Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik teleinformatyk
  • Kwalifikacja: INF.07 - Montaż i konfiguracja lokalnych sieci komputerowych oraz administrowanie systemami operacyjnymi
  • Data rozpoczęcia: 30 maja 2025 18:57
  • Data zakończenia: 30 maja 2025 19:04

Egzamin zdany!

Wynik: 34/40 punktów (85,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Który ze wskaźników okablowania strukturalnego definiuje stosunek mocy testowego sygnału w jednej parze do mocy sygnału wyindukowanego w sąsiedniej parze na tym samym końcu przewodu?

A. Przenik zdalny
B. Suma przeników zbliżnych i zdalnych
C. Suma przeników zdalnych
D. Przenik zbliżny
Przenik zbliżny to parametr okablowania strukturalnego, który odnosi się do stosunku mocy sygnału testowego w jednej parze przewodów do mocy sygnału wyindukowanego w sąsiedniej parze na tym samym końcu kabla. W praktyce oznacza to, że przenik zbliżny jest miarą wpływu sygnałów z jednej pary na sygnały w innej parze, co jest szczególnie istotne w systemach telekomunikacyjnych i sieciach komputerowych. Zrozumienie tego parametru jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości sygnału oraz minimalizacji zakłóceń między parami przewodów. Przykładowo, w instalacjach Ethernet o wysokiej prędkości, niski przenik zbliżny jest niezbędny do zapewnienia integralności danych, co jest zgodne z normami TIA/EIA-568 oraz ISO/IEC 11801. W celu minimalizacji przeniku zbliżnego stosuje się odpowiednie techniki ekranowania oraz skręcania par, co w praktyce pozwala na uzyskanie lepszej wydajności i niezawodności w komunikacji.
Pytanie 2

W metodzie dostępu do medium CSMA/CD (Carrier Sense Multiple Access with Collision Detection) stacja, która planuje rozpocząć transmisję, nasłuchuje, czy w sieci występuje ruch, a następnie

A. czeka na przydzielenie priorytetu transmisji przez koncentrator
B. wysyła prośbę o rozpoczęcie transmitowania
C. po zauważeniu ruchu w sieci czeka, aż medium stanie się wolne
D. oczekuje na żeton pozwalający na nadawanie
Odpowiedź 'po wykryciu ruchu w sieci czeka aż nośnik będzie wolny' jest trafna. W przypadku CSMA/CD stacja przed tym, jak zacznie przesyłać dane, musi najpierw posłuchać, co się dzieje w sieci. Jeśli zauważy, że coś już nadaje, to nie wysyła swoich danych, tylko czeka, aż będzie wolno. Dzięki temu ograniczamy szansę na kolizje, które mogą wystąpić, gdy kilka stacji chce jednocześnie wysłać swoje dane. Jak już medium się zwolni, wtedy stacja może rozpocząć nadawanie. W praktyce takie metody jak CSMA/CD są mega ważne w sieciach Ethernet, bo pomagają w tym, żeby nie było kolizji, co z kolei wpływa na wydajność i stabilność komunikacji. Warto też pamiętać, że jak projektujemy sieci, to dobrze jest dodać mechanizmy do wykrywania kolizji i zarządzania pasmem, żeby jak najmniej danych się gubiło i usługi działały lepiej.
Pytanie 3

Aby zabezpieczyć system Windows przed nieautoryzowanym dostępem poprzez ograniczenie liczby nieudanych prób logowania, należy ustawić

A. Panel Sterowania, Konta użytkowników
B. Zasady grup, Zasady konta
C. Panel Sterowania, Zaporę systemu Windows
D. Zasady grup, Opcje zabezpieczeń
Zasady grup oraz Zasady konta stanowią kluczowe narzędzia w zabezpieczaniu systemu Windows przed włamaniami poprzez ograniczenie liczby nieudanych prób logowania. Poprawna odpowiedź na pytanie o zabezpieczenia systemowe skupia się na implementacji polityk dotyczących kont użytkowników i ich uprawnień. Zasady konta pozwalają administratorom określić, ile razy użytkownik może wprowadzić błędne hasło przed zablokowaniem konta. Przykładowo, w organizacji można ustalić, że po trzech nieudanych próbach logowania konto użytkownika zostaje zablokowane na 15 minut, co znacząco utrudnia próby przeprowadzenia ataków typu brute force. W praktyce, wdrożenie takich zasad nie tylko zwiększa bezpieczeństwo, ale również przyczynia się do zgodności z różnymi standardami zarządzania bezpieczeństwem informacji, takimi jak ISO/IEC 27001, które zalecają implementację odpowiednich środków ochrony dla systemów informatycznych. Warto również pamiętać, że efektywne zarządzanie dostępem do zasobów systemowych, w tym tworzenie odpowiednich zasad grup, powinno być częścią ogólnej strategii zabezpieczeń organizacji.
Pytanie 4

Jaką funkcję punkt dostępu wykorzystuje do zabezpieczenia sieci bezprzewodowej, aby jedynie urządzenia z określonymi adresami fizycznymi mogły się z nią połączyć?

A. Filtrowanie adresów MAC
B. Nadanie SSID
C. Radius (Remote Authentication Dial In User Service)
D. Uwierzytelnianie
Filtrowanie adresów MAC to technika zabezpieczania sieci bezprzewodowej, która polega na zezwalaniu na dostęp tylko dla urządzeń o określonych adresach MAC, czyli fizycznych adresach sprzętowych. W praktyce, administrator sieci tworzy listę dozwolonych adresów MAC, co pozwala na kontrolowanie, które urządzenia mogą łączyć się z siecią. To podejście jest często stosowane w małych i średnich przedsiębiorstwach, gdzie istnieje potrzeba szybkiego działania i uproszczonego zarządzania dostępem. Należy jednak pamiętać, że mimo iż filtrowanie MAC zwiększa bezpieczeństwo, nie jest to metoda absolutna. Złośliwi użytkownicy mogą skanować sieć i kopiować adresy MAC, co czyni tę metodę podatną na ataki. Dobrym rozwiązaniem jest stosowanie filtrowania MAC w połączeniu z innymi mechanizmami zabezpieczeń, takimi jak WPA3 (Wi-Fi Protected Access 3) lub uwierzytelnianie 802.1X, co znacznie podnosi poziom ochrony sieci.
Pytanie 5

Podaj zakres adresów IP przyporządkowany do klasy A, który jest przeznaczony do użytku prywatnego w sieciach komputerowych?

A. 10.0.0.0-10.255.255.255
B. 172.16.0.0-172.31.255.255
C. 192.168.0.0-192.168.255.255
D. 127.0.0.0-127.255.255.255
Adresy IP klasy A, które są przeznaczone do adresacji prywatnej, obejmują zakres od 10.0.0.0 do 10.255.255.255. Klasa A to jedna z klas adresowych zdefiniowanych w standardzie IPv4, który dzieli adresy IP na różne klasy w zależności od ich pierwszych bitów. Adresy z tej klasy mogą być używane w dużych sieciach korporacyjnych, ponieważ oferują ogromną przestrzeń adresową. W praktyce, adresy prywatne, takie jak te z zakresu 10.0.0.0/8, są często wykorzystywane w sieciach lokalnych (LAN), co pozwala na oszczędność publicznych adresów IP. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami IETF (Internet Engineering Task Force) w dokumentach RFC 1918, które definiują prywatne adresy IP. Umożliwia to organizacjom wdrażanie rozwiązań z zakresu NAT (Network Address Translation), co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo i elastyczność adresacji sieciowej. Wykorzystanie tego zakresu pozwala na jednoczesne korzystanie z wielu adresów IP w różnych oddziałach tej samej firmy bez konfliktów, co jest kluczowe w rozwoju i zarządzaniu złożonymi infrastrukturami IT.
Pytanie 6

Protokół ARP (Address Resolution Protocol) pozwala na konwersję logicznych adresów z poziomu sieci na rzeczywiste adresy z poziomu

A. transportowej
B. łącza danych
C. fizycznej
D. aplikacji
Protokół ARP (Address Resolution Protocol) jest kluczowym elementem w sieciach komputerowych, który umożliwia mapowanie adresów IP (warstwa sieciowa) na adresy MAC (Media Access Control) w warstwie łącza danych. Protokół ten działa w lokalnych sieciach Ethernet, gdzie urządzenia muszą poznać fizyczny adres MAC, aby móc nawiązać połączenie z innym urządzeniem, którego adres IP znają. Przykładem praktycznym zastosowania ARP jest sytuacja, gdy komputer A chce wysłać dane do komputera B. Komputer A, znając adres IP komputera B, wysyła zapytanie ARP w sieci, aby uzyskać odpowiadający adres MAC. Odpowiedź w formie adresu MAC pozwala na zbudowanie ramki Ethernet, którą komputer A może wysłać do komputera B. Zrozumienie działania ARP jest istotne dla administratorów sieci, ponieważ nieprawidłowe konfiguracje lub ataki ARP spoofing mogą prowadzić do problemów z bezpieczeństwem i wydajnością sieci. ARP jest częścią zestawu protokołów TCP/IP, co czyni go fundamentalnym w kontekście komunikacji w sieciach nowoczesnych.
Pytanie 7

Podłączając wszystkie elementy sieciowe do switcha, wykorzystuje się topologię fizyczną

A. siatki
B. pierścienia
C. gwiazdy
D. magistrali
Topologia gwiazdy to jedna z najczęściej stosowanych architektur sieciowych, w której wszystkie urządzenia są podłączone do centralnego przełącznika. Taki układ umożliwia łatwe zarządzanie siecią, ponieważ awaria jednego z urządzeń nie wpływa na funkcjonowanie pozostałych. W praktyce, ta topologia jest wykorzystywana w biurach, szkołach oraz innych instytucjach, gdzie wydajność i łatwość konfiguracji są kluczowe. Dzięki zastosowaniu przełączników, możliwe jest również zwiększenie przepustowości sieci oraz lepsze zarządzanie ruchem danych. W kontekście standardów branżowych, topologia gwiazdy jest zgodna z normami takich jak IEEE 802.3, które definiują zasady komunikacji w sieciach Ethernet. Właściwe wdrożenie tej topologii pozwala na elastyczne rozbudowywanie sieci, co jest istotne w szybko zmieniającym się środowisku technologicznym.
Pytanie 8

W topologii fizycznej gwiazdy wszystkie urządzenia działające w sieci są

A. podłączone do jednej magistrali
B. połączone z dwoma sąsiadującymi komputerami
C. podłączone do węzła sieci
D. połączone pomiędzy sobą odcinkami kabla tworząc zamknięty pierścień
W topologii fizycznej gwiazdy wszystkie urządzenia w sieci są podłączone do centralnego węzła, którym najczęściej jest przełącznik (switch) lub koncentrator (hub). Taki układ pozwala na zorganizowanie komunikacji w sieci w sposób efektywny i przejrzysty. Każde urządzenie ma indywidualne połączenie z węzłem, co umożliwia niezależną komunikację, a także zwiększa odporność na awarie. W przypadku, gdy jedno z urządzeń przestaje działać, pozostałe nie są bezpośrednio dotknięte, co jest kluczowe dla ciągłości działania sieci. Przykładowo, w biurach często stosuje się topologię gwiazdy, aby zapewnić łatwą rozbudowę sieci oraz prostą identyfikację i lokalizację problemów. Dobre praktyki w zakresie projektowania sieci z uwzględnieniem topologii gwiazdy obejmują również stosowanie odpowiednich kabli oraz technologii, aby zminimalizować straty sygnału i zapewnić optymalną wydajność sieci.
Pytanie 9

Licencja typu TRIAL pozwala na korzystanie z oprogramowania

A. przez określony okres (np. 3 miesiące)
B. w ograniczonym zakresie, np. z pominięciem niektórych funkcji
C. przez nieograniczony czas, z możliwością wprowadzenia zmian
D. wyłącznie do zastosowań niekomercyjnych
Licencja typu TRIAL jest stworzona, aby umożliwić użytkownikom przetestowanie oprogramowania przez określony czas, najczęściej od kilku dni do kilku miesięcy, co umożliwia ocenę jego funkcjonalności i dopasowania do potrzeb użytkownika. Ten model licencjonowania jest powszechnie stosowany w branży oprogramowania, pozwalając potencjalnym klientom na zapoznanie się z produktem, zanim podejmą decyzję o jego zakupie. Przykładem może być oprogramowanie do edycji wideo, które oferuje 30-dniowy okres próbny. W tym czasie użytkownik ma dostęp do pełnej funkcjonalności, co pozwala mu na swobodne korzystanie i testowanie narzędzi. Warto podkreślić, że takie licencje są zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, ponieważ zwiększają zaufanie klientów i mogą prowadzić do większej liczby zakupów po zakończeniu okresu próbnego. Rekomendacje dla użytkowników wskazują, aby podczas korzystania z wersji trial dokładnie ocenić, czy oprogramowanie spełnia ich oczekiwania, a także sprawdzić, jakie są warunki licencji po jej zakończeniu, co jest istotne z punktu widzenia dalszego użytkowania.
Pytanie 10

Administrator zauważa, że jeden z komputerów w sieci LAN nie może uzyskać dostępu do Internetu, mimo poprawnie skonfigurowanego adresu IP. Który parametr konfiguracji sieciowej powinien sprawdzić w pierwszej kolejności?

A. Maskę podsieci
B. Adres bramy domyślnej
C. Adres serwera DNS
D. Adres MAC karty sieciowej
Adres bramy domyślnej jest kluczowym parametrem konfiguracji sieciowej, który umożliwia komputerowi w sieci LAN komunikację z urządzeniami poza swoją lokalną podsiecią, w tym z Internetem. Brama domyślna to zwykle adres IP routera lub innego urządzenia pośredniczącego, które przekazuje ruch wychodzący z lokalnej sieci do innych sieci. Nawet jeśli komputer ma poprawnie ustawiony adres IP i maskę podsieci, brak lub błędna konfiguracja bramy domyślnej uniemożliwi mu wysyłanie pakietów poza własny segment sieci – czyli właśnie do Internetu. To dlatego w praktyce administratorzy zawsze zaczynają od weryfikacji tego parametru, gdy urządzenie nie może się połączyć z zasobami zewnętrznymi. W standardowych systemach operacyjnych, takich jak Windows czy Linux, parametr ten jest podawany ręcznie lub automatycznie przez DHCP. Z mojego doświadczenia, nawet przy poprawnych pozostałych ustawieniach sieciowych najczęstszą przyczyną braku dostępu do Internetu jest właśnie brak lub literówka w adresie bramy. W środowiskach produkcyjnych i edukacyjnych regularnie powtarza się zasada: jeśli lokalna komunikacja działa, a Internet nie – sprawdź najpierw bramę domyślną. To podstawowy krok w diagnostyce sieciowej i element każdej checklisty administratora.
Pytanie 11

Jakim skrótem nazywana jest sieć, która korzystając z technologii warstwy 1 i 2 modelu OSI, łączy urządzenia rozmieszczone na dużych terenach geograficznych?

A. LAN
B. WAN
C. VLAN
D. VPN
WAN, czyli Wide Area Network, odnosi się do sieci, która łączy urządzenia rozmieszczone na dużych obszarach geograficznych, wykorzystując technologie warstwy 1 i 2 modelu OSI. W przeciwieństwie do LAN (Local Area Network), która obejmuje mniejsze obszary, takie jak biura czy budynki, WAN może rozciągać się na całe miasta, kraje a nawet kontynenty. Przykładami zastosowania WAN są sieci rozległe wykorzystywane przez przedsiębiorstwa do łączenia oddziałów w różnych lokalizacjach, a także infrastruktura internetowa, która łączy miliony użytkowników na całym świecie. Standardy takie jak MPLS (Multiprotocol Label Switching) czy frame relay są często wykorzystywane w sieciach WAN, co pozwala na efektywne zarządzanie ruchem danych oraz zapewnia odpowiednią jakość usług. Znajomość technologii WAN jest kluczowa dla specjalistów IT, szczególnie w kontekście projektowania i zarządzania infrastrukturą sieciową w dużych organizacjach.
Pytanie 12

Podstawową rolą monitora, który jest częścią oprogramowania antywirusowego, jest

A. cykliczne skanowanie plików przechowywanych na dysku twardym komputera
B. nadzór nad aktualnymi działaniami komputera w trakcie uruchamiania oraz pracy programów
C. zapewnienie bezpieczeństwa systemu operacyjnego przed atakami z sieci komputerowej
D. ochrona poczty elektronicznej przed niechcianymi wiadomościami
Monitor w oprogramowaniu antywirusowym to naprawdę ważny element. Jego główną rolą jest pilnowanie, co się dzieje na komputerze podczas pracy różnych aplikacji. Jak to działa? Oprogramowanie antywirusowe śledzi wszystko na bieżąco, dzięki czemu szybko łapie jakieś podejrzane zagrożenia, jak wirusy czy inne złośliwe programy, które mogłyby włożyć nos w twoje sprawy. Na przykład, kiedy ściągasz plik z Internetu, monitor działa od razu, sprawdzając ten plik w czasie rzeczywistym. Jeżeli zauważy coś podejrzanego, potrafi go szybko zablokować lub wrzucić do kwarantanny. To naprawdę dobra praktyka w bezpieczeństwie komputerowym! Regularne aktualizacje baz wirusów oraz ciągłe pilnowanie ruchu w sieci są super istotne, żeby skutecznie chronić system. Szybka reakcja na zagrożenia to klucz do trzymania swoich danych w bezpieczeństwie.
Pytanie 13

Najbardziej efektywnym sposobem dodania skrótu do danego programu na pulpitach wszystkich użytkowników w domenie jest

A. ponowna instalacja programu
B. mapowanie dysku
C. pobranie aktualizacji Windows
D. użycie zasad grupy
Użycie zasad grupy, czyli Group Policy, to świetna metoda na dodanie skrótu do programu na pulpitach wszystkich użytkowników w domenie. Dzięki narzędziu GPO, administratorzy mogą w łatwy sposób zarządzać ustawieniami komputerów i użytkowników w sieci. Na przykład, można stworzyć GPO, które automatycznie doda skrót do aplikacji na pulpicie dla wszystkich w danej jednostce organizacyjnej. To naprawdę ułatwia życie, bo zautomatyzowanie tego procesu zmniejsza ryzyko błędów i sprawia, że wszyscy mają spójne środowisko pracy. No i warto zauważyć, że zasady grupy są zgodne z tym, co najlepiej się praktykuje w zarządzaniu IT, bo pozwalają efektywnie wdrażać polityki bezpieczeństwa i standaryzować konfiguracje w organizacji. A to wszystko jest kluczowe, żeby utrzymać porządek w infrastrukturze IT i zadbać o bezpieczeństwo.
Pytanie 14

Jakie zakresy adresów IPv4 można zastosować jako adresy prywatne w lokalnej sieci?

A. 127.0.0.0 ÷ 127.255.255.255
B. 172.16.0.0 ÷ 172.31.255.255
C. 200.186.0.0 ÷ 200.186.255.255
D. 168.172.0.0 ÷ 168.172.255.255
Odpowiedzi, które nie dotyczą zakresu 172.16.0.0 do 172.31.255.255, nie są adresami prywatnymi. Na przykład, zakres 127.0.0.0 do 127.255.255.255 jest zarezerwowany dla adresów loopback, co oznacza, że jest wykorzystywany do komunikacji wewnętrznej samego urządzenia. Adresy te nie nadają się do sieci lokalnej, bo działają tylko w ramach jednego komputera. Kolejny zły przykład to zakres 200.186.0.0 do 200.186.255.255, który to już są publiczne adresy IP. One mogą być routowane w Internecie i są zarządzane przez odpowiednie organizacje. Używanie takich adresów w lokalnej sieci nie tylko łamie zasady, ale też może spowodować konflikty i problemy z zarządzaniem. No i ten ostatni zakres 168.172.0.0 do 168.172.255.255 też nie jest uznawany za prywatny, bo nie wchodzi w te zdefiniowane przez RFC 1918. Wybieranie złych odpowiedzi często wynika z braku wiedzy o klasyfikacji adresów IP i mylenia ich zastosowania w sieciach.
Pytanie 15

Jak nazywa się topologia fizyczna, w której wszystkie urządzenia sieciowe są połączone z jednym centralnym urządzeniem?

A. pierścienia
B. drzewa
C. siatki
D. gwiazdy
Topologia gwiazdy to jedna z najpopularniejszych architektur sieciowych, w której wszystkie urządzenia, takie jak komputery i drukarki, są połączone z centralnym urządzeniem, zazwyczaj przełącznikiem lub hubem. Taki układ zapewnia łatwą konserwację i diagnozowanie problemów, gdyż ewentualne awarie jednego z węzłów nie wpływają na funkcjonowanie pozostałych urządzeń. Przykładem zastosowania topologii gwiazdy może być lokalna sieć komputerowa w biurze, gdzie wszystkie stacje robocze są podłączone do jednego przełącznika. Standardy takie jak Ethernet oraz protokoły sieciowe, takie jak TCP/IP, zostały zaprojektowane z myślą o pracy w takich strukturach. Zastosowanie topologii gwiazdy ułatwia także skalowanie sieci – wystarczy dodać nowe urządzenie do centralnego przełącznika, co czyni ją elastyczną i odpowiednią dla rozwijających się środowisk biurowych.
Pytanie 16

Protokół TCP (Transmission Control Protocol) funkcjonuje w trybie

A. hybrydowym
B. bezpołączeniowym
C. sekwencyjnym
D. połączeniowym
Protokół TCP (Transmission Control Protocol) działa w trybie połączeniowym, co oznacza, że przed przesłaniem danych ustanawia połączenie między nadawcą a odbiorcą. W trakcie tego procesu używany jest mechanizm tzw. trójfazowego uzgadniania, znanego jako 'three-way handshake', który polega na wymianie komunikatów SYN i ACK. Dzięki temu możliwe jest zapewnienie, że dane są przesyłane poprawnie, a w przypadku utraty pakietów, protokół TCP gwarantuje ich retransmisję. To podejście jest szczególnie ważne w aplikacjach wymagających niezawodności, takich jak transfer plików (FTP) czy przeglądanie stron internetowych (HTTP). Połączeniowy charakter TCP sprawia, że protokół ten jest w stanie zarządzać wieloma sesjami jednocześnie, co jest istotne w kontekście współczesnych sieci komputerowych, gdzie wiele urządzeń komunikuje się ze sobą w tym samym czasie. TCP wprowadza także mechanizmy kontroli przepływu oraz kontroli błędów, co czyni go jednym z najważniejszych protokołów w komunikacji internetowej i standardem de facto dla przesyłania danych w Internecie.
Pytanie 17

Wykonanie komendy ```net use Z:\M92.168.20.2\data /delete``` spowoduje

A. odłączenie zasobów z hosta 192.168.20.2 od dysku Z
B. odłączenie folderu data od dysku Z:
C. przyłączenie folderu data do dysku Z.
D. przyłączenie zasobów z hosta 192.168.20.2 do dysku Z:
Wykonanie polecenia 'net use Z: \\192.168.20.2\data /delete' skutkuje odłączeniem katalogu 'data' od dysku Z:. To polecenie jest używane w systemach Windows do zarządzania połączeniami z udziałami sieciowymi. Odłączenie zasobu sieciowego oznacza, że dostęp do danych przechowywanych na tym udziale nie będzie już możliwy z poziomu litery dysku Z:. Tego typu operacje są szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy użytkownik przestaje korzystać z danego zasobu, a także w kontekście zarządzania bezpieczeństwem i porządkiem w systemie plików. Przykładowo, jeśli użytkownik kończy pracę z danymi znajdującymi się na zdalnym serwerze, zaleca się odłączenie połączenia, aby uniknąć nieautoryzowanego dostępu. Warto również pamiętać, że zgodnie z dobrymi praktykami, systemy Windows umożliwiają zarządzanie połączeniami sieciowymi z poziomu wiersza poleceń, co może być istotne w kontekście zautomatyzowanych skryptów administracyjnych."
Pytanie 18

Który z dostępnych standardów szyfrowania najlepiej ochroni sieć bezprzewodową?

A. WPA-PSK(TKIP)
B. WEP 64
C. WEP 128
D. WPA2-PSK(AES)
WPA2-PSK(AES) to obecnie jeden z najbezpieczniejszych standardów szyfrowania dla sieci bezprzewodowych. Używa on algorytmu AES (Advanced Encryption Standard), który jest bardziej zaawansowany niż starsze metody, takie jak TKIP, używane w WPA-PSK. AES oferuje znacznie wyższy poziom bezpieczeństwa dzięki zastosowaniu silniejszego klucza szyfrowania oraz bardziej skomplikowanej architektury, co czyni go odpornym na wiele znanych ataków. Przykładem zastosowania WPA2-PSK(AES) może być konfiguracja domowej sieci Wi-Fi, gdzie użytkownicy mogą łatwo ustawić silne hasło, a także korzystać z bezpiecznego dostępu do internetu. Warto podkreślić, że zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, zaleca się regularną aktualizację haseł oraz monitorowanie urządzeń podłączonych do sieci, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Co więcej, wiele nowoczesnych urządzeń sieciowych wspiera WPA3, kolejny krok w ewolucji bezpieczeństwa sieci bezprzewodowych, oferujący jeszcze wyższy poziom ochrony.
Pytanie 19

Jaki będzie całkowity koszt brutto materiałów zastosowanych do wykonania odcinka okablowania łączącego dwie szafki sieciowe wyposażone w panele krosownicze, jeżeli wiadomo, że zużyto 25 m skrętki FTP cat. 6A i dwa moduły Keystone? Ceny netto materiałów znajdują się w tabeli, stawka VAT na materiały wynosi 23%.

Materiałj.m.Cena
jednostkowa
netto
Skrętka FTP cat. 6Am.3,50 zł
Moduł Keystone FTP RJ45szt.9,50 zł

A. 119,31 zł
B. 97,00 zł
C. 131,00 zł
D. 106,50 zł
Obliczając całkowity koszt brutto materiałów, należy najpierw zsumować ceny netto skrętki FTP cat. 6A oraz dwóch modułów Keystone, a następnie do tej wartości doliczyć podatek VAT, który wynosi 23%. Przyjmując standardowe ceny rynkowe, za 25 metrów skrętki FTP cat. 6A można przyjąć koszt 100,00 zł, natomiast dwa moduły Keystone to z reguły koszt rzędu 30,00 zł. Zatem całkowity koszt netto wynosi 100,00 zł + 30,00 zł = 130,00 zł. Po dodaniu VAT, obliczamy: 130,00 zł * 1,23 = 159,90 zł. Warto jednak pamiętać, że w praktyce należy zawsze stosować się do aktualnych cen materiałów oraz przepisów podatkowych, które mogą się zmieniać. Proszę pamiętać, że przy planowaniu projektów okablowania, ważne jest nie tylko uwzględnienie kosztów materiałów, ale także ich zgodność ze standardami branżowymi, takimi jak ANSI/TIA-568, które określają wymagania dotyczące instalacji okablowania strukturalnego. Dzięki temu zapewniamy nie tylko efektywność kosztową, ale także niezawodność i trwałość całego systemu.
Pytanie 20

Aby chronić sieć przed zewnętrznymi atakami, warto rozważyć nabycie

A. sprzętowej zapory sieciowej
B. skanera antywirusowego
C. serwera proxy
D. przełącznika warstwy trzeciej
Skaner antywirusowy, choć ważny w ekosystemie zabezpieczeń, nie jest wystarczającym rozwiązaniem w kontekście ochrony całej sieci przed atakami z zewnątrz. Jego głównym zadaniem jest wykrywanie i neutralizowanie złośliwego oprogramowania na poziomie końcówek, a nie kontrola ruchu sieciowego. Również serwer proxy, choć może oferować pewne zabezpieczenia, głównie skupia się na zarządzaniu dostępem do zasobów zewnętrznych, a nie na blokowaniu nieautoryzowanego ruchu. Przełącznik warstwy trzeciej, będący urządzeniem sieciowym, które łączy funkcje przełączania i routingu, nie jest przeznaczony do zwalczania zagrożeń z zewnątrz, a jego główną rolą jest efektywne przekazywanie danych między różnymi segmentami sieci. Użytkownicy często popełniają błąd, uważając, że wystarczy jedna forma zabezpieczenia, aby zapewnić kompleksową ochronę. W rzeczywistości, skuteczna strategia zabezpieczeń sieciowych wymaga wielowarstwowego podejścia, które integruje różnorodne mechanizmy ochrony, w tym sprzętowe zapory, skanery antywirusowe oraz systemy IDS/IPS. Zrozumienie różnic między tymi rozwiązaniami i ich rolą w architekturze bezpieczeństwa jest kluczowe dla skutecznej ochrony przed atakami zewnętrznymi.
Pytanie 21

Jakie miejsce nie powinno być używane do przechowywania kopii zapasowych danych z dysku twardego komputera?

A. Zewnętrzny dysk
B. Inna partycja dysku tego komputera
C. Pamięć USB
D. Płyta CD/DVD
Inna partycja dysku tego komputera nie powinna być miejscem przechowywania kopii bezpieczeństwa danych, ponieważ w przypadku awarii systemu operacyjnego lub problemów z dyskiem twardym, zarówno oryginalne dane, jak i kopie zapasowe mogą zostać utracone. Zgodnie z zasadą 3-2-1, która jest powszechnie stosowana w zarządzaniu danymi, zaleca się posiadanie trzech kopii danych na dwóch różnych nośnikach, z jedną kopią przechowywaną w innym miejscu. Przykładowo, jeśli wszystkie kopie zapasowe znajdują się na tej samej partycji, usunięcie systemu operacyjnego lub uszkodzenie sektora dysku prowadzi do utraty zarówno danych, jak i ich kopii. W praktyce, właściwym podejściem jest przechowywanie kopii na zewnętrznym dysku twardym lub w chmurze, co zapewnia większe bezpieczeństwo. Takie działanie zabezpiecza przed jednoczesnym usunięciem danych i kopii zapasowych, co jest kluczowe w kontekście zachowania integralności danych.
Pytanie 22

Jakie oprogramowanie odpowiada za funkcję serwera DNS w systemie Linux?

A. vsftpd
B. bind
C. samba
D. apache
Poprawna odpowiedź to bind, który jest popularnym serwerem DNS w systemach Linux. Bind, czyli Berkeley Internet Name Domain, to oprogramowanie, które implementuje protokół DNS (Domain Name System). Umożliwia to rozwiązywanie nazw domenowych na adresy IP, co jest kluczowe dla funkcjonowania internetu. Bind jest skonfigurowany do pracy zarówno jako serwer nazw autoritarny, jak i serwer rekurencyjny, co oznacza, że może odpowiadać na zapytania o nazwę domeny i jednocześnie przekazywać zapytania do innych serwerów DNS w celu uzyskania odpowiedzi. Przykładowo, gdy użytkownik wpisuje adres www.example.com w przeglądarce, serwer DNS wykorzystujący bind przekształca tę nazwę w odpowiedni adres IP, co pozwala na nawiązanie połączenia z właściwym serwerem. Bind jest zgodny z różnymi standardami, w tym RFC 1035, co czyni go niezawodnym narzędziem w zarządzaniu nazwami domenowymi. Dobrą praktyką jest regularne aktualizowanie konfiguracji serwera DNS oraz monitorowanie jego działania, aby zapewnić bezpieczeństwo i optymalną wydajność.
Pytanie 23

Jakie polecenie pozwoli na wyświetlenie ustawień interfejsu sieciowego w systemie Linux?

A. iproute show
B. ipaddr show
C. ipconfig
D. traceroute
Polecenie 'ipaddr show' jest odpowiednie do wyświetlania konfiguracji interfejsu sieciowego w systemie Linux, ponieważ jest częścią zestawu narzędzi związanych z konfiguracją sieci w nowoczesnych dystrybucjach. Narzędzie to pozwala na uzyskanie szczegółowych informacji na temat adresów IP przypisanych do interfejsów sieciowych, a także na wyświetlenie ich stanu. Przykładowo, po wpisaniu 'ipaddr show' w terminalu administrator może szybko sprawdzić, jakie adresy są przypisane do poszczególnych interfejsów, co jest kluczowe w procesie diagnozowania problemów z łącznością sieciową. W praktyce, to polecenie jest standardem w administracji systemami Linux, a jego znajomość jest niezbędna dla każdego specjalisty zajmującego się sieciami komputerowymi. Warto zauważyć, że 'ipaddr' jest częścią zestawu poleceń 'ip', które zastępują starsze polecenia, takie jak 'ifconfig', co pokazuje trend w kierunku bardziej zintegrowanych i funkcjonalnych narzędzi w administracji siecią.
Pytanie 24

Umowa użytkownika w systemie Windows Serwer, która po wylogowaniu nie zachowuje zmian na serwerze oraz komputerze stacjonarnym i jest usuwana na zakończenie każdej sesji, to umowa

A. obowiązkowy
B. mobilny
C. tymczasowy
D. lokalny
Profil tymczasowy to taki typ konta w Windows Server, który powstaje automatycznie, jak się logujesz, a potem znika po wylogowaniu. To ważne, bo wszystko, co zrobisz podczas sesji, nie zostaje zapisane ani na serwerze, ani na komputerze. Takie rozwiązanie jest mega przydatne w miejscach, gdzie użytkownicy korzystają z systemu tylko przez chwilę, jak w szkołach czy firmach z wspólnymi komputerami. Dzięki tym profilom można zmniejszyć ryzyko, że ktoś nieuprawniony dostanie się do danych, a poza tym, pozostawia się czyste środowisko dla następnych użytkowników. Z doświadczenia mogę powiedzieć, że korzystanie z profilów tymczasowych jakby przyspiesza logowanie, bo nie obciążają one systemu zbędnymi danymi, co jest naprawdę fajne.
Pytanie 25

Z powodu uszkodzenia kabla typu skrętka zanikło połączenie pomiędzy przełącznikiem a komputerem stacjonarnym. Jakie urządzenie pomiarowe powinno zostać wykorzystane do identyfikacji i naprawy usterki, aby nie było konieczne wymienianie całego kabla?

A. Reflektometr TDR
B. Spektrum analizer.
C. Wielofunkcyjny miernik.
D. Urządzenie do pomiaru mocy.
Reflektometr TDR (Time Domain Reflectometer) to urządzenie, które pozwala na lokalizację uszkodzeń w kablach, w tym w kablach typu skrętka. Działa na zasadzie wysyłania impulsów elektrycznych wzdłuż kabla i analizy echa tych impulsów, które powracają po napotkaniu na różne impedancje, takie jak uszkodzenia lub połączenia. Dzięki temu można dokładnie zlokalizować miejsce awarii, co pozwala na szybkie podjęcie działań naprawczych bez konieczności wymiany całego kabla. W praktyce, reflektometr TDR jest niezwykle przydatny w sytuacjach, gdy występują problemy z połączeniem, ponieważ oszczędza czas i koszty związane z wymianą infrastruktury. Tego rodzaju urządzenia są standardem w branży telekomunikacyjnej i IT, gdzie utrzymanie ciągłości działania sieci jest kluczowe. Użycie TDR jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie diagnostyki sieci i pozwala na efektywne zarządzanie zasobami. Warto również zauważyć, że reflektometry TDR są w stanie dostarczyć dodatkowe informacje o kondycji kabla, co może pomóc w zapobieganiu przyszłym awariom.
Pytanie 26

Jakie urządzenie pozwala na połączenie lokalnej sieci komputerowej z Internetem?

A. switch.
B. hub.
C. router.
D. driver.
Ruter jest kluczowym urządzeniem w infrastrukturze sieciowej, które umożliwia podłączenie lokalnej sieci komputerowej do Internetu. Jego rola polega na kierowaniu pakietami danych pomiędzy różnymi sieciami, co pozwala na komunikację pomiędzy urządzeniami w sieci lokalnej a zdalnymi zasobami w Internecie. Ruter pracuje na warstwie trzeciej modelu OSI, co oznacza, że analizuje adresy IP w pakietach danych, aby określić najlepszą trasę do docelowego adresu. Przykładem zastosowania rutera może być domowa sieć Wi-Fi, gdzie ruter łączy wiele urządzeń, takich jak komputery, smartfony czy telewizory, z globalną siecią Internet. W praktyce, ruter może także pełnić funkcje zabezpieczeń, takie jak zapora ogniowa (firewall), co zwiększa bezpieczeństwo naszej sieci. Dobre praktyki w konfiguracji rutera obejmują regularne aktualizacje oprogramowania oraz stosowanie silnych haseł do zabezpieczenia dostępu do administracji. Warto również zwrócić uwagę na konfigurację NAT (Network Address Translation), która pozwala na ukrycie wewnętrznych adresów IP w sieci lokalnej, co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo.
Pytanie 27

Wskaź, które z poniższych stwierdzeń dotyczących zapory sieciowej jest nieprawdziwe?

A. Jest elementem oprogramowania wielu ruterów.
B. Działa jako zabezpieczenie sieci przed atakami.
C. Została zainstalowana na każdym przełączniku.
D. Stanowi część systemu operacyjnego Windows.
To, że zapora sieciowa jest zainstalowana na każdym przełączniku, to mit. Zapory działają na innym poziomie niż przełączniki. One mają swoje zadanie, czyli przekazywać ruch w sieci lokalnej. Natomiast zapory są po to, by monitorować i kontrolować, co wchodzi i wychodzi z sieci, chroniąc nas przed nieproszonymi gośćmi. W bezpieczeństwie sieci zapory są naprawdę ważne. Zazwyczaj spotkamy je na routerach, serwerach albo jako oddzielne urządzenia. Przykładem może być firewalla w routerze, który jest pierwszą linią obrony przed zagrożeniami z zewnątrz i pozwala na ustalanie reguł, kto ma dostęp do sieci. Czasem zapory stosują nawet skomplikowane mechanizmy, jak inspekcja głębokiego pakietu, co pozwala lepiej zarządzać bezpieczeństwem. Rozumienie, jak różnią się przełączniki od zapór, jest kluczowe, jeśli chcemy dobrze projektować strategie bezpieczeństwa w sieci.
Pytanie 28

Atak mający na celu zablokowanie dostępu do usług dla uprawnionych użytkowników, co skutkuje zakłóceniem normalnego działania komputerów oraz komunikacji w sieci, to

A. Denial of Service
B. Brute force
C. Ping sweeps
D. Man-in-the-Middle
Ataki Man-in-the-Middle polegają na podsłuchiwaniu i przechwytywaniu komunikacji pomiędzy dwiema stronami, co może prowadzić do kradzieży danych lub manipulacji przesyłanymi informacjami. Choć ten rodzaj ataku może wpływać na bezpieczeństwo komunikacji, nie ma on na celu zablokowania usług, lecz raczej ich przejęcia. Ping sweeps, natomiast, to technika używana do skanowania sieci w celu identyfikacji dostępnych hostów, co nie jest atakiem w klasycznym tego słowa znaczeniu. Z kolei ataki brute force polegają na systematycznym próbowaniu różnych kombinacji haseł w celu uzyskania dostępu do zabezpieczonych zasobów. W przeciwieństwie do ataków DoS, które mają na celu unieruchomienie danej usługi, techniki te koncentrują się na zdobywaniu dostępu. Warto zauważyć, że mylenie tych pojęć może prowadzić do niewłaściwego podejścia do zabezpieczeń i strategii obrony przed zagrożeniami. Rozpoznawanie i klasyfikowanie różnych typów ataków sieciowych jest kluczowe dla skutecznego zarządzania bezpieczeństwem informacji, co podkreślają standardy takie jak NIST SP 800-53, które zalecają identyfikację zagrożeń jako podstawowy krok w procesie zabezpieczeń.
Pytanie 29

Switch pełni rolę głównego elementu w sieci o topologii

A. pierścienia
B. magistrali
C. gwiazdy
D. pełnej siatki
W topologii gwiazdy, switch pełni rolę centralnego punktu, do którego podłączone są wszystkie urządzenia w sieci. Dzięki temu, każda wiadomość wysyłana z jednego urządzenia do drugiego przechodzi przez switch, co pozwala na efektywne zarządzanie ruchem sieciowym oraz minimalizację kolizji. Topologia ta jest często stosowana w praktycznych wdrożeniach, na przykład w biurach czy sieciach lokalnych, gdzie wymagana jest wysoka przepustowość oraz niezawodność. Stosowanie switchów w sieciach o topologii gwiazdy wspiera zastosowanie segmentacji sieci, co zwiększa bezpieczeństwo oraz umożliwia łatwiejsze zarządzanie zasobami. Z perspektywy standardów branżowych, topologia gwiazdy jest zalecana w rozwoju nowoczesnych sieci lokalnych, co znajduje potwierdzenie w dokumentach takich jak IEEE 802.3, dotyczących Ethernetu. W praktyce eliminacja zbędnych połączeń i skoncentrowanie komunikacji poprzez switch pozwala na uproszczenie diagnozowania problemów sieciowych, co znacząco podnosi efektywność administracji IT.
Pytanie 30

Przekazywanie tokena (ang. token) ma miejsce w sieci o topologii fizycznej

A. pierścienia
B. gwiazdy
C. magistrali
D. siatki
Architektura siatki to coś zupełnie innego. Tutaj urządzenia są ze sobą wzajemnie połączone, co daje dużą redundancję, ale nie ma tu żadnego żetonu do zarządzania dostępem. W tym modelu węzły komunikują się równolegle, co czasem może prowadzić do kolizji, jeśli nie ma odpowiednich protokołów. A sieć gwiazdowa? Tam mamy centralny węzeł, do którego podłączone są wszystkie inne urządzenia. To się różni od koncepcji żetonu, bo brakuje jednoznacznego mechanizmu przekazywania danych. W sieci magistrali z kolei wszystkie węzły są połączone z jednym medium transmisyjnym. I tu też nie używa się żetonu, dostęp do medium kontrolują różne protokoły, jak CSMA/CD. Generalnie, żadna z tych architektur nie ma kluczowego elementu przekazywania żetonu, co sprawia, że nie działają tak sprawnie jak sieć pierścieniowa. Rozumienie tych różnic jest naprawdę ważne, jeśli chodzi o projektowanie i wdrażanie efektywnych rozwiązań sieciowych.
Pytanie 31

Użytkownik, którego profil jest tworzony przez administratora systemu i przechowywany na serwerze, ma możliwość logowania na każdym komputerze w sieci oraz modyfikacji ustawień. Jak nazywa się ten profil?

A. profil tymczasowy
B. profil lokalny
C. profil mobilny
D. profil obowiązkowy
Profil mobilny to rodzaj profilu użytkownika, który jest przechowywany na serwerze i pozwala na logowanie się na różnych urządzeniach w sieci. Taki profil jest szczególnie przydatny w środowiskach, gdzie użytkownicy potrzebują dostępu do tych samych ustawień i danych niezależnie od miejsca, w którym się znajdują. Dzięki temu rozwiązaniu, konfiguracja osobista użytkownika, takie jak preferencje systemowe, tapety, czy zainstalowane aplikacje, są synchronizowane i dostępne na każdym komputerze w sieci. W praktyce, profil mobilny wspiera użytkowników w pracy zdalnej i w biurze, co jest zgodne z obecnymi trendami umożliwiającymi elastyczność pracy. Dobrą praktyką w organizacjach IT jest wdrażanie profili mobilnych, co zwiększa bezpieczeństwo i umożliwia lepsze zarządzanie danymi. Na przykład, w przypadku awarii lokalnego sprzętu, użytkownicy mogą szybko przełączyć się na inny komputer bez utraty swoich ustawień. Tego typu rozwiązania są często stosowane w środowiskach z systemami operacyjnymi Windows, gdzie korzysta się z Active Directory do zarządzania profilami mobilnymi.
Pytanie 32

Które z poniższych poleceń systemu Linux wyświetla aktualną konfigurację interfejsów sieciowych?

A. ifconfig
B. traceroute
C. ping
D. netstat -r
ifconfig to jedno z podstawowych narzędzi wykorzystywanych w systemach Linux do wyświetlania i konfigurowania interfejsów sieciowych. To polecenie pozwala w prosty sposób sprawdzić aktualny stan interfejsów, ich adresy IP, maski podsieci, adresy MAC oraz informacje o przesłanych pakietach i ewentualnych błędach. Moim zdaniem, korzystanie z ifconfig przydaje się zwłaszcza podczas diagnozowania problemów z siecią lokalną lub przy pierwszej konfiguracji serwera. Praktycznie każdy administrator systemów Linux przynajmniej raz w życiu korzystał z tego narzędzia, nawet jeśli obecnie coraz częściej poleca się nowsze polecenie ip a. Jednak w wielu dystrybucjach ifconfig nadal jest dostępny, zwłaszcza w starszych systemach lub w przypadku pracy na maszynach wirtualnych. Warto wiedzieć, że ifconfig jest zgodny z tradycją UNIX-a i pozwala na szybkie uzyskanie przejrzystego zestawienia aktywnych interfejsów. Użycie tego polecenia wpisuje się w dobre praktyki monitorowania i utrzymywania infrastruktury sieciowej, szczególnie w środowiskach edukacyjnych oraz podczas egzaminów zawodowych, takich jak INF.07.
Pytanie 33

Administrator Active Directory w domenie firma.local zamierza ustanowić mobilny profil dla wszystkich użytkowników. Powinien on być przechowywany na serwerze serwer1, w katalogu pliki, który jest udostępniony w sieci jako dane$. Który z parametrów w ustawieniach profilu użytkownika spełnia te wymagania?

A. \firma.local\pliki\%username%
B. \serwer1\dane$\%username%
C. \firma.local\dane\%username%
D. \serwer1\pliki\%username%
Właściwa odpowiedź to \serwer1\dane$\%username%, ponieważ spełnia wszystkie wymagania dotyczące lokalizacji profilu mobilnego. Użytkownicy Active Directory mogą korzystać z profili mobilnych, które definiują, gdzie ich ustawienia i dane są przechowywane. W tym przypadku, profil jest przechowywany na zdalnym serwerze, co jest zgodne z praktykami zarządzania danymi w organizacjach, które korzystają z rozwiązań zdalnych i chmurowych. Użycie symbolu dolara w nazwie folderu (dane$) wskazuje, że jest to folder ukryty, co jest powszechną praktyką w celu zwiększenia bezpieczeństwa danych. Dodatkowo, wykorzystanie zmiennej %username% pozwala na dynamiczne generowanie ścieżki folderu specyficznej dla każdego użytkownika, co ułatwia zarządzanie i organizację plików. Takie podejście jest zalecane w dokumentacji Microsoftu dotyczącej wdrażania profili użytkowników w Active Directory, co czyni tę odpowiedź najlepszym wyborem.
Pytanie 34

Organizacja zajmująca się standaryzacją na poziomie międzynarodowym, która stworzyła 7-warstwowy Model Referencyjny Połączonych Systemów Otwartych, to

A. ISO (International Organization for Standardization)
B. TIA/EIA (Telecommunications Industry Association/Electronic Industries Association)
C. EN (European Norm)
D. IEEE (Institute of Electrical and Electronics Engineers)
Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna, znana jako ISO (International Organization for Standardization), jest odpowiedzialna za opracowanie wielu standardów, które mają kluczowe znaczenie w różnych dziedzinach, w tym w telekomunikacji i informatyce. Model Referencyjny Połączonych Systemów Otwartym (OSI) składa się z siedmiu warstw, które pomagają w zrozumieniu procesów komunikacyjnych w sieciach komputerowych. Każda warstwa w modelu OSI odpowiada za różne aspekty komunikacji - od fizycznych po aplikacyjne. Przykładem zastosowania tego modelu jest projektowanie sieci komputerowych, gdzie inżynierowie mogą analizować problemy na różnych warstwach, co ułatwia diagnozowanie i rozwiązywanie problemów. ISO dostarcza także standardy dotyczące jakości, bezpieczeństwa i interoperacyjności, co jest istotne w kontekście globalnej wymiany danych. Właściwe zrozumienie modelu OSI jest kluczowe dla specjalistów w dziedzinie IT, którzy dążą do tworzenia efektywnych i skalowalnych rozwiązań sieciowych.
Pytanie 35

Jakie oprogramowanie do wirtualizacji jest dostępne jako rola w systemie Windows Server 2019?

A. VMware
B. Hyper-V
C. Virtual PC
D. Virtual Box
Hyper-V to zaawansowane oprogramowanie do wirtualizacji, które jest dostępne jako rola w systemie Windows Server 2019. Umożliwia ono tworzenie i zarządzanie wirtualnymi maszynami (VM), co pozwala na efektywne wykorzystanie zasobów serwera fizycznego. Hyper-V obsługuje różne systemy operacyjne, co czyni go elastycznym narzędziem dla administratorów IT. Przykładowo, dzięki Hyper-V można uruchamiać wiele serwerów na jednym fizycznym urządzeniu, co znacząco obniża koszty sprzętowe oraz zmniejsza zużycie energii. Hyper-V wspiera również funkcje takie jak migracja maszyn wirtualnych, co pozwala na przenoszenie VM między hostami bez przerywania ich pracy. W kontekście standardów branżowych, Hyper-V spełnia wymogi wielu organizacji dotyczące efektywności i bezpieczeństwa, oferując mechanizmy izolacji i zarządzania zasobami. Dodatkowo, integracja z powiązanymi technologiami Microsoft, takimi jak System Center, umożliwia zaawansowane zarządzanie infrastrukturą wirtualną, co czyni Hyper-V preferowanym rozwiązaniem dla wielu przedsiębiorstw.
Pytanie 36

Aby umożliwić jedynie urządzeniom z określonym adresem fizycznym połączenie z siecią WiFi, trzeba ustawić w punkcie dostępowym

A. strefę o ograniczonym dostępie
B. filtrację adresów MAC
C. firewall
D. bardziej zaawansowane szyfrowanie
Filtrowanie adresów MAC to technika, która pozwala na ograniczenie dostępu do sieci WiFi jedynie do urządzeń posiadających określone adresy MAC (Media Access Control). Każde urządzenie sieciowe ma unikalny adres MAC, który identyfikuje je w sieci lokalnej. Konfigurując filtrację adresów MAC w punkcie dostępowym, administrator może wprowadzić listę dozwolonych adresów, co zwiększa bezpieczeństwo sieci. Przykład zastosowania tej technologii może obejmować małe biuro lub dom, gdzie właściciel chce zapewnić, że tylko jego smartfony, laptopy i inne urządzenia osobiste mogą łączyć się z siecią, uniemożliwiając dostęp nieznanym gościom. Choć filtracja adresów MAC nie jest niezawodna (ponieważ adresy MAC mogą być spoofowane), jest jednym z elementów strategii bezpieczeństwa, współpracując z innymi metodami, takimi jak WPA2 lub WPA3, co zapewnia wielowarstwową ochronę przed nieautoryzowanym dostępem do sieci.
Pytanie 37

Rezultatem wykonania komendy ```arp -a 192.168.1.1``` w systemie MS Windows jest przedstawienie

A. parametrów TCP/IP interfejsu sieciowego
B. wykazu aktywnych zasobów sieciowych
C. sprawdzenia połączenia z komputerem o wskazanym IP
D. fizycznego adresu urządzenia o wskazanym IP
Polecenie arp -a 192.168.1.1 jest używane w systemach operacyjnych MS Windows do wyświetlania tabeli ARP (Address Resolution Protocol), która mapuje adresy IP na adresy fizyczne (MAC) urządzeń w sieci lokalnej. W odpowiedzi na to polecenie, system zwraca adres fizyczny urządzenia, które odpowiada podanemu adresowi IP, co jest niezwykle przydatne w diagnostyce sieci. Na przykład, jeśli administrator sieci chciałby zidentyfikować, do jakiego urządzenia należy dany adres IP, może użyć polecenia ARP, aby uzyskać adres MAC. W praktyce, znajomość adresów MAC jest kluczowa w zarządzaniu siecią, ponieważ pozwala na identyfikację i monitorowanie urządzeń, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa sieci. Warto również dodać, że ARP jest protokołem stateless, co oznacza, że nie wymaga utrzymywania stanu sesji, co przyspiesza wymianę informacji w sieci. Ogólnie rzecz biorąc, poprawne zrozumienie działania polecenia ARP jest istotne zarówno dla administratorów, jak i dla wszystkich osób zajmujących się zarządzaniem sieciami komputerowymi.
Pytanie 38

Pierwsze trzy bity adresu IP w postaci binarnej mają wartość 010. Jaki to adres?

A. klasy C
B. klasy A
C. klasy D
D. klasy B
Adresy IP można klasyfikować w zależności od wartości ich najstarszych bitów. W przypadku adresu z wartością najstarszych trzech bitów równą 010 mówimy o adresie klasy A. Adresy klasy A mają zakres od 0.0.0.0 do 127.255.255.255 i są przeznaczone dla dużych sieci. W praktyce oznacza to, że adresy klasy A mogą obsługiwać ogromne liczby hostów, co jest szczególnie przydatne dla dużych organizacji i usługodawców internetowych. Standardy IETF definiują tę klasyfikację w dokumencie RFC 791, który opisuje całą strukturę adresowania IP. Dla lepszego zrozumienia, adresy klasy A używają maski podsieci 255.0.0.0, co oznacza, że pierwsza część adresu jest używana do identyfikacji sieci, a pozostałe części do identyfikacji hostów. Dzięki zrozumieniu tej klasyfikacji można lepiej projektować sieci i zasoby adresowe, co jest kluczowe w infrastrukturze informatycznej.
Pytanie 39

Aplikacja systemowa Linux, której celem jest kontrolowanie ruchu sieciowego zarówno przychodzącego, jak i wychodzącego z określonego urządzenia, to

A. ifconfig
B. chkconfig
C. iptables
D. mtr
Ifconfig to narzędzie służące do konfigurowania interfejsów sieciowych w systemach Unix i Linux. Umożliwia ono monitorowanie oraz modyfikowanie konfiguracji interfejsów, takich jak adresy IP, maski podsieci oraz inne parametry. Choć jest niezbędne do zarządzania interfejsami, nie ma możliwości filtrowania ruchu, co czyni je niewłaściwym wyborem w kontekście zarządzania bezpieczeństwem sieci. Mtr to narzędzie, które łączy funkcjonalności ping oraz traceroute, służąc do diagnostyki sieci i analizy opóźnień w połączeniach. Nie jest jednak przeznaczone do filtrowania ruchu, a jedynie do monitorowania i diagnozowania problemów z łącznością. Chkconfig z kolei jest narzędziem do zarządzania usługami systemowymi w systemach opartych na Linux, pozwalającym na włączanie lub wyłączanie ich podczas startu systemu. Nie ma on żadnego związku z filtrowaniem ruchu, co czyni go kolejnym nieadekwatnym wyborem. Pojawiające się błędne przekonania często wynikają z nieznajomości funkcji poszczególnych narzędzi i ich zastosowań w administracji systemami operacyjnymi. Zrozumienie roli i funkcji tych narzędzi jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemami Linux oraz ich bezpieczeństwem.
Pytanie 40

IMAP (Internet Message Access Protocol) to protokół

A. wysyłania wiadomości email
B. przesyłania tekstów
C. transmisji plików w sieci Internet
D. odbierania wiadomości email
Wysłanie poczty elektronicznej to proces, który wykorzystuje inne protokoły, takie jak SMTP (Simple Mail Transfer Protocol), a nie IMAP. SMTP odpowiada za przesyłanie wiadomości e-mail od nadawcy do serwera pocztowego oraz między serwerami pocztowymi. Odpowiedzi dotyczące przesyłania wiadomości tekstowych, takie jak SMS, również są mylące, ponieważ to całkowicie inny typ komunikacji, który wykorzystuje inne technologie i protokoły, jak na przykład SMPP (Short Message Peer-to-Peer). Co więcej, opcje dotyczące transmisji plików przez Internet są związane z protokołami takimi jak FTP (File Transfer Protocol) czy SFTP (Secure File Transfer Protocol), które są stworzone do efektywnego przesyłania dużych plików między serwerami, a nie do zarządzania wiadomościami e-mail. Właściwe zrozumienie różnicy między tymi protokołami jest kluczowe, aby uniknąć typowych błędów myślowych, które mogą prowadzić do niepoprawnych wniosków. Odpowiedzi sugerujące, że IMAP jest używany do wysyłania wiadomości, zniekształcają rzeczywistość funkcji, jakie pełni ten protokół, co może prowadzić do błędnych decyzji w projektowaniu systemów komunikacyjnych. Właściwe zrozumienie IMAP jako narzędzia do odbierania poczty jest kluczowe dla efektywnego zarządzania komunikacją elektroniczną.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej