Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 14 kwietnia 2025 13:23
Data zakończenia: 14 kwietnia 2025 13:56

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Technologia realizacji kolorowego nadruku na 50 spersonalizowanych torbach na prezenty obejmuje druk

A. sitowy i okrawanie

B. cyfrowy i wykrawanie

C. offsetowy i przekrawanie

D. tamponowy i wycinanie

Wszystkie inne odpowiedzi zawierają techniki, które nie są optymalne dla produkcji personalizowanych torebek na prezenty w małych seriach. Druk tamponowy, na przykład, jest techniką, której głównym atutem jest zdolność do nanoszenia nadruku na nierównych powierzchniach, jednak jego zastosowanie w przypadku wielu kolorów i szczegółowych wzorów może być ograniczone. Proces ten wymaga także skomplikowanej produkcji matryc, co w praktyce czyni go mniej elastycznym dla personalizacji. Sitodruk, z drugiej strony, jest doskonały dla dużych serii produkcyjnych, ale jego przygotowanie dla małych nakładów jest kosztowne, a proces ten jest czasochłonny, co czyni go nieodpowiednim dla produkcji 50 sztuk torebek, gdzie wymagana jest różnorodność i szybkość. Offsetowy druk, mimo że zapewnia wysoką jakość wydruku, również nie jest idealny do małych serii ze względu na wysokie koszty przygotowania matryc. Dodatkowo, przekrawanie to technika, która może być używana w połączeniu z każdym rodzajem druku, ale w kontekście niniejszego pytania, kluczowym aspektem jest odpowiedni wybór metody druku, który w przypadku personalizacji powinien być elastyczny i szybki, a te tradycyjne metody nie spełniają tych kryteriów. Wybór niewłaściwych technologii może prowadzić do zwiększenia kosztów produkcji oraz wydłużenia czasu realizacji zamówienia, co w branży opartej na szybkości i elastyczności jest nie do przyjęcia.

Pytanie 2

Ile form drukarskich trzeba przygotować do wydrukowania ulotki w formacie A4 z kolorystyką 4 + 3 na maszynie drukującej w półformacie?

A. 5 form.

B. 8 form.

C. 2 formy.

D. 7 form.

Aby przygotować ulotkę w formacie A4 w kolorystyce 4 + 3 na półformatowej maszynie drukującej, należy przygotować 7 form drukowych. To oznacza, że do wydruku kolorowego wykorzystamy cztery podstawowe kolory: cyjan, magentę, żółty i czarny (CMYK), a dodatkowo dla jednej z kolorów (np. Pantone) potrzebna jest jeszcze jedna forma, co daje łącznie 5 form. W przypadku druków wymagających zastosowania dodatkowych kolorów, jak na przykład kolory specjalne, pod uwagę musimy również wziąć formy do tła lub do innych elementów graficznych. W praktyce, aby osiągnąć wysoką jakość druku, producenci często decydują się na dodatkowe formy dla szczególnych efektów, co w przypadku ulotek może wynikać z ich zawartości graficznej. Stąd też suma osiąga 7 form drukowych. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami przemysłu poligraficznego, gdzie dążenie do jak najwyższej jakości produktów końcowych wymaga precyzyjnych kalkulacji i staranności na etapie przygotowania form.

Pytanie 3

Jak długo potrwa wydrukowanie 30 000 sztuk, wielobarwnych (4 + 0) ulotek o wymiarach 330 x 480 mm na zwojowej maszynie cyfrowej, przy przestrzeganiu szerokości spadu między użytkami, jeżeli wydajność maszyny podczas druku wielobarwnego wynosi 20 m/min, a szerokość wstęgi to 516 mm?

A. 8 h 20 min

B. 8 h 30 min

C. 8 h 00 min

D. 8 h 10 min

Obliczenia związane z czasem drukowania ulotek mogą wydawać się skomplikowane, szczególnie gdy chodzi o dużą liczbę arkuszy. Niektóre z błędnych odpowiedzi mogą wynikać z niewłaściwego zrozumienia wydajności maszyny lub błędnego przeliczenia wymagań produkcyjnych. Często zdarza się, że osoby obliczające czas druku nie uwzględniają, że wydajność maszyny nie jest stała i może być zmieniana w zależności od warunków produkcji, takich jak jakość papieru, rodzaj tuszu czy prędkość maszyny. Jeśli ktoś obliczał czas na podstawie błędnych założeń co do szerokości wstęgi, mógł dojść do wniosków, które prowadzą do znacznych odchyleń. Również, niektóre osoby mogą nie brać pod uwagę, że całkowity czas produkcji powinien obejmować czas na przygotowanie maszyny oraz ewentualne przerwy, co w praktyce wydłuża czas potrzebny na realizację zlecenia. W przypadku druku, kluczowe jest obliczenie całkowitej długości wstęgi potrzebnej do uzyskania żądanej liczby arkuszy. Jeżeli nieprawidłowo oszacujemy liczbę arkuszy, które można wydrukować z danej długości wstęgi, możemy uzyskać błędne wyniki, prowadzące do nieprawidłowego oszacowania czasu druku. Takie sytuacje są częste w praktyce i mogą prowadzić do frustrujących opóźnień w produkcji, które są kosztowne i nieefektywne. Dlatego warto zwracać uwagę na szczegóły i zawsze dokładnie analizować każdy parametr związany z procesem produkcyjnym, aby uniknąć podobnych błędów w przyszłości.

Pytanie 4

Jaką maszynę drukarską należy zastosować, aby w czasie 10-godzinnej zmiany wydrukować 100 000 egzemplarzy plakatów w formacie A2?

A. Półformatową o wydajności 5 000 odbitek na godzinę

B. Pełnoformatową o wydajności 5 000 odbitek na godzinę

C. Ćwierćformatową o wydajności 10 000 odbitek na godzinę

D. Półformatową o wydajności 1 000 odbitek na godzinę

Wybór półformatowej maszyny o wydajności 5 000 odbitek na godzinę, półformatowej o wydajności 1 000 odbitek na godzinę lub ćwierćformatowej o wydajności 10 000 odbitek na godzinę nie jest odpowiedni ze względu na wymagania dotyczące wydajności produkcji. Półformatowa maszyna o wydajności 5 000 odbitek na godzinę może wydrukować 50 000 plakatów w ciągu 10 godzin, co jest połową potrzebnej liczby. Natomiast półformatowa o wydajności 1 000 odbitek na godzinę pozwala na zrealizowanie jedynie 10 000 odbitek w tym samym czasie, co czyni ją całkowicie nieadekwatną do tego zadania. Z kolei ćwierćformatowa maszyna o wydajności 10 000 odbitek na godzinę, chociaż teoretycznie bardziej wydajna niż inne, również nie zaspokaja wymagań, ponieważ produkuje jedynie 100 000 odbitek w ciągu 10 godzin, co w praktyce może prowadzić do przestojów i nieefektywności. Wybór odpowiedniego urządzenia do druku jest kluczowy w kontekście maksymalizacji produkcji i minimalizacji kosztów operacyjnych. Niedoszacowanie wydajności może prowadzić do opóźnień w realizacji zamówień oraz wzrostu kosztów, co z kolei negatywnie wpływa na reputację firmy i jej zdolność do przyciągania klientów. W branży druku komercyjnego kluczowe jest nie tylko dostosowanie wydajności maszyn do wymagań produkcyjnych, ale także zapewnienie, że wybór sprzętu jest zgodny z najlepszymi praktykami oraz standardami branżowymi, co w dłuższej perspektywie zwiększa efektywność oraz rentowność operacyjną.

Pytanie 5

Aby wyprodukować 1000 plakatów B1 w kolorystyce 4 + 0, jakie urządzenie należy zastosować?

A. półformatową 1-kolorową zwojową maszynę offsetową

B. pełnoformatową 4-kolorową arkuszową maszynę offsetową

C. pełnoformatową 4-kolorową zwojową maszynę offsetową

D. ćwierćformatową arkuszową maszynę offsetową

Pełnoformatowa 4-kolorowa arkuszowa maszyna offsetowa jest odpowiednia do produkcji 1000 plakatów B1 w kolorystyce 4 + 0, ponieważ ten format druku zapewnia wysoką jakość i efektywność. Arkuszowy druk offsetowy umożliwia uzyskanie doskonałej reprodukcji kolorów dzięki zastosowaniu czterech kolorów (CMYK), co jest standardem w druku komercyjnym. W praktyce oznacza to, że każdy plakat będzie miał intensywne i żywe kolory, co jest kluczowe w przypadku plakatów promocyjnych. Ponadto, maszyny pełnoformatowe oferują wyższą wydajność i mogą obsługiwać większe arkusze, co jest istotne przy większych nakładach. W kontekście produkcyjnym, wybór odpowiedniej maszyny wpływa na koszty jednostkowe oraz czas realizacji zlecenia. Przykładowo, przy wykonaniu większej liczby plakatów, wykorzystanie pełnoformatowej maszyny przekłada się na zredukowanie kosztów, ponieważ można jednocześnie drukować więcej arkuszy. W branży druku komercyjnego, standardy jakościowe, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie odpowiednich technologii druku dla uzyskania optymalnych rezultatów.

Pytanie 6

Oblicz masę netto papieru w formacie B1 (700 x 1 000 mm) o gramaturze 135 g/m2, potrzebną do wydrukowania 8 000 materiałów w formacie B4?

A. 96,4 kg

B. 94,5 kg

C. 92,5 kg

D. 98,6 kg

Odpowiedź 94,5 kg jest prawidłowa, ponieważ do obliczenia masy netto papieru potrzebujemy znać powierzchnię wydruku oraz gramaturę papieru. Format B4 ma wymiary 250 x 353 mm, co daje 0,088 m2 na jeden arkusz. Przy 8000 akcydensach, całkowita powierzchnia potrzebnego papieru wynosi 8000 * 0,088 m2 = 704 m2. Następnie, przy gramaturze 135 g/m2, musimy pomnożyć tę powierzchnię przez gramaturę: 704 m2 * 135 g/m2 = 95040 g, co w przeliczeniu daje 95,04 kg. Jednak należy uwzględnić, że papier jest sprzedawany w formatach arkuszowych, a B1 ma wymiary 700 x 1000 mm, co daje 0,7 m2. Ostatecznie, aby uzyskać masę netto, należy obliczyć, ile arkuszy B1 potrzeba, co zmienia wyniki na 94,5 kg. Wiedza o gramaturze i formatach papieru jest kluczowa w branży poligraficznej, co pozwala na dokładne planowanie kosztów i materiałów.

Pytanie 7

Aby przekształcić analogowy oryginał na cyfrowy obraz, trzeba zastosować

A. skaner płaski

B. laminator rolowy

C. ploter tnący

D. drukarkę sublimacyjną

Skaner płaski jest urządzeniem umożliwiającym przekształcenie oryginałów analogowych, takich jak zdjęcia czy dokumenty, na postać cyfrową. Działa na zasadzie oświetlania skanowanego obiektu, a następnie rejestrowania odbitego światła za pomocą czujników optycznych. Dzięki temu uzyskujemy obraz o wysokiej rozdzielczości, który można łatwo edytować, przechowywać i udostępniać. Skanery płaskie stosowane są powszechnie w biurach, archiwach oraz w domach, co czyni je wszechstronnym narzędziem w procesie digitalizacji. W przypadku zdjęć, skanery płaskie potrafią uchwycić nawet najdrobniejsze detale, co jest istotne w profesjonalnych pracach fotograficznych. Często wykorzystuje się je również w kontekście archiwizacji dokumentów, co pozwala na oszczędność miejsca oraz ułatwia dostęp do informacji. W branży kreatywnej, skanery płaskie są nieocenione, gdyż umożliwiają przenoszenie ręcznie wykonanych dzieł sztuki do formatu cyfrowego, co otwiera nowe możliwości w zakresie ich obróbki i publikacji.

Pytanie 8

Opracowanie materiału promocyjnego do ekspozycji na maszcie windera wymaga

A. wzmocnienia krawędzi kapitałką

B. przeszycia tunelu na tkaninie

C. nasączenia środkiem odpornym na działanie słońca

D. zainstalowania stalowych oczek

Przeszycie tunelu na tkaninie jest kluczowym procesem w przygotowaniu materiału reklamowego do ekspozycji na maszcie windera. Tworzenie tunelu umożliwia wprowadzenie masztu, co jest istotne dla stabilności i prawidłowego wyeksponowania reklamy. Użycie techniki przeszycia zapewnia trwałe połączenie, które lepiej znosi różnorodne warunki atmosferyczne, w tym silny wiatr. Dobre praktyki branżowe wskazują, że materiał powinien być wykonany z tkanin odpornych na działanie promieni UV, co także zwiększa jego żywotność. Przykładowo, w reklamach outdoorowych często stosuje się tkaniny poliestrowe z powłoką PVC, które nie tylko są elastyczne, ale również odporne na rozdarcia. Ponadto, przeszyty tunel pozwala na płynny ruch materiału na maszcie, co z kolei umożliwia optymalną ekspozycję reklamy oraz minimalizuje ryzyko uszkodzeń. Warto pamiętać, że odpowiednie przygotowanie materiału do zamocowania na maszcie windera ma fundamentalne znaczenie dla efektywności kampanii reklamowej.

Pytanie 9

Format o wymiarach 320 x 450 mm jest oznaczany symbolem

A. RA3

B. A3

C. C3

D. SRA3

Odpowiedź SRA3 jest poprawna, ponieważ oznacza format papieru o wymiarach 320 x 450 mm. Format SRA3 jest stosowany głównie w druku komercyjnym, szczególnie w kontekście arkuszy z marginesami przeznaczonymi na wycinanie. W porównaniu do standardowego formatu A3, który ma wymiary 297 x 420 mm, SRA3 jest większy, co umożliwia dodatkowe pole do cięcia i zapewnia lepszą jakość druku, zwłaszcza w procesach, które wymagają większej precyzji. W praktyce, format SRA3 jest często wykorzystywany w drukarniach do produkcji broszur, katalogów oraz innych materiałów reklamowych, gdzie ważne jest, aby końcowy produkt miał odpowiednią estetykę i profesjonalny wygląd. Standardy dotyczące formatów papieru, w tym SRA3, są określone przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO), co podkreśla ich powszechność i znaczenie w przemyśle graficznym. Zrozumienie tych formatów jest kluczowe dla każdego, kto pracuje w dziedzinie projektowania i druku.

Pytanie 10

Dywiz w użyciu pełni rolę jako

A. łącznik lub symbol przeniesienia

B. cudzysłów francuski lub kątowy

C. symbol matematyczny lub chemiczny

D. symbol wyliczenia lub wyróżnienia

Dywiz, czyli znak '-', pełni rolę łącznika, który służy do połączenia wyrazów w zdaniach oraz jako znak przeniesienia w przypadku łamania wyrazów na końcu linii. W praktyce, dywiz jest wykorzystywany w takich konstrukcjach jak np. 'wieloletni-pracownik' czy 'proszę przejść do następnej-strony'. Jest on szczególnie przydatny w redakcji tekstów, gdzie istnieje potrzeba zachowania klarowności i płynności w pisaniu. Zgodnie z zasadami typografii, dywiz powinien być używany w sposób przemyślany, aby uniknąć nieporozumień i zapewnić czytelność tekstu. Dobrym przykładem zastosowania dywizu jest w dokumentach technicznych, gdzie precyzyjna terminologia jest kluczowa, a połączenie wyrazów może znacząco wpłynąć na interpretację treści. Użycie dywizu w kontekście przeniesienia wyrazów jest również zgodne z normami typograficznymi, które podkreślają konieczność zachowania integralności wyrazów w tekstach drukowanych.

Pytanie 11

Podaj wymiary brutto dla listu gratulacyjnego, gdy format netto to A4, a spady wynoszą 2 mm?

A. 216 × 303 mm

B. 214 × 297 mm

C. 210 × 297 mm

D. 214 × 301 mm

Właściwy format brutto listu gratulacyjnego, gdy format A4 jest formatem netto z spadami wynoszącymi 2 mm, to 214 × 301 mm. Format A4 ma wymiary 210 × 297 mm. Aby uzyskać format brutto, należy dodać spady do wymiarów netto. Spady to dodatkowy margines, który jest dodawany do projektu w celu zapewnienia, że żadne istotne elementy graficzne nie zostaną ucięte podczas procesu cięcia. W przypadku spadów wynoszących 2 mm, należy dodać 4 mm do każdej z wymiarów (2 mm z każdej strony). Dlatego 210 mm + 4 mm = 214 mm, a 297 mm + 4 mm = 301 mm. Znajomość obliczeń związanych z formatami wykorzystywanymi w druku jest kluczowa, zwłaszcza w kontekście przygotowań do projektów graficznych, które muszą być zgodne z wymaganiami drukarni. Praktyka ta jest zgodna z branżowymi standardami, które podkreślają znaczenie spadów w projektowaniu graficznym, aby zapewnić profesjonalny wygląd finalnego produktu.

Pytanie 12

Jaką kwotę należy zapłacić za wydruk 20 000 ulotek w formacie A5, w kolorach 1 + 0, jeśli koszt jednostronnego druku na pełnoformatowej maszynie wynosi 8 groszy?

A. 100 zł

B. 110 zł

C. 80 zł

D. 90 zł

Aby obliczyć koszt wydrukowania 20 000 ulotek formatu A5 w kolorystyce 1 + 0, musimy najpierw zrozumieć, co oznacza ten zapis. Kolorystyka 1 + 0 wskazuje na druk jednostronny w jednym kolorze, co oznacza, że każda ulotka wymaga jednego jednostronnego wydruku. Koszt jednostronnego wydruku na pełnoformatowej maszynie drukarskiej wynosi 8 groszy. Ulotka formatu A5 stanowi połowę formatu A4, więc do wydrukowania 20 000 ulotek potrzebujemy 20 000 arkuszy A5. Całkowity koszt to 20 000 arkuszy pomnożone przez 8 groszy, co daje 160 000 groszy. Przeliczając tę kwotę na złote, otrzymujemy 1600 zł. Jednak, jeżeli w rzeczywistości jesteśmy w stanie wykorzystać większe arkusze (np. A4), wtedy obliczenia będą inne. Jeśli założymy, że na jednym arkuszu A4 możemy wydrukować 2 ulotki A5, to potrzebujemy 10 000 arkuszy A4. Koszt 10 000 arkuszy A4 przy 8 groszach za arkusz wynosi 80 000 groszy, co po przeliczeniu daje 800 zł. Przykłady te ilustrują, jak rozumieć i obliczać koszty w druku, co jest istotne w praktyce drukarskiej.

Pytanie 13

Opracowany projekt drukowanego akcydensu powinien zostać przekształcony do formatu pliku kompozytowego?

A. TIFF

B. PDF

C. INDD

D. EPS

PDF (Portable Document Format) jest najczęściej stosowanym formatem do przygotowywania plików do druku. Jego istotną cechą jest to, że zachowuje pełną strukturę dokumentu, w tym czcionki, kolory, grafiki oraz układ, niezależnie od platformy i urządzenia, na którym jest otwierany. Dzięki temu, przekonwertowanie projektu do formatu PDF zapewnia, że wszystkie elementy, które zostały zaprojektowane w programach graficznych, będą wyglądały tak samo na wydruku, jak i na ekranie. Format PDF jest także zgodny z wieloma standardami druku, takimi jak PDF/X, co oznacza, że spełnia wymogi branżowe dotyczące przygotowania materiałów do druku. W praktyce, PDF jest wykorzystywany nie tylko w branży poligraficznej, ale także w publikacjach elektronicznych i dokumentach urzędowych, co czyni go uniwersalnym rozwiązaniem. W związku z tym, korzystanie z PDF do przygotowania projektu akcydensu jest najlepszym wyborem, gwarantującym jakość i zgodność z wymaganiami drukarni.

Pytanie 14

Na koszt przeprowadzenia procesu drukowania nakładu opakowań nie wpływa

A. gramatura materiału drukarskiego

B. metoda drukowania

C. forma wykończenia

D. kolorystyka towaru

Sposób wykończenia opakowania, choć istotny z punktu widzenia estetyki i funkcjonalności produktu, nie wpływa bezpośrednio na koszt samego procesu drukowania. Koszty związane z drukowaniem opakowań są przede wszystkim determinowane przez technologię drukowania, kolorystykę oraz gramaturę podłoża drukowego. Technologia drukowania, na przykład offsetowa czy fleksograficzna, ma swoje specyficzne wymagania dotyczące sprzętu, co może wpływać na koszt jednostkowy. Kolorystyka natomiast, zwłaszcza w przypadku druku kolorowego, może wymagać użycia dodatkowych farb lub bardziej skomplikowanego procesu, co również podnosi koszty. Gramatura podłoża wpływa na zużycie materiałów oraz na parametry samego druku, co może zmieniać koszty produkcji. W kontekście praktyki branżowej, wiedza o tych zależnościach pozwala na lepsze planowanie budżetu oraz optymalizację procesów produkcyjnych, co jest kluczowe dla efektywności operacyjnej w branży opakowaniowej.

Pytanie 15

Przygotowanie formy drukowej w technologii offsetowej, które polega na bezpośrednim przenoszeniu obrazu z systemu komputerowego na płytę offsetową, wymaga użycia technologii oznaczanej symbolem

A. CtP

B. CtF

C. OCR

D. RIP

W odpowiedziach, które nie są poprawne, znajdują się różne podejścia do przygotowania formy drukowej, które jednak nie są zgodne z nowoczesnymi praktykami w druku offsetowym. RIP (Raster Image Processor) to technologia przetwarzająca obrazy na format rastrowy, ale sama w sobie nie jest bezpośrednią metodą przenoszenia obrazu na płytę, lecz narzędziem wspierającym proces CtP. Z kolei CtF (Computer to Film) to technologia, która polega na przenoszeniu obrazu z komputera na film, co jest starszym podejściem i nie zapewnia takiej jakości i efektywności jak CtP. Zastosowanie CtF w dzisiejszych czasach jest coraz rzadsze, ponieważ proces ten wiąże się z dodatkowymi kosztami na etapie produkcji, a także z większą ilością odpadów. OCR (Optical Character Recognition) odnosi się do technologii rozpoznawania tekstu, która jest używana w zupełnie innym kontekście, głównie w digitalizacji dokumentów i nie ma zastosowania w produkcji form drukowych. Stosowanie tych technologii może prowadzić do mylnego wniosku, że są one zbliżone do nowoczesnych rozwiązań CtP, co jest nieprawdziwe. Kluczowe jest zrozumienie, że CtP skupia się na efektywności, jakości druku oraz oszczędności, eliminując etapy związane z filmowaniem, co jest istotne w kontekście aktualnych standardów branżowych.

Pytanie 16

Jakiego wzoru używa się do szacowania przeliczenia jednostek metrycznych na typograficzne w systemie Didota?

A. Liczba punktów = 9/3 x liczba milimetrów

B. Liczba milimetrów = 3/9 x liczba punktów

C. Liczba punktów = 8/3 x liczba milimetrów

D. Liczba milimetrów = 3/8 x liczba punktów

Niestety, inne odpowiedzi są oparte na błędnych założeniach, jeśli chodzi o konwersje jednostek typograficznych na metryczne. Na przykład jedna z opcji mówi o stosunku 3/9, ale to nie ma sensu, bo nie jest zgodne z właściwymi przeliczeniami w systemie Didota. Widać, że tu można się pomylić w proporcjach, a to może prowadzić do niezłych wpadek w projektach, zwłaszcza w typografii, gdzie musimy trzymać się dokładności. W innej niepoprawnej odpowiedzi współczynnik 3/8 również nie oddaje realnych relacji między jednostkami. Warto pamiętać, że błędne przeliczenia mogą spowodować, że tekst będzie źle wyważony, co później wpływa na jego czytelność i wygląd publikacji. Potem jest jeszcze trzecia opcja, która sugeruje, że liczba punktów to przeliczenie 8/3 x liczba milimetrów. To wprowadza zamieszanie, bo to dokładnie odwrotność tego, co powinniśmy zrobić. Używanie takich błędnych wzorów w praktyce może prowadzić do poważnych błędów w druku i niezadowolenia klientów. Dlatego dla projektantów ważne jest, by wiedzieć, jak poprawnie robić te przeliczenia, żeby unikać takich pułapek i skutecznie realizować projekty.

Pytanie 17

Ile stron o formacie A5 zawiera publikacja, która została wydrukowana na dziesięciu arkuszach formatu SRA1?

A. 288 stron

B. 320 stron

C. 352 strony

D. 336 stron

Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z nie do końca zrozumienia, jak działają procesy związane z drukiem i formatowaniem arkuszy. Często ludzie mylą formaty SRA1 i A5, co prowadzi do złych obliczeń. Ważne jest, żeby wiedzieć, że SRA1 jest większy od A1 i jego możliwości w kontekście uzyskiwania mniejszych formatów są naprawdę istotne. Niektórzy mogą myśleć, że każda SRA1 da więcej stron A5, co oczywiście nie jest prawdą, bo zależy to od właściwego podziału. Inny typowy błąd to nieprzyjmowanie do wiadomości, że na arkuszu A5 można wydrukować dwie strony z przodu i tyłu. Dlatego, gdy mamy 10 arkuszy SRA1, co daje 320 stron A5, to mała pomyłka w obliczeniach może wprowadzić w błąd co do liczby stron. W branży poligraficznej zrozumienie tego jest mega ważne, bo pozwala na lepsze planowanie kosztów i materiałów. Każdy, kto pracuje w wydawnictwie lub drukarni, powinien to dobrze ogarniać, żeby nie robić drogich błędów.

Pytanie 18

W jaka sposób powinny być ułożone karty tytułowe w publikacji, która zawiera czwórkę tytułową?

A. Tytułowa, redakcyjna, przedtytułowa, przytytułowa

B. Przytytułowa, przedtytułowa, redakcyjna, tytułowa

C. Redakcyjna, przedtytułowa, tytułowa, przytytułowa

D. Przedtytułowa, przytytułowa, tytułowa, redakcyjna

Kolejność ułożenia kart tytułowych w publikacji z czwórką tytułową jest kluczowym elementem w kontekście standardów edytorskich. Przedtytułowa karta stanowi wprowadzenie do tematu publikacji, zazwyczaj zawierając informacje takie jak tytuł pracy, autor oraz miejsce publikacji. Następnie karta przytytułowa, która może zawierać dodatkowe informacje o autorach lub sponsorach publikacji, następuje po stronie tytułowej, na której znajduje się główny tytuł oraz informacje o wydawcy. Ostatnią częścią jest karta redakcyjna, która może zawierać informacje o redaktorach, recenzentach lub innych osobach związanych z przygotowaniem publikacji. Stosowanie tej kolejności jest zgodne z zasadami dobrych praktyk edytorskich, które zapewniają przejrzystość i dostępność informacji dla czytelników. Przykładem mogą być prace naukowe, w których odpowiednia prezentacja kart tytułowych jest nie tylko normą, ale również czynnikiem wpływającym na odbiór pracy przez społeczność akademicką.

Pytanie 19

Jednym ze sposobów na zmniejszenie wydatków związanych z drukiem 50 000 egzemplarzy czasopisma reklamowego jest zmiana

A. druku offsetowego na cyfrowy.

B. metody introligatorskiej.

C. wielkości czasopisma.

D. przygotowania form CtF na CtP.

Odpowiedź wskazująca na zmianę druku cyfrowego na offset jest prawidłowa, ponieważ technologia druku offsetowego charakteryzuje się niższymi kosztami przy większych nakładach. Druk offsetowy, w przeciwieństwie do druku cyfrowego, wykorzystuje matryce i jest bardziej opłacalny przy produkcji dużych serii, takich jak 50 000 egzemplarzy. Koszty jednostkowe druku offsetowego maleją w miarę wzrostu liczby drukowanych egzemplarzy, co czyni tę metodę bardziej ekonomiczną w przypadku dużych zamówień. Przykładem może być produkcja gazet, gdzie przy dużych nakładach koszty jednostkowe są wielokrotnie niższe niż w przypadku druku cyfrowego. Dodatkowo, technologia offsetowa zapewnia lepszą jakość druku i możliwość stosowania różnych rodzajów papieru oraz farb, co pozwala na uzyskanie atrakcyjniejszego wyglądu czasopisma. W branży wydawniczej standardem jest korzystanie z druku offsetowego przy dużych nakładach, co potwierdzają liczne analizy kosztowe i badania rynku.

Pytanie 20

Który z formatów graficznych nie jest używany w praktyce podczas przygotowywania publikacji do druku offsetowego?

A. AI

B. PSD

C. TIFF

D. PNG

Odpowiedź PNG jest prawidłowa, ponieważ format ten jest oparty na kompresji stratnej, co sprawia, że nie nadaje się do druku offsetowego, gdzie jakość obrazu musi być zachowana w pełni. Format PNG jest idealny do publikacji internetowych, gdzie celem jest szybkie ładowanie i wyświetlanie grafiki, ale w druku offsetowym kluczowe są formaty, które zapewniają najwyższą jakość obrazu bez utraty detali. Standardowymi formatami dla druku są PSD, AI i TIFF, które wspierają warstwy, przezroczystość oraz kolory w pełnym zakresie. Na przykład, format TIFF jest często używany w druku komercyjnym ze względu na jego zdolność do przechowywania obrazów o wysokiej rozdzielczości bez kompensacji jakości. Warto zaznaczyć, że w warunkach profesjonalnych, programy graficzne zalecają korzystanie z formatów, które pozwalają na precyzyjną edycję oraz zachowanie koloru, co jest kluczowe w procesie druku offsetowego.

Pytanie 21

Jaką konwersję przestrzeni kolorów należy przeprowadzić, aby przystosować zdjęcie do druku w technologii offsetowej?

A. RGB na HSB

B. RGB na CMYK

C. CMYK na RGB

D. RGB na LAB

Aby przygotować zdjęcie do wydruku w technice offsetowej, konieczne jest przekształcenie przestrzeni barw RGB na CMYK. RGB (Red, Green, Blue) to model kolorów używany głównie w urządzeniach wyświetlających, takich jak monitory i telewizory, gdzie kolory są tworzone przez mieszanie światła. W przeciwieństwie do tego, CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Black) jest modelem kolorów stosowanym w druku, gdzie kolory są tworzone przez nałożenie tuszy na papier. Przeniesienie obrazu z RGB do CMYK pozwala na uzyskanie wiernego odwzorowania kolorów w druku, ponieważ tusze CMYK mają ograniczoną gamę kolorów w porównaniu do światła RGB. W praktyce, konwersja RGB na CMYK powinna być przeprowadzona z uwzględnieniem profilu kolorów, aby zminimalizować różnice w kolorze, które mogą wystąpić podczas druku. Standardowe profile kolorów, takie jak FOGRA dla druku w Europie, pomagają w uzyskaniu optymalnych wyników. Dobrą praktyką jest również wykonanie próby druku przed finalnym wydaniem, aby upewnić się, że kolory są zgodne z oczekiwaniami.

Pytanie 22

Które zdanie złożone jest poprawne według zasad składni tekstów?

A. Tak , zwiedzałem to miasto już 3 - 4 razy

B. Tak, zwiedzałem to miasto już 3-4 razy

C. Tak ,zwiedzałem to miasto już 3 - 4 razy

D. Tak , zwiedzałem to miasto już 3- 4 razy

Odpowiedź "Tak, zwiedzałem to miasto już 3-4 razy." jest poprawna, ponieważ zgodnie z zasadami poprawnego składu tekstów, zapisywanie liczb w formie złączonej, bez spacji, jest zgodne z normami. W przypadku liczb złożonych, takich jak "3-4", nie stosujemy spacji, co sprawia, że całość wygląda estetycznie i jest bardziej zrozumiała. W praktyce, pisząc teksty, szczególnie te formalne, ważne jest przestrzeganie zasad gramatyki i interpunkcji, aby komunikować się w sposób jasny i profesjonalny. Przykładowo, w dokumentach akademickich czy raportach biznesowych, poprawne formatowanie liczb i ich zapisu wpływa na odbiór treści oraz uznawane jest za oznakę staranności i dbałości o szczegóły. Warto również pamiętać, że w zależności od kontekstu, niektóre style pisania mogą wprowadzać dodatkowe zasady, ale w ogólnej praktyce standardem jest unikanie zbędnych spacji w przypadku złożonych zapisów liczbowych.

Pytanie 23

Cechy tekstu matematycznego są określane przez znaki

A. relacji i działań

B. diakrytycznymi i znakami interpunkcyjnymi

C. wodnymi i pisarskimi

D. numeracji i obliczeń

Wybór odpowiedzi, które dotyczą "numeracji i wyliczeń", "wodnych i pisarskich" oraz "diakrytycznych i przestankowych", pokazuje pewne nieporozumienia w kwestii tekstu matematycznego. Numeracja i wyliczenia to trochę inny temat, bo zazwyczaj dotyczą list czy sekwencji, a nie struktury tekstu matematycznego. Matematyka opiera się na konkretnych relacjach między wartościami i operacjami, a nie na numeracji. Jeśli chodzi o "wodne i pisarskie" terminy, to bardziej odnosi się do sposobów zapisu, co w matematyce nie ma większego znaczenia. Z kolei znaki diakrytyczne czy przestankowe są ważne w języku, ale nie mają zastosowania w matematyce do wyrażania działań czy relacji. Często zdarza się mylić różne systemy znaków w różnych dziedzinach, co prowadzi do błędnych wniosków. W matematyce kluczowe są te symbole i operacje, które pomagają w jasnym przedstawieniu relacji oraz wykonywanych działań.

Pytanie 24

Ile egzemplarzy formularza B2 jest wymaganych do wydrukowania broszury 32-stronicowej w formacie B5 w kilku kolorach?

A. 16 szt.

B. 12 szt.

C. 8 szt.

D. 4 szt.

Problem z niepoprawnymi odpowiedziami wynika z nieprawidłowego zrozumienia procesów związanych z drukiem wielostronicowym oraz formatu arkuszy. Niektórzy mogą przyjąć, że 32-stronicowa broszura wymaga 8 form, zakładając, że każda forma B2 może pomieścić jedynie 4 strony B5. Jednak w druku wielobarwnym, szczególnie przy wyższych nakładach, kluczowe jest nie tylko zrozumienie pojemności formatu, ale także uwzględnienie strategii produkcyjnej, która może zwiększyć łączną liczbę używanych form. Zastosowanie jedynie 8 form B2 w przypadku druku wielobarwnego może skutkować długim czasem realizacji, co jest sprzeczne z zasadami efektywności, a także może prowadzić do problemów jakościowych, takich jak zróżnicowanie kolorów na różnych stronach. Użycie większej liczby form rozkłada produkcję na mniejsze partie, co zwiększa kontrolę nad jakością druku oraz umożliwia szybsze reagowanie na ewentualne błędy. W branży druku powszechnie uznaje się, że lepsza jakość i optymalizacja kosztów są osiągane dzięki dokładnemu zaplanowaniu nakładów oraz przy uwzględnieniu dodatkowych form, co w tym przypadku prowadzi do wybrania 16 form B2 dla efektywnego druku broszury.

Pytanie 25

Ile arkuszy papieru powinno się przygotować jako 2-procentowy zapas technologiczny, zakładając, że całkowity nakład wynosi 50 000 arkuszy?

A. 100 arkuszy

B. 1 000 arkuszy

C. 200 arkuszy

D. 2 000 arkuszy

Żeby obliczyć 2% naddatek technologiczny przy nakładzie 50 000 arkuszy, wystarczy użyć prostej formuły. Mnożysz całkowity nakład przez ten procent. Więc 2% z 50 000 arkuszy to 0,02 razy 50 000, co daje nam 1 000 arkuszy. Przygotowanie takiego naddatku to standard w drukarniach, bo pomaga pokryć straty w trakcie produkcji. Może zdarzyć się, że coś źle wydrukujemy albo materiał się uszkodzi, więc te dodatkowe arkusze są bardzo przydatne. Dzięki nim można też lepiej planować zapasy i unikać opóźnień w dostawach. Co więcej, można wykorzystać te ekstra arkusze na dodatkowe próby czy testy, co na pewno podnosi jakość tego, co produkujemy. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu jakością w produkcji, co moim zdaniem jest bardzo ważne, zwłaszcza w dzisiejszych czasach.

Pytanie 26

Ile egzemplarzy ulotek o wymiarach 200 x 300 mm mieści się w ekonomicznej impozycji na arkuszu drukowym B1?

A. 12 ulotek

B. 16 ulotek

C. 6 ulotek

D. 9 ulotek

Wybór innych odpowiedzi może wynikać z różnych nieporozumień związanych z obliczaniem impozycji na arkuszach drukowych. Na przykład, odpowiedzi wskazujące 6 ulotek mogą wynikać z błędnego podziału wymiarów arkusza przez wymiary ulotki, nie uwzględniając pełnego wykorzystania dostępnej powierzchni. W przypadku odpowiedzi wskazujących 12 ulotek, może wystąpić błąd w założeniu, że wszystkie ulotki można umieścić bez marginesów lub przestrzeni między nimi, co jest niezgodne z wymaganiami produkcyjnymi. Odpowiedź 16 ulotek może wynikać z mylnej interpretacji wymiarów i założenia, że ulotki mogą być ustawione w orientacji innej niż przewidziana, co nie jest praktyczne w rzeczywistej produkcji. Ważne jest, aby zrozumieć, że impozycja uwzględnia nie tylko wymiary, ale także przestrzenie robocze, co jest zgodne z normami i najlepszymi praktykami w branży. Błędy te pokazują, jak istotna jest precyzyjna analiza wymiarów oraz zrozumienie zasad impozycji, które bezpośrednio wpływają na efektywność i jakość procesu druku. Praktyka ta jest niezbędna do osiągnięcia optymalnych wyników w produkcji poligraficznej.

Pytanie 27

Jakie urządzenie powinno być użyte do przeprowadzenia próbnych odbitek kontraktowych?

A. Proofer

B. Skaner

C. Naświetlarka CtP

D. Powielacz risograficzny

Proofer to zaawansowane urządzenie do wykonywania próbnych odbitek kontraktowych, które pozwala na precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali na różnych rodzajach papieru. Umożliwia to drukarzom i projektantom ocenę, jak finalny produkt będzie wyglądał przed rozpoczęciem właściwej produkcji. Proofer działa na zasadzie symulacji procesu drukowania, co pozwala na dostosowanie parametrów kolorystycznych, takich jak nasycenie, kontrast czy jasność. Użytkownicy mogą korzystać z profili ICC, aby zapewnić zgodność kolorystyczną między odbitkami a finalnym wydrukiem. W praktyce, korzystając z proofera, można szybko wprowadzać poprawki do projektów graficznych, co znacznie zmniejsza ryzyko kosztownych błędów w ostatecznej produkcji. W branży poligraficznej, zastosowanie proofera jest standardem, który podnosi jakość usług i zadowolenie klientów poprzez zapewnienie, że finalne produkty spełniają ich oczekiwania. Dla profesjonalnych drukarń, które zajmują się wysokiej jakości reprodukcją, proofer to istotny element procesu produkcyjnego.

Pytanie 28

Ile arkuszy papieru w formacie A1 jest potrzebnych do wydrukowania 1 000 plakatów w formacie A2 z uwzględnieniem 10% naddatku technologicznego?

A. 550

B. 250

C. 850

D. 350

Odpowiedź 550 arkuszy papieru formatu A1 jest prawidłowa z kilku powodów. Aby obliczyć, ile arkuszy A1 potrzebujemy do wydrukowania 1000 plakatów formatu A2, najpierw musimy zrozumieć powierzchnię, jaką zajmują różne formaty papieru. Format A1 ma wymiary 594 mm x 841 mm, co daje powierzchnię 0,5 m². Format A2 (420 mm x 594 mm) zajmuje 0,28 m². Na jednym arkuszu A1 zmieści się więc 2,5 arkusza A2 (0,5 m² / 0,28 m² = 1,785, co zaokrąglamy do 2, ponieważ nie możemy mieć części arkusza). Z tego wynika, że do wydrukowania 1000 plakatów A2 potrzebujemy 1000 / 2 = 500 arkuszy A1. Jednakże, biorąc pod uwagę 10% naddatku technologicznego, musimy dodać dodatkowe 50 arkuszy (10% z 500), co daje 550 arkuszy A1. Taka procedura uwzględnia typowe praktyki w druku, gdzie naddatek jest wprowadzany w celu zminimalizowania ryzyk związanych z błędami drukarskimi oraz stratami materiałowymi. Warto pamiętać, że stosowanie naddatku jest standardem w branży, co pozwala na uzyskanie lepszych rezultatów końcowych.

Pytanie 29

Rosnące wymiary bitmapy przy zachowanej tej samej rozdzielczości skutkują

A. pogorszeniem jakości obrazu poprzez pojawienie się pikseli na bitmapie

B. rozjaśnieniem obrazu, zwłaszcza w półtonach

C. wzrostem ostrości obrazu z powodu mniejszej ilości pikseli w proporcji do rozmiaru bitmapy

D. poprawą jakości obrazu poprzez pojawienie się pikseli na bitmapie

Zwiększenie rozmiarów bitmapy przy zachowaniu tej samej rozdzielczości skutkuje pogorszeniem jakości obrazu, co jest spowodowane interwencją w strukturę pikseli. Bitmapa jest zbiorem pikseli, które mają określony rozmiar i rozmieszczenie. Kiedy powiększamy bitmapę bez zmiany jego rozdzielczości, piksele stają się większe, co prowadzi do ich rozmycia i powstawania efektu "pikselizacji". Przykładowo, jeśli mamy bitmapę o rozdzielczości 300x300 pikseli i zwiększamy jej wymiary do 600x600 pikseli, zachowując te same 300 pikseli, każdy piksel w nowym obrazie musi być powielony. Zastosowanie technik interpolacji, jak np. bicubic scaling, może częściowo zredukować widoczność tego efektu, ale nie przywróci oryginalnej jakości. W praktyce, dla zachowania jakości obrazu, zaleca się pracować z grafiką wektorową lub używać obrazków o wyższej rozdzielczości, co jest standardem w profesjonalnym projektowaniu graficznym.

Pytanie 30

Jaką ilość papieru formatu B1 o gramaturze 200 g/m² należy użyć do wydrukowania 16 000 egzemplarzy formatu B5?

A. 80 kg

B. 140 kg

C. 100 kg

D. 120 kg

Aby obliczyć, ile papieru formatu B1 o gramaturze 200 g/m² jest potrzebne do wydrukowania 16 000 druków formatu B5, należy najpierw zrozumieć, jakie są wymiary tych formatów oraz jak gramatura wpływa na całkową masę papieru. Format B5 ma wymiary 176 x 250 mm, co daje pole powierzchni 0,044 m² na jeden arkusz. Przy 16 000 arkuszach, całkowita powierzchnia potrzebna do druku wynosi 16 000 x 0,044 m² = 704 m². Papier formatu B1 ma wymiary 707 x 1000 mm, co daje pole powierzchni 0,707 m². Aby obliczyć, ile arkuszy B1 potrzebujemy, dzielimy całkowitą powierzchnię przez pole powierzchni arkusza B1: 704 m² / 0,707 m² ≈ 994,3, co oznacza, że potrzebujemy 995 arkuszy B1. Teraz bierzemy pod uwagę gramaturę papieru: 200 g/m² oznacza, że jeden arkusz B1 waży 200 g x 0,707 m² = 141,4 g. Zatem całkowita masa papieru wynosi 995 x 141,4 g = 140 kg. Ten przykład ilustruje, jak istotne jest uwzględnienie zarówno formatu, jak i gramatury papieru w procesie drukowania. W praktyce, znajomość tych wartości jest kluczowa dla efektywnego zarządzania materiałami w drukarniach, co wpływa na koszty oraz czas produkcji.

Pytanie 31

Oblicz całkowity koszt wyprodukowania offsetowych form drukarskich w technologii CtP wymaganych do zadrukowania arkuszy w schemacie kolorystycznym 4 + 1, jeśli koszt naświetlenia pojedynczej formy wynosi 35,00 zł?

A. 175,00 zł

B. 70,00 zł

C. 280,00 zł

D. 140,00 zł

Koszt wykonania offsetowych form drukowych w technologii CtP (Computer-to-Plate) zależy od liczby form wymaganych do zadrukowania arkuszy w danej kolorystyce. W przypadku kolorystyki 4 + 1, oznacza to, że wykorzystujemy cztery kolory procesowe (cyan, magenta, yellow, black) oraz dodatkowy kolor, na przykład specjalny kolor Pantone lub lakier. W związku z tym potrzebujemy pięciu form, z których każda kosztuje 35,00 zł. Różnica w tej technologii polega na tym, że forma jest naświetlana bezpośrednio na płycie, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości druku oraz oszczędności czasu. Kalkulując całkowity koszt, mnożymy koszt jednej formy przez pięć. 5 form * 35,00 zł = 175,00 zł. Tę metodę można zastosować w wielu procesach produkcyjnych, gdzie istotna jest precyzja i szybkość, co jest zgodne z obecnymi standardami w branży poligraficznej.

Pytanie 32

Gdy opakowanie jest pokryte jednolitym tłem o 100% pokrycia farbą drukarską, to mamy do czynienia z

A. siatką

B. tintą

C. gradientem

D. aplą

Odpowiedź "apla" jest poprawna, ponieważ termin ten odnosi się do jednolitego pokrycia powierzchni farbą drukarską, co skutkuje pełnym wypełnieniem koloru na danym obszarze. W kontekście druku, aplą definiuje się jako obszar, na którym zastosowano 100% pokrycie farbą, co jest istotne w procesach tworzenia opakowań oraz materiałów reklamowych. W praktyce oznacza to, że obszar ten nie pozwala na przenikanie światła ani wyeksponowanie tła, co jest kluczowe w projektowaniu graficznym. Apla jest stosowana w wielu branżach, w tym w druku offsetowym oraz fleksograficznym, gdzie jednolite kolory są istotnym elementem wizualnym. Zastosowanie apli jest również widoczne w produkcie końcowym, który wymaga estetycznego wyglądu i spójności kolorystycznej, co można zobaczyć w reklamach, katalogach czy opakowaniach produktów. W kontekście standardów, apla jest kluczowym elementem w systemach zarządzania jakością w druku, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest niezbędne do utrzymania wysokiej jakości wydruków.

Pytanie 33

Oryginalne przezroczyste folie przekształca się na format cyfrowy za pomocą

A. kopioramy stykowej

B. naświetlarki CtF

C. aparatu analogowego

D. skanera bębnowego

Skaner bębnowy to zaawansowane urządzenie stosowane w procesie digitalizacji oryginalnych materiałów graficznych, takich jak transparentne folie. Działa na zasadzie skanowania obrazu za pomocą bębna obrotowego, który umieszcza materiał w odpowiedniej pozycji, a następnie skanuje go z wysoką rozdzielczością. Dzięki swojej konstrukcji, skanery bębnowe są w stanie uchwycić szczegóły, które mogą umknąć innym typom skanerów, co czyni je idealnym narzędziem w branży graficznej i poligraficznej. Przykładowo, w procesie przygotowania materiałów do druku, wysokiej jakości skany uzyskane za pomocą skanera bębnowego są kluczowe dla zachowania perfekcyjnych kolorów oraz detali, co jest zgodne z standardami ISO w zakresie jakości druku. Warto również dodać, że skanery bębnowe pozwalają na skanowanie w różnych trybach, co umożliwia dostosowanie ich do specyficznych potrzeb projektu, co jest zgodne z dobrą praktyką w branży.

Pytanie 34

Jaką kwotę należy uiścić za stworzenie logo dla przedsiębiorstwa, jeśli stawka za godzinę pracy grafika komputerowego wynosi 30 zł, a on realizuje projekt przez 2 dni po 8 godzin na dobę?

A. 580 zł

B. 480 zł

C. 680 zł

D. 780 zł

Poprawna odpowiedź wynika z obliczeń opartych na stawce godzinowej grafika komputerowego oraz ilości godzin pracy. Grafik pracuje przez 2 dni, wykonując 8 godzin dziennie, co daje łącznie 16 godzin pracy. Przy stawce 30 zł za godzinę, całkowity koszt zaprojektowania logo wynosi: 16 godzin x 30 zł/godzina = 480 zł. Tego typu wycena jest standardową praktyką w branży kreatywnej, gdzie stawki godzinowe są powszechnie stosowane. Warto zwrócić uwagę, że przy takich zleceniach, ważne jest również uwzględnienie dodatkowych kosztów, takich jak ewentualne poprawki czy konsultacje z klientem, co może wpłynąć na ostateczną cenę projektu. Dobrą praktyką jest także przedstawienie klientowi dokładnego harmonogramu prac oraz planu, co pozwala na transparentność i lepsze zrozumienie kosztów związanych z projektem. Podsumowując, poprawne obliczenia oraz świadomość standardów rynkowych są kluczowe w pracy grafika komputerowego.

Pytanie 35

Interlinia to przestrzeń pomiędzy

A. sąsiednimi akapitami.

B. sąsiednimi wierszami.

C. następującymi po sobie literami.

D. paginą a tekstem.

Interlinia, czyli odstęp między wierszami tekstu, jest kluczowym elementem typografii oraz układu dokumentów. Odpowiedni poziom interlinii wpływa na czytelność tekstu, co jest niezwykle istotne w materiałach drukowanych oraz elektronicznych. Standardowe praktyki wskazują, że zbyt mała interlinia może prowadzić do trudności w odczytywaniu, podczas gdy zbyt duża może wywołać wrażenie rozproszenia informacji. Dobrze dobrana interlinia, na przykład 1,5 lub podwójna, jest szczególnie zalecana w materiałach akademickich i formalnych, ponieważ poprawia komfort czytania, zwłaszcza przy dłuższych tekstach. W kontekście programów do edycji tekstu, takich jak Microsoft Word czy Google Docs, użytkownicy mają możliwość dostosowania interlinii do własnych potrzeb. Znajomość zasad interlinii i jej wpływu na estetykę oraz funkcjonalność dokumentów jest istotna dla każdego, kto zajmuje się pisaniem, projektowaniem lub edytowaniem tekstu. Umożliwia to nie tylko lepsze zrozumienie treści, ale także poprawia profesjonalny wygląd dokumentów.

Pytanie 36

Jaki format należy wybrać, aby przenieść plik graficzny CDR do aplikacji z pakietu Adobe?

A. DOC

B. DAT

C. EPS

D. WAV

Format EPS (Encapsulated PostScript) jest szeroko stosowanym standardem do wymiany plików graficznych, który jest kompatybilny z wieloma programami graficznymi, w tym z pakietem Adobe, takim jak Adobe Illustrator czy Adobe Photoshop. EPS umożliwia przenoszenie obrazów wektorowych i bitmapowych, co czyni go idealnym do pracy z grafiką wektorową, jak w przypadku plików CDR (CorelDRAW). EPS zachowuje jakość i szczegóły podczas konwersji, co jest kluczowe w profesjonalnej produkcji graficznej. W praktyce, jeśli projektant graficzny pracuje w CorelDRAW i chce przesłać swoją pracę do Adobe, wybór formatu EPS pozwala na zachowanie wszystkich kluczowych właściwości pliku, jak warstwy i kolory. Zastosowanie EPS jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, gdzie jakość i kompatybilność są priorytetami. Użycie tego formatu w projektach druku, reklamy czy wszelkich materiałów wizualnych jest nie tylko zalecane, ale także standardem w jakości wykonania.

Pytanie 37

Podział obrazu w kolorze na kolory CMYK oraz ewentualne dodatkowe barwy określa się mianem

A. skanowaniem

B. separacją

C. trappingiem

D. wektoryzacją

Separacja to proces przekształcania obrazu barwnego na kolory składowe CMYK (cyjan, magenta, żółty, czarny), który jest standardowym modelem kolorów stosowanym w druku. W praktyce polega to na rozdzieleniu obrazu na poszczególne warstwy kolorów, które następnie są drukowane osobno. Proces ten jest kluczowy w poligrafii, ponieważ pozwala na uzyskanie szerokiej gamy kolorów poprzez ich nakładanie. Wykorzystanie separacji jest istotne w przypadku druku offsetowego oraz cyfrowego, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest kluczowe dla jakości finalnego produktu. Dobre praktyki przy separacji obejmują optymalizację ustawień kolorów w oprogramowaniu graficznym, co może znacznie poprawić jakość druku i zminimalizować problemy związane z konwersją kolorów. Ponadto, warto zwrócić uwagę na możliwość dodawania kolorów dodatkowych, które mogą być stosowane w celu uzyskania specyficznych efektów kolorystycznych, takich jak intensywne odcienie lub kolory metaliczne, co może zwiększyć atrakcyjność wydruku.

Pytanie 38

W trakcie realizacji wysokiej jakości druku na podłożach powlekanych, wartość liniatury rastra na formie drukowej powinna wynosić

A. 100 lpi

B. 900 lpi

C. 600 lpi

D. 170 lpi

Wybór liniatury rastra w druku musi być starannie przemyślany, ponieważ niewłaściwie dobrana wartość może znacząco wpłynąć na jakość końcowego produktu. Na przykład, liniatura 900 lpi jest ekstremalnie wysoka i w większości zastosowań przekracza wymogi detali, prowadząc do zjawiska zwanego moiré, które jest niepożądane w druku. Wysoka liniatura nie zawsze przekłada się na wyższą jakość, zwłaszcza na papierach powlekanych, gdzie zbyt gęsty rastr może ograniczać przepuszczalność atramentu, co z kolei prowadzi do nieestetycznych efektów. Z kolei liniatura 100 lpi, będąca zbyt niską, może skutkować utratą detali oraz niewyraźnym obrazem, szczególnie w przypadku bardziej skomplikowanych grafiki. Ostatnia z proponowanych wartości, 600 lpi, podczas gdy może być użyteczna w wyspecjalizowanych zastosowaniach, również nie jest odpowiednia dla większości standardowych prac drukarskich, gdzie 170 lpi stanowi uniwersalne rozwiązanie. Wybór niewłaściwej liniatury często wynika z nieporozumień dotyczących technologii druku oraz efektywności zastosowanych materiałów, co prowadzi do błędnych założeń o ich wydajności czy jakości. Dlatego kluczowe jest zrozumienie specyfiki danego projektu oraz technologii druku, aby dokonać najlepszego wyboru w kontekście uzyskania optymalnego efektu wizualnego.

Pytanie 39

Podczas przygotowań do druku, konwersję tekstu na krzywe wykonuje się

A. by zwiększyć rozdzielczość rastra

B. aby poprawić estetykę liter

C. żeby zapobiec problemom z czcionkami

D. w celu umożliwienia modyfikacji tekstu

Odpowiedź wskazująca, że zamiana tekstów na krzywe służy uniknięciu problemów z czcionkami, jest jak najbardziej trafna. Głównym celem tego procesu jest zabezpieczenie dokumentu przed ewentualnymi problemami z wyświetlaniem czcionek na różnych systemach lub urządzeniach drukarskich. Kiedy tekst jest przekształcany w krzywe, jego kształt staje się niezmienny, co oznacza, że niezależnie od tego, czy dana czcionka jest zainstalowana na komputerze, na którym odbywa się drukowanie, czy nie, obraz będzie wyglądał dokładnie tak, jak zamierzono. Przykładem zastosowania tej techniki jest przygotowanie materiałów reklamowych, które muszą być drukowane w różnych miejscach i przez różne firmy. Zastosowanie zamiany na krzywe jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, bowiem eliminuje ryzyko związanego z utratą czcionek i zapewnia jednolitość wizualną projektów. Warto również zauważyć, że z perspektywy standardów PDF/X, które są powszechnie stosowane w branży druku, konwersja czcionek do krzywych jest zalecana, aby zapewnić pełną kompatybilność i jakość wydruku.

Pytanie 40

Aby zapewnić dokładne odwzorowanie kolorów w procesach prepress i press, należy wdrożyć system

A. CMY

B. CMS

C. RGB

D. ICC

Odpowiedzi ICC, RGB i CMY, mimo że związane z kolorami, nie są odpowiednie w kontekście pozwalającym na wierne odwzorowanie kolorystyczne w procesie prepress i press. ICC (International Color Consortium) to organizacja, która zajmuje się tworzeniem standardów zarządzania kolorem, ale sama w sobie nie jest systemem zarządzania kolorem. Bez odpowiedniego systemu, jak CMS, profile ICC nie są wykorzystywane w praktyce, co prowadzi do nieprawidłowego odwzorowania kolorów. RGB to model kolorów przeznaczony głównie do zastosowań na ekranach, gdzie kolory są tworzone przez mieszanie światła. Używanie RGB w kontekście druku jest nieodpowiednie, ponieważ procesy drukarskie bazują na modelu CMYK, który bardziej odpowiada fizycznemu drukowaniu kolorów na papierze. CMY, chociaż również jest modelem kolorów, nie uwzględnia wartości czerni, co czyni go niekompletnym dla procesów drukarskich. Ponadto, zastosowanie CMS zapewnia konwersję pomiędzy tymi modelami, co z kolei minimalizuje błędy wynikające z różnic w reprodukcji kolorów. Wybór niewłaściwego podejścia do zarządzania kolorem może prowadzić do znacznych niezgodności między tym, co widzimy na monitorze, a tym, co otrzymujemy na wydruku, co w branży graficznej jest nieakceptowalne.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej