Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 3 czerwca 2025 18:24
Data zakończenia: 3 czerwca 2025 18:42

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Oblicz koszt wydruku 20 billboardów o wymiarach 3 m na 6 m, jeśli cena za 1 m2 druku wynosi 4 zł.

A. 1 440 zł

B. 2 100 zł

C. 1 800 zł

D. 1 080 zł

Aby obliczyć koszt wydrukowania 20 billboardów o wymiarach 3 m x 6 m, najpierw musimy obliczyć powierzchnię jednego billboardu. Powierzchnia billboardu wynosi 3 m * 6 m = 18 m². Zatem powierzchnia wszystkich 20 billboardów to 20 * 18 m² = 360 m². Koszt wydruku 1 m² wynosi 4 zł, więc koszt całkowity to 360 m² * 4 zł/m² = 1 440 zł. Taka kalkulacja kosztów jest kluczowa w branży reklamowej, gdzie precyzyjne obliczenia finansowe mogą wpłynąć na opłacalność kampanii. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest przygotowanie budżetu na kampanię billboardową, gdzie znajomość kosztów jednostkowych pozwala na lepsze planowanie wydatków oraz optymalizację kosztów produkcji. Ważne jest również, aby przy planowaniu takich projektów uwzględnić dodatkowe koszty, takie jak montaż billboardów czy ich serwisowanie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 2

Ile materiału foliowego należy przygotować do laminowania z obu stron 500 arkuszy formatu A3?

A. 110 m2

B. 130 m2

C. 125 m2

D. 115 m2

Aby obliczyć ilość folii potrzebnej do laminowania 500 arkuszy formatu A3, należy uwzględnić zarówno powierzchnię jednego arkusza, jak i fakt, że laminowanie jest procesem dwustronnym. Arkusz A3 ma wymiary 297 mm x 420 mm, co daje powierzchnię wynoszącą 0,125 m2 na jeden arkusz. Dla 500 arkuszy powierzchnia wynosi 500 x 0,125 m2 = 62,5 m2. Ponieważ laminowanie jest dwustronne, trzeba tę wartość pomnożyć przez 2, co daje 125 m2. Przykładowo, w praktyce, jeśli w drukarni zajmujemy się usługami laminowania, istotne jest, aby dokładnie obliczać ilości materiałów, aby zminimalizować odpady i koszty. Zgodnie z najlepszymi praktykami, zawsze warto uwzględnić dodatkowy margines na ewentualne błędy w cięciu lub przygotowaniu materiałów, jednak podstawowe obliczenia jasno wskazują, że do laminowania 500 arkuszy A3 potrzeba 125 m2 folii.

Pytanie 3

Który rodzaj przekształcenia należy zastosować, aby uzyskać efekt przestawiony na rysunku?

A. Marionetkowe.

B. Perspektywę.

C. Swobodne.

D. Wypaczenie.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Marionetkowe przekształcenie to jedna z najbardziej zaawansowanych i precyzyjnych metod manipulacji obrazem w programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop. Dzięki zastosowaniu siatki kontrolnej, użytkownik może swobodnie przesuwać i modyfikować wybrane punkty, co skutkuje naturalnym i płynnym przekształceniem obiektów na obrazie. Użycie narzędzia marionetkowego pozwala na kontrolowanie nie tylko pozycji, ale także deformacji i rotacji elementów, co jest niezwykle istotne w animacji oraz przy edycji zdjęć w celu uzyskania bardziej realistycznych efektów. Przykładowo, artysta może użyć tego narzędzia do dostosowania pozy postaci w ilustracji, co pozwala na osiągnięcie zamierzonego efektu wizualnego bez utraty jakości obrazu. Standardy branżowe zalecają użycie marionetkowych przekształceń w sytuacjach, gdzie wymagane są skomplikowane zmiany, a jednocześnie nie chcemy zniekształcać innych elementów graficznych. Dlatego właśnie ta technika znajduje szerokie zastosowanie w profesjonalnej pracy projektantów graficznych i animatorów.

Pytanie 4

Żywa pagina to informacja umieszczona

A. w pojedynczym wierszu na górze strony.

B. na tytułach czterech i dwóch.

C. na spuszczonych kolumnach.

D. na stronach z wolnymi miejscami.

Żywa pagina to termin związany z publikowaniem informacji w formie wizualnej, która ma na celu przyciągnięcie uwagi czytelnika. Umieszczanie żywej paginy w jednym wierszu u góry strony jest standardem w wielu wydawnictwach i praktykach graficznych. Takie umiejscowienie sprawia, że informacja jest łatwo zauważalna i dostępna bez konieczności przewijania treści dokumentu. Przykładem zastosowania żywej paginy może być umieszczenie tytułu artykułu na górze strony, co ułatwia jego identyfikację oraz przyciąga potencjalnych czytelników. W kontekście standardów, praktyka ta jest zgodna z zasadami typografii, które podkreślają znaczenie struktury i hierarchii informacji w publikacjach. Odpowiednie formatowanie oraz wyeksponowanie żywej paginy przyczynia się do poprawy czytelności dokumentu oraz zwiększa jego atrakcyjność wizualną. Wydawcy i projektanci powinni zatem zwracać szczególną uwagę na te aspekty, aby efektywnie komunikować treści i przyciągać uwagę odbiorców.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Co to za symbol lub wyrażenie, które jest umownym jednoczesnym znakiem pisarskim o ustalonym znaczeniu, na przykład: "$"?

A. digraf.

B. ligature.

C. abrewiatura.

D. opposite.

Antonym to termin, który odnosi się do słów o przeciwnym znaczeniu, takich jak 'gorący' i 'zimny'. W kontekście pytania o umowny znak pisarski, wybór antonimu jako odpowiedzi jest mylący, ponieważ nie ma on związku z ideą zastępowania słów. Ligatura to z kolei zespół dwóch lub więcej znaków pisarskich połączonych w jeden, co występuje często w typografii, na przykład w połączeniu liter 'fi' w jeden znak. Jednak ligatura nie ma stałego znaczenia jak abrewiatura, a jej zastosowanie jest bardziej estetyczne w typografii niż funkcjonalne. Digraf zaś to zestawienie dwóch liter, które mogą reprezentować jeden dźwięk, jak w przypadku 'ch' w języku polskim. Zarówno ligatura, jak i digraf nie pełnią roli umownych znaków zastępujących słowa czy frazy. Stąd wybór tych odpowiedzi wskazuje na nieporozumienie dotyczące definicji i zastosowania terminów w języku i pisarstwie. Kluczowym błędem jest niezrozumienie, że umowne znaki pisarskie, takie jak abrewiatury, mają za zadanie uprościć komunikację, a nie stanowić przeciwnych lub połączonych znaczeń w kontekście językowym.

Pytanie 7

Jak wiele arkuszy znajduje się w magazynie, jeżeli waga papieru o wymiarach 1 000 × 700 mm i gramaturze 100 g/m² wynosi 210 kg?

A. 3 000 arkuszy

B. 2 500 arkuszy

C. 2 900 arkuszy

D. 2 700 arkuszy

Obliczenie liczby arkuszy w magazynie wymaga uwzględnienia gramatury papieru oraz jego wymiarów. W przypadku papieru o wymiarach 1000 × 700 mm oraz gramaturze 100 g/m², najpierw obliczamy powierzchnię jednego arkusza. Powierzchnia arkusza wynosi 1 m², co oznacza, że jeden arkusz waży 100 g. Następnie, posługując się masą całkowitą papieru wynoszącą 210 kg, musimy przeliczyć tę wartość na gramy: 210 kg = 210 000 g. Teraz dzielimy całkowitą masę przez masę jednego arkusza: 210 000 g / 100 g/arkusz = 2100 arkuszy. Otrzymaną liczbę musimy jednak dostosować do wymiarów arkuszy, ponieważ jeden arkusz to 0,7 m², co oznacza, że papiery mogą być cięte na mniejsze jednostki. Ostatecznie, 3 000 arkuszy to poprawne obliczenie, zwłaszcza biorąc pod uwagę standardy przemysłowe w produkcji papieru oraz optymalne strategie pakowania. Zrozumienie obliczeń związanych z masą i wymiarami papieru jest kluczowe w branży poligraficznej, gdzie precyzja ma fundamentalne znaczenie dla planowania produkcji oraz zarządzania zasobami.

Pytanie 8

Błąd typograficzny, który polega na zostawieniu bardzo krótkiego wiersza, najczęściej składającego się z jednego wyrazu, na końcu akapitu to

A. bękart

B. szewc

C. sierota

D. wdowa

Błędy typograficzne są częścią szerszego kontekstu projektowania tekstu, a ich zrozumienie jest kluczowe dla każdego, kto zajmuje się publikowaniem materiałów. Terminy takie jak "bękart" czy "sierota" są często mylone z pojęciem wdowy, ale odnoszą się do różnych rodzajów błędów. Bękart to termin używany w kontekście pozostawienia pojedynczego wiersza na początku nowego akapitu, co również jest niepożądane w typografii, ale działa na innej zasadzie niż wdowa. Sierota natomiast oznacza sytuację, w której pojedynczy wiersz z końca akapitu zostaje przeniesiony na nową stronę. W praktyce, błędne rozumienie tych terminów może prowadzić do chaosu w organizacji tekstu i obniżenia jego czytelności, co jest szkodliwe w kontekście publikacji profesjonalnych. Dlatego ważne jest, aby osoby pracujące z tekstem znały dokładne definicje i różnice między tymi pojęciami oraz stosowały odpowiednie techniki typograficzne, aby poprawić jakość swoich produkcji. Ignorowanie tych zasad może skutkować nie tylko brakiem estetyki, ale również negatywnym odbiorem materiałów przez ich odbiorców.

Pytanie 9

Jaką ilość papieru trzeba zamówić, aby uzyskać 2 000 arkuszy w formacie RA1 (860 x 610 mm) o gramaturze 120 g/m²?

A. 32 kg

B. 64 kg

C. 126 kg

D. 252 kg

Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich wynikają z podstawowych błędów w obliczeniach powierzchni oraz masy papieru. Niekiedy, niezrozumienie pojęcia gramatury prowadzi do mylnych wniosków. Gramatura, definiująca masę papieru na jednostkę powierzchni, jest kluczowym parametrem w branży papierniczej. Odpowiedzi takie jak 32 kg czy 64 kg mogły pojawić się w wyniku pomyłki przy obliczaniu całkowitej masy papieru lub niewłaściwego przeliczenia powierzchni arkuszy. Również, niektórzy mogą błędnie zakładać, że gramatura papieru nie ma dużego wpływu na całkowitą masę zamówienia, co jest dalekie od prawdy. Nieprawidłowe podejście do obliczeń, takie jak zaniżanie powierzchni arkuszy lub nieodpowiednie łączenie wymiarów, prowadzi do takich nieścisłości. Aby uniknąć takich błędów, zaleca się stosowanie konsekwentnych wzorów i dokładnych jednostek miary. Warto również wprowadzać weryfikację obliczeń, co pozwoli na eliminację nieprawidłowości i optymalizację procesu zamawiania papieru przy zachowaniu wysokiej jakości i efektywności produkcji.

Pytanie 10

Jak należy postępować z przestrzenią przed znakami interpunkcyjnymi?

A. wstawia się spację firetową

B. wstawia się spację półfiretową

C. nie wstawia się spacji

D. wstawia się spację twardą

W polskim piśmie nie stawia się spacji przed znakami interpunkcyjnymi, co jest zgodne z obowiązującymi normami typograficznymi. Przykładem może być zdanie: 'To jest test, który musisz zdać.' Zauważ, że przed przecinkiem oraz kropką nie ma spacji. Stosowanie spacji przed tymi znakami nie tylko narusza zasady poprawnego zapisu, ale może również wprowadzać w błąd czytelników, sugerując, że zdanie jest w inny sposób zorganizowane. Ponadto, w kontekście profesjonalnych dokumentów, takich jak raporty czy publikacje, przestrzeganie tych zasad jest niezwykle istotne, aby utrzymać spójność i klarowność tekstu. Używanie odpowiednich znaków interpunkcyjnych oraz przestrzeganie zasad typograficznych wpływa na estetykę oraz profesjonalizm dokumentów, co jest szczególnie ważne w komunikacji biznesowej, akademickiej oraz literackiej.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Opracowany projekt drukowanego akcydensu powinien zostać przekształcony do formatu pliku kompozytowego?

A. PDF

B. INDD

C. EPS

D. TIFF

PDF (Portable Document Format) jest najczęściej stosowanym formatem do przygotowywania plików do druku. Jego istotną cechą jest to, że zachowuje pełną strukturę dokumentu, w tym czcionki, kolory, grafiki oraz układ, niezależnie od platformy i urządzenia, na którym jest otwierany. Dzięki temu, przekonwertowanie projektu do formatu PDF zapewnia, że wszystkie elementy, które zostały zaprojektowane w programach graficznych, będą wyglądały tak samo na wydruku, jak i na ekranie. Format PDF jest także zgodny z wieloma standardami druku, takimi jak PDF/X, co oznacza, że spełnia wymogi branżowe dotyczące przygotowania materiałów do druku. W praktyce, PDF jest wykorzystywany nie tylko w branży poligraficznej, ale także w publikacjach elektronicznych i dokumentach urzędowych, co czyni go uniwersalnym rozwiązaniem. W związku z tym, korzystanie z PDF do przygotowania projektu akcydensu jest najlepszym wyborem, gwarantującym jakość i zgodność z wymaganiami drukarni.

Pytanie 13

Arkusz do druku to dwustronnie zadrukowany arkusz o wymiarach

A. A1 lub B1

B. A4 lub B4

C. A2 lub B2

D. A3 lub B3

Odpowiedzi A4 lub B4, A3 lub B3 oraz A1 lub B1 są nieprawidłowe, ponieważ odnoszą się do formatów, które nie są standardowymi arkuszami drukarskimi używanymi do obustronnego druku w kontekście profesjonalnej poligrafii. Format A4 (210 mm x 297 mm) jest zbyt mały, aby mógł być uznawany za arkusz drukarski, który zazwyczaj odnosi się do większych rozmiarów, które umożliwiają zadruk większej powierzchni. Z kolei A3 (297 mm x 420 mm) i B3 (353 mm x 500 mm) są również mniejsze niż A2 i B2, co ogranicza ich zastosowanie w większych projektach drukarskich. Arkusz A1 (594 mm x 841 mm) z kolei, mimo że jest większy, nie jest szeroko stosowany w kontekście obustronnego druku na dużą skalę. Wydaje się, że mylenie tych formatów wynika z niepełnego zrozumienia znaczenia zastosowania odpowiednich rozmiarów arkuszy w profesjonalnej produkcji. W poligrafii kluczowym jest, aby wybrać format, który najlepiej odpowiada wymogom projektu, a arkusze A2 i B2 dają znacznie większe możliwości w tym zakresie. Prawidłowy dobór formatu arkuszy ma znaczenie nie tylko dla jakości druku, ale także dla efektywności kosztowej całego procesu produkcji.

Pytanie 14

Na pokazanym projekcie wykrojnika opakowania zielona linia wyznacza

A. spady drukarskie.

B. linie cięcia.

C. linie bigowania.

D. wymiar netto.

Zielona linia na projekcie wykrojnika opakowania oznacza linie bigowania, które są kluczowe dla prawidłowego formowania opakowania. Linie bigowania wskazują miejsca, w których materiał, na przykład karton, powinien być zgięty, co umożliwia precyzyjne złożenie opakowania w odpowiedni kształt. W praktyce, zastosowanie linii bigowania pozwala na łatwiejsze i szybsze montowanie opakowań, co jest istotne w produkcji masowej. Dzięki zastosowaniu odpowiednich narzędzi do bigowania, takich jak wykrojniki z frezowanymi rowkami, można uzyskać estetyczne i funkcjonalne wykończenie. Warto również zauważyć, że zrozumienie znaczenia linii bigowania jest zgodne z dobrymi praktykami w branży opakowaniowej, gdzie precyzja oraz jakość wykonania mają kluczowe znaczenie dla efektywności procesu produkcji. Przygotowując projekt wykrojnika, ważne jest, aby odpowiednio zaplanować miejsca bigowania, co wpływa na późniejsze użytkowanie produktu i jego atrakcyjność wizualną.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Które z wymienionych urządzeń używanych w systemie DTP pozwoli na przekształcenie obrazu analogowego w jego cyfrową wersję?

A. Skaner

B. Proofer

C. Tablet graficzny

D. Komputer PC

Skaner jest urządzeniem, które pozwala na konwersję obrazów analogowych, takich jak zdjęcia czy dokumenty, na format cyfrowy. Proces ten polega na skanowaniu zawartości przy użyciu technologii optycznej, co umożliwia uzyskanie wysokiej jakości reprodukcji. Dzięki skanerom, można łatwo utworzyć cyfrowe wersje fizycznych materiałów, co jest niezbędne w systemach DTP (Desktop Publishing), gdzie tekst i grafika muszą być w formie elektronicznej. Przykładowo, skanowanie czasopism lub plakatów graficznych pozwala na ich dalszą edycję i przygotowanie do druku. W branży graficznej standardem jest używanie skanerów o wysokiej rozdzielczości, ponieważ umożliwiają one wierne odwzorowanie detali oryginalnych materiałów. Dobrą praktyką jest również stosowanie skanera z możliwością skanowania w kolorze i różnymi trybami, co zwiększa elastyczność w pracy. Skanery są kluczowym narzędziem w procesie digitalizacji, co potwierdzają standardy ISO dotyczące jakości obrazów cyfrowych.

Pytanie 17

Które z poniżej wymienionych urządzeń stanowią cyfrowe wyjścia używane w poligrafii?

A. Drukarki, plotery wielkoformatowe, naświetlarki CtF

B. Cyfrowe kamery, naświetlarki CtP, kopioramy

C. Skanery, naświetlarki CtF, kopiarki stykowe

D. Analogowe kamery, drukarki laserowe, proofery cyfrowe

W tych odpowiedziach widać różne urządzenia, ale nie wszystkie z nich są cyfrowymi urządzeniami wyjścia w poligrafii. Cyfrowe aparaty i kopiarki mają swoje miejsce, ale nie są urządzeniami wyjścia, bo głównie służą do rejestrowania obrazów, a nie do drukowania na finalnym produkcie. Skanery czy kopiarki stykowe też raczej się w to nie wpisują, bo ich główną rolą jest skanowanie lub kopiowanie, a nie bezpośredni druk. Naświetlarki CtF to z kolei trochę inny temat, bo one naświetlają filmy do druku offsetowego, ale nie drukują bezpośrednio na papierze. Podobnie z analogowymi aparatami czy drukarkami laserowymi – one działają na innych zasadach. Warto więc te różnice chyba dobrze zrozumieć, żeby móc dobrać odpowiednie technologie do konkretnego projektu.

Pytanie 18

Aby przekształcić fonty na obiekty wektorowe, konieczne jest

A. użycie tekstu zastępczego

B. dopasowanie tekstu do ścieżki

C. zamiana na krzywe

D. wstawienie kodu formatowania

Zamiana fontów na krzywe jest kluczowym procesem w przekształcaniu tekstu do formatu wektorowego, co zapewnia, że wyświetlanie i drukowanie projektu będą niezależne od posiadanych na urządzeniu czcionek. W praktyce, kiedy projekt graficzny zawiera tekst, który ma być użyty w różnych środowiskach, konwersja do krzywych eliminuje ryzyko, że czcionka używana w projekcie nie będzie dostępna na urządzeniu docelowym, co mogłoby prowadzić do nieprawidłowego wyświetlania lub zniekształcenia tekstu. W branży projektowania graficznego jest to standardowa praktyka, szczególnie przed przesłaniem plików do druku. Na przykład, w programach takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, funkcja 'Zamień na krzywe' (Convert to Curves) nie tylko zabezpiecza wygląd tekstu, ale także pozwala na dalszą edycję kształtów liter jako obiektów wektorowych, co poszerza możliwości kreatywne projektanta. Warto także zaznaczyć, że przekształcone krzywe zajmują więcej miejsca w pliku, dlatego przy dużych projektach należy zachować ostrożność.

Pytanie 19

Jakie wymiary posiadają plakaty brutto, jeśli gotowy plakat ma format A1, a spad wynosi 4 mm?

A. 602 × 849 mm

B. 508 × 708 mm

C. 420 × 594 mm

D. 849 × 1197 mm

Wybór nieprawidłowych odpowiedzi może wynikać z nieścisłości w zrozumieniu wymagań dotyczących wymiarów plakatów oraz spadów. Odpowiedzi takie jak 849 × 1197 mm przekraczają standardowy rozmiar formatu A1 i nie uwzględniają spadu, co prowadzi do błędnych wniosków o ich zgodności. Format 508 × 708 mm oraz 420 × 594 mm nie są zgodne z wymogami formatu A1, ponieważ są znacznie mniejsze i nie odpowiadają wymiarom tego formatu. W przypadku formatu A1, powinno się stosować standardowe wymiary, a jakiekolwiek odchylenia od tych wymiarów mogą powodować problemy podczas drukowania. Osoby podejmujące się projektowania reklam czy plakatów często pomijają znaczenie spadów, co prowadzi do problemów z finalnym produktem. Użycie niewłaściwych wymiarów skutkuje koniecznością dodatkowego przycinania, co może prowadzić do strat materiału oraz dodatkowych kosztów. Kluczowym aspektem jest przestrzeganie standardów branżowych oraz uwzględnienie wszystkich technicznych wymogów, co zapewni wysoką jakość i estetykę finalnych wydruków.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Jakie jest znaczenie skrótu CMS w kontekście cyfrowego przygotowania produktów poligraficznych?

A. Zarządzanie kolorem

B. Cyfrowy druk solwentowy

C. Pakiet programów firmy Microsoft do projektowania publikacji

D. Urządzenie do cyfrowej symulacji wydruku offsetowego

Skrót CMS oznacza 'Zarządzanie Kolorem' i odnosi się do technologii oraz procesów związanych z kontrolowaniem i reprodukcją kolorów w cyfrowych procesach przygotowania produktu poligraficznego. Zarządzanie kolorem jest kluczowe, ponieważ różne urządzenia, takie jak skanery, monitory i drukarki, mogą reprodukować kolory w różny sposób. Dzięki systemom CMS, takie jak ICC (International Color Consortium), można zdefiniować profile kolorów, które zapewniają spójność i dokładność odcieni niezależnie od źródła. Przykładowo, w profesjonalnym środowisku graficznym, projektant może stworzyć wizualizację na monitorze, a następnie użyć profilu ICC, aby zapewnić, że kolory wydrukowane na papierze będą takie same jak te widoczne na ekranie. Taki proces nie tylko zwiększa efektywność, ale również redukuje koszty związane z korektą kolorów po wydruku, co jest kluczowe w pracy z klientami w branży poligraficznej.

Pytanie 22

Na podstawie metody obserwacji, oryginały dzieli się na

A. analogowe oraz cyfrowe

B. refleksyjne i transparentne

C. jednobarwne oraz wielobarwne

D. regularne i nieregularne

Odpowiedź "refleksyjne i transparentne" jest prawidłowa, ponieważ klasyfikacja oryginałów według sposobu ich obserwacji koncentruje się na ich właściwościach fizycznych. Oryginały refleksyjne to te, które odbijają światło, co umożliwia ich obserwację z wykorzystaniem różnych źródeł światła. Przykładem mogą być materiały takie jak lustra czy powierzchnie lakierowane. Oryginały transparentne natomiast to takie, które pozwalają na przejście światła przez nie, co jest istotne w przypadku analizy materiałów takich jak szkło czy przezroczyste tworzywa sztuczne. W praktyce, rozróżnienie to ma kluczowe znaczenie w dziedzinach takich jak optyka, gdzie odpowiednia analiza właściwości optycznych materiałów jest fundamentalna dla projektowania systemów optycznych, takich jak soczewki, filtry czy systemy obrazowania. Zrozumienie tej klasyfikacji pozwala na lepsze dobieranie materiałów do konkretnych zastosowań w technologii, co jest zgodne z normami i dobrymi praktykami w inżynierii materiałowej oraz optyce.

Pytanie 23

Jaka liniatura rastra jest zalecana do druku wysokiej jakości materiałów promocyjnych w technologii offsetowej?

A. 600 lpi

B. 1 200 lpi

C. 170 lpi

D. 70 lpi

Liniatura rastra jest jednym z najważniejszych aspektów druku offsetowego, jednak odpowiedzi 70 lpi, 600 lpi i 1 200 lpi nie są odpowiednie dla wysokojakościowych materiałów reklamowych. Liniatura 70 lpi jest zbyt niska dla współczesnych standardów druku, co prowadzi do utraty szczegółowości i jakości obrazu. Tak niski poziom liniatury może być stosowany jedynie w przypadku druku prostych, mniej wymagających materiałów, gdzie jakość nie jest priorytetem. Natomiast 600 lpi, mimo że może wydawać się bardziej zaawansowaną opcją, jest w rzeczywistości zbyt wysoką liniaturą dla standardowych procesów offsetowych, co może prowadzić do problemów z odwzorowaniem kolorów i detali, a także do zatykania rastra i obniżenia jakości druku. Z kolei 1 200 lpi to ekstremalnie wysoka wartość, która w praktyce jest trudna do osiągnięcia w tradycyjnych procesach offsetowych, a ponadto wymaga specjalistycznych materiałów i technologii, które mogą nie być dostępne w standardowych drukarniach. Przyczyną takich pomyłek jest często brak zrozumienia, jak liniatura rastra wpływa na jakość druku oraz nieznajomość aktualnych standardów branżowych, które wyraźnie określają optymalne wartości liniatury dla różnych typów materiałów. Kluczowe jest zrozumienie, że dobór liniatury powinien być dostosowany do specyfiki projektu, a 170 lpi to powszechnie uznawana wartość dla profesjonalnych wydruków reklamowych.

Pytanie 24

Jaką rozdzielczość skanowania powinien mieć oryginał wielobarwny, jeśli jego powiększenie w trakcie druku wynosi 4 razy?

A. 300 dpi

B. 600 dpi

C. 2 400 dpi

D. 1 200 dpi

Wybór innych wartości rozdzielczości skanowania, takich jak 600 dpi, 300 dpi czy 2 400 dpi, może wynikać z błędnego zrozumienia zależności między rozdzielczością skanowania a powiększeniem obrazu. W przypadku 600 dpi, nawet jeśli zwiększa ona jakość skanowania w porównaniu do 300 dpi, nie jest wystarczająca w kontekście 4-krotnego powiększenia oryginału. W praktyce, zastosowanie takiej rozdzielczości mogłoby prowadzić do utraty detali, szczególnie w przypadku skanowania przedmiotów o bogatej kolorystyce i szczegółach, takich jak fotografie. Z kolei 300 dpi jest standardową rozdzielczością dla skanowania dokumentów, ale nie zaspokaja wymagań związanych z powiększeniem, ponieważ skanując w tej rozdzielczości, obraz po powiększeniu straciłby na wyrazistości. Z kolei 2 400 dpi, choć teoretycznie wyższa, może być zbędna w tym kontekście, prowadząc do nadmiarowego rozmiaru pliku i wydłużenia czasu przetwarzania, co nie jest praktyczne. Takie pomyłki w ocenie właściwej rozdzielczości skanowania mogą prowadzić do nieefektywności w produkcji graficznej, co jest sprzeczne z dobrymi praktykami branżowymi, które podkreślają znaczenie dostosowywania parametrów skanowania do specyfikacji projektu.

Pytanie 25

Ile kilogramów papieru o formacie B1 (700 x 1000 mm) i gramaturze 200 g/m² jest potrzebne do zrealizowania 16 000 wydruków w formacie B5?

A. 120

B. 140

C. 80

D. 100

Aby obliczyć ilość papieru potrzebną do wydrukowania 16 000 druków formatu B5, należy najpierw określić pole powierzchni jednego druku. Format B5 ma wymiary 176 x 250 mm, co daje pole 0,044 m². Przy 16 000 drukach, całkowita powierzchnia wynosi 16 000 x 0,044 m² = 704 m². Znamy także gramaturę papieru, która wynosi 200 g/m², co oznacza, że każdy m² papieru waży 200 gramów. Żeby obliczyć całkową wagę potrzebnego papieru, mnożymy pole powierzchni przez gramaturę: 704 m² x 200 g/m² = 140 800 g, co daje 140,8 kg, zaokrąglając do 140 kg. W kontekście branżowym, zrozumienie gramatury papieru jest kluczowe przy planowaniu produkcji oraz obliczaniu kosztów druku. Praktyka ta jest również niezbędna do zapewnienia wysokiej jakości wydruków, odpowiednich do zamierzonych zastosowań. Wydruk na papierze o odpowiedniej gramaturze zapewnia nie tylko estetykę, ale również trwałość produktów końcowych.

Pytanie 26

Którego z wymienionych programów nie wykorzystuje się do łamania publikacji?

A. Microsoft Publisher

B. Adobe InDesign

C. Adobe Photoshop

D. QuarkXPress

Adobe Photoshop to taki fajny program do obrabiania zdjęć i grafiki rastrowej, ale nie jest najlepszy do składania publikacji. Głównie wykorzystuje się go do retuszu zdjęć, tworzenia grafik do reklam czy robienia fotomontaży. Jeśli chodzi o skład publikacji, to lepiej sprawdzają się Adobe InDesign, QuarkXPress czy Microsoft Publisher. Te programy są stworzone po to, żeby łatwo zarządzać tekstem i układami stron, które są kluczowe w projektowaniu. Photoshop może być użyty do przygotowania ładnych obrazków, które wrzucimy później do InDesigna, ale sam w sobie nie nadaje się do składania całych publikacji. W branży często korzysta się z Photoshopa, żeby mieć obrazy w dobrej jakości, które potem wykorzystujemy w innych programach do składu.

Pytanie 27

Proces wykonywania kolorowego wydruku przed jego finalnym drukowaniem to

A. rendering

B. tracking

C. proofing

D. kerning

Odpowiedź "proofing" jest poprawna, ponieważ odnosi się do procesu przygotowania próbnych odbitek przed finalnym drukiem. Proofing to kluczowy etap w branży poligraficznej, który pozwala na ocenę i kontrolę jakości kolorów oraz szczegółów projektu. Umożliwia to projektantom, klientom i drukarniom wprowadzenie niezbędnych korekt zanim rozpocznie się właściwy proces drukowania. Istnieją różne rodzaje proofingu, w tym proofing cyfrowy, który jest wykorzystywany do sprawdzenia, jak projekt będzie wyglądał po wydruku, oraz proofing offsetowy, stosowany w bardziej tradycyjnych technikach drukarskich. Praktyczne zastosowanie tego procesu pozwala na uniknięcie kosztownych błędów i zapewnia, że końcowy produkt będzie zgodny z oczekiwaniami. Dobre praktyki w proofingu obejmują korzystanie z odpowiednich profili kolorów oraz zastosowanie sprzętu kalibracyjnego, co pozwala na zachowanie spójności kolorystycznej w całym procesie produkcji. Właściwe przeprowadzenie proofingu jest niezbędne dla osiągnięcia wysokiej jakości druku oraz satysfakcji klienta.

Pytanie 28

Jaką liczbę arkuszy papieru w formacie SRA3 należy wykorzystać do wydrukowania 100 kalendarzy planszowych formatu A4, przy uwzględnieniu 20% naddatku technologicznego?

A. 60 arkuszy

B. 50 arkuszy

C. 120 arkuszy

D. 100 arkuszy

Wybór błędnych odpowiedzi często opiera się na nieprawidłowych założeniach dotyczących wymagań powierzchniowych oraz naddatku technologicznego. Na przykład, odpowiedzi takie jak 50, 120 czy 100 arkuszy nie uwzględniają rzeczywistego zapotrzebowania na papier, które jest oparte na precyzyjnych obliczeniach powierzchni. Przy 100 kalendarzach formatu A4, całkowita powierzchnia to 6,237 m², a po dodaniu 20% naddatku technologicznego otrzymujemy 7,4844 m². Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z błędnego obliczenia naddatku lub niewłaściwego zrozumienia wymiarów arkuszy SRA3. Na przykład, jeśli ktoś zignoruje naddatek technologiczny i obliczy jedynie powierzchnię potrzebną do produkcji bez uwzględnienia strat materiałowych, może dojść do wniosku, że 50 arkuszy wystarczy, co jest niezgodne z rzeczywistością. Również rozważanie 120 lub 100 arkuszy, które mogą wydawać się nadmiarowe, wskazuje na brak zrozumienia, jak efektywnie wykorzystać papier w procesie druku. W praktyce, dobrą praktyką jest zawsze zaokrąglanie do pełnych arkuszy, dlatego obliczenia powinny uwzględniać zarówno wymagania produkcyjne, jak i optymalizację kosztów. Niewłaściwe podejście do obliczeń powierzchni oraz naddatku technologicznego prowadzi do nieefektywnego wykorzystania materiałów, co jest kluczowe w branży poligraficznej, gdzie oszczędność surowców zwiększa rentowność produkcji.

Pytanie 29

Jak symbolicznie oznacza się proces przeniesienia obrazu z komputera na wersję drukowaną?

A. CtF

B. RIP

C. CtP

D. OCR

W kontekście przenoszenia obrazu z komputera na formę kopiową, inne zaproponowane odpowiedzi odnoszą się do różnych technologii i procesów, które nie są bezpośrednio związane z tradycyjnym przekazywaniem obrazu na film. RIP, czyli Raster Image Processor, jest oprogramowaniem, które konwertuje dane wektorowe na obrazy rastrowe, co jest niezbędnym etapem w procesach CtP i CtF, ale nie jest samodzielnym procesem przenoszenia obrazu na film. Może powstać mylne wrażenie, że RIP i CtF są tożsame, ponieważ obydwa angażują procesy cyfrowe, jednak RIP jest jedynie narzędziem do przetwarzania, a nie metodą transferu. CtP, czyli Computer to Plate, odnosi się do bezpośredniego przenoszenia obrazów z komputera na płyty drukarskie, co jest inną metodą niż CtF. Metoda ta wymaga dodatkowego etapu w procesie przygotowawczym, ponieważ obrazy muszą być naświetlane na płytach, a nie na filmie. To może prowadzić do nieporozumień, gdyż obydwa procesy są używane w produkcji drukarskiej, ale różnią się pod względem finalnego medium, na które przenoszony jest obraz. OCR, czyli Optical Character Recognition, to technologia używana do odczytywania tekstu z obrazów, która jest zupełnie innym zagadnieniem, skupionym na identyfikacji i przetwarzaniu znaków, a nie na przenoszeniu obrazów w kontekście drukarskim. Pojmowanie tych terminów jako synonimów może prowadzić do nieprawidłowych wniosków i dezorientacji w zakresie procesów poligraficznych.

Pytanie 30

Jaki program komputerowy nadaje się do składu, łamania oraz przygotowania do druku offsetowego 320-stronicowej publikacji?

A. Adobe Photoshop

B. Adobe InDesign

C. Corel Connect

D. Microsoft Word

Adobe InDesign to program dedykowany do składu i łamania tekstu, który idealnie sprawdza się w tworzeniu publikacji przeznaczonych do druku offsetowego, w tym 320-stronicowych dokumentów. Jego zaawansowane funkcje umożliwiają precyzyjną kontrolę nad typografią, układem stron oraz kolorystyką, co jest kluczowe w procesie przygotowania do druku. Program pozwala na łatwe zarządzanie dużymi projektami, umożliwiając jednoczesne edytowanie wielu stron i podstron. Przykładem zastosowania InDesign może być tworzenie katalogów, magazynów czy książek, gdzie istotne jest zachowanie spójności wizualnej oraz wysokiej jakości druku. InDesign obsługuje również zaawansowane opcje eksportu, takie jak generowanie plików PDF z zachowaniem jakości druku, co jest standardem w branży. Dodatkowo, program wspiera współpracę z innymi aplikacjami Adobe, co pozwala na efektywne wykorzystanie grafiki z Illustrator czy zdjęć z Photoshop. Wszystkie te cechy czynią InDesign narzędziem pierwszego wyboru dla profesjonalnych projektantów graficznych, którzy pracują nad złożonymi publikacjami.

Pytanie 31

Jaką masę posiada 500 arkuszy papieru o wymiarach 700 x 1 000 mm i gramaturze 100 g/m²?

A. 42 kg

B. 25 kg

C. 35 kg

D. 19 kg

Odpowiedź 35 kg jest prawidłowa, ponieważ aby obliczyć masę 500 arkuszy papieru o podanym formacie i gramaturze, należy najpierw określić powierzchnię pojedynczego arkusza. Format 700 x 1000 mm to 0,7 m x 1,0 m, co daje powierzchnię 0,7 m². Przy gramaturze 100 g/m², masa jednego arkusza wynosi 100 g/m² x 0,7 m² = 70 g. Następnie, dla 500 arkuszy: 70 g x 500 = 35 000 g, co w kilogramach daje 35 kg. Tego rodzaju obliczenia są istotne w branży poligraficznej i papierniczej, gdzie dokładne pomiary masy i gramatury są kluczowe dla planowania produkcji oraz kosztów. Znajomość tych zasad pomaga w optymalizacji procesów oraz w dokładnym kalkulowaniu zapotrzebowania na materiały, co jest zgodne z dobrą praktyką zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 32

Ile arkuszy drukarskich w formacie B2 jest potrzebnych do przygotowania 16-stronicowej czterokolorowej broszury formatu B5?

A. 2

B. 4

C. 8

D. 16

Wiele osób błędnie interpretuje relacje między formami papieru i liczbą potrzebnych arkuszy, co prowadzi do niewłaściwych obliczeń. Na przykład, wybór liczby 4 wskazuje na założenie, że jeden arkusz B2 wystarczy do wytworzenia całej broszury. Takie myślenie jest mylące, ponieważ każdy arkusz B2, mimo że pomieści dwa arkusze B5, nie jest wystarczający do wydrukowania wszystkich stron broszury w jednym przebiegu. Podobnie, odpowiedzi sugerujące 2 lub 16 arkuszy również są błędne, ponieważ nie uwzględniają istotnych zasad druku. W przypadku broszury czterokolorowej, każda strona wymaga osobnego nałożenia kolorów, co zwiększa wymaganą liczbę arkuszy. Dodatkowo, nie biorąc pod uwagę liczby stron, można łatwo wpaść w pułapkę mylenia liczby stron z liczbą potrzebnych arkuszy. W branży druku ważne jest, aby posiadać dobrą wiedzę na temat różnych formatów papieru oraz optymalnych sposobów ich wykorzystania. To zrozumienie pomaga uniknąć kosztownych błędów w produkcji i planowaniu. Standardy dotyczące druku, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie efektywności z wykorzystaniem materiałów oraz minimalizacji odpadów, co ma kluczowe znaczenie w procesie drukarskim.

Pytanie 33

Rosnące wymiary bitmapy przy zachowanej tej samej rozdzielczości skutkują

A. pogorszeniem jakości obrazu poprzez pojawienie się pikseli na bitmapie

B. wzrostem ostrości obrazu z powodu mniejszej ilości pikseli w proporcji do rozmiaru bitmapy

C. rozjaśnieniem obrazu, zwłaszcza w półtonach

D. poprawą jakości obrazu poprzez pojawienie się pikseli na bitmapie

Zwiększenie rozmiarów bitmapy przy zachowaniu tej samej rozdzielczości skutkuje pogorszeniem jakości obrazu, co jest spowodowane interwencją w strukturę pikseli. Bitmapa jest zbiorem pikseli, które mają określony rozmiar i rozmieszczenie. Kiedy powiększamy bitmapę bez zmiany jego rozdzielczości, piksele stają się większe, co prowadzi do ich rozmycia i powstawania efektu "pikselizacji". Przykładowo, jeśli mamy bitmapę o rozdzielczości 300x300 pikseli i zwiększamy jej wymiary do 600x600 pikseli, zachowując te same 300 pikseli, każdy piksel w nowym obrazie musi być powielony. Zastosowanie technik interpolacji, jak np. bicubic scaling, może częściowo zredukować widoczność tego efektu, ale nie przywróci oryginalnej jakości. W praktyce, dla zachowania jakości obrazu, zaleca się pracować z grafiką wektorową lub używać obrazków o wyższej rozdzielczości, co jest standardem w profesjonalnym projektowaniu graficznym.

Pytanie 34

Pierwszy wiersz akapitu nazywamy szewcem, gdy

A. jest napisany inną czcionką

B. pozostaje na końcu łamu

C. wypełnia całą kolumnę

D. ma mniej niż 12 znaków

Poprawna odpowiedź dotycząca szewca jest związana z definicją akapitu w kontekście typografii. Szewcem nazywa się wiersz akapitowy, który został pozostawiony na końcu łamu. Oznacza to, że ten element graficzny, zwany również 'wpisem końcowym', pełni istotną rolę w estetyce i układzie tekstu na stronie. W praktyce, pozostawienie szewca na końcu łamu może poprawić czytelność i wizualne wrażenie publikacji, co jest zgodne z zasadami dobrego projektowania graficznego. W typografii unika się tzw. 'widoków', czyli nieestetycznych przerw w tekście, a szewc pozwala na zachowanie płynności czytania. Przykładem zastosowania tej zasady jest projektowanie książek lub czasopism, gdzie szewce mogą być stosowane w celu zapewnienia spójności wizualnej i harmonii w układzie strony. Dobrze zaprojektowane publikacje zawsze biorą pod uwagę takie elementy jak łamanie tekstu, aby nie tylko dostarczyć informacji, ale również angażować czytelnika przez estetykę wizualną.

Pytanie 35

Który z poniższych formatów plików jest używany do przechowywania obrazów rastrowych?

A. EPS

B. JPEG

C. SVG

D. PDF

SVG to format wektorowy, co oznacza, że przechowuje informacje o grafice w formie matematycznych równań zamiast danych pikselowych, jak w przypadku obrazów rastrowych. Dzięki temu SVG jest idealny do tworzenia grafik, które muszą być skalowalne bez utraty jakości, takich jak logotypy czy ikony. PDF, z kolei, jest formatem dokumentów, który może zawierać zarówno obrazy wektorowe, jak i rastrowe, ale nie jest specjalistycznym formatem do przechowywania obrazów rastrowych. Jest bardziej uniwersalnym formatem, używanym głównie do dystrybucji dokumentów, które mają zachować swój układ niezależnie od urządzenia czy oprogramowania. EPS jest formatem wektorowym, choć może również zawierać obrazy rastrowe. Jest używany głównie w druku i publikacjach profesjonalnych, ale jego wektorowy charakter oznacza, że nie jest to format preferowany do przechowywania obrazów rastrowych, szczególnie jeśli chodzi o kompresję i optymalizację dla mediów cyfrowych. W praktyce wybór formatu pliku często zależy od ostatecznego zastosowania grafiki – czy ma być drukowana, wyświetlana online, czy może wykorzystywana w aplikacjach multimedialnych.

Pytanie 36

Jakie oznaczenie odpowiada jednostce rozdzielczości próbkowania skanera?

A. spi

B. lpi

C. dpi

D. ppi

Skróty lpi, dpi, i ppi są często mylone w kontekście rozdzielczości skanowania, jednak każdy z nich odnosi się do innych aspektów przetwarzania obrazu. Lpi, czyli Lines Per Inch, dotyczy głównie druku i odnosi się do liczby linii rastra w jednym calu. W kontekście skanowania, nie ma on bezpośredniego zastosowania, ponieważ nie mierzy jakości skanowania, a jedynie jakość reprodukcji w druku. Z kolei dpi, czyli Dots Per Inch, odnosi się do liczby punktów, które drukarka może wykonać w jednym calu, co jest ważne dla jakości wydruków, ale nie bezpośrednio dla skanowania. Ppi, czyli Pixels Per Inch, jest miarą rozdzielczości obrazu w pikselach, co może wpływać na wyświetlanie zdjęć na ekranach, ale także nie jest miarą stosowaną w kontekście skanowania. Zrozumienie różnicy między tymi skrótami jest kluczowe w pracy z obrazami, ponieważ błędna interpretacja może prowadzić do niedoszacowania lub przeszacowania jakości wynikowego obrazu. Typowe błędy w myśleniu obejmują mylenie dpi z spi w kontekście skanowania, co może skutkować nieodpowiednim doborem sprzętu do jakości potrzebnej w danym zastosowaniu. Warto zatem pamiętać o właściwych definicjach i zastosowaniach tych terminów, aby skutecznie analizować i wybierać odpowiednie urządzenia w zależności od wymagań danego projektu.

Pytanie 37

Jaką czynność introligatorską należy wykonać w trakcie produkcji teczki reklamowej?

A. Złamywanie

B. Kaszerowanie

C. Foliowanie

D. Wykrawanie

Kaszerowanie, złamywanie i foliowanie to techniki używane w introligatorstwie, ale nie są one kluczowe przy produkcji teczki reklamowej. Kaszerowanie to proces nakładania cienkiej warstwy materiału na inny, co może być fajne przy robić okładki, ale nie jest konieczne do samej teczki. Złamywanie to wyginanie materiału wzdłuż linii, co może się przydać w niektórych teczkach, ale nie jest to podstawowy krok. Foliowanie to pokrywanie materiału folią ochronną, co daje większą trwałość, ale nie ma związku z wykrawaniem, które jest podstawą do uzyskania kształtów teczki. Jak nie rozumiemy, jak ważne jest wykrawanie i skupimy się na innych procesach, to możemy dojść do błędnych wniosków o produkcji teczek reklamowych. Każda z tych technik ma swoje miejsce, ale to wykrawanie naprawdę jest kluczowe dla precyzyjnego formowania produktu, co ma ogromne znaczenie w kontekście jakości materiałów reklamowych.

Pytanie 38

Ile minimalnie arkuszy papieru w formacie SRA3 (320 x 450 mm) jest potrzebnych do wydrukowania 800 sztuk biletów wstępu o wymiarach netto 146 x 56 mm?

A. 80

B. 50

C. 20

D. 30

Aby obliczyć minimalną ilość papieru formatu SRA3 potrzebną do wydrukowania biletów wstępu o wymiarach 146 x 56 mm w nakładzie 800 sztuk, należy najpierw określić, ile biletów można zmieścić na jednej kartce SRA3. Format SRA3 ma wymiary 320 x 450 mm, co daje 144000 mm² powierzchni. Powierzchnia jednego biletu wynosi 146 mm x 56 mm, co daje 8176 mm². Dzieląc powierzchnię kartki przez powierzchnię jednego biletu, otrzymujemy 17,6 biletu na jedną kartkę. W praktyce oznacza to, że na jednej kartce można wydrukować maksymalnie 17 biletów. Aby uzyskać 800 biletów, potrzebujemy 800 / 17 = 47,06. Zatem, zaokrąglając w górę, uzyskujemy 48 kartek. Warto również doliczyć straty materiałowe oraz marginesy, co pozwala uznać, że konieczne będzie użycie 50 kartek SRA3. W branży druku, standardowe praktyki zalecają uwzględnienie dodatkowego materiału z powodu ewentualnych błędów w druku i cięciu, dlatego ta liczba jest adekwatna.

Pytanie 39

Jakie elementy dodatkowe są niepotrzebne przy przygotowywaniu impozycji do druku cyfrowego?

A. Pasery

B. Wycinki

C. Spady

D. Punktury

Wybór paserów, spadów, punktów i wycinków w kontekście impozycji do druku cyfrowego, może prowadzić do nieporozumień. Chociaż pasery są powszechnie stosowane w tradycyjnym druku offsetowym, ich rola w druku cyfrowym jest inna. Pasery pomagają w precyzyjnym cięciu i dopasowywaniu elementów graficznych do odpowiednich wymiarów papieru, ale w druku cyfrowym, gdzie technologia cięcia jest bardziej precyzyjna, ich obecność staje się zbędna. Z drugiej strony, spady są kluczowym elementem, który zapobiega występowaniu białych krawędzi na finalnym produkcie, a ich zastosowanie jest konieczne, aby zapewnić, że kolor lub grafika sięgają aż do krawędzi strony. Punktury, czyli znaki rejestracyjne używane do precyzyjnego ustawienia kolorów i elementów, również mają swoje zastosowanie, szczególnie w druku wielokolorowym. Wycinki natomiast są istotne do określenia, gdzie ma nastąpić finalne cięcie. Użytkownicy często mylą funkcje tych elementów, co może prowadzić do nieefektywności w procesie druku. Właściwe zrozumienie i zastosowanie tych terminów oraz ich znaczenia w kontekście druku cyfrowego jest kluczowe do osiągnięcia wysokiej jakości wydruków.

Pytanie 40

Błędem podczas składania tekstów publikacji, zaznaczonym czerwoną linią na ilustracji jest

A. wdowa.

B. szewc.

C. bękart.

D. sierota.

Wybór odpowiedzi, które nie są związane z błędem "bękart", wynika z pewnych nieporozumień dotyczących typografii. Odpowiedzi takie jak "sierota", "wdowa" oraz "szewc" są terminami typograficznymi odnoszącymi się do różnych rodzajów błędów, które mogą występować w składzie tekstu, lecz nie są one właściwym opisem sytuacji przedstawionej na ilustracji. Sierota to sytuacja, w której ostatnia linia akapitu jest umieszczona na początku nowej kolumny lub strony, co również wpływa na estetykę, ale jest zupełnie innym problemem. Z kolei wdowa oznacza pojedynczą linię tekstu, która pozostaje na końcu akapitu, co również jest uważane za błąd typograficzny, lecz nie jest tożsama z bękartem. Szewc to termin, który nie jest powszechnie używany w kontekście typografii i może wprowadzać w błąd ze względu na brak jednoznacznej definicji w literaturze tematycznej. Te różnice są kluczowe, ponieważ każda z wymienionych koncepcji odnosi się do specyficznych problemów w składzie tekstu, które wymagają zrozumienia i odpowiedniego zarządzania, aby tworzyć estetyczne i czytelne publikacje. Ignorowanie tych subtelności prowadzi do błędnych wniosków i nieefektywnego składu, co może zniechęcać czytelników oraz wpływać na ogólną jakość publikacji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej