Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 12:42
  • Data zakończenia: 21 maja 2025 13:01

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Po przeanalizowaniu wyników testu dysku twardego, jakie czynności powinny zostać wykonane, aby zwiększyć jego wydajność?

Wolumin (C:)
Rozmiar woluminu=39,06 GB
Rozmiar klastra=4 KB
Zajęte miejsce=27,48 GB
Wolne miejsce=11,58 GB
Procent wolnego miejsca=29 %
Fragmentacja woluminu
Fragmentacja całkowita=15 %
Fragmentacja plików=31 %
Fragmentacja wolnego miejsca=0 %

A. Zdefragmentuj dysk
B. Przeprowadź formatowanie dysku
C. Usuń niepotrzebne pliki z dysku
D. Rozdziel dysk na różne partycje
Oczyszczenie dysku polega na usuwaniu zbędnych plików tymczasowych i innych niepotrzebnych danych aby zwolnić miejsce na dysku. Choć może to poprawić nieco szybkość operacyjną i jest częścią dobrych praktyk zarządzania dyskiem nie rozwiązuje problemu związanego z fragmentacją. Formatowanie dysku to czynność usuwająca wszystkie dane i przygotowująca dysk do ponownego użycia co eliminuje fragmentację ale jest drastycznym krokiem wiążącym się z utratą danych i nie jest zalecane jako rozwiązanie problemu fragmentacji. Dzielnie dysku na partycje to proces który może ułatwić organizację danych i zarządzanie nimi ale nie adresuje problemu fragmentacji na poziomie systemu plików w ramach pojedynczej partycji. Typowym błędem myślowym jest przekonanie że te działania poprawią szybkość odczytu i zapisu danych w sposób porównywalny do defragmentacji. W rzeczywistości tylko defragmentacja adresuje bezpośrednio problem rozproszenia danych co jest kluczowe dla poprawy wydajności dysku w sytuacji gdy fragmentacja plików osiąga wysoki poziom taki jak 31% jak w przedstawionym przypadku. Zrozumienie właściwego zastosowania każdej z tych operacji jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami dyskowymi w środowisku IT.

Pytanie 2

Administrator dostrzegł, że w sieci LAN występuje wiele kolizji. Jakie urządzenie powinien zainstalować, aby podzielić sieć lokalną na mniejsze domeny kolizji?

A. Router
B. Huba
C. Switch
D. Modem
Przełącznik to urządzenie, które efektywnie zarządza ruchem danych w sieci lokalnej, dzieląc ją na mniejsze domeny kolizji. Dzięki temu, gdy urządzenie wysyła dane, przełącznik może skierować je tylko do odpowiedniego odbiorcy, eliminując kolizje, które występują, gdy wiele urządzeń próbuje jednocześnie nadawać w tym samym czasie. Przełączniki działają na warstwie drugiej modelu OSI, co oznacza, że operują na adresach MAC. W praktyce, jeśli w sieci lokalnej mamy dużą liczbę urządzeń, zainstalowanie przełącznika może znacząco poprawić wydajność i przepustowość sieci. Na przykład w biurze, gdzie wiele komputerów łączy się z serwerem plików, zastosowanie przełącznika pozwala na płynne przesyłanie danych między urządzeniami, minimalizując ryzyko kolizji i opóźnień. Zgodnie z zaleceniami branżowymi, przełączniki są kluczowym elementem nowoczesnych sieci lokalnych, w przeciwieństwie do koncentratorów, które nie mają zdolności do inteligentnego kierowania ruchem. Przełączniki są również bardziej efektywne energetycznie i oferują zaawansowane funkcje zarządzania ruchem, takie jak VLAN czy QoS.

Pytanie 3

Aby usunąć konto użytkownika student w systemie operacyjnym Ubuntu, można skorzystać z komendy

A. net user student /del
B. del user student
C. user net student /del
D. userdel student
Wszystkie pozostałe odpowiedzi są błędne z kilku powodów, które warto szczegółowo wyjaśnić. Pierwsza z nich, 'del user student', nie jest poprawnym poleceniem w żadnym systemie operacyjnym opartym na Unixie, takim jak Ubuntu. W rzeczywistości, format tego polecenia przypomina bardziej składnię języków skryptowych, ale nie ma zastosowania w kontekście zarządzania użytkownikami w systemie Linux. Warto również zauważyć, że w systemach Unix polecenia nie używają terminu 'del', co może prowadzić do nieporozumień. Kolejna odpowiedź, 'net user student /del', jest specyficzna dla systemów Windows i nie ma zastosowania w Ubuntu. W systemie Windows to polecenie działa w kontekście zarządzania użytkownikami w Active Directory lub lokalnych kontach użytkowników, jednak nie ma odpowiednika w systemie Linux. Ostatnia odpowiedź, 'user net student /del', jest niepoprawna z punktu widzenia składni oraz nie odnosi się do żadnego znanego polecenia w systemie operacyjnym Linux. Warto zwrócić uwagę na typowe błędy, które mogą prowadzić do takich niepoprawnych odpowiedzi, takie jak pomieszanie składni poleceń między różnymi systemami operacyjnymi lub brak zrozumienia specyfiki poleceń do zarządzania kontami użytkowników. Aby poprawnie zarządzać użytkownikami w systemie Linux, ważne jest poznanie i zrozumienie narzędzi i poleceń przypisanych do konkretnego środowiska. Znajomość tych różnic jest kluczowa w pracy z różnymi systemami operacyjnymi oraz w kontekście zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 4

Po zainstalowaniu aplikacji VNC, używanej do obserwacji pulpitu konkretnego komputera, oprócz numeru portu należy wskazać jego

A. bramę domyślną
B. adres rozgłoszeniowy
C. adres IP
D. adres MAC
Adres IP jest kluczowym elementem w konfiguracji zdalnego dostępu do komputera przy użyciu protokołu VNC (Virtual Network Computing). Gdy instalujemy VNC, konieczne jest wskazanie adresu IP urządzenia, z którym chcemy się połączyć, ponieważ jest to unikalny identyfikator przypisany do każdego urządzenia w sieci. Adres IP umożliwia systemowi identyfikację i nawiązanie połączenia z odpowiednim komputerem w sieci lokalnej lub w Internecie. Przykładem praktycznego zastosowania jest sytuacja, gdy administrator systemu potrzebuje zdalnie zarządzać serwerem. W takim przypadku zna on adres IP serwera, co pozwala mu na połączenie się poprzez interfejs VNC i wykonanie niezbędnych czynności administracyjnych. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, zaleca się także stosowanie zabezpieczeń, takich jak tunelowanie SSH, aby chronić dane przesyłane przez VNC, co zwiększa bezpieczeństwo podczas zdalnego dostępu.

Pytanie 5

Przedmiot widoczny na ilustracji to

Ilustracja do pytania
A. złączarka wtyków RJ45
B. narzędzie uderzeniowe typu krone
C. tester diodowy kabla UTP
D. miernik długości kabli
Tester diodowy przewodu UTP to narzędzie używane do sprawdzania poprawności połączeń kablowych w sieciach komputerowych. Jego główną funkcją jest identyfikacja błędów w połączeniach, takich jak przerwy, zwarcia czy odwrócenia par przewodów. Urządzenie to składa się z dwóch części: jednostki głównej i jednostki zdalnej. Po podłączeniu kabli UTP do portów, tester wysyła sygnał elektryczny przez przewody, a diody LED wskazują stan każdego z nich. W praktyce tester jest niezastąpiony przy instalacji i konserwacji sieci, ponieważ pozwala szybko zdiagnozować problemy związane z okablowaniem. Dobre praktyki branżowe zalecają regularne testowanie kabli sieciowych, co pomaga w utrzymaniu ich niezawodności. Warto również wspomnieć, że testery mogą różnić się zaawansowaniem – niektóre modele oferują dodatkowe funkcje, takie jak pomiar długości kabla czy identyfikacja uszkodzonych par. Użycie testera diodowego UTP jest zgodne ze standardami telekomunikacyjnymi, jak TIA/EIA, co gwarantuje zgodność z innymi urządzeniami sieciowymi.

Pytanie 6

Administrator pragnie udostępnić w sieci folder c:\instrukcje tylko trzem użytkownikom z grupy Serwisanci. Jakie działanie powinien podjąć?

A. Udostępnić grupie Wszyscy cały dysk C: i ustawić limit równoczesnych połączeń na 3
B. Udostępnić grupie Serwisanci folder c:\instrukcje i nie wprowadzać ograniczeń na liczbę połączeń równoczesnych
C. Udostępnić grupie Serwisanci dysk C: bez ograniczeń dotyczących liczby połączeń równoczesnych
D. Udostępnić grupie Wszyscy folder C:\instrukcje z ograniczeniem do 3 równoczesnych połączeń
Udostępnienie dysku C: grupie Wszyscy, nawet z ograniczeniem liczby równoczesnych połączeń, jest nieoptymalnym rozwiązaniem, które wprowadza poważne zagrożenia bezpieczeństwa. Przydzielając uprawnienia do całego dysku, administrator naraża system na niebezpieczeństwo, umożliwiając użytkownikom dostęp do wszystkich plików i folderów, które mogą zawierać wrażliwe dane. Taki dostęp mógłby prowadzić do przypadkowego usunięcia lub modyfikacji krytycznych plików systemowych lub danych firmowych. Ograniczenie liczby połączeń równoczesnych nie rozwiązuje tego problemu, ponieważ nawet z ograniczeniem, dostęp do całego dysku pozostaje otwarty. Udostępnienie folderu C:\instrukcje grupie Wszyscy narusza zasady zarządzania bezpieczeństwem, które zalecają stosowanie zasady najmniejszych uprawnień. Zamiast tego, należy tworzyć grupy i przydzielać im dostęp do wybranych plików, co pozwala minimalizować ryzyko. Rozwiązania, które udostępniają cały dysk, są niezgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ochrony danych i mogą prowadzić do poważnych naruszeń bezpieczeństwa, które mogą mieć dalekosiężne konsekwencje dla organizacji.

Pytanie 7

Zasilacz UPS o mocy nominalnej 480 W nie powinien być używany do zasilania

A. urządzeń sieciowych typu router
B. drukarki laserowej
C. modemu ADSL
D. monitora
Drukarki laserowe zazwyczaj mają znacznie większe zapotrzebowanie na moc w chwili rozpoczęcia druku, co może znacznie przekraczać moc znamionową zasilacza UPS o mocy rzeczywistej 480 W. Wartości te są wynikiem zastosowania technologii grzewczej w drukarkach laserowych, która wymaga dużej ilości energii w krótkim czasie. W praktyce, podczas włączania lub przetwarzania dokumentu, pobór mocy może osiągnąć nawet 800-1000 W, co prowadzi do zbyt dużego obciążenia zasilacza. Z tego powodu, podłączanie drukarki laserowej do UPS o takiej mocy może skutkować jego uszkodzeniem oraz niewłaściwym funkcjonowaniem urządzenia. Stosując UPS, warto kierować się zasadą, że suma pobieranej mocy urządzeń nie powinna przekraczać 70-80% mocy znamionowej zasilacza, aby zapewnić optymalne warunki pracy i dłuższą żywotność sprzętu. Zamiast tego, do zasilacza UPS można podłączyć urządzenia o mniejszych wymaganiach energetycznych, takie jak monitory czy urządzenia sieciowe, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ochrony sprzętu przed skokami napięcia i przerwami w zasilaniu.

Pytanie 8

Na podstawie wskazanego cennika oblicz, jaki będzie łączny koszt brutto jednego podwójnego natynkowego gniazda abonenckiego w wersji dwumodułowej?

Lp.Nazwaj.m.Cena jednostkowa brutto
1.Puszka natynkowa 45x45mm dwumodułowaszt.4,00 zł
2.Ramka + suport 45x45mm dwumodułowaszt.4,00 zł
3.Adapter 22,5x45mm do modułu keystoneszt.3,00 zł
4.Moduł keystone RJ45 kategorii 5eszt.7,00 zł

A. 28,00 zł
B. 25,00 zł
C. 18,00 zł
D. 32,00 zł
Błędy w odpowiedzi często wynikają z tego, że nie do końca rozumiesz, jak to wszystko zsumować. Zwykle coś umykają – może pomijamy jeden z elementów albo źle je łączymy. Kiedy skompletujemy dwumodułowe gniazdo abonenckie, musimy mieć na uwadze, że składa się ono z kilku rzeczy: puszki natynkowej, ramki z supportem, dwóch adapterów i dwóch modułów keystone. Każda część ma swoją cenę, więc brakuje tu zrozumienia, jak to wszystko policzyć. Jeśli pominiesz któryś element albo go źle zinterpretujesz, to możesz dostać błędne kwoty. Z moich doświadczeń wynika, że warto zawsze przyjrzeć się tym elementom, żeby dobrze zsumować koszty. Również ważne jest, by znać kontekst, w jakim te części są używane – chodzi o standardy, które wpływają na to, jak to całe gniazdo zadziała.

Pytanie 9

Która z cyfr w systemie dziesiętnym jest poprawną reprezentacją liczby 10111111 (2)?

A. 381 (10)
B. 191 (10)
C. 382 (10)
D. 193 (10)
Prawidłowa odpowiedź to 191 (10), co wynika z konwersji liczby binarnej 10111111 na system dziesiętny. Aby przeliczyć liczbę binarną na dziesiętną, należy pomnożyć każdą cyfrę przez 2 podniesione do potęgi odpowiadającej jej miejscu, zaczynając od zera z prawej strony. W przypadku 10111111 mamy: 1*2^7 + 0*2^6 + 1*2^5 + 1*2^4 + 1*2^3 + 1*2^2 + 1*2^1 + 1*2^0, co daje 128 + 0 + 32 + 16 + 8 + 4 + 2 + 1 = 191. Tego rodzaju konwersje są niezbędne w wielu dziedzinach, takich jak informatyka i elektronika cyfrowa, gdzie liczby binarne są powszechnie stosowane w obliczeniach komputerowych, protokołach komunikacyjnych oraz w programowaniu niskopoziomowym. Zrozumienie tych procesów jest kluczowe dla efektywnej pracy z systemami komputerowymi.

Pytanie 10

Jakie urządzenie sieciowe powinno zastąpić koncentrator, aby podzielić sieć LAN na cztery odrębne domeny kolizji?

A. Routerem
B. Regeneratorem
C. Wszystkie
D. Switch'em
Wybierając most, regenerator czy przełącznik, można napotkać fundamentalne nieporozumienia dotyczące funkcji tych urządzeń w kontekście segmentacji sieci. Mosty działają na poziomie warstwy drugiej modelu OSI i służą do łączenia dwóch lub więcej segmentów LAN, co pozwala na ich współpracę, ale nie rozdziela domen kolizji. Przełączniki, choć bardziej zaawansowane od mostów, działają na tym samym poziomie i również nie oddzielają domen kolizji, lecz jedynie minimalizują ich występowanie poprzez stworzenie dedykowanych kanałów komunikacji dla poszczególnych urządzeń w obrębie tej samej sieci. Regeneratory z kolei są używane do wzmocnienia sygnału w sieciach, co nie ma nic wspólnego z zarządzaniem domenami kolizji. Użytkownicy często mylą funkcje tych urządzeń, zakładając, że mogą one efektywnie podzielić sieć na mniejsze jednostki. Prawidłowe zrozumienie różnic między tymi technologiami jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi. Rutery, w przeciwieństwie do tych urządzeń, operują na wyższym poziomie i są w stanie nie tylko podzielić sieć na różne domeny kolizji, ale także zarządzać ruchem między różnymi sieciami, co czyni je niezbędnym narzędziem w architekturze nowoczesnych sieci.

Pytanie 11

Jakie narzędzie należy zastosować do podłączenia zaszycia kabla w module Keystone?

A. wkrętak typu Torx
B. narzędzie uderzeniowe
C. bit imbusowy
D. praskę ręczną
Narzędzie uderzeniowe jest kluczowym elementem w procesie podłączania kabla do modułu Keystone, ponieważ umożliwia precyzyjne i skuteczne osadzenie żył kabla w złączach. Dzięki zastosowaniu narzędzia uderzeniowego, które generuje impuls energii, żyły kabla są wprowadzane w kontakt z odpowiednimi stykami w module, co zapewnia optymalne połączenie. Tego typu narzędzia są zgodne z powszechnie stosowanymi standardami, takimi jak TIA/EIA-568, które określają wymagania dotyczące instalacji i wydajności systemów okablowania strukturalnego. Użycie narzędzia uderzeniowego pozwala także na przyspieszenie procesu instalacji, eliminując potrzebę ręcznego wpinania każdej żyły, co może prowadzić do błędów i obniżonej jakości połączenia. Praktycznym przykładem zastosowania narzędzia uderzeniowego jest instalacja okablowania w biurach, gdzie liczba połączeń w module Keystone może być znaczna, a czas instalacji jest kluczowy dla efektywności projektu. Właściwe użycie tego narzędzia i przestrzeganie dobrych praktyk instalacyjnych przyczynia się do niezawodności i wydajności systemu komunikacyjnego.

Pytanie 12

Jaki protokół stworzony przez IBM służy do udostępniania plików w architekturze klient-serwer oraz do współdzielenia zasobów z sieciami Microsoft w systemach operacyjnych LINUX i UNIX?

A. HTTP (Hypertext Transfer Protocol)
B. POP (Post Office Protocol)
C. SMB (Server Message Block)
D. SMTP (Simple Mail Transfer Protocol)
Zrozumienie protokołów komunikacyjnych w sieciach komputerowych jest wydaje mi się ważne, ale nie zawsze to wychodzi. Na przykład POP, czyli Post Office Protocol, używamy do odbierania e-maili z serwera, więc nie ma nic wspólnego z udostępnianiem plików w modelu klient-serwer. HTTP, czyli Hypertext Transfer Protocol, to przecież głównie do przesyłania stron w Internecie, a nie udostępniania plików. SMTP, czyli Simple Mail Transfer Protocol, przesyła e-maile między serwerami, więc też nie pasuje do tematu. Ludzie często mylą te funkcje z ich zastosowaniem, ale SMB jest zaprojektowany właśnie do współpracy z systemami, które pozwalają na dzielenie się plikami. Tego typu wiedza jest mega istotna, bo inaczej można łatwo poplątać się w rolach tych protokołów.

Pytanie 13

Nie jest możliwe wykonywanie okresowych kopii zapasowych dysków serwera na nośnikach wymiennych typu

A. karty SD
B. karty MMC
C. płyty CD-RW
D. płyty DVD-ROM
Karty SD oraz karty MMC są nośnikami, które pozwalają na wielokrotne zapisywanie i usuwanie danych, co czyni je idealnymi do tworzenia kopii zapasowych. Użytkownicy często mogą mylnie sądzić, że każdy typ wymiennego nośnika nadaje się do takich zadań. Płyty CD-RW również oferują możliwość wielokrotnego zapisywania, co może prowadzić do przekonania, że są one odpowiednie do tworzenia kopii zapasowych. Jednakże, płyty CD-RW mają swoje ograniczenia, takie jak mniejsza pojemność w porównaniu do nowoczesnych kart pamięci i są mniej odporne na uszkodzenia. Kiedy dochodzi do wyboru nośnika do kopii zapasowych, kluczowe jest rozważenie nie tylko możliwości zapisu, ale również długości życia nośnika oraz ryzyka uszkodzenia. Płyty DVD-ROM, w przeciwieństwie do wymienionych wcześniej nośników, są nośnikami jednorazowego zapisu, co czyni je nieodpowiednimi do regularnych i aktualnych kopii zapasowych. Posiadając stałe dane na nośniku, użytkownicy mogą błędnie zakładać, że są one aktualne, co prowadzi do desperackiego poszukiwania danych w sytuacjach awaryjnych. Właściwe podejście do archiwizacji danych wymaga zrozumienia, że nośniki muszą umożliwiać efektywne zarządzanie danymi oraz ich aktualizację. Dlatego tak istotne jest, aby wybierać medium, które spełnia standardy branżowe w zakresie przechowywania danych, jak na przykład standard ISO/IEC 27001, który promuje bezpieczeństwo informacji.

Pytanie 14

Na ilustracji zaprezentowano graficzny symbol

Ilustracja do pytania
A. mostu
B. regeneratora
C. koncentratora
D. rutera
Symbol graficzny przedstawiony na rysunku to typowe oznaczenie rutera urządzenia sieciowego odpowiedzialnego za trasowanie pakietów danych między różnymi sieciami. Rutery wykorzystują tabele routingu i protokoły takie jak OSPF BGP czy EIGRP do określania najefektywniejszej ścieżki dla przesyłanych danych. W praktyce ruter znajduje zastosowanie w każdym zastosowaniu gdzie konieczne jest połączenie różnych segmentów sieci lokalnych LAN z siecią rozległą WAN lub Internetem. Działanie rutera opiera się na analizie adresów IP nadchodzących pakietów i decydowaniu o ich dalszym kierunku. W odróżnieniu od przełączników które operują w ramach jednej sieci lokalnej rutery umożliwiają komunikację między różnymi podsieciami. Ważnym aspektem konfiguracji ruterów jest zabezpieczenie przed nieautoryzowanym dostępem oraz efektywne zarządzanie ruchem sieciowym aby zapewnić optymalną wydajność i bezpieczeństwo. Rutery są kluczowe dla utrzymania spójności i niezawodności infrastruktury sieciowej zgodnie z najlepszymi praktykami sieciowymi co czyni je niezbędnymi w nowoczesnych rozwiązaniach IT.

Pytanie 15

W jaki sposób oznaczona jest skrętka bez zewnętrznego ekranu, mająca każdą parę w osobnym ekranie folii?

A. S/FTP
B. F/STP
C. F/UTP
D. U/FTP
Odpowiedzi F/STP, S/FTP i F/UTP są niepoprawne, ponieważ różnią się one istotnie od właściwej definicji U/FTP. F/STP oznacza skrętkę z zewnętrznym ekranem, co nie jest zgodne z warunkami pytania. W przypadku F/STP, ekran obejmuje cały kabel, co może być korzystne w niektórych aplikacjach, ale w sytuacjach, gdzie każda para wymaga osobnej ochrony, nie sprawdza się to. S/FTP, z kolei, stosuje zarówno ekran na przewody parowe, jak i na cały kabel, co zwiększa ochronę, ale nie odpowiada na pytanie o brak zewnętrznego ekranu, co czyni tę odpowiedź niewłaściwą. F/UTP oznacza brak ekranowania całego kabla, ale z ekranowaniem par przewodów, co również nie spełnia kryteriów opisanych w pytaniu. Często błędnie myśli się, że większa ilość ekranowania zawsze przekłada się na lepszą jakość sygnału, co nie jest prawdą w każdym przypadku. Właściwy dobór typu skrętki powinien być uzależniony od specyficznych warunków zastosowania oraz środowiska, w którym będzie działać sieć. Użycie niewłaściwego standardu może prowadzić do problemów z zakłóceniami oraz zmniejszenia efektywności transmisji danych.

Pytanie 16

Przy zmianach w rejestrze Windows w celu zapewnienia bezpieczeństwa należy najpierw

A. sprawdzić obecność błędów na dysku
B. zweryfikować, czy na komputerze nie ma wirusów
C. wyeksportować klucze rejestru do pliku
D. utworzyć kopię zapasową ważnych plików
Podejmowanie działań związanych z bezpieczeństwem systemu Windows wymaga zrozumienia, jakie kroki są rzeczywiście kluczowe przed wprowadzeniem jakichkolwiek modyfikacji w rejestrze. Wykonanie kopii zapasowej ważnych dokumentów, choć istotne, nie odnosi się bezpośrednio do bezpieczeństwa operacji w rejestrze. Dokumenty mogą być utracone w wyniku awarii systemu, ale nie mają związku z samymi zmianami w rejestrze. Sprawdzanie błędów na dysku oraz skanowanie komputera w poszukiwaniu wirusów, choć może być częścią rutynowego utrzymania systemu, nie są bezpośrednio związane z modyfikacją rejestru. Problemy z dyskiem twardym mogą wprawdzie wpłynąć na działanie systemu, ale nie ma to związku z zapobieganiem konsekwencjom błędnych modyfikacji rejestru. Typowym błędem myślowym w tym kontekście jest zakładanie, że zabezpieczenie dokumentów czy zdrowia dysku wystarczy do ochrony przed potencjalnymi błędami w rejestrze. W praktyce, kompleksowa strategia zabezpieczeń powinna obejmować zarówno ochronę danych użytkowników, jak i zapewnienie integralności samego systemu operacyjnego, co czyni eksport kluczy rejestru niezbędnym krokiem w kontekście każdej poważnej modyfikacji systemu.

Pytanie 17

Komputer uzyskuje dostęp do Internetu za pośrednictwem sieci lokalnej. Gdy użytkownik wpisuje w przeglądarkę internetową adres www.wp.pl, nie może otworzyć strony WWW, natomiast podanie adresu IP, przykładowo 212.77.100.101, umożliwia otwarcie tej strony. Jakie mogą być tego powody?

A. Brak serwera WINS
B. Brak serwera PROXY
C. Brak serwera DNS
D. Brak adresu bramy
Brak serwera DNS jest kluczowym problemem w tej sytuacji, ponieważ DNS (Domain Name System) odpowiada za tłumaczenie nazw domen na adresy IP. Kiedy użytkownik wpisuje adres strony, np. www.wp.pl, system operacyjny żąda od serwera DNS przetłumaczenia tej nazwy na odpowiadający jej adres IP. Jeśli serwer DNS nie działa lub jest niedostępny, komputer nie jest w stanie nawiązać połączenia z odpowiednim serwerem, co skutkuje brakiem dostępu do strony. W przypadku wpisania bezpośredniego adresu IP, system omija proces DNS, co pozwala na nawiązanie połączenia z serwerem. W praktyce, aby zapewnić prawidłowe działanie aplikacji internetowych i dostęp do zasobów w sieci, ważne jest, aby konfiguracja serwera DNS była poprawna oraz aby urządzenia w sieci miały odpowiednie ustawienia DNS. Standardy branżowe, takie jak RFC 1035, definiują mechanizmy działania DNS, które są kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania internetu.

Pytanie 18

Jaka jest maksymalna ilość pamięci RAM w GB, do której może uzyskać dostęp 32-bitowa wersja systemu Windows?

A. 12GB
B. 8GB
C. 2GB
D. 4GB
32-bitowe wersje systemów operacyjnych, takich jak Windows, mają ograniczenia wynikające z architektury procesora. W przypadku 32-bitowego systemu maksymalna ilość adresowalnej pamięci RAM wynosi 4GB. Jednakże, ze względu na zarezerwowane przestrzenie adresowe dla systemu operacyjnego oraz sterowników, w praktyce użytkownicy mogą uzyskać dostęp do około 3.2GB do 3.5GB pamięci. Ograniczenie to wynika z faktu, że część przestrzeni adresowej jest wykorzystywana do zarządzania innymi zasobami systemowymi. W sytuacjach, gdy aplikacje wymagają więcej pamięci, korzysta się z systemów 64-bitowych, które mogą obsługiwać znacznie większe ilości RAM, co jest kluczowe w zastosowaniach wymagających intensywnej obróbki danych, takich jak wirtualizacja, edycja wideo czy zaawansowane obliczenia naukowe. W związku z rosnącymi wymaganiami oprogramowania, przejście na architekturę 64-bitową stało się standardem w branży, co pozwala na efektywniejsze wykorzystanie zasobów komputerowych.

Pytanie 19

Jaki adres IP należy do grupy A?

A. 217.12.45.1
B. 239.0.255.15
C. 125.11.0.7
D. 129.10.0.17
Adres IP 125.11.0.7 należy do klasy A, co oznacza, że jego pierwszy oktet mieści się w zakresie od 1 do 126. Klasa A jest przeznaczona dla dużych organizacji i oferuje największą liczbę dostępnych adresów IP, co czyni ją idealną dla instytucji, które potrzebują dużych pul adresowych. W przypadku tej klasy, maska podsieci to zwykle 255.0.0.0, co pozwala na wiele możliwości segmentacji sieci. Przykładem zastosowania adresów klasy A mogą być duże firmy międzynarodowe, które posiadają rozbudowaną infrastrukturę sieciową i potrzebują wielu adresów IP do zarządzania różnymi oddziałami. Warto również zaznaczyć, że adresy IP z klasy A są często używane w systemach, które wymagają rozległych sieci lokalnych (LAN) z wieloma urządzeniami, takimi jak serwery, komputery oraz urządzenia mobilne. Dzięki temu, rozumienie klas adresacji IP oraz ich zastosowania jest kluczowe w zarządzaniu nowoczesnymi sieciami komputerowymi.

Pytanie 20

Medium transmisyjne oznaczone symbolem S/FTP to skrętka

A. wyłącznie z folią ekranową na czterech parach przewodów
B. z ekranem na każdej parze oraz z folią ekranową na czterech parach przewodów
C. z folią ekranową na każdej parze przewodów oraz z siatką na czterech parach
D. nieekranowaną
Niektóre odpowiedzi są błędne, bo wynikają z mylnych interpretacji terminów związanych z ekranowaniem skrętki. Na przykład, jeśli ktoś pisze, że S/FTP ma tylko ekran z folii na czterech parach, to w ogóle nie zrozumiał istoty tego standardu, bo każda para musi być osobno ekranowana. Jeśli byłoby tak, że cztery pary mają tylko jeden ekran, to byłyby dużo bardziej podatne na zakłócenia, co mija się z celem S/FTP. Stwierdzenie, że S/FTP to w ogóle nieekranowane przewody, to też duża pomyłka, bo ten standard jasno mówi o ekranowaniu, żeby zminimalizować zakłócenia. W praktyce przewody nieekranowane, jak U/FTP, są używane tam, gdzie nie ma dużych wymagań dotyczących zakłóceń. S/FTP jest z kolei dla środowisk bardziej wymagających, gdzie zakłócenia mogą naprawdę wpłynąć na jakość sygnału. Zastosowanie ekranów na poziomie par i ogólnego ekranowania może znacznie poprawić wydajność, więc złe podejście do tego tematu może zaszkodzić komunikacji sieciowej. To kluczowe, żeby dobrze rozumieć te różnice, by projektować stabilne i efektywne sieci.

Pytanie 21

W systemie Linux komenda cd ~ umożliwia

A. przejście do katalogu domowego użytkownika
B. przejście do folderu głównego
C. odnalezienie znaku ~ w zapisanych danych
D. stworzenie katalogu /~
Wszystkie pozostałe odpowiedzi są nieprawidłowe i opierają się na błędnych założeniach dotyczących działania polecenia 'cd ~'. Twierdzenie, że 'cd ~' tworzy katalog '/~', jest całkowicie nieporozumieniem. W rzeczywistości polecenie 'cd' (change directory) nie ma funkcji tworzenia katalogów; jego głównym zadaniem jest zmiana bieżącego katalogu roboczego na podany w argumentach. Podobnie, stwierdzenie, że polecenie to przenosi użytkownika do katalogu głównego, jest mylące. Katalog główny, reprezentowany przez '/', jest odrębnym pojęciem w systemie plików, a 'cd ~' odnosi się wyłącznie do katalogu domowego aktualnie zalogowanego użytkownika. Próba zrozumienia tego polecenia jako wyszukiwania znaku '~' w zapisanych danych jest także błędna. Symbol '~' nie jest traktowany jako tekst do wyszukiwania, lecz jako specyficzny skrót w kontekście powłoki systemu Linux. Typowe błędy myślowe mogą wynikać z nieznajomości podstawowych koncepcji struktury systemu plików w Linuxie oraz domyślnych zachowań powłoki. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że polecenia w Linuxie są często kontekstowe i mają przypisane specyficzne znaczenie, które mogą różnić się od oczekiwań użytkownika, co podkreśla znaczenie znajomości dokumentacji oraz praktyki w codziennej pracy z systemem.

Pytanie 22

Jaki termin powinien zostać umieszczony w miejscu z kropkami na schemacie blokowym przedstawiającym strukturę systemu operacyjnego?

Ilustracja do pytania
A. Testy wydajnościowe
B. Aplikacje użytkowe
C. Sterowniki
D. Powłoka
Programy użytkowe, choć istotne, nie pełnią roli pośrednika między użytkownikiem a jądrem systemu operacyjnego. Są to aplikacje, które realizują konkretne zadania użytkowników, takie jak edytory tekstu czy przeglądarki internetowe, ale nie zarządzają bezpośrednio zasobami sprzętowymi ani nie interpretują poleceń użytkownika. Sterowniki natomiast są odpowiedzialne za komunikację między systemem operacyjnym a sprzętem, umożliwiając prawidłowe działanie urządzeń peryferyjnych, jednak nie angażują się w interakcję z użytkownikiem na poziomie interfejsu. Benchmarki, z kolei, to narzędzia służące do oceny wydajności systemu lub jego komponentów, ale nie są częścią operacyjnej struktury systemu operacyjnego. Typowym błędem jest postrzeganie wszystkich elementów systemu operacyjnego jako równoważnych w ich funkcji, podczas gdy każdy z nich pełni specyficzną rolę w ekosystemie IT. Wybór odpowiedniej komponenty do konkretnego zadania wymaga zrozumienia ich unikalnych właściwości i zastosowań. Powłoka, jako jedyna z wymienionych opcji, bezpośrednio umożliwia interakcję użytkownika z systemem przez interpretację i przekazywanie poleceń, co stanowi jej fundamentalną funkcję w architekturze systemu operacyjnego.

Pytanie 23

W czterech różnych sklepach dostępny jest ten sam komputer w odmiennych cenach. Gdzie można go kupić najtaniej?

SklepCena nettoPodatekInformacje dodatkowe
A.1500 zł23%Rabat 5%
B.1600 zł23%Rabat 15%
C.1650 zł23%Rabat 20%
D.1800 zł23%Rabat 25 %

A. B
B. A
C. D
D. C
Wybór sklepu C jako najtańszej opcji zakupu komputera jest prawidłowy ze względu na najwyższy rabat procentowy w stosunku do ceny netto. Pomimo iż cena netto w sklepie C (1650 zł) jest wyższa niż w sklepach A i B, zastosowanie 20% rabatu znacząco obniża cenę końcową. W praktyce należy pamiętać, że cena netto to kwota przed doliczeniem podatku VAT, a ostateczna cena brutto uwzględnia podatek oraz potencjalne rabaty. Aby obliczyć cenę końcową, najpierw należy dodać podatek VAT do ceny netto, a następnie odjąć wartość rabatu. W sklepie C cena po doliczeniu VAT wynosi 2029,5 zł, ale po zastosowaniu 20% rabatu cena spada do około 1623,6 zł. Wiedza o kalkulacji cen jest kluczowa przy podejmowaniu decyzji zakupowych oraz negocjacjach handlowych. Dobre praktyki biznesowe zalecają zawsze przeliczenie całkowitych kosztów, uwzględniając wszystkie czynniki cenotwórcze, co pozwala na dokonanie najbardziej ekonomicznego wyboru.

Pytanie 24

Jakie oprogramowanie nie jest przeznaczone do diagnozowania komponentów komputera?

A. Cryptic Disk
B. CPU-Z
C. HD Tune
D. Everest
Wybór programów takich jak Everest, CPU-Z czy HD Tune wskazuje na niezrozumienie funkcji, jakie pełnią te aplikacje. Everest, znany również jako AIDA64, to narzędzie do szczegółowej diagnostyki sprzętu, które dostarcza informacji o wszystkich podzespołach komputera, takich jak procesor, karta graficzna, pamięć RAM, a także parametry systemowe, temperatury i napięcia. Jego główną funkcjonalnością jest monitorowanie stanu urządzeń, co pozwala użytkownikom na szybką identyfikację problemów związanych ze sprzętem. CPU-Z jest kolejnym narzędziem, które koncentruje się na analizie procesora i pamięci RAM, dostarczając szczegółowe dane dotyczące ich parametrów technicznych. HD Tune natomiast zajmuje się diagnostyką dysków twardych, oferując informacje o ich stanie technicznym, prędkości transferu, a także możliwościach naprawy. Wybierając te programy jako alternatywy dla Cryptic Disk, można nieświadomie zignorować znaczenie diagnostyki sprzętu w kontekście utrzymania stabilności i wydajności systemu komputerowego. Powszechnym błędem jest mylenie narzędzi do ochrony danych z narzędziami diagnostycznymi, co może prowadzić do niewłaściwych decyzji podczas zarządzania zasobami IT.

Pytanie 25

Jakie jest kluczowe zadanie protokołu ICMP?

A. Przesyłanie e-maili
B. Kontrola transmisji w sieci
C. Szyfrowanie zdalnych połączeń
D. Automatyczna konfiguracja adresów hostów
Protokół ICMP (Internet Control Message Protocol) jest kluczowym elementem pakietu protokołów internetowych (TCP/IP), który odpowiada za przesyłanie komunikatów kontrolnych oraz informacji o błędach w sieci. Jego główne zadanie to monitorowanie i diagnozowanie stanu transmisji w sieci, co jest niezbędne do utrzymania niezawodności połączeń. Przykłady zastosowania ICMP obejmują narzędzia takie jak ping i traceroute, które wykorzystują komunikaty echo request oraz echo reply do testowania dostępności hostów oraz śledzenia ścieżki, jaką pakiety przebywają w sieci. W praktyce, ICMP umożliwia administratorom sieci identyfikowanie problemów z połączeniem, takich jak utraty pakietów czy opóźnienia, co jest kluczowe dla optymalizacji wydajności sieci. Zgodnie z dobrymi praktykami, zrozumienie działania ICMP jest niezbędne dla każdego specjalisty IT, ponieważ jego funkcje diagnostyczne są fundamentalne dla utrzymania zdrowia infrastruktury sieciowej.

Pytanie 26

Industry Standard Architecture to norma magistrali, według której szerokość szyny danych wynosi

A. 128 bitów
B. 64 bitów
C. 16 bitów
D. 32 bitów
Wybór 128 bitów może sugerować, że masz pojęcie o nowoczesnych standardach komputerowych, ale pomijasz ważny kontekst historyczny związany z ISA. 128-bitowe magistrale to bardziej nowoczesne podejście, wykorzystywane w architekturach SIMD, które głównie są w GPU i niektórych procesorach ogólnego przeznaczenia. W ISA, która powstała w latach 80-tych, zbyt szeroka szyna danych nie była ani wykonalna technicznie, ani potrzebna, biorąc pod uwagę dostępne technologie. Z kolei 64 bity odnoszą się do nowszych standardów jak x86-64, ale w przypadku ISA to nie ma sensu. Często ludzie myślą, że szersza szyna to od razu lepsza wydajność, ale to nie do końca prawda. Warto pamiętać, że sama szerokość szyny to tylko jedna z wielu rzeczy, które wpływają na wydajność systemu. W kontekście ISA, która miała 16-bitową szerokość, kluczowe jest zrozumienie jej ograniczeń i możliwości. Dlatego przy analizie architektur komputerowych warto patrzeć zarówno na historyczne, jak i techniczne aspekty, żeby lepiej zrozumieć, jak technologia komputerowa się rozwijała.

Pytanie 27

Aby skonfigurować ruter i wprowadzić parametry połączenia od dostawcy internetowego, którą sekcję oznaczoną numerem należy wybrać?

Ilustracja do pytania
A. 1
B. 3
C. 4
D. 2
Podczas konfigurowania rutera sekcja WAN jest kluczowym miejscem gdzie wprowadza się dane dostarczone przez internetowego dostawcę usług. Wybór sekcji innej niż WAN do tej czynności może wynikać z niezrozumienia funkcji poszczególnych obszarów konfiguracji. Sekcja Wireless dotyczy ustawień sieci bezprzewodowej takich jak SSID oraz hasło dostępowe i nie jest związana z połączeniem z ISP. LAN odnosi się do ustawień sieci lokalnej gdzie definiujemy zakres adresów IP które ruter będzie przydzielał w ramach DHCP. Sekcja Firewall zajmuje się zabezpieczeniami i filtrowaniem ruchu nie jest więc miejscem do wprowadzania ustawień dostarczonych przez ISP. Typowym błędem jest mylenie tych sekcji z powodu ich specyficznych nazw i funkcji. Zrozumienie że WAN to interfejs który łączy naszą sieć lokalną z szerszym Internetem jest kluczem do poprawnej konfiguracji. Brak wiedzy na temat odpowiedniego przyporządkowania funkcji poszczególnym sekcjom może prowadzić do problemów z łącznością oraz bezpieczeństwem sieci.

Pytanie 28

Który z wymienionych komponentów jest częścią mechanizmu drukarki igłowej?

A. Traktor
B. Soczewka
C. Lustro
D. Filtr ozonowy
Lustro, soczewka oraz filtr ozonowy to elementy, które nie mają zastosowania w drukarkach igłowych. Lustro jest komponentem używanym w urządzeniach optycznych, takich jak skanery czy projektory, gdzie konieczne jest skierowanie światła w odpowiednią stronę. W kontekście drukowania nie pełni żadnej funkcji, ponieważ proces druku nie korzysta z optyki w sposób, w jaki wykorzystuje ją np. skanowanie. Soczewka również jest związana z optyką, zapewniając ogniskowanie światła i obrazowanie, co jest istotne w technologii skanowania lub fotografii, ale nie w typowym procesie drukowania, szczególnie w technologii igłowej. Filtr ozonowy ma na celu redukcję emisji ozonu, który może być szkodliwy dla zdrowia, jednak również nie jest częścią mechanizmu drukarki igłowej. Często zdarza się, że osoby mylą różne technologie i nie rozumieją, że w przypadku drukarek igłowych najważniejsze są mechanizmy fizyczne, które odpowiadają za bezpośrednie generowanie druku na papierze. Używanie nieodpowiednich terminów lub koncepcji może prowadzić do nieporozumień i w efekcie do podejmowania błędnych decyzji związanych z wyborem sprzętu do drukowania. Kluczowe jest, aby w pełni zrozumieć funkcję poszczególnych elementów mechanicznych, aby poprawnie oceniać, co wpływa na jakość i wydajność druku.

Pytanie 29

Karta rozszerzeń zaprezentowana na rysunku ma system chłodzenia

Ilustracja do pytania
A. aktywne
B. symetryczne
C. wymuszone
D. pasywne
Chłodzenie pasywne polega na wykorzystaniu radiatorów do rozpraszania ciepła bez użycia wentylatorów. Radiatory są wykonane z materiałów o wysokiej przewodności cieplnej takich jak aluminium czy miedź co pozwala na efektywne przekazywanie ciepła z podzespołów elektronicznych do otoczenia. Przykładem zastosowania chłodzenia pasywnego są karty graficzne w komputerach domowych które nie wymagają intensywnego chłodzenia ze względu na niższe obciążenie generowane przez aplikacje biurowe. Chłodzenie pasywne jest ciche co jest jego dużą zaletą w porównaniu do rozwiązań aktywnych. Jest to popularne w systemach które muszą być bezgłośne takich jak centra multimedialne lub komputery używane w środowiskach studyjnych. Ważne jest aby pamiętać że efektywność chłodzenia pasywnego zależy od prawidłowej cyrkulacji powietrza wokół radiatora dlatego obudowy komputerów muszą być odpowiednio zaprojektowane by zapewnić naturalny przepływ powietrza. Chociaż chłodzenie pasywne jest mniej efektywne niż aktywne w przypadku komponentów generujących duże ilości ciepła to jest w pełni wystarczające dla wielu zastosowań o niskim i średnim obciążeniu.

Pytanie 30

Jaką liczbę adresów IP należy wykorzystać, aby 4 komputery podłączone do switcha mogły się swobodnie komunikować?

A. 3
B. 5
C. 2
D. 4
Wybór mniejszej liczby adresów IP, takich jak 2, 3 czy 5, jest błędny z perspektywy podstawowych zasad adresacji IP. W przypadku 2 adresów IP, można by pomyśleć, że dwa komputery mogłyby się komunikować, ale w praktyce nie wystarczy to, aby zapewnić komunikację między wszystkimi 4 komputerami. Komunikacja w sieci wymaga, aby każde urządzenie miało unikalny adres IP, co oznacza, że każdemu z 4 komputerów musi zostać przypisany oddzielny adres. Wybór 3 adresów IP również nie wystarcza, ponieważ brakujący adres uniemożliwi jednemu z komputerów komunikację. Wreszcie, wybór 5 adresów IP prowadzi do nadmiarowości, co nie jest konieczne w tej sytuacji i może prowadzić do nieefektywnej organizacji adresacji sieciowej. W myśleniu o adresacji IP kluczowe jest zrozumienie zasady, że każdy element sieci musi być identyfikowalny, co nie jest możliwe przy mniejszej liczbie adresów niż liczba urządzeń. Stosowanie dobrych praktyk w zarządzaniu adresami IP przyczynia się do efektywności i bezpieczeństwa w sieciach komputerowych.

Pytanie 31

Oblicz całkowity koszt zainstalowania okablowania strukturalnego z 5 punktów abonenckich do panelu krosowego, łącznie z wykonaniem przewodów do stacji roboczych. W tym celu wykorzystano 50m kabla UTP. Punkt abonencki składa się z 2 gniazd typu RJ45.

A. 152,00 zł
B. 345,00 zł
C. 255,00 zł
D. 350,00 zł
Jak się przyjrzyjmy tym błędnym odpowiedziom, to często wątpliwości są związane z kosztami materiałów do okablowania, co bywa kluczowe w pracy inżyniera. Na przykład, jeżeli ktoś wskazał 152,00 zł lub 345,00 zł, to często wynika to z nieprawidłowego zrozumienia ilości lub cen poszczególnych elementów. To się zdarza, gdy użytkownicy nie biorą pod uwagę, ile gniazd potrzebują albo jak obliczyć koszt kabla, co prowadzi do takich błędnych wyników. Ważne, żeby wiedzieć, że każdy punkt abonencki wymaga dokładnego przemyślenia liczby gniazd i jakości materiałów, które powinny pasować do norm, takich jak PN-EN 50173. Jeszcze jedno – sporo błędów może wynikać z pominięcia kosztu wtyków RJ45, co zmienia całkowitą kwotę. Zrozumienie tego jest strasznie istotne, bo jak pomylisz się w obliczeniach, to możesz mieć problem z projektem sieci i budżetem, a to nie jest najlepsza sytuacja w pracy. Lepiej zwracać uwagę na to, co jest potrzebne i ile to kosztuje, żeby uniknąć takich wpadek w przyszłości.

Pytanie 32

W systemie Linux, żeby ustawić domyślny katalog domowy dla nowych użytkowników na katalog /users/home/new, konieczne jest użycie polecenia

A. useradd -D -b /users/home/new
B. useradd /users/home/new -D -f
C. /users/home/new useradd -s -D
D. /users/home/new -n -D useradd
Polecenie 'useradd -D -b /users/home/new' jest poprawne, ponieważ używa opcji '-D' do ustawienia wartości domyślnych dla nowych użytkowników, a opcja '-b' pozwala na określenie katalogu domowego, który ma być używany w przyszłości dla nowych kont. Właściwe ustawienie katalogu domowego jest kluczowe dla organizacji plików użytkowników w systemie Linux. Dobrą praktyką jest unikanie używania domyślnych lokalizacji, takich jak '/home', aby zminimalizować ryzyko konfliktów oraz zapewnić lepszą strukturę zarządzania danymi. Aby zweryfikować zmiany, można użyć polecenia 'useradd -D' bez dodatkowych argumentów, co wyświetli aktualne ustawienia, w tym domyślny katalog domowy. Przykład użycia: po ustawieniu katalogu domowego w ten sposób, gdy stworzymy nowego użytkownika za pomocą 'useradd username', katalog '/users/home/new/username' zostanie automatycznie utworzony jako katalog domowy nowego użytkownika.

Pytanie 33

Diody LED RGB pełnią funkcję źródła światła w skanerach

A. kodów kreskowych
B. bębnowych
C. płaskich CCD
D. płaskich CIS
Wybór bębnowych skanerów jako odpowiedzi sugeruje nieporozumienie dotyczące technologii skanowania. Skanery bębnowe, znane ze swojej tradycyjnej konstrukcji, używają różnych technologii oświetleniowych i detekcji, zwykle opartych na lampach halogenowych lub fluorescencyjnych, co ogranicza ich elastyczność i efektywność w porównaniu do skanerów CIS. Ponadto skanery bębnowe należą do droższych rozwiązań, które wymagają więcej miejsca i generują większe zużycie energii. Nieprawidłowy wybór skanera płaskiego CCD również wskazuje na niezrozumienie roli, jaką diody elektroluminescencyjne odgrywają w nowoczesnych urządzeniach. Skanery CCD, mimo że są popularne, działają na zasadzie detekcji światła odbitego od powierzchni skanowanego dokumentu i nie wykorzystują diod RGB w sposób tak efektywny jak CIS. Wybór odniesienia do skanerów kodów kreskowych jest równie mylący, ponieważ nie są one skanowanym materiałem, ale raczej technologią odczytu, która nie wykorzystuje diod RGB w tym sensie. Właściwe zrozumienie różnic między tymi technologiami oraz ich zastosowaniem jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania skanera w praktyce.

Pytanie 34

Jaką fizyczną topologię sieci komputerowej przedstawia ilustracja?

Ilustracja do pytania
A. Pierścienia
B. Hierarchiczna
C. Gwiazdy
D. Siatki
Topologia gwiazdy jest jedną z najczęściej stosowanych fizycznych topologii sieci komputerowych, gdzie każde urządzenie sieciowe jest bezpośrednio połączone z centralnym urządzeniem, takim jak przełącznik lub serwer. Zaletą tej topologii jest łatwość zarządzania i rozbudowy sieci poprzez dodawanie nowych urządzeń bez wpływu na działanie już istniejących. Awaria jednego urządzenia nie wpływa bezpośrednio na pozostałe, co znacząco zwiększa niezawodność sieci. W praktyce taka topologia jest wykorzystywana w lokalnych sieciach komputerowych (LAN) w biurach i domach. Standardy takie jak Ethernet bardzo dobrze współpracują z tą topologią, umożliwiając efektywną komunikację danych. W przypadku większych sieci, topologia gwiazdy może być łączona z innymi topologiami w celu tworzenia bardziej złożonych struktur, co jest zgodne z zasadami dobrej praktyki projektowania sieci. Centralne urządzenie w topologii gwiazdy pełni kluczową rolę w zarządzaniu przepływem danych, co pozwala na optymalne wykorzystanie zasobów sieciowych.

Pytanie 35

Jakie polecenie jest używane do monitorowania statystyk protokołów TCP/IP oraz bieżących połączeń sieciowych w systemach operacyjnych z rodziny Windows?

A. netstat
B. ping
C. route
D. tracert
Polecenie 'netstat' jest kluczowym narzędziem w systemach operacyjnych Windows, służącym do monitorowania statystyk protokołów TCP/IP oraz aktualnych połączeń sieciowych. Umożliwia ono wyświetlenie listy aktywnych połączeń, portów nasłuchujących, a także statystyk dotyczących protokołów, takich jak TCP i UDP. Dzięki temu administratorzy sieci mogą zidentyfikować aktywne połączenia, sprawdzić, które aplikacje są powiązane z danymi połączeniami oraz zdiagnozować problemy związane z działaniem sieci. Na przykład, użycie komendy 'netstat -an' wyświetli wszystkie połączenia oraz porty w stanie nasłuchu, co może być niezwykle przydatne w przypadku podejrzenia nieautoryzowanego dostępu do systemu. W kontekście dobrych praktyk, regularne sprawdzanie statystyk sieciowych za pomocą 'netstat' może pomóc w wykrywaniu potencjalnych zagrożeń i utrzymaniu bezpieczeństwa sieci. Ponadto, narzędzie to jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się bezpieczeństwem, które podkreślają istotę monitorowania ruchu sieciowego jako kluczowego elementu zarządzania bezpieczeństwem IT.

Pytanie 36

Jak na diagramach sieciowych LAN oznaczane są punkty dystrybucyjne znajdujące się na różnych kondygnacjach budynku, zgodnie z normą PN-EN 50173?

A. CD (Campus Distribution)
B. BD (BuildingDistributor)
C. MDF (Main Distribution Frame)
D. FD (Floor Distribution)
Wybór BD (Building Distributor) może prowadzić do nieporozumień, ponieważ ten termin odnosi się do głównych punktów dystrybucyjnych, które łączą różne piętra w budynku, a nie do punktów rozdzielczych na poszczególnych poziomach. BD z reguły znajduje się na poziomie parteru lub w piwnicy i odpowiada za prowadzenie sygnałów do różnych punktów na piętrach. Każde piętro wymaga jednak osobnych punktów dystrybucyjnych, aby zapewnić optymalne połączenie i w każdej chwili umożliwić dostęp do sieci. CD (Campus Distribution) to termin dotyczący zewnętrznej dystrybucji między różnymi budynkami na terenie kampusu, co jest zupełnie inną koncepcją, nie mającą zastosowania w kontekście pojedynczego budynku. MDF (Main Distribution Frame) to natomiast główny punkt, w którym odbywa się dystrybucja sygnału w sieci telekomunikacyjnej, a nie dystrybucja na poziomie piętera. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego projektowania infrastruktury sieciowej. W praktyce, błędne przypisanie terminologii może prowadzić do komplikacji w instalacji i administrowaniu systemami, co z kolei może wpłynąć na wydajność pracy całej organizacji. Właściwe rozumienie i zastosowanie standardów, takich jak PN-EN 50173, jest istotne dla zapewnienia efektywności i organizacji sieci LAN.

Pytanie 37

Jakie narzędzie służy do połączenia pigtaila z włóknami światłowodowymi?

A. stacja lutownicza, która wykorzystuje mikroprocesor do ustawiania temperatury
B. narzędzie zaciskowe do wtyków RJ45, posiadające odpowiednie gniazdo dla kabla
C. spawarka światłowodowa, łącząca włókna przy użyciu łuku elektrycznego
D. przedłużacz kategorii 5e z zestawem pasywnych kabli o maksymalnej prędkości połączenia 100 Mb/s
Spawarka światłowodowa to urządzenie, które łączy włókna światłowodowe poprzez spawanie ich za pomocą łuku elektrycznego. Jest to kluczowe narzędzie w instalacji i konserwacji systemów światłowodowych, gdyż umożliwia tworzenie połączeń o niskim tłumieniu i wysokiej wydajności, co jest niezbędne w kontekście przesyłania danych na dużych odległościach. Przykładowo, w przypadku budowy sieci FTTH (Fiber To The Home), precyzyjne łączenie włókien światłowodowych za pomocą spawarki jest krytyczne dla zapewnienia odpowiedniej jakości sygnału. Standardy branżowe, takie jak ITU-T G.657, podkreślają znaczenie prawidłowych połączeń w systemach światłowodowych, ponieważ błędne spawy mogą prowadzić do znacznych strat sygnału i obniżenia wydajności całej sieci. Dodatkowo, spawarki światłowodowe są wyposażone w zaawansowane technologie, takie jak automatyczne dopasowanie włókien i monitorowanie jakości spawów, co zwiększa efektywność procesu oraz zapewnia zgodność z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 38

Czym jest licencja OEM?

A. dokument, który umożliwia używanie oprogramowania na różnych sprzętach komputerowych w określonej w niej liczbie stanowisk, bez potrzeby instalacyjnych dyskietek czy płyt CD
B. licencja, która pozwala użytkownikowi na zainstalowanie zakupionego oprogramowania tylko na jednym komputerze, z zakazem udostępniania tego oprogramowania w sieci oraz na innych niezależnych komputerach
C. licencja oprogramowania ograniczona tylko do systemu komputerowego, na którym zostało pierwotnie zainstalowane, dotyczy oprogramowania sprzedawanego razem z nowymi komputerami lub odpowiednimi komponentami
D. licencja, która czyni oprogramowanie własnością publiczną, na mocy której twórcy oprogramowania zrzekają się praw do jego rozpowszechniania na rzecz wszystkich użytkowników
Licencja OEM (Original Equipment Manufacturer) to szczególny rodzaj licencji na oprogramowanie, która jest przypisana wyłącznie do konkretnego komputera lub urządzenia, na którym oprogramowanie zostało pierwotnie zainstalowane. Oznacza to, że jeśli kupisz komputer z preinstalowanym systemem operacyjnym, licencja OEM jest związana z tym sprzętem i nie może być przenoszona na inny komputer. Licencje te są często stosowane w przypadku nowych komputerów i elementów hardware'u, co wpisuje się w praktyki sprzedaży w branży technologicznej. Warto podkreślić, że licencje OEM są zazwyczaj tańsze od standardowych wersji oprogramowania, co czyni je atrakcyjną opcją dla producentów komputerów. Przykładem zastosowania licencji OEM jest zakup laptopa z zainstalowanym systemem Windows, gdzie użytkownik ma prawo korzystać z oprogramowania tylko na tym laptopie, a nie może go zainstalować na innym urządzeniu. W kontekście dobrych praktyk, użytkownicy powinni być świadomi, że łamanie warunków licencji OEM, poprzez przenoszenie oprogramowania na inny komputer, może narazić ich na konsekwencje prawne oraz problemy z uzyskaniem wsparcia technicznego.

Pytanie 39

Jaką komendę należy wykorzystać, aby uzyskać informację o rekordzie MX dla podanej domeny?

A. Karta sieciowa jest aktywna
B. Sieć nie ogłasza identyfikatora SSID
C. Sieć jest zabezpieczona hasłem
D. Karta sieciowa korzysta z DHCP
Aby sprawdzić wartość rekordu MX (Mail Exchange) dla danej domeny, należy skorzystać z narzędzi diagnostycznych, takich jak 'nslookup' lub 'dig'. Rekordy MX są kluczowe w kontekście dostarczania wiadomości e-mail, ponieważ określają, które serwery są odpowiedzialne za odbieranie wiadomości dla danej domeny. Na przykład, w systemie operacyjnym Windows, użycie polecenia 'nslookup -type=MX nazwadomeny.com' pozwala na uzyskanie informacji o serwerach pocztowych przypisanych do tej domeny. W praktyce, administratorzy sieci i systemów często muszą weryfikować te rekordy, aby upewnić się, że usługi e-mail działają poprawnie i że wiadomości są kierowane do właściwych serwerów. Znajomość sposobu uzyskiwania i interpretacji tych informacji jest istotna dla utrzymania ciągłości działania usług internetowych oraz zapewnienia efektywności komunikacji w sieci. Standardy takie jak RFC 5321 i RFC 5322 dostarczają wytycznych dotyczących działania protokołów pocztowych, co czyni znajomość rekordów MX kluczową w administracji IT.

Pytanie 40

Skrót określający translację adresów w sieciach to

A. SPI
B. IDS
C. NAT
D. DMZ
Translacja adresów sieciowych, znana jako NAT (Network Address Translation), jest techniką stosowaną w sieciach komputerowych, która umożliwia mapowanie adresów IP w jednej przestrzeni adresowej na adresy IP w innej przestrzeni. Dzięki NAT możliwe jest ukrycie adresów prywatnych w sieci lokalnej przed światem zewnętrznym, co zwiększa bezpieczeństwo oraz oszczędza cenne adresy IPv4. NAT jest powszechnie stosowany w routerach domowych, które pozwalają wielu urządzeniom w sieci lokalnej korzystać z jednego publicznego adresu IP. W praktyce, gdy urządzenie w sieci lokalnej wysyła dane do internetu, router zmienia jego lokalny adres IP na publiczny adres IP, zachowując przy tym informacje o źródłowym adresie w tabeli NAT. Gdy odpowiedź wraca, router używa tej tabeli do przetłumaczenia publicznego adresu IP z powrotem na lokalny adres IP zleceniodawcy. NAT jest zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania sieci, wspierając bezpieczeństwo oraz efektywność wykorzystania adresów IP.