Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 10 kwietnia 2025 17:15
Data zakończenia: 10 kwietnia 2025 17:29

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakiego typu dane są przesyłane przez interfejs komputera osobistego, jak pokazano na ilustracji?

Bit
startu

Bit
danych

Bit
stopu

Bit
startu

Bit
danych

Bit
startu

Bit
danych

Bit
stopu

Bit
startu

Bit
danych

Bit
stopu

A. Równoległy asynchroniczny

B. Szeregowy asynchroniczny

C. Szeregowy synchroniczny

D. Równoległy synchroniczny

Transmisja danych przez interfejs równoległy asynchroniczny wymaga przesyłania kilku bitów jednocześnie co jest realizowane za pomocą wielu linii sygnałowych W ten sposób dane są przesyłane szybciej niż w przypadku interfejsów szeregowych jednak wymaga to synchronizacji wszystkich linii co jest bardziej skomplikowane i kosztowne Podczas gdy ten typ transmisji był popularny w starszych drukarkach i innych urządzeniach peryferyjnych dzisiaj jest rzadziej stosowany ze względu na wysoki koszt opracowania i utrzymania Transmisja szeregowa synchroniczna różni się od asynchronicznej tym że wymaga synchronizacji zegara pomiędzy nadajnikiem a odbiornikiem Oznacza to że zarówno urządzenie przesyłające jak i odbierające muszą dokładnie zsynchronizować swoje zegary aby zagwarantować poprawność danych Choć zwiększa to skuteczność i szybkość transmisji wymaga to dodatkowych linii do przesyłania sygnału zegara co powoduje większe komplikacje w budowie urządzeń Przykładem może być SPI lub I2C które choć efektywne są bardziej skomplikowane niż transmisja szeregowa asynchroniczna Równoległa transmisja synchroniczna to najbardziej zaawansowany typ transmisji jednocześnie przesyłający wiele bitów z pełną synchronizacją zegara Umożliwia to błyskawiczne przesyłanie dużych ilości danych na krótkich dystansach jednak jej koszt zarówno w projektowaniu jak i produkcji jest znaczny co powoduje że jest rzadko stosowana w standardowych interfejsach komputerowych Te różne podejścia choć mają swoje zalety są często trudniejsze do implementacji i mniej praktyczne niż proste i szeroko stosowane interfejsy szeregowe asynchroniczne które oferują wystarczającą szybkość i niezawodność dla większości zastosowań

Pytanie 2

Adres IP 192.168.2.0/24 podzielono na cztery różne podsieci. Jaką maskę mają te nowe podsieci?

A. 255.255.255.128

B. 255.255.255.192

C. 255.255.255.240

D. 255.255.255.224

W przypadku podziału sieci adresowej 192.168.2.0/24 na cztery podsieci, wybór maski 255.255.255.128 jest niewłaściwy, ponieważ ta maska (/25) pozwala na utworzenie jedynie dwóch podsieci z 126 hostami w każdej. Również wybór maski 255.255.255.224 (/27) nie jest odpowiedni, jako że prowadzi do podziału na osiem podsieci, co jest zbyt dużą fragmentacją w tym kontekście. W kontekście adresacji IP, ważne jest zrozumienie, że każda maska sieciowa określa, ile bitów jest przeznaczonych na identyfikator sieci, a ile na identyfikację hostów. W przypadku niepoprawnych wyborów, typowym błędem jest nieprawidłowe zrozumienie zasady podziału sieci oraz konsekwencji związanych z ilością możliwych adresów w danej podsieci. Ponadto, niektórzy mogą mylić liczbę podsieci z liczbą hostów, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania dostępnej przestrzeni adresowej. Zrozumienie zasad adresacji IP oraz zamiarów związanych z segmentacją sieci jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania siecią, a także dla zapewnienia jej bezpieczeństwa i wydajności. Warto zaznaczyć, że stosowanie niewłaściwych masek może prowadzić do problemów z komunikacją między hostami oraz trudności w zarządzaniu ruchem sieciowym.

Pytanie 3

Komunikat tekstowy BIOS POST od firmy Award o treści "Display switch is set incorrectly" sugeruje

A. brak urządzenia do bootowania

B. nieprawidłowy tryb wyświetlania obrazu

C. problem z pamięcią operacyjną

D. usterkę podczas inicjalizacji dysku twardego

Komunikat BIOS POST 'Display switch is set incorrectly' wskazuje na problem z konfiguracją trybu wyświetlania obrazu. Zazwyczaj oznacza to, że system operacyjny nie jest w stanie prawidłowo zainicjować karty graficznej, co może być spowodowane błędną konfiguracją w BIOS-ie. Użytkownicy często mogą napotkać ten problem po zmianie karty graficznej lub po aktualizacji sterowników. Aby rozwiązać ten problem, warto upewnić się, że ustawienia dotyczące wyjścia wideo w BIOS-ie są zgodne z posiadanym sprzętem, na przykład, czy wybrany jest odpowiedni port wyjściowy (HDMI, DVI, VGA). Można również przeprowadzić reset ustawień BIOS do wartości domyślnych, co może pomóc w przywróceniu prawidłowej konfiguracji. Dobrą praktyką jest również aktualizacja BIOS-u, co może rozwiązać problemy z kompatybilnością sprzętu. Warto pamiętać, że prawidłowe ustawienia wyświetlania są kluczowe dla stabilności działania systemu oraz jego wydajności.

Pytanie 4

Zjawisko, w którym pliki przechowywane na dysku twardym są umieszczane w nieprzylegających do siebie klastrach, nosi nazwę

A. kodowania danych

B. defragmentacji danych

C. konsolidacji danych

D. fragmentacji danych

Wybór niepoprawnych odpowiedzi wynika z częstych nieporozumień dotyczących terminologii związanej z zarządzaniem danymi na dyskach. Defragmentacja danych, będąca przeciwieństwem fragmentacji, odnosi się do procesu, w którym fragmenty plików są reorganizowane w celu ich skonsolidowania w sąsiednich klastrach. To poprawia wydajność odczytu, ale nie jest związane z problemem fragmentacji, którego dotyczy pytanie. Kodowanie danych to technika stosowana do przekształcania informacji w formę zrozumiałą dla systemów komputerowych, co ma na celu ochronę danych, a nie ich organizację na dysku. Konsolidacja danych natomiast może odnosić się do procesu zbierania danych z różnych źródeł i ich integracji, co również nie ma bezpośredniego związku z fragmentacją na poziomie fizycznym na dysku twardym. Fragmentacja to problem, który pojawia się w miarę użytkowania dysku, gdy pliki są dodawane, usuwane i modyfikowane; ignorowanie tej kwestii prowadzi do obniżenia efektywności systemu. Kluczowe jest zrozumienie, że fragmentacja jest naturalnym efektem używania dysków twardych w dynamicznych środowiskach, dlatego administratorzy powinni regularnie monitorować stan dysków i stosować techniki defragmentacji, aby utrzymać ich optymalną wydajność.

Pytanie 5

Aby przeprowadzić diagnozę systemu operacyjnego Windows oraz stworzyć plik z listą wszystkich ładujących się sterowników, konieczne jest uruchomienie systemu w trybie

A. przywracania usług katalogowych

B. awaryjnym

C. rejestrowania rozruchu

D. debugowania

Wybór trybu debugowania, przywracania usług katalogowych lub awaryjnego w kontekście diagnozy wczytywanych sterowników w systemie Windows może prowadzić do nieporozumień. Tryb debugowania jest przede wszystkim wykorzystywany do zaawansowanego rozwiązywania problemów programistycznych, gdzie umożliwia inżynierom monitorowanie i śledzenie działania aplikacji w czasie rzeczywistym. Choć może być użyteczny w określonych sytuacjach, nie dostarcza szczegółowych informacji o procesie uruchamiania systemu i wczytywanych komponentach w sposób, w jaki robi to rejestrowanie rozruchu. Z kolei tryb przywracania usług katalogowych skupia się na naprawie problemów związanych z aktywną strukturą usług katalogowych, co nie jest bezpośrednio związane z diagnostyką sterowników. Tryb awaryjny z kolei uruchamia system z minimalną liczbą wczytywanych sterowników i programów, co może być użyteczne do identyfikacji problemów, jednak nie generuje szczegółowego logu dotyczącego procesu rozruchu. Wybór tych opcji często wynika z braku zrozumienia ról poszczególnych trybów rozruchu, co może prowadzić do frustracji i utraty cennego czasu w procesie diagnostyki. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że każdy z tych trybów ma swoje specyficzne zastosowania, a ich niewłaściwe użycie może jedynie pogłębić problemy rodzaju technicznego w systemie operacyjnym.

Pytanie 6

Wykonanie polecenia attrib +h +s +r przykład.txt w konsoli systemu Windows spowoduje

A. nadanie dla pliku przykład.txt atrybutów ukryty, systemowy, tylko do odczytu

B. zabezpieczenie pliku przykład.txt hasłem hsr

C. nadanie dla pliku przykład.txt atrybutów ukryty, skompresowany, tylko do odczytu

D. zapisanie ciągu znaków hsr do pliku przykład.txt

Rozumienie atrybutów plików w Windowsie to naprawdę kluczowa rzecz, jeśli chcesz dobrze zarządzać danymi. Pamiętaj, że nie da się zabezpieczyć pliku hasłem za pomocą polecenia attrib. Może się wydawać, że to prosta metoda, ale to mylne. Atrybuty plików nie mają nic wspólnego z hasłami, one bardziej dotyczą tego, co jest widoczne i dostępne. Zresztą, polecenie attrib nie pozwala na edytowanie zawartości pliku, tylko jego atrybuty. Więc myślenie, że to polecenie umożliwia zmianę treści pliku, to błąd. I pamiętaj, że stosowanie atrybutu skompresowanego (c) tutaj nie ma sensu. W sumie, dobrze jest stosować atrybuty zgodnie z ich przeznaczeniem, bo to pomaga w utrzymaniu porządku w systemie, a nie mylenie ich funkcji z innymi operacjami.

Pytanie 7

Aby system operacyjny mógł szybciej uzyskiwać dostęp do plików zapisanych na dysku twardym, konieczne jest wykonanie

A. szyfrowania dysku

B. partycjonowania dysku

C. fragmentacji dysku

D. defragmentacji dysku

Defragmentacja dysku to proces, który polega na reorganizacji danych na nośniku, aby były one przechowywane w sposób ciągły, co znacznie przyspiesza ich odczyt. W trakcie normalnego użytkowania komputer zapisuje i usuwa pliki, co prowadzi do fragmentacji – dane tego samego pliku są rozproszone po całym dysku, co wydłuża czas dostępu do nich. Poprawiając strukturyzację danych, defragmentacja umożliwia systemowi operacyjnemu szybsze lokalizowanie i ładowanie plików, co ma bezpośrednie przełożenie na wydajność systemu. Przykładem zastosowania defragmentacji jest regularne uruchamianie narzędzi systemowych, takich jak „Defragmentator dysków” w systemie Windows, co jest zalecane co kilka miesięcy, zwłaszcza na dyskach HDD. Warto również zauważyć, że nowoczesne dyski SSD nie wymagają defragmentacji, ponieważ działają na innej zasadzie, jednak dla tradycyjnych dysków twardych to podejście jest kluczowe. Zarządzanie fragmentacją powinno być częścią strategii optymalizacji wydajności systemu, zgodnie z najlepszymi praktykami w zarządzaniu infrastrukturą IT.

Pytanie 8

Adres MAC (Medium Access Control Address) to sprzętowy identyfikator karty sieciowej Ethernet w warstwie modelu OSI

A. drugiej o długości 32 bitów

B. trzeciej o długości 32 bitów

C. drugiej o długości 48 bitów

D. trzeciej o długości 48 bitów

Wszystkie błędne odpowiedzi zawierają istotne nieścisłości dotyczące położenia adresu MAC w modelu OSI oraz jego długości. Adres MAC jest przypisany do drugiej warstwy modelu OSI, co oznacza, że jest odpowiedzialny za komunikację pomiędzy urządzeniami w sieci lokalnej na poziomie łącza danych. Wprowadzenie błędnej warstwy, takiej jak trzecia, jest mylne, ponieważ to właśnie warstwa trzecia, czyli warstwa sieci, obsługuje protokoły takie jak IP, które są odpowiedzialne za kierowanie pakietów w sieci rozległej. Ponadto, długość adresu MAC wynosi 48 bitów, co jest zgodne ze standardem IEEE 802, a nie 32 bity, jak sugerują niektóre odpowiedzi. W przypadku 32-bitowego adresu, użytkownicy mogą mylić adres MAC z adresem IP w wersji IPv4, który rzeczywiście jest 32-bitowy. To mylące może prowadzić do błędnych wniosków na temat infrastruktury sieciowej i sposobu, w jaki urządzenia się komunikują. Ważne jest, aby zrozumieć, że adresy MAC są kluczowe do poprawnego działania lokalnych sieci Ethernet i Wi-Fi, a ich struktura oraz funkcjonalność są ustalone przez standardy branżowe. W kontekście praktycznym, błędne zrozumienie adresów MAC i ich roli może prowadzić do problemów w konfiguracji sieci, w tym problemów z dostępnością urządzeń i przekazywaniem danych.

Pytanie 9

Element funkcjonalny opisany jako DSP w załączonym diagramie blokowym to

A. pamięć RAM

B. mikroprocesor systemu audio

C. przetwornik ADC z pamięcią RAM

D. przetwornik DAC z pamięcią RAM

Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia funkcji poszczególnych komponentów karty dźwiękowej. Bufor RAM jest używany do tymczasowego przechowywania danych, ale nie pełni funkcji przetwarzania danych, jak robi to DSP. Przetwornik cyfrowo-analogowy z pamięcią RAM to komponent, który konwertuje sygnały cyfrowe na analogowe, umożliwiając ich odtwarzanie na urządzeniach audio. Jednak jego rolą nie jest przetwarzanie sygnałów w czasie rzeczywistym, co jest kluczowym zadaniem DSP. Przetwornik analogowo-cyfrowy z pamięcią RAM działa odwrotnie do DAC, konwertując sygnały analogowe na cyfrowe, co jest pierwszym krokiem w cyfrowym przetwarzaniu dźwięku. Choć oba te komponenty są niezbędne do konwersji sygnałów, nie zastępują funkcji przetwarzania DSP. Typowe błędy wynikają z przypisywania funkcji przetwarzania niewłaściwym komponentom wskutek mylnego rozumienia ich roli w systemie. W kontekście egzaminu zawodowego ważne jest zrozumienie, że DSP jako mikroprocesor karty dźwiękowej wykonuje złożone operacje matematyczne na sygnałach audio, co umożliwia ich dalsze przesyłanie lub modyfikowanie. Dobre zrozumienie funkcji DSP i innych komponentów jest kluczowe dla efektywnego projektowania i diagnozowania systemów dźwiękowych.

Pytanie 10

Jaka usługa musi być aktywna na serwerze, aby stacja robocza mogła automatycznie otrzymywać adres IP?

A. DHCP

B. DNS

C. PROXY

D. WINS

Usługa DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest kluczowym elementem w zarządzaniu adresami IP w sieciach komputerowych. Jej głównym zadaniem jest automatyczne przydzielanie adresów IP oraz innych niezbędnych informacji konfiguracyjnych stacjom roboczym w sieci. Dzięki DHCP, urządzenia mogą uzyskiwać adresy IP bez konieczności ręcznego konfigurowania każdego z nich, co znacząco upraszcza zarządzanie dużymi sieciami. Proces ten odbywa się poprzez cztery podstawowe kroki: Discover, Offer, Request i Acknowledge. W praktyce, gdy stacja robocza łączy się z siecią, wysyła zapytanie DHCP Discover, a serwer DHCP odpowiada ofertą, która zawiera dostępny adres IP. Po akceptacji oferty przez stację roboczą, serwer przypisuje adres IP na określony czas. Przykładem zastosowania DHCP może być biuro z wieloma komputerami, gdzie administratorzy mogą łatwo zarządzać przydzielaniem adresów IP, co zminimalizuje ryzyko konfliktów adresów i uprości konfigurację.

Pytanie 11

Przy użyciu urządzenia przedstawionego na ilustracji można sprawdzić działanie

A. procesora

B. płyty głównej

C. dysku twardego

D. zasilacza

Urządzenie przedstawione na rysunku to tester zasilacza komputerowego który jest narzędziem do sprawdzania wydajności i funkcjonalności zasilaczy ATX. Zasilacze są kluczowym komponentem komputera ponieważ dostarczają stabilne napięcia do innych komponentów. Tester zasilacza pozwala na szybkie i efektywne zdiagnozowanie problemów związanych ze zbyt niskim lub zbyt wysokim napięciem co może wpływać na pracę całego systemu. W praktyce tester podłącza się do wtyczek wychodzących z zasilacza i urządzenie to mierzy napięcia na najważniejszych liniach zasilających tj. +3.3V +5V i +12V. Normy ATX definiują akceptowalny zakres napięć i tester wskazuje czy są one zgodne z normami. Poprawne działanie zasilacza jest kluczowe dla stabilności pracy całego komputera a wykrycie odchyleń może zapobiec uszkodzeniu innych komponentów takich jak płyta główna lub procesor. Regularne testowanie zasilacza jest dobrą praktyką w środowisku IT szczególnie w przypadku serwerów czy komputerów o krytycznym znaczeniu dla biznesu gdzie stabilność i niezawodność są priorytetem. Tester zasilacza jest więc nieocenionym narzędziem w rękach techników komputerowych umożliwiając szybką i precyzyjną diagnostykę.

Pytanie 12

Jaką funkcję pełni protokół ARP (Address Resolution Protocol)?

A. Określa adres MAC na podstawie adresu IP

B. Przekazuje informacje zwrotne dotyczące problemów z siecią

C. Zarządza przepływem pakietów w ramach systemów autonomicznych

D. Obsługuje grupy multicast w sieciach opartych na protokole IP

Wybór innej odpowiedzi może prowadzić do mylnych przekonań dotyczących funkcji protokołu ARP w architekturze sieciowej. Przykładowo, odpowiedź sugerująca, że ARP zarządza grupami multicastowymi w sieciach opartych na protokole IP jest nieprecyzyjna. Multicast to technika transmisji, która umożliwia wysyłanie danych do grupy odbiorców, natomiast ARP koncentruje się na przekształcaniu adresów IP na adresy MAC, co ma zupełnie inny cel. Podobnie, kontroli przepływu pakietów wewnątrz systemów autonomicznych zajmuje się protokół BGP (Border Gateway Protocol), a nie ARP. BGP jest odpowiedzialny za routing między różnymi sieciami i nie ma związku z lokalnym ustalaniem adresów. Przesyłanie informacji zwrotnych o problemach z siecią to zadanie bardziej skomplikowanych protokołów, takich jak ICMP (Internet Control Message Protocol), który jest odpowiedzialny za wysyłanie komunikatów o błędach i informacji diagnostycznych. Zrozumienie różnicy między tymi protokołami jest kluczowe dla prawidłowej analizy problemów w sieci. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji różnych protokołów, co może prowadzić do nieefektywnego rozwiązywania problemów sieciowych. Dlatego ważne jest, aby dobrze zrozumieć specyfikę i zastosowanie każdego z protokołów, aby właściwie diagnozować i rozwiązywać problemy w infrastrukturze sieciowej.

Pytanie 13

W systemie Linux polecenie touch jest używane do

A. przeniesienia lub zmiany nazwy pliku

B. policzenia liczby linii, słów oraz znaków w pliku

C. znalezienia określonego wzorca w treści pliku

D. stworzenia pliku lub zmiany daty edycji bądź daty ostatniego dostępu

Wybór nieprawidłowych odpowiedzi na pytanie dotyczące funkcji polecenia 'touch' w systemie Linux może wynikać z nieporozumień związanych z jego podstawową rolą. Na przykład, obliczanie liczby wierszy, słów i znaków w pliku to funkcja narzędzia 'wc', które jest wykorzystywane do analizy zawartości plików tekstowych. Stąd zamiana 'touch' na 'wc' w myśleniu użytkownika wskazuje na brak zrozumienia, że 'touch' nie jest narzędziem do analizy, lecz do zarządzania plikami. Kolejna pomyłka polega na utożsamianiu 'touch' z funkcjonalnością wyszukiwania wzorców w plikach, co jest rolą narzędzia 'grep'. Wprowadzenie 'grep' w kontekście 'touch' pokazuje, że użytkownik myli różne kategorie narzędzi dostępnych w systemie Linux. Ponadto, przenoszenie lub zmiana nazwy pliku jest realizowana przez polecenie 'mv', a nie 'touch', co podkreśla, że zrozumienie podstawowych komend jest kluczowe dla efektywnego korzystania z systemu. Typowe błędy myślowe w takich przypadkach wynikają z nieodpowiedniego przyswajania informacji o funkcjach narzędzi w systemie Linux oraz braku praktycznych doświadczeń w ich zastosowaniu. Aby uniknąć tych nieporozumień, warto regularnie zapoznawać się z dokumentacją oraz praktykować użycie różnych komend w kontekście rzeczywistych zadań administracyjnych.

Pytanie 14

W sytuacji, gdy nie ma możliwości uruchomienia programu BIOS Setup, jak przywrócić domyślne ustawienia płyty głównej?

A. zaktualizować BIOS Setup

B. naładować baterię na płycie głównej

C. przełożyć zworkę na płycie głównej

D. ponownie uruchomić system

Uruchomienie ponownie systemu nie jest skuteczne w sytuacji, gdy dostęp do BIOS Setup jest niemożliwy. Restartowanie nie powoduje resetowania ustawień BIOS-u; system operacyjny może nie wystartować, jeśli ustawienia są nieprawidłowe. Zaktualizowanie BIOS-u jest procesem, który ma na celu wprowadzenie poprawek i nowych funkcji, ale nie przywraca on ustawień domyślnych w przypadku problemów z uruchomieniem BIOS-u. Co więcej, aktualizacja BIOS-u powinna być przeprowadzana z uwagą i tylko wtedy, gdy jest to konieczne, ponieważ błędna aktualizacja może prowadzić do uszkodzenia płyty głównej. Doładowanie baterii na płycie głównej ma na celu jedynie zapewnienie zasilania dla pamięci CMOS i nie przywróci ustawień BIOS-u. Jeśli bateria jest rozładowana, może to prowadzić do utraty ustawień, ale sama wymiana lub doładowanie nie rozwiązuje problemu w przypadku braku dostępu do BIOS. Warto być świadomym, że niektóre z tych odpowiedzi mogą prowadzić do nieporozumień związanych z obsługą sprzętu komputerowego. Znajomość właściwych metod resetowania BIOS-u, jak np. użycie zworki, jest kluczowa dla efektywnego diagnozowania i rozwiązywania problemów z płytą główną.

Pytanie 15

IMAP jest protokołem do

A. synchronizacji czasu z serwerami

B. odbierania wiadomości e-mail

C. nadzoru nad urządzeniami sieciowymi

D. wysyłania wiadomości e-mail

IMAP, czyli Internet Message Access Protocol, to naprawdę fajny sposób na odbieranie maili. Dzięki niemu możemy zarządzać wiadomościami bez potrzeby ściągania ich na komputer. To super, bo wszystko się synchronizuje: jak usuniesz coś na telefonie, to zniknie też na laptopie. Możesz sprawdzać pocztę z różnych urządzeń, a i tak będziesz mieć porządek. Słyszałem, że to bardzo ułatwia życie, zwłaszcza jak korzystasz z komputera, smartfona i tabletu. No i to, że IMAP obsługuje foldery, to mega plus! Można sobie poukładać wiadomości tak, jak się chce. Widziałem, że sporo firm korzysta z IMAP w swoich rozwiązaniach e-mailowych, bo to naprawdę zwiększa efektywność w zarządzaniu komunikacją.

Pytanie 16

Jakie złącze na tylnym panelu komputera jest przedstawione przez podany symbol graficzny?

A. PS/2

B. USB

C. HDMI

D. 8P8C

Odpowiedź 8P8C jest prawidłowa, ponieważ symbol przedstawia topologię sieciową często używaną w diagramach sieci komputerowych. Złącze 8P8C jest powszechnie znane jako RJ-45 i jest standardowo używane w sieciach Ethernet do połączeń kablowych. RJ-45 umożliwia transmisję danych w standardzie Ethernet, co jest kluczowe dla komunikacji między urządzeniami w sieci. W praktyce oznacza to, że urządzenia takie jak komputery, routery i przełączniki mogą się efektywnie komunikować. Złącze 8P8C charakteryzuje się tym, że posiada osiem pinów i osiem pozycji, co pozwala na przesyłanie sygnałów w konfiguracji ośmiu przewodów. Technologia ta jest zgodna z różnymi standardami, w tym z Cat5e, Cat6 i wyższymi, co zapewnia różnorodne zastosowania w nowoczesnej infrastrukturze IT. Użycie właściwych kabli oraz złącz zgodnie ze standardami branżowymi jest kluczowe dla zapewnienia niezawodności oraz wydajności sieci lokalnych LAN. Ethernet RJ-45 to podstawa współczesnych sieci komputerowych dzięki swojej niezawodności i powszechności użycia. Prawidłowe zrozumienie tej technologii jest kluczowe dla każdego specjalisty IT, który zajmuje się projektowaniem i utrzymywaniem sieci komputerowych.

Pytanie 17

Wartości 1001 i 100 w pliku /etc/passwd wskazują na

student:x:1001:100:Jan Kowalski:/home/student:/bin/bash

A. numer koloru tekstu i numer koloru tła w terminalu

B. liczbę dni od ostatniej zmiany hasła oraz liczbę dni do wygaszenia hasła

C. identyfikatory użytkownika oraz grupy w systemie

D. liczbę udanych oraz nieudanych prób logowania

W pliku /etc/passwd każda linia reprezentuje konto użytkownika w systemie UNIX lub Linux. Jest ona podzielona na pola oddzielone dwukropkami. Kluczowym elementem są identyfikatory UID (User ID) i GID (Group ID) które są używane do przypisywania uprawnień oraz dostępu do plików i zasobów. UID 1001 identyfikuje konkretnego użytkownika systemowego a GID 100 wskazuje na jego domyślną grupę. Dzięki tym identyfikatorom system operacyjny może efektywnie zarządzać uprawnieniami i izolacją użytkowników co jest kluczowe w systemach wieloużytkownikowych. Praktyczne zastosowanie obejmuje zarządzanie dostępem do plików gdzie właścicielem pliku jest użytkownik z określonym UID a grupa z GID może mieć różne prawa do tego pliku. W środowiskach produkcyjnych dobrze jest stosować zasady nadawania uprawnień zgodnie z minimalnymi wymaganiami oraz używać mechanizmów takich jak umask czy ACL do dalszej kontroli dostępu co podnosi poziom bezpieczeństwa systemu

Pytanie 18

W systemie operacyjnym pojawił się problem z driverem TWAIN, który może uniemożliwiać prawidłowe funkcjonowanie

A. klawiatury

B. skanera

C. drukarki

D. plotera

Można zauważyć, że wiele osób mylnie łączy błędy sterowników TWAIN z innymi urządzeniami, takimi jak drukarki, klawiatury czy plotery. Sterowniki TWAIN są specyficznie zaprojektowane do współpracy z urządzeniami skanującymi, co oznacza, że błędy związane z tym interfejsem nie mają wpływu na funkcjonowanie drukarek, które korzystają z zupełnie innych protokołów i sterowników, takich jak PCL lub PostScript. W przypadku klawiatur, są one zarządzane przez system operacyjny poprzez inne mechanizmy, a ich problemy najczęściej wynikają z błędów sprzętowych lub konfliktów z oprogramowaniem, a nie z błędów sterownika TWAIN. Plotery z kolei, choć również mogą potrzebować sterowników, różnią się w swojej funkcji i nie wymagają interfejsu TWAIN do działania. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich niepoprawnych wniosków, to brak zrozumienia, jak różne typy urządzeń komunikują się z systemem operacyjnym oraz jakie są zasady działania poszczególnych sterowników. Edukacja w zakresie funkcji i zastosowań różnych standardów, takich jak TWAIN, a także umiejętność rozróżniania ich zastosowania, jest kluczowa dla efektywnej pracy z urządzeniami peryferyjnymi.

Pytanie 19

W tabeli przedstawiono dane katalogowe procesora AMD Athlon 1333 Model 4 Thunderbird. Jaka jest częstotliwość przesyłania danych między rejestrami?

General information
Type	CPU / Microprocessor
Market segment	Desktop
Family	AMD Athlon
CPU part number	A1333AMS3C
Stepping codes	AYHJA AYHJAR
Frequency (MHz)	1333
Bus speed (MHz)	266
Clock multiplier	10
Gniazdo	Socket A (Socket 462)
Notes on AMD A1333AMS3C
○ Actual bus frequency is 133 MHz. Because the processor uses Double Data Rate bus the effective bus speed is 266 MHz.

A. 2666 MHz

B. 266 MHz

C. 1333 MHz

D. 133 MHz

Procesor AMD Athlon 1333 Model 4 Thunderbird działa z częstotliwością 1333 MHz co oznacza że wewnętrzna częstotliwość zegara wynosi 1333 MHz. Częstotliwość ta determinuje szybkość z jaką procesor może wykonywać operacje i przetwarzać dane. W praktyce oznacza to że procesor może wykonywać 1333 milionów cykli na sekundę co przekłada się na wysoką wydajność obliczeniową szczególnie przy pracy z wymagającymi aplikacjami. Procesory z serii Athlon wykorzystywały architekturę K7 która była znana ze swojej efektywności i wydajności w porównaniu do konkurencji w tamtym czasie. Wybór procesora o wyższej częstotliwości zegara jest kluczowy dla użytkowników wymagających dużej mocy obliczeniowej np. dla grafików projektantów czy graczy komputerowych. Ważnym aspektem jest również stosowanie odpowiedniego chłodzenia i zasilania aby procesor mógł pracować z maksymalną wydajnością bez ryzyka przegrzania. Standardowe praktyki w branży obejmują również regularne aktualizacje BIOS aby zapewnić pełną kompatybilność i optymalną pracę z innymi komponentami komputera.

Pytanie 20

Na którym schemacie znajduje się panel krosowniczy?

A. Opcja C

B. Opcja B

C. Opcja D

D. Opcja A

Zrozumienie różnic między różnymi elementami infrastruktury sieciowej jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi. Obrazek A przedstawia organizator kabli, który służy do utrzymywania porządku w przewodach, ale nie spełnia funkcji połączeniowej jak panel krosowniczy. Organizator kabli nie zawiera gniazd umożliwiających przekierowywanie sygnałów, co jest podstawową funkcją panelu krosowniczego. Obrazek C przedstawia przełącznik sieciowy, który kieruje dane pomiędzy urządzeniami w sieci lokalnej (LAN). Choć przełącznik i panel krosowniczy mogą współpracować, ich funkcje są różne: przełącznik zarządza ruchem danych, podczas gdy panel krosowniczy organizuje fizyczne połączenia kablowe. Obrazek D pokazuje router lub zaawansowane urządzenie sieciowe, które łączy różne sieci, a także może pełnić rolę bramy do Internetu. Routery zarządzają trasowaniem pakietów danych między sieciami, co jest inną funkcjonalnością niż mechaniczne zarządzanie okablowaniem przez panel krosowniczy. Wybór niewłaściwego urządzenia może prowadzić do zakłóceń w działaniu sieci, dlatego ważne jest, aby rozumieć i poprawnie identyfikować te elementy, kierując się ich funkcjonalnością, a nie tylko wyglądem.

Pytanie 21

W systemie Linux komenda chmod pozwala na

A. wyświetlenie informacji o ostatniej aktualizacji pliku

B. zmianę właściciela pliku

C. naprawę systemu plików

D. ustawienie praw dostępu do pliku

Polecenie chmod w systemie Linux jest kluczowym narzędziem do zarządzania uprawnieniami dostępu do plików i katalogów. Umożliwia ono określenie, kto może czytać, pisać lub wykonywać dany plik. W systemach Unix/Linux uprawnienia są przypisywane w trzech kategoriach: właściciel pliku, grupa oraz pozostali użytkownicy. Przykładowo, użycie polecenia 'chmod 755 plik.txt' ustawia prawa dostępu na: pełne uprawnienia dla właściciela, prawo do odczytu i wykonywania dla grupy oraz prawo do odczytu i wykonywania dla wszystkich innych użytkowników. Zrozumienie działania chmod jest nie tylko istotne dla ochrony danych, ale także dla zapewnienia bezpieczeństwa systemu. Stosowanie najniższych wymaganych uprawnień jest dobrą praktyką, co pomaga zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu do wrażliwych informacji. W kontekście administracji systemami, umiejętność efektywnego zarządzania uprawnieniami jest kluczowa do zapewnienia integralności i bezpieczeństwa danych."

Pytanie 22

Aby przeprowadzić aktualizację zainstalowanego systemu operacyjnego Linux Ubuntu, należy wykorzystać komendę

A. kernel update

B. apt-get upgrade albo apt upgrade

C. yum upgrade

D. system update

Odpowiedź 'apt-get upgrade albo apt upgrade' jest całkowicie na miejscu, bo te komendy to jedne z podstawowych narzędzi do aktualizacji programów w systemie Linux, zwłaszcza w Ubuntu. Obie służą do zarządzania pakietami, co znaczy, że można nimi instalować, aktualizować i usuwać oprogramowanie. Komenda 'apt-get upgrade' w zasadzie aktualizuje wszystkie zainstalowane pakiety do najnowszych wersji, które można znaleźć w repozytoriach. Natomiast 'apt upgrade' to nowocześniejsza wersja, bardziej przystępna dla użytkownika, ale robi praktycznie to samo, tylko może w bardziej zrozumiały sposób. Warto pamiętać, żeby regularnie sprawdzać dostępność aktualizacji, bo można to zrobić przez 'apt update', co synchronizuje nasze lokalne dane o pakietach. Używanie tych poleceń to naprawdę dobry nawyk, bo pozwala utrzymać system w dobrym stanie i zmniejsza ryzyko związane z lukami bezpieczeństwa.

Pytanie 23

W jakim systemie numerycznym przedstawione są zakresy We/Wy na ilustracji?

A. Dziesiętnym

B. Ósemkowym

C. Binarnym

D. Szesnastkowym

Odpowiedź szesnastkowa jest prawidłowa, ponieważ zakresy We/Wy w systemach komputerowych często są przedstawiane w systemie szesnastkowym (hexadecymalnym). System szesnastkowy jest bardzo powszechnie stosowany w informatyce, ponieważ pozwala na bardziej zwięzłe przedstawienie danych binarnych. Każda cyfra szesnastkowa reprezentuje cztery bity, co ułatwia konwersję między tymi dwoma systemami liczbowymi. W praktyce, system szesnastkowy jest używany do reprezentacji adresów pamięci, rejestrów procesora oraz innych zasobów systemowych. W interfejsach użytkownika, takich jak menadżery zasobów systemowych, adresy są często wyświetlane w formacie szesnastkowym, poprzedzone prefiksem '0x', co jednoznacznie wskazuje na ich format. Standardowe zasady i dobre praktyki w branży informatycznej sugerują użycie systemu szesnastkowego do oznaczania adresacji sprzętowej, co minimalizuje błędy i ułatwia zarządzanie zasobami. W szczególności, w systemach operacyjnych takich jak Windows, zakresy pamięci i adresy portów są często prezentowane w tym systemie, co daje administratorom systemów i programistom narzędzie do precyzyjnego zarządzania i diagnozowania systemów komputerowych. Zrozumienie i umiejętność interpretacji danych szesnastkowych jest kluczowe dla profesjonalistów w dziedzinie IT.

Pytanie 24

Aby przywrócić poprawne wersje plików systemowych w systemie Windows, wykorzystuje się narzędzie

A. replace

B. debug

C. verifier

D. sfc

Odpowiedzi 'debug', 'verifier' i 'replace' mogą się wydawać sensowne, ale w praktyce nie za bardzo nadają się do przywracania plików systemowych. 'Debug' jest fajnym narzędziem do analizy programów, ale do naprawy plików systemowych się nie nadaje. Użycie debuggera wymaga sporej wiedzy technicznej, no i nie jest to coś, co używasz w typowych problemach z systemem. 'Verifier' to narzędzie, które sprawdza sterowniki i może pomóc znaleźć błędy, ale nie naprawia plików systemowych. Może nawet wprowadzać zamieszanie przy szukaniu problemów. A 'replace' to polecenie, które teoretycznie działa, ale musisz znać dokładnie, gdzie są pliki i jakie mają nazwy. To ryzykowne, bo łatwo można coś namieszać w systemie. Często ludzie myślą, że każde narzędzie do analizy czy wymiany plików załatwi sprawę, ale to prowadzi tylko do zamieszania i potencjalnych uszkodzeń systemu. Ważne, żeby znać funkcje każdego narzędzia i wiedzieć, kiedy go używać, a w przypadku problemów z plikami systemowymi, sfc jest kluczowe.

Pytanie 25

Jakie będzie rezultatem dodawania liczb 10011012 i 110012 w systemie binarnym?

A. 1101100

B. 1100110

C. 1110001

D. 1101101

Odpowiedź 1100110 jest poprawna, ponieważ suma liczb 1001101 i 11001 w systemie binarnym daje właśnie ten wynik. Przy dodawaniu w systemie binarnym stosujemy zasady analogiczne do dodawania w systemie dziesiętnym. Każda kolumna sumy reprezentuje wartość, która jest potęgą liczby 2. W tym przypadku dodajemy od prawej do lewej: 1+1=10 (co oznacza 0, a przenosimy 1), następnie 0+0+1 (przeniesione) = 1, potem 1+1=10 (przenosimy 1), a na końcu 1+1+1 (przeniesione) = 11 (co daje 1 z przeniesieniem 1 do wyższej kolumny). Ostateczny wynik to 1100110. Umiejętność sumowania w systemie binarnym ma kluczowe znaczenie w informatyce, szczególnie w kontekście operacji na bitach oraz w programowaniu niskopoziomowym, gdzie przetwarzanie danych opiera się na systemach binarnych. Wiedza ta jest także fundamentem dla zrozumienia działania komputerów oraz algorytmów, które posługują się reprezentacją binarną danych.

Pytanie 26

Jakie urządzenie pozwoli na podłączenie drukarki, która nie jest wyposażona w kartę sieciową, do lokalnej sieci komputerowej?

A. Serwer wydruku

B. Punkt dostępu

C. Hhub

D. Regenerator

Serwer wydruku to urządzenie, które umożliwia podłączenie drukarki do lokalnej sieci komputerowej, nawet jeśli sama drukarka nie posiada wbudowanej karty sieciowej. Działa on jako pośrednik, który odbiera zadania drukowania z komputerów w sieci i przekazuje je do odpowiedniej drukarki. Przykładem zastosowania jest sytuacja w biurze, gdzie wiele komputerów potrzebuje dostępu do jednej drukarki. Serwer wydruku może być zainstalowany na komputerze, który jest zawsze włączony, lub jako oddzielne urządzenie w sieci. W przypadku standardów, serwery wydruku często obsługują protokoły takie jak IPP (Internet Printing Protocol) czy LPD (Line Printer Daemon), co zapewnia ich kompatybilność z różnymi systemami operacyjnymi i urządzeniami. Dzięki serwerom wydruku, możliwe jest także zarządzanie użytkownikami i dostępem do drukarki, co wpływa na efektywność i bezpieczeństwo w środowisku biurowym.

Pytanie 27

W skanerze z systemem CIS źródłem światła oświetlającym skanowany dokument jest

A. grupa trójkolorowych diod LED

B. lampa fluorescencyjna

C. świetlówka

D. układ żarówek

Wszystkie inne odpowiedzi, takie jak układ żarówek, świetlówka czy lampa fluorescencyjna, nie są adekwatne dla skanerów z układami CIS. Układ żarówek, choć może zapewniać odpowiednią intensywność światła, nie gwarantuje równomiernego i kontrolowanego oświetlenia, co jest kluczowe w procesie skanowania. Żarówki emitują światło w różnorodnych kierunkach, co może prowadzić do nierównomiernego oświetlenia skanowanej powierzchni, a w rezultacie do gorszej jakości skanowanych obrazów. Świetlówki z kolei, chociaż były popularne w przeszłości, charakteryzują się dłuższym czasem rozgrzewania oraz większym zużyciem energii, co sprawia, że nie są optymalnym rozwiązaniem w nowoczesnych urządzeniach. Lampa fluorescencyjna, podobnie jak świetlówka, ma ograniczenia w zakresie kontroli barwy oraz może wprowadzać zniekształcenia kolorów w obrazach. Użytkownicy mogą mylnie uważać, że te źródła światła są wystarczające, jednak w praktyce ich zastosowanie może prowadzić do strat jakościowych w dokumentach skanowanych. Oparcie się na przestarzałych technologiach oświetleniowych może negatywnie wpłynąć na wydajność skanera i jakość finalnych wyników, dlatego w nowoczesnych skanerach zawsze stosuje się rozwiązania takie jak diody LED, które spełniają współczesne normy jakości i efektywności.

Pytanie 28

Który z wewnętrznych protokołów routingu bazuje na metodzie wektora odległości?

A. IS-IS

B. RIP

C. OSPF

D. BGP

RIP (Routing Information Protocol) jest protokołem wewnętrznym rutingu, który opiera swoje działanie na wektorze odległości. Oznacza to, że wykorzystuje metrykę opartą na liczbie przeskoków (hops), co jest podstawowym sposobem określania najkrótszej ścieżki do celu w sieciach. Każdy router w sieci RIP ogłasza informacje o dostępnych trasach do swoich sąsiadów, a trasy są aktualizowane co 30 sekund. W praktyce, RIP jest stosowany w mniejszych sieciach, gdzie prostota konfiguracji i niskie wymagania sprzętowe są kluczowe. Jednym z wyzwań tego protokołu jest limit 15 przeskoków, powyżej którego trasa uznawana jest za niedostępną. RIP jest zgodny z wieloma standardami branżowymi, w tym RFC 1058 i RFC 2453, co czyni go uznawanym rozwiązaniem w wielu zastosowaniach. W kontekście praktycznym, protokół ten jest idealny dla małych biur i prostych topologii, gdzie jego ograniczenia nie stanowią problemu. Warto również zauważyć, że RIP jest jednym z najstarszych protokołów rutingowych, co czyni go interesującym przypadkiem studiów nad ewolucją technologii sieciowych.

Pytanie 29

Pierwszą usługą, która jest instalowana na serwerze, to usługa domenowa w Active Directory. W trakcie instalacji kreator automatycznie poprosi o zainstalowanie usługi serwera.

A. DNS

B. DHCP

C. WEB

D. FTP

Usługa DNS (Domain Name System) jest kluczowym komponentem w architekturze Active Directory, ponieważ odpowiada za rozwiązywanie nazw domenowych na adresy IP, co jest niezbędne dla poprawnego funkcjonowania sieci. Podczas instalacji Active Directory na serwerze, DNS jest automatycznie konfigurowany, co pozwala na prawidłowe zarządzanie zasobami i komunikację między urządzeniami w sieci. Przykładowo, gdy użytkownik próbuje uzyskać dostęp do zasobu w sieci lokalnej, DNS tłumaczy nazwę tego zasobu na odpowiedni adres IP, co umożliwia nawiązanie komunikacji. W praktyce, brak odpowiednio skonfigurowanej usługi DNS może prowadzić do problemów z dostępnością serwisów, trudności w logowaniu do domeny, a także do ogólnego spadku wydajności sieci. Stosowanie DNS w Active Directory jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które podkreślają znaczenie centralizacji zarządzania nazwami i adresami IP w strukturze sieciowej, co zwiększa efektywność administracji IT oraz bezpieczeństwo infrastruktury. Ważnym aspektem jest również integracja z innymi usługami, takimi jak DHCP, co pozwala na dynamiczne przypisywanie adresów IP oraz automatyczne aktualizowanie rekordów DNS, co jest kluczowe w środowiskach o zmiennej topologii sieci.

Pytanie 30

Aby użytkownicy lokalnej sieci mogli korzystać z przeglądarek do odwiedzania stron WWW za pomocą protokołów HTTP i HTTPS, brama internetowa musi umożliwiać ruch na portach

A. 80 i 443

B. 90 i 443

C. 80 i 434

D. 90 i 434

Odpowiedź 80 i 443 jest prawidłowa, ponieważ port 80 jest standardowym portem dla protokołu HTTP, a port 443 dla HTTPS. Kiedy użytkownik przegląda stronę internetową, jego przeglądarka wysyła żądanie do serwera, a serwer odpowiada, przesyłając dane na określonym porcie. Port 80 obsługuje komunikację niezabezpieczoną, podczas gdy port 443 obsługuje komunikację szyfrowaną, co zapewnia bezpieczeństwo danych przesyłanych między użytkownikiem a serwerem. Zastosowanie tych portów jest zgodne z normami IANA, które zarządzają listą portów oraz przypisaniami protokołów. Przykładowo, podczas zakupu online lub logowania do konta bankowego, przeglądarka używa portu 443, aby zabezpieczyć komunikację, co zapobiega przechwytywaniu danych przez nieautoryzowane osoby. W praktyce, aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie stron internetowych, administratorzy sieci muszą skonfigurować bramy lub zapory ogniowe, aby umożliwić ruch na tych portach, co jest kluczowe dla zaawansowanych operacji sieciowych oraz bezpieczeństwa.

Pytanie 31

W systemie Linux polecenie touch ma na celu

A. wyszukiwanie określonego wzorca w treści pliku

B. policzenie ilości wierszy, słów i znaków w pliku

C. zmianę nazwy lub przeniesienie pliku

D. stworzenie pliku lub aktualizację daty modyfikacji bądź daty ostatniego dostępu

Zrozumienie działania polecenia 'touch' w systemie Linux jest kluczowe dla efektywnego zarządzania plikami. Istniejące odpowiedzi sugerujące, że 'touch' służy do wyszukiwania wzorca w tekście, przenoszenia plików czy obliczania liczby wierszy w plikach są błędne i wynikają z nieporozumienia dotyczącego funkcji poleceń w systemie Linux. Wyszukiwanie wzorców w plikach realizowane jest za pomocą polecenia 'grep', które skanuje pliki w celu znalezienia określonych sekwencji znaków. Z kolei przenoszenie i zmiana nazwy plików odbywa się poprzez polecenie 'mv', które jest dedykowane do operacji związanych z relokacją plików i katalogów w systemie. Obliczanie liczby wierszy, słów i znaków w plikach to funkcjonalność dostępna w poleceniu 'wc', które dostarcza szczegółowych statystyk dotyczących zawartości pliku. Te podejścia ukazują różnorodność narzędzi dostępnych w systemie Linux, gdzie każde z nich pełni określoną rolę. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że jedno polecenie może realizować wiele zadań, co prowadzi do nieefektywnego korzystania z narzędzi. Kluczem do sukcesu w administracji systemem Linux jest znajomość odpowiednich poleceń do konkretnych zadań, co pozwala na maksymalne wykorzystanie możliwości systemu oraz utrzymanie porządku i wydajności w pracy z plikami.

Pytanie 32

Interfejs UDMA to typ interfejsu

A. szeregowy, który służy do transferu danych między pamięcią RAM a dyskami twardymi

B. równoległy, który został zastąpiony przez interfejs SATA

C. równoległy, używany m.in. do połączenia kina domowego z komputerem

D. szeregowy, stosowany do łączenia urządzeń wejściowych

Wybór odpowiedzi, która opisuje interfejs UDMA jako szeregowy, używany do podłączania urządzeń wejścia, jest błędny z kilku powodów. Interfejs UDMA jest technologią równoległą, co oznacza, że wykorzystuje wiele linii danych do jednoczesnej transmisji informacji, co znacznie zwiększa przepustowość w porównaniu do interfejsów szeregowych, które przesyłają dane bit po bicie. Stąd pierwsza niepoprawna koncepcja związana z tą odpowiedzią to mylenie typów interfejsów. Ponadto, UDMA nie jest używany do podłączania urządzeń wejścia, lecz raczej do komunikacji z pamięcią masową, jak dyski twarde. W odniesieniu do drugiej nieprawidłowej odpowiedzi, UDMA nie został całkowicie zastąpiony przez SATA, lecz raczej ewoluował wraz z postępem technologii. Mimo że SATA jest obecnie preferowanym standardem transferu danych do dysków twardych ze względu na swoje zalety, wciąż istnieje wiele sprzętu, który wykorzystuje UDMA. Niezrozumienie tych aspektów może prowadzić do błędnych wniosków przy projektowaniu lub modernizacji systemów komputerowych, dlatego ważne jest, aby dokładnie zrozumieć różnice między tymi technologiami oraz ich odpowiednie zastosowania. Ostatecznie, wybór odpowiedniego interfejsu powinien być oparty na aktualnych potrzebach wydajnościowych i kompatybilności z istniejącym sprzętem.

Pytanie 33

ARP (Adress Resolution Protocol) to protokół, który pozwala na przekształcenie adresu IP na

A. nazwa systemu

B. adres MAC

C. nazwa domeny

D. adres e-mail

ARP (Address Resolution Protocol) jest kluczowym protokołem w sieciach komputerowych, który umożliwia odwzorowanie adresu IP na adres sprzętowy (MAC) urządzeń w lokalnej sieci. Każde urządzenie w sieci ma unikalny adres MAC, który jest niezbędny do przesyłania danych na poziomie warstwy łącza danych w modelu OSI. Gdy urządzenie chce wysłać pakiet danych do innego urządzenia, najpierw musi znać jego adres MAC, a protokół ARP dostarcza tej informacji. Przykładem użycia ARP jest sytuacja, gdy komputer chce nawiązać połączenie z drukarką w sieci. Komputer wysyła zapytanie ARP z prośbą o adres MAC przypisany do określonego adresu IP drukarki, a urządzenie odpowiada swoim adresem MAC. ARP jest integralną częścią protokołów internetowych i jest używany w praktycznie każdej sieci lokalnej. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, administratorzy sieci powinni regularnie monitorować i aktualizować tabele ARP, aby zapewnić prawidłowe odwzorowanie adresów i zwiększyć bezpieczeństwo sieci.

Pytanie 34

Jakim adresem IPv6 charakteryzuje się autokonfiguracja łącza?

A. FE80::/10

B. ::/128

C. 2000::/3

D. FF00::/8

Adres IPv6 autokonfiguracji łącza, czyli adres typu Link-Local, zaczyna się od prefiksu FE80::/10. Adresy te są używane do komunikacji w obrębie tej samej sieci lokalnej i są automatycznie konfigurowane przez urządzenia IPv6. Oznacza to, że urządzenia mogą komunikować się bez potrzeby przypisywania im globalnego adresu IP. Prywatność i bezpieczeństwo są ważnymi aspektami tej autokonfiguracji, ponieważ adresy Link-Local nie są routowalne poza lokalną sieć, co zmniejsza ryzyko nieautoryzowanego dostępu z zewnątrz. W praktyce, adresy te są niezbędne do funkcjonowania protokołów takich jak Neighbor Discovery Protocol (NDP), który pozwala na wykrywanie innych urządzeń w sieci i określanie ich adresów. Warto również zauważyć, że każdy interfejs w systemie operacyjnym, który obsługuje IPv6, automatycznie dostaje przypisany adres Link-Local, co znacząco upraszcza konfigurację sieci. Korzystanie z tych adresów jest zgodne z wytycznymi przedstawionymi w RFC 4862, definiującym zasady dotyczące autokonfiguracji adresów IPv6.

Pytanie 35

Wykonanie polecenia ipconfig /renew w trakcie ustawiania interfejsów sieciowych doprowadzi do

A. usunięcia zawartości bufora programu DNS

B. odnowienia wszystkich dzierżaw adresów IP z DHCP

C. pokazania identyfikatora klasy DHCP dla adapterów sieciowych

D. zwolnienia wszystkich dzierżaw adresów IP z DHCP

Polecenie 'ipconfig /renew' jest używane do odnowienia dzierżaw adresów IP przydzielonych przez serwer DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol). Gdy komputer lub urządzenie sieciowe łączy się z siecią, serwer DHCP może przydzielić mu tymczasowy adres IP na określony czas, zwany dzierżawą. Użycie 'ipconfig /renew' informuje klienta DHCP, aby ponownie skontaktował się z serwerem i zaktualizował swoje ustawienia sieciowe, co pozwala przydzielić nowy adres IP lub odnowić istniejący, zapewniając ciągłość połączenia. Jest to szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy adres IP wygasa lub gdy zmienia się konfiguracja sieci, na przykład przy przenoszeniu urządzenia do innej podsieci. W praktyce, administratorzy sieci często stosują to polecenie, aby szybko rozwiązać problemy z połączeniem sieciowym, a także w sytuacjach, gdy urządzenia muszą uzyskać nową konfigurację IP po dokonaniu zmian w infrastrukturze sieciowej. Warto również dodać, że polecenie to powinno być stosowane zgodnie z najlepszymi praktykami zarządzania siecią, aby minimalizować zakłócenia i zapewnić stabilność połączeń.

Pytanie 36

Komputer z adresem IP 192.168.5.165 oraz maską podsieci 255.255.255.192 funkcjonuje w sieci o adresie

A. 192.168.5.0

B. 192.168.5.64

C. 192.168.5.192

D. 192.168.5.128

Adres IP 192.168.5.165 z maską podsieci 255.255.255.192 oznacza, że komputer jest częścią podsieci, która ma podstawowy adres sieciowy 192.168.5.128. Maska 255.255.255.192 (lub /26) dzieli adresację IP na podsieci, w których każda podsieć może obsługiwać do 62 hostów (2^(32-26)-2, gdzie odejmujemy 2 na adres sieciowy i adres rozgłoszeniowy). W przypadku tej maski, podsieć 192.168.5.128 obejmuje adresy od 192.168.5.128 do 192.168.5.191, co potwierdza, że komputer z adresacją 192.168.5.165 należy do tej podsieci. Wiedza ta jest istotna w zarządzaniu zasobami sieciowymi oraz w prawidłowej konfiguracji ruterów i urządzeń sieciowych. Przykładowo, w praktyce często stosuje się takie podziałki w większych sieciach firmowych, aby efektywnie zarządzać adresacją IP oraz zapewnić segregację ruchu w sieci.

Pytanie 37

Jakie polecenie w systemie operacyjnym Linux służy do monitorowania komunikacji protokołów TCP/IP lub innych przesyłanych lub odbieranych w sieci komputerowej, do której jest podłączony komputer użytkownika?

A. tcpdump

B. ssh

C. route

D. ipconfig

Wybór poleceń ssh, route i ipconfig jako narzędzi do śledzenia komunikacji TCP/IP wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące ich funkcji i zastosowania. Polecenie ssh (Secure Shell) jest używane do bezpiecznego zdalnego logowania się do innego komputera, a jego głównym zadaniem jest zapewnienie bezpiecznej komunikacji pomiędzy klientem a serwerem. Nie jest to narzędzie do śledzenia ruchu sieciowego, lecz do bezpiecznego dostępu. Kolejnym przykładem jest polecenie route, które służy do wyświetlania i modyfikacji tablic routingu w systemie. Chociaż tablice routingu są kluczowe dla kierowania pakietów w sieci, samo polecenie route nie pozwala na analizę przepływu danych ani na ich przechwytywanie. Z kolei ipconfig to narzędzie dostępne w systemie Windows, które pokazuje konfigurację sieci, w tym adres IP i maskę podsieci. Umożliwia ono uzyskanie informacji o interfejsach sieciowych, ale również nie oferuje funkcji analizy ruchu. W kontekście zarządzania siecią zrozumienie różnicy między tymi narzędziami a tcpdump jest kluczowe. Tcpdump jest dedykowanym narzędziem do monitorowania i analizy pakietów, co czyni go niezastąpionym w diagnostyce i audycie sieciowym, podczas gdy pozostałe wymienione komendy pełnią zupełnie inne role w administracji systemami i sieciami.

Pytanie 38

Fragment pliku httpd.conf serwera Apache przedstawia się jak na diagramie. W celu zweryfikowania prawidłowego funkcjonowania strony WWW na serwerze, należy wprowadzić w przeglądarkę

Listen 8012

Server Name localhost:8012

A. http://localhost

B. http://localhost:8012

C. http://localhost:8080

D. http://localhost:apache

Odpowiedź http://localhost:8012 jest poprawna, ponieważ w pliku konfiguracyjnym httpd.conf serwera Apache podano dyrektywę Listen 8012. Oznacza to, że serwer Apache nasłuchuje na porcie 8012. W praktyce oznacza to, że aby uzyskać dostęp do usług oferowanych przez serwer Apache na lokalnej maszynie, należy skorzystać z adresu URL, który specyfikuje ten port. Standardowo serwery HTTP działają na porcie 80, jednak w przypadku, gdy korzystamy z niestandardowego portu jak 8012, musimy go jawnie podać w adresie URL. Praktyczne zastosowanie tego typu konfiguracji jest powszechne w środowiskach deweloperskich, gdzie często konfiguruje się wiele instancji serwera do różnych zastosowań, używając różnych portów. Pamiętaj, aby upewnić się, że port nie jest blokowany przez zapory sieciowe, co mogłoby uniemożliwić dostęp do serwera. Konfiguracja serwera na nietypowych portach może również służyć celom bezpieczeństwa, utrudniając potencjalnym atakom automatyczne ich wykrycie. Zawsze warto zapewnić, że dokumentacja projektu jest aktualizowana i zawiera informacje o wykorzystywanych portach.

Pytanie 39

Jednym z typowych symptomów mogących świadczyć o nadchodzącej awarii dysku twardego jest wystąpienie

A. komunikatu Diskette drive A error

B. komunikatu CMOS checksum error

C. błędów zapisu i odczytu dysku

D. trzech krótkich sygnałów dźwiękowych

Błędy zapisu i odczytu dysku są typowym sygnałem wskazującym na zbliżającą się awarię dysku twardego. Gdy dysk twardy zaczyna ulegać uszkodzeniu, jego mechanizmy zapisu i odczytu mogą nie działać prawidłowo, co prowadzi do problemów z dostępem do danych. Przykładem mogą być sytuacje, w których system operacyjny zwraca komunikaty o błędach podczas próby otwarcia plików lub kopiowania danych, co sugeruje, że dysk nie jest w stanie poprawnie odczytać lub zapisać informacji. W kontekście dobrych praktyk, regularne wykonywanie kopii zapasowych oraz monitorowanie stanu dysku za pomocą narzędzi diagnostycznych, takich jak S.M.A.R.T. (Self-Monitoring, Analysis, and Reporting Technology), może pomóc w wczesnym wykrywaniu problemów. Istotne jest również, aby użytkownicy byli świadomi oznak degradacji dysku, takich jak spowolnienie systemu, głośne dźwięki pracy dysku, czy też częste zawieszanie się aplikacji. Wczesna identyfikacja tych symptomów pozwala na podjęcie działań naprawczych lub wymiany sprzętu zanim dojdzie do całkowitej utraty danych.

Pytanie 40

Zastosowanie symulacji stanów logicznych w obwodach cyfrowych pozwala na

A. sonda logiczna

B. kalibrator

C. sonometr

D. impulsator

Chociaż sonda logiczna, kalibrator i sonometr mają swoje zastosowania w dziedzinie elektroniki, nie są one narzędziami przeznaczonymi do symulowania stanów logicznych obwodów cyfrowych. Sonda logiczna jest używana do monitorowania sygnałów w obwodach, co pozwala na analizę ich stanu, jednak nie generuje sygnałów. Jej funkcją jest obserwacja, a nie aktywne wprowadzanie stanów, co czyni ją narzędziem diagnostycznym, a nie symulacyjnym. Kalibrator, z drugiej strony, służy do dokładnej kalibracji i pomiaru parametrów sygnałów, takich jak napięcie czy częstotliwość, ale nie jest zaprojektowany do symulacji stanów logicznych. Słabe zrozumienie roli tych narzędzi prowadzi do błędnych wniosków, stąd często myli się je z impulsatorem. Sonometr, choć jest przydatnym narzędziem w pomiarach akustycznych, nie ma zastosowania w kontekście analizy obwodów cyfrowych, co dodatkowo podkreśla różnice w funkcjonalności tych urządzeń. Niezrozumienie funkcjonalności impulsatora oraz roli pozostałych narzędzi w testowaniu układów cyfrowych może prowadzić do nieefektywnego projektowania oraz wdrażania systemów elektronicznych. Kluczowe jest, aby inżynierowie mieli jasność co do zastosowania każdego z tych narzędzi w celu osiągnięcia optymalnych rezultatów w pracy z obwodami cyfrowymi.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej