Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik teleinformatyk
Kwalifikacja: INF.07 - Montaż i konfiguracja lokalnych sieci komputerowych oraz administrowanie systemami operacyjnymi
Data rozpoczęcia: 8 czerwca 2025 14:01
Data zakończenia: 8 czerwca 2025 14:24

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby funkcja rutingu mogła prawidłowo funkcjonować na serwerze, musi być on wyposażony

A. w dodatkową pamięć RAM

B. w drugą kartę sieciową

C. w dodatkowy dysk twardy

D. w szybszy procesor

Fajnie, że zauważyłeś, że żeby funkcja rutingu działała jak należy na serwerze, potrzebujesz drugiej karty sieciowej. Ta karta to taki kluczowy element, jeśli chodzi o komunikację z innymi urządzeniami w sieci. Kiedy masz dwie karty, zwiększasz przepustowość i redundancję, co jest mega ważne, gdy jedna z kart przestaje działać. W praktyce, to rozwiązanie działa świetnie w różnych konfiguracjach, na przykład przy równoważeniu obciążenia czy w systemach wysokiej dostępności. Może być tak, że jedna karta przejmuje funkcję drugiej, gdy ta pierwsza już nie chce działać. Dodatkowo, z dodatkową kartą da się skonfigurować różne sieci, co pomaga w separacji ruchu lokalnego oraz administracyjnego, a także wspiera wirtualizację, gdzie wirtualne maszyny korzystają z dedykowanych interfejsów. No i nie zapominaj, że według dobrych praktyk w IT, ważne jest, żeby serwer miał odpowiednie karty sieciowe – to klucz do bezproblemowego działania usług sieciowych.

Pytanie 2

W ustawieniach haseł w systemie Windows Server aktywowana jest opcja hasło musi spełniać wymagania dotyczące złożoności. Ile minimalnie znaków powinno mieć hasło użytkownika?

A. 5 znaków

B. 6 znaków

C. 12 znaków

D. 10 znaków

Hasło użytkownika w systemie Windows Server musi składać się z co najmniej 6 znaków, aby spełniać wymagania dotyczące złożoności. Złożoność hasła ma na celu zwiększenie bezpieczeństwa systemu, redukując ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Wymaganie minimalnej długości hasła to jedna z podstawowych praktyk w zarządzaniu bezpieczeństwem, która pomaga zabezpieczyć konta użytkowników przed atakami typu brute force. Przykładowo, stosując hasła o długości 6 znaków, zaleca się użycie kombinacji wielkich i małych liter, cyfr oraz znaków specjalnych, co znacznie podnosi poziom ochrony. Dla porównania, hasła składające się z zaledwie 5 znaków są mniej bezpieczne, ponieważ łatwiej je złamać przy użyciu odpowiednich narzędzi. Zgodnie z wytycznymi NIST (National Institute of Standards and Technology), złożoność haseł oraz ich długość są kluczowe dla ochrony danych, a stosowanie haseł o minimalnej długości 6 znaków jest powszechnie przyjętą praktyką w branży IT.

Pytanie 3

Czy po zainstalowaniu roli Hyper-V na serwerze Windows można

A. centralne zarządzanie oraz wsparcie dla rozproszonych aplikacji biznesowych

B. szybkie zdalne wdrażanie systemów operacyjnych Windows na komputerach w sieci

C. upraszczanie i automatyzowanie zarządzania kluczami licencji zbiorczych

D. tworzenie maszyn wirtualnych oraz ich zasobów i zarządzanie nimi

Błędne odpowiedzi odzwierciedlają różne koncepcje, które nie są bezpośrednio związane z funkcjonalnościami Hyper-V. Zautomatyzowanie i uproszczenie zarządzania kluczami licencji zbiorczych to obszar, który dotyczy bardziej zarządzania licencjami oprogramowania niż wirtualizacji. Ta odpowiedź myli funkcje Hyper-V z systemami zarządzania licencjami, które nie są wbudowane w Hyper-V. Centralne zarządzanie i obsługa rozproszonych aplikacji biznesowych mogą być realizowane w środowiskach wirtualnych, ale Hyper-V sam w sobie nie jest narzędziem do centralnego zarządzania aplikacjami. To wymaga dodatkowych rozwiązań, takich jak systemy zarządzania aplikacjami lub orkiestracja. Wreszcie, szybkie zdalne wdrażanie systemów operacyjnych Windows na komputerach w sieci odnosi się do mechanizmów takich jak Windows Deployment Services czy System Center Configuration Manager, które nie są bezpośrednio powiązane z Hyper-V. Użytkownicy mogą myśleć, że Hyper-V obsługuje te funkcje, ponieważ maszyny wirtualne mogą być używane do testowania i wdrażania, jednak kluczowe jest to, że Hyper-V skupia się na wirtualizacji, a nie na zarządzaniu licencjami czy wdrażaniu systemów operacyjnych w sieci. W praktyce, zamiast stosować Hyper-V jako uniwersalne rozwiązanie, lepiej jest skorzystać z wyspecjalizowanych narzędzi do konkretnych zadań.

Pytanie 4

Jaką rolę odgrywa usługa proxy?

A. pośrednika sieciowego.

B. firewalla.

C. serwera z usługami katalogowymi.

D. serwera e-mail.

Proxy to taka usługa, która działa jak pośrednik między użytkownikiem a serwerem. Dzięki niemu możemy mieć większe bezpieczeństwo i prywatność, bo ukrywa nasz adres IP i daje dostęp do treści, które mogą być zablokowane w danym regionie. Na przykład, gdy firma korzysta z proxy, może kontrolować, co pracownicy oglądają w internecie, a także monitorować ruch sieciowy i blokować nieodpowiednie strony. Proxy działa też jak bufor, dzięki czemu często odwiedzane strony ładują się szybciej, bo mniej czasu schodzi na ich pobieranie. Warto wiedzieć, że korzystanie z proxy to standard w branży, który pomaga zapewnić bezpieczeństwo i wydajność w zarządzaniu siecią, co potwierdzają różne organizacje, jak Internet Engineering Task Force (IETF).

Pytanie 5

Aplikacja, która pozwala na przechwytywanie pakietów oraz analizowanie aktywności w sieci, to

A. skaner sieci

B. firewall

C. skaner Wifi

D. oprogramowanie antywirusowe

Skaner sieci to narzędzie, które umożliwia przechwytywanie pakietów i monitorowanie ruchu w sieci, co czyni je niezwykle przydatnym w zarządzaniu bezpieczeństwem i diagnostyką sieci. Działa na zasadzie analizy transmisji danych, co pozwala na identyfikację potencjalnych zagrożeń, wykrywanie nieautoryzowanych urządzeń w sieci oraz monitorowanie wydajności. Przykładem zastosowania skanera sieci jest analiza ruchu w celu identyfikacji ataków DDoS, co pozwala na szybką reakcję i wdrożenie środków zaradczych. Dobre praktyki w branży rekomendują regularne korzystanie z takich narzędzi w celu zapewnienia integralności i bezpieczeństwa infrastruktury sieciowej. Skanery sieci są również kluczowe w procesie audytu bezpieczeństwa, gdzie umożliwiają ocenę podatności systemów oraz działanie zgodnie z normami takimi jak ISO 27001, które wskazują na potrzebę skutecznego monitorowania i zarządzania ryzykiem. Znalezienie odpowiedniego skanera sieciowego, który spełnia wymogi organizacyjne i techniczne, jest istotne dla efektywnej ochrony przed zagrożeniami.

Pytanie 6

Administrator zamierza zorganizować adresację IP w przedsiębiorstwie. Dysponuje pulą adresów 172.16.0.0/16, którą powinien podzielić na 10 podsieci z równą liczbą hostów. Jaką maskę powinien zastosować?

A. 255.255.224.0

B. 255.255.240.0

C. 255.255.192.0

D. 255.255.128.0

Wybór innej maski, takiej jak 255.255.192.0, 255.255.224.0 lub 255.255.128.0, prowadzi do nieefektywnego podziału dostępnych adresów IP. Maska 255.255.192.0 (czyli /18) umożliwia stworzenie 4 podsieci z 16384 adresami w każdej. To jest zbyt wiele, gdyż potrzebujemy jedynie 10. Z kolei maska 255.255.224.0 (czyli /19) tworzy 8 podsieci, co również nie spełnia wymagań. Zmniejszenie liczby podsieci poprzez użycie maski 255.255.128.0 (czyli /17) dostarcza jedynie 2 podsieci, co jest całkowicie niewystarczające. Właściwe zrozumienie podziału adresów IP i stosowanie właściwych masek jest kluczowe w projektowaniu efektywnych sieci. W praktyce, błędy w wyborze maski mogą prowadzić do ich przyszłej rozbudowy, co wiąże się z dodatkowymi kosztami i czasem. Każda z tych masek prowadzi do nieodpowiedniego podziału, co skutkuje marnotrawieniem cennych adresów IP i ograniczeniem elastyczności sieci. Dlatego kluczowe jest, aby przed podjęciem decyzji o adresowaniu IP dokładnie przeanalizować wymagania oraz strategię rozwoju sieci.

Pytanie 7

Przy projektowaniu sieci LAN o wysokiej wydajności w warunkach silnych zakłóceń elektromagnetycznych, które medium transmisyjne powinno zostać wybrane?

A. typ U/FTP

B. współosiowy

C. światłowodowy

D. typ U/UTP

Kabel światłowodowy to najlepszy wybór do projektowania sieci LAN w środowiskach z dużymi zakłóceniami elektromagnetycznymi, ponieważ korzysta z włókien szklanych do przesyłania danych, co eliminuje problemy związane z zakłóceniami elektromagnetycznymi. W porównaniu do kabli miedzianych, światłowody są odporne na interferencje i mogą transmitować sygnały na znacznie większe odległości z wyższą przepustowością. Na przykład, w zastosowaniach takich jak centra danych, gdzie wiele urządzeń komunikuje się jednocześnie, stosowanie światłowodów zapewnia niezawodność i stabilność połączeń. Standardy, takie jak IEEE 802.3, promują wykorzystanie technologii światłowodowej dla osiągnięcia maksymalnej wydajności i minimalizacji strat sygnału. Dodatkowo, w miejscach o dużym natężeniu elektromagnetycznym, takich jak blisko dużych silników elektrycznych czy urządzeń radiowych, światłowody zapewniają pełną ochronę przed zakłóceniami, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla nowoczesnych aplikacji sieciowych.

Pytanie 8

Adres IP serwera, na którym jest zainstalowana domena http://www.wp.pl to 212.77.98.9. Co jest przyczyną sytuacji przedstawionej na zrzucie ekranowym?

C:\>ping 212.77.98.9
 
 Pinging 212.77.98.9 with 32 bytes of data:
 Reply from 212.77.98.9: bytes=32 time=29ms TTL=60
 Reply from 212.77.98.9: bytes=32 time=29ms TTL=60
 Reply from 212.77.98.9: bytes=32 time=30ms TTL=60
 Reply from 212.77.98.9: bytes=32 time=29ms TTL=60
 
 Ping statistics for 212.77.98.9:
     Packets: Sent = 4, Received = 4, Lost = 0 (0% loss),
 Approximate round trip times in milli-seconds:
     Minimum = 29ms, Maximum = 30ms, Average = 29ms
 
 C:\>ping www.wp.pl
 Ping request could not find host www.wp.pl. Please check the name and try again.

A. Domena o nazwie www.wp.pl jest niedostępna w sieci.

B. Błędny adres serwera DNS lub brak połączenia z serwerem DNS.

C. Nie ma w sieci serwera o adresie IP 212.77.98.9.

D. Stacja robocza i domena www.wp.pl nie pracują w tej samej sieci.

Rozważając inne odpowiedzi, możemy zauważyć błędne zrozumienie przyczyn problemów z dostępem do domeny. Stwierdzenie, że domena www.wp.pl jest niedostępna w sieci, jest zbyt ogólne i nie odnosi się do konkretnej sytuacji. Zrzut ekranu pokazuje, że adres IP jest dostępny, co wyklucza tę możliwość. Innym myśleniem, które prowadzi do błędnych wniosków, jest przekonanie, że stacja robocza i domena nie pracują w tej samej sieci. W rzeczywistości, pingowanie adresu IP wykazuje, że serwer jest osiągalny, co sugeruje, że stacja robocza ma dostęp do odpowiedniej sieci. Ponadto, stwierdzenie, że nie ma w sieci serwera o adresie IP 212.77.98.9 jest również mylne, ponieważ ping wykazał sukces. Kluczowym błędem w tych odpowiedziach jest brak uwzględnienia procesu rozwiązywania nazw, który jest fundamentalny dla działania Internetu. Użytkownicy muszą zrozumieć, że problemy z DNS są powszechne i mogą wynikać z wielu czynników, w tym złej konfiguracji lub problemów z łącznością, dlatego ważne jest, aby dokładnie analizować problemy i stosować odpowiednie narzędzia diagnostyczne, takie jak nslookup czy dig, do sprawdzania i weryfikacji ustawień DNS.

Pytanie 9

Jakie polecenie powinno być użyte w systemie Windows, aby uzyskać informacje o adresach wszystkich kolejnych ruterów przekazujących dane z komputera do celu?

A. ping

B. arp

C. tracert

D. ipconfig

Istnieje kilka narzędzi, które mogą być mylone z poleceniem tracert, a ich zastosowanie może prowadzić do nieporozumień dotyczących ich funkcji. Narzędzie ping, na przykład, jest używane do sprawdzenia osiągalności określonego hosta w sieci, wysyłając do niego pakiety ICMP Echo Request. Choć ping informuje nas, czy urządzenie docelowe jest dostępne, nie pokazuje trasy, jaką pakiety przebywają, ani nie identyfikuje poszczególnych ruterów na tej trasie. Z kolei komenda arp (Address Resolution Protocol) służy do mapowania adresów IP na adresy MAC, co jest przydatne w lokalnej sieci, ale nie dostarcza informacji o trasie pakietów w Internecie. Natomiast ipconfig to polecenie używane do wyświetlenia konfiguracji IP lokalnego komputera, a nie do analizy ścieżki pakietów. Wiele osób może popełniać błąd, przypisując tym narzędziom funkcje, które w rzeczywistości im nie przysługują, co prowadzi do nieefektywnej diagnostyki problemów sieciowych. Kluczowe w zarządzaniu siecią jest zrozumienie, które narzędzia są odpowiednie do określonych zadań, oraz umiejętność ich właściwego zastosowania w praktyce, co jest fundamentem skutecznej administracji sieciowej.

Pytanie 10

Jaką klasę adresów IP reprezentuje publiczny adres 130.140.0.0?

A. Należy do klasy C

B. Należy do klasy A

C. Należy do klasy B

D. Należy do klasy D

Adres IP 130.140.0.0 to klasa B. Klasa B zaczyna się od bitów 10 w pierwszym oktecie, a ten adres spokojnie się w to wpisuje. Zakres klasy B to od 128.0.0.0 do 191.255.255.255, więc jak widać, 130.140.0.0 mieści się w tym przedziale. Generalnie, klasa B jest wykorzystywana w większych sieciach, gdzie trzeba mieć więcej adresów i lepiej zarządzać tym wszystkim. W sieciach klasy B można mieć do 65 536 adresów IP, co czyni je świetnym wyborem dla średnich i dużych firm. W praktyce, dział IT w organizacjach korzysta z klas adresów IP, żeby lepiej zarządzać ruchem sieciowym, co zwiększa wydajność i jakąś tam ochronę. Wiedza o klasach adresów IP jest naprawdę ważna dla administratorów, bo muszą oni wszystko dobrze ustawić i ogarniać sieć zgodnie z tym, co się w branży poleca, jak na przykład IETF.

Pytanie 11

Do właściwości pojedynczego konta użytkownika w systemie Windows Serwer zalicza się

A. maksymalna objętość pojedynczego pliku, który użytkownik może zapisać na dysku serwera

B. maksymalna objętość pulpitu użytkownika

C. maksymalna objętość profilu użytkownika

D. numer telefonu, na który serwer ma oddzwonić w przypadku nawiązania połączenia telefonicznego przez tego użytkownika

Odpowiedzi dotyczące maksymalnej wielkości pojedynczego pliku, maksymalnej wielkości pulpitu użytkownika oraz maksymalnej wielkości profilu użytkownika są niepoprawne w kontekście cech pojedynczego konta użytkownika w systemie Windows Serwer. Pojedyncze konto użytkownika nie ma zdefiniowanej maksymalnej wielkości pliku, którą użytkownik mógłby zapisać na dysku serwera, ponieważ zależy to od ustawień systemowych oraz polityk grupowych, które mogą być zastosowane w danej infrastrukturze IT. Kolejnym błędnym założeniem jest to, iż maksymalna wielkość pulpitu użytkownika jest określona na poziomie konta. W rzeczywistości, pulpit jest przestrzenią roboczą, której rozmiar i wygląd można dostosować indywidualnie przez każdego użytkownika, a nie przez administratorów jako cechę konta. Wreszcie, maksymalna wielkość profilu użytkownika jest kwestią ograniczeń systemowych, a nie cechą przypisaną do konta. Profile użytkowników w Windows Serwer mogą mieć limitowane rozmiary, ale to nie jest właściwość konta samego w sobie. Te nieporozumienia mogą wynikać z mylnego założenia, że wszystkie parametry związane z użytkownikiem są sztywno określone przy tworzeniu konta, podczas gdy w rzeczywistości wiele z tych właściwości zależy od polityki IT oraz funkcji zarządzania, które są stosowane w danej organizacji.

Pytanie 12

Jakie narzędzie należy zastosować do zakończenia kabli UTP w module keystone z wkładkami typu 110?

A. Wkrętaka płaskiego

B. Narzędzia uderzeniowego

C. Zaciskarki do wtyków RJ45

D. Wkrętaka krzyżakowego

Zastosowanie nieodpowiednich narzędzi do zarabiania końcówek kabla UTP w module keystone ze stykami typu 110 może prowadzić do wielu problemów, w tym do słabej jakości połączeń i awarii systemów. Wkrętak krzyżakowy, mimo że jest przydatny w wielu zastosowaniach, nie jest w stanie zapewnić odpowiedniego połączenia pomiędzy przewodami a stykami. Jego głównym przeznaczeniem jest dokręcanie lub odkręcanie śrub, co jest zupełnie inną funkcją niż mechaniczne wciśnięcie żył w styk. Zaciskarka do wtyków RJ45, na którą wielu może pomyśleć, jest narzędziem przeznaczonym do innego rodzaju połączeń, zazwyczaj stosowanych z wtykami RJ45, a nie do modułów keystone. Wkrętak płaski również nie jest odpowiedni, ponieważ nie ma mechanizmu uderzeniowego, który jest kluczowy w tym kontekście. Użycie niewłaściwego narzędzia może prowadzić do problemów z transmisją danych, takich jak zakłócenia sygnału czy niestabilność połączeń, co może negatywnie wpłynąć na całą infrastrukturę sieciową. W związku z tym, dla uzyskania wysokiej jakości i niezawodnych połączeń, kluczowe jest stosowanie narzędzia uderzeniowego zgodnie z ustalonymi standardami branżowymi.

Pytanie 13

Ustanawianie zaszyfrowanych połączeń pomiędzy hostami w publicznej sieci Internet, wykorzystywane w sieciach VPN (Virtual Private Network), to

A. trasowanie

B. mostkowanie

C. mapowanie

D. tunelowanie

Tunelowanie to technika, która umożliwia tworzenie zaszyfrowanych połączeń między hostami w publicznej sieci Internet, co jest kluczowe w kontekście Virtual Private Network (VPN). Proces ten polega na enkapsulacji danych w dodatkowych nagłówkach, co pozwala na przesyłanie informacji przez niezabezpieczone sieci w sposób bezpieczny i prywatny. Przykładem zastosowania tunelowania są protokoły takie jak PPTP, L2TP oraz OpenVPN, które implementują różne metody szyfrowania i autoryzacji, zapewniając tym samym poufność i integralność przesyłanych danych. W praktyce tunelowanie pozwala użytkownikom na bezpieczne połączenia zdalne do sieci lokalnych, co jest niezbędne dla pracowników zdalnych oraz dla firm, które pragną chronić swoje zasoby przed nieautoryzowanym dostępem. Dobre praktyki w zakresie konfiguracji VPN obejmują stosowanie silnych algorytmów szyfrowania oraz regularne aktualizacje oprogramowania, aby upewnić się, że systemy są odporne na znane zagrożenia.

Pytanie 14

Kabel skrętkowy, w którym każda para przewodów ma oddzielne ekranowanie folią, a wszystkie przewody są umieszczone w ekranie z folii, jest oznaczany symbolem

A. S/FTP

B. F/FTP

C. F/UTP

D. S/UTP

Wybór F/UTP, S/UTP lub S/FTP wiąże się z błędnym zrozumieniem różnic w konstrukcji i zastosowaniu kabli ekranowanych. F/UTP oznacza kabel, w którym tylko cała skrętka jest ekranowana, natomiast poszczególne pary przewodów są nieosłonięte. Działa to dobrze w mniej zakłóconych środowiskach, ale w przypadku silnych źródeł zakłóceń, jak urządzenia elektroniczne, wydajność może być znacznie obniżona. Z kolei S/UTP wskazuje na kabel z ekranowanymi przewodami, ale bez dodatkowego zewnętrznego ekranu, co skutkuje mniejszą ochroną przed zakłóceniami. W środowiskach z dużym natężeniem zakłóceń elektromagnetycznych, takie podejście może prowadzić do utraty jakości sygnału. S/FTP z kolei oznacza, że każda para jest ekranowana, ale cały kabel również ma zewnętrzny ekran, co sprawia, że jest to jedna z lepszych opcji w kontekście ochrony przed zakłóceniami. Niemniej jednak, użycie S/FTP w sytuacjach, gdzie F/FTP jest wystarczający, może prowadzić do niepotrzebnych kosztów i komplikacji w instalacji. Zrozumienie różnic jest kluczowe dla prawidłowego doboru kabli w zależności od warunków eksploatacyjnych oraz wymagań dotyczących przesyłu danych.

Pytanie 15

Wskaź, które z poniższych stwierdzeń dotyczących zapory sieciowej jest nieprawdziwe?

A. Jest elementem oprogramowania wielu ruterów.

B. Stanowi część systemu operacyjnego Windows.

C. Została zainstalowana na każdym przełączniku.

D. Działa jako zabezpieczenie sieci przed atakami.

To, że zapora sieciowa jest zainstalowana na każdym przełączniku, to mit. Zapory działają na innym poziomie niż przełączniki. One mają swoje zadanie, czyli przekazywać ruch w sieci lokalnej. Natomiast zapory są po to, by monitorować i kontrolować, co wchodzi i wychodzi z sieci, chroniąc nas przed nieproszonymi gośćmi. W bezpieczeństwie sieci zapory są naprawdę ważne. Zazwyczaj spotkamy je na routerach, serwerach albo jako oddzielne urządzenia. Przykładem może być firewalla w routerze, który jest pierwszą linią obrony przed zagrożeniami z zewnątrz i pozwala na ustalanie reguł, kto ma dostęp do sieci. Czasem zapory stosują nawet skomplikowane mechanizmy, jak inspekcja głębokiego pakietu, co pozwala lepiej zarządzać bezpieczeństwem. Rozumienie, jak różnią się przełączniki od zapór, jest kluczowe, jeśli chcemy dobrze projektować strategie bezpieczeństwa w sieci.

Pytanie 16

Gdy komputer K1 wykonuje polecenie ping, otrzymuje odpowiedź od komputera K2. Natomiast po wysłaniu polecenia ping w odwrotnym kierunku komputer K2 nie dostaje odpowiedzi od K1. Oba urządzenia działają na systemie Windows 7 lub 10. Jaka może być przyczyna tej sytuacji?

A. Nieprawidłowa konfiguracja kart sieciowych w komputerach K1 i K2.

B. Karta sieciowa komputera K2 jest uszkodzona.

C. Zapora sieciowa jest wyłączona na komputerach K1 oraz K2.

D. Ustawienia domyślne zapory na komputerze K1 są skonfigurowane.

Odpowiedź wskazująca na skonfigurowane domyślne ustawienia zapory na komputerze K1 jest prawidłowa, ponieważ zapory sieciowe w systemach operacyjnych, takich jak Windows 7 i 10, mają na celu zabezpieczenie systemu przed nieautoryzowanym dostępem. W przypadku, gdy zapora na komputerze K1 jest skonfigurowana w sposób blokujący przychodzące pakiety ICMP (protokół używany przez polecenie ping), komputer K2 nie będzie w stanie uzyskać odpowiedzi na wysyłane żądania ping. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest sytuacja, gdy administratorzy sieci muszą zarządzać regułami zapory, aby umożliwić określone typy komunikacji w sieci. Dobre praktyki sugerują, aby zapora była odpowiednio skonfigurowana, aby zezwalać na komunikację o krytycznym znaczeniu, jednocześnie blokując nieautoryzowane połączenia. Warto również regularnie monitorować i aktualizować ustawienia zapory w celu dostosowania do zmieniających się potrzeb sieci oraz zagrożeń.

Pytanie 17

Po zainstalowaniu roli usług domenowych Active Directory na serwerze Windows, możliwe jest

A. udostępnienie użytkownikom witryny internetowej

B. centralne zarządzanie użytkownikami oraz komputerami

C. automatyczne przypisywanie adresów IP komputerom w sieci

D. współdzielenie plików znajdujących się na serwerze

Wytyczne dotyczące ról i usług w systemach Windows są kluczowe dla skutecznego zarządzania infrastrukturą IT. W kontekście omawianego pytania, pierwsze podejście do udostępniania witryn internetowych nie jest bezpośrednio związane z rolą Active Directory. Chociaż można hostować witryny internetowe na serwerach Windows, sama rola AD DS koncentruje się na zarządzaniu tożsamością, a nie na publikacji treści. Kolejne, dotyczące współużytkowania plików, jest również mylące; AD DS nie zajmuje się bezpośrednio udostępnianiem plików, lecz raczej zarządza dostępem do zasobów, co nie oznacza automatyzacji ich udostępniania. Wreszcie, automatyczne przydzielanie adresów IP należy do roli serwera DHCP, a nie Active Directory. Odpowiedzi, które łączą funkcje AD DS z innymi rolami, mogą wynikać z nieporozumienia co do obszaru działania usług Windows Server. Kluczowe jest zrozumienie specyfiki każdej roli i jej funkcji, aby uniknąć takich nieporozumień. Odpowiednie przypisanie ról i zrozumienie ich właściwej funkcjonalności jest zgodne z najlepszymi praktykami w administrowaniu systemami, co z kolei zapewnia sprawniejsze zarządzanie infrastrukturą sieciową.

Pytanie 18

Przy organizowaniu logicznego podziału sieci na podsieci należy brać pod uwagę

A. liczbę portów w przełączniku zarządzanym

B. odległości między poszczególnymi urządzeniami w sieci

C. liczbę hostów w każdej z podsieci

D. rodzaj systemu operacyjnego używanego na stacjach roboczych

Podczas planowania logicznego podziału sieci na podsieci kluczowym aspektem jest zrozumienie liczby hostów, które będą obsługiwane w każdej podsieci. To podejście opiera się na zasadzie, że każda podsieć powinna mieć wystarczającą liczbę adresów IP, aby obsłużyć wszystkie urządzenia, takie jak komputery, drukarki, serwery czy inne urządzenia sieciowe. Na przykład, jeśli planujesz sieć, w której w danym dziale pracuje 50 pracowników, a każdy z nich ma komputer, konieczne będzie uwzględnienie dodatkowych adresów dla urządzeń takich jak drukarki czy skanery. Zgodnie z najlepszymi praktykami, warto przewidzieć rezerwę adresów IP na przyszłość, aby uniknąć problemów z rozbudową sieci. Warto także zaznaczyć, że podział na podsieci powinien być zgodny z zasadą CIDR (Classless Inter-Domain Routing), co umożliwia efektywne zarządzanie przestrzenią adresową. Właściwe zaplanowanie liczby hostów w każdej podsieci pozwoli na optymalne zarządzanie ruchem sieciowym oraz zwiększy wydajność i bezpieczeństwo całej infrastruktury.

Pytanie 19

Najefektywniejszym sposobem na zabezpieczenie prywatnej sieci Wi-Fi jest

A. stosowanie szyfrowania WPA-PSK

B. stosowanie szyfrowania WEP

C. zmiana adresu MAC routera

D. zmiana nazwy SSID

Zmiana adresu MAC routera, zmiana identyfikatora SSID oraz stosowanie szyfrowania WEP to podejścia, które nie zapewniają wystarczającego poziomu bezpieczeństwa. Zmiana adresu MAC, czyli fizycznego adresu sprzętowego urządzenia, może wprowadzać pewne trudności dla potencjalnych intruzów, ale nie jest to skuteczna metoda zabezpieczenia. Adres MAC można łatwo sfałszować, a ponadto nie chroni on danych przesyłanych w sieci. Zmiana identyfikatora SSID, chociaż może ukryć sieć przed podstawowym skanowaniem, nie oferuje żadnej ochrony przed atakami i nie szyfruje danych. Osoby z odpowiednią wiedzą i narzędziami będą w stanie z łatwością zidentyfikować ukryte sieci. Szyfrowanie WEP, pomimo że było kiedyś standardem, jest obecnie uznawane za przestarzałe i niebezpieczne. WEP można złamać w zastraszająco krótkim czasie, co czyni go nieskutecznym zabezpieczeniem. W praktyce wiele osób może błędnie sądzić, że zmiana adresu MAC lub SSID wystarcza do zabezpieczenia sieci, co prowadzi do fałszywego poczucia bezpieczeństwa. Kluczowym błędem w myśleniu jest założenie, że jedynie obfite zmiany wizualne w konfiguracji routera mogą zapewnić ochronę, podczas gdy najważniejsze jest stosowanie aktualnych standardów zabezpieczeń, takich jak WPA-PSK.

Pytanie 20

Który komponent serwera w formacie rack można wymienić bez potrzeby demontażu górnej pokrywy?

A. Dysk twardy

B. Moduł RAM

C. Karta sieciowa

D. Chip procesora

Dysk twardy to naprawdę ważny element w serwerach rackowych. Fajnie, że można go wymienić bez zrzucania całej obudowy, bo to olbrzymia wygoda, szczególnie kiedy trzeba szybko zareagować na jakieś awarie. Wiele nowoczesnych serwerów ma systemy hot-swappable, co znaczy, że te dyski można wymieniać bez wyłączania serwera. Wyobraź sobie, że w momencie awarii, administrator może w mgnieniu oka podmienić dysk i w ten sposób zminimalizować przestoje. To wszystko ma sens, bo SaS i SATA dają taką możliwość, a to zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Z mojego doświadczenia, umiejętność szybkiej wymiany dysków naprawdę pomaga w efektywnym zarządzaniu infrastrukturą IT.

Pytanie 21

Jakie urządzenie należy wykorzystać, aby połączyć lokalną sieć z Internetem dostarczanym przez operatora telekomunikacyjnego?

A. Konwerter mediów

B. Przełącznik warstwy 3

C. Punkt dostępu

D. Ruter ADSL

Ruter ADSL jest urządzeniem, które łączy lokalną sieć komputerową z Internetem dostarczanym przez operatora telekomunikacyjnego. Działa on na zasadzie modulacji sygnału ADSL, co pozwala na jednoczesne przesyłanie danych przez linię telefoniczną, bez zakłócania połączeń głosowych. Ruter ADSL pełni funkcję bramy do sieci, umożliwiając podłączenie wielu urządzeń w sieci lokalnej do jednego połączenia internetowego. Zazwyczaj wyposażony jest w porty LAN, przez które można podłączyć komputery, drukarki oraz inne urządzenia. Przykładem zastosowania może być domowa sieć, gdzie ruter ADSL łączy się z modemem telefonicznym, a następnie rozdziela sygnał na różne urządzenia w sieci. Dodatkowo, rutery ADSL często zawierają funkcje zarządzania jakością usług (QoS) oraz zabezpieczenia, takie jak firewall, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa sieci. Warto również zauważyć, że rutery ADSL są standardowym rozwiązaniem w przypadku lokalnych sieci, które korzystają z technologii xDSL i są szeroko stosowane w domach oraz małych biurach.

Pytanie 22

Jak wiele punktów rozdzielczych, według normy PN-EN 50174, powinno być umiejscowionych w budynku o trzech kondygnacjach, przy założeniu, że powierzchnia każdej z kondygnacji wynosi około 800 m²?

A. 1

B. 2

C. 4

D. 3

Analizując odpowiedzi, można zauważyć, że pominięcie normy PN-EN 50174 prowadzi do błędnych wniosków. W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, istnieją różne mity i nieporozumienia dotyczące zasadności liczby punktów rozdzielczych. Wybór zbyt małej liczby punktów, jak 1 lub 2, może wynikać z przekonania, że centralizacja systemów telekomunikacyjnych jest wystarczająca. Tego rodzaju myślenie ignoruje fakt, że w miarę wzrostu liczby kondygnacji i powierzchni użytkowej, rośnie także złożoność infrastruktury. Niezbędne jest zapewnienie punktów rozdzielczych w każdym poziomie budynku, aby zminimalizować ryzyko przeciążeń sieci oraz ułatwić dostęp do urządzeń i systemów. Dodatkowo, odpowiednia liczba punktów rozdzielczych może obniżyć koszty związane z eksploatacją i konserwacją infrastruktury telekomunikacyjnej. Pamiętajmy, że w sytuacji awaryjnej, rozległe sieci z centralnym punktem mogą napotykać poważne problemy z dostępem do usług. W praktyce, ignorowanie standardów dotyczących rozmieszczenia punktów rozdzielczych może prowadzić do utraty efektywności operacyjnej oraz zwiększenia kosztów związanych z przyszłymi rozbudowami lub modernizacjami infrastruktury. Zrozumienie roli punktów rozdzielczych w kontekście normy PN-EN 50174 jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i funkcjonowania sieci telekomunikacyjnych w budynkach.

Pytanie 23

Kable światłowodowe nie są często używane w lokalnych sieciach komputerowych z powodu

A. niski poziom odporności na zakłócenia elektromagnetyczne.

B. znaczących strat sygnału podczas transmisji.

C. wysokich kosztów elementów pośredniczących w transmisji.

D. niskiej wydajności.

Kable światłowodowe są efektywnym medium transmisyjnym, wykorzystującym zjawisko całkowitego wewnętrznego odbicia światła do przesyłania danych. Choć charakteryzują się dużą przepustowością i niskimi stratami sygnału na długich dystansach, ich powszechne zastosowanie w lokalnych sieciach komputerowych jest ograniczone przez wysokie koszty związane z elementami pośredniczącymi w transmisji, takimi jak przełączniki i konwertery. Elementy te są niezbędne do integrowania technologii światłowodowej z istniejącymi infrastrukturami sieciowymi, które często opierają się na kablach miedzianych. W praktyce oznacza to, że organizacje, które pragną zainwestować w sieci światłowodowe, muszą być przygotowane na znaczne wydatki na sprzęt oraz jego instalację. Z drugiej strony, standardy takie jak IEEE 802.3 zdefiniowały wymagania techniczne dla transmisji w sieciach Ethernet, co przyczyniło się do rozwoju technologii światłowodowej, ale nadal pozostaje to kosztowną inwestycją dla wielu lokalnych sieci komputerowych.

Pytanie 24

Aby zarejestrować i analizować pakiety przesyłane w sieci, należy wykorzystać aplikację

A. puTTy

B. FileZilla

C. WireShark

D. CuteFTP

WireShark to zaawansowane narzędzie do analizy protokołów sieciowych, które umożliwia przechwytywanie i przeglądanie danych przesyłanych przez sieć w czasie rzeczywistym. Dzięki jego funkcjom użytkownicy mogą analizować ruch sieciowy, identyfikować problemy z wydajnością oraz debugować aplikacje sieciowe. Program obsługuje wiele protokołów i potrafi wyświetlić szczegółowe informacje o każdym pakiecie, co czyni go nieocenionym narzędziem dla administratorów sieci oraz specjalistów ds. bezpieczeństwa. Przykładem zastosowania WireSharka może być sytuacja, w której administrator musi zdiagnozować problemy z połączeniem w sieci lokalnej – dzięki możliwości filtrowania danych, może szybko zlokalizować błędne pakiety i zrozumieć ich przyczynę. W kontekście dobrych praktyk branżowych, WireShark jest powszechnie zalecany do monitorowania bezpieczeństwa, analizy ataków oraz audytów sieciowych, co czyni go kluczowym narzędziem w arsenale specjalistów IT.

Pytanie 25

Które z zestawień: urządzenie – realizowana funkcja jest niepoprawne?

A. Ruter – łączenie komputerów w tej samej sieci

B. Przełącznik – segmentacja sieci na VLAN-y

C. Access Point – bezprzewodowe łączenie komputerów z siecią lokalną

D. Modem – łączenie sieci lokalnej z Internetem

Odpowiedź 'Ruter – połączenie komputerów w tej samej sieci' jest błędna, ponieważ ruter nie służy do bezpośredniego łączenia komputerów w tej samej sieci lokalnej, lecz do kierowania ruchem pomiędzy różnymi sieciami. Ruter działa na warstwie trzeciej modelu OSI (warstwa sieci), a jego główną funkcją jest przekazywanie pakietów danych pomiędzy sieciami, np. z lokalnej sieci komputerowej do Internetu. Przykładowo, w typowej sieci domowej ruter łączy urządzenia lokalne (jak komputery, smartfony) z dostawcą usług internetowych (ISP). Działanie rutera można zobrazować na przykładzie, kiedy użytkownik chce przeglądać strony internetowe – ruter przekazuje żądania z lokalnej sieci do Internetu i odwrotnie, zarządzając jednocześnie trasami danych, co zapewnia optymalizację ich przepływu. Dobrą praktyką jest również skonfigurowanie rutera w taki sposób, aby zapewniał on odpowiednie zabezpieczenia, takie jak zapora ogniowa (firewall) czy system detekcji intruzów (IDS).

Pytanie 26

Dokument PN-EN 50173 wskazuje na konieczność zainstalowania minimum

A. 1 punktu rozdzielczego na każde piętro.

B. 1 punktu rozdzielczego na każde 100 m2 powierzchni.

C. 1 punktu rozdzielczego na każde 250 m2 powierzchni.

D. 1 punktu rozdzielczego na cały wielopiętrowy budynek.

Odpowiedź dotycząca instalacji jednego punktu rozdzielczego na każde piętro budynku jest zgodna z normą PN-EN 50173, która reguluje zagadnienia związane z infrastrukturą telekomunikacyjną w budynkach. W kontekście projektowania systemu telekomunikacyjnego, kluczowe jest zapewnienie odpowiedniej liczby punktów rozdzielczych, aby umożliwić efektywne zarządzanie siecią oraz zapewnić dostęp do usług komunikacyjnych w każdym z pomieszczeń. Zgodnie z normą, umieszczanie punktów rozdzielczych na każdym piętrze zwiększa elastyczność w rozmieszczaniu urządzeń i zmniejsza długość kabli, co przekłada się na łatwiejszą instalację oraz konserwację systemu. Przykładowo, w budynkach o większej liczbie pięter, odpowiednia gęstość punktów rozdzielczych pozwala na lepsze dostosowanie infrastruktury do zmieniających się potrzeb użytkowników, takich jak dodawanie nowych urządzeń czy zmiany w organizacji przestrzeni biurowej. Dodatkowo, takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi oraz trendami w kierunku elastycznych rozwiązań telekomunikacyjnych.

Pytanie 27

W sieci o adresie 192.168.0.64/26 drukarka sieciowa powinna uzyskać ostatni adres z dostępnej puli. Który to adres?

A. 192.168.0.254

B. 192.168.0.190

C. 192.168.0.126

D. 192.168.0.94

Wybór adresów takich jak 192.168.0.94, 192.168.0.190 czy 192.168.0.254 wskazuje na brak zrozumienia zasad subnettingu oraz adresacji IP. Adres 192.168.0.94 znajduje się w innym zakresie adresów, a jego przypisanie do podsieci 192.168.0.64/26 jest niemożliwe, ponieważ nie jest on częścią tej samej podsieci, co oznacza, że nie spełnia wymogów związanych z masą /26. Ponadto, adres 192.168.0.190 leży poza zakresem przydzielonym przez maskę /26, co czyni go nieodpowiednim wyborem. Z kolei adres 192.168.0.254 jest zarezerwowany dla innego segmentu sieci i nie jest dostępny w podsieci 192.168.0.64/26. Często popełnianym błędem jest nieprawidłowe obliczanie dostępnych adresów hostów i nieznajomość zasad, jakie rządzą przydzielaniem adresów IP. Aby zrozumieć, dlaczego odpowiedzi te są błędne, warto zaznaczyć, że adresacja IP opiera się na regułach, które określają zakresy dla różnych masek podsieci. Użytkownicy często mogą pomylić, jakie adresy IP są dostępne w danej podsieci, co prowadzi do nieporozumień w praktyce. Zrozumienie, które adresy są dostępne do przydziału, jest kluczowe w zarządzaniu siecią i unikanie konfliktów adresowych, dlatego umiejętność subnettingu i czytania maski podsieci jest niezwykle istotna w pracy administratora sieci.

Pytanie 28

Organizacja zajmująca się standaryzacją na poziomie międzynarodowym, która stworzyła 7-warstwowy Model Referencyjny Połączonych Systemów Otwartych, to

A. IEEE (Institute of Electrical and Electronics Engineers)

B. ISO (International Organization for Standardization)

C. TIA/EIA (Telecommunications Industry Association/Electronic Industries Association)

D. EN (European Norm)

Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna, znana jako ISO (International Organization for Standardization), jest odpowiedzialna za opracowanie wielu standardów, które mają kluczowe znaczenie w różnych dziedzinach, w tym w telekomunikacji i informatyce. Model Referencyjny Połączonych Systemów Otwartym (OSI) składa się z siedmiu warstw, które pomagają w zrozumieniu procesów komunikacyjnych w sieciach komputerowych. Każda warstwa w modelu OSI odpowiada za różne aspekty komunikacji - od fizycznych po aplikacyjne. Przykładem zastosowania tego modelu jest projektowanie sieci komputerowych, gdzie inżynierowie mogą analizować problemy na różnych warstwach, co ułatwia diagnozowanie i rozwiązywanie problemów. ISO dostarcza także standardy dotyczące jakości, bezpieczeństwa i interoperacyjności, co jest istotne w kontekście globalnej wymiany danych. Właściwe zrozumienie modelu OSI jest kluczowe dla specjalistów w dziedzinie IT, którzy dążą do tworzenia efektywnych i skalowalnych rozwiązań sieciowych.

Pytanie 29

Protokół, który komputery wykorzystują do informowania ruterów w swojej sieci o zamiarze dołączenia do określonej grupy multicastowej lub jej opuszczenia, to

A. Internet Group Management Protocol (IGMP)

B. Interior Gateway Protocol (IGP)

C. Transmission Control Protocol (TCP)

D. Internet Message Access Protocol (IMAP)

Protokóły takie jak Internet Message Access Protocol (IMAP), Transmission Control Protocol (TCP) oraz Interior Gateway Protocol (IGP) mają odmienne cele i funkcje w kontekście komunikacji sieciowej. IMAP jest protokołem używanym głównie do zarządzania pocztą elektroniczną. Pozwala użytkownikom na dostęp do wiadomości e-mail przechowywanych na zdalnym serwerze, co jest zgoła innym zadaniem niż zarządzanie grupami multicastowymi. TCP to protokół transportowy, który zapewnia niezawodność przesyłania danych pomiędzy urządzeniami sieciowymi, ale nie ma zastosowania do zarządzania członkostwem w grupach multicastowych. Z kolei IGP odnosi się do protokołów rutowania używanych wewnątrz autonomicznych systemów, ale także nie dotyczy zarządzania grupami multicastowymi. Typowym błędem myślowym jest mylenie protokołów zarządzających różnymi aspektami komunikacji w sieciach komputerowych. Kluczowym różnicą jest to, że IGMP koncentruje się na kwestiach związanych z multicastem, natomiast inne wymienione protokoły operują w różnych domenach. Zrozumienie różnic między tymi protokołami oraz ich zastosowań jest niezbędne dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi, zwłaszcza w kontekście rosnących potrzeb dotyczących wydajności i zarządzania ruchem w sieciach.

Pytanie 30

Jaką rolę pełni serwer Windows Server, która pozwala na centralne zarządzanie i ustawianie tymczasowych adresów IP oraz związanych z nimi danych dla komputerów klienckich?

A. Serwer telnet

B. Usługi udostępniania plików

C. Usługi pulpitu zdalnego

D. Serwer DHCP

Wybór odpowiedzi związanej z serwerem telnet, usługami udostępniania plików czy usługami pulpitu zdalnego świadczy o nieporozumieniu dotyczącym roli i funkcji poszczególnych komponentów systemu Windows Server. Serwer telnet to narzędzie wykorzystywane do zdalnego logowania do systemów, co pozwala na zdalne wykonywanie poleceń, ale nie ma związku z przydzielaniem adresów IP czy konfiguracją sieci. Usługi udostępniania plików koncentrują się na przechowywaniu i udostępnianiu plików w sieci, co również nie obejmuje zarządzania adresami IP. Z kolei usługi pulpitu zdalnego umożliwiają zdalny dostęp do interfejsu użytkownika systemu, co również nie jest związane z zarządzaniem konfiguracją sieci. Często błędem jest mylenie funkcji związanych z dostępem do systemów i ich konfigurowaniem z rolą zarządzania adresami IP. Takie nieporozumienie może prowadzić do niewłaściwego podejścia do zarządzania siecią, co w praktyce skutkuje mniejszą efektywnością i większymi trudnościami w administracji. Wiedza na temat specyficznych ról serwerów pozwoli unikać takich pomyłek i przyczyni się do lepszego zarządzania infrastrukturą IT oraz optymalizacji procesów w organizacji.

Pytanie 31

Urządzenie warstwy dystrybucji, które odpowiada za połączenie odrębnych sieci oraz zarządzanie przepływem danych między nimi, nazywane jest

A. koncentratorem

B. routerem

C. serwerem

D. przełącznikiem

Serwer, jako urządzenie, pełni zupełnie inną rolę niż router. Jest to system komputerowy, który dostarcza różnorodne usługi i zasoby innym komputerom w sieci, nie zajmując się bezpośrednim zarządzaniem przepływem informacji między sieciami. Serwery mogą obsługiwać aplikacje, przechowywać dane czy oferować usługi takie jak hosting stron internetowych, ale nie mają zdolności do trasowania pakietów danych jak routery. Przełącznik natomiast działa na warstwie drugiej modelu OSI, czyli zajmuje się przekazywaniem ramek między urządzeniami w tej samej sieci lokalnej. Jego główną funkcją jest przełączanie ramek w oparciu o adresy MAC, co sprawia, że nie jest on w stanie łączyć różnych sieci. Koncentratory, które są urządzeniami starszej generacji, również nie mają zdolności do zarządzania ruchem między sieciami; działają na poziomie fizycznym, po prostu przekazując sygnały do wszystkich podłączonych urządzeń bez inteligentnego kierowania nimi. Te mylne pojęcia mogą prowadzić do nieefektywnego projektowania sieci, ponieważ zrozumienie specyfiki każdego z tych urządzeń jest kluczowe dla ich prawidłowego zastosowania. Warto zwrócić uwagę, że wybór odpowiedniego urządzenia sieciowego powinien być oparty na konkretnej funkcjonalności i wymaganiach sieci.

Pytanie 32

Wskaż protokół, którego wiadomości są używane przez polecenie ping?

A. ARP

B. ICMP

C. DNS

D. TCP

Protokół ARP (Address Resolution Protocol) jest używany do mapowania adresów IP na adresy MAC w lokalnej sieci. Jego rola jest ograniczona do warstwy łącza danych, co oznacza, że nie ma on bezpośredniego związku z testowaniem łączności na poziomie sieci. Użycie ARP w kontekście polecenia ping jest błędne, ponieważ ping wymaga komunikacji na wyższym poziomie - protokole IP, gdzie ICMP pełni kluczową rolę. Przechodząc do protokołu TCP (Transmission Control Protocol), warto zaznaczyć, że jest to protokół połączeniowy, który zapewnia niezawodną transmisję danych. Mimo że TCP jest fundamentalnym protokołem w komunikacji internetowej, to nie jest wykorzystywany przez ping, który działa w oparciu o protokół bezpołączeniowy - ICMP. Odpowiedzią, która odnosi się do DNS (Domain Name System), jest również myląca, ponieważ DNS odpowiada za tłumaczenie nazw domen na adresy IP, a nie za komunikację kontrolną w sieci. Typowym błędem przy interpretacji działania polecenia ping jest mylenie różnych protokołów i ich funkcji, co prowadzi do niewłaściwego zrozumienia ich zastosowań w diagnostyce sieci. Aby skutecznie zarządzać sieciami, kluczowe jest zrozumienie, jak te protokoły współdziałają i w jakich sytuacjach są stosowane.

Pytanie 33

Jakie polecenie w systemie Windows należy wykorzystać do obserwacji listy aktywnych połączeń karty sieciowej w komputerze?

A. Ipconfig

B. Ping

C. Netstat

D. Telnet

Polecenie Netstat (od network statistics) jest nieocenionym narzędziem w systemie Windows, które umożliwia użytkownikom monitorowanie aktywnych połączeń sieciowych oraz portów. Dzięki niemu można uzyskać informacje o tym, jakie aplikacje są aktualnie połączone z siecią, co jest kluczowe dla diagnostyki i zabezpieczeń. Na przykład, uruchamiając polecenie 'netstat -an', można zobaczyć listę wszystkich połączeń oraz portów, zarówno w stanie nasłuchu, jak i aktywnych. W praktyce, administratorzy często używają tego narzędzia do identyfikacji potencjalnych zagrożeń, takich jak nieautoryzowane połączenia wychodzące, co jest istotne w kontekście ochrony danych. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie połączeń w celu szybkiego wykrywania anomalii i podejrzanych działań w sieci, co pozwala na efektywne zarządzanie bezpieczeństwem infrastruktury IT.

Pytanie 34

Jaki protokół umożliwia przeglądanie stron www w przeglądarkach internetowych poprzez szyfrowane połączenie?

A. SSH File Transfer Protocol

B. FTP Secure

C. Hypertext Transfer Protocol

D. Hypertext Transfer Protocol Secure

Hypertext Transfer Protocol Secure (HTTPS) to protokół, który zapewnia bezpieczne przesyłanie danych między przeglądarką internetową a serwerem. Działa on na bazie standardowego protokołu HTTP, ale dodaje warstwę szyfrowania przy użyciu protokołów TLS (Transport Layer Security) lub SSL (Secure Sockets Layer). Dzięki temu, przesyłane informacje, takie jak dane osobowe czy informacje płatnicze, są chronione przed przechwyceniem przez osoby trzecie. Przykłady zastosowania HTTPS to wszelkie strony internetowe, które wymagają bezpieczeństwa, takie jak banki online, sklepy internetowe oraz portale społecznościowe. Zastosowanie HTTPS jest obecnie standardem w Internecie, a wiele przeglądarek oznacza niezaszyfrowane strony jako mniej bezpieczne. Wdrożenie HTTPS jest zgodne z zaleceniami organizacji takich jak W3C oraz IETF, które promują bezpieczne praktyki w sieci. Warto również dodać, że korzystanie z HTTPS może wpływać na lepsze pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych, co czyni go korzystnym nie tylko z perspektywy bezpieczeństwa, ale także SEO.

Pytanie 35

Interfejs graficzny Menedżera usług IIS (Internet Information Services) w systemie Windows służy do ustawiania konfiguracji serwera

A. terminali

B. WWW

C. wydruku

D. DNS

Menedżer usług IIS (Internet Information Services) to kluczowe narzędzie do zarządzania serwerami WWW w systemie Windows. Umożliwia nie tylko konfigurację, ale także monitorowanie i optymalizację wydajności aplikacji webowych. Dzięki interfejsowi graficznemu, użytkownicy mogą łatwo tworzyć i zarządzać witrynami internetowymi, a także ustawiać różne protokoły, takie jak HTTP czy HTTPS. IIS wspiera wiele technologii, w tym ASP.NET, co pozwala na rozwijanie dynamicznych aplikacji internetowych. Przykładem praktycznego zastosowania IIS jest uruchamianie serwisów e-commerce, które wymagają stabilnego i bezpiecznego serwera do obsługi transakcji online. Dobrze skonfigurowany IIS według najlepszych praktyk zapewnia szybkie ładowanie stron, co jest niezbędne w kontekście SEO oraz doświadczenia użytkowników. Umożliwia także zarządzanie certyfikatami SSL, co jest kluczowe dla zabezpieczenia danych przesyłanych przez użytkowników.

Pytanie 36

Która z grup w systemie Windows Serwer ma najniższe uprawnienia?

A. Wszyscy

B. Operatorzy kont.

C. Użytkownicy.

D. Administratorzy.

Odpowiedź "Wszyscy" jest jak najbardziej na miejscu. Ta grupa użytkowników w Windows Serwer ma najniższe uprawnienia. W praktyce oznacza to, że ci użytkownicy nie mogą robić rzeczy administracyjnych, jak chociażby zmieniać ustawień systemowych, instalować programy czy zarządzać innymi kontami. Ograniczenie ich uprawnień do grupy "Wszyscy" to kluczowy ruch w kontekście bezpieczeństwa, bo zmniejsza ryzyko nieautoryzowanego dostępu. W firmach, które działają według zasady minimalnych uprawnień, użytkownicy mają dostęp tylko do tego, co jest im potrzebne do pracy. Dzięki temu, w przypadku ataku czy błędu, możliwe szkody są ograniczone. To podejście jest zgodne z tym, co mówią normy jak NIST czy ISO 27001, które akcentują znaczenie dobrego zarządzania uprawnieniami dla ochrony danych.

Pytanie 37

Do jakiej warstwy modelu ISO/OSI odnosi się segmentacja danych, komunikacja w trybie połączeniowym z użyciem protokołu TCP oraz komunikacja w trybie bezpołączeniowym z zastosowaniem protokołu UDP?

A. Łącza danych

B. Sieciowej

C. Fizycznej

D. Transportowej

Wybór warstwy sieciowej jako odpowiedzi na pytanie o segmentowanie danych oraz komunikację w trybie połączeniowym i bezpołączeniowym wskazuje na nieporozumienie dotyczące ról poszczególnych warstw modelu ISO/OSI. Warstwa sieciowa koncentruje się głównie na trasowaniu pakietów danych oraz adresowaniu logicznym, co oznacza, że jest odpowiedzialna za przesyłanie danych pomiędzy różnymi sieciami, a nie za ich segmentację. Protokół IP, który działa na poziomie warstwy sieciowej, zajmuje się kierowaniem pakietów, ale nie zapewnia mechanizmów kontroli błędów ani segmentacji danych, co jest kluczowe w warstwie transportowej. Wybór fizycznej warstwy również nie ma uzasadnienia, ponieważ ta warstwa dotyczy przesyłania sygnałów przez medium fizyczne, a nie zarządzania komunikacją pomiędzy aplikacjami. Z kolei warstwa łącza danych odpowiada za niezawodne przesyłanie ramek danych na lokalnych sieciach, ale nie obejmuje aspektów segmentowania danych ani protokołów TCP i UDP. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych odpowiedzi, to mylenie funkcji zarządzania połączeniami i segmentacji danych z funkcjami routingowymi i adresowymi, co może być wynikiem braku zrozumienia pełnej struktury modelu ISO/OSI oraz zasad jego działania.

Pytanie 38

Jaki adres wskazuje, że komputer jest częścią sieci o adresie IP 192.168.10.64/26?

A. 192.168.10.50

B. 192.168.10.100

C. 192.168.10.200

D. 192.168.10.1

Adres 192.168.10.100 pasuje do sieci z maską 26-bitową. To znaczy, że pierwsze 26 bitów określa, która to sieć, a reszta jest dla urządzeń. Dla adresu 192.168.10.64/26, identyfikator sieci to właśnie ten adres, a masz zakres hostów od 192.168.10.65 do 192.168.10.126. Twoje 192.168.10.100 znajduje się w tym zakresie, czyli jest ok. Warto pamiętać, że prywatne adresy IP są super do sieci lokalnych, bo nie są widoczne w Internecie. Maska 26-bitowa daje nam możliwość przydzielenia 62 adresów dla urządzeń, co spokojnie wystarcza w małych sieciach, jak biura czy domy. Zrozumienie, jak działają adresy IP i ich podział, jest mega ważne, gdy projektujesz i konfigurujesz sieci komputerowe.

Pytanie 39

Jakie oprogramowanie do wirtualizacji jest dostępne jako rola w systemie Windows Server 2019?

A. Virtual Box

B. VMware

C. Hyper-V

D. Virtual PC

Wybór VMware, Virtual PC i Virtual Box jako oprogramowania do wirtualizacji dostępnego w Windows Serwer 2019 wynika z pewnych nieporozumień co do charakterystyki i przeznaczenia tych rozwiązań. VMware to ogólny termin odnoszący się do różnych produktów wirtualizacyjnych tej firmy, z których wiele działa niezależnie od systemu Windows, co sprawia, że nie może być uznawane za rolę w samej platformie Windows Server 2019. Virtual PC, z kolei, to starsza technologia wirtualizacji stworzona przez Microsoft, która nie jest już rozwijana i nie oferuje funkcji dostępnych w nowoczesnych rozwiązaniach jak Hyper-V, co czyni ją mało praktycznym wyborem w kontekście nowoczesnych środowisk serwerowych. Virtual Box, stworzony przez Oracle, także nie jest zintegrowany z Windows Server 2019 w sposób, który pozwalałby na jego użycie jako roli systemowej. Wybór tych technologii może wynikać z braku zrozumienia ich funkcji oraz ograniczeń, które może prowadzić do nieoptymalnych decyzji w zakresie zarządzania infrastrukturą IT. Dla organizacji, które chcą zapewnić wysoką dostępność oraz efektywność operacyjną, kluczowe jest, aby w pełni zrozumieć różnice między tymi rozwiązaniami a Hyper-V. Ignorowanie tych różnic może prowadzić do problemów z wydajnością oraz trudności w zarządzaniu zasobami, co jest niezgodne z dobrymi praktykami zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 40

Jakie medium transmisyjne powinno być użyte do połączenia dwóch punktów dystrybucyjnych oddalonych o 600 m?

A. Skrętkę UTP

B. Skrętkę STP

C. Światłowód

D. Przewód koncentryczny

Wybór światłowodu jako medium transmisyjnego do połączenia dwóch punktów dystrybucyjnych oddalonych o 600 m jest uzasadniony przede wszystkim jego zdolnością do przesyłania danych na dużych odległościach przy minimalnych stratach sygnału. Światłowody, dzięki swojej konstrukcji opartej na włóknach szklanych, oferują pasmo przenoszenia sięgające gigabitowych prędkości, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla nowoczesnych sieci telekomunikacyjnych. Przykładowo, w przypadku instalacji sieci w dużych biurowcach lub kampusach, światłowody pozwalają na łączenie różnych budynków bez obaw o degradację sygnału, która mogłaby wystąpić, gdyby zastosowano miedź. Dodatkowo, światłowody są odporne na zakłócenia elektromagnetyczne, co czyni je preferowanym wyborem w środowisku intensywnego korzystania z technologii radiowych i elektronicznych. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z aktualnymi standardami branżowymi, takie jak 802.3z dla Ethernetu, światłowody są rekomendowane do połączeń wymagających wysokiej wydajności oraz dużej niezawodności. Stanowią one przyszłość komunikacji sieciowej, zwłaszcza w kontekście rosnących potrzeb na szybkość i jakość przesyłu danych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej