Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 19 marca 2025 09:00
  • Data zakończenia: 19 marca 2025 09:17

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W systemie Linux plik posiada uprawnienia ustawione na 765. Grupa przypisana do tego pliku ma możliwość

A. odczytu i wykonania
B. odczytu, zapisu oraz wykonania
C. odczytu i zapisu
D. tylko odczytu
Odpowiedź "odczytać i zapisać" jest prawidłowa, ponieważ w systemie Linux uprawnienia plików są reprezentowane przez trzy grupy: właściciela, grupę oraz pozostałych użytkowników. Liczba 765 w systemie uprawnień oznacza, że właściciel ma pełne uprawnienia (7 - odczyt, zapis, wykonanie), grupa ma uprawnienia do odczytu i zapisu (6 - odczyt, zapis, brak wykonania), a pozostałych użytkowników mają tylko prawo do wykonania (5 - odczyt, brak zapisu, wykonanie). Dlatego grupa przypisana do pliku może jedynie odczytywać oraz zapisywać plik, ale nie może go wykonać. Przykładem zastosowania takich uprawnień może być plik konfiguracyjny, gdzie administrator chciałby, aby członkowie grupy mogli go edytować, ale nie uruchamiać. Dobre praktyki wskazują, że należy starannie dobierać uprawnienia, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu oraz zapewnić odpowiednią kontrolę nad danymi. Utrzymywanie właściwych uprawnień plików jest kluczowe dla bezpieczeństwa systemu.
Pytanie 2

Czynnikiem zagrażającym bezpieczeństwu systemu operacyjnego, który zmusza go do automatycznej aktualizacji, są

A. niepoprawne hasła użytkowników mających prawa administratora
B. dziury w oprogramowaniu systemowym
C. nieprawidłowo skonfigurowane uprawnienia do plików
D. nieprawidłowo zainstalowane sterowniki sprzętowe
Wymienione odpowiedzi dotyczą różnych aspektów bezpieczeństwa systemu operacyjnego, jednak nie prowadzą one bezpośrednio do automatycznej aktualizacji systemu. Niewłaściwie ustawione prawa do plików mogą prowadzić do nieuprawnionego dostępu do danych, ale nie są one bezpośrednim zagrożeniem, które wymuszałoby automatyczne aktualizacje. Z kolei błędnie zainstalowane sterowniki urządzeń mogą powodować problemy z kompatybilnością oraz stabilnością systemu, jednak same w sobie nie stanowią luki, która wymuszałaby pilne działania aktualizacyjne. Błędne hasła użytkowników z prawami administratora, mimo że mogą zagrażać bezpieczeństwu, nie są bezpośrednio związane z lukami w oprogramowaniu systemowym. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie kwestii dostępu z lukami w oprogramowaniu. Automatyczne aktualizacje mają na celu eliminację luk w oprogramowaniu, które mogą być wykorzystane przez atakujących, a nie problemów związanych z innymi czynnikami, które wymieniono. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że zagrożenia z zakresu bezpieczeństwa IT są zróżnicowane i wymagają różnych strategii ochrony.
Pytanie 3

Jakie polecenie w systemie operacyjnym Linux służy do prezentowania konfiguracji interfejsów sieciowych?

A. ipconfig
B. ifconfig
C. tracert
D. ping
Polecenie 'ifconfig' jest jednym z podstawowych narzędzi w systemie operacyjnym Linux, stosowanym do wyświetlania oraz konfiguracji interfejsów sieciowych. Umożliwia użytkownikowi uzyskanie szczegółowych informacji na temat aktualnych interfejsów, takich jak adresy IP, maski podsieci, statystyki ruchu oraz stany interfejsów. Przykładowo, komenda 'ifconfig -a' wyświetli listę wszystkich interfejsów, nawet tych, które są wyłączone. W praktyce, narzędzie to jest często wykorzystywane przez administratorów sieci do monitorowania i diagnostyki, np. w celu rozwiązywania problemów z połączeniem sieciowym. Warto jednak zauważyć, że 'ifconfig' zostało częściowo zastąpione przez bardziej nowoczesne polecenie 'ip', które jest częścią zestawu narzędzi iproute2. Znajomość obu tych narzędzi jest kluczowa dla efektywnego zarządzania siecią w systemach Linux, co jest zgodne z dobrymi praktykami w administracji systemami operacyjnymi.
Pytanie 4

Relacja między ładunkiem zmagazynowanym na przewodniku a potencjałem tego przewodnika wskazuje na jego

A. moc
B. rezystancję
C. pojemność elektryczną
D. indukcyjność
Pojemność elektryczna to właściwość przewodnika, która definiuje zdolność do gromadzenia ładunku elektrycznego pod wpływem potencjału elektrycznego. Z definicji, pojemność C jest równa stosunkowi zgromadzonego ładunku Q do potencjału V, co można zapisać jako C = Q/V. W praktyce, pojemność elektryczna odgrywa kluczową rolę w wielu zastosowaniach technologicznych, takich jak kondensatory, które są komponentami szeroko stosowanymi w obwodach elektronicznych do przechowywania energii, filtracji sygnałów czy stabilizacji napięcia. Pojemność kondensatorów może być różna w zależności od zastosowanych materiałów dielektrycznych i geometrii. Dobre praktyki inżynieryjne wymagają zrozumienia pojemności, aby odpowiednio dobierać kondensatory do konkretnych układów, co wpływa na ich efektywność i żywotność. W kontekście standardów, analiza pojemności jest ważna także w projektowaniu systemów zasilania, gdzie stabilność i jakość dostarczanego napięcia są kluczowe dla funkcjonowania urządzeń elektronicznych.
Pytanie 5

W specyfikacji IEEE 802.3af opisano technologię dostarczania energii elektrycznej do różnych urządzeń sieciowych jako

A. Power under Control
B. Power over Ethernet
C. Power over Internet
D. Power over Classifications
Poprawna odpowiedź to 'Power over Ethernet' (PoE), która jest standardem zdefiniowanym w normie IEEE 802.3af. Technologia ta umożliwia przesyłanie energii elektrycznej przez standardowe kable Ethernet, co pozwala na zasilanie różnych urządzeń sieciowych, takich jak kamery IP, telefony VoIP czy punkty dostępu Wi-Fi, bez potrzeby stosowania oddzielnych zasilaczy. Zastosowanie PoE znacznie upraszcza instalację urządzeń, eliminując konieczność dostępu do gniazdek elektrycznych w pobliżu. Dzięki temu technologia ta jest szeroko stosowana w nowoczesnych biurach oraz systemach monitoringu. PoE przyczynia się również do zmniejszenia kosztów instalacji oraz zwiększa elastyczność w rozmieszczaniu urządzeń w przestrzeni roboczej. Dodatkowo, standard IEEE 802.3af pozwala na przesyłanie do 15.4 W mocy, co jest wystarczające dla wielu typowych urządzeń. Warto również zaznaczyć, że PoE jest częścią większej rodziny standardów, w tym IEEE 802.3at (PoE+) i IEEE 802.3bt (PoE++), które oferują jeszcze wyższe moce zasilania.
Pytanie 6

W metodzie archiwizacji danych nazwanej Dziadek – Ojciec – Syn na poziomie Dziadek przeprowadza się kopię danych na koniec

A. dnia
B. miesiąca
C. tygodnia
D. roku
Odpowiedź 'miesiąca' jest prawidłowa w kontekście strategii archiwizacji danych Dziadek – Ojciec – Syn, ponieważ na poziomie Dziadek zakłada się wykonywanie kopii zapasowych co miesiąc. Ta strategia jest stosunkowo szeroko akceptowana w branży IT, ponieważ pozwala na utrzymanie odpowiedniego balansu pomiędzy częstotliwością archiwizacji a ilością przechowywanych danych. Regularne archiwizowanie danych co miesiąc umożliwia organizacjom szybkie przywracanie pełnych zestawów danych w przypadku awarii lub utraty informacji. Przykłady zastosowania tej strategii można znaleźć w firmach, które wymagają stabilnych i długoterminowych kopii zapasowych, takich jak instytucje finansowe czy szpitale, dla których przechowywanie danych przez dłuższy czas jest kluczowe. W praktyce, przy odpowiednim zarządzaniu cyklem życia danych, strategia ta również pozwala na efektywne zarządzanie przestrzenią dyskową i ogranicza ryzyko przechowywania niepotrzebnych danych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania danymi.
Pytanie 7

Komputer stracił łączność z siecią. Jakie działanie powinno być podjęte w pierwszej kolejności, aby naprawić problem?

A. Przelogować się na innego użytkownika
B. Sprawdzić adres IP przypisany do karty sieciowej
C. Zaktualizować system operacyjny
D. Zaktualizować sterownik karty sieciowej
Zaktualizowanie systemu operacyjnego, przelogowanie się na innego użytkownika oraz zaktualizowanie sterownika karty sieciowej to podejścia, które mogą być użyteczne w innych kontekstach, ale nie są one pierwszymi krokami w rozwiązywaniu problemów z połączeniem sieciowym. Aktualizacja systemu operacyjnego jest zazwyczaj zalecana w celu poprawy bezpieczeństwa oraz dodania nowych funkcji, jednak w przypadku utraty połączenia to działanie nie jest priorytetowe. Często system operacyjny jest już odpowiednio skonfigurowany do obsługi sieci, więc aktualizacja nic nie wniesie do rozwiązania problemu. Przelogowanie się na innego użytkownika może pomóc w sytuacji, gdy problem jest związany z kontem użytkownika, ale nie jest to standardowa praktyka w rozwiązywaniu problemów sieciowych. Z kolei aktualizacja sterownika karty sieciowej, choć może być użyteczna, często nie jest konieczna, jeśli karta funkcjonowała poprawnie przed utratą połączenia. Typowym błędem jest zakładanie, że problemy z siecią zawsze wymagają skomplikowanych działań; w wielu przypadkach najprostsze kroki, takie jak sprawdzenie adresu IP, mogą szybko zidentyfikować źródło problemu. Kluczowe jest zrozumienie, że diagnozowanie problemów sieciowych powinno zaczynać się od podstawowej analizy, co pozwala oszczędzić czas i zasoby.
Pytanie 8

Aby zrealizować alternatywę logiczną z negacją, konieczne jest zastosowanie funktora

A. EX-OR
B. OR
C. NOR
D. NAND
Wybór innych operatorów logicznych, takich jak EX-OR, NAND lub OR, jest nieprawidłowy w kontekście realizacji alternatywy logicznej z negacją. EX-OR, znane również jako operator ekskluzywnej alternatywy, zwraca wartość prawdziwą tylko wtedy, gdy dokładnie jeden z jego argumentów jest prawdziwy. To oznacza, że nie realizuje pełnej alternatywy w połączeniu z negacją, ponieważ nie uwzględnia sytuacji, w której oba argumenty są fałszywe. Operator NAND, z drugiej strony, jest negacją koniunkcji, co oznacza, że zwraca wartość fałszywą tylko wtedy, gdy oba argumenty są prawdziwe. Choć NAND jest bardzo przydatny w praktyce, nie spełnia wymagań dotyczących realizacji alternatywy z negacją. Operator OR zwraca wartość prawdziwą, gdy przynajmniej jeden z argumentów jest prawdziwy, jednak nie zapewnia negacji w sposób, który umożliwiałby realizację wyrażenia NOR. Uzycie bramek NAND i OR może prowadzić do nieporozumień w kontekście projektowania układów cyfrowych, ponieważ mogą one nie oddać zamierzonego zachowania w sytuacjach, gdzie wymagane jest zarówno łączenie wartości, jak i ich negacja. Umiejętność rozróżnienia tych operatorów oraz zrozumienie ich zastosowania jest niezbędne, aby unikać błędów w projektach elektronicznych oraz w logice cyfrowej.
Pytanie 9

Jaki typ macierzy dyskowych zapewnia tak zwany mirroring dysków?

A. RAID-0
B. RAID-5
C. RAID-1
D. RAID-3
RAID-1, znany jako mirroring, to technologia macierzy dyskowych, która zapewnia wysoką dostępność danych poprzez duplikację informacji na dwóch lub więcej dyskach. W przypadku jednego z dysków awarii, system może kontynuować pracę, korzystając z kopii zapasowej na drugim dysku, co znacząco podnosi bezpieczeństwo przechowywanych danych. Przykładem zastosowania RAID-1 może być środowisko przedsiębiorcze, gdzie krytyczne dane muszą być dostępne bez przerwy. Dzięki tej technologii, administratorzy mogą minimalizować ryzyko utraty danych oraz zapewnić ciągłość działania systemów informatycznych. Standardowe praktyki zalecają stosowanie RAID-1 w serwerach plików oraz w systemach, gdzie bezpieczeństwo danych jest kluczowe, takich jak bazy danych. Dodatkowo, RAID-1 może być wykorzystywany w połączeniu z innymi poziomami RAID, aby uzyskać dalsze korzyści, jak na przykład RAID-10, który łączy mirroring z podziałem na dyski, oferując jeszcze wyższą wydajność i niezawodność.
Pytanie 10

Aby zmienić profil na obowiązkowy, trzeba zmodyfikować rozszerzenie pliku ntuser.dat na

Ilustracja do pytania
A. ntuser.man
B. ntuser.sys
C. $ntuser.exe
D. $ntuser.bat
Rozszerzenie pliku ntuser.sys nie jest związane z procesem tworzenia profili obowiązkowych. Rozszerzenie to nawiązuje do systemowych plików i sterowników w systemie Windows, ale nie ma związku z plikami profilów użytkownika. Próba zmiany rozszerzenia na ntuser.sys nie przyniesie zamierzonego efektu, ponieważ system nie rozpozna pliku jako profilu obowiązkowego. Z kolei $ntuser.bat to plik wsadowy, który mógłby zawierać skrypty do automatyzacji zadań, ale nie jest powiązany z konfiguracją profili użytkownika. Użytkownicy mogą mylnie przypuszczać, że zmiana rozszerzenia na .bat wykona pewne skrypty przy logowaniu, co nie jest intencją przy tworzeniu profili obowiązkowych. Rozszerzenie $ntuser.exe sugeruje plik wykonywalny, który jest uruchamiany jako program. Jednakże, pliki profilów użytkownika nie działają jako programy, a więc zmiana na .exe jest błędna i nie wpływa na sposób, w jaki system Windows zarządza profilami. W przypadku profili obowiązkowych, poprawne zrozumienie, że rozszerzenie .man jest kluczowe dla ich implementacji, zapobiega nieprawidłowym próbom modyfikacji, które mogą skutkować nieoczekiwanym zachowaniem systemu.
Pytanie 11

Jakie oprogramowanie jest używane do archiwizacji danych w systemie Linux?

A. lzma
B. tar
C. free
D. compress
Odpowiedź 'tar' jest prawidłowa, ponieważ program ten jest standardowym narzędziem w systemach Unix i Linux do archiwizacji danych. Tar (Tape Archive) umożliwia tworzenie archiwów z wielu plików i katalogów w jednym pliku, co ułatwia ich przechowywanie i transport. Program tar nie tylko łączy pliki, ale może również kompresować dane przy użyciu różnych algorytmów, takich jak gzip czy bzip2, co dodatkowo redukuje rozmiar archiwum. Przykładowe użycie to komenda 'tar -cvf archiwum.tar /ścieżka/do/katalogu', która tworzy archiwum z zawartości podanego katalogu. Narzędzie to jest niezbędne w administracji systemami, przy tworzeniu kopii zapasowych oraz przy migracji danych. Dobre praktyki zalecają regularne tworzenie archiwów danych oraz ich szyfrowanie, aby zapewnić dodatkową ochronę przed utratą informacji. Tar jest także często używany w skryptach automatyzujących procesy zarządzania danymi.
Pytanie 12

W jednostce ALU do rejestru akumulatora wprowadzono liczbę dziesiętną 600. Jak wygląda jej reprezentacja w systemie binarnym?

A. 111011000
B. 111111101
C. 111110100
D. 110110000
Reprezentacja binarna liczby dziesiętnej 600 to 111110100. Aby to zrozumieć, najpierw należy przekształcić liczbę dziesiętną na system binarny, co można wykonać poprzez dzielenie liczby przez 2 i zapisywanie reszt z każdego dzielenia. Rozpoczynamy od 600: 600 dzielone przez 2 to 300 z resztą 0, 300 dzielone przez 2 to 150 z resztą 0, 150 dzielone przez 2 to 75 z resztą 0, 75 dzielone przez 2 to 37 z resztą 1, 37 dzielone przez 2 to 18 z resztą 1, 18 dzielone przez 2 to 9 z resztą 0, 9 dzielone przez 2 to 4 z resztą 1, 4 dzielone przez 2 to 2 z resztą 0, 2 dzielone przez 2 to 1 z resztą 0, a 1 dzielone przez 2 to 0 z resztą 1. Zbierając reszty od ostatniego dzielenia do pierwszego, otrzymujemy 1001010110, co odpowiada 111110100. Praktyczne zastosowania takiej konwersji występują w programowaniu i inżynierii komputerowej, gdzie operacje na danych często wymagają znajomości różnych systemów liczbowych, w tym binarnego do pracy z niskopoziomowym kodem i architekturą komputerów, co jest standardem w branży. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla efektywnej pracy w obszarze informatyki.
Pytanie 13

Aby zminimalizować różnice w kolorach pomiędzy zeskanowanymi obrazami prezentowanymi na monitorze a ich wersjami oryginalnymi, należy przeprowadzić

A. interpolację skanera
B. modelowanie skanera
C. kadrowanie skanera
D. kalibrację skanera
Modelowanie skanera odnosi się do procesu, w którym tworzone są matematyczne modele reprezentujące działanie skanera. Chociaż jest to ważny element inżynierii obrazowania, sam proces modelowania nie rozwiązuje problemu różnic kolorystycznych. Interpolacja skanera to technika stosowana do uzupełniania brakujących danych w zeskanowanych obrazach, ale nie ma związku z kolorami oryginału. Kadrowanie skanera to z kolei czynność polegająca na przycinaniu zdjęć, co również nie wpływa na odwzorowanie kolorów, a jedynie na ich wymiary. Często popełnianym błędem jest mylenie procesów związanych z obróbką obrazu z tymi, które dotyczą kalibracji. Niezrozumienie, że kalibracja jest kluczowa dla odpowiedniego odwzorowania kolorów, prowadzi do konsekwencji w postaci niedokładności w wydrukach i publikacjach. W praktyce, jeśli skanowanie nie zostanie odpowiednio skalibrowane, efekty będą niezadowalające, a użytkownicy mogą zauważyć znaczne różnice kolorystyczne między skanowanymi obrazami a ich oryginałami, co podważa jakość pracy w obszarze grafiki i fotografii.
Pytanie 14

Na ilustracji ukazany jest tylny panel stacji roboczej. Strzałką wskazano port

Ilustracja do pytania
A. HDMI
B. USB 3.0
C. eSATA
D. DisplayPort
Podczas analizy portu oznaczonego na tylnym panelu stacji roboczej można natknąć się na kilka możliwości które mogą prowadzić do błędnych identyfikacji. Pierwszym z omawianych złączy jest HDMI które jest jednym z najpopularniejszych cyfrowych interfejsów audio-wideo w urządzeniach konsumenckich. HDMI jest szeroko stosowany w telewizorach konsolach do gier i niektórych komputerach. Niemniej jednak różni się kształtem i oznakowaniem od DisplayPort co czyni go łatwo rozpoznawalnym. Drugim potencjalnym źródłem pomyłki jest port eSATA który jest używany głównie do zewnętrznych połączeń dysków twardych. Jego główną funkcją jest przesył danych a nie sygnałów audio-wideo co wyklucza go w tym kontekście. Ponadto port ten ma inną konstrukcję mechaniczną. Trzecią możliwością jest USB 3.0 które odgrywa kluczową rolę w przesyłaniu danych i ładowaniu urządzeń. Choć USB 3.0 ma charakterystyczne niebieskie wnętrze i prostokątny kształt często jest mylony ze złączami audio-wideo przez osoby mniej obeznane z technologią. USB 3.0 nie jest przeznaczone do przesyłania sygnałów wideo co dodatkowo potwierdza jego nieprzydatność w tym przypadku. Rozumienie różnic między tymi portami jest niezbędne dla specjalistów technicznych aby skutecznie konfigurować i diagnozować systemy komputerowe. Unikanie tych typowych pomyłek jest istotne dla zapewnienia prawidłowego działania urządzeń i optymalizacji przepływu pracy w środowisku informatycznym. Dokładne rozpoznanie odpowiednich złączy w zależności od ich zastosowania jest kluczowe dla osiągnięcia efektywności operacyjnej i zapobiegania błędom w implementacji infrastruktury IT. Właściwa wiedza na temat tych interfejsów pozwala na prawidłowe wykorzystywanie dostępnych zasobów technologicznych co ma kluczowe znaczenie dla sukcesu w branży informatycznej.
Pytanie 15

Zestaw komputerowy, który został przedstawiony, jest niepełny. Który z elementów nie został wymieniony w tabeli, a jest kluczowy dla prawidłowego funkcjonowania zestawu?

Lp.Nazwa podzespołu
1.Zalman Obudowa R1 Midi Tower bez PSU, USB 3.0
2.Gigabyte GA-H110M-S2H, Realtek ALC887, DualDDR4-2133, SATA3, HDMI, DVI, D-Sub, LGA1151, mATX
3.Intel Core i5-6400, Quad Core, 2.70GHz, 6MB, LGA1151, 14nm, 65W, Intel HD Graphics, VGA, BOX
4.Patriot Signature DDR4 2x4GB 2133MHz
5.Seagate BarraCuda, 3.5", 1TB, SATA/600, 7200RPM, 64MB cache
6.LG SuperMulti SATA DVD+/-R24x,DVD+RW6x,DVD+R DL 8x, bare bulk (czarny)
7.Gembird Bezprzewodowy Zestaw Klawiatura i Mysz
8.Monitor Iiyama E2083HSD-B1 19.5inch, TN, HD+, DVI, głośniki
9.Microsoft OEM Win Home 10 64Bit Polish 1pk DVD

A. Zasilacz
B. Karta graficzna
C. Pamięć RAM
D. Wentylator procesora
Zestaw komputerowy wymaga do swojego działania kilku kluczowych komponentów, ale nie wszystkie elementy są równie niezbędne w podstawowej konfiguracji. Pamięć RAM, choć istotna dla wydajności systemu, nie jest elementem, który można pominąć w kontekście podstawowego uruchomienia komputera. Podobnie, karta graficzna jest wymagana tylko w sytuacjach, gdy komputer jest używany do zaawansowanych aplikacji graficznych lub gier, ale większość nowoczesnych procesorów posiada zintegrowane układy graficzne, które pozwalają na podstawowe użycie komputera. Wentylator procesora, choć zalecany, szczególnie dla utrzymania optymalnej temperatury procesora i zapewnienia jego długowieczności, nie jest absolutnie niezbędny do samego uruchomienia systemu komputerowego, pod warunkiem, że procesor nie osiągnie krytycznych temperatur. Typowy błąd myślowy polega na nieświadomym ignorowaniu roli zasilacza, ponieważ jest on mniej widoczny na poziomie użytkownika niż na przykład karta graficzna czy układ chłodzenia. Zasilacz jest jednak nieodzowny, ponieważ bez niego żaden inny komponent nie będzie mógł działać. To on zasila komputer, dostarczając niezbędną energię do funkcjonowania wszystkich komponentów, a jego brak uniemożliwia jakiekolwiek operacje, nawet te najbardziej podstawowe, jak uruchomienie systemu operacyjnego.
Pytanie 16

Podstawowym zadaniem mechanizmu Plug and Play jest

A. automatyczne uruchomienie ostatnio używanej gry
B. automatyczne wykonywanie kopii zapasowych danych na nowym nośniku pamięci
C. rozpoznanie nowo podłączonego urządzenia i automatyczne przypisanie mu zasobów
D. automatyczne usuwanie sterowników, które przez dłuższy czas nie były aktywne
Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego roli mechanizmu Plug and Play w zarządzaniu sprzętem komputerowym. Wiele osób może myśleć, że PnP dotyczy automatyzacji czynności związanych z oprogramowaniem, takich jak uruchamianie gier czy tworzenie kopii zapasowych. Jednak PnP koncentruje się na sprzęcie, a nie na aplikacjach czy danych użytkownika. Automatyczne uruchamianie ostatnio otwartej gry nie ma żadnego związku z funkcjonowaniem PnP; to zadanie związane jest z funkcjami systemu operacyjnego, które pamięta ostatnie aktywności użytkownika. Z kolei automatyczne tworzenie kopii danych na nośniku pamięci również nie jest elementem PnP, ponieważ nie dotyczy procesu wykrywania sprzętu, lecz raczej operacji na danych, które są zarządzane przez oprogramowanie do backupów. Ostatnia z propozycji, dotycząca automatycznego odinstalowywania sterowników, które nie były używane przez dłuższy czas, jest całkowicie myląca, ponieważ PnP nie zajmuje się zarządzaniem sterownikami, ale ich przypisywaniem do odpowiednich urządzeń w momencie ich podłączenia. Kluczowe jest zrozumienie, że PnP ma na celu uproszczenie procesu integracji sprzętu w systemie, a nie działanie na poziomie aplikacji czy zarządzania pamięcią, co może prowadzić do mylnych interpretacji jego funkcji.
Pytanie 17

Do zainstalowania serwera proxy w systemie Linux, konieczne jest zainstalowanie aplikacji

A. Samba
B. Squid
C. Postfix
D. Webmin
Squid to wydajny serwer proxy, który jest powszechnie stosowany w systemach Linux do zarządzania ruchem internetowym. Jest to oprogramowanie typu open source, co oznacza, że jest dostępne za darmo i cieszy się szerokim wsparciem społeczności. Squid umożliwia cache'owanie stron internetowych, co znacząco przyspiesza dostęp do najczęściej odwiedzanych zasobów. Dzięki temu nie tylko oszczędzamy pasmo, ale również zmniejszamy obciążenie serwerów zewnętrznych. Dodatkowo, Squid może pełnić rolę filtra treści, co jest przydatne w środowiskach korporacyjnych i edukacyjnych. Możliwość konfigurowania reguł dostępu i autoryzacji użytkowników sprawia, że Squid jest bardzo elastyczny i dostosowuje się do różnych scenariuszy użycia. Warto również zaznaczyć, że Squid obsługuje protokoły HTTP, HTTPS oraz FTP, co czyni go wszechstronnym narzędziem do zarządzania połączeniami sieciowymi.
Pytanie 18

Jaką usługę należy aktywować w sieci, aby stacja robocza mogła automatycznie uzyskać adres IP?

A. DNS
B. WINS
C. DHCP
D. PROXY
Usługa DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest kluczowym elementem zarządzania adresami IP w sieciach komputerowych. Jej głównym zadaniem jest automatyczne przydzielanie adresów IP oraz innych istotnych informacji konfiguracyjnych, takich jak maska podsieci, brama domyślna czy serwery DNS. Dzięki DHCP, administratorzy sieci mogą łatwo zarządzać dużą liczbą urządzeń, eliminując potrzebę ręcznego konfigurowania każdego z nich. Przykładowo, w biurze z setkami komputerów, DHCP pozwala na dynamiczne przydzielanie adresów IP, co znacznie upraszcza proces administracji. Dodatkowo, usługa ta może być skonfigurowana tak, aby przydzielać te same adresy dla tych samych urządzeń, co wspiera stabilność i przewidywalność w zarządzaniu siecią. Zastosowanie DHCP jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które rekomendują automatyzację w celu minimalizacji błędów ludzkich oraz zwiększenia efektywności zarządzania zasobami sieciowymi.
Pytanie 19

W topologii gwiazdy każde urządzenie działające w sieci jest

A. połączone z jedną magistralą.
B. spojone ze sobą przewodami, tworząc zamknięty pierścień.
C. skonfigurowane z dwoma sąsiadującymi komputerami
D. podłączone do węzła sieci.
Topologia sieci nie polega na podłączeniu urządzeń do jednej magistrali, co jest typowe dla topologii magistrali. W takim układzie wszystkie urządzenia są połączone do wspólnego przewodu, co może prowadzić do problemów z kolizjami i ograniczoną wydajnością, zwłaszcza w większych sieciach. W przypadku awarii magistrali cała sieć przestaje działać. Z kolei połączenia pomiędzy dwoma sąsiadującymi komputerami sugerują strukturę sieci w formie łańcucha, co jest charakterystyczne dla topologii pierścienia lub łańcucha. W takim układzie awaria jednego urządzenia może zakłócić komunikację w całej sieci. Natomiast połączenie urządzeń w zamknięty pierścień implikuje topologię pierścienia, w której każde urządzenie jest połączone z dwoma innymi, tworząc cykl. Taki system również niesie ryzyko, ponieważ awaria jednego połączenia może sparaliżować cały układ. Niezrozumienie różnic między tymi topologiami prowadzi do błędnych wniosków odnośnie do efektywności i bezpieczeństwa sieci, co w praktyce objawia się problemami z wydajnością i zarządzaniem siecią.
Pytanie 20

Ustawienia przedstawione na diagramie dotyczą

Ilustracja do pytania
A. karty sieciowej
B. skanera
C. drukarki
D. modemu
Karty sieciowe, drukarki i skanery nie wykorzystują portów COM do komunikacji, co jest kluczowym elementem w rozpoznaniu poprawnej odpowiedzi dotyczącej modemów. Karty sieciowe operują zazwyczaj w warstwie sieciowej modelu OSI, korzystając z protokołów takich jak Ethernet, które nie wymagają portów szeregowych COM, lecz raczej interfejsów typu RJ-45 dla połączeń kablowych. Drukarki, szczególnie nowoczesne, łączą się głównie przez USB, Ethernet lub bezprzewodowo, a starsze modele mogą korzystać z portów równoległych, co różni się od portów szeregowych. Skanery także w większości przypadków używają interfejsów USB lub bezprzewodowych. Typowym błędem może być mylenie interfejsów komunikacyjnych, co prowadzi do błędnych wniosków o sposobie połączenia urządzenia. Porty COM są historycznie związane z starszymi technologiami komunikacji, takimi jak modemy, które wykorzystują transmisję szeregową zgodną z protokołami UART. Współczesne urządzenia peryferyjne zazwyczaj nie wymagają takich interfejsów, co czyni ich użycie w kontekście networkingu lub druku nieadekwatnym. Zrozumienie specyfiki każdego typu urządzenia i jego standardowych metod komunikacji jest kluczowe dla poprawnego rozpoznawania i konfiguracji sprzętu w środowiskach IT. Praktyczna wiedza na temat właściwego przypisywania urządzeń do odpowiednich portów i protokołów pozwala uniknąć podstawowych błędów konfiguracyjnych oraz zapewnia optymalną wydajność i zgodność systemów komunikacyjnych i peryferyjnych w sieciach komputerowych. Właściwa identyfikacja i konfiguracja takich ustawień jest istotna dla efektywnego zarządzania infrastrukturą IT, gdzie wiedza o zastosowaniach portów szeregowych jest nieocenionym narzędziem w arsenale specjalisty IT.
Pytanie 21

Jakie narzędzie należy zastosować do podłączenia zaszycia kabla w module Keystone?

A. bit imbusowy
B. praskę ręczną
C. wkrętak typu Torx
D. narzędzie uderzeniowe
Podczas rozważania innych narzędzi wymienionych w odpowiedziach, warto zwrócić uwagę na ich specyfikę i zastosowanie. Praska ręczna, choć często używana do zaciskania złączy w różnych zastosowaniach, nie jest odpowiednia do podłączania kabli w modułach Keystone. Użycie praski może prowadzić do niedostatecznego wciśnięcia żył kabla do gniazda, co skutkuje słabym połączeniem i możliwością wystąpienia zakłóceń sygnału. Z kolei bit imbusowy i wkrętak typu Torx są narzędziami, które służą do skręcania lub luzowania śrub, a nie do podłączania kabli. Użycie tych narzędzi w kontekście instalacji Keystone prowadzi do błędnych wniosków, ponieważ nie odpowiadają one funkcji wymaganej do wprowadzenia żył w złącze. Takie myślenie może być wynikiem nieznajomości standardów instalacyjnych, które jasno określają, jakie narzędzia są przeznaczone do konkretnych zadań. Niezrozumienie tej kwestii może prowadzić do frustracji podczas instalacji oraz do problemów z wydajnością systemu, co jest szczególnie istotne w środowiskach, gdzie niezawodność komunikacji ma kluczowe znaczenie dla działalności firmy.
Pytanie 22

Jaką jednostką określa się szybkość przesyłania danych w sieciach komputerowych?

A. ips
B. bps
C. mips
D. dpi
Odpowiedź 'bps' oznacza 'bits per second', co jest jednostką używaną do pomiaru szybkości transmisji danych w sieciach komputerowych. Szybkość ta określa liczbę bitów, które mogą być przesyłane w ciągu jednej sekundy. W praktyce, bps jest kluczowym wskaźnikiem, pozwalającym ocenić wydajność sieci, na przykład w kontekście szerokopasmowego dostępu do internetu, gdzie operatorzy często podają prędkość łącza w megabitach na sekundę (Mbps). W kontekście protokołów sieciowych i technologii takich jak Ethernet, bps jest również używane do określenia maksymalnej przepustowości połączenia. Standardy takie jak IEEE 802.3 definiują różne prędkości transmisji, w tym 10, 100 i 1000 Mbps, które są fundamentem nowoczesnych sieci lokalnych. Oprócz bps, inne jednostki, takie jak Kbps (kilobits per second) czy Mbps, są również powszechnie używane, aby precyzyjnie określić szybkość transferu. Rozumienie tej jednostki jest niezbędne dla specjalistów IT oraz osób zajmujących się administracją sieci, aby móc efektywnie zarządzać infrastrukturą sieciową oraz optymalizować wydajność przesyłania danych.
Pytanie 23

Wskaż nośnik, który w sieciach komputerowych umożliwia najszybszą wymianę danych?

A. Czteroparowy kabel kat. 5
B. Fale radiowe
C. Kabel światłowodowy
D. Mikrofale
Kabel światłowodowy to naprawdę najszybsze medium, jakie możemy mieć w sieciach komputerowych. Prędkości, które osiąga, potrafią sięgać nawet wielu terabitów na sekundę, więc jak ktoś potrzebuje dużej przepustowości, to jest to strzał w dziesiątkę. Co ciekawe, dzięki temu, że przesyła dane światłem, sygnał nie łapie zakłóceń elektromagnetycznych. Oznacza to, że można przesyłać informacje na naprawdę długie odległości bez straty jakości. Widziałem, że takie kable są super popularne w telekomunikacji, w centrach danych i między budynkami na kampusach. Są też standardy jak ITU-T G.652 dla włókien jednomodowych i G.655 dla włókien wielomodowych, które zapewniają, że połączenia są naprawdę dobre i niezawodne. Dlatego instalacje światłowodowe robią się coraz bardziej powszechne w nowoczesnych sieciach, co wynika z rosnących potrzeb na transfer danych.
Pytanie 24

Na ilustracji widać patchpanel - panel krosowy kategorii 5E bez ekranowania, który posiada złącze szczelinowe typu LSA. Jakie narzędzie należy zastosować do wkładania kabli w te złącza?

Ilustracja do pytania
A. narzędzie zaciskowe 8P8C
B. narzędzie uderzeniowe
C. narzędzie zaciskowe BNC
D. narzędzie JackRapid
Narzędzie zaciskowe 8P8C jest używane głównie do zaciskania wtyków RJ-45 na końcach kabli ethernetowych, a nie do montażu kabli w złączach szczelinowych typu LSA. Wtyki te są stosowane na końcach przewodów, umożliwiając ich podłączenie do gniazd sieciowych czy urządzeń. Narzędzie zaciskowe BNC z kolei służy do montażu złączy BNC na kablach koncentrycznych, które są wykorzystywane w systemach telewizji przemysłowej czy sygnalizacji RF, co oznacza, że jego zastosowanie jest całkowicie odmienne od wymagań dla patchpaneli kategorii 5E. Narzędzie JackRapid, choć podobne w funkcji do narzędzia uderzeniowego, jest dedykowane do bardziej specyficznych zadań, jak montaż gniazd RJ-45, gdzie zapewnia szybsze i bardziej ergonomiczne działanie. Często pojawiający się błąd polega na myleniu specyfiki narzędzi używanych w różnorodnych instalacjach telekomunikacyjnych i sieciowych. Każde z nich ma swoje unikalne zastosowanie, wynikające z konstrukcji i przeznaczenia, co jest kluczowe dla prawidłowego wykonania połączeń oraz zachowania standardów branżowych. Nieprawidłowy dobór narzędzia może prowadzić do uszkodzeń sprzętu i niewłaściwego działania sieci, co z kolei może generować dodatkowe koszty związane z naprawami.
Pytanie 25

Wskaż najkorzystniejszą trasę sumaryczną dla podsieci IPv4?

10.10.168.0/23
10.10.170.0/23
10.10.172.0/23
10.10.174.0/24

A. 10.10.168.0/16
B. 10.10.160.0/21
C. 10.10.168.0/22
D. 10.10.168.0/21
Opcja 10.10.160.0/21 jest zbyt szeroka i obejmuje zakres IP od 10.10.160.0 do 10.10.167.255, co nie obejmuje podanego zakresu adresów IP. Zastosowanie tej maski prowadzi do błędnego wniosku, że cały zakres adresów IP jest pokrywany, co w rzeczywistości nie jest prawdą. W praktyce taka konfiguracja mogłaby prowadzić do pomijania niektórych segmentów sieci, co obniża efektywność routingu. Z kolei 10.10.168.0/16 jest jeszcze szersza i obejmuje zakres IP od 10.10.0.0 do 10.10.255.255. Choć rzeczywiście obejmuje podane podsieci, to jest zbyt ogólnikowa i prowadzi do nieefektywnego wykorzystania zasobów adresowych oraz zbędnego obciążenia tablic routingu zbytnim poziomem szczegółowości. Ostatecznie 10.10.168.0/22 choć jest bliższa poprawnej odpowiedzi, to mimo wszystko nie obejmuje pełnego zakresu adresów wymaganych przez pytanie, kończąc się na 10.10.171.255 i pomijając 10.10.172.0/23 oraz 10.10.174.0/24. Wybór tej podsieci mógłby zatem prowadzić do braku dostępu do niektórych segmentów sieci. W praktycznym zastosowaniu, wybieranie zbyt wąskich lub zbyt szerokich tras może prowadzić do utraty efektywności oraz problemów z niezawodnością sieci, co jest sprzeczne z podstawowymi zasadami projektowania sieci. Każda z niepoprawnych odpowiedzi ilustruje typowe błędy związane z brakiem optymalizacji tras sieciowych co jest kluczowe w kontekście zarządzania dużymi i kompleksowymi strukturami sieciowymi w środowisku korporacyjnym. Profesjonalne zarządzanie siecią wymaga precyzyjnego dostosowania tras do rzeczywistych potrzeb i dostępnych zasobów co w tym przykładzie oznacza wybór trasy, która dokładnie obejmuje wymagane zakresy adresów i nic poza nimi aby uniknąć niepotrzebnych komplikacji w sieci.
Pytanie 26

W złączu zasilania SATA uszkodzeniu uległ żółty kabel. Jakie to ma konsekwencje dla napięcia, które nie jest przesyłane?

A. 8,5V
B. 3,3V
C. 5V
D. 12V
Odpowiedzi 5V, 8,5V oraz 3,3V są niepoprawne w kontekście pytania o uszkodzony żółty przewód w wtyczce SATA. Wtyczki SATA są zdefiniowane przez standardy ATX, w których przewód żółty jest jednoznacznie przypisany do napięcia 12V, co oznacza, że awaria tego przewodu uniemożliwia dostarczenie tego napięcia do urządzeń, które go wymagają. Odpowiedź 5V odnosi się do przewodu czerwonego, który jest używany do zasilania komponentów, ale nie dotyczy problemu z żółtym przewodem. Z kolei 8,5V to wartość, która nie jest standardowo wykorzystywana w systemach zasilania komputerowego, co czyni ją całkowicie nieadekwatną w tym kontekście. Przewód pomarańczowy dostarcza 3,3V, które również nie jest związane z napięciem 12V. Często popełnianym błędem jest mylenie napięć oraz przypisywanie ich do niewłaściwych przewodów, co może wynikać z braku znajomości zasad działania zasilaczy oraz ich standardów. W praktyce, niedopatrzenie podczas podłączania lub diagnozowania problemów z zasilaniem może prowadzić do poważnych uszkodzeń sprzętu, dlatego ważne jest, aby zrozumieć, jakie napięcia są dostarczane przez konkretne przewody w złączach zasilających.
Pytanie 27

Rejestry widoczne na diagramie procesora mają rolę

Ilustracja do pytania
A. zarządzania wykonywaniem programu
B. przechowywania argumentów obliczeń
C. zapisywania adresu do kolejnej funkcji programu
D. realizowania operacji arytmetycznych
Rejestry nie służą do przechowywania adresu do następnej funkcji programu. Tę funkcję pełni licznik programowy PC który przechowuje adres następnej instrukcji do wykonania w ramach aktualnej sekwencji programu. Rejestry również nie są odpowiedzialne za sterowanie wykonywanym programem. Kontrolę nad przepływem programu sprawuje układ sterowania który dekoduje instrukcje i odpowiednio zarządza zasobami procesora. Kolejnym błędnym koncepcyjnie podejściem jest przypisywanie rejestrom funkcji wykonywania działań arytmetycznych. Za faktyczne wykonywanie operacji matematycznych odpowiada jednostka arytmetyczno-logiczna ALU która korzysta z danych przechowywanych w rejestrach w celu wykonania obliczeń. Typowym błędem myślowym jest zakładanie że rejestry i ALU są tożsame podczas gdy rejestry służą jako tymczasowe miejsce przechowywania danych a ALU jest jednostką wykonawczą. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji funkcjonowania procesora i efektywnego programowania niskopoziomowego gdzie zarządzanie rejestrami może wpływać na optymalizację i wydajność kodu. W architekturach nowoczesnych procesorów stosuje się także bardziej zaawansowane techniki zarządzania rejestrami aby sprostać wymaganiom współczesnych aplikacji co dodatkowo podkreśla ich kluczową rolę w systemach komputerowych
Pytanie 28

Liczba 22 umieszczona w adresie http://www.adres_serwera.pl:22 wskazuje na numer

A. aplikacji, do której wysyłane jest zapytanie
B. sekwencyjny pakietu przesyłającego dane
C. portu, innego niż standardowy numer dla danej usługi
D. PID procesu działającego na serwerze
Odpowiedź "portu, inny od standardowego numeru dla danej usługi" jest w porządku, bo liczba 22 w adresie URL naprawdę odnosi się do portu, na którym działa dana usługa. Jak mówimy o SSH, czyli Secure Shell, to port 22 to taki standardowy, z którego korzystamy do bezpiecznych połączeń zdalnych. W praktyce porty są mega ważne, bo pozwalają nam zidentyfikować usługi, które działają na serwerze. Każda usługa sieciowa, jak HTTP (port 80), HTTPS (port 443) czy FTP (port 21), ma swój przypisany port. Oczywiście można te same usługi odpalać na innych portach, żeby zwiększyć bezpieczeństwo lub uniknąć problemów. Na przykład, jak admin ustawi port SSH na 2222 zamiast 22, to użytkownicy muszą podać ten nowy port, gdy chcą się połączyć. To dobry sposób na zabezpieczenie systemu. Pamiętaj też, że porty są liczone od 0 do 65535, a porty od 0 do 1023 są zarezerwowane dla usług systemowych. Dlatego warto ogarnąć, jak działają porty, bo to klucz do bezpieczeństwa i efektywności sieci.
Pytanie 29

Jaką topologię fizyczną sieci komputerowej przedstawia załączony rysunek?

Ilustracja do pytania
A. Siatka
B. Podwójny pierścień
C. Gwiazda rozszerzona
D. Magistrala
Topologia podwójnego pierścienia jest stosowana w sieciach komputerowych, gdzie dwa pierścienie zapewniają redundancję i większą niezawodność. W przypadku awarii jednego z pierścieni, dane mogą być przekazywane w przeciwnym kierunku, co minimalizuje ryzyko przerwania komunikacji. Technologie takie jak FDDI (Fiber Distributed Data Interface) często wykorzystują podwójny pierścień, aby zapewnić szybkie i niezawodne przesyłanie danych na duże odległości w sieciach korporacyjnych. W praktyce topologia ta jest szczególnie użyteczna w sieciach o znaczeniu krytycznym, takich jak sieci bankowe czy systemy kontroli ruchu lotniczego, gdzie ciągłość działania jest kluczowa. Zgodnie z standardami IEEE, taka konfiguracja zwiększa przepustowość i odporność na błędy, przy jednoczesnym zachowaniu prostoty zarządzania. Dzięki dwóm niezależnym ścieżkom komunikacyjnym topologia ta umożliwia inteligentne zarządzanie ruchem sieciowym i zapewnia dodatkową warstwę ochrony przed utratą danych.
Pytanie 30

Na rysunkach technicznych dotyczących instalacji sieci komputerowej, wraz z jej dedykowanym systemem elektrycznym, gniazdo oznaczone symbolem przedstawionym na rysunku to

Ilustracja do pytania
A. telefoniczne
B. komputerowe
C. elektryczne bez styku ochronnego
D. elektryczne ze stykiem ochronnym
Na rysunkach technicznych instalacji elektrycznych symbole są używane do szybkiego i precyzyjnego identyfikowania poszczególnych elementów systemu. Symbol oznaczający gniazdo elektryczne ze stykiem ochronnym jest kluczowy w kontekście zapewnienia bezpieczeństwa użytkowania instalacji. Styk ochronny, często określany jako 'uziemienie', jest niezbędnym elementem w gniazdach elektrycznych stosowanych w budynkach mieszkalnych i komercyjnych. Zapewnia on odprowadzenie ewentualnych przepięć oraz ochronę przed porażeniem prądem. W praktyce, gniazda z uziemieniem są standardem w większości krajów, zgodnie z międzynarodowymi normami bezpieczeństwa, takimi jak IEC 60364. Uziemienie jest szczególnie ważne w miejscach o zwiększonym ryzyku porażenia, takich jak kuchnie czy łazienki. Prawidłowa instalacja gniazd ze stykiem ochronnym wymaga znajomości zasad oznaczeń i schematów elektrycznych oraz zrozumienia ich roli w kompleksowym systemie bezpieczeństwa elektrycznego.
Pytanie 31

Ilustracja pokazuje schemat fizycznej topologii będącej kombinacją topologii

Ilustracja do pytania
A. pierścienia i gwiazdy
B. magistrali i gwiazdy
C. siatki i gwiazdy
D. siatki i magistrali
Topologia magistrali i gwiazdy to takie dwie popularne opcje w sieciach komputerowych, które mają swoje plusy i minusy. Topologia magistrali jest fajna, bo wszystkie urządzenia są podłączone do jednego kabla, co sprawia, że jest to tańsze i prostsze w zrobieniu. Ale z drugiej strony, jak ten kabel się uszkodzi, to cała sieć może leżeć. Dlatego teraz rzadziej się to stosuje. Z kolei topologia gwiazdy jest lepsza w tym względzie, bo każde urządzenie ma swoje połączenie z centralnym punktem, takim jak switch. To sprawia, że jak jeden kabel padnie, to reszta działa dalej, więc to bardziej niezawodne. Łącząc te dwie topologie, można stworzyć hybrydę, gdzie główne węzły są połączone magistralą, a segmenty urządzeń w gwiazdę. To daje większą elastyczność i lepszą skalowalność. Widziałem, że takie rozwiązania są popularne w firmach, gdzie ciągłość pracy i łatwość zarządzania są super ważne.
Pytanie 32

Urządzenie przedstawione na ilustracji oraz jego dane techniczne mogą być użyte do pomiarów rodzaju okablowania

Ilustracja do pytania
A. koncentrycznego
B. światłowodowego
C. telefonicznego
D. skrętki cat. 5e/6
Urządzenie przedstawione na rysunku to miernik mocy optycznej, który jest specjalnie zaprojektowany do pracy z sieciami światłowodowymi. Specyfikacja techniczna wskazuje na obsługę typowych długości fal stosowanych w światłowodach: 850, 1300, 1310, 1490, i 1550 nm, co jest standardem w transmisji światłowodowej w różnych typach sieci, takich jak LAN, WAN, czy sieci telekomunikacyjne. Mierniki mocy optycznej są kluczowe w monitorowaniu i utrzymaniu jakości sygnału w światłowodach, pomagając w ocenie tłumienia sygnału oraz jego integralności na długich dystansach. Dzięki wysokiej precyzji i czułości, mierniki takie jak ten umożliwiają dokładne pomiary, co jest kluczowe dla zapewnienia niezawodności i wydajności sieci światłowodowych. Dodatkowo, możliwość pomiaru w jednostkach dBm, dB i µW pozwala na elastyczne dostosowanie się do różnych standardów i potrzeb pomiarowych, co jest nieocenione w profesjonalnych instalacjach i konserwacji sieci optycznych. Obsługa uniwersalnych złącz oraz intuicyjna nawigacja sprawiają, że jest to narzędzie nie tylko precyzyjne, ale także wygodne w użyciu, co jest istotne dla techników pracujących w terenie.
Pytanie 33

Interfejs SLI (ang. Scalable Link Interface) jest wykorzystywany do łączenia

A. czytnika kart z płytą główną
B. napędu Blu-ray z kartą dźwiękową
C. karty graficznej z odbiornikiem TV
D. dwóch kart graficznych
Wydaje się, że w niektórych odpowiedziach jest zamieszanie na temat tego, co robi SLI. Po pierwsze, łączenie czytnika kart z płytą główną to zupełnie inna sprawa, bo nie chodzi o synchronizację grafiki, tylko o przesyłanie danych. Podobnie napęd Blu-ray z kartą dźwiękową to coś całkiem innego niż SLI, bo te części mają różne funkcje w systemie. Łączenie karty graficznej z telewizorem też nie dotyczy SLI, gdyż telewizor nie przetwarza grafiki, tylko wyświetla obraz. Ważne jest, żeby zrozumieć, że SLI działa tylko z kartami graficznymi i ich współpracą, co pozwala na lepszą wydajność. Często błędnie myli się pojęcia przesyłu danych z obliczeniami, co prowadzi do tych niepoprawnych odpowiedzi. Wydaje mi się, że lepiej to zrozumiesz, jak jeszcze raz przeanalizujesz tę technologię.
Pytanie 34

Aby podłączyć 6 komputerów do sieci przy użyciu światłowodu, potrzebny jest kabel z co najmniej taką ilością włókien:

A. 24
B. 6
C. 12
D. 3
Niektóre podejścia do podłączania komputerów do sieci światłowodowej opierają się na błędnym założeniu, że każdy komputer potrzebuje jedynie jednego włókna. Użytkownicy mogą mylnie zakładać, że przy konfiguracji sieci wystarczy pojedyncze włókno dla każdego urządzenia, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Odpowiedzi takie jak 6 lub 3 włókna bazują na mylnym przekonaniu, że każda maszyna może działać w trybie półduplex, gdzie transmisja i odbiór odbywają się na tym samym włóknie, co w rzeczywistości ogranicza wydajność sieci oraz może prowadzić do kolizji sygnałów. Z kolei wybór 24 włókien również może być uznany za nadmiarowy w wielu przypadkach, co zwiększa koszty bez istotnej potrzeby. W standardowych projektach sieciowych, takich jak lokalne sieci LAN, najlepszą praktyką jest zastosowanie pełnodupleksowych połączeń, co wymaga co najmniej 12 włókien – dwóch na każdy komputer, co poprawia wydajność i zapewnia lepszą jakość sygnału. Zatem kluczowym błędem jest niewłaściwe rozumienie wymaganej liczby włókien w kontekście pełnej funkcjonalności i przyszłych potrzeb rozbudowy.
Pytanie 35

Jaką standardową wartość maksymalnej odległości można zastosować pomiędzy urządzeniami sieciowymi, które są ze sobą połączone przewodem UTP kat.5e?

A. 1000 m
B. 100 m
C. 10 m
D. 500 m
Standardowa maksymalna odległość dla przewodów UTP kategorii 5e wynosi 100 metrów. Ta wartość jest określona w standardzie ANSI/TIA-568, który reguluje wymagania dotyczące instalacji okablowania strukturalnego w budynkach. Utrzymanie tej odległości jest kluczowe dla zachowania odpowiedniej jakości sygnału oraz minimalizacji strat sygnałowych, co z kolei wpływa na wydajność sieci. W praktyce, przy projektowaniu sieci lokalnych, instalatorzy muszą zwrócić szczególną uwagę na długości kabli, aby zapewnić optymalną wydajność. Na przykład, w biurach, gdzie wiele urządzeń jest podłączonych do sieci, stosowanie kabli UTP kat. 5e w maksymalnej zalecanej długości pozwala na stabilne i szybkie połączenia internetowe oraz efektywne przesyłanie danych. Warto również zauważyć, że przy używaniu przełączników, rozgałęźników lub innych urządzeń sieciowych, maksymalna długość 100 metrów odnosi się do całkowitej długości segmentu kablowego, co oznacza, że połączenia między urządzeniami powinny być starannie planowane.
Pytanie 36

Jaką normę stosuje się w przypadku okablowania strukturalnego w sieciach komputerowych?

A. PN-EN ISO 9001:2009
B. TIA/EIA-568-B
C. PN-EN 12464-1:2004
D. ISO/IEC 8859-2
Wybór jakiejkolwiek innej normy z przedstawionych opcji, w tym PN-EN 12464-1:2004, PN-EN ISO 9001:2009 oraz ISO/IEC 8859-2, nie jest właściwy w kontekście okablowania strukturalnego w sieciach komputerowych. Norma PN-EN 12464-1:2004 dotyczy oświetlenia miejsc pracy i nie ma związku z instalacjami sieciowymi. Z kolei PN-EN ISO 9001:2009 to standard zarządzania jakością, który skupia się na procesach organizacyjnych, a nie na specyfikacji technicznych dla systemów okablowania. Norma ISO/IEC 8859-2 jest zbiorem standardów kodowania znaków, a zatem nie odnosi się do aspektów fizycznych czy technicznych okablowania. Wybierając błędne odpowiedzi, można wpaść w pułapkę myślową, polegającą na myleniu różnych kategorii norm. Kluczowe jest zrozumienie, że normy branżowe są bardzo specyficzne i każda z nich ma swoje unikalne przeznaczenie. W przypadku okablowania, TIA/EIA-568-B dostarcza precyzyjnych wytycznych, które są istotne dla zapewnienia wysokiej jakości i wydajności systemów komunikacyjnych. Dlatego tak ważne jest, by przy wyborze normy kierować się jej odpowiedniością do rozważanego zastosowania.
Pytanie 37

Wykonanie polecenia net use z:\\192.168.20.2\data /delete, spowoduje

A. przyłączenie katalogu data  do dysku Z:
B. przyłączenie zasobów hosta 192.168.20.2 do dysku Z:
C. odłączenie zasobów hosta 192.168.20.2 od dysku Z:
D. odłączenie katalogu  data92 od dysku Z:
W kontekście polecenia 'net use z:\\192.168.20.2\data /delete' istnieje wiele nieporozumień dotyczących jego działania oraz celu. W pierwszej kolejności, odpowiedzi sugerujące przyłączenie zasobów do dysku Z: są mylne, ponieważ użycie słowa '/delete' jednoznacznie wskazuje na operację usunięcia, a nie dodania. Osoby mogące mylić te pojęcia mogą sądzić, że wykonując operację, nawiązują nowe połączenie z zasobem, co jest fundamentalnym błędem w rozumieniu działania tego polecenia. Ponadto, istotnym aspektem jest zrozumienie, że 'data92' nie jest katalogiem, który odnosi się do zasobu wskazanego w pytaniu. Brak precyzyjnego określenia ścieżek i zasobów w pytaniach o połączenia sieciowe może prowadzić do nieporozumień, a w konsekwencji do błędnych decyzji. Często użytkownicy są nieświadomi, że litery dysków przypisuje się dla wygody i organizacji, a ich nieprawidłowe zarządzanie może prowadzić do utraty dostępu do ważnych zasobów. Ważne jest, aby przed wykonaniem operacji upewnić się, jakie zasoby są aktualnie połączone i jakie są ich przypisania, co jest kluczowym elementem zarządzania w sieci. Wpływa to na efektywność operacyjną oraz bezpieczeństwo systemu, więc zrozumienie tych zależności jest niezbędne dla każdego administratora systemu.
Pytanie 38

Jakie polecenie pozwala na uzyskanie informacji o bieżących połączeniach TCP oraz o portach źródłowych i docelowych?

A. ipconfig
B. lookup
C. ping
D. netstat
Odpowiedzi takie jak 'ping', 'lookup' i 'ipconfig' nie są odpowiednie w kontekście uzyskiwania informacji o aktualnych połączeniach TCP oraz portach. Polecenie 'ping' jest narzędziem diagnostycznym, które służy do testowania osiągalności hosta w sieci IP. Działa poprzez wysyłanie pakietów ICMP Echo Request, a następnie oczekiwanie na odpowiedzi. Nie dostarcza ono informacji o bieżących połączeniach ani portach, co czyni je nieprzydatnym w tym kontekście. 'Lookup' odnosi się do procesów rozpoznawania nazw DNS, jednak nie ma zastosowania przy monitorowaniu połączeń sieciowych. Z kolei 'ipconfig' to polecenie służące do wyświetlania konfiguracji IP na komputerze lokalnym, w tym adresów IP, masek podsieci i bramy domyślnej. Chociaż jest ono ważne dla zarządzania siecią lokalną, nie dostarcza informacji o aktywnych połączeniach TCP. Wiele osób może mylić te narzędzia, myśląc, że każde z nich może dostarczyć informacji o połączeniach sieciowych, co jest mylnym wnioskiem. Dobrym nawykiem jest zrozumienie specyfiki każdego narzędzia oraz jego zastosowania w kontekście monitorowania i zarządzania siecią, co pozwala na bardziej skuteczne diagnozowanie problemów i zapewnienie optymalnej wydajności sieci.
Pytanie 39

Zarządzanie konfiguracją karty sieciowej w systemie Windows 7 realizuje polecenie

A. winipcfg
B. ifconfig
C. iwconfig
D. ipconfig
Odpowiedź 'ipconfig' jest poprawna, ponieważ to narzędzie w systemie Windows 7 umożliwia zarządzanie ustawieniami karty sieciowej. Użycie polecenia ipconfig pozwala na wyświetlenie informacji o konfiguracji IP, takich jak adres IPv4, maska podsieci oraz brama domyślna. Przykładowo, wpisując 'ipconfig /all', użytkownik uzyskuje pełne informacje o wszystkich interfejsach sieciowych, w tym o adresach MAC, DNS oraz DHCP. To narzędzie jest szczególnie przydatne w diagnostyce problemów z połączeniami sieciowymi, pozwalając na szybkie sprawdzenie, czy urządzenie ma przypisany adres IP oraz czy jest poprawnie skonfigurowane. W praktyce, administratorzy często wykorzystują ipconfig w połączeniu z innymi poleceniami, takimi jak ping czy tracert, aby skuteczniej diagnozować i rozwiązywać problemy z siecią, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu sieciami komputerowymi.
Pytanie 40

Licencja Windows OEM nie zezwala na wymianę

A. sprawnego zasilacza na model o lepszych parametrach
B. sprawnej karty graficznej na model o lepszych parametrach
C. sprawnego dysku twardego na model o lepszych parametrach
D. sprawnej płyty głównej na model o lepszych parametrach
Wymiana komponentów w komputerze, takich jak zasilacz, karta graficzna czy dysk twardy, nie wpływa na ważność licencji Windows OEM, ponieważ licencja ta jest powiązana z płytą główną. Zrozumienie tego aspektu jest kluczowe, ponieważ wiele osób może mylnie sądzić, że wymiana tych elementów również powoduje unieważnienie licencji. Przykładem błędnego rozumienia może być myślenie, że zasilacz, jako element zewnętrzny, jest kluczowym komponentem dla aktywacji Windows, co w rzeczywistości nie jest prawdą. Zasilacz dostarcza energię elektryczną do wszystkich podzespołów, nie ma jednak wpływu na licencjonowanie oprogramowania. Karta graficzna, mimo że jest ważnym elementem w kontekście wydajności graficznej, również nie zmienia statusu licencji. Dysk twardy, na którym zainstalowany jest system operacyjny, może być wymieniany, a Windows OEM pozostanie aktywny, o ile płyta główna pozostaje bez zmian. Tego rodzaju myślenie często prowadzi do nieporozumień i może skutkować niepotrzebnym wydatkowaniem środków na nowe licencje, podczas gdy w rzeczywistości wymiana innych podzespołów nie wymaga takich działań. Warto zatem dokładnie zapoznać się z warunkami licencji oraz zasadami modernizacji sprzętu, aby uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej