Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 14 maja 2025 10:07
  • Data zakończenia: 14 maja 2025 10:22

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Najlepsze warunki dla przyjaznego zachowania zwierząt hodowlanych tworzy

A. opieka nad młodym
B. zbilansowana dieta
C. zapewnienie dobrostanu
D. określenie hierarchii w stadzie
Zapewnienie dobrostanu zwierząt gospodarskich jest kluczowym elementem ich przyjaznego zachowania. Dobrostan definiuje się jako stan, w którym zwierzęta żyją w warunkach sprzyjających ich zdrowiu, dobroci oraz ogólnym samopoczuciu. Obejmuje to aspekty takie jak dostęp do odpowiedniego pokarmu, wody, schronienia, a także możliwość wyrażania naturalnych zachowań. Przykłady dobrych praktyk obejmują tworzenie przestrzeni, w której zwierzęta mogą się swobodnie poruszać, a także zapewnienie im odpowiedniej opieki weterynaryjnej. Właściwe podejście do dobrostanu zwierząt sprzyja ich zrównoważonemu rozwojowi, co przekłada się na lepsze wyniki produkcyjne, np. w hodowli bydła mięsnego czy mlecznego, gdzie stres zwierząt może negatywnie wpływać na jakość mięsa i mleka. Ponadto, zgodność z normami dobrostanu, takimi jak te ustalone przez Organizację Narodów Zjednoczonych do Spraw Wyżywienia i Rolnictwa (FAO), nie tylko promuje etyczne traktowanie zwierząt, ale także zwiększa zaufanie konsumentów do produktów pochodzenia zwierzęcego.

Pytanie 2

Brak dostępu kota do jedzenia, zabawy lub możliwości swobodnego przemieszczania się po swoim obszarze nie prowadzi do jego

A. przygnębienia
B. frustracji
C. złości
D. zadowolenia
Pozbawienie kota jedzenia, zabawy czy możliwości swobodnego poruszania się po swoim terytorium nie wywołuje u niego zadowolenia, ponieważ koty są zwierzętami o określonych potrzebach behawioralnych i fizjologicznych, które muszą być zaspokajane, aby mogły żyć zdrowo i harmonijnie. Koty, jako zwierzęta terytorialne, potrzebują przestrzeni do eksploracji oraz aktywności, aby utrzymać równowagę psychiczną. Odpowiednie dostarczanie bodźców, takich jak zabawki, interakcja z opiekunem oraz możliwość przemieszczania się w obrębie swojego terytorium są kluczowe dla ich dobrostanu. W kontekście praktyki weterynaryjnej czy behawioralnej uznaje się, że brak takich elementów prowadzi do frustracji, stresu, a w dłuższym okresie może skutkować problemami zdrowotnymi lub behawioralnymi. Dobre praktyki w opiece nad kotami obejmują zapewnienie im przestrzeni do zabawy oraz regularnych interakcji z opiekunem, co przyczynia się do ich zadowolenia oraz zdrowia ogólnego.

Pytanie 3

Aby zwiększyć jakość wołowiny pozyskiwanej z stad krów mlecznych, przeprowadza się krzyżowanie między tymi krowami a buhajami ras mięsnych. W tym procesie wykorzystuje się buhaja rasy

A. Jersey
B. Ayrshire
C. Hereford
D. Angler
Wybór buhaja rasy Hereford do krzyżowania z krów mlecznych jest uzasadniony ze względu na jego korzystne cechy jakościowe mięsa. Hereford to rasa, która charakteryzuje się dużą wydajnością mięsną oraz doskonałą jakością wołowiny. Krzyżowanie krów mlecznych z buhajami rasy Hereford prowadzi do poprawy cech jakościowych uzyskiwanego mięsa, w tym jego marmurkowatości i smaku, co jest szczególnie cenione na rynku. Rasa ta jest znana z wysokiej wydajności przyrostów masy ciała oraz dobrego wykorzystania paszy, co czyni ją idealnym partnerem w procesie krzyżowania. Przykładowo, w praktyce hodowlanej krzyżowanie krów rasy Holsztyńskiej z buhajami Hereford prowadzi do uzyskania cieląt, które łączą w sobie cechy mleczności matki oraz doskonałe cechy mięsne ojca. Tego rodzaju praktyki są zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w hodowli bydła oraz przyczyniają się do zwiększenia opłacalności produkcji wołowiny w gospodarstwach rolnych.

Pytanie 4

Jakie akcesoria wykorzystuje się do sztucznego unasienniania jałówki?

A. kateter Gedis oraz rozwieracz pochwy
B. pipeta inseminacyjna oraz rozwieracz pochwy
C. pistolet inseminacyjny i słomka z nasieniem
D. pistolet inseminacyjny, blistry z nasieniem, rękawica inseminacyjna
Słusznie wskazano, że do sztucznego unasienniania jałówki niezbędne są pistolet inseminacyjny oraz słomka z nasieniem. Pistolet inseminacyjny to kluczowe narzędzie w procesie sztucznego unasienniania, ponieważ umożliwia precyzyjne wprowadzenie nasienia do narządów rozrodczych samicy. Słomka z nasieniem zawiera odpowiednio przygotowane komórki jajowe, które powinny być przechowywane w ściśle określonych warunkach, aby zachować ich żywotność. Zasadniczym aspektem sztucznego unasienniania jest jednak nie tylko samo wprowadzenie nasienia, ale również znajomość cyklu rujowego jałówki, co pozwala na maksymalizację szans na zapłodnienie. W praktyce, przed inseminacją należy przeprowadzić dokładną ocenę stanu zdrowia samicy oraz określić moment optymalny do przeprowadzenia zabiegu. Warto zaznaczyć, że odpowiednie szkolenie i doświadczenie w zakresie inseminacji są kluczowe dla osiągnięcia wysokich wskaźników skuteczności w hodowli bydła.

Pytanie 5

W której rui należy po raz pierwszy przeprowadzić unasiennienie loszki?

A. Czwartej
B. Trzeciej
C. Drugiej
D. Pierwszej
Wybór pierwszej, drugiej lub czwartej rui na unasiennienie loszki jest niepoprawny z kilku zasadniczych powodów. Przede wszystkim, w pierwszej rui, która zazwyczaj występuje dużo wcześniej, loszka nie jest jeszcze w pełni dojrzała płciowo, co oznacza, że jej szanse na skuteczne zapłodnienie są znacznie ograniczone. Wiele hodowli opiera się na źródłach naukowych i doświadczeniu, które pokazują, że młode samice powinny osiągnąć odpowiednią wagę i kondycję fizyczną, aby zminimalizować ryzyko niepowodzeń w reprodukcji. Druga ruja może być również zbyt wczesna, ponieważ organizm loszki może nie wytworzyć jeszcze odpowiednich poziomów hormonów, które są niezbędne do skutecznego zapłodnienia. Dodatkowo, czwarta ruja wydaje się być zbyt późnym momentem, ponieważ opóźnia to czas pierwszego unasiennienia, a co za tym idzie, również czas produkcji prosiąt. Z perspektywy praktyki hodowlanej niewłaściwe podejście do momentu unasiennienia może prowadzić do problemów z cyklem reprodukcyjnym, co z kolei wpływa na efektywność produkcji oraz zdrowie loszek. Dlatego tak istotne jest, aby hodowcy stosowali najlepsze praktyki, polegające na obserwacji oraz analizie cykli rui oraz odpowiednim doborze momentu unasiennienia.

Pytanie 6

Co można uznać za paszę wysokobiałkową?

A. śruta jęczmienna
B. mączka rybna
C. serwatka świeża
D. melasa
Mączka rybna to naprawdę super pasza, bo ma dużo białka – zazwyczaj między 60% a 70%. To właściwie resztki z przemysłu rybnego, które się suszy i mieli. Dla zwierzaków, jak kury czy świnie, to świetne źródło aminokwasów potrzebnych do ich wzrostu. Używanie mączki rybnej w karmie to sposób na zwiększenie wartości odżywczej, co na pewno się przyda, zwłaszcza w intensywnej hodowli. W paszach dla kur, trzody chlewnej czy bydła można dodawać różne rodzaje mączek rybnych, co przekłada się na lepszej jakości mięso. Mączka rybna pomaga też zwierzakom lepiej funkcjonować, co jest ważne, bo ich potrzeby żywieniowe są dość wysokie. Dlatego w wielu paszach premium, mączka rybna jest standardem i to całkiem sensowne podejście w branży.

Pytanie 7

Technika segregacji plemników oraz ich podział na gamety "Y" i gamety "X" to

A. transgeneza
B. kriokonserwacja
C. embriotransfer
D. seksowanie
Seksowanie plemników to technologia, która umożliwia rozdzielenie plemników na te niosące chromosom X oraz te niosące chromosom Y. Jest to ważne w kontekście hodowli zwierząt, gdzie istnieje potrzeba selekcji płci potomstwa, na przykład w przypadku bydła czy koni. Metoda ta bazuje na różnicach w masie i ładunku elektrycznym plemników, co pozwala wykorzystać techniki takie jak cytometria przepływowa. W praktyce, po rozdzieleniu plemników, można je wykorzystać do sztucznego zapłodnienia, co zwiększa kontrolę nad płcią przyszłego potomstwa. Przykładem zastosowania seksowania plemników jest zwiększenie liczby samic w hodowli bydła mlecznego, co jest korzystne dla produkcji mleka. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują precyzyjne pomiary oraz zastosowanie właściwych protokołów, co wpływa na efektywność i wyniki hodowli.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 9

Co określa obrót stada?

A. zbiorowisko zwierząt o wspólnych cechach gatunkowych lub użytkowych, tworzące określoną jednostkę produkcyjną
B. zestawienie ilościowych zmian, które zachodzą w stadzie w ustalonym okresie czasu (najczęściej rocznym), mających na celu odnowienie stada
C. procentowy udział różnych grup wiekowych oraz użytkowych poszczególnego gatunku w odniesieniu do całkowitej liczby sztuk w stadzie, przedstawiony w sztukach fizycznych
D. liczbę zwierząt, która przeszła przez określoną grupę w stadzie w danym czasie, zazwyczaj w ciągu roku
W kontekście zarządzania stadem, pojęcia takie jak procentowy udział grup wiekowych lub użytkowych w danym gatunku, grupy zwierząt o wspólnych cechach, a także liczba zwierząt, które przeszły przez daną grupę, są mylone z pojęciem obrotu stada. Procentowy udział grup wiekowych i użytkowych to statystyka, która może informować o strukturze stada, ale nie dostarcza pełnego obrazu zmian zachodzących w jego liczebności. W praktyce, skupienie się wyłącznie na tej statystyce może prowadzić do błędnych wniosków, gdyż nie uwzględnia dynamiki przyrostu czy ubytków zwierząt. Z kolei definicja grupy zwierząt jako jednostki produkcyjnej nie oddaje istoty obrotu stada, który odnosi się do ciągłego procesu zmian liczebności, a nie do klasyfikacji zwierząt. Ponadto, liczba zwierząt przechodzących przez grupę w danym okresie nie dostarcza informacji o ich zdrowiu czy wydajności, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania hodowlą. Te podejścia mogą prowadzić do zafałszowanego obrazu sytuacji w stadzie, co jest niekorzystne dla podejmowania decyzji strategicznych. Dla hodowców kluczowe jest zrozumienie, że obrót stada to aspekt, który powinien być analizowany holistycznie, z uwzględnieniem wszystkich zmiennych wpływających na liczebność i kondycję zwierząt.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 11

Łodygi roślin zbożowych lub strączkowych, które zostały po omłocie i wyschnięciu to

A. słoma
B. ściernisko
C. plewy
D. siano
Siano, plewy i ściernisko to terminy, które często mylone są ze słomą, jednak mają różne znaczenia i zastosowania w agronomii. Siano to wysuszone trawy lub inne rośliny zielone, które są zbierane przed kwitnieniem i przeznaczone głównie jako pasza dla zwierząt. Jest ono bogate w składniki odżywcze i ma inną strukturę niż słoma, co sprawia, że ma inne zastosowanie w hodowli zwierząt. Z kolei plewy to resztki ziarna, które są usuwane podczas mielenia zbóż. Ich obecność w obiegu rolniczym jest niezbędna, ale nie są one materiałem budowlanym, ani paszowym jak słoma. Ściernisko to pozostałości po zbiorze roślin, które pozostają na polu, a nie przetworzone w żaden sposób. Jego funkcja jest głównie związana z ochroną gleby przed erozją, ale nie jest materiałem, który można by używać do produkcji paszy czy struktur organicznych. Typowym błędem jest mylenie tych terminów z powodu ich podobieństw w kontekście pozyskiwania materiałów rolniczych. Zrozumienie różnic między tymi pojęciami jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania gospodarstwem rolnym oraz dla stosowania odpowiednich praktyk w produkcji rolniczej.

Pytanie 12

Niedobór witaminy E może prowadzić do

A. gnilca
B. problemów ze wzrokiem
C. zaburzeń płodności
D. krzywicy
Niedobory witaminy E mogą prowadzić do zaburzeń płodności z powodu jej roli jako silnego przeciwutleniacza, który chroni komórki przed uszkodzeniem oksydacyjnym. Witamina E wspiera integralność błon komórkowych oraz wpływa na funkcjonowanie układu hormonalnego, co jest kluczowe dla zdrowia reprodukcyjnego. Badania wykazały, że witamina E może wpływać na jakość nasienia u mężczyzn oraz na procesy owulacji i implantacji zarodków u kobiet. Zatem, jej odpowiedni poziom jest istotny dla zachowania zdrowia reprodukcyjnego. Na przykład, suplementacja witaminą E w przypadku mężczyzn z problemami z płodnością może przyczynić się do poprawy jakości nasienia. W kontekście dobrych praktyk żywieniowych, zaleca się, aby osoby starające się o potomstwo dbały o zróżnicowaną dietę bogatą w źródła witaminy E, takie jak orzechy, nasiona i warzywa liściaste. Należy również monitorować poziom tej witaminy w organizmie, aby uniknąć potencjalnych niedoborów, które mogą negatywnie wpływać na procesy rozrodcze.

Pytanie 13

Jakie urządzenie jest używane do mierzenia prędkości powietrza w budynkach inwentarskich?

A. higrometr
B. luksomierz
C. manometr
D. anemometr
Higrometr, manometr i luksomierz to urządzenia, które z różnych powodów nie są odpowiednie do pomiaru prędkości przepływu powietrza. Higrometr mierzy wilgotność powietrza, co jest istotnym parametrem, jednak nie dostarcza informacji na temat prędkości przepływu powietrza, co jest kluczowe w kontekście budynków inwentarskich. Z kolei manometr to instrument używany do pomiaru ciśnienia gazów lub cieczy, a jego zastosowanie w pomiarach związanych z przepływem powietrza jest ograniczone. Może on wskazywać na różnice ciśnień w systemach wentylacyjnych, co nie jest tym samym, co bezpośredni pomiar prędkości przepływu. Luksomierz natomiast mierzy natężenie oświetlenia, co również nie ma związku z przepływem powietrza. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie różnych rodzajów pomiarów z ich funkcjami. W kontekście zarządzania powietrzem w budynkach inwentarskich, kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych przyrządów ma swoją specyfikę i zastosowanie, ale żaden z wymienionych nie jest przeznaczony do pomiaru prędkości przepływu powietrza, co czyni anemometr jedynym właściwym wyborem.

Pytanie 14

Które gospodarstwo powinno przygotować plan nawożenia azotem, gdy podmiot prowadzący produkcję rolną utrzymuje obsadę większą niż 60 DJP według stanu średniorocznego?

GospodarstwoGrupa technologiczna zwierzątStan średnioroczny szt.Współczynnik przeliczeniowy na DJP
Ikurczęta brojlery16 0000,0036
IIkrowy451,2
IIItuczniki4800,14
IVbydło opasowe1550,36

A. III
B. I
C. II
D. IV
Wybór odpowiedzi, która nie wskazuje gospodarstwa III, bazuje na niepoprawnym zrozumieniu zasad dotyczących obliczania DJP oraz wymogów prawnych dotyczących planów nawożenia. Gospodarstwa I, II oraz IV nie osiągają wymaganego progu 60 DJP, co oznacza, że nie mają obowiązku sporządzania planu nawożenia azotem. W praktyce, wiele osób błądzi, zakładając, że wystarczy mieć dużą powierzchnię użytków rolnych, aby kwalifikować się do obowiązku sporządzania takiego planu. Kluczową kwestią jest zrozumienie, że DJP uwzględnia nie tylko powierzchnię, ale także typy zwierząt oraz ich liczebność, co ma istotny wpływ na obliczenia. Ponadto, nieświadome ignorowanie wymogów dotyczących nawożenia może prowadzić do problemów, takich jak przekroczenie norm środowiskowych, co z kolei naraża gospodarstwo na kary finansowe oraz negatywne skutki dla środowiska. Nieprzestrzeganie przepisów dotyczących nawożenia azotem ma również dalekosiężne konsekwencje, w tym wpływ na jakość gleby i zdrowie roślin. W związku z tym, zrozumienie podstawowych zasad dotyczących DJP i prawnych wymogów jest kluczowe dla każdego rolnika, który chce zarządzać swoim gospodarstwem w sposób zrównoważony i zgodny z regulacjami.

Pytanie 15

Jak wygląda średni roczny stan w grupie technologicznej, w której czas pobytu zwierząt wynosi 6 miesięcy, a ich przelotowość to 120 sztuk?

A. 40
B. 50
C. 120
D. 60
Wybór niepoprawnych odpowiedzi na to pytanie często wynika z błędnych założeń dotyczących sposobu obliczania stanu średniorocznego w grupie technologicznej. Wielu ludzi może mylnie zakładać, że stan średnioroczny to po prostu suma zwierząt podzielona przez ich czas przebywania, co jest błędnym podejściem. Warto pamiętać, że obliczenia te muszą uwzględniać fakt, że czas przebywania zwierząt nie jest jedynym czynnikiem. Na przykład, niektórzy mogą pomylić się, zakładając, że stan średnioroczny wynosi 50 lub 40, nie uwzględniając, iż liczba zwierząt przelotowych (120) podzielona przez połowę roku (6 miesięcy) nie daje realistycznego obrazu. Obliczenia stanów średniorocznych są kluczowe w zarządzaniu zasobami biologicznymi i powinny być przeprowadzane zgodnie z normami branżowymi, które uwzględniają poprawne algorytmy. Ponadto, błędne odpowiedzi mogą wynikać z podstawowego zrozumienia koncepcji przelotowości i stanu populacji. Prawidłowe podejście wymaga uwzględnienia nie tylko liczby zwierząt, ale także ich cyklu życia, co w praktyce oznacza analizę ich reprodukcji, śmiertelności oraz migracji. Wiedza na temat tych aspektów jest niezbędna do podejmowania właściwych decyzji w zakresie ochrony i zarządzania dziką przyrodą.

Pytanie 16

Ile kręgów tworzy odcinek szyjny kręgosłupa u koni?

A. 11
B. 5
C. 7
D. 9
Odpowiedzi, które podałeś, opierają się na nieprawidłowych podejściach do anatomii kręgosłupa koni. Odpowiedź 11 sugeruje, że istnieje znacznie więcej kręgów w odcinku szyjnym, co jest błędne, ponieważ taki układ byłby niepraktyczny i ograniczałby ruchomość głowy i szyi. Kręgi szyjne koni, podobnie jak innych ssaków, muszą być wystarczająco elastyczne, aby umożliwić nie tylko ruch w przód i w tył, ale także rotację i boczne zgięcia. Odpowiedź 5 zaniża liczbę kręgów, co mogłoby prowadzić do zrozumienia błędnego konstruktu anatomicznego. Kręgi te muszą być odpowiednio liczone, aby rozumieć ich wpływ na zdrowie zwierząt. Powoduje to błędne wnioski, takie jak możliwość stabilności, która jest fundamentalna dla ruchów koni. Odpowiedź 9 wprowadza dodatkowy błąd, sugerując nieprawidłowy nadmiar kręgów, co mogłoby prowadzić do zamieszania w diagnozowaniu urazów kręgosłupa. Właściwe zrozumienie liczby i struktury kręgów szyjnych jest kluczowe w weterynarii oraz w terapii koni, co wpływa na planowanie rehabilitacji i zapobieganie kontuzjom.

Pytanie 17

W przypadku zbiornika na gnojowicę, który znajduje się poza strefą OSN, jego pojemność powinna umożliwiać przechowywanie na czas

A. 4 miesięcy
B. 2 miesięcy
C. 12 miesięcy
D. 6 miesięcy
Odpowiedź wskazująca na konieczność zapewnienia pojemności zbiornika na gnojowicę przez okres 4 miesięcy jest zgodna z zaleceniami wynikającymi z przepisów prawa oraz dobrych praktyk w zakresie zarządzania odpadami rolniczymi. Czas przechowywania gnojowicy jest kluczowy, aby uniknąć jej uwolnienia do środowiska w czasie intensywnych opadów, co mogłoby prowadzić do zanieczyszczenia wód gruntowych i powierzchniowych. Zgodnie z obowiązującymi regulacjami, zbiorniki na gnojowicę powinny być zaprojektowane tak, aby pomieścić nie tylko codzienne ilości gnojowicy, ale również dodatkowy zapas na wypadek nieprzewidzianych okoliczności. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy może być planowanie okresów aplikacji nawozów naturalnych, które powinny odbywać się w odpowiednich terminach, aby maksymalnie wykorzystać składniki odżywcze, a jednocześnie nie zagrażać środowisku. Dbanie o odpowiednie warunki przechowywania gnojowicy ma na celu również zapobieganie emisji nieprzyjemnych zapachów i zminimalizowanie ryzyka wystąpienia chorób związanych z niewłaściwym zarządzaniem odpadami organicznymi.

Pytanie 18

Ziemniaki są podawane świniom

A. surowe i w całości
B. surowe i pokruszone
C. gotowane i pokruszone
D. gotowane i całe
Podawanie świniom parowanych i rozdrobnionych ziemniaków to według mnie naprawdę dobra praktyka w hodowli. Taki sposób obróbki sprawia, że składniki odżywcze są lepiej przyswajalne. Ziemniaki są pełne skrobi, witamin i minerałów, które są super ważne dla zdrowia świń. Parowanie ich pozwala zachować więcej wartości odżywczych niż gotowanie, a do tego zmniejsza ryzyko bakterii, które mogą być w surowych warzywach. Rozdrobnione ziemniaki mają też większą powierzchnię, która jest dostępna dla enzymów trawiennych, co znacznie ułatwia ich przyswajanie. W praktyce można je używać jako dodatek do paszy, co pozytywnie wpływa na wzrost i kondycję zwierząt. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi żywienia trzody, które kładą nacisk na wysoką jakość paszy i zdrowie zwierząt.

Pytanie 19

Obecność jakiego składnika w pożywieniu wpływa na rozwój przedżołądków u cieląt?

A. żelaza
B. białka
C. włókna
D. probiotyków
Niestety, żelazo nie ma bezpośredniego wpływu na rozwój przedżołądków u cieląt. Choć żelazo jest niezbędnym pierwiastkiem w diecie, który wspiera produkcję hemoglobiny i transport tlenu w organizmie, nie jest kluczowym czynnikiem stymulującym rozwój struktury anatomicznej przedżołądków. Z kolei probiotyki, które są suplementami wspierającymi zdrowie mikroflory jelitowej, również nie stymulują rozwoju przedżołądków w takim stopniu, jak włókno. Probiotyki mogą być pomocne w utrzymaniu równowagi mikrobiologicznej, ale ich wpływ na rozwój samej struktury żwacza czy czepca jest ograniczony. Wreszcie, białko, mimo że jest niezbędne dla wzrostu i regeneracji tkanek, nie jest specyficznie związane z rozwojem przedżołądków. Zbyt częste skupianie się na dostarczaniu białka bez uwzględnienia włókna w diecie cieląt może prowadzić do zaburzeń trawiennych. Dlatego też kluczowe jest zrozumienie, że rozwój układu pokarmowego cieląt wymaga zrównoważonego podejścia do żywienia, w którym włókno odgrywa fundamentalną rolę, podczas gdy inne składniki, takie jak żelazo, białko czy probiotyki, powinny być traktowane jako uzupełnienie diety, a nie jej podstawowy element.

Pytanie 20

Przy użyciu skalera przeprowadza się u psów procedurę

A. przycinania pazurów
B. usuwania kamienia nazębnego
C. usuwania martwych włosów
D. kontroli stanu uszu
Zabieg usuwania kamienia nazębnego u psów za pomocą skalera jest kluczowym elementem dbałości o zdrowie jamy ustnej czworonogów. Kamień nazębny, powstający w wyniku osadzania się płytki nazębnej, może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak choroby dziąseł, infekcje oraz utrata zębów. Skaler, zarówno ultradźwiękowy, jak i mechaniczny, jest stosowany do skutecznego usuwania twardych osadów, co jest ważne dla zapobiegania stanom zapalnym. Regularne czyszczenie zębów psów powinno być częścią rutynowej opieki weterynaryjnej, a zalecane jest, aby odbywało się to przynajmniej raz w roku. Przykładowo, w praktyce weterynaryjnej, lekarze często łączą zabieg skalingu z profesjonalnym czyszczeniem zębów, co zwiększa skuteczność terapii i poprawia ogólny stan zdrowia psa. Właściwa higiena jamy ustnej wpływa nie tylko na zdrowie zębów, ale również na ogólne samopoczucie zwierzęcia, dlatego warto podchodzić do tego tematu z należytą uwagą.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 22

Krycie naturalne, w którym buhaj przebywa na stałe z grupą krów, to krycie

A. wolne
B. dozorowane
C. haremowe
D. dzikie
Krycie haremowe to technika, w której jeden buhaj przebywa w stałym towarzystwie grupy krów. Jest to metoda szeroko stosowana w hodowli bydła, szczególnie w celu optymalizacji reprodukcji. Takie podejście pozwala na naturalne krycie krów, co sprzyja lepszemu rozwojowi genetycznemu stada. Kluczowym aspektem krycia haremowego jest zapewnienie, że buhaj nie tylko jest zdrowy, ale również ma odpowiednie cechy genetyczne, które przekaże potomstwu. Dzięki tej metodzie można zwiększyć efektywność rozmnażania, co jest korzystne zarówno ekonomicznie, jak i pod względem jakości mięsa oraz mleka. W praktyce, hodowcy powinni monitorować zachowania zarówno buhaja, jak i krów, aby zapewnić, że proces krycia przebiega pomyślnie. Dobre praktyki obejmują regularne sprawdzanie cykli rujowych krów oraz odpowiednie zarządzanie grupą, co zwiększa szanse na udane krycie i zdrowe potomstwo.

Pytanie 23

Czas rui wynoszący od 2 do 11 dni występuje

A. u owcy
B. u świni
C. u krowy
D. u klaczy
Ruja u klaczy, znana również jako estrus, zazwyczaj trwa od 2 do 11 dni, co jest kluczowe dla procesu rozrodczego tych zwierząt. W tym czasie samice są gotowe do krycia, a ich zachowanie oraz zmiany fizjologiczne, takie jak obrzęk i zmiany w wydzielinie, są zauważalne. Klacze mają cykle rujowe, które występują w sezonie reprodukcyjnym, co jest istotne dla hodowców koni, którzy planują reprodukcję. Zrozumienie cyklu rujowego klaczy pozwala na lepsze zarządzanie stadem i zwiększenie efektywności hodowli. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest planowanie inseminacji, która powinna być przeprowadzona w okresie największej płodności klaczy, co zwiększa szanse na wydanie zdrowego źrebięcia. Wiedza o ruji klaczy jest również istotna w kontekście zdrowia reprodukcyjnego, gdyż nieprawidłowości w cyklu mogą wskazywać na problemy zdrowotne wymagające interwencji weterynaryjnej.

Pytanie 24

Buhaje mające mniej niż 12 miesięcy życia powinny być prowadzone

A. za pomocą tyczki o długości nie mniejszej niż 140 cm
B. na uwięzi i w towarzystwie drugiej osoby
C. w kagańcu oraz w obecności dwóch dorosłych osób
D. za pomocą tyczki przymocowanej do kółka nosowego
Prowadzenie buhajów poniżej 12. miesiąca życia w kagańcu i w obecności dwóch dorosłych osób może wydawać się logiczne, jednak to podejście jest niewłaściwe i może prowadzić do niepożądanych skutków. Kagańce są stosowane w celu ograniczenia możliwości gryzienia, ale w przypadku młodych zwierząt mogą one powodować dodatkowy stres i dyskomfort, co jest przeciwne zasadom dobrostanu zwierząt. Zamiast zwiększać bezpieczeństwo, mogą one wywoływać niepokój oraz agresywne reakcje, co w konsekwencji stwarza większe ryzyko dla osób w otoczeniu. Prowadzenie buhaja za pomocą tyczki przymocowanej do kółka nosowego jest również problematyczne, ponieważ może to prowadzić do kontuzji zwierzęcia i nie służy dobremu traktowaniu bydła. Techniki takie są często stosowane w hodowli, ale powinny być używane tylko przez doświadczonych osób w ściśle kontrolowanych warunkach. Użycie tyczki o długości co najmniej 140 cm, sugerującej większą odległość pomiędzy zwierzęciem a osobą prowadzącą, również jest nieodpowiednie, ponieważ w przypadku młodego buhaja, bliskość opiekuna jest kluczowa dla zapewnienia poczucia bezpieczeństwa i komfortu. W praktyce, młode zwierzęta powinny być obsługiwane w sposób, który sprzyja ich rozwojowi oraz zdrowiu psychicznemu, co można osiągnąć jedynie poprzez stosowanie odpowiednich i akceptowanych praktyk hodowlanych.

Pytanie 25

Zabieg pielęgnacyjny polegający na eliminacji martwej sierści (trymowanie) przeprowadza się przede wszystkim

A. u owiec
B. u psów
C. u kóz
D. u koni
Trymowanie to naprawdę ważny zabieg dla psów, zwłaszcza tych z szorstką sierścią, jak teriery czy spaniele. Nie tylko sprawia, że pies wygląda lepiej, ale też dba o jego zdrowie. Kiedy regularnie trymujesz, martwe włosy nie wkręcają się w futro, co może powodować podrażnienia. Wiesz, trymowanie to nie tylko o nożyczkach – czasem potrzebne są brzytwy trymerskie czy szczotki dostosowane do typu sierści. Specjaliści mówią, że dzięki regularnemu trymowaniu psy czują się lepiej i są zdrowsze, więc warto to robić.

Pytanie 26

Jaką minimalną powierzchnię kojca należy zapewnić dla cielęcia utrzymywanego w grupie:
– do 150 kg masy 1,5 m2
– od 150 kg do 220 kg masy 1,7 m2
– powyżej 220 kg masy 1,8 m2
Ile cieląt o masie 100 kg może łącznie przebywać na powierzchni kojca wynoszącej 24 m2?

A. 16
B. 10
C. 12
D. 14
Odpowiedź 16 jest jak najbardziej trafna, bo trzeba pamiętać, że minimalna powierzchnia kojca dla cieląt ważących do 150 kg to 1,5 m² na jedno zwierzę. Dla cieląt o wadze 100 kg na tej powierzchni 24 m² zmieści się bez problemu 16 cieląt (24 m² dzielimy przez 1,5 m² i mamy 16). To bardzo ważne, żeby trzymać się tych norm, bo zdrowie i dobrostan zwierząt są kluczowe. Przestronność kojca ma spory wpływ na to, jak cielęta się zachowują, jak rosną i mniej się stresują, co jest istotne w hodowli bydła. Warto też pamiętać, żeby dostosowywać przestrzeń do indywidualnych potrzeb tych zwierzaków – to pozwala im na naturalne zachowania i zmniejsza ryzyko agresji. Dbanie o odpowiednią powierzchnię to także lepsze zarządzanie warunkami sanitarnymi, co ma ogromne znaczenie dla zdrowia stada. Dlatego trzymanie się tych standardów to nie tylko kwestia przepisów, ale też dobry pomysł na efektywną hodowlę.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 28

Aby prawidłowo wytwarzać erytrocyty, konieczne jest

A. witamina C
B. witamina D3
C. witamina B12
D. witamina K
Witamina B12, znana również jako kobalamina, odgrywa kluczową rolę w produkcji erytrocytów, ponieważ jest niezbędna do prawidłowej syntezy DNA, co jest niezwykle istotne w procesie tworzenia komórek krwi. Niedobór tej witaminy prowadzi do zaburzeń w hematopoezie, co może skutkować anemią megaloblastyczną, charakteryzującą się obecnością dużych, nieprawidłowych erytrocytów. Dla zapewnienia odpowiedniego poziomu witaminy B12 w diecie, zaleca się spożywanie produktów pochodzenia zwierzęcego, takich jak mięso, ryby, jaja oraz nabiał. Osoby na diecie wegetariańskiej lub wegańskiej powinny rozważyć suplementację B12 lub włączenie do diety produktów wzbogaconych w tę witaminę, aby uniknąć niedoborów. W standardach żywieniowych, takich jak zalecenia żywieniowe dla populacji, witamina B12 jest wyróżniana jako kluczowy składnik odżywczy, którego odpowiedni poziom jest niezbędny do utrzymania zdrowia i prawidłowego funkcjonowania organizmu. Dbałość o wystarczający poziom tej witaminy jest więc nie tylko elementem zdrowego stylu życia, ale także zapobiega poważnym schorzeniom hematologicznym.

Pytanie 29

Dla cieląt o masie do 150 kg, które są utrzymywane w grupie na ściółce, normą jest minimum 1,5 m2 na osobnika. Jaką największą liczbę cieląt ważących 120 kg można legalnie hodować w kojcu o powierzchni 24 m2?

A. 20 sztuk
B. 16 sztuk
C. 12 sztuk
D. 14 sztuk
Odpowiedź 16 sztuk jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi normami, dla cieląt o masie ciała do 150 kg, powierzchnia wymagana na jednego osobnika wynosi 1,5 m². W przypadku kojca o powierzchni 24 m², aby obliczyć maksymalną liczbę cieląt, należy podzielić całkowitą powierzchnię przez powierzchnię przypadającą na jedno cielę. Wykonując obliczenie: 24 m² / 1,5 m²/szt. = 16 sztuk. Takie podejście jest zgodne z zasadami dobrostanu zwierząt, które wskazują na konieczność zapewnienia odpowiedniej przestrzeni dla cieląt, co wpływa na ich zdrowie oraz rozwój. W praktyce, przestrzeń ta pozwala na swobodne poruszanie się zwierząt, co jest kluczowe dla ich dobrostanu. Warto również pamiętać, że utrzymywanie odpowiedniej gęstości cieląt w kojcu przyczynia się do zmniejszenia ryzyka wystąpienia stresu, który może negatywnie wpłynąć na ich wzrost oraz odporność na choroby. Dlatego przestrzeganie norm dotyczących powierzchni jest nie tylko wymogiem prawnym, ale również praktyką korzystną dla hodowców, którzy dbają o zdrowie i wydajność swoich zwierząt.

Pytanie 30

Termin określający krycie lochy nasieniem różnych knurów w trakcie tej samej rui to

A. ejakulacja
B. bioasekuracja
C. heterospermia
D. spermatogeneza
Bioasekuracja to praktyki, które mają na celu zapobieganie chorobom w hodowli zwierząt, a nie mówiąc o tym, jak locha jest kryta. W kontekście hodowli chodzi o takie rzeczy jak dezynfekcja czy kontrola dostępu do miejsc, w których przebywają zwierzęta. Wydaje mi się, że to wszystko jest kluczowe dla ich dobrostanu i wydajności. Ejakulacja to proces wydalania nasienia, ale to tylko jeden z etapów związanych z reprodukcją. Z kolei spermatogeneza to tworzenie plemników, co jest ważne, ale nie ma bezpośredniego związku z tym, jak kryjemy lochę różnymi knurami. Często ludzie mylą ogólne procesy biologiczne z konkretnymi praktykami hodowlanymi, co później prowadzi do nieprecyzyjnych wniosków. Warto zrozumieć różnice pomiędzy tymi terminami i ich praktycznym zastosowaniem w hodowli, bo to jest kluczowe dla zarządzania stadem i optymalizacji wyników produkcyjnych.

Pytanie 31

Skiełkowane i zielone bulwy ziemniaków nie powinny być używane w karmieniu zwierząt z powodu obecności

A. solaniny
B. mykotoksyn
C. aflatoksyn
D. tanin
Odpowiedź wskazująca na solaninę jako substancję toksyczną w skiełkowanych i zazieleniałych bulwach ziemniaków jest poprawna, ponieważ solanina jest glikoalkaloidem, który może wywoływać poważne objawy zatrucia u zwierząt, a nawet ludzi. Jej występowanie w zielonych częściach rośliny oraz w bulwach, które zaczynają kiełkować, jest ściśle związane z reakcją rośliny na stres, w tym nadmierne nasłonecznienie. Z tego powodu bulwy ziemniaków, które wykazują oznaki skiełkowania lub zazielenienia, powinny być traktowane jako niebezpieczne w żywieniu zwierząt, co jest zgodne z zaleceniami wielu organizacji zajmujących się bezpieczeństwem żywności. W praktyce, farmerzy i hodowcy powinni regularnie kontrolować stan bulw przed ich użyciem i stosować odpowiednie metody przechowywania, aby zminimalizować ryzyko powstawania solaniny. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości, zawsze warto skonsultować się z weterynarzem, aby zapewnić bezpieczeństwo żywienia zwierząt.

Pytanie 32

Wskaźnik proporcjonalności rozwoju przednich i tylnych ćwiartek wymienia u krowy ustala się na podstawie indeksu wymienia. Optymalne wymię powinno mieć ten wskaźnik na poziomie

A. 100%
B. 75%
C. 25%
D. 50%
Wybór odpowiedzi 25%, 75% lub 100% wskazuje na niepełne zrozumienie zasadności proporcjonalności w rozwoju wymienia krowy. Procenty te nie oddają rzeczywistego stanu, gdyż wymię krowy powinno mieć zharmonizowany rozwój przednich i tylnych ćwiartek. Przyjęcie 25% sugerowałoby, że przednie ćwiartki są zdecydowanie zdominowane przez tylne, co nie tylko obniża efektywność produkcji mleka, ale może również prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak zmniejszona wydajność laktacyjna czy ryzyko kontuzji. Odpowiedź 75% implikuje zbyt duży rozwój przednich ćwiartek, co może prowadzić do nieprawidłowej postawy zwierzęcia oraz problemów z dojeniem. Z kolei odpowiedź 100% sugerowałaby idealną symetrię, co w praktyce również jest niemożliwe do osiągnięcia. Mitem jest, że wymię krowy powinno być w równym stopniu rozwinięte w każdej ćwiartce, co nie uwzględnia naturalnych różnic w anatomii i fizjologii zwierząt. Hodowcy powinni dążyć do zachowania równowagi i dbać o to, aby wskaźnik wynosił około 50%, co sprzyja zdrowotności zwierząt oraz ich wydajności mlecznej. Zrozumienie tego aspektu jest kluczowe dla sukcesu w hodowli bydła mlecznego.

Pytanie 33

Substancja gazowa wydobywająca się podczas hodowli zwierząt, która nie zalicza się do gazów cieplarnianych, lecz przyczynia się do znacznego wzrostu zakwaszenia gleby i atmosfery, to

A. metan
B. para wodna
C. dwutlenek węgla
D. amoniak
Amoniak (NH3) jest gazem, który powstaje w wyniku procesów metabolicznych u zwierząt, w szczególności w trakcie trawienia białek. Amoniak, w przeciwieństwie do gazów cieplarnianych takich jak dwutlenek węgla (CO2) czy metan (CH4), nie przyczynia się do globalnego ocieplenia, lecz ma istotny wpływ na zakwaszenie gleby i atmosfery. Jego emisja, szczególnie w intensywnym chowie zwierząt, może prowadzić do poważnych problemów środowiskowych. Amoniak może przekształcać się w amonowy jon (NH4+), co obniża pH gleby, wpływając na dostępność składników pokarmowych dla roślin. Przykłady zastosowania tej wiedzy można znaleźć w praktykach rolniczych, gdzie stosowanie nawozów azotowych wymaga uwzględnienia emisji amoniaku, aby uniknąć negatywnego wpływu na jakość gleby i wody. Zgodnie z normami ochrony środowiska, zarządzanie odpadami zwierzęcymi powinno obejmować metody redukcji emisji amoniaku, takie jak kompostowanie lub stosowanie systemów zbierania i przetwarzania odpadów.

Pytanie 34

Zachowania powtarzające się i pozbawione sensu, mające charakter patologiczny, są formą reakcji obronnej organizmu, pełniąc rolę mechanizmu adaptacyjnego, który chroni przed występowaniem zaburzeń psychosomatycznych. Jakie to zaburzenia?

A. apatia
B. lęk separacyjny
C. agresja
D. stereotypia
Stereotypia to powtarzające się, bezcelowe zachowania, które mogą być postrzegane jako mechanizm obronny. W kontekście psychologii i psychiatrii, stereotypie są często rozumiane jako reakcja na stres lub bodźce, które mogą prowadzić do dyskomfortu emocjonalnego. Przykładem stereotypii może być powtarzające się machanie rękami, kręcenie się w kółko czy inne formy ruchów, które nie mają konkretnego celu. Warto zauważyć, że stereotypie mogą występować w różnych kontekstach, w tym u osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, gdzie pełnią rolę samoregulującą i adaptacyjną. Zrozumienie ich funkcji jest istotne w pracy z pacjentami, ponieważ umożliwia wprowadzenie skutecznych strategii terapeutycznych, które mogą pomóc w redukcji lęku i poprawie jakości życia. W terapii behawioralnej często stosuje się techniki modyfikacji zachowań, które koncentrują się na redukcji stereotypowych zachowań w celu wprowadzenia bardziej funkcjonalnych form wyrażania siebie.

Pytanie 35

Przed przystąpieniem do zabiegu sztucznego unasienniania lochy, jaką należy osiągnąć temperaturę w kąpieli wodnej dla blistra z nasieniem knura?

A. 36-38°C
B. 40-42°C
C. 32-34°C
D. 15-17°C
Wybór niewłaściwej temperatury podgrzewania blistrera może prowadzić do poważnych konsekwencji dla jakości nasienia i efektywności zabiegu inseminacji. Na przykład, podgrzewanie nasienia do 15-17°C jest zbyt niskie i może powodować spadek aktywności plemników, co z kolei przekłada się na ich mniejszą zdolność do zapłodnienia. Komórki plemnikowe w takich warunkach mogą nie być wystarczająco aktywne, co obniża prawdopodobieństwo sukcesu inseminacji. Z kolei temperatura 40-42°C jest zdecydowanie zbyt wysoka, co prowadzi do denaturacji białek w plemnikach i ich trwałego uszkodzenia. Tego rodzaju krytyczne błędy mogą wynikać z nieznajomości fizjologii plemników oraz nieodpowiedniego podejścia do procesu inseminacji. Istotne jest zrozumienie, że nasienie jest żywym materiałem biologicznym, który wymaga szczególnej troski i odpowiednich warunków przechowywania. Utrzymanie odpowiedniej temperatury jest kluczowym czynnikiem, który wpływa na jakość materiału, dlatego też zaleca się stosowanie ściśle określonych standardów i protokołów w tym zakresie. Właściwe przygotowanie nasienia, łącznie z jego odpowiednim podgrzaniem, jest niezbędne dla zwiększenia szans na pomyślne zapłodnienie i zdrowe potomstwo.

Pytanie 36

Oryginalne zaświadczenie potwierdzające wykonanie zabiegu sztucznego unasienniania krowy, która jest oceniana pod względem wydajności mlecznej, znajduje się

A. w Związku Hodowców i Producentów mleka
B. u podmiotu dostarczającego nasienie
C. u podmiotu realizującego zabieg
D. u posiadacza zwierzęcia
Odpowiedzi wskazujące na Związek Hodowców i Producentów Mleka, podmiot wykonujący zabieg czy podmiot dostarczający nasienie sugerują błędne zrozumienie roli, jaką każdy z tych podmiotów odgrywa w procesie sztucznego unasienniania. Związek Hodowców i Producentów Mleka jest instytucją, która ma na celu wspieranie hodowców i producentów w zakresie różnych aspektów produkcji mleka, ale nie jest odpowiedzialny za przechowywanie indywidualnych dokumentów dotyczących konkretnych zwierząt. Podmiot wykonujący zabieg ma na celu realizację zabiegu, jednak to nie on jest odpowiedzialny za wydawanie oryginałów zaświadczeń, ponieważ dokumenty te pozostają w gestii właściciela zwierzęcia. Z kolei podmiot dostarczający nasienie odpowiada za jakość i transport materiału, ale również nie zajmuje się dokumentacją zabiegów w odniesieniu do poszczególnych sztuk bydła. Typowym błędem myślowym jest mylenie odpowiedzialności prawnej z odpowiedzialnością operacyjną. Właściciel zwierzęcia ma obowiązek dokumentowania wszelkich działań związanych z jego stadem w celu zapewnienia zgodności z przepisami oraz dla celów hodowlanych. Przechowywanie zaświadczeń u posiadacza zwierzęcia jest kluczowe dla utrzymania pełnej dokumentacji, co ma istotne znaczenie dla oceny efektywności hodowli i zdrowia zwierząt. Brak takiej dokumentacji może prowadzić do problemów prawnych i zdrowotnych, a także wpływać na wydajność produkcji.

Pytanie 37

Obróbka ziemniaków w celu ich wykorzystania w żywieniu świń polega na ich

A. melasowaniu
B. parowaniu
C. zaparzaniu
D. amoniakowaniu
Parowanie ziemniaków przed ich podaniem dla świń to naprawdę ważny proces. Chodzi o to, że dzięki parowaniu, ziemniaki stają się łatwiejsze do strawienia i mają lepsze wartości odżywcze. Podczas parowania białka się denaturują, a skrobia rozkłada, co sprawia, że organizm świń może lepiej je przyswoić. W sumie, to w zgodzie z najlepszymi praktykami w żywieniu zwierząt. Po odpowiednim ugotowaniu na parze, ziemniaki można z łatwością łączyć z innymi składnikami diety, co daje zróżnicowaną i pożywną paszę. A co więcej, parowane ziemniaki są mniej narażone na rozwój mikroorganizmów, co jest ważne dla bezpieczeństwa żywienia. Z mojego doświadczenia, warto też dodać, że parowanie lepiej zachowuje witaminy i minerały niż tradycyjne gotowanie, co jest istotne dla zdrowia świń. Dlatego parowanie to naprawdę dobra metoda, polecana przez specjalistów od zwierząt.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 39

Jak długo utrzymuje się standardowa laktacja u krów?

A. 305 dni
B. 250 dni
C. 365 dni
D. 280 dni
Standardowa laktacja u krów mlecznych trwa 305 dni, co jest zgodne z zaleceniami Międzynarodowej Organizacji ds. Mleka (IDF) oraz praktykami w hodowli bydła mlecznego. Czas ten jest często używany w programach zarządzania stadem, aby zoptymalizować wydajność mleczną oraz zdrowie zwierząt. W trakcie tego okresu krowy powinny być regularnie dojarzane, co pozwala na maksymalizację produkcji mleka. Długość laktacji ma kluczowe znaczenie dla planowania cyklu rozrodczego, co z kolei wpływa na efektywność ekonomiczną produkcji mleka. Wiedza ta jest istotna dla hodowców, którzy dążą do poprawy rentowności swoich gospodarstw poprzez efektywne zarządzanie cyklem laktacyjnym. Ponadto, zrozumienie długości laktacji pomaga w odpowiedniej suplementacji paszy oraz dbałości o zdrowie i kondycję zwierząt, co jest kluczowe dla osiągnięcia wysokich wyników w produkcji mleka.

Pytanie 40

W kiszonce z kukurydzy o dobrej jakości, jak powinien wyglądać stosunek kwasu mlekowego do octowego?

A. 1:1
B. 1:3
C. 2:1
D. 3:1
Odpowiedź 3:1 jest całkiem dobra, bo w procesie fermentacji kiszonek z kukurydzy idealnie wychodzi taki właśnie stosunek kwasu mlekowego do octowego. Kwas mlekowy to główny produkt tej fermentacji, który produkują bakterie kwasu mlekowego, zamieniając cukry z kukurydzy na kwas. Wysoka zawartość tego kwasu sprawia, że kiszonka ma fajny smak, dłużej się trzyma i jest bardziej stabilna. A do tego, pomaga w zwalczaniu niechcianych mikroorganizmów. Kwas octowy powstaje w mniejszych ilościach i jego rola to głównie regulacja pH, co też jest ważne dla zachowania świeżości. Te odpowiednie proporcje kwasów sprawiają, że kiszonka ma przyjemny, lekko kwaśny smak, który lubi sporo ludzi. Dobrym przykładem zastosowania tej teorii jest produkcja kiszonek, w której kontroluje się warunki fermentacji, żeby uzyskać najlepszy smak i jakość. Zgodność z tymi zasadami jest mega istotna, żeby produkować bezpieczną i wysokiej jakości żywność.