Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 23 maja 2025 18:04
  • Data zakończenia: 23 maja 2025 18:15

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Bydło, które ma być sprzedane, powinno być

A. dodatkowo nakarmione
B. przegłodzone
C. wydojone
D. dodatkowo napojone
Krowy przeznaczone do sprzedaży powinny być wydojone, ponieważ jest to standardowa praktyka w branży hodowlanej i przetwórczej. Wydojenie zwierząt przed sprzedażą zapewnia nie tylko ich komfort, ale także zdrowie. Regularne dojenie krowy pozwala na utrzymanie odpowiedniego poziomu mleka w wymieniu, co zapobiega dyskomfortowi i ryzyku wystąpienia mastitis. Ponadto, krowy, które są świeżo wydojone, są lepiej postrzegane przez potencjalnych nabywców, ponieważ ich mleko jest świeższe, a ich stan zdrowia jest bardziej stabilny. W praktyce, wydojenie krowy przed sprzedażą powinno być częścią rutynowych działań hodowlanych, co służy zarówno dobrostanowi zwierząt, jak i maksymalizacji zysków dla hodowcy. Warto podkreślić, że zgodnie z wytycznymi organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt, zapewnienie krowom odpowiednich warunków do dojenia oraz zachowanie higieny podczas tego procesu zwiększa jakość surowca, co jest kluczowe dla dalszego przetwarzania mleka. Dbanie o te aspekty odgrywa istotną rolę w zapewnieniu zrównoważonej produkcji mleka, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w tej branży.
Pytanie 2

Na podstawie danych w tabeli określ, w którym budynku jest najwyższy poziom oświetlenia naturalnego.

Typ budynkuStosunek powierzchni okien do powierzchni podłogi
Chlewnia dla loch i prosiąt1 : 15
Obora dla krów mlecznych1 : 18
Bukaciarna1 : 25
Tuczarnia1 : 30

A. W oborze dla krów mlecznych.
B. W chlewni dla loch i prosiąt.
C. W tuczami.
D. W bukaciarni.
Wybór chlewni dla loch i prosiąt jako miejsca z najwyższym poziomem oświetlenia naturalnego jest zgodny z zasadami projektowania budynków inwentarskich. Stosunek powierzchni okien do powierzchni podłogi wynoszący 1:15 jest kluczowy dla zapewnienia odpowiedniego oświetlenia, co wpływa na dobrostan zwierząt oraz ich wydajność produkcyjną. W praktyce, im większy stosunek okien do podłogi, tym więcej światła naturalnego wpada do wnętrza budynku, co może przyczynić się do obniżenia kosztów energii związanych z oświetleniem sztucznym. Dobrze zaprojektowane budynki inwentarskie powinny uwzględniać nie tylko aspekty estetyczne, ale także funkcjonalne, takie jak wentylacja, regulacja temperatury oraz dostosowanie oświetlenia do potrzeb zwierząt. W kontekście standardów branżowych, na przykład wytyczne dotyczące dobrostanu zwierząt określają minimalne wymagania dotyczące oświetlenia, które powinny być spełnione w obiektach hodowlanych. Dlatego zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla każdego projektanta i hodowcy.
Pytanie 3

Rozwojowa nieprawidłowość objawiająca się brakiem lub niepełnym zstąpieniem jąder do moszny to

A. stulejka
B. aplazja
C. spodziectwo
D. wnętrostwo
Wnętrostwo, znane również jako kryptorchizm, to wada rozwojowa, która polega na braku lub niecałkowitym zstąpieniu jąder do moszny. Jądra u zdrowych chłopców zazwyczaj zstępują do moszny przed narodzinami, a ich obecność w prawidłowej lokalizacji jest kluczowa dla odpowiedniego rozwoju układu rozrodczego. Nieleczone wnętrostwo może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, w tym zwiększonego ryzyka wystąpienia nowotworów jądra oraz zaburzeń hormonalnych. W praktyce medycznej, diagnostyka wnętrostwa obejmuje badania fizykalne oraz obrazowe, takie jak ultrasonografia. Leczenie najczęściej polega na chirurgicznym zstąpieniu jądra do moszny, czyli orchidopeksji, co powinno być przeprowadzone przed ukończeniem trzeciego roku życia, aby zminimalizować ryzyko powikłań. Warto pamiętać, że regularne badania kontrolne są istotne dla monitorowania stanu zdrowia chłopców z wnętrostwem.
Pytanie 4

W którym z podanych terminów spełniony będzie ten wymóg dla kóz, jeżeli chów tych zwierząt rozpoczęto w dniu 1 maja?

n n n n
n „Zwierzęta gospodarskie mogą być sprzedawane jako produkty ekologiczne, jeżeli są chowane zgodnie
n z poniższymi zasadami, przez co najmniej:
n 12 miesięcy w przypadku bydła przeznaczonego do produkcji mięsnej;
n 6 miesięcy w przypadku małych przeżuwaczy i świń;
n 6 miesięcy w przypadku zwierząt przeznaczonych do produkcji mlecznej;
n 10 tygodni w przypadku drobiu do celów produkcji mięsnej;
n 6 tygodni w przypadku drobiu przeznaczonego do produkcji jaj."n

A. 1 września.
B. 15 czerwca.
C. 1 listopada.
D. 15 września.
Poprawna odpowiedź to 1 listopada, ponieważ według norm ekologicznych, kozy przeznaczone do produkcji mlecznej muszą być chowane przez co najmniej 6 miesięcy przed uzyskaniem certyfikacji ekologicznej dla ich produktów. Rozpoczynając chów 1 maja, dodajemy 6 miesięcy, co prowadzi nas do 1 listopada jako daty, w której wymaganie to jest w pełni spełnione. Ważne jest, aby hodowcy przestrzegali takich wymagań, ponieważ certyfikacja ekologiczna wpływa na jakość produktów oraz ich wartość rynkową. W praktyce, przestrzeganie tych zasad nie tylko podnosi standardy produkcji, ale również wzmacnia zaufanie konsumentów do produktów ekologicznych. Utrzymanie kozy w odpowiednich warunkach oraz przez wymagany okres jest kluczowe dla jakości mleka i produktów mlecznych, co jest niezbędne do uzyskania pozytywnych wyników audytów ekologicznych.
Pytanie 5

Aby zabezpieczyć budynek inwentarski przed gryzoniami, zaplanowano umiejscowienie stacji deratyzacyjnych co 20 m wzdłuż obwodu budynku. Ile stacji deratyzacyjnych powinno się zainstalować w obszarze zewnętrznym chlewni o długości 72 m oraz szerokości 18 m?

A. 5 stacji
B. 9 stacji
C. 12 stacji
D. 16 stacji
Aby obliczyć liczbę stacji deratyzacyjnych, należy najpierw obliczyć obwód chlewni, która ma kształt prostokąta. Obwód prostokąta obliczamy według wzoru: O = 2 * (długość + szerokość). W przypadku chlewni o długości 72 m i szerokości 18 m, obwód wynosi: O = 2 * (72 m + 18 m) = 2 * 90 m = 180 m. Ponieważ stacje deratyzacyjne mają być ustawione co 20 m, dzielimy obwód przez odległość między stacjami: 180 m / 20 m = 9 stacji. Poprawne ustawienie stacji jest kluczowe dla skutecznej ochrony budynku inwentarskiego przed gryzoniami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania szkodnikami. Regularne monitorowanie i konserwacja stacji jest również istotne, aby zapewnić ich efektywność oraz bezpieczeństwo środowiska, w którym się znajdują.
Pytanie 6

Najwięcej sutków występuje w gruczole mlekowym

A. świni
B. owcy
C. suk
D. kotków
Gruczoł mlekowy świni, znany również jako gruczoł sutkowy, charakteryzuje się największą liczbą sutków spośród wszystkich wymienionych gatunków. Świnie zazwyczaj mają od 10 do 14 sutków, co jest istotne z perspektywy hodowli, gdyż większa liczba sutków może zwiększać potencjał produkcji mleka. Przykładowo, u ras takich jak świnie rasy Landrace, hodowcy zwracają uwagę na liczbę sutków, ponieważ ma to bezpośrednie przełożenie na efektywność laktacji oraz wychowu prosiąt. Zgodnie z praktykami w hodowli zwierząt, zapewnienie odpowiedniej liczby sutków może wpłynąć na zdrowie i rozwój młodych, co jest kluczowe dla optymalizacji produkcji. Ponadto, wiedza o morfologii zwierząt hodowlanych jest ważna przy podejmowaniu decyzji o selekcji reproduktorów, co z kolei może wpłynąć na rentowność gospodarstwa. W związku z tym, właściwe zrozumienie anatomii gruczołu mlekowego i jego funkcji jest niezbędne w pracach związanych z zootechniką.
Pytanie 7

Zabieg dekornizacji cieląt powinien zostać przeprowadzony

A. w okresie między 6 a 8 tygodniem życia
B. po osiągnięciu 3 miesiąca życia
C. po zakończeniu 6 miesiąca życia
D. w okresie między 2 a 3 tygodniem życia
Przeprowadzenie zabiegu dekornizacji po ukończeniu 3 miesiąca życia, jak również po 6 miesiącu życia, wiąże się z wieloma problemami, które mogą wpływać negatywnie na zdrowie i dobrostan cieląt. W tych okresach rogi są już w znacznym stopniu rozwinięte, co oznacza, że zabieg staje się znacznie bardziej skomplikowany oraz obciążony większym ryzykiem powikłań, takich jak krwawienie, ból czy infekcje. Warto zauważyć, że wprowadzenie zabiegu w późniejszym okresie życia cielęcia prowadzi do większego stresu zarówno dla zwierzęcia, jak i dla hodowcy, gdyż cielęta mogą wykazywać objawy oporu i strachu. Istotnym błędem jest także myślenie, że późniejsza dekornizacja jest bardziej humanitarna – w rzeczywistości młodsze cielęta lepiej znoszą ten zabieg. Podobnie, wybór okresu między 6 a 8 tygodniem życia, mimo że jest nieco bliższy optymalnemu terminowi, nadal nie jest zalecany, gdyż cielęta w tym czasie również mogą odczuwać znaczny dyskomfort. Ważne jest zrozumienie, że zgodnie z praktykami weterynaryjnymi, kluczowym celem jest nie tylko usunięcie rogów, ale także minimalizacja stresu i bólu, co jest trudniejsze do osiągnięcia w późniejszych etapach życia zwierząt. Niezrozumienie tych zasad może prowadzić do nieodpowiednich praktyk hodowlanych, które są sprzeczne z aktualnymi standardami dobrostanu zwierząt.
Pytanie 8

Która błona płodowa znajduje się najbliżej płodu?

A. pępowina
B. owodnia
C. omocznia
D. kosmówka
Owodnia to błona płodowa, która bezpośrednio otacza płód i wypełnia się płynem owodniowym. Płyn ten nie tylko amortyzuje ruchy płodu, ale również tworzy środowisko ochronne, które umożliwia swobodny rozwój. Owodnia odgrywa kluczową rolę w regulacji temperatury wewnętrznej oraz w ochronie przed urazami mechanicznymi. W praktyce, znajomość funkcji owodni jest istotna w kontekście monitorowania zdrowia płodu, zwłaszcza w czasie ciąży. Na przykład, zwiększona ilość płynu owodniowego może wskazywać na pewne patologie, takie jak zespół wielowodzia, co z kolei może prowadzić do komplikacji podczas porodu. W standardach opieki przedporodowej zwraca się uwagę na regularne badanie ilości płynu owodniowego, co jest kluczowe dla oceny dobrostanu płodu. Owodnia, jako integralna część systemu ochrony płodu, podkreśla znaczenie odpowiedniego monitorowania ciąży w kontekście zdrowia matki i dziecka.
Pytanie 9

Którego gatunku samice mają najkrótszy czas trwania ciąży?

A. Kóz
B. Świń
C. Owiec
D. Bydła
Samice świń, czyli lochy, mają najkrótszy okres ciąży spośród wymienionych zwierząt, który wynosi średnio około 114 dni (około 3,8 miesiąca). Ta krótka długość ciąży jest wynikiem adaptacji ewolucyjnych, które pozwalają na szybkie rozmnażanie się, co jest kluczowe w kontekście efektywności produkcji świńskiej. W praktyce, krótki okres ciąży wpływa na intensywność hodowli, umożliwiając producentom zwierząt uzyskanie większej liczby miotów w krótszym czasie. W branży hodowlanej przestrzega się standardów dotyczących żywienia i opieki nad lochami w czasie ciąży, aby zapewnić zdrowie zarówno matki, jak i prosiąt. Prawidłowe zarządzanie ciążą loch jest kluczowe dla uzyskania zdrowego potomstwa, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt. Ponadto, przeprowadza się regularne kontrole weterynaryjne, które pomagają w monitorowaniu zdrowia ciążowych loch oraz wczesnym wykrywaniu ewentualnych problemów.
Pytanie 10

U ptaków nastroszenie piór, unoszenie skrzydeł oraz przyspieszony oddech z otwartym dziobem to zachowania, które wskazują na

A. zbyt niską temperaturę w otoczeniu
B. zbyt wysoką wilgotność w otoczeniu
C. zbyt małą wilgotność w otoczeniu
D. zbyt wysoką temperaturę w otoczeniu
Błędne odpowiedzi wskazują na nieprawidłowe zrozumienie reakcji ptaków na zmiany warunków środowiskowych. Zbyt duża wilgotność pomieszczenia, chociaż może być niekorzystna, nie wywołuje typowych objawów stresu termicznego, takich jak nastroszenie piór czy szybki oddech. Ptaki w warunkach wysokiej wilgotności mogą doświadczać problemów z oddychaniem, ale ich reakcje są różne i częściej manifestują się zmniejszoną aktywnością lub apatią. Z kolei zbyt niska temperatura otoczenia wywołuje inne zachowania, takie jak skurczenie piór w celu zatrzymania ciepła, co jest przeciwieństwem zachowań opisanych w pytaniu. Analogicznie, zbyt wysoka wilgotność nie powoduje również podnoszenia skrzydeł, które jest reakcją na nadmierne ciepło. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich wniosków, to nieumiejętność rozróżnienia między objawami stresu cieplnego a ogólnymi reakcjami organizmu na różne warunki atmosferyczne. Każdy z tych czynników wpływa na dobrostan ptaków, dlatego zrozumienie ich zachowań jest kluczowe dla zapewnienia odpowiednich warunków życia.
Pytanie 11

Przeciętna ilość zwierząt w różnych grupach technologicznych przez rok wynosi

A. bilans zwierząt
B. stan średnioroczny
C. obrót stada
D. przelotowość
Przelotowość, obrót stada oraz bilans zwierząt to terminy, które są często mylone z pojęciem stanu średniorocznego, jednak mają one różne znaczenia i zastosowania. Przelotowość odnosi się do fluktuacji liczby zwierząt w ciągu roku, co może być wynikiem sprzedaży, zakupu czy naturalnych procesów reprodukcji. Nie odzwierciedla ona jednak stabilności stada w danym okresie, co czyni ją mniej przydatną w planowaniu zasobów. Z kolei obrót stada to termin, który odnosi się do rotacji zwierząt w hodowli, a więc liczby zwierząt, które zostały wprowadzone i wyprowadzone w określonym czasie. To pojęcie również nie daje pełnego obrazu średniej liczby zwierząt w danym okresie. Bilans zwierząt to zestawienie przyrostów i ubytków w stada, co jest bardziej złożone i wymaga szczegółowego monitorowania. W praktyce, błędna interpretacja tych terminów może prowadzić do nieefektywnego zarządzania stadem, a tym samym negatywnie wpływać na wyniki ekonomiczne hodowli. Zrozumienie różnicy między tymi pojęciami jest kluczowe dla każdego, kto zajmuje się hodowlą zwierząt oraz zarządzaniem ich zasobami.
Pytanie 12

Jaką strukturę o największej pojemności posiada bydło?

A. posiada księgi.
B. ma trawieniec.
C. ma czepiec.
D. ma żwacz.
Księgi, czepiec i trawieniec to elementy układu pokarmowego bydła, jednak nie pełnią one kluczowej roli w kontekście pojemności. Księgi (ksiega i dwuksięga) to terminy opisujące komory żołądka, które są odpowiedzialne głównie za proces wstępnego trawienia i absorpcji niektórych substancji odżywczych. Ich pojemność jest znacznie mniejsza w porównaniu do żwacza i nie są one przystosowane do zatrzymywania dużej ilości pokarmu. Czepiec, będący również częścią układu pokarmowego, pełni funkcję filtrującą, oddzielając cieczy od stałych resztek pokarmowych, ale nie ma zdolności do magazynowania pokarmu w takim stopniu jak żwacz. Trawieniec, który jest ostatnią komorą układu pokarmowego, odpowiada za dalsze trawienie i absorpcję składników odżywczych, ale ponownie, jego pojemność jest znacznie mniejsza. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji różnych komór żołądka i przypisywanie im podobnych właściwości, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków o ich pojemności. W rzeczywistości żwacz jest unikalny w swojej zdolności do magazynowania i fermentacji pokarmu, co czyni go najistotniejszą częścią układu pokarmowego bydła.
Pytanie 13

Jakie urządzenie wykorzystuje się do składowania odchodów bydła trzymanego na rusztach?

A. zbiornik na gnojówkę
B. pryzma obornikowa
C. płyta obornikowa
D. zbiornik na gnojowicę
Pryzma obornikowa to jedna z metod składowania odpadów, ale nie jest to dobry pomysł dla bydła, które siedzi na rusztach. Ta pryzma jest głównie do obornika, a obornik to substancja stała. W przypadku bydła na rusztach, odchody są głównie płynne, więc trzymanie ich w pryzmach to nie jest najlepszy sposób, a wręcz może być nieefektywne. Gnojówka to inny typ odpadów, który też jest płynny, ale często mylony z gnojowicą. Gnojówka jest lepsza dla zwierząt produkujących stałe odchody. Płyta obornikowa to miejsce do składowania obornika, co też nie pasuje, gdy mówimy o bydle na rusztach, bo tam odchody zebrane są inaczej. Typowe błędy w myśleniu to nieodróżnianie tych różnych form odpadów i nieznajomość ich przechowywania zgodnie z zasadami ochrony środowiska. Zrozumienie tych terminów jest ważne, żeby dobrze zarządzać gospodarstwem i dbać o naturę.
Pytanie 14

Właściciel bydła, owiec oraz kóz jest zobowiązany do zgłoszenia w biurze powiatowym ARiMR każdej zmiany lokalizacji zwierząt w ciągu

A. 30 dni od daty wystąpienia zdarzenia
B. 21 dni od daty wystąpienia zdarzenia
C. 180 dni od daty wystąpienia zdarzenia
D. 7 dni od daty wystąpienia zdarzenia
Odpowiedź 7 dni od daty zaistnienia zdarzenia jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi zwierząt gospodarskich, każdy posiadacz bydła, owiec i kóz ma obowiązek zgłosić wszelkie zmiany miejsca pobytu tych zwierząt w ciągu 7 dni. Przepisy te wynikają z potrzeby monitorowania i utrzymania zdrowia zwierząt, zapobiegania chorobom oraz zapewnienia odpowiednich warunków życia. Tak szybkie zgłaszanie zmian wpływa również na skuteczność działań weterynaryjnych oraz kontrolnych. Na przykład, w przypadku epidemii choroby zakaźnej, szybkie zlokalizowanie potencjalnych ognisk choroby wymaga aktualnych informacji o lokalizacji zwierząt. Dobra praktyka w hodowli zwierząt polega na regularnym aktualizowaniu dokumentacji oraz zgłaszaniu zmian, co wspiera efektywność systemów zarządzania zdrowiem zwierząt oraz promuje odpowiedzialność w branży rolniczej. Przestrzeganie tego terminu jest kluczowe dla ochrony zarówno zwierząt, jak i ludzi.
Pytanie 15

W procesie transportu tlenu z płuc do tkanek oraz dwutlenku węgla z tkanek do płuc uczestniczą

A. erytrocyty
B. leukocyty
C. monocyty
D. trombocyty
Erytrocyty, znane również jako czerwone krwinki, odgrywają kluczową rolę w transporcie tlenu z płuc do tkanek i dwutlenku węgla z tkanek do płuc. Dzięki hemoglobinie, białku zawartemu w erytrocytach, możliwe jest wiązanie tlenu w płucach i jego uwalnianie w obrębie tkanek, gdzie stężenie tlenu jest niższe. Hemoglobina ma zdolność do zmiany konformacji, co pozwala jej na efektywne transportowanie gazy w różnorodnych warunkach. Na przykład, podczas intensywnego wysiłku fizycznego, zwiększa się zapotrzebowanie tkanek na tlen, a erytrocyty mogą dostarczać go w większej ilości dzięki zwiększonej produkcji 2,3-DPG, co wpływa na obniżenie powinowactwa hemoglobiny do tlenu. W kontekście medycyny, prawidłowe funkcjonowanie erytrocytów jest kluczowe; ich niedobór prowadzi do anemii, co objawia się zmęczeniem i osłabieniem organizmu. Stąd zrozumienie ich funkcji jest istotne nie tylko w biologii, ale także w klinice i terapii. Standardy medycyny wskazują na znaczenie monitorowania poziomu hemoglobiny we krwi, co jest praktykowane podczas rutynowych badań diagnostycznych.
Pytanie 16

Nadmiar wapnia w organizmach zwierzęcych określamy jako

A. hipernatremia
B. hiperkalcemia
C. hiperkapnia
D. hiperkaliemia
Hiperkalcemia to taki stan, w którym mamy za dużo wapnia we krwi i to może prowadzić do wielu problemów zdrowotnych. Wapń jest naprawdę ważnym minerałem, bo jest potrzebny do różnych rzeczy w organizmie, jak skurcze mięśni czy przewodnictwo nerwowe. Kiedy jest go za dużo, to mogą się dziać różne nieprzyjemności, na przykład mogą się pojawić kamienie nerkowe albo inne uszkodzenia tkanek. W klinice weterynaryjnej hiperkalcemia może mieć różne przyczyny – na przykład nadczynność przytarczyc, nowotwory albo przesadne zażywanie suplementów z wapniem. Dlatego monitorowanie poziomu wapnia jest bardzo ważne, szczególnie w diagnostyce i leczeniu różnych chorób. Dobre zarządzanie tym problemem wymaga znalezienia przyczyny, odpowiednich zmian w diecie, a czasami też leków. Z mojego doświadczenia, zrozumienie hiperkalcemii jest kluczowe w praktyce weterynaryjnej, bo to wspiera zdrowie zwierząt.
Pytanie 17

Zastosowanie systemu NEL służy do oceny wartości energetycznej pasz dla

A. świń
B. kóz
C. koni
D. bydła
System NEL (Net Energy Lactation) jest narzędziem stosowanym w ocenie wartości energetycznej pasz, szczególnie dla bydła mlecznego. Metoda ta umożliwia dokładne określenie, ile energii można uzyskać z paszy, co jest kluczowe dla optymalizacji produkcji mleka. Wartości NEL pomagają hodowcom w dobieraniu odpowiednich składników paszowych, co wpływa na wydajność oraz zdrowie zwierząt. Przykładowo, pasze o wysokiej wartości NEL są stosowane w dietach krów mlecznych, co skutkuje lepszymi wynikami w produkcji mleka oraz poprawą jakości jego składników odżywczych. Ponadto, stosowanie NEL jest zgodne z wytycznymi zawartymi w normach żywieniowych dla bydła, co pozwala na osiągnięcie lepszej efektywności ekonomicznej w produkcji rolnej. Warto dodać, że ocena wartości energetycznej pasz z wykorzystaniem NEL jest uznawana za standardową praktykę w nowoczesnych systemach żywieniowych dla bydła.
Pytanie 18

Siano, owies oraz marchew to pasze wykorzystywane głównie w żywieniu

A. koni
B. świń
C. owiec
D. kóz
Siano, owies i marchew to pasze stosowane głównie w żywieniu koni, ponieważ te zwierzęta mają specyficzne potrzeby żywieniowe, których zaspokojenie jest kluczowe dla ich zdrowia i wydajności. Siano, szczególnie lucernowe lub łąkowe, jest bogate w błonnik, co sprzyja prawidłowemu funkcjonowaniu układu pokarmowego koni. Owies, jako źródło łatwostrawnych węglowodanów, dostarcza energii niezbędnej do wykonywania intensywnej pracy, co czyni go idealnym pokarmem dla sportowych koni. Marchew, natomiast, jest doskonałym źródłem witamin i składników odżywczych, które wspierają ich ogólne zdrowie. Warto zaznaczyć, że odpowiednie żywienie koni zgodnie z ich wymaganiami energetycznymi i zdrowotnymi jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli tych zwierząt i jest kluczowe dla zapobiegania problemom zdrowotnym, takim jak otyłość czy choroby metaboliczne.
Pytanie 19

Jakie są nazwy naczyń, którymi krew powraca z obwodu ciała do serca?

A. Żyły
B. Naczynia włosowate
C. Tętnice
D. Naczynia limfatyczne
Tętnice, naczynia limfatyczne i naczynia włosowate to różne rodzaje naczyń krwionośnych w naszym ciele. Często mylenie ich z żyłami może prowadzić do różnych błędnych wniosków. Tak więc tętnice transportują krew bogatą w tlen z serca do reszty ciała. Mają grube i elastyczne ścianki, co pozwala im wytrzymać wysokie ciśnienie krwi. Z kolei naczynia limfatyczne nie przenoszą krwi, a limfę. Odgrywają ważną rolę w naszym układzie odpornościowym, bo filtrują patogeny i zbierają nadmiar płynów z tkanek. A naczynia włosowate, te najmniejsze, są odpowiedzialne za wymianę substancji między krwią a komórkami. Warto znać te różnice, bo mogą się przydać przy analizie układu krwionośnego. Często zdarza się mylić funkcje tych naczyń, co prowadzi do nieporozumień w diagnostyce i leczeniu chorób układu krwionośnego.
Pytanie 20

Kondensowane suplementy mineralne lub mineralno-witaminowe w formie tabletek, kapsułek lub ampułek, podawane krowom dożwaczowo za pomocą specjalnych pistoletów, to

A. detoksykanty
B. prebiotyki
C. bolusy
D. inokulanty
Prebiotyki to substancje, które nie są bezpośrednio związane z formą aplikacji dożwaczowej, ale raczej wpływają na rozwój korzystnej mikroflory jelitowej. Z tego powodu są one stosowane w paszach jako dodatki poprawiające trawienie i wchłanianie składników odżywczych. Odpowiednie stosowanie prebiotyków może pozytywnie wpływać na zdrowie krów, lecz nie zastępuje konieczności podawania bolusów w sytuacjach wymagających uzupełnienia braków mineralnych i witaminowych. Detoksykanty, z drugiej strony, mają na celu neutralizowanie toksyn w organizmach zwierząt, ale są one bardziej związane z reakcjami toksykologicznymi niż z rutynową suplementacją witamin i minerałów. Z kolei inokulanty to preparaty zawierające mikroorganizmy, które stosuje się w celu poprawy procesów fermentacyjnych w kiszonek, a nie jako suplement diety dożwaczowego podawania. Właściwe zrozumienie różnicy pomiędzy tymi pojęciami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami w hodowli bydła, ponieważ stosowanie niewłaściwych dodatków może prowadzić do nieefektywności w żywieniu oraz do problemów zdrowotnych zwierząt. W praktyce należy pamiętać, że bolusy odgrywają unikalną rolę w dostarczaniu skoncentrowanych składników odżywczych w sposób, który prebiotyki, detoksykanty czy inokulanty nie mogą zastąpić.
Pytanie 21

Dla dużej grupy zwierząt, najlepszym sposobem korzystania z pastwiska jest wypas w systemie

A. wolnym
B. na uwięzi
C. kwaterowym
D. ciągłym
Wypas na uwięzi jest klasycznym podejściem, które ogranicza ruch zwierząt, co może prowadzić do licznych problemów zdrowotnych oraz psychicznych. Przymusowy pobyt w jednym miejscu skutkuje nadmiernym wypasem i degradacją terenu. Ograniczone możliwości poruszania się wpływają na naturalne instynkty zwierząt, co może prowadzić do stresu i agresji. Wolny wypas, z kolei, mimo że zapewnia większą swobodę, może być niewłaściwy w przypadku dużych stad, ponieważ trudniej zarządzać ich rozprzestrzenieniem, co może prowadzić do nierównomiernego wykorzystania pastwiska. Ponadto, w sytuacji braku odpowiednich zabezpieczeń, zwierzęta mogą wędrować poza wyznaczone obszary, co stwarza ryzyko zagrożeń, takich jak kolizje czy kontakty z dziką fauną, a także problemy z ich odnalezieniem. W przypadku wypasu ciągłego, zwierzęta są stale wystawione na ten sam obszar pastwiska, co prowadzi do jego szybkiej degradacji, a w dłuższej perspektywie może spowodować erozję gleb oraz utratę bioróżnorodności. Takie podejścia często są wynikiem braku wiedzy na temat zarządzania pastwiskami oraz ich wpływu na środowisko i dobrostan zwierząt. Właściwe zrozumienie i stosowanie wypasu kwaterowego może znacznie poprawić zarówno efektywność produkcji, jak i jakość życia zwierząt w gospodarstwie.
Pytanie 22

Aby otrzymać roztwór o stężeniu około 2% środka dezynfekcyjnego, do 1 litra wody należy dodać 20 ml substancji X. Oblicz, jaką ilość ml środka X musisz dodać do 5 litrów wody, żeby uzyskać roztwór o stężeniu około 5%?

A. 150 ml
B. 250 ml
C. 100 ml
D. 200 ml
W przypadku obliczania stężenia roztworu dezynfekcyjnego, kluczowe jest zrozumienie, co oznaczają różne stężenia i jak one wpływają na efektywność działania środka. Jednym z typowych błędów jest mylenie proporcji i nieprawidłowe przeliczanie objętości środka X w stosunku do objętości wody. Na przykład, dodanie 150 ml lub 100 ml środka X do 5 litrów wody, by uzyskać 5% roztwór, jest nieprawidłowe, ponieważ obliczenia nie zgadzają się z zasadami chemii. Przy 5 litrach wody, aby osiągnąć stężenie 5%, potrzebujemy 250 ml środka X. Każde inne podejście prowadzi do niewłaściwego stężenia, co w praktyce może skutkować nieefektywnym dezynfekowaniem. Często zdarza się, że osoby nie stosują się do zasad proporcji, myśląc, że wystarczy po prostu zmniejszyć lub zwiększyć ilość dodawanego środka bez odpowiedniego przeliczenia. Kluczowe w tej kwestii jest zrozumienie, że stężenie jest proporcjonalne do ilości substancji rozpuszczonej w danej objętości roztworu, a nie tylko do objętości dodawanego środka. Dlatego też precyzyjne obliczenia są niezbędne, aby uniknąć nieefektywności i zapewnić bezpieczeństwo podczas stosowania środków chemicznych.
Pytanie 23

System alkierzowy odnosi się do hodowli zwierząt

A. na ściółce.
B. na uwięzi.
C. latem na pastwisku, a zimą w obiekcie.
D. przez cały rok w obiekcie.
Odpowiedź, że 'przez cały rok w budynku' jest jak najbardziej w porządku. System alkierzowy rzeczywiście polega na tym, żeby zwierzęta były w zamkniętych budynkach przez cały rok. Dzięki temu mają lepsze warunki sanitarno-epidemiologiczne i są chronione przed niekorzystną pogodą. Moim zdaniem, to naprawdę ułatwia dbanie o ich zdrowie, dietę i regularne monitorowanie. W hodowli zwierząt, takich jak bydło czy świnie, to kluczowe. Jak to się mówi, lepiej zarządzać tym, co się ma. Oprócz tego, w takich obiektach można łatwiej kontrolować warunki, co wpływa na ich komfort i zmniejsza ryzyko chorób. W oborach czy chlewniach można wykorzystać różne systemy wentylacyjne i grzewcze, co jest zgodne z nowoczesnymi standardami dla zwierząt. W regionach, gdzie pogoda bywa ekstremalna, to naprawdę ma sens.
Pytanie 24

Jakie działania należy podjąć w przypadku ukąszenia psa przez węża?

A. założeniu opaski uciskowej powyżej miejsca ukąszenia i przykładaniu zimnych okładów
B. założeniu opaski uciskowej powyżej miejsca ukąszenia i przykładaniu ciepłych okładów
C. założeniu opaski uciskowej poniżej miejsca ukąszenia i przykładaniu zimnych okładów
D. założeniu opaski uciskowej poniżej miejsca ukąszenia i przykładaniu ciepłych okładów
Założenie opaski uciskowej powyżej miejsca ukąszenia oraz przykładanie zimnych okładów to sprawdzona procedura w przypadku ukąszenia przez węża. Opaska uciskowa ma na celu ograniczenie krążenia krwi w obszarze ukąszenia, co może spowolnić rozprzestrzenianie się toksyn w organizmie. Zimne okłady pomagają w redukcji obrzęku oraz bólu, co jest szczególnie istotne w sytuacji stresowej. Przykładanie zimnych kompresów powinno być krótkotrwałe, aby nie doprowadzić do odmrożeń, a także należy pamiętać, aby nie stosować zbyt mocnego ucisku, aby nie zablokować przepływu krwi całkowicie. W sytuacjach zagrożenia życia, takich jak ukąszenie węża, kluczowe jest jak najszybsze dostarczenie poszkodowanego do szpitala, gdzie lekarze mogą podjąć dalsze kroki, w tym podanie surowicy przeciwwężowej. Zgodnie z wytycznymi organizacji zajmujących się medycyną ratunkową, odpowiednie postępowanie może zdecydować o dalszym przebiegu leczenia.
Pytanie 25

Te konie są jedyną rodzinną, pierwotną rasą koni, która pochodzi bezpośrednio od dzikich tarpanów, wyróżniających się charakterystycznym myszatym umaszczeniem oraz ciemną pręgą biegnącą wzdłuż grzbietu. Cechują się dużą wytrzymałością, odpornością na choroby oraz łatwością w adaptacji do trudnych warunków życia. Opis dotyczy rasy

A. konik polski
B. małopolskiej
C. huculskiej
D. wielkopolskiej
Konik polski jest unikalną rasą koni, która wywodzi się bezpośrednio od dzikich tarpanów, co czyni ją jedyną rodzimą, pierwotną rasą w Polsce. Charakteryzuje się myszatym umaszczeniem oraz wyraźną ciemną pręgą biegnącą wzdłuż grzbietu, co stanowi istotny element identyfikacji tej rasy. Koniki polskie są znane z dużej wytrzymałości na trudne warunki atmosferyczne oraz choroby, co czyni je idealnymi do pracy w terenie i w różnych formach hodowli. Rasa ta została doceniona w kontekście ochrony bioróżnorodności, a jej hodowla przyczynia się do zachowania genetycznego dziedzictwa. Praktycznym zastosowaniem koników polskich jest nie tylko praca w rolnictwie, ale także turystyka, rekreacja oraz terapia z udziałem zwierząt, co pozwala na wszechstronne wykorzystanie tej rasy w różnych dziedzinach życia. Uznawane są za zwierzęta łatwe w obróbce, co czyni je doskonałym wyborem dla osób początkujących w jeździectwie, a ich natura sprawia, że są również doskonałymi towarzyszami dla dzieci.
Pytanie 26

Na mineralizację kości wpływają:

A. potas, fosfor, witamina A
B. wapń, magnez, witamina A
C. wapń, fosfor, witamina D
D. wapń, potas, witamina D
No to super, że wskazałeś wapń, fosfor i witaminę D! Te składniki naprawdę są mega ważne dla zdrowia naszych kości. Wapń to jakby budulec, bez niego kości nie byłyby twarde i mocne. Fosfor? To też kluczowy gracz, bo łączy się z wapniem, by tworzyć coś, co nazywamy hydroksyapatytem – to główny składnik kości. A witamina D to must-have, bo bez niej organizm nie wchłonie wapnia jak należy. Jak nam brakuje tych rzeczy, to kości mogą się osłabiać i łatwiej je złamać. Dlatego warto jeść zbilansowane posiłki, szczególnie w dzieciństwie i starości. Dobrze jest mieć w diecie mleko, ryby, orzechy i te zielone warzywa. A pamiętaj też o słońcu, bo witaminę D można też złapać na zewnątrz. To wszystko ma ogromne znaczenie dla zdrowia naszych kości.
Pytanie 27

Jaką kolejność mają odcinki jelita grubego u kota?

A. dwunastnica, okrężnica, jelito proste
B. jelito czcze, dwunastnica, jelito ślepe
C. jelito proste, jelito czcze, jelito biodrowe
D. jelito ślepe, okrężnica, jelito proste
Nieprawidłowe odpowiedzi bazują na błędnym zrozumieniu anatomii jelit oraz ich funkcji w organizmie kota. Odpowiedzi, które wskazują na jelito czcze, dwunastnicę lub jelito biodrowe, nie uwzględniają właściwej kolejności anatomicznej jelit grubych. Jelito czcze i dwunastnica są częścią jelita cienkiego, które nie mają bezpośredniego związku z jelitem grubym. Jelito czcze jest pierwszym odcinkiem jelita cienkiego, a jego główną funkcją jest wchłanianie składników odżywczych, a nie udział w procesach odbywających się w jelicie grubym. Z kolei jelito biodrowe, będące końcową częścią jelita cienkiego, również nie powinno być mylone z odcinkami jelita grubego. Pomieszanie tych struktur anatomicznych może prowadzić do nieprawidłowych wniosków na temat zdrowia zwierząt oraz ich diety. Zrozumienie anatomicznej budowy układu pokarmowego jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania zdrowiem kotów, dlatego warto przywiązywać większą wagę do nauki i przyswajania wiedzy o ich budowie i funkcjonowaniu. Wiedza ta ma zastosowanie nie tylko w praktyce weterynaryjnej, ale także w codziennej opiece nad zwierzętami, pomagając w identyfikacji potencjalnych problemów zdrowotnych i w zapewnieniu odpowiedniej diety.
Pytanie 28

Jak długo należy utrzymywać cielęta na ściółce po ich narodzinach?

A. 1 miesiąc
B. 2 miesiące
C. 1 tydzień
D. 2 tygodnie
Minimalny okres, przez jaki cielęta powinny pozostawać na ściółce, wynoszący 2 tygodnie, jest zgodny z zaleceniami wynikającymi z dobrych praktyk hodowlanych. Taki czas pozwala na zbudowanie odporności immunologicznej u cieląt, co jest kluczowe dla ich zdrowia i dalszego rozwoju. W ciągu pierwszych dni życia cielęta są szczególnie wrażliwe i wymagają odpowiedniej opieki oraz ochrony przed chorobami. W tym okresie ich organizm zaczyna produkować przeciwciała, które są niezbędne do walki z infekcjami. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy polega na zapewnieniu cielakom odpowiednich warunków bytowych, takich jak czysta i komfortowa ściółka oraz odpowiednia temperatura otoczenia, co przekłada się na ich prawidłowy rozwój. Przestrzeganie tego minimum czasu na ściółce jest również istotne w kontekście przestrzegania standardów dobrostanu zwierząt, które regulują m.in. kwestie związane z hodowlą bydła. Z tego powodu, odpowiedni czas przebywania cieląt na ściółce jest kluczowy dla ich zdrowia oraz efektywności późniejszej produkcji mleka lub mięsa.
Pytanie 29

Jakie urządzenie służy do pomiaru prędkości przepływu powietrza w pomieszczeniu inwentarskim?

A. higrometr
B. termometr
C. anemometr
D. wakuometr
Wakuometr to instrument używany do pomiaru ciśnienia w układzie pneumatycznym, a nie do oceny szybkości przepływu powietrza. Pomiar ciśnienia może dostarczyć informacji o różnicy ciśnień, lecz nie przekłada się bezpośrednio na prędkość przepływu powietrza, co jest kluczowe w kontekście potrzeb inwentarskich. Termometr, z kolei, służy do pomiaru temperatury, co może być pomocne w ocenie warunków środowiskowych, ale nie dostarcza danych dotyczących szybkości powietrza. Higrometr jest używany do pomiaru wilgotności powietrza, co ma znaczenie dla komfortu zwierząt, ale również nie odnosi się do prędkości przepływu. W kontekście pomieszczeń inwentarskich, zrozumienie różnicy między tymi urządzeniami jest kluczowe, aby nie popełniać błędów w doborze odpowiednich narzędzi do monitorowania warunków. Częstym błędem jest zakładanie, że pomiar ciśnienia lub temperatury może dostarczyć wystarczających informacji na temat przepływu powietrza. To prowadzi do nieefektywności w zarządzaniu mikroklimatem, co z kolei może negatywnie wpłynąć na zdrowie i wydajność zwierząt. Dlatego tak ważne jest użycie odpowiednich instrumentów pomiarowych, takich jak anemometry, w celu uzyskania precyzyjnych danych, które są niezbędne do podejmowania właściwych decyzji w zakresie wentylacji i utrzymania odpowiednich warunków w obiektach inwentarskich.
Pytanie 30

Która rasa kur jest najbardziej odpowiednia do ekologicznego chowu w Polsce?

A. Dominant White Cornish
B. New Hampshire
C. Zielononóżka kuropatwiana
D. Plymouth Rock
Wybór innych ras kur do chowu ekologicznego może prowadzić do nieefektywności oraz naruszenia zasad ekologicznego rolnictwa. Plymouth Rock, choć popularna, nie jest optymalną rasą do ekologicznych warunków, ponieważ nie posiada zdolności do efektywnego poszukiwania pokarmu na wolnym wybiegu, co jest kluczowe dla zrównoważonego rozwoju w tym systemie. Dodatkowo, ta rasa często wymaga większej troski o zdrowie i odżywianie, co zwiększa koszty eksploatacji. Rasa New Hampshire, choć uznawana za dobrą dla produkcji jaj, nie jest dobrze przystosowana do warunków wolnowybiegowych, co neguje zalety chowu ekologicznego. Dominant White Cornish, z kolei, jest głównie hodowana dla mięsa, a nie produktów jajowych, co w przypadku chowu ekologicznego jest istotnym ograniczeniem. Wybierając nieodpowiednie rasy, hodowcy mogą nie tylko stracić korzyści związane z ekologicznym rolnictwem, ale także narazić się na trudności w spełnieniu standardów jakości oraz dobrostanu zwierząt, co jest kluczowe w branży ekologicznej. W efekcie, niepoprawny wybór rasy może prowadzić do obniżenia rentowności gospodarstwa oraz jego negatywnego wizerunku na rynku ekologicznym.
Pytanie 31

Niedobór której z podanych witamin wpływa na obniżenie przyswajalności wapnia w organizmie zwierząt?

A. Witaminy D
B. Witaminy A
C. Witaminy C
D. Witaminy B
Wybór witamy B jako odpowiedzi na pytanie dotyczące przyswajania wapnia przez organizm zwierzęcia jest nieuzasadniony. Witamina B, a w szczególności kompleks witamin z grupy B, nie ma bezpośredniego wpływu na metabolizm wapnia ani na jego przyswajanie. W rzeczywistości, witaminy z grupy B są odpowiedzialne głównie za procesy energetyczne i metabolizm komórkowy. Istnieje powszechne nieporozumienie, że jeśli witaminy są istotne dla zdrowia, to każda z nich ma znaczenie w kontekście przyswajania minerałów. Tymczasem to witamina D jest jedyną witaminą, która ma bezpośredni wpływ na wchłanianie wapnia. Podobne błędne przekonania można zauważyć w odniesieniu do witamin A i C. Witamina A jest głównie związana ze zdrowiem wzroku i funkcją układu odpornościowego, natomiast witamina C odgrywa kluczową rolę w syntezie kolagenu oraz wspieraniu układu immunologicznego, ale nie ma żadnego wpływu na wchłanianie wapnia. W rezultacie, ignorowanie właściwości poszczególnych witamin prowadzi do uproszczonego myślenia o ich funkcjach, co może mieć negatywne skutki w praktyce, na przykład w diecie zwierząt hodowlanych, gdzie zrozumienie roli witamin jest kluczowe dla ich zdrowia i wydajności produkcyjnej.
Pytanie 32

Aby przygotować do sprzedaży buhaja w wieku osiemnastu miesięcy, należy go prowadzić na

A. linii przymocowanej do rogów.
B. drążku przymocowanym do rogów.
C. drążku przymocowanym do kółka nosowego.
D. linii przymocowanej do kantara.
Drążek przymocowany do kółka nosowego to optymalna metoda prowadzenia buhaja w wieku 18 miesięcy, ponieważ zapewnia nie tylko bezpieczeństwo, ale również kontrolę nad zwierzęciem. Tego rodzaju akcesorium pozwala na łatwe manewrowanie i ogranicza ryzyko urazów, zarówno dla zwierzęcia, jak i dla osoby prowadzącej. W praktyce, stosowanie drążka z kółkiem nosowym umożliwia zachowanie odpowiedniej odległości i stabilności, co jest szczególnie istotne w przypadku dużych i silnych zwierząt. Właściwe użycie tego narzędzia wpisuje się w standardy hodowli, gdzie kluczowe jest wzmacnianie pozytywnych relacji między zwierzęciem a człowiekiem oraz minimalizacja stresu. Dodatkowo, drążek pozwala na precyzyjniejsze kierowanie ruchem buhaja, co może być niezbędne w sytuacjach, gdy zwierzę reaguje impulsywnie. Warto również zaznaczyć, że stosowanie kółka nosowego jest powszechnie akceptowane w branży hodowlanej, co potwierdzają zalecenia wielu organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt. Przykładowo, w wielu gospodarstwach rolnych, gdzie hoduje się bydło, drążki nosowe są standardowym wyposażeniem, co świadczy o ich praktyczności i efektywności.
Pytanie 33

Na obszarze OSN pojemność płyty do przechowywania obornika powinna umożliwiać jego składowanie przez czas

A. 6 miesięcy
B. 4 miesiące
C. 2 miesiące
D. 12 miesięcy
Prawidłowa odpowiedź to sześć miesięcy, co jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi zarządzania odpadami organicznymi w rolnictwie. Pojemność płyty obornikowej musi umożliwić przechowywanie obornika przez ten okres, aby zapewnić odpowiednie warunki dla jego dekompozycji oraz uniknąć negatywnego wpływu na środowisko. Przechowywanie obornika przez sześć miesięcy pozwala na zachowanie właściwej struktury oraz składników odżywczych, co jest istotne podczas późniejszego jego stosowania jako nawozu. W praktyce, odpowiednia pojemność płyty obornikowej może zapobiec przesiąkaniu odcieków do gruntów i wód gruntowych, co jest kluczowe w kontekście ochrony ekosystemów. Standardy takie jak dyrektywy Unii Europejskiej w zakresie gospodarki odpadami podkreślają wagę odpowiedniego zarządzania obornikiem, nazywanego również materiałem organicznym, co z kolei wpływa na jakość gleby i bezpieczeństwo żywności. Warto również dodać, że zbyt krótki okres przechowywania, na przykład cztery lub dwa miesiące, może prowadzić do niepełnej dekompozycji, co skutkuje stratami składników odżywczych oraz potencjalnym zanieczyszczeniem środowiska. Z kolei roczny okres przechowywania może być zbyt długi i nieefektywny, co przyczynia się do zwiększenia kosztów operacyjnych oraz negatywnego wpływu na gospodarstwo.
Pytanie 34

Najniższy poziom uwolnienia amoniaku do atmosfery osiąga się przy hodowli zwierząt w systemie

A. bezściołowym, na podłogach pełnych
B. bezściołowym, na podłogach szczelinowych
C. ściołowym
D. rusztowym
Utrzymanie zwierząt w systemach bezściołowych, zarówno na podłogach pełnych, jak i szczelinowych, wiąże się z wyższymi emisjami amoniaku z kilku powodów. W przypadku systemu bezściołowego na podłogach pełnych, brak absorpcyjnego materiału, takiego jak ściółka, powoduje, że mocz i odpady zwierzęce pozostają na powierzchni, co sprzyja ich szybkiemu parowaniu i uwalnianiu amoniaku do atmosfery. W tym wypadku, efektywność zbierania odchodów jest ograniczona, co dodatkowo potęguje problem emisji. Natomiast w systemie rusztowym, choć odpady są zbierane bezpośrednio pod rusztami, ich rozkład na otwartej przestrzeni również sprzyja emisji amoniaku, szczególnie w warunkach wysokiej temperatury i wilgotności. W obu przypadkach, brak ściółki sprawia, że nie ma naturalnego procesu rozkładu, który mógłby zredukować emisję gazów. Typowym błędem myślowym jest założenie, że systemy te mogą być równie efektywne jak systemy ściołowe w kontekście ochrony środowiska. W rzeczywistości, praktyki te mogą prowadzić do poważniejszych problemów związanych z zanieczyszczeniem powietrza oraz zdrowiem zwierząt, co jest niezgodne z nowoczesnymi standardami zrównoważonej hodowli zwierząt.
Pytanie 35

W przypadku zbiornika na gnojowicę, który znajduje się poza strefą OSN, jego pojemność powinna umożliwiać przechowywanie na czas

A. 4 miesięcy
B. 2 miesięcy
C. 6 miesięcy
D. 12 miesięcy
Odpowiedź wskazująca na konieczność zapewnienia pojemności zbiornika na gnojowicę przez okres 4 miesięcy jest zgodna z zaleceniami wynikającymi z przepisów prawa oraz dobrych praktyk w zakresie zarządzania odpadami rolniczymi. Czas przechowywania gnojowicy jest kluczowy, aby uniknąć jej uwolnienia do środowiska w czasie intensywnych opadów, co mogłoby prowadzić do zanieczyszczenia wód gruntowych i powierzchniowych. Zgodnie z obowiązującymi regulacjami, zbiorniki na gnojowicę powinny być zaprojektowane tak, aby pomieścić nie tylko codzienne ilości gnojowicy, ale również dodatkowy zapas na wypadek nieprzewidzianych okoliczności. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy może być planowanie okresów aplikacji nawozów naturalnych, które powinny odbywać się w odpowiednich terminach, aby maksymalnie wykorzystać składniki odżywcze, a jednocześnie nie zagrażać środowisku. Dbanie o odpowiednie warunki przechowywania gnojowicy ma na celu również zapobieganie emisji nieprzyjemnych zapachów i zminimalizowanie ryzyka wystąpienia chorób związanych z niewłaściwym zarządzaniem odpadami organicznymi.
Pytanie 36

Koza wykazuje oznaki niepokoju, wydaje dźwięki, porusza ogonem, unosi włosy na grzbiecie, często oddaje mocz w niewielkich ilościach, a po dotyku w okolicy lędźwiowej może reagować za pomocą wygięcia grzbietu lub przykucnięcia. W oparciu o te symptomy można ocenić, że koza jest

A. nerwowa
B. w rui
C. złośliwa
D. chora
Prawidłowa odpowiedź to 'w rui', ponieważ opisane objawy kozy są typowe dla zwierząt w okresie rui. Ruja to faza cyklu reprodukcyjnego, w której zwierzęta wykazują zwiększoną aktywność hormonalną, co prowadzi do zachowań takich jak pobekiwanie, merdanie ogonem oraz nadmierne oddawanie moczu. W tym czasie kozy mogą być bardziej wrażliwe na dotyk, co objawia się wygięciem grzbietu lub chęcią przykucnięcia. Przykładowo, podczas rutynowych obserwacji stada, hodowcy mogą zauważyć, że kozy w rui często przebywają w pobliżu innych zwierząt, co jest efektem ich instynktownej potrzeby łączenia się z partnerami do rozrodu. Znajomość objawów rui jest kluczowa dla hodowców, ponieważ pozwala na planowanie krycia oraz optymalne zarządzanie populacją. Standardy branżowe rekomendują regularne monitorowanie zachowań zwierząt, co umożliwia szybsze identyfikowanie okresów rui i odpowiednie działania, takie jak wprowadzenie do stada samców.
Pytanie 37

Brak witaminy w diecie może prowadzić do zahamowania wzrostu młodych zwierząt oraz obniżenia jakości ich widzenia

A. A (akseroftol, retinol)
B. K (fitochinon)
C. E (tokoferol)
D. D (kalcyferol)
Mimo że witaminy D, E i K też są istotne dla zdrowia zwierząt, to brak ich nie powoduje takich samych kłopotów jak brak witaminy A. Witamina D jest ważna dla zdrowia kości, bo reguluje gospodarkę wapniową i fosforową, ale nie ma to związku z procesami wzrostu ani z widzeniem. Jak jej brak, to mogą być problemy z kośćmi, co wpływa na ogólny stan zdrowia, ale niekoniecznie na wzrost młodych zwierząt czy problemy ze wzrokiem. Witamina E działa jak antyoksydant i jest dobra dla komórek, z kolei witamina K potrzebna jest do krzepnięcia krwi. Te witaminy mogą być w niedoborze, ale ich brak nie niesie za sobą aż takich poważnych skutków jak brak witaminy A. Często ludzie mylą objawy braku witamin i przypisują im różne nieadekwatne skutki zdrowotne. Żeby dobrze zrozumieć rolę witamin u zwierząt, trzeba znać ich funkcje w metabolizmie i wiedzieć, jak ich dostępność wpływa na zdrowie zwierząt. Dlatego tak ważne jest, żeby podawać odpowiednie ilości witamin w diecie, zgodnie z zasadami żywieniowymi.
Pytanie 38

Wyrostki kolczyste nie są wyczuwalne, kościec kręgosłupa a także guzy biodrowe i kulszowe nie są widoczne, nasada ogona jest dobrze otłuszczona, sylwetka krowy jest mocno zaokrąglona. Jaką wartość w skali BCS powinno się przypisać krowie mlecznej na podstawie powyższego opisu?

A. 5
B. 4
C. 3
D. 2
Wybór ocen niższych niż 5 wynika z nieprawidłowej interpretacji opisu dotyczącego kondycji ciała krowy. Oceny 2, 3 i 4 wskazują na stany głodzenia lub niedoboru tkanki tłuszczowej, co jest sprzeczne z podanymi informacjami. Ocena 4 może sugerować, że krowa jest w dobrej kondycji, ale nie osiągnęła jeszcze pełnej optymalności, co również nie pasuje do opisu, który wyraźnie wskazuje na nadmiar tkanki tłuszczowej. Przy ocenie kondycji ciała, kluczowe jest zrozumienie, że miskowate kształty oraz brak wyczuwalności wyrostków kolczystych są charakterystyczne dla zwierząt z nadmiarem tkanki tłuszczowej. Typowym błędem jest na przykład pomijanie kontekstu dotyczącego laktacji, co może prowadzić do nieprawidłowych ocen. Właściwe zarządzanie żywieniem i stanem zdrowia zwierząt powinno opierać się na dokładnej ocenie kondycji ciała oraz dostosowywaniu strategii żywieniowych do aktualnych potrzeb fizjologicznych zwierząt, co podkreśla znaczenie poprawnej interpretacji danych dotyczących stanu ciała. Zrozumienie tych aspektów pozwala na zapobieganie problemom zdrowotnym oraz zwiększenie wydajności produkcji mleka.
Pytanie 39

Gdy zauważamy, że na rogu krowy znajdują się cztery obrączki, to przewidywany jej wiek, podany w latach, wynosi

A. 6-7
B. 8-9
C. 10-11
D. 4-5
Odpowiedź 6-7 lat jest poprawna, ponieważ wiek krowy można oszacować na podstawie liczby obrączek na jej rogu. W praktyce hodowlanej, obrączki te są stosowane jako znaki identyfikacyjne, które często odzwierciedlają wiek zwierzęcia. Krowy w wieku 6-7 lat są zazwyczaj dojrzałe, zdolne do rozrodu i osiągają szczyt swojej wydajności mlecznej. Warto zaznaczyć, że dobry producent mleka powinien rozumieć znaczenie wieku krowy, aby móc efektywnie zarządzać stadem. Przykładowo, krowy w tym przedziale wiekowym mogą być bardziej odporne na choroby w porównaniu do młodszych osobników, co jest istotne w kontekście zdrowia stada. W praktyce, wiedza na temat wieku zwierząt pozwala także na lepsze planowanie reprodukcji oraz wykorzystanie strategii zarządzania paszą, co jest kluczowe dla optymalizacji produkcji mleka i mięsa.
Pytanie 40

Przygotowanie bilansu pasz wiąże się z

A. obliczaniem zapotrzebowania na pasze dla wszystkich zwierząt w gospodarstwie
B. porównaniem produkcji pasz objętościowych z zapotrzebowaniem na nie dla bydła
C. porównaniem produkcji pasz z potrzebami na pasze dla zwierząt
D. ustaleniem ilości pasz objętościowych wytworzonych w gospodarstwie
Sporządzenie bilansu pasz to kluczowy proces w zarządzaniu produkcją rolną, który polega na porównaniu produkcji pasz z zapotrzebowaniem na nie dla zwierząt. Taki bilans pozwala na efektywne zarządzanie zasobami paszowymi i optymalizację ich wykorzystania. W praktyce, aby sporządzić bilans, rolnicy muszą dokładnie znać zarówno wydajność pasz, jak i potrzeby żywieniowe zwierząt, które są uzależnione od ich gatunku, wieku, wagi oraz etapu produkcji (np. laktacja, wzrost). Przykładowo, bydło mleczne potrzebuje innych proporcji pasz w okresie laktacji, a inne podczas zasuszenia. Dobrze sporządzony bilans pasz wspiera nie tylko zdrowie zwierząt, ale także efektywność ekonomiczną gospodarstwa, ponieważ nadmiar pasz może prowadzić do strat, a ich niedobór do obniżenia wydajności produkcyjnej. Zgodnie z najlepszymi praktykami, zaleca się regularne aktualizowanie bilansu oraz monitorowanie zmieniających się wymagań zwierząt w celu dostosowywania strategii żywieniowych w czasie.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej