Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 3 kwietnia 2025 19:59
  • Data zakończenia: 3 kwietnia 2025 20:22

Egzamin zdany!

Wynik: 36/40 punktów (90,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Literowym symbolem P oznacza się

A. rezystancję
B. częstotliwość
C. moc
D. indukcyjność
Symbol P to moc, która jest super ważnym parametrem w teorii obwodów elektrycznych i przy różnych instalacjach elektrycznych. Ogólnie mówiąc, moc elektryczna to ilość energii, którą się przesyła w jednostce czasu, mierzona w watach (W). Jak mamy prąd stały, to moc można obliczyć wzorem P = U * I, gdzie U to napięcie, a I to natężenie prądu. A przy prądzie zmiennym sprawa wygląda trochę inaczej, bo moc czynna to P = U * I * cos(φ), gdzie φ to kąt między napięciem a prądem. Można to zobaczyć w różnych miejscach, od żarówek w domach po całe systemy energetyczne. W branżowych standardach, na przykład IEC 60038, podkreśla się znaczenie rozumienia mocy dla efektywności energetycznej i bezpieczeństwa instalacji. Jak dobrze zrozumiesz moc, to łatwiej będzie projektować systemy, a także unikać przeciążeń, co jest kluczowe, żeby wszystko działało jak należy.

Pytanie 2

Aby zwiększyć bezpieczeństwo osobistych danych podczas przeglądania stron internetowych, warto dezaktywować w ustawieniach przeglądarki

A. funkcję zapamiętywania haseł
B. monity dotyczące uruchamiania skryptów
C. powiadomienia o wygasłych certyfikatach
D. blokowanie wyskakujących okienek
Wyłączenie opcji zapamiętywania haseł w przeglądarkach to naprawdę ważny krok, jeśli chodzi o bezpieczeństwo twoich danych. Może i to jest wygodne, ale z drugiej strony, przechowywanie haseł w przeglądarkach może narazić cię na problemy, na przykład mogą je wykradać złośliwe programy. Wyobraź sobie, że ktoś dostaje się do twojego komputera i łatwo wyciąga wszystkie twoje hasła - to by było nieprzyjemne, prawda? Dlatego lepiej jest korzystać z menedżera haseł, który szyfruje twoje dane i trzyma je w bezpiecznym miejscu. To jest naprawdę zgodne z najlepszymi praktykami w branży, żeby nie trzymać haseł w przeglądarkach. Takie podejście zmniejsza ryzyko utraty ważnych informacji, a ty możesz korzystać z mocniejszych, unikalnych haseł do każdego konta. To się nazywa zdrowy rozsądek w kwestii bezpieczeństwa!

Pytanie 3

Podanie nieprawidłowych napięć do płyty głównej może skutkować

A. uruchomieniem jednostki centralnej z kolorowymi pasami i kreskami na wyświetlaczu
B. pojawieniem się błędów w pamięci RAM
C. puchnięciem kondensatorów, zawieszaniem się procesora oraz nieoczekiwanymi restartami
D. brakiem możliwości instalacji aplikacji
Dostarczanie nieprawidłowych napięć do płyty głównej może prowadzić do puchnięcia kondensatorów, zawieszania się jednostki centralnej oraz niespodziewanych restartów. Kondensatory na płycie głównej są kluczowymi elementami odpowiedzialnymi za stabilizację napięcia zasilającego różne komponenty systemu. Kiedy napięcie przekracza dopuszczalne wartości, kondensatory mogą ulec uszkodzeniu, co objawia się ich puchnięciem lub wyciekiem. Zjawisko to jest szczególnie istotne w kontekście kondensatorów elektrolitycznych, które są wrażliwe na zbyt wysokie napięcia. Dodatkowo, nieprawidłowe napięcie wpływa na stabilność pracy procesora oraz pamięci RAM, co może prowadzić do zawieszeń, bluescreenów oraz niespodziewanych restartów. W branży komputerowej standardem jest stosowanie zasilaczy z certyfikatem 80 Plus, które gwarantują efektywność i stabilność napięcia, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia komponentów. Dbanie o odpowiednie parametry zasilania to kluczowy element utrzymania długowieczności sprzętu i jego niezawodności.

Pytanie 4

Wykorzystane kasety od drukarek powinny być

A. wyrzucone do pojemnika z odpadami komunalnymi
B. przekazane firmie zajmującej się utylizacją tego typu odpadów
C. wyrzucone do pojemnika na plastik
D. przekazane do wydziału ochrony środowiska
Przekazanie zużytych kaset od drukarek do firmy utylizującej odpady jest najodpowiedniejszym działaniem, ponieważ zapewnia, że materiały te zostaną poddane właściwej obróbce i recyklingowi. Kasety tonerowe zawierają substancje chemiczne i materiały, które mogą być szkodliwe dla środowiska, dlatego ich utylizacja w odpowiednich warunkach jest kluczowa. Firmy zajmujące się utylizacją mają odpowiednie technologie i procedury, które pozwalają na bezpieczne przetwarzanie tych odpadów. Dodatkowo, wiele z tych firm jest w stanie odzyskać surowce wtórne, co przyczynia się do ochrony zasobów naturalnych. Na przykład, części metalowe i plastikowe mogą być przetwarzane, co zmniejsza potrzebę wydobywania nowych surowców. Używanie usług profesjonalnych firm utylizacyjnych jest zgodne z międzynarodowymi standardami ochrony środowiska, takimi jak ISO 14001, które promują zrównoważony rozwój oraz zarządzanie wpływem na środowisko. Dlatego, aby spełnić normy ekologiczne i zminimalizować ślad węglowy, najlepiej jest wybierać tę ścieżkę utylizacji.

Pytanie 5

W systemie Linux, żeby ustawić domyślny katalog domowy dla nowych użytkowników na katalog /users/home/new, konieczne jest użycie polecenia

A. useradd -D -b /users/home/new
B. useradd /users/home/new -D -f
C. /users/home/new useradd -s -D
D. /users/home/new -n -D useradd
Polecenie 'useradd -D -b /users/home/new' jest poprawne, ponieważ używa opcji '-D' do ustawienia wartości domyślnych dla nowych użytkowników, a opcja '-b' pozwala na określenie katalogu domowego, który ma być używany w przyszłości dla nowych kont. Właściwe ustawienie katalogu domowego jest kluczowe dla organizacji plików użytkowników w systemie Linux. Dobrą praktyką jest unikanie używania domyślnych lokalizacji, takich jak '/home', aby zminimalizować ryzyko konfliktów oraz zapewnić lepszą strukturę zarządzania danymi. Aby zweryfikować zmiany, można użyć polecenia 'useradd -D' bez dodatkowych argumentów, co wyświetli aktualne ustawienia, w tym domyślny katalog domowy. Przykład użycia: po ustawieniu katalogu domowego w ten sposób, gdy stworzymy nowego użytkownika za pomocą 'useradd username', katalog '/users/home/new/username' zostanie automatycznie utworzony jako katalog domowy nowego użytkownika.

Pytanie 6

Podczas monitorowania aktywności sieciowej zauważono, że na adres serwera przesyłano tysiące zapytań DNS w każdej sekundzie z różnych adresów IP, co doprowadziło do zawieszenia systemu operacyjnego. Przyczyną tego był atak typu

A. DNS snooping
B. Mail Bombing
C. Flooding
D. DDoS (Distributed Denial of Service)
Atak DDoS (Distributed Denial of Service) to forma zagrożenia, w której wiele zainfekowanych urządzeń, nazywanych botami, wysyła ogromne ilości zapytań do serwera, co prowadzi do jego przeciążenia i uniemożliwia normalne funkcjonowanie. W opisywanym przypadku, tysiące zapytań DNS na sekundę wskazują na współpracę wielu źródeł, co jest charakterystyczne dla ataków DDoS. Praktycznym przykładem może być sytuacja, w której firma świadczy usługi online i staje się celem ataku DDoS, co może prowadzić do utraty reputacji oraz dużych strat finansowych. Dobrymi praktykami w obronie przed takimi atakami są implementacja systemów ochrony, takich jak firewalle, systemy detekcji intruzów oraz usługi mitigacji DDoS, które mogą identyfikować i blokować złośliwy ruch, zapewniając ciągłość działania usługi. Ponadto, regularne testowanie i aktualizowanie zabezpieczeń jest kluczowe dla utrzymania wysokiego poziomu ochrony przed tym rodzajem ataków.

Pytanie 7

Która z warstw modelu ISO/OSI ma związek z protokołem IP?

A. Warstwa transportowa
B. Warstwa łączy danych
C. Warstwa fizyczna
D. Warstwa sieciowa
Warstwa sieciowa w modelu ISO/OSI to dość istotny element, bo odpowiada za przesyłanie danych między różnymi sieciami. Ba, to właśnie tu działa protokół IP, który jest mega ważny w komunikacji w Internecie. Dzięki niemu każde urządzenie ma swój unikalny adres IP, co pozwala na prawidłowe kierowanie ruchu sieciowego. Przykładowo, jak wysyłasz e-maila, to protokół IP dzieli wiadomość na małe pakiety i prowadzi je przez różne węzły, aż dotrą do celu, czyli serwera pocztowego odbiorcy. No i warto dodać, że standardy jak RFC 791 dokładnie opisują, jak ten protokół działa, co czyni go kluczowym w sieciach. Zrozumienie tej warstwy oraz roli IP to podstawa, zwłaszcza jeśli ktoś chce pracować w IT i zajmować się projektowaniem sieci.

Pytanie 8

Sieć, w której funkcjonuje komputer o adresie IP 192.168.100.50/28, została podzielona na 4 podsieci. Jakie są poprawne adresy tych podsieci?

A. 192.168.100.48/30; 192.168.100.52/30; 192.168.100.56/30; 192.168.100.60/30
B. 192.168.100.50/28; 192.168.100.52/28; 192.168.100.56/28; 192.168.100.60/28
C. 192.168.100.48/29; 192.168.100.54/29; 192.168.100.56/29; 192.168.100.58/29
D. 192.168.100.48/27; 192.168.100.52/27; 192.168.100.56/27; 192.168.100.58/27
Odpowiedź 192.168.100.48/30; 192.168.100.52/30; 192.168.100.56/30; 192.168.100.60/30 jest poprawna, ponieważ prawidłowo dzieli sieć o adresie IP 192.168.100.48/28 na cztery podsieci. Zasadniczo, adres 192.168.100.50/28 oznacza 16 adresów IP w zakresie od 192.168.100.48 do 192.168.100.63. Użycie maski /30 w każdej z nowo utworzonych podsieci oznacza, że każda z nich ma tylko 4 adresy (2 dla hostów, 1 dla adresu sieciowego i 1 dla adresu rozgłoszeniowego). W ten sposób zyskujemy cztery podsieci: 192.168.100.48/30, 192.168.100.52/30, 192.168.100.56/30 i 192.168.100.60/30. Taka struktura jest zgodna z praktykami przydzielania adresów IPv4, które zapewniają efektywne wykorzystanie dostępnych zasobów adresowych, co jest kluczowe w projektowaniu sieci. W praktyce, ta metoda podziału podsieci jest szczególnie przydatna w małych sieciach, gdzie nie ma potrzeby posiadania większej liczby adresów IP niż to konieczne.

Pytanie 9

Który z protokołów NIE jest używany do ustawiania wirtualnej sieci prywatnej?

A. SSTP
B. L2TP
C. SNMP
D. PPTP
SNMP, czyli Simple Network Management Protocol, jest protokołem używanym do zarządzania i monitorowania urządzeń w sieciach komputerowych, takich jak routery, przełączniki, serwery oraz urządzenia końcowe. Protokół ten umożliwia zbieranie danych o wydajności, stanie oraz błędach w sieci. SNMP nie jest jednak protokołem stosowanym do konfiguracji wirtualnych sieci prywatnych (VPN), ponieważ jego głównym celem jest zarządzanie i monitorowanie, a nie tworzenie bezpiecznych tuneli komunikacyjnych. Protokóły VPN, takie jak PPTP, L2TP czy SSTP, są zaprojektowane z myślą o szyfrowaniu i bezpiecznym przesyłaniu danych przez publiczne sieci. Przykładem praktycznego zastosowania SNMP może być monitorowanie stanu urządzeń w dużych sieciach korporacyjnych, gdzie administratorzy mogą zdalnie śledzić wydajność i reagować na problemy bez konieczności fizycznej interwencji. Dobre praktyki w zarządzaniu siecią zalecają korzystanie ze SNMP w połączeniu z odpowiednimi narzędziami do analizy, co pozwala na zwiększenie efektywności zarządzania i proaktywne rozwiązywanie problemów.

Pytanie 10

Partycja w systemie Linux, która tymczasowo przechowuje dane w przypadku niedoboru pamięci RAM, to

A. swap
B. var
C. tmp
D. sys
Odpowiedź 'swap' jest poprawna, ponieważ partycja swap w systemach Linux służy jako miejsce na dane, które nie mieszczą się w pamięci RAM. Kiedy system operacyjny potrzebuje więcej pamięci, niż jest dostępne w pamięci fizycznej, przenosi mniej aktywne strony pamięci do partycji swap. To działanie pozwala na efektywne zarządzanie pamięcią i zapobiega przeciążeniu systemu. Partycja swap jest szczególnie istotna w przypadku urządzeń z ograniczoną ilością RAM, ponieważ umożliwia uruchamianie większej liczby aplikacji lub bardziej wymagających programów. Przykładowo, jeśli użytkownik pracuje z oprogramowaniem do edycji wideo, które wymaga dużych zasobów, a system nie ma wystarczającej ilości RAM, dane mogą być tymczasowo przeniesione do partycji swap, co pozwoli na kontynuowanie pracy bez zawieszania systemu. Zgodnie z dobrymi praktykami, zalecane jest, aby wielkość partycji swap była co najmniej równa wielkości RAM, chociaż konkretne potrzeby mogą się różnić w zależności od zastosowania.

Pytanie 11

Na zdjęciu widać

Ilustracja do pytania
A. przedłużacz kabla UTP
B. wtyk światłowodu
C. wtyk kabla koncentrycznego
D. wtyk audio
Wtyk światłowodu jest kluczowym elementem nowoczesnych sieci telekomunikacyjnych i informatycznych ze względu na jego zdolność do przesyłania danych na dużą odległość z minimalnymi stratami. Wtyki światłowodowe umożliwiają połączenie światłowodów, które przesyłają dane w postaci impulsów świetlnych, co zapewnia większą przepustowość i szybkość transmisji w porównaniu do tradycyjnych kabli miedzianych. Istnieje kilka typów wtyków światłowodowych najczęściej stosowane to SC ST i LC każdy z nich ma swoje specyficzne zastosowania i właściwości. Przykładowo wtyk SC jest często używany w sieciach Ethernetowych z powodu swojej prostoty i szybkości w montażu. Zastosowanie światłowodów jest szerokie obejmuje nie tylko telekomunikację ale także sieci komputerowe systemy monitoringu i transmisji wideo. Dobór odpowiedniego typu wtyku i światłowodu zależy od wymagań technicznych projektu w tym odległości transmisji i wymaganego pasma. Zrozumienie różnic między tymi typami oraz ich praktyczne zastosowanie to klucz do efektywnego projektowania i zarządzania nowoczesnymi sieciami telekomunikacyjnymi. Warto także znać standardy takie jak ITU-T i ANSI TIA EIA które regulują specyfikacje techniczne światłowodów.

Pytanie 12

Aby poprawić bezpieczeństwo zasobów sieciowych, administrator sieci komputerowej w firmie został zobowiązany do podziału istniejącej lokalnej sieci komputerowej na 16 podsieci. Pierwotna sieć miała adres IP 192.168.20.0 z maską 255.255.255.0. Jaką maskę sieci powinien zastosować administrator?

A. 255.255.255.240
B. 255.255.255.248
C. 255.255.255.224
D. 255.255.255.192
Wybór maski 255.255.255.240 jest prawidłowy, ponieważ pozwala podzielić sieć 192.168.20.0 na 16 podsieci, zgodnie z wymaganiem administratora. Maska 255.255.255.240 (w notacji CIDR to /28) oznacza, że 4 bity są używane do identyfikacji podsieci, co umożliwia stworzenie 2^4 = 16 podsieci. Każda z tych podsieci ma 16 adresów, z czego 14 jest dostępnych dla hostów (dwa adresy są zarezerwowane – jeden dla identyfikatora sieci, a drugi dla adresu rozgłoszeniowego). W praktyce, podział na podsieci poprawia zarządzanie ruchem sieciowym oraz zwiększa bezpieczeństwo, ograniczając zasięg potencjalnych ataków. W sieciach lokalnych istotne jest stosowanie takich technik jak VLANy oraz segmentacja, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w inżynierii sieci. Taki podział umożliwia administratorom lepsze kontrolowanie dostępu do zasobów oraz monitorowanie ruchu w sieci, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa IT.

Pytanie 13

Podstawowym zadaniem mechanizmu Plug and Play jest

A. automatyczne usuwanie sterowników, które przez dłuższy czas nie były aktywne
B. automatyczne wykonywanie kopii zapasowych danych na nowym nośniku pamięci
C. rozpoznanie nowo podłączonego urządzenia i automatyczne przypisanie mu zasobów
D. automatyczne uruchomienie ostatnio używanej gry
Mechanizm Plug and Play (PnP) jest kluczowym elementem nowoczesnych systemów operacyjnych, który umożliwia automatyczne wykrywanie i konfigurację nowo podłączonych urządzeń. Głównym celem PnP jest uproszczenie procesu instalacji sprzętu, co znacząco poprawia doświadczenia użytkowników. System operacyjny, w momencie podłączenia nowego urządzenia, automatycznie identyfikuje jego typ i przypisuje mu odpowiednie zasoby, takie jak adresy IRQ, DMA oraz porty, co eliminuje potrzebę ręcznej konfiguracji. Przykładem zastosowania PnP są urządzenia USB, które po podłączeniu są natychmiastowe wykrywane przez system, a użytkownik nie musi martwić się o instalację sterowników, ponieważ wiele z nich jest dostarczanych w formie wbudowanej w system operacyjny. W praktyce oznacza to, że użytkownicy mogą swobodnie dodawać i usuwać urządzenia, co zwiększa elastyczność i wydajność pracy. Warto również zauważyć, że PnP jest zgodne z różnymi standardami, takimi jak PCI i USB, które definiują, jak urządzenia powinny komunikować się z systemem operacyjnym.

Pytanie 14

Aby utworzyć ukryty, udostępniony folder w systemie Windows Serwer, należy dodać na końcu jego nazwy odpowiedni znak

A. &
B. %
C. @
D. $
Użycie symbolu '$' na końcu nazwy katalogu w systemie Windows Server jest kluczowe dla tworzenia ukrytych, udostępnionych folderów. Gdy nadamy folderowi nazwę zakończoną tym symbolem, system traktuje go jako ukryty zasób sieciowy, co oznacza, że nie będzie on widoczny w standardowym przeglądaniu zasobów przez użytkowników. Przykładem zastosowania tej funkcji może być sytuacja, gdy administrator chce chronić dane wrażliwe, które są udostępniane tylko wybranym użytkownikom w sieci. Aby utworzyć taki folder, administrator może użyć polecenia 'net share', na przykład: 'net share UkrytyFolder$=C:\UkrytyFolder'. Dobre praktyki sugerują, aby zawsze dokumentować takie zasoby w celu zapobiegania nieporozumieniom wśród zespołu oraz stosować odpowiednie zasady zarządzania dostępem, aby zapewnić, że tylko autoryzowani użytkownicy mają możliwość dostępu do tych ukrytych folderów.

Pytanie 15

Hosty A i B nie mają możliwości komunikacji z hostem C. Natomiast komunikacja między hostami A i B przebiega poprawnie. Jakie może być źródło problemu w komunikacji pomiędzy hostami A i C oraz B i C?

Ilustracja do pytania
A. Adres IP hosta C jest adresem broadcast
B. Adresy IP pochodzą z różnych podsieci
C. Switch, do którego są podłączone hosty, nie działa
D. Host C ma nieprawidłowo skonfigurowaną bramę domyślną
Adresy IP hostów A i B mieszczą się w tej samej podsieci 192.168.30.0/24 co oznacza że komunikacja między nimi jest bezpośrednia i nie wymaga użycia routera. Jednak host C znajduje się w innej podsieci 192.168.31.0/24. Sieci lokalne są często podzielone na podsieci aby zwiększyć bezpieczeństwo i wydajność sieci. Każda podsieć działa jak osobna sieć wymagając routera do przekazywania danych między nimi. To oznacza że bez odpowiednich ustawień trasowania komunikacja między hostami z różnych podsieci jest niemożliwa. Praktycznym przykładem jest firma z działami korzystającymi z różnych podsieci aby zminimalizować ryzyko przeciążenia sieci. Konfiguracja trasowania czyli ustawienie bramy domyślnej pozwala routerom przekierowywać ruch między podsieciami. W tym przypadku brak właściwej trasy do sieci 192.168.31.0/24 uniemożliwia komunikację hostów A i B z hostem C. Jest to zgodne ze standardami sieciowymi gdzie nieprawidłowe przypisanie adresu IP czy maski podsieci może prowadzić do problemów z łącznością.

Pytanie 16

Ustawienia wszystkich kont użytkowników na komputerze znajdują się w gałęzi rejestru oznaczonej akronimem

A. HKLM
B. HKU
C. HKCR
D. HKCC
Fajnie, że wybrałeś HKU, czyli "HKEY_USERS". To ta gałąź rejestru Windows, gdzie trzymane są profile użytkowników, wszystkie te ustawienia i preferencje dla każdego konta. Każdy użytkownik ma swój unikalny identyfikator SID, który jest powiązany z kluczem w HKU. Dzięki temu system może spersonalizować doświadczenie użytkownika, co jest naprawdę wygodne. Na przykład zmiany w ustawieniach pulpitu, jak tapeta czy układ ikon, są zapisywane właśnie tutaj. Użycie HKU jest super ważne, zwłaszcza w sytuacjach, kiedy na jednym komputerze pracuje więcej osób, bo to ułatwia zarządzanie profilami przez administratorów. Warto też wiedzieć, że rozumienie, jak działa gałąź HKU, jest kluczowe dla ochrony danych osobowych i wprowadzenia dobrych zasad bezpieczeństwa w organizacji. Moim zdaniem, to mega istotny element, który każdy powinien znać.

Pytanie 17

Jaką maksymalną ilość GB pamięci RAM może obsłużyć 32-bitowa edycja systemu Windows?

A. 4 GB
B. 2 GB
C. 12 GB
D. 8 GB
32-bitowa wersja systemu Windows ma ograniczenie dotyczące maksymalnej ilości pamięci RAM, do której może uzyskać dostęp, wynoszące 4 GB. Wynika to z architektury 32-bitowej, w której adresowanie pamięci jest ograniczone do 2^32, co daje łącznie 4 294 967 296 bajtów, czyli dokładnie 4 GB. W praktyce, ilość dostępnej pamięci może być mniejsza, ponieważ część adresów jest wykorzystywana przez urządzenia i system operacyjny. Warto zauważyć, że użytkownicy aplikacji, które wymagają więcej pamięci, mogą rozważyć przejście na 64-bitową wersję systemu operacyjnego, która obsługuje znacznie większą ilość RAM, nawet do 128 TB w najnowszych systemach. Dlatego dla aplikacji wymagających dużej ilości pamięci, jak oprogramowanie do obróbki wideo czy zaawansowane gry, wybór 64-bitowego systemu jest kluczowy dla wydajności i stabilności pracy.

Pytanie 18

Aby uniknąć utraty danych w aplikacji do ewidencji uczniów, po zakończonej pracy każdego dnia należy wykonać

A. aktualizację systemu
B. bezpieczne zamknięcie systemu operacyjnego
C. kopię zapasową danych programu
D. aktualizację systemu operacyjnego
Wykonywanie kopii zapasowej danych programu jest kluczowym elementem strategii zarządzania danymi w każdej organizacji. Polityka tworzenia kopii zapasowych powinna być zgodna z zasadami dobrego zarządzania danymi, które zalecają regularne archiwizowanie informacji, aby zminimalizować ryzyko utraty cennych danych. Kopie zapasowe powinny być przechowywane w bezpiecznym miejscu, oddzielonym od głównego systemu, co zabezpiecza je przed utratą na skutek awarii sprzętu czy cyberataków. Przykładowo, korzystając z oprogramowania do ewidencji uczniów, warto ustalić harmonogram automatycznego tworzenia kopii zapasowych na koniec każdego dnia, co zapewnia, że wszystkie zmiany wprowadzone w trakcie dnia będą zapisane. Dodatkowo, warto zapoznać się z różnymi metodami tworzenia kopii zapasowych, takimi jak pełne, różnicowe czy przyrostowe, aby dopasować je do potrzeb organizacji. Takie podejście zwiększa bezpieczeństwo danych i zapewnia ich dostępność w razie awarii.

Pytanie 19

Jakiego typu kopię zapasową należy wykonać, aby zarchiwizować wszystkie informacje, niezależnie od daty ich ostatniej archiwizacji?

A. Porównującą
B. Przyrostową
C. Różnicową
D. Pełną
Pełna kopia bezpieczeństwa to najskuteczniejsza metoda archiwizacji danych, ponieważ umożliwia zarchiwizowanie wszystkich plików i folderów w danym momencie. Bez względu na to, kiedy ostatnio wykonano archiwizację, pełna kopia bezpieczeństwa zapewnia, że wszystkie dane są aktualne i dostępne. W praktyce, podczas tworzenia pełnej kopii, wszystkie pliki są kopiowane do zewnętrznego nośnika lub chmury, co minimalizuje ryzyko utraty danych. Standardy branżowe, takie jak ISO 27001, podkreślają znaczenie regularnych pełnych kopii zapasowych w zarządzaniu bezpieczeństwem informacji. Przykładem zastosowania pełnej kopii bezpieczeństwa może być sytuacja, w której organizacja planuje migrację danych do nowego systemu lub infrastruktury, a pełna kopia zapewnia zabezpieczenie przed utratą danych podczas tego procesu. Ponadto, pełne kopie zapasowe są idealne w sytuacjach awaryjnych, gdy konieczne jest przywrócenie wszystkich danych do stanu sprzed awarii lub incydentu. W związku z tym, wdrażanie polityki regularnych pełnych kopii zapasowych powinno być kluczowym elementem strategii zarządzania danymi w każdej organizacji.

Pytanie 20

Jakie urządzenie służy do połączenia 6 komputerów w ramach sieci lokalnej?

A. przełącznik.
B. most.
C. transceiver.
D. serwer.
Przełącznik, znany również jako switch, to urządzenie sieciowe, które odgrywa kluczową rolę w tworzeniu lokalnych sieci komputerowych (LAN). Jego główną funkcją jest przekazywanie danych między różnymi urządzeniami podłączonymi do tej samej sieci. Przełączniki działają na warstwie drugiej modelu OSI (warstwa łącza danych), co oznacza, że używają adresów MAC do przesyłania ramek danych. Dzięki temu mogą one efektywnie kierować ruch sieciowy, minimalizując kolizje i optymalizując przepustowość. W praktyce, w sieci lokalnej można podłączyć wiele urządzeń, takich jak komputery, drukarki czy serwery. Zastosowanie przełączników umożliwia stworzenie bardziej zorganizowanej i wydajnej infrastruktury, co jest niezbędne w biurach czy w środowiskach akademickich. Warto dodać, że nowoczesne przełączniki oferują dodatkowe funkcje, takie jak VLAN (Virtual Local Area Network), co pozwala na segmentację ruchu sieciowego oraz zwiększenie bezpieczeństwa i wydajności. W kontekście standardów, przełączniki Ethernet są powszechnie używane i zgodne z normami IEEE 802.3, co zapewnia ich szeroką interoperacyjność w różnych środowiskach sieciowych.

Pytanie 21

Urządzenie pokazane na ilustracji służy do

Ilustracja do pytania
A. instalacji przewodów w złączach LSA
B. weryfikacji poprawności połączenia
C. ściągania izolacji z przewodu
D. zaciskania wtyków RJ45
Narzędzie przedstawione na rysunku to narzędzie do instalacji przewodów w złączach LSA znane również jako narzędzie Krone. Jest ono powszechnie stosowane w telekomunikacji oraz instalacjach sieciowych do zakończenia przewodów w panelach krosowych lub gniazdach. Narzędzie to umożliwia wciśnięcie przewodów w złącza IDC (Insulation Displacement Connector) bez konieczności zdejmowania izolacji co zapewnia szybkie i niezawodne połączenie. Wciśnięcie przewodu powoduje przemieszczenie izolacji co skutkuje bezpośrednim kontaktem przewodnika z metalowymi stykami. Dzięki temu technologia LSA zapewnia trwałe i stabilne połączenia bez ryzyka uszkodzenia przewodów. Narzędzie to posiada również funkcję odcinania nadmiaru przewodu co jest istotne dla utrzymania porządku w stosowanych instalacjach. Stosowanie narzędzi LSA jest standardem w branży co wynika z ich precyzji oraz wydajności. Wielu specjalistów uznaje je za niezbędny element wyposażenia podczas pracy z systemami telekomunikacyjnymi co potwierdza ich niezastąpioną rolę w procesie instalacji.

Pytanie 22

Wskaż najkorzystniejszą trasę sumaryczną dla podsieci IPv4?

Ilustracja do pytania
A. 10.10.168.0/22
B. 10.10.168.0/16
C. 10.10.160.0/21
D. 10.10.168.0/21
Odpowiedź 10.10.168.0/21 jest prawidłowa, ponieważ efektywnie obejmuje wszystkie podsieci wskazane w pytaniu, czyli 10.10.168.0/23, 10.10.170.0/23, 10.10.172.0/23 i 10.10.174.0/24. Subnet maska /21 pozwala na zarezerwowanie zakresu adresów od 10.10.168.0 do 10.10.175.255 co w zupełności pokrywa wspomniane podsieci. Taka agregacja, często nazywana supernettingiem, jest praktycznym zastosowaniem w routingu, gdzie sumujemy mniejsze podsieci w jedną większą trasę, aby zmniejszyć liczbę wpisów w tablicach routingu i zwiększyć efektywność sieci. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w projektowaniu sieci, gdzie minimalizacja liczby tras jest kluczowa dla wydajności i zarządzania. Supernetting umożliwia bardziej skalowalne zarządzanie siecią oraz ogranicza ryzyko błędów konfiguracyjnych. W kontekście tradycyjnych praktyk związanych z CIDR, takie podejście jest nie tylko preferowane, ale i niezbędne w skali dużych struktur sieciowych.

Pytanie 23

Obudowa oraz wyświetlacz drukarki fotograficznej są mocno zabrudzone. Jakie środki należy zastosować, aby je oczyścić bez ryzyka uszkodzenia?

A. mokrą chusteczkę oraz sprężone powietrze z rurką wydłużającą
B. wilgotną ściereczkę oraz piankę do czyszczenia plastiku
C. suche chusteczki oraz patyczki do czyszczenia
D. ściereczkę nasączoną IPA oraz środek smarujący
Czyszczenie obudowy i wyświetlacza drukarki fotograficznej wymaga szczególnej ostrożności i zastosowania odpowiednich materiałów. Użycie suchej chusteczki i patyczków do czyszczenia może prowadzić do zarysowania delikatnych powierzchni, co jest szczególnie problematyczne w przypadku ekranów, które są podatne na uszkodzenia. Chusteczki suche nie mają zdolności do efektywnego usuwania zabrudzeń, co może prowadzić do ich rozprzestrzenienia lub wnikania w szczeliny. Ponadto, stosowanie ściereczki nasączonej IPA i środka smarującego jest niewłaściwe, ponieważ alkohol izopropylowy, choć skuteczny w czyszczeniu niektórych powierzchni, może uszkodzić wiele materiałów stosowanych w obudowach elektronicznych oraz może wpływać na wykończenie plastiku. Środek smarujący wprowadza dodatkowy problem, gdyż może zanieczyścić powierzchnię i przyciągnąć kurz. Użycie mokrej chusteczki i sprężonego powietrza z rurką również nie jest zalecane, ponieważ może to prowadzić do wnikania wilgoci do wnętrza urządzenia, co może spowodować uszkodzenia elektroniczne. Kluczowe jest zrozumienie, że wybór metod czyszczenia powinien opierać się na właściwościach materiałów, z jakich wykonane są poszczególne elementy, a także na ich specyfice użytkowania w kontekście danej branży.

Pytanie 24

Wykorzystując narzędzie diagnostyczne Tracert, można zidentyfikować trasę do określonego celu. Ile routerów pokonał pakiet wysłany do hosta 172.16.0.99?

Ilustracja do pytania
A. 24
B. 4
C. 5
D. 2
Podczas analizy wyników narzędzia Tracert należy zrozumieć, że każda linia w wyniku reprezentuje przeskok przez kolejny router, przez który przechodzi pakiet. Błędne zrozumienie, ile przeskoków zostało wykonanych, często wynika z niewłaściwego odczytania liczby linii wynikowych lub z pomylenia adresu końcowego z jednym z routerów na trasie. Niektórzy mogą błędnie zakładać, że liczba przeskoków jest o jeden mniejsza niż rzeczywista liczba linii, ponieważ sieć końcowa jest dołączana jako ostatnia linia, jednak każda linia odzwierciedla rzeczywisty router na trasie do celu. Częstym błędem jest również pominięcie pierwszego przeskoku, który zwykle jest bramą wyjściową z sieci lokalnej, co jest kluczowe dla zrozumienia pełnej trasy. Kolejnym błędem myślowym jest nieuwzględnienie wszystkich routerów pośrednich, które mogą być błędnie interpretowane jako części sieci wewnętrznej, co prowadzi do niedoszacowania liczby przeskoków. Tracert jest użytecznym narzędziem diagnostycznym, które przez analizę każdego przeskoku pozwala rozpoznać wąskie gardła w sieci lub punkty awarii. Ważne jest, aby rozumieć strukturę adresów IP i interpretować je zgodnie z topologią sieci, aby prawidłowo zidentyfikować każdy przeskok. Zrozumienie tego, jak Tracert działa w kontekście sieci rozległych i lokalnych, jest kluczowe dla dokładnego określenia liczby przeskoków oraz rozwiązywania problemów z opóźnieniami w sieci, co znacząco wspomaga diagnostykę i utrzymanie infrastruktury sieciowej w dobrym stanie.

Pytanie 25

Aby przetestować funkcjonowanie serwera DNS w systemach Windows Server, można skorzystać z narzędzia nslookup. Jeśli w poleceniu podamy nazwę komputera, np. nslookup host.domena.com, to dojdzie do weryfikacji

A. obu stref przeszukiwania, najpierw wstecz, a później do przodu
B. strefy przeszukiwania do przodu
C. aliasu przypisanego do rekordu adresu domeny
D. strefy przeszukiwania wstecz
Strefa przeszukiwania do przodu to proces, w którym system DNS konwertuje nazwę hosta na adres IP. Użycie narzędzia nslookup z nazwą komputera, na przykład nslookup host.domena.com, powoduje zapytanie do serwera DNS o zapis typu A, który zawiera adres IP przypisany do danej nazwy. W kontekście praktycznym, nslookup jest niezwykle przydatne w diagnostyce problemów z DNS, umożliwiając administratorom systemów szybkie sprawdzenie, czy dany serwer DNS jest w stanie prawidłowo przeprowadzić rozwiązywanie nazw. Zastosowanie nslookup w codziennej pracy pozwala na identyfikowanie problemów związanych z konfiguracją DNS, takich jak błędne rekordy czy opóźnienia w propagacji zmian. Zgodność z najlepszymi praktykami zarządzania DNS, takimi jak regularne testowanie i weryfikacja stref przeszukiwania, jest kluczowa dla zapewnienia dostępności usług sieciowych. Warto również zaznaczyć, że w kontekście monitorowania infrastruktury IT, umiejętność korzystania z nslookup i zrozumienie jego wyników mogą znacząco zwiększyć efektywność pracy administratorów. Używając nslookup, administratorzy mogą również testować różne serwery DNS, co pomaga w identyfikacji lokalizacji problemów oraz zapewnia optymalizację połączeń sieciowych.

Pytanie 26

Jaką kwotę łącznie pochłonie robocizna związana z montażem 20 modułów RJ45 z krawędziowym złączem narzędziowym na przewodach 4-parowych, jeśli stawka godzinowa montera wynosi 15 zł/h, a według tabeli KNR czas montażu pojedynczego modułu to 0,10 r-g?

A. 15,00 zł
B. 7,50 zł
C. 30,00 zł
D. 50,00 zł
Aby obliczyć całkowity koszt robocizny montażu 20 modułów RJ45, należy najpierw ustalić czas potrzebny na montaż jednego modułu. Według tabeli KNR czas montażu jednego modułu wynosi 0,10 roboczogodziny (r-g). Dla 20 modułów, całkowity czas montażu wyniesie 20 modułów x 0,10 r-g = 2 r-g. Następnie, znając stawkę godzinową montera, która wynosi 15 zł/h, możemy obliczyć całkowity koszt robocizny: 2 r-g x 15 zł/h = 30 zł. Koszt robocizny jest istotnym elementem w planowaniu budżetu projektów elektrotechnicznych i telekomunikacyjnych, ponieważ wpływa na ogólną rentowność przedsięwzięcia. Warto również zwrócić uwagę na efektywność procesu montażu i ewentualne możliwości jego optymalizacji, co może przyczynić się do dalszego obniżenia kosztów w przyszłych projektach. Dobre praktyki w branży sugerują, aby zawsze uwzględniać czas montażu oraz koszt robocizny w planowaniu i wycenie projektów.

Pytanie 27

Jaki skrót odpowiada poniższej masce podsieci: 255.255.248.0?

A. /22
B. /23
C. /24
D. /21
Skrócony zapis /21 odpowiada masce podsieci 255.255.248.0, co oznacza, że pierwsze 21 bitów adresu IP jest zarezerwowanych dla identyfikacji podsieci, a pozostałe 11 bitów dla hostów w tej podsieci. Taka konfiguracja pozwala na skonfigurowanie do 2046 hostów (2^11 - 2, ponieważ musimy odjąć adres sieci oraz adres rozgłoszeniowy). W praktyce, maski podsieci są kluczowe dla efektywnego zarządzania adresacją w sieciach komputerowych. Umożliwiają one podział dużych sieci na mniejsze, bardziej zarządzalne segmenty, co zwiększa bezpieczeństwo oraz efektywność transmisji danych. W kontekście standardów sieciowych, stosowanie maski /21 jest powszechnie spotykane w większych przedsiębiorstwach, gdzie istnieje potrzeba podziału sieci na mniejsze grupy robocze. Warto również zauważyć, że każda zmiana maski podsieci wpływa na rozkład adresów IP, co czyni umiejętność ich odpowiedniego stosowania niezbędną w pracy administratora sieci.

Pytanie 28

Na ilustracji ukazano fragment dokumentacji technicznej płyty głównej GA-K8NF-9-RH rev. 2.x. Z informacji wynika, że maksymalna liczba kart rozszerzeń, które można zainstalować (pomijając złącza USB), wynosi

Ilustracja do pytania
A. 3
B. 2
C. 6
D. 5
Wybór innych odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia specyfikacji złączy rozszerzeń dostępnych na płycie głównej GA-K8NF-9-RH rev. 2.x. Analizując dokumentację techniczną, należy zwrócić uwagę na różnorodność i ilość dostępnych złączy. Przykładowo, złącza PCI Express x1 oraz PCI 2.3 są kluczowe dla rozszerzalności systemu i mogą być pominięte przy błędnej interpretacji danych technicznych. Złącze PCI Express x16 jest istotne dla kart graficznych, ale ograniczenie się wyłącznie do tego typu złączy prowadzi do niedoszacowania liczby możliwych kart rozszerzeń. Złącza PCI Express x1 są z kolei kluczowe dla montażu mniejszych kart rozszerzeń takich jak karty sieciowe czy moduły pamięci dodatkowej. Zrozumienie i poprawna interpretacja ilości i typów złączy jest niezbędna w celu pełnego wykorzystania możliwości płyty głównej. Często popełnianym błędem jest skupienie się wyłącznie na nowoczesnych złączach, takich jak PCI Express, przy jednoczesnym pominięciu starszych standardów, które nadal mogą być użyteczne w wielu konfiguracjach. Takie podejście ogranicza zrozumienie pełnego potencjału sprzętowego i może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących możliwości rozbudowy systemu. Praktyczne podejście do analizy płyty głównej obejmuje również uwzględnienie potrzeb i możliwości przyszłej rozbudowy, co jest kluczowe dla długoterminowej użyteczności sprzętu.

Pytanie 29

Który z podanych adresów IP v.4 należy do klasy C?

A. 10.0.2.0
B. 126.110.10.0
C. 191.11.0.10
D. 223.0.10.1
Adres IP 223.0.10.1 należy do klasy C, ponieważ jego pierwsza okteta (223) mieści się w przedziale od 192 do 223. Klasa C jest zaprojektowana dla mniejszych sieci, które wymagają większej liczby hostów i charakteryzuje się możliwością adresowania do 2^21 (około 2 miliona) adresów IP, co czyni ją szczególnie przydatną dla organizacji z umiarkowaną ilością urządzeń. W praktyce, w sieciach klasy C, tradycyjnie używa się maski podsieci 255.255.255.0, co pozwala na utworzenie 256 adresów w danej podsieci, z czego 254 mogą być używane dla hostów. Klasa C jest najczęściej stosowana w biurach oraz mniejszych przedsiębiorstwach, gdzie potrzeba jest większa niż w przypadku klas A i B, ale nie na tyle duża, by wymagać bardziej skomplikowanych rozwiązań. Dobrą praktyką jest także wykorzystanie adresów z puli klasy C do tworzenia VLAN-ów, co zwiększa bezpieczeństwo i poprawia zarządzanie ruchem sieciowym.

Pytanie 30

Podaj adres rozgłoszeniowy sieci, do której przynależy host o adresie 88.89.90.91/6?

A. 88.89.255.255
B. 91.255.255.255
C. 88.255.255.255
D. 91.89.255.255
Obliczenie adresu rozgłoszeniowego dla hosta z adresem 88.89.90.91/6 to niezła sztuka, ale spokojnie, damy radę! Zaczynamy od maski /6, co znaczy, że mamy 6 bitów, które identyfikują sieć, a pozostałe 26 to adresy hostów. Adres IP, 88.89.90.91 w postaci binarnej wygląda tak: 01011000.01011001.01011010.01011000.00000000. Przy tej masce, wszystkie adresy zaczynają się od 01011000. I co z tego mamy? Że adresy w sieci mieszczą się w przedziale od 88.0.0.0 do 91.255.255.255. A adres rozgłoszeniowy? To ostatni adres w tej sieci, czyli 91.255.255.255. Wiedza o rozgłoszeniowych adresach jest ważna, bo pomaga w zarządzaniu sieciami i ułatwia przesyłanie danych do wszystkich hostów. Przydaje się to m.in. przy konfigurowaniu routerów czy diagnozowaniu problemów z komunikacją.

Pytanie 31

Który z rodzajów rekordów DNS w systemach Windows Server określa alias (inną nazwę) dla rekordu A związanej z kanoniczną (rzeczywistą) nazwą hosta?

A. AAAA
B. NS
C. CNAME
D. PTR
Rekord CNAME (Canonical Name) jest kluczowym elementem w systemie DNS, który pozwala na definiowanie aliasów dla innych rekordów. Jego podstawową funkcją jest wskazywanie alternatywnej nazwy dla rekordu A, co oznacza, że zamiast wpisywać bezpośrednio adres IP, możemy użyć bardziej przyjaznej dla użytkownika nazwy. Na przykład, zamiast korzystać z adresu IP serwera aplikacji, możemy ustawić rekord CNAME, który będzie odnosił się do łatwiejszej do zapamiętania nazwy, jak 'aplikacja.example.com'. Takie podejście znacznie ułatwia zarządzanie infrastrukturą sieciową, szczególnie w sytuacjach, gdy adresy IP mogą się zmieniać. Dzięki zastosowaniu rekordu CNAME, administratorzy mogą uniknąć konieczności aktualizacji wielu wpisów DNS w przypadku zmiany adresu IP, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania DNS oraz pozwala na szybsze i bardziej elastyczne zarządzanie zasobami sieciowymi. Dodatkowo, rekordy CNAME mogą być wykorzystywane do kierowania ruchu do różnych usług, takich jak serwery pocztowe czy serwery FTP, co daje dużą elastyczność w konfiguracji usług sieciowych.

Pytanie 32

W systemie DNS, aby powiązać nazwę hosta z adresem IPv4, konieczne jest stworzenie rekordu

A. PTR
B. A
C. MX
D. ISDN
Rekord A jest kluczowym elementem w systemie DNS, którego głównym zadaniem jest mapowanie nazw hostów na adresy IPv4. Umożliwia to przeglądarkom internetowym oraz innym aplikacjom komunikację z serwerami, gdy użytkownik wpisuje nazwę domeny. Przykładowo, gdy użytkownik wpisuje 'example.com', serwer DNS przeszukuje swoją bazę danych i znajduje rekord A, który wskazuje na adres IP, na przykład 192.0.2.1. To przekłada się na wysyłanie zapytań do właściwego serwera. Z danych wynika, że dla prawidłowego działania aplikacji internetowych oraz usług online, posiadanie poprawnych rekordów A jest niezwykle istotne. Zgodnie z najlepszymi praktykami zaleca się regularne aktualizowanie tych rekordów, szczególnie w przypadku zmian adresów IP związanych z migracją serwerów lub infrastrukturą. Warto również zauważyć, że w przypadku wielu adresów IP przypisanych do jednej nazwy hosta, można utworzyć wiele rekordów A, co zapewnia redundancję i zwiększa dostępność usług.

Pytanie 33

Na ilustracji procesor jest oznaczony liczbą

Ilustracja do pytania
A. 3
B. 8
C. 5
D. 2
Błędne identyfikowanie komponentów komputera może wynikać z nieznajomości ich fizycznej lokalizacji i roli w systemie. Zasilacz, oznaczony numerem 5, dostarcza energię elektryczną do wszystkich elementów komputera, przekształcając prąd zmienny z gniazdka na prąd stały o różnych napięciach. Zasilacz nie bierze bezpośredniego udziału w przetwarzaniu danych, ale jego prawidłowe działanie jest kluczowe dla stabilności systemu. Karta rozszerzeń, wskazana numerem 4, może pełnić wiele funkcji, takich jak grafika, dźwięk, czy sieć, rozbudowując możliwości komputera poprzez interfejsy takie jak PCI Express. Jednak sama karta nie przetwarza instrukcji programowych – to zadanie należy do CPU. Układ chłodzenia, widoczny jako numer 6 i 7, jest niezbędny do odprowadzania ciepła generowanego przez procesor, co przeciwdziała przegrzewaniu i wydłuża żywotność komponentów. Błędne przypisanie tych elementów do funkcji procesora może prowadzić do nieefektywnego rozwiązywania problemów technicznych oraz niewłaściwej konserwacji sprzętu. Kluczowe jest zatem zrozumienie ich operacyjnych ról oraz zasad działania, co pozwala na optymalizację całego systemu komputerowego w kontekście jego funkcjonalności i wydajności.

Pytanie 34

W jakich jednostkach opisuje się przesłuch zbliżny NEXT?

A. w dżulach
B. w amperach
C. w decybelach
D. w omach
Przesłuch zbliżny NEXT, czyli Near-End Crosstalk, jest wyrażany w decybelach (dB). W kontekście telekomunikacji oraz sieci komputerowych, przesłuch zbliżny odnosi się do poziomu zakłóceń sygnału, które mogą wpływać na jakość transmisji danych w kablach wieloparowych. Decybele są używane jako jednostka miary, ponieważ umożliwiają one przedstawienie bardzo szerokiego zakresu wartości, co jest niezbędne w ocenie poziomu zakłóceń. W praktyce, zrozumienie poziomu crosstalk pozwala inżynierom na projektowanie bardziej efektywnych systemów transmisyjnych, które minimalizują wpływ zakłóceń na jakość sygnału. Na przykład, w standardach takich jak ISO/IEC 11801, definiuje się dopuszczalne poziomy NEXT, aby zapewnić odpowiednią jakość transmisji w systemach zakupu złącz i kabla. Zastosowanie tej wiedzy w praktyce jest kluczowe w kontekście budowy i konserwacji nowoczesnych sieci telekomunikacyjnych, a także w monitorowaniu ich wydajności.

Pytanie 35

W przypadku dłuższego nieużytkowania drukarki atramentowej, pojemniki z tuszem powinny

A. pozostać w drukarce, którą należy zabezpieczyć folią
B. zostać wyjęte z drukarki i przechowane w szafie, bez dodatkowych zabezpieczeń
C. zostać umieszczone w specjalnych pudełkach, które zapobiegną zasychaniu dysz
D. pozostać w drukarce, bez podejmowania dodatkowych działań
Zabezpieczenie pojemników z tuszem w specjalnych pudełkach uniemożliwiających zasychanie dysz jest najlepszym rozwiązaniem podczas dłuższych przestojów drukarki atramentowej. Takie pudełka są zaprojektowane w sposób, który minimalizuje kontakt tuszu z powietrzem, co znacząco obniża ryzyko wysychania dysz. W przypadku drukarek atramentowych, zatkane dysze to częsty problem, który prowadzi do niedokładnego drukowania, a w najgorszym wypadku do konieczności wymiany całego pojemnika z tuszem. Warto również zwrócić uwagę na regularne konserwowanie drukarki, w tym jej czyszczenie i używanie programów do automatycznego czyszczenia dysz, co zwiększa ich żywotność. Zastosowanie odpowiednich pudełek do przechowywania tuszy to jeden z elementów dobrej praktyki, który może znacząco wpłynąć na jakość druku oraz wydajność urządzenia.

Pytanie 36

Podczas próby zapisania danych na karcie SD wyświetla się komunikat „usuń ochronę przed zapisem lub skorzystaj z innego nośnika”. Najczęstszą przyczyną takiego komunikatu jest

A. Posiadanie uprawnień 'tylko do odczytu' dla plików na karcie SD
B. Ustawienie mechanicznego przełącznika blokady zapisu na karcie w pozycji ON
C. Zbyt duży rozmiar pliku, który ma być zapisany
D. Brak wolnego miejsca na karcie pamięci
Ustawienie przełącznika blokady zapisu na karcie SD w pozycji ON to najczęstszy powód, dla którego pojawia się komunikat o błędzie przy zapisywaniu danych. Większość kart SD ma taki mały przełącznik, który pozwala zablokować zapis, żeby uniknąć przypadkowego usunięcia lub zmiany plików. Kiedy przełącznik jest w pozycji ON, to karta jest zablokowana i nic nie można na niej zapisać. W praktyce, żeby móc zapisywać pliki, wystarczy przesunąć ten przełącznik w drugą stronę, co odblokowuje kartę. Też warto zwrócić uwagę, że wiele urządzeń, jak aparaty czy telefony, informuje o tym stanie, co jest zgodne z zasadami użytkowania nośników pamięci. Zrozumienie tego daje ci większą kontrolę nad swoimi danymi i pozwala uniknąć frustracji przy korzystaniu z kart pamięci.

Pytanie 37

Jakie urządzenie peryferyjne komputera służy do wycinania, drukowania oraz frezowania?

A. Ploter
B. Drukarka
C. Wizualizer
D. Skaner
Ploter to naprawdę fajne urządzenie, które jest super przydatne w branżach, gdzie trzeba precyzyjnie ciąć, drukować albo frezować. Działa to na zasadzie tworzenia rysunków i różnych dokumentów technicznych, używając specjalnych materiałów, jak papier, folie czy kompozyty. Fajnie, że ploter radzi sobie z grafiką wektorową, co pozwala uzyskać świetną jakość detali. Można go zobaczyć w akcji, na przykład przy projektach architektonicznych, gdzie tworzy się dokładne plany, czy w reklamie, gdzie produkuje się banery i szyldy. W porównaniu do zwykłych drukarek, ploter ma znacznie więcej możliwości, zarówno jeśli chodzi o materiały, jak i techniki cięcia. Dlatego jest w zasadzie niezastąpiony w produkcji. Pamiętaj, żeby zawsze korzystać z niego zgodnie z zaleceniami, bo to zapewnia najlepszą jakość i precyzję wydruku.

Pytanie 38

Która z tras jest oznaczona literą R w tabeli routingu?

A. Sieć bezpośrednio podłączona do rutera
B. Trasa statyczna
C. Trasa uzyskana dzięki protokołowi RIP
D. Trasa uzyskana za pomocą protokołu OSPF
Trasa oznaczona literą R w tablicy rutingu wskazuje na trasę uzyskaną za pomocą protokołu RIP (Routing Information Protocol). RIP jest jednym z najstarszych protokołów routingu, opartym na algorytmie wektora odległości. Oznaczenie 'R' w tablicy rutingu oznacza, że ta konkretna trasa była propagowana poprzez wymianę informacji routingu między ruterami w sieci. Wartością charakterystyczną RIP jest maksymalna liczba przeskoków, która nie może przekroczyć 15, co ogranicza jego zastosowanie do mniejszych sieci. Praktyczne zastosowanie RIP znajduje się w prostych konfiguracjach sieciowych, gdzie prostota i łatwość zarządzania są kluczowe. Protokół ten jest często używany w małych biurach lub lokalnych sieciach, gdzie nie ma potrzeby stosowania bardziej skomplikowanych i zasobożernych protokołów, takich jak OSPF czy BGP. Zrozumienie jak działają protokoły routingu, takie jak RIP, jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 39

Która z usług musi być aktywna na ruterze, aby mógł on modyfikować adresy IP źródłowe oraz docelowe podczas przekazywania pakietów pomiędzy różnymi sieciami?

A. FTP
B. UDP
C. NAT
D. TCP
NAT, czyli Network Address Translation, to kluczowa usługa używana w ruterach, która umożliwia zmianę adresów IP źródłowych i docelowych przy przekazywaniu pakietów pomiędzy różnymi sieciami. Jej głównym celem jest umożliwienie wielu urządzeniom w sieci lokalnej korzystania z jednego publicznego adresu IP, co jest szczególnie istotne w kontekście ograniczonej liczby dostępnych adresów IPv4. Dzięki NAT, ruter przypisuje unikalne numery portów do połączeń wychodzących, co pozwala na śledzenie, które pakiety należą do których urządzeń w sieci lokalnej. Przykładowo, w typowej sieci domowej kilka urządzeń, takich jak telefony, komputery i telewizory, może korzystać z jednego adresu IP przypisanego przez ISP, a NAT będzie odpowiedzialny za odpowiednią translację adresów. Zastosowanie NAT pozwala również na zwiększenie bezpieczeństwa sieci, ponieważ adresy IP urządzeń wewnętrznych są ukryte przed bezpośrednim dostępem z zewnątrz. W branży telekomunikacyjnej i informatycznej NAT jest standardem, który wspiera efektywne zarządzanie adresami IP oraz zwiększa prywatność użytkowników.

Pytanie 40

W IPv6 odpowiednikiem adresu pętli zwrotnej jest adres

A. 0:0/32
B. :1:1:1/96
C. ::fff/64
D. ::1/128
Adres pętli zwrotnej w protokole IPv6 to ::1/128, co jest odpowiednikiem adresu 127.0.0.1 w IPv4. Adres ten jest używany do komunikacji wewnętrznej w systemie operacyjnym, co oznacza, że pakiety wysyłane na ten adres nie opuszczają urządzenia i są kierowane z powrotem do samego siebie. W praktyce, programy i usługi sieciowe mogą używać tego adresu do testowania lokalnej komunikacji oraz do debugowania. Zgodnie z dokumentacją RFC 4291, adres pętli zwrotnej jest zdefiniowany jako specyficzny adres unicast, co oznacza, że jest dedykowany do komunikacji z jednym, konkretnym urządzeniem. Warto też zauważyć, że w IPv6 format adresów jest znacznie bardziej elastyczny niż w IPv4, co pozwala na prostsze zarządzanie adresami w różnych scenariuszach sieciowych. Używanie adresu ::1/128 jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa oraz zarządzania IP, ponieważ pozwala na izolowanie testów i działań od zewnętrznych sieci.