Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik urządzeń i systemów energetyki odnawialnej
Kwalifikacja: ELE.10 - Montaż i uruchamianie urządzeń i systemów energetyki odnawialnej
Data rozpoczęcia: 3 czerwca 2025 22:13
Data zakończenia: 3 czerwca 2025 22:29

Egzamin zdany!

Wynik: 37/40 punktów (92,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Co oznacza przewód o symbolu YDY 2×1,5?

A. płaski trójżyłowy o średnicy żyły 1,0 mm², gdzie każda żyła jest miedziana i ma formę drutu jednożyłowego

B. okrągły dwużyłowy o średnicy żyły 1,5 mm², przy czym każda żyła jest miedziana i ma postać drutu jednożyłowego

C. o średnicy żyły 1,5 mm² w postaci linek złożonych z wielu cienkich drucików miedzianych

D. okrągły o średnicy żyły 3,0 mm², każda żyła miedziana w formie drutu jednożyłowego

Odpowiedź "okrągły dwużyłowy o przekroju żyły 1,5 mm², każda żyła miedziana w postaci drutu jednożyłowego" jest poprawna, ponieważ oznaczenie "YDY 2×1,5" dokładnie opisuje specyfikę przewodu. W tym przypadku, litera "Y" informuje o rodzaju izolacji, która jest wykonana z PVC, co jest powszechnie stosowane w przewodach elektrycznych ze względu na swoje właściwości dielektryczne oraz odporność na działanie różnych czynników atmosferycznych. Element "D" w oznaczeniu wskazuje na przewód dwużyłowy, co oznacza, że zawiera dwie żyły, co jest standardowym rozwiązaniem w instalacjach elektrycznych jedno- i trójfazowych. Przekrój "1,5 mm²" oznacza, że każda żyła ma przekrój 1,5 mm², co jest powszechnie stosowane w instalacjach o średnim obciążeniu, takich jak oświetlenie czy gniazda elektryczne. Użycie drutu jednożyłowego zamiast linki ma swoje uzasadnienie w łatwości instalacji i wygodzie w wielu zastosowaniach. W praktyce przewody YDY 2×1,5 są szeroko stosowane w budownictwie, co czyni je kluczowym elementem w projektowaniu instalacji elektrycznych według norm PN-IEC 60364.

Pytanie 2

Rury powinny być zabezpieczone przed działaniem promieni słonecznych podczas składowania

A. ze stali ocynkowanej

B. ze stali nierdzewnej

C. z tworzyw sztucznych

D. z miedzi

Rury z tworzyw sztucznych, takie jak PVC, PE czy PP, są dość wrażliwe na słońce. Ważne jest, żeby dobrze je przechowywać, bo inaczej mogą się zniszczyć. Jak będą długo wystawione na promieniowanie UV, mogą stracić swoje właściwości, co w efekcie skraca ich żywotność. Dlatego najlepiej trzymać je w cieniu lub przykrywać czymś, co chroni przed UV. W branży budowlanej i inżynieryjnej często używa się dodatków, które pomagają zwiększyć odporność tych rur na słońce. Przykładowo, takie rury idealnie nadają się do instalacji wodociągowych, ponieważ są odporne na korozję i lekkie. Zgadzam się, że warto też pamiętać o normach ISO i PN, które pokazują, że te materiały muszą mieć konkretne parametry wytrzymałościowe, co czyni je świetnym wyborem w wielu zastosowaniach.

Pytanie 3

Jakie jest maksymalne dopuszczalne obciążenie śniegiem dla kolektorów słonecznych?

A. 8,0-9,8 kN/m2

B. 2,0-3,8 kN/m2

C. 10,0-15,0 kN/m2

D. 4,0-5,8 kN/m2

Maksymalne dopuszczalne obciążenie śniegiem dla kolektorów słonecznych wynoszące 2,0-3,8 kN/m2 jest zgodne z zaleceniami i normami branżowymi w zakresie projektowania instalacji fotowoltaicznych. Wartości te odzwierciedlają rzeczywiste warunki atmosferyczne, które mogą występować w różnych regionach, biorąc pod uwagę lokalne opady śniegu. Przy projektowaniu systemów kolektorów słonecznych ważne jest, aby uwzględnić te obciążenia, aby zagwarantować ich długotrwałą funkcjonalność i bezpieczeństwo. W praktyce, zastosowanie się do tych wartości pozwala na zminimalizowanie ryzyka uszkodzeń mechanicznych wynikających z nadmiernego obciążenia śniegiem, co z kolei wpływa na żywotność systemu. Na przykład, w rejonach górskich, gdzie opady śniegu mogą być znaczne, projektanci powinni uwzględnić dodatkowe wzmocnienia konstrukcyjne, aby sprostać tym obciążeniom. Kluczowe jest, aby przed rozpoczęciem budowy przeprowadzić odpowiednie analizy klimatyczne oraz skonsultować się z lokalnymi normami budowlanymi, co pomoże w określeniu właściwego podejścia do projektowania.

Pytanie 4

Podczas wymiany rotametru w instalacji grzewczej zasilanej energią słoneczną, w jaki sposób powinien być on zamontowany?

A. poziomo w zgodzie z kierunkiem przepływu.

B. pionowo w zgodzie z kierunkiem przepływu.

C. poziomo w kierunku przeciwnym do przepływu.

D. pionowo w kierunku przeciwnym do przepływu.

Montaż rotametru w pionie, ale przeciwnie do kierunku przepływu, może prowadzić do naprawdę dużych problemów z dokładnością. W tej pozycji pływak nie porusza się jak powinien, co skutkuje błędnymi odczytami. Tak samo, jeśli zamontujesz rotametr poziomo przeciwnie do kierunku przepływu, to też nie zadziała. Pływak po prostu nie zareaguje na zmiany, co prowadzi do złych danych o wydajności. Ludzie często myślą, że jakikolwiek montaż rotametru wystarczy, ale to nieprawda. Potrzebują one konkretnej pozycji, by móc działać prawidłowo. A montaż w poziomie zgodnie z kierunkiem przepływu to też zły pomysł, bo mogą się tam zbierać zanieczyszczenia i pęcherzyki powietrza, co znowu wpłynie na dokładność. Dlatego trzeba trzymać się zaleceń producentów i standardów branżowych, żeby rotametr działał tak, jak powinien i podawał prawdziwe dane do zarządzania systemem grzewczym.

Pytanie 5

Jak często należy przeprowadzać kontrolę stanu technicznego instalacji elektrycznych w zakresie rezystancji izolacji?

A. co 3 lata

B. co 7 lat

C. co 5 lat

D. co 2 lata

Kontrola stanu technicznego instalacji elektrycznych w zakresie rezystancji izolacji jest kluczowym elementem zapewnienia bezpieczeństwa oraz niezawodności systemów elektroenergetycznych. Zgodnie z obowiązującymi normami, takimi jak PN-IEC 60364 oraz wytycznymi z zakresu utrzymania urządzeń elektrycznych, przegląd tej rezystancji powinien być przeprowadzany co najmniej co 5 lat. Taki okres umożliwia wczesne wykrywanie potencjalnych uszkodzeń izolacji, które mogą prowadzić do poważnych awarii, pożarów czy porażenia prądem. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest regularne przeprowadzanie testów rezystancji izolacji w obiektach przemysłowych, gdzie instalacje elektryczne są szczególnie narażone na działanie czynników zewnętrznych, takich jak wilgoć czy substancje chemiczne, które mogą wpływać na degradację materiałów. Systematyczne wykonywanie tego rodzaju kontroli wspiera utrzymanie wysokich standardów bezpieczeństwa oraz zgodności z przepisami prawa.

Pytanie 6

Jaką wartość ma maksymalny współczynnik przenikania ciepła (Uc max) dla zewnętrznych ścian nowych obiektów budowlanych od 01.01.2017 roku przy t1 >= 16°C?

A. 0,28 W/m2∙K

B. 0,25 W/m2∙K

C. 0,23 W/m2∙K

D. 0,20 W/m2∙K

Maksymalny współczynnik przenikania ciepła dla ścian zewnętrznych nowych budynków, wynoszący 0,23 W/m2∙K, jest zgodny z obowiązującymi normami budowlanymi, które weszły w życie 1 stycznia 2017 roku. Wartość ta wynika z założeń dotyczących efektywności energetycznej budynków oraz polityki zrównoważonego rozwoju, mającej na celu zmniejszenie zużycia energii oraz ograniczenie emisji CO2. Niska wartość Uc ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia komfortu cieplnego wewnątrz budynków, a także dla obniżenia kosztów ogrzewania. Przykładem zastosowania tej normy jest budownictwo pasywne, w którym projektowane budynki muszą spełniać rygorystyczne wymogi dotyczące izolacyjności termicznej. Zastosowanie technologii, takich jak panele izolacyjne o wysokiej wydajności, może znacząco przyczynić się do osiągnięcia wymaganej wartości współczynnika Uc. W praktyce, deweloperzy i architekci powinni zwracać szczególną uwagę na wybór materiałów oraz technologii budowlanych, które pozwolą na spełnienie tych norm, co wpływa na ogólną jakość budynku oraz jego efektywność energetyczną.

Pytanie 7

Współczynnik efektywności COP pompy ciepła o parametrach podanych w tabeli przy podgrzewaniu wody do temperatury 30 ^oC przy temperaturze otoczenia 2 ^oC wynosi

Parametry pompy
Parametr	Jednostka	Wartość
Moc cieplna*	kW	15,0
Moc elektryczna doprowadzona do sprężarki*	kW	3,0
Pobór prądu*	A	6,5
Moc cieplna**	kW	16,5
Moc elektryczna doprowadzona do sprężarki**	kW	3,6
Pobór prądu*	A	6,7
* temp. otoczenia 2°C, temp wody 30°C
** temp. otoczenia 7°C, temp wody 50°C

A. 5,0

B. 4,6

C. 3,6

D. 3,0

Współczynnik efektywności COP, czyli Coefficient of Performance, to taki wskaźnik, który pokazuje, jak dobrze działa pompa ciepła. Krótko mówiąc, pokazuje ile energii cieplnej dostajemy na każdą jednostkę energii elektrycznej zużytej przez sprężarkę. Jeśli podgrzewamy wodę do 30 °C przy temperaturze otoczenia 2 °C, a COP wynosi 5,0, to znaczy, że pompa dostarcza pięć jednostek ciepła za każdą jednostkę energii elektrycznej. To jest super wynik, bo oznacza, że system jest skuteczny i może pomóc w oszczędzaniu energii. Wyższy COP to niższe koszty eksploatacji, co jest ważne przy projektowaniu budynków. Wiele norm, takich jak te od ASHRAE, zaleca używanie pomp ciepła o wysokim COP, bo to wspiera zrównoważony rozwój i efektywność energetyczną budynków.

Pytanie 8

W jakiej technologii łączy się kolektor słoneczny z wymiennikiem ciepła?

A. Lutowanie miękkie

B. Lutowanie twarde

C. Zgrzewanie

D. Klejenie

Lutowanie twarde jest techniką, która jest powszechnie stosowana do łączenia elementów w systemach grzewczych, w tym kolektorów słonecznych z wymiennikami ciepła. Proces lutowania twardego polega na użyciu stopu metalu o wysokiej temperaturze topnienia, co zapewnia mocne i trwałe połączenie. Dzięki temu, że lutowanie twarde tworzy spoiny odporne na wysoką temperaturę oraz ciśnienie, jest idealne do zastosowań w układach, w których występują ekstremalne warunki operacyjne, takie jak w instalacjach solarnych. Przykładem może być połączenie miedzi w instalacjach solarnych, gdzie zastosowanie lutowania twardego jest zgodne z normą PN-EN 12792:2007, która określa wymagania dla systemów solarnych. Dodatkowo, lutowanie twarde pozwala na osiągnięcie wysokiej wydajności wymiany ciepła, co zwiększa efektywność całego systemu. W praktyce, lutowanie twarde może być stosowane do łączenia elementów o różnych grubościach, co czyni tę metodę bardzo wszechstronną w inżynierii cieplnej.

Pytanie 9

Który z poniższych rodzajów zbiorników nie powinien być używany do przechowywania biogazu?

A. Sferycznego membranowego

B. Suchego tłokowego niskociśnieniowego

C. Suchego stalowego wysokociśnieniowego

D. Membranowego dachowego

Odpowiedź 'Suchego stalowego wysokociśnieniowego' jest poprawna, gdyż zbiorniki te nie są odpowiednie do magazynowania biogazu, który jest mieszaniną gazów o zróżnicowanej kompozycji, w tym metanu i dwutlenku węgla. Biogaz jest zwykle przechowywany w warunkach niskiego ciśnienia, co zapewnia bezpieczeństwo oraz minimalizuje ryzyko eksplozji. Zbiorniki membranowe dachowe i sferyczne membranowe są projektowane z myślą o takich wymaganiach, gdyż potrafią dostosować swoją objętość do zmieniającej się ilości gazu oraz regulować ciśnienie wewnętrzne, umożliwiając efektywne zarządzanie biogazem. Na przykład, w systemach biogazowych wykorzystywanych w rolnictwie, stosowanie zbiorników niskociśnieniowych pozwala na efektywne przechowywanie oraz późniejsze wykorzystanie biogazu jako źródła energii, co jest zgodne ze standardami dotyczącymi zrównoważonego rozwoju. Wybór odpowiedniego zbiornika w kontekście bezpieczeństwa i efektywności energetycznej jest kluczowy dla skutecznego funkcjonowania systemów wykorzystujących biogaz.

Pytanie 10

Jaką wartość należy wpisać w pozycji przedmiarowej dla dolnego przewodu źródła ciepła, który na mapie w skali 1:1000 ma długość 2 cm?

A. 20 m

B. 0,2 m

C. 200 m

D. 2 m

Odpowiedź 20 m jest prawidłowa, ponieważ w skali 1:1000 każdy 1 cm na mapie odpowiada 10 m w rzeczywistości. Zatem, mając długość 2 cm na mapie, należy pomnożyć tę wartość przez 10, co daje 20 m. Tego typu przeliczenia są kluczowe w projektowaniu instalacji grzewczych i wodno-kanalizacyjnych, gdzie precyzyjne odwzorowanie długości jest niezbędne dla obliczeń technicznych oraz do zapewnienia efektywności systemów. W praktyce, użytkownicy muszą zwracać uwagę na skalę rysunków technicznych, aby poprawnie interpretować rozmiary i wymiary instalacji. Ponadto, zgodnie z normami branżowymi, takie przeliczenia są standardową praktyką w zakresie przygotowywania dokumentacji projektowej, co wpływa na jakość i dokładność realizacji inwestycji budowlanych.

Pytanie 11

Brak diodek blokujących w systemie off-grid może prowadzić do

A. uszkodzenia ogniwa w przypadku intensywnego zacienienia ogniwa

B. przepływu prądu przez ogniwo w czasie zacienienia

C. całkowitego wyczerpania akumulatora

D. przeładowania akumulatora

Wiele osób może mylnie uważać, że brak diody blokującej w systemie off-grid prowadzi do uszkodzenia ogniwa podczas silnego zacienienia, jednak nie jest to do końca prawda. W rzeczywistości, silne zacienienie nie powoduje uszkodzenia samego ogniwa, ale raczej wpływa na jego wydajność, co może prowadzić do niepożądanych zjawisk, takich jak przepływ prądu w przeciwnym kierunku. Również koncepcja całkowitego rozładowania akumulatora nie ma bezpośredniego związku z brakiem diody blokującej, ponieważ akumulatory w dobrze zaprojektowanych systemach posiadają zabezpieczenia przed nadmiernym rozładowaniem. Z kolei przeładowanie akumulatora jest konsekwencją braku odpowiednich regulatorów ładowania, a nie braku diody blokującej. Typowe błędy myślowe związane z tymi nieporozumieniami często polegają na niewłaściwym zrozumieniu funkcji diod, regulatorów i wpływu zacienienia na systemy PV. W kontekście projektowania systemów off-grid, kluczowe jest zrozumienie, że zabezpieczenia oraz odpowiednie komponenty muszą być właściwie dobrane i rozmieszczone, aby zapewnić optymalną pracę i bezpieczeństwo systemu. Właściwe podejście do projektowania powinno uwzględniać standardy branżowe, które wskazują na konieczność użycia odpowiednich elementów zabezpieczających, aby system działał w sposób niezawodny.

Pytanie 12

Czynnik przenoszący ciepło z dolnego źródła do pompy oraz z pompy do instalacji o oznaczeniu A/A dotyczy pomp ciepła, w których dolnym źródłem ciepła jest

A. grunt, a górnym powietrze wewnętrzne lub woda grzewcza; w instalacji dolnego źródła krąży solanka, natomiast w instalacji grzewczej krąży woda

B. powietrze wywiewane, natomiast górnym powietrze wewnętrzne; czynnikiem pośredniczącym jest czynnik roboczy pompy ciepła

C. woda powierzchniowa lub głębinowa, a górnym powietrze wewnętrzne lub woda grzewcza; czynnikiem pośredniczącym jest woda

D. grunt, a górnym powietrze wewnętrzne; czynnikiem pośredniczącym między dolnym źródłem ciepła a pompą ciepła jest roztwór glikolu, natomiast między pompą ciepła a górnym źródłem ciepła powietrze

Odpowiedź wskazująca, że dolnym źródłem ciepła jest powietrze wywiewane, a górnym powietrze wewnętrzne, jest prawidłowa, ponieważ opisuje pracę pompy ciepła typu A/A. W takim systemie pompa ciepła wykorzystuje powietrze wywiewane z budynku jako źródło ciepła, co jest szczególnie efektywne w kontekście wentylacji mechanicznej. W praktyce, energia cieplna z powietrza wywiewanego jest przekazywana do czynnika roboczego pompy ciepła, który następnie przetwarza tę energię, aby ogrzewać powietrze wewnętrzne lub wodę grzewczą. Stosowanie tego typu rozwiązań jest zgodne z najnowszymi standardami efektywności energetycznej, takie jak normy EN 14511, które definiują testy i parametry dla pomp ciepła. Efektywność tego systemu podnosi również zastosowanie zaawansowanych filtrów, które poprawiają jakość powietrza wewnętrznego, co jest kluczowe w kontekście zdrowia użytkowników. Warto również zaznaczyć, że systemy te są coraz częściej wykorzystywane w budynkach pasywnych i niskoenergetycznych, gdzie efektywność energetyczna jest kluczowym czynnikiem. Zastosowanie takich rozwiązań przyczynia się do zmniejszenia kosztów eksploatacji oraz obniżenia emisji CO2.

Pytanie 13

Najwcześniej po jakim czasie od napełnienia instalacji grzewczej wodą można rozpocząć próbę szczelności?

A. 30 minutach

B. 24 godzinach

C. 60 minutach

D. 72 godzinach

Odpowiedź 24 godzinach jest zgodna z obowiązującymi normami w branży HVAC, które zalecają wykonanie próby szczelności instalacji grzewczych po upływie tego czasu. Jest to istotne, ponieważ podczas napełniania systemu wodą może wystąpić początkowe ciśnienie, które z czasem się stabilizuje. Czekając 24 godziny, dajemy czas na wyrównanie się ciśnienia w całej instalacji, co pozwala na wykrycie ewentualnych nieszczelności. Przykładem zastosowania tej zasady może być instalacja nowego kotła, gdzie kluczowe jest, aby upewnić się, że wszystkie połączenia są szczelne przed uruchomieniem systemu. W praktyce, zbyt krótki czas na stabilizację mógłby prowadzić do fałszywych wyników testów szczelności, co w dłuższej perspektywie może skutkować kosztownymi naprawami i przestojami. Dlatego, stosując się do tej zasady, zwiększamy bezpieczeństwo i efektywność całej instalacji grzewczej.

Pytanie 14

Wyznacz wartość promieniowania bezpośredniego, mając na uwadze, że promieniowanie rozproszone wynosi 300 W/m², a promieniowanie całkowite 1000 W/m²?

A. 800 W/m²

B. 1300 W/m²

C. 1000 W/m²

D. 700 W/m²

Odpowiedź 700 W/m² jest poprawna, ponieważ obliczamy wartość promieniowania bezpośredniego, odejmując promieniowanie rozproszone od promieniowania całkowitego. W tym przypadku, promieniowanie całkowite wynosi 1000 W/m², a promieniowanie rozproszone to 300 W/m². Proces ten jest kluczowy w dziedzinie inżynierii energetycznej oraz architektury, gdzie właściwe zrozumienie składników promieniowania słonecznego jest istotne dla efektywności energetycznej budynków. W praktyce, znajomość tych wartości pozwala na optymalizację projektów systemów fotowoltaicznych oraz oceny wpływu zacienienia na wydajność instalacji. Zgodnie z dobrą praktyką branżową, przy planowaniu systemów odnawialnych źródeł energii, inżynierowie często korzystają z narzędzi symulacyjnych, które uwzględniają zarówno promieniowanie bezpośrednie, jak i rozproszone. Pozwala to na dokładniejsze prognozowanie wydajności systemów i efektywności wykorzystania energii słonecznej w określonych lokalizacjach.

Pytanie 15

W jakim dokumencie powinny być odnotowane wszystkie działania wykonane przez montera pompy ciepła w trakcie realizacji gwarancyjnych prac serwisowych?

A. W karcie gwarancyjnej

B. W dokumentacji techniczno-ruchowej

C. W instrukcji serwisowej

D. Na fakturze za wykonaną pracę

Karta gwarancyjna to naprawdę ważny dokument. Powinna zawierać wszystkie istotne informacje o tym, co robił monter w trakcie serwisu w czasie gwarancji. Zgodnie z branżowymi standardami oraz normami ISO, ta dokumentacja służy jako dowód, że serwis został wykonany, co chroni prawa konsumenta. W karcie gwarancyjnej zapisujemy nie tylko daty serwisu, ale też dokładny opis prac, jakie były wykonane, jak i uwagi o stanie technicznym sprzętu oraz sugestie na przyszłość. Na przykład, jeśli monter zauważył jakieś problemy z pompą ciepła, to powinien to dokładnie opisać w karcie, żeby w razie czego ułatwić przyszłe naprawy. No i w branży HVAC naprawdę ważne jest, żeby wszystkie działania serwisowe były dokładnie udokumentowane. Robi to nie tylko dla ochrony praw konsumentów, ale też podnosi odpowiedzialność wykonawcy.

Pytanie 16

Podczas realizacji próby szczelności systemu solarnego ciśnienie kontrolne w każdym punkcie instalacji powinno być wyższe od ciśnienia atmosferycznego o minimum

A. 4 bary

B. 3 bary

C. 1 bar

D. 2 bary

Odpowiedź 1 bar jest poprawna, ponieważ podczas przeprowadzania próby szczelności obiegu solarnego, ciśnienie kontrolne musi być wyższe od ciśnienia atmosferycznego o co najmniej 1 bar. Takie wymaganie ma na celu zapewnienie, że w instalacji nie występują nieszczelności, które mogłyby prowadzić do wycieków płynu solarnego. Praktyka ta jest zgodna z normami branżowymi, które podkreślają znaczenie utrzymania odpowiedniego ciśnienia, aby zminimalizować ryzyko awarii systemu. Na przykład, w przypadku instalacji z niskotemperaturowymi kolektorami słonecznymi, utrzymanie ciśnienia na poziomie co najmniej 1 bara pomaga również w ochronie przed zjawiskiem kawitacji, które może uszkodzić pompy i inne elementy systemu. Dodatkowo, w trakcie długoterminowej eksploatacji, regularne kontrole ciśnienia i działania profilaktyczne zapewniają dłuższą żywotność i efektywność całego systemu solarnym.

Pytanie 17

Na podstawie danych zawartych w tabeli określ, jakiego typu palenisko należy zastosować do spalania zrębków o dużej wilgotności.

Uwagi	Typ	Zakres mocy	Paliwa	Popiół	Wilgoć
Dozowanie paliwa manualne	Piece	2÷10 kW	Polana drzewne	< 2	5÷20%
Dozowanie paliwa manualne	Kotły	5÷50 kW	Polana, szczapy	< 2	5÷30%
Granulaty	Piece i kotły	2÷25 kW	Granulaty	< 2	8÷10%
Dozowanie paliwa automatyczne	Paleniska podsuwowe	20 kW÷2,5 MW	Zrębki, odpady drzewne	< 2	5÷50%
	Paleniska z rusztem mechanicznym	150 kW÷15 MW	Wszystkie rodzaje biomasy	< 5%	5÷60%
	Przedpalenisko	20 kW÷1,5 MW	Drewno, trociny	< 5%	5÷35%
	Palenisko obrotowe podsuwowe	2÷5 MW	Zrębki	< 5%	40÷65%
	Palenisko cygarowe	3÷5 MW	Baloty słomy	< 5%	20%
	Palenisko do spalania całych balotów	3÷5 MW	Baloty słomy	< 5%	20%

A. Podsuwowe.

B. Z rusztem mechanicznym.

C. Cygarowe.

D. Obrotowe podsuwowe.

Palenisko obrotowe podsuwowe jest idealnym wyborem do spalania zrębków o dużej wilgotności, ponieważ jego konstrukcja pozwala na efektywne zarządzanie paliwem, które charakteryzuje się wilgotnością w przedziale 40%-65%. Dzięki temu, możliwe jest osiągnięcie optymalnej temperatury spalania oraz minimalizacja emisji szkodliwych substancji. W praktyce, zastosowanie tego typu paleniska zapewnia lepsze spalanie, co prowadzi do uzyskania większej ilości energii z danego paliwa. W branży energetycznej, obrotowe podsuwowe paleniska są szeroko stosowane w instalacjach przemysłowych, gdzie efektywność energetyczna i redukcja emisji są kluczowe. Ponadto, zgodnie z normami europejskimi, odpowiednia wilgotność paliwa jest istotnym czynnikiem wpływającym na sprawność procesów spalania. Dlatego wybór paleniska obrotowego podsuwowego przyczynia się do realizacji standardów dotyczących ochrony środowiska oraz efektywności energetycznej.

Pytanie 18

Instalacja paneli fotowoltaicznych nie wymaga uzyskania pozwolenia na budowę, o ile jej wysokość nie jest większa niż 3 m, a moc elektryczna wynosi mniej niż

A. 30 kW

B. 20 kW

C. 10 kW

D. 40 kW

Montaż instalacji fotowoltaicznej nie wymaga pozwolenia na budowę, jeśli jej wysokość nie przekracza 3 m, a moc elektryczna jest mniejsza niż 40 kW. Odpowiedź 40 kW jest zatem prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami prawa budowlanego w Polsce, instalacje o mocy do 40 kW mogą być zrealizowane na podstawie zgłoszenia zamiast pozwolenia. To z kolei ułatwia proces instalacji, co jest szczególnie korzystne dla małych systemów, które często są stosowane w gospodarstwach domowych lub małych przedsiębiorstwach. Na przykład, instalacja o mocy 30 kW może pokryć zapotrzebowanie na energię w przeciętnym domu jednorodzinnym, co skutkuje znacznymi oszczędnościami na rachunkach za energię elektryczną. Dodatkowo, stosowanie instalacji fotowoltaicznych o mocy poniżej 40 kW jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i wspiera transformację energetyczną, redukując emisję dwutlenku węgla. Warto także zaznaczyć, że przed przystąpieniem do montażu warto zasięgnąć porady specjalistów oraz sprawdzić lokalne regulacje, aby upewnić się, że instalacja spełnia wszelkie wymagania techniczne i prawne.

Pytanie 19

Przechowując rury preizolowane na otwartej przestrzeni w różnych warunkach pogodowych, nie ma potrzeby chronienia ich przed

A. promieniowaniem UV

B. wiatrem

C. ekstremalnymi temperaturami

D. wilgocią

Wybór opcji 'wiatrem' jako odpowiedzi prawidłowej opiera się na zasadach dotyczących składowania rur preizolowanych. Rury te, ze względu na swoje właściwości izolacyjne oraz konstrukcyjne, nie są wrażliwe na działanie wiatru, ponieważ ich mechaniczne właściwości nie ulegają osłabieniu pod wpływem siły wiatru. W praktyce, rury preizolowane mogą być składowane na zewnątrz w różnych warunkach atmosferycznych, a ich struktura nie wymaga specjalnych zabezpieczeń przed wiatrem. Zgodnie z normą PN-EN 253, która dotyczy rur preizolowanych, kluczowe jest jedynie zabezpieczenie przed czynnikami, które mogą wpływać na ich izolacyjność, jak wilgoć, ekstremalne temperatury oraz promieniowanie UV. W przypadku wilgoci, niewłaściwe składowanie może prowadzić do kondensacji, co z kolei wpływa na właściwości izolacyjne, a ekstremalne temperatury mogą powodować odkształcenia materiałów. Rury powinny być również chronione przed promieniowaniem UV, które może degradacja materiału polimerowego. Dlatego odpowiednie środki zabezpieczające powinny być stosowane w odniesieniu do wilgoci, ekstremalnych temperatur oraz promieniowania UV, a nie w odniesieniu do wiatru.

Pytanie 20

Filtry powietrza w rekuperatorze powinny być wymieniane

A. na podstawie wskazówek od instalatora.

B. na podstawie oceny ich stanu.

C. co 7-8 miesięcy.

D. co 5-6 miesięcy.

Wymiana filtrów powietrza w rekuperatorze powinna być przeprowadzana na podstawie regularnej oceny ich zużycia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży HVAC. Filtry są kluczowymi elementami systemu wentylacji, ponieważ ich stan bezpośrednio wpływa na jakość powietrza oraz efektywność energetyczną urządzenia. Zaleca się regularne sprawdzanie filtrów, aby ocenić stopień ich zatykania i zanieczyszczenia. W praktyce można to zrobić poprzez wizualną inspekcję, a także za pomocą manometrów do pomiaru spadku ciśnienia na filtrze. W przypadku, gdy filtr jest zanieczyszczony, jego wymiana jest konieczna, aby zapewnić optymalną wydajność systemu. Niewłaściwe lub zbyt rzadkie wymiany filtrów mogą prowadzić do obniżenia efektywności rekuperatora, a także zwiększonego zużycia energii, co jest niekorzystne zarówno dla budżetu, jak i dla środowiska. Dlatego kluczowe jest, aby osoby zarządzające systemami wentylacyjnymi były odpowiednio przeszkolone i znały zasady oceny stanu filtrów.

Pytanie 21

Aby osiągnąć optymalną efektywność w słonecznej instalacji grzewczej do podgrzewania wody w basenie podczas lata, kolektory powinny być ustawione w stosunku do poziomu pod kątem

A. 45°

B. 60°

C. 30°

D. 90°

Kąt nachylenia kolektorów słonecznych jest kluczowym parametrem wpływającym na ich wydajność. Ustawienie kolektorów pod kątem 30° w sezonie letnim pozwala na optymalne wykorzystanie promieni słonecznych, które w tym okresie są najbardziej intensywne i wysoko na niebie. W Polsce, która znajduje się na szerokości geograficznej około 52°N, ten kąt jest zgodny z zaleceniami ekspertów w dziedzinie energii odnawialnej. Przy takim nachyleniu kolektory są w stanie maksymalnie zbierać energię słoneczną, co przekłada się na efektywniejszy proces podgrzewania wody w basenie. Zastosowanie tego standardowego kąta nachylenia pozwala nie tylko na zwiększenie wydajności instalacji, ale także na obniżenie kosztów eksploatacyjnych, co jest istotne dla użytkowników. W praktyce, dostosowanie kąta nachylenia do warunków lokalnych i pory roku jest elementem dobrych praktyk w projektowaniu systemów solarnych.

Pytanie 22

Jaką obudowę o oznaczeniu stopnia ochrony należy zastosować w przypadku urządzenia elektrycznego działającego w zapylonym środowisku?

A. IP 46

B. IP 65

C. IP 45

D. IP 2X

Obudowy elektryczne o stopniu ochrony IP 65 zapewniają wysoki poziom ochrony przed pyłem oraz wodą. Wartym podkreślenia jest, że pierwsza cyfra (6) oznacza całkowitą ochronę przed wnikaniem pyłu, co jest kluczowe w środowiskach zapylonych, gdzie obecność cząstek stałych może prowadzić do uszkodzeń urządzeń. Druga cyfra (5) natomiast wskazuje na ochronę przed strumieniami wody, co czyni je odpowiednimi do stosowania w trudnych warunkach atmosferycznych. Przykładowo, urządzenia takie jak czujniki, napędy czy skrzynki rozdzielcze wykorzystywane w przemyśle budowlanym lub w produkcji mogą być narażone na działanie pyłu oraz wilgoci, stąd zastosowanie obudowy IP 65 jest nie tylko zalecane, ale wręcz wymagane w celu zapewnienia ich niezawodności i wydajności operacyjnej. Takie rozwiązania są zgodne z normami IEC 60529, które określają wymagania dla stopni ochrony obudów.

Pytanie 23

Podstawą do stworzenia kosztorysu szczegółowego są

A. katalogi producentów

B. wytyczne organizacji budowy

C. harmonogramy robót

D. katalogi nakładów rzeczowych

Katalogi nakładów rzeczowych stanowią fundamentalne źródło informacji w procesie opracowywania kosztorysów szczegółowych, ponieważ zawierają szczegółowe dane dotyczące kosztów materiałów, robocizny oraz innych nakładów związanych z realizacją projektu budowlanego. Dzięki tym katalogom wykonawcy mogą precyzyjnie ocenić, jakie zasoby będą potrzebne do realizacji zadania oraz jakie będą ich koszty. Na przykład, w przypadku budowy budynku mieszkalnego, katalogi te pozwalają na oszacowanie ilości i kosztów materiałów budowlanych, takich jak cegły, cement czy stal. W praktyce, korzystając z obowiązujących standardów kosztorysowania, takich jak KNR (Katalogi Nakładów Rzeczowych), wykonawcy mogą dokonać analizy kosztów na etapie planowania, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania budżetem projektu. Zastosowanie katalogów nakładów rzeczowych poprawia dokładność kosztorysów, co z kolei wpływa na lepsze zarządzanie ryzykiem finansowym związanym z realizacją inwestycji.

Pytanie 24

W konstrukcji systemów solarnych należy wykorzystywać rury

A. polietylenowe

B. miedziane

C. stalowe

D. polipropylenowe

Miedziane rury to naprawdę najlepszy wybór, jeżeli chodzi o instalacje solarne. Ich właściwości przewodzenia ciepła są po prostu świetne, co sprawia, że energia słoneczna jest wykorzystana w 100%. Co więcej, miedź jest bardzo trwała i elastyczna, więc łatwo można ją formować i instalować. W praktyce, miedziane rury są wykorzystywane nie tylko w kolektorach słonecznych, ale także w ogrzewaniu podłogowym. Dzięki nim cały system działa o wiele lepiej. A wiadomo, że miedź spełnia normy, takie jak PN-EN 1057, co też jest sporym plusem, bo to znaczy, że możemy na niej polegać w instalacjach wodociągowych, a to się przekłada na bezpieczeństwo i efektywność systemu solarnych.

Pytanie 25

Kiedy odbywa się odbiór instalacji solarnej?

A. po pierwszym uruchomieniu systemu.

B. przed pierwszym uruchomieniem systemu.

C. po napełnieniu zbiornika i przed ustawieniem mocy pompy.

D. po wykonaniu próby ciśnieniowej i przed ustawieniem regulatora.

Odbiór instalacji solarnej po pierwszym uruchomieniu jest kluczowym etapem w zapewnieniu, że system działa zgodnie z wymaganiami projektowymi oraz spełnia normy bezpieczeństwa. Po pierwszym uruchomieniu można ocenić, jak instalacja reaguje na różne warunki operacyjne, takie jak wydajność paneli słonecznych, efektywność wymiany ciepła oraz ogólne zachowanie systemu. Warto zwrócić uwagę na monitorowanie parametrów, takich jak ciśnienie i temperatura, które powinny mieścić się w przyjętych normach. Przykładem zastosowania tego procesu może być sprawdzenie, czy pompa obiegowa działa z odpowiednią mocą, co ma kluczowe znaczenie dla efektywności całej instalacji. Praktyki te są zgodne z wytycznymi branżowymi, takimi jak normy ISO oraz lokalne regulacje dotyczące odnawialnych źródeł energii, które podkreślają znaczenie starannego odbioru technicznego w celu zapewnienia długotrwałej i niezawodnej pracy systemu.

Pytanie 26

Na placu budowy nie można przenosić kolektorów słonecznych

A. za króćce przyłączeniowe

B. łapiąc za obudowę kolektora

C. w układzie poziomym

D. w układzie pionowym

Odpowiedź "za króćce przyłączeniowe" jest poprawna, ponieważ zapewnia najbezpieczniejszy sposób transportu kolektorów słonecznych, minimalizując ryzyko ich uszkodzenia. Króćce przyłączeniowe to miejsca, w których kolektory są podłączane do systemu hydraulicznego, a ich chwytanie w trakcie przenoszenia pozwala na utrzymanie stabilności oraz uniknięcie nadmiernego obciążenia na delikatne elementy strukturalne. W praktyce, stosując tę metodę, operatorzy mogą uniknąć uszkodzenia paneli słonecznych, które mogą być wrażliwe na nacisk i uderzenia. Dobrą praktyką jest także korzystanie z odpowiednich sprzętów transportowych, takich jak wózki o regulowanej wysokości, które umożliwiają przenoszenie kolektorów w kontrolowanych warunkach. Warto również pamiętać, że podczas przenoszenia kolektorów nie powinno się ich obracać ani przechylać, co mogłoby prowadzić do uszkodzenia wewnętrznych komponentów. Rekomendacje te są zgodne z normami branżowymi, które stawiają na bezpieczeństwo i skuteczność w pracy z urządzeniami solarnymi.

Pytanie 27

Kluczową wartością niezbędną do przygotowania przedmiaru robót instalacji solarnej jest średnie zapotrzebowanie na wodę użytkową w trakcie

A. miesiąca

B. tygodnia

C. roku

D. doby

Średnie zapotrzebowanie na wodę użytkową w ciągu doby jest kluczową wielkością przy projektowaniu instalacji solarnych, ponieważ pozwala na określenie wymagań dotyczących pojemności zbiorników oraz mocy systemu kolektorów słonecznych. Ustalając średnią dobową konsumpcję, inżynierowie mogą precyzyjnie oszacować, ile energii będzie potrzebne do podgrzania wody, co przekłada się na efektywność systemu. Przykładowo, rodzina czteroosobowa może zużywać około 200 litrów wody na dobę. Taki parametr pozwala na dobór odpowiedniej wielkości kolektora słonecznego, który zaspokoi te potrzeby. W standardach projektowania instalacji solarnych, takich jak PN-EN 12976, podkreślana jest konieczność analizy dobowego zapotrzebowania, co wpływa na optymalizację kosztów oraz wydajności systemu. Praktycznie, dobranie odpowiednich parametrów do obliczeń może znacząco zmniejszyć koszty eksploatacyjne oraz zwiększyć komfort użytkowników, co jest niezwykle istotne w kontekście inwestycji w odnawialne źródła energii.

Pytanie 28

Który z typów kolektorów słonecznych, używany w systemie do wspierania ogrzewania wody użytkowej i ogrzewania obiektu, charakteryzuje się najwyższą efektywnością w czasie wspomagania ogrzewania obiektu?

A. Płaski gazowy

B. Płaski cieczowy

C. Rurowy próżniowy

D. Rurowy typu heat-pipe

Płaskie kolektory cieczowe to dość popularne rozwiązanie, ale mają swoje wady, jeśli chodzi o wydajność przy chłodnych temperaturach. Ich konstrukcja polega na tym, że słońce nagrzewa płaską powierzchnię. Jednak zimą często straty ciepła przez konwekcję i promieniowanie powodują, że działają gorzej. Kolektory gazowe, chociaż mogą wyglądać na nowoczesne, są z reguły mało efektywne w porównaniu do rurowych, a ich zastosowanie w domach to raczej wyjątek. Poza tym, rurowe kolektory próżniowe są skuteczne, ale heat-pipe mają lepsze wyniki w niskich temperaturach. W praktyce ludzie często myślą, że większa powierzchnia absorpcyjna to zawsze lepsza wydajność, ale to nie do końca prawda. Efektywność systemu grzewczego zależy od wielu rzeczy, nie tylko od powierzchni, ale też od tego, jak dobrze dobrano technologię i jakie są warunki dookoła.

Pytanie 29

Kosztorys, który nie zawiera danych o cenach, nazywamy kosztorysem

A. powykonawczym.

B. ślepym.

C. ofertowym.

D. wstępnym.

Kosztorys ślepy to specyficzny rodzaj dokumentu, który nie zawiera szczegółowych informacji o cenach poszczególnych elementów, a jedynie wskazuje na zakres prac oraz ich ilość. Taki kosztorys jest często stosowany na etapie planowania projektów budowlanych, ponieważ pozwala inwestorom i wykonawcom zrozumieć, jakie prace są przewidziane, bez konieczności podawania konkretnych kwot. W praktyce, kosztorys ślepy może być użyty do oceny wykonalności projektu lub do uzyskania wstępnych ofert od potencjalnych wykonawców, które następnie można porównać. W kontekście standardów, taki kosztorys może być zgodny z normami branżowymi, które określają jak powinny być opracowywane dokumenty kosztorysowe, zapewniając przejrzystość i rzetelność informacji, co jest kluczowe w procesach inwestycyjnych.

Pytanie 30

Najlepszym surowcem, z którego powinny być zrobione łopaty wirnika turbiny wiatrowej o mocy 2 MW, jest

A. miedź

B. stal

C. włókna szklane

D. aluminium

Włókna szklane są materiałem o doskonałych właściwościach mechanicznych i niskiej masie, co czyni je idealnym wyborem do produkcji łopat wirników turbin wiatrowych o mocy 2 MW. Ich wysoka wytrzymałość na rozciąganie oraz odporność na działanie warunków atmosferycznych, w tym korozji, sprawiają, że są one bardziej trwałe w porównaniu do innych materiałów, takich jak stal czy aluminium. Wykorzystanie włókien szklanych w konstrukcji łopat pozwala na osiągnięcie większej efektywności energetycznej, ponieważ umożliwia produkcję dłuższych i lżejszych łopat, co z kolei zwiększa powierzchnię do chwytania wiatru. Przykładem zastosowania tego materiału mogą być nowoczesne turbiny wiatrowe, które korzystają z kompozytów z włókien szklanych w połączeniu z żywicami epoksydowymi, co pozwala na osiągnięcie wysokiej wydajności i długowieczności. Standardy branżowe, takie jak IEC 61400, zalecają stosowanie materiałów kompozytowych w konstrukcji łopat, co potwierdza ich przewagę nad innymi materiałami.

Pytanie 31

Podczas rocznego przeglądu zaleca się przeprowadzanie inspekcji stanu płynu solarnego. Który z parametrów płynu solarnego nie podlega ocenie?

A. Ilość

B. Gęstość

C. Zapach

D. Barwa

Zapach płynu solarnego nie jest standardowym parametrem, który podlega ocenie podczas corocznego przeglądu. Kluczowe aspekty, które są monitorowane, to barwa, gęstość oraz ilość płynu, ponieważ mają one bezpośredni wpływ na wydajność systemu solarnego. Barwa płynu może wskazywać na jego czystość, natomiast gęstość jest istotna dla oceny jego właściwości termicznych. Ilość płynu jest również kluczowa, ponieważ niewłaściwy poziom może prowadzić do nieprawidłowego działania systemu. Regularne sprawdzanie tych parametrów jest zgodne z praktykami branżowymi, które zalecają również wymianę płynu co kilka lat, w zależności od jego jakości. Wiedza na temat tych parametrów pozwala na bieżąco monitorować stan systemu solarnego, co przyczynia się do jego dłuższej żywotności i efektywności energetycznej.

Pytanie 32

W celu regulacji przepływu wody bezpośrednio na grzejnikach instaluje się

A. zawór termostatyczny

B. zawór czterodrożny

C. odpowietrznik

D. zawór trójdrożny

Zawór termostatyczny jest kluczowym elementem systemu grzewczego, który umożliwia precyzyjną regulację temperatury w pomieszczeniach. Jego działanie opiera się na automatycznym dopasowywaniu przepływu wody do aktualnych potrzeb grzewczych, co przyczynia się do oszczędności energii oraz poprawy komfortu użytkowania. Dzięki zastosowaniu zaworów termostatycznych można uniknąć przegrzewania pomieszczeń, co jest szczególnie istotne w okresie grzewczym. Przykładowo, w systemach ogrzewania podłogowego, gdzie temperatura może łatwo osiągać zbyt wysokie wartości, zawór termostatyczny działa jako zabezpieczenie, regulując ilość ciepłej wody wpływającej do obiegu. Ważne jest również, aby zawory te były odpowiednio dobrane do specyfiki instalacji, co powinno być zgodne z normami takimi jak PN-EN 215, które dotyczą wymagań dotyczących zaworów termostatycznych. Dzięki ich zastosowaniu można zwiększyć efektywność energetyczną budynków oraz poprawić ich komfort termiczny.

Pytanie 33

Skraplacz to urządzenie

A. oddające ciepło do systemu.

B. przekształcające energię cieplną na elektryczną.

C. przekształcające energię elektryczną na cieplną.

D. pobierające ciepło z otoczenia.

Skraplacz jest kluczowym elementem systemów chłodniczych i klimatyzacyjnych, którego podstawową funkcją jest oddawanie energii cieplnej do otoczenia. Działa na zasadzie kondensacji, która zachodzi, gdy gaz chłodniczy, przechodząc z fazy gazowej do ciekłej, oddaje ciepło. Przykładowo, w systemach klimatyzacyjnych, skraplacz odprowadza ciepło z wnętrza budynku na zewnątrz, co pozwala na utrzymanie komfortowej temperatury wewnętrznej. Z perspektywy inżynieryjnej, dobrze zaprojektowany skraplacz powinien charakteryzować się wysoką efektywnością wymiany ciepła oraz niskim oporem przepływu. W praktyce oznacza to zastosowanie odpowiednich materiałów i technologii, takich jak stosowanie rur miedzianych lub aluminium, które dobrze przewodzą ciepło. Warto również wspomnieć o standardach branżowych, takich jak ASHRAE, które określają najlepsze praktyki w projektowaniu i użytkowaniu systemów chłodniczych, w tym skraplaczy.

Pytanie 34

Czym jest mostek termiczny?

A. częścią przegrody budowlanej, w której instalowane jest ogrzewanie ścienne

B. otworem w przegrodzie budowlanej, który prowadzi rury do kolektora

C. przepustem w przegrodzie budowlanej, którym prowadzi się rury do dolnego źródła ciepła

D. elementem przegrody budowlanej, przez który dochodzi do utraty ciepła

Mostek termiczny jest istotnym elementem w konstrukcji przegrody budowlanej, który prowadzi do niepożądanej utraty ciepła. W praktyce oznacza to, że w miejscach, gdzie materiał budowlany ma różne właściwości termiczne, może dojść do powstania mostków, które obniżają efektywność energetyczną budynku. Na przykład, mostki termiczne często występują w miejscach, gdzie materiale budowlanym przechodzą rury, w narożnikach lub na styku różnych materiałów. Zgodnie z normami budowlanymi, takich jak PN-EN ISO 10077, projektanci muszą identyfikować te miejsca i stosować odpowiednie materiały izolacyjne, aby zminimalizować straty ciepła. W praktyce, zastosowanie zaawansowanych technik budowlanych, takich jak termografia, pozwala na lokalizację mostków termicznych, co z kolei umożliwia ich usunięcie lub zredukowanie. Właściwe zarządzanie mostkami termicznymi jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej efektywności energetycznej obiektów budowlanych oraz spełnienia wymogów dotyczących oszczędzania energii.

Pytanie 35

Podczas serwisowania sprężarki w pompie ciepła potwierdzono jej prawidłowe funkcjonowanie. Może to mieć miejsce jedynie, gdy czynnik chłodniczy w niej występuje w formie

A. 50% ciekłej, 50% gazowej

B. wyłącznie stałej

C. wyłącznie ciekłej

D. wyłącznie gazowej

Poprawna odpowiedź to "wyłącznie gazowym", ponieważ sprężarka w pompie ciepła działa efektywnie jedynie wtedy, gdy czynnik chłodniczy w niej obecny jest w stanie gazowym. W momencie, gdy czynnik chłodniczy trafia do sprężarki, jego zadaniem jest podniesienie ciśnienia i temperatury, co jest możliwe tylko w przypadku gazu. Sprężanie cieczy lub ciał stałych prowadzi do nieefektywności procesów oraz potencjalnych uszkodzeń urządzenia. W cyklu pracy pompy ciepła, czynnik chłodniczy przechodzi przez różne stany skupienia, jednak kluczowym momentem jest jego przekształcenie w gaz przed wejściem do sprężarki. Na przykład w standardowych systemach HVAC, zgodnie z normami ASHRAE, sprężarki są projektowane z myślą o pracy z czynnikami w stanie gazowym, aby maksymalizować efektywność energetyczną oraz minimalizować ryzyko awarii. Wiedza ta jest fundamentalna dla każdego technika zajmującego się konserwacją i serwisowaniem systemów pomp ciepła, ponieważ zapewnia długoterminowe i bezproblemowe funkcjonowanie sprzętu.

Pytanie 36

Kocioł na pellet w ciągu jednej doby wykorzystuje 20 kg paliwa. Jaki będzie całkowity koszt paliwa w przeciągu 30 dni, jeśli worek z 200 kg pelletu kosztuje 250 zł?

A. 5 000,00 zł

B. 12,50 zł

C. 750,00 zł

D. 37,50 zł

Obliczenie kosztu paliwa zużywanego przez kocioł na pellet wymaga zrozumienia kilku kluczowych aspektów. Kocioł zużywa 20 kg paliwa dziennie, co oznacza, że przez 30 dni zużyje 600 kg (20 kg/dzień * 30 dni). W celu przeliczenia kosztów, musimy najpierw ustalić, ile kosztuje 1 kg pelletu. Woreczek o wadze 200 kg kosztuje 250 zł, zatem koszt 1 kg to 250 zł / 200 kg = 1,25 zł. Następnie, mnożymy koszt 1 kg przez całkowite zużycie pelletu w ciągu miesiąca: 600 kg * 1,25 zł/kg = 750 zł. Taki proces obliczania kosztów pozwala na lepsze zarządzanie budżetem na ogrzewanie i planowanie zakupów paliwa, co jest szczególnie istotne w kontekście sezonowego użytkowania kotłów na pellet. Wiedza na temat kosztów eksploatacyjnych pozwala również na efektywniejsze podejmowanie decyzji zakupowych oraz optymalizację wydatków na energię. Stosowanie materiałów pomocniczych, jak wykresy lub kalkulatory kosztów, jest zalecane w celu łatwiejszego zrozumienia tego procesu.

Pytanie 37

W skład odnawialnych źródeł energii wchodzą

A. energia wiatru, energia wody, ropa naftowa

B. energia geotermalna, energia biomasy, biogaz

C. energia geotermalna, energia słoneczna, węgiel

D. węgiel kamienny, węgiel brunatny, gaz ziemny

Odpowiedź wskazująca na energię geotermalną, energię biomasy oraz biogaz jako odnawialne źródła energii jest prawidłowa, ponieważ wszystkie te źródła są zdolne do regeneracji w krótkim czasie i nie prowadzą do wyczerpywania zasobów naturalnych. Energia geotermalna wykorzystuje ciepło z wnętrza Ziemi, co sprawia, że jest to jeden z najbardziej stabilnych i niezawodnych źródeł energii. Można ją wykorzystać do ogrzewania budynków oraz do produkcji energii elektrycznej. Energia biomasy, z kolei, jest pozyskiwana z materiałów organicznych, takich jak odpady rolnicze czy drewno, co pozwala na zamianę odpadów w wartościowe źródło energii, przyczyniając się jednocześnie do zrównoważonego rozwoju. Biogaz, wytwarzany z fermentacji organicznych odpadów, może być wykorzystywany jako paliwo do silników czy do produkcji energii elektrycznej. Dobre praktyki branżowe promują rozwój technologii związanych z tymi źródłami, aby zwiększyć efektywność i zmniejszyć emisję gazów cieplarnianych. Te odnawialne źródła energii mają ogromny potencjał w ramach strategii zrównoważonego rozwoju i walki ze zmianami klimatycznymi.

Pytanie 38

Przyczyną wydostawania się czynnika z zaworu bezpieczeństwa w systemach solarnych może być

A. zapowietrzenie systemu

B. niewystarczające stężenie płynu solarnego

C. wysoka wilgotność powietrza

D. niewielka objętość przeponowego naczynia wzbiorczego

Zbyt mała objętość przeponowego naczynia wzbiorczego w instalacjach solarnych może prowadzić do nieprawidłowego działania systemu, co skutkuje wypływem czynnika chłodzącego z zaworu bezpieczeństwa. Naczynie wzbiorcze pełni kluczową rolę w kompensacji zmian objętości płynu solarnego, które są spowodowane rozszerzalnością cieplną. W przypadku niewystarczającej objętości, ciśnienie w instalacji może wzrosnąć powyżej dozwolonego poziomu, co aktywuje zawór bezpieczeństwa. Utrzymanie odpowiedniej objętości naczynia wzbiorczego jest zgodne z normą PN-EN 12828, która określa zasady projektowania i eksploatacji systemów grzewczych. Praktycznie oznacza to, że każdy projektant instalacji solarnych powinien dokładnie obliczyć wymagane parametry naczynia wzbiorczego, uwzględniając maksymalne i minimalne temperatury pracy, aby zapewnić stabilność i bezpieczeństwo całego systemu. Warto również regularnie kontrolować stan naczynia oraz jego ciśnienie, co pomoże zminimalizować ryzyko wystąpienia awarii i zapewnić efektywność energetyczną systemu.

Pytanie 39

Za jakość realizacji prac montażowych oraz użytych materiałów przy instalacji systemu grzewczego z zastosowaniem pompy ciepła odpowiada

A. wykonawca

B. inwestor

C. inspektor nadzoru

D. majster budowlany

Wykonawca jest odpowiedzialny za jakość robót montażowych oraz zastosowanych materiałów w instalacjach grzewczych, w tym przy użyciu pomp ciepła. To on musi zapewnić, że wszystkie elementy systemu są zgodne z projektem oraz obowiązującymi normami, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania całej instalacji. Przykładem może być prawidłowe zamontowanie jednostek wewnętrznych i zewnętrznych pompy ciepła, które muszą być umiejscowione w odpowiednich warunkach technicznych, aby zapewnić ich efektywność energetyczną. Dobre praktyki wskazują na konieczność wykorzystania materiałów wysokiej jakości, które są certyfikowane i spełniają standardy branżowe, co przekłada się na długotrwałość i niezawodność systemu. Odpowiedzialność wykonawcy obejmuje również przeprowadzenie stosownych testów oraz kontroli jakości, co jest zgodne z normami PN-EN 14511 dla pomp ciepła. Właściwe podejście wykonawcy do jakości robót przekłada się na zadowolenie inwestora oraz efektywność energetyczną obiektu.

Pytanie 40

Gdzie oraz w jaki sposób należy zainstalować jednostkę zewnętrzną powietrznej pompy ciepła?

A. Bezpośrednio przy zewnętrznej ścianie budynku, z czerpnią powietrza skierowaną w stronę ściany

B. W odległości co najmniej 0,3 m od ściany budynku, z czerpnią powietrza skierowaną w stronę ściany

C. Bezpośrednio przy zewnętrznej ścianie budynku, z wyrzutem powietrza skierowanym w stronę ściany

D. W odległości co najmniej 0,3 m od ściany budynku, z wyrzutem powietrza skierowanym w stronę ściany

Jednostka zewnętrzna powietrznej pompy ciepła powinna być zamontowana w odpowiedniej odległości od ściany budynku, co ma kluczowe znaczenie dla efektywności jej pracy. Umiejscowienie urządzenia w odległości co najmniej 0,3 m od ściany zapewnia odpowiednią cyrkulację powietrza, co jest niezbędne do prawidłowego poboru i wydajności pracy pompy. Takie umiejscowienie minimalizuje również hałas i wibracje, które mogą przenikać do struktury budynku, co jest szczególnie istotne w przypadku budynków mieszkalnych. Skierowanie czerpni powietrza w stronę ściany chroni ją przed bezpośrednim działaniem wiatru i opadów, co pomaga w stabilizowaniu warunków pracy pompy, zwiększając jej wydajność i żywotność. Dodatkowo, przestrzeń pomiędzy jednostką a ścianą ułatwia odprowadzanie skroplin, co zapobiega ich zamarzaniu na elewacji budynku. Takie wytyczne są zgodne z zaleceniami producentów oraz normami branżowymi, co potwierdza ich zasadność.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej