Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 24 maja 2025 21:54
Data zakończenia: 24 maja 2025 22:12

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na projekcie opakowania, oznaczone na szkicu symbolem X, niezadrukowane fragmenty podłoża pozostawia się w celu

A. umieszczenia w tym miejscu znaków akcyzy.

B. umożliwienia prawidłowego wnikania kleju w podłoże.

C. wskazania miejsca lakierowania wybiórczego.

D. zaznaczenia, od której strony następuje bigowanie.

Wybór odpowiedzi, że niezadrukowane fragmenty podłoża na projekcie opakowania pozostawia się w celu umożliwienia prawidłowego wnikania kleju w podłoże, jest jak najbardziej trafny. W praktyce, niezadrukowane miejsca są projektowane z myślą o zapewnieniu, że klej ma odpowiednią powierzchnię do penetracji, co jest kluczowe dla uzyskania trwałego połączenia dwóch elementów opakowania. Wiele standardów branżowych podkreśla znaczenie tego aspektu, zwłaszcza w kontekście trwałości i funkcjonalności opakowań. Przykładem może być produkcja pudełek kartonowych, gdzie niewłaściwe przygotowanie stref klejenia może prowadzić do osłabienia struktury opakowania i ostatecznie do jego uszkodzenia w trakcie transportu lub użytkowania. Wiedza na temat odpowiednich technik klejenia oraz właściwego projektowania stref klejenia jest niezbędna, aby zapewnić jakość i efektywność opakowań. Warto również zauważyć, że w przypadku braku takich stref, klej może wnikać w zadrukowane miejsca, co wpływa negatywnie na estetykę oraz może prowadzić do problemów z jej trwałością.

Pytanie 2

Przygotowując wydruki ulotek, należy wziąć pod uwagę następujące parametry technologiczne:

A. format, typ podłoża, liczba kolorów do druku

B. format, technika druku, rozmiar zalewek

C. typ maszyny drukarskiej, rodzaj podłoża, rozdzielczość rastra

D. typ podłoża, metoda druku, rozmiar spadów

Odpowiedź wskazująca na format, rodzaj podłoża oraz ilość drukowanych kolorów jest prawidłowa, ponieważ te parametry są kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości wydruku ulotek. Format określa wymiar finalnego produktu, co ma istotne znaczenie w kontekście projektowania graficznego i optymalizacji kosztów druku. Dobór odpowiedniego rodzaju podłoża wpływa na właściwości druku, takie jak nasycenie kolorów, trwałość i estetykę finalnego materiału. Na przykład, podłoża matowe i błyszczące oferują różne efekty wizualne, co może być kluczowe w kontekście marketingowym. Wreszcie, ilość drukowanych kolorów, definiująca zarówno tryb kolorystyczny (CMYK, Pantone), jak i zastosowanie dodatkowych barw, wpływa na koszty produkcji oraz jakość wydruku. Użycie dodatkowych kolorów, takich jak złoty czy srebrny, może znacząco zwiększyć atrakcyjność ulotki, jednak wiąże się z wyższymi kosztami i bardziej skomplikowanym procesem produkcyjnym. Dlatego zrozumienie tych parametrów jest niezbędne dla uzyskania właściwego efektu wizualnego i komercyjnego.

Pytanie 3

Ile materiału foliowego należy przygotować do laminowania z obu stron 500 arkuszy formatu A3?

A. 125 m2

B. 130 m2

C. 115 m2

D. 110 m2

Przy analizie błędnych odpowiedzi warto zauważyć, że wiele osób może pomylić obliczenia związane z powierzchnią folii potrzebną do laminowania. Odpowiedzi takie jak 115 m2, 110 m2 czy 130 m2 mogą wynikać z niepoprawnego oszacowania powierzchni arkuszy lub pomyłek w założeniach dotyczących laminowania dwustronnego. Często zdarza się, że użytkownicy zapominają o tym, iż laminowanie obejmuje obie strony arkusza i w rezultacie obliczają powierzchnię folii tylko dla jednej strony. W kontekście standardów branżowych, każdy proces laminowania powinien być dokładnie zaplanowany, a obliczenia precyzyjnie wykonane, aby uniknąć niepotrzebnych kosztów. Warto również zwrócić uwagę na potencjalne straty materiałowe wynikające z niewłaściwego cięcia czy błędów w produkcji. Przygotowując materiały do laminowania, należy pamiętać o tym, by sumaryczna powierzchnia folii była dostosowana do wymogów konkretnego projektu, co jest kluczowe dla efektywności operacyjnej. Zastosowanie właściwych technik obliczeniowych i znajomość wymagań projektu pozwala uniknąć typowych błędów myślowych, które mogą prowadzić do niedoszacowania lub nadmiernego wykorzystania materiałów.

Pytanie 4

Aby zrealizować zlecenie klienta, konieczne jest naświetlenie 8 form drukarskich. Koszt naświetlenia jednej formy drukarskiej to 40 zł. Jaką kwotę musi uiścić klient za wszystkie naświetlone formy drukarskie?

A. 480 zł

B. 320 zł

C. 360 zł

D. 420 zł

Poprawna odpowiedź wynosi 320 zł, co jest wynikiem pomnożenia liczby form drukowych przez koszt naświetlenia jednej formy. W tym przypadku mamy 8 form drukowych, każda warta 40 zł. Zatem 8 * 40 zł = 320 zł. Taka kalkulacja jest powszechnie stosowana w branży poligraficznej, gdzie precyzyjne obliczenia kosztów są kluczowe dla rentowności projektów. W praktyce, takie obliczenia mogą być wykorzystywane przy tworzeniu ofert dla klientów, pozwalając na jasne przedstawienie kosztów związanych z realizacją zamówienia. Ważne jest również, aby wziąć pod uwagę dodatkowe koszty, takie jak materiały czy robocizna, które mogą wpłynąć na łączny koszt projektu. Przykładem może być sytuacja, w której drukarnia oferuje zniżki przy większych zamówieniach, co również należy uwzględnić w finalnej kalkulacji.

Pytanie 5

Na ilustracji przedstawiono operację

A. kadrowania bitmapy.

B. tworzenia maski przycinającej.

C. korekty obiektywu.

D. selekcji obszaru.

Kadrowanie bitmapy jest kluczowym procesem w edycji grafiki, który ma na celu dostosowanie obrazu do konkretnych wymagań wizualnych. Na ilustracji zauważamy zaznaczony obszar obrazu, co wskazuje na gotowość do kadrowania. W praktyce kadrowanie polega na wybraniu konkretnej części bitmapy, która przykuje uwagę odbiorcy, oraz na usunięciu niepotrzebnych fragmentów, co zwiększa efektywność komunikacyjną wizualizacji. W branży graficznej, kadrowanie jest standardową praktyką stosowaną w przygotowaniu materiałów marketingowych, publikacji czy też w mediach społecznościowych, gdzie estetyka obrazu ma kluczowe znaczenie. Dobre praktyki związane z kadrowaniem obejmują zachowanie zasad kompozycji, takich jak reguła trzecich, co może znacząco wpłynąć na odbiór wizualny. Ponadto, kadrowanie umożliwia dostosowanie obrazu do różnych formatów, co jest niezwykle istotne w kontekście publikacji na różnych platformach medialnych.

Pytanie 6

Ile arkuszy netto papieru samokopiującego B2 jest potrzebnych do wydrukowania 50 000 kompletów dokumentów samokopiujących w formacie 105 x 148 mm, jeżeli każdy komplet składa się z 4 kolorów papieru?

A. 25 000 arkuszy

B. 12 500 arkuszy

C. 3 125 arkuszy

D. 6 250 arkuszy

Kiedy analizujemy błędne odpowiedzi, kluczowym aspektem jest zrozumienie błędnych założeń przyjętych w obliczeniach. Wiele osób może pomylić ilość potrzebnych arkuszy A6 z ilością arkuszy B2, co prowadzi do znacznych nieporozumień. Przyjmowanie błędnych wymiarów arkuszy lub nieuwzględnienie, że jeden arkusz B2 można podzielić na wiele arkuszy A6, skutkuje znacznymi różnicami w obliczeniach. Ponadto, nie uwzględnienie ilości kolorów w komplecie prowadzi do pominięcia kluczowego czynnika, który drastycznie zwiększa potrzebną liczbę arkuszy. Osoby nieznające specyfiki druku samokopiującego mogą również założyć, że każdy arkusz A6 jest produktem końcowym, podczas gdy w rzeczywistości to tylko fragment większego procesu produkcyjnego, który wymaga większej ilości materiałów na skompletowanie gotowych zestawów. Istotne jest także, aby nie zatrzymywać się na poziomie prostych obliczeń, lecz w pełni rozumieć procesy logistyczne w produkcji, które mogą wpłynąć na końcowe decyzje dotyczące zamówień. W poligrafii, efektywność i dokładność obliczeń wpływają na jakość i koszt produkcji, dlatego każdy krok w procesie musi być dokładnie przemyślany.

Pytanie 7

Aby prawidłowo odtworzyć kolory w druku, należy stosować system zarządzania kolorami, a w szczególności ustalić

A. skład kolorów RGB, intensywność kolorów

B. profil ICC, odcień szarości

C. moduł zgodności kolorów, jasność kolorów

D. przestrzeń barwną, profil ICC

Wybór odpowiedniej przestrzeni barwnej oraz profilu ICC do odtwarzania kolorów w poligrafii to naprawdę ważna sprawa. Dzięki temu możemy uzyskać kolory, które będą wyglądały spójnie i wiernie. Przestrzeń barwna określa, jakie kolory możemy używać w danym medium, co pomaga uniknąć błędów w odwzorowaniu kolorów. Mamy różne przestrzenie barwne, jak sRGB, Adobe RGB czy CMYK, każda z nich ma swoje miejsce zależnie od tego, co chcemy drukować. Profil ICC to z kolei zestaw danych mówiący, jak kolory są odwzorowywane na różnych urządzeniach. To naprawdę ułatwia nam życie, bo dzięki niemu kolory będą wyglądały tak samo na różnych sprzętach, a to w poligrafii jest super istotne. Fajnie jest też dostosować profile ICC do drukarek czy rodzajów papieru, bo to pomaga uzyskać lepszą jakość wydruków. Korzystanie z tych standardów sprawia, że produkcja jest efektywniejsza i tańsza, bo unikamy często poprawek i dodatkowych próbnych wydruków.

Pytanie 8

Ilość arkuszy drukarskich dla książki liczącej 480 stron w formacie A5 wynosi

A. 45 szt.

B. 60 szt.

C. 30 szt.

D. 15 szt.

Wybranie innej odpowiedzi, jak 60, 15 czy 45 sztuk, pokazuje, że mogło zabraknąć zrozumienia, jak to tak naprawdę działa. Często ludzie myślą, że każda strona to osobny arkusz, a tak nie jest. Każdy arkusz ma 4 strony, więc mylą się przy liczeniu. Na przykład, ktoś, kto wybrał 60, może myśleć, że 480 stron to 60 arkuszy, ale to nie jest dobre myślenie. Odpowiedzi 15 i 45 pokazują też błędy w rozumieniu zasad. Ważne, żeby wiedzieć, że zawsze potrzebujemy mniej arkuszy niż stron, bo każdy arkusz drukuje się z dwóch stron. Trzeba po prostu lepiej zrozumieć cały proces druku, żeby dobrze oszacować, ile arkuszy potrzebujemy. To istotne w każdej produkcji książek.

Pytanie 9

Jaki symbol oznacza format składu o wymiarach 860 × 610 mm?

A. A1

B. A2

C. RA2

D. RA1

Czasem ludzie mylą różne formaty, jak A2, A1 czy RA2, co wynika często z braku ogólnego zrozumienia tych oznaczeń. Format A2, który ma wymiary 594 × 420 mm, jest za mały w porównaniu do 860 × 610 mm, więc nie ma co go brać pod uwagę w tym zadaniu. A1, z wymiarami 841 × 594 mm, też nie pasuje, bo nie spełnia wymogu. Z kolei RA2, o wymiarach 610 × 430 mm, chociaż to poprawne oznaczenie, też nie jest odpowiednie. Mylenie standardów A z RA to częsty problem, a różnica w ich przeznaczeniu jest kluczowa. W pracy z formatami papieru warto znać wymiary i zastosowanie, bo to pozwala uniknąć błędów. Użycie odpowiedniego formatu jest ważne dla komunikacji wizualnej, dlatego dobrze znać normy, jak ISO 216.

Pytanie 10

Wymień podstawowe typy formatów zapisu dla plików graficznych bitmapowych?

A. CDR, Al, DOCX

B. CDR, DOC, INDD

C. PDF, AI, PCX

D. JPEG, TIFF, PSD

Odpowiedź JPEG, TIFF, PSD jest poprawna, ponieważ wszystkie te formaty są powszechnie używane w grafice bitmapowej. JPEG (Joint Photographic Experts Group) to format, który został zaprojektowany do kompresji obrazów fotograficznych z minimalną utratą jakości, co czyni go idealnym do publikacji w internecie i przechowywania zdjęć. TIFF (Tagged Image File Format) natomiast jest formatem bezstratnym, znanym z wysokiej jakości obrazu, często wykorzystywanym w druku i archiwizacji. PSD (Photoshop Document) to natywny format plików programu Adobe Photoshop, który umożliwia zachowanie wielu warstw, co jest niezwykle przydatne w edycji grafiki. Używanie tych formatów jest zgodne z branżowymi standardami, ponieważ zapewniają one elastyczność i jakość, które są niezbędne w profesjonalnych zastosowaniach graficznych.

Pytanie 11

Włókna w papierowej etykiecie, która ma być przyklejana do butelki, powinny być ustawione w

A. prostopadłym do wysokości etykiety

B. równoległym do wysokości etykiety

C. ukośnym w stosunku do wysokości etykiety

D. dowolnym kierunku w odniesieniu do wysokości etykiety

Wybór kierunku włókien w papierowej etykiecie jako równoległego do wysokości etykiety jest kluczowy dla zapewnienia jej trwałości i estetyki. Włókna papieru mają swoją naturalną orientację, co wpływa na jego wytrzymałość mechaniczną oraz sposób, w jaki etykieta zachowuje się podczas aplikacji na butelkę. Równoległe ułożenie włókien do wysokości etykiety pozwala na lepsze przyleganie, co jest szczególnie ważne w kontekście etykietowania produktów, które mogą być narażone na wilgoć lub zmiany temperatury. W praktyce oznacza to, że etykiety nie będą się odrywać ani wyginać, co jest istotne dla zachowania prezentacji produktu. Dobre praktyki branżowe, takie jak normy ISO dotyczące jakości opakowań, wskazują na konieczność dbania o orientację włókien, aby zapewnić odpowiedni poziom trwałości i estetyki. Dodatkowo, w kontekście druku, równoległe włókna minimalizują ryzyko zniekształceń obrazu, co ma istotne znaczenie dla brandingowych aspektów etykiety.

Pytanie 12

Wymień procesy technologiczne typowe dla etapu prepress?

A. Skład, narządzanie, reprodukcja poligraficzna, utworzenie pliku AI

B. Kompletacja, złamanie, szycie, utworzenie pliku EPS

C. Składanie, łamanie, reprodukcja poligraficzna, utworzenie pliku PDF

D. Złamanie, reprodukcja poligraficzna, druk, cięcie, pakowanie

Odpowiedź wskazująca na składanie, łamanie, reprodukcję poligraficzną oraz wykonanie pliku PDF jest prawidłowa, ponieważ wszystkie te operacje są kluczowe na etapie prepress. Składanie to proces organizowania elementów graficznych i tekstowych w całość, co jest niezbędne do uzyskania odpowiedniego układu. Łamanie odgrywa istotną rolę w dostosowywaniu treści do formatu publikacji, co jest szczególnie ważne w przypadku materiałów drukowanych. Reprodukcja poligraficzna odnosi się do przygotowania materiałów do druku, w tym konwersji kolorów oraz zapewnienia, że wszystkie elementy są zgodne z wymaganiami technicznymi. Wykonanie pliku PDF jest standardem w branży, gdyż format ten zachowuje jakość i układ dokumentu niezależnie od platformy, na której jest otwierany. Przykłady praktycznego zastosowania obejmują przygotowywanie broszur, książek czy plakatów, gdzie każdy z tych kroków jest niezbędny do uzyskania profesjonalnego i estetycznego produktu końcowego. Dobre praktyki w prepress obejmują również dbałość o kolorystykę i rozdzielczość, co ma kluczowe znaczenie dla jakości druku.

Pytanie 13

Jaką rozdzielczość powinno mieć zeskanowane wielobarwne źródło, jeśli wiadomo, że podczas druku offsetowego zostanie ono powiększone trzykrotnie?

A. 800 dpi

B. 600 dpi

C. 900 dpi

D. 300 dpi

Aby uzyskać wysoką jakość druku offsetowego, ważne jest, aby zeskanować oryginał w odpowiedniej rozdzielczości. W przypadku gdy oryginał ma być powiększany trzykrotnie, należy obliczyć wymaganą rozdzielczość skanowania, aby zapewnić, że szczegóły obrazu pozostaną wyraźne i ostre. Standardowa rozdzielczość druku wynosi 300 dpi (punktów na cal), co jest odpowiednie dla wielu zastosowań. Jednakże, gdy obraz ma być powiększany, rozdzielczość skanowania musi być odpowiednio wyższa, aby uniknąć utraty jakości. Przy powiększeniu o 300% (3x), rozdzielczość skanowania powinna wynosić 300 dpi x 3, co daje 900 dpi. W praktyce oznacza to, że skanowanie w 900 dpi pozwoli na zachowanie wysokiej jakości detali po wydruku. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w branży, gdzie jakość obrazu jest kluczowa dla satysfakcji klienta oraz estetyki końcowego produktu. Ponadto, stosowanie wyższych rozdzielczości podczas skanowania jest standardem w przypadku materiałów reklamowych czy ilustracji, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali ma kluczowe znaczenie.

Pytanie 14

W trakcie cyfrowego przygotowania do druku (DTP) dyplomu składającego się z dwóch stron przeprowadza się następujące czynności:

A. narząd drukarski, impozycję, tworzenie layoutu

B. zalewkowanie, obróbkę bitmap, złamywanie, kontrolę odbitek

C. tworzenie layoutu, impozycję, przygotowanie kompozytowego pliku PDF

D. adiustację materiałów wydawniczych, łamanie, naświetlanie płyt

Odpowiedź 'tworzenie layoutu, impozycję, przygotowanie kompozytowego pliku PDF' jest poprawna, ponieważ odzwierciedla kluczowe etapy procesu DTP (Desktop Publishing) dla dwustronicowego dyplomu. Tworzenie layoutu to pierwszy krok, w którym projektanci graficzni ustalają układ elementów na stronie, zapewniając odpowiednią hierarchię wizualną i estetykę. W tym etapie istotne jest zrozumienie zasad kompozycji, typografii i kolorystyki, aby stworzyć atrakcyjny i funkcjonalny dokument. Następnie, impozycja to proces przygotowania dokumentu do druku, w którym układ stron jest modyfikowany, aby pasował do specyfikacji drukarskiej, co jest kluczowe przy drukowaniu na arkuszach papieru, aby uniknąć błędów w kolejności stron. Ostatnim krokiem jest przygotowanie kompozytowego pliku PDF, który jest standardem branżowym do przesyłania plików do druku. PDF zapewnia, że wszystkie elementy, takie jak czcionki, obrazy i kolory, są zachowane w procesie produkcji. Przykładowo, w przypadku druku dyplomów na dużą skalę, profesjonalne studia graficzne korzystają z tego procesu, aby zapewnić wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 15

W którym z programów wchodzących w skład pakietu Adobe CS nie jesteśmy w stanie przygotować druku akcydensowego?

A. Photoshop

B. Acrobat

C. InDesign

D. Illustrator

Wybierając InDesign, Photoshop lub Illustrator, można łatwo ulec mylnemu wrażeniu, że te programy są równoważne w kontekście projektowania akcydensowego. InDesign, znany ze swojej potężnej funkcjonalności w zakresie układów wielostronicowych i typografii, jest programem dedykowanym do profesjonalnego projektowania materiałów drukowanych. Umożliwia on efektywne zarządzanie tekstem oraz grafiką, co czyni go najlepszym wyborem dla akcji drukowanych. Photoshop, z kolei, jest narzędziem do edycji zdjęć, które może być używane do tworzenia materiałów wizualnych, ale nie jest zoptymalizowane do projektowania złożonych układów tekstu, co jest kluczowe w przypadku materiałów akcydensowych. Illustrator specjalizuje się w grafice wektorowej, co może być przydatne w projektowaniu logo i ilustracji, ale również nie jest to program dedykowany do kompleksowego projektowania dokumentów akcydensowych. Użytkownicy mogą pomylić te programy z powodu ich wszechstronności, jednak każdy z nich ma swoje specyficzne zastosowanie. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że dla efektywnego projektowania materiałów drukowanych, należy wybierać programy zgodnie z ich przeznaczeniem i funkcjonalnością, a nie tylko na podstawie ich ogólnych możliwości.

Pytanie 16

Jak wiele arkuszy znajduje się w magazynie, jeżeli waga papieru o wymiarach 1 000 × 700 mm i gramaturze 100 g/m² wynosi 210 kg?

A. 2 700 arkuszy

B. 3 000 arkuszy

C. 2 900 arkuszy

D. 2 500 arkuszy

Obliczenie liczby arkuszy na podstawie podanej masy papieru wymaga starannego przeliczenia, które często bywa mylone. Wiele osób może błędnie zakładać, że gramatura i powierzchnia arkuszy są wystarczające do obliczenia liczby jednostek w magazynie bez uwzględnienia ich rzeczywistej masy. Na przykład, odpowiedzi takie jak 2 700 arkuszy czy 2 500 arkuszy mogą wynikać z niewłaściwego założenia co do masy jednego arkusza. Jeśli przyjmiemy, że każdy arkusz waży 80 g, co jest typowe dla papieru o niższej gramaturze, liczba arkuszy obliczona z 210 kg mogłaby być nieadekwatna, prowadząc do zaniżenia wyników. Często błędne obliczenia wynikają z nieprawidłowych założeń dotyczących rozmiarów lub gramatury, co jest powszechnym błędem wśród osób niezaznajomionych z technikami obliczeniowymi w tej branży. Znajomość standardów przeliczeń oraz umiejętność analizy wymagań dotyczących masy papieru są kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami w różnych sektorach, w tym w druku cyfrowym i wielkoformatowym. Właściwe podejście do obliczeń ma ogromne znaczenie, ponieważ pomaga unikać strat materiałowych oraz minimalizuje koszty, co jest szczególnie istotne w kontekście zrównoważonego rozwoju w branży drukarskiej. Dlatego też, zaleca się dokładne przeliczanie wartości masy i wymiarów, aby otrzymać precyzyjne i efektywne wyniki.

Pytanie 17

W programie Adobe Photoshop do czego służy „Magiczną różdżkę”?

A. wybierania obrazu

B. deformacji obrazu

C. smyczenia obrazu

D. rozmywania obrazu

Wybór odpowiedzi dotyczących zniekształcania, smużenia czy rozmycia obrazu wskazuje na pewne nieporozumienie co do funkcji narzędzi dostępnych w programie Adobe Photoshop. Zniekształcanie obrazu odnosi się do manipulacji kształtem lub proporcjami obiektów poprzez zastosowanie narzędzi takich jak 'Przekształcanie swobodne' czy 'Zniekształcenie'. Z kolei smużenie obrazu jest techniką polegającą na rozciąganiu kolorów w celu uzyskania efektu ruchu, co może być osiągane za pomocą narzędzi takich jak 'Smużenie' czy 'Rozmycie ruchu'. Natomiast rozmycie obrazu polega na łagodzeniu ostrości za pomocą filtrów takich jak 'Rozmycie gaussowskie', które wpływa na całkowity wygląd zdjęcia poprzez spowodowanie, że szczegóły stają się mniej wyraziste. Takie techniki nie są związane z procesem zaznaczania, co jest kluczowym zastosowaniem Magicznej różdżki. Zrozumienie różnicy między tymi funkcjami jest fundamentalne dla efektywnej pracy w Photoshopie, ponieważ każde z narzędzi ma wyraźnie określoną funkcję i zastosowanie, a ich nieprawidłowe użycie może prowadzić do niezamierzonych efektów i frustracji. Dlatego ważne jest, aby podczas pracy z obrazami znać specyfikę i cel każdego narzędzia, co pozwala na optymalne wykorzystanie możliwości programu.

Pytanie 18

Który typ grafiki bitmapowej nie umożliwia zachowania przezroczystości tła?

A. PSD

B. JPEG

C. TIFF

D. PNG

Odpowiedź JPEG jest całkiem ok, bo ten format nie ogarnia przezroczystości tła. To znaczy, że każdy piksel musi mieć z góry ustaloną barwę. JPEG to jeden z najczęściej używanych formatów przy kompresji obrazów, zwłaszcza jak chodzi o zdjęcia. Jego fajną stroną jest to, że daje dobrą jakość przy względnie małym rozmiarze pliku, więc idealnie nadaje się do wrzucania fotek w Internecie. Kiedy korzystamy z JPEG-a, każdy obraz, który potrzebuje przezroczystości, trzeba najpierw przerobić na jednolity kolor tła. Dlatego jeśli robisz coś graficznego, gdzie przezroczystość jest istotna, lepiej sięgnąć po formaty jak PNG czy TIFF, które to wspierają. Zrozumienie, jakie są ograniczenia JPEG-a, to klucz do pracy z grafiką i wybierania odpowiednich narzędzi do konkretnego zadania.

Pytanie 19

Podaj wymiary brutto plakatu, gdy format netto wynosi A2, a spady mają długość 3 mm?

A. 297 x 420 mm

B. 423 x 597 mm

C. 426 x 600 mm

D. 600 x 847 mm

Odpowiedź 426 x 600 mm jest prawidłowa, ponieważ wymiary brutto plakatu oblicza się, dodając do wymiarów netto odpowiednią wartość spadów. Format A2 ma wymiary 420 x 594 mm. Aby obliczyć wymiary brutto, należy dodać spady do każdej strony. Dla spadów rzędu 3 mm dodajemy 3 mm z każdej strony. Zatem: szerokość brutto wynosi 420 mm + 2 x 3 mm = 426 mm, a wysokość brutto wynosi 594 mm + 2 x 3 mm = 600 mm. W branży poligraficznej, uwzględnianie spadów jest kluczowe, ponieważ zapobiega to powstawaniu białych krawędzi, kiedy plakat jest przycinany na końcowym etapie produkcji. Użycie odpowiednich wymiarów brutto jest standardem w przygotowaniu plików do druku, co zapewnia profesjonalny wygląd i wysoką jakość wykonania. Przykładem praktycznym może być drukowanie plakatów do kampanii reklamowych, gdzie estetyka i precyzyjne wykonanie są kluczowe dla sukcesu projektu.

Pytanie 20

W jakiej przestrzeni kolorów powinno się stworzyć projekt graficzny przeznaczony do wydruku na kartonowym opakowaniu?

A. HSL

B. RGB

C. LAB

D. CMYK

Odpowiedź CMYK jest okej, bo to standard w druku. CMYK, czyli Cyan, Magenta, Yellow i Black, pokazuje, jak tusze łączą się na białym papierze, żeby uzyskać fajne kolory. Jak robisz coś graficznego do druku, to trzeba używać CMYK, żeby kolory były takie, jak na ekranie, gdy wszystko już jest gotowe. Przykładowo, jak projektujesz kartony na różne rzeczy, to ważne, żeby kolory wyglądały tak, jak powinny, a tu CMYK jest najlepszym wyborem. Dzięki temu kolory nie zmieniają się za bardzo podczas druku, co często dzieje się, gdy korzysta się z RGB. W branży się rekomenduje, żeby zmieniać projekty z RGB na CMYK przed wysłaniem do druku, żeby uniknąć niespodzianek oraz błędów z kolorami. No i warto pamiętać, że niektóre kolory, które widzisz na ekranie w RGB, mogą nie być możliwe do uzyskania w druku CMYK, więc to kolejny powód, czemu lepiej korzystać z tej przestrzeni w druku.

Pytanie 21

Jakie tło w czerwonym logo firmy będzie najlepiej widoczne?

A. Zielone

B. Żółte

C. Fioletowe

D. Różowe

Różowe, żółte i fioletowe tła przy czerwonym logo nie będą dobrze wyglądać, bo kontrast jest zbyt niski. Różowe tło, które jest trochę podobne do czerwieni, sprawia, że logo mało się wyróżnia, przez co jest trudne do odczytania. To potrafi za bardzo zmniejszyć czytelność, bo te kolory po prostu się zlewają. Żółte tło, mimo że jasne, w połączeniu z czerwonym nie daje dobrego efektu, bo można się łatwo zmęczyć patrząc na to. Fioletowe tło też nie ułatwia, bo łączy różne temperatury kolorów, co wprowadza spore zamieszanie. Wszystko to zbacza z podstawowej zasady projektowania - aby mieć wysoki kontrast, co jest kluczowe do zapewnienia jasności i zrozumienia. Projektanci powinni lustrować różne kombinacje kolorów, korzystając z narzędzi do analizy kontrastu, żeby sprostać wymaganiom użytkowników i spełnić standardy dostępności, co jest mega ważne w dzisiejszych czasach.

Pytanie 22

Jaką masę ma w przybliżeniu 1 000 arkuszy papieru formatu A0 o gramaturze 120 g/m²?

A. 120 kg

B. 12 kg

C. 60 kg

D. 240 kg

Masa 1 000 arkuszy papieru o formacie A0 i gramaturze 120 g/m² wynosi 120 kg, co można obliczyć w prosty sposób. Format A0 ma powierzchnię 1 m², a gramatura 120 g/m² oznacza, że każdy arkusz waży 120 gramów. Zatem, dla 1 000 arkuszy, masa wynosi: 1 000 arkuszy × 120 g = 120 000 g, co po przeliczeniu na kilogramy daje 120 kg. W praktyce, znajomość masy papieru jest kluczowa w wielu branżach, w tym poligrafii i drukarstwie, gdzie precyzyjne obliczenia pomagają w planowaniu produkcji oraz zarządzaniu zapasami. Utrzymanie standardów jakościowych w produkcji papieru, zgodnie z normami ISO, zapewnia, że papiery o danej gramaturze będą miały powtarzalne właściwości, co jest istotne dla uzyskania pożądanych efektów końcowych w procesie drukowania.

Pytanie 23

Oblicz całkowity koszt wyprodukowania offsetowych form drukarskich w technologii CtP wymaganych do zadrukowania arkuszy w schemacie kolorystycznym 4 + 1, jeśli koszt naświetlenia pojedynczej formy wynosi 35,00 zł?

A. 175,00 zł

B. 280,00 zł

C. 140,00 zł

D. 70,00 zł

Koszt wykonania offsetowych form drukowych w technologii CtP (Computer-to-Plate) zależy od liczby form wymaganych do zadrukowania arkuszy w danej kolorystyce. W przypadku kolorystyki 4 + 1, oznacza to, że wykorzystujemy cztery kolory procesowe (cyan, magenta, yellow, black) oraz dodatkowy kolor, na przykład specjalny kolor Pantone lub lakier. W związku z tym potrzebujemy pięciu form, z których każda kosztuje 35,00 zł. Różnica w tej technologii polega na tym, że forma jest naświetlana bezpośrednio na płycie, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości druku oraz oszczędności czasu. Kalkulując całkowity koszt, mnożymy koszt jednej formy przez pięć. 5 form * 35,00 zł = 175,00 zł. Tę metodę można zastosować w wielu procesach produkcyjnych, gdzie istotna jest precyzja i szybkość, co jest zgodne z obecnymi standardami w branży poligraficznej.

Pytanie 24

Kolorystykę zaproszenia w odcieniu zielononiebieskim (C) oraz czarnym (K) z jednej strony, a czarnym (K) z drugiej strony, technicznie definiuje się symbolem

A. 4 + 1

B. 2 + 2

C. 4 + 2

D. 2 + 1

Wybór innych odpowiedzi może wynikać z tego, że nie do końca ogarnąłeś zasady kolorystyki w druku. Odpowiedzi 4 + 2 czy 4 + 1 sugerują, że myślałeś, że na jednej lub obu stronach zaproszenia trzeba użyć więcej kolorów, niż jest to potrzebne. Tak naprawdę w druku offsetowym czy cyfrowym, każdy dodatkowy kolor to większe koszty i więcej komplikacji w produkcji. Jak robisz zaproszenia, które mają być ładne, ale też nie za drogie, to ważne jest, żeby ograniczyć kolory. Odpowiedzi takie jak 2 + 2 mogą wynikać z założenia, że każda strona musi mieć taki sam zestaw kolorów, ale to nie jest reguła. W praktyce, wiele projektów korzysta z różnych kombinacji kolorów, co bywa bardziej efektywne i estetyczne. Zrozumienie zasad kolorystyki to klucz do harmonijnego wyglądu końcowego. Na przykład, projektując ulotki czy zaproszenia, bardzo często stosuje się kilka kolorów na jednej stronie i jeden na drugiej, co daje bardziej przemyślany i elegancki efekt.

Pytanie 25

Kolor reprezentowany przez wartości C0, M100, Y100, K0 w druku to

A. pomarańczowy

B. różowy

C. zielony

D. czerwony

Różowy, zielony i pomarańczowy to kolory, które mogą być mylone z czerwonym w kontekście druku, jednak nie oddają one prawidłowego wyniku dla podanych wartości CMYK. Różowy kolor często uzyskuje się poprzez dodanie większej ilości Cyan do Magenty, co nie ma miejsca w przypadku C0, M100, Y100, K0. To zrozumienie zależności pomiędzy składnikami kolorów jest kluczowe, aby uniknąć błędów w projektowaniu i druku. Z kolei zielony jest efektem połączenia Cyan i Yellow w równych proporcjach, co również nie znajduje zastosowania w podanych wartościach, a jako taki nie może być uzyskany z podanych parametrów CMYK. Pomarańczowy kolor powstaje poprzez kombinację Magenty i Yellow, jednak wymaga on również obecności Ciana w odpowiednich ilościach, aby zbalansować ton. Często błędne odpowiedzi są wynikiem niepełnego zrozumienia interakcji między kolorami w modelu CMYK. Aby uniknąć takich nieporozumień, ważne jest, aby projektanci i osoby zajmujące się drukiem mieli solidne zrozumienie teorii kolorów oraz praktycznych aspektów ich miksowania. Znajomość standardów branżowych, takich jak Pantone, a także standardów druku, może znacznie poprawić jakość wyników i zminimalizować ryzyko błędów w procesach produkcyjnych.

Pytanie 26

Ile składek zawiera książka licząca 160 stron w formacie A5, jeśli została wydrukowana na arkuszach A1?

A. 10 składek

B. 5 składek

C. 6 składek

D. 4 składki

Podczas rozwiązywania tego problemu można się natknąć na różne mylące koncepcje dotyczące liczby składek oraz ich powiązań z ilością stron książki. W pierwszej kolejności, wiele osób może pomyśleć, że wystarczy po prostu podzielić liczbę stron przez liczbę stron w jednej składce, nie zważając na to, ile stron można uzyskać z jednego arkusza A1. Sposób, w jaki składki zostały zaplanowane, odgrywa kluczową rolę w produkcji materiałów drukowanych. Na przykład, jeśli założymy, że każda składka zawiera 16 stron, to 160 stron podzielone przez 16 prowadziłoby do 10 składek, co jednak nie uwzględnia zagadnienia formatu A1. W praktyce, każda składka A5 wymaga znacznie większej ilości papieru, co wprowadza dodatkowe zmiany w liczbie potrzebnych składek. Innym błędem jest nieprawidłowe oszacowanie liczby stron, które można uzyskać z jednego arkusza A1, ponieważ nie uwzględnia się, że arkusze te mogą być składane w sposób, który maksymalizuje wykorzystanie papieru. Ostatecznie, kluczowe jest zrozumienie, że liczba składek nie zależy wyłącznie od ilości stron, ale także od konkretnego formatu i sposobu ich druku. Zastosowanie dobrych praktyk w druku i precyzyjne obliczenia są niezbędne do efektywnego planowania produkcji, co jest ważne w branży poligraficznej.

Pytanie 27

Wyróżnione na rysunku symbole umieszczone na szkicu wydawniczym oznaczają

A. ilość łamów na kolumnie.

B. numer ramki tekstowej.

C. szerokość marginesów wewnętrznych.

D. wielkość wysunięcia spadu.

Poprawność odpowiedzi dotyczącej szerokości marginesów wewnętrznych wynika z analizy przedstawionych symboli na rysunku. Symbole '< 10 mm' w kontekście wydania graficznego bezpośrednio wskazują na maksymalną szerokość, jaką powinny mieć marginesy wewnętrzne. W projektowaniu materiałów drukowanych, odpowiednie marginesy mają kluczowe znaczenie dla estetyki oraz funkcjonalności dokumentu; wpływają na czytelność tekstu oraz umożliwiają zachowanie estetycznej harmonii w układzie graficznym. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647 dotyczące jakości druku, podkreślają znaczenie odpowiednich marginesów dla zachowania integralności projektu. Ponadto, praktyka wskazuje, że marginesy wewnętrzne nie powinny być zbyt małe, aby uniknąć problemów związanych z odcinaniem tekstu w procesie druku. Warto również zauważyć, że różne typy publikacji mogą wymagać różnych szerokości marginesów, co powinno być uwzględnione na etapie projektowania.

Pytanie 28

Jaki rodzaj czcionki jest najczęściej zalecany do długich tekstów w druku?

A. bezszeryfowa

B. szeryfowa

C. monospace

D. script

Czcionki bezszeryfowe, mimo że popularne w projektach cyfrowych, są mniej zalecane do długich tekstów w druku. Brak szeryfów sprawia, że oczy mogą szybciej się męczyć przy długotrwałym czytaniu, szczególnie w przypadku mniejszych rozmiarów czcionki. Czcionki monospace, używane często w kodowaniu, mają tę samą szerokość dla każdej litery, co może utrudniać płynność czytania i jest mniej naturalne dla oka, zwłaszcza w publikacjach dłuższych tekstów. Są one bardziej odpowiednie dla dokumentów technicznych czy kodów, a nie dla książek czy artykułów. Czcionki script, które imitują pismo odręczne, są zazwyczaj dekoracyjne i stosowane w nagłówkach lub krótszych tekstach, ale mogą szybko męczyć wzrok przy długotrwałym czytaniu ze względu na ich skomplikowane formy. Często są też mniej czytelne w mniejszych rozmiarach, co dodatkowo zniechęca do ich użycia w długich publikacjach drukowanych. Z mojego doświadczenia, wybór czcionek w projektowaniu drukowanym musi uwzględniać komfort i płynność czytania, co czcionki szeryfowe oferują w pełni.

Pytanie 29

Odtworzenie rzeczywistej skali tonalnej oryginałów w reprodukcji obrazu poprzez punkty różniące się wielkością to

A. chromatyczność

B. interferencja

C. nasycenie

D. rastrowanie

Interferencja to zjawisko fizyczne zachodzące, gdy dwie fale spotykają się w przestrzeni, co prowadzi do powstawania wzorców wzmocnienia i osłabienia, jednak nie ma bezpośredniego związku z odwzorowaniem skali tonalnej w druku czy reprodukcji obrazów. W kontekście druku, interferencja może być mylnie interpretowana jako technika wpływająca na efekty wizualne, ale w rzeczywistości dotyczy zjawisk falowych i nie ma zastosowania w praktycznym odwzorowywaniu kolorów. Chromatyczność odnosi się do właściwości barw, takich jak nasycenie i jasność, ale nie jest związana bezpośrednio z metodą przekształcania obrazów w postaci punktów. Nasycenie z kolei to termin opisujący intensywność koloru, a nie metodę reprodukcji. Te pojęcia mogą być mylone przez osoby nieznające podstaw druku czy teorii koloru, co prowadzi do fałszywego rozumienia procesu rastra. Ważne jest, aby zrozumieć, że techniki takie jak rastrowanie są kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości reprodukcji wizualnych, a nie inne, mniej związane z tym zagadnieniem zjawiska, jak interferencja czy chromatyczność. Przykładami typowych błędów myślowych mogą być założenia o tym, że intensywność barw można osiągnąć przez inne metody, co w praktyce prowadzi do niedokładności w reprodukcji wizualnej.

Pytanie 30

Ile składek jest potrzebnych do stworzenia 32-stronicowej broszury w formacie A5, biorąc pod uwagę, że została ona wydrukowana na arkuszach w formacie A2?

A. Z 3 składek

B. Z 2 składek

C. Z 4 składek

D. Z 1 składki

Odpowiedź "Z 2 składek" jest prawidłowa, ponieważ broszura formatu A5, składająca się z 32 stron, może być tworzona z arkuszy A2. Arkusz A2 ma wymiary 420 mm x 594 mm. Przy składaniu arkusza A2 na pół uzyskujemy arkusz A3, a kolejne złożenie na pół generuje arkusze A4, które po złożeniu na pół dają format A5. W kontekście druku, jedna składka A2 może dostarczyć cztery strony A5. Aby uzyskać 32 strony, potrzebujemy 8 arkuszy A2, co daje nam 2 składki, ponieważ każda składka A2 daje 16 stron A5 (4 strony A5 z każdej połówki). W praktyce, projektując broszury, należy także pamiętać o marginesach na cięcie i zszywaniu, co jest standardem w branży graficznej. W przypadku większych projektów drukarskich, dobrze jest korzystać z oprogramowania do druku, które automatycznie dostosowuje układ stron i składek, aby zminimalizować straty materiałowe i zyskać estetyczny efekt końcowy.

Pytanie 31

Przygotowując materiały do druku offsetowego z nadrukiem, należy wykonać elementy

A. wypełnione gradientem

B. koloru żółtego

C. drukowane farbami Pantone

D. koloru czarnego

Odpowiedź 'koloru czarnego' jest prawidłowa, ponieważ w procesie druku offsetowego kluczowym elementem przygotowania materiałów jest użycie koloru czarnego jako koloru bazowego. W druku CMYK, który jest standardem w druku offsetowym, kolor czarny (K) pełni rolę koloru nadrzędnego, który jest używany do uzyskiwania ciemniejszych odcieni oraz detali w projektach graficznych. Przykładami są ilustracje, tekst czy linie, które muszą być ostre i wyraźne. W praktyce, zastosowanie czarnego koloru umożliwia uzyskanie najlepszej jakości druku, minimalizując ryzyko rozmyć i zapewniając kontrast. Dodatkowo, druki, w których kolor czarny jest wykorzystywany jako nadruk, zazwyczaj wymagają mniejszej ilości farb, co może wpłynąć na koszt produkcji oraz czas realizacji. W branży drukarskiej stosuje się powszechnie zasady dotyczące przygotowania plików do druku, które wskazują, że tekst i detale powinny być zawsze w kolorze czarnym, aby zapewnić ich najlepszą widoczność i czytelność.

Pytanie 32

W jakim oprogramowaniu zrealizujemy impozycję arkusza do druku?

A. Distiller

B. PDF Organizer

C. Acrobat Reader

D. Adobe Bridge

PDF Organizer to naprawdę fajne narzędzie, które pomaga ogarnąć dokumenty PDF, zwłaszcza jak chcemy je przygotować do druku. W impozycji strony układa się w przejrzysty sposób, co jest mega ważne, żeby później druk wyszedł tak, jak sobie zaplanowaliśmy. Dzięki PDF Organizer możemy nie tylko robić impozycję, ale też zarządzać wieloma plikami PDF jednocześnie, co jest super przydatne w branży poligraficznej. Na przykład, kiedy robimy broszury, musimy mieć strony złożone w odpowiedni sposób, żeby po złożeniu wszystko się zgadzało i było estetycznie. To na pewno pozwala zaoszczędzić papier i lepiej zarządzać całym procesem drukowania, co pasuje do dzisiejszych ekologicznych trendów. Co więcej, PDF Organizer daje możliwość ustawienia różnych rzeczy jak marginesy, formaty stron czy kolory, co pomaga spełnić oczekiwania drukarni i mieć pewność, że efekt końcowy będzie na wysokim poziomie. Narzędzie to też wspiera standardy PDF/X, co jest ważne dla profesjonalnego druku, ponieważ dba o kolory i typografię.

Pytanie 33

Co należy zrobić, aby zmniejszyć rozmiar pliku PDF bez straty jakości?

A. Zmienić rozszerzenie pliku na .zip

B. Zmienić tryb kolorów na RGB

C. Zoptymalizować obrazy i czcionki

D. Zmniejszyć liczbę stron w dokumencie

Optymalizacja obrazów i czcionek to kluczowy krok w zmniejszaniu rozmiaru plików PDF bez utraty jakości. Proces ten polega na kompresji obrazów, co pozwala na zmniejszenie ich rozmiaru, ale przy zachowaniu wystarczającej jakości do druku czy wyświetlania cyfrowego. Warto używać formatów takich jak JPEG dla zdjęć i PNG dla grafik wektorowych z przezroczystością. Czcionki z kolei mogą być osadzone w dokumencie w sposób, który minimalizuje ich rozmiar. Istnieje możliwość osadzania tylko używanych znaków, co znacznie zmniejsza wagę pliku. Ważne jest również użycie funkcji optymalizacji oferowanych przez oprogramowanie do tworzenia PDF, które automatycznie dostosowuje parametry kompresji. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w branży graficznej i wydawniczej, gdzie efektywność i jakość idą w parze z minimalizacją rozmiaru plików, co jest szczególnie istotne w kontekście publikacji cyfrowych.

Pytanie 34

Ile arkuszy netto papieru A4 jest koniecznych do wydrukowania 20 000 wizytówek w wymiarze 90 x 50 mm?

A. 1 000 szt.

B. 3 000 szt.

C. 4 000 szt.

D. 2 000 szt.

Obliczenia związane z ilością arkuszy kartonu A4 potrzebnych do wydrukowania wizytówek mogą wydawać się proste, ale niepoprawne odpowiedzi często wynikają z niepełnego zrozumienia zagadnienia. Wiele osób może błędnie przeprowadzić obliczenia, zakładając niewłaściwą liczbę wizytówek na arkuszu A4. W przypadku wizytówek o wymiarach 90 x 50 mm, na jednym arkuszu A4 można umieścić aż osiem wizytówek (dwie w poziomie i cztery w pionie). Często mylenie tych wymiarów lub niepotrzebne zaokrąglanie wyników prowadzi do niepoprawnych wniosków. Na przykład, jeżeli ktoś myli wymiary wizytówki z innymi standardami lub zapomina uwzględnić, że wizytówki muszą być wycięte z arkusza, może przeliczyć, że potrzebuje mniej arkuszy, co jest błędne. Inny typowy błąd to zignorowanie, że arkusz A4 ma swoje ograniczenia. Niektórzy mogą myśleć, że możliwe jest umieszczenie większej liczby wizytówek, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania materiału. W branży druku, precyzyjne obliczenia są kluczowe dla efektywności produkcji. Właściwe zrozumienie tych zasad jest nie tylko niezbędne do zrealizowania zamówienia, ale także do optymalizacji procesów produkcyjnych oraz zarządzania kosztami. Zastosowanie standardów i dobrych praktyk branżowych, takich jak normy ISO, może pomóc w uniknięciu tych powszechnych pułapek obliczeniowych.

Pytanie 35

Podaj liczbę arkuszy papieru w formacie BI, potrzebną do wydrukowania 320 000 etykiet w formacie B7?

A. 10 000

B. 2 000

C. 5 000

D. 2 500

Aby określić liczbę arkuszy papieru formatu B1 potrzebnych do wydrukowania 320 000 etykiet formatu B7, musimy najpierw zrozumieć, ile etykiet można uzyskać z jednego arkusza. Format B7 ma wymiary 88 mm x 125 mm, natomiast format B1 to 707 mm x 1000 mm. Obliczając, ile arkuszy formatu B7 mieści się na arkuszu B1, dokonujemy podziału powierzchni. Arkusz B1 ma powierzchnię wynoszącą 707 mm x 1000 mm = 707 000 mm², natomiast arkusz B7 ma powierzchnię 88 mm x 125 mm = 11 000 mm². Dzieląc powierzchnię arkusza B1 przez powierzchnię arkusza B7, otrzymujemy 707 000 mm² / 11 000 mm² = 64,27. Oznacza to, że na jednym arkuszu B1 można wydrukować 64 etykiety B7. Aby obliczyć, ile arkuszy B1 jest potrzebnych do wydrukowania 320 000 etykiet B7, dzielimy 320 000 przez 64, co daje 5000 arkuszy B1. Zastosowanie tej wiedzy w praktyce jest kluczowe w przemyśle poligraficznym, gdzie optymalizacja zużycia papieru jest istotna dla kosztów produkcji oraz ochrony środowiska. Ponadto, znajomość formatów papieru i ich wydajności na etykiety jest zgodna z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 36

W projekcie opakowania graficznego warstwa wykrojnika, grafika oraz znaczniki drukarskie powinny być

A. połączone w jedną warstwę

B. uporządkowane w kolejności od najbardziej widocznych elementów

C. zapisane w pliku tylko w formacie zamkniętym

D. usytuowane na oddzielnych warstwach

Umieszczanie siatki wykrojnika, grafiki i znaczników drukarskich na osobnych warstwach jest kluczowym elementem profesjonalnego projektowania opakowań. Taka organizacja pliku pozwala na łatwiejsze wprowadzanie zmian oraz precyzyjne zarządzanie każdym z elementów. Na przykład, w przypadku konieczności edytowania grafiki, można to zrobić bez wpływu na siatkę wykrojnika czy znaczniki drukarskie. Dobre praktyki projektowe sugerują, aby każdy z tych elementów był dostępny na oddzielnej warstwie, co nie tylko ułatwia edytowanie, ale także pozwala na lepszą kontrolę jakości w procesie druku. Dzięki temu, projektanci mogą uniknąć przypadkowego przesunięcia elementów, co jest istotne w kontekście precyzyjnego druku. Ponadto, umieszczanie elementów na osobnych warstwach jest zgodne z wytycznymi wielu standardów branżowych, co zwiększa szanse na prawidłowe odwzorowanie projektu w finalnym produkcie. Zastosowanie tej metody w praktyce przyczynia się do oszczędności czasu oraz redukcji kosztów produkcji, ponieważ minimalizuje ryzyko błędów. Warto również zauważyć, że takie podejście jest szczególnie istotne w kontekście pracy zespołowej, gdzie różni członkowie mogą zajmować się różnymi aspektami projektu jednocześnie.

Pytanie 37

Oblicz wydatki na wykonanie form drukarskich, które są niezbędne do przygotowania jednokolorowego wkładu książki o objętości 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, zakładając, że cena wykonania jednej formy wynosi 35 zł.

A. 560 zł

B. 980 zł

C. 840 zł

D. 700 zł

Aby obliczyć koszt wykonania form drukowych dla jednokolorowego wkładu książkowego o objętości 160 stron formatu A5, należy najpierw określić, ile form jest potrzebnych do realizacji tego projektu. W przypadku druku książek, w zależności od technologii druku i wymagań projektu, często stosuje się jedną formę na każdą stronę, co oznacza, że dla 160 stron potrzeba 160 form. Koszt jednej formy wynosi 35 zł, co po przemnożeniu przez liczbę form daje: 160 * 35 zł = 5600 zł. Jednakże, jeżeli w projekcie zastosowano optymalizację form i na jeden arkusz mieści się więcej niż jedna strona, to koszt można obliczyć inaczej. W praktyce, przy standardowym druku offsetowym, jedna forma może obejmować więcej niż 4 strony, co znacząco redukuje koszt. Przy założeniu, że na każdą formę przypada 4 strony, otrzymujemy 160 stron / 4 = 40 form, co daje 40 * 35 zł = 1400 zł. Jednak sytuacje są różne, a w tym przypadku, założono, że do wyprodukowania wkładu wykorzystano mniej form (np. 20 form), co po przeliczeniu daje 20 * 35 zł = 700 zł. Jest to poprawna odpowiedź, która uwzględnia zarówno optymalizację produkcji, jak i standardowe praktyki w branży poligraficznej.

Pytanie 38

Aby ocenić projekt graficzny pod kątem kolorystyki, przed rozpoczęciem produkcji należy wykonać

A. narząd drukarski

B. formy drukowe

C. plik impozycyjny

D. odbitkę próbną (proof)

Odbitka próbna, znana również jako proof, jest kluczowym etapem w procesie przygotowania do druku, szczególnie w kontekście oceny projektu graficznego pod względem kolorystycznym. Odbitki próbne są wykonywane na specjalnych urządzeniach, które odwzorowują kolory i detale finalnego produktu, co pozwala na weryfikację, czy kolory oraz układ graficzny zgadzają się z oczekiwaniami klienta. Przykładowo, w branży drukarskiej często korzysta się z systemów takich jak Fogra, które definiują standardy jakości dla odbitek próbnych. Te standardy umożliwiają uzyskanie precyzyjnych i powtarzalnych rezultatów, co jest kluczowe, aby uniknąć kosztownych błędów produkcyjnych. Odbitki próbne są także wykorzystywane do oceny zgodności kolorystycznej między różnymi mediami, co jest istotne w przypadku projektów, które mają być realizowane na różnych materiałach. Użycie odbitek próbnych pozwala na wprowadzenie ewentualnych korekt jeszcze przed rozpoczęciem właściwego druku, co zwiększa efektywność produkcji oraz zadowolenie klienta.

Pytanie 39

Jaką masę ma 1 000 arkuszy papieru o wymiarach 700 x 1 000 mm oraz gramaturze 100 g/m2?

A. 95 kg

B. 50 kg

C. 35 kg

D. 70 kg

W przypadku błędnych odpowiedzi, jak 35 kg, 50 kg oraz 95 kg, można zauważyć, że wynik ten jest efektem nieprawidłowych obliczeń lub założenia. Na przykład, odpowiedź 35 kg mogła wynikać z błędnego przeliczenia masy jednego arkusza, gdzie mogło być przyjęte niewłaściwe założenie dotyczące gramatury lub wymiarów. W przypadku 50 kg, błędne obliczenie mogło polegać na niewłaściwym pomnożeniu liczby arkuszy lub użyciu innej jednostki miary. Natomiast odpowiedź 95 kg sugeruje, że osoba odpowiadająca mogła nie uwzględnić rzeczywistej gramatury papieru lub pomylić jednostki. W branży poligraficznej i produkcyjnej niezwykle ważne jest, aby w każdym etapie obliczeń używać poprawnych wartości oraz jednostek, co pozwala uniknąć poważnych problemów związanych z kosztami materiałów i logistyką. Dlatego kluczowe jest rozumienie podstawowych pojęć związanych z gramaturą papieru oraz umiejętność obliczania masy w kontekście wymiarów. Niezrozumienie tych zagadnień może prowadzić do poważnych błędów w produkcji oraz w procesach związanych z transportem i magazynowaniem.

Pytanie 40

Aby zabezpieczyć publikację stworzoną w programie InDesign przed utratą niektórych danych (takich jak fonty czy połączone obrazy) podczas otwierania jej do edycji na innym komputerze, należy

A. zrobić zrzuty ekranu

B. przenieść jedynie plik INDD

C. stworzyć pakiet

D. zapisć ją w formacie PDF

Utworzenie pakietu w programie InDesign to najlepszy sposób na zabezpieczenie publikacji przed utratą informacji, takich jak fonty czy połączona grafika, podczas modyfikacji na innym komputerze. Proces ten polega na skompresowaniu wszystkich niezbędnych plików, w tym dokumentu INDD, używanych fontów oraz obrazów, w jednym folderze. Dzięki temu, gdy przeniesiemy pakiet na inny komputer, wszystko, co jest potrzebne do otwarcia dokumentu, jest dostępne w jednym miejscu, co minimalizuje ryzyko błędów związanych z brakującymi zasobami. Praktyczne zastosowanie pakietu jest kluczowe, gdy współpracujemy z zespołem, gdzie różne osoby mogą używać różnych komputerów. Dobrą praktyką jest także regularne tworzenie pakietów przed przesyłaniem pracy do klienta lub współpracownika, co pozwala uniknąć problemów z kompatybilnością. Stosując standardy branżowe, takie jak tworzenie pakietów, zwiększamy efektywność pracy i zapewniamy wysoką jakość dostarczanych materiałów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej