Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 30 maja 2025 16:15
Data zakończenia: 30 maja 2025 16:56

Egzamin zdany!

Wynik: 39/40 punktów (97,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aktualnie powszechnie stosowanym standardem protokołu komunikacji między aparatem cyfrowym a komputerem jest

A. SMTP (Simple Mail Transfer Protocol)

B. PTP (Picture Transfer Protocol)

C. HTTP (Hypertext Transfer Protocol)

D. FTP (File Transfer Protocol)

PTP, czyli Picture Transfer Protocol, to standardowy protokół komunikacji zaprojektowany specjalnie do przesyłania obrazów z aparatów cyfrowych oraz urządzeń peryferyjnych do komputerów. PTP jest używany głównie w kontekście aparatów fotograficznych, co czyni go szczególnie popularnym wśród użytkowników, którzy chcą szybko i efektywnie przesyłać swoje zdjęcia na komputer. Dzięki PTP użytkownik nie musi korzystać z dodatkowego oprogramowania, ponieważ większość systemów operacyjnych obsługuje ten protokół natywnie. Znaczącą zaletą PTP jest to, że pozwala on na przesyłanie zdjęć w sposób zorganizowany, umożliwiając przesyłanie metadanych, takich jak daty i ustawienia aparatu. Przykładem zastosowania PTP mogłoby być szybkie przesyłanie zdjęć z wakacji na laptop, co może być niezwykle praktyczne dla fotografów lub pasjonatów, którzy chcą szybko zarchiwizować swoje zdjęcia. Dodatkowo, protokół ten jest zgodny z wieloma standardami branżowymi, co zwiększa jego użyteczność w różnych zastosowaniach.

Pytanie 2

Aby zrealizować wymagania reprodukcji, należy równomiernie oświetlić płaski oryginał, a ustawienie aparatu powinno być takie, aby oś optyczna obiektywu była

A. skośna w stosunku do płaszczyzny oryginału

B. równoległa do kierunku promieni oświetlenia

C. równoległa do powierzchni oryginału

D. prostopadła do powierzchni oryginału

Odpowiedź, że oś optyczna obiektywu powinna być prostopadła do płaszczyzny oryginału, jest kluczowa dla uzyskania najwyższej jakości reprodukcji płaskich obiektów. Ustawiając aparat w ten sposób, zapewniamy, że wszystkie punkty na oryginale będą odwzorowane w równych proporcjach, co eliminuje zniekształcenia perspektywiczne. W praktyce, ustawienie prostopadłe pozwala na uniknięcie efektu trapezowego, który występuje, gdy aparat jest nachylony. Z tego powodu w standardowych praktykach fotograficznych, takich jak skanowanie dokumentów czy reprodukcja dzieł sztuki, stosuje się tzw. „układ ortogonalny”, gdzie obiekt jest fotografowany bez kąta, co zapewnia wierne odwzorowanie kształtów i kolorów. Dodatkowo, prostopadłe ustawienie ułatwia równomierne oświetlenie, co jest niezbędne dla utrzymania jednorodności tonalnej i teksturalnej obrazu. Tego rodzaju techniki są szeroko stosowane w fotografii produktowej, archiwizacji, a także w akademickich badaniach nad dokumentacją wizualną.

Pytanie 3

Do wykonania zamieszczonego zdjęcia zastosowano technikę

A. fotomikrografii.

B. makrofotografii.

C. mikrofilmowania.

D. skaningową.

Makrofotografia to technika, która pozwala na uchwycenie małych obiektów w dużym powiększeniu, co idealnie ilustruje zamieszczone zdjęcie owada. W tej technice kluczowe jest wykorzystanie obiektywów makro, które umożliwiają uzyskanie wysokiej ostrości i szczegółowości w zbliżeniach. Przykładem makrofotografii mogą być zdjęcia owadów, roślin czy detali przedmiotów codziennego użytku. W praktyce, fotografowie często stosują techniki oświetleniowe, takie jak oświetlenie boczne czy użycie pierścieni oświetleniowych, aby uwydatnić detale i tekstury. Makrofotografia znajduje zastosowanie nie tylko w fotografii artystycznej, ale także w naukach przyrodniczych, gdzie może być używana do dokumentowania obserwacji w terenie lub w laboratoriach. Umożliwia to badanie morfologii i anatomii obiektów z bliska, co jest nieocenione w takich dziedzinach jak entomologia czy botanika. Warto również zaznaczyć, że technika ta wymaga dużej precyzji i umiejętności, aby uzyskać zadowalające rezultaty, zgodne z najlepszymi praktykami w fotografii.

Pytanie 4

Aby uzyskać pozytyw czarno-biały o bardzo wysokim kontraście obrazu, do kopiowania negatywu wywołanego do zalecanego gradientu należy użyć papieru fotograficznego o gradacji

A. normalnej

B. miękkiej

C. specjalnej

D. twardej

Aby uzyskać pozytyw czarno-biały o bardzo dużym kontraście, kluczowe jest zastosowanie papieru fotograficznego o gradacji twardej. Twarda gradacja pozwala na wyraźne oddanie różnic tonalnych w obrazie, co jest niezbędne w przypadku zdjęć wymagających intensywnego kontrastu. W praktyce oznacza to, że ciemniejsze obszary negatywu będą się bardziej utrwalać na papierze, co prowadzi do ostrzejszych i bardziej wyrazistych detali. Dobrą praktyką jest stosowanie papierów twardych w sytuacjach, gdy negatyw posiada duże różnice w jasności oraz w przypadku fotografii krajobrazowej, czarno-białej portretowej czy architektury. Warto również zwrócić uwagę na wybór odpowiednich chemikaliów do wywoływania, które mogą jeszcze bardziej podkreślić właściwości papeterii, zapewniając ostateczny efekt wizualny. Dobre rezultaty można osiągnąć, korzystając z uznanych marek papieru fotograficznego, które oferują twardą gradację oraz posiadają wysoką jakość powierzchni, co dodatkowo wpływa na końcowy efekt pracy.

Pytanie 5

Jakie polecenie w programie Adobe Photoshop pozwala na uzyskanie koloru w obszarach zdjęć o niższym nasyceniu?

A. Jaskrawość

B. Ekspozycja

C. Przejrzystość

D. Odwróć

Jaskrawość w Photoshopie to super funkcja, która pozwala nam bawić się intensywnością kolorów w zdjęciach. Głównie działa w miejscach, gdzie kolory są takie trochę przygaszone. Jak zwiększymy jaskrawość, to kolory naprawdę stają się bardziej żywe, a szczegóły lepiej widać. To przydaje się, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z zdjęciami, które wyglądają na zbyt stonowane. Na przykład, w krajobrazach, gdy niebo jest takie szare i nudne, użycie jaskrawości może na prawdę podnieść zdjęcie, pokazując piękne odcienie, które wcześniej były niewidoczne. Ale moim zdaniem, trzeba uważać, żeby nie przesadzić, bo wtedy kolory mogą wyglądać sztucznie. Fajnie jest też spojrzeć na histogram, bo to pomaga lepiej zrozumieć, jak są rozmieszczone tonacje w obrazie. A jeśli chcemy poprawić jaskrawość tylko w niektórych miejscach, to maskowanie warstw to świetna opcja, bo daje dużą kontrolę nad tym, co robią zmiany.

Pytanie 6

Metoda, która polega na częściowym lub całkowitym przekształceniu obrazu negatywnego w pozytywowy na skutek intensywnego i krótkiego naświetlenia, nosi nazwę

A. guma

B. solaryzacja

C. bromolej

D. cyjanotypia

Solaryzacja to taka ciekawa technika w fotografii, która pozwala na trochę odwrócenie obrazu negatywowego, żeby uzyskać pozytywowy. Działa to dzięki intensywnemu, choć krótkotrwałemu naświetleniu. W praktyce jest często używana w artystycznej fotografii, bo pozwala na osiąganie naprawdę nieprzewidywalnych efektów wizualnych. Z tego, co widziałem, to w XX wieku ta technika była bardzo popularna wśród fotografów awangardowych, którzy chcieli pokazać coś nowego i oryginalnego. Na przykład w portretach solaryzacja może dać super kontrasty i ciekawe tekstury, co nadaje głębi i dramatyzmu. Generalnie rzecz biorąc, solaryzacja to narzędzie do tworzenia unikalnych dzieł, które naprawdę mogą wyróżniać się w portfolio artysty czy na wystawach. Ale trzeba pamiętać, że z nią trzeba uważać, bo jak za mocno naświetlisz, to efekty mogą być zupełnie inne, niż przewidywałeś, więc lepiej się trochę zastanowić przed używaniem tej techniki.

Pytanie 7

Na którym etapie chemicznej obróbki materiałów fotograficznych dochodzi do redukcji halogenków srebra do metalicznego srebra?

A. Wywoływania

B. Utrwalania

C. Stabilizowania

D. Wybielania

Etap wywoływania w procesie chemicznej obróbki zdjęć to naprawdę kluczowy moment. Wtedy halogenki srebra przechodzą w srebro metaliczne. Gdy wkładasz film do wywoływacza, zaczynają zachodzić chemiczne reakcje, które przekształcają te nieaktywne halogenki (jak AgBr czy AgCl) w aktywne srebro (Ag). To srebro tworzy obraz na filmie, który potem staje się widoczny. W tym procesie używa się różnych standardowych chemikaliów, takich jak metol, hydrochinon czy fenidyna, które są dość popularne w fotografii. Dla osób zajmujących się fotografią i laboratoriami ważne jest, żeby dobrze kontrolować czas i temperaturę wywoływania. Te rzeczy mają spory wpływ na kontrast i szczegóły obrazu. Tak nawiasem mówiąc, warto też przemywać film po wywołaniu, żeby pozbyć się resztek chemikaliów — to kluczowe, żeby zdjęcia były trwałe i dobrej jakości.

Pytanie 8

Jakie urządzenie powinno być zastosowane do uzyskania pozytywnej kopii z czarno-białego negatywu o wymiarach 13 x 18 cm w skali 1:1?

A. Wizualizera

B. Skanera

C. Powiększalnika

D. Kopiarki stykowej

Kopiarka stykowa to urządzenie, które idealnie nadaje się do uzyskiwania kopii pozytywnych z negatywów, w szczególności przy zachowaniu skali odwzorowania 1:1. Działa na zasadzie bezpośredniego kontaktu materiału źródłowego z papierem fotograficznym, co pozwala na uzyskanie wiernych odwzorowań detali oraz tonalności. Używając kopiarki stykowej, można zrealizować proces naświetlania, który nie wymaga złożonego ustawiania parametrów, jak w przypadku powiększalnika. Na przykład, w przypadku pracy z negatywem 13 x 18 cm, wystarczy umieścić go bezpośrednio na płycie maszyny, co zapewnia idealne odwzorowanie bez jakiejkolwiek deformacji obrazu. Warto również zaznaczyć, że kopiarki stykowe są często wykorzystywane w fotografiach czarno-białych, gdzie istotne są szczegóły i kontrasty, co czyni je standardowym narzędziem w tradycyjnej fotografii analogowej. Standardy jakości odbitek uzyskanych w ten sposób są zgodne z wytycznymi branżowymi, co czyni tę metodę niezawodnym wyborem dla profesjonalnych fotografów.

Pytanie 9

Jakiego obiektywu powinno się użyć do fotografowania trudnodostępnych i odległych obiektów natury?

A. Krótkoogniskowego

B. Szerokokątnego

C. Długoogniskowego

D. Standardowego

Użycie obiektywu długoogniskowego jest kluczowe przy fotografowaniu trudno dostępnych i odległych obiektów przyrodniczych. Obiektywy te, zazwyczaj o ogniskowej powyżej 70 mm, pozwalają na uzyskanie większego przybliżenia, co umożliwia rejestrowanie detali w obrazach, które w przeciwnym razie mogłyby być niezauważalne. Przykładem zastosowania długoogniskowego obiektywu jest fotografowanie dzikich zwierząt, które często są płochliwe i wymagają zachowania znacznej odległości od fotografa. Dzięki efektowi kompresji perspektywy, który obiektywy te oferują, uzyskuje się również korzystny efekt bokeh, co pozwala na estetyczne uwydatnienie obiektu fotografowanego na tle rozmytym. Dodatkowo warto zauważyć, że obiektywy długoogniskowe są standardem w fotografii sportowej i wydarzeń, gdzie zachowanie dystansu jest równie ważne. Przy wyborze obiektywu długoogniskowego należy też zwrócić uwagę na stabilizację obrazu, co jest szczególnie istotne przy fotografowaniu z ręki w trudnych warunkach oświetleniowych. W kontekście standardów branżowych, sprzęt ten jest często rekomendowany przez profesjonalnych fotografów przyrodniczych, co potwierdza jego skuteczność i uniwersalność w trudnych warunkach fotografowania.

Pytanie 10

Który z formatów pozwala na zapisanie przetworzonego zdjęcia z zachowaniem warstw, a jednocześnie umożliwia otwieranie obrazu w różnych programach graficznych oraz przeglądarkach?

A. TIFF

B. PSD

C. BMP

D. JPG

Format TIFF (Tagged Image File Format) to wybór, który umożliwia zapisanie obrobionego zdjęcia z zachowaniem warstw, co jest kluczowe w pracy z grafiką rastrową. TIFF obsługuje różne tryby kompresji, w tym bezstratną, co pozwala na zachowanie najwyższej jakości obrazu podczas edycji oraz przechowywania plików. Jest to istotne, gdyż w procesie edycyjnym, jak również w przypadku archiwizacji zdjęć, zachowanie szczegółów i warstw pozwala na ich późniejsze wielokrotne modyfikacje bez utraty jakości. Na przykład, w profesjonalnym środowisku graficznym, projektanci często korzystają z TIFF, aby współpracować w zespołach, gdzie różne osoby mogą edytować różne warstwy obrazu. Co więcej, pliki TIFF są szeroko wspierane przez wiele aplikacji graficznych, jak Adobe Photoshop, GIMP czy CorelDRAW, co czyni je uniwersalnym formatem do wymiany i archiwizacji obrazów. Dla tych, którzy pracują nad projektami wymagającymi wysokiej rozdzielczości oraz elastyczności w edytowaniu, TIFF stanowi najlepszą opcję.

Pytanie 11

Metoda przechowywania zdjęć w archiwum z zachowaniem standardu 3-2-1 oznacza

A. posiadanie 3 kopii danych, na 2 różnych nośnikach, z czego 1 poza miejscem pracy

B. przechowywanie przez 3 lata, w 2 kopiach, z 1 aktualizacją rocznie

C. zastosowanie 3 formatów plików, 2 różnych nośników i 1 systemu katalogowania

D. kompresję danych do 3 formatów, z 2 kopiami zapasowymi i 1 wersją roboczą

Metoda 3-2-1 to uznawany w branży standard do przechowywania danych, który zapewnia bezpieczeństwo i dostępność informacji. Oznacza ona posiadanie trzech kopii danych, z których dwie znajdują się na różnych nośnikach, a jedna z nich jest przechowywana w innym miejscu niż główny system. Taki układ minimalizuje ryzyko utraty danych w przypadku awarii jednego z nośników lub lokalizacji. Na przykład, jeżeli przechowujemy zdjęcia na dysku twardym komputera, warto również zainwestować w zewnętrzny dysk lub chmurę, aby mieć drugą kopię. Dodatkowo, trzecia kopia w innej lokalizacji, jak biuro czy dom, może być kluczowa w przypadku kradzieży lub zniszczenia. Standard 3-2-1 jest szeroko stosowany w różnych branżach, jako najlepsza praktyka w zarządzaniu danymi. Warto również pamiętać o regularnych testach kopii zapasowych, aby upewnić się, że można je szybko przywrócić w razie potrzeby.

Pytanie 12

Najnowszym trendem w druku fotograficznym jest technologia

A. wydruku holograficznego na specjalnych papierach dwustronnych

B. druku termotransferowego z powłoką ochronną utwardzaną laserowo

C. wykorzystania nanocząsteczek srebra do tworzenia wydruków metalicznych

D. druku UV na różnorodnych podłożach z wykorzystaniem atramentów utwardzanych promieniowaniem

Wydruk holograficzny na specjalnych papierach dwustronnych to technologia, która w rzeczywistości nie jest powszechnie stosowana w druku fotograficznym. Holografia, choć fascynująca, polega na rejestracji i reprodukcji obrazu w trzech wymiarach, co jest znacznie bardziej skomplikowane od tradycyjnego druku i wymaga zaawansowanego sprzętu oraz technik. Nie jest to technologia, która zyskałaby popularność w codziennym druku, ze względu na jej złożoność i wysokie koszty produkcji. Wydruki holograficzne są zazwyczaj stosowane w zastosowaniach zabezpieczających, takich jak hologramy na dokumentach tożsamości czy opakowaniach produktów, a nie w standardowym druku fotograficznym. Z kolei wykorzystanie nanocząsteczek srebra do tworzenia wydruków metalicznych to podejście, które również nie jest podstawą nowoczesnego druku fotograficznego. Nanotechnologia w tej formie jest wciąż w fazie badań i nie znalazła szerokiego zastosowania w praktyce. Użycie srebra w druku może wiązać się z problemami kosztowymi oraz z ekologicznymi, które są kluczowe w obecnych standardach produkcji. Druk termotransferowy z powłoką ochronną utwardzaną laserowo to także nie ta droga. Choć druk termotransferowy jest popularny, jego zastosowanie w kontekście ochrony wydruków nie jest najefektywniejsze. Właściwie utwardzanie laserowe nie jest standardem w tej technologii, dokładając do tego problemy z jakością i trwałością wydruków. Właściwe zrozumienie tych technologii i ich zastosowanie jest kluczowe dla skutecznego i profesjonalnego druku fotograficznego.

Pytanie 13

Redukcję naświetlonych halogenków srebra metalicznego można osiągnąć dzięki procesowi

A. kąpieli końcowej

B. utrwalania

C. wywołania

D. kąpieli pośredniej

Odpowiedź 'wywołania' jest prawidłowa, ponieważ proces ten jest kluczowy w redukcji halogenków srebra metalicznego. Wywołanie polega na zastosowaniu odpowiednich chemikaliów, które powodują przekształcenie naświetlonych halogenków srebra (AgBr, AgCl) w metalliczne srebro. W standardowym procesie fotograficznym, halogenki srebra, które nie zostały naświetlone, są rozpuszczane w kąpieli wywołującej, a te, które były naświetlone, ulegają redukcji. Przykładowo, w przypadku czarno-białego filmu, wywoływacz, taki jak roztwór metol-kwas borny, jest stosowany do przekształcania naświetlonych halogenków w srebro metaliczne, co finalnie tworzy obraz. Proces wywołania jest niezwykle istotny, ponieważ to właśnie on umożliwia wizualizację naświetlonego materiału, co sprawia, że jest fundamentem w fotografii tradycyjnej. Zastosowanie standardowych procedur wywoływania zapewnia wysoką jakość obrazu oraz jego trwałość, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej.

Pytanie 14

Podział obrazu na mniejsze fragmenty ułatwiające tworzenie stron internetowych realizowany jest przez narzędzie

A. pędzel korygujący

B. magiczna gumka

C. cięcie na plasterki

D. lasso wielokątne

Cięcie na plasterki to technika używana w projektowaniu stron internetowych, która polega na dzieleniu obrazu na mniejsze sekcje. Ta metoda jest niezwykle przydatna, ponieważ umożliwia efektywne zarządzanie grafiką na stronie, co prowadzi do optymalizacji wydajności ładowania. Na przykład, zamiast umieszczać jeden duży plik graficzny, możemy podzielić obraz na mniejsze fragmenty, co skraca czas ładowania i poprawia responsywność strony. Dodatkowo, w przypadku modyfikacji tylko jednej sekcji obrazu, wystarczy zaktualizować tylko fragment, co oszczędza czas i zasoby. W praktyce, cięcie na plasterki przyczynia się do lepszej organizacji kodu HTML i CSS, a także wspiera techniki takie jak sprity CSS, które mogą znacząco zwiększyć wydajność witryny. Zastosowanie tej techniki jest zgodne z aktualnymi standardami projektowania stron internetowych, takimi jak Responsive Web Design (RWD), co podkreśla jej znaczenie w nowoczesnym projektowaniu graficznym.

Pytanie 15

Aby uzyskać kolorową kopię oraz pozytyw z kolorowego negatywu metodą addytywną, należy użyć powiększalnika lub automatycznej kopiarki wyposażonej w filtry w barwach:

A. purpurowy, zielony, niebieski

B. purpurowy, żółty, niebieskozielony

C. czerwony, zielony, niebieski

D. czerwony, żółty, niebieski

Odpowiedź 'czerwony, zielony, niebieski' jest prawidłowa, ponieważ opiera się na modelu addytywnym, który wykorzystuje trzy podstawowe kolory światła: czerwony, zielony i niebieski (RGB). Zastosowanie tych kolorów w procesie uzyskiwania kolorowych kopii z negatywu pozwala na stworzenie pełnej gamy barw w wyniku ich mieszania. W praktyce, gdy światło czerwone, zielone i niebieskie są emitowane w odpowiednich proporcjach, tworzą one różne kolory. Ta metoda jest powszechnie stosowana w fotografii cyfrowej oraz w telewizji. W kontekście kopiowania obrazów, powiększalniki i kopiarki automatyczne wyposażone w filtry RGB umożliwiają selektywne przepuszczanie tych kolorów. Dzięki zastosowaniu filtrów, każdy kolor może być odpowiednio wzmocniony lub osłabiony, co pozwala na odwzorowanie szczegółów i odcieni w kolorze na pozytywie. Ta technika jest zgodna z aktualnymi standardami branżowymi i dobrą praktyką w dziedzinie fotografii i druku. Warto również zauważyć, że umiejętność precyzyjnego dobierania kolorów jest kluczowa dla profesjonalnych fotografów i grafiki komputerowych, którzy dążą do uzyskania najwierniejszych odwzorowań kolorystycznych.

Pytanie 16

Który z wymienionych elementów sprzętu w studio fotograficznym najlepiej zlikwiduje niepożądane odbicia podczas robienia zdjęć katalogowych błyszczącego, metalowego przedmiotu?

A. Namiot bezcieniowy

B. Strurnienica

C. Stół reprodukcyjny

D. Beauty dish

Namiot bezcieniowy to jeden z najskuteczniejszych narzędzi wykorzystywanych w fotografii produktowej, szczególnie w przypadku błyszczących przedmiotów, takich jak metalowe akcesoria. Jego konstrukcja pozwala na równomierne rozproszenie światła, eliminując niepożądane bliki, które mogą zniekształcić obraz produktu. W praktyce, namiot bezcieniowy działa jak kontrolowane środowisko, w którym można ustawić źródła światła z różnych kątów, co pomaga uzyskać naturalny i estetyczny efekt. Zastosowanie namiotu bezcieniowego w fotografii katalogowej pozwala również na uzyskanie jednolitego tła, co zwiększa atrakcyjność wizualną zdjęcia i ułatwia późniejsze edytowanie. Standardy branżowe w fotografii produktowej zalecają użycie namiotów bezcieniowych jako podstawowego narzędzia, ponieważ znacząco poprawiają jakość zdjęć i pozwalają na skuteczniejsze prezentowanie błyszczących materiałów. Dodatkowo, dzięki możliwości użycia różnych źródeł światła, takich jak lampy LED czy błyski, można kontrolować intensywność i kierunek światła, co pozwala na swobodne eksperymentowanie z oświetleniem.

Pytanie 17

Aby zredukować odbicia podczas robienia zdjęcia katalogowego szkła, jaki filtr powinno się zastosować?

A. szary

B. efektowy

C. połówkowy

D. polaryzacyjny

Filtr polaryzacyjny to kluczowe narzędzie w fotografii, szczególnie przy robieniu zdjęć obiektów szklanych, ponieważ pozwala na redukcję refleksów i odblasków, które mogą przeszkadzać w uzyskaniu czystego obrazu. Działa na zasadzie eliminacji określonych kierunków światła, co jest niezwykle istotne w przypadku fotografowania horyzontalnych powierzchni szkła, gdzie odblaski mogą znacząco utrudnić widoczność detali. Przykładowo, podczas fotografowania szklanej butelki na tle jasnego nieba, filtr polaryzacyjny pomoże w wyeliminowaniu odblasków, ukazując naturalny kolor i fakturę szkła. Użycie tego filtru jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie fotografii produktowej, gdzie istotne jest, aby obiekty były przedstawione w jak najbardziej atrakcyjny sposób. Ponadto, filtr polaryzacyjny pozwala na zwiększenie nasycenia kolorów, co dodatkowo poprawia estetykę zdjęcia i sprawia, że produkt staje się bardziej zachęcający dla potencjalnych klientów.

Pytanie 18

Jak nazywa się obraz, który powstaje po ekspozycji na światło materiału światłoczułego, lecz nie został jeszcze wywołany?

A. iluzoryczny

B. pozytywny

C. utajony

D. negatywny

Obraz utajony to termin stosowany w fotografii i technologii obrazowania, który odnosi się do obrazu powstającego na materiale światłoczułym w wyniku naświetlenia, ale który nie został jeszcze wywołany chemicznie. W tym kontekście, materiał światłoczuły, taki jak film fotograficzny lub papier fotograficzny, zawiera substancje chemiczne, które reagują na światło. W momencie naświetlenia powstają zmiany chemiczne w materiale, jednak są one niewidoczne gołym okiem do momentu, gdy nastąpi proces wywołania. Przykładem zastosowania tego zjawiska są tradycyjne techniki fotografii analogowej, w których klisze są naświetlane w aparacie, a następnie wywoływane w ciemni. Procesy te są również kluczowe w przemysłowych aplikacjach związanych z obrazowaniem medycznym, gdzie uzyskiwanie obrazów radiograficznych opiera się na podobnych zasadach. W praktyce, wiedza na temat obrazu utajonego jest istotna dla zrozumienia całego procesu tworzenia zdjęć oraz dla profesjonalnych fotografów, którzy muszą być świadomi, jak różne czynniki wpływają na jakość końcowego obrazu.

Pytanie 19

Redukcja naświetlonych halogenków srebra metalicznego może być przeprowadzona dzięki procesowi

A. kąpieli pośredniej

B. wywołania

C. kąpieli końcowej

D. utrwalania

Redukcja naświetlonych halogenków srebra metalicznego jest kluczowym procesem w technologii fotograficznej, a jego realizacja odbywa się na etapie utrwalania. Utrwalanie to proces, w którym naświetlone materiały światłoczułe, zawierające halogenki srebra, są poddawane działaniu odpowiednich chemikaliów, co prowadzi do konwersji halogenków srebra w metaliczne srebro. W wyniku tego działania, obrazy uzyskane na materiale światłoczułym stają się trwałe i odporne na dalsze działanie światła. Przykładowo, w praktyce fotograficznej, proces ten najczęściej realizowany jest poprzez zanurzenie w roztworze utrwalacza, który skutecznie eliminuje nie naświetlone halogenki srebra, pozostawiając jedynie metaliczne srebro, które tworzy ostateczny obraz. Zgodnie ze standardami branżowymi, takie jak ISO 18911, proces utrwalania powinien przebiegać w kontrolowanych warunkach, co zapewnia wysoką jakość i trwałość zdjęć. W kontekście praktycznym, odpowiednie przygotowanie roztworów i ich temperatury jest kluczowe dla uzyskania optymalnych rezultatów w procesie fotograficznym.

Pytanie 20

Technika mobilnej fotografii wspomagana przez sztuczną inteligencję computational RAW polega na

A. automatycznym retuszu portretów według zdefiniowanych wzorców

B. łączeniu wielu ekspozycji i zastosowaniu zaawansowanych algorytmów do poprawy jakości obrazu

C. wykorzystaniu uczenia maszynowego do redukcji szumów

D. automatycznym rozpoznawaniu sceny i doborze odpowiednich parametrów

Technika mobile photography wspierana przez sztuczną inteligencję, znana jako computational RAW, opiera się na łączeniu wielu ekspozycji, co znacząco poprawia jakość uzyskiwanych zdjęć. Ta procedura polega na rejestrowaniu obrazów w różnych warunkach oświetleniowych i późniejszym ich łączeniu w jeden finalny obraz. Dzięki temu możliwe jest uzyskanie szerszego zakresu dynamiki, co jest kluczowe w fotografii. Przykładem może być sytuacja, gdy robimy zdjęcie w trudnych warunkach oświetleniowych, jak w cieniu i słońcu jednocześnie. Algorytmy stosowane w tym procesie analizują różne ekspozycje, eliminując szumy i poprawiając detale w cieniach i światłach. W rezultacie zdjęcia są bardziej zrównoważone, a detale są lepiej widoczne. W branży fotograficznej standardem stało się stosowanie takich technik, ponieważ umożliwia to amatorom i profesjonalistom uzyskanie efektów, które jeszcze kilka lat temu były dostępne tylko za pomocą zaawansowanego sprzętu.

Pytanie 21

Jaką minimalną odległość przedmiotową x od obiektu, który ma być fotografowany, musi mieć aparat z obiektywem o ogniskowej f, aby uzyskany obraz był rzeczywisty, odwrócony i pomniejszony dwukrotnie?

A. x=f

B. x=2f

C. x>2f

D. x

Aby uzyskać rzeczywisty, odwrócony i dwukrotnie pomniejszony obraz obiektu przy użyciu aparatu z obiektywem o ogniskowej f, aparat musi być umieszczony w odległości większej niż 2f od obiektu. Zasada ta opiera się na teorii optyki oraz zasadzie działania soczewek. Przy odległości x=2f, obraz będzie rzeczywisty, odwrócony, ale nie pomniejszony. Aby uzyskać pomniejszenie, konieczne jest zwiększenie odległości do wartości x>2f. W praktyce oznacza to, że podczas wykonywania zdjęć z zamiarem uzyskania specyficznych właściwości obrazu, należy przyjąć odpowiednią odległość. W fotografii makro, na przykład, gdzie obiekty są blisko, zrozumienie takich zależności jest kluczowe, aby uzyskać pożądane efekty wizualne. Dobrą praktyką jest także testowanie różnych wartości odległości, aby zobaczyć, jak wpływają one na jakość obrazu, co pozwala lepiej zrozumieć interakcję pomiędzy ogniskową a odległością od obiektu.

Pytanie 22

Który z poniższych programów jest najczęściej używany do zaawansowanej obróbki graficznej?

A. Adobe Photoshop

B. Blender

C. Audacity

D. Microsoft Word

Adobe Photoshop jest jednym z najbardziej popularnych i uznawanych programów do zaawansowanej obróbki graficznej. Jest to narzędzie powszechnie używane przez profesjonalistów na całym świecie, od fotografów, przez grafików, aż po artystów cyfrowych. Photoshop oferuje szeroką gamę funkcji, które umożliwiają precyzyjną edycję zdjęć, tworzenie grafik od podstaw i zaawansowaną manipulację obrazów. Dzięki funkcjom takim jak warstwy, maski, efekty specjalne i obsługa trybów kolorów, użytkownik ma pełną kontrolę nad każdym aspektem obrazu. Co więcej, Photoshop jest kompatybilny z innymi programami Adobe, co pozwala na płynną integrację w procesie twórczym. Warto też wspomnieć, że Adobe regularnie aktualizuje Photoshopa, wprowadzając nowe funkcje i ulepszenia, co sprawia, że program ten jest zawsze na bieżąco z najnowszymi trendami i technologiami. To wszystko czyni go idealnym wyborem dla każdego, kto chce profesjonalnie zajmować się obróbką graficzną.

Pytanie 23

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop pozwala na eliminację zniekształceń perspektywy, które wystąpiły na fotografii budynku z niewielkiej odległości?

A. Zmiana rozmiaru

B. Malowanie pędzlem

C. Skraplanie

D. Korekcja obiektywu

Korekcja obiektywu to zaawansowane narzędzie w Adobe Photoshop, które służy do eliminacji zniekształceń perspektywicznych i aberracji optycznych, często występujących przy fotografowaniu budynków i innych obiektów z bliskiej odległości. Poniżej przedstawiam kilka kluczowych aspektów tego narzędzia. Przede wszystkim, pozwala ono na dostosowanie kątów widzenia, co skutkuje bardziej realistycznym odwzorowaniem obiektów. Na przykład, w przypadku fotografii architektury, zniekształcenia mogą spowodować, że prostokątne obiekty będą wyglądały na trapezowe. Korekcja obiektywu umożliwia precyzyjne prostowanie linii i kształtów, co jest szczególnie ważne w profesjonalnej fotografii nieruchomości, gdzie dokładność jest kluczowa. Dodatkowo, dzięki możliwości zastosowania profili korekcji dla konkretnych obiektywów, użytkownik może szybko i efektywnie skorygować zdjęcia, co znacznie podnosi jakość finalnego obrazu. Używanie tego narzędzia jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej, co sprawia, że jest ono niezbędne dla każdego profesjonalnego fotografa.

Pytanie 24

Sensytometr to sprzęt, który pozwala na

A. pomiar gęstości optycznej sensytogramów

B. naświetlenie oraz obróbkę chemiczną próbek sensytometrycznych

C. pomiar ziarnistości próbek sensytometrycznych

D. naświetlenie próbek sensytometrycznych znanymi ilościami światła

Sensytometr to zaawansowane urządzenie, które umożliwia naświetlenie próbek sensytometrycznych znanymi ilościami światła, co jest kluczowym procesem w analizie materiałów fotograficznych oraz w różnych dziedzinach naukowych i przemysłowych. Naświetlenie odbywa się przy użyciu kontrolowanych źródeł światła, co pozwala na precyzyjne określenie reakcji materiału na działanie promieniowania. Dzięki temu możemy uzyskać dokładne informacje na temat czułości materiałów, co jest istotne w produkcji filmów fotograficznych, papierów fotograficznych oraz w badaniach związanych z fotonami. Przykładem zastosowania sensytometrii jest analiza materiałów wykorzystywanych w fotonice, gdzie precyzyjne pomiary czułości naświetlanych materiałów są niezbędne do optymalizacji procesów produkcyjnych. Istotne jest również przestrzeganie standardów, takich jak ISO 14524, które określają metodykę i procedury pomiarowe dla sensytometrów, co zapewnia spójność i rzetelność wyników.

Pytanie 25

Światło, które pada, jest mierzone za pomocą światłomierza z czujnikiem

A. z dyfuzorem, skierowanym w stronę obiektu fotografowanego

B. z dyfuzorem, skierowanym w stronę aparatu

C. bez dyfuzora, zwróconym w stronę aparatu

D. bez dyfuzora, skierowanym w stronę źródła światła

Odpowiedź 'z dyfuzorem, skierowanym w stronę aparatu' jest prawidłowa, gdyż dyfuzor w światłomierzu ma na celu rozproszenie światła, co pozwala na uzyskanie bardziej jednorodnych i dokładnych pomiarów oświetlenia. Skierowanie dyfuzora w stronę aparatu zapewnia, że światło padające na czujnik światłomierza jest zbliżone do warunków, w jakich będzie wykonane zdjęcie. W praktyce, korzystając z dyfuzora, możemy lepiej ocenić, jak różne źródła światła wpływają na ostateczny efekt wizualny fotografii. W branży fotograficznej przyjętą praktyką jest pomiar światła w warunkach, które odwzorowują rzeczywiste oświetlenie obiektu, a dyfuzory pomagają zminimalizować wpływ punktowego źródła światła, co z kolei ułatwia uzyskanie bardziej wiarygodnych wyników. Dobrą praktyką jest również korzystanie z kalibrowanych światłomierzy, które zapewniają dokładność pomiarów zgodnych z międzynarodowymi normami ISO, co ma kluczowe znaczenie w profesjonalnej fotografii oraz podczas pracy w studiu fotograficznym.

Pytanie 26

Aby uzyskać efekt wyeksponowania chmur, przyciemnienia nieba oraz stworzenia burzowego klimatu w czarno-białych zdjęciach krajobrazowych, jaki filtr należy zastosować?

A. czerwony

B. szary

C. zielony

D. niebieski

Filtr czerwony w czarno-białych zdjęciach krajobrazowych naprawdę robi robotę, jeśli chodzi o dodanie głębi i dramatyzmu. Szczególnie w przypadku chmur i nieba, które wtedy wyglądają rewelacyjnie. Czerwony filtr blokuje niebieskie i zielone światło, co sprawia, że niebo staje się ciemniejsze, a chmury bardziej wyraziste. Dzięki temu zdjęcia mają lepszy kontrast, co jest super ważne w krajobrazówkach, gdzie światło i cień odgrywają dużą rolę. Na przykład w górskim krajobrazie, chmury nabierają bardziej intensywnej struktury, a niebo zyskuje na dramaturgii. Takie techniki są zgodne z dobrymi praktykami fotografii, bo kolor naprawdę potrafi podkreślić atmosferę i nastrój. W czarno-białych zdjęciach kontrast i faktura to kluczowe elementy, więc warto o tym pamiętać.

Pytanie 27

Aby uzyskać wydruk o wymiarach 10 x 15 cm z rozdzielczością 300 DPI, zdjęcie o rozmiarze 20 x 30 cm powinno być zeskanowane z minimalną rozdzielczością wynoszącą

A. 600 ppi

B. 300 ppi

C. 75 ppi

D. 150 ppi

Odpowiedź 150 ppi to strzał w dziesiątkę. Jak masz rozdzielczość 300 DPI i chcemy wydrukować zdjęcie o wymiarach 10 na 15 cm, to musimy mieć odpowiednie zdjęcie do skanowania. Jak to obliczyć? Wymiary wydruku przeliczamy na cale, będzie to 4 na 6 cali. Potem, dla 300 DPI, potrzebujemy: 4 cale razy 300 DPI, co daje 1200 pikseli, i 6 cali razy 300 DPI, co to 1800 pikseli. Więc mamy 1200 x 1800 pikseli. Żeby uzyskać te same wymiary ze skanu o formacie 20 x 30 cm (czyli 8 na 12 cali), musimy jeszcze raz obliczyć rozdzielczość skanowania. Dzielimy te nasze wymagane piksele (1200 x 1800) przez wymiary zdjęcia w calach (8 x 12), co wychodzi 150 ppi. Generalnie, skanowanie z rozdzielczością równą 150 ppi to dobra praktyka, bo daje wystarczająco szczegółów do dobrego wydruku. W fotografii te zasady są normą, żeby jakość zdjęć w druku była jak najlepsza.

Pytanie 28

Korekcja zniekształceń perspektywy występujących w zdjęciach wysokich budynków architektonicznych jest możliwa dzięki zastosowaniu przy fotografowaniu obiektywu

A. fisheye

B. asferycznego

C. tilt-shift

D. lustrzanego

Obiektyw tilt-shift jest specjalistycznym narzędziem przeznaczonym do korekcji zniekształceń perspektywistycznych, które często występują przy fotografowaniu wysokich budynków i innych obiektów architektonicznych. Dzięki możliwości regulacji kąta nachylenia (tilt) i przesunięcia (shift), fotografowie mogą dostosować perspektywę zdjęcia, minimalizując efekt 'zbiegania się' linii pionowych, co jest typowe dla tradycyjnych obiektywów. Przykładowo, podczas fotografowania wieżowców, zastosowanie obiektywu tilt-shift pozwala uzyskać bardziej naturalny wygląd architektury, co jest istotne w fotografii architektonicznej. W praktyce, fotografowie często korzystają z obiektywów tilt-shift w projektach związanych z dokumentacją budowlaną lub w pracy z architektami, gdzie precyzyjne odwzorowanie proporcji jest kluczowe. Standardy branżowe zalecają użycie takich obiektywów w celu uzyskania wysokiej jakości zdjęć, które dobrze oddają rzeczywiste wymiary obiektów, co jest niezbędne w analizach i prezentacjach architektonicznych.

Pytanie 29

Metoda uzyskiwania zdjęć na posrebrzonej miedzianej płycie w pojedynczym, unikalnym egzemplarzu, bez możliwości reprodukcji, nosi nazwę

A. talbotypia

B. cyjanotypia

C. kalotypia

D. dagerotypia

Dagerotypia to jedna z pierwszych technik fotograficznych, która polega na tworzeniu obrazów na posrebrzonej płycie miedzianej. Proces ten polega na naświetlaniu płyty pokrytej warstwą srebra, co powoduje utworzenie trwałego obrazu w jednym egzemplarzu, bez możliwości powielenia. Dagerotypie charakteryzują się wyjątkową szczegółowością oraz głębią tonalną, co czyni je atrakcyjnymi dla artystów i kolekcjonerów. Technika ta była szczególnie popularna w XIX wieku, a jej zastosowania obejmowały portrety, zdjęcia krajobrazów oraz dokumentację historyczną. Dagerotypia wprowadziła nową jakość do sztuki fotograficznej, a jej standardy produkcji, takie jak odpowiednie naświetlenie i obróbka chemiczna, stały się fundamentem dla późniejszych technik. Znalezienie dagerotypu w kolekcji muzealnej czy prywatnej to skarb, ponieważ każdy egzemplarz jest unikalny i niepowtarzalny, co ma swoje odzwierciedlenie w wartości kolekcjonerskiej.

Pytanie 30

Jakiego filtru należy użyć podczas przenoszenia negatywu na papier fotograficzny wielokontrastowy, aby zwiększyć kontrast obrazu?

A. Zielony

B. Purpurowy

C. Szary

D. Żółty

Filtr purpurowy jest kluczowy w procesie kopiowania negatywu na wielokontrastowy papier fotograficzny, ponieważ działa na zasadzie selektywnego blokowania światła o określonej długości fali. W przypadku wielokontrastowego papieru fotograficznego, który reaguje na różne długości fal świetlnych, zastosowanie filtra purpurowego pozwala na zwiększenie kontrastu obrazu. Filtr ten absorbuje światło zielone i niebieskie, a przepuszcza światło czerwone, co prowadzi do większej różnicy między jasnymi a ciemnymi partiami obrazu. W praktyce oznacza to, że szczegóły w ciemnych obszarach negatywu staną się bardziej wyraziste, co jest szczególnie przydatne w przypadku negatywów o niskim kontraście. Użycie filtra purpurowego jest zgodne z najlepszymi praktykami w fotografii analogowej, gdyż pozwala na uzyskanie bardziej dynamicznych i ekspresyjnych efektów w finalnym wydruku. Warto również zauważyć, że różne rodzaje papierów wielokontrastowych mogą mieć różne reakcje na filtry, dlatego zaleca się testowanie i eksperymentowanie z różnymi kombinacjami, aby osiągnąć pożądany efekt.

Pytanie 31

W tradycyjnej fotografii proces, w którym naświetlone halogenki srebra przekształcają się w srebro atomowe, ma miejsce podczas

A. wywołania

B. wybielania

C. utrwalania

D. garbowania

Odpowiedź "wywołania" jest prawidłowa, ponieważ w procesie wywoływania fotografii tradycyjnej następuje redukcja naświetlonych halogenków srebra do srebra atomowego. Proces ten odbywa się w chemicznym roztworze wywołującym, który przekształca naświetlone kryształy halogenków srebra w widoczne srebro, które tworzy obraz. W praktyce, wywoływanie jest kluczowym etapem w tworzeniu zdjęć na papierze fotograficznym, gdzie czas i temperatura wywoływania mają istotny wpływ na jakość końcowego obrazu. Standardowe praktyki obejmują stosowanie wywoływaczy o odpowiednim pH oraz temperaturze, co wpływa na kontrast i szczegółowość obrazu. Dobre wyniki uzyskuje się poprzez precyzyjne kontrolowanie tych parametrów, co jest istotne w profesjonalnej fotografii analogowej. Przykładem może być użycie wywoływacza D-76, który jest szeroko stosowany w laboratoriach fotograficznych i ceniony za swoją uniwersalność oraz stabilność. Wiedza na temat procesu wywoływania jest kluczowa dla każdego fotografa, który pragnie uzyskać wysokiej jakości analogowe obrazy.

Pytanie 32

W jakiej jednostce mierzy się rozdzielczość obrazu cyfrowego?

A. lm (lumeny)

B. ppi (pixels per inch)

C. Hz (herce)

D. cd (kandela)

Rozdzielczość obrazu cyfrowego mierzona jest w 'ppi', czyli 'pixels per inch', co oznacza liczbę pikseli przypadających na cal. To kluczowy parametr w grafice cyfrowej i druku, ponieważ bezpośrednio wpływa na jakość wyświetlanych obrazów. Wyższa wartość ppi oznacza większą liczbę pikseli na jednostkę długości, co przekłada się na ostrzejszy i bardziej szczegółowy obraz. Z punktu widzenia standardów branżowych, w druku komercyjnym często używa się wartości 300 ppi dla uzyskania wysokiej jakości wydruków. W przypadku ekranów komputerowych, typowe wartości to 72-96 ppi. Rozdzielczość w ppi ma znaczenie również w kontekście projektowania interfejsów użytkownika oraz tworzenia materiałów marketingowych, gdzie dbałość o detale i klarowność grafiki są kluczowe. Dlatego umiejętność pracy z rozdzielczością jest niezbędna dla każdego, kto zajmuje się projektowaniem graficznym, fotografią cyfrową czy publikacją elektroniczną.

Pytanie 33

W profesjonalnej fotografii studyjnej główne światło nazywane jest

A. światłem tła (background light)

B. światłem konturowym (rim light)

C. światłem wypełniającym (fill light)

D. światłem kluczowym (key light)

W profesjonalnej fotografii studyjnej główne światło, nazywane światłem kluczowym (key light), odgrywa kluczową rolę w kreowaniu atmosfery i głębi obrazu. To właśnie to światło jest najważniejsze, ponieważ określa ogólny kształt i charakter subiektu, na którym się skupiamy. Światło kluczowe jest najjaśniejsze w kompozycji i jego kierunek oraz intensywność mają ogromny wpływ na to, jak model lub obiekt będzie przedstawiony. Przykładowo, umieszczając je z boku, możemy uzyskać efekt trójwymiarowości, podkreślając rysy twarzy lub detale ubioru. W stosunku do światła kluczowego, pozostałe źródła światła, takie jak światło wypełniające, są używane do łagodzenia cieni. W praktyce dobór światła kluczowego powinien być przemyślany i dostosowany do stylu fotografii, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Dzięki temu fotograf ma większą kontrolę nad emocjami i stylem zdjęcia, co jest istotne w pracy z klientami lub w tworzeniu portretów artystycznych.

Pytanie 34

W programie możliwe jest stworzenie zdjęcia panoramicznego, wykonanie fotografii w technice HDR, a także stworzenie stykówki i animacji?

A. Gimp

B. Adobe Photoshop

C. Adobe Lightroom

D. Paint

Adobe Photoshop to wszechstronny program graficzny, który oferuje zaawansowane funkcje do tworzenia zdjęć panoramicznych, fotografii w technice HDR oraz stykówek i animacji. Przy tworzeniu zdjęć panoramicznych, Photoshop pozwala na łatwe łączenie wielu zdjęć w jedno, co jest szczególnie przydatne w przypadku szerokich krajobrazów. Użytkownicy mogą skorzystać z opcji 'Photomerge', która automatycznie analizuje i łączy zdjęcia, dbając o ich dokładne dopasowanie. W przypadku fotografii HDR, program umożliwia łączenie wielu ekspozycji, co pozwala uzyskać szeroki zakres dynamiczny i bogate detale zarówno w cieniach, jak i w jasnych partiach obrazu. Stykówki, czyli zestawienia kilku obrazów w jedną kompozycję, również można łatwo zrealizować w Photoshopie dzięki funkcjom warstw i narzędziom do precyzyjnego kadrowania. Ponadto, program wspiera animację dzięki możliwości tworzenia animacji klatkowej oraz wykorzystania panelu 'Timeline', co pozwala na tworzenie prostych animacji GIF. W praktyce, Photoshop jest standardem branżowym, wykorzystywanym zarówno przez profesjonalnych fotografów, jak i grafików. Jego elastyczność i szeroki zakres narzędzi sprawiają, że jest idealnym wyborem do zaawansowanej obróbki zdjęć oraz tworzenia złożonych projektów graficznych.

Pytanie 35

Minimalna rozdzielczość zdjęcia przeznaczonego do wydruku w formacie A4 (210×297 mm) z zachowaniem jakości 300 dpi wynosi

A. 1024×1200 pikseli

B. 800×600 pikseli

C. 1240×1754 pikseli

D. 2480×3508 pikseli

Minimalna rozdzielczość zdjęcia przeznaczonego do wydruku w formacie A4 wynosi 2480×3508 pikseli przy jakości 300 dpi, co oznacza, że każda cal kwadratowy obrazu zawiera 300 punktów na 300 punktów, czyli 90 000 punktów na cal kwadratowy. W praktyce, aby uzyskać wysoką jakość druku, szczególnie w przypadku zdjęć, powinniśmy dążyć do tej rozdzielczości. Wydruk w takiej jakości zapewnia, że szczegóły są wyraźne, a kolory odwzorowane są poprawnie, co jest szczególnie istotne w fotografiach artystycznych czy materiałach reklamowych. Jeśli rozdzielczość jest niższa, na przykład 150 dpi, obraz zacznie tracić na jakości, co może skutkować rozmyciem i nieostrością. Warto również pamiętać, że przy obróbce fotosów, jeśli planujemy ich wydruk, zawsze dobrze jest pracować w wyższej rozdzielczości i później zmniejszyć ją do wymagań druku, aby zachować jak najwięcej detali. Takie praktyki są zgodne z zaleceniami w branży graficznej.

Pytanie 36

Aby otrzymać srebrną kopię pozytywową z negatywu w czerni i bieli formatu 9 x 13 cm w skali 1:1, jakie urządzenie powinno być użyte?

A. skaner płaski

B. skaner bębnowy

C. kopiarka stykowa

D. powiększalnik

Kopiarka stykowa to urządzenie, które pozwala na uzyskanie reprodukcji obrazu w rzeczywistej skali, co jest kluczowe w procesie tworzenia srebrowych kopii pozytywowych. W przypadku czarno-białych negatywów, kopiarka stykowa umożliwia bezpośrednie przeniesienie obrazu z negatywu na papier fotograficzny poprzez kontakt z nim. Dzięki temu uzyskujemy dokładne odwzorowanie detali, cieni i tonacji, co jest istotne w fotografii analogowej. W praktyce, kopiarki stykowe są szeroko stosowane w laboratoriach fotograficznych, gdzie precyzja i jakość są na pierwszym miejscu. Ponadto, zastosowanie kopiarki stykowej pozwala na zachowanie oryginalnych proporcji obrazu, co jest istotne w kontekście artystycznym oraz dokumentacyjnym. Warto również dodać, że w przypadku większych formatów negatywów, kopiarki stykowe mogą być wykorzystywane do tworzenia większych odbitek bez utraty jakości, co czyni je niezwykle uniwersalnym narzędziem w fotografii.

Pytanie 37

Obrazy przeznaczone do druku w poligrafii zapisuje się w przestrzeni kolorystycznej

A. sRGB

B. HSV

C. RGB

D. CMYK

Tryb koloru CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Key/Black) jest standardowym modelem stosowanym w druku poligraficznym. W przeciwieństwie do modeli RGB (Red, Green, Blue), które są używane głównie w wyświetlaczach, CMYK jest zaprojektowany tak, aby najlepiej odwzorować kolory na papierze. Podczas druku, kolory są tworzone przez nakładanie warstw atramentu, co sprawia, że model CMYK jest bardziej odpowiedni do tego celu. Przykładowo, gdy projektujemy materiały reklamowe, jak ulotki czy plakaty, pliki muszą być zapisane w tym trybie, aby zapewnić dokładność kolorów po wydruku. W wielu programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop czy Illustrator, możemy ustawić tryb koloru na CMYK, co pozwala na precyzyjne zarządzanie kolorami i ich odwzorowaniem w finalnym produkcie. Zastosowanie tego modelu w druku gwarantuje, że efekty wizualne będą zgodne z oczekiwaniami, co jest kluczowe w procesie poligraficznym.

Pytanie 38

W fotografii studyjnej Beauty do modelowania światła na twarzy modelki najczęściej używa się

A. softboxu prostokątnego 60×90 cm

B. czaszy beauty dish z honeycomb

C. reflektora z soczewką Fresnela

D. strumienicy z filtrem czerwonym

Czasza beauty dish z honeycomb jest uznawana za jeden z najlepszych modyfikatorów światła w fotografii studyjnej beauty, ponieważ pozwala na bardzo precyzyjne modelowanie światła na twarzy modelki. Dzięki swojej charakterystycznej, spłaszczonej formie, beauty dish generuje miękkie, ale wyraźne cienie, co jest kluczowe w tym typie fotografii. Honeycomb, czyli siatka, która można założyć na czaszę, dodatkowo kieruje światło, ograniczając jego rozpraszanie i tworząc bardziej kontrolowane oświetlenie. To umożliwia lepsze podkreślenie rysów twarzy oraz uzyskanie efektu trójwymiarowości, co jest szczególnie ważne przy pracy z modelkami. W praktyce, używając takiego rozwiązania, możesz uzyskać bardzo atrakcyjne zdjęcia, które dobrze oddają zarówno detale makijażu, jak i naturalny blask skóry. Beauty dish z honeycomb jest więc standardem w branży, idealnie wpisującym się w potrzeby fotografów zajmujących się portretami i sesjami beauty.

Pytanie 39

Zastosowanie szerokokątnego obiektywu przy fotografowaniu z bliskiej odległości powoduje

A. zwiększenie głębi ostrości

B. rozmycie tła

C. zniekształcenie proporcji obiektów

D. zawężenie kąta widzenia

Wybór szerokokątnego obiektywu przy fotografowaniu z bliskiej odległości rzeczywiście prowadzi do zniekształcenia proporcji obiektów. To zjawisko jest szczególnie widoczne, gdy obiekt znajduje się blisko soczewki, co może powodować, że obiekty zbliżone do kamery wydają się znacznie większe niż te, które są dalej. Przykładem może być portret, gdzie twarz fotografowanej osoby wydaje się nieproporcjonalna, a nos może być nadmiernie wyeksponowany. Tego rodzaju efekty mogą być wykorzystywane w sztuce fotograficznej do tworzenia interesujących, niekonwencjonalnych ujęć. Szerokokątne obiektywy są często stosowane w fotografii architektonicznej, krajobrazowej czy fotografii wnętrz, gdzie ważne jest uchwycenie szerokiego pola widzenia. Warto jednak pamiętać, że zniekształcenia proporcji mogą być niepożądane w innych kontekstach, takich jak fotografia portretowa, gdzie naturalne przedstawienie obiektów jest kluczowe.

Pytanie 40

Planowanie zdjęć krajobrazowych na barwnym materiale przy użyciu obiektywu ultraszerokokątnego wymaga wziąć pod uwagę filtr do przyciemnienia nieba

A. połówkowy czerwony

B. połówkowy szary

C. polaryzacyjny

D. połówkowy pomarańczowy

Filtr połówkowy szary jest kluczowym narzędziem w fotografii krajobrazowej, szczególnie gdy chcemy uzyskać zrównoważoną ekspozycję między jasnym niebem a ciemniejszym horyzontem. Działa on poprzez stopniowe przyciemnienie górnej części kadru, co pozwala na zredukowanie nadmiaru światła pochodzącego z nieba. Stosując ten filtr, fotograf może uzyskać lepszą równowagę tonalną, co przekłada się na bardziej efektowne zdjęcia, w których niebo nie jest prześwietlone, a szczegóły krajobrazu są odpowiednio uwydatnione. Praktycznym zastosowaniem tego filtra jest jego użycie podczas fotografowania o wschodzie lub zachodzie słońca, kiedy to niebo jest szczególnie jasne w porównaniu do ciemniejszych elementów krajobrazu. Dobrą praktyką jest także przeprowadzanie testów z różnymi ustawieniami filtra, aby znaleźć optymalne ustawienia dla konkretnego ujęcia, co może znacząco zwiększyć jakość uzyskanych zdjęć. Ponadto, stosowanie filtrów połówkowych jest zalecane w kontekście zachowania zakresu tonalnego w zdjęciach, co jest istotne w obróbce cyfrowej, gdyż pozwala na łatwiejsze dostosowanie kolorów i kontrastu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej