Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.05 - Prowadzenie spraw kadrowo-płacowych i gospodarki finansowej jednostek organizacyjnych
Data rozpoczęcia: 9 czerwca 2025 10:02
Data zakończenia: 9 czerwca 2025 10:58

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Kto odpowiada za finansowanie składki na Fundusz Pracy?

A. pracodawca

B. wykonawca dzieła

C. zleceniobiorca

D. pracownik

Składka na Fundusz Pracy jest obowiązkowym obciążeniem, które pracodawcy są zobowiązani uiszczać na rzecz tego funduszu. Jest to forma wsparcia dla osób bezrobotnych oraz programów aktywizacji zawodowej. Pracodawcy płacą składki, które są obliczane jako procent od wynagrodzenia pracowników. Przykładowo, w Polsce składka ta wynosi 2,45% od podstawy wymiaru. Pracodawca finansuje składkę niezależnie od tego, jaką formę umowy oferuje pracownikowi, co oznacza, że nawet w przypadku umów na czas określony, obowiązek ten nadal obowiązuje. Wspieranie Funduszu Pracy jest częścią polityki rynku pracy, mającej na celu zmniejszenie bezrobocia i poprawę sytuacji na rynku pracy. Z perspektywy pracodawców, regularne opłacanie składek na Fundusz Pracy jest nie tylko prawnym obowiązkiem, ale również wpisuje się w odpowiedzialność społeczną biznesu, która ma na celu dbałość o lokalną społeczność oraz stabilność rynku pracy.

Pytanie 2

Andrzej Nowak ukończył 4-letnie technikum i dwuletnią szkołę policealną. Po ukończeniu szkoły policealnej podjął pierwszą pracę. Jaki okres zostanie wliczony do podstawy wymiaru urlopu tego pracownika z tytułu ukończonych szkół?

Art. 155. § 1. Kodeksu pracy
Do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu, wlicza się z tytułu ukończenia: 1) zasadniczej lub innej równorzędnej szkoły zawodowej – przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż 3 lata 2) średniej szkoły zawodowej – przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż 5 lat, 3) średniej szkoły zawodowej dla absolwentów zasadniczych (równorzędnych) szkół zawodowych – 5 lat, 4) średniej szkoły ogólnokształcącej – 4 lata, 5) szkoły policealnej – 6 lat, 6) szkoły wyższej – 8 lat. Okresy nauki, o których mowa w pkt 1-6, nie podlegają sumowaniu.

Art. 155. § 1. Kodeksu pracy

Do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu, wlicza się z tytułu ukończenia:
1) zasadniczej lub innej równorzędnej szkoły zawodowej – przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż 3 lata
2) średniej szkoły zawodowej – przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż 5 lat,
3) średniej szkoły zawodowej dla absolwentów zasadniczych (równorzędnych) szkół zawodowych – 5 lat,
4) średniej szkoły ogólnokształcącej – 4 lata,
5) szkoły policealnej – 6 lat,
6) szkoły wyższej – 8 lat.
Okresy nauki, o których mowa w pkt 1-6, nie podlegają sumowaniu.

A. 10 lat

B. 6 lat

C. 5 lat

D. 8 lat

Andrzej Nowak kończąc technikum i szkołę policealną, ma prawo zaliczyć 6 lat do podstawy wymiaru urlopu. To wynika z przepisów, które mówią, że do zatrudnienia liczy się tylko czas nauki w szkołach wyższych i policealnych. Czas w technikum, mimo że to szkoła średnia, nie jest brany pod uwagę. Więc praktycznie, pracodawcy patrzą tylko na te lata, które są bezpośrednio związane z kwalifikacjami zawodowymi, co ma duże znaczenie przy ustalaniu długości urlopu. Szkoły policealne dostarczają wiedzy i umiejętności, które są bardziej przydatne na rynku pracy, dlatego te lata wlicza się do okresu zatrudnienia. Moim zdaniem, posiadanie dobranych dyplomów i ukończonych kursów naprawdę ma duży wpływ na to, jak potoczy się nasza kariera zawodowa. Dlatego znajomość przepisów dotyczących urlopów i uznawania lat nauki jest kluczowa dla każdego, kto chce coś osiągnąć w życiu zawodowym.

Pytanie 3

Firma handlowa zawarła umowę o dzieło z osobą fizyczną na wykonanie kasetonu reklamowego, w ramach której przenosi prawa autorskie za kwotę 4 000,00 zł. Wykonawca nie jest zatrudniony u zamawiającego. Oblicz kwotę wynagrodzenia do wypłaty wynikającą z tej umowy o dzieło?

A. 3 200,00 zł

B. 3 640,00 zł

C. 4 000,00 zł

D. 3 280,00 zł

Trzy razy 640,00 zł to całkiem dobra odpowiedź. Jak wiesz, przy umowie o dzieło mamy do czynienia z różnymi zasadami liczenia wynagrodzeń, zwłaszcza jeśli chodzi o składki na ubezpieczenia i podatki. W Polsce, kasa z umowy o dzieło nie jest obciążona składkami na Fundusz Pracy ani zdrowotnym, ale wykonawca musi pamiętać o podatku dochodowym. W tym przypadku, była umowa na 4 000,00 zł, a zanim dostaniemy całą kasę, musimy odliczyć podatek. Stawka wynosi 18%, więc jak to sobie policzymy, to wychodzi 720,00 zł. Liczymy: 4 000,00 zł minus 720,00 zł to daje nam 3 280,00 zł. Ale zaraz, jeszcze musimy dodać koszty uzyskania przychodu, które wynoszą 50%. Więc finalnie, po wszystkim, dostaniemy 3 640,00 zł, co czyni tę odpowiedź prawidłową. Fajnie, że to rozumiesz!

Pytanie 4

Na podstawie danych z listy płac nr 11/2018 oblicz kwotę do wypłaty dla Karola Fabiańskiego.

Lista płac nr 11/2018
Nazwisko i imię pracownika: Fabiański Karol
1.	Wynagrodzenie brutto	7 000,00 zł
2.	Składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika	959,70 zł
3.	Koszty uzyskania przychodów	139,06 zł
4.	Podstawa opodatkowania	5 901,00 zł
5.	Potrącona zaliczka na podatek dochodowy	1 015,85 zł
6.	Składka na ubezpieczenie zdrowotne pobrana	543,63 zł
7.	Składka na ubezpieczenie zdrowotne odliczana	468,12 zł
8.	Należna zaliczka na podatek dochodowy	548,00 zł
9.	Potrącenia dobrowolne: składka związkowa	70,00 zł
10.	Do wypłaty	.............

A. 4 878,67 zł

B. 4 954,18 zł

C. 4 948,67 zł

D. 4 809,61 zł

Odpowiedź 4 878,67 zł jest poprawna, ponieważ dokładnie odzwierciedla obliczenia wynikające z danych zawartych w liście płac nr 11/2018. Wynagrodzenie brutto Karola Fabiańskiego wynosi 7 000,00 zł. Kluczowe składki, które należy odjąć, to składki na ubezpieczenia społeczne, które wynoszą 959,70 zł, oraz składka na ubezpieczenie zdrowotne pobrana w kwocie 543,63 zł. Również trzeba uwzględnić zaliczkę na podatek dochodowy w wysokości 548,00 zł oraz dobrowolne potrącenia w kwocie 70,00 zł. W procesie obliczania kwoty do wypłaty istotne jest, aby prawidłowo zidentyfikować wszystkie składki oraz potrącenia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu wynagrodzeniami. Używając tych danych, można obliczyć kwotę do wypłaty: 7 000,00 zł - 959,70 zł - 543,63 zł - 548,00 zł - 70,00 zł, co daje 4 878,67 zł. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe nie tylko dla efektywnego zarządzania wynagrodzeniami, ale również dla przestrzegania norm prawnych dotyczących wynagrodzeń i składek.

Pytanie 5

Zgodnie z regulacjami Kodeksu pracy, aby potwierdzić nawiązanie stosunku pracy, należy przygotować

A. umowę o dzieło

B. umowę zlecenie

C. świadectwo pracy

D. umowę o pracę

Umowa o pracę jest dokumentem, który formalizuje nawiązanie stosunku pracy między pracownikiem a pracodawcą, i jest zgodna z przepisami Kodeksu pracy. Zgodnie z art. 29 Kodeksu pracy, umowa ta powinna zawierać kluczowe informacje, takie jak rodzaj pracy, wynagrodzenie oraz miejsce wykonywania pracy. Przykładami zastosowania umowy o pracę mogą być zatrudnienie w różnych branżach, gdzie pracownicy wykonują zadania w ramach określonego czasu pracy oraz w zamian za wynagrodzenie. W praktyce, posiadanie umowy o pracę nie tylko chroni prawa pracownika, ale także zapewnia pracodawcy stabilność i przewidywalność kosztów. Warto również podkreślić, że umowa o pracę rodzi określone zobowiązania zarówno dla pracownika, jak i pracodawcy, takie jak prawo do urlopu, wynagrodzenia chorobowego czy okresu wypowiedzenia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania personelem.

Pytanie 6

Jakie koszty ujmowane w podatkowej ewidencji przychodów i rozchodów nie są kosztami uzyskania przychodów zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

A. Odsetki zapłacone od kredytu bankowego

B. Koszty wynagrodzeń brutto zatrudnionych pracowników

C. Wydatki na nabycie towarów handlowych

D. Odsetki zapłacone od zaległości budżetowych

Odsetki od zaległości budżetowych niestety nie mogą być uznawane za koszty uzyskania przychodów, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Koszty uzyskania przychodów to wydatki, które muszą być bezpośrednio związane z działalnością firmy, a odsetki są traktowane jako wynik opóźnienia w płatnościach wobec budżetu. To trochę jak z sytuacją, gdy ktoś się spóźnia z zapłatą VAT-u, co generuje dodatkowe odsetki. Mimo że to koszt, to jednak nie przyczynia się to do generowania dochodów. Dlatego warto pamiętać, że lepiej jest regulować zobowiązania na czas. Unika się w ten sposób niepotrzebnych kosztów. Dobre prowadzenie ewidencji i kontrolowanie terminów płatności to klucz do zdrowej sytuacji finansowej.

Pytanie 7

Przedsiębiorca prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych według różnych stawek. Na podstawie danych zawartych w tabeli ustal wartość przysługujących odliczeń od przychodów opodatkowanych stawką ryczałtu 12%.

Dane do wyliczeń	Kwota przychodu opodatkowana według stawki		Ogółem
Dane do wyliczeń	12%	8,5%	Ogółem
Przychody podatnika objęte ryczałtem z działalności prowadzonej na własne nazwisko	60 000,00 zł	20 000,00 zł	80 000,00 zł
Odliczenia od przychodu
Składki na ubezpieczenia społeczne wpłacone przez przedsiębiorcę i w całości uznane w danym okresie przez ZUS	?		2 000,00 zł

A. 1 500,00 zł

B. 2 000,00 zł

C. 1 000,00 zł

D. 500,00 zł

Zdarza się, że wybierasz błędne odpowiedzi, dlatego dobrze by było, żebyś zrozumiał, czemu te takie jak 2 000,00 zł czy 1 000,00 zł są nietrafione. Wiele osób myśli, że odliczenia powinny być oparte na całkowitych składkach na ubezpieczenia społeczne, co skutkuje zawyżaniem tych wartości. To podejście pomija ważny aspekt, czyli proporcjonalność w odniesieniu do przychodów opodatkowanych stawką ryczałtu 12%. Czasami nawet przedsiębiorcy mylą ogólne zasady odliczeń z tymi dla ryczałtu, co prowadzi do pomyłek. Na pewno warto też zauważyć, że suma 500,00 zł może wyglądać na atrakcyjną, ale w rzeczywistości nie oddaje zależności między przychodami a odliczeniami. Problem, który często się pojawia, to spłycone myślenie, że odliczenia są stałe, podczas gdy w praktyce zależą od specyfiki twojej działalności oraz stawek ryczałtu. Dobrze jest stale aktualizować swoją wiedzę na temat przepisów i skorzystać z pomocy profesjonalistów, jeśli masz wątpliwości dotyczące podatków.

Pytanie 8

Firma zarejestrowana w systemie REGON zatrudnia pięciu pracowników na podstawie umowy o pracę. Podaj rok składkowy oraz wysokość stopy procentowej ubezpieczenia wypadkowego.

A. Od 1 stycznia do 31 grudnia danego roku, 50% najwyższej stopy procentowej ustalonej na dany rok składkowy

B. Od 1 kwietnia do 31 marca roku następnego, 50% najwyższej stopy procentowej ustalonej na dany rok składkowy

C. Od 1 kwietnia do 31 marca roku następnego, ustala Zakład Ubezpieczeń Społecznych

D. Od 1 stycznia do 31 grudnia danego roku, ustala Zakład Ubezpieczeń Społecznych

Nieprawidłowe odpowiedzi bazują na błędnym zrozumieniu okresów ubezpieczeniowych oraz zastosowania stóp procentowych w ubezpieczeniach wypadkowych. Wiele osób może mylnie sądzić, że rok składkowy trwa od 1 stycznia do 31 grudnia. Takie podejście prowadzi do nieprawidłowego ustalenia wysokości składek na ubezpieczenie wypadkowe, ponieważ przepisy jasno definiują, że okres ten obejmuje czas od 1 kwietnia do 31 marca roku następnego. Dodatkowo, koncepcja ustalania składek na podstawie 50% stopy najwyższej stopy procentowej ma na celu wsparcie mniejszych przedsiębiorstw i umożliwienie im lepszego zarządzania kosztami. Błędne odpowiedzi mogą również sugerować stałe stawki na poziomie 100%, co jest niezgodne z praktykami branżowymi oraz regulacjami prawnymi. Ważne jest, aby pracodawcy dokładnie zapoznali się z przepisami oraz terminologią używaną w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, aby uniknąć błędnych interpretacji, które mogą prowadzić do finansowych konsekwencji. Osoby zajmujące się kadrami powinny być dobrze wyedukowane w tej dziedzinie, by móc skutecznie doradzać pracodawcom i prawidłowo obliczać wysokość składek w zależności od liczby zatrudnionych pracowników oraz obowiązujących stóp procentowych.

Pytanie 9

Osoba fizyczna prowadzi sklep detaliczny od 01.01.2014 i od tego momentu zgłosiła się jako czynny podatnik podatku VAT. prowadzi sprzedaż towarów objętych stawkami podatku VAT 23% i 8%. Podatnik nie prowadzi ewidencji sprzedaży dla osób fizycznych na podstawie kasy fiskalnej. Do ustalania kwoty podatku VAT należnego wykorzystuje metodę struktury zakupów zgodnie z art 84 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W styczniu 2014 r.:
1) Sklep zakupił towary przeznaczone do dalszej odsprzedaży według specyfikacji:
- wartość zakupów opodatkowana stawką 23% - 15 000 zl brutto,
- wartość zakupów opodatkowana stawką 8% - 15 000 zl brutto.

2) Sklep dokonał ogółem sprzedaży opodatkowanej stawkami 23% i 8% na 20 000 zł brutto.

Podatek VAT należny ze sprzedaży towarów objętych stawką 23% wykazanych w deklaracji VAT 7 za miesiąc styczeń 2014 r. wynosi

Fragment ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług.
(…)
Art. 146b
W przypadku świadczenia przez podatnika usług, w tym w zakresie handlu i gastronomii, w okresie, o którym mowa w art. 146 a, kwota podatku należnego, na potrzeby art. 85, jest obliczana jako iloczyn wartości dostawy i stawki:
1) 18,70% -	dla towarów i usług objętych stawką podatku 23%;
2) 7,41% -	dla towarów i usług objętych stawką podatku 8%
(…)

A. 3 740 zł

B. 1 870 zł

C. 741 zł

D. 2 805 zł

Wybór błędnej odpowiedzi na to pytanie może wynikać z kilku typowych nieporozumień dotyczących obliczania podatku VAT. Często błędnie przyjmuje się za podstawę całkowitą wartość brutto sprzedaży, nie uwzględniając podziału na poszczególne stawki VAT. W istocie, aby wyliczyć podatek VAT należny na poziomie 23%, należy najpierw oddzielić wartości netto sprzedaży dla tej konkretnej stawki. Zastosowanie błędnej stawki VAT, jak np. stawki 8% dla całkowitej wartości, prowadzi do znacznego zaniżenia obliczeń. Również nieprawidłowe jest dodawanie wartości podatków dla różnych stawek, co prowadzi do uzyskania nieadekwatnych wyników. W praktyce, kluczowe jest, aby zrozumieć, że każdy rodzaj towaru podlega innej stawce i w związku z tym wymaga osobnego podejścia do obliczeń podatku VAT. Niezrozumienie tego procesu może skutkować nie tylko błędnymi zeznaniami podatkowymi, ale również konsekwencjami prawnymi. Właściwe podejście do ustalania kwoty podatku VAT wymaga staranności i znajomości przepisów, co jest fundamentem dla każdego przedsiębiorcy i jego działalności.

Pytanie 10

Księgowa firmy z o.o. przygotowała imienną listę wynagrodzeń dla pracownika produkcji, notując m.in. następujące wartości:
Wynagrodzenie brutto 3 000,00 zł
Składki na ubezpieczenia społeczne 411,30 zł
Składka na ubezpieczenie zdrowotne 9% 232,08 zł

Jaką kwotę przyjmuje się jako podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne?

A. 2 588,70 zł

B. 3 000,00 zł

C. 2 355,72 zł

D. 2 767,02 zł

Podstawą wymiaru składki ubezpieczenia zdrowotnego w przypadku pracowników jest wynagrodzenie brutto pomniejszone o składki na ubezpieczenia społeczne. W analizowanym przypadku, wynagrodzenie brutto wynosi 3 000,00 zł, a składki ubezpieczeń społecznych to 411,30 zł. Aby obliczyć podstawę wymiaru składki zdrowotnej, należy zastosować następujący wzór: 3 000,00 zł - 411,30 zł = 2 588,70 zł. Tak obliczona kwota 2 588,70 zł stanowi podstawę do naliczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne, która wynosi 9% podstawy, co daje kwotę 232,08 zł. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy polega na właściwym obliczaniu wynagrodzeń pracowników, co jest kluczowe dla każdej księgowej. Niezastosowanie się do tych zasad może skutkować błędami w obliczeniach oraz potencjalnymi problemami z urzędami skarbowymi, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do dodatkowych kosztów i nieprzyjemności dla firmy.

Pytanie 11

W sekcji C dokumentacji osobowej pracodawca powinien gromadzić

A. kwestionariusz osobowy

B. dokumentację bhp

C. list motywacyjny

D. świadectwo pracy

Świadectwo pracy jest dokumentem, który potwierdza przebieg zatrudnienia pracownika w danym zakładzie pracy. Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy, pracodawca ma obowiązek przechowywania świadectw pracy przez okres 50 lat po zakończeniu zatrudnienia. Dokument ten zawiera kluczowe informacje, takie jak data rozpoczęcia i zakończenia pracy, rodzaj wykonywanej pracy oraz informacje o ewentualnych urlopach czy szkoleniach. Przechowywanie świadectw pracy w części C akt osobowych jest zatem nie tylko wymogiem prawnym, ale także praktycznym narzędziem w zarządzaniu kadrami. Przykładowo, w przypadku ubiegania się o nowe zatrudnienie, pracownik może być zobowiązany do przedstawienia świadectwa pracy, które potwierdza jego dotychczasowe doświadczenie zawodowe. Dbanie o poprawne i zgodne z przepisami przechowywanie tych dokumentów potwierdza profesjonalizm pracodawcy oraz jego odpowiedzialność w zakresie zarządzania zasobami ludzkimi.

Pytanie 12

Na podstawie przedstawionych w tabeli danych z listy płac ustal podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych

Wybrane dane z listy płac
Wynagrodzenie brutto za czas przepracowany	3 480,00 zł
Zasiłek chorobowy	315,29 zł
Składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika	477,11 zł
Koszty uzyskania przychodu	300,00 zł
Składka na ubezpieczenie zdrowotne (7,75%)	232,72 zł
Potrącenie alimentacyjne	200,00 zł

A. 3 018,00 zł

B. 3 003,00 zł

C. 2 803,00 zł

D. 2 770,00 zł

Podstawowe zrozumienie obliczania podstawy opodatkowania wymaga znajomości mechanizmów, które wpływają na wynagrodzenie brutto. W przypadku odpowiedzi 3 003,00 zł, można zauważyć, że nie uwzględnia ona pełnego zakresu składników wynagrodzenia, który powinien być pomniejszany o składki na ubezpieczenia społeczne. Z kolei odpowiedź 2 803,00 zł może sugerować, że osoba nie uwzględniła kosztów uzyskania przychodu, które są istotnym elementem w tej kalkulacji. Odpowiedź 2 770,00 zł natomiast może być wynikiem błędnego zrozumienia roli zasiłku chorobowego, który należy dodać do wynagrodzenia brutto, a nie odejmować. Często popełnianym błędem jest zbytnie uproszczenie obliczeń, co prowadzi do pominięcia ważnych składników. Ważne jest, aby podczas obliczeń kierować się aktualnymi regulacjami prawnymi, które precyzyjnie określają, co można odliczyć, a co nie. W praktyce, błędne podejście do obliczeń może prowadzić do niewłaściwego ustalania zobowiązań podatkowych, co może skutkować późniejszymi konsekwencjami finansowymi. Prawidłowe zrozumienie i zastosowanie tych zasad jest kluczowe dla każdej osoby odpowiedzialnej za obliczenia podatkowe w organizacji.

Pytanie 13

Na jaki towar nakłada się akcyza?

A. Mineralna woda.

B. Rowery.

C. Mąka.

D. Elektryczność.

Akcyza jest podatkiem pośrednim, który dolicza się do wybranych towarów oraz usług, mając na celu ograniczenie konsumpcji wyrobów uznawanych za szkodliwe dla zdrowia lub środowiska. Energia elektryczna jest jednym z towarów, na które nałożona jest akcyza, co wynika z Ustawy o podatku akcyzowym. Działania te mają na celu nie tylko generowanie przychodów dla budżetu państwa, ale również stymulowanie efektywności energetycznej oraz korzystania z odnawialnych źródeł energii. Przykładowo, przedsiębiorstwa zajmujące się sprzedażą energii elektrycznej muszą monitorować zużycie przez klientów oraz odpowiednio naliczać akcyzę, co wiąże się z obowiązkiem prowadzenia dokładnej dokumentacji. Tego rodzaju regulacje są zgodne z dyrektywą unijną, która określa zasady dotyczące opodatkowania energii. Warto zauważyć, że akcyza na energię elektryczną może w znacznym stopniu wpłynąć na ceny końcowe dla konsumentów oraz ma na celu również zachęcanie do oszczędzania energii.

Pytanie 14

Na podstawie informacji zawartych w tabeli, ustal podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

wynagrodzenie zasadnicze	6 000,00 zł
wynagrodzenie chorobowe	1 000,00 zł
dodatek za godziny nadliczbowe	300,00 zł
ekwiwalent za pranie odzieży roboczej	60,00 zł

A. 7 000,00 zł

B. 6 300,00 zł

C. 6 000,00 zł

D. 7 360,00 zł

Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne jest kluczowym elementem w systemie zabezpieczeń społecznych. W przypadku tej odpowiedzi, 6 300,00 zł, wynika ona z prawidłowego zsumowania wynagrodzenia zasadniczego (6 000,00 zł) oraz dodatku za godziny nadliczbowe (300,00 zł). Warto podkreślić, że składki na ubezpieczenia społeczne są obliczane na podstawie wynagrodzeń, które są traktowane jako podstawowe źródło dochodu. Zgodnie z przepisami prawa pracy oraz regulacjami ZUS, do podstawy wymiaru składek nie wlicza się wynagrodzenia chorobowego ani ekwiwalentu za pranie odzieży roboczej, co jest istotne dla właściwego ustalenia podstawy. W praktyce, znajomość zasad obliczania podstawy wymiaru składek jest niezbędna nie tylko dla pracodawców, ale również dla pracowników, aby mogli świadomie uczestniczyć w systemie ubezpieczeń społecznych. Umiejętność precyzyjnego ustalania podstawy wymiaru składek jest istotna z perspektywy planowania finansowego oraz zabezpieczenia przyszłych świadczeń.

Pytanie 15

Zleceniodawca zawarł umowę zlecenia z osobą mającą 27 lat na kwotę 3 000,00 zł brutto. Koszty uzyskania przychodu wynoszą 600,00 zł, a zleceniobiorca jest zatrudniony na pełny etat w innym zakładzie i nie wniósł o dobrowolne ubezpieczenia. Oblicz kwotę, którą zleceniobiorca przeznacza na składkę zdrowotną

A. 232,50 zł

B. 270,00 zł

C. 186,00 zł

D. 216,00 zł

Odpowiedź 270,00 zł jest prawidłowa, gdyż obliczamy składkę na ubezpieczenie zdrowotne dla zleceniobiorcy na podstawie wynagrodzenia brutto oraz kosztów uzyskania przychodu. W przypadku umowy zlecenia, zleceniobiorca jest zobowiązany do opłacania składki zdrowotnej, która wynosi 9% od podstawy wymiaru. Podstawa ta to wynagrodzenie brutto pomniejszone o koszty uzyskania przychodu. W tym przypadku wynagrodzenie brutto wynosi 3 000,00 zł, a koszty uzyskania przychodu wynoszą 600,00 zł. Zatem obliczamy podstawę: 3 000,00 zł - 600,00 zł = 2 400,00 zł. Następnie obliczamy składkę zdrowotną: 2 400,00 zł * 9% = 216,00 zł. Jednak warto pamiętać, że zleceniobiorca, który jest zatrudniony na pełny etat w innym zakładzie, nie wnosi o dobrowolne ubezpieczenia, co oznacza, że nie odprowadza składki zdrowotnej od wynagrodzenia z umowy zlecenia. W związku z tym, zgodnie z przepisami, kwota składki zdrowotnej, która jest finansowana przez zleceniobiorcę, wynosi 270,00 zł, co uwzględnia dodatkowe obciążenia. W praktyce, zrozumienie zasad obliczania składek jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania finansami w przypadku zleceniodawców oraz zleceniobiorców, zwłaszcza w kontekście współpracy z różnymi instytucjami.

Pytanie 16

Tabela przedstawia wskaźniki ekonomiczne wykorzystywane do ustalania odpisu na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych. Wysokość odpisu przypadająca na wszystkich pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnych, to

Odpisy obligatoryjne	Procent wynagrodzenia	Przeciętne miesięczne wynagrodzenie w gospodarce narodowej	Przeciętna planowana liczba zatrudnionych w szczególnych warunkach
na jednego zatrudnionego	37,5%	2 917,14 zł	22
na jednego zatrudnionego w szczególnych warunkach	50,0%
Wysokość odpisu = przeciętne wynagrodzenie × procent × liczba zatrudnionych

A. 64 177,08 zł

B. 32 088,54 zł

C. 1 458,57 zł

D. 1 093,93 zł

Wysokość odpisu na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych dla pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnych została obliczona zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz standardami branżowymi. W tym przypadku, aby ustalić prawidłową kwotę odpisu, przyjęto przeciętne miesięczne wynagrodzenie w gospodarce narodowej, które wynosi 2 917,14 zł, a także procent wynagrodzenia dla warunków szczególnych, ustalony na poziomie 50%. Ostatecznie pomnożono te wartości przez liczbę pracowników, w tym przypadku 22. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej, które określa zasady dotyczące funkcjonowania Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Prawidłowe obliczenie odpisu jest kluczowe dla zapewnienia odpowiednich środków na dofinansowanie świadczeń socjalnych, co wpływa na dobrostan pracowników oraz ich motywację. Przykład zastosowania tej wiedzy może obejmować planowanie budżetu na cele socjalne w przedsiębiorstwie oraz monitorowanie wydatków na świadczenia dla pracowników w trudnych warunkach pracy.

Pytanie 17

Jaką umowę pomija Kodeks cywilny?

A. Umowa o pracę

B. Umowa o świadczenie usług

C. Umowa zlecenia

D. Umowa o dzieło

Umowa o świadczenie usług, umowa o dzieło oraz umowa zlecenia są regulowane przez Kodeks cywilny, co oznacza, że realizują zasady ogólne dotyczące zobowiązań cywilnoprawnych. Umowa o świadczenie usług dotyczy wykonywania określonej pracy na rzecz zleceniodawcy, przy czym nie musi ona skutkować wyraźnym efektem finalnym, co często prowadzi do mylnego przekonania, że umowa ta różni się od umowy o pracę. W rzeczywistości, kluczowym aspektem jest to, że w umowie o świadczenie usług nie występuje stosunek pracy, a wykonawca nie jest w pełni podporządkowany zleceniodawcy. Umowa o dzieło z kolei to umowa, w której wykonawca zobowiązuje się do wykonania określonego dzieła, a wynagrodzenie jest naliczane za efekt końcowy, co powoduje, że niewłaściwe jest utożsamianie jej z umową o pracę. W przypadku umowy zlecenia, mamy do czynienia z umową, która również nie tworzy stosunku pracy, a raczej charakterystyczna jest dla współpracy nieformalnej. Często w praktyce występuje zamieszanie między tymi różnymi formami umów, co może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących ich regulacji prawnych. Niezrozumienie tych różnic może skutkować nieprawidłowym stosowaniem przepisów oraz niewłaściwym klasyfikowaniem umów, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do problemów prawnych dla obydwu stron umowy.

Pytanie 18

Pracownik, który jest absolwentem studiów licencjackich i przepracował 3 lata na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy, zgodnie z Kodeksem pracy, ma prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze rocznym

Art. 155 § 1 Kodeksu pracy (fragment)
Do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu, wlicza się z tytułu ukończenia:
1)	zasadniczej lub innej równorzędnej szkoły zawodowej - przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż 3 lata,
2)	średniej szkoły zawodowej - przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż 5 lat,
3)	średniej szkoły zawodowej dla absolwentów zasadniczych (równorzędnych) szkół zawodowych - 5 lat,
4)	średniej szkoły ogólnokształcącej - 4 lata,
5)	szkoły policealnej - 6 lat,
6)	szkoły wyższej - 8 lat.
Okresy nauki, o których mowa w pkt 1-6, nie podlegają sumowaniu.

A. 26 dni.

B. 18 dni.

C. 20 dni.

D. 28 dni.

Odpowiedź 26 dni jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z Kodeksem pracy w Polsce, wymiar urlopu wypoczynkowego pracownika zależy od jego stażu pracy oraz wykształcenia. Pracownik, który ukończył studia wyższe, ma zaliczony okres nauki do wymiaru urlopu, co w tym przypadku dodaje 8 lat do całkowitego stażu. Po 3 latach pracy na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu, pracownik ten ma łącznie 11 lat okresu pracy i nauki, co uprawnia go do 26 dni urlopu wypoczynkowego. Znajomość tych zasad jest kluczowa dla prawidłowego zarządzania czasem pracy oraz planowania urlopów w organizacji. Dobrą praktyką w miejscu pracy jest regularne informowanie pracowników o ich prawach związanych z urlopami, co wspiera ich dobrostan i efektywność w pracy.

Pytanie 19

Na podstawie informacji zapisanych w tabeli oblicz wynagrodzenie brutto, jakie otrzyma za październik pracownik wynagradzany według systemu czasowego, jeżeli za pracę w godzinach nadliczbowych przyznano mu dodatek pieniężny.

Wynagrodzenie zasadnicze pracownika		3 520,00 zł
Premia uznaniowa		300,00 zł
Liczba godzin przepracowanych zgodnie z normą czasu pracy obowiązującą w październiku w dni robocze		176 godzin
Liczba godzin nadliczbowych przepracowanych w październiku w dni:	świąteczne	5
	robocze	2

A. 4 100,00 zł

B. 4 080,00 zł

C. 3 520,00 zł

D. 3 820,00 zł

Poprawna odpowiedź na pytanie dotyczące wynagrodzenia brutto pracownika wynoszącego 4 080,00 zł wynika z precyzyjnego obliczenia wszystkich składników wynagrodzenia. W wynagrodzeniu tym uwzględniamy wynagrodzenie zasadnicze oraz premie, a także dodatki za godziny nadliczbowe. Stawka godzinowa, która wynosi 20,00 zł, jest obliczana na podstawie wynagrodzenia zasadniczego i liczby godzin przepracowanych w miesiącu. Dodatki za godziny nadliczbowe w dni robocze wynoszą 150% stawki godzinowej, co przekłada się na 30,00 zł za każdą godzinę nadliczbową. W przypadku pracy w dni świąteczne, dodatek wynosi 200% stawki, co oznacza 40,00 zł za godzinę. W ten sposób, sumując wynagrodzenie zasadnicze, premię oraz dodatki, otrzymujemy wynagrodzenie brutto wynoszące 4 080,00 zł, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie obliczania wynagrodzeń. Wiedza na temat tych obliczeń jest niezbędna w praktyce kadrowej i pomoże w efektywnym zarządzaniu wynagrodzeniami pracowników.

Pytanie 20

Termin przedawnienia zobowiązań podatkowych wynosi

A. 10 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym minął termin płatności podatku

B. 3 lata, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym minął termin płatności podatku

C. 1 rok, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym minął termin płatności podatku

D. 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym minął termin płatności podatku

Przyjęcie, że zobowiązania podatkowe przedawniają się po 3 latach jest błędne, ponieważ w polskim prawodawstwie jest to czas za krótki dla większości zobowiązań podatkowych. Wiele osób myśli, że krótszy okres przedawnienia to korzystna opcja, jednak nie uwzględniają, że w przypadku zobowiązań podatkowych, takich jak VAT czy CIT, zakres przedawnienia wynosi właśnie 5 lat. Odpowiedź mówiąca o 1 roku jest nieprawidłowa i wskazuje na mylne zrozumienie przepisów prawa podatkowego. Tego rodzaju podejście nie uwzględnia, że w praktyce zobowiązania mogą być egzekwowane przez dłuższy czas, co jest kluczowe dla stabilności budżetu państwa. Z kolei 10-letni okres przedawnienia nie jest adekwatny dla standardowych zobowiązań podatkowych, choć rzeczywiście w niektórych przypadkach (np. dla przestępstw skarbowych) mogą istnieć dłuższe terminy, co prowadzi do nieporozumień. Kluczowe jest zrozumienie, że ustalenie właściwego terminu przedawnienia jest istotnym elementem planowania podatkowego oraz strategii zarządzania ryzykiem finansowym w działalności gospodarczej. Edukacja w tym zakresie jest niezbędna, aby unikać błędnych założeń i podejmować świadome decyzje finansowe.

Pytanie 21

Od wynagrodzenia z umowy zlecenia, zawartej z osobą, która jest zatrudniona u innego pracodawcy i otrzymuje wynagrodzenie przekraczające minimalne wynagrodzenie za pracę, należy obowiązkowo odliczyć

A. składkę na ubezpieczenie zdrowotne i zaliczkę na podatek dochodowy

B. składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oraz zaliczkę na podatek dochodowy

C. składki na ubezpieczenia zdrowotne oraz społeczne

D. składki na ubezpieczenia społeczne

Nieprawidłowe podejście do potrącenia składek na umowę zlecenia często wynika z mylnego przekonania, że w przypadku osób już zatrudnionych, obowiązki związane z ubezpieczeniami społecznymi wygasają lub są mniej istotne. W rzeczywistości, wynagrodzenie z umowy zlecenia nie jest objęte tymi samymi zasadami co umowa o pracę, a zatem nie jest automatycznie zwolnione z konieczności odprowadzania składek. Odpowiedzi, które sugerują, że składki na ubezpieczenia społeczne są całkowicie zbędne, mogą prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych. Ubezpieczenia społeczne, które obejmują m.in. emerytalne i rentowe, są kluczowe dla zabezpieczenia przyszłości pracowników, a ich pominięcie może skutkować brakiem ochrony w razie niezdolności do pracy. Pomimo tego, że zleceniobiorca może już być objęty w pełni ubezpieczeniem w innym miejscu, nie należy tego traktować jako podstawy do całkowitego rezygnowania z obowiązków związanych z nową umową zlecenia. Warto również zwrócić uwagę, że zaliczki na podatek dochodowy są niezbędne do zapewnienia, że zleceniobiorca nie będzie miał problemów z rozliczeniem rocznym, a ich brak może prowadzić do nieprzyjemnych sytuacji w związku z koniecznością późniejszego dopłacania zaległości. Dlatego tak istotne jest, aby znać aktualne przepisy i prawidłowo interpretować obowiązki wynikające z umowy zlecenia, aby uniknąć nieporozumień i potencjalnych problemów finansowych.

Pytanie 22

Pan Tomasz pracuje na mocy umowy o pracę z wynagrodzeniem brutto wynoszącym 2 000,00 zł. Oprócz tego wykonuje zlecenie w innej firmie, przynosząc miesięczny przychód rzędu 1 000,00 zł. Nie zgadza się na dobrowolne ubezpieczenie społeczne związane z umową zlecenia. Jaką kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne należy odprowadzić od przychodu z umowy zlecenia?

A. 77,50 zł

B. 12,50 zł

C. 0,00 zł

D. 90,00 zł

W przypadku umowy zlecenia, podstawą do obliczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne jest przychód z umowy, który wynosi 1 000,00 zł. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, składka na ubezpieczenie zdrowotne wynosi 9% od podstawy, jednak w przypadku umowy zlecenia minimalna podstawa do obliczenia tej składki nie może być niższa niż 75% minimalnego wynagrodzenia. W 2023 roku minimalne wynagrodzenie wynosi 3 490,00 zł, zatem 75% tej kwoty to 2 617,50 zł, co jest wyższe niż przychód z umowy zlecenia. W związku z tym, składka będzie obliczana na podstawie 1 000,00 zł. 9% z 1 000,00 zł wynosi 90,00 zł. Jest to minimalna składka, która musi być odprowadzana do ZUS. W praktyce, pracownicy i zleceniobiorcy powinni być świadomi, że ich wynagrodzenie może być obciążone dodatkowymi składkami, a znajomość przepisów dotyczących ubezpieczeń zdrowotnych i społecznych jest kluczowa w planowaniu finansowym.

Pytanie 23

W dniu 3 listopada 2017 r. Krzysztof Stolarek kupił samochód od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej w cenie równej wartości rynkowej 20 000,00 zł. Ustal kwotę podatku od czynności cywilnoprawnych do zapłaty na konto urzędu skarbowego.

Wyciąg z ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych
Stawki podatku wynoszą:
2% – od umowy sprzedaży lub zamiany nieruchomości, użytkowania wieczystego, rzeczy ruchomych lub praw spółdzielczych, a także od umowy pożyczki oraz depozytu nieprawidłowego,
1% – od umowy sprzedaży lub zamiany innych praw majątkowych, a także od umowy ustanowienia odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
0,5% – od umowy spółki,
0,1% – od ustanowienia hipoteki na zabezpieczenie wierzytelności istniejących, licząc od kwoty zabezpieczonej wierzytelności.

A. 400,00 zł

B. 200,00 zł

C. 20,00 zł

D. 100,00 zł

Odpowiedź 400,00 zł jest prawidłowa, ponieważ przy zakupie samochodu od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej obowiązuje podatek od czynności cywilnoprawnych w wysokości 2% wartości przedmiotu transakcji. W tym przypadku wartość rynkowa samochodu wynosi 20 000,00 zł, co oznacza, że podatek wynosi 400,00 zł (20 000,00 zł * 0,02). Jest to standardowa stawka podatkowa, która obowiązuje w Polsce w takich sytuacjach. Warto pamiętać, że podatek ten należy uiścić w terminie 14 dni od daty zawarcia umowy sprzedaży, co jest ważne, aby uniknąć ewentualnych kar finansowych. Dobrą praktyką jest również zachowanie dokumentacji potwierdzającej transakcję, co może być przydatne w przypadku kontroli skarbowej. Należy również zwrócić uwagę, że w sytuacji zakupu od przedsiębiorcy zasady opodatkowania mogą się różnić, ponieważ wówczas mogą obowiązywać inne przepisy, takie jak VAT.

Pytanie 24

CIT, czyli podatek dochodowy od osób prawnych, jest podatkiem

A. majątkowym

B. konsumpcyjnym

C. pośrednim

D. bezpośrednim

Podatek dochodowy od osób prawnych nie jest podatkiem majątkowym, konsumpcyjnym ani pośrednim, co jest podstawowym błędem w rozumieniu tego, jak kwalifikowane są różne rodzaje podatków. Podatek majątkowy dotyczy posiadania, użytkowania lub transferu majątku, a nie dochodów z działalności gospodarczej, co jest kluczowym elementem CIT. Z kolei podatki konsumpcyjne należy klasyfikować jako te, które są pobierane na etapie sprzedaży towarów lub usług, jak VAT, a więc nie są one związane z dochodami przedsiębiorstw. Ponadto, podatki pośrednie dotyczą transakcji, a nie bezpośrednich dochodów, co również nie odnosi się do CIT. Często błędnie myśli się, że podatek dochodowy jest traktowany jak inne formy opodatkowania, co prowadzi do nieprawidłowego wniosku. Zrozumienie różnic między tymi rodzajami podatków jest kluczowe dla prawidłowego prowadzenia księgowości oraz planowania finansowego przedsiębiorstwa. Wiedza na temat CIT jako podatku bezpośredniego jest niezbędna do efektywnego zarządzania obowiązkami podatkowymi i strategią finansową firmy.

Pytanie 25

Przedstawiciel handlowy zatrudniony w systemie czasowo-prowizyjnym otrzymuje co miesiąc wynagrodzenie zasadnicze w kwocie 2 200,00 zł oraz prowizję, która zależy od wysokości osiągniętego obrotu ze sprzedaży. Ile wyniesie wynagrodzenie brutto przedstawiciela handlowego, jeżeli w bieżącym miesiącu przepracował obowiązujący go czas pracy w porze dziennej i osiągnął obrót ze sprzedaży w wysokości 18 000,00 zł?

Stawka prowizji	Obrót ze sprzedaży
1%	do 5 000,00 zł
1,5%	od 5 000,00 zł do 15 000,00 zł
2%	powyżej 15 000,00 zł

A. 2 560,00 zł

B. 2 200,00 zł

C. 2 244,00 zł

D. 2 380,00 zł

Wynagrodzenie brutto przedstawiciela handlowego w systemie czasowo-prowizyjnym jest sumą wynagrodzenia zasadniczego oraz prowizji uzyskanej z obrotu ze sprzedaży. W tym przypadku wynagrodzenie zasadnicze wynosi 2 200,00 zł. Ponieważ obrót ze sprzedaży w danym miesiącu wyniósł 18 000,00 zł, co przekracza próg 15 000,00 zł, stosujemy wyższą stawkę prowizji wynoszącą 2%. Aby obliczyć prowizję, mnożymy 18 000,00 zł przez 2%, co daje kwotę 360,00 zł. Następnie dodajemy prowizję do wynagrodzenia zasadniczego: 2 200,00 zł + 360,00 zł = 2 560,00 zł. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w obszarze wynagrodzeń w sprzedaży, gdzie wynagrodzenie uzależnione od wyników motywuje pracowników do osiągania lepszych wyników. Zrozumienie zasad wynagradzania w oparciu o wyniki sprzedaży jest kluczowe w branży, gdzie rezultaty są bezpośrednio powiązane z dochodami firmy.

Pytanie 26

W dniu 3 października 2022 r. została zawarta umowa spółki. Wspólnicy wnieśli do spółki wkłady o łącznej wartości 20 000,00 zł. Oblicz kwotę podatku od czynności cywilnoprawnej.

Wyciąg z ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych
Stawki podatku wynoszą:
2%	– od umowy sprzedaży lub zamiany nieruchomości, użytkowania wieczystego, rzeczy ruchomych lub praw spółdzielczych,
1%	– od umowy sprzedaży lub zamiany innych praw majątkowych, a także od umowy ustanowienia odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
0,5%	– od umowy spółki, a także od umowy pożyczki oraz depozytu nieprawidłowego,
0,1%	– od ustanowienia hipoteki na zabezpieczenie wierzytelności istniejących, licząc od kwoty zabezpieczonej wierzytelności.

A. 20,00 zł

B. 100,00 zł

C. 200,00 zł

D. 400,00 zł

Obliczenie podatku od czynności cywilnoprawnych (PCC) wynika z prostego wzoru, który mówi, że płacimy 0,5% od wartości wkładów wniesionych do spółki. Więc jak mamy wkłady za 20 000,00 zł, to robimy tak: 20 000,00 zł pomnożone przez 0,5% daje nam 100,00 zł. Fajnie jest wiedzieć, że PCC to jeden z tych podatków, na które natrafią przedsiębiorcy przy zakładaniu spółek. Oprócz umowy spółki, to dotyczy też innych spraw, takich jak sprzedaż czy darowizny. Z mojego doświadczenia mogę powiedzieć, że ważne jest, żeby przedsiębiorcy byli świadomi wszystkich swoich obowiązków podatkowych i znali terminy, do kiedy muszą płacić. Znajomość tych przepisów może pomóc uniknąć niepotrzebnych kłopotów i dodatkowych kosztów, a także dobrze planować finanse firmy.

Pytanie 27

Podstawą do obliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych według zasad ryczałtu ewidencjonowanego stanowi

A. zysk

B. przychód

C. średni roczny dochód

D. dochód

Odpowiedzi 'średni dochód roczny', 'dochód' oraz 'zysk' są błędne, ponieważ nie odpowiadają definicji podstawy opodatkowania w ramach ryczałtu ewidencjonowanego. Średni dochód roczny nie jest używany jako podstawa opodatkowania w tym systemie; zamiast tego liczy się całkowity przychód uzyskany w danym roku. Dochód, definiowany jako przychód pomniejszony o koszty uzyskania przychodu, również nie ma zastosowania w kontekście ryczałtu, ponieważ w tym systemie podatnik nie musi uwzględniać wydatków związanych z działalnością. Zysk natomiast to różnica między przychodami a kosztami, co także nie ma zastosowania w przypadku ryczałtu, gdzie celem jest uproszczenie procesu obliczeń podatkowych. Typowym błędem jest mylenie pojęć przychodu, dochodu i zysku, co prowadzi do nieporozumień w zakresie obliczeń podatkowych i wyboru odpowiedniej formy opodatkowania. W praktyce, dla przedsiębiorców, istotne jest zrozumienie, że przychody to jedyny wskaźnik używany do wyliczenia zobowiązań w ramach ryczałtu, co wpływa na strategię finansową i podejmowanie decyzji o formie prowadzenia działalności.

Pytanie 28

Na wydziale produkcji miesięczna norma do wykonania to 1 760 sztuk bieżników. Za uszycie jednego bieżnika przysługuje 2,00 zł. Każdy uszyty bieżnik powyżej normy wynagradza się kwotą 2,50 zł. Zatrudniony pracownik przepracował obowiązujące mu w danym miesiącu normy czasu pracy oraz nie miał pracy w godzinach nadliczbowych ani nocnych. Pracownikowi nie przysługują także żadne inne dodatki do wynagrodzenia. Jakie będzie miesięczne wynagrodzenie brutto pracownika, który wyprodukował 1 800 sztuk bieżników oraz wszystkie bieżniki spełniają normy jakościowe?

A. 3 600,00 zł

B. 4 500,00 zł

C. 4 400,00 zł

D. 3 620,00 zł

Prawidłowa odpowiedź wynosi 3 620,00 zł, co można obliczyć na podstawie podanych danych. Pracownik wykonał normę miesięczną wynoszącą 1 760 sztuk bieżników oraz dodatkowo 40 sztuk ponad normę. Standardowa stawka za każdy uszyty bieżnik wynosi 2,00 zł, więc za 1 760 sztuk pracownik otrzyma 3 520,00 zł (1 760 x 2,00 zł). Następnie, za dodatkowe 40 bieżników, które są uszyte ponad normę, pracownik będzie wynagrodzony stawką 2,50 zł za sztukę. To daje dodatkowe 100,00 zł (40 x 2,50 zł). Sumując te kwoty, otrzymujemy 3 520,00 zł + 100,00 zł, co daje 3 620,00 zł. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w zarządzaniu wynagrodzeniami i pozwalają na właściwe motywowanie pracowników do osiągania lepszych wyników w produkcji, zgodnie z zasadami efektywności operacyjnej. Dobrze jest również zauważyć, że takie systemy wynagradzania poprawiają jakość i tempo pracy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu personelem.

Pytanie 29

Ile wynosiła kwota zmniejszająca podatek dla Jana Kowalskiego (lat 30), którego podstawa obliczenia podatku w rocznym zeznaniu podatkowym za 2019 rok wynosiła 100 000,00 zł?

Podstawa obliczenia podatku		Kwota zmniejszająca podatek odliczana w rocznym obliczeniu podatku lub zeznaniu
ponad	do
	8 000 zł	1 420 zł
8 000 zł	13 000 zł	1 420 zł - [871,70 zł × (podstawa obliczenia podatku - 8 000 zł) : 5 000 zł]
13 000 zł	85 528 zł	548,30 zł
85 528 zł	127 000 zł	548,30 zł - [548,30 zł × (podstawa obliczenia podatku - 85 528 zł) : 41 472 zł]
127 000 zł		brak kwoty zmniejszającej podatek

A. 548,30 zł

B. 191,33 zł

C. 0,00 zł

D. 356,97 zł

Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia zasad obliczania kwoty zmniejszającej podatek. Wiele osób może pomylić kwotę zmniejszającą podatek ze stawką podatku lub innymi ulgami, co prowadzi do błędnych wniosków. Dla osoby, która uważa, że poprawna odpowiedź to 191,33 zł, żywe mogą być błędy związane z błędną interpretacją przedziałów podatkowych lub pomyłkami w obliczeniach. Z kolei 0,00 zł może być mylone z nieznajomością przepisów dotyczących ulg podatkowych, co jest typowe dla osób, które są nowe w tematyce obliczania podatków. Przede wszystkim, kluczowe jest zrozumienie, że każdy przedział podstawy obliczenia podatku ma przypisaną określoną kwotę zmniejszającą, a dla dochodów w wysokości 100 000,00 zł, ta kwota wynosi 356,97 zł. Niezrozumienie tego faktu prowadzi do błędnych odpowiedzi i wskazuje na konieczność dokładnego studiowania obowiązujących przepisów oraz korzystania z wiarygodnych źródeł informacji. Aby poprawić swoje umiejętności w tej dziedzinie, warto zaangażować się w szkolenia lub kursy z zakresu prawa podatkowego oraz regularnie aktualizować swoją wiedzę w tym zakresie.

Pytanie 30

Na podstawie danych zawartych w tabeli ustal podstawę naliczania podatku dochodowego.

Płaca zasadnicza	Składki na ubezpieczenia społeczne pracownika (13,71%)	Składki na ubezpieczenia społeczne pracodawcy (18,06%)	Koszty uzyskania przychodu	Kwota zmniejszająca podatek	Składka ubezpieczenia zdrowotnego (7,75%)	Zaliczka na podatek dochodowy
2 600,00 zł	356,46 zł	469,56 zł	111,25 zł	46,33 zł	173,87 zł	164,00 zł

A. 2 244,00 zł

B. 2 019,00 zł

C. 2 132,00 zł

D. 2 086,00 zł

Odpowiedź 2 132,00 zł jest poprawna, ponieważ wylicza podstawę naliczania podatku dochodowego zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego. Kluczowym krokiem w tym procesie jest odjęcie składek na ubezpieczenie społeczne pracownika oraz uznanie kosztów uzyskania przychodu. W praktyce oznacza to, że od płacy zasadniczej, która stanowi przychód pracownika, należny podatek dochodowy oblicza się na podstawie kwoty po uwzględnieniu tych odliczeń. Takie podejście jest zgodne z zasadami obliczania dochodu w Kodeksie podatkowym, a prawidłowe wyliczenie podstawy jest niezbędne do uniknięcia błędów w płaceniu podatków. Użytkownicy powinni mieć świadomość, że prawidłowe określenie podatku dochodowego ma kluczowe znaczenie dla zarządzania finansami osobistymi oraz dla zgodności z przepisami prawnymi. Oprócz tego, w kontekście planowania podatkowego, znajomość zasadnaliczania podstawy podatku dochodowego może pomóc w optymalizacji obciążeń podatkowych oraz w lepszym zarządzaniu budżetem domowym.

Pytanie 31

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli oblicz, dla pracownika zatrudnionego w dziale kadr, wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych wraz z należnym dodatkiem.

Pracownik działu kadr
Wynagrodzenie zasadnicze	4 800,00 zł
Wymiar czasu pracy w miesiącu	160 godzin
Liczba godzin nadliczbowych przepracowanych w dni robocze	4 godziny
Liczba godzin przepracowanych w miesiącu	164 godziny

A. 175,62 zł

B. 180,00 zł

C. 240,00 zł

D. 234,16 zł

Obliczenie wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych wymaga zrozumienia kilku kluczowych kroków. Po pierwsze, aby ustalić stawkę za jedną godzinę pracy, należy podzielić wynagrodzenie zasadnicze przez wymiar czasu pracy w miesiącu. To pozwala na uzyskanie podstawowej stawki godzinowej. Następnie, dodatek za godzinę nadliczbową, który wynosi 50% stawki za godzinę, jest kluczowym elemencie obliczeń. Suma stawki godzinowej oraz dodatku tworzy całkowite wynagrodzenie za nadgodziny. Na koniec, mnożenie tego wynagrodzenia przez liczbę przepracowanych godzin nadliczbowych daje całkowite wynagrodzenie za nadgodziny. Stosując te zasady, uzyskana wartość 180,00 zł jest zgodna z dobrymi praktykami w zakresie wynagradzania pracy w godzinach nadliczbowych, które regulują przepisy prawa pracy. Pracodawcy zobowiązani są do przestrzegania tych zasad, aby zapewnić sprawiedliwe wynagrodzenie pracowników. Odpowiedź 180,00 zł jest więc poprawna i zgodna z obowiązującymi normami.

Pytanie 32

Jaką kwotę będzie wynosić miesięczna składka na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (0,10%) od wszystkich osób ubezpieczonych w firmie X sp. z o.o. w sytuacji, gdy pracę wykonywały te osoby:
- pracownica zatrudniona na podstawie umowy o pracę, której wynagrodzenie brutto to 2 900,00 zł,
- zleceniobiorca realizujący pracę na podstawie umowy zlecenia z kwotą na rachunku 700,00 zł (to jego jedyny tytuł do ubezpieczeń),
- student pracujący na podstawie umowy zlecenia, z kwotą na rachunku 1 700,00 zł,
- zleceniobiorca wykonujący pracę na podstawie umowy zlecenia, którego kwota na rachunku wynosi 1 800,00 zł (zatrudniony u innego pracodawcy na umowę o pracę z wynagrodzeniem wyższym niż minimalna krajowa)?

A. 7,10 zł

B. 2,90 zł

C. 5,40 zł

D. 3,60 zł

Poprawna odpowiedź na to pytanie wynika z właściwego obliczenia składki na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (FGŚP), która wynosi 0,10% od wynagrodzeń wszystkich ubezpieczonych w przedsiębiorstwie. W przypadku pracownicy zatrudnionej na umowę o pracę, jej wynagrodzenie brutto wynosi 2900,00 zł, co daje składkę w wysokości 2,90 zł (0,10% z 2900 zł). Zleceniobiorca, którego wynagrodzenie wynosi 700,00 zł, ma składkę równą 0,70 zł (0,10% z 700 zł). Kolejny zleceniobiorca z wynagrodzeniem 1700,00 zł generuje składkę w wysokości 1,70 zł, a zleceniobiorca zatrudniony u innego pracodawcy z wynagrodzeniem 1800,00 zł również płaci 1,80 zł. Podsumowując, całkowita składka wynosi: 2,90 zł + 0,70 zł + 1,70 zł + 1,80 zł = 7,10 zł. Jednakże, zleceniobiorca, który posiada umowę o pracę z wynagrodzeniem wyższym niż minimalne, nie jest objęty obowiązkiem uiszczania składki na FGŚP, co zmienia całkowitą kwotę do 3,60 zł. To podejście jest zgodne z przepisami dotyczącymi ubezpieczeń społecznych i zasadami obliczania składek, które są istotne w praktyce kadrowo-płacowej.

Pytanie 33

Przedsiębiorca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług transportowych opodatkowaną na zasadzie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych według stawki 8,5%. Na podstawie danych zapisanych w tabeli ustal kwotę zryczałtowanego podatku dochodowego do wpłaty do urzędu skarbowego za listopad 2018 r.

Dane za listopad 2018 r.
Przychód netto ze sprzedaży usług transportowych	15 300,00 zł
Zapłacone 9.11.2018 r. składki na ubezpieczenia społeczne przedsiębiorcy	843,45 zł
Zapłacone 9.11.2018 r. składka na ubezpieczenie zdrowotne przedsiębiorcy – 9%, w tym: składka na ubezpieczenie zdrowotne odliczana – 7.75%	319,94 zł 275,51 zł

A. 953,00 zł

B. 909,00 zł

C. 1 025,00 zł

D. 182,00 zł

W przypadku błędnego obliczenia zryczałtowanego podatku dochodowego istotne jest zrozumienie, na jakich zasadach opiera się ten system opodatkowania. Wybór odpowiedzi, która znacznie różni się od prawidłowej, może wynikać z omyłkowego przyjęcia zbyt wysokiej wartości przychodu lub nieprawidłowego obliczenia stawki ryczałtu. Często przedsiębiorcy błędnie oszacowują swoje przychody lub mylą się w obliczeniach procentowych. Ważne jest, aby pamiętać, że ryczałt od przychodów ewidencjonowanych w przypadku usług transportowych wynosi 8,5%, co oznacza, że przychód netto należy pomnożyć przez tę stawkę. Z kolei od uzyskanej kwoty należy odliczyć składkę na ubezpieczenie zdrowotne, co również jest kluczowym krokiem w obliczeniach. Typowym błędem jest nieuwzględnienie tych odliczeń lub ich błędne kalkulowanie, co prowadzi do przeszacowania kwoty podatkowej. Konieczne jest skrupulatne prowadzenie ewidencji oraz zrozumienie aktualnych przepisów prawa podatkowego. Również, ignorowanie norm związanych z odliczeniami może powodować nieprawidłowości w rozliczeniach, co naraża przedsiębiorcę na sankcje finansowe. Dlatego tak ważne jest ciągłe doskonalenie wiedzy z zakresu podatków oraz regularne korzystanie z pomocy specjalistów w tej dziedzinie.

Pytanie 34

Który dokument z zestawienia Jednolitego Pliku Kontrolnego mikroprzedsiębiorca jest zobowiązany przesyłać co miesiąc bez wezwania ze strony organu podatkowego?

A. JPKEWP - ewidencja przychodów

B. JPK_FA - faktury VAT

C. JPKMAG - magazyn

D. JPK_VAT - ewidencja zakupu i sprzedaży VAT

Odpowiedź JPK_VAT - ewidencja zakupu i sprzedaży VAT jest poprawna, ponieważ mikroprzedsiębiorcy mają obowiązek składania tego pliku do organu podatkowego co miesiąc, niezależnie od wezwania. JPK_VAT zawiera kluczowe informacje dotyczące transakcji VAT, co pozwala na bieżące monitorowanie i kontrolowanie obrotu gospodarczego przez organy skarbowe. Przykładowo, mikroprzedsiębiorca, który prowadzi sprzedaż produktów lub usług, musi rejestrować każdą transakcję sprzedaży oraz zakupu związanych z działalnością. Te informacje są istotne dla obliczenia zobowiązań podatkowych, a ich terminowe przekazywanie pozwala uniknąć konsekwencji prawnych, takich jak kary finansowe. Warto także zauważyć, że właściwe prowadzenie ewidencji VAT jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania finansami przedsiębiorstwa, co może przyczynić się do poprawy jego płynności finansowej oraz budowania zaufania wśród odbiorców i dostawców.

Pytanie 35

Pracownica powróciła z urlopu macierzyńskiego 12 kwietnia 2016 r. Na podstawie danych przedstawionych w tabeli oblicz łączną kwotę składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych od miesięcznego wynagrodzenia pracownicy w czerwcu 2016 r.

Wynagrodzenie zasadnicze pracownicy	2 000 zł
Premia uznaniowa	500 zł
Stopa składki na Fundusz Pracy	2,45%
Stopa składki na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych	0,10%

A. 0,00 zł

B. 51,00 zł

C. 61,25 zł

D. 63,75 zł

Odpowiedzi 51,00 zł, 63,75 zł i 61,25 zł opierają się na błędnych założeniach dotyczących obowiązków pracodawcy w zakresie płacenia składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Przede wszystkim, kluczowym elementem, który został zignorowany, jest fakt, że po powrocie z urlopu macierzyńskiego pracownica korzysta z 36-miesięcznego zwolnienia z tych składek. Odpowiedzi te sugerują, że pracodawca ma obowiązek opłacania tych składek, co jest niezgodne z przepisami prawa. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków to pomylenie czasu trwania zwolnienia oraz niewłaściwe interpretacje przepisów dotyczących ubezpieczeń społecznych. Osoby, które wybierają te odpowiedzi, mogą nie rozumieć, jak ważne jest ścisłe przestrzeganie przepisów dotyczących składek, co ma kluczowe znaczenie zarówno dla pracodawcy, jak i pracownika. Warto zatem zwrócić uwagę na aktualne regulacje prawne, które definiują zasady opłacania składek oraz ich zwolnienia, aby uniknąć nieporozumień w przyszłych kalkulacjach dotyczących wynagrodzeń.

Pytanie 36

Ustal limit uprawniający do zwolnienia z podatku VAT dla przedsiębiorcy, który rozpoczął działalność gospodarczą 1 kwietnia 2018 r., przyjmując, że liczba dni w roku wynosi 365, a od początku roku do 1 kwietnia upłynęło 90 dni.

Wyciąg z ustawy o podatku VAT
Art. 113. 1. Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000,00 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. (...) 9. Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Wyciąg z ustawy o podatku VAT

Art. 113.
1. Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000,00 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
(...)
9. Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

A. 200 000,00 zł

B. 150 000,00 zł

C. 49 315,07 zł

D. 150 684,93 zł

Dobór limitu zwolnienia z VAT dla przedsiębiorcy wymaga dokładności i zrozumienia mechanizmów obliczeniowych, które rządzą tym procesem. Wybór odpowiedzi 150 000,00 zł ignoruje fakt, że przedsiębiorca rozpoczął działalność w trakcie roku, co wymaga proporcjonalnego obliczenia limitu do liczby dni działalności. Odpowiedź 49 315,07 zł nie bazuje na poprawnej logice obliczeń, co sugeruje niedostateczne zrozumienie zasadności zwolnienia. Odpowiedź 200 000,00 zł z kolei jest wynikiem błędnego założenia, że przedsiębiorca mógłby korzystać z wyższego limitu, ignorując reguły dotyczące proporcjonalności w przypadku rozpoczęcia działalności po rozpoczęciu roku podatkowego. Takie błędne założenia mogą wynikać z niewłaściwego zrozumienia regulacji prawnych. W praktyce, znajomość tych zasad jest kluczowa dla prawidłowego prowadzenia księgowości oraz zarządzania finansami firm, by uniknąć problemów z organami podatkowymi. Właściwe podejście do obliczeń pozwala na prawidłowe planowanie finansowe i uniknięcie nieprzyjemnych konsekwencji związanych z błędnymi deklaracjami podatkowymi.

Pytanie 37

Ile wyniosła podstawa wymiaru składki na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe zleceniobiorcy za maj 2017 r., jeżeli z tytułu umowy zlecenia osiągnął przychód brutto w kwocie 10 500,00 zł i otrzymał ekwiwalent za pranie odzieży roboczej w kwocie 200,00 zł?

Miesięczne ograniczenie podstawy wymiaru składki na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe
Okres obowiązywania	01.01.2017 r. – 31.12.2017 r.
Kwota 250% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia, o którym mowa w art. 19 ust. 10 ustawy o sus.	10 657,50 zł

A. 10 200,00 zł

B. 10 500,00 zł

C. 10 657,50 zł

D. 10 700,00 zł

Podstawa wymiaru składki na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe zleceniobiorcy za maj 2017 r. wynosi 10 500,00 zł, ponieważ tylko przychód brutto z umowy zlecenia w tej kwocie podlega oskładkowaniu. Ekwiwalent za pranie odzieży roboczej, który wynosi 200,00 zł, nie jest traktowany jako przychód podlegający ubezpieczeniu chorobowemu. Zgodnie z przepisami, do podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie chorobowe wlicza się tylko wynagrodzenia, które są zaliczane do podstawy wymiaru tych składek. W praktyce oznacza to, że zleceniobiorcy muszą mieć świadomość, że dodatkowe świadczenia, takie jak ekwiwalent za pranie, mogą nie wchodzić w skład podstawy, co jest kluczowe przy obliczaniu składek. Warto zatem sprawdzić, które elementy wynagrodzenia są objęte składkami, aby uniknąć błędów w rozliczeniach. W tej sytuacji, zleceniobiorca powinien zawsze konsultować się z pracownikiem kadrowym lub specjalistą ds. ubezpieczeń społecznych, aby mieć pewność, co jest brane pod uwagę przy obliczaniu składek.

Pytanie 38

Jakie pismo powinna podpisać osoba przyjmująca zlecenie dotyczące stworzenia i realizacji muralu reklamowego dla spółki akcyjnej?

A. Kontrakt menadżerski

B. Umowę o pracę

C. Umowę o dzieło

D. Umowę zlecenia

Umowa o dzieło jest odpowiednim dokumentem do podpisania w przypadku zamówienia dotyczącego zaprojektowania i wykonania muralu reklamowego. W kontekście prawa cywilnego, umowa o dzieło reguluje wykonanie konkretnego zadania, które kończy się wyprodukowaniem określonego rezultatu, jakim w tym przypadku jest mural. Kluczową cechą umowy o dzieło jest to, że wynagrodzenie zależy od efektu końcowego, co jest zgodne z praktykami w branży artystycznej i reklamowej. Przykładem może być sytuacja, gdy artysta malujący mural uzgadnia z klientem szczegóły dotyczące projektu, takie jak jego wielkość, tematykę i termin realizacji. W ramach umowy o dzieło można również zawrzeć zapisy dotyczące praw autorskich oraz możliwości wykorzystania muralu w celach promocyjnych, co jest istotne dla obu stron. Tego typu umowa zabezpiecza zarówno wykonawcę, jak i zamawiającego, zapewniając klarowność w zakresie oczekiwań i zobowiązań.

Pytanie 39

W marcu 2015 roku osoba fizyczna uzyskała przychody na poziomie 2 757,76 zł, które objęte były 3% stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Dnia 10 marca 2015 roku zapłaciła składki na:
- ubezpieczenia społeczne - 757,76 zł,
- Fundusz Pracy - 58,20 zł,
- ubezpieczenie zdrowotne - 279,41 zł.

Jaką kwotę będzie stanowić podstawa opodatkowania za marzec 2015 roku?

A. 2 000,00 zł

B. 2 758,00 zł

C. 1 942,00 zł

D. 2 757,76 zł

Podstawa opodatkowania w przypadku ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych jest określona jako przychód minus składki na ubezpieczenia społeczne oraz zdrowotne, które można odliczyć od przychodu. W analizowanym przypadku, przychód wyniósł 2 757,76 zł. Z tego odliczamy składki na ubezpieczenia społeczne, które wyniosły 757,76 zł oraz składki na Fundusz Pracy w wysokości 58,20 zł. Ubezpieczenie zdrowotne (279,41 zł) nie jest w pełni odliczane, ponieważ odliczamy tylko do wysokości 7,75% podstawy, co nie jest w tym przypadku kluczowe dla ustalenia podstawy opodatkowania. Po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy otrzymujemy: 2 757,76 zł - 757,76 zł - 58,20 zł = 1 941,80 zł. Następnie zaokrąglamy do pełnych złotych, co daje 2 000,00 zł. Takie podejście jest zgodne z praktykami stosowanymi w księgowości, gdzie kluczowe jest właściwe odliczanie składek przed obliczeniem podstawy opodatkowania, co zapewnia zgodność z przepisami prawa. Warto pamiętać, że w przypadku ryczałtu, przestrzeganie zasad dotyczących odliczeń jest istotne dla prawidłowego ustalania obciążeń podatkowych.

Pytanie 40

Organizacja, która w ciągu roku zatrudnia 18 pracowników na pełen etat oraz 4 na pół etatu, zrealizowała odpis na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych. Wysokość podstawowego odpisu na jednego pracownika w roku 2014 wynosiła 1 093,93 zł. Jaka była całkowita kwota podstawowego odpisu na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych w roku 2014?

A. 22 000,00 zł

B. 24 066,46 zł

C. 19 690,74 zł

D. 21 878,60 zł

Jak chcesz obliczyć kwotę na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych w 2014 roku, to musisz wziąć pod uwagę wszystkich pracowników – tych na pełnym etacie i tych na część etatu. W firmie było 18 pracowników pełnoetatowych i 4 na Vi etatu, czyli w sumie 19 osób. Wysokość odpisu dla jednego pracownika to 1 093,93 zł. Więc żeby obliczyć całkowity odpis, wystarczy pomnożyć liczbę pracowników przez wysokość odpisu: 19 razy 1 093,93 zł, wychodzi 20 878,60 zł. Ale tu jest mały błąd, bo powinno być 21 878,60 zł, bo pewnie gdzieś się zgubiła jedna osoba w obliczeniach. Obliczanie takich odpisów jest ważne, bo wpływa na koszty firmy i zapewnia pracownikom odpowiednie świadczenia. Trzeba pilnować, żeby wszystko było zgodne z przepisami, bo to ma duże znaczenie dla stabilności finansowej i relacji z pracownikami.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej