Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 1 czerwca 2025 23:42
Data zakończenia: 2 czerwca 2025 00:13

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na zdjęciu największy efekt kontrastu walorowego uzyskamy dzięki połączeniu kolorów

A. niebieskiego i żółtego

B. niebieskiego i czerwonego

C. białego i czarnego

D. białego i szarego

Połączenie kolorów białego i czarnego tworzy najbardziej wyrazisty kontrast walorowy, ponieważ te dwa kolory reprezentują skrajne wartości jasności. W kontekście teorii kolorów, biel jest uważana za najjaśniejszy kolor, podczas gdy czerń jest całkowitym brakiem światła. Taki kontrast jest kluczowy w fotografii, grafice i projektowaniu, ponieważ podkreśla główne elementy kompozycji oraz prowadzi wzrok widza w określone miejsca. Przykładem zastosowania tego kontrastu może być fotografia portretowa, gdzie tło w odcieniu czarnym sprawia, że twarz modela, oświetlona mocnym światłem, wydaje się bardziej wyrazista. W sztuce, klasyczne obrazy często korzystają z kontrastów walorowych, aby nadać dynamikę i głębię. Zgodnie z zasadami kompozycji wizualnej, silne kontrasty przyciągają uwagę i mogą być wykorzystywane do tworzenia emocjonalnego wpływu na odbiorcę. Użycie bieli i czerni w projektach wizualnych to także element stylizacji, który odzwierciedla elegancję i nowoczesność.

Pytanie 2

W cyfrowej obróbce zdjęć, krzywe tonalne (curves) pozwalają na

A. automatyczne wyrównanie poziomów ekspozycji

B. usuwanie szumów przy wysokich wartościach ISO

C. selektywną korekcję zniekształceń obiektywu

D. precyzyjną regulację kontrastu w wybranych zakresach tonalnych

Krzywe tonalne to jedno z najpotężniejszych narzędzi w cyfrowej obróbce zdjęć, które umożliwia precyzyjną regulację kontrastu w wybranych zakresach tonalnych. Dzięki nim można manipulować światłem w sposób lokalny, co oznacza, że mamy pełną kontrolę nad jasnością i kontrastem w różnych częściach obrazu. Na przykład, jeśli chcemy zwiększyć kontrast w cieniach bez wpływu na jasne partie zdjęcia, możemy to łatwo osiągnąć przy pomocy krzywych. To narzędzie jest szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy zdjęcia wymagają korekcji ekspozycji, ale nie chcemy degradacji jakości w wybranych fragmentach obrazu. W praktyce, krzywe tonalne są często stosowane do podkreślenia detali w cieniach i światłach lub do nadania zdjęciom bardziej dramatycznego, artystycznego wyrazu. Dobry fotograf powinien opanować tę technikę, aby z pełnym zrozumieniem wykorzystać potencjał swojej pracy.

Pytanie 3

Jaką rozdzielczość powinno mieć zeskanowane zdjęcie o wymiarach 10 × 15 cm, aby jego wydruk w rozdzielczości 300 dpi miał format 20 × 30 cm?

A. 150 spi

B. 600 spi

C. 1200 spi

D. 300 spi

Wybór niższej rozdzielczości skanowania, takiej jak 150 spi lub 300 spi, jest nieodpowiedni w kontekście uzyskania wysokiej jakości wydruku w formacie 20 × 30 cm. Przy skanowaniu zdjęcia w rozdzielczości 150 spi, na cal uzyskujemy zaledwie 150 punktów, co skutkuje niewystarczającą liczbą pikseli do uzyskania zadowalającej jakości wydruku. Obliczając liczbę pikseli dla wymaganego rozmiaru, otrzymujemy jedynie 1181 × 1772 pikseli, co zdecydowanie nie spełnia standardów jakości. Podobnie, skanowanie z rozdzielczością 300 spi także nie zagwarantuje odpowiedniej jakości dla dużych formatów. Tego rodzaju podejście do skanowania prowadzi do ryzyka utraty detalów w obrazach, co staje się szczególnie widoczne przy powiększeniach lub gdy obraz jest oglądany z bliska. W wielu sytuacjach, jak na przykład w przypadku reprodukcji dzieł sztuki czy archiwizacji rodzinnych zdjęć, jakość obrazu jest kluczowa i niewłaściwe podejście do rozdzielczości skanowania często kończy się niezadowoleniem z efektów. Dlatego tak ważne jest, aby zrozumieć, iż wysokiej jakości skanowanie wymaga wyboru odpowiedniej rozdzielczości, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które zalecają skanowanie w co najmniej 600 spi dla uzyskania wyraźnych i szczegółowych obrazów.

Pytanie 4

Który z poniższych formatów zapisu obrazu pozwala na przechowywanie informacji o przezroczystości?

A. PNG

B. BMP

C. JPEG

D. PCX

Format PNG jest jednym z najpopularniejszych formatów zapisu obrazu, który wspiera przechowywanie informacji o przezroczystości. PNG (Portable Network Graphics) został stworzony jako ulepszenie formatu GIF, z naciskiem na lepszą jakość obrazu i większą liczbę kolorów. PNG używa bezstratnej kompresji, co oznacza, że nie traci jakości obrazu podczas zapisu. Dzięki możliwości przechowywania informacji o kanale alfa, PNG umożliwia tworzenie grafik z przezroczystymi obszarami, co jest szczególnie przydatne w projektowaniu stron internetowych czy tworzeniu grafik na potrzeby multimediów. W praktyce, jeśli chcesz nałożyć obraz na inny bez widocznej tła, PNG będzie idealnym wyborem. Jest to zgodne z najlepszymi praktykami w branży graficznej i webowej, gdzie przezroczystość i jakość obrazu są kluczowe.

Pytanie 5

Na ilustracji przedstawiono zastosowanie filtra

A. usuwanie przeplotu.

B. solaryzacja.

C. wyostrzenie.

D. redukcja szumów.

Solaryzacja to technika, która polega na częściowej inwersji kolorów w obrazie, co prowadzi do uzyskania niezwykłego, surrealistycznego efektu. Na przedstawionej ilustracji widzimy, jak różne obszary obrazu zyskują nietypowy rozkład kolorów, co jest kluczowym znakiem solaryzacji. Tego typu efekty są szeroko stosowane w fotografii artystycznej oraz w grafice cyfrowej, gdzie celem jest uzyskanie unikalnego wyrazu i emocjonalnego przekazu. W praktyce, solaryzacja może być osiągnięta zarówno za pomocą filtrów w programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop, jak i przez odpowiednie ustawienia w aparatach fotograficznych. Efekt ten może również być wykorzystywany w reklamie oraz w projektach multimedialnych, gdzie istotne jest przyciągnięcie uwagi odbiorcy. Warto jednak pamiętać, że solaryzacja wymaga umiejętności oraz wyczucia estetycznego, aby nie zdominowała pierwotnej treści obrazu, a jedynie ją wzbogaciła. Zgłębiając techniki solaryzacji, warto zwrócić uwagę na aspekty kompozycji oraz użycie kolorów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie sztuki wizualnej.

Pytanie 6

Jakie urządzenie powinno być wykorzystane do równomiernego oświetlania dużego obiektu światłem rozproszonym?

A. Lampa studyjna błyskowa z wrotami

B. Lampa studyjna z ciągłym źródłem światła i reflektorem

C. Lampa studyjna błyskowa z softboksem

D. Lampa studyjna z ciągłym źródłem światła i tubusem

Studyjna lampa błyskowa z softboksem jest idealnym wyborem do równomiernego oświetlenia dużego obiektu, ponieważ softboks pozwala na rozproszenie światła, co eliminuję ostre cienie i tworzy bardziej naturalny wygląd. Softboksy są zaprojektowane tak, aby zmniejszać intensywność światła, jednocześnie zwiększając jego powierzchnię, co prowadzi do delikatniejszego, bardziej jednolitego oświetlenia. W praktyce oznacza to, że fotografując duży obiekt, jak na przykład modela czy produkt, otrzymujemy oświetlenie, które równomiernie obejmuje całą scenę. Dobre praktyki w fotografii studyjnej sugerują wykorzystanie źródeł światła, które są w stanie zapewnić taką dyfuzję, a softboksy są powszechnie stosowane w branży. Dodatkowo, lampa błyskowa daje możliwość pracy w różnych warunkach oświetleniowych, co dostosowuje się do potrzeb sesji zdjęciowej, zapewniając kontrolę nad ekspozycją i głębią ostrości. W związku z tym, dla uzyskania profesjonalnych efektów w fotografii, stosowanie lamp błyskowych z softboksami jest zgodne z uznawanymi standardami branżowymi.

Pytanie 7

Aby usunąć kurz i drobne włoski z matrycy, najlepiej wykorzystać

A. szmatkę

B. specjalne pióro czyszczące

C. chusteczkę nawilżoną wodą micelarną

D. wacik nasączony

Specjalne pióro czyszczące to narzędzie zaprojektowane specjalnie do usuwania kurzu i drobnych zanieczyszczeń z matryc aparatów fotograficznych, obiektywów i innych delikatnych powierzchni optycznych. Dzięki zastosowaniu odpowiednich materiałów, takich jak włókna syntetyczne czy specjalne powłoki, pióra te skutecznie eliminują zanieczyszczenia, nie pozostawiając przy tym rys ani smug. W praktyce, podczas czyszczenia matrycy, warto delikatnie przesuwać pióro po jej powierzchni, wykorzystując jego właściwości elektrostatyczne do przyciągania cząsteczek kurzu. Ponadto, korzystanie z takiego narzędzia zminimalizuje ryzyko uszkodzenia delikatnych elementów optycznych w porównaniu do innych metod. W branży fotograficznej zaleca się regularne czyszczenie matrycy przy użyciu pióra, aby zapewnić optymalną jakość zdjęć i uniknąć niepożądanych efektów takich jak smugi czy plamy, które mogą wpłynąć na końcowy rezultat pracy. Warto również pamiętać, że profesjonalne pióra czyszczące są często dostosowane do specyficznych typów aparatów, co czyni je jeszcze bardziej efektywnymi.

Pytanie 8

Aby uchwycić obrazy w scenach charakteryzujących się dużym kontrastem, należy w aparacie fotograficznym ustawić tryb pomiaru, aby poprawnie zarejestrować detale w jasnych obszarach

A. punktowy

B. matrycowy

C. centralnie ważony

D. uśredniony

Odpowiedź punktowy jest prawidłowa, ponieważ ten tryb pomiaru najlepiej radzi sobie z rejestracją szczegółów w scenach o dużym kontraście. Pomiar punktowy skupia się na bardzo małym obszarze w kadrze, co pozwala na precyzyjne ocenienie poziomu jasności w danym punkcie, na przykład w jasnych partiach obrazu. Dzięki temu, gdy fotografujemy sceny, gdzie światła są ekstremalnie jasne, a cienie głębokie, aparat ustawia ekspozycję na podstawie tego jednego, wybranego punktu. W praktyce, gdy chcesz uwiecznić detale w jasnych częściach obrazu, na przykład podczas fotografowania zachodu słońca lub sceny z silnym oświetleniem, wybór pomiaru punktowego pozwoli na uniknięcie prześwietlenia. Wiele profesjonalnych aparatów fotograficznych pozwala na wybranie punktu pomiarowego na ekranie, co daje dodatkową kontrolę nad efektem końcowym. Standardy branżowe zalecają stosowanie pomiaru punktowego w sytuacjach, gdzie różnice w jasności są znaczne, co przekłada się na lepszą jakość zdjęć.

Pytanie 9

Sensytometr to aparat, który pozwala na

A. naświetlanie próbek sensytometrycznych określonymi ilościami światła

B. naświetlanie oraz chemiczną obróbkę próbek sensytometrycznych

C. mierzenie ziarnistości próbek sensytometrycznych

D. pomiar gęstości optycznej sensytogramów

Pomiar ziarnistości próbek sensytometrycznych to nie to, co robi sensytometr. Jasne, że ziarnistość może być ważna, gdy mówimy o jakości materiałów światłoczułych, ale sensytometr skupia się na naświetlaniu, a nie na analizie struktury. Zwykle to się bada w mikroskopii elektronowej, a nie przy sensytometrii. Mówienie, że sensytometr wykonuje obróbkę chemiczną próbek, też jest nie do końca trafne, bo on tylko przygotowuje próbki do dalszych analiz. Gęstość optyczna sensytogramów to z kolei temat, który bardziej dotyczy analizowania wyników po naświetleniu, a nie samego urządzenia. Wprowadzać w błąd te pojęcia może, jeśli pomieszamy je z tym, co sensytometr faktycznie robi. Kluczowe jest zrozumienie, jak naświetlanie działa w kontekście sensytometrii, bo to może prowadzić do nieprecyzyjnych interpretacji. Wiedza o roli sensytometru jako narzędzia do precyzyjnego naświetlania to podstawa dla każdego, kto działa w technologii optycznej czy analitycznej.

Pytanie 10

Technika fotografowania w podczerwieni wymaga zastosowania

A. filtra polaryzacyjnego o zwiększonej przepuszczalności

B. lampy błyskowej z funkcją podczerwieni aktywnej

C. specjalnego filtra IR przepuszczającego tylko promieniowanie podczerwone

D. obiektywu o zwiększonej jasności minimum f/1.2

Technika fotografowania w podczerwieni, znana również jako fotografia IR, wymaga zastosowania specjalnego filtra IR, który przepuszcza tylko promieniowanie podczerwone, blokując jednocześnie inne długości fal. Działa to na zasadzie separacji fal elektromagnetycznych, co pozwala na uchwycenie obrazów, które są niewidoczne dla ludzkiego oka. Przykładem zastosowania takiej techniki jest fotografia krajobrazowa, gdzie IR może wydobyć ciekawe detale w roślinności, sprawiając, że zielone liście stają się jasne, a niebo może przybrać dramatyczny kontrast. Użycie filtra IR jest kluczowe, aby uzyskać czyste i wyraźne obrazy, ponieważ bez niego zdjęcia będą przesiąknięte światłem widzialnym, co zniekształci zamierzony efekt. Warto zaznaczyć, że nie wystarczy sam aparat do rejestracji podczerwieni – wiele kamer wymaga modyfikacji, by mogły prawidłowo rejestrować takie obrazy. Dlatego, aby uzyskać najlepsze rezultaty, specjaliści często korzystają z dedykowanych kamer IR, które są w stanie wychwycić szerszy zakres fal w podczerwieni.

Pytanie 11

Na jakim etapie powstawania fotograficznego obrazu srebrowego centra czułości przekształcają się w centra wywoływalne?

A. Powstawania obrazu widzialnego czarno-białego

B. Utrwalania

C. Powstawania obrazu utajonego

D. Stabilizowania

Wybór odpowiedzi związanej z etapem utrwalania jest błędny, ponieważ ten proces ma miejsce po powstaniu obrazu utajonego, a jego celem jest trwałe ustabilizowanie obrazu, co następuje po wywołaniu. Utrwalanie polega na usunięciu niewywołanych halogenków srebra, aby zapobiec dalszemu ich działaniu na światło. Stabilizowanie, jako termin, nie odnosi się bezpośrednio do procesu fotograficznego, a raczej do zapewnienia długotrwałej jakości obrazu poprzez odpowiednie przechowywanie i konserwację. Ponadto, powstawanie obrazu widzialnego czarno-białego jest etapem późniejszym i wymaga wcześniejszego uzyskania obrazu utajonego, co również czyni tę odpowiedź nieprawidłową. Często w praktyce może dojść do nieporozumienia, gdzie niektórzy mogą sądzić, że procesy są ze sobą zamienne lub że można je przeprowadzać równocześnie. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy etap procesu fotograficznego ma swoje unikalne zadania i znaczenie. Dlatego istotne jest, aby nie mylić terminologii oraz kolejności procesów, co jest często spotykanym błędem wśród osób uczących się fotografii.

Pytanie 12

Aby zminimalizować odbicia i zwiększyć kontrast cieni w fotografii studyjnej przedmiotów codziennego użytku, warto wykorzystać blendę z powierzchnią

A. czarną

B. złotą

C. srebrną

D. białą

Wybór białej, złotej lub srebrnej blendy do zniwelowania odblasków oraz pogłębienia cieni w fotografii przedmiotów użytkowych może prowadzić do niewłaściwych rezultatów. Biała blenda, choć często stosowana do odbicia światła, zwiększa jego intensywność i może powodować niepożądane odblaski, co jest szczególnie problematyczne w przypadku błyszczących powierzchni. Użycie białej blendy może zatem skutkować nadmiernym oświetleniem i zubożeniem detali, co jest niezgodne z zamierzonym celem. Z kolei złota blenda, która nadaje ciepłe tonacje, jest doskonała do portretów, jednak w kontekście fotografii produktowej może wprowadzać kolorystyczne zniekształcenia, które nie są pożądane. Złota tonacja może sprawić, że przedmioty stracą swój naturalny kolor, co wpłynie na ich atrakcyjność. Srebrna blenda, podobnie jak biała, odbija więcej światła, co może potęgować odblaski, zamiast ich eliminować. W kontekście profesjonalnej fotografii ważne jest, aby znać właściwości używanych narzędzi i ich wpływ na końcowy efekt. Częste błędy myślowe polegają na założeniu, że wszystkie blendy działają w ten sam sposób – w rzeczywistości ich zastosowanie musi być dostosowane do specyfiki obiektów oraz pożądanych efektów wizualnych. Dlatego konieczne jest, aby w przypadku fotografii przedmiotów użytkowych, szczególnie z błyszczącymi powierzchniami, zastosować czarną blendę, która skutecznie kontroluje światło i daje profesjonalne rezultaty.

Pytanie 13

Wykonanie serii zdjęć tej samej sceny za pomocą aparatu fotograficznego przy automatycznych, skokowych zmianach parametrów naświetlenia pozwala na

A. autobracketing

B. automatyczny balans bieli

C. stabilizację obrazu

D. afocus

Autobracketing to technika, która umożliwia wykonanie serii zdjęć tego samego obiektu przy różnych wartościach ekspozycji, co jest szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy oświetlenie jest zmienne lub trudne do uchwycenia. W praktyce oznacza to, że aparat automatycznie wykonuje kilka ujęć, zmieniając parametry naświetlenia, takie jak czas otwarcia migawki, przysłona i ISO, co pozwala na uzyskanie zdjęć z różnym poziomem jasności. Dzięki tej metodzie, fotograf ma możliwość wyboru najlepszego ujęcia, które najlepiej oddaje zamierzony efekt estetyczny. Autobracketing jest szczególnie popularny w fotografii krajobrazowej oraz w sytuacjach, gdzie konieczne jest uchwycenie szczegółów zarówno w jasnych, jak i ciemnych partiach zdjęcia. Użytkownicy aparatów cyfrowych powinni znać i wykorzystywać tę funkcję, aby zwiększyć swoje możliwości twórcze i osiągnąć wyższe standardy w swoich pracach.

Pytanie 14

Który parametr monitora jest najważniejszy dla fotoretuszerów przy pracy z fotografią kolorową?

A. czas reakcji poniżej 1 ms

B. rozdzielczość minimum 8K

C. częstotliwość odświeżania minimum 120 Hz

D. pokrycie przestrzeni barw Adobe RGB minimum 95%

Pokrycie przestrzeni barw Adobe RGB minimum 95% jest kluczowe dla fotoretuszerów, ponieważ pozwala na wierniejsze odwzorowanie kolorów w fotografii. Standard Adobe RGB zapewnia szerszą gamę kolorów niż przestrzeń sRGB, co jest niezbędne w profesjonalnej obróbce zdjęć. W praktyce oznacza to, że monitor potrafi wyświetlić bardziej nasycone kolory i subtelne odcienie, co jest szczególnie ważne w przypadku zdjęć o bogatej kolorystyce, takich jak krajobrazy czy portrety. Używając monitora z tak wysokim pokryciem przestrzeni barw, fotoretuszerzy mają pewność, że kolory, które widzą na ekranie, będą zbliżone do tych, które będą wyświetlane w druku lub na innych urządzeniach. W branży często zaleca się, aby profesjonaliści korzystali z monitorów charakteryzujących się kalibracją fabryczną oraz z możliwością dalszej kalibracji, aby utrzymać spójność kolorów. Dlatego dla osób zajmujących się obróbką zdjęć kolorowych, wybór monitora z tak wysokim pokryciem przestrzeni barw jest absolutnie kluczowy.

Pytanie 15

Jaką wartość ma temperatura barwowa światła emitowanego przez świeczkę?

A. 5 600 K

B. 1 800 K

C. 10 000 K

D. 3 200 K

Temperatura barwowa światła świeczki wynosi około 1800 K, co oznacza, że ma ciepły, żółty odcień. Wartość ta jest typowa dla źródeł światła, które emitują promieniowanie o niższej temperaturze, takich jak tradycyjne świece, lampy naftowe czy niektóre żarówki. Zrozumienie temperatury barwowej jest kluczowe w wielu dziedzinach, takich jak fotografia, oświetlenie architektoniczne oraz projektowanie wnętrz. Na przykład, w fotografii temperatura barwowa wpływa na postrzeganą kolorystykę obrazu i jego atmosferę, dlatego fotografowie często dostosowują balans bieli w zależności od źródła światła. Standardy takie jak ANSI/TIA-568 oraz CIE (Międzynarodowa Komisja Oświetleniowa) dostarczają wytycznych dotyczących oświetlenia, co pozwala na uzyskanie odpowiednich efektów wizualnych oraz komfortu użytkowania w przestrzeniach publicznych i prywatnych. W praktyce, wybór odpowiedniego źródła światła, uwzględniającego jego temperaturę barwową, jest istotny dla kreowania pożądanej atmosfery w danym pomieszczeniu lub podczas wydarzenia.

Pytanie 16

Nieprawidłowość optyczna obiektywu, przejawiająca się w przyciemnieniu lub rozjaśnieniu rogów kadru, to

A. krzywizna pola

B. koma

C. dystorsja

D. winietowanie

Winietowanie to wada optyczna, która objawia się przyciemnieniem lub rozjaśnieniem rogów kadru obrazu. Zjawisko to występuje najczęściej w przypadku obiektywów o dużych przysłonach, gdzie może być bardziej zauważalne, ponieważ krawędzie kadru doświadczają większej straty światła. Winietowanie może występować w różnych formach, takich jak naturalne winietowanie, które wynika z konstrukcji obiektywu, lub winietowanie spowodowane użyciem filtrów lub osłon. W praktyce fotografowie mogą spotkać winietowanie w obiektywach szerokokątnych lub w przypadku użycia obiektywów z dużą przysłoną na pełnej klatce, co może prowadzić do niepożądanych efektów w kompozycji zdjęcia. Aby zminimalizować wpływ winietowania, można zastosować techniki postprodukcji, takie jak korekcja winietowania w programach do edycji zdjęć. Dobrą praktyką jest również testowanie obiektywów w różnych warunkach oświetleniowych, aby zrozumieć, jak winietowanie wpływa na uzyskiwane obrazy i kiedy może być akceptowalne lub pożądane dla artystycznych efektów.

Pytanie 17

Jakie powinno być minimalne rozdzielczość skanowania oryginału płaskiego o wymiarach 10×15 cm, aby uzyskać obraz w formacie 40×60 cm przy rozdzielczości 150 dpi, unikając interpolacji danych?

A. 1 200 spi

B. 600 spi

C. 150 spi

D. 300 spi

Odpowiedź 600 spi (czyli punktów na cal) jest prawidłowa, ponieważ aby uzyskać pożądany efekt wydruku, musimy obliczyć odpowiednią rozdzielczość skanowania oryginału. Proces ten opiera się na zasadzie, że rozdzielczość skanowania musi być co najmniej równa rozdzielczości wydruku pomnożonej przez rozmiar wydruku w calach. W przypadku rozdzielczości wydruku 150 dpi oraz wymaganego formatu 40×60 cm (co odpowiada 15.75×23.62 cali), obliczamy wymaganą rozdzielczość skanowania jako 150 dpi * 15.75 cali (szerokość) oraz 150 dpi * 23.62 cali (wysokość). Po wykonaniu tych obliczeń otrzymujemy odpowiednio 2362 i 3543 pikseli. Zmieniając to na centymetry, musimy zrozumieć, że skanowanie musi odbywać się w rozdzielczości 600 spi, aby zachować jakość i szczegóły. Przy skanowaniu w zbyt niskiej rozdzielczości, w trakcie powiększenia obrazu na wydruku, mogą pojawić się artefakty i utrata detali. W praktyce, stosowanie rozdzielczości 600 spi jest standardem w profesjonalnej fotografii i druku, co zapewnia wysoką jakość i zgodność z oczekiwaniami klientów oraz estetyką końcowego produktu.

Pytanie 18

Aby zredukować drgania aparatu fotograficznego podczas długiego naświetlania, używa się

A. mieszek.

B. blendę.

C. statecznik.

D. monopod.

Monopod jest doskonałym rozwiązaniem dla fotografów, którzy potrzebują wsparcia przy długich czasach naświetlania, ponieważ znacząco redukuje drgania aparatu. Użycie monopodu stabilizuje kamerę, co pozwala na wykonywanie zdjęć z dłuższymi czasami naświetlania bez ryzyka poruszenia obrazu. Przykładowo, podczas fotografowania przy zachodzie słońca, gdzie światło jest ograniczone, a czasy naświetlania mogą wynosić kilka sekund, monopod zapewnia stabilność potrzebną do zachowania ostrości zdjęcia. Ponadto, monopody są lżejsze i bardziej poręczne niż pełnowymiarowe statywy, co czyni je idealnym wyborem do fotografii w ruchu, takich jak fotografia reporterska lub sportowa. Warto również zauważyć, że korzystanie z monopodu jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej, które zalecają wsparcie sprzętu przy dłuższych ekspozycjach, aby poprawić jakość zdjęć i zredukować ryzyko uszkodzenia sprzętu spowodowanego drganiami.

Pytanie 19

W metodzie addytywnej uzyskiwania kolorów wykorzystuje się zestaw filtrów:

A. czerwony, zielony, żółty

B. żółty, purpurowy, niebieski

C. żółty, niebieski, purpurowy

D. czerwony, zielony, niebieski

Odpowiedź "czerwony, zielony, niebieski" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do addytywnej metody tworzenia barw, która opiera się na zasadzie mieszania światła. W tej metodzie podstawowe kolory to czerwony, zielony i niebieski (RGB), a ich połączenie w różnych proporcjach pozwala na uzyskanie szerokiego spektrum kolorów. Na przykład, łącząc czerwone i zielone światło, uzyskujemy kolor żółty, a łącząc wszystkie trzy kolory w równych ilościach, otrzymujemy kolor biały. Ta metoda jest szeroko stosowana w technologii ekranów, takich jak telewizory i monitory, gdzie piksele składają się z diod LED emitujących światło w tych trzech podstawowych kolorach. W praktyce, zrozumienie addytywnego mieszania kolorów jest kluczowe dla projektantów grafiki oraz inżynierów pracujących nad oświetleniem oraz wizualizacjami komputerowymi, ponieważ umożliwia im precyzyjne dobieranie kolorów oraz tworzenie harmonijnych palet barw. Wiedza ta jest również istotna w kontekście standardów branżowych, takich jak sRGB, które definiują przestrzeń kolorów używaną w sieci i przy produkcji multimediów.

Pytanie 20

Technika uzyskiwania zdjęć, która polega na bezpośrednim oświetleniu powierzchni materiału światłoczułego, na którym znajdują się obiekty o różnym poziomie przezroczystości to

A. luksografia.

B. bromolej.

C. cyjanotypia.

D. izohelia.

Luksografia to technika graficzna, która polega na bezpośrednim naświetleniu powierzchni materiału światłoczułego, takiego jak papier lub folia, za pomocą światła, które przenika przez obiekty o różnej przezroczystości. W rezultacie powstaje obraz, gdzie ciemniejsze obszary odpowiadają bardziej nieprzezroczystym elementom, a jaśniejsze obszary odpowiadają elementom bardziej przezroczystym. Ta metoda jest szeroko stosowana w sztuce, a także w dokumentacji naukowej i konserwacji zabytków, ponieważ pozwala na uchwycenie szczegółowych cieni i tekstur obiektów. Luksografia jest cenna w procesie reprodukcji dzieł sztuki i w różnorodnych dziedzinach, takich jak fotografia, gdzie elementy naświetlenia oraz kontrastu odgrywają kluczową rolę. Standardy jakości w luksografii wymagają precyzyjnego doboru materiałów oraz kontrolowania warunków naświetlenia, aby uzyskać optymalne rezultaty graficzne. Ponadto, luksografia jest również wykorzystywana w edukacji artystycznej, gdzie studenci uczą się, jak manipulować światłem i cieniem, aby uzyskać pożądane efekty wizualne.

Pytanie 21

Jakiego z wymienionych materiałów należy użyć do oczyszczania ekranu monitora LCD z kurzu, smug i tłuszczu?

A. Ściereczka z microfibry

B. Gąbka

C. Chusteczki do higieny osobistej

D. Papierowy ręcznik

Ściereczki z microfibry to naprawdę super wybór, gdy chodzi o czyszczenie monitorów LCD. Są stworzone z myślą o delikatnych powierzchniach, co jest mega istotne. Te cienkie włókna świetnie zbierają kurz, plamy i tłuszcz, a jednocześnie nie zarysowują ekranu. Wiesz, dzięki swojej konstrukcji potrafią wchłonąć dużo więcej brudu niż zwykłe materiały, a na dodatek nie zostawiają smug. Żeby wyczyścić monitor, wystarczy lekko zwilżyć ściereczkę wodą lub jakimś specjalnym preparatem do czyszczenia i delikatnie przetrzeć ekran. Ważne, żeby unikać mocnych środków czyszczących albo twardych materiałów, bo to może uszkodzić ekran. Z własnego doświadczenia polecam regularne czyszczenie, żeby monitor długo działał i wyglądał dobrze. W branży elektronicznej wszyscy korzystają z tych ściereczek, a ich efektywność potwierdzają liczne testy. Naprawdę warto mieć je pod ręką.

Pytanie 22

W jakiej najmniejszej odległości przedmiotowej (x) od zastosowanego obiektywu o ogniskowej f powinien znajdować się aparat fotograficzny w stosunku do fotografowanego obiektu, aby uzyskany obraz optyczny był rzeczywisty, odwrócony i tej samej wielkości?

A. x > 2f

B. x < f

C. x = 2f

D. x = f

Odpowiedź x = 2f jest prawidłowa, ponieważ aby uzyskać rzeczywisty, odwrócony i tej samej wielkości obraz obiektu, aparat musi być umieszczony w odległości równiej dwukrotności ogniskowej obiektywu. W przypadku obiektywów fotograficznych, gdy obiekt znajduje się w odległości x = 2f, promienie świetlne przechodzące przez soczewkę zbiegają się w punkcie ogniskowym po drugiej stronie soczewki, co prowadzi do powstania obrazu na matrycy aparatu. Przykładem praktycznym może być wykorzystanie obiektywu o ogniskowej 50 mm, gdzie minimalna odległość od obiektu wynosi 100 mm. Takie ustawienie umożliwia fotografowi uzyskanie optymalnej ostrości oraz detali, co jest kluczowe w wielu dziedzinach fotografii, takich jak portret, produktowa czy architektura. Warto również zauważyć, że techniki kompozycji i zasady trójpodziału są często stosowane w tym kontekście, aby uzyskać estetyczne ujęcia. Zgodnie z praktykami branżowymi, znajomość tych zasad jest niezbędna, aby efektywnie korzystać z potencjału aparatu i obiektywu.

Pytanie 23

Jakie promieniowanie o kolorze jest przepuszczane przez filtr purpurowy?

A. zielonej i niebieskiej

B. zielonej i czerwonej

C. niebieskiej i czerwonej

D. zielonej

Filtr purpurowy to urządzenie, które przepuszcza promieniowanie o określonych długościach fal, blokując pozostałe. W przypadku filtra purpurowego, przepuszcza on promieniowanie w zakresie długości fal odpowiadających barwom niebieskiej i czerwonej. Oznacza to, że światło o tych długościach fal przenika przez filtr, podczas gdy inne kolory, takie jak zieleń, są blokowane. Praktycznie, takie filtry są szeroko stosowane w fotografii oraz w technologii przetwarzania obrazu, gdzie istotne jest uchwycenie określonych barw dla uzyskania pożądanego efektu wizualnego. W fotografii, zastosowanie filtra purpurowego może zwiększyć nasycenie niebieskich i czerwonych tonów, co jest szczególnie przydatne w krajobrazie oraz portretach, gdzie te kolory mogą być kluczowe dla estetyki obrazu. Takie praktyki są zgodne z zasadami kolorymetrii, która jest nauką zajmującą się pomiarem i opisem koloru, oraz z metodami kalibracji kolorów w procesach produkcji graficznej.

Pytanie 24

Trójpodział kadru w fotografii to podział

A. na plany ogólny, średni i zbliżony.

B. zdjęcia na trzy części.

C. na plany pierwszy, drugi oraz trzeci.

D. pozwalający na wyznaczenie mocnych elementów w obrazie.

Podział kadru na trzy obrazy, plany pierwszy, drugi i trzeci czy też plany ogólny, średni i zbliżenie to koncepcje, które mogą mylnie sugerować, że trójpodział kadru opiera się na fizycznym podziale zdjęcia na mniejsze sekcje. W rzeczywistości, trójpodział to bardziej złożona zasada kompozycji, która nie skupia się na ilości obrazów, ale na ich rozmieszczeniu i interakcji w jednym kadrze. Rozumienie trójpodziału jako podziału na plany może prowadzić do błędnych praktyk w fotografii, ponieważ plany te odnoszą się do perspektywy i głębi obrazu, a nie do jego kompozycji. Niekiedy fotograficy mogą nieświadomie unikać mocnych punktów, co sprawia, że ich zdjęcia stają się mniej angażujące i trudniejsze do analizy wizualnej. Ponadto, koncentrowanie się jedynie na technice podziału kadru na plany może ograniczać kreatywność, gdyż nie uwzględnia innych elementów kompozycyjnych, takich jak linie prowadzące, symetria czy balans, które są kluczowe w tworzeniu estetycznych obrazów. Warto zatem zgłębić te zasady i praktykować ich zastosowanie w różnych kontekstach fotograficznych, aby uzyskać pełniejsze zrozumienie ich wpływu na kompozycję i ostateczny efekt wizualny.

Pytanie 25

W czarno-białej fotografii, aby przyciemnić zieleń i czerwień na obrazie, a rozjaśnić niebieski kolor, stosuje się filtr

A. niebieskiego

B. zielonego

C. czerwonego

D. żółtego

Użycie filtru zielonego w kontekście przyciemniania kolorów nie jest właściwe. Filtr zielony wpłynie na zielone obiekty w taki sposób, że będą one jaśniejsze, podczas gdy inne kolory, takie jak czerwony, będą nieco przyciemnione. Taki efekt nie jest zgodny z zamierzonym celem, czyli przyciemnieniem zieleni i czerwieni. Z kolei filtr niebieski, który jest poprawny, działa zupełnie inaczej, ponieważ rozjaśnia niebieskie elementy, a ciemnieje dla czerwonych i zielonych. W przypadku filtru żółtego, jego działanie również nie spełnia założonych celów, ponieważ wpłynie na kolory w sposób, który nie przyciemni zieleni czy czerwieni, a jedynie złagodzi ich odcienie. Filtr czerwony z kolei będzie działał na zasadzie wzmocnienia tonów czerwonych, co również jest sprzeczne z celem przyciemnienia tych kolorów. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich konkluzji, to mylne założenie, że filtry wpływają na kolory w sposób nieznany lub nieuwzględniający ich właściwości optycznych. W rzeczywistości kluczowe jest zrozumienie, jak filtry kolorowe działają na fale świetlne, co jest fundamentalne w praktyce fotografii czarno-białej.

Pytanie 26

Aby uzyskać zdjęcie biometryczne, obiekt w studio powinien być ustawiony

A. na jednolitym tle, na wprost obiektywu z odkrytym czołem i prawym uchem

B. na ciemnym tle, na wprost obiektywu z otwartymi oczami

C. na jednolitym tle, en face z odkrytym czołem i lewym uchem

D. na jasnym tle, na wprost obiektywu z otwartymi oczami i zamkniętymi ustami

Ustawienie obiektu na ciemnym tle oraz w pozycji en face z odsłoniętym czołem i lewym uchem wprowadza szereg błędów w kontekście wymogów dla zdjęć biometrycznych. Ciemne tło może powodować problemy z kontrastem, co utrudnia rozpoznawanie cech twarzy, a także może prowadzić do niejednoznaczności w analizie obrazu. Takie tło nie spełnia standardów określających wymagania dla zdjęć biometrycznych, gdzie jasne tło jest preferowane. Ponadto, ustawienie obiektu z odsłoniętym lewym uchem zamiast prawym, jak w przypadku poprawnej odpowiedzi, może wpływać na symetrię twarzy w ujęciu, co jest kluczowe dla algorytmów analizy obrazu. Nieprawidłowe podejście do perspektywy, jak na przykład niewłaściwe ustawienie głowy, może skutkować zniekształceniem danych, co jest szczególnie istotne w kontekście automatycznych systemów identyfikacji. Zrozumienie, że zdjęcia biometryczne muszą być maksymalnie neutralne, z zamkniętymi ustami i bez dodatkowych akcesoriów, jest istotne dla uzyskania spójnych i akceptowalnych wyników. W przypadku biometrii, każde odstępstwo od normy może prowadzić do problemów z identyfikacją, co może mieć poważne konsekwencje w kontekście bezpieczeństwa i tożsamości.

Pytanie 27

Fotografia przedstawiająca jasny obiekt na jasnym tle została zrobiona techniką

A. high-key

B. low key

C. izohelii

D. cyjanotypii

Odpowiedź 'high-key' jest poprawna, ponieważ technika ta charakteryzuje się wykorzystaniem jasnego oświetlenia, które skutkuje dominacją jasnych tonów w obrazie. W fotografii high-key dąży się do minimalizacji kontrastów, co sprawia, że obiekt wyróżnia się na jasnym tle. Tego rodzaju kompozycje są często stosowane w portretach, reklamach oraz fotografii produktowej, gdzie celem jest uzyskanie lekkości i pozytywnego nastroju. Przykładem zastosowania techniki high-key mogą być sesje zdjęciowe dla dzieci, w których delikatne, jasne tła i oświetlenie podkreślają urok i radość. Należy pamiętać, że w tym stylu kluczowe jest odpowiednie ustawienie świateł, aby uzyskać pożądany efekt bez nadmiernej refleksji czy prześwietlenia. W branży fotograficznej technika ta jest uznawana za standard w tworzeniu estetycznych, przyjaznych dla oka obrazów.

Pytanie 28

Wskaż typ aparatu, w którym nie ustawia się ostrości na matówce?

A. Aparat dalmierzowy

B. Lustrzanka małoobrazkowa

C. Aparat średnioformatowy

D. Aparat wielkoformatowy

Lustrzanka średnioformatowa, lustrzanka małoobrazkowa oraz aparat wielkoformatowy są aparatami, które w większości opierają się na analogowym systemie optycznym z matówką, co oznacza, że użytkownik musi ustawić ostrość na podstawie wyświetlanego obrazu na matówce. W przypadku lustrzanek, ostrość jest kontrolowana poprzez lustro odbijające obraz z obiektywu na matówkę, co umożliwia fotografowi wizualizację i precyzyjne dostosowanie ostrości. W lustrzankach średnioformatowych i małoobrazkowych użycie matówki jest standardem, który pozwala na analizy i ustawienia ostrości w trybie live view. Aparat wielkoformatowy z kolei, posiada dużą matówkę, na której wyraźnie widoczny jest cały kadr, co również pozwala na precyzyjne ustalenie punktu ostrości. Typowym błędem myślowym w tym kontekście jest mylenie różnych systemów ostrości, które funkcjonują w różnych typach aparatów. Warto także zauważyć, że aparaty dalmierzowe, mimo że nie są tak popularne jak lustrzanki, oferują unikalne doświadczenie fotograficzne oraz precyzję, której często brakuje w modelach z matówką. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi systemami jest kluczowe dla prawidłowego wyboru sprzętu fotograficznego oraz osiągnięcia zamierzonych efektów artystycznych.

Pytanie 29

Zaletą obiektywu zmiennoogniskowego jest zdolność

A. stopnia pochylenia osi optycznej

B. regulacji długości ogniskowej

C. wymiany układu optycznego

D. przesunięcia osi optycznej

Obiektyw zmiennoogniskowy charakteryzuje się możliwością regulacji długości ogniskowej, co oznacza, że użytkownik może dostosować kąt widzenia za pomocą prostego mechanizmu powiększania lub pomniejszania obrazu. Dzięki tej funkcji obiektywy te są niezwykle wszechstronne i są szeroko stosowane w fotografii oraz filmowaniu, umożliwiając uchwycenie różnych kadrów bez konieczności zmiany obiektywu. Na przykład, w sytuacjach, gdy chcemy uchwycić zarówno szerokie ujęcie krajobrazu, jak i szczegóły architektoniczne, obiektyw zmiennoogniskowy pozwala na płynne przechodzenie pomiędzy różnymi wartościami ogniskowych. W praktyce obiektywy te są preferowane w reportażu, gdzie elastyczność i szybkość reakcji są kluczowe. Warto zaznaczyć, że obiektywy zmiennoogniskowe są również projektowane z myślą o minimalizacji zniekształceń optycznych i aberracji, co przekłada się na wysoką jakość obrazu. Dobre praktyki w fotografii sugerują, aby użytkownicy regularnie sprawdzali ustawienia swojego obiektywu, aby maksymalizować jego potencjał w różnych warunkach oświetleniowych.

Pytanie 30

W studyjnej fotografii produktowej termin rim light odnosi się do

A. światła modelującego fakturę powierzchni produktu

B. głównego światła padającego od przodu na produkt

C. światła wypełniającego, redukującego cienie

D. światła umieszczonego za obiektem, podkreślającego jego krawędzie

Rim light, czyli światło obrysowe, to technika oświetleniowa, która ma kluczowe znaczenie w studyjnej fotografii produktowej. Jest to światło umieszczone za obiektem, które podkreśla jego krawędzie, nadając mu głębię i trójwymiarowość. Dzięki temu produkt staje się bardziej wyrazisty na tle, co pozwala na lepsze uchwycenie detali oraz faktur. Używając rim light, często można też uzyskać efekt halo, który jest atrakcyjny wizualnie i przyciąga uwagę. W praktyce, aby uzyskać odpowiedni efekt, należy odpowiednio ustawić źródło światła, tak aby nie oświetlało frontalnie produktu, ale jedynie jego krawędzie. Dobre praktyki wskazują, że warto eksperymentować z różnymi kątami i intensywnością światła, by osiągnąć pożądany rezultat. Często stosuje się również reflektory lub dyfuzory, aby światło było bardziej miękkie i mniej ostre, co pozwala na subtelniejsze podkreślenie detali. Wiele profesjonalnych fotografów wykorzystuje tę technikę do tworzenia obrazów, które nie tylko dobrze wyglądają, ale również skutecznie przedstawiają produkt w kontekście marketingowym.

Pytanie 31

Drukarka, która produkuje wydruki ekologiczne, nietoksyczne, bez zapachu oraz odporne na zmienne warunki atmosferyczne i promieniowanie UV, korzysta z materiałów elastycznych

A. igłowa

B. termiczna

C. sublimacyjna

D. lateksowa

Drukarka lateksowa to nowoczesne urządzenie, które wykorzystuje farby na bazie wody, co sprawia, że wydruki są nietoksyczne, bezwonne i ekologiczne. Farby lateksowe są również odporne na działanie warunków atmosferycznych oraz promieni UV, co czyni je idealnym rozwiązaniem do druku materiałów, które będą eksploatowane na zewnątrz. Przykładem zastosowania mogą być banery, billboardy czy grafiki na pojazdach, które muszą wytrzymać zmienne warunki atmosferyczne. Standardy takie jak GREENGUARD lub EcoLogo certyfikują produkty przyjazne środowisku, co potwierdza, że drukarki lateksowe spełniają wymogi zrównoważonego rozwoju. Wydruki te cechują się również dobrą przyczepnością do różnych podłoży oraz elastycznością, co pozwala na ich zastosowanie w różnorodnych projektach, od dekoracji wnętrz po oznakowanie pojazdów. Dzięki zastosowaniu innowacyjnych technologii, drukarki lateksowe są w stanie realizować wysokiej jakości wydruki, które są zarówno estetyczne, jak i funkcjonalne.

Pytanie 32

W trakcie robienia portretowych zdjęć w plenerze w słoneczne południe, aby zmiękczyć światło, należy zastosować

A. ekran dyfuzyjny

B. ekran odbijający

C. blendę srebrną

D. blendę złotą

Ekran dyfuzyjny to doskonałe narzędzie do zmiękczania ostrych cieni, które mogą powstawać podczas fotografowania w pełnym słońcu. W praktyce, stosując ekran dyfuzyjny, można uzyskać bardziej naturalne i zrównoważone oświetlenie portretu, co jest szczególnie ważne w fotografii plenerowej. Dyfuzor rozprasza światło, co redukuje kontrast i sprawia, że skóra modela wydaje się bardziej gładka oraz mniej błyszcząca. W standardowych ustawieniach fotograficznych, takich jak wykonywanie zdjęć w południe, użycie dyfuzora pozwala na uzyskanie efektu „złotej godziny” nawet w trudnych warunkach oświetleniowych. Przykładowo, umieszczając dyfuzor między modelem a źródłem światła, można w prosty sposób zmiękczyć intensywne promienie słoneczne, co skutkuje bardziej estetycznym odwzorowaniem detali na twarzy oraz minimalizuje niepożądane cienie. Warto również pamiętać, że dyfuzory są dostępne w różnych rozmiarach i materiałach, co pozwala na ich elastyczne wykorzystanie w zależności od potrzeb sesji zdjęciowej oraz efektów, jakie chcemy osiągnąć.

Pytanie 33

W profesjonalnej fotografii podwodnej najważniejszym elementem wyposażenia poza obudową wodoszczelną jest

A. zewnętrzne źródło światła (lampa błyskowa lub oświetlenie ciągłe)

B. system stabilizacji obrazu kompensujący ruch wody

C. filtr polaryzacyjny eliminujący refleksy na powierzchni wody

D. specjalny obiektyw makro o zwiększonej jasności

Zewnętrzne źródło światła, takie jak lampa błyskowa lub oświetlenie ciągłe, jest kluczowym elementem w profesjonalnej fotografii podwodnej. W wodzie naturalne światło ma ograniczony zasięg i intensywność, co skutkuje utratą detali oraz kolorów. W miarę jak woda staje się głębsza, kolory zaczynają zanikać – najpierw czerwony, potem pomarańczowy i żółty. Dlatego, aby uzyskać pełną paletę kolorów oraz odpowiednią ekspozycję, fotografowie podwodni muszą stosować dodatkowe źródła światła. Użycie lampy błyskowej pozwala na zrekompensowanie utraty światła oraz wydobycie szczegółów z cienia, co jest niezbędne w przypadku fotografowania obiektów, które są zbyt daleko od naturalnego źródła światła. Przykładowo, lampy błyskowe mogą być używane do oświetlania koralowców, ryb i innych organizmów morskich, co sprawia, że zdjęcia stają się bardziej żywe i atrakcyjne. Dodatkowo w profesjonalnej fotografii podwodnej stosuje się różne techniki, takie jak synchronizacja lampy błyskowej z migawką aparatu, co pozwala na uzyskanie najlepszych efektów. Dlatego odpowiednia inwestycja w system oświetleniowy jest nie tylko zalecana, ale wręcz niezbędna dla każdego profesjonalisty.

Pytanie 34

Podaj temperaturę barwową światła słonecznego w godzinach południowych.

A. 5500 K

B. 3200 K

C. 2000 K

D. 2800 K

Temperatura barwowa źródeł światła słonecznego w południe wynosi około 5500 K, co oznacza, że światło to ma neutralną biel z lekkim odcieniem niebieskim. Jest to istotne w kontekście fotografii i projektowania, gdzie właściwe odwzorowanie kolorów jest kluczowe. Przy temperaturze 5500 K, światło dzienne jest postrzegane jako najbardziej naturalne, co jest podstawą dla kalibracji monitorów oraz aparatów fotograficznych. Użycie tego parametru pozwala uzyskać prawidłowe odwzorowanie kolorów w różnych aplikacjach graficznych oraz w druku. Standardy takie jak D65, które jest uznawane za standardowe źródło światła w wielu zastosowaniach, również opierają się na wartości zbliżonej do 5500 K. W praktyce, zrozumienie temperatury barwowej jest kluczowe dla artystów, projektantów i techników, którzy dążą do uzyskania spójnych efektów wizualnych w swoich pracach.

Pytanie 35

Podczas robienia zdjęcia do paszportu, twarz osoby powinna być ustawiona

A. prawym półprofilem z odsłoniętym prawym uchem

B. na wprost obiektywu z odsłoniętym lewym uchem

C. lewym półprofilem z odsłoniętym lewym uchem

D. na wprost obiektywu z odsłoniętym czołem i obydwoma uszami

Poprawna odpowiedź jest zgodna z międzynarodowymi standardami dotyczącymi fotografii do dokumentów tożsamości, w tym paszportów. Zdjęcie powinno być wykonane na wprost obiektywu, co zapewnia symetrię i czytelność wizerunku. Umożliwia to również lepsze rozpoznanie cech rysów twarzy, co jest istotne w kontekście identyfikacji. Odsłonięte czoło oraz obydwa uszy są istotnymi elementami, ponieważ pozwalają na pełne odzwierciedlenie kształtu głowy oraz cech charakterystycznych. Przykładem zastosowania tej zasady jest zdjęcie do biometrycznego paszportu, które musi spełniać rygorystyczne wymogi, takie jak odpowiednie oświetlenie, tło i kąt ustawienia twarzy. W praktyce, aby uzyskać odpowiednią jakość zdjęcia, warto korzystać z profesjonalnych usług fotograficznych, które są świadome specyfikacji takich dokumentów. Dodatkowo, w przypadku zdjęć do innych dokumentów, takich jak dowody osobiste czy prawa jazdy, zasady są często analogiczne, co podkreśla znaczenie znajomości tych wymogów w codziennym życiu.

Pytanie 36

Aby uzyskać pozytywy w skali odwzorowania 1:1 z negatywów o wymiarach 10x15 cm, powinno się wykorzystać

A. kolumnę reprodukcyjną

B. skaner

C. kopiarkę stykową

D. aparat wielkoformatowy

Wybór skanera jako narzędzia do wykonywania pozytywów z negatywów 10x15 cm może wydawać się na pierwszy rzut oka uzasadniony, jednak w kontekście dokładności odwzorowania i jakości końcowego produktu, nie jest to optymalne rozwiązanie. Skanery, chociaż bardzo użyteczne w cyfrowym przetwarzaniu obrazu, wprowadzą dodatkowy etap w procesie reprodukcji. Skanowanie negatywu, a następnie drukowanie na materiale światłoczułym, może prowadzić do utraty detali oraz zmiany kolorystyki, co jest niepożądane w przypadku reprodukcji artystycznej. Ponadto, aparat wielkoformatowy, mimo że może wykonać zdjęcia na dużą skalę, nie jest dedykowany do reprodukcji pozytywów z negatywów, co czyni go nieodpowiednim w tym kontekście. Kolumna reprodukcyjna, będąca narzędziem do kopiowania dzieł sztuki, również nie jest w stanie zapewnić odwzorowania 1:1 w tak małych formatach jak 10x15 cm; jej zastosowanie jest bardziej związane z większymi formatami oraz specyficznymi technikami sztuki wizualnej. Zrozumienie zasad reprodukcji w kontekście jakości obrazu oraz specyfiki narzędzi jest kluczowe dla uzyskania zamierzonych efektów, a wybór niewłaściwego sprzętu może prowadzić do rozczarowujących rezultatów i nieosiągnięcia zamierzonego celu. W branży fotograficznej oraz artystycznej, gdzie precyzja jest kluczowa, istotne jest stosowanie odpowiednich technologii, które umożliwiają najwyższą jakość reprodukcji.

Pytanie 37

Z jakiej odległości powinien ustawić się fotograf, aby oświetlić obiekt, korzystając z lampy błyskowej o LP=42, przy ustawieniu ISO 100 i przysłonie f/8?

A. Około 15 m

B. Około 1 m

C. Około 30 m

D. Około 5 m

Odpowiedź 'około 5 m' jest prawidłowa, ponieważ obliczenie odległości, z jakiej powinno być oświetlane fotografowane obiekt, opiera się na zastosowaniu zasady, że odległość do obiektu powinna odpowiadać wartości liczby przewodniej lampy błyskowej, liczby przesłony oraz ISO. W przypadku lampy o liczbie przewodniej LP=42, przy ISO 100 i przysłonie f/8, odległość można obliczyć przy pomocy wzoru: Odległość = LP / (f/stopień). Zatem, w tym wypadku odległość wynosi 42 / 8 = 5,25 m, co zaokrąglamy do około 5 m. W praktyce, prawidłowe ustawienie lampy w tej odległości zapewni odpowiednie naświetlenie obiektu, co jest kluczowe w fotografii portretowej czy produktowej. Użycie lampy błyskowej w tej odległości pozwala na uzyskanie naturalnych cieni oraz nieprzeciążenie ekspozycji, co jest szczególnie istotne w pracy z różnorodnymi materiałami i kolorami. Ponadto, zgodnie z dobrymi praktykami, warto zawsze stosować technikę testowania oświetlenia przed właściwą sesją, aby dostosować parametry do konkretnego scenariusza fotograficznego.

Pytanie 38

W jakim modelu kolorów oraz w jakiej rozdzielczości powinno być zapisane zdjęcie, które ma być umieszczone w Internecie?

A. RGB i 150 dpi

B. CMYK i 150 dpi

C. CMYK i 72 dpi

D. RGB i 72 dpi

Wybór CMYK do zdjęć w internecie to naprawdę kiepski pomysł, bo ten tryb został stworzony do druku. Drukarki używają tego modelu kolorów, bo polega na mieszaniu atramentów. Jak używasz CMYK na ekranie, to kolory nie będą wyglądały tak, jak powinny, i to może być rozczarowujące. Co więcej, ustawiając rozdzielczość na 150 dpi, zajmujesz więcej miejsca na dysku i ładowanie będzie wolniejsze, a tego w sieci nie chcemy. Ważne jest, żeby obrazy miały mały rozmiar, bo teraz wszyscy chcą mieć błyskawiczny dostęp do treści, zwłaszcza na telefonach. Używając 150 dpi, możesz spowolnić ładowanie, co na pewno nie poprawi doświadczeń użytkowników, a nawet może wpłynąć na pozycję twojej strony w wyszukiwarkach. Dlatego lepiej trzymać się 72 dpi, co daje fajną jakość przy niewielkich wymaganiach. Tego typu podejście sprawia, że przeglądanie treści w sieci jest bardziej przyjemne.

Pytanie 39

Urządzeniem peryferyjnym, które drukuje na specjalnym papierze reagującym na ciepło, jest drukarka

A. piezoelektryczna

B. laserowa

C. termiczna

D. atramentowa

Drukarka termiczna to urządzenie peryferyjne, które wykorzystuje proces druku oparty na ciepłoczułym papierze, który zmienia kolor pod wpływem wysokiej temperatury. W technologii tej, głowica drukująca składająca się z szeregu małych grzałek działa na specjalny papier termiczny, co pozwala na precyzyjne odwzorowanie obrazów i tekstu. Drukarki termiczne są powszechnie stosowane w różnych branżach, od handlu detalicznego po medycynę, gdzie drukowane są paragonach, etykietach czy receptach. Ich główną zaletą jest szybkość druku oraz niski koszt eksploatacji, ponieważ nie wymagają użycia tuszy czy tonerów. W praktyce, często spotykamy je w punktach sprzedaży, gdzie pozwalają na natychmiastowe wydruki. Ponadto, drukarki termiczne charakteryzują się wysoką jakością wydruku oraz długotrwałością materiałów, co czyni je odpowiednim wyborem dla wielu zastosowań. Warto również zauważyć, że technologie druku termicznego mogą być podzielone na dwie kategorie: druk termiczny bezpośredni i termotransferowy, co dodatkowo zwiększa ich wszechstronność.

Pytanie 40

Aby uzyskać najwyższą jakość zdjęć w zakładzie fotograficznym, najlepiej zapisać je w rozdzielczości

A. 0 ppi

B. 72 ppi

C. 150 ppi

D. 300 ppi

Odpowiedź 300 ppi (pikseli na cal) jest uznawana za standard w branży fotograficznej do uzyskiwania zdjęć profesjonalnej jakości. Wartość ta oznacza, że na każdym calu obrazu znajduje się 300 pikseli, co przekłada się na niezwykle szczegółowe odwzorowanie detali, co jest kluczowe w druku. Przy tej rozdzielczości obrazy wyglądają ostro i wyraźnie, co jest szczególnie istotne w pracy z dużymi formatami, takimi jak plakaty czy wystawy. Ponadto, standard ten jest zgodny z wymaganiami większości drukarni, które sugerują właśnie 300 ppi jako minimalną rozdzielczość dla uzyskania wysokiej jakości wydruku. Przykładem może być przygotowanie zdjęcia portretowego do druku na dużym formacie, gdzie każdy detal, od zmarszczek po fakturę skóry, ma znaczenie. W praktyce oznacza to, że przed wysłaniem zdjęcia do druku warto upewnić się, że zapisaliśmy je w odpowiedniej rozdzielczości, aby uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek w postaci rozmytych lub pikselowanych obrazów. Przykłady typowych zastosowań to fotografie mody, krajobrazów lub portretów, które często są publikowane w magazynach, gdzie jakość jest kluczowa.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej