Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik bezpieczeństwa i higieny pracy
Kwalifikacja: BPO.01 - Zarządzanie bezpieczeństwem w środowisku pracy
Data rozpoczęcia: 17 kwietnia 2025 16:32
Data zakończenia: 17 kwietnia 2025 16:45

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Pomost roboczy dla pracowników zajmujących się pracami na wysokości spełnia normy bezpieczeństwa, kiedy powierzchnia pomostu jest

A. gładka, obarierowana

B. niewłaściwa, obarierowana

C. niewłaściwa, nie obarierowana

D. gładka, nie obarierowana

Pomost roboczy dla osób pracujących na wysokości musi spełniać określone normy, aby zapewnić bezpieczeństwo użytkowników. Odpowiedź "równa, obarierowana" jest prawidłowa, ponieważ równa powierzchnia pomostu minimalizuje ryzyko potknięć i upadków, które są jednymi z najczęstszych zagrożeń w pracy na wysokości. Obarierowanie, czyli zastosowanie odpowiednich barier ochronnych, takich jak poręcze lub balustrady, jest kluczowe dla ochrony pracowników przed upadkiem. Przykładem praktycznym może być pomost roboczy w trakcie prac budowlanych, gdzie zapewnienie stabilnej i równej powierzchni, a także zastosowanie barier ochronnych, jest wymogiem wynikającym z normy PN-EN 12811-1, która określa wymagania dotyczące tymczasowych konstrukcji wsporczych. Dobre praktyki w zakresie budowy pomostów również wskazują na konieczność regularnego sprawdzania stanu technicznego pomostu oraz jego osprzętu. Takie działania mają na celu zapewnienie maksymalnego bezpieczeństwa wszystkim pracownikom. Właściwe planowanie i ocena ryzyka są kluczowe dla efektywnego zarządzania bezpieczeństwem w miejscu pracy.

Pytanie 2

Pracodawca ma obowiązek wprowadzić takie środki ochrony przed hałasem, żeby maksymalny poziom dźwięku C nie był wyższy niż

A. 115 dB

B. 135 dB

C. 80 dB

D. 85 dB

Wybór wartości 85 dB, 115 dB lub 80 dB jako maksymalnych poziomów dźwięku C w kontekście ochrony przed hałasem jest błędny, ponieważ te wartości nie odpowiadają wymaganiom określonym w przepisach dotyczących zdrowia i bezpieczeństwa pracy. Wartość 85 dB jest często mylnie uważana za graniczną dla narażenia na hałas w ciągu ośmiogodzinnego dnia pracy, jednak odnosi się ona do poziomu hałasu ciągłego, a nie impulsowego. Z kolei 115 dB to wartość, która może być niebezpieczna dla słuchu, ale nie jest uważana za maksymalny dozwolony poziom hałasu impulsowego. Natomiast 80 dB jako maksymalny poziom dźwięku jest zdecydowanie zbyt niska i nie spełnia norm dla najbardziej narażonych na hałas środowisk pracy. Typowym błędem jest mylenie różnych kategorii hałasu oraz ich charakterystyki, oraz nieuwzględnianie różnicy między hałasem ciągłym a impulsywnym. Pracodawcy muszą brać pod uwagę specyfikę miejsca pracy oraz charakterystykę hałasu, aby zapewnić odpowiednią ochronę zdrowia pracowników. Właściwe zarządzanie hałasem w środowisku pracy to kluczowy element zdrowia i bezpieczeństwa, i wymaga znajomości przepisów prawa, standardów branżowych oraz dobrych praktyk dotyczących ochrony przed hałasem.

Pytanie 3

Każde miejsce pracy musi mieć zapewniony bezpieczny i komfortowy dostęp, a jego wysokość na całej długości nie powinna być niższa w świetle niż

A. 2,0 m

B. 2,5 m

C. 2,2 m

D. 1,9 m

Odpowiedź 2,0 m jest jak najbardziej w porządku. Zgodnie z przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa, wysokość przejść, zwłaszcza tych prowadzących do miejsc pracy, ma wynosić przynajmniej 2,0 m. To ważne, bo pozwala uniknąć kłopotów, jak np. zderzenia z nadprożami czy innymi instalacjami. W biurze, gdzie ludzie często się przemieszczają, niska wysokość może być dość uciążliwa, a w najgorszym przypadku może prowadzić do kontuzji. Dla osób, które mają trudności z poruszaniem się, to też jest istotne, żeby mogły swobodnie przechodzić. Normy, takie jak PN-EN ISO 14122-2, tłumaczą, jak powinny wyglądać te przejścia, a przestrzeganie ich to klucz do zapewnienia bezpieczeństwa w pracy.

Pytanie 4

Ocena ryzyka zawodowego powinna być realizowana

A. w oparciu o statystyczne dane dostarczone przez kierownika działu oraz przy jego udziale

B. regularnie, z udziałem pracowników zatrudnionych na ocenianych stanowiskach lub ich przedstawicieli

C. na podstawie danych z oceny wykonanej w innym zakładzie oraz analizy porównawczej

D. na podstawie informacji uzyskanych od członków kierownictwa oraz wcześniejszego doświadczenia oceniającego

Ocenę ryzyka zawodowego należy przeprowadzać okresowo, co jest zgodne z zasadami zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w miejscu pracy. Regularne oceny pozwalają na bieżące monitorowanie warunków pracy, identyfikację potencjalnych zagrożeń oraz aktualizację procedur bezpieczeństwa. Udział pracowników zatrudnionych na ocenianych stanowiskach jest kluczowy, ponieważ to oni najlepiej znają specyfikę zagrożeń, z jakimi się spotykają. Współpraca z pracownikami i ich przedstawicielami zwiększa skuteczność oceny ryzyka, a także sprzyja budowaniu kultury bezpieczeństwa w organizacji. Przykładem dobrych praktyk jest wdrażanie cyklicznych szkoleń oraz spotkań, które umożliwiają pracownikom zgłaszanie uwag i sugestii dotyczących bezpieczeństwa. Warto również odnosić się do norm takich jak ISO 45001, które kładą nacisk na ciągłe doskonalenie systemów zarządzania bezpieczeństwem i zdrowiem w pracy.

Pytanie 5

Kto ma prawo wyrazić zgodę na przeprowadzenie modyfikacji dźwigu w miejscu pracy?

A. Kierownik techniczny

B. Główny Inspektor Pracy

C. Urząd Dozoru Technicznego

D. Producent maszyny

Urząd Dozoru Technicznego (UDT) jest organem odpowiedzialnym za nadzór nad bezpieczeństwem eksploatacji urządzeń transportu bliskiego, w tym dźwigów. Jego rola polega na zapewnieniu, że wszystkie urządzenia są zgodne z obowiązującymi normami i przepisami prawa. Przeróbki dźwigów, takie jak zmiany konstrukcyjne czy modernizacje, wymagają specjalistycznej wiedzy oraz odpowiednich badań technicznych, które mogą być przeprowadzone jedynie przez UDT. Przykładem może być sytuacja, w której dźwig wymaga zwiększenia udźwigu lub zmiany systemu sterowania. W takich przypadkach, przed rozpoczęciem prac, niezbędne jest uzyskanie zgody UDT, aby zapewnić, że zmiany nie wpłyną negatywnie na bezpieczeństwo użytkowników. UDT współpracuje również z producentami dźwigów, ale to on ma ostateczną władzę w zakresie zatwierdzania wszelkich zmian. W praktyce, każda zmiana w konstrukcji lub działaniu dźwigu powinna być dokumentowana, a stosowne zgody uzyskiwane na etapie projektowania, co wpisuje się w najlepsze praktyki zarządzania ryzykiem w branży budowlanej i transportowej.

Pytanie 6

Jak definiuje się mikroklimat gorący w miejscach pracy?

A. ocenę obciążenia cieplnego

B. wskaźnik lokalnej siły chłodzenia WCI

C. bilans wymiany ciepła w ciele

D. wskaźnik obciążenia WBGT

Wskaźnik obciążenia WBGT (Wet Bulb Globe Temperature) jest kluczowym narzędziem w ocenie mikroklimatu gorącego na stanowiskach pracy. Umożliwia on holistyczną analizę warunków cieplnych, uwzględniając temperaturę powietrza, wilgotność oraz promieniowanie słoneczne. Dzięki temu wskaźnik jest bardziej kompleksowy niż inne metody, które koncentrują się tylko na jednym aspekcie. Przykładowo, w przemyśle budowlanym, gdzie pracownicy są narażeni na wysokie temperatury, stosowanie wskaźnika WBGT pozwala na odpowiednie zaplanowanie przerw w pracy oraz stosowanie środków ochrony osobistej, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i zdrowia pracowników. Zgodnie z zaleceniami OSHA (Occupational Safety and Health Administration) oraz ACGIH (American Conference of Governmental and Industrial Hygienists), zastosowanie wskaźnika WBGT jest zalecane w celu minimalizacji ryzyka wystąpienia udarów cieplnych oraz innych problemów zdrowotnych związanych z wysokimi temperaturami. Zrozumienie i stosowanie tego wskaźnika przyczynia się nie tylko do poprawy warunków pracy, ale również do zwiększenia efektywności w wykonywaniu zadań.

Pytanie 7

Osoba, która doznała urazu w trakcie wykonywania obowiązków służbowych, jest zobowiązana powiadomić pracodawcę o tym zdarzeniu

A. po uzyskaniu zwolnienia lekarskiego

B. w dowolnym terminie

C. po zakończeniu kuracji

D. niezwłocznie, o ile stan zdrowia jej na to pozwala

Odpowiedź, że pracownik powinien niezwłocznie zawiadomić pracodawcę o wypadku przy pracy, jest zgodna z obowiązującymi przepisami prawa pracy oraz zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy. Pracownik ma obowiązek zgłoszenia wypadku niezwłocznie, co oznacza, że powinien to zrobić jak najszybciej, gdy jego stan zdrowia na to pozwala. W praktyce oznacza to, że zgłoszenie powinno nastąpić natychmiast po wypadku, co pozwala pracodawcy na podjęcie odpowiednich działań, takich jak zabezpieczenie miejsca zdarzenia, przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego oraz zgłoszenie wypadku do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Wczesne zgłoszenie wypadków jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa wszystkich pracowników oraz dla prawidłowego rozpatrzenia roszczeń związanych z wypadkiem. Dobre praktyki w zakresie zarządzania bezpieczeństwem w miejscu pracy zalecają, aby każda organizacja miała jasno określone procedury dotyczące zgłaszania wypadków, co przyczynia się do poprawy kultury bezpieczeństwa w firmie.

Pytanie 8

Pracownik, który został zwolniony z firmy, jest ponownie zatrudniony w tej samej firmie na identycznym stanowisku po upływie dwóch miesięcy. Ma on ważne okresowe badania lekarskie oraz aktualne szkolenie BHP. Jaką decyzję powinien podjąć pracodawca?

A. uznanie ważności posiadanych przez pracownika badań lekarskich oraz szkolenia BHP

B. wysłanie pracownika na szkolenie BHP

C. wysłanie pracownika na badania lekarskie i szkolenie BHP

D. wysłanie pracownika na wstępne badania lekarskie

Wybór odpowiedzi dotyczących uznania posiadanych przez pracownika badań lekarskich i szkolenia BHP za aktualne jest nieprawidłowy, ponieważ nie uwzględnia specyfiki sytuacji, w której pracownik wraca do pracy po przerwie. Przepisy prawa pracy nakładają na pracodawców obowiązek weryfikacji stanu zdrowia pracowników przed ich ponownym zatrudnieniem, co w praktyce oznacza konieczność przeprowadzenia wstępnych badań lekarskich. Uznanie wcześniejszych badań za wystarczające może prowadzić do sytuacji, w której pracownik, mimo posiadania aktualnych badań, nie jest zdolny do wykonywania swoich obowiązków z powodu zmiany stanu zdrowia, co stwarza ryzyko zarówno dla niego, jak i dla innych pracowników. Podobnie, skierowanie pracownika na szkolenie BHP nie jest właściwe w tej sytuacji, ponieważ pracownik powinien przejść regularne badania oraz szkolenia, a mając na uwadze, że powraca do pracy po przerwie, konieczne jest potwierdzenie, że jest w pełni przygotowany do bezpiecznego wykonywania swojego zawodu. Istnieje również ryzyko, że podejmując decyzje na podstawie przestarzałych informacji, pracodawca narusza przepisy dotyczące bezpieczeństwa pracy, co może prowadzić do odpowiedzialności prawnej oraz niebezpieczeństwa dla zdrowia pracowników.

Pytanie 9

Podczas formułowania wniosków z analizy obiektów, ważne jest, aby uwzględnić, czy intensywność oświetlenia na stanowiskach pracy jest dostosowana do charakteru wykonywanych czynności oraz czy spełnia ustalone wymagania

A. w ogólnych przepisach bhp

B. w Polskiej Normie

C. w regulaminie pracy

D. w kodeksie pracy

Odpowiedź "w Polskiej Normie" jest prawidłowa, ponieważ to właśnie Polskie Normy określają szczegółowe wymogi dotyczące natężenia oświetlenia w miejscach pracy, dostosowane do specyfiki wykonywanych zadań. W standardzie PN-EN 12464-1 zawarte są zasady dotyczące oświetlenia roboczego, w tym wartości minimalnych natężeń oświetlenia w różnych rodzajach działalności. Na przykład, w biurach wymagane natężenie oświetlenia wynosi co najmniej 300 luksów, natomiast w halach produkcyjnych zależnie od rodzaju pracy, może wynosić nawet do 1000 luksów. Przestrzeganie tych norm jest istotne nie tylko dla komfortu pracy, ale również dla zdrowia i bezpieczeństwa pracowników. Niedostateczne oświetlenie może prowadzić do zmęczenia wzroku, a w skrajnych przypadkach do wypadków związanych z niewłaściwym widzeniem. W tym kontekście, zrozumienie i stosowanie Polskich Norm jest kluczowe dla zapewnienia odpowiednich warunków pracy oraz spełnienia wymagań prawnych.

Pytanie 10

Gdzie istnieje największe ryzyko porażenia prądem elektrycznym w pomieszczeniu?

A. w suchym pomieszczeniu z betonową posadzką

B. w przewiewnym pomieszczeniu z drewnianą podłogą

C. w wilgotnym pomieszczeniu z drewnianym podłożem

D. w wilgotnym pomieszczeniu z betonową posadzką

Wybór odpowiedzi dotyczących pomieszczeń przewiewnych z drewnianą podłogą, wilgotnych z drewnianym podestem oraz suchych z betonową posadzką może wynikać z kilku nieporozumień dotyczących wpływu materiałów i warunków na bezpieczeństwo elektryczne. Odpowiedź o pomieszczeniu przewiewnym z drewnianą podłogą sugeruje, że drewno, jako materiał izolacyjny, jest w stanie skutecznie chronić przed prądem. Choć drewno rzeczywiście ma właściwości izolacyjne, to w przypadku nadmiernej wilgoci jego zdolność do izolacji znacznie maleje, co czyni je niebezpiecznym w przypadku kontaktu z prądem. Odpowiedź o wilgotnym pomieszczeniu z drewnianym podestem również nie uwzględnia faktu, że wilgotność w połączeniu z drewnem może prowadzić do nieprzewidywalnych skutków. Ponadto, suche pomieszczenia z betonową posadzką mogą wydawać się bezpieczne, jednak brak wilgoci nie eliminuje całkowicie ryzyka, zwłaszcza jeśli w pomieszczeniu występują urządzenia elektryczne. Standardy bezpieczeństwa elektrycznego wyraźnie wskazują, że wilgotne warunki są bardziej ryzykowne, a beton, będąc przewodnikiem, w połączeniu z wilgocią stanowi znacznie większe zagrożenie. Ignorowanie tego faktu może prowadzić do tragicznych konsekwencji, dlatego tak ważne jest zrozumienie interakcji między materiałami budowlanymi, warunkami środowiskowymi a bezpieczeństwem elektrycznym.

Pytanie 11

Pisemne wytyczne dotyczące bezpiecznego i higienicznego korzystania z maszyny nie obejmują

A. występowania sytuacji nietypowych

B. sposobu doboru parametrów pracy

C. metody użytkowania maszyn

D. warunków eksploatacji maszyn

Wybór odpowiedzi, która odnosi się do występowania sytuacji nietypowych, warunków użytkowania maszyn oraz sposobu użytkowania maszyn, może sugerować błędne zrozumienie zakresu pisemnych instrukcji. Wiele osób myśli, że instrukcje powinny zawierać wszystkie możliwe scenariusze, w tym te nietypowe, ale w praktyce skupiają się one na standardowych operacjach i procedurach. Występowanie sytuacji nietypowych jest trudne do przewidzenia i opisania w dokumentacji, ponieważ każda maszyna i jej środowisko pracy mogą różnić się na wiele sposobów. Z tego powodu, gdy pojawiają się nietypowe sytuacje, operatorzy powinni być przeszkoleni w elastycznym podejściu oraz reagowaniu na nie w bezpieczny sposób. Co więcej, warunki użytkowania maszyn, takie jak temperatura czy wilgotność, są również istotnymi elementami, które mogą wpływać na bezpieczeństwo, dlatego standardowe instrukcje muszą je uwzględniać. Także sposób użytkowania maszyn, czyli czynności, jakie operatorzy powinni wykonywać, aby zminimalizować ryzyko wypadków, jest kluczowym elementem dokumentacji. Prawidłowe zrozumienie tych aspektów jest istotne, aby uniknąć niebezpiecznych sytuacji. Użytkownicy powinni zatem zwrócić uwagę na standardy, takie jak ISO 12100, które nakładają obowiązek dostosowywania instrukcji do specyfiki maszyny oraz jej środowiska pracy.

Pytanie 12

Z punktu widzenia bezpieczeństwa montażu rusztowania, ich odległość od linii energetycznych niskiego napięcia (do 1 kV) - mierzona w poziomie od zewnętrznych przewodów - nie powinna być mniejsza niż

A. 5,0 m

B. 10,0 m

C. 2,0 m

D. 3,0 m

Wybór niewłaściwej odległości wynika często z błędnego rozumienia norm dotyczących pracy w pobliżu linii energetycznych. Ustalenie niewłaściwej odległości, takiej jak 10,0 m, 2,0 m czy 5,0 m, może prowadzić do nadmiernego lub niewystarczającego zabezpieczenia, co zwiększa ryzyko wypadków. Przy odległości 10,0 m można uznać, że jest to bezpieczna wartość, ale nie jest ona zgodna z przepisami, które określają minimalną wartość 3,0 m. Ustawienie rusztowania bliżej niż 3,0 m od przewodów niskiego napięcia stwarza poważne zagrożenie dla pracowników, zwłaszcza w przypadku silnych wiatrów lub drgań, które mogą spowodować przemieszczanie elementów rusztowania. Z kolei zbyt mała odległość, jak 2,0 m, może prowadzić do sytuacji, w której pracownicy są narażeni na kontakt z przewodami, co wiąże się z wysokim ryzykiem porażenia prądem. Warto również zauważyć, że nieprzestrzeganie tych zasad jest niezgodne z normami BHP, które mają na celu minimalizowanie ryzyka wypadków w miejscu pracy. W praktyce, każda budowa powinna opierać się na dokładnych pomiarach i analizach, a nie na szacunkach, co pozwoli uniknąć niebezpieczeństw związanych z bliskością do linii energetycznych.

Pytanie 13

W związku z dynamicznym rozwojem technologii i techniki, pracodawca ma obowiązek szkolić pracowników, którzy są zatrudnieni na

A. kursach uzupełniających

B. kursach kwalifikacyjnych

C. kursach doskonalących

D. szkoleniach okresowych

Kursy doskonalące i uzupełniające mogą wydawać się jakimś rozwiązaniem, ale w moim odczuciu to nie wystarczy w obliczu tych wszystkich zmian na rynku i w technologii. Owszem, kursy są istotne, bo rozwijają umiejętności, ale nie dostarczają na tyle systematycznej wiedzy, żeby być na bieżąco z nowymi przepisami czy technologiami. Szkolenia okresowe są zaplanowane tak, żeby regularnie przypominać pracownikom o ważnych zasadach, co jest podstawą ich pracy. Kursy uzupełniające zazwyczaj są dla tych, którzy chcą zdobyć dodatkowe kwalifikacje, ale nie zastąpią regularnego kształcenia. Z kolei kursy kwalifikacyjne są dla tych, co chcą nowych uprawnień, ale mogą nie odpowiadać bieżącym potrzebom firmy. A jak nie ma tych szkoleń, to mogą być poważne konsekwencje prawne i finansowe dla firmy. Więc naprawdę, ważne jest, żeby firmy wprowadzały te szkolenia jako część swojej strategii zarządzania talentami.

Pytanie 14

Przy pracy w gorącym mikroklimacie konieczne jest zapewnienie pracownikowi

A. napojów oraz w zależności od rodzaju prowadzonej działalności środków ochrony indywidualnej

B. ciepłych napojów, by zapobiec tzw. "szokowi termicznemu" organizmu

C. jedynie częstych przerw w pracy

D. tylko odpowiedniego ubrania roboczego

Praca w mikroklimacie gorącym wiąże się z wieloma wyzwaniami dla zdrowia pracowników, dlatego istotne jest odpowiednie zarządzanie tym środowiskiem. Zapewnienie pracownikowi napojów, a w zależności od rodzaju wykonywanej pracy także środków ochrony indywidualnej, jest kluczowe dla utrzymania ich komfortu i zdrowia. Napoje, zwłaszcza te chłodzące i nawadniające, pomagają w regulacji temperatury ciała oraz zapobiegają odwodnieniu, które jest częstym problemem w takich warunkach. Dodatkowo, środki ochrony indywidualnej, takie jak odpowiednie osłony ciała, mogą zapobiegać przegrzaniu, a także chronić skórę przed szkodliwym działaniem promieniowania słonecznego. W praktyce, pracodawcy powinni dostarczać napoje w ilości co najmniej 2-3 litrów na osobę dziennie oraz regularnie przypominać pracownikom o ich spożywaniu. Stosowanie się do norm takich jak PN-EN ISO 7243, które dotyczą oceny ekspozycji na wysokie temperatury, jest niezbędne w celu zapewnienia bezpieczeństwa w miejscu pracy.

Pytanie 15

Jakie działania należy podjąć w przypadku udzielania pomocy osobie zatrutej gazami?

A. przeniesieniu poszkodowanego w miejsce z dostępem do świeżego powietrza i zastosowaniu sztucznego oddychania

B. powiadomieniu osoby odpowiedzialnej i oczekiwanie na instrukcje

C. wyniesieniu poszkodowanego z obszaru zagrożenia i wezwaniu lekarza, a w przypadku ustania funkcji oddechowych na rozpoczęciu reanimacji poprzez wykonywanie ucisków klatki piersiowej

D. niezwłocznym przystąpieniu do resuscytacji

Wyniesienie poszkodowanego z rejonu zagrożenia oraz wezwanie lekarza to kluczowe kroki w udzielaniu pomocy osobie zatrutej gazami. W pierwszej kolejności, należy zabezpieczyć miejsce zdarzenia oraz ocenić sytuację – jeśli istnieje ryzyko dla ratownika, nie powinien on wchodzić do strefy niebezpiecznej. Po przeniesieniu osoby poszkodowanej na świeże powietrze, ważne jest, aby monitorować jej stan zdrowia. W przypadku zaniku czynności oddechowych, zgodnie z aktualnymi wytycznymi Europejskiej Rady Resuscytacji, należy natychmiast rozpocząć resuscytację krążeniowo-oddechową, skupiając się na uciśnięciach klatki piersiowej, co jest szczególnie istotne w sytuacjach, gdy nie można przeprowadzić sztucznego oddychania. Prawidłowe podejście do takiego zdarzenia powinno bazować na aktualnych wytycznych dotyczących pierwszej pomocy oraz procedurach ratunkowych, zapewniając maksymalne bezpieczeństwo i efektywność udzielanej pomocy. Ważne jest również, aby po wezwaniu służb medycznych, nie przerywać działań reanimacyjnych aż do momentu, gdy wykwalifikowany personel przejmie odpowiedzialność za poszkodowanego.

Pytanie 16

Maksymalny czas pracy osoby z niepełnosprawnością, która posiada znaczny lub umiarkowany stopień tej niepełnosprawności, nie może wynosić więcej niż

A. 5 godzin dziennie i nie więcej niż 30 godzin w tygodniu

B. 7 godzin dziennie i 35 godzin w tygodniu

C. 6 godzin dziennie i 30 godzin w tygodniu

D. 8 godzin dziennie i nie więcej niż 40 godzin w tygodniu

Odpowiedź wskazująca na maksymalny czas pracy osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności jako 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo jest poprawna zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy w Polsce. Zgodnie z ustawą o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, osoby o takich stopniach niepełnosprawności mogą pracować w wymiarze nieprzekraczającym 7 godzin dziennie. To podejście ma na celu zapewnienie osób niepełnosprawnych odpowiednich warunków pracy, które nie będą prowadziły do nadmiernego obciążenia psychicznego czy fizycznego. W praktyce oznacza to, że pracodawcy muszą dostosować godziny pracy oraz harmonogramy w taki sposób, aby maksymalizować komfort i zdrowie pracowników. Warto również zauważyć, że zgodnie z dobrymi praktykami w zarządzaniu zasobami ludzkimi, oferowanie elastyczności w czasie pracy oraz tworzenie sprzyjającego środowiska pracy może znacznie wpłynąć na efektywność i satysfakcję pracowników.

Pytanie 17

Czy inicjatywy mające na celu wyrównywanie szans pracowników są sprzeczne z zasadą równego traktowania w zatrudnieniu?

A. Nie, jeśli pracodawca nie informuje o celach takich działań

B. Nie, jeśli pracodawca ma uzasadnienie dla takich działań

C. Nie, jeśli pracownik nie wyraża sprzeciwu

D. Nie naruszają zasady równego traktowania

Odpowiedź 'Nie naruszają zasady równego traktowania' jest prawidłowa, ponieważ działania mające na celu wyrównywanie szans pracowników są często zrozumiane jako forma pozytywnej dyskryminacji, mającej na celu korektę nierówności, które istnieją w miejscu pracy. Zgodnie z zasadą równego traktowania, każdy pracownik powinien mieć równe szanse rozwoju zawodowego, co oznacza, że wszelkie działania podejmowane przez pracodawców w celu prawidłowego reprezentowania różnorodności i eliminacji przeszkód dla określonych grup mogą być postrzegane jako zgodne z tymi zasadami. Przykłady takich działań to programy mentoringowe dla kobiet w technologiach, szkolenia dla osób z niepełnosprawnościami czy też polityka zatrudniania mniej reprezentowanych grup etnicznych. Dobre praktyki w zarządzaniu różnorodnością w miejscu pracy uznają, że różnorodność wzbogaca środowisko pracy, co przekłada się na lepsze wyniki biznesowe. W związku z tym, dobrze zaplanowane i uzasadnione działania wyrównawcze są nie tylko zgodne z zasadą równego traktowania, ale także są korzystne dla całej organizacji.

Pytanie 18

Aby stworzyć wykaz pracowników z datami ostatniego i przyszłego szkolenia bhp, tak aby można było szybko zgrupować ich według lat odbytych szkoleń i alfabetycznie według nazwisk, najlepszym rozwiązaniem będzie

A. procesor tekstu

B. arkusz kalkulacyjny

C. program do prezentacji

D. edytor tekstu

Arkusz kalkulacyjny to narzędzie, które w szczególności sprawdza się w analizie danych oraz organizacji informacji w formie tabelarycznej. W kontekście tworzenia listy pracowników z datą ostatniego i następnego szkolenia bhp, arkusz kalkulacyjny umożliwia łatwe wprowadzanie, edytowanie i sortowanie danych. Przykładowo, można wprowadzić kolumny dla imienia, nazwiska, daty ostatniego szkolenia oraz daty następnego szkolenia. Dzięki funkcjom sortowania, użytkownik może szybko pogrupować pracowników według lat szkoleń i alfabetycznie według nazwisk. Dodatkowo, funkcje takie jak filtrowanie, mogą pomóc w wyodrębnieniu konkretnych grup pracowników, co jest szczególnie istotne przy planowaniu szkoleń bhp. Arkusze kalkulacyjne, takie jak Microsoft Excel czy Google Sheets, są zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania danymi i pozwalają na łatwe udostępnianie oraz współpracę w zespole, co jest niezwykle ważne w kontekście zarządzania kadrami.

Pytanie 19

Podczas transportu tarcicy za pomocą dźwigu doszło do wysunięcia się krawędziaka. Krawędziak upadł z dużej wysokości. Po odbiciu od podłoża uderzył w pomocnika operatora dźwigu. Które działanie nie przyczyni się do wyeliminowania przyczyny wypadku powstałego w wyniku spadku tarcicy z wysokości?

A. Ułożenie tarcicy w sposób, aby utworzyła pryzmę o kształcie trapezu

B. Jednoczesne przenoszenie tylko tarcicy o tych samych wymiarach

C. Zastosowanie zawiesia, które będzie utrzymywać tarcicę w poziomie

D. Wyposażenie pomocnika w hełm ochronny

Zaopatrzenie pomocnika w hełm ochronny to odpowiedź, która nie przyczyni się do eliminacji przyczyny wypadku, ponieważ hełm ma na celu jedynie ochronę przed skutkami uderzenia, a nie zapobieganie samej sytuacji, która może prowadzić do upadku tarcicy. W kontekście bezpieczeństwa pracy na wysokości, kluczowym jest zapobieganie wypadkom poprzez prawidłowe techniki transportu materiałów oraz odpowiednie przygotowanie stanowiska pracy. Przykładowo, stosowanie zawiesi, które utrzymują ładunek w stabilnej pozycji, może znacznie zredukować ryzyko upadków elementów. Szkolenia dla pracowników na temat bezpiecznego przenoszenia ciężkich materiałów oraz stosowanie odpowiednich technik załadunku są również istotne. Wspieranie kultury bezpieczeństwa w miejscu pracy, w tym edukacja na temat właściwego rozmieszczania ładunków, znacznie zwiększa ochronę pracowników przed wypadkami.

Pytanie 20

W miejscach pracy, gdzie odbywa się lekka praca fizyczna oraz w biurach, temperatura <u><strong>nie powinna być niższa niż</strong></u>

A. 18°C

B. 20°C

C. 14°C

D. 16°C

W pomieszczeniach, gdzie wykonuje się lekką pracę fizyczną, ważne jest, żeby temperatura nie była niższa niż 18°C. To jest zgodne z zaleceniami BHP oraz organizacjami jak WHO i EU-OSHA. Utrzymanie odpowiedniej temperatury jest istotne nie tylko dla zdrowia, ale też dla komfortu pracowników. Jak jest za zimno, to można zauważyć spadek wydajności, a także więcej błędów, co bywa dość kłopotliwe. Oprócz tego, niska temperatura może przyczynić się do problemów zdrowotnych, jak hipotermia. W biurach i miejscach, gdzie się pracuje, warto mieć dobre ogrzewanie i wentylację. Na przykład, w biurze, gdzie ludzie spędzają długo czasu, temperatura 18°C sprzyja skupieniu i zmniejsza ryzyko bólu mięśni czy stawów, co jest naprawdę ważne.

Pytanie 21

Do zasobów edukacyjnych można zaliczyć

A. prezentację komputerową

B. cel kursu

C. harmonogram nauczania

D. spis uczestników

Prezentacja komputerowa jest uznawana za istotny środek dydaktyczny, ponieważ wspiera proces nauczania poprzez wizualizację treści oraz angażowanie uczestników. Dzięki wykorzystaniu multimediów, takich jak obrazy, filmy i animacje, prezentacje te mogą ułatwiać zrozumienie skomplikowanych koncepcji. Przykładem zastosowania prezentacji komputerowej jest szkolenie z zakresu zarządzania projektami, gdzie grafiki ilustrują procesy i diagramy pokazują powiązania między zadaniami. W edukacji dorosłych, zgodnie z wytycznymi organizacji takich jak American Society for Training and Development (ASTD), zaleca się użycie technologii, aby dostosować program do różnorodnych stylów uczenia się uczestników. Prezentacje są także efektywne, ponieważ pozwalają na interaktywność, umożliwiając zadawanie pytań i dyskusje, co sprzyja głębszemu przyswajaniu wiedzy. Warto dodać, że dobrze zaprojektowana prezentacja może wzmacniać zaangażowanie i motywację uczniów, co jest kluczowe w skutecznym nauczaniu.

Pytanie 22

W związku z zagrożeniem zdrowia lub życia pracownika, najwyższe dopuszczalne stężenie pułapowe (NDSP) w miejscu pracy

A. może zostać przekroczone najwyżej dwa razy w trakcie zmiany roboczej

B. może być przekroczone w minimalnym stopniu

C. nie może być przekroczone w żadnym momencie

D. może zostać przekroczone dwukrotnie

Odpowiedź "nie może być przekroczone w żadnym momencie" jest prawidłowa, ponieważ najwyższe dopuszczalne stężenie pułapowe (NDSP) w środowisku pracy jest ustalone na poziomie, który ma na celu ochronę zdrowia i życia pracowników. NDSP oznacza maksymalne stężenie substancji chemicznych w powietrzu, które nie powinno być przekraczane nawet przez krótki czas. Przykładem może być sytuacja w zakładzie przemysłowym, gdzie pracownicy są narażeni na działanie substancji toksycznych. W przypadku stwierdzenia, że NDSP zostało przekroczone, pracodawca ma obowiązek podjąć natychmiastowe działania ochronne, takie jak poprawa wentylacji, zmiana procedur pracy lub zastosowanie odpowiednich środków ochrony osobistej. Zgodnie z normami dotyczącymi bezpieczeństwa i higieny pracy, w tym przepisami krajowymi oraz wytycznymi Międzynarodowej Organizacji Pracy (ILO), przekraczanie NDSP stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia pracowników i może skutkować poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi. Dlatego przestrzeganie ustalonych limitów jest kluczowe dla zapewnienia bezpiecznych warunków pracy i ochrony zdrowia pracowników.

Pytanie 23

Obszar otaczający urządzenie lub miejsce pracy, w którym wszyscy obecni mogą być narażeni na ryzyko kontuzji, utraty zdrowia lub życia, określa się mianem strefy

A. zagrożeń

B. ryzyka

C. niebezpiecznej

D. wypadkowości

Odpowiedź 'niebezpieczną' jest prawidłowa, ponieważ termin ten odnosi się do obszaru, w którym występuje ryzyko urazów, utraty zdrowia lub życia. W kontekście bezpieczeństwa pracy, strefa niebezpieczna to miejsce, gdzie mogą występować czynniki ryzyka, takie jak maszyny, substancje chemiczne czy też niekorzystne warunki środowiskowe. Przykładami stref niebezpiecznych mogą być obszary wokół ruchomych maszyn, gdzie pracownicy są narażeni na zgniecenie, lub miejsca, w których używane są niebezpieczne chemikalia, mogące prowadzić do zatrucia. Zgodnie z normami bezpieczeństwa pracy, takimi jak ISO 45001, identyfikacja i ocena stref niebezpiecznych jest kluczowym krokiem w zarządzaniu ryzykiem. Właściwe oznakowanie tych obszarów oraz przeszkolenie pracowników w zakresie zasad BHP są istotnymi elementami w zapewnieniu bezpieczeństwa w miejscu pracy. Strefy niebezpieczne powinny być również regularnie monitorowane i kontrolowane, aby minimalizować ryzyko wypadków.

Pytanie 24

Pracownik z działu bhp przeprowadził inspekcję miejsca pracy, które jest wyposażone w monitor ekranowy, i zauważył, że wysokość krzesła uniemożliwia pracownikowi ustawienie stóp na podłodze w sposób płaski i swobodny. Dlatego powinien zalecić

A. przeniesienie pracownika do innego stanowiska

B. wyposażenie stanowiska pracy w podnóżek dostosowany do potrzeb wynikających z cech antropometrycznych pracownika

C. obniżenie wysokości biurka

D. obniżenie wysokości krzesła

Sugerowanie obniżenia wysokości stołu jako rozwiązania problemu nieprawidłowej wysokości krzesła jest niewłaściwe z kilku powodów. Przede wszystkim, obniżenie stołu może prowadzić do sytuacji, w której praca staje się niewygodna dla osób, które są przyzwyczajone do pracy na wyższych powierzchniach. W dłuższym okresie może to skutkować bólami barków oraz ograniczoną mobilnością ramion, co jest sprzeczne z zasadami ergonomii. Propozycja obniżenia wysokości krzesła również nie jest idealnym rozwiązaniem, zwłaszcza jeśli minimalizuje to komfort innych użytkowników tego samego stanowiska, którzy mogą mieć różne preferencje dotyczące wysokości krzesła. Natomiast skierowanie pracownika do pracy na innym stanowisku nie rozwiązuje problemu wpisanego w kontekst ergonomii. To podejście nie uwzględnia indywidualnych potrzeb pracowników oraz ich możliwości, co może prowadzić do frustracji oraz spadku morale. W praktyce, dobrym rozwiązaniem jest dostosowanie istniejącego wyposażenia do potrzeb użytkowników, zamiast zmiany całego stanowiska pracy. Uwzględniając standardy BHP i ergonomii, równie istotne jest, aby każdy element stanowiska pracy był zgodny z cechami antropometrycznymi osób, które z niego korzystają. Takie podejście nie tylko zwiększa komfort pracy, ale także wpływa na zdrowie i efektywność pracowników.

Pytanie 25

Częste korzystanie z klawiatury komputera, szczególnie bez odpowiedniego wsparcia dla rąk, gdzie powtarzające się obciążenie wywołuje ucisk nerwów przechodzących przez nadgarstek, może prowadzić u pracownika biurowego do

A. bóli kończyn dolnych

B. zespołu cieśni nadgarstka

C. syndromu Sicca

D. bóli kręgosłupa

Fajnie, że się zainteresowałeś zespołem cieśni nadgarstka. To schorzenie, które zdarza się przez ucisk na nerw pośrodkowy w nadgarstku. Wiesz, jak często siedzimy przy komputerach? Zła postawa naprawdę może zaszkodzić. Dlatego ważne jest, żeby robić regularne przerwy. Poza tym warto zainwestować w ergonomiczne klawiatury i myszki. To nie tylko dla wygody, ale po prostu żeby zdrowie sobie poprawić! Ćwiczenia, które wzmacniają i rozciągają ręce, są super ważne. Dobrze jest też pamiętać o swojej postawie – jak siedzisz, to ma znaczenie. I jeśli czujesz mrowienie albo ból, nie ignoruj tego. Lepiej od razu zareagować, żeby później nie było problemów. Myślę, że ogólnie to dobry temat do przemyśleń, zwłaszcza w biurze.

Pytanie 26

Który z programów będzie najbardziej pomocny w stworzeniu listy pracowników zawierającej daty ostatniego oraz następnego szkolenia bhp, aby możliwe było najszybsze posegregowanie pracowników według terminów szkoleń i alfabetycznie według nazwisk?

A. arkusz kalkulacyjny

B. procesor tekstowy

C. edytor tekstowy

D. program do tworzenia prezentacji

Arkusz kalkulacyjny jest narzędziem stworzonym do zarządzania, analizy i obróbki danych w formie tabelarycznej. Dzięki swojej strukturze i funkcjom, takim jak sortowanie i filtrowanie, pozwala na łatwe grupowanie danych według różnych kryteriów. W przypadku sporządzania listy pracowników z datami ostatniego i następnego szkolenia bhp, arkusz kalkulacyjny umożliwia nie tylko wprowadzenie danych, ale także ich dynamiczne przetwarzanie. Na przykład, można zastosować funkcje sortowania, by uporządkować pracowników alfabetycznie według nazwisk, a także według dat szkoleń. Dodatkowo, arkusze kalkulacyjne pozwalają na wykorzystanie formuł do automatycznego obliczania interwałów czasowych między szkoleniami, co może być przydatne w zarządzaniu harmonogramem szkoleń. Dzięki tym funkcjom, arkusz kalkulacyjny staje się nieocenionym narzędziem w procesie zarządzania kadrami, umożliwiającym efektywne planowanie i monitorowanie szkoleń bhp zgodnie z obowiązującymi standardami w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Pytanie 27

Pracownik pełniący obowiązki spawacza elektrycznego został wyposażony w odzież ochronną i środki ochrony osobistej. Ślusarz pracujący w tym samym pomieszczeniu zgłasza dolegliwości związane z oczami. Pracownik służby bhp zwrócił się do pracodawcy z wnioskiem o

A. osłonę dla drugiego pracownika

B. przyłbicę dla drugiego pracownika

C. okulary ochronne dla drugiego pracownika

D. parawan oddzielający stanowiska

Wybór tarczy dla drugiego pracownika, okularów czy przyłbicy nie jest wystarczającym rozwiązaniem w kontekście przedstawionej sytuacji. Tarcza, choć mogłaby teoretycznie ochronić przed odłamkami, nie rozwiązuje problemu związane z intensywnym światłem i jego wpływem na wzrok. Tarcze są stosowane w specyficznych sytuacjach, ale w przypadku spawania, gdzie pojawiają się intensywne promieniowanie UV oraz IR, nie są one skuteczną formą ochrony dla innych pracowników. Okulary ochronne, chociaż są istotnym elementem ochrony osobistej, nie zapobiegają w pełni szkodliwemu działaniu promieniowania, które może być odczuwane przez osoby znajdujące się w pobliżu spawacza bez odpowiedniej barier ochronnej. Przyłbice, podobnie jak okulary, są przeznaczone głównie dla spawacza, a nie dla innych pracowników w jego otoczeniu. W kontekście ergonomii i bezpieczeństwa pracy, istotne jest, aby ograniczać ryzyko wystąpienia urazów i chorób zawodowych poprzez zastosowanie odpowiednich rozwiązań inżynieryjnych i organizacyjnych. Zamiast skupiać się na indywidualnych środkach ochrony, kluczowe jest wprowadzenie rozwiązań, które kompleksowo odpowiadają na wymagania BHP, co w przypadku tej sytuacji realizuje właśnie parawan oddzielający stanowiska.

Pytanie 28

Pracownicy, którzy są przenoszeni na inne miejsca pracy, gdzie występują czynniki szkodliwe dla zdrowia lub trudne warunki, muszą przejść badania

A. okresowymi

B. kontrolnymi

C. dodatkowymi

D. wstępnymi

Choć odpowiedzi dotyczące badań dodatkowych, kontrolnych i okresowych brzmią rozsądnie, to jednak nie oddają one właściwego kontekstu przeniesienia pracowników do warunków szkodliwych dla zdrowia. Badania dodatkowe robi się zazwyczaj, kiedy trzeba sprawdzić stan zdrowia pracownika, ale nie są one obowiązkowe przy każdej zmianie stanowiska. Badania kontrolne odnoszą się raczej do osób, które już pracują w takich warunkach, więc nie powinno się ich stosować w sytuacjach przeniesienia. Badania okresowe to coś, co wykonuje się regularnie, ale znów chodzi o długoterminowy monitoring, a nie wstępne sprawdzenie. Czasami można pomylić te różne badania, bo wszystkie dotyczą zdrowia, ale każde ma swoją rolę i zastosowanie, zgodnie z przepisami prawa pracy. Musisz zapamiętać, że badania wstępne to ten pierwszy krok w ocenie, czy pracownik jest gotowy do pracy w nowych, potencjalnie niebezpiecznych warunkach. To jest naprawdę ważne dla bezpieczeństwa pracowników.

Pytanie 29

Coroczna analiza stanu bhp w miejscu pracy, przygotowywana przez inspektora bhp, nie powinna obejmować informacji dotyczących

A. statystyk wypadków za ubiegły rok

B. informacji na temat stosowania środków ochrony indywidualnej

C. danych osobowych pracowników zatrudnionych

D. rezultatów przeprowadzanych badań czynników szkodliwych

Jak chodzi o okresową analizę stanu bhp w pracy, to ważne jest, żeby pamiętać, że nie powinno się tam wstawiać danych osobowych pracowników. Dokumenty takie powinny skupić się na bezpieczeństwie i higienie pracy. Czyli mówimy tu o statystykach wypadków, badaniach czynników szkodliwych, czy użyciu środków ochrony osobistej. Z przepisami, jak RODO, wiąże się, że te dane muszą być traktowane z ostrożnością i w konkretnych celach. Najlepiej, jak te analizy robi się tak, żeby nie naruszać prywatności, a informacje powinny być zebrane w taki sposób, żeby nie dało się zidentyfikować konkretnego pracownika. Fajnym przykładem są anonimowe raporty, które pokazują ogólny stan bezpieczeństwa, nie zdradzając, kto co robił.

Pytanie 30

Zabezpieczenie prania odzieży roboczej zanieczyszczonej chemikaliami powinno być realizowane przez

A. pracownika, pod warunkiem, że pracodawca wypłaci mu ekwiwalent pieniężny w wysokości wydatków poniesionych przez pracownika i za jego zgodą

B. pracodawcę

C. pracownika, pod warunkiem, że pracodawca wypłaci mu ekwiwalent pieniężny w wysokości kosztów poniesionych przez pracownika

D. pracownika, po przekazaniu mu przez pracodawcę odpowiednich środków do prania

Udzielona odpowiedź, że pranie odzieży roboczej skażonej chemicznie powinno być zapewnione przez pracodawcę, jest zgodna z obowiązującymi normami i przepisami BHP. Pracodawca jest odpowiedzialny za zapewnienie bezpieczeństwa i zdrowia swoich pracowników w miejscu pracy, co obejmuje również zapewnienie odpowiednich warunków do prania i dezynfekcji odzieży roboczej. Zgodnie z ustawą o bezpieczeństwie i higienie pracy, pracodawca ma obowiązek dostarczenia pracownikom odzieży ochronnej oraz czuwania nad jej właściwym stanem. W praktyce oznacza to, że pracodawca powinien organizować proces prania odzieży skażonej, co nie tylko zapewnia odpowiedni poziom higieny, ale również minimalizuje ryzyko dla zdrowia pracowników. Przykładem dobrych praktyk jest współpraca z wyspecjalizowanymi firmami zajmującymi się praniem odzieży roboczej, które stosują odpowiednie metody i środki chemiczne, aby skutecznie usunąć zanieczyszczenia. Tego rodzaju działania są nie tylko zgodne z przepisami, ale także świadczą o odpowiedzialności pracodawcy w zakresie ochrony zdrowia swoich pracowników.

Pytanie 31

W wyniku awarii doszło do nieszczelności instalacji w pomieszczeniu oraz znacznego wycieku chloru. Jakie powinno być prawidłowe działanie w takiej sytuacji?

A. natychmiastowe wejście do pomieszczenia chlorowni zespołu naprawczego i likwidacja nieszczelności

B. wejście zespołu naprawczego po potwierdzeniu, że poziom chloru w powietrzu nie przekracza w istotny sposób maksymalnego dopuszczalnego stężenia tego gazu

C. uruchomienie wentylacji mechanicznej w celu unieszkodliwienia chloru przy jednoczesnym wejściu zespołu naprawczego w standardowej odzieży roboczej

D. natychmiastowe uruchomienie wentylacji mechanicznej, a następnie wejście zespołu naprawczego w gazoszczelnych strojach ochronnych, wyposażonego w aparaty tlenowe lub powietrzne

W sytuacji wycieku chloru kluczowe jest natychmiastowe podjęcie działań mających na celu zminimalizowanie ryzyka dla zdrowia ludzi oraz środowiska. Włączenie wentylacji mechanicznej pozwala na szybkie rozproszenie zgromadzonego w pomieszczeniu gazu, co znacząco obniża stężenie chloru w powietrzu. Następnie, ekipa naprawcza powinna wejść w gazoszczelnych ubraniach ochronnych, co jest zgodne z normami BHP i najlepszymi praktykami w obszarze ochrony zdrowia i życia pracowników. Użycie aparatów tlenowych lub powietrznych jest kluczowe, ponieważ chlor jest silnym toksycznym gazem, który może prowadzić do poważnych obrażeń układu oddechowego. Przykładem zastosowania tego postępowania może być sytuacja w zakładzie chemicznym, gdzie podczas awarii chloru przeprowadzono procedurę zabezpieczającą, co pozwoliło na uratowanie życia pracowników oraz minimalizację szkód materialnych. W sytuacjach awaryjnych tego typu, zawsze należy stosować się do standardów takich jak PN-EN 689, które regulują metody pomiaru stężenia substancji niebezpiecznych w powietrzu.

Pytanie 32

Mnemotechniki to łatwe metody, które wspomagają proces zapamiętywania. Zazwyczaj polegają one na

A. zapisaniu danych w pamięci komputera lub na zewnętrznym nośniku.

B. sekwencji: kodowanie, powtarzanie oraz zapominanie.

C. skojarzeniu nowej informacji z obrazem, słowem, zdaniem lub sytuacją.

D. zapisywaniu informacji na kartce lub w notatniku mobilnym.

Mnemotechniki to techniki, które wspierają proces zapamiętywania poprzez łączenie nowych informacji z już posiadaną wiedzą. Kluczowym aspektem jest tutaj wykorzystanie obrazów, słów, zdań czy scenek, co pozwala na stworzenie silniejszych skojarzeń. Przykładem może być metoda loci, gdzie wyobrażamy sobie znane miejsca, do których przypisujemy konkretne informacje. Innym podejściem jest akronim, w którym pierwsze litery słów tworzą nowe, łatwiejsze do zapamiętania słowo. W praktyce mnemotechniki są stosowane w nauce języków obcych, przygotowaniach do egzaminów oraz w profesjonalnym szkoleniu, gdzie szybkość przyswajania wiedzy jest kluczowa. Badania dowodzą, że mnemotechniki zwiększają efektywność nauki, co znajduje swoje odzwierciedlenie w standardach edukacyjnych, które zalecają stosowanie takich technik w procesie uczenia się oraz w programach rozwojowych dla pracowników. Warto więc zainwestować czas w naukę mnemotechnik, aby poprawić swoje zdolności zapamiętywania.

Pytanie 33

Kto jest odpowiedzialny za koszty analiz i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia w miejscach pracy?

A. Minister Zdrowia

B. Zakład Ubezpieczeń Społecznych

C. Minister Ochrony Środowiska

D. Pracodawca

Odpowiedzialność za koszty badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia w zakładach pracy spoczywa na pracodawcy. Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy oraz ustawą o zdrowiu w pracy, to pracodawca ma obowiązek zapewnienia pracownikom bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, co obejmuje również monitorowanie i ocenę ryzyka zawodowego. Pracodawca powinien regularnie przeprowadzać badania do oceny narażenia na czynniki szkodliwe, co pozwala na wczesne wykrywanie potencjalnych zagrożeń oraz wprowadzenie odpowiednich działań prewencyjnych. Przykładem może być przeprowadzanie pomiarów stężenia substancji chemicznych w powietrzu w miejscu pracy, co jest kluczowe w branżach takich jak przemysł chemiczny czy budowlany. Dobre praktyki wskazują, że inwestycje w zdrowie pracowników przynoszą długofalowe korzyści, w tym zmniejszenie absencji chorobowej oraz poprawę efektywności pracy.

Pytanie 34

Długie przerwy na relaks w trakcie pracy są zalecane przy

A. pracy wymagającej pobytu na świeżym powietrzu

B. wykonywaniu pracy o charakterze monotonnym

C. pracy wiążącej się z długotrwałym siedzeniem

D. pracach szczególnie uciążliwych lub w skrajnie niekorzystnych warunkach środowiskowych

Długie przerwy wypoczynkowe są szczególnie istotne w przypadku prac wyjątkowo ciężkich lub wykonywanych w bardzo niekorzystnych warunkach środowiskowych. Praca w takich warunkach wiąże się z dużym obciążeniem fizycznym i psychicznym, co może prowadzić do zmęczenia, a w dłuższej perspektywie do poważnych problemów zdrowotnych. Na przykład, w branżach budowlanej czy górniczej, gdzie pracownicy narażeni są na intensywny wysiłek fizyczny oraz szkodliwe czynniki takie jak hałas, wibracje czy pyły, wprowadzenie długich przerw jest zgodne z zasadami ergonomii oraz normami BHP. Standardy te nakładają na pracodawców obowiązek zapewnienia odpowiednich warunków pracy, w tym regularnych przerw, co ma na celu minimalizowanie ryzyka wypalenia zawodowego i zmniejszanie liczby wypadków. Przykładem może być wprowadzenie systemu rotacji z dłuższymi przerwami w pracy dla pracowników na budowie, co może znacznie poprawić ich samopoczucie oraz efektywność pracy. Warto także zwrócić uwagę na znaczenie takich przerw w kontekście regeneracji sił i utrzymania wysokiego poziomu wydajności.

Pytanie 35

Część I statystycznej karty zdarzenia należy sporządzić w terminie nieprzekraczającym

A. 15 dni roboczych od momentu, w którym doręczono poszkodowanemu protokół powypadkowy

B. 7 dni roboczych od chwili, gdy sporządzono kartę wypadku

C. 14 dni roboczych od dnia, w którym zatwierdzono protokół powypadkowy

D. 30 dni roboczych od daty, kiedy zatwierdzono protokół powypadkowy

Wybór innych odpowiedzi na to pytanie często wynika z nieporozumień lub braku znajomości regulacji dotyczących dokumentacji wypadków. Przykładowo, odpowiedzi sugerujące 30 dni roboczych lub 7 dni roboczych wprowadzałyby w błąd, ponieważ nie uwzględniają one precyzyjnych ram czasowych określonych w przepisach prawa. Dokumentacja powypadkowa, w tym karta wypadku, powinna być sporządzana w możliwie najkrótszym czasie, aby umożliwić jak najszybsze podjęcie działań mających na celu zapobieżenie podobnym zdarzeniom w przyszłości. W przypadku wyboru 15 dni roboczych, również pojawia się niezgodność z aktualnymi normami prawnymi, które jednoznacznie określają 14 dni roboczych. Ustalając terminy dla sporządzania dokumentacji, należy mieć na uwadze, że ich przestrzeganie ma kluczowe znaczenie zarówno dla ochrony praw osób poszkodowanych, jak i dla odpowiednich działań ze strony pracodawcy. Powszechny błąd polega na opóźnianiu lub ignorowaniu dokumentacji, co może prowadzić do nieodwracalnych konsekwencji prawnych oraz utraty zaufania ze strony pracowników. Dlatego istotne jest, aby wszyscy pracownicy oraz menedżerowie byli świadomi obowiązujących przepisów oraz ich znaczenia dla bezpieczeństwa i zdrowia w miejscu pracy.

Pytanie 36

Do kategorii środków ochrony osobistej wchodzą

A. kabiny dźwiękoszczelne

B. obudowy dżwiękoizolacyjne

C. tłumiki akustyczne

D. ochronniki słuchu

Ochronniki słuchu to kluczowe środki ochrony indywidualnej (ŚOI), które mają na celu ochronę słuchu pracowników w środowiskach o podwyższonym poziomie hałasu. Zgodnie z normą PN-N-01307, kiedy poziom hałasu przekracza 85 dB, konieczne jest stosowanie ochrony słuchu. Ochronniki mogą przybierać różne formy, takie jak nauszniki czy wkładki douszne, i są projektowane w taki sposób, aby skutecznie redukować szkodliwy wpływ hałasu, minimalizując ryzyko trwałego uszkodzenia słuchu. Przykładem zastosowania ochronników słuchu są sytuacje w przemyśle budowlanym, gdzie pracownicy są narażeni na hałas generowany przez maszyny budowlane. Właściwy dobór ochronników, ich użytkowanie oraz regularna kontrola stanu technicznego to kluczowe aspekty zapewnienia skutecznej ochrony, co podkreślają regulacje BHP oraz normy ISO 4869. Dbanie o zdrowie słuchu pracowników jest nie tylko kwestią przestrzegania przepisów, ale także zwiększa efektywność pracy oraz zmniejsza koszty związane z leczeniem dolegliwości związanych z uszkodzeniem słuchu.

Pytanie 37

Jakie cechy narządu wzroku nie wpływają na jakość widzenia użytecznego?

A. Cechy adaptacyjne

B. Cechy stereoskopowości

C. Cechy akomodacyjne

D. Cechy transmitancyjne

Właściwości transmitancyjne narządu wzroku odnoszą się do zdolności soczewek oka do przepuszczania światła, co jest istotne dla percepcji obrazów. Jednakże, sama transmisja światła nie wpływa na jakość widzenia użytecznego, która jest zdefiniowana jako zdolność do rozróżniania szczegółów i interpretacji obrazów. Wzrok użyteczny wymaga również akomodacji, adaptacji do różnorodnych warunków oświetleniowych oraz stereoskopowości, czyli zdolności do postrzegania głębi. Przykładem zastosowania wiedzy o tym aspekcie może być dobór odpowiednich soczewek korekcyjnych, które nie tylko muszą przeprowadzać światło, ale również umożliwiać prawidłowe widzenie na różnych odległościach. Również praktyki w okulistyce jasno wskazują na znaczenie akomodacji i adaptacyjności w diagnozowaniu problemów ze wzrokiem, co podkreśla, że transmitancja sama w sobie nie jest wystarczająca do oceny jakości widzenia.

Pytanie 38

Aby zapewnić właściwe oświetlenie naturalne w pomieszczeniu przeznaczonym do stałego przebywania ludzi, stosunek powierzchni okien, mierzony w świetle ościeżnic, do powierzchni podłogi powinien wynosić

A. większy niż 1:8

B. nie większy niż 1:3

C. nie mniejszy niż 1:8

D. nie mniejszy niż 1:6

Odpowiedź 'nie mniejszy niż 1:8' jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi normami dotyczącymi oświetlenia naturalnego, stosunek powierzchni okien do powierzchni podłogi w pomieszczeniach przeznaczonych na stały pobyt ludzi powinien wynosić co najmniej 1:8. Oznacza to, że na każdy metr kwadratowy podłogi powinno przypadać minimum 0,125 metra kwadratowego powierzchni okien. Tego rodzaju regulacje mają na celu zapewnienie odpowiedniego poziomu oświetlenia, co wpływa na komfort użytkowników oraz ich zdrowie. Przykładowo, w biurach oraz pomieszczeniach mieszkalnych, stosując się do tej zasady, można znacząco poprawić jakość światła dziennego, co z kolei wpływa na wydajność pracy oraz samopoczucie mieszkańców. Warto również zauważyć, że w nowoczesnym budownictwie często stosuje się dodatkowe rozwiązania, takie jak systemy doświetlenia, które wspierają naturalne oświetlenie. Zgodność z tymi normami jest kluczowa dla zrównoważonego projektowania przestrzeni życiowych i pracy, co przekłada się na długoterminowe korzyści w kontekście zdrowia i efektywności energetycznej budynków.

Pytanie 39

W Polsce liczba osób, u których rozpoznano chorobę zawodową, wynosiła: w 2005 roku - 3,2 tys., w 2010 roku - 2,9 tys., w 2014 roku - 2,4 tys., a w 2015 roku - 2,1 tys. Jak kształtowała się liczba zachorowań w roku 2015 w porównaniu do roku 2005?

A. spadła o 34,38%

B. wzrosła o 152,38 %

C. wzrosła o 65,63 %

D. spadła o 52,38%

Poprawna odpowiedź to spadek o 34,38%. Aby obliczyć procentowy spadek liczby zachorowań pomiędzy rokiem 2005 a 2015, należy najpierw ustalić różnicę pomiędzy tymi dwiema wartościami. W 2005 roku liczba osób z chorobą zawodową wynosiła 3200, a w 2015 roku 2100. Różnica wynosi 3200 - 2100 = 1100. Następnie, aby uzyskać procentowy spadek, należy podzielić tę wartość przez liczbę z 2005 roku: (1100 / 3200) * 100% = 34,38%. Zrozumienie tego obliczenia jest kluczowe w kontekście analizy trendów zdrowotnych i w ocenie skuteczności działań prewencyjnych w miejscu pracy. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy można znaleźć w raportach zdrowotnych, które analizują zmiany w liczbie chorób zawodowych na przestrzeni lat, co pozwala na lepsze planowanie działań profilaktycznych i interwencyjnych w przemysłach, gdzie ryzyko wystąpienia takich chorób jest wysokie.

Pytanie 40

Na wysokościach mogą pracować jedynie osoby mające aktualne zaświadczenie lekarskie, które potwierdza brak przeciwwskazań do wykonywania tej pracy. Wydając skierowanie na badania lekarskie pracownika pracującego na rusztowaniach, należy zaznaczyć, że wykonuje on prace na wysokości

A. powyżej 2 m

B. powyżej 3 m

C. do 2 m

D. powyżej 1 m

Prace na wysokości są regulowane przepisami, które jasno określają granice wysokości, przy których wymagane jest specjalne traktowanie pracowników. Wybór błędnych wysokości, takich jak 2 m, 1 m czy 3 m, jest niezgodny z aktualnym stanem prawnym i praktykami w dziedzinie bezpieczeństwa. Ustalono, że prace na wysokości zaczynają się od poziomu 3 m, co oznacza, że wszelkie działania poniżej tej wysokości nie są klasyfikowane jako prace na wysokości w rozumieniu przepisów. Pracownicy, którzy pracują na wysokości poniżej 3 m, mogą być traktowani jako wykonujący prace na poziomie, które nie niesie ze sobą aż takich zagrożeń, jak te, które występują przy pracy na wysokości, gdzie ryzyko upadku jest znacząco wyższe. Ponadto, niewłaściwe wskazywanie wysokości w skierowaniach na badania lekarskie może prowadzić do nieprawidłowej oceny zdolności pracowników do wykonywania zadań, co z kolei może skutkować poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi oraz prawnymi. W praktyce, wszystkie osoby wykonujące prace na wysokości powinny być objęte bardziej restrykcyjnym nadzorem zdrowotnym, a ich orzeczenia lekarskie muszą być wystawione w kontekście rzeczywistych warunków pracy. Dlatego istotne jest, aby znać i stosować się do obowiązujących norm oraz standardów bezpieczeństwa, które chronią zarówno pracowników, jak i pracodawców.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej