Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik fotografii i multimediów
  • Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
  • Data rozpoczęcia: 2 czerwca 2025 00:10
  • Data zakończenia: 2 czerwca 2025 00:21

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Do wykonania zdjęcia z efektem malowania światłem należy zastosować

A. bardzo krótki czas naświetlania i niskie ISO
B. krótki czas naświetlania i lampa błyskowa
C. średni czas naświetlania i silne oświetlenie
D. długi czas naświetlania i statyw
Aby uzyskać efekt malowania światłem w fotografii, kluczowe jest zastosowanie długiego czasu naświetlania oraz użycie statywu. Długi czas naświetlania pozwala na rejestrację ruchu źródła światła, co jest fundamentalne dla tego efektu. Przykładem może być sytuacja, gdy fotografujesz przy ciemnym tle i używasz latarki do tworzenia wzorów czy napisów w powietrzu. Bez statywu zdjęcie mogłoby wyjść rozmyte, ponieważ każdy ruch aparatu w czasie naświetlania spowodowałby nieostrość. Dobre praktyki w zakresie malowania światłem obejmują też stosowanie niskiego ISO, co minimalizuje szumy w obrazie. Warto pamiętać, że efekty malowania światłem są często wykorzystywane w fotografii artystycznej oraz reklamowej, co zwiększa atrakcyjność wizualną i przyciąga uwagę odbiorców. Dobrze jest też przeprowadzić kilka prób, by znaleźć optymalne ustawienia aparatu.

Pytanie 2

Jakiego obiektywu powinno się użyć do fotografowania trudnodostępnych i odległych obiektów natury?

A. Długoogniskowego
B. Krótkoogniskowego
C. Standardowego
D. Szerokokątnego
Użycie obiektywu długoogniskowego jest kluczowe przy fotografowaniu trudno dostępnych i odległych obiektów przyrodniczych. Obiektywy te, zazwyczaj o ogniskowej powyżej 70 mm, pozwalają na uzyskanie większego przybliżenia, co umożliwia rejestrowanie detali w obrazach, które w przeciwnym razie mogłyby być niezauważalne. Przykładem zastosowania długoogniskowego obiektywu jest fotografowanie dzikich zwierząt, które często są płochliwe i wymagają zachowania znacznej odległości od fotografa. Dzięki efektowi kompresji perspektywy, który obiektywy te oferują, uzyskuje się również korzystny efekt bokeh, co pozwala na estetyczne uwydatnienie obiektu fotografowanego na tle rozmytym. Dodatkowo warto zauważyć, że obiektywy długoogniskowe są standardem w fotografii sportowej i wydarzeń, gdzie zachowanie dystansu jest równie ważne. Przy wyborze obiektywu długoogniskowego należy też zwrócić uwagę na stabilizację obrazu, co jest szczególnie istotne przy fotografowaniu z ręki w trudnych warunkach oświetleniowych. W kontekście standardów branżowych, sprzęt ten jest często rekomendowany przez profesjonalnych fotografów przyrodniczych, co potwierdza jego skuteczność i uniwersalność w trudnych warunkach fotografowania.

Pytanie 3

Podczas robienia zdjęć określono prawidłowe ustawienia ekspozycji: f/11 oraz 1/125 s. Jakie parametry ekspozycji powinny być użyte w danych warunkach oświetleniowych, aby osiągnąć maksymalną głębię ostrości i właściwe naświetlenie?

A. f/22 i 1/30 s
B. f/5,6 i 1/30 s
C. f/5,6 i 1/500 s
D. f/22 i 1/500 s
Wybór parametrów ekspozycji, takich jak f/5,6 oraz 1/500 s, f/5,6 oraz 1/30 s, czy f/22 oraz 1/500 s, nie sprzyja uzyskaniu dużej głębi ostrości w danych warunkach oświetleniowych. Przede wszystkim, zastosowanie f/5,6 skutkuje mniejszym otworem przysłony, co zmniejsza głębię ostrości. W przypadku fotografii, gdzie istotne jest uchwycenie detali w szerokim zakresie, takie ustawienie może prowadzić do nieostrości na krawędziach obrazu, co jest niepożądane, zwłaszcza w fotografii krajobrazowej. Dodatkowo, wybierając zbyt krótki czas naświetlania, jak 1/500 s przy f/5,6, można uzyskać efekt niedoświetlenia, ponieważ nie dostarczamy wystarczającej ilości światła do matrycy, co w rezultacie skutkuje utratą szczegółów w ciemniejszych partiach zdjęcia. Ze względu na zasady ekspozycji, jeśli zwiększamy wartość przysłony (f/22), powinniśmy także dostosować czas naświetlania, aby uzyskać właściwe naświetlenie. Zastosowanie 1/30 s w połączeniu z f/22 jest najbardziej odpowiednie w tym kontekście. Warto pamiętać, że w fotografii kluczowe jest zrozumienie zależności między przysłoną, czasem naświetlania a ISO, co pozwala na świadome manipulowanie tymi parametrami w celu uzyskania zamierzonych efektów wizualnych.

Pytanie 4

Minimalna rozdzielczość zdjęcia przeznaczonego do wydruku w formacie A4 (210×297 mm) z zachowaniem jakości 300 dpi wynosi

A. 2480×3508 pikseli
B. 1240×1754 pikseli
C. 800×600 pikseli
D. 1024×1200 pikseli
Minimalna rozdzielczość zdjęcia przeznaczonego do wydruku w formacie A4 wynosi 2480×3508 pikseli przy jakości 300 dpi, co oznacza, że każda cal kwadratowy obrazu zawiera 300 punktów na 300 punktów, czyli 90 000 punktów na cal kwadratowy. W praktyce, aby uzyskać wysoką jakość druku, szczególnie w przypadku zdjęć, powinniśmy dążyć do tej rozdzielczości. Wydruk w takiej jakości zapewnia, że szczegóły są wyraźne, a kolory odwzorowane są poprawnie, co jest szczególnie istotne w fotografiach artystycznych czy materiałach reklamowych. Jeśli rozdzielczość jest niższa, na przykład 150 dpi, obraz zacznie tracić na jakości, co może skutkować rozmyciem i nieostrością. Warto również pamiętać, że przy obróbce fotosów, jeśli planujemy ich wydruk, zawsze dobrze jest pracować w wyższej rozdzielczości i później zmniejszyć ją do wymagań druku, aby zachować jak najwięcej detali. Takie praktyki są zgodne z zaleceniami w branży graficznej.

Pytanie 5

Aktualnie stosowana metoda zarządzania obrazami 16-bit w programie Adobe Photoshop pozwala na

A. umieszczanie większej liczby obrazów w jednym pliku PSD
B. bardziej precyzyjną edycję przejść tonalnych i unikanie posteryzacji
C. uzyskanie wyższej rozdzielczości wydruku przy tej samej liczbie pikseli
D. wykorzystanie szerszej przestrzeni barw niż ProPhoto RGB
Metoda zarządzania obrazami 16-bit w Adobe Photoshop znacząco zwiększa precyzję kolorów, co jest kluczowe w edycji zdjęć. Dzięki zastosowaniu 16-bitowej głębi kolorów, każdy kanał kolorystyczny (czerwony, zielony, niebieski) może przechowywać 65 536 poziomów jasności, w przeciwieństwie do 8-bitowych obrazów, które mają jedynie 256 poziomów. To oznacza, że przy edytowaniu przejść tonalnych, takich jak gradienty czy cienie, mamy znacznie mniejsze ryzyko wystąpienia posteryzacji, czyli widocznych skoków w odcieniach, co psuje jakość obrazu. W praktyce, podczas retuszu zdjęć krajobrazowych czy portretowych, gdzie subtelne różnice w oświetleniu i kolorze są kluczowe, 16-bitowa głębia pozwala na bardziej naturalne efekty. Profesjonalni fotografowie i graficy często stosują tę technikę, aby zapewnić maksymalną jakość końcową, szczególnie gdy planują wydruk w dużych formatach, gdzie detale stają się jeszcze bardziej widoczne. Warto zwrócić uwagę na to, że nie tylko jakość koloru jest poprawiona, ale również możliwości korekcji obrazu są na znacznie wyższym poziomie, co czyni ten format standardem w branży.

Pytanie 6

Podział obrazu na mniejsze fragmenty ułatwiające tworzenie stron internetowych realizowany jest przez narzędzie

A. pędzel korygujący
B. lasso wielokątne
C. magiczna gumka
D. cięcie na plasterki
Cięcie na plasterki to technika używana w projektowaniu stron internetowych, która polega na dzieleniu obrazu na mniejsze sekcje. Ta metoda jest niezwykle przydatna, ponieważ umożliwia efektywne zarządzanie grafiką na stronie, co prowadzi do optymalizacji wydajności ładowania. Na przykład, zamiast umieszczać jeden duży plik graficzny, możemy podzielić obraz na mniejsze fragmenty, co skraca czas ładowania i poprawia responsywność strony. Dodatkowo, w przypadku modyfikacji tylko jednej sekcji obrazu, wystarczy zaktualizować tylko fragment, co oszczędza czas i zasoby. W praktyce, cięcie na plasterki przyczynia się do lepszej organizacji kodu HTML i CSS, a także wspiera techniki takie jak sprity CSS, które mogą znacząco zwiększyć wydajność witryny. Zastosowanie tej techniki jest zgodne z aktualnymi standardami projektowania stron internetowych, takimi jak Responsive Web Design (RWD), co podkreśla jej znaczenie w nowoczesnym projektowaniu graficznym.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 9

Mieszek umieszczony pomiędzy obiektywem a korpusem aparatu fotograficznego pozwala na wykonanie zdjęć

A. panoramicznych
B. krajobrazowych
C. mikrofotograficznych
D. makrofotograficznych
Mieszek umieszczony między obiektywem a korpusem aparatu fotograficznego jest kluczowym elementem w fotografii makro, ponieważ pozwala na uzyskanie większej odległości między obiektywem a matrycą aparatu. Działa to na zasadzie powiększenia obrazu, co jest niezbędne przy fotografowaniu małych obiektów, takich jak owady czy drobne detale roślin. W praktyce, fotografie makro wymagają precyzyjnego ustawienia ostrości oraz odpowiedniego oświetlenia, co często osiąga się za pomocą specjalnych lamp dodatkowych. Standardy branżowe w fotografii makro sugerują również stosowanie statywów oraz obiektywów makro, aby uniknąć drgań i zapewnić najlepszą jakość obrazu. Dodatkowo, korzystając z mieszków, fotograf może eksperymentować z różnymi kątami i odległościami, co pozwala na tworzenie unikalnych i artystycznych ujęć. Mieszek jest więc nie tylko narzędziem technicznym, ale także kreatywnym rozwiązaniem, które poszerza możliwości fotografii.

Pytanie 10

Aby uzyskać równomierne oświetlenie postaci w studio, należy wykorzystać

A. stożkowy tubus
B. sofbox z dyfuzorem
C. wrota
D. strumienicę
Sofbox z dyfuzorem to naprawdę świetne narzędzie, jeśli chodzi o oświetlenie postaci w studio. Dzięki swojej budowie, rozprasza światło w taki sposób, że ostre cienie stają się mniej widoczne, a całość wygląda bardziej naturalnie. Widać to szczególnie w zdjęciach i filmach, gdzie miękkie światło super sprawdza się w portretach. Na przykład, podczas sesji zdjęciowych, artyści czy modele mogą być oświetleni w taki sposób, że ich cechy są podkreślone, a jednocześnie cienie nie przeszkadzają. W branży mówi się, że dyfuzory są kluczowe do zmiękczania światła, co naprawdę poprawia jakość wizualną materiałów. Dodatkowo, warto łączyć sofboxy z różnymi źródłami światła, żeby uzyskać fajny, artystyczny efekt. To wszystko jest standardem w profesjonalnych studiach fotograficznych i filmowych.

Pytanie 11

Technika fotograficzna luminography (luminografia) polega na

A. wykonywaniu zdjęć przy bardzo wysokich wartościach ISO powyżej 25600
B. wykorzystaniu specjalnych filtrów luminescencyjnych na obiektywach
C. rejestrowaniu śladów światła poruszającego się w ciemności przy długim czasie ekspozycji
D. fotografowaniu obiektów emitujących światło w zakresie UV
Luminografia to unikalna technika fotograficzna, która pozwala na rejestrowanie śladów światła poruszającego się w ciemności, przy wykorzystaniu długiego czasu ekspozycji. Dzięki temu, na zdjęciu mogą zostać uchwycone różne źródła światła, takie jak latarki, ognie sztuczne czy nawet ruchy ciał świetlnych. Długie czasy naświetlania, często przekraczające kilka sekund, umożliwiają uchwycenie nawet najdelikatniejszych ruchów światła, co tworzy niezwykłe efekty wizualne. W praktyce, luminografia może być stosowana do tworzenia artystycznych kompozycji, a także do eksperymentów w ramach fotografii nocnej. Na przykład, można użyć tej techniki do uchwycenia śladów ruchu tańczącej osoby z latarką, co stworzy efekt dynamicznego ruchu na zdjęciu. Warto również wspomnieć, że luminografia wymaga precyzyjnego ustawienia aparatu, stabilizacji oraz odpowiedniego dobierania parametrów ekspozycji, aby uzyskać pożądany efekt. Dodatkowo, jest to technika, która wciąga, angażując fotografów w proces tworzenia i eksperymentowania z różnymi źródłami światła.

Pytanie 12

Podczas robienia zdjęcia do paszportu, twarz osoby powinna być ustawiona

A. na wprost obiektywu z odsłoniętym lewym uchem
B. prawym półprofilem z odsłoniętym prawym uchem
C. lewym półprofilem z odsłoniętym lewym uchem
D. na wprost obiektywu z odsłoniętym czołem i obydwoma uszami
Poprawna odpowiedź jest zgodna z międzynarodowymi standardami dotyczącymi fotografii do dokumentów tożsamości, w tym paszportów. Zdjęcie powinno być wykonane na wprost obiektywu, co zapewnia symetrię i czytelność wizerunku. Umożliwia to również lepsze rozpoznanie cech rysów twarzy, co jest istotne w kontekście identyfikacji. Odsłonięte czoło oraz obydwa uszy są istotnymi elementami, ponieważ pozwalają na pełne odzwierciedlenie kształtu głowy oraz cech charakterystycznych. Przykładem zastosowania tej zasady jest zdjęcie do biometrycznego paszportu, które musi spełniać rygorystyczne wymogi, takie jak odpowiednie oświetlenie, tło i kąt ustawienia twarzy. W praktyce, aby uzyskać odpowiednią jakość zdjęcia, warto korzystać z profesjonalnych usług fotograficznych, które są świadome specyfikacji takich dokumentów. Dodatkowo, w przypadku zdjęć do innych dokumentów, takich jak dowody osobiste czy prawa jazdy, zasady są często analogiczne, co podkreśla znaczenie znajomości tych wymogów w codziennym życiu.

Pytanie 13

Rodzaj kadrowania, który przedstawia postać do wysokości połowy uda, to

A. plan średni
B. plan amerykański
C. plan pełny
D. zbliżenie
Plan amerykański, znany również jako plan do połowy uda, jest techniką kadrowania używaną w filmowaniu i fotografii, która koncentruje się na ujęciu postaci od połowy uda w górę. Ta forma kadrowania jest popularna w różnych produkcjach filmowych oraz programach telewizyjnych, ponieważ skutecznie łączy bliskość postaci z ich otoczeniem, co pozwala widzowi na lepsze zrozumienie kontekstu sytuacji. Przykładem zastosowania planu amerykańskiego może być scena w westernie, gdzie główny bohater stoi na pierwszym planie, a tło, takie jak krajobraz lub inne postacie, jest widoczne w kadrze. Taki sposób kadrowania sprawia, że postać jest bardziej wyrazista, a zarazem nie traci związku z otoczeniem. Warto zaznaczyć, że plan amerykański jest zgodny z zasadami kompozycji, które zalecają umieszczanie punktów zainteresowania w odpowiednich miejscach kadru, co wpływa na odbiór wizualny i emocjonalny widza. Dobrą praktyką jest również łączenie planu amerykańskiego z innymi typami kadrów, aby uzyskać zróżnicowane ujęcia w jednym materiale filmowym, co zwiększa dynamikę narracji.

Pytanie 14

Który modyfikator światła daje najbardziej miękkie, rozproszone oświetlenie?

A. Plaster miodu
B. Softbox
C. Strumienica
D. Wrota
Softbox to jeden z najbardziej efektywnych modyfikatorów światła, który zapewnia miękkie i rozproszone oświetlenie. Działa on na zasadzie rozpraszania światła, co minimalizuje ostre cienie i tworzy bardziej naturalny efekt na zdjęciach. Dzięki swojej budowie, softbox odbija światło z lampy błyskowej lub ciągłej i rozprasza je na dużej powierzchni, co daje efekt delikatnego oświetlenia. W praktyce softbox idealnie sprawdza się w portretach, ponieważ łagodnie modeluje rysy twarzy, co jest kluczowe w fotografii portretowej. Dodatkowo, różne rozmiary softboxów pozwalają na dostosowanie oświetlenia do konkretnej sytuacji – większe softboxy dają jeszcze bardziej miękkie światło, natomiast mniejsze mogą być używane do bardziej skoncentrowanego oświetlenia. Warto również wspomnieć, że w zastosowaniach studyjnych softboxy są standardem, ponieważ pozwalają na uzyskanie kontrolowanego i przewidywalnego efektu, co jest niezwykle ważne w pracy profesjonalnych fotografów. Wybierając softbox, warto zwrócić uwagę na jego kształt i materiał, co ma bezpośredni wpływ na uzyskiwane rezultaty.

Pytanie 15

Format zapisu obrazu, który bezpośrednio rejestruje dane z matrycy światłoczułej cyfrowego aparatu, to?

A. RAW
B. TIFF
C. PNG
D. JPG
Odpowiedź RAW jest poprawna, ponieważ format ten stanowi bezpośredni zapis danych z matrycy światłoczułej aparatu fotograficznego, co oznacza, że zachowuje wszystkie informacje w oryginalnej postaci. Pliki RAW oferują znacznie większą elastyczność w obróbce zdjęć w porównaniu do innych formatów, takich jak JPG czy PNG. Przykładowo, fotografowie korzystający z formatów RAW mają możliwość znacznego dostosowania ekspozycji, balansu bieli i kolorów bez utraty jakości obrazu. W praktyce użycie formatu RAW jest standardem w profesjonalnej fotografii, ponieważ umożliwia uzyskanie lepszej jakości zdjęć, co jest szczególnie ważne w sytuacjach wymagających wysokiej precyzji, jak fotografia krajobrazowa czy portretowa. Dodatkowo, format RAW nie kompresuje danych, co oznacza, że zdjęcia są przechowywane w pełnej rozdzielczości, co jest kluczowe przy dalszej edycji. Warto również zauważyć, że różne aparaty mogą używać różnych specyfikacji dla plików RAW, co wiąże się z różnorodnością formatów, takich jak CR2, NEF czy ARW, ale wszystkie one mają na celu zachowanie maksymalnej ilości danych z matrycy.

Pytanie 16

Aby uzyskać kolorowe slajdy małych obiektów na materiale fotograficznym w skali 5:1, niezbędne jest przygotowanie analogowej lustrzanki

A. z obiektywem makro oraz filmem negatywowym kolorowym
B. z obiektywem o długiej ogniskowej oraz filmem negatywowym kolorowym
C. z obiektywem makro oraz filmem barwnym odwracalnym
D. z obiektywem o długiej ogniskowej oraz filmem barwnym odwracalnym
Wybór obiektywu długoogniskowego i filmu negatywnego barwnego nie jest zbyt dobry do tego zadania. Obiektywy długoogniskowe są fajne, ale nie nadają się do robienia zdjęć małych rzeczy z bliska, jak w skali 5:1. Po prostu nie oddadzą wystarczająco detali, które w makrofotografii są bardzo ważne. Film negatywowy barwny też ma inne właściwości, które mogą być niewłaściwe, jeśli chcesz uzyskać nasycone i wysokiej jakości kolory, a do tego lepszy jest film odwracalny. Jak użyjesz sprzętu, który nie jest odpowiedni, możesz na koniec być rozczarowany tym, co wyszło, co się zdarza, gdy fotografowie chcą używać złych narzędzi w trudnych warunkach. Trzeba pamiętać, że złe podejście do wyboru sprzętu może też zabić wartość artystyczną zdjęcia, co powinno być ważne dla każdego fotografa.

Pytanie 17

W systemie E-TTL przedbłysk ma na celu

A. aktywowaniu funkcji redukcji efektu czerwonych oczu
B. usunięcia nadmiaru ładunku elektrycznego zgromadzonego na kondensatorach lampy błyskowej
C. oceny energii błysku niezbędnej do odpowiedniego oświetlenia fotografowanego przedmiotu
D. nawigowaniu automatycznej ostrości w ciemnym otoczeniu
W systemie E-TTL (Evaluative Through The Lens) przedbłysk pełni kluczową rolę w pomiarze energii błysku, który jest niezbędny do odpowiedniego oświetlenia fotografowanego obiektu. Działa to tak, że przed właściwym błyskiem błyskowa lampa emituje krótki błysk, który umożliwia pomiar poziomu oświetlenia w kadrze. Na podstawie tego pomiaru aparat dostosowuje moc błysku, co pozwala uzyskać optymalną ekspozycję bez ryzyka prześwietlenia lub niedoświetlenia. Przykładem zastosowania tej technologii mogą być sesje zdjęciowe w warunkach słabego oświetlenia, gdzie precyzyjne ustawienie źródła światła jest kluczowe. Stosując E-TTL, fotografowie mogą uzyskać naturalne efekty oświetleniowe, które są szczególnie cenione w portretach i zdjęciach produktowych. Taka automatyzacja procesu pozwala na szybsze i bardziej efektywne wykonywanie zdjęć, co jest zgodne z aktualnymi standardami w fotografii cyfrowej.

Pytanie 18

Tryb pracy aparatu fotograficznego oznaczony symbolem M oznacza

A. automatyczny dobór ekspozycji z preselekcją czasu
B. manualny dobór parametrów ekspozycji
C. tryb programowy z automatycznym doborem parametrów
D. automatyczny dobór ekspozycji z preselekcją przysłony
Odpowiedź 'manualny dobór parametrów ekspozycji' jest prawidłowa, ponieważ tryb oznaczony literą M w aparatach fotograficznych rzeczywiście oznacza pełną kontrolę nad ustawieniami ekspozycji. W tym trybie fotograf ma możliwość samodzielnego ustawienia zarówno czasu naświetlania, jak i wartości przysłony. Dzięki temu możemy precyzyjnie dostosować sposób, w jaki światło wpada do aparatu, co jest kluczowe w fotografii artystycznej czy w warunkach o zmiennym oświetleniu. Przykładowo, w ciemnym pomieszczeniu, zmniejszenie wartości przysłony (większa liczba f) oraz wydłużenie czasu naświetlania pomoże uchwycić więcej światła, podczas gdy w jasnym świetle słonecznym można użyć krótszego czasu naświetlania oraz mniejszej przysłony, aby uniknąć prześwietlenia. Tryb M jest często preferowany przez profesjonalnych fotografów, ponieważ pozwala na pełną kontrolę nad efektem końcowym zdjęcia, co zwiększa kreatywność podczas pracy. To właśnie w tym trybie można najlepiej wykorzystać umiejętności i wiedzę na temat ekspozycji, co czyni go niezwykle cennym narzędziem w rękach kreatywnych fotografów.

Pytanie 19

Aby wymienić żarówkę w powiększalniku, najpierw należy

A. wymontować zużytą żarówkę
B. usunąć negatyw z urządzenia powiększającego
C. odkręcić śruby zabezpieczające
D. odłączyć powiększalnik od zasilania
Odłączenie powiększalnika od zasilania przed przystąpieniem do wymiany żarówki jest kluczowym krokiem, który zapewnia bezpieczeństwo podczas pracy z urządzeniem. Praca z urządzeniem elektrycznym, takim jak powiększalnik, wiąże się z ryzykiem porażenia prądem, dlatego zawsze należy najpierw odłączyć je od źródła zasilania. W tym przypadku, działając zgodnie z zasadami BHP (Bezpieczeństwa i Higieny Pracy), eliminujemy ryzyko niewłaściwego działania urządzenia oraz potencjalnych uszkodzeń. Dobre praktyki w obsłudze sprzętu fotograficznego i laboratoryjnego zalecają, aby przed jakąkolwiek konserwacją lub wymianą części, upewnić się, że urządzenie jest wyłączone. Po odłączeniu zasilania można bezpiecznie przystąpić do wymiany żarówki, co pozwala na zabezpieczenie nie tylko zdrowia operatora, ale i samego sprzętu. Pamiętaj, aby używać odpowiednich narzędzi i technik zgodnych z instrukcją producenta, co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo i efektywność pracy.

Pytanie 20

Jakie narzędzie nie jest wykorzystywane do wykonywania zaznaczeń?

A. Przycinanie
B. Rączka
C. Różdżka
D. Lasso
Kadrowanie, lasso i różdżka to narzędzia, które służą do zaznaczania określonych fragmentów w obrębie obrazu. Kadrowanie pozwala na wyznaczenie obszaru, który ma zostać zachowany, co jest niezbędne w procesie edycji zdjęć i grafiki. Umożliwia to użytkownikowi skupienie się na najważniejszych elementach kompozycji, eliminując zbędne detale, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie kompozycji wizualnej. Lasso to narzędzie, które pozwala na swobodne rysowanie kształtu zaznaczenia, co jest przydatne w przypadku nieregularnych kształtów. Użytkownicy często wykorzystują lasso do zaznaczania obiektów o złożonej formie, co zwiększa ich precyzję w edytowaniu. Różdżka natomiast automatycznie zaznacza obszary o podobnym kolorze, co czyni je niezwykle użytecznym narzędziem w przypadku prac wymagających szybkiej selekcji. Warto zauważyć, że często występują nieporozumienia co do funkcji tych narzędzi, co może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania oprogramowania graficznego. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że wszystkie narzędzia służą do zaznaczania, co prowadzi do błędnych wniosków, jakoby rączka również pełniła tę funkcję. Kluczowe jest zrozumienie, że różne narzędzia mają różne zastosowania i efektywność ich użycia opiera się na właściwym zrozumieniu ich funkcji.

Pytanie 21

Na jaką temperaturę barwową powinno się ustawić balans bieli w cyfrowym aparacie fotograficznym podczas robienia zdjęć z użyciem lamp halogenowych?

A. 3200 ÷ 3500 K
B. 3200 ÷ 7500 K
C. 4000 ÷ 4400 K
D. 2000 ÷ 3000 K
Ustawienie balansu bieli na poziomie 3200 ÷ 3500 K jest właściwe podczas fotografowania w świetle halogenowym, ponieważ lampy te emitują ciepłe, żółtawe światło o temperaturze barwowej w tym zakresie. Halogeny, będące rodzajem lampy żarowej, charakteryzują się znacznie wyższą temperaturą barwową niż tradycyjne żarówki, co powoduje, że ich światło ma tendencję do zabarwienia na pomarańczowo. Właściwe ustawienie balansu bieli pozwala na uzyskanie naturalnych kolorów na zdjęciach, eliminując niepożądane odcienie i poprawiając jakość obrazu. Na przykład, jeśli fotografujemy portret w pomieszczeniu oświetlonym lampami halogenowymi, odpowiednie ustawienie balansu bieli na 3200 K pomoże uzyskać realistyczne skórne odcienie i wierne odwzorowanie kolorów otoczenia. W praktyce, wielu fotografów korzysta z ustawień manualnych, aby dopasować balans bieli do konkretnego oświetlenia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej.

Pytanie 22

Układ RGBW w najnowszych matrycach cyfrowych oznacza

A. zastosowanie wzmocnienia sygnału RGB o Wave-function
B. dodanie białego subpiksela do standardowego układu RGB
C. zmianę kolejności rejestracji kolorów na RGB-Warm
D. ustawienie filtrów RGB w układzie warstwowym
Układ RGBW jest nowoczesnym rozwiązaniem stosowanym w matrycach cyfrowych, które polega na dodaniu białego subpiksela do tradycyjnego układu RGB, składającego się z czerwonego, zielonego i niebieskiego koloru. Wprowadzenie białego subpiksela ma na celu poprawę jakości obrazu oraz efektywności energetycznej. Dzięki dodatkowej białej diodzie, możliwe jest uzyskanie jaśniejszych i bardziej zróżnicowanych odcieni bieli, co jest szczególnie istotne w kontekście wyświetlaczy LED i OLED. Efektem takiego rozwiązania jest zwiększona wydajność wyświetlania jasnych obrazów, co przekłada się na oszczędności energii, ponieważ białe subpiksele mogą być używane zamiast mieszania kolorów RGB dla uzyskania jaśniejszego światła. Przy projektowaniu nowoczesnych ekranów, taki układ zyskuje na znaczeniu, szczególnie w kontekście standardów HDR (High Dynamic Range), gdzie odwzorowanie szczegółów w jasnych partiach obrazu jest kluczowe. W praktyce, wiele telewizorów i monitorów wykorzystuje ten układ, aby oferować lepszą jakość obrazu i bardziej naturalne kolory.

Pytanie 23

Które z poniższych ustawień spowoduje największą redukcję głębi ostrości?

A. przysłona f/1.4, ogniskowa 85mm, mała odległość od obiektu
B. przysłona f/16, ogniskowa 24mm, duża odległość od obiektu
C. przysłona f/22, ogniskowa 50mm, mała odległość od obiektu
D. przysłona f/8, ogniskowa 35mm, średnia odległość od obiektu
Odpowiedź z przysłoną f/1.4, ogniskową 85 mm i małą odległością od obiektu rzeczywiście prowadzi do największej redukcji głębi ostrości. Przysłona f/1.4 to bardzo szerokie otwarcie, które umożliwia wejście dużej ilości światła do obiektywu, co skutkuje uzyskaniem płytkiej głębi ostrości. W praktyce oznacza to, że tylko niewielka część obrazu będzie ostra, podczas gdy reszta zostanie rozmyta. W przypadku ogniskowej 85 mm, która jest popularna w portrecie, uzyskuje się piękne efekty bokeh, czyli artystyczne rozmycie tła, co jest pożądane w wielu stylach fotografii. Dodatkowo, mała odległość od obiektu potęguje efekt płytkiej głębi ostrości, ponieważ im bliżej jesteśmy fotografowanego obiektu, tym bardziej tło staje się rozmyte. Zastosowanie takich ustawień jest bardzo efektywne, np. w fotografii portretowej, gdzie chcemy, aby model był w centrum uwagi, a tło pozostało nieostre i nieodwracające uwagi. Warto pamiętać, że szeroka przysłona i odpowiednia ogniskowa to kluczowe elementy w tworzeniu estetycznych zdjęć z pięknym efektem głębi ostrości.

Pytanie 24

Tryb HDR w fotografii cyfrowej służy do

A. poprawy balansu bieli
B. zwiększenia zakresu tonalnego sceny
C. zwiększenia nasycenia kolorów
D. zmniejszenia szumu matrycy
Tryb HDR, czyli High Dynamic Range, ma na celu zwiększenie zakresu tonalnego sceny, co jest kluczowe w fotografii, gdzie różnice w jasności między najjaśniejszymi a najciemniejszymi partiami obrazu mogą być znaczne. Dzięki HDR możliwe jest uchwycenie szczegółów zarówno w cieniach, jak i w jasnych fragmentach zdjęcia, co pozwala na uzyskanie bardziej zrównoważonego obrazu. Przykładowo, podczas fotografowania zachodu słońca, bez HDR, jasność słońca może przepalić zdjęcie, a cienie w dolnych partiach krajobrazu będą zbyt ciemne. Włączając tryb HDR, aparat wykonuje kilka zdjęć z różnymi ekspozycjami i łączy je w jeden obraz, co pozwala na uchwycenie pełnego zakresu tonalnego. W praktyce, aby uzyskać najlepsze rezultaty, warto stosować statyw, aby minimalizować ruch aparatu podczas robienia serii zdjęć. Standardy branżowe zalecają także stosowanie HDR w scenach o wysokim kontraście, gdzie tradycyjne metody ekspozycji mogą nie być wystarczające, co czyni HDR niezbędnym narzędziem dla profesjonalnych fotografów.

Pytanie 25

Który z programów nie dysponuje funkcjonalnością do naprawy uszkodzonej, starej fotografii na papierze?

A. Magix PhotoDesigner
B. GIMP
C. Adobe Photoshop
D. Adobe Reader
Adobe Reader to program, który głównie służy do przeglądania i edytowania plików PDF. W przeciwieństwie do takich programów jak GIMP czy Photoshop, nie ma narzędzi do naprawy zniszczonych zdjęć. Programy graficzne, takie jak Photoshop, mają świetne funkcje do retuszu, jak klonowanie czy naprawianie pęknięć. Na przykład w Photoshopie jest coś takiego jak 'Spot Healing Brush', które po prostu wypełnia uszkodzone miejsca, co bardzo ułatwia poprawę starych fotek. Jak pracujesz nad rekonstrukcją zdjęć, to naprawdę ważne jest, żeby mieć programy, które pozwalają na szczegółową edycję pikseli, a Adobe Reader tego nie oferuje. Więc jak chcesz przywrócić wspomnienia w starych zdjęciach, polecam jednak te bardziej zaawansowane narzędzia graficzne.

Pytanie 26

W fotografii sferycznej 360° najnowsza technologia stitchingu wieloobiektywowego pozwala na

A. automatyczną stabilizację obrazu podczas ruchu kamery
B. transmisję na żywo obrazu sferycznego w jakości 4K
C. nagrywanie wideo 360° z rozdzielczością do 16K
D. łączenie obrazów z wielu obiektywów z płynnym przejściem i korekcją paralaksy
Technologia stitchingu wieloobiektywowego w fotografii sferycznej 360° jest kluczowym elementem tworzenia wysokiej jakości obrazów. Umożliwia ona łączenie zdjęć z kilku obiektywów w sposób, który minimalizuje widoczność szwów, co jest niezwykle ważne, aby uzyskać wrażenie jednolitego obrazu. Płynne przejście między obrazami jest istotne, zwłaszcza w kontekście immersyjnych doświadczeń wizualnych, takich jak wirtualna rzeczywistość. Korekcja paralaksy, czyli dostosowanie obrazów w zależności od punktu widzenia, zapewnia, że obiekty na pierwszym planie i w tle są odpowiednio wyrównane, co poprawia realizm i głębię obrazu. W praktyce, technologia ta jest wykorzystywana w turystyce wirtualnej, filmach 360° oraz w różnego rodzaju prezentacjach multimedialnych, gdzie ważne jest przyciągnięcie uwagi odbiorcy. Warto zauważyć, że standardy branżowe, takie jak JPEG XS czy H.265, często są stosowane w kontekście kompresji obrazów panoramicznych, co pozwala na osiągnięcie wysokiej jakości przy mniejszych rozmiarach plików. Takie podejście jest nieocenione w produkcjach wymagających dużych zbiorów danych.

Pytanie 27

W jakiej najmniejszej odległości przedmiotowej (x) od zastosowanego obiektywu o ogniskowej f powinien znajdować się aparat fotograficzny w stosunku do fotografowanego obiektu, aby uzyskany obraz optyczny był rzeczywisty, odwrócony i tej samej wielkości?

A. x = 2f
B. x > 2f
C. x = f
D. x < f
Wybór odległości x = f jest błędny, ponieważ w tym przypadku obraz utworzony przez obiektyw będzie wirtualny, a nie rzeczywisty. Obiektyw, umieszczony w odległości równej ogniskowej, produkuje obraz, który nie może być wyświetlony na matrycy aparatu ani na papierze fotograficznym, co wyklucza uzyskanie trwałego obrazu. Ponadto, jeśli aparat znajduje się bliżej niż ogniskowa, czyli w odległości x < f, promienie świetlne divergują po przejściu przez soczewkę, co skutkuje powstaniem obrazu wirtualnego, który można zobaczyć jedynie w okularze aparatu, ale nie jest on rejestrowany przez matrycę. Przemieszczenie aparatu poza odległość 2f (x > 2f) również nie jest odpowiednie w kontekście uzyskania obrazu tej samej wielkości, ponieważ wówczas obraz staje się mniejszy niż obiekt. Zrozumienie zasad działania soczewek oraz relacji między ogniskową a odległością do obiektu jest kluczowe dla każdego fotografa. Umiejętność prawidłowego ustawienia aparatu w odpowiedniej odległości jest podstawą do uzyskania estetycznych i technicznie poprawnych zdjęć, co jest fundamentalne w praktyce fotograficznej. Dlatego znajomość tych zasad jest kluczowa dla osiągnięcia zamierzonych efektów w fotografii.

Pytanie 28

Jakie urządzenie umożliwia zapis plików graficznych na nośnikach optycznych?

A. Skaner
B. Nagrywarka
C. Drukarka
D. Naświetlarka
Wybierając inne urządzenia, można napotkać wiele nieporozumień związanych z ich funkcjonalnością. Drukarka jest sprzętem, który służy do reprodukcji dokumentów i obrazów na papierze. Jej podstawowym celem jest przekształcanie danych cyfrowych w fizyczne kopie, co nie spełnia wymogu zapisywania plików zdjęciowych na dyskach optycznych. Z kolei skanery są narzędziami przeznaczonymi do konwertowania dokumentów papierowych na formaty cyfrowe, ale nie mają zdolności do zapisywania danych na optycznych nośnikach. Naświetlarki, z drugiej strony, są używane w procesach drukowania, na przykład w druku filmowym, gdzie naświetlają warstwy światłoczułe, ale nie są związane z zapisywaniem danych na dyskach optycznych. Wybór niewłaściwego urządzenia wynika często z braku zrozumienia ich specyfiki i przeznaczenia. Kluczowe jest zrozumienie, że każde z tych urządzeń ma swoje ściśle określone funkcje i zastosowania, a ich mylne klasyfikowanie może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania zasobów. Aby poprawnie zarządzać danymi, istotne jest korzystanie z odpowiednich narzędzi technologicznych, które odpowiadają na konkretne potrzeby użytkownika.

Pytanie 29

W cyfrowych aparatach półautomatyczny tryb doboru parametrów ekspozycji, zwany preselekcją czasu, oznaczany jest literą

A. M
B. P
C. A
D. S
Odpowiedź 'S' jest poprawna, ponieważ oznacza tryb preselekcji czasu, w którym użytkownik aparatu ustala czas naświetlania, a aparat automatycznie dobiera odpowiednią wartość przysłony. To podejście daje fotografowi kontrolę nad szybkością migawki, co jest kluczowe w sytuacjach, gdzie uchwycenie ruchu jest istotne, na przykład w fotografii sportowej. W trybie preselekcji czasu, przy utrzymaniu stałej wartości ISO, fotograf może selektywnie wpływać na efekt końcowy zdjęcia, decydując, czy chce uzyskać zamrożony ruch czy efekt rozmycia. W praktyce, gdy fotografuje szybkie ruchy, może użyć krótkiego czasu naświetlania, co pozwala na dokładne uchwycenie detali. Standardy fotograficzne, takie jak analogowe zasady łączące czas naświetlania z przysłoną, są fundamentalne dla uzyskania pożądanych efektów wizualnych w fotografii. Stosowanie trybu S także przyczynia się do nauki i rozwijania umiejętności fotografowania, ponieważ pozwala zrozumieć, jak różne ustawienia wpływają na końcowy obraz.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 31

Technika scanography (skanografia) polega na

A. cyfrowej rekonstrukcji starych, uszkodzonych fotografii
B. tworzeniu obrazów artystycznych za pomocą skanera płaskiego
C. wykonywaniu zdjęć aparatem cyfrowym z funkcją skanowania 3D
D. wykonywaniu wielu zdjęć tego samego obiektu pod różnymi kątami
Technika skanografii polega na tworzeniu obrazów artystycznych za pomocą skanera płaskiego, co oznacza, że artyści wykorzystują skanery do rejestrowania obiektów w sposób, który pozwala na uzyskanie unikalnych efektów wizualnych. Skanowanie płaskie umożliwia uchwycenie detali i tekstur, które często są niedostrzegalne w tradycyjnej fotografii. Przykładem zastosowania może być skanowanie różnych przedmiotów codziennego użytku, jak kwiaty, liście, czy nawet drobne przedmioty, które następnie są wykorzystywane w dziełach sztuki cyfrowej. Tego typu obrazy mogą być później drukowane, publikowane w Internecie lub używane w projektach graficznych. Warto zaznaczyć, że skanografia, jako forma sztuki, zyskuje na popularności, ponieważ łączy technikę i kreatywność, a także umożliwia artystom eksperymentowanie z nowymi formami wyrazu. Skanowanie płaskie jest także techniką dostępną dla wielu, dzięki powszechnym skanerom, co sprawia, że każdy może spróbować swoich sił w tej formie artystycznej.

Pytanie 32

Jaki symbol wskazuje na proces przetwarzania pozytywu kolorowego?

A. C 41
B. E 6
C. RA 4
D. EP 2
Inne odpowiedzi, takie jak EP 2, C 41 czy E 6, są związane z różnymi procesami, które dotyczą innych technik fotograficznych. EP 2 to symbol związany z czarno-białą obróbką i nie ma nic wspólnego z kolorowymi pozytywami. Często ludzie mylą to z wywoływaniem kolorów, co prowadzi do pomyłek. C 41 to standard, który dotyczy negatywów, co już diametralnie różni się od pozytywów. Trzeba pamiętać, że C 41 generuje negatywy, a nie pozytywy, dlatego ta odpowiedź jest nietrafiona. E 6 z kolei to proces do wywoływania diapozytywów, co także wskazuje na inny typ obróbki. Ważne, żeby rozumieć różnice między tymi procesami, bo każdy z nich wymaga innych chemikaliów i sprzętu. Z własnego doświadczenia wiem, że takie pomyłki wynikają głównie z braku znajomości podstaw fotograficznych.

Pytanie 33

Jakie promieniowanie o kolorze jest przepuszczane przez filtr purpurowy?

A. zielonej i czerwonej
B. niebieskiej i czerwonej
C. zielonej
D. zielonej i niebieskiej
Rozważając błędne odpowiedzi, należy zrozumieć, że każde z podejść do wyboru kolorów niezgodnych z filtrami nie opiera się na dobrze ugruntowanej wiedzy dotyczącej spektrum świetlnego. Filtr purpurowy, z definicji, nie przepuszcza zielonego światła, co jest kluczowym aspektem jego działania. Odpowiedzi sugerujące, że filtr ten przepuszcza zieleń, są oparte na mylnym założeniu, że wszystkie kolory są w równym stopniu dostępne przez filtr, co jest nieprawdziwe. Przykładem pomyłki może być wyobrażenie sobie, że filtr purpurowy, działający w zakresie długości fal czerwonych i niebieskich, może też pozwolić na przechodzenie innych barw, mimo że w rzeczywistości jest to technicznie niemożliwe. Ponadto, w kontekście praktycznym, wiele osób myli się, zakładając, że filtry działają na zasadzie ogólnego przepuszczania światła, nie dostrzegając, że każdy filtr ma swoje specyficzne właściwości optyczne. Właściwe zrozumienie działania filtrów jest kluczowe w wielu dziedzinach, takich jak optyka, fotografia czy grafika komputerowa. Prawidłowe użycie filtrów w praktyce wymaga także zrozumienia, które kolory są potrzebne do uzyskania pożądanego efektu, co jest niezbędne w profesjonalnym przetwarzaniu obrazu oraz w standardach jakości w branży kreatywnej.

Pytanie 34

Aby wyeliminować odblaski pojawiające się na uwiecznianym obiekcie, należy w trakcie rejestrowania obrazu zastosować

A. strumienicę
B. blendę
C. filtr polaryzacyjny
D. filtr kolorowy
Filtr polaryzacyjny to zaawansowane narzędzie stosowane w fotografii, które skutecznie redukuje refleksy i odblaski na powierzchniach takich jak woda, szkło czy błyszczące metale. Działa poprzez blokowanie światła spolaryzowanego, co pozwala na uchwycenie bardziej wyrazistych i nasyconych kolorów. Przykładowo, w fotografii krajobrazowej użycie filtru polaryzacyjnego może znacznie poprawić kontrast nieba, eliminując refleksy świetlne od wilgotnej ziemi lub wody. Ponadto, filtr ten przyczynia się do zwiększenia przejrzystości i detali w scenach, co jest szczególnie istotne w przypadku zdjęć wykonanych w trudnych warunkach oświetleniowych. Dobrym praktykom w fotografii zaleca się stosowanie filtru polaryzacyjnego także w fotografii portretowej, gdzie może on zredukować niepożądane odblaski na skórze modela. Ważne jest, aby pamiętać, że filtr polaryzacyjny wpływa również na ekspozycję, dlatego należy dostosować ustawienia aparatu w celu uzyskania optymalnych rezultatów.

Pytanie 35

W aplikacji Adobe Photoshop do modyfikacji koloru oczu na fotografii stosuje się funkcję

A. maska i skraplanie
B. maska i kontrast
C. zaznaczenie i rączka
D. zaznaczenie i balans koloru
Zaznaczenie i balans koloru to kluczowe techniki w programie Adobe Photoshop, które pozwalają na skuteczną zmianę koloru oczu na zdjęciach. Proces zaznaczania umożliwia precyzyjne wyodrębnienie obszaru oczu, co jest niezbędne do dalszej obróbki. Można to osiągnąć przy użyciu narzędzia zaznaczania, jak na przykład Lasso lub Zaznaczanie szybkie, które pozwala na dokładną izolację obszaru, który chcemy edytować. Następnie, po zaznaczeniu, możemy zastosować opcję balansu koloru, która pozwala na korekcję kolorystyczną wybranego obszaru. Dzięki tej funkcji możemy łatwo dostosować nasycenie, tonalność oraz odcienie kolorów, co jest szczególnie przydatne przy zmianie koloru tęczówki. Dobre praktyki w obróbce zdjęć zalecają używanie warstw, co umożliwia zachowanie oryginalnego obrazu bez trwałych modyfikacji. Warto także pamiętać o używaniu maski warstwy, co daje dodatkową kontrolę nad efektami, pozwalając na dalsze dostosowanie edytowanego obszaru. Efekt końcowy powinien wyglądać naturalnie, co wymaga precyzji w doborze kolorów oraz subtelności w nanoszeniu zmian, aby uniknąć sztucznego efektu.

Pytanie 36

Do oświetlonego zdjęcia pejzażu wykorzystano czas naświetlania – 1/60 s oraz przysłonę – f/8. Jakie parametry ekspozycji należy ustawić w aparacie fotograficznym, aby uzyskać tę samą ilość światła padającego na matrycę?

A. 1/125 s, f/5,6
B. 1/250 s, f/2,8
C. 1/15 s, f/2,8
D. 1/30 s, f/1,4
Odpowiedź 1/125 s, f/5,6 jest poprawna, ponieważ zachowuje tę samą ilość światła padającego na matrycę aparatu, jak w przypadku oryginalnych ustawień 1/60 s i f/8. Zmiana czasu naświetlania na 1/125 s oznacza, że matryca będzie naświetlana krócej, co zmniejsza ilość światła docierającego do sensora. Aby zrekompensować tę stratę światła, musimy otworzyć przysłonę. Przysłona f/5,6 jest szersza w porównaniu do f/8, co pozwala na wpuszczenie większej ilości światła na matrycę. W praktyce, zrozumienie związku między czasem naświetlania a przysłoną jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej ekspozycji, a także dla kontrolowania głębi ostrości w zdjęciach. W fotografii, standardem jest dążenie do zrównoważenia tych parametrów, aby uzyskać pożądany efekt. Warto również pamiętać, że niektóre scenariusze mogą wymagać dodatkowej korekty ekspozycji, np. w warunkach silnego oświetlenia lub w cieniu, co wymaga umiejętności dostosowywania tych wartości w praktyce.

Pytanie 37

Gdy histogram wskazuje na dużą ilość pikseli zgromadzonych blisko prawej krawędzi, co to sugeruje o zdjęciu?

A. jest równomiernie naświetlone
B. nie jest w ogóle nienaświetlone
C. jest zbyt jasne
D. jest zbyt ciemne
Odpowiedź, że zdjęcie jest zbyt jasne, jest poprawna, ponieważ histogram, który pokazuje dużą liczbę pikseli blisko prawej krawędzi, wskazuje na nadmierne naświetlenie. W świetle technicznym oznacza to, że wiele wartości tonów w obrazie zbliża się do maksymalnej jasności (255 w systemie RGB), co skutkuje utratą szczegółów w jasnych partiach zdjęcia. W praktyce fotograficznej, zbyt jasne zdjęcia mogą prowadzić do efektu prześwietlenia, gdzie detale w jasnych obszarach stają się niewidoczne, co jest szczególnie istotne w przypadku zdjęć krajobrazów lub portretów z dużą ilością światła. Aby uzyskać zrównoważone naświetlenie, warto stosować techniki takie jak bracketing ekspozycji, które polegają na wykonaniu kilku zdjęć z różnymi ustawieniami naświetlenia. Pozwala to na późniejsze wybranie najlepszego ujęcia lub na stworzenie zdjęcia HDR (High Dynamic Range), które łączy różne naświetlenia w celu uzyskania lepszego zakresu tonalnego. Dobrą praktyką jest również kalibracja monitorów oraz używanie histogramów do oceny naświetlenia podczas procesu edycji zdjęć.

Pytanie 38

W procesie obróbki chemicznej materiałów światłoczułych tiosiarczan sodu (Na2S2O3) jest stosowany jako

A. wybielacz
B. stabilizator
C. wywoływacz
D. utrwalacz
Tiosiarczan sodu (Na2S2O3) pełni rolę utrwalacza w procesie obróbki materiałów światłoczułych, co jest kluczowe w fotografii oraz w produkcji filmów. Utrwalacz zapobiega dalszemu działaniu światła na wywołany obraz, stabilizując go i zapewniając jego trwałość. Dzięki temu, obrazy uzyskane na materiałach światłoczułych mogą być zachowane przez długi czas, co jest istotne nie tylko dla amatorów, ale i profesjonalnych fotografów. Z praktycznego punktu widzenia, tiosiarczan sodu działa poprzez usunięcie nadmiaru halogenków srebra, które nie zostały wywołane podczas procesu. Użycie tiosiarczanu sodu w odpowiednich stężeniach jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej, które zalecają kontrolowanie temperatury i czasu działania utrwalacza, aby uzyskać optymalne rezultaty. Dobrze dobrany proces utrwalania, z użyciem tiosiarczanu sodu, pozwala na uzyskanie wyraźnych i trwałych obrazów, co ma ogromne znaczenie w archiwizacji oraz w sztuce fotograficznej."

Pytanie 39

Aby uzyskać reprodukcję kolorowego oryginału na negatywnym materiale przeznaczonym do ekspozycji na światło dzienne, jakie oświetlenie powinno być zastosowane?

A. skierowane o temperaturze barwowej 5500 K
B. rozproszone o temperaturze barwowej 3200 K
C. rozproszone o temperaturze barwowej 5500 K
D. skierowane o temperaturze barwowej 3200 K
Odpowiedź "rozproszone o temperaturze barwowej 5500 K" jest poprawna, ponieważ idealnie odwzorowuje naturalne światło dzienne, które ma temperaturę barwową w okolicach 5500 K. Przy takim oświetleniu, kolory na materiale negatywowym są reprodukowane bardziej wiernie. Oświetlenie rozproszone minimalizuje cienie i pozwala na równomierne oświetlenie fotografowanej sceny, co jest kluczowe w procesie reprodukcji. Przykładem zastosowania tej metody jest fotografowanie dzieł sztuki, gdzie celem jest jak najwierniejsze odwzorowanie kolorów oryginału. Standardy fotograficzne, takie jak ISO 3664, wskazują na znaczenie odpowiedniej temperatury barwowej w kontekście reprodukcji kolorów, co potwierdza wybór 5500 K jako optymalnego dla tego typu prac. Ponadto, stosując oświetlenie rozproszone, można uniknąć efektu prześwietlenia lub niedoświetlenia, co jest często spotykane przy użyciu źródeł światła o charakterze skierowanym.

Pytanie 40

Jaki symbol w aparatach cyfrowych wskazuje na tryb automatyki z wyborem czasu ekspozycji?

A. A
B. M
C. S
D. P
Odpowiedź S oznacza tryb automatyki z preselekcją czasu otwarcia migawki, co jest istotnym aspektem w fotografii cyfrowej. W tym trybie fotograf ma możliwość ustalenia czasu otwarcia migawki, a aparat dobiera odpowiednią wartość przysłony, aby uzyskać prawidłową ekspozycję. Jest to szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy fotograficy chcą uchwycić ruch, na przykład w przypadku sportów lub dynamicznych scen. Wybierając czas migawki, użytkownik może kontrolować efekt rozmycia ruchu - krótsze czasy migawki (np. 1/1000 sekundy) pozwalają na zamrożenie akcji, podczas gdy dłuższe czasy (np. 1/30 sekundy) mogą wprowadzać efekt ruchu. Wartości te są zgodne z dobrymi praktykami w fotografii, co pozwala na artystyczne wyrażanie się poprzez kontrolę nad parametrami ekspozycji. Tryb S jest popularny wśród zaawansowanych fotografów, którzy chcą mieć większą kontrolę nad swoimi zdjęciami.