Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik logistyk
- Kwalifikacja: SPL.01 - Obsługa magazynów
- Data rozpoczęcia: 11 czerwca 2025 08:37
- Data zakończenia: 11 czerwca 2025 08:57
Egzamin niezdany
Wynik: 16/40 punktów (40,0%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Działania planowane, których konsekwencje zauważalne są w krótkim czasie, określamy mianem planowania
A. bieżącym
B. ogólnym
C. długoterminowym
D. średnioterminowym
Odpowiedź 'bieżącym' jest prawidłowa, ponieważ planowanie bieżące odnosi się do działań, które mają natychmiastowe efekty lub wpływ na organizację w krótkim horyzoncie czasowym. W kontekście zarządzania, planowanie bieżące często koncentruje się na operacjach codziennych, gdzie decyzje są podejmowane na podstawie aktualnych warunków rynkowych, dostępnych zasobów i bieżących potrzeb. Przykładem może być codzienne zarządzanie zapasami, które wymaga szybkiej reakcji na zmiany popytu oraz dostosowywania produkcji do aktualnych warunków. W przemyśle produkcyjnym, planowanie bieżące może obejmować harmonogramowanie pracy maszyn na dany dzień, co wpływa na efektywność produkcji oraz zadowolenie klientów. W branży usługowej, takie planowanie może dotyczyć ustalania grafików pracowników w odpowiedzi na zmieniające się potrzeby klientów. Praktyki związane z planowaniem bieżącym są kluczowe dla efektywności organizacyjnej i są rutynowo stosowane w frameworkach zarządzania, takich jak Lean Management czy Agile, które podkreślają znaczenie adaptacyjności i szybkiego podejmowania decyzji.
Pytanie 3
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 4
Koncepcja, w której systemowo ustala się potrzeby w zakresie dystrybucji oraz planuje popyt na gotowe wyroby, to
A. ERP
B. MRP
C. DRP
D. LRP
Wybór odpowiedzi ERP, MRP lub LRP nie jest właściwy w kontekście pytania o systemowe określanie potrzeb dystrybucyjnych i planowanie popytu na produkty finalne. ERP (Enterprise Resource Planning) to szeroki system zarządzania, który integruje wszystkie aspekty działalności firmy, w tym finansowe, ludzkie i produkcyjne, ale nie koncentruje się bezpośrednio na planowaniu potrzeb dystrybucyjnych. MRP (Material Requirements Planning) jest narzędziem wykorzystywanym głównie w produkcji do planowania materiałów na podstawie zamówień i prognoz zapotrzebowania, ale jego zakres jest bardziej ograniczony i nie obejmuje w pełni zarządzania dystrybucją. LRP (Long Range Planning) dotyczy długoterminowego planowania strategicznego, które może obejmować różne aspekty działalności, ale nie jest ściśle związane z operacyjnym planowaniem zapotrzebowania na poziomie dystrybucji. Przy wyborze odpowiedzi na takie pytanie warto zwrócić uwagę na specyfikę terminów i ich zastosowanie w praktyce, ponieważ mylenie tych pojęć może prowadzić do nieefektywnego podejścia do zarządzania łańcuchem dostaw. Zrozumienie różnicy między tymi konceptami jest kluczowe w kontekście zdobywania wiedzy na temat logistyki i zarządzania operacyjnego.
Pytanie 5
Produkty maszynowe narażone na korozję powinny być składowane w zamkniętych magazynach
A. pozbawionych wentylacji
B. w temperaturze poniżej 0°C
C. o wysokiej wilgotności
D. wyposażonych w system grzewczy
Przechowywanie wyrobów przemysłu maszynowego w magazynach bez instalacji wentylacyjnej jest niewłaściwe, ponieważ brak odpowiedniej cyrkulacji powietrza prowadzi do stagnacji wilgoci, co sprzyja procesom korozji. Wysoka wilgotność w zamkniętych przestrzeniach, zwłaszcza bez wentylacji, może prowadzić do gromadzenia się kondensatu na metalowych powierzchniach. Dodatkowo, przechowywanie w zbyt niskiej temperaturze, poniżej 0°C, nie jest właściwe, ponieważ w takich warunkach może występować ryzyko zamrożenia, co może prowadzić do uszkodzenia materiałów oraz ich właściwości mechanicznych. Wilgotność powietrza na poziomie, który jest zbyt wysoki, również stanowi zagrożenie, gdyż stwarza idealne warunki do rozwoju korozji. Niezrozumienie tych zasad prowadzi do błędnych wniosków i może wpłynąć na wybór niewłaściwych strategii przechowywania, które nie spełniają norm dotyczących ochrony materiałów. Z perspektywy zarządzania magazynem, kluczowe jest stosowanie najlepszych praktyk, takich jak monitorowanie poziomu wilgotności i temperatury, aby skutecznie zapobiegać korozji oraz zapewnić długotrwałą jakość i bezpieczeństwo przechowywanych produktów.
Pytanie 6
Osoba obsługująca samochód-chłodnię podczas załadunku i rozładunku powinna być zaopatrzona w kombinezon ochronny, obuwie ochronne oraz
A. maskę ochronną
B. okulary ochronne
C. zatyczki ochronne
D. rękawice ochronne
Rękawice ochronne są kluczowym elementem wyposażenia osobistego pracowników obsługujących samochody-chłodnie, szczególnie podczas załadunku i wyładunku towarów. Ich stosowanie ma na celu minimalizację ryzyka wystąpienia urazów mechanicznych, takich jak przecięcia czy otarcia, które mogą wystąpić w kontakcie z ostrymi krawędziami paczek lub sprzętem. Oprócz tego, rękawice mogą również chronić przed działaniem niskich temperatur, co jest istotne w przypadku pracy w środowisku o obniżonej temperaturze. W branży logistycznej i transportowej, zgodnie z normami BHP, obowiązkowe jest zapewnienie pracownikom odpowiedniego wyposażenia ochronnego, co zwiększa bezpieczeństwo pracy i pozwala na efektywniejsze wykonywanie obowiązków. Przykładowo, rękawice z materiałów izolacyjnych mogą być stosowane, gdy pracownik manipuluje produktami w niskich temperaturach, co nie tylko chroni skórę, ale również poprawia chwyt i precyzję ruchów. Stosowanie rękawic ochronnych jest zgodne z rekomendacjami instytucji zajmujących się bezpieczeństwem pracy, takich jak OSHA, które podkreślają znaczenie ochrony rąk w środowisku pracy.
Pytanie 7
Sztauplan to strategia rozmieszczenia ładunku
A. w samochodzie
B. w wagonie kolejowym
C. na statku
D. w samolocie
Sztauplan to kluczowy dokument w procesie transportu morskiego, który definiuje sposób rozłożenia ładunku na statku. Jego głównym celem jest zapewnienie optymalnej stabilności jednostki pływającej oraz bezpieczeństwa w trakcie rejsu. Właściwe rozmieszczenie ładunku wpływa na środek ciężkości statku, co jest istotne dla jego manewrowości i odporności na warunki morskie. Przykładem praktycznego zastosowania sztauplanu może być transport kontenerów, gdzie każdy kontener musi być rozmieszczony z uwzględnieniem jego wagi oraz rozkładu ładunków w celu zminimalizowania ryzyka przechyłów i uszkodzeń. Dobre praktyki w zakresie sztauplanu obejmują również stosowanie standardów takich jak SOLAS (Międzynarodowa Konwencja o Bezpieczeństwie Życia na Morzu), które nakładają obowiązki dotyczące bezpieczeństwa i stanu ładunku. Dobrze przygotowany sztauplan uwzględnia także warunki pogodowe oraz specyfikę trasy, co pozwala na efektywne i bezpieczne operacje transportowe.
Pytanie 8
W której beczce możliwe będzie umieszczenie 198 litrów oleju palmowego, jeżeli beczkę należy wypełnić w 90%?
| Beczka 1. | Beczka 2. | Beczka 3. | Beczka 4. | |
|---|---|---|---|---|
| Pojemność [litr] | 189 | 200 | 218 | 220 |
A. Beczka 1.
B. Beczka 3.
C. Beczka 2.
D. Beczka 4.
Wybór innych beczek jako odpowiedzi na to pytanie może być wynikiem błędnych obliczeń lub niepełnego zrozumienia zasad związanych z pojemnością i wypełnieniem. Beczki, które nie mogą pomieścić 198 litrów przy 90% wypełnieniu, nie spełniają podstawowych wymagań dotyczących przechowywania substancji płynnych. Na przykład, jeśli beczka ma pojemność 200 litrów, jej maksymalne wypełnienie przy 90% wynosi jedynie 180 litrów, co jest niewystarczające. Kluczowym błędem jest nieprzywiązanie wagi do wartości procentowych w obliczeniach, co może prowadzić do nieodpowiedniego doboru pojemności. W przemyśle to nie tylko kwestia odpowiedniego wyboru pojemników, ale także zarządzania ryzykiem i przestrzegania norm bezpieczeństwa. Wybór niewłaściwej beczki może prowadzić do uszkodzenia materiałów, a nawet do poważnych wypadków. Zastosowanie zasady 90% wypełnienia jest powszechnie stosowane, aby zapewnić, że przy transporcie i magazynowaniu płynów nie wystąpią nieprzewidziane sytuacje. Dlatego tak ważne jest, aby przy podejmowaniu decyzji opierać się na dokładnych obliczeniach, które uwzględniają zarówno pojemność, jak i wymagane wypełnienie, aby zminimalizować ryzyko błędów i strat.
Pytanie 9
Jakie będą koszty wyładunku dostawy, jeżeli stawka roboczogodziny wózka widłowego wynosi 20 zł, a pracownik jest opłacany kwotą 8 zł za godzinę, i wyładunek potrwa 6 godzin?
A. 120 zł
B. 488 zł
C. 480 zł
D. 168 zł
Koszt wyładunku dostawy oblicza się, uwzględniając stawkę godzinową pracownika oraz czas, jaki zajmuje wykonanie tej usługi. W tym przypadku, stawka pracownika wynosi 8 zł za godzinę, a wyładunek ma trwać 6 godzin. Aby obliczyć całkowity koszt wyładunku, należy pomnożyć stawkę godzinową przez liczbę godzin: 8 zł/godz. * 6 godz. = 48 zł. Jednakże, w tym pytaniu uwzględniono również dodatkowy koszt związany z użyciem wózka widłowego, którego koszt roboczogodziny wynosi 20 zł. Ostateczny koszt wyładunku, obejmujący zarówno pracownika, jak i wózek widłowy, wynosi zatem: (20 zł/godz. + 8 zł/godz.) * 6 godz. = 168 zł. Takie obliczenia są zgodne z ogólnie przyjętymi standardami w branży logistycznej oraz transportowej, gdzie precyzyjne kalkulacje kosztów robocizny oraz użycia sprzętu są kluczowe dla efektywności operacyjnej i budżetowania. W praktyce, takie podejście do kalkulacji kosztów pozwala firmom lepiej zarządzać wydatkami oraz planować przyszłe operacje.
Pytanie 10
Obiekt przestrzenny z odpowiednią organizacją oraz infrastrukturą, który pozwala na przeładunek jednostek transportowych przy użyciu różnych środków transportu to
A. intermodalny terminal przeładunkowy
B. magazyn lokalny
C. magazyn regionalny
D. terminal przeładunkowy nieintermodalny
Intermodalny terminal przeładunkowy to naprawdę ważna rzecz w transporcie. Chodzi o to, żeby towary mogły być szybko przerzucane między różnymi środkami transportu, jak na przykład pociągi, ciężarówki czy statki. W praktyce chodzi o to, że różne systemy transportowe są ze sobą połączone, co sprawia, że logistykę można ogarnąć sprawniej. Dajmy na to, transport kontenerów morskich – te kontenery są przerzucane z statków na pociągi albo ciężarówki. Z mojej perspektywy, taki system nie tylko zwiększa efektywność, ale też obniża koszty i jest bardziej ekologiczny, bo mniej przeładunków to mniejsze zużycie energii. W branży mówi się, że zrównoważone łańcuchy dostaw na tym zyskują, a jednocześnie firmy transportowe stają się bardziej konkurencyjne.
Pytanie 11
Do systemów regałowych, których elementy konstrukcyjne są dostosowane do specyficznych właściwości składowanych produktów oraz technologii magazynowania, kwalifikują się regały
A. wspornikowe
B. przejezdne
C. specjalizowane
D. przepływowe
Regały specjalizowane to konstrukcje, które są projektowane i budowane z myślą o specyficznych wymaganiach składowania różnych rodzajów asortymentu. Ich celem jest maksymalizacja przestrzeni magazynowej oraz optymalizacja procesów składowania i wydawania towarów. Przykładami regałów specjalizowanych są regały na palety, regały do składowania produktów o nietypowych wymiarach czy regały przeznaczone do składowania materiałów sypkich. W praktyce, regały te są często wykorzystywane w branżach, takich jak logistyka, przemysł spożywczy czy budowlany, gdzie różnorodność składowanego asortymentu wymaga elastycznych rozwiązań. Dobrze zaprojektowane regały specjalizowane mogą znacząco wpłynąć na efektywność operacyjną, umożliwiając łatwy dostęp do towarów oraz poprawiając bezpieczeństwo pracy. W zgodzie z normami ISO 9001, które dotyczą systemów zarządzania jakością, odpowiedni dobór regałów przyczynia się do poprawy organizacji pracy w magazynach.
Pytanie 12
Dokument celny, który w międzynarodowym transporcie drogowym pozwala na transport towarów bez kontroli celnej przy przejeżdżaniu przez granice krajów tranzytowych oraz na opłacanie ceł w miejscu docelowym towarów, to
A. TIR
B. CMR
C. CIT
D. SAD
Wybór odpowiedzi CIT, SAD lub CMR może wynikać z nieporozumienia dotyczącego celów i funkcji tych dokumentów w obszarze transportu międzynarodowego. CIT, czyli CMR International Transport, to dokument, który dotyczy międzynarodowego przewozu towarów, ale nie oferuje on takich samych przywilejów jak TIR. CIT jest używany głównie w kontekście odpowiedzialności przewoźnika za towar oraz warunków przewozu, a nie w celu uproszczenia formalności celnych. Z kolei SAD, czyli Single Administrative Document, jest dokumentem stosowanym w odprawach celnych, ale nie odnosi się do systemu tranzytowego i nie pozwala na przewóz towarów bez kontrolowania ich na granicach. CMR, z drugiej strony, jest konwencją o międzynarodowym przewozie drogowym towarów, która również nie przewiduje procedury tranzytowej w takiej formie jak TIR. Często mylnie rozumiane są również różnice w stosowaniu tych dokumentów. Kluczowym błędem jest zrozumienie, że każdy z tych dokumentów ma swoją specyfikę i zastosowanie, które nie odpowiadają bezpośrednio na pytanie dotyczące ułatwienia tranzytu towarów przez granice. Aby uniknąć takich pomyłek, ważne jest, aby dokładnie poznać funkcje każdego z dokumentów oraz ich związki z przepisami celnymi i transportowymi, co pozwoli na lepsze zarządzanie procesem logistycznym.
Pytanie 13
Które urządzenie nie służy do odczytu danych ze znaczników RFID?
A. D.
B. C.
C. B.
D. A.
Wybór odpowiedzi, która wskazuje na inne urządzenie do odczytu danych, może prowadzić do pewnych nieporozumień dotyczących funkcjonalności różnych technologii identyfikacji. Urządzenia, takie jak skanery kodów kreskowych, są wykorzystywane w różnych aplikacjach handlowych, jednak ich zastosowanie jest ograniczone do systemów, które używają kodów kreskowych jako medium identyfikacyjnego. W kontekście technologii RFID, która oferuje znacznie szersze możliwości, kluczowe jest zrozumienie, że niektóre urządzenia są specjalnie zaprojektowane do pracy z falami radiowymi, które nie są kompatybilne z kodami kreskowymi. Często błędnie zakłada się, że każde urządzenie, które wykonuje funkcję odczytu, może być używane zamiennie bez rozróżnienia na technologię. W rzeczywistości każdy z tych systemów operuje na różnych zasadach technicznych i standardach, co wpływa na ich efektywność w określonych zastosowaniach. Problemy wynikające z mieszania tych technologii mogą prowadzić do nieefektywności operacyjnych oraz strat finansowych, szczególnie w logistyce i zarządzaniu zapasami. Dobrym przykładem może być sytuacja, w której firma próbuje zastąpić system RFID skanowaniem kodów kreskowych, co może skutkować opóźnieniami i błędami w inwentaryzacji. Zrozumienie różnic technologicznych jest kluczowe dla efektywnego wdrażania systemów identyfikacji i automatyzacji procesów w różnych branżach.
Pytanie 14
Określ właściwą sekwencję elementów w strukturze kodu EAN-13.
A. Numer towaru, cyfra kontrolna, prefiks towaru, numer kodujący
B. Cyfra kontrolna, prefiks kraju, numer kodujący, numer towaru
C. Prefiks kraju, numer kodujący, numer towaru, cyfra kontrolna
D. Numer kodujący, numer towaru, cyfra kontrolna, prefiks kraju
Wybierając inne odpowiedzi, można napotkać na kilka istotnych nieporozumień dotyczących struktury kodu EAN-13. Na przykład, umieszczanie cyfry kontrolnej na początku lub w środku kodu nie jest zgodne z obowiązującymi standardami. Cyfra kontrolna ma na celu zapewnienie integralności danych, a jej lokalizacja na końcu kodu jest kluczowa, aby umożliwić algorytmowi rozpoznawania błędów właściwe funkcjonowanie. Ponadto, wprowadzenie prefiksu towaru, który nie jest częścią standardowej struktury EAN-13, wprowadza dodatkowe zamieszanie, gdyż prefiks towaru nie istnieje w tej formie, a zamiast tego powinien być użyty prefiks kraju. Należy zauważyć, że błędne przyporządkowanie numeru jednostki kodującej oraz numeru towaru może prowadzić do zamieszania w systemach zarządzania produktami, co jest krytyczne, zwłaszcza w kontekście automatyzacji procesów w handlu. W praktyce, niepoprawne zrozumienie struktury kodu EAN-13 może prowadzić do problemów z identyfikacją produktów, co z kolei wpływa na efektywność operacyjną firm i może generować straty finansowe. Dlatego tak ważne jest, aby dokładnie przestrzegać ustalonych standardów w zakresie kodów kreskowych.
Pytanie 15
W metodzie MRP, ilość wymaganych materiałów ustalana jest na podstawie
A. potrzeb brutto, struktury produktu oraz bieżącego stanu zapasów dostępnych.
B. potrzeb netto, struktury asortymentowej oraz wymaganych zapasów zabezpieczających.
C. potrzeb netto, zapasów w magazynie, w transporcie oraz zapasów zarezerwowanych.
D. potrzeb brutto, planu produkcji oraz aktualnych zasobów dostępnych.
Odpowiedź wskazująca na potrzebę brutto, strukturę wyrobu oraz aktualny stan zapasów dysponowanych jest prawidłowa, ponieważ w metodzie MRP (Material Requirements Planning) kluczowe jest zrozumienie, jakie surowce i materiały są niezbędne do zrealizowania planu produkcji. Potrzeby brutto to całkowite zapotrzebowanie na materiały, które uwzględnia zarówno zamówienia klientów, jak i prognozowane zapotrzebowanie. Struktura wyrobu z kolei pozwala na zrozumienie, jakie komponenty są potrzebne do wytworzenia danego produktu końcowego. Aktualny stan zapasów dysponowanych jest istotny, ponieważ umożliwia ocenę, ile materiałów już posiadamy, co jest niezbędne do określenia, ile dodatkowych zasobów należy zamówić. W praktyce, ta wiedza pozwala na optymalizację procesów produkcyjnych, redukcję kosztów magazynowania i efektywniejsze zarządzanie łańcuchem dostaw. Przykładowo, przedsiębiorstwo, które stosuje MRP, może w odpowiednim czasie zrealizować zamówienia, unikając opóźnień i nadwyżek materiałowych. W branży produkcyjnej jest to kluczowe dla zachowania konkurencyjności i efektywności operacyjnej.
Pytanie 16
Jaką metodę określania rozmiaru dostaw należy zastosować, jeśli mają one charakter cykliczny, dostępne środki transportu mają ustaloną nośność, a dostawca ustalił minimalną wielkość partii do wydania?
A. Maksymalnej dostawy
B. Stałego cyklu
C. Partia na partie
D. Stałej wielkości
Wybór metody stałej wielkości dostaw jest uzasadniony w kontekście powtarzalności dostaw, określonej ładowności środków transportu oraz minimalnej wielkości partii wydania ustalonej przez dostawcę. Metoda ta polega na ustaleniu stałej wielkości dostaw, co pozwala na optymalne zarządzanie zapasami oraz transportem. Dzięki temu przedsiębiorstwo może planować logistyki z wyprzedzeniem, co jest kluczowe dla efektywności operacyjnej. Przykładem zastosowania tej metody może być firma zajmująca się dystrybucją produktów spożywczych, która regularnie zamawia określoną ilość towaru, co pozwala jej na lepsze zarządzanie przestrzenią magazynową i minimalizowanie kosztów transportu. W praktyce, metoda ta ułatwia także monitorowanie stanów magazynowych oraz przewidywanie przyszłych potrzeb w oparciu o historyczne dane sprzedażowe. Ponadto, standardy branżowe, takie jak SCOR (Supply Chain Operations Reference), podkreślają znaczenie konsolidacji dostaw i efektywnego gospodarowania zapasami, co czyni tę metodę optymalnym rozwiązaniem w przypadku opisanym w pytaniu.
Pytanie 17
Opłaty za przejazd samochodem po drogach krajowych uzależnione są między innymi od
A. dopuszczalnej masy całkowitej
B. typy paliwa
C. liczby pasażerów
D. pojemności silnika
Dopuszczalna masa całkowita (DMC) pojazdu jest kluczowym czynnikiem determinującym stawki opłat za przejazd po drogach krajowych. W praktyce, im wyższa DMC, tym większe obciążenie wpływa na nawierzchnię drogi, co może prowadzić do szybszego jej zużycia. Dlatego wiele krajów, w tym Polska, wprowadza różne stawki opłat w zależności od DMC, aby zrekompensować koszty utrzymania infrastruktury. Na przykład, pojazdy dostawcze o większej DMC mogą być obciążane wyższymi opłatami, co ma na celu zminimalizowanie negatywnego wpływu na drogi. Takie podejście jest zgodne z zasadą „użytkownik płaci”, co jest standardem w wielu krajach europejskich, mającym na celu sprawiedliwe rozliczenie kosztów użytkowania dróg. DMC jest również istotna w kontekście przepisów transportowych, które regulują maksymalne dopuszczalne obciążenia w ruchu drogowym, co wpływa na bezpieczeństwo i efektywność transportu.
Pytanie 18
Który rodzaj dystrybucji należy zastosować do towarów przedstawionych na ilustracjach?
A. Intensywną.
B. Selektywną.
C. Zintegrowaną.
D. Wyłączną.
No, to nie bardzo. Zastosowanie dystrybucji intensywnej czy selektywnej w przypadku luksusowych dóbr, jak na przykład sportowe samochody czy drogie zegarki, to nie jest to, co by pasowało. Dystrybucja intensywna, czyli stawianie produktów w jak największej ilości miejsc, to bardziej dla masowych towarów, które nie wymagają specjalnej prezentacji. Przy luksusowych dobrach, gdy są dostępne wszędzie, to coś się traci – postrzeganą wartość. Selektywna dystrybucja też może nie wystarczyć, bo jeśli jest zbyt wiele punktów, to klienci mogą czuć się, jakby to nie było nic specjalnego. A zintegrowana dystrybucja, czyli połączenie detalicznej i hurtowej, też nie za bardzo pasuje do luksusu. To wszystko pokazuje, że nie do końca rozumiesz, jak działa marketing luksusowy, który stawia na ograniczenie dostępności, żeby podnieść wartość produktów.
Pytanie 19
W przypadku międzynarodowego transportu drogowego, aby móc dochodzić roszczeń związanych z brakującym towarem lub szkodą, należy dysponować oryginałem dokumentu
A. AWB
B. SIM
C. CMR
D. CIM
Wybór innych odpowiedzi, takich jak AWB, CIM czy SIM, nie jest odpowiedni w kontekście międzynarodowego transportu drogowego, ponieważ każda z tych opcji odnosi się do innego rodzaju transportu lub dokumentacji. AWB, czyli Air Waybill, jest dokumentem stosowanym w transporcie lotniczym, co czyni go nieodpowiednim w kontekście transportu drogowego. Bardzo często, błędne przypisanie AWB do transportu drogowego wynika z braku znajomości specyfiki różnych gałęzi transportu. Z kolei CIM (Convention International des Marchandises) to dokument stosowany w transporcie kolejowym, który reguluje zasady przewozu towarów, co także nie ma zastosowania w transporcie drogowym. W przypadku SIM, który dotyczy transportu multimodalnego, również nie jest to odpowiednia odpowiedź, ponieważ nie precyzuje warunków przewozu wyłącznie drogowego. Pojawiający się błąd w ocenie polega na myleniu różnych form transportu i ich dokumentacji, co może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych i finansowych. W praktyce, znajomość dokumentów związanych z różnymi gałęziami transportu jest kluczowa dla skutecznego zarządzania łańcuchem dostaw oraz minimalizowania ryzyk związanych z przewozem towarów. Właściwe zrozumienie tego kontekstu jest fundamentem dla profesjonalistów działających w branży logistycznej.
Pytanie 20
Na rysunku przedstawiono
A. harmonogram potrzeb materiałowych.
B. plan potrzeb materiałowych.
C. cyklogram wyrobu gotowego.
D. strukturę wyrobu gotowego.
Wybierając odpowiedzi takie jak cyklogram wyrobu gotowego, plan potrzeb materiałowych czy strukturę wyrobu gotowego, możemy napotkać kilka typowych nieporozumień związanych z ich definicjami i zastosowaniem. Cyklogram wyrobu gotowego to narzędzie stosowane w analizie procesów produkcyjnych, które ilustruje cykl życia wyrobu, ale nie dostarcza informacji o szczegółowym zapotrzebowaniu na materiały. Plan potrzeb materiałowych jest bardziej ogólnym dokumentem, który nie uwzględnia szczegółowych harmonogramów czasowych, co czyni go mniej użytecznym w kontekście dynamicznego zarządzania zapasami. Z kolei struktura wyrobu gotowego, opisująca komponenty i ich wzajemne powiązania, nie dostarcza informacji o czasie i ilościach potrzebnych materiałów w określonych momentach produkcji. Często mylnie zakłada się, że te dokumenty mogą pełnić tę samą funkcję co harmonogram, co prowadzi do nieefektywnego zarządzania procesami produkcyjnymi oraz niewłaściwego planowania, mogącego skutkować opóźnieniami i zwiększonymi kosztami operacyjnymi. Zrozumienie różnic między tymi narzędziami jest niezbędne dla skutecznego zarządzania produkcją, co jest kluczowym elementem nowoczesnych strategii operacyjnych w przemyśle.
Pytanie 21
W jakim rodzaju produkcji można spotkać uniwersalny park maszynowy?
A. Produkcji masowej
B. Produkcji seryjnej
C. Produkcji wielkoseryjnej
D. Produkcji jednostkowej
A więc, uniwersalny park maszynowy ma sens w produkcji jednostkowej, bo daje nam dużą elastyczność. W takich sytuacjach, gdzie tworzymy coś unikalnego czy w małych seriach, ważne jest, żeby maszyny mogły się łatwo dopasować do różnych zadań. Przykładowo, jak robimy prototypy, czy jakieś projekty inżynieryjne, to często korzystamy z frezarek czy tokarek, które możemy ustawić na różne sposoby, żeby stworzyć coś indywidualnego. Standardy ISO 9001 podkreślają, jak ważna jest jakość i elastyczność w jednostkowej produkcji, więc widać, że uniwersalne parki maszynowe są kluczowe, by odpowiedzieć na potrzeby klientów i różne, nietypowe projekty.
Pytanie 22
Który z systemów informatycznych wykorzystywany jest do zarządzania relacjami z klientami?
A. CRM
B. MRPII
C. CAD
D. PMT
CAD, czyli Computer-Aided Design, to system wspomagania projektowania, który jest używany głównie w inżynierii oraz architekturze do tworzenia szczegółowych rysunków i modeli 3D. Chociaż CAD odgrywa kluczową rolę w procesach projektowych, nie ma związku z zarządzaniem relacjami z klientami. Wykorzystanie CAD do celów sprzedażowych czy marketingowych jest mylne i może prowadzić do błędnych wniosków na temat strategii obsługi klienta. MRPII, z kolei, odnosi się do Manufacturing Resource Planning, co oznacza, że koncentruje się na planowaniu zasobów produkcyjnych i zarządzaniu procesami produkcyjnymi. Jego podstawowym celem jest zwiększenie efektywności produkcji, co nie ma związku z interakcjami i relacjami z klientami. To podejście często prowadzi do zrozumienia, że zarządzanie relacjami z klientem nie dotyczy jedynie sprzedaży, ale także procesów produkcyjnych i operacyjnych, co jest błędne. PMT, czyli Project Management Tool, służy do zarządzania projektami i nie jest przeznaczony do interakcji z klientami. Błąd w rozumieniu różnicy między tymi systemami często wynika z mylenia ich funkcji; każda z tych technologii ma swój unikalny cel i zastosowanie, które nie obejmują bezpośrednio zarządzania relacjami z klientem.
Pytanie 23
Termin planowanego przyjęcia towarów w lokalnym centrum dystrybucji ustala się, gdy stan magazynowy towarów będzie
A. taki sam jak zapas początkowy
B. taki sam jak zapas zabezpieczający
C. wyższy niż zapas zabezpieczający
D. taki sam jak zapas obrotowy
Odpowiedzi, które wskazują na inne poziomy zapasu, są oparte na nieprawidłowym zrozumieniu roli zapasu zabezpieczającego w procesie zarządzania zapasami. Wybór równania zapasu początkowego jako podstawy do ustalenia terminu przyjęcia towarów pomija kluczowy aspekt, jakim jest dynamiczna natura popytu i podaży. Zapasy początkowe mogą nie być wystarczające do zaspokojenia bieżących potrzeb, szczególnie w kontekście zmieniających się warunków rynkowych. Drugą nieadekwatną odpowiedzią jest wskazanie zapasu obrotowego, który odnosi się do towarów, które są regularnie sprzedawane i wymieniane, a jego poziom nie uwzględnia zapasów, które mają na celu zabezpieczenie przed ryzykiem. W przypadku zapasu zabezpieczającego, jego celem jest zapewnienie ciągłości operacyjnej w przypadku nieprzewidzianych okoliczności, co czyni go kluczowym elementem strategii zarządzania zapasami. Ostatnia propozycja, opierająca się na poziomie zapasu zabezpieczającego, wskazuje na kluczową rolę, jaką odgrywa ten zapas w kontekście długoterminowym, jednak wskazanie na równy zapasowi zabezpieczającemu nie oddaje pełnego obrazu sytuacji. Ustalając terminy przyjęcia towarów, przedsiębiorstwa powinny więc korzystać z analizy danych historycznych, prognoz popytu oraz uwzględniać czynniki ryzyka, co stanowi element dobrych praktyk w logistyce i zarządzaniu łańcuchem dostaw. W przeciwnym razie, firmy narażają się na ryzyko przestojów oraz niezadowolenia klientów z powodu braku towaru.
Pytanie 24
Wyjazd, który trwa od chwili załadunku w początkowym porcie do momentu zakończenia rozładunku w tym samym porcie, nazywa się żeglugą
A. trampingowa
B. nieregularna
C. trampowa
D. liniowa
Odpowiedź 'liniowa' jest właściwa, bo dotyczy takiego typu żeglugi, gdzie statki kursują według ustalonych tras i rozkładów. To znaczy, że ładowane są w jednym porcie i rozładowywane tam gdzie trzeba, co jest mega ważne, żeby zrozumieć, jak to wszystko działa. Weźmy na przykład statki kontenerowe, które regularnie jeżdżą między różnymi portami — dzięki temu możemy mieć pewność, że towary dotrą na czas. W branży morskiej, żegluga liniowa ma swoje standardy, a harmonogramy rejsów są dostępne dla klientów, więc mogą lepiej planować dostawy i unikać opóźnień. Warto też zwrócić uwagę na to, że armatorzy muszą ściśle współpracować z agentami portowymi oraz innymi, żeby wszystko działało sprawnie. Wiedza na temat żeglugi liniowej jest kluczowa, jeśli chcesz pracować w logistyce czy transporcie morskim.
Pytanie 25
Jakie oprogramowanie wspiera i automatyzuje procesy związane z zarządzaniem relacjami z klientami?
A. ERP
B. CRM
C. EDI
D. WMS
Wybór odpowiedzi bez dokładnego przemyślenia tematu może prowadzić do błędnych wniosków. Na przykład, WMS, czyli System Zarządzania Magazynem, głównie skupia się na tym, jak lepiej zarządzać zapasami i dostawami, a nie na relacjach z klientami. Z kolei ERP, czyli System Planowania Zasobów Przedsiębiorstwa, to narzędzie, które łączy różne funkcje w firmie, jak księgowość czy zarządzanie pracownikami, ale jego focus nie jest bezpośrednio na kliencie. EDI, czyli Elektroniczna Wymiana Danych, to technologia do automatyzacji przesyłania dokumentów między firmami, również niezwiązana z obsługą klienta. Często te różnice są mylone i prowadzą do pomyłek, dlatego dobrze jest uczyć się, jak działają te systemy, żeby móc je odpowiednio stosować w różnych sytuacjach biznesowych.
Pytanie 26
Przedstawiony schemat zasad 5R dotyczy
A. warunków magazynowania.
B. organizacji transportu.
C. gospodarki odpadami.
D. zarządzania dystrybucją.
Pytanie dotyczy zasad 5R, które są związane z gospodarowaniem odpadami. Wybór odpowiedzi dotyczących zarządzania dystrybucją, organizacji transportu czy warunków magazynowania jest niepoprawny, ponieważ te kwestie nie odnoszą się bezpośrednio do tematyki 5R. Zarządzanie dystrybucją koncentruje się na optymalizacji procesów dostarczania towarów do klientów, co nie ma związku z redukcją odpadów ani ich ponownym wykorzystaniem. Organizacja transportu również dotyczy logistyki i efektywności dostaw, ale nie ma wpływu na minimalizację odpadów. Warunki magazynowania skupiają się na przechowywaniu produktów, co nie odnosi się do zrównoważonego zarządzania odpadami. Typowym błędem jest mylenie procesów związanych z logistyką i zarządzaniem łańcuchem dostaw z zasadami zrównoważonego rozwoju. Właściwe zrozumienie 5R wymaga znajomości ich wkładu w recykling i odzysk zasobów, co nie jest możliwe w kontekście transportu czy dystrybucji. Te zasady są fundamentem nowoczesnych strategii gospodarki opartej na obiegu zamkniętym, które stają się kluczowe w kontekście globalnych wyzwań ekologicznych.
Pytanie 27
Wiaty pełniące funkcję magazynów półotwartych są wykorzystywane do przechowywania na przykład
A. narzędzi precyzyjnych oraz okuć metalowych
B. piasku i żwiru
C. rur PCV i rur ocynkowanych
D. mąki, cukru i węgla
Wybór innych materiałów do składowania w wiaty, takich jak narzędzia precyzyjne, mąka, cukier czy piasek i żwir, nie jest uzasadniony z powodów technicznych oraz praktycznych. Narzędzia precyzyjne wymagają szczególnej ochrony przed wilgocią i kurzem, co sprawia, że ich składowanie w wiaty, które są otwarte na czynniki atmosferyczne, może prowadzić do ich uszkodzenia. Dobre praktyki w zarządzaniu narzędziami precyzyjnymi sugerują stosowanie zamkniętych pomieszczeń, które zapewniają stabilne warunki przechowywania, co eliminuje ryzyko korozji i zanieczyszczenia. Mąka i cukier, będące produktami spożywczymi, także wymagają szczególnej ochrony, aby zapewnić ich jakość i trwałość. Przechowywanie tych substancji w wiaty mogłoby prowadzić do ich kontaktu z wilgocią oraz zanieczyszczeniami, co jest sprzeczne z normami bezpieczeństwa żywności. Z kolei piasek i żwir, mimo iż są materiałami budowlanymi, są zazwyczaj składowane w hurtowniach budowlanych w większych i bardziej zabezpieczonych przestrzeniach, gdzie łatwo można kontrolować ich jakość oraz ilość. Wnioskując, wykorzystanie wiat do składowania materiałów, które wymagają szczególnej ochrony lub są narażone na zanieczyszczenie, jest nieodpowiednie i niezgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.
Pytanie 28
Magazyn jest zoptymalizowany do przechowywania maksymalnie 16 000 paletowych jednostek ładunkowych (pjł). Oblicz wskaźnik wykorzystania przestrzeni składowej tego magazynu, jeśli średnio przechowywanych jest 12 000 pjł.
A. 1,33
B. 0,75
C. 1,44
D. 0,96
Wielu uczniów może się pomylić przy liczeniu wskaźnika wykorzystania przestrzeni w magazynie. Czasami wyniki w stylu 0,96 czy 1,44 powstają przez to, że źle rozumie się, co to za wskaźnik. Pamiętaj, że nie może on przekroczyć 1, co oznacza 100% wykorzystania. Jakby było więcej, to znaczyłoby, że magazyn jest ponad możliwości, a to przecież nie ma sensu. Często myli się, ile mamy składowanych rzeczy z maksymalną pojemnością, a to prowadzi do błędnych wyników. Na przykład, jak ktoś obliczy 1,44 czy 1,33, to może myśleć, że 12 000 to więcej niż maksimum, co po prostu nie jest prawdą. Inny typowy błąd to źle dodawanie lub mnożenie, co też kończy się złymi wynikami. Dlatego warto dobrze zrozumieć definicje i stosować poprawne wzory do obliczeń. Dbanie o dokładność obliczeń oraz ich regularne sprawdzanie to klucz do dobrego zarządzania magazynem.
Pytanie 29
Realizacja procesu wytwórczego dla produktu końcowego, który nie był dotąd produkowany, na podstawie zamówienia klienta, stanowi zaopatrzenie materiałowe do produkcji
A. seryjnej
B. masowej
C. na magazyn
D. na zamówienie
Odpowiedź "na zamówienie" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do specyfiki realizacji procesu produkcyjnego, który jest zdefiniowany przez potrzebę dostosowania wyrobu do indywidualnych wymagań klienta. Produkcja na zamówienie charakteryzuje się tym, że wyroby są wytwarzane dopiero po złożeniu zamówienia, co eliminuje ryzyko nadprodukcji i minimalizuje koszty magazynowania. Przykładem mogą być wyroby stolarskie, które są projektowane i produkowane według specyfikacji klienta. W takich przypadkach dostawcy często korzystają z Just-In-Time (JIT) w celu optymalizacji dostaw materiałów, co pozwala na efektywne zarządzanie łańcuchem dostaw. Warto również zwrócić uwagę na podejście Lean Manufacturing, które eliminuje marnotrawstwo w procesach produkcyjnych, co jest szczególnie istotne w produkcji na zamówienie. W branży meblarskiej czy motoryzacyjnej, produkcja na zamówienie jest często stosowaną praktyką, by sprostać wyjątkowym potrzebom klientów.
Pytanie 30
Który układ technologiczny magazynu i z wykorzystaniem której technologii składowania jest przedstawiony na rysunku?
A. Układ przelotowy ze składowaniem blokowym.
B. Układ przelotowy ze składowaniem rzędowym.
C. Układ workowy ze składowaniem blokowym.
D. Układ workowy ze składowaniem rzędowym.
Układ workowy ze składowaniem blokowym, jak przedstawiono na rysunku, jest efektywnym rozwiązaniem stosowanym w magazynach, gdzie dostęp do towarów odbywa się z jednej strony. W tej konfiguracji towary są składowane jeden obok drugiego, co pozwala na maksymalne wykorzystanie przestrzeni magazynowej. Taki układ jest szczególnie przydatny w przypadku towarów o dużych gabarytach lub w sytuacjach, gdy rotacja zapasów nie jest kluczowa. W praktyce, układ workowy sprawdza się w magazynach, które obsługują duże ilości produktów, takich jak materiały budowlane czy chemikalia. Zgodnie z dobrymi praktykami w logistyce, składowanie blokowe pozwala na łatwe zorganizowanie przestrzeni oraz uproszczenie procesów załadunku i rozładunku. Warto również zauważyć, że zastosowanie wózków widłowych zwiększa efektywność operacyjną, gdyż umożliwia szybki dostęp do produktów bez potrzeby wielokrotnego manewrowania w wąskich przejściach, co jest powszechne w układach rzędowych.
Pytanie 31
Informatycznym systemem wspierającym zarządzanie, nadzór oraz kontrolowanie przepływu towarów w magazynie, a także mającym na celu udostępnianie informacji o tym procesie i generowanie dokumentacji związanej z tym przepływem jest
A. WMS
B. EDI
C. MRP I
D. SCM
WMS, czyli System Zarządzania Magazynem, jest kluczowym narzędziem w logistyce, które wspiera organizację i kontrolę procesów magazynowych. Jego zadaniem jest optymalizacja przepływu towarów w magazynie, co obejmuje zarówno przyjmowanie, składowanie, jak i wydawanie produktów. Dzięki WMS, przedsiębiorstwa mogą uzyskać dokładne informacje o stanie zapasów w czasie rzeczywistym, co pozwala na podejmowanie szybkich i świadomych decyzji. Przykładowo, WMS umożliwia automatyzację procesów, takich jak kompletacja zamówień, co z kolei przyczynia się do zwiększenia efektywności operacyjnej. W branży e-commerce, gdzie czas dostawy ma kluczowe znaczenie, wdrożenie WMS może znacząco poprawić zadowolenie klientów. Dobre praktyki dotyczące wdrażania WMS obejmują przeszkolenie personelu, integrację systemu z innymi rozwiązaniami IT oraz regularne aktualizacje, aby system pozostał zgodny z najnowszymi standardami branżowymi.
Pytanie 32
Firma odzieżowa przekazała do produkcji garniturów 2 500 mb tkaniny wełnianej. Jaki dokument został wystawiony w magazynie w momencie wydania materiałów do użycia?
A. Pw
B. Rw
C. Pz
D. Wz
Wybór dokumentów Pw, Pz lub Wz jako odpowiedzi na pytanie o dokument wystawiany w chwili wydania materiałów do produkcji świadczy o nieporozumieniu w zakresie funkcji poszczególnych dokumentów magazynowych. Dokument Pw (Przyjęcie Wewnętrzne) jest używany do rejestrowania przyjęcia towarów do magazynu, co oznacza, że odnosi się do sytuacji, w której materiał został dostarczony do przedsiębiorstwa, ale nie został jeszcze wykorzystany. W związku z tym nie jest to odpowiedni dokument na etapie wydania materiałów do produkcji. Z kolei dokument Pz (Przyjęcie Zewnętrzne) dotyczy procesów związanych z przyjęciem towarów z zewnątrz i jest stosowany w momencie, gdy surowce trafiają do magazynu. W kontekście wydania materiałów do produkcji jest całkowicie niewłaściwy. W przypadku dokumentu Wz (Wydanie Zewnętrzne), odnosi się on do sytuacji, w której materiały lub towary są wydawane poza przedsiębiorstwo, co również nie pasuje do kontekstu wydania materiałów do wewnętrznego zużycia produkcyjnego. Dla skutecznego zarządzania magazynem i produkcją istotne jest zrozumienie tych różnic oraz umiejętność przypisania odpowiednich dokumentów do właściwych procesów. Każdy z tych dokumentów ma swoją specyfikę i nieprawidłowe ich użycie może prowadzić do chaosu w ewidencji magazynowej oraz trudności w późniejszym raportowaniu i analizie kosztów.
Pytanie 33
W magazynie znajdują beczki z olejem palmowym w liczbie zgodnej z przedstawionym rysunkiem. Każda beczka jest o pojemności 200 litrów, ale jest wypełniona tylko w 95%. Jaką ilość oleju palmowego należy wpisać do arkusza spisu z natury?
A. 1 440 litrów
B. 1 600 litrów
C. 760 litrów
D. 1 520 litrów
Wiesz, żeby znaleźć prawidłową ilość oleju palmowego, trzeba było dokładnie obliczyć, ile mamy rzeczywiście w beczkach. Mamy 8 beczek, każda z pojemnością 200 litrów, ale są one wypełnione tylko w 95%. Tak więc każda beczka ma 190 litrów (200 litrów razy 0,95). Całkowita ilość oleju wypada jako 8 beczek razy 190 litrów, co daje nam 1520 litrów. Fajne jest to, że takie precyzyjne obliczenia pomagają w zarządzaniu zapasami i pozwalają na lepsze monitorowanie stanu magazynowego. Dzięki temu można uniknąć kłopotów z brakiem towaru czy stratami finansowymi, co w branży spożywczej czy chemicznej jest mega istotne. Trzymanie się tych zasad to klucz do sukcesu, bo pozwala na zgodność z przepisami i najlepszymi praktykami.
Pytanie 34
Jakie wyroby charakteryzują się dystrybucją intensywną?
A. Meble
B. Samochód
C. Telewizor
D. Nabiał
Wybór odpowiedzi związanych z meblami, samochodami czy telewizorami jest błędny, ponieważ te produkty nie są typowe dla dystrybucji intensywnej. Meble są zazwyczaj zakupami o długim cyklu decyzyjnym, co oznacza, że konsumenci rzadziej je nabywają i wymagają bardziej złożonego procesu sprzedażowego. Takie towary często są dystrybuowane w modelu dystrybucji selektywnej, gdzie selekcjonuje się konkretne punkty sprzedaży, które oferują wyroby o wyższej wartości, co pozwala na lepsze dopasowanie do potrzeb klientów i ich oczekiwań. Samochody również nie pasują do tego schematu, ponieważ są produktami, które wymagają znacznych inwestycji finansowych i długoterminowego planowania ze strony nabywców. Ich sprzedaż opiera się na relacjach z dealerami i często odbywa się w modelu dystrybucji wyłącznej, gdzie dany dealer ma monopol na sprzedaż określonej marki w danym regionie. W przypadku telewizorów, chociaż mogą być dostępne w wielu sklepach, są to bardziej złożone produkty technologiczne, które również nie są nabywane tak często jak produkty spożywcze. Dystrybucja tych towarów może obejmować zarówno model intensywny, jak i selektywny, ale generalnie nie jest to produkt codziennego użytku. Typowe błędy myślowe polegają na myleniu częstotliwości zakupu z szeroką dostępnością, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków na temat rodzaju dystrybucji stosowanej w danej kategorii produktów.
Pytanie 35
Jakie jest wskaźnik niezawodności dostaw, jeśli w ciągu miesiąca na 25 zrealizowanych dostaw materiałów do firmy cztery okazały się nieterminowe?
A. 84%
B. 119%
C. 19%
D. 16%
Miernik niezawodności dostaw, zwany również wskaźnikiem terminowości dostaw, oblicza się, analizując stosunek liczby dostaw zrealizowanych na czas do całkowitej liczby dostaw. W przedstawionym przypadku, na 25 dostaw, 4 były nieterminowe, co oznacza, że 21 dostaw zostało zrealizowanych zgodnie z harmonogramem. Wzór na obliczenie wskaźnika niezawodności dostaw wygląda następująco: (Liczba dostaw terminowych / Całkowita liczba dostaw) * 100%. Zatem obliczamy: (21 / 25) * 100% = 84%. Wskazuje to, że 84% wszystkich dostaw dotarło na czas, co jest parametrem istotnym dla efektywności łańcucha dostaw. W praktyce, analiza wskaźników niezawodności dostaw jest kluczowa dla oceny jakości usług logistycznych, a uzyskany wynik może być porównywany z normami branżowymi, co pozwala na identyfikację obszarów do poprawy oraz dostosowanie strategii zarządzania dostawami.
Pytanie 36
Za usługę co-packingu magazyn nalicza stawkę 24,50 zł netto za jedną paletową jednostkę ładunkową (pjł). Jaki jest koszt brutto całkowitej usługi pakowania 34 pjł, przy założeniu, że usługa podlega 23% VAT?
A. 1 024,59 zł
B. 641,41 zł
C. 833,00 zł
D. 899,64 zł
Podczas obliczania kosztów kompleksowej usługi pakowania, niektóre błędne podejścia mogą prowadzić do niepoprawnych wyników. Na przykład, przy próbie ustalenia kosztu brutto, pominięcie obliczenia VAT na etapie kalkulacji jest jednym z najczęściej popełnianych błędów. Nieprawidłowe oszacowanie VAT może skutkować znacznymi różnicami w końcowym kosztorysie. Jednym z typowych błędów jest zaniżenie kwoty netto, co prowadzi do błędnych obliczeń przy ustalaniu VAT. Warto również zwrócić uwagę na fakt, że nie wszyscy pracownicy mogą znać aktualne stawki VAT, co może być problematyczne, zwłaszcza w kontekście zmieniających się przepisów. Innym błędem jest pomijanie jednostkowych kosztów, które mogą wydawać się mało istotne, ale w skali większych zleceń mogą znacząco wpłynąć na wynik końcowy. Dlatego ważne jest, aby każdy krok kalkulacji był starannie przemyślany i przeanalizowany. Kiedy pracuje się z dużymi wolumenami, jak w przypadku 34 pjł, każdy błąd w obliczeniach może prowadzić do nieporozumień w relacjach z klientami oraz potencjalnych komplikacji podatkowych. Przestrzeganie dobrych praktyk w zakresie księgowości i kalkulacji kosztów jest kluczowe dla sukcesu w branży usług logistycznych.
Pytanie 37
Które urządzenie jest przedstawione na rysunku?
A. Suwnica.
B. Układnica.
C. Manipulator.
D. Paletyzator.
Wybór paletyzatora, suwnicy lub manipulatora jako odpowiedzi na to pytanie wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji oraz zastosowania tych urządzeń w procesach magazynowych. Paletyzatory są zaprojektowane do grupowania towarów na paletach, co oznacza, że ich główną rolą jest automatyzacja procesu pakowania produktów w jednostki transportowe. Ich działanie koncentruje się na poziomie roboczym, gdzie produkty są układane i stabilizowane przed transportem, co różni się od funkcji układnicy, która operuje na różnych poziomach regałów. Suwnice, z kolei, są urządzeniami wykorzystywanymi do transportu ciężkich ładunków w pionie oraz poziomie, ale nie są one dedykowane do składowania towarów w sposób zautomatyzowany. Manipulatory, choć mogą być stosowane w różnych aplikacjach przemysłowych, z reguły nie są projektowane z myślą o automatyzacji procesów magazynowych. Błędne zrozumienie roli tych urządzeń w systemach logistyki magazynowej może prowadzić do niewłaściwego doboru technologii oraz niskiej efektywności procesów. Kluczowe jest zrozumienie, że każda z tych technologii ma swoje specyficzne zastosowania, które powinny być dobierane zgodnie z wymaganiami oraz charakterystyką magazynu.
Pytanie 38
Przedstawiona tabela zawiera opis karty
| Opis dokumentu przepływów produkcyjnych |
|---|
| Dokument przedstawiający przebieg procesu produkcji wyrobu gotowego. Zawiera on wszelkie informacje dotyczące ciągu operacji, które należy wykonać w odpowiedniej kolejności, aby z materiałów i półfabrykatów wytworzyć wyrób gotowy. Przebieg operacji produkcyjnych jest uzupełniony o czasy trwania poszczególnych etapów, zgodnie z marszrutą technologiczną. Dokument ten zawiera również informacje dotyczące materiałów i komponentów niezbędnych do wykonania wyrobu gotowego. |
A. kanban.
B. pracy.
C. zamówienia.
D. technologicznej.
Wybór odpowiedzi związanych z zamówieniami, kanbanem czy pracą sugeruje pewne nieporozumienia dotyczące terminologii i zastosowania dokumentacji w procesie produkcyjnym. Karta zamówienia odnosi się do specyfikacji zakupów materiałów lub usług, co nie ma związku z przebiegiem samego procesu produkcji. Podejście to ignoruje kontekst, w którym karty technologiczne funkcjonują jako narzędzia do zarządzania produkcją, a nie do administracji zamówieniami. Kanban, z kolei, jest metodą zarządzania zapasami i przepływem pracy, która także nie dotyczy szczegółowych danych związanych z technologią produkcji. Wykorzystanie podejścia kanban bez zrozumienia jego fundamentów może prowadzić do chaosu w organizacji pracy. Kiedy zaś mówimy o kartach pracy, mamy na myśli dokumenty operacyjne, które mogą wspierać produkcję, ale nie dostarczają one pełnego obrazu procesu technologicznego. Typowe błędy rozumienia polegają na myleniu różnych dokumentów i ich funkcji w systemie produkcyjnym, co skutkuje nieadekwatnym doborem narzędzi do zarządzania procesami. Niezrozumienie tych różnic prowadzi do nieefektywności i może wpływać na jakość końcowych produktów.
Pytanie 39
W skład infrastruktury technicznej centrum logistycznego wchodzą
A. urządzenia transportowe, silosy i opakowania
B. intermodalny terminal przeładunkowy, budowle magazynowe oraz personel
C. ludzie oraz środki umożliwiające zbieranie i przesyłanie danych
D. środki transportowe, magazyny oraz pracownicy, którzy je obsługują
Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich zawierają istotne mylne interpretacje dotyczące infrastruktury technicznej centrum logistycznego. W pierwszej z propozycji, mówiącej o ludziach i środkach pozwalających gromadzić oraz przesyłać informacje, kluczowym błędem jest zbytnie skupienie się na aspektach informacyjnych, które choć ważne, nie stanowią bezpośredniej infrastruktury technicznej. Ludzie są niewątpliwie istotni w procesach logistycznych, jednak nie są częścią samej infrastruktury technicznej. Kolejna odpowiedź, dotycząca środków transportu, magazynów i obsługującego go personelu, również mija się z celem, ponieważ znowu łączy elementy operacyjne z infrastrukturą. Magazyny są częścią tej infrastruktury, ale w kontekście centrum logistycznego istotniejsze są konkretne urządzenia transportowe i systemy przechowywania. W odpowiedzi trzeciej podano intermodalny terminal przeładunkowy, budowle magazynowe i personel. Choć terminale mają znaczenie w logistyce, to nie są one samodzielnym elementem infrastruktury technicznej centrum, a raczej platformą do łączenia różnych środków transportu. Takie myślenie może prowadzić do nieefektywnego projektowania systemów logistycznych, gdzie kluczowe komponenty są pomijane na rzecz ogólnych kategorii. Właściwe zrozumienie infrastruktury technicznej pozwala nie tylko na lepsze zarządzanie procesami logistycznymi, ale także na wdrażanie odpowiednich standardów, takich jak Lean Management, które optymalizują przepływy towarów w obrębie łańcucha dostaw.
Pytanie 40
Progresywny wzrost trendu zapotrzebowania oznacza
A. naprzemienny wzrost oraz spadek zapotrzebowania w odniesieniu do wzrostu proporcjonalnego
B. szybszy wzrost zapotrzebowania w odniesieniu do wzrostu proporcjonalnego
C. skokowy wzrost zapotrzebowania w odniesieniu do wzrostu proporcjonalnego
D. wolniejszy wzrost zapotrzebowania w odniesieniu do wzrostu proporcjonalnego
Progresywny wzrost trendu popytu nie może być mylony z naprzemiennym wzrostem i spadkiem popytu, skokowym wzrostem, czy wolniejszym wzrostem w stosunku do wzrostu proporcjonalnego. Naprzemienny wzrost i spadek popytu opisuje cykliczność, gdzie popyt nieustannie się zmienia, co może być wynikiem sezonowych trendów lub zmiany zachowań konsumenckich. Takie fluktuacje mogą prowadzić do trudności w planowaniu produkcji i zarządzaniu zapasami, co jest sprzeczne z ideą stabilnego i szybkiego wzrostu. Z kolei skokowy wzrost popytu sugeruje nagły, dużych rozmiarów impuls, który jest rzadkością i często trudno go prognozować. Wolniejszy wzrost popytu natomiast implikuje, że zmiany są nieznaczne w porównaniu do innych parametów, co jest mniej korzystne dla rozwoju przedsiębiorstw. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych niepoprawnych wniosków to zbytnie uproszczenie zjawisk rynkowych oraz niewłaściwe zakładanie, że wszystkie zmiany popytu są jednorodne. W rzeczywistości popyt jest dynamiczny i zależy od wielu czynników, w tym zmieniających się preferencji konsumenckich, sytuacji gospodarczej, a także innowacji technologicznych, które mogą mają ogromny wpływ na jego wzrost.