrzaniu tworzą stabilną sieć, która utrzymuje kształt biszkoptu. Dobrą praktyką jest używanie mąki pszennej o niskiej zawartości białka, co pozwala uzyskać lekki i puszysty biszkopt. Warto również pamiętać, że odpowiednia technika ubijania jaj i cukru ma kluczowe znaczenie dla osiągnięcia odpowiedniej konsystencji. Przykładowo, podczas ubijania białek jaj, warto używać czystych i suchych narzędzi, aby osiągnąć maksymalną objętość. Zastosowanie tych trzech składników zgodnie z przepisami pieczenia pozwala uzyskać klasyczny biszkopt, który jest podstawą wielu deserów.

Pytanie 34

Sery określane jako włoskie to jakie?

A. parmezan

B. gouda

C. mazdamer

D. gruyere

Parmezan, znany również jako Parmigiano-Reggiano, to ser pochodzący z Włoch, który jest jednym z najbardziej cenionych serów na świecie. Jest produkowany głównie z mleka krowiego w regionach Parmy, Bolonii, Modeny oraz Reggio Emilia. Jego charakterystyczna, twarda tekstura oraz intensywny, orzechowy smak sprawiają, że jest idealnym dodatkiem do wielu dań, takich jak makarony, risotto czy sałatki. Parmezan jest także często stosowany jako ser do tarcia, co czyni go popularnym składnikiem w kuchni włoskiej. W produkcji parmezanu stosowane są tradycyjne metody, które obejmują długotrwałe dojrzewanie, co nadaje mu unikalny aromat i bogactwo smaku. Ser ten posiada oznaczenie PDO (Protected Designation of Origin), co oznacza, że tylko sery wyprodukowane w określonych regionach i według ścisłych norm mogą być nazywane parmezanem. To sprawia, że jest on symbolem jakości i rzemiosła włoskiego.

Pytanie 35

Odparowywanie wywaru przy przygotowywaniu sosów do około 1/3 pierwotnej objętości to

A. redukowanie

B. roztrzepywanie

C. rafinowanie

D. rektyfikowanie

Redukowanie to naprawdę ważny proces w kuchni. Chodzi o to, żeby gotować wywar lub sos tak długo, aż odparuje część płynów. Dzięki temu smak staje się bardziej intensywny, a sos gęstszy. Spotykamy to często w restauracjach, gdzie zależy im na super smaku potraw. Przykład? Sos demi-glace, gdzie wywar wołowy gotujemy, aż objętość zmniejszy się o pół do trzech czwartych. To sprawia, że sos ma naprawdę mocny smak. Pamiętaj, żeby gotować na umiarkowanym ogniu, bo łatwo przypalić składniki. Dobrze zrobiona redukcja nie tylko poprawia jakość potrawy, ale też sprawia, że ładniej się prezentuje na talerzu. Gęsty sos lepiej przylega do reszty składników, co jest ważne dla estetyki serwisu. Jeśli chcesz być dobrym kucharzem, musisz ogarnąć ten proces redukcji!

Pytanie 36

Kolagen ulega puchnięciu i rozkładowi podczas

A. bejcowania mięsa

B. szpikowania mięsa

C. trybowania mięsa

D. gotowania mięsa

Gotowanie mięsa to proces, w którym kolagen, będący głównym białkiem tkanki łącznej, ulega denaturacji, co prowadzi do jego pęcznienia i rozklejania się. W wyniku działania wysokiej temperatury, wiązania w kolagenie ulegają zniszczeniu, a białko przekształca się w żelatynę, co przyczynia się do poprawy tekstury i soczystości mięsa. Przykładem zastosowania tej zasady jest gotowanie żeber, gdzie długotrwałe gotowanie w niskiej temperaturze (tzw. sous vide) pozwala na maksymalne wydobycie smaku oraz uzyskanie miękkiego i aromatycznego dania. W praktyce kulinarnej stosuje się również różne techniki, takie jak duszenie czy pieczenie w folii, które sprzyjają uwalnianiu kolagenu, co jest kluczowe dla osiągnięcia pożądanej konsystencji potraw. Zgodnie z zasadami kulinarnej nauki, efektywne gotowanie mięsa z wykorzystaniem kolagenu nie tylko poprawia walory smakowe, ale również wpływa na wartość odżywczą potrawy, czyniąc ją bardziej przyswajalną dla organizmu.

Pytanie 37

Po spożyciu jaja, organizm człowieka otrzymuje

A. witaminę C

B. witamin rozpuszczalnych w tłuszczach

C. złożonych węglowodanów

D. błonnika pokarmowego rozpuszczalnego

Jaja są bogatym źródłem witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, takich jak witamina A, D, E i K. Te witaminy odgrywają kluczową rolę w wielu procesach metabolicznych w organizmie. Na przykład, witamina A jest istotna dla zdrowia wzroku oraz funkcji immunologicznych, witamina D wspomaga wchłanianie wapnia i jest niezbędna dla zdrowia kości, a witamina E działa jako silny przeciwutleniacz, chroniący komórki przed uszkodzeniami. Jaja dostarczają te witaminy w połączeniu z kwasami tłuszczowymi, co zwiększa ich biodostępność. Warto włączyć jaja do codziennej diety, szczególnie w postaci gotowanej lub smażonej na minimalnej ilości zdrowego tłuszczu, co pozwala na lepsze wchłanianie tych składników. Dobre praktyki żywieniowe sugerują, aby spożywać jaja w odpowiednich ilościach, w ramach zrównoważonej diety, co może wpływać na ogólny stan zdrowia i profilaktykę chorób.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Które warzywa zawierają kwas szczawiowy?

A. rukolę i karczoch

B. endywię i boćwinę

C. szpinak i rabarbar

D. roszponkę i fenkuł

Szpinak i rabarbar to dwa warzywa, które zawierają wysokie stężenie kwasu szczawiowego, związku chemicznego, który w nadmiarze może wpływać na zdrowie, zwłaszcza w kontekście formowania kamieni nerkowych. Kwas szczawiowy może wiązać się z wapniem i innymi minerałami, co prowadzi do zmniejszenia ich przyswajalności w organizmie. Dlatego osoby z problemami nerkowymi powinny ograniczać spożycie tych warzyw. Szpinak, zawierający również wiele cennych składników odżywczych, takich jak żelazo i witaminy A, C, i K, jest popularnym składnikiem wielu potraw. Rabarbar, choć technicznie jest rośliną, często traktowany jest jak owoc w kuchni. Może być stosowany w deserach, kompotach czy dżemach, ale ze względu na swoje właściwości zdrowotne warto być świadomym jego zawartości kwasu szczawiowego. Przykładem dobrych praktyk jest korzystanie z tych warzyw w umiarkowanych ilościach, a także łączenie ich z produktami bogatymi w wapń, co może pomóc w neutralizacji negatywnych skutków kwasu szczawiowego.

Pytanie 40

Kluczowym punktem nadzoru w procesie przygotowywania potraw, które są poddawane obróbce termicznej i serwowane na ciepło, jest

A. przyjmowanie surowców z magazynów

B. dzielenie porcji

C. czas i temperatura - parametry procesów cieplnych

D. przygotowanie wstępne

Czas i temperatura są kluczowymi parametrami w procesach obróbki cieplnej żywności, szczególnie w kontekście zapewnienia bezpieczeństwa oraz jakości potraw. Prawidłowe ustawienie tych dwóch wskaźników pozwala na skuteczne eliminowanie patogenów, co jest szczególnie istotne w przypadku żywności poddawanej obróbce cieplnej. Na przykład, mięso powinno być gotowane w odpowiednich warunkach, aby osiągnąć temperaturę wewnętrzną co najmniej 75°C, co zapewnia zniszczenie bakterii, takich jak Salmonella czy E. coli. W praktyce, zastosowanie termometrów oraz systemów monitorowania temperatury w kuchni profesjonalnej jest niezmiernie ważne, aby zapewnić, że potrawy są przygotowywane zgodnie z standardami sanitarno-epidemiologicznymi. Przestrzeganie określonych czasów obróbczych jest równie istotne, ponieważ zbyt krótka obróbka może prowadzić do niedogotowania, co zwiększa ryzyko wystąpienia chorób przenoszonych przez żywność. Właściwe zarządzanie czasem i temperaturą podnosi również jakość potraw, poprawiając ich teksturę i smak, co jest kluczowe dla satysfakcji gości restauracyjnych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej